tag:blogger.com,1999:blog-42694586873312872202024-03-14T10:56:44.413+02:00YaunaTakabaraΠρέπει να γνωρίζεις τα επιχειρήματα του αντιπάλου σου για τον αντιμετωπίσεις.Yauna Takabarahttp://www.blogger.com/profile/17739662848150917123noreply@blogger.comBlogger663125tag:blogger.com,1999:blog-4269458687331287220.post-17280180566167027932019-07-14T18:56:00.000+03:002019-07-14T18:56:21.861+03:00Αριστουργήματα της Ελληνικής Τέχνης: Νομίσματα του Μεγάλου Αλεξάνδρου και της Μακεδονίας.<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiviFKXF3AhVlzT2QhxuqRsLP_9uolmm1WvfBQoX3-dx6tmxP8bEboiukZXd1R-n_j64Q6KFfHaxiJtgLp9hrrsUkLTJWxguPSRg9eVsvKzxh5zQUPER8SCPT2k7lBdYB9_pvZ7vDD-lrNR/s1600/Archailogiga1008.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="188" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiviFKXF3AhVlzT2QhxuqRsLP_9uolmm1WvfBQoX3-dx6tmxP8bEboiukZXd1R-n_j64Q6KFfHaxiJtgLp9hrrsUkLTJWxguPSRg9eVsvKzxh5zQUPER8SCPT2k7lBdYB9_pvZ7vDD-lrNR/s1600/Archailogiga1008.jpg" width="200" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: blue;"><b><u><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Αμφίπολη</span></u>, <br />αργυρό τετράδραχμο του Απόλλωνα <br />(410-354 π.Χ.)<br />Η κεφαλή αυτή του Απόλλωνα που<br />κοιτά ελαφρά προς τα δεξιά, είναι<br />από τα μεγαλύτερα αριστουργήματα<br />της Ελληνικής Τέχνης.</b></span></td><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><br /></td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: right;">
<b>WAYNE G.SAYLES </b></div>
<div style="text-align: right;">
</div>
<div style="text-align: right;">
<span style="color: blue;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span style="font-size: small;">Τα αρχαία Νομίσματα</span></b></span></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="color: blue;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span style="font-size: small;">και η Νομισματική Τέχνη <br />της Αρχαίας Ελλάδος.</span></b></span></span><b style="font-size: 13px;"><span style="color: blue; font-family: inherit;"> </span></b><br />
<br />
<b style="font-size: 13px;"><span style="color: blue; font-family: inherit;">(οι φωτογραφίες είναι επιλογή του Yauna)</span></b></div>
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Κανονικός πίνακας";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:"Times New Roman";
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;}
</style>
<![endif]-->
<br />
<div class="MsoNormal">
<br />
<div style="text-align: center;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><b><span style="color: blue;"><i><span style="font-size: x-large;">Ελληνικές φωνές από το
Παρελθόν</span></i></span></b><span style="mso-tab-count: 1;"><b><span style="color: blue;"><i><span style="font-size: x-large;"> </span></i></span></b> </span></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Η Ιστορία είναι η
καταγεγραμμένη εμπειρία του ανθρώπου.</span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Ολες όμως οι ιστορικές αναφορές
επηρεάζονται έως κάποιο βαθμό από τις αντιλήψεις και τις προκαταλήψεις του
ιστορικού. Ενώ είναι συναρπαστικό να μελετούμε τα γεγονότα από τα σχόλια των
αρχαίων συγγραφέων, θα έπρεπε να ενθυμούμαστε πως οι συγγραφείς των
επιβιωσάντων έργων της αρχαιότητος απομονώνονται χρονικά<span style="mso-tab-count: 1;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>από τα
αντικείμενα που γράφουν. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Οι σύγχρονοι αναγνώστες μπορεί έτσι να καταλήξουν σε
ανακριβή συμπεράσματα εάν δεν λάβουν υπ’ όψιν ακόμη και τις σκόπιμες
παραποιήσεις που έγι ναν στα κείμενα από τις δυνάμεις που θέλησαν να
αιτιολογήσουν την δική τους κοσμοαντίληψη, όπως π.χ.</span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> ο Αισώπιος μύθος «<b>Αλέκτορες
δύο και αετός</b>» που τελειώνει ως εξής:</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> «<span style="color: blue;">Ο μύθος σημαίνει πως ο Κύριος
αντιτάσσεται στους υπερήφανους και ευεργετεί τους ταπεινούς</span>».</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Οπως και να γίνει
όμως, η λογοτεχνία είναι μία διαφωτιστική πηγή πληροφοριών.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Οι αρχαίοι
συγγραφείς μας άφησαν έναν μεγάλο πλούτο πληροφοριών και πολλές από αυτές
επιβίωσαν παρά τις πυρές και τις διώξεις.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Κάποιες από αυτές είναι αρκετά
χρήσιμες στην νομισματική ώστε να γίνουν κατανοητά τα σχέδια στα νομίσματα.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Το
πιο χρήσιμο έργο είναι τα «<b>Γεωργραφικά</b>» του Στράβωνος που γράφτηκε την εποχή
του Αυγούστου. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<i><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος έγραψε μια μακρά πραγματεία στα μέσα του
πρώτου αιώνος μ.Χ. για οτιδήποτε ήταν γνωστό στον κόσμο των Ρωμαίων. </span></b></i></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ενα
κεφάλαιο της “<b>Φυσικής Ιστορίας</b>» του είναι αφιερωμένο στην τέχνη. </span><br />
<u><span style="color: blue;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Σ’ αυτήν
συμπεριλαμβάνεται ένας κατάλογος γλυπτών (κυρίως Ελλήνων) και το έργο τους. </span></span></u><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Κάποια σχόλια του Πλίνιου ρίχνουν φως στον ρόλο που έπαιξε η τέχνη στην
κοινωνία της εποχής εκείνης τουλάχιστον στην ζωή των μορφωμένων Ρωμαίων. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Έναν
αιώνα αργότερα ο <span style="color: blue;"><b>Παυσανίας </b></span>κατέγραψε τα έργα της γλυπτικής που ήταν ακόμη όρθια
ή τα ενθυμούντο ακόμη οι κάτοικοι των περιοχών που επισκεύθηκε στο έργο του
«<span style="color: blue;"><b>Ελλάδος Περιήγησις</b></span>». Πολλά από τα μνημειακά έργα που αναφέρονται από τον
Παυσανία εμφανίζονται ως εικόνες στην Ελληνική και Ρωμαϊκή νομισματοκοπία των
πόλεων. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Δύο σημαντικοί νομισματολόγοι του τέλους του 19ου αιώνος, ο Πέρσυ
Γκάρντνερ και ο Φρίντριχ Ιμχουφ Μπλούμερ ανέλυσαν τα έργα που περιγράφει ο
Παυσανίας και εμφανίζονται σε νομίσματα. Το άρθρο τους που εμφανίστηκε στην </span><span style="color: blue;">Journal<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>of<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>Hellenic<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>Studies</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="color: blue;"> (1885-1887)</span> ανατυπώθηκε κάτω από νέο τίτλο στα 1964. </span><br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2XTKL-3YJRY6yadSEUo0NZdh3vRqQzSMuId2YRGfCCWgXbBP_CjeEG55ClTsDqzumyuoa80e8RQO1jClnSxXLD8brQfm3JXI4gmvwXuZBfxjRnhVh7c-HKpCaG6WEKKsD1_hIcBKza9I8/s1600/%CE%91%CF%81%CE%B3%CF%85%CF%81%CF%8C+%CF%84%CE%B5%CF%84%CF%81%CE%AC%CE%B4%CF%81%CE%B1%CF%87%CE%BC%CE%BF+%CE%91%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%AC%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%85+%CE%93%CE%84%CE%9C%CE%B1%CE%BA%CE%B5%CE%B4%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%B1%CF%82,+%CF%80.325-%CF%80.315+%CF%80.%CE%A7..jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2XTKL-3YJRY6yadSEUo0NZdh3vRqQzSMuId2YRGfCCWgXbBP_CjeEG55ClTsDqzumyuoa80e8RQO1jClnSxXLD8brQfm3JXI4gmvwXuZBfxjRnhVh7c-HKpCaG6WEKKsD1_hIcBKza9I8/s1600/%CE%91%CF%81%CE%B3%CF%85%CF%81%CF%8C+%CF%84%CE%B5%CF%84%CF%81%CE%AC%CE%B4%CF%81%CE%B1%CF%87%CE%BC%CE%BF+%CE%91%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%AC%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%85+%CE%93%CE%84%CE%9C%CE%B1%CE%BA%CE%B5%CE%B4%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%B1%CF%82,+%CF%80.325-%CF%80.315+%CF%80.%CE%A7..jpg" width="191" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: x-small;"><span style="color: blue;"><b>Αργυρό τετράδραχμο <br />Αλεξάνδρου Γ΄ Μακεδονίας, 325-315 π.Χ.
</b></span></span></td></tr>
</tbody></table>
<a name='more'></a><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Το έργο τους λοιπόν
«<span style="color: blue;"><b>Αρχαία Νομίσματα που εικονογραφούν χαμένα αριστουργήματα της Ελληνικής Τέχνης.
Ένας νομισματικός σχολιασμός στον Παυσανία</b></span>» παραμένει ακόμη εκπαιδευτικό και
ευχάριστο.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Αν και η άμεση
αναφορά σε νομίσματα στους αρχαίους συγγραφείς δεν είναι συχνή, πολλές αναφορές
στην γλυπτική είναι χρήσιμες για τους σύγχρονους επιστήμονες της νομισματικής.
Ένα άλλο έργο του προηγούμενου αιώνα που είναι ακόμη χρήσιμο σε αυτούς που
μελετούν και συλλέγουν νομίσματα σαν έργα τέχνης είναι το έργο του Στιούαρτ
Τζόουνς: </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">«<b>Επιλογή απο σπασμάτων από τους Αρχαίους συγγραφείς, επεξηγηματική της
Ιστορίας της Ελληνικής Γλυπτικής</b>».</span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Η ανατύπωση του έργου αυτού από τον οίκο </span>Argonaut<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">, στα 1966 περιλαμβάνει ένα πολύ χρήσιμο
κατάλογο.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Κατά το τέλος του
19ου αιώνα έχουν τυπωθεί άφθονα λεξικά Γεωγραφίας, Μυθολογίας, Βιογραφιών
προσωπικοτήτων της κλασσικής εποχής, κλπ.</span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Μπορούν να αποδειχθούν πολύ χρήσιμα,
οι πληροφορίες τους όμως πρέπει πάντοτε να επιβεβαιώνονται με πιο σύγχρονες
πηγές εάν αυτό είναι δυνατόν<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>πολλά
έγιναν γνωστά για τον αρχαίο κόσμο τα τελευταία εκατό χρόνια! </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><i><b>Υπάρχουν αρκετές
σύγχρονες συλλογές αποσπασμάτων αρχαίων κειμένων που είναι και αυτές χρήσιμες
στην νομισματική επιστήμη.</b></i> </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Δύο από αυτές είναι: Το βιβλίο του Τζ. Πόλλιτ «<span style="color: blue;"><b>Η
τέχνη της Ελλάδος</b></span>», (140031π.Χ.) (</span>Prentice<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span>Hall<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>Sources<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>and<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>Document<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>s<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">é</span>ri<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">é</span>s<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">), </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">και το βιβλίο του Στέφεν Μύλλερ «<span style="color: blue;"><b>Αρετή.
Τα Ελληνικά Αθλήματα από τις Αρχαίες Πηγές</b></span>» (</span>Univercity<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>of<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>California<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>Press<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">).</span><br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiycdzyARoF4HIKPtWHgiL0tmOYebLLkof2_QtoYHn-KvM2bnZfJLptJWrYFoq9C6S22rd4KW-L3IwX9wnDZ9G-UmD_dxlxkgYUt4wAbMoW_2jLJ6KLraJBt2bK37h7aSTVZRykSEGJED_K/s1600/%CE%91%CF%81%CE%B3%CF%85%CF%81%CF%8C+%CF%84%CE%B5%CF%84%CF%81%CE%AC%CE%B4%CF%81%CE%B1%CF%87%CE%BC%CE%BF+%CE%9C%CE%AD%CE%BD%CE%B4%CE%B7%CF%82+%CE%9C%CE%B1%CE%BA%CE%B5%CE%B4%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%B1%CF%82,+%CF%80.425%CF%80.%CE%A7.+%CE%95%CE%BC%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CE%B8%CF%8C%CF%84%CF%85%CF%80%CE%BF%CF%82+%CE%94%CE%B9%CF%8C%CE%BD%CF%85%CF%83%CE%BF%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B8%CE%AE%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%BF%CF%82+%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%83%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%B1+%CE%B5%CF%80%CE%AC%CE%BD%CF%89+%CF%83%CE%B5+%CF%8C%CE%BD%CE%BF.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="198" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiycdzyARoF4HIKPtWHgiL0tmOYebLLkof2_QtoYHn-KvM2bnZfJLptJWrYFoq9C6S22rd4KW-L3IwX9wnDZ9G-UmD_dxlxkgYUt4wAbMoW_2jLJ6KLraJBt2bK37h7aSTVZRykSEGJED_K/s1600/%CE%91%CF%81%CE%B3%CF%85%CF%81%CF%8C+%CF%84%CE%B5%CF%84%CF%81%CE%AC%CE%B4%CF%81%CE%B1%CF%87%CE%BC%CE%BF+%CE%9C%CE%AD%CE%BD%CE%B4%CE%B7%CF%82+%CE%9C%CE%B1%CE%BA%CE%B5%CE%B4%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%B1%CF%82,+%CF%80.425%CF%80.%CE%A7.+%CE%95%CE%BC%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CE%B8%CF%8C%CF%84%CF%85%CF%80%CE%BF%CF%82+%CE%94%CE%B9%CF%8C%CE%BD%CF%85%CF%83%CE%BF%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B8%CE%AE%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%BF%CF%82+%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%83%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%B1+%CE%B5%CF%80%CE%AC%CE%BD%CF%89+%CF%83%CE%B5+%CF%8C%CE%BD%CE%BF.jpg" width="200" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: blue;"><b><span style="font-size: 11px;">Αργυρό τετράδραχμο Μένδης Μακεδονίας, 425π.Χ.
<br />Εμπροσθότυπος Διόνυσος καθήμενος ανάστροφα επάνω σε όνο.
</span></b></span></td></tr>
</tbody></table>
</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Τα νομίσματα
είναι η οπτική καταγραφή της ανθρώπινης εμπειρίας. </span></b></span></span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Είναι μία λιγότερο
περιγραφική μορφή ιστορίας απ’ ότι η λογοτεχνία και η ιστορία που λένε, πρέπει
να βγει μετά από μία πολύ προσεκτική ανάλυση. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Εκτός από τις πληροφορίες που μας
δίδει η εικονογραφία και οι επιγραφές, ένα νόμισμα μπορεί να αποκαλύψει πολλά
από τον χρόνο και τον τόπο που εκδόθηκε. </span><br />
<br />
<b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Η χρονολόγηση είναι μία από τις
πλευρές τις ιστορίας η οποία πολλά ωφελήθηκε από την νομισματική έρευνα.</span></b><br />
<i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> <u><b>Τα
νομίσματα δεν έχουν ελαττωματική μνήμη ούτε και συγχέουν το ένα πρόσωπο με το
άλλο. </b></u></span></span></i><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Μας δίδουν τις ίδιες πληροφορίες που έδιναν και σε κάποιον που ζούσε την
εποχή της έκδοσης τους. Δικό μας έργο είναι να ερμηνεύσουμε σωστά τις
πληροφορίες αυτές και να τις θέσουμε στο σωστό τους πλαίσιο.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Υπάρχει ένας
αριθμός στοιχείων στο σχέδιο και την παραγωγή του νομίσματος που μπορούν να
ρίξουν φως στην σύγχρονη</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> ιστορία. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Δεν
είναι όμως όλα προφανή.</span><br />
<u><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Υπάρχουν μερικά νομίσματα που αποτελούν χρονολογικούς
πίνακες. </span></b></u><br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghOHS2lq6mM8fOjbxGuWu01_V3iWAmXGgMHmhK9U6EP3r6roMczvA9VyB2TGUXgNPEyrO5Y-EP-RixL-tmwaiVvchvuUivYqAw05M4cSdorvmPfaJFVvg5QLTpPbQbtdqKEIUy7GkPOBmo/s1600/%CE%91%CF%81%CE%B3%CF%85%CF%81%CF%8C+%CF%84%CE%B5%CF%84%CF%81%CE%AC%CE%B4%CF%81%CE%B1%CF%87%CE%BC%CE%BF+%CE%91%CE%B8%CE%B7%CE%BD%CF%8E%CE%BD,+440-420+%CF%80.%CE%A7.+%CE%9F%CF%80%CE%B9%CF%83%CE%B8%CF%8C%CF%84%CF%85%CF%80%CE%BF%CF%82++%CE%93%CE%BB%CE%B1%CF%8D%CE%BA%CE%B1+%CE%91%CE%B8%CE%AE%CE%BD%CE%B1.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="197" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghOHS2lq6mM8fOjbxGuWu01_V3iWAmXGgMHmhK9U6EP3r6roMczvA9VyB2TGUXgNPEyrO5Y-EP-RixL-tmwaiVvchvuUivYqAw05M4cSdorvmPfaJFVvg5QLTpPbQbtdqKEIUy7GkPOBmo/s1600/%CE%91%CF%81%CE%B3%CF%85%CF%81%CF%8C+%CF%84%CE%B5%CF%84%CF%81%CE%AC%CE%B4%CF%81%CE%B1%CF%87%CE%BC%CE%BF+%CE%91%CE%B8%CE%B7%CE%BD%CF%8E%CE%BD,+440-420+%CF%80.%CE%A7.+%CE%9F%CF%80%CE%B9%CF%83%CE%B8%CF%8C%CF%84%CF%85%CF%80%CE%BF%CF%82++%CE%93%CE%BB%CE%B1%CF%8D%CE%BA%CE%B1+%CE%91%CE%B8%CE%AE%CE%BD%CE%B1.jpg" width="200" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: blue;">Αργυρό τετράδραχμο Αθηνών, 440-420 π.Χ. <br />Οπισθότυπος Γλαύκα Αθήνα</span></td></tr>
</tbody></table>
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Χάρις στις συγκεκριμένες συνθήκες που σχετίζονται με την έκδοσή τους,
μπορούμε να τα χρονολογήσουμε επακριβώς. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Η χρονολόγηση σχετικών νομισμάτων
μπορεί συχνά να γίνει από την αποτύπωση, το κράμα και τις ομοιότητες στην
τεχνοτροπία. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Η μορφή αυτή νομισματικής αναλύσεως είναι γενικώς εξηρτηρμένη, </span><br />
<u><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">διότι τα νομίσματα μιλούν από μόνα τους.</span></b></u><br />
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Σαν
νομισματολόγοι βρισκόμαστε σε πρόβλημα όταν προσπαθούμε να ερμηνεύσουμε το
νόημα μίας εικόνας ή να συσχετίσουμε την έκδοση ενός νομίσματος με κάποιο
συγκεκριμένο γεγονός. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Μερικές φορές αυτό μπορεί να γίνει με ευκολία και
σιγουριά.</span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Το πιο πιθανό όμως είναι να βρεθούμε σε μία αναζήτηση η οποία ενέχει
μεγάλους κόπους και κινδύνους, πριν τελικά φθά σουμε στην αλήθεια. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Τα
συμπεράσματα μας όμως συχνά αμφισβητούνται και νέες υποθέσεις αναζωπυρώνουν το
θέμα. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Οι προκλήσεις αυτές μας βοηθούν να ελέγξουμε θεωρίες που οδηγούν σε νέες
αποδοχές και καλύτερη κατανόηση του αρχαίου κόσμου. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ενα τυπικό παράδειγμα αυτού,
αφορά την χρονολόγηση της βασιλείας ιστορικών σκοτεινών ηγεμόνων. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Οι αρχαίοι
συγγραφείς ήταν διάσημοι για τις κακές χρονολογήσεις τους και στις περισσότερες
περιπτώσεις δεν μπορούν να γίνουν αντικείμενο εμπιστοσύνης χωρίς την ύπαρξη
εναλλακτικής επιβεβαίωσης. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Οι ηγεμόνες της Βακτριανής χαρακτηρίζονται από το
πρόβλημα αυτό. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Το πρόσφατο έργο του Ο. </span>Bopearachi<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> μας οδήγησε προς τη σωστή κατεύθυνση, υπάρχουν
όμως ακόμη πολλά σημεία αβέβαια.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Η νομισματική
έρευνα είναι σαν ένας σύνθετος γρίφος. </span></b><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Απο τελεί πρόκληση η επαρκής κατανόηση
του παρελθόντος και η τοποθέτησή του στο σωστό πλαίσιο ώστε να εξάγουμε όλες
τις πληροφορίες για τον χρόνο και τον τόπο καταγωγής του. Αυτή είναι η χαρά των
επιστημόνων της αρχαίας νομισματικής.</span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Όσο περισσότερο ασχολείται κανείς, τόσο πιο
καθαρά μπορεί να ακούσει τις φωνές από το παρελθόν. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Η Καταγωγή και η
Χρήση του Νομίσματος στη Δύση</span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Οι περισσότεροι
λόγιοι του 19ου και των αρχών του 20ου αιώνα τοποθετούν την εφεύρεση της
νομισματοκοπίας στην Λυδία, γύρω στα 700 π.Χ. Υπήρξαν πολλές αμφιβολίες για το
θέμα αυτό και το αποτέλεσμα ήταν η επανεκτίμηση η οποία τοποθετεί το γεγονός
κατά τα τέλη του 7ου αιώνα. Πώς μπορούμε με βεβαιότητα να τοποθετήσουμε μια
ημερομηνία σ’ ένα γεγονός για το οποίο δεν έχουμε γραπτά στοιχεία, αφού τα ίδια
τα νομίσματα δεν είναι χρονολογημένα;</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Στα 1904
Βρετανικές ανασκαφές στο ναό της Αρτέμιδος στην Έφεσο, ανακάλυψαν έναν σωρό
από 90 περίπου νομίσματα από ήλεκτρο.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ήταν ορισμένοι
σβώλοι ήλεκτρου ομοιόμορφου βάρους, αλλά δεν είχαν τυπωμένους χαρακτήρες και
ήταν σημαδεμένοι με ένα απλό εντύπωμα ενώ άλλα είχαν ένα συν διασμό από ζωϊκές
αναπαραστάσεις και ήταν σημαδεμένα.</span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Η ανάλυση και η ερμηνεία του ευρήματος
αυτού ασχο λήθηκε κυρίως με το θέμα της χρονολόγησης. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Τα νομίσματα αυτά ανήκαν
σ’ ένα παλαιότερο στρώμα γης από αυτό του ναού της Αρτέμιδος που θεμελιώθηκε
κατά την βασιλεία του<b> Κροίσου</b>, γύρω στα 560 π.Χ. Άρα θα έπρεπε να χρονολογηθούν
σε μια προγενέστερη βασιλεία. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Οι στάχτες που βρέθηκαν κατά τις ανασκαφές
αποδόθηκαν στην καταστροφή του ναού στα 652 π.Χ. κατά την εισβολή των
Κιμμερίων. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ο <b>Σέλτμαν </b>υπέθεσε (</span><span style="color: blue;"><b>Greek<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>Coins</b></span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">) πως τα νομίσματα ανήκαν σε προγενέστερη
εποχή. Εάν συνέβαινε κάτι τέτοιο τότε το προγενέστερο από αυτά θα έπρεπε να
χρονολογηθεί κατά την βασιλεία του <b>Γύγη </b>(685-652 π.Χ.) ή και πρότερον.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<i><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ο Γύγης ήταν ο
ιδρυτής της δυναστείας </span>Mermnad<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> η οποία υιοθέτησε σαν βασιλικό έμβλημα την εικόνα του λέοντος.</span></b></i><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Το σύμβολο αυτό
εμφανίζεται στην νομισματοκοπία της Λυδίας κατά την βασιλεία του Κροίσου σε
αρκετές παραλλαγές. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Η χρονολόγηση των νομισμάτων αυτών υποβοηθείται από κάποια
νομίσματα που φέρουν με Λυδική γραφή το όνομα </span><b>WALVET</b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><b> </b>που οι Ελληνες μετέφραζαν ως «<b>Αλυάττης</b>». </span><br />
<br />
<b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ο
Αλυάττης πατέρας του Κροίσου κυβέρνησε από το 615 έως το 560. </span></b><br />
<u><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Οι Έλληνες
ονόμαζαν τους Λυδούς, όπως και κάθε μη Ελληνόφωνο λαό, βάρβαρους.</span></u><br />
<u><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="color: blue;"> Σήμερα θεωρούμε
τα νομίσματα αυτά ως μέρος του Ελληνικού κόσμου.</span></span></b></u><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8HNNktRf1bpBc13-Xfhy_N0a1xpY0brVnwb9QYTApC-Y9jM4S49uQEWO1hSYKZ2YwxYseLcFtTmypKo47ca-LVwGDXHA1ZyEWi9MpltexF9viVOjCBvz4ZLibnlwhIDhlRU61IJZExCRR/s1600/Kroisos_siglos_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="171" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8HNNktRf1bpBc13-Xfhy_N0a1xpY0brVnwb9QYTApC-Y9jM4S49uQEWO1hSYKZ2YwxYseLcFtTmypKo47ca-LVwGDXHA1ZyEWi9MpltexF9viVOjCBvz4ZLibnlwhIDhlRU61IJZExCRR/s1600/Kroisos_siglos_o.jpg" width="200" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b>Νόμισμα του Κροίσου 560-546 π.Χ</b>.</td></tr>
</tbody></table>
</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Η σημερινή
επιστήμη αμφιβάλλει τόσο για το θέμα της καταστροφής του ναού, όσο και για την
έκταση της εισβολής των Κιμμερίων και την χρονολόγηση των νομισμάτων από
ήλεκτρο.</span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Μπορεί να μην ήταν προγενέστερα του ναού και η στάχτη στην περιοχή
εκείνη μπορεί να προήρχετο από τις τελετουργίες της θε μελίωσης. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Οι ημερομηνίες
πρέπει να αναθεωρηθούν για μια ακόμη φορά και δεν πρέπει να στηριζόμαστε με
ασφάλεια σε οποι εσδήποτε ημερομηνίες που εξεδόθησαν για το θέμα αυτό.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Αν και οι Λυδοί
ήταν οι πρώτοι που εξέδωσαν νόμισμα επίσημα, το παράδειγμά τους ακολούθησαν
αμέσως και οι άλλοι. </span></b></span></i><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Τα Ιωνικά νομίσματα από ήλεκτρο χρονολογήθηκαν με σχετική
βεβαιότητα στην ίδια περίπου περίοδο με αυτά που βρέθηκαν στο ναό της Αρτέμιδος. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Στα μέσα του 6ου αιώνα υπήρχαν πιθανώς περισσότερα από έξι ορυχεία σε
λειτουργία.</span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Με την αύξηση των εξουσιών που εξέδιδαν νόμισμα, αυξήθηκε και η
ανάγκη για σύμβολα ώστε να ξεχωρίζει ή μία από την άλλη. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Πολύ συχνά οι εικόνες
που επέλεγαν για την πρώτη έκδοση νομίσματος οι πόλεις, διατηρήθηκαν για
πολλούς αιώνες μεταλλευτικής δραστηριότη τος. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Οι εικόνες αυτές ήταν βαθειά
ριζωμένες στην παράδοση των τόπων στους οποίους εμφανίστηκαν.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br />
<i><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Τα νομίσματα
εμφανίστηκαν σε τέσσερα μέταλλα: </span></b></i><br />
<i><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><u>χρυσό</u>,</span></b></i><br />
<i><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><u>ήλεκτρο </u>(κράμα χρυσού και τουλάχιστον
κατά 20% αργύρου) </span></b></i><br />
<i><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><u>άργυρο </u>και </span></b></i><br />
<i><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><u>μπρούτζο </u>(κράμα χαλκού και κασσίτερου). </span></b></i><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Η έκδοση
σε άλλα μέταλλα ήταν εξαιρετικά σπάνια, αν και υπάρχουν λίγα σε νικέλιο και </span>Billon<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Οι Αρχαίοι γνώριζαν πως να εξευγενίσουν
τα μέταλλα και ήταν ιδιαίτερα επιτυχείς στην διατήρηση στενών ανοχών. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Μια
πρώϊμη εξέλιξη ήταν η διαίρεση αξίας μετάλλου και βάρους<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>κάτι που εμείς γνωρίζουμε με τον όρο μονάς. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Υπάρχουν αναγνωρίσιμες μονάδες ανάμεσα στα πλέον πρώϊμα νομίσματα από ήλεκτρο,
ακόμη και σε αυτά χωρίς εικόνες και κατά την διάρκεια της βασιλείας του Κροίσου
(560546 π.Χ.) εισήχθη ένα σύστημα που χρησιμοποιούσε τον καθαρό χρυσό και το
ασήμι.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Η εισαγωγή των
νομισμάτων από μπρούτζο των 5ο αιώνα προσέθεσε μια νέα διάσταση στη χρήση
νομισμάτων σαν ένα νομισματικό εργαλείο. </span><br />
<br />
<span style="color: blue;"><i><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Με μια<u> σειρά υποδιαιρέσεων</u> που έφθαναν
έως την ελάχιστη διαίρεση ενός χρυσού στατήρα, <u>έγινε δυνατόν,</u> στον μέσο πολίτη,<u>
να χρησιμοποιεί νομίσματα για τις κάθε είδους συναλλαγές</u> του από την αγορά ενός
ψωμιού, έως την πληρωμή υπηρεσιών, διασκέδασης, μεταφοράς και φυσικά φόρων. </span></b></i></span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Τα
πρώτα νομίσματα από μπρούτζο έμφανίστηκαν στη Σικελία και ταυτόχρονα, την ίδια
εποχή, στη Μαύρη Θάλασσα. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Το πρώτο ήμισυ του 4ου αιώνα εξεδίδοντο σε όλη τη
Μεσόγειο.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ένα ερώτημα που
πάντοτε απασχολούσε τους αρχαιολόγους</span></b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> αφορά την<u> αγοραστική αξία </u>μιας δραχμής</span></b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> ή
ενός τετραδράχμου</span></b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> την εποχή της έκδοσής τους. </span></b></span></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">(Από τη δική μας εμπειρία
γνωρίζουμε </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: purple;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">πως ένα αυτοκίνητο στα 1960 κόστιζε 90.000 δρχ. </span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: purple;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">ενώ σήμερα πωλείται
γύρω στα 4.000.000.</span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Σε μια περίοδο τριάντα οκτώ ετών η δραχμή </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">εμφανίζεται να
έχει εντελώς διαφορετική αγοραστική δύναμη.)</span></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Οι αρχαίοι έζησαν ανάλογες
εμπειρίες πληθωρισμού. </span></b></span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Δυστυχώς όμως οι συγκρίσεις ενέχουν κινδύνους. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Το
καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να προσπαθήσουμε να μετρήσουμε την τιμή
των προϊόντων ως ποσοστό του εισοδήματος σε οποιοδήποτε σημείο της Ιστορίας.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ευτυχώς η
Κλασσική λογοτεχνία είναι γεμάτη αναφορές για το κόστος των προϊόντων. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Παραθέτουμε έναν κατάλογο εισοδημάτων και εξόδων κατά τον 5ο-4ο αιώνα π.Χ. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Δεν
πρέπει να ξεχνάμε πως οι συγκρίσεις αυτές δεν είναι επαρκείς χωρίς την
προσεκτική ανάλυση των συνθηκών που επικρατούσαν την συγκεκριμένη εποχή.</span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Είναι
όμως ενδιαφέρον να δούμε την συγκριτική αξία των προϊόντων της εποχής εκείνης
με τη σημερινή εποχή:</span></div>
<div style="text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2YfcOGcMYTGGBbKVdVdil1tkeCaApKmRQZBlDeSGDYkoUXfAw9abYM_GjVBkw-AnAj0tShUj9aLZs8F8e3z3lz10Bw-BDP9_trRzb6iqREO64o45q-4GKQdeBCCeKfc0X83Bv9uVFWZBR/s1600/%CE%97%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%AF%CF%83%CE%B8%CE%B9%CE%B1+%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B1%CE%AF%CF%89%CE%BD.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="234" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2YfcOGcMYTGGBbKVdVdil1tkeCaApKmRQZBlDeSGDYkoUXfAw9abYM_GjVBkw-AnAj0tShUj9aLZs8F8e3z3lz10Bw-BDP9_trRzb6iqREO64o45q-4GKQdeBCCeKfc0X83Bv9uVFWZBR/s1600/%CE%97%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%AF%CF%83%CE%B8%CE%B9%CE%B1+%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B1%CE%AF%CF%89%CE%BD.jpg" width="320" /> </a></div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div class="MsoNormal">
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΩΝ
ΕΛΛΗΝΩΝ</span></b></span></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgu3ZdrkXaAsOdIOWnVei4zZdnLtGuCISIGFM9lnmDNezw1B2YT37vuG9658S7loX8z5RnQXm0ABdOpSIrM8F9JQ71_Ng2psgP6tj4LtMQXf54N6tD2IUNN9T_i5LzJmAQf4B0QZJyaQebA/s1600/%CE%9D%CF%8C%CE%BC%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%B1+%CE%9C%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%BF%CF%85+%CE%91%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%AC%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%851.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="166" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgu3ZdrkXaAsOdIOWnVei4zZdnLtGuCISIGFM9lnmDNezw1B2YT37vuG9658S7loX8z5RnQXm0ABdOpSIrM8F9JQ71_Ng2psgP6tj4LtMQXf54N6tD2IUNN9T_i5LzJmAQf4B0QZJyaQebA/s1600/%CE%9D%CF%8C%CE%BC%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%B1+%CE%9C%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%BF%CF%85+%CE%91%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%AC%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%851.gif" width="320" /></a></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue;"><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Με την εξαίρεση
της ταχύτατης εισβολής του Αλεξάνδρου στην ανατολή και των δυναστειών που
εγκαθίδρυσαν οι επίγονοί του στην Βακτριανή,</span></b></span><br />
<span style="color: blue;"><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">ο Ελληνικός κόσμος εξαρτάτο κυρίως
από τις θαλάσσιες οδούς για το εμπόριο και τις επικοινωνίες. </span></b></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOOdalpz-DU27l1XlpCcIJAFChfTgLfj-vU_SQYRVIz3arePZomm1Znsv20hZIlSRVtF1TngMGCccgnVGCgwRizvUbSjQ1LUrmdKu_SwpSNa4Pi-SZbbrUEhg6Ly4DFs_lafQNxc8zXB2X/s1600/%CE%A7%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%82+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CE%BD+%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%B9%CF%8E%CE%BD+Griechischen_und_ph%C3%B6nizischen_Kolonien.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="182" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOOdalpz-DU27l1XlpCcIJAFChfTgLfj-vU_SQYRVIz3arePZomm1Znsv20hZIlSRVtF1TngMGCccgnVGCgwRizvUbSjQ1LUrmdKu_SwpSNa4Pi-SZbbrUEhg6Ly4DFs_lafQNxc8zXB2X/s1600/%CE%A7%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%82+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CE%BD+%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%B9%CF%8E%CE%BD+Griechischen_und_ph%C3%B6nizischen_Kolonien.jpg" width="320" /></a></span></b></div>
<br />
<br />
<span style="color: blue;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Οι Ελληνες ήταν
ένας θαλάσσιος λαός, πολύ πριν την αυγή της ιστορίας και η ανάπτυξη του
πολιτισμού του οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στις ευκαιρίες που τους παρείχε η
θάλασσα. </span></span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Στην αρχή της ιστορίας τους αποτελούντο από μικρά κράτη<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>πόλεις με διαφορές στα πολιτεύματα και τις
παραδόσεις.</span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Ο κόσμος τους απλωνόταν γύρω από την Μεσόγειο και την Μαύρη
θάλασσα.</span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Τα Αθηναϊκά πλοία για παράδειγμα μπορούσαν να ταξιδέψουν από τις
Ηράκλειες Στήλες έως την Αίγυπτο και από τη Μαύρη θάλασσα και το Βόσπορο ως την
Κάτω Ιταλία και τη Βόρεια Αφρική. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Οι θαλάσσιοι αυτοί δρόμοι και τα μεγάλα
κέντρα του εμπορίου τους έφεραν σε επαφή με διάφορους πολιτισμούς.</span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Χαλκός από
την Κύπρο, μύρο και λιβάνι από την χώρα της Σίβα, μέλι από την Έφεσο και μετάξι
από τους εμπόρους των καραβανιών μετέφεραν τα εμπορικά καράβια από και προς όλα
τα μέρη του Ελληνικού κόσμου.</span><br />
<br />
<u><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Οι πληρωμές για τα προϊόντα αυτά πολλές φορές
απαιτούσαν πολύτιμα μέταλλα. </span></b></u><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Κατά συνέπεια εκδόθηκε ένας μεγάλος αριθμός
νομισμάτων με σκοπό την διευκόλυνση του εμπορίου. </span><br />
<b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Τα νομίσματα αυτά είχαν γίνει
κατά κάποιο τρόπο παγκόσμια.</span></b><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Κυκλοφορούσαν σε μια μεγάλη γεωγραφική περιοχή και
γινόταν αποδεκτά σε περιοχές που βρισκόταν πολύ μακριά από τον τόπο έκδοσής
τους. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Πολύ συχνά είχαν σύμβολα που διαφήμιζαν τα προϊόντα ή τα επιτεύγματα της
αρχής που τα εξέδιδε. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Μερικές φορές, όπως στην περίπτωση των διάσημων
Αλεξανδρινών νομισμάτων και της γλαυκός των Αθηναίων, υπήρξαν τα πιο ισχυρά
νομίσματα.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Αρκετά από αυτά
τα εμπορικά κέντρα έγιναν μεγάλες μητροπολιτικές περιοχές που οδήγησαν στον
αποικισμό και στην ανάπτυξη πηγών που βρίσκονται πολύ μακριά από τα κέντρα
αυτά.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Το μεγαλύτερο
μέρος της ιστορίας των Ελλήνων αποτελείται από συγκρούσεις ανάμεσα στις
πόλεις<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>κράτη. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Μερικές φορές συνασπίζοντο
σε ομοσπονδίες ή συμμαχίες για την κοινή άμυνα.</span><br />
<u><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Οι ομοσπονδίες αυτές εξέδιδαν
ένα κοινό νόμισμα για να το χρησιμοποιούν μεταξύ τους. </span></b></u><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Οι σειρές αυτές είναι
εξαιρετικά ενδιαφέρουσες από ιστορικής απόψεως και πολύ σημαντικές συλλεκτικά.</span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Πολύ συχνά η ευημερία μιας περιοχής συνδέετο με την διακοπή ή την διατήρηση
μιας σύγκρουσης. Οι συγκρούσεις επηρέαζαν επίσης την διάδοση του νομίσματος. </span><br />
<br />
<b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ένας από τους σημαντικότερους λόγους της κοπής νομίσματος σε μεγάλους αριθμούς
ήταν η πληρωμή μισθοφόρων που βρισκόταν στην υπηρεσία μιας συγκεκριμένης
πόλεως ή ενός βασιλέως. </span></b><br />
<br />
<u><i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Οι πληρωμές αυτές απαιτούσαν τεράστιες ποσότητες
νομισμάτων από πολύτιμα μέταλλα.</span></span></i></u><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Οι μισθοφόροι δαπανούσαν τους μισθούς τους
κατά την εκστρατεία αλλά, όπως και κάθε άλλος σύγχρονος στρατιώτης, αποταμίευε
για μια καλύτερη ζωή μετά τον πόλεμο.</span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="color: purple;"><b> Οι μισθοφόροι προήρχοντο από τις πλέον
απόμακρες γωνίες του αρχαίου κόσμου και το νόμισμα του εργοδότη οδηγείτο σε
τόπους όπου το εμπόριο δεν ήταν πολλές φορές απαραίτητο</b></span>. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxj6CsrHuNsC_WFE-r44evOfp2wGzrwlmVTC4xJlfEGsqeWer9t2uKJc2umsT1Et_tV3KPAyhOFPXWweBRm_obUu8XJUEqDfuQDA_yDqbjUOfkrY_vjznURJgL_qcQ6LSwKK-QlMOjPZ8G/s1600/%CE%9D%CF%8C%CE%BC%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%B1+%CF%84%CE%BF%CF%85+%CE%9C.+%CE%91%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%AC%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%85+(336-323%2B%CF%80.%CE%A7.).jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="155" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxj6CsrHuNsC_WFE-r44evOfp2wGzrwlmVTC4xJlfEGsqeWer9t2uKJc2umsT1Et_tV3KPAyhOFPXWweBRm_obUu8XJUEqDfuQDA_yDqbjUOfkrY_vjznURJgL_qcQ6LSwKK-QlMOjPZ8G/s1600/%CE%9D%CF%8C%CE%BC%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%B1+%CF%84%CE%BF%CF%85+%CE%9C.+%CE%91%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%AC%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%85+(336-323%2B%CF%80.%CE%A7.).jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: blue;"><u><i><span style="font-size: small;"><b><span class="multimediaLEFT imageItemSMALL"><span class="caption">Νόμισμα του Μ. Αλεξάνδρου (336-323 π.Χ.)</span></span></b></span></i></u></span></td></tr>
</tbody></table>
</span><br />
<span style="color: blue;"><i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ένα από τα μεγαλύτερα
προτερήματα στην καθορισμένη εικονογραφία των <u>Αλεξανδρινών τετραδράχμων</u> ήταν
πως ο μισθοφόρος μπορούσε να τα εξαργυρώσει σε πολλά σημεία του αρχαίου κόσμου<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και είναι βέβαιο πως κανείς δεν θα τα
αρνείτο!</span></b></span></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Η πολιτισμική
λαμπρότητα με την οποία χρακτηρίζεται ο αρχαίος κόσμος μερικές φορές υπερείχε
από ότι άλλες. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_kOzEwfoAnUoWyIaSndkxs1SnEsQINEmSraNdqj8dccZuP3_GR5PEGUiiVWDml-5Bh3tHdM14ZT9I2lHIW_IaTl7h_KLLyWyHK-WxCF_6ffq4mij8SMHGNzj9Y1k71b_axrMp0d3mFSU8/s1600/%CE%A4%CE%B5%CF%84%CF%81%CE%AC%CE%B4%CF%81%CE%B1%CF%87%CE%BC%CE%BF+%CE%9A%CE%B1%CF%84%CE%AC%CE%BD%CE%B7%CF%82+%CE%91%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%BB%CF%89%CE%BD.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="302" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_kOzEwfoAnUoWyIaSndkxs1SnEsQINEmSraNdqj8dccZuP3_GR5PEGUiiVWDml-5Bh3tHdM14ZT9I2lHIW_IaTl7h_KLLyWyHK-WxCF_6ffq4mij8SMHGNzj9Y1k71b_axrMp0d3mFSU8/s1600/%CE%A4%CE%B5%CF%84%CF%81%CE%AC%CE%B4%CF%81%CE%B1%CF%87%CE%BC%CE%BF+%CE%9A%CE%B1%CF%84%CE%AC%CE%BD%CE%B7%CF%82+%CE%91%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%BB%CF%89%CE%BD.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: blue;"><b>Τετράδραχμο Καταναίων, Απόλλων 400 π.Χ.</b></span></td></tr>
</tbody></table>
</span><br />
<span style="color: blue;"><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Τα νομίσματα αυτά καθρεφτίζουν καλλιτεχνικά την ψυχή ενός
πολιτισμού και μπορούμε να δούμε την παλίρροια και την άμπωτη στα νομίσματα του
αρχαίου κόσμου.</span></b></span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Οι μέθοδοι της παραγωγής νομισμάτων παρουσιάστηκαν περιληπτικά
στην αρχή του βιβλίου αυτού. Πρέπει όμως να θυμόμαστε πως τα αρχαία νομίσματα
αποτυπώνονταν με το χέρι, ένα την κάθε φορά και η ομορφιά τους είναι συνάρτηση
της φροντίδος που έδειχνε ο εργάτης στην παραγωγή, όπως και της καλλιτεχνικής
ικανότητος του νο μισματογλύφου.</span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ο σκοπός της έκδοσης είχε σημαντική επίδραση
στην ποιότητα της παραγωγής ενός νομισματοκοπείου.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Στις σελίδες που
ακολουθούν παρουσιάζεται η ιστορική σύνοψη ορισμένων από τις μεγαλύτερες
Ελληνικές πόλεις-κράτη ή τις διάφορες περιοχές. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Οι περιλήψεις αυτές δεν
αποτελούν μελέτη της Ελληνικής ιστορίας αλλά μια απαραίτητη πληροφόρηση για την
κατανόηση της Ελληνικής νομισματοκοπίας. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Καμμιά από τις περιλήψεις αυτές δεν
είναι ολοκληρωμένη. </span><br />
<u><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Στόχο τους έχουν να
εικονογραφήσουν μόνο τα διάφορα νομίσματα που εξέδωσαν οι Έλληνες. </span></u><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Τα ονόματα
των τόπων αυτών φαίνονται πολύ συχνά στα νομίσματα με τη μορφή επιγραφών στον
πληθυντικό αριθμό. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Για παράδειγμα τα νομίσματα της πόλεως των Συρακουσσών
φέρουν την επιγραφή <span style="color: blue;"><b>ΣΥΡΑΚΟΣΙΩΝ </b></span>και της Θάσου <b><span style="color: blue;">ΘΑΣΙΩΝ</span></b>. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCZZi-6HKYebiyQqT-cjeqqDBwjwUAOZYGYWNmAT09hzK88ACY4CckQQqkD6kIyxzEIJ2XwMpZ5ZtR4g460xi_qjD_kLwjuGG0pLUZpDR_djvnj6-gEeG-sroa2Ct-NkmuuUMjXlVXOdGm/s1600/%CE%94%CE%B5%CE%BA%CE%AC%CE%B4%CF%81%CE%B1%CF%87%CE%BC%CE%BF+%CE%A3%CF%85%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B1%CE%AF%CF%89%CE%BD.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="158" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCZZi-6HKYebiyQqT-cjeqqDBwjwUAOZYGYWNmAT09hzK88ACY4CckQQqkD6kIyxzEIJ2XwMpZ5ZtR4g460xi_qjD_kLwjuGG0pLUZpDR_djvnj6-gEeG-sroa2Ct-NkmuuUMjXlVXOdGm/s1600/%CE%94%CE%B5%CE%BA%CE%AC%CE%B4%CF%81%CE%B1%CF%87%CE%BC%CE%BF+%CE%A3%CF%85%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B1%CE%AF%CF%89%CE%BD.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: blue;"><b>Δεκάδραχμο Συρακουσών</b></span>.</td></tr>
</tbody></table>
</span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Υπάρχουν βέβαια και
εξαιρέσεις στον κανόνα αυτό. </span><br />
<span style="color: blue;"><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Μια άλλη σύμβαση είναι η καταγραφή των πρώτων
γραμμάτων του ονόματος όπως ΑΘΕ για την Αθήνα. </span></b></span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Αυτό ήταν διαδεδομένο στα πρώτα
νομίσματα κάθε πόλης. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Υπάρχουν και πολλές άλλες επιγραφές που εμφανίζονται στα
νομίσματα και είναι τα ονόματα των Θεών ή των ηρώων, ονόματα προσωπικοτήτων,
αλλά πιο συχνά σύμβολα ελέγχου του νομισματοκοπείου και μονογράμματα αρχόντων.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Την μέθοδο
οργάνωσης των πόλεων ή των περιοχών ανέπτυξε ο </span>Eckhel<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> τον 18ο αιώνα.</span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Αυτή επίσης είναι η οργάνωση που
χρησιμοποιούν οι κατάλογοι νομισμάτων. Βασίζεται σε μια γεωγραφική κατάταξη που
ξεκινά από το Β.Δ. σημείο της Μεσογείου και προχωρά ανατολικά προς την Ιταλία,
την Ελλάδα και την Μ. Ασία. Από εκεί περνά από τις ακτές έως την Αίγυπτο και
οδηγεί ται δυτικά, μέσω της Β. Αφρικής, στις Ηράκλειες Στήλες. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Τα νομίσματα των
Ελλήνων της Βακτριανής και των άλλων αρχόντων της Ανατολής ακολουθούν τις χώρες
της Μεσογείου. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Οι κατηγορίες με τίτλο «<b>Νομίσματα Συμμαχιών</b>» και «<b>Νησιώτες
Έλληνες</b>» δεν μπαίνουν σε μια συγκεκριμένη κατάταξη, αλλά ομαδοποιού νται με τον
τρόπο αυτό για μεγαλύτερη ευκολία. Κατά συνέπεια οι βιβλιογραφικές αναφορές
μπορεί να αναφέρονται σε περισσότερες από μία γεωγραφικές περιοχές.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Δεν είναι δυνατόν
να περιγράφουμε εδώ τα νομίσματα όλων των Ελληνικών πόλεων. Τα νομίσματα που
παρατίθενται έχουν τον στόχο μιας μόνο εισαγωγής και είναι αντιπροσωπευτικά των
νομισμάτων που θα βρούμε από τις διάφορες περιοχές.</span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Όταν είναι δυνατόν,
συμπεριλαμβάνουμε στο τέλος κάθε κεφαλαίου έναν κατανοητό κατάλογο πόλεων οι
οποίες παρήγαγαν νόμισμα κατά την Ελληνική περίοδο.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="color: blue;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Τ</span>о</b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Μακεδονικό Βασίλειο</span></b></span></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Η Μακεδονία της
εποχής εκείνης βρισκόταν Β. του Ολύμπου και Α. του Στρυμώνος, ο οποίος ρέει από
Β. προς Ν. και χωρίζει την Μακεδονία από τη Θράκη. </span><br />
<br />
<span style="color: blue;"><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Η Μακεδονική μοναρχία
λέγεται πως ιδρύθηκε από απογόνους του Τημενού, ενός από τους Ηρα κλήδες που
εισέβαλε στην Πελοπόννησο και εκδιώχθηκε αργότερα από το Άργος.</span></b></span><br />
<span style="color: blue;"><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ετσι ονομάζοντο
Τημενίδες.</span></b></span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhK2zTekW9Xq7KZPiPIIAANLhoeY6-j98c_pLT-r5Og7xi3rALGEON_TFIgyI05Cn02yT5Cgad6uGuKPxj84cHkf8yA63QdYVM9rDJpMxlh92dxb5eX_FOj5962lozDqkFsHu7VuBzP6FAI/s1600/%CE%9F%CE%BA%CF%84%CE%AC%CE%B4%CF%81%CE%B1%CF%87%CE%BC%CE%BF+%CE%91%CE%BB%CE%AD%CE%BE%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%82+%CE%91.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="146" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhK2zTekW9Xq7KZPiPIIAANLhoeY6-j98c_pLT-r5Og7xi3rALGEON_TFIgyI05Cn02yT5Cgad6uGuKPxj84cHkf8yA63QdYVM9rDJpMxlh92dxb5eX_FOj5962lozDqkFsHu7VuBzP6FAI/s1600/%CE%9F%CE%BA%CF%84%CE%AC%CE%B4%CF%81%CE%B1%CF%87%CE%BC%CE%BF+%CE%91%CE%BB%CE%AD%CE%BE%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%82+%CE%91.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: blue;"><b><span style="font-family: inherit;">Οκτάδραχμο Αλεξάνδρου Α' <b><span style="background-color: white;">470-460 π.Χ</span></b></span></b></span></td></tr>
</tbody></table>
</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ο πρώτος
Μακεδόνας βασιλέας που εξέδωσε νόμισμα ήταν ο Αλέξανδρος Α' που κυβέρνησε από
το 495 έως το 454 π.Χ. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Το έτος 480 ο Αλέξανδρος αναγκάσθηκε από τον Ξέρξη να
συμμετάσχει στην Περσική εισβολή στην Ελλάδα. </span><br />
<u><span style="color: blue;"><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ήταν όμως ένθερμος Έλληνας και
τους προειδοποίησε τη νύχτα πριν τη μάχη των Πλαταιών.</span></b></span></u></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Το Βασίλειο της
Μακεδονίας επεκτάθη σε μεγάλο βαθμό από τον Φίλιππο Β' που ανέβηκε στο θρόνο
στα 359. <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7OmNqemIAjVHq3q_sZ6_BSWRv5STyQhk54ADJiktjCdrplV1VefXZr0KyQcynDiwWY508JNPgUy9d2IpHsIw6YLGfMlx290TWV_McDZ9ykaG8FlikBgCwhsIi6T_zdOz7HmFPjSSFXA-r/s1600/%CE%A4%CE%B5%CF%84%CF%81%CE%AC%CE%B4%CF%81%CE%B1%CF%87%CE%BC%CE%BF+%CE%A6%CE%AF%CE%BB%CE%B9%CF%80%CF%80%CE%BF%CF%82+%CE%92%CE%84+359-336+%CF%80.%CE%A7..jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="151" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7OmNqemIAjVHq3q_sZ6_BSWRv5STyQhk54ADJiktjCdrplV1VefXZr0KyQcynDiwWY508JNPgUy9d2IpHsIw6YLGfMlx290TWV_McDZ9ykaG8FlikBgCwhsIi6T_zdOz7HmFPjSSFXA-r/s1600/%CE%A4%CE%B5%CF%84%CF%81%CE%AC%CE%B4%CF%81%CE%B1%CF%87%CE%BC%CE%BF+%CE%A6%CE%AF%CE%BB%CE%B9%CF%80%CF%80%CE%BF%CF%82+%CE%92%CE%84+359-336+%CF%80.%CE%A7..jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="background-color: white; color: #351c75; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Τετράδραχμο Φίλιππος Β΄ 359-336 π.Χ.</span></b></td></tr>
</tbody></table>
</span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Είχε την φιλοδοξία να κατακτήσει την Ασία, τα σχέδιά του όμως τα
σταμάτησε ένας δολοφόνος.</span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ο γιός του Αλέξανδρος πραγματοποίησε το όνειρο
αυτό. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ο Φίλιππος όμως κατέκτησε το μεγαλύτερο μέρος της Ελλάδας και
αναγνωρίστηκαν οι Μακεδόνες σαν αληθινοί Έλληνες.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Μετά τον θάνατο
του Αλεξάνδρου ακολούθησε μια περίοδος αναταραχών κατά την οποία αρκετοί από
τους διαδόχους προσπάθησαν να αποκτήσουν τον Μακεδονικό θρόνο. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Σχεδόν όλοι
αυτοί οι ηγεμόνες εξέδωσαν νόμισμα που αντανακλά την ιστορία της περιόδου έως
την Ρωμαϊκή κατάκτηση στα 168 π.Χ. Παρά την αυξανόμενη δημοτικότητα των
βασιλέων, δεν εξέδωσαν όλοι νομίσματα με την προσωπογραφία τους.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Από τη σύγκρουση
αυτή αναμφισβήτητος βασιλέας της Μακεδονίας ήταν ο αρχηγός της δυναστείας των
Αντιγονιδών, ο Δημήτριος Πολιορκητής. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVVc5Uq2C4v0DZ5-rahd5-IuRXAN63ApwBIxiAexXJB9F7jUy1UThgBYjsV2bIWQd_2n1bZkGXmhWae2oIk9l9LvT7ZEBYfMpA3OnhiPWWn5dDdYeU7Yhcmr-piX5WMEhVsoBuYoK-8HwB/s1600/%CE%A4%CE%B5%CF%84%CF%81%CE%AC%CE%B4%CF%81%CE%B1%CF%87%CE%BC%CE%BF+%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%AE%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%82+%CE%A0%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%81%CE%BA%CE%B7%CF%84%CE%AE%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="147" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVVc5Uq2C4v0DZ5-rahd5-IuRXAN63ApwBIxiAexXJB9F7jUy1UThgBYjsV2bIWQd_2n1bZkGXmhWae2oIk9l9LvT7ZEBYfMpA3OnhiPWWn5dDdYeU7Yhcmr-piX5WMEhVsoBuYoK-8HwB/s1600/%CE%A4%CE%B5%CF%84%CF%81%CE%AC%CE%B4%CF%81%CE%B1%CF%87%CE%BC%CE%BF+%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%AE%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%82+%CE%A0%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%81%CE%BA%CE%B7%CF%84%CE%AE%CF%82.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: blue;"><b>Τετράδραχμο Δημήτριος Πολιορκητής</b></span></td></tr>
</tbody></table>
</span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ανάμεσα σ’ αυτούς που αντιμετώπισε ήταν
ο Πτολεμαίος της Αιγύπτου, τον στόλο του οποίου νίκησε στην Σαλαμίνα. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Το
γεγονός αυτό παρουσιάστηκε σ’ ένα τετράδραχμο με την Νίκη να στέκεται πάνω στην
πλώρη ενός πλοίου και να φυσά το κέρας του θριάμβου. Στην πίσω πλευρά βρίσκεται
ο Ποσειδών στη στάση που έχει το χάλκινο άγαλμα του στο Αρχαιολογικό Μουσείο
Αθηνών κρατώντας με το δεξί την Τρίαινα, έτοιμος να την εκτοξεύσει.</span><br />
<b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Ο
υπαινιγμός για την ναυτική επιτυχία του Δημητρίου είναι αναμφίβολος.</span></b><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHibMegrmUxrN_K1lLuwOyH2YGPwIgVT3lkPFj1iklIpUxvIeuYRVPS1ZgFIW0u7j0IBDQZh0StaEOK6Q0U359944oCqA2Mp3cvgz7YglIja_Jk1Yuou0RCz1wm3fRwkaLjLMYMJu18d3n/s1600/%CE%A4%CE%B5%CF%84%CF%81%CE%AC%CE%B4%CF%81%CE%B1%CF%87%CE%BC%CE%BF+%CE%91%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%B3%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CF%82+%CE%93%CE%BF%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%AC%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="152" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHibMegrmUxrN_K1lLuwOyH2YGPwIgVT3lkPFj1iklIpUxvIeuYRVPS1ZgFIW0u7j0IBDQZh0StaEOK6Q0U359944oCqA2Mp3cvgz7YglIja_Jk1Yuou0RCz1wm3fRwkaLjLMYMJu18d3n/s1600/%CE%A4%CE%B5%CF%84%CF%81%CE%AC%CE%B4%CF%81%CE%B1%CF%87%CE%BC%CE%BF+%CE%91%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%B3%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CF%82+%CE%93%CE%BF%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%AC%CF%82.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: blue;"><b>Τετράδραχμο Αντιγόνου Β΄ Γονατά</b></span></td></tr>
</tbody></table>
</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ο Αντίγονος Β'
Γονατάς (277-239 π.Χ.) ήταν γιος του Δημητρίου του Πολιορκητού. </span></b><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ξανακέρδισε το
θρόνο μετά από μία διακοπή 11 ετών και επανέφερε στη διακυβέρνηση την δυναστεία
των Αντιγονιδών. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Δεν υπάρχουν νομίσματα με προσωπογραφίες του βασιλέως αυτού, ο
</span>Imhoof<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>Blumer<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> (</span>Monnaies<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>Grecques<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">) <b>ισχυρίζεται
όμως πως η κεφαλή του Πανός που βρίσκεται σε μερικά νομίσματα, παρουσιάζει
χαρακτηριστικά του Αντίγονου.</b></span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ο </span>Jenkins<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> (</span>Ancient<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>Greek<span style="mso-ansi-language: EL;"> </span>Coins<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">) θεωρεί τον ισχυρισμό «ανόητο». </span><br />
<b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ο Παν εμφανίστηκε στο νόμισμα για να
τιμηθεί επειδή βοήθησε την εκστρατεία του Αντιγόνου εναντίον των Γαλατών.</span></b><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-_UPvtX_FPjCtfYIB9M6MDpGTTcP198tcXGRK83c0wzRtixHbnstW43oY8SF3BOqcmVfXgUJ0j9zZnFB9nPa5t4lwRgCcbT9ln-j387Q3CsYrnwf8WgjNL8Xw2akIjbPZ4aYlrXsqCgxB/s1600/%CE%A4%CE%B5%CF%84%CF%81%CE%AC%CE%B4%CF%81%CE%B1%CF%87%CE%BC%CE%BF+%CE%91%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%B3%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CF%82++%CE%94%CF%8E%CF%83%CF%89%CE%BD.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-_UPvtX_FPjCtfYIB9M6MDpGTTcP198tcXGRK83c0wzRtixHbnstW43oY8SF3BOqcmVfXgUJ0j9zZnFB9nPa5t4lwRgCcbT9ln-j387Q3CsYrnwf8WgjNL8Xw2akIjbPZ4aYlrXsqCgxB/s1600/%CE%A4%CE%B5%CF%84%CF%81%CE%AC%CE%B4%CF%81%CE%B1%CF%87%CE%BC%CE%BF+%CE%91%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%B3%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CF%82++%CE%94%CF%8E%CF%83%CF%89%CE%BD.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b>Νόμισμα Αντιγόνου Δόσωνος.</b></td></tr>
</tbody></table>
</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ο Αντίγονος Δόσων
συγγενής του Γόνατά, που κυβέρνησε ως επίτροπος του νεαρού Φιλίππου Ε',
παρουσίασε στα νομίσματά του μια ναυτική νίκη. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Ο συνδιασμός του Ποσειδόνος
(εμπρόσθια όψη) και του Απόλλωνος, σ’ ένα εντυπωσιακό τετράδραχμο αναφέρε ται
στη νίκη των Αντιγονιδών και των Σελευκιδών εναντίον του Πτολεμαϊκού ναυτικού
στην Άνδρο.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Μετά την
καταστροφή στις Κυνός Κεφαλές, όπου οι Ρωμαϊκές δυνάμεις κατετρόπωσαν τους Μα
κεδόνες, η δυναστεία αποδυναμώθηκε θανάσιμα. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Από την εποχή αυτή πολλές πόλεις
εκδίδουν αυτόνομο νόμισμα.<span style="mso-tab-count: 1;"> </span></span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"></span></div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: blue;"><span lang="EL">Ο κόσμος του
Μεγάλου Αλεξάνδρου</span></span></b></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue;"><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ολόκληρος ο
κόσμος σε κάθε εποχή εντυπωσιάστηκε από τον Αλέξανδρο Γ΄ τον Μακεδόνα. </span></b></span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ο
κατακτητής αυτός με τα μυθικά επιτεύγματα είναι γνωστός σε κάθε παιδί του
σχολείου, ακόμη και στην εποχή μας που χαρακτηρίζεται από την απάθεια προς την
αρχαία ιστορία.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br />
<span style="color: blue;"><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Το νόμισμα του
Αλεξάνδρου είναι αρκετά ενδιαφέρον. </span></b></span><br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOMJi9L6VYYa_Iuq4KxMce76TlTzWXEA0iuBZ3JrOluLOpCqhKq6M2GIwCVvz6Otf0kX1iPZRqKZcOb-ivYBZaEWoJ0-t_JtVEENOCiXxejqZz3wMUa27VdXVTkDvgf3ftThl0Gra94xlp/s1600/%CE%91%CE%BB%CE%AD%CE%BE%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%82+%CF%87%CF%81%CF%85%CF%83%CF%8C%CF%82+%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B1%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="122" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOMJi9L6VYYa_Iuq4KxMce76TlTzWXEA0iuBZ3JrOluLOpCqhKq6M2GIwCVvz6Otf0kX1iPZRqKZcOb-ivYBZaEWoJ0-t_JtVEENOCiXxejqZz3wMUa27VdXVTkDvgf3ftThl0Gra94xlp/s1600/%CE%91%CE%BB%CE%AD%CE%BE%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%82+%CF%87%CF%81%CF%85%CF%83%CF%8C%CF%82+%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B1%CF%82.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: blue;">Αλέξανδρος Γ΄, Χρυσός στατήρας 336-323 π.Χ.</span></b></td></tr>
</tbody></table>
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Οι πρότυποι χρυσοί στατήρες που
παρουσιάζουν την Αθηνά με την περικεφαλαία και στην οπίσθια όψη μια ορθή Νίκη,
κυκλοφόρησαν σε μεγάλους αριθμούς σε ολόκληρο τον αρχαίο κόσμο. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Επίσης το
αργυρό τετράδραχμο με τον Ηρακλή με την λεοντοκεφαλή και τον Δία ένθρονο,
μπορεί να βρεθεί παντού.</span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAjLTAN0Wta_OUOpnmQ8lHhT2uaKhflerjqw5daRmubVCmec6epsU6w0vRrCRTbGCfRWWwn1UmRK8YLVRro23HGz_ew2MBO1JogAxIfItFCqbtKZjZ-VxoY9stSE9kuHI75mZl07dnooO8/s1600/%CE%A4%CE%B5%CF%84%CF%81%CE%AC%CE%B4%CF%81%CF%87+%CE%9C%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%BF%CF%85+%CE%91%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%AC%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%85+%CE%BA%CE%B1%CE%B9.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="167" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAjLTAN0Wta_OUOpnmQ8lHhT2uaKhflerjqw5daRmubVCmec6epsU6w0vRrCRTbGCfRWWwn1UmRK8YLVRro23HGz_ew2MBO1JogAxIfItFCqbtKZjZ-VxoY9stSE9kuHI75mZl07dnooO8/s1600/%CE%A4%CE%B5%CF%84%CF%81%CE%AC%CE%B4%CF%81%CF%87+%CE%9C%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%BF%CF%85+%CE%91%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%AC%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%85+%CE%BA%CE%B1%CE%B9.jpg" width="320" /></a></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Αν και δεν είναι
ιδιαίτερα εντυπωσιακά καλλιτεχνικά, τα πρότυπα αυτά ήταν μια πρακτική ευκολία
στις ανάγκες του μεγάλου στρατού και της τεράστιας γραφειοκρατίας που απαιτείτο
για να διοικηθεί μια αυτοκρατορία τέτοιας έκτασης. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Δεν θα μπορούσε λοιπόν για
το λόγο αυτό να επιλέξει καλύτερες εικόνες. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Οι τύποι αυτοί ήταν τόσο αποδεκτοί
που τους μιμήθηκαν και αυτοί που δεν πέρασαν κάτω από τον άμεσο έλεγχο των
Μακεδόνων. </span><br />
<br />
<span style="color: blue;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Οι αργυρές και χάλκινες υποδιαιρέσεις τράβηξαν την προσοχή αφού
είχαν τοπικό ενδιαφέρον και στόχο να υπηρετήσουν τις ανάγκες του εσωτερικού
εμπορίου.</span></b></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Σημαντικά πρότυπα
νομίσματα δεν εξεδόθησαν μόνο κάτω από την εξουσία του Μ. Αλέξανδρου. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Χρυσά και
αργυρά νομίσματα (συμπεριλαμβανομένου κι ενός δεκαδράχμου) εξεδόθησαν σε
εξαιρετικές περιπτώσεις. </span><br />
<b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwwiEGZ8ABgpevpmpf8lpD5fYLUaWTCgxMip2_ukPZrAh8ecl2u_GKfIgdEMnbXJcPSW_bN3saiiMOKEHo0-92qSD0bsr4SAs9ce7WX6Vv7oSXGioI-6zbdkPVYZc0aYppWM3Bklx_7r4V/s1600/%CE%92%CE%B1%CE%B2%CF%85%CE%BB%CF%8E%CE%BD+%CF%84%CE%B5%CF%84%CF%81%CE%AC%CE%B4%CF%81%CE%B1%CF%87%CE%BC%CE%BF+%CE%91%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%B9%CE%BD%CE%AE+%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%BF%CE%B4%CE%BF%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="159" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwwiEGZ8ABgpevpmpf8lpD5fYLUaWTCgxMip2_ukPZrAh8ecl2u_GKfIgdEMnbXJcPSW_bN3saiiMOKEHo0-92qSD0bsr4SAs9ce7WX6Vv7oSXGioI-6zbdkPVYZc0aYppWM3Bklx_7r4V/s1600/%CE%92%CE%B1%CE%B2%CF%85%CE%BB%CF%8E%CE%BD+%CF%84%CE%B5%CF%84%CF%81%CE%AC%CE%B4%CF%81%CE%B1%CF%87%CE%BC%CE%BF+%CE%91%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%B9%CE%BD%CE%AE+%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%BF%CE%B4%CE%BF%CF%82.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr align="center"><td class="tr-caption"><b> <span style="color: blue;">Βαβυλών τετράδραχμο Αλεξανδρινή περίοδος </span></b><b><span style="color: blue;"><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><b>328-323 π.Χ.</b></span></b> </span> </b></td></tr>
</tbody></table>
</span></b><br />
<b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Στη Βαβυλώνα εξεδώθη ο παραδοσιακός τύπος ενός
ένθρονου Βάαλ με έναν λέοντα στην οπίσθια όψη. </span></b><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Ο Αλέξανδρος αναγνώρισε την αξία
τους και επέτρεψε να επιβιώσουν τοπικά έθιμα. Οι κα τακτημένοι πολίτες της
Βαβυλώνος θα μπορούσαν πολύ πιο εύκολα να ανεχθούν ένα νέο βασιλέα, που πολλοί
από αυτούς είδαν στο πρόσωπό του. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Δεν θα
ήταν όμως εύκολο εάν αυτός καταδίωκε τις πολιτικές και θρησκευτικές τους
παραδόσεις. </span><br />
<br />
<b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Φυσικά ήταν εύκολο για τους Έλληνες να δουν στην εικόνα του Βάαλ
έναν ένθρο νο Δία όχι πολύ διαφορετικό από αυτόν που εμφανίζεται στα
τετράδραχμα του Αλεξάνδρου.</span></b><br />
<br />
<span style="color: red;"><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Ο Περσικός λέων εξελήφθη εύκολα ως σύμβολο
κατάκτησης. </span></b></span><br />
<br />
<b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Στην εικονογράφηση του Διός παρατηρήθηκαν ορισμένες ελευθερίες
ακόμη και στα τετράδραχμα. </span></b><br />
<br />
<span style="color: red;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Τουλάχιστον ένα Ασιατικό νομισματοκοπείο εξέδωσε ένα
τετράδραχμο με τον Δία να φορά ένα Περσικό ένδυμα!</span></span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Καθώς η αυτοκρατορία
επεκτείνετο, ο Αλέξανδρος επέτρεπε όλο και μεγαλύτερες ελευθερίες αυτού του
είδους. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Εμφανίστηκε ο ίδιος ως «<span style="color: blue;"><b>Μεγάλος Βασιλέας</b></span>» της Ανατολής και νυμφεύθηκε
τη Ρωξάνη, την κόρη του Βασιλέα των Σογδιανών. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ενθάρρυνε επίσης τους
αξιωματούχους του να νυμφευθούν μέλη της αριστοκρατίας των Ανατολικών αυλών. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Φρόντισε για ένα γραφειοκρατικό σύστημα που ταίριαζε στις απαιτήσεις του νέου
βασιλείου και προώθησε τη μαζική παραγωγή νομίσματος για να διατηρηθεί το
σύστημα αυτό.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ένα από τα
διασημότερα νομίσματα που δεν αποτελεί πρότυπο, <u>είναι το μυστηριώδες ασημένιο
δεκάδραχμο </u>από το οποίο υπάρχουν λιγότερα από δέκα νομίσματα. </span></b></span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Στα 327-325 π.Χ. ο
Αλέξανδρος πραγματοποίησε μια εκστρατεία στην Ινδία, επεκτείνο ντας την
κυριαρχία του στην Κάτω Ινδία. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Κατά την εκστρατεία αυτή συγκρούστηκε με τον
Πόρο, τον βασιλέα της Ποράβα. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Αντιμετώπισε τους ελέφαντες του Πόρου στη μάχη
του Υδάσπη και έφθασε ως το Παντζάμπ.</span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Αν και δεν βρήκε πραγματική αντίσταση, ο
στρατός του δεν διείσδυσε περαιτέρω στην Ινδία, σταματώντας έτσι την προφανώς
ανίκητη πορεία του. </span><br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><b><span style="color: blue;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Για να τιμήσει τη νίκη αυτή ο Αλέξανδρος</span></span></b></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><b><span style="color: blue;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> εξέδωσε ένα μεγάλο
ασημένιο νόμισμα που τον παρουσιάζει να ιππεύει τον Βουκεφάλα,</span></span></b></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><b><span style="color: blue;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> απέναντι σε έναν
πολεμικό ελέφαντα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span></span></b></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><b><span style="color: blue;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ο οποίος προφανώς
φέρει τον Πόρο και τον οδηγό του ελέφαντα. </span></span></b></i></div>
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtV-vDhgd-12Wt72lCodng1ai4e23goTJvUM-PaidUJtUnwCzU4hJ644n3HOnpLJnX18qWGSfoT6N5CBha3xNxMKn3eYipUnFjv7gEaIcMOj8d35hOe2ISxADiru8uQN8gl495DMZo56E1/s1600/%CE%94%CE%B5%CE%BA%CE%AC%CE%B4%CF%81%CE%B1%CF%87%CE%BC%CE%BF+%CE%91%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%AC%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%85.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="158" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtV-vDhgd-12Wt72lCodng1ai4e23goTJvUM-PaidUJtUnwCzU4hJ644n3HOnpLJnX18qWGSfoT6N5CBha3xNxMKn3eYipUnFjv7gEaIcMOj8d35hOe2ISxADiru8uQN8gl495DMZo56E1/s1600/%CE%94%CE%B5%CE%BA%CE%AC%CE%B4%CF%81%CE%B1%CF%87%CE%BC%CE%BF+%CE%91%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%AC%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%85.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: blue;"><b>Αλέξανδρος Γ΄ Αργυρό Δεκάδραχμο 327-326 π.Χ.</b></span></td></tr>
</tbody></table>
</span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Στην αντίθετη όψη παριστάνεται </span></b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">ο
Αλέξανδρος όρθιος </span></b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">με τη στολή του Ελληνικού Ιππικού. </span></b></span></div>
<br />
<span style="color: blue;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Φορά ένα Φρυγικό κράνος με
υψηλή κορυφή (το περιγράφει ο Πλούταρχος να το φορά ο Αλέξανδρος στη μάχη του
Γρανικού) κρατά ένα δόρυ στο αριστερό του χέρι και έναν κεραυνό στο δεξί. </span></span><br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="color: blue;"><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ο
κεραυνός αναπαριστά τον ισχυρισμό του Αλεξάνδρου</span></b></span></span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="color: blue;"><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> για
την καταγωγή του από τον Δία. </span></b></span></span></i></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Σύμφωνα με τον Πλίνιο, ένας σύγχρονός του
ζωγράφος, ο Απελλής, παρουσίασε τον Αλέξανδρο να κρατά τον κεραυνό. </span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Στα
αριστερά του κρέμεται ένα σπαθί και πάνω από αυτόν βρίσκεται μια φτερωτή νίκη
που τον στεφανώνει.</span></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: large;"><b><br /></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><b><span style="color: blue;"><span lang="EL">ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΚΟΠΕΙΑ
ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ</span></span></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Πελαγία
Μακεδονία, </span></span><br />
<span style="color: blue;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Αιγαί Μακεδονία, </span></span><br />
<span style="color: blue;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Αινεία Μακεδονία, </span></span><br />
<span style="color: blue;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Άκανθος Μακεδονία,</span></span><br />
<u><span style="font-size: large;"><span style="color: blue;"><span lang="EL"> Αμφίπολις
Μακεδονία, </span></span></span></u><br />
<span style="color: blue;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Άφυτος Μακεδονία, </span></span><br />
<span style="color: blue;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ηιών Μακεδονία, </span></span><br />
<span style="color: blue;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ηράκλεια Σιντική Μακεδονία,</span></span><br />
<span style="color: blue;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Λητή
Μακεδονία, </span></span><br />
<span style="color: blue;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Μένδη Μακεδονία, </span></span><br />
<span style="color: blue;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Μεθώνη Μακεδονία, </span></span><br />
<span style="color: blue;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Νεάπολις Μακεδονία, </span></span><br />
<span style="color: blue;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Όλυνθος
Μακεδονία, </span></span><br />
<span style="color: blue;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ορθαγόρεια Μακεδονία, </span></span><br />
<span style="color: blue;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Πελαγονία Μακεδονία, </span></span><br />
<span style="color: blue;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Πέλλα Μακεδονία, </span></span><br />
<span style="color: blue;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Φίλιπποι
Μακεδονία, </span></span><br />
<span style="color: blue;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ποτίδαια<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Μακεδονία, </span></span><br />
<span style="color: blue;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Πύδνα
Μακεδονία, </span></span><br />
<span style="color: blue;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Σερμύλια Μακεδονία, </span></span><br />
<span style="color: blue;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Σκιόνη Μακεδονία, </span></span><br />
<span style="color: blue;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Σπάρτολος Μακεδονία, </span></span><br />
<span style="color: blue;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Τερόνη
Μακεδονία, </span></span><br />
<span style="color: blue;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Θερμά Μακεδονία, </span></span><br />
<span style="color: blue;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Τράγιλος Μακεδονία, </span></span><br />
<span style="color: blue;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ουρανούπολις Θράκη, </span></span><br />
<span style="color: blue;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Άβδηρα
Θράκη, Α</span></span><br />
<span style="color: blue;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">γαθούπολις Θράκη, </span></span><br />
<span style="color: blue;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Αιγός Ποταμοί Θράκη, </span></span><br />
<span style="color: blue;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Αίνος Θράκη, </span></span><br />
<span style="color: blue;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Αλοπεκόννησος
Θράκη, </span></span><br />
<span style="color: blue;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Βυζάντιον Θράκη, </span></span><br />
<span style="color: blue;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Δίκαια Θράκη, </span></span><br />
<span style="color: blue;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ελεούσα Θράκη, </span></span><br />
<span style="color: blue;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Καρδία Θράκη, </span></span><br />
<span style="color: blue;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Λυσιμάχεια
Θράκη, </span></span><br />
<span style="color: blue;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Μάδυτος Θράκη, </span></span><br />
<span style="color: blue;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Μαρώνεια Θράκη, </span></span><br />
<span style="color: blue;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Πέρινθος Θράκη, </span></span><br />
<span style="color: blue;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Σηστός</span></span></div>
Yauna Takabarahttp://www.blogger.com/profile/17739662848150917123noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4269458687331287220.post-55867129562038316842019-02-23T12:06:00.000+02:002019-02-23T12:06:17.037+02:00Γυναικείοι Ελληνικοί Μακεδονικοί Σύλλογοι: Η Φιλόπτωχος ’Αδελφότης Κυριών Θεσσαλονίκης (1873)<br />
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;">της Αθηνάς Τζινίκου-Κακούλη.</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;">"Η Μακεδόνισσα στο Θρύλο και στην Ιστορία"</span></div>
<br />
<div style="text-align: left;">
</div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBYv9szl-aq6I61SI-MZXeIymNAFpVYtATgR0O2EfjCHUin4QVwgBXrhAArWCJtadXVLN58u_2AUnsY-x-NgPlH4SGfuJQmTucjIUv61zNgzc-DKjSni8YaBv7XyAPwuPp3oI7zgP7lqNL/s1600/%CE%9A%CE%B1%CF%80%CE%B5%CF%84%CE%AC%CE%BD%CE%B6%CF%8E%CE%B7%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBYv9szl-aq6I61SI-MZXeIymNAFpVYtATgR0O2EfjCHUin4QVwgBXrhAArWCJtadXVLN58u_2AUnsY-x-NgPlH4SGfuJQmTucjIUv61zNgzc-DKjSni8YaBv7XyAPwuPp3oI7zgP7lqNL/s200/%CE%9A%CE%B1%CF%80%CE%B5%CF%84%CE%AC%CE%BD%CE%B6%CF%8E%CE%B7%CF%82.jpg" width="181" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div align="center" class="a0" style="font-size: medium; line-height: 10.8pt;">
<span class="a"><span style="font-size: x-small;">'0 άζιωματικός Κάκαβος (καπετάν Ζώης) </span></span></div>
<div align="center" class="a0" style="font-size: medium; line-height: 10.8pt;">
<span class="a"><span style="font-size: x-small;">καί οί συνεργάτιδές του κυρίες</span></span></div>
<div align="center" class="a0" style="font-size: medium; line-height: 10.8pt;">
<span class="a"><span style="font-size: x-small;"> τής Θεσσαλονίκης </span></span></div>
<div align="center" class="a0" style="font-size: medium; line-height: 10.8pt;">
<span class="a"><span style="font-size: x-small;">(Φωτ. Μουσείου Μακεδονικού Άγώνος)</span></span></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<b><span style="color: blue;"><u>Η Φιλόπτωχος ’Αδελφότης Κυριών Θεσσαλονίκης</u></span></b> ιδρύθηκε τό <b><u><span style="color: blue;">1873</span></u></b>, τρία μόλις χρόνια μετά τήν αναγνώριση τής Εξαρχίας, μέ ύπόδειξη του Μητροπολίτου Νεοφύτου καί προστάτη άγιο τόν 'Ιωάννη τόν Έλεήμονα,άπό τίς αρχόντισσες Λιζέτα Χατζηλαζάρου, Καλλιόπη Τάττη, Αικατερίνη Ράλλη, Χρυσάνθη Χατζηλαζάρου καί Ελένη Ρουσσίδου, γιά νά σταθεί συμπαραστάτης τών πονεμένων καί πτωχών, πού ή απόγνωση θά μπορούσε νά τούς κάνει ϊσως θύματα ξένων προπαγανδών.<br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikJ2rZf6su7kb3xxjidRw0q5sRc14Rb1BugrYRVpxUI6TWXnfWvczr5ky_8pma81ENYM_cGcOI3tmeMgsoIgbH-s3xnmhU32zRYVVz6P8gvAhBu6uk89vu4ToPZSuyMaeiSQFeNeWhUQG2/s1600/%CE%A7%CE%B1%CF%84%CE%B6%CE%B7%CE%BB%CE%B1%CE%B6%CE%AC%CF%81%CE%BF%CF%85%CE%A7%CF%81%CF%85%CF%83%CE%AC%CE%BD%CE%B8%CE%B7.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikJ2rZf6su7kb3xxjidRw0q5sRc14Rb1BugrYRVpxUI6TWXnfWvczr5ky_8pma81ENYM_cGcOI3tmeMgsoIgbH-s3xnmhU32zRYVVz6P8gvAhBu6uk89vu4ToPZSuyMaeiSQFeNeWhUQG2/s200/%CE%A7%CE%B1%CF%84%CE%B6%CE%B7%CE%BB%CE%B1%CE%B6%CE%AC%CF%81%CE%BF%CF%85%CE%A7%CF%81%CF%85%CF%83%CE%AC%CE%BD%CE%B8%CE%B7.jpg" width="146" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div style="text-align: -webkit-auto;">
<span style="font-size: x-small;">Χρυσάνθη Χατζηλαζάρου,</span></div>
<div style="text-align: -webkit-auto;">
<span style="font-size: x-small;">πρώτη πρόεδρος τής 'Αδελφότητος.</span></div>
</td></tr>
</tbody></table>
Το γεγονός στάθηκε σταθμός για τή Θεσσαλονίκη με τεράστια απήχηση.<br />
Όλες οί Έλληνίδες της εσπευδαν νά γίνουν μέλη, ενώ άπό τήν λοιπή Ελλάδα καί τό έξωτερικό άθρόες κατέφθαναν οί συνδρομές.<br />
<div style="text-align: center;">
<a name='more'></a> ’Ακόμα καί έπιφανεΐς άνδρες, διανοούμενοι, γιατροί, καθηγητές, έμποροι, δικηγόροι καί βιομήχανοι έταζαν τούς έαυτούς τους αφιλοκερδείς εργάτες στήν εύόδωση τών σκοπών τού σωματείου, πού μέ τέτοιες προϋ<span style="text-align: center;">ποθέσεις άνέπτυξε πλούσια κοινωνική δράση. Συσσίτια γερόντων και απόρων μαθητών, διανομή φαρμάκων, τροφίμων καί ρουχισμοϋ, οικονομική ένίσχυση πτωχών, υποτροφίες σέ σπουδαστές καί άλλα παρόμοια ήταν μερικά άπό τά πρώτα καλά του έργα.</span></div>
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; text-align: center;"><tbody>
<tr><td><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkEvtXg6fKtXwTC_8Os1tLRG0ZCOCDtIMTbdtRH61RBUM_zsOG6XBYvjZt8p0xZYbgIPW6KFQQ58RNqHx-3_E8ApDqfYTyEWqykor3zpDpQ7ELjxiHTlmpB9nbDVwGaHEWItHJKA5i2Cky/s1600/%CE%A6%CE%B9%CE%BB%CF%8C%CF%80%CF%84%CF%89%CF%87%CE%BF%CF%82%CE%91%CE%B4%CE%B5%CE%BB%CF%86%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%82%CE%9A%CF%85%CF%81%CE%B9%CF%8E%CE%BD%CE%98%CE%B5%CF%83%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%B7%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="250" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkEvtXg6fKtXwTC_8Os1tLRG0ZCOCDtIMTbdtRH61RBUM_zsOG6XBYvjZt8p0xZYbgIPW6KFQQ58RNqHx-3_E8ApDqfYTyEWqykor3zpDpQ7ELjxiHTlmpB9nbDVwGaHEWItHJKA5i2Cky/s320/%CE%A6%CE%B9%CE%BB%CF%8C%CF%80%CF%84%CF%89%CF%87%CE%BF%CF%82%CE%91%CE%B4%CE%B5%CE%BB%CF%86%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%82%CE%9A%CF%85%CF%81%CE%B9%CF%8E%CE%BD%CE%98%CE%B5%CF%83%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%B7%CF%82.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="font-size: 13px;"><span style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: x-small;">Τό ’Εργαστήριο τής Φιλοπτώχου.</span></span></td></tr>
</tbody></table>
<br />
<br />
Επεκτείνοντας επειτα τίς δράστηριότητές του 'ίδρυσε τό 1876 έργα στήριο κοπτικής, ραπτικής καί κεντήματος, ώστε μέ τήν ϊδια τους τήν έργασία νά θοηθοΰνται οί γυναίκες, τόν Μάρτιο του 1900 ίδρυσε σάν παράρτημα τήν ’Αδελφότητα Δεσποινίδων «<b>Ή ’Αγαθοεργί</b>α», γιά τή φροντίδα απόρων παιδιών τοΰ νηπιαγωγείου,καί τόν ίδιο χρόνο απέκτησε ιδιόκτητη στέγη στήν οδό Στεφάνου Τάττη.<br />
<br />
Έν τώ μεταξύ καθημερινά περνούσαν τά σύνορα ψυχωμένοι πατριώτες καί προετοίμαζαν τόν αγώνα.<br />
Τό σωματείο μέ τόν μανδύα τής φιλανθρωπίας μετέθαλε τότε τή στέγη του σέ κέντρο άνεφοδιασμοΰ καί συνεδριάσεων, όπου παίρνονταν οί μεγάλεις αποφάσεις, σφυρηλατοϋνταν οί ύψηλές ιδέες, κρύβονταν τά όπλα, συγκεντρώνονταν φάρμακα καί τρόφιμα καί λαμβάνονταν πρόνοια γιά τούς φυλακισμένους αγωνιστές καί τίς οίκογένειές τους.<br />
<br />
Μά τά καλά του εργα έξακτινώνονταν κι εξω άπό τή Θεσσαλονίκη, άφοΰ είχε γίνει φάρος έθνικός στή νύχτα τής σκλαβιάς, χέρι άδελφικό απλωμένο σέ κάθε γωνίτσα τής Μακεδονίας, όπου ό Ελληνισμός κινδύνευε.<br />
<br />
Κι οί έχθροί ήταν πράγματι πολλοί.<br />
<br />
<b><span style="color: red;"> Τούρκοι, Βούλγαροι, μά καί Ρουμάνοι, πού<u> ιδρύοντας σχολεία</u> καί δαπανώντας πακτωλούς χρημάτων <u>προσπαθούσαν νά άλώσουν συνειδήσεις</u>.</span></b><br />
<br />
Ή ’Αδελφότης σταθμίζοντας τό μέγεθος τοΰ κινδύνου κήρυξε ίερή εκστρατεία καλώντας στίς έπάλξεις τού χρέους κάθε έθελοντή, όπότε άθρόοι εσπευσαν οί δάσκαλοι κι οί δασκάλες καί μέ τόν οίστρο τους θωράκισαν εθνικά τή νέα γενιά.<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3sOssEqDQSRjQmx-bYjFeF48nqukxErG7G5Wsx1cudUTinYMgAiPohgoTm3l3y67dsyex6Gx4ryp-1FpoxvfOOFxWBfRB4IKfX4JGetyTFPjYidF0lbZaTd5jtRxtxj7BlKTnlJv9KSd1/s1600/%CE%A7%CE%B1%CF%84%CE%B6%CE%B7%CE%BB%CE%B1%CE%B6%CE%AC%CF%81%CE%BF%CF%85%CE%9B%CE%B9%CE%B6%CE%AD%CF%84%CE%B1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3sOssEqDQSRjQmx-bYjFeF48nqukxErG7G5Wsx1cudUTinYMgAiPohgoTm3l3y67dsyex6Gx4ryp-1FpoxvfOOFxWBfRB4IKfX4JGetyTFPjYidF0lbZaTd5jtRxtxj7BlKTnlJv9KSd1/s200/%CE%A7%CE%B1%CF%84%CE%B6%CE%B7%CE%BB%CE%B1%CE%B6%CE%AC%CF%81%CE%BF%CF%85%CE%9B%CE%B9%CE%B6%CE%AD%CF%84%CE%B1.jpg" width="149" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="font-size: 13px; text-align: center;"><span class="2"><span style="font-family: "courier new"; font-size: 7.5pt;">Λιζέτα Χατζηλαζάρου</span></span></td></tr>
</tbody></table>
<br />
Παράλληλα τά μέλη της, μέ ομαδικές εξορμήσεις ή μεμονωμένα, περιέτρεχαν τήν ύπαιθρο καί μέ τίς εύλογίες τών Μητροπολιτών άνέλυαν τήν άνάγκη δράστηριοποιήσεως όλων τών γυναικών μέσα άπό οργανωμένα σωματεία,<br />
μέ άποτέλεσμα νά δημιουργηθοΰν ’Αδελφότητες<br />
<b><span style="color: blue;">στίς Σέρρες, τήν Καβάλα, τήν Έδεσσα, τό Μελένικο, τήν Κομοτηνή, τήν Καστοριά, τή Βέροια, τή Στρώμνιτσα, τή Νάουσα, τή Γευγελή κι άλλου.</span></b><br />
<br />
<i><span style="color: blue;"><u>Γιά νά εχουμε δέ ολοκληρωμένη εικόνα τής προσφοράς συμπληρώνουμε, ότι τό 1912 καθώς έφταναν πληροφορίες ότι ό έλληνικός στρατός προήλαυνε πρός τή Θεσσαλονίκη, τό έργαστήριο ετοίμασε χιλιάδες σημαίες καί τήν 26η ’Οκτωβρίου ή πόλη επλεε στά γαλανόλευκα. </u></span></i><br />
<br />
Κι επειτα οί κυρίες περιέθαλψαν τούς τραυματίες μέ συμπαραστάτιδες τή Ναταλία Μελά, τήν Πηνελόπη Δέλτα, τήν Ελένη Ζιμπρακάκη κι άλλες επιφανείς Έλληνίδες, πού συνόδευαν τό στρατό.<br />
Στά χρόνια πού άκολούθησαν, ή ’Αδελφότης περιέθαλψε πρόσφυγες καί ορφανά, τό 1917 Βοήθησε πυροπαθείς, τό 1922 άνακούφισε ξερριζωμένους, τό 1932 βοήθησε τούς σεισμοπλήκτους Χαλκιδικής, ενώ στήν κατοχή σίτιζε καθημερινά 450 μαθητές καί 50 γέροντες.<br />
<br />
Τότε τό κτίριό της έπιτάχθηκε, τά αρχεία της καταστράφηκαν, μά ή Μαίρη Γουσίδου κι ή Μαρίκα Δαλέκου έσωσαν αρκετά εργα τέχνης του έργαστηρίου.<br />
Ή ’Αδελφότης συνέχισε τήν άγαθοεργό της δράση μέ προσωρινή στέγη τό αστυνομικό τμήμα Συντριβανίου καί μέ τά συσσίτιά της γλίτωσε άπό βέβαιο θάνατο πολλούς Θεσσαλονικεΐς.<br />
<br />
’Αργότερα συντήρησε καί μόρφωσε πενήντα άνταρτόπληκα κορίτσια τής έπαρχίας, περιέθαλψε άπελαθέντες ομογενείς άπό τήν Πόλη, δημιούργησε οικοτροφείο θηλέων κι ώς τίς μέρες μας σιτίζει γέροντες, δίνει Βοηθήματα σέ κατάκοιτους καί ήλικιωμένους καί διαθέτει τόν τρίτο δροφο τοΰ κτιρίου της σάν άναρρωτήριο νεφροπαθών άπό τήν έπαρχία.<br />
<br />
Γιά όλα τούτα τιμήθηκε τό 1966 άπό τό Ρόταρυ μέ χρυσό μετάλλιο καί τό 1974 βραβεύτηκε άπό τήν ’Ακαδημία.<br />
<br />
’Από τά πιό δραστήρια μέλη τής Φιλοπτώχου στά χρόνια τοΰ Μακεδονικού Αγωνος ήταν ή Πολύτιμη Χατζηλαζάρου, πού άπ' τό 1897 καί γιά δεκαετίες στή συνέχεια χρημάτισε πρόεδρος, ή Ερατώ Μενεξέ, ή Γεωργία Χατζηαγγέλου, ή ’Ιουλία Πεσνικίδου, ή Μαίρη Πεντζίκη, ή Καλλιόπη Τάττη, ή ’Αλεξάνδρα Γερασίμου, ή Έλίζα Γκιρώ, ή Μαίρη Παπάζογλου, ή Εύγενία Μελχαμέ, ή Σοφία Δ Όμπερμάγιερ, ή Εύτέρπη Μπίτσου, ή ’Ασπασία Τουρνιβούκα, ή Έττη Χατζηλαζάρου, ή Βικτώρια Αάλα καί άλλες ακόμα, πού έκλέγονταν έπανειλημμένως στό Δ.Σ., γιατί ήταν μαχητικές καί δραστήριες.<br />
<br />
Ξέχωρα όμως πρέπει νά γίνει λόγος γιά τήν πλημμυρισμένη χριστιανική άγάπη καί φιλοπατρία Αικατερίνη Ράλλη, πού έκτός άπό τά αμέτρητα άλλα καλά της εργα, μέ προσωπική δαπάνη ίδρυσε τό «Έργαστήριον απόρων γυναικών», όπου μάθαιναν ραπτική καί κέντημα καί ζοΰσαν μ’ αξιοπρέπεια άπ’ τήν έργασία τους φτωχές Θεσσαλονικιές, πού ϊσως ή ανάγκη θά τίς εκαμνε θύματα ξένων προπαγανδών.<br />
<br />
Κι ακόμα εΰρισκαν έκεΐ οίκογενειακή θαλπωρή, στέγη καί τροφή γυναίκες καί κόρες Μακεδονομάχων τής έπαρχίας,<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span> πού άπό τόν φόβο τών βουλγαρικών άντιποίνων έγκατέλειπαν τίς έστίες τους.<br />
Τή διατροφή τουε είχε αναλάβει η Αικατερίνη Ράλλη, την οργάνωση του εργαστηρίου<br />
έφερε σε πέρας το 1902 η Ελένη Κομητοπούλου και την διεύθυνση του από το 1904 είχε η Δέσπω Πανουτσοπούλου.<br />
Το εραστήριο εκτός των άλλων επιτέλεσε και σπουδαία πολιτιστική άποστολή.<br />
<br />
<span style="color: red;"> Γιατί, ένώ οί Βούλγαροι ύποχρέωναν τίς χωρικές νά ξηλώνουν άπ' τίς φορεσιές τους τά μοτίβα, πού πρόδιδαν τήν εθνικότητά τους,</span><span style="color: blue;"> οί κεντήτριες του πιστές στήν παράδοση άνέπλαθαν άρχαιοελληνικά καί βυζαντινά σχέδια -παγόνια, δικέφαλους άετούς, μαιάνδρους κ.λ.π.- καί τά διέσωσαν.</span><br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgf5Hz2Y9mTZ3xds1-i5bPzhZwBt1KxPOr55hF5FTub-C2HuOieflc80dmhcccriK2s-kXngh4ihZNAotDd3Pld4MK4ogInpHbU9FsRrVc1jeHZIMIpsJFGLwJzks1XCiKHPvdRqoy8oOsu/s1600/%CE%A0%CE%BF%CE%BB%CF%85%CE%BE%CE%AD%CE%BD%CE%B7%CE%9C%CE%B7%CE%BD%CE%AC.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgf5Hz2Y9mTZ3xds1-i5bPzhZwBt1KxPOr55hF5FTub-C2HuOieflc80dmhcccriK2s-kXngh4ihZNAotDd3Pld4MK4ogInpHbU9FsRrVc1jeHZIMIpsJFGLwJzks1XCiKHPvdRqoy8oOsu/s320/%CE%A0%CE%BF%CE%BB%CF%85%CE%BE%CE%AD%CE%BD%CE%B7%CE%9C%CE%B7%CE%BD%CE%AC.jpg" width="245" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="text-align: -webkit-auto;"><span style="font-size: x-small;">Ή Πολυξένη Μηνά καί άδελφές Ρίτσου, <br />πού είχαν άναλάβει τό τμήμα τροφοδοσίας τών Μακεδονομάχων. <br />(Φωτ. «Αναμνηστικού Λευκώματος Φ.Α.Κ.Θ.»).</span></span>
</td></tr>
</tbody></table>
Μά ϊσως περισσότερο άκόμα καταξιώθηκε ή έθνική προσφορά τής ’Αδελφότητος μέ τήν οργάνωση ξεχωριστού τμήματος τροφοδοσίας τών Μακεδονομάχων, τοΰ οποίου προΐσταντο ή δασκάλα Πολυξένη Μηνα καί οί αδελφές Ρίτσου, πού μέ τό πρόσχημα τής φιλανθρωπίας συγκέντρωναν τρόφιμα, ήδη ρουχισμοΰ, πλεκτές φανέλες, κάλτσες καί έσώρουχα κι έχοντας καλά οργανωμένο δίκτυο δεκάδων άλλων κυριών, μεταξύ τών οποίων οί πιό μαχητικές καί ριψοκίνδυνες ήταν ή Δέσποινα Άντωνιάδου, ή Ευανθία Άνδρεοπούλου, ή ’Ιωάννα Μάννου, ή Μαρίκα ”Αοβοτ καί ή Ματθίλδη Σιμώτα, τά προωθούσαν μέχρι τά άνταρτικά σώματα. <br />
<br />
Μέ τόσο θερμών πατριωτισσών τή συνεργασία τό «<b>Έλληνικόν Κομιτάτον Θεσσαλονίκης</b>», παρά τίς αντιρρήσεις τοΰ Εύγενειάδη, δέν άργησε νά περάσει σέ δυναμικές ένέργειες, όπως τό μεγαλειώδες συλλαλητήριο τής 20ης Ίανουαρίου τοΰ 1904, όπου 7.000 άντρες καί γυναίκες διετράνωσαν τήν άπέχθειά τους στά σχέδια καί τίς μεθόδους τών Βουλγάρων.<br />
Κι όταν τόν Μάιο τοΰ ϊδιου χρόνου Πρόξενος άνέλαβε ό Λάμπρος Κορομηλας θέριεψε κι άπλωσε τή δράση του σ' δλη τή Μακεδονία.<br />
Τώρα πιά ή καρδιά τοΰ πολυμέτωπου άγώνα χτυποΰσε στό Προξενείο, τό όποιο στεγάζονταν στό κτίριο του σημερινού Μουσείου Μακεδονικού Άγώνος καί μέ μυστική ύπόγεια σήραγγα έπικοινωνοΰσε μέ τήν κρύπτη, πού άποκαλύφτηκε μετά τούς σεισμούς του 1978 κάτω άκριβώς άπό τόν ναό τής Μητροπόλεως, όπου επίσης κατέληγε άλλη σήραγγα πού ξεκινούσε άπό τό παρακείμενο μητροπολιτικό μέγαρο.<br />
<br />
’Απέναντι ακριβώς, όπου τώρα ύπάρχει ή Βιομηχανική Σχολή, ορθώνονταν ή τουρκική άστυνομία κι άγρυπνο τό μάτι των Τούρκων παρακολουθούσε τίς κινήσεις,τόσο τοΰ Μητροπολίτου, όσο καί τοΰ Προξένου.<br />
<b> Μά ϊσα- ϊσα γιαυτό καί ή συμβολή τών γυναικών τής Θεσσαλονίκης στάθηκε άποφασιστική στόν άγώνα.</b><br />
<br />
<b><span style="color: blue;"> Γιατί προφασιζόμενες ότι έρχονται στό ναό γιά τά θρησκευτικά τους καθήκοντα, μέσω τής κρύπτης μποροΰσαν νά παίρνουν μηνύματα ή σημειώματα άπ’ εύθείας άπό τόν Μητροπολίτη καί τόν Πρόξενο, νά τά μεταβιβάζουν στούς Μακεδονομάχους κι ετσι νά γίνονται<u> ό μυστικός τηλέγραφός τους.</u></span></b><br />
<br />
Στό Προξενείο καθημερινά κατέφθαναν σάν άπλοί ύπάλληλοι έκπαιδευμένοι άξιωματικοί άπό τήν Ελλάδα μέ πλαστά διαβατήρια καί ψευδώνυμα κι άπό έκεΐ καθοδηγούμενοι περιέτρεχαν πόλεις καί χωριά ενεργοποιώντας ιερείς, δασκάλους, ύπαλλήλους, συλλόγους καί σωματεία μέ άφανεΐς συνεργάτιδες τίς Μακεδόνισσες κάθε ήλικίας καί κοινωνικού στρώματος, πού μέ χίλιους τρόπους τούς κάλυπταν.<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPYpT3ODKMXtrb0NsRj38mP9R3gsMFJ8tYLJzZSIXP2t7sHAobYrGDwihxWak8W0H2R4_tCJpY2c3Wo-RkzKxrtEVKEtNtFZ7CHzfusyWeOgbogInNv21Q56lSRhuGK3vPIEMfyy4MZFdn/s1600/%CE%9A%CE%B1%CF%80%CE%B5%CF%84%CE%AC%CE%BD%CE%96%CE%AC%CE%BA%CE%B1%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPYpT3ODKMXtrb0NsRj38mP9R3gsMFJ8tYLJzZSIXP2t7sHAobYrGDwihxWak8W0H2R4_tCJpY2c3Wo-RkzKxrtEVKEtNtFZ7CHzfusyWeOgbogInNv21Q56lSRhuGK3vPIEMfyy4MZFdn/s200/%CE%9A%CE%B1%CF%80%CE%B5%CF%84%CE%AC%CE%BD%CE%96%CE%AC%CE%BA%CE%B1%CF%82.jpg" width="145" /></a>Ό Μακεδονομάχος άνθυπολοχαγός πεζικοΰ Γρηγόριος Φαληρέας ή Καπετάν Ζάκας ομολογεί μέ εύγνωμοσύνη:<br />
<br />
«<b><u>Εις τήν έθνικήν προσπάθειαν αί γυναίκες δέν υστερούν ούδαμοΰ.</u></b><br />
Παντού πρώται μετά θάρρους προσπαθούν νά μαλάσσουν τήν άγριότητα τών τουρκικών άποσπασμάτων καί προσφέρουσαι κρυφά τρόφιμα καί ούζο, τών όποιων ούτοι έστεροΰντο, κατορθώνουν οϋτω νά ματαιοΰται ή κατ’ οίκον ερευνά»<br />
<br />
Ό Κορομηλάς, πού όχι μόνο οργάνωσε τήν ένοπλη άμυνα, άλλά δημιούργησε καί τίς προϋποθέσεις γιά διαφώτιση, ώστε νά άφυπνιστεΐ ή εθνική συνείδηση τών Ελλήνων, ύπολόγιζε πολύ στή βοήθεια τών γυναικών.<br />
<br />
Στό έθνικό του προσκλητήριο μεγάλη ύπήρξε ή άνταπόκριση τών κοριτσιών, πού άποφοιτώντας άπό τό ’Ανώτερο Παρθεναγωγείο Θεσσαλονίκης σάν δασκάλες ξεχύθηκαν άτρόμητες ώς τά πιό άπόμακρα χωριά καί προστάτεψαν τήν Έλληνοσύνη, δπως γίνεται λόγος σέ άλλο κεφάλαιο.<br />
<br />
Μά κι οί άλλες, οί απλοϊκές, άκόμα-άκόμα κι οί κοινές περιφρονημένες γυναίκες τοΰ άγοραίου έρωτα, δέν εμειναν άσυγκίνητες.<br />
<br />
Ό Γ.Μόδης αναφέρει, δτι τή νύχτα τής 4ης Δεκεμβρίου τοΰ 1905 στό εστιατόριο Τσάκωνα εσκασε βόμβα, πού ερριξε αίμόφυρτο τόν Ντούμα, έπιθεωρητή τών ρουμανικών σχολείων Μακεδονίας.<br />
<br />
Τήν έπαύριο ή τουρκική αστυνομία συνέλαβε τόν Τάσο Βόγα, τόν Γεώργιο Πεντζίκη καί τόν Μυλωνά, όλους μέλη τοΰ «Εκτελεστικού» καί φυσικά πέτυχε διάνα τούς ένοχους, πού θά όδηγοΰνταν στήν αγχόνη, αν ανέλπιστα δέν παρουσιάζονταν αύτόκλητες ή «Μαντάμ καί τά «Κορίτσια» ενός «οϊκου» νά ορκιστούν, πώς τάχα εκείνη τήν νύχτα τά παλληκάρια διασκέδαζαν μαζί τους.<br />
<br />
Μά έκεϊ όπου ή συμβολή τών γυναικών στάθηκε ιδιαίτερα αποφασιστική, ήταν ή διακίνηση οπλισμού.<br />
<br />
Τό έξοχικό τοΰ Θωμά Πανά «<b>Όλυμπος</b>» λίγο εξω άπό τή Θεσσαλονίκη ήταν μυστικός σταθμός άνεφοδιασμοΰ, όπου έφταναν δήθεν γιά άναψυχή οί κυρίες μέ τά άμαξάκια, στητές, καμαρωτές, μέ έπιδεικτικά άπλωμένα τά μακριά τους φορέματα, κάτω απ’ τά ατλάζια τών οποίων έκρυβαν τουφέκια καί πολεμοφόδια.<br />
Άπό κεΐ πάλι τά παρελάμβαναν παραγγελιοδόχοι καί κρυμμένα στίς πραμμάτειες τά παρέδιναν σέ χωρικές, γιά νά τά προωθήσουν στόν τελικό προορισμό τους τυλιγμένα σέ φλοκάτες καί σκουτιά, πού τάχα πήγαιναν στίς νεροτριβές ή σέ σκάφες μέ κοπριά γιά τά χωράφια τους.<br />
<br />
Ή Ελένη Ρούση, ή ξακουστή κυρα-Λένη, σύζυγος τοΰ κοινοτικοΰ άντιπροσώπου καί γραμματέως τής Μητροπόλεως Γεωργίου Ρούση, ήρωίδα άκούραστη μέ σπάνιο ήθος καί στενή συνεργάτης τοΰ Κορομηλά, είχε τά πρωτεία στή μεταφορά όπλισμοΰ καί τήν άνάληψη έπικινδύνων αποστολών, ένώ τό σπίτι της ήταν άναπαυτήριο τών Μακεδονομάχων.<br />
<br />
<b><u><span style="color: blue;">Όλες οί κυρίες συναγωνίζονταν τά χρόνια έκεΐνα τούς συζύγους τους σέ φιλοπατρία.</span></u></b><br />
<br />
Ή Καλλιόπη Τάττη, κόρη τοΰ Ναούμ Βέδα έμπορου στό Βελιγράδι καί τή Βιέννη, κι άπό τό 1885 σύζυγος τοΰ Στεφάνου Τάττη, μέλους τοΰ άνωτάτου τουρκικοΰ συμβουλίου, έκτός τοΰ δτι ύπήρξε άπό τά ιδρυτικά μέλη τής ’Αδελφότητος, έξ αιτίας τής κοινωνικής της θέ- σεως μπόρεσε νά φανεί πολλαπλά χρήσιμη στήν πατρίδα.<br />
<br />
Ή Αικατερίνη Καλλιδοπούλου τό γένος ’Αθανασίου Χαϊδευτοΰ, έγγονή τής ήρωίδας Δελή Μαρίας Χαϊδευτοΰ στήν έπανάσταση τής Χαλκιδικής τό ’21, γεννημένη τό 1851, νεοτάτη παντρεύτηκε τόν πλοίαρχο Παναγή Καλλιδόπουλο κι άρχισε τήν<i><span style="color: blue;"> εθνική προσφορά της ήδη άπό τό <u>1878 </u>κάμνοντας τό άρχοντικό της καταφυγή γιά δεκάδες οικογένειες προσφύγων άπό τό Λιτόχωρο, τίς όποιες επί μήνες φιλοξενούσε καί διέτρεφε. Σ</span></i>τά χρόνια πού άκολούθησαν, ύπήρξε άπό τά πιό<br />
ένθουσιώδη μέλη τής Φιλοπτώχου καί κατά τόν Μακεδονικόν ’Αγώνα έπωμίστηκε τή φροντίδα τών οικογενειών τών Μακεδονομάχων, ένώ προσέφερε στήν πατρίδα καί δυό λαμπρούς γυιούς, τόν Περικλή καί ’Αθανάσιο Καλλιδόπουλο. Πέθανε τό 1930.<br />
<br />
Ή Εύγενία Παλαμήδους, τό γένος Καλογερα, γεννημένη στή Θεσσαλονίκη τό 1864, απόφοιτος τοΰ Άνωτέρου Παρθεναγωγείου, πολύ νέα εγινε σύζυγος τοΰ γιατρού Μάρκου Παλαμήδους καί τόν συμπαραστάθηκε σ’ δλους τούς έθνικούς του άγώνες.<br />
Τό 1882 έδρασαν στό Κιλινδίρ κατά τών Κομιτατζήδων.<br />
Τό 1890 κατόρθωσαν νά συσταθεΐ στά Σκόπια Ελληνικό Προξενείο, νά έκδιωχθεΐ απ' έκεΐ ό εξαγορασμένος άπό τούς Βουλγάρους Μητροπολίτης Παΐσιος, νά παραιτηθεί ό άπό τούς Σέρβους μισθοδοτούμενος Μητροπολίτης Μεθόδιος καί νά λειτουργεί ή μόνη έκκλησία τής Άναλήψεως στά ελληνικά.<br />
Μετά τόν θάνατο τοΰ συζύγου της τό 1903 εγκαταστάθηκε μόνιμα πιά στή Θεσσαλονίκη καί συνέχισε νά έργάζεται έθνικά μέσφ τής ’Αδελφότητος.<br />
Πέθανε τό 1931 άφήνοντας άξια διάδοχό της στά εργα εύποιίας τήν κόρη της Άθηνα Παλαμήδους.<br />
<br />
<div>
<br /></div>
Yauna Takabarahttp://www.blogger.com/profile/17739662848150917123noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4269458687331287220.post-62044165495532779602019-02-23T12:05:00.000+02:002019-02-23T12:05:26.614+02:00Γυναίκες στο Μακεδονικό Αγώνα: Ναταλία, σύζυγος Παύλου Μελά (1871-1972), αδελφή του Ίωνα Δραγούμη. Η Παύλαινα.<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="background-color: white; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; line-height: 18px; text-align: right;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIXztjP8zQYaxLliSHWroyyaartjpfnQ1kNrFuTPpHuixer1sM4-CwfST7ajoifrZkSw13L6kgtcWG15dtEdeUTE6OVkakuh5n0My9hgBZpxvLsdes2yVUGIrQEhxbzuOQeM36NvxbM40/s1600/%CE%9D%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%B1%CE%9C%CE%B5%CE%BB%CE%AC2.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; color: #5c5c5c; float: left; font-size: 13px; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIXztjP8zQYaxLliSHWroyyaartjpfnQ1kNrFuTPpHuixer1sM4-CwfST7ajoifrZkSw13L6kgtcWG15dtEdeUTE6OVkakuh5n0My9hgBZpxvLsdes2yVUGIrQEhxbzuOQeM36NvxbM40/s200/%CE%9D%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%B1%CE%9C%CE%B5%CE%BB%CE%AC2.JPG" width="161" /></a><span style="color: blue; font-size: x-small;"><b>της Αθηνάς Τζινίκου-Κακούλη.</b></span></div>
<div style="background-color: white; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: right;">
<span style="font-size: xx-small;"><span style="color: blue;">Φιλολόγου</span></span></div>
<div style="background-color: white; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: right;">
<span style="font-size: xx-small;"><span style="color: blue;">"Η Μακεδόνισσα στο Θρύλο και στην Ιστορία"</span></span></div>
<div style="background-color: white; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: right;">
<span style="font-size: xx-small;"><span style="color: blue;">(1453-1940 μ.Χ.)</span></span></div>
<div style="background-color: white; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: right;">
<span style="font-size: xx-small;"><span style="color: blue;">Θεσσαλονίκη 1992</span></span></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<b><span style="font-size: large;"><br /></span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="font-size: large;">Ναταλία Μελά </span></b></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: blue;"> Ποιός είν’ άξιος κι άγλήγορος, άξιος και παλληκάρι </span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: blue;">να πάει να πει της Παύλαινας, της μικροπαντρεμένης, </span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: blue;">να μη αλλάξει τη Λαμπρή, φλουριά να μη φορέσει.</span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: blue;">Τόν Παύλο τον σκοτώσανε, τον πρώτο καπετάνιο.</span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: blue;"> Μαύρα πουλιά τον τρώγανε, τ’ άσπρα τον τραγουδούνε. </span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: blue;">(Δημοτικό)</span></i></div>
<br />
Ή Παύλαινα, όπως την ονοματίζει η λαϊκή Μούσα, η Ναταλία, κόρη του Στεφάνου Δραγούμη κι άξια σύντροφος του Παύλου Μελά, υπήρξε μια σεμνή και μεγάλη ηρωική μορφή, που σφράγισε με πράξεις φιλοπατρίας και θυσιών την εθνική μας ζωή στο μεγαλύτερο μέρος του αιώνα μας.<br />
<br />
<b><span style="color: blue;"> Γεννήθηκε την 29ην Νοεμβρίου 1871 κι οι ρίζες της οικογένειας της, που έδωσε θαυμαστούς βλαστούς στο έθνος, βυθίζονται στην ιστορία του Βογατσικού.</span></b><br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrnUul8uGsN_TBpqLaJpyYN6FgbC6N0YbRX-cE4WE-J94OBZZcIGqDDvWWKvp7InmxTbnDfPNPtzi_xyubWeKia8xqKiPoVuR7IFqllLkHcwr_dr0yFXASkhee49ZZWHo30C7et3KO4J4/s1600/%CE%9D%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%B1%CE%9C%CE%B5%CE%BB%CE%AC1.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrnUul8uGsN_TBpqLaJpyYN6FgbC6N0YbRX-cE4WE-J94OBZZcIGqDDvWWKvp7InmxTbnDfPNPtzi_xyubWeKia8xqKiPoVuR7IFqllLkHcwr_dr0yFXASkhee49ZZWHo30C7et3KO4J4/s320/%CE%9D%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%B1%CE%9C%CE%B5%CE%BB%CE%AC1.JPG" width="203" /></a><b><i><span style="color: blue;"><u>’Αδελφή του ’Ίωνα και του Φιλίππου Δραγούμη, </u></span></i></b><br />
έλαβε λαμπρή μόρφωση και ανατροφή και γαλουχήθηκε με τα υψηλά ιδανικά της φιλοπατρίας, της θρησκείας και της λευτεριάς, που είχαν γίνει ιερή παράδοση στην οΐκογένειά της.<br />
<br />
Προσωπικό δάσκαλό της είχε τον Θεσσαλονικέα παιδαγωγό Θεοχάρη Πεντζίκη κι εκτός από τα ελληνικά -αρχαία και νέα έγραφε και μιλούσε γαλλικά, αγγλικά και γερμανικά, ενώ έπαιζε πιάνο και ζωγράφιζε με δεξιοτεχνία.<br />
<br />
Ψηλή, αεράτη και καλλιεργημένη, η αρχοντοπούλα Ναταλία χωρίς να είναι εκρηκτικά ωραία, ήταν συμπαθέστατη και ουδέποτε περνούσε απαρατήρητη.<br />
<br />
Γιαυτό κι ό Παύλος Μελάς, απόφοιτος τότε της Σχολής Ευελπίδων, όταν την είδε σε ένα φιλανθρωπικό χορό το καλοκαίρι του 1891, την ξεχώρισε, αγόρασε από το τραπεζάκι της ένα σημειωματάριο και έγραψε:<br />
<a name='more'></a><b><i>«Αυτό το κορίτσι θα το πάρω γυναίκα μου!...» </i></b><br />
<br />
Πραγματικά, τον ’Οκτώβριο του 1892 οι δύο νέοι παντρεύτηκαν.<br />
Τούς ένωναν κοινά ιδανικά και την ψυχή τους φλόγιζαν τα ίδια αγνά όνειρα, όπως η Ναταλία γράφει στο βιβλίο της «Παύλος Μελάς» (σελ. 35):<br />
«Με την γυναίκα του είχε ό Παύλος μεγάλη συμφωνία στις ιδέες, στην
ανατροφή».<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiB2eaKIu4aaCt-El7UV8i36eWHuPo_qcHlp-fHUwy3MEs8Ho2DMG8FhCiY3e-x103lqnB1w_QLRf5XuKici-ibnqBQrzw-SLOpreHDsv5iCCXqPHzsyEdFod_frlYMGrh1F7amfmkqWqU/s1600/%CE%9D%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%B1%CE%9C%CE%B5%CE%BB%CE%AC3.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="163" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiB2eaKIu4aaCt-El7UV8i36eWHuPo_qcHlp-fHUwy3MEs8Ho2DMG8FhCiY3e-x103lqnB1w_QLRf5XuKici-ibnqBQrzw-SLOpreHDsv5iCCXqPHzsyEdFod_frlYMGrh1F7amfmkqWqU/s200/%CE%9D%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%B1%CE%9C%CE%B5%CE%BB%CE%AC3.JPG" width="200" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
Και την ευτυχία τους ήρθαν νωρίς να συμπληρώσουν </div>
<div style="text-align: center;">
δύο χαριτωμένα παιδιά, </div>
<div style="text-align: center;">
ό Μίκης και η Ζέζα.</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
Όμως ό πόλεμος του 1897 τάραξε την ήρεμη οικογενειακή ζωή τους.<br />
<br />
Ό Παύλος έσπευσε τότε να δώσει το «Παρών» στην πρώτη γραμμή κι η Ναταλία ανέλαβε την μάχη των μετόπισθεν οργανώνοντας τις γυναίκες των ’Αθηνών, που με πυρετώδη ρυθμό ετοίμαζαν στολές και εσώρουχα για τούς στρατιώτες.<br />
Και ό Παύλος της έγραφε τέτοια γράμματα:<br />
«3 Μαρτίου.
(...)Χαίρω πολύ, ότι έβάλθησαν εις την εργασίαν όλαι αί κυρίαι των 'Αθηνών.<br />
Για την ώρα είναι πολύ καλά ώργανωμένα όλα.<br />
Αυτή η εργασία χρειάζεται.
(...)<br />
Σε συμβουλεύω να παρατηρήσης και να κάμης κατάλογον των κοριών και δεσποινίδων που έχουν περισσότερον ζήλον και που είναι πρακτικώτεραι, που εργάζονται πολύ και άθορύβως.<br />
Θα μάς χρειαστούν αργότερα διά να γίνη κάτι σοβαρώτερον και πρακτικώτερον».<br />
(Ν. Μελά: «Παύλος Μελάς», σελ. 52)<br />
<br />
Και σαν η Ναταλία έκρινε πια, ότι τα συνεργεία δούλευαν απρόσκοπτα και δεν ήταν απαραίτητη στην πρωτεύουσα, επιβιβάστηκε στο πλωτό νοσοκομείο «<b>Θεσσαλία</b>»<b><i> σαν εθελόντρια αδελφή, </i></b>για να συνοδεύει τα λαβωμένα παλληκάρια από το μέτωπο στα νοσοκομεία των ’Αθηνών.<br />
<br />
<i><b><span style="color: blue;">Σ’ ένα τέτοιο ταξίδι της έλαχε ό κλήρος<u> να νοσηλεύσει και τον πληγωμένο της σύζυγο, που έμεινε άναυδος βλέποντάς την ξαφνικά μπροστά του.</u></span></b></i><br />
<br />
Ό ίδιος έγραψε τότε στο σημειωματάριό του:<br />
<i>«Αλλά τί εκπληξις και χαρά, όταν παρατηρών με προσοχήν άναγνωρίζω την Νάταν, την όποίαν δέν είχα ίδή από της 8ης Μαρτίου!...»</i><br />
(Ν. Μελά «Παύλος Μελάς» σελ. 109).<br />
<br />
Ή άτυχη έκβαση του πολέμου εκείνου τραυμάτισε το φιλότιμο και των δυό τους.<br />
Μα δεν τούς πλημμύρισε ηττοπάθεια.<br />
’Απεναντίας μάλιστα.<br />
Ό Παύλος ξάναψε τις καρδιές πολλών αξιωματικών με γενναίο φρόνημα κι όλοι μαζί ορκίστηκαν να επιχειρήσουν κάτι καινούργιο για τούς σκλάβους αδερφούς.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibnxNB2QsJ9anCQ2S1Wz_HLcT3KLGPL5CJyILITPk30o3NFxgLhx-nXeEjcZ8u6JevEAAsLKhJRN9sXQvcczE2FA9MgF8QHqb5VTWqLBdNjhzaRIcJeb6KCNnaL_pCmrzJs_6hP-wCDdM/s1600/%CE%9C%CE%B1%CE%BA%CE%B5%CE%B4%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%9A%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CF%84%CE%AC%CF%84%CE%BF.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibnxNB2QsJ9anCQ2S1Wz_HLcT3KLGPL5CJyILITPk30o3NFxgLhx-nXeEjcZ8u6JevEAAsLKhJRN9sXQvcczE2FA9MgF8QHqb5VTWqLBdNjhzaRIcJeb6KCNnaL_pCmrzJs_6hP-wCDdM/s200/%CE%9C%CE%B1%CE%BA%CE%B5%CE%B4%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%9A%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CF%84%CE%AC%CF%84%CE%BF.JPG" width="196" /></a></div>
<br />
Έτσι το 1900 ιδρύθηκε στην ’Αθήνα <b><span style="color: blue;">το Μακεδονικόν Κομιτάτον </span></b>κι η προετοιμασία άρχισε ενώ το σπίτι τους μεταβλήθηκε σε φωλιά πατριωτική και στρατηγείο εθνικών σχεδίων.<br />
<br />
Ή λεπτεπίλεπτη Ναταλία με χαρά φιλοξενούσε τούς τραχείς ορεσίβιους Μακεδόνες αντάρτες, που έφταναν για συνεννοήσεις με το Κομιτάτο.<br />
<br />
<b>Ό Λάκης Πύρζας</b>, που από τη Φλώρινα ήρθε στην ’Αθήνα στις 2 Φεβρουάριου του 1903, γράφει στα απομνημονεύματα του:<br />
<br />
«Ό Παύλος Μελάς με επήρεν και διευθύνθημεν εις τον σταθμόν του Λαυρίου, διά
να άναχωρήσωμεν διά Κηφισιά, όπου εμενεν.<br />
Εις τον σταθμόν συναντήσαμεν την κυρίαν του Ναταλίαν.<br />
Όμού έπήγαμεν εις την Κηφισιάν.<br />
Μου παρεχώρησαν ένα δωμάτιο διά να το έχω διά τον ύπνον».<br />
<br />
Και σαν πήγαν στην ’Αθήνα να ζητήσουν βοήθεια <b>ό Παύλος Κύρου από το Ζέλοβο</b> και <b>ό καπετάν Κώττας από τη Ρούλια,</b> <u>που από το 1897 με τοπικές δυνάμεις μόνος αγωνίζονταν στη Δυτική Μακεδονία, ό</u> Μελάς ένιωσε πώς η θέση του ήταν πια εκεί, όπου κονταροχτυπιόταν ό Ελληνισμός με τη βουλγαρική θηριωδία.<br />
<br />
Τον ίδιο μήνα λοιπόν, τον Φεβρουάριο του 1904, φεύγει για πρώτη φορά με όλη την αγάπη και τις ευχές της Ναταλίας.<br />
<br />
Επιστρέφει κοντά της καθώς μπαίνει το καλοκαίρι, για να φύγει και πάλι στις αρχές ’Ιουλίου με το ψευδώνυμο και την ιδιότητα του ζωέμπορα Πέτρου Δέδε.<br />
<br />
Για τρίτη και τελευταία φορά γυρίζει ό Παύλος στη Μακεδονία στις 18 Αυγούστου του 1904 με ψευδώνυμο εμπνευσμένο από τα ονόματα των δυο αγαπημένων του παιδιών:<br />
<b><span style="color: blue;"> Σαν Μίκης Ζέζας.</span></b><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTvYqZhwfLVET_d1iN8pCenXoSVUVKp4VB_tOzlowemNQMrZvfHOVUYLT42F3hyphenhyphen9r6S6fhoMl7o040kYJC5QhiyTLxaSOxooHIWpJKWKfQH2UjJVKiIhNZAC0w6ndm4voqilan5fh3Lk4/s1600/%CE%9D%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%B1%CE%9C%CE%B5%CE%BB%CE%AC4.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTvYqZhwfLVET_d1iN8pCenXoSVUVKp4VB_tOzlowemNQMrZvfHOVUYLT42F3hyphenhyphen9r6S6fhoMl7o040kYJC5QhiyTLxaSOxooHIWpJKWKfQH2UjJVKiIhNZAC0w6ndm4voqilan5fh3Lk4/s320/%CE%9D%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%B1%CE%9C%CE%B5%CE%BB%CE%AC4.JPG" width="261" /></a></div>
<br />
Ή Ναταλία περήφανη και συγκινημένη, πότε δακρύζοντας και πότε
χαμογελώντας, κάθε φορά τον δέχεται και τον ξεπροβοδάει σηκώνοντας με χαρά την ευθύνη του σπιτικού και των παιδιών.<br />
<br />
Μα κι ό Παύλος από τη Μακεδονία κάνοντας λυτρωτική ανάπαυλα στις ταλαιπωρίες και τα βάσανά του, της στέλνει αδιάκοπα τη σκέψη και την αγάπη του.<br />
<br />
Της γράφει συχνά, με την πρώτη ευκαιρία.<br />
<br />
Της ιστορεί με λεπτομέρεια την ψυχολογική κατάσταση των σκιαγμένων χωρικών και τη συγκλονιστική μεταστροφή που συντελείται στις καρδιές τους από την παρουσία του. Της μεταδίδει τον ενθουσιασμό, τις λαχτάρες και τις αγωνίες του.<br />
<br />
Κι η γυναίκα του τού απαντά.<br />
<br />
Και με την αγάπη και τη φλόγα της τον ενθαρρύνει. τον δυναμώνει. τον προτρέπει ολόψυχα να αφιερωθεί στην πραγμάτωση του υψηλού ονείρου για τη νεκρανάσταση της Μακεδονίας.<br />
<br />
Να μη νοιάζεται για τίποτε άλλο. Γιατί για όλα είναι αυτή.
Πόση ευγνωμοσύνη, πόση λατρεία κι αγάπη δεν αποπνέουν τα γράμματα του Παύλου προς την υπέροχη συντρόφισσά του!..<br />
<br />
Στις 25 Φεβρουάριου της γράφει:<br />
<br />
<i><span style="color: blue;">« Ή άνάμνησις τόσων άγαπητών προσώπων, τα όποια με τόσας εΰχάς με παρακολουθούν, άντί να μ’ άδυνατίζει, μ’ ενισχύει και μ’ ενθαρρύνει εις ό,τι έχω να κάμω... Όπως καθ’ όλον τον βίον μου έτσι και τώρα είμαι ευτυχής άκόμη δέ ευτυχέστερος και υπερήφανος, ότι έχω γυναίκα τόσον γενναίαν, τόσον εύγενή και τόσον πατριώτισσαν. </span></i><br />
<i><span style="color: blue;">Σ’ ευγνωμονώ και σέ λατρεύω». </span></i><br />
<br />
Και άλλου διαβάζουμε:<br />
<i><span style="color: blue;"> «Τά πολυάριθμα παραδείγματα πατριωτισμού και θάρρους φυσικού, άλλ’ ιδίως ηθικού, τα όποια συνήντησα εις την άγαπητήν, την άγίαν σου οικογένειαν, με έβοήθησαν». </span></i><br />
<br />
Τά γράμματα της Ναταλίας πλημμυρίζουν αύταξία τον Παύλο.<br />
<i><span style="color: blue;">Άπό το Βελεμίστι την Κυριακή 29 Φεβρουάριου 1904 της γράφει:</span></i><br />
<i><span style="color: blue;"> (σελ. 190)
« Ό Κοντούλης μού έδωσε το γράμμα σου και το γράμμα σου μού έδωσε πτερά.</span></i><br />
<i><span style="color: blue;"> Σ’ ευλογώ καθημέραν διά την γενναιότητά σου και την φιλοπατρίαν, σ’ ευγνωμονώ, αγάπη μου, διότι με υποστηρίζεις τόσον γενναίως εις την έκτέλεσιν των καθηκόντων μου(...)
(...) </span></i><br />
<i><span style="color: blue;">Είμαι ευτυχής ότι τα παιδάκια μου θά μείνουν εις τα λεπτά αλλά στιβαρά χεράκια σου. </span></i><br />
<i><span style="color: blue;">Ναι, σάς σκέπτομαι με άγάπην όλους σας. </span></i><br />
<i><span style="color: blue;">Είμαι ύπερήφανος δι’ όλους εσάς, είμαι ύπερήφανος διά την άποστολήν μου». </span></i><br />
<br />
<br />
Αίσιοδοξει ό Παύλος πώς όλα θα πάνε καλά.<br />
Πότε-πότε όμως κάτι προαισθάνεται και ενθαρρύνει αυτός τη Ναταλία.<br />
<br />
’Απ’ το χωριό Κριτσοτάδες, Παρασκευή 5 Μαρτίου, της γράφει: (σελ. 205).<br />
<br />
Όλα τα αποσπάσματα των επιστολών είναι παρμένα από το βιβλίο-ντοκουμέντο της Ναταλίας Μελά: «Παύλος Μελάς»-Αλεξάνδρεια 1926 και 6' έκδοση Αθήναι 1964.<br />
<br />
<i><span style="color: blue;"> «... Έχω την πεποίθησιν ότι και η μάς και την άγίαν ύπόθεσιν θα ευλογήσει ό Θεός. </span></i><br />
<i><span style="color: blue;">Άν όμως τυχόν δεν θελήση να έπιστρέψωμεν, να μη λυπηθής, αλλά να είσαι υπερήφανη και να χρησιμεύσης έτσι ώς παράδειγμα εις όλας τάς Έλληνίδας. </span></i><br />
<i><span style="color: blue;">Ή ώραία και άγγελική ψυχή σου είμαι βέβαιος ότι θα αίσθανθή όπως θέλω».</span></i><br />
<br />
Στις 13 Ιουλίου του 1904 της γράφει:<br />
<i><span style="color: blue;">«...Δεν περνά στιγμή χωρίς να σ’ ευλογώ και να σ’ ευγνωμονώ διά την ύποστήριξίν σου...» </span></i><br />
<br />
Και πώς να μην αισθάνεται ευγνώμων ό Παύλος, αφού η Ναταλία δεν συμπαρίσταται στο έργο του μόνο με λόγια, αλλά και με έργα;<br />
Στην ’Αθήνα κηρύσσει εθνική εκστρατεία, συγκινεί καρδιές, αφυπνίζει συνειδήσεις και συγκεντρώνει χρήματα, που τα στέλνει στη Μακεδονία για να εξοπλίζονται οι αντάρτες και να συντηρούνται οι οικογένειές τους.<br />
Σε πολλά γράμματα του Παύλου διαβάζουμε τέτοιες φράσεις:<br />
«Έμαζεύσατε τίποτε χρήματα;» η<br />
«Είναι άπαραίτητον να δοθούν τα χρήματα αυτά.<br />
Πρέπει χωρίς άλλο και τάχιστα να ένεργήσετε διά να εύρέβουν»<br />
η «Φρόντισε, αγάπη μου, τα άνωτέρω, όπως δυνηθής καλύτερα και ταχύτερα...».<br />
<br />
Κι η Ναταλία όλα τα νοιάζεται, όλα τα προλαβαίνει.<br />
<br />
Ώσπου φτάνει το πικρό τέλος...<br />
<br />
Στις 13 ’Οκτωβρίου του 1904 στη Στάτιστα το εχθρικό βόλι σημαδεύει θανάσιμα τον Παύλο, για να τον περάσει ήρωα στην αιωνιότητα. <br />
<br />
Κι εκεί στο στερνό ψυχορράγημά του, καθώς τα μάτια του βασιλεύουν στον ανονείρευτο ύπνο και πάλι η σκέψη του γυρίζει πίσω στη λατρεμένη του οικογένεια, που τόσο πρόωρα κι από τόσο μακριά για πάντα την αποχαιρετά.<br />
Καλεί κοντά του τον αφοσιωμένο Πύρζα και με πολύ κόπο του εμπιστεύεται το τουφέκι του να το παραδώσει στο γυιό του Μίκη.<br />
Του δίνει και τον σταυρό του να τον δώσει στη Ναταλία.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: blue;">Ποιός είν’ άξιος κι άγλήγορος, άξιος και παλληκάρι </span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: blue;">να πάει να πει της Παύλαινας της μικροπαντρεμένης </span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: blue;">να μην αλλάξει τη Λαμπρή, φλουριά να μην φορέσει... </span></i></div>
<br />
Ό Πύρζας στα απομνημονεύματα του περιγράφει:<br />
«Άκούστηκεν ένας πυροβολισμός μόνον. Ό 'Αρχηγός γύρισε πίσω λέγοντας:<br />
«Στη μέση με πήρε παιδιά».<br />
Μπήκε μέσα και με φώναξε:<br />
«Νίκο που είσαι;» Ζύγωσα τον Ζέζα και γονάτισα δίπλα του.<br />
’Έβγαλε το σταυρό από τον λαιμό του και μου είπε:<br />
<i><span style="color: blue;">«Το σταυρό να τον δώσεις στη γυναίκα μου και το τουφέκι, όπως σου είπα του Μίκη και να τούς πεις, ότι το καθήκον μου έκαμα. Σε σένα αφήνω το όνομά μου».</span></i><br />
<br />
”Έβγαλε το πορτοφόλι με τις φωτογραφίες των παιδιών του και ξεζώθηκε, φάνηκαν αίματα, καταγής πέσανε λίρες.<br />
Ή σφαίρα είχε τρυπήσει το κεμέρι του.<br />
Πόναγε ό Παύλος και έλεγε:<br />
<b><i><span style="color: blue;">«Σκοτώστε με παιδιά, πώς θα μ’ αφήσετε στους Τούρκους;» </span></i></b><br />
<br />
Περνούσε η ώρα και πόναγε και βογγούσε περισσότερο, ό Παύλος έλεγε «<b>πονώ</b>».<br />
Ύστερα με δυνατή φωνή είπε:<br />
<b>«Νίκο εσύ πώς θα με άφήσης;» </b><br />
Τον
φίλησα στο στόμα και του είπα:<br />
<b>«Κοντά σου είμαι Καπετάνιε, δεν σε άφήνουμε»</b>.<br />
Τα χείλια του Παύλου ήτανε κρύα.<br />
Ό Παύλος έλεγε, πονώ και φώναζε τα παιδιά του και πάλιν έλεγε σκοτώστε με.<br />
Ύστερα δεν κουνιότανε και ούτε φώναζε πλέον τα παιδιά του.<br />
<b><i><span style="color: blue;"><u> Είπε σιγά «πονώ» και ξεψύχησε»</u></span></i></b><br />
<br />
Ή θυσία του συγκλόνισε το Πανελλήνιο και η λαϊκή Μούσα έκανε τραγούδι τον θάνατό του:<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: blue;"> Τί ’ναι ό αχός που ακούγεται στης Φλώρινας τα μέρη </span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: blue;">Μην κάνας γάμος γίνεται; Μην κάνα πανηγύρι; </span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: blue;">Ουδέ και γάμος γίνεται, ουδέ και πανηγύρι.</span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: blue;"> Ό Μίκης Ζέζας πολεμάει μ’ ένα ταμπόρι άσκέρι. </span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: blue;">Τριγύρω-γύρω παγανιά κι ό Μίκης με τριάντα. </span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: blue;">Κράζει τα παλληκάρια του και τα γλυκομιλάει: </span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: blue;">— Παιδιά μου, μην τρομάζετε, το χάρο μη φοβάστε. </span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: blue;">Τα παλληκάρια τα καλά μόνο Θεό φοβούνται. </span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: blue;">Αρπάξτε τα τουφέκια σας και σύρτε τα σπαθιά σας </span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: blue;">γιουρούσι για να κάμομε, αντίπερα να βγούμε.</span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: blue;"> 'Αρπάζουν τα τουφέκια τους και σέρνουν τα σπαθιά τους </span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: blue;">γιουρούσι κάνουν και περνούν στην αντίκρυ ραχούλα </span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: blue;">Κανένας δεν σκοτώθηκε, κανένας δεν λαβώθη, </span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: blue;">μον’ ένα λεβεντόπαιδο, του πήραν το καμάρι. </span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: blue;">Μελά, σε κλαίει η ’Ήπειρος και η Μακεδονία, </span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: blue;">σε κλαίει η μαύρη μάννα σου, σε κλαίει κι η Ναταλία. </span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<br />
Ή Παύλαινα έμεινε πια μόνη με συντροφιά τις αναμνήσεις να σηκώνει με αξιοπρέπεια και καρτερία τον πόνο σαν πραγματική ηρωίδα.<br />
<b><i>Και τούτο για εβδομήντα κοντά χρόνια. </i></b><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBdfBc6cayqlq8bjTKWdSVu_kRQal8VlYNQfs6IgFl-DQjGt0VDm1AuBozQ3QGIHy-wPTrAcgI9gF-YvlJ33WZ-dWGwn-rsNOY5hhik0b6CqY1lWLX0OeyOPKO2nLrH8I7OYlbTJMMjxY/s1600/%CE%A4%CE%AC%CF%86%CE%BF%CF%82%CE%9C%CE%B5%CE%BB%CE%AC.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="247" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBdfBc6cayqlq8bjTKWdSVu_kRQal8VlYNQfs6IgFl-DQjGt0VDm1AuBozQ3QGIHy-wPTrAcgI9gF-YvlJ33WZ-dWGwn-rsNOY5hhik0b6CqY1lWLX0OeyOPKO2nLrH8I7OYlbTJMMjxY/s320/%CE%A4%CE%AC%CF%86%CE%BF%CF%82%CE%9C%CE%B5%CE%BB%CE%AC.JPG" width="320" /></a></div>
<b><i><br /></i></b>
Ήταν τέτοιες οι δραματικές συνθήκες της διπλής, πες καλύτερα της τριπλής ταφής του ήρωα —το κεφάλι του θάπτεται στο ναό της Αγίας Παρασκευής στο Πισοδέρι και το ακέφαλο σώμα πρώτα πρόχειρα στη Στάτιστα κι έπειτα στο ναό Ταξιαρχών στην Καστοριά πού δεν πρόφτασε η Ναταλία να τον θρηνήσει, να τον νεκροστολίσει, να τον κηδέψει.<br />
<br />
Σε τούτα τα δακρύβρεχτα καθήκοντα άλλες Μακεδόνισσες την αντικατέστησαν κι έγιναν αφανείς Μυροφόρες του παλληκαριού.<br />
Όμως η ίδια θα ρθει δυό φορές <b><u>στην τουρκοκρατούμενη Μακεδονία</u></b>.<br />
<br />
Την πρώτη, το 1905, φτάνει με ψευδώνυμο στην Καστοριά, για να προσκυνήσει τον τάφο του αγαπημένου νεκρού.<br />
Την συνοδεύουν οι άνδράδερφοί της Κωνσταντίνος και Λέων Μελάς.<br />
<br />
<b> Ό Γερμανός Καραβαγγέλης στα απομνημονεύματά του γράφει σχετικά:</b><br />
<br />
<i><span style="color: blue;"> « Ή κυρία Μελά έφερε το ψευδώνυμο Μαρία Ίωάννου και την μετέφερα δήθεν ως δασκάλα στο χωριό Χρούπιστα, μη τυχόν την ανακάλυπταν οι αρχές(...)
(...)</span></i><br />
<i><span style="color: blue;">Δεν μπόρεσα να ανακαλύψω πώς μαθεύτηκε το πράγμα στην Καστοριά. </span></i><br />
<i><span style="color: blue;">Φαίνεται, πώς Καστοριεΐς, που μένουν στην Αθήνα, ειδοποίησαν τους συγγενείς τους, ότι έρχεται η κυρία Μελά. </span></i><br />
<i><span style="color: blue;">Κι έτσι όταν φτάσαμε στους Δουπιάκους, παραλίμνιο χωριό είδα πολύν κόσμον που περίμενε να χαιρετήσει την κυρίαν Μελά. </span></i><br />
<i><span style="color: blue;">Προσπάθησα να τούς διαψεύσω με κάθε τρόπο, αλλά δεν το πίστεψαν (...)» </span></i><br />
<br />
Κι άλλου:<br />
<br />
<i><span style="color: blue;">«Καταλύσαμε στη Μητρόπολι. Την νύχτα, κατά τα μεσάνυχτα, βγήκαμε από τη Μητρόπολι, η κ. Μελά, οι δυό αδερφές μου κι εγώ και πήγαμε στον τάφο που ήταν στο απέναντι νεκροταφείο. Εκεί φαντάζεται καθένας τι σπαρακτικές σκηνές ξετυλίχτηκαν (...) »</span></i><br />
<br />
<i> Για δεύτερη φορά η Ναταλία ήρθε στην τουρκοκρατούμενη Μακεδονία τον ’Απρίλιο του 1907, για <u><span style="color: blue;">να κάνει την ανακομιδή των λειψάνων του Παύλου και να ενώσει τη σεπτή κεφαλή του με το λοιπό σώμα. </span></u></i><br />
<br />
Έφτασε πρώτα στη Θεσσαλονίκη, όπου φιλοξενήθηκε στη σχολή χειροτεχνημάτων «Ό Άγιος Παύλος», που η ίδια είχε ιδρύσει με τη θεία της Μαρία Δραγούμη στη μνήμη του ήρωα άντρα της.<br />
Διευθύντρια εκεί ήταν η ’Αμαλία Οικονόμου και μαζί της αναχώρησαν για την Καστοριά.<br />
<br />
Αν και είχε συμφωνηθεί να ταξειδέψουν μυστικά, η πληροφορία διέρρευσε κι από όπου περνούσαν έβγαιναν οι χωρικοί με δάκρυα στα μάτια να τις προϋπαντήσουν ψάλλοντας το τραγούδι του Παύλου Μελά.<br />
Έσφιγγαν με δέος και συγκίνηση το χέρι της, ακτινοβολούσαν τα μάτια τους σεβασμό, αναπτέρωναν τις ελπίδες τους κι αντλούσαν νέο κουράγιο απ’ το δικό της κουράγιο.<br />
<br />
'Ιερή φρικίαση διαπερνούσε την Ναταλία στη θέα τούτων των εκδηλώσεων λατρείας και τιμής.<br />
<br />
Ό Παύλος της ζούσε.<br />
Ήταν ό Παύλος όλων.<br />
Έγινε θρύλος.<br />
Πέρασε στις καρδιές αυτών αιδώ των ανθρώπων, έγινε φώς εθνικής ζωής, που σίγουρα θα διέλυε τα σκοτάδια της σκλαβιάς.<br />
Ή θυσία του δεν πήγε χαμένη...<br />
Στην Καστοριά δέχτηκε τις δυό γυναίκες, τις φιλοξένησε και φρόντισε για τα υπόλοιπα ό Γερμανός Καραβαγγέλης.<br />
<br />
Μα καθώς γίνονταν η ανακομιδή, η Ναταλία για πρώτη φορά λύγισε.<br />
Δεν μπόρεσε να άντέξει τον πόνο κι έπεσε λιπόθυμη στην αγκαλιά της ’Αμαλίας Οικονόμου, που με στοργή και αγάπη τη συνέφερε.<br />
<i><span style="color: blue;"><b>Σαν τέλειωσαν όλα και τη ρώτησαν, αν επιθυμεί να πάρει τα οστά του Παύλου στην ’Αθήνα, απάντησε: </b></span></i><br />
<br />
<b><u>—Όχι! Ό άντρας μου θυσιάστηκε για τη Μακεδονία. Εδώ σκοτώθηκε και τούτη η γη ας κρατήσει τα οστά του σαν αρραβώνα μυστικό και άγιο με τη λευτεριά!... </u></b><br />
<br />
Στα χρόνια που ακολούθησαν, η Ναταλία έδωσε βαθύ περιεχόμενο στη ζωή της, αφοσιωμένη πάντα στην πραγμάτωση των υψηλών ιδανικών, κι έγινε σύμβολο προσφοράς στην οικογένεια, την πατρίδα και τον άνθρωπο.<br />
<br />
Προσωπικός της άθλος ήταν <b>η δημιουργία στο Μοναστήρι</b>, παρά το πρόσφατο βαρύτατο πένθος της, <b>τον Νοέμβριο του 1904 της σχολής χειροτεχνημάτων ό «"Άγιος Παύλος»</b>, καθώς και η ίδρυση της παρόμοιας σχολής με το ίδιο όνομα -πού ήδη αναφέραμε στη Θεσσαλονίκη,<b> τον Σεπτέμβριο του 1905 με διευθύντρια την ’Αμαλία Οικονόμου
από το Σιδηρόκαστρο.</b><br />
<br />
Οι δυό αυτές σχολές ήταν παραρτήματα των <b>«Ελληνικών Βασιλικών Σχολών Χειροτεχνημάτων»,</b> που είχαν έδρα την ’Αθήνα.<br />
<br />
Παρείχαν μόρφωση, προστασία και επαγγελματική αποκατάσταση σε ορφανά κορίτσια Μακεδονομάχων, ενώ συγχρόνως ήταν κέντρα διερχομένων και ανεφοδιασμού του Μακεδονικού Αγώνος.<br />
’Αλλά και ποιός ζήτησε τη συμπαράσταση της Ναταλίας και δεν την έλαβε με απλοχεριά και αγάπη;<br />
<br />
<i><span style="color: blue;"> Όταν ό <b>’Επίσκοπος Δράμας Χρυσόστομος</b>, μετέπειτα εθνομάρτυρας Σμύρνης, συνέλαβε την ιδέα να αποκρούσει στη μαρτυρική Δράμα τις ξένες προπαγάνδες ιδρύοντας εκεί <b>μεγαλοπρεπέστατο ελληνικό διδακτήριο</b>, σε οικόπεδο που είχε δωρίσει η Μαριγώ Άριτζίδου, <b>στο πρόσωπο της Ναταλίας βρήκε τον μεγάλο ευεργέτη και υποστηρικτή</b></span></i><b>. </b><br />
<br />
Γιατί σε παρακλητικό έγγραφο, που απεύθυνε και σε άλλους επιφανείς Μακεδόνες των ’Αθηνών, η Παύλαινα απήντησε, ότι με χαρά αναλαμβάνει την δαπάνη του έργου.<br />
<br />
Τη μελέτη και τα σχέδια κατήρτισε ό αρχιτέκτονας Γεώργιος Χατζημιχάλης, ό όποιος ήταν και μυστικά διορισμένος υπολοχαγός από το ελληνικό κεντρικό κομιτάτο.<br />
<br />
<b><i> Το κτίριο συμβολικά κατασκευάστηκε σε σχήμα<span style="color: blue;"> Π </span>από ευγνωμοσύνη προς τη μεγάλη ευεργέτιδα και για να τιμηθεί η μνήμη του ήρωα συζύγου της. </i></b><br />
<br />
Τα εγκαίνια του σχολείου έγιναν το 1909 κι αποτελεί μέχρι σήμερα ένα πραγματικό μνημείο για τη Δράμα.<br />
<br />
<i>Την ίδρυση παρομοίου σχολείου χρηματοδότησε η Παύλαινα και στη <u>Νέα Ζίχνη Σερρών, όπου έμελλε να φοιτήσει και ό Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Κ. Καραμανλής. </u></i><br />
<br />
Ή Ναταλία χρόνια και χρόνια έπειτα πρωτοστατούσε σεμνά και αθόρυβα σε κάθε καλή προσπάθεια, που γίνονταν στη Μακεδονία.<br />
Τόσο που θα χρειαζόταν αμέτρητες σελίδες για να καταγραφούν όλα τα καλά της έργα.<br />
<br />
Καθ’ υπόδειξη της φίλης της Καλλιρόης Κοεμτζοπούλου, προέδρου του συλλόγου «’<b>Αναγέννησις</b>», χρηματοδότησε την ίδρυση στα Σέρβια ύφαντηρίου και παραρτήματος κέντρου ελληνικής λαϊκής τέχνης.<br />
<br />
Γιαυτό και οι σερβιώτισσες από ευγνωμοσύνη την ανακήρυξαν επίτιμο πρόεδρο της «Αναγεννήσεως».<br />
Το ότι αυτή τόσο νέα στερήθηκε τον σύντροφό της και περιβλήθηκε τον βαρύτατο -για την εποχή εκείνη τίτλο της χήρας, όχι μόνο δεν σκλήρυνε την καρδιά της απέναντι στον ανθρώπινο πόνο, αλλά την πλημμύρισε συμπόνια, τρυφερότητα προς τούς δυστυχισμένους και ανθρωπισμό.<br />
Πόσο συγκινητικό δεν ήταν το ενδιαφέρον της να συνδράμει τις οικογένειες των Μακεδονομάχων κι η φροντίδα της να αποδοθεί επί τέλους ό πρέπων σεβασμός κι η έμπρακτη απόδειξη ευγνωμοσύνης της πατρίδας απέναντι στους επιζήσαντες απ’ αυτούς!...<br />
<br />
Και σαν ήρθε η μεγάλη στιγμή να δικαιωθούν οι αγώνες και πάλι η Ναταλία βρέθηκε πρώτη στις επάλξεις του καθήκοντος.<br />
<br />
<i><span style="color: blue;">Γιατί τον ’Οκτώβριο του 1912 μαζί με άλλες Ελληνίδες ακολούθησε σαν εθελόντρια αδελφή τον στρατό κατά την απελευθερωτική του εξόρμηση στη Μακεδονία κι έγινε θρύλος η στοργή της προς τον τραυματία στρατιώτη, </span></i>η συμβολή της στην οργάνωση της φιλανθρωπίας, το ενδιαφέρον της για την πνευματική ανύψωση των πληθυσμών και ιδιαίτερα της Μακεδόνισσας.<br />
<br />
Μα και στον μικρασιατικό πόλεμο πάλι η Παύλαινα στάθηκε πλάι στον στρατιώτη σαν μάννα.<br />
Τον εμψύχωνε, τον φρόντιζε με στοργή και αγάπη και σαν τραυματίζονταν, τον συνόδευε στη Σμύρνη για περίθαλψη.<br />
<br />
<b>Ό εθνομάρτυρας Μητροπολίτης Χρυσόστομος έβλεπε στο πρόσωπό της την ιδεωδέστερη συνεργάτιδα, την ενσάρκωση της αυταπαρνήσεως, την αδελφή του ελέους. </b><br />
<br />
Λαμπρή υπήρξε και η κοινωνική προσφορά της Ναταλίας μέσα από φιλανθρωπικά, πνευματικά και πολιτιστικά σωματεία.<br />
<i>Μέλος του ΔΣ. του Π.Κ.Π.Α. από το 1914, <b>συμπαραστάθηκε</b> το 1927 και το 1930 τ<b>ην Εύα και τον ’Άγγελο Σικελιανό</b> στην πραγμάτωση της Δελφικής ’Ιδέας, ενώ τον Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου ίδρυσε στην ’Αθήνα «Την Ελληνική Λαϊκή Τέχνη» για την προστασία και διάσωση της πατρογονικής κληρονομιάς.
Παράλληλα δημιουργική ήταν και η ενασχόλησή της με τα γράμματα</i>.<br />
<b><br /></b>
<b>Στα χρόνια του Μακεδονικού ’Αγώνος, η πέννα κι η γλωσσομάθειά της έγιναν όπλα εθνικά κι ακαταμάχητα.</b><br />
<br />
Γιατί αρθρογραφώντας με ζέση σε ξένα περιοδικά και εφημερίδες διέλυε τα ψεύδη που διέσπειρε η βουλγαρική προπαγάνδα για να επηρεάσει τη διεθνή κοινή γνώμη.<br />
<br />
Κι ακόμα εκτός από τις εμπνευσμένες εισαγωγές, που δημοσίευσε στις εκδόσεις της «Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης», μάς άφησε δυό σπουδαία έργα.<br />
<br />
Την «<b><u>Βατραχομυομαχία</u></b>», μετάφραση από τα αρχαία στη νεοελληνική, και το ι<u>στορικό ντοκουμέντο </u>«<b>Παύλος Μελάς</b>», όπου πέρασε όλη την αλληλογραφία με τον ήρωα σύζυγό της φωτίζοντας σημαντικά αρκετές πτυχές του Μακεδονικού ’Αγώνος.<br />
<br />
Τέλος σαν μητέρα η Ναταλία Μελά υπήρξε ιδανική.<br />
Τρυφερή και φιλόστοργη έδωσε λαμπρή μόρφωση και αγωγή στα παιδιά της, ευτύχησε να χαρεί τον Μιχαήλ αξιωματικό και την Ζωή, σύζυγο Γεωργίου Ίωαννίδου, χημικό και να περιτριγυριστεί από εγγόνια και δισέγγονα.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: blue;"> Ή Παύλαινα, θαλερή παρά τα 101 της χρόνια, ήρεμη γιατί έπετέλεσε προς κάθε κατεύθυνση στο ακέραιο το καθήκον της, </span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: blue;">πλημμυρισμένη χριστιανική ταπεινοφροσύνη, πραότητα και γαλήνη αποχαιρέτησε τα εγκόσμια τον ’Ιούλιο του 1972.</span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: blue;"><br /></span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: blue;"> Ή κόρη της Ζωή λίγα χρόνια αργότερα, εκπληρώνοντας τη στερνή της επιθυμία, </span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: blue;">εναπόθεσε τα λείψανά της πλάι στου Παύλου Μελά </span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: blue;">στο βυζαντινό εκκλησάκι των Ταξιαρχών στην Καστοριά. </span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: blue;"><br /></span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: blue;">Έτσι τούς δυό συζύγους, που τόσο πρόωρα μα δοξασμένα χώρισε στη ζωή η αγάπη τους για τη Μακεδονία</span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: blue;"> κι η λαχτάρα για τη λευτεριά της, </span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: blue;">τούς ενώνει τώρα η ελεύθερη Μακεδονική γη στην αιώνια ανάπαυσή τους.</span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
Yauna Takabarahttp://www.blogger.com/profile/17739662848150917123noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4269458687331287220.post-5698875724491993042019-01-28T22:01:00.000+02:002019-01-28T22:01:24.731+02:00Μακεδονική Γη: Το ελληνικώτατο βυζαντινό Μελένικο (bul. Мелник).<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"></span></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXCCDvQvdYHucbcArbvngqKsiQai-9HpRYy0zKrDSiHYwEK5sjf0AhytalnAr7eadHLk6cCyI2YzrVJsX2p2oB574cs4YnLQ3thS2RkevNhKEKS7t1IhgGSrj0gRrPd418wDi5iNPr-Mby/s1600/%CE%A0%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CE%AE+%CE%AC%CF%80%CE%BF%CF%88%CE%B7+%CF%84%CE%B7%CF%82+%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B7%CF%82+%CE%9C%CE%B5%CE%BB%CE%AD%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF,+%CE%92%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B3%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%B1+%CF%83%CF%84%CE%B9%CF%82+%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%AD%CF%82+%CF%84%CE%BF%CF%85+20%CE%BF%CF%85+%CE%B1%CE%B9%CF%8E%CE%BD%CE%B1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="176" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXCCDvQvdYHucbcArbvngqKsiQai-9HpRYy0zKrDSiHYwEK5sjf0AhytalnAr7eadHLk6cCyI2YzrVJsX2p2oB574cs4YnLQ3thS2RkevNhKEKS7t1IhgGSrj0gRrPd418wDi5iNPr-Mby/s1600/%CE%A0%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CE%AE+%CE%AC%CF%80%CE%BF%CF%88%CE%B7+%CF%84%CE%B7%CF%82+%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B7%CF%82+%CE%9C%CE%B5%CE%BB%CE%AD%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF,+%CE%92%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B3%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%B1+%CF%83%CF%84%CE%B9%CF%82+%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%AD%CF%82+%CF%84%CE%BF%CF%85+20%CE%BF%CF%85+%CE%B1%CE%B9%CF%8E%CE%BD%CE%B1.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="background-color: white; color: #222222; font-family: "georgia" , "utopia" , "palatino linotype" , "palatino" , serif; font-size: 11px; line-height: 14.784000396728516px;">Μελένικο, αρχές του </span><span style="background-color: white; color: #222222; font-family: "georgia" , "utopia" , "palatino linotype" , "palatino" , serif; font-size: x-small; line-height: 14.784000396728516px;"><b>20</b></span><span style="background-color: white; color: #222222; font-family: "georgia" , "utopia" , "palatino linotype" , "palatino" , serif; font-size: 11px; line-height: 14.784000396728516px;">ου αιώνα.</span></td></tr>
</tbody></table>
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="background-color: white; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; margin: 0.75em 0px 0px; position: relative; text-align: right;">
<span style="color: #5c5c5c; font-size: 22px; font-weight: normal;"> </span><span style="background-color: transparent;"><span style="color: blue; font-size: x-small;">ΕΙΡΗΝΗΣ ΣΠΑΝΔΩΝΙΔΟΥ</span></span></h3>
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: transparent;"><span style="color: blue; font-size: x-small;"><b>Μηνιαία Επιθεώρηση ΗΩΣ</b></span></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="background-color: transparent;"><span style="color: blue; font-size: x-small;"><b>1960 </b></span></span></div>
<div>
<span style="background-color: transparent;"><span style="color: blue; font-size: x-small;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><b><i><span style="color: blue;">Το ελληνικώτατο
βυζαντινό Μελένικο, που βρισκόταν καμμιά 30 χιλμ. βόρεια απ' τα σύνορα της Κούλας, σήμερα πιά είναι για τον
Ελληνισμό μόνο κάποιος θρύλος κι η ανάμνησή του ένας ζωντανός καϋμός για τους
στρατιώτες μας, που το γνώρισαν το 1913 κι ένα κάρβουνο αναμμένο στις καρδιές των
λίγων σκόρπιων παιδιών του. </span></i></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Την ύπαρξή του έσβυσε η συνθήκη του Βουκουρεστίου,
που το παραχώρησε το 1913 στη Βουλγαρία, από δε τα ανθρώπινα απομεινάρια του, που είχαν
καταφύγει στο Ντεμίρχισσαρ, λίγοι μόνο επέζησαν στην ξένη κυριαρχία του
1916-18. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Κι όμως, απομονωμένο εκεί πάνω στις δυτικές ριζοβουνιές του Όρβήλου, αποκομμένο
απ' όλους τους δικούς του και ζωσμένο από
άλλόφυλους, είχε κατορθώσει—σκυθρωπό και
πεισματάρικο, γαντζωμένο στις πλαγιές του φαραγγιού του-να</span><span lang="EL"> κρατήσει επί εκατοντάδες χρόνια αμάλαγη τη
φυλετική του οντότητα, τον ελληνικό πολιτισμό του.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Άλλά ας προβούμε
λοιπόν στη σκιαγράφηση της ανήσυχης ύπαρξης, της σκοτεινής μοίρας του μικρού
<span style="color: blue;"><b>βυζαντινού Άκρίτη</b>,</span> με λίγα λόγια παρμένα κυρίως από τη μονογραφία του Μελενικιώτη Π. Σπ.
Σπανδωνίδη («Μελένικος» Θεσσαλ. 1930), άλλα κι από στοματικές οικογενειακές παραδόσεις.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><b><i><u>Η ύπαρξη του
Μελένικου, καθ' όσα μπορούμε να ξέρουμε,
αρχίζει γύρω στο 800-810. </u></i></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Όχυρώνοντας τότε τα βόρεια σύνορά τους, οι Βυζαντινοί
έκτισαν, φαίνεται, και στη φυσικά οχυρώτατη θέση του Μελενίκου, ένα φρούριο,
κοντά του δε ιδρύθηκε και μια αποικία, που δε μπόρεσε όμως να κρατηθεί. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><i><span style="color: red;">Από το 904-1014 (ως φρούριο δίχως αποικία)
βρίσκεται στα χέρια των Βουλγάρων.<o:p></o:p></span></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><b><i><span style="color: blue;">Το 1014, κατά
μίαν εκστρατεία του εναντίον των Βουλγάρων, </span></i></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><b><i><span style="color: blue;">ο Βουλγαροκτόνος καταλαβαίνει το
φρούριο του Μελενίκου και εγκαθιστα εκεί Βυζαντινή φρουρά. </span></i></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><b><i><span style="color: blue;"><br /></span></i></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><i><span style="color: blue;">Κατά τα τέλη του
12ου αιώνα <b>αποικείται </b>το Μελένικο από <b> Έλληνες της Φιλιππούπολης</b>, στους οποίους
προσθέτονται — άγνωστο πότε — <b>Κρήτες από των Σφακιών </b>κυρίως τα μέρη.</span></i><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"></span><br />
<a name='more'></a><span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><span style="color: red;">Από το 1204 1246 το εξουσιάζουν πρώτα ο ανεξάρτητος
Βούλγαρος ήγεμόνας Σθλάβος κι υστέρα οι Βούλγαροι βασιλιάδες απ' εύθείας<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"> </span><span lang="EL">Το 1246, όταν ο
αυτοκράτορας της <b>Νικαίας Βατάτση</b>ς καταλαβαίνει τη Μακεδονία, <span style="color: blue;">ο 'Έλληνας προύχων
του Μελένικου, Νικόλαος Μαγκλαβίτης</span>, πείθει τους συμπατριώτες του να παραδοθούν
στους Βυζαντινούς με τα περίφημα αυτά λόγια : </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><b><i><span style="color: blue;">«ο τε γαρ ήμέτερος χώρος τη των
Ρωμαίων προσήκει άρχή . . . ήμεις δε πάντες εκ Φιλιππουπόλεως όρμώμεθα, καθαροί
το γένος Ρωμαίοι».</span></i></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"> Και προσέρχονται τότε προς τους Βυζαντινούς υπέρ 500 «<b>άνδρες
εύσταλεις τε και έντιμοι κ' ακ μόνης της
θέας και αίδούς τε και τιμής άξιο</b>ι. (Π. Σπανδ. σ. 21=Άκροπολίτης </span>I<span lang="EL"> 80-83).</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Από το 1246-1342 το Μελένικο μένει στα χέρια των
Βυζαντινών, κι εμφανίζεται έκτοτε συχνά σα σημαντική, αρχοντική και πλούσια
οχυρωμένη πόλη στη Βυζαντινή Ιστορία γενικά, κι ειδικά στην Ιστορία των τότε
εμφυλίων σπαραγμών. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Την ευημερία κι αριστοκρατία του μαρτυρούν άλλωστε εύγλωττα
οι θαυμαστές εκκλησιές και τα αρχοντικά σπίτια της εποχής εκείνης, που σώζονταν
ως το 1913 και για τις όποιες θα γίνει λόγος σε μια υποσημείωση. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Επίσης γίνεται
τότε το Μελένικο μητροπολιτική έδρα (πρώτος γνωστός μητροπ. Μελενίκου είναι το
1315 κάποιος Ιωάννης και <span style="color: blue;">τελευταίος ο <b>Κωνσταντίνος </b>Β', που <b>δολοφονήθηκε </b>στις
25 ' Ιουν. 1913 στο Ντεμίρχισσαρ</span> <span style="color: red;">από τους Βουλγάρους</span>).<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">’Επί
Καντακουζινού ο Σέρβος στρατηγός Χρέλης καταλαβαίνει το Μελένικο το 1342 και το
έξουσιάζει (εν όνόματι του Σέρβου κράλη Στεφάνου Ουρεσιν Γ΄) ως το 1350, έτος
του θανάτου του. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Από το 1350 το κατέχει ο Σέρβος κράλης Ντουσάν και
μετά το θάνατο του Ντουσάν το εξουσιάζει από το 135571 ο ανεξάρτητος δεσπότης ' Ιωάννης
Ούγκλεσης.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><span style="color: purple;">Το 1371 το
καταλαβαίνουν παροδικά οι 'Έλληνες, και γύρω στα <b>1373</b>, μαζί με την υπόλοιπη
ανατολική Μακεδονία, <b>τουρκεύει </b>και το <b>Μελένικο</b>.</span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Έκτοτε η ιστορία
του μένει άγνωστη, αν εξαιρέσουμε μια λεηλασία του από το Σιαμπάν Γκέκα κατά τη γνωστή εκστρατεία του
Άλή-πασα το 1804 εναντίον των <b><span style="color: red;"><u>χαιντούκιδων </u></span></b>και σπαντίδων της Μακεδονίας. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Θα είχε κατά κάθε
πιθανότητα την ιδια μοίρα με τα περισσότερα παράμερα και ξεχασμένα βουνήσια
χωριά των γκιαούριδων :</span></div>
<div class="MsoNormal">
<i><u><span lang="EL"> «όχι αρκετά για να ζήσει, πάρα πολλά ώστε να πεθάνει».
(</span>Pas assez pour vivre<span lang="EL">, </span>trop pour mourir</u></i><span lang="EL"><i><u>). </u></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Πάντως θα είχε στήσει κι αύτό, όμοια με την
υπόλοιπη 'Ελλάδα, το γνωστό βουβό αγώνα πείσματος και αντοχής, άφού το
βλέπομε—μαζύ πάλι με την άλλη Ελλάδα—να ξεθαρρεύεται κι αύτό και να άναζεί,
όταν στα μέσα, και κυρίως προς το τέλος του 18ου αιώνα, οι όροι της ύπαρξης των
υποδούλων γίνονται κάπως πιο υποφερτοί.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Αρχίζουν τότε κι
ανθούν στο Μελένικο το εμπόριο κι η βιομηχανία και φέρνουν τον πλούτο και την
ευμάρεια στον τόπο. </span><br />
<span lang="EL"><b><i>Από το 1750-1880
περίπου γίνεται έντονη παραγωγή κι εξαγωγή μέταξας και μεταξωτών και
λειτουργούν ως 30 περίφημα βυρσοδεψεία. </i></b></span><br />
<span lang="EL">Τότε επίσης, αλλά κυρίως απ' το 1880 κι ύστερα—οπόταν ατονούν πια οι πάνω
δύο βιομηχανίες—αρχίζει στα πέριξ η καλλιέργεια της αμπέλου.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"> Κι έμειναν
ξακουστά σ’ όλη τη Μακεδονία τα θαυμάσια Μελενικιώτικα κρασιά, ρακιά και
κονιάκια (που τα φύλαγαν μέσα σε περίεργα σπήλαια σκαλισμένα στους βράχους τις
όνομαστές «τρυπιτές») κι απ' τα όποια
τον καλό καιρό κάναν εξαγωγή πάνω από 2.000.000 οκάδες το χρόνο.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Με την καλοπέραση
και την πρόοδο ξυπνούν τότε στο Μελένικο—όπως ξύπνησαν κατά την ίδια εποχή και
σε πολλά άλλα μέρη της Ελλάδας—το ευρύτερο εμπορικό πνεύμα κι η νοσταλγία μιας
καλύτερης ζωής. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Κι αρχίζουν, απ' το τέλος προπάντων του 18ου αιώνα, να
μεταναστεύουν οι Μελενικιώτες στη Ρουμανία κι Αύστρουγγαρία (Βιέννη,
Βουκουρέστι, Μπρασοβό, Γιούργεβο κλπ.), απ' τη μια μεριά για να διαθέσουν εκεί καλύτερα τα
προιόντα του τόπου τους, η και για να εμπορευθούν γενικά σε ευρύτερη κλίμακα
(συνήθως με μέγιστη επιτυχία), απ' την
άλλη μεριά πάλι, για να ζήσουν στα ξένα πιο ελευθέρα, πιο εξησφαλισμένα, πιο
κοντά στον πολιτισμό και στα γράμματα. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">(Είναι δε γνωστό ότι κατά την ίδια εποχή
υπήρχαν η σχηματίστηκαν έξω από την
Ελλάδα σειρά από μικρές <span style="color: blue;"><u>λαμπρές εστίες
Ελληνισμού, ελληνικής θρησκείας, πατριωτισμού, εμπορίου και γραμμάτων</u></span>. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Επίσης
ξέρομε πόσο, απ' τη μια μεριά,
ευεργετικά αντανακλούσε στις ιδιαίτερες πατρίδες τους ο πλούτος κι η επιρροή
των ξενιτεμένων, πόσο πάλι, από την
άλλη, <span style="color: blue;"><u>η ελεύθερη ελληνικώτατή τους σκέψη</u></span> επιδρούσε πάνω στους ραγιάδες
συμπατριώτες τους και πόσο τόνωναν τα καταδυναστευμένα φρονήματα των υποδούλων
τα φλογερά κηρύγματα που φτάναν απ’ την ξένη).<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Από τους Μελενικιώτες μετανάστες που από κτησαν
μεγαλεία και πλούτη στο εξωτερικό αναφέρω μόνον παροδικά, μεταξύ άλλων, τους
Ντουντούμιδες στη Βιέννη (από το 1810 κι
έκειθε), τους Χριστομάνιδες (Χρηστός Μάνος) στη Βιέννη (1790 κι έκειθε), το
Ζλατάνο στο Μάντσεστερ Αγγλίας (1883), το Σαφράνο στο Μπρασοβό (1865) κλ. χλ. </span><br />
<span lang="EL">Σταματώ όμως με ιδιαίτερη ευχαρίστηση
μπροστά στα ξενιτεμένα παιδιά του Μελενίκου που διακρίθηκαν η δοξάστηκαν στα
γράμματα. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0cHmO8Dj9F1iynlFrehe_dq-mM_uv71oM_Rhm6-D8biRiE60TUVNkRjwwxjzJhTBsS45zpPgqNZa2V8Luve91tfhLWvecFxiAuXQOYtl_Sb2XXKb4nZXwJLLA4ks7SV4Lm75s9PmjqhdZ/s1600/%CE%A0%CE%BF%CE%BB%CF%85%CE%B6%CF%89%CE%AF%CE%B4%CE%B7%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0cHmO8Dj9F1iynlFrehe_dq-mM_uv71oM_Rhm6-D8biRiE60TUVNkRjwwxjzJhTBsS45zpPgqNZa2V8Luve91tfhLWvecFxiAuXQOYtl_Sb2XXKb4nZXwJLLA4ks7SV4Lm75s9PmjqhdZ/s1600/%CE%A0%CE%BF%CE%BB%CF%85%CE%B6%CF%89%CE%AF%CE%B4%CE%B7%CF%82.jpg" width="142" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="background-color: white; font-family: "arial"; font-size: 13px; line-height: 15.744000434875488px;"><b><span style="color: blue;">Πολυζωίδης Αναστάσιος (1802-1873) </span></b></span></td></tr>
</tbody></table>
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Κι αναφέρω έδώ
τους έξης :<o:p></o:p></span><br />
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><b><span style="color: blue;">Ηλιάδης Μανασσής </span></b>: άρχισε τις σπουδές του
στο Βουκουρέστι κοντά στον Τουρναβίτη ( 1752-69), σπούδασε ιατρική στην Πάδουα
και Βολόνια, δίδαξε στο Πανεπιστήμιο Βουκουρεστίου φιλοσοφία, στάλθηκε από τον Άλεξ. Υψηλάντη στην ' Ιταλία για να
τελειοποιηθεί στα φυσικομαθηματικά και γίνηκε το 1780 διευθυντής της άκαδημίας
του Βουκουρεστίου. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><b><span style="color: blue;">Παλλατίδης Άναστ.
</span></b>: γνωστός λόγιος στη Βιέννη (| 1848). <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><b><span style="color: blue;">Πολυζωίδης Άναστ.
:</span></b> σπούδασε στη Γερμανία, συμπολέμησε το 21 με τον Μαυροκορδάτο, γίνηκε
υπουργός, πρόεδρος Αρείου Πάγου, ήταν γνωστός συγγραφέας και πολυγράφος και, ως
εχθρός του Καποδίστρια, εκδότης του περίφημου «<b><span style="color: blue;">Απόλλωνος</span></b>» της "Ύδρας. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><b><span style="color: blue;">Βασματζίδης Ίωάν.
:</span></b> σπούδασε στη Γερμανία, ίδρυσε λύκειο στην Πόλη, ήταν συγγραφέας κλ. κλ. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Από την οικογένεια Χριστομάνου, πάλι, που ανάφερα
πιο πάνω, είναι γνωστοί και πασίγνωστοι οι άδελφοί Κώστας Χριστομάνος ως
συγγραφέας και διευθυντής θεάτρου κι ο 'Αναστάσιος Χρ. ως έξέχων γιατρός,
καθηγητής Πανεπιστημίου και ύπουργός.</span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"> Στο ίδιο το Μελένικο πάλι, θρησκευτική
μπορούμε να πούμε είναι η προσήλωση στα γράμματα : </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">λειτουργεί τυπογραφείο (από το 1840), </span>υπάρχει μια καλή βιβλιοθήκη, και
διδάσκουν στα σχολεία δόκιμοι δάσκαλοι σαν τους αρχιδιδάσκαλους <b><span style="color: blue;">Καλαμπακίδη</span></b>,
που σπούδασε στη Βιέννη (στα 1830-40 και 1847-50), τον <b><span style="color: blue;">Κωνστ. Σπανδωνίδη</span></b>), (στα
1840-47 και 185051) και σαν τον υποδιδάσκαλο Ιωάννη <b><span style="color: blue;">Βασματζίδη </span></b>(βλ. άνω) (στα
1850-53).</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i>Σύνθημα : η απόλυτη
εχεμύθεια, η υποκρισία, η μεταμφίεση στους λόγους, στο πρόσωπο και στις
πράξεις, το μυστήριο.</i></b><br />
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><b><i>Κοινό γνώρισμα : η ασάλευτη πίστη, η απόλυτη εθελοθυσία,
η ένδοξη ανωνυμία των αγωνιζομένων. </i></b></span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Επίσης η αδυσύπητη εκείνη σκληρότητα, το τυφλό
εκείνο μίσος που χαρακτηρίζει τους εκάστοτε φανατικούς μιας ιδέας ή μιας πίστης και κάνει τον καθένα τους να
μοιάζει, κατά το ωραίο ρηθέν του </span>Gobineau<span lang="EL">, «με μια μπούκα πυροβόλου διαρκώς στραμμένη κατ' επάνω σου». <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Μέσα σε τόσες κακές
μοίρες κακότυχων χωριών και πολιτειών, η τύχη του Μελένικου υπήρξε από τις χειρότερες :<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><b><span style="color: blue;"> η ευημερία του ξυπνούσε την πλεονεξία, η
πνευματική του ανωτερότητα τη ζήλεια, η επίμονη προσήλωτή του στον Ελληνισμό </span></b><span style="color: red;"><b>το
μίσος των ανθρώπων των κομιτάτων, που δεν έπαυαν να του επιτίθενται και να ερεθίζουν
εναντίον του τα πλήθη των Σλάβων και Βουλγαρόφωνων που το έζωναν από παντού. </b></span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Η μόνωσή του μέσα
στα από μακρά φαράγγια του το καταστούσαν άλλωστε φυσικό στόχο δράσης για τους
κατα σειράν μικρούς η μεγάλους κομιτατζίδες της περιοχής.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"> Κι αρχίζει η μακριά διαδοχή από πιέσεις, επιδρομές, κακώσεις, φόνους,
πυρπολήσεις μέσα στην πολιτεία και στα περίχωρά της, όπου κάθε δυνατότητα
καλλιέργειας της γης και των αμπελιών αποκλείστηκε για τους Έλληνες.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGAxw2b_Gj2MdWyA_t489bOyfKKTjRqB-imuTcaFG6UH1RhSFCKCB2wOVUFAmf6-XFbnIcU9k3U3QMwwZ2LUYSYgiuACjY67A3Ni0x5TXlr6_fIHMIVAzlrOYQUraIRGlJljeCGY5M0FOv/s1600/Sandanski_v_bg_armia.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGAxw2b_Gj2MdWyA_t489bOyfKKTjRqB-imuTcaFG6UH1RhSFCKCB2wOVUFAmf6-XFbnIcU9k3U3QMwwZ2LUYSYgiuACjY67A3Ni0x5TXlr6_fIHMIVAzlrOYQUraIRGlJljeCGY5M0FOv/s1600/Sandanski_v_bg_armia.jpg" width="113" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: red;">Ο Γιάννε Σαντάνσκι</span></b></td></tr>
</tbody></table>
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><b><span style="color: red;"><u>Η τρομοκρατία
φτάνει στο κατακόρυφό της με τον «αρχικομίτη» Σαντάνσκη</u></span></b>, </span><br />
<span lang="EL" style="color: red;"><i>τη μάστιγα αυτή του
Θεού, </i></span><br />
<span lang="EL" style="color: red;"><i>που ενεργούσε μάλλον για ατομικό του λογαριασμό </i></span><br />
<span lang="EL" style="color: red;"><i>(η κεντρική κυβέρνηση και
τα κομιτάτα τον είχαν αποκηρύξει και καταδικάσει) </i></span><br />
<span lang="EL" style="color: red;"><i>και δεν άφησε γύρω στο 1905 —
12 Μελενικιώτικη ψυχή να σταθεί σε χλωρό κλαρί. <o:p></o:p></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: red;">Την 24η ' Οκτ.
1912, κατά το Βαλκανικό πόλεμο, μπαίνει στο Μελένικο ο Βουλγάρικος στρατός.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><span style="color: blue;">Στις 30 ' Ιουνίου
1913—Άναστάσεως ήμέρα ! — το καταλαβαίνει, σαν πρώτος, ένας έλληνικός λόχος
έθελοντών.</span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="color: blue;"><b><i> Κι αντικρύζει τότε έκπληκτος μια πολιτεία, που
παρ' όλη τη μόνωση κι εγκατάλειψή της,
τις πιέσεις, τους κατατρεγμούς και τις αθρόες μεταναστεύσεις των απελπισμένων
κατοίκων, </i></b></span><br />
<span lang="EL" style="color: blue;"><b><i>μέτρα ακόμα </i></b></span><br />
<span lang="EL" style="color: blue;"><b><i>(σ' ένα σύνολο από
<u> 570 οικογένειες</u>) </i></b></span><br />
<span lang="EL" style="color: blue;"><b><i><u>520 ελληνικώτατες
οικογένειες με καθαρώτατη ελληνική γλώσσα και βαθύτατη εθνική συνείδηση</u>, </i></b></span><br />
<span lang="EL" style="color: blue;"><b><i>μια
πολιτεία που έχει </i></b></span><br />
<span lang="EL" style="color: blue;"><b><i>3 σχολειά και </i></b></span><br />
<span lang="EL" style="color: blue;"><b><i>12 δασκάλους, </i></b></span><br />
<span lang="EL" style="color: blue;"><b><i>βιβλιοθήκη </i></b></span><br />
<span lang="EL" style="color: blue;"><b><i>σαράντα περίπου εκκλησιές
κι </i></b></span><br />
<span lang="EL" style="color: blue;"><b><i>ένα μητροπολίτη, </i></b></span><br />
<span lang="EL" style="color: blue;"><b><i>ανεκτίμητους βυζαντινούς ναούς κι </i></b></span><br />
<span lang="EL" style="color: blue;"><b><i>αρχοντικά του 13—14ου
αιώνα, </i></b></span><br />
<span lang="EL" style="color: blue;"><b><i>οικογένειες με πανάρχαια βυζαντινά ονόματα, </i></b></span><br />
<span lang="EL" style="color: blue;"><b><i>ολόκληρο πλούτο από </i></b></span><br />
<span lang="EL" style="color: blue;"><b><i>ζωντανές ελληνικές παραδόσεις, </i></b></span><br />
<span lang="EL" style="color: blue;"><b><i>μύθους, </i></b></span><br />
<span lang="EL" style="color: blue;"><b><i>παραμύθια, </i></b></span><br />
<span lang="EL" style="color: blue;"><b><i>έθιμα και </i></b></span><br />
<span lang="EL" style="color: blue;"><b><i>λαικά τραγούδια, </i></b></span><br />
<span lang="EL" style="color: blue;"><b><i>ένα Μελένικο, </i></b></span><br />
<span lang="EL" style="color: blue;"><b><i>σε μια λέξη, </i></b></span><br />
<span lang="EL"><b><i><span style="color: blue;">που έχει να επιδείξει
τεράστιο απολογισμό παλιού και νέου ελληνικού πολιτισμού.</span></i></b><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Κι είναι αλήθεια
ακατανόητο το μυστήριο της ελληνικής ψυχής και ρίγος σεβασμού κι ευλάβειας σε
κυριεύει μπρος σε τόση αντοχή, εγκαρτέρηση και πίστη, τόση βαθειά προσήλωση στα
πάτρια. Αυτό όμως που κάνει τον αγώνα
των σκλαβωμένων (η και ξενιτεμένων) Ελλήνων τόσο εξαιρετικό κι εγγενή είναι, ότι
δεν παύουν να έχουν βαθιά—αν κι όχι πάντα ξεκάθαρα—τη συνείδηση, πως υπερασπιζόμενοι
τον Ελληνισμό τους δε μάχονται απλώς ένα κοινό αγώνα για την φυλετική τους
ύπαρξη, αλλά άτι πολεμούν για ένα ανώτερο πολιτισμό και για τη διατήρηση του
ανθρωπισμού τους. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Εξαιρετικό κι ανώτερο
επίσης είναι, άτι σχεδόν πάντα (αν εξαιρέσεις κυρίως τη στερεολλαδίτικη
κλεφτουριά) δεν αμύνεται 6 Έλληνας με πυρ και σίδερο, αλλά με όπλα καθαρώς
πνευματικά και ψυχικά. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Γιά να επιστρέψουμε
πάλι στην αφήγηση μας : το τέλος του Μελένικου ήταν απαισίως απλό, ωμό και
ραγδαίο. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Ούτε καιρός να
κλάψουν δεν τους δόφηκε, όταν η συνθήκη του Βουκουρεστιού το παραχώρησε στη
Βουλγαρία κι όταν, με ξεριζωμένη την καρδιά, απεφάσισαν οι κάτοικοι όμόφωνα
στις 30 Ιουλίου 1913 νάφίσουν τον τόπο τους και να παν στην Ελλάδα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"> Ούτε τους έμεινε καν η παρηγοριά να φύγουν
ήσυχοι, παίρνοντας μαζί τους τα ιερά και τα άγαθά τους. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1LEfXaOZb-x19jDh3dOgGN6dmu9Df1Y6fXD9tn-pshGhfvrAE4KosCrPRjrbGoowS_kH7mCY5Uegs2eJ2waumX3EbvdW9qE8B5VL90usTqM8jpWvmjZzg4__2yWbWUB8JNKpT_hj6gt1W/s1600/JANE_SANDANSKI_SO_GRUPA_VOS.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="145" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1LEfXaOZb-x19jDh3dOgGN6dmu9Df1Y6fXD9tn-pshGhfvrAE4KosCrPRjrbGoowS_kH7mCY5Uegs2eJ2waumX3EbvdW9qE8B5VL90usTqM8jpWvmjZzg4__2yWbWUB8JNKpT_hj6gt1W/s1600/JANE_SANDANSKI_SO_GRUPA_VOS.jpg" width="200" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: red; font-size: xx-small;"><b>Ο <span style="text-align: start;">Σαντάνσκης η μάστιγα του Θεού</span></b></span></td></tr>
</tbody></table>
<span lang="EL"><i><span style="color: red;">Ο Σαντάνσκης, που βρισκότανε στις γειτονιές,
βλέποντας πως μόνο </span><span style="color: blue;"><u>ένας ελληνικός λόχος φρουρεί το Μελένικο</u></span><span style="color: red;">, </span></i></span><br />
<span lang="EL"><i><span style="color: red;">κυκλώνει με καμμιά
πεντακοσαριά Βουλγάρους άτακτους την πολιτεία γίνεται
πανικός, (μια επικουρία ευζώνων αποστέλνεται, αλλά φτάνει πολύ αργά), κι ο
πληθυσμός φεύγει τρομοκρατημένος, άρον άρον, κακήν-κακώς, και, κρατώντας τα
πάντα, δίχως να στρέψει το μάτι, ξεχύνεται προς τα ελληνικά σύνορα, όπου τον υποδέχεται
η φτώχεια, η μαύρη εγκατάλειψη και ... η χολέρα που θέριζε τότε εκεί. </span></i><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Μόνο είχαν
προφτάσει κι έσυραν, πριν φύγουν, τους χοντρούς πείρους απ' τα βαγένια κι απ' τους πελώριους «κουρίτους» των 30.000 όκάδων,
κι επί ώρες ολόκληρες ο «<b>Τοπταντζής</b>», («Τοπταντζής = ο έμπορος χοντρικής αγοράς,
αυτός που τα παίρνει όλα. </span><br />
<span lang="EL">Ετσι ώνόμασαν κοροιδευτικά το ρέμμα, γιατί με κάθε
κατεβασιά μεταμορφωνόταν σε επικίνδυνο χείμαρρο που παράσερνε τα πάντα) το
ξερόρεμμα που χωρίζει στα δυό την πολιτεία, κυλουσε κύματα κύματα προς τα κάτω
το ξακουστό, κόκκινο, στυφό, Μελενικιώτικο κρασί.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">1. Στα Βυζαντινά κείμενα βρίσκομε τον τύπο
:</span><br />
<span lang="EL" style="color: blue;"><i> ο Μελένικος, </i></span><br />
<span lang="EL" style="color: blue;"><i>του Μελενίκου, </i></span><br />
<span lang="EL" style="color: blue;"><i>ο Μελενίκος. </i></span><br />
<span lang="EL" style="color: blue;"><i><br /></i></span>
<span lang="EL" style="color: blue;"><i>Αλλού διαβάζουμε : </i></span><br />
<span lang="EL" style="color: blue;"><i>ο Μελενοίκος, </i></span><br />
<span lang="EL" style="color: blue;"><i>ο
Μελάνικος, ακόμη και : </i></span><br />
<i><span style="color: blue;">Menelik<span lang="EL">. </span></span></i><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Εγώ άκουα τους δικούς μου να λεν σχεδόν αποκλειστικά «το Μελένικο»,
σπάνια «το Μελενίκο» και σττανιώτατα «ο Μελενίκος» η «ο Μελένικος» η «ο
Μελνίκος» (= Μιλνίκους). </span><br />
<span lang="EL">Η όνομασία φαίνεται να είναι σλαυική : </span>Melnik<span lang="EL">. </span><br />
<span lang="EL">Κατά άλλους πάλι παράγεται απ' το : μέλας οικος. (Βλ. Π. Σπανδ. σ. 158 κ. ε.)<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">2. Τόσο για τις σπουδαίες Βυζαντινές εκκλησίες
και τις μοναδικές Βυζαντινές κατοικίες του 13ου και 14ου αιώνα, που υπήρχαν
μέσα στο Μελένικο, όσο για τα μοναστήρια των περιχώρων γράφουν πολλά και
θαυμαστά ο </span>P<span lang="EL">. </span>Perdrizet<span lang="EL">. </span><span lang="EN-GB">(«Melnik et Rosno» Bull. Borr. Hell. I III
1907) </span>και ο<span lang="EN-GB"> général de Beylé (L’ Habitation
Byzantine 1902).</span><span lang="EL"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Όλα αυτά
καταστράφηκαν συθέμελα απ' τους
Βουλγάρους το 1913. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Επίσης κάηκε η
παλιά κι ωραιότατη μητρόπολη του Μελένικου απ’ τους κομίτες λίγο πριν το 1900. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Παλιά Βυζαντινά οικογενειακά
αφθονούσαν στο Μελένικο :<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"> <i><span style="color: blue;">Κουροπαλάτης,<o:p></o:p></span></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="color: blue;"><i> Φλάμπουρας η Μπάμπουρας,<o:p></o:p></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="color: blue;"><i>Δούκας, <o:p></o:p></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="color: blue;"><i>Λάσκαρις, <o:p></o:p></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="color: blue;"><i>Μπούντιμος, <o:p></o:p></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="color: blue;"><i>Παλλατίδης, <o:p></o:p></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: blue;"><span lang="EL">Σπαντούνης,
(Σπανδωνής, Σπανδωνίδης, Άσπαντούνης, Σπαντουνίνης, πβ. </span>Spandugino<span lang="EL">;) Τσικαντέλης, <o:p></o:p></span></span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><i><span style="color: blue;">Τσίτσκος κλπ.</span></i>
(βλ. Π. Σπανδ. σ. 86 και σ. 97) <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Σημειώνω ακόμα,
πως οι παλιοί Μελενικιώτες ήξεραν ακόμα να λεν πολλά για τα χαλασμένα αρχοντικά
και το ερειπωμένο φρούριο του τόπου τους, για «<b><span style="color: purple;">χρυσούς Βασιλιάδες πάνω σε
περγαμινή</span></b>», για αρχαία εικονίσματα, για μύθους παλιούς και για θρύλους, για
χίλια χαμένα και ξεχασμένα πράγματα, που ανάδιναν τη βαριά μυρωδιά
Βυζαντινισμού, θυμιατού και φεουδαρχικού μεγαλείου.</span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"> Επίσης προσθέτω, άτι κι η
θρησκοληψία και το εμπορικό πνεύμα των Μελινικιωτών κι ο τρόπος κατά τον όποιο
«εθεράπευαν τα γράμματα» είχαν μια Ιδιάζουσα Βυζαντινή χροιά και μπορώ να πω το
ίδιο γενικά για το χαρακτήρα και τη νοοτροπία των Μελενικιωτών που γνώρισα η
που μου περιέγραψαν.<o:p></o:p></span></div>
Yauna Takabarahttp://www.blogger.com/profile/17739662848150917123noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4269458687331287220.post-47778871296288163422019-01-28T21:43:00.000+02:002019-01-28T21:43:21.135+02:00Μεσαιωνική Μακεδονία: Ο Βασίλειος Βουλγαροκτόνος της Μακεδονικής Δυναστείας και ο Βούλγαρος Τσάρος Σαμουήλ της Βουλγαρίας.<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9A4cqyRk32IYLBvnTaKPpcIzX7nEpwXuUJetQMzRmMzbd_x-YADp2_q_YLkdPqk9awzun6lL0mlVG2kAHqGExTxM7K_yPNp5L0Z-EX6qxmnOrEofKXB5hbXRZQsfNfmRHGu3i1EZw1N4/s1600/%CE%92%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%BF%CF%82+%CE%99%CE%99+%CE%92%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B3%CE%B1%CF%81%CE%BF%CE%BA%CF%84%CF%8C%CE%BD%CE%BF%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9A4cqyRk32IYLBvnTaKPpcIzX7nEpwXuUJetQMzRmMzbd_x-YADp2_q_YLkdPqk9awzun6lL0mlVG2kAHqGExTxM7K_yPNp5L0Z-EX6qxmnOrEofKXB5hbXRZQsfNfmRHGu3i1EZw1N4/s200/%CE%92%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%BF%CF%82+%CE%99%CE%99+%CE%92%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B3%CE%B1%CF%81%CE%BF%CE%BA%CF%84%CF%8C%CE%BD%CE%BF%CF%82.jpg" width="149" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Βασίλειος ο Βουλγαροκτόνος</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<div style="background-color: white; color: #5c5c5c; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: right;">
<span style="color: blue;">Georg Ostrogorsky</span></div>
<div style="background-color: white; color: #5c5c5c; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: right;">
<span style="color: blue; font-size: xx-small;">Ιστορία του Βυζαντινού Κράτους</span></div>
<div style="background-color: white; color: #5c5c5c; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: right;">
<span style="color: blue; font-size: xx-small;">Geschichte des Byzantinischen Staates</span></div>
<div style="background-color: white; color: #5c5c5c; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: right;">
<span style="color: blue; font-size: xx-small;">Αθήνα 1978</span></div>
<div style="background-color: white; color: #5c5c5c; font-family: Georgia, Utopia, 'Palatino Linotype', Palatino, serif; font-size: 13px; line-height: 18px; text-align: right;">
<span style="color: blue; font-size: xx-small; line-height: 18px;">(οι φωτογραφίες επιλογή Yauna)</span><span style="background-color: transparent;"> </span></div>
<h2 style="text-align: center;">
<b><span style="color: purple;">Το απόγειο της βυζαντινής δυνάμεως: Βασιλειος Β'</span></b></h2>
<br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKV_s18lDQq-qN_hjAe3yxoXS1pKGdWQKE0I8r_LCvk4AIqsMtonWKuMm7mmvGwTFq1YSA_gIB8BqyU_5CsNAMXlPSrpfa0IejVlWPaCa7uPmXnttrAxC9CsWCi2CRnvfBIQPyE7S6ds0/s1600/%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%BF%CF%82%CE%92%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B3%CE%B1%CF%81%CE%BF%CE%BA%CF%84%CF%8C%CE%BD%CE%BF%CF%826.jpeg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKV_s18lDQq-qN_hjAe3yxoXS1pKGdWQKE0I8r_LCvk4AIqsMtonWKuMm7mmvGwTFq1YSA_gIB8BqyU_5CsNAMXlPSrpfa0IejVlWPaCa7uPmXnttrAxC9CsWCi2CRnvfBIQPyE7S6ds0/s200/%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%BF%CF%82%CE%92%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B3%CE%B1%CF%81%CE%BF%CE%BA%CF%84%CF%8C%CE%BD%CE%BF%CF%826.jpeg" width="170" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Αυτοκράτωρ Βασίλειος ο ΙΙ</td></tr>
</tbody></table>
Αν και τα δικαιώματα διαδοχής των νόμιμων εκπροσώπων της μακεδονικής δυναστείας δεν εθίγησαν τυπικά από το Νικηφόρο Φωκά και τον Ιωάννη Τζιμισκή, στην συνείδηση των βυζαντινών αριστοκρατών είχε προοδευτικά σβήσει η ιδέα, ότι ο θρόνος ανήκε στην πραγματικότητα στους Πορφυρογέννητους.<br />
<br />
Είχε δηλ, γίνει συνήθεια, η κρατική εξουσία να βρίσκεται στα χέρια ενός στρατηγού που προερχόταν από τις τάξεις των ευγενών.<br />
<br />
Γι' αυτό μετά το θάνατο του Ιωάννη Τζιμισκή εμφανίσθηκε ο κουνιάδος του Βάρδας Σκληρός ως επίδοξος διεκδικητής της κενής θέσεως του συναυτοκράτορα.<br />
<br />
Έτσι φάνηκε ότι η μακεδονική δυναστεία ήταν προορισμένη, όπως άλλοτε οι Μεροβίγγειοι, να παραχωρήσει την εξουσία της σε μια δυναμικότερη ομάδα αξιωματούχων, ή ήταν καταδικασμένη, όπως οι χαλίφες της Βαγδάτης, να παίζει συνεχώς διακοσμητικό ρόλο στη σκιά ενός πανίσχυρου στρατιωτικού σουλτανάτου.<br />
<br />
Οι γιοι του Ρωμανού Β' είχαν φθάσει σε ηλικία που μπορούσαν να αναλάβουν την εξουσία.<br />
Ο Βασίλειος ήταν δεκαοκτώ και ο Κωνσταντίνος δεκαέξη χρόνων .<br />
Στην απαράμιλλη ζωτικότητα του νεαρού αυτοκράτορα Βασίλειου Β' οφείλεται το γεγονός ότι τελικά πέτυχε να διαφύγει από το πεπρωμένο αυτό.<br />
<br />
Με τη δραστική υποστήριξη του αδελφού του παππού τους, ευνούχου Βασιλείου, πέτυχαν να αναλάβουν την εξουσία.<br />
Στην πραγματικότητα όμως μόνο ο μεγαλύτερος αδελφός έμελλε να την ασκήσει.<br />
Γιατί ο Κωνσταντίνος Η', ως γνήσιος γιος του πατέρα του, ήταν επιπόλαιος και σ' όλη του τη ζωή δεν επιθυμούσε τίποτα άλλο από την απόλαυση σε δαπανηρές διασκεδάσεις.<br />
<br />
Εντελώς αντίθετος ήταν ο Βασίλειος Β', που γρήγορα αποδείχθηκε άνδρας με σιδερένια θέληση και μοναδική δυναμικότητα.<br />
Διακρίθηκε από όλους τους απογόνους του Βασίλειου Α' ως ηγετική φυσιογνωμία και ως αληθινά μεγάλος πολιτικός.<br />
<a name='more'></a><br />
Ωστόσο βρέθηκε και αυτός εντελώς απροετοίμαστος για την άσκηση της εξουσίας.<br />
Από την παιδική του ηλικία τον προόριζαν να παρίσταται μόνο στις αυλικές τελετές και του συμπεριφέρονταν μόνο ως διακοσμητικό και στην ουσία περιττό εξάρτημα των ισχυρών σφετεριστών για τον λόγο αυτό βρισκόταν αρχικά σε αμηχανία μπροστά στις παγάνες του εξωτερικού κόσμου.<br />
Οι δύσκολες στιγμές, που έζησε μετά την ανάληψη της εξουσίας, τον ωρίμασαν και χαλύβδωσαν το χαρακτήρα του. Το πηδάλιο του κράτους ανέλαβε στα έμπειρα χέρια του ο παρακοιμώμενος Βασίλειος.<br />
<br />
Γι' αυτό και η επαναστατική κίνηση, που οργάνωσε ο Βάρδας Σκληρός, είχε στόχο της στην πραγματικότητα μάλλον αυτόν παρά τους εγγονούς του, που μόνοι τους φαίνονταν ακίνδυνοι.<br />
Ο Βάρδας Σκληρός, ο γόνος μιας από τις αρχαιότερες και πλουσιότερες βυζαντινές οικογένειες ευγενών και ένας μεγαλοφυής στρατηγός, που την εποχή του κουνιάδου του Τζιμισκή κατείχε το ανώτατο στρατιωτικό αξίωμα του δομέστικου της Ανατολής, άφησε το καλοκαίρι του 976 τα στρατεύματά του να τον ανακηρύξουν αυτοκράτορα.<br />
<br />
Κέρδισε αλλεπάλληλες νίκες κατά των στρατηγών που έστειλε ο αυτοκράτορας εναντίον του, υπέταξε προοδευτικά ολόκληρη τη Μ . Ασία στην εξουσία του και στις αρχές του 978, μετά την κατάληψη τ ης Νίκαιας, πλησίασε την πρωτεύουσα.<br />
<br />
Στη στιγμή αυτή του μεγάλου κινδύνου ο ευνούχος Βασίλειος στράφηκε στον Βάρδα Φωκά, τον ανεψιό του αυτοκράτορα Νικηφόρου, που ήταν τολμηρός πολεμιστής με γιγάντιο παράστημα και ο οποίος μάλιστα είχε οργανώσει πραξικόπημα εναντίον του Ιωάννη Τζιμισκή.<br />
<br />
Και όπως άλλοτε ο Βάρδας Σκληρός είχε επιτύχει να νικήσει το Βάρδα Φωκά στο όνομα του Ιωάννη Τζιμισκή, έτσι τώρα και ο Βάρδας Φωκάς κλήθηκε στο όνομα του νέου ηγεμόνα να υποτάξει το Βάρδα Σκληρό. Πράγματι ο Βάρδας Φωκάς κατόρθωσε να νικήσει τον παλαιό αντίπαλό του, όχι όμως στην υπηρεσία του νόμιμου αυτοκράτορα αλλά κυρίως ως εκπρόσωπος της πανίσχυρης οικογένειας των Φωκάδων.<br />
<br />
Αποφεύγοντας τον πόλεμο στην Κωνσταντινούπολη κινήθηκε προς την Καισάρεια, το ορμητήριο της οικογένειας των Φωκάδων και έτσι υποχρέωσε τον σφετεριστή να υποχωρήσει.<br />
<br />
Ο Σκληρός κέρδισε τις πρώτες μάχες, ο Φωκάς όμως πέτυχε στις 24 Μαΐου 979, στην πεδιάδα της Παγκάλειας, κοντά στο Αμόριο, να νικήσει τον αντίζηλο του αρχικά σε μονομαχία και αργότερα να κατατροπώσει αποφασιστικά και το στρατό του.<br />
<br />
<i><span style="color: purple;">Ο Σκληρός διέφυγε στην αυλή του Χαλίφη και με την φυγή του τελείωσε, μετά από τριετή διάρκεια, ο πρώτος εμφύλιος πόλεμος, τον οποίο όμως έμελλε να ακολουθήσουν σύντομα και άλλες οδυνηρές περιπλοκές.</span></i><br />
<i><span style="color: purple;"><br /></span></i>
Μερικά χρόνια αργότερα δημιουργήθηκε ρήξη ανάμεσα στον νεαρό αυτοκράτορα Βασίλειο και τον παντοδύναμο αδελφό του παππού του.<br />
Ο Βασίλειος δεν ήταν πια ο άπειρος νεανίας, που χρειάζεται συμπαράσταση και στον οποίο η καθοδήγηση από κάποιον άλλο είναι όχι μόνο αναγκαία, αλλά και ωφέλιμη.<br />
<br />
Τώρα εκδηλώθηκαν φανερά η δύναμή του και η αποφασιστικότητά του.<br />
Η κηδεμονία την οποία είχε αρχικά δεχθεί εκούσια, έγινε βαθμιαία αφόρητη ώσπου τελικά η ακόρεστη δίψα του για εξουσία και η οργή του για τον παρατεινόμενο παραγκωνισμό του δημιούργησαν ένα αίσθημα αδιάλλακτου μίσους εναντίον του άνδρα εκείνου, στον οποίο ώφειλε την πολιτική αγωγή του, ακόμη και το θρόνο του.<br />
<br />
<u>Τελικά ο μεγάλος πολιτικός,</u> που γνώριζε καλά πως να μεταχειρισθεί τους πανίσχυρους στρατιωτικούς αυτοκράτορες, <u>έπεσε θύμα της νεανικής ορμής του εγγονού του για εξουσία.</u><br />
<br />
Φαίνεται ότι, βλέποντας να έρχεται επάνω του η δυσμένεια, σχεδίασε συνωμοσία εναντίον του αχάριστου προστατευομένου του και συνεργάσθηκε για το σκοπό αυτό με τον Βάρδα Φωκά και άλλους στρατηγούς.<br />
<br />
Ο αυτοκράτορας όμως τον πρόλαβε συνέλαβε τον Βασίλειο ως κοινό πραξικοπηματία και, μετά τη δήμευση της τεράστιας περιουσίας του, τον έστειλε στην εξορία, όπου γρήγορα πέθανε, τσακισμένος από τη σκληρότητα της τύχης.<br />
<br />
Αν και η μονοκρατορία του Βασίλειου Β' χρονολογείται επίσημα από το 976, ωστόσο η ανεξάρτητη εξουσία του άρχισε μετά την πτώση του μεγάλου ευνούχου, το 985.<br />
<br />
Η παντοδυναμία του παρακοιμώμενου, καθώς και το μέγεθος και η απήχηση της πικρίας του αυτοκράτορα για τον παραγκωνισμό του φαίνονται από το γεγονός, ότι θεώρησε απαραίτητο να ακυρώσει όλα τα διατάγματα εκείνα που είχε εκδώσει ο αδελφός του παππού του πριν από τον εκτοπισμό του, αν δεν επικυρώνονταν εκ των υστέρων με ιδιόχειρη μονογραφή του.<br />
<br />
Όπως βεβαίωσε ο ίδιος<br />
<i>«χρυσοβούλια πολλά γεγόνασιν αφ' ου η βασιλεία ημών της αυτοκρατορικής επέβη αρχής μέχρις ου ο πρόεδρος Βασίλειος και παρακοιμώμενος κατέβη, εις δε τους τοιούτους χρόνους ου τα δοκούντα ημίν εγίνετο, αλλ' η εκείνου εν πάσι θέλησις ενεργείτο και πρόσταξις».</i><br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhajgI4y0g0XqJWmG41ho6ahK136OQs2pZI4aNH0ClTyvILfJvM1De7MzlTq3kzFPfTby3gT_UngpV-B8pom3HkJzvu5CQah1nhZso4h2F0fkKp-zLBswpdR5p8rff78UTbtvjtR0gAwk/s1600/%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%BF%CF%82%CE%92%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B3%CE%B1%CF%81%CE%BF%CE%BA%CF%84%CF%8C%CE%BD%CE%BF%CF%824.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><span style="color: black;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhajgI4y0g0XqJWmG41ho6ahK136OQs2pZI4aNH0ClTyvILfJvM1De7MzlTq3kzFPfTby3gT_UngpV-B8pom3HkJzvu5CQah1nhZso4h2F0fkKp-zLBswpdR5p8rff78UTbtvjtR0gAwk/s200/%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%BF%CF%82%CE%92%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B3%CE%B1%CF%81%CE%BF%CE%BA%CF%84%CF%8C%CE%BD%CE%BF%CF%824.jpg" width="200" /></span></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><h2 class="b-serp__title" style="background-color: white; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; margin: 0px 0px 0.5em; padding: 0px; text-align: left;">
<span style="font-size: x-small;"><span style="font-weight: normal;">Βασίλειος ΙΙ Βουλγαροκτόνος</span></span></h2>
</td></tr>
</tbody></table>
<b><u>Η πρώτη αυτόβουλη επιχείρηση του Βασίλειου Β' ήταν η βαλκανική εκστρατεία του 986. </u></b><br />
<br />
Ο θάνατος του Ιωάννη Τζιμισκή είχε φέρει ανακούφιση στους εχθρούς της αυτοκρατορίας, σαν να είχαν απαλλαγεί από έναν εφιάλτη.<br />
<br />
Ο εμφύλιος πόλεμος που ξέσπασε στη συνέχεια καθώς και οι σοβαρές περιπλοκές που επακολούθησαν στο Βυζάντιο τους επέτρεψαν να δραστηριοποιηθούν ελεύθερα για αρκετά χρόνια. Ενώ ήταν δυνατό να αποκρουσθούν από τις περιφερειακές δυνάμεις οι επιδρομές του μακρυνού χαλιφάτου των Φατιμιδών της Αιγύπτου, που ήταν τότε ο μόνος σοβαρός αντίπαλος της αυτοκρατορίας στην Ανατολή, αντίθετα, η παράλυση της κεντρικής βυζαντινής εξουσίας είχε συνέπειες μεγάλης σημασίας για την εξέλιξη της καταστάσεως στα Βαλκάνια.<br />
<br />
Μετά το θάνατο του Ιωάννη Τζιμισκή ξέσπασε μια επανάσταση στα εδάφη της Μακεδονίας υπό την αρχηγία των τεσσάρων Κομητοπούλων, των γιων δηλ. του κόμη Νικολάου, που ήταν <b><i>διοικητής της επαρχίας Μακεδονίας.</i></b><br />
<br />
Η επανάσταση έλαβε τεράστιες διαστάσεις και μεταβλήθηκε σε απελευθερωτικό πόλεμο, που έμελλε να αποσπάσει από τη βυζαντινή κυριαρχία το μεγαλύτερο τμήμα της βαλκανικής χερσονήσου.<br />
<br />
Όταν πληροφορήθηκε ο εκθρονισμένος Βούλγαρος τσάρος Βόρης την εξέγερση στα Βαλκάνια δραπέτευσε από την Κωνσταντινούπολη μαζί με τον αδελφό του Ρωμανό, σκοτώθηκε όμως κατά τη διάβαση των συνόρων.<br />
<br />
Ο Ρωμανός πέτυχε μεν να φθάσει στην πατρίδα του, δεν μπόρεσε όμως να διεκδικήσει το βασιλικό στέμμα.<br />
<br />
Τον είχαν ευνουχίσει οι Βυζαντινοί.<br />
<br />
Η ηγεσία και αργότερα και το τσαρικό στέμμα έλαχε σ τον νεώτερο Κομητόπουλο, τον ηρωικό Σαμουήλ.<br />
<br />
<i>Αυτό έγινε γιατί οι δύο μεγαλύτεροι αδελφοί του έπεσαν στο πεδίο της μάχης, <u><b>ενώ ο τρίτος δολοφονήθηκε αργότερα από τον ίδιο το Σαμουήλ.</b></u></i><br />
<br />
<b>Ο Σαμουήλ έγινε ο ιδρυτής ενός ισχυρού τσαρικού κράτους, με κέντρο αρχικά την Πρέσπα και αργότερα την Αχρίδα.</b><br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwdm1OhX-m2LOpn6xRdJWs6kl1BMeTGxA6MSXUFG9I311nP_rcEa5QrvF7k5URPNJhmfdU5FNOeFxUclXz073rp7E5phVz50vP7JEll_VkOWaw9Xm1MzUkK0yNwqU5WCTxBcdQ8CuZ0KM/s1600/%CE%A3%CE%B1%CE%BC%CE%BF%CF%85%CE%AE%CE%BB.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><span style="color: black;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwdm1OhX-m2LOpn6xRdJWs6kl1BMeTGxA6MSXUFG9I311nP_rcEa5QrvF7k5URPNJhmfdU5FNOeFxUclXz073rp7E5phVz50vP7JEll_VkOWaw9Xm1MzUkK0yNwqU5WCTxBcdQ8CuZ0KM/s200/%CE%A3%CE%B1%CE%BC%CE%BF%CF%85%CE%AE%CE%BB.jpg" width="133" /></span></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Ο Βούλγαρος Τσάρος Σαμουήλ</td></tr>
</tbody></table>
Σιγά - σιγά συνένωσε υπό το σκήπτρο του όλες τις περιοχές της Μακεδονίας ως τη Θεσσαλονίκη, τα παλαιά εδάφη της Βουλγαρίας από το Δούναβη ως την οροσειρά των Βαλκανίων, καθώς επίσης τη Θεσσαλία, την Ήπειρο, τμήμα της Αλβανίας με το Δυρράχιο και τελικά τη Ρασκία και τη Διόκλεια.<br />
<h3>
<div style="text-align: center;">
Το <u>βουλγαρικό Πατριαρχείο</u>, που είχε καταργήσει ο Τζιμισκής,</div>
<div style="text-align: center;">
<u>γιόρτασε την επανίδρυσή του στο κράτος του Σαμουήλ</u>.</div>
</h3>
<i>Μετά από πολλαπλές μετατοπίσεις τελικά<u> εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αχρίδα</u>, την πρωτεύουσα του Σαμουήλ, που έμελλε, ως εκκλησιαστικό κέντρο, να επιζήσει για πολλούς αιώνες μετά την πτώση του κράτους του Σαμουήλ. </i><br />
<br />
<b><u>Το νέο κράτος, από πολιτική και εκκλησιαστική άποψη αποτελούσε συνέχεια του κράτους του Συμεών και του Πέτρου και θεωρήθηκε τόσο από το Σαμουήλ όσο και από τους Βυζαντινούς ως το βουλγαρικό κράτος γενικά. </u></b><br />
<br />
Την εποχή εκείνη εκτός από το Βυζάντιο μόνο η Βουλγαρία κατείχε τα παραδοσιακά δικαιώματα μιας βασιλικής (τσαρικής) ηγεμονίας με δικό της Πατριαρχείο.<br />
<u>Ο Σαμουήλ ιδιοποιήθηκε τελείως τις δύο αυτές παραδόσεις.</u><br />
<br />
Στην πραγματικότητα όμως το μακεδονικό κράτος του διέφερε ουσιαστικά από το παλαιό κράτος των Βουλγάρων.<br />
Κατά τη σύνθεση και το χαρακτήρα του ήταν ένα καινούργιο και ιδιόμορφο κατασκεύασμα.<br />
Το κέντρο βάρους είχε τώρα μετατεθεί τελείως στη δύση και στο νότο και η Μακεδονία, που άλλοτε ήταν στην περιφέρεια του παλαιού βουλγαρικού κράτους, αποτέλεσε τώρα τον πραγματικό πυρήνα του.<br />
<br />
Ο Σαμουήλ ξεκίνησε αρχικά το επεκτατικό του έργο με κατεύθυνση το νότο.<br />
<br />
Τις επιθέσεις εναντίον των Σερρών και της Θεσσαλονίκης ακολούθησαν αλλεπάλληλες επιδρομές στη Θεσσαλία, που οδήγησαν τελικά σε μια σημαντική επιτυχία.<br />
<br />
Μετά από μακρόχρονη πολιορκία έπεσε η Λάρισα στα τέλη του 983 ή τις αρχές του 986 στα χέρια του Σαμουήλ.<br />
<br />
Το γεγονός αυτό ανάγκασε τον αυτοκράτορα Βασίλειο Β ' να επιχειρήσει αντεπίθεση, η πρώτη όμως αυτή σύγκρουσή του με το Σαμουήλ ήταν ατυχής.<br />
<br />
Στην συνέχεια εισέβαλε από την καλούμενη «πύλη του Τραϊανού» στην περιοχή της Σαρδικής.<br />
Η προσπάθειά του όμως να καταλάβει την πόλη έμεινε χωρίς αποτέλεσμα, ενώ στην επιστροφή αιφνιδιάσθηκε και κατατροπώθηκε ο αυτοκρατορικός στρατός (Αύγουστος986).<br />
<br />
Ο Σαμουήλ είχε τώρα όλη την άνεση να οργανώσει ανενόχλητος τις δυνάμεις του και να διευρύνει εντυπωσιακά τα σύνορα του κράτους του τόσο προς τον Εύξεινο Πόντο όσο και προς το Αδριατικό Πέλαγος.<br />
<br />
Γιατί στο Βυζάντιο ξέσπασε στο μεταξύ ένας νέος και σκληρός εμφύλιος πόλεμος.<br />
Η αποτυχία του αυτοκράτορα ενθάρρυνε τη βυζαντινή αριστοκρατία που οργάνωσε επανάσταση εναντίον του.<br />
<br />
Ο Βάρδας Σκληρός εμφανίσθηκε και πάλι στις αρχές του 987 στα βυζαντινά εδάφη και ανακηρύχθηκε εκ νέου αυτοκράτορας.<br />
<br />
Ο Βάρδας Φωκάς, που είχε υποβιβασθεί εξ αιτίας του συνδέσμου του με τον παρακοιμωμενο Βασίλειο, ανέλαβε πάλι την ανώτατη διοίκηση του στρατού της Ασίας και διατάχθηκε άλλη μια φορά να αντιμετωπίσει το συνονόματό του.<br />
Αυτός όμως αντί να υπακούσει στη διαταγή εξεγέρθηκε και ο ίδιος εναντίον του αυτοκράτορα, γιατί δεν μπορούσε να του συγχωρήσει τον παραγκωνισμό των τελευταίων ετών, και ανακηρύχθηκε και αυτός αυτοκράτορας στις 15 Αυγούστου 987, ακολουθώντας έτσι το παράδειγμα του μεγάλου θείου του.<br />
<br />
Η εξέγερσή του θεωρήθηκε εξαιρετικά επικίνδυνη, γιατί είχε προηγηθεί μία συνάθροιση της ανώτατης ηγεσίας του στρατού και πολλών εκπροσώπων των μεγαλοκτημόνων αριστοκρατών της Μ. Ασίας.<br />
Στο πλευρό του σφετεριστή συσπειρώθηκαν οι ανώτατοι διοικητές του στρατού, που είχαν ενοχληθεί με την ισχυρογνωμοσύνη του νεαρού αυτοκράτορα, καθώς και οι μεγαλοκτήμονες αριστοκράτες, στις επιδιώξεις των οποίων αποτελούσε εμπόδιο ο Βασίλειος Β'.<br />
<br />
Ο Βάρδας Φωκάς ήρθε αρχικά σε συνεννόηση με τον άλλοτε ανταγωνιστή του και αποφασίσθηκε να διαιρεθεί η αυτοκρατορία ο Φωκάς θα έπαιρνε τα ευρωπαϊκά εδάφη με την Κωνσταντινούπολη και ο Σκληρός το τμήμα της Ασίας. Μετά όμως από σύντομη συνεργασία ο Βάρδας Φωκάς, έχοντας συνείδηση της υπεροχής του, συνέλαβε αιχμάλωτο τον άλλο διεκδικητή του θρόνου και έτσι παρέμεινε πλέον ο μοναδικός μνηστήρας.<br />
<br />
Προσχώρησε σ' αυτόν όλη η Μ. Ασία και στις αρχές του 988 εμφανίσθηκε έξω από την Κωνσταντινούπολη.<br />
Ένα τμήμα του στρατού του βρισκόταν στη Χρυσούπολη και το άλλο στην Άβυδο και προετοιμαζόταν διπλή επίθεση εναντίον της πρωτεύουσας από την ξηρά και από τη θάλασσα.<br />
<br />
Η θέση του νόμιμου αυτοκράτορα ήταν απελπιστική. Μόνο εξωτερική βοήθεια μπορούσε να τον σώσει από την καταστροφή.<br />
<br />
Τη λύση αυτή διέγνωσε ο Βασίλειος Β' και στράφηκε έγκαιρα προς τον πρίγκηπα του Κιέβου Βλαδίμηρο ζητώντας βοήθεια.<br />
<br />
Την άνοιξη του 988 εμφανίσθηκε στο βυζαντινό έδαφος μια ρωσική δύναμη από έξη χιλιάδες άνδρες.<br />
Αυτή η περίφημη ρωσο -βαραγγική Druzina (πολεμικό άγημα) έσωσε την κατάσταση την τελευταία στιγμή.<br />
<br />
Κάτω από την προσωπική ηγεσία του αυτοκράτορα προκάλεσε τελειωτική ήττα των επαναστατών, κοντά στη Χρυσούπολη.<br />
Ο πόλεμος κρίθηκε οριστικά στη μάχη της Αβύδου, στις 13 Απριλίου 989, στην οποία βρήκε το θάνατο ο Βάρδας Φωκάς μάλλον από συγκοπή της καρδιάς.<br />
<br />
<u> Έτσι διαλύθηκε το επαναστατικό κίνημα. </u><br />
<br />
Μία νέα επανάσταση του Βάρδα Σκληρού τελείωσε με ειρηνικό συμβιβασμό και την υποταγή του σφετεριστή.<br />
Η ρωσο - βαραγγική Druzina έμεινε στην υπηρεσία του Βυζαντίου και ενισχυμένη με τη συνεχή προσέλευση των Βαράγγων και άλλων Νορμανδών, διεδραμάτισε σπουδαίο ρόλο στον βυζαντινό στρατό.<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEif8ThDlAR7HZGnbqblVcX7pJOhj3Q-0M8mhIhjRK4CTM3kHqcIWIBqBcityZAXap1OVqK1N6idL2czjPCowEEw1YRM4QCxNiSOpam2-3TVAoO7vCeEj_oFylTxtDyGW9ed1i_5IOdb0GE/s1600/%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%BF%CF%82%CE%92%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B3%CE%B1%CF%81%CE%BF%CE%BA%CF%84%CF%8C%CE%BD%CE%BF%CF%827.gif" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><span style="color: black;"><img border="0" height="169" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEif8ThDlAR7HZGnbqblVcX7pJOhj3Q-0M8mhIhjRK4CTM3kHqcIWIBqBcityZAXap1OVqK1N6idL2czjPCowEEw1YRM4QCxNiSOpam2-3TVAoO7vCeEj_oFylTxtDyGW9ed1i_5IOdb0GE/s320/%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%BF%CF%82%CE%92%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B3%CE%B1%CF%81%CE%BF%CE%BA%CF%84%CF%8C%CE%BD%CE%BF%CF%827.gif" width="320" /></span></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Ο Βλαδίμηρος ζητά από τον Βασίλειο τον Β΄<br />
και τον αδελφό του Κωνσταντίνο<br />
την αδελφή τους Άννα(988 μ.Χ.).</td></tr>
</tbody></table>
<br />
Ως αμοιβή για τη σωτήρια επέμβασή του ο ηγεμόνας του Κιέβου έλαβε σύζυγο την αδελφή των αυτοκρατόρων, την πορφυρογέννητη Άννα, με την προϋπόθεση όμως ότι ο ίδιος και ο λαός του θα βαπτίζονταν.<br />
<br />
<b>Το γεγονός αυτό ήταν μεγάλη παραχώρηση. </b><br />
<br />
<b>Γιατί ποτέ ως τότε βυζαντινή <u>πορφυρογέννητη πριγκίπησσα δεν είχε παντρευθεί αλλόφυλο.</u></b><br />
<br />
Ο τσάρος των Βουλγάρων Πέτρος είχε αρκεσθεί με το γάμο μιας Λακαπηνής και ο Όθων Β ' με μία συγγενή του πραξικοπηματία Τζιμισκή.<br />
<br />
<b><u>Πρώτος ο ηγεμόνας του νεοσύστατου ρωσικού κράτους</u> είχε τη μοναδική τιμή να έλθει σε συγγένεια εξ αγχιστείας με τον νόμιμο βασιλικό οίκο των Πορφυρογέννητων.</b><br />
<br />
Ο σύνδεσμος αυτός βρισκόταν σε τέτοια αντίθεση με τις βυζαντινές παραδόσεις και το βυζαντινό αίσθημα υπεροχής ώστε μετά την παρέλευση του κινδύνου έγινε προσπάθεια στην Κωνσταντινούπολη να ακυρωθεί η υπόσχεση που είχε δοθεί στη στιγμή του κινδύνου.<br />
<br />
Για να εξαναγκάσει την έκδοση της πριγκήπισσας ο Βλαδίμηρος χρειάσθηκε να εισβάλει στις βυζαντινές κτήσεις της Κριμαίας και να καταλάβει τη Χερσώνα (καλοκαίρι του 989).<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9IKOyS9mYRo4ZYxCipWuLs4o11j9zca2qkle5Nx4QsJJihVfYNMuUkxlhkKtgCsHiO3DxgWsMS1XTOUbnLkyMUu5p98a6l7DvCjx9M81-hx8IkahdadUfvUHSaOyr9B1O65qJOZouIDI/s1600/%CE%95%CE%BA%CF%87%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82%CE%A1%CF%8E%CF%83%CF%83%CF%89%CE%BD.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><span style="color: black;"><img border="0" height="261" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9IKOyS9mYRo4ZYxCipWuLs4o11j9zca2qkle5Nx4QsJJihVfYNMuUkxlhkKtgCsHiO3DxgWsMS1XTOUbnLkyMUu5p98a6l7DvCjx9M81-hx8IkahdadUfvUHSaOyr9B1O65qJOZouIDI/s320/%CE%95%CE%BA%CF%87%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82%CE%A1%CF%8E%CF%83%CF%83%CF%89%CE%BD.jpg" width="320" /></span></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Η βάπτιση του Βλαδίμηρου.</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<i><b>Η εκχριστιάνιση του κράτους του Κιέβου δεν αποτελούσε μόνο την απαρχή μιας νέας εποχής στην εξέλιξη της Ρωσίας αλλά και ένα ανυπολόγιστο κέρδος για το Βυζάντιο</b></i>.<br />
<br />
Η σφαίρα της βυζαντινής επιρροής διευρύνθηκε σε απροσδόκητη έκταση και το πιο μεγάλο και επίδοξο σλαβικό κράτος βρέθηκε θεληματικά κάτω από την πνευματική κηδεμονία της Κωνσταντινουπόλεως.<br />
<br />
<h3>
<b><u>Η νέα ρωσική Εκκλησία ανήκε στη δικαιοδοσία του Πατριαρχείου</u> της Κωνσταντινουπόλεως και αρχικά διοικούνταν από έλληνες μητροπολίτες, που στέλνονταν εκεί από το Βυζάντιο.</b></h3>
Ο Βασίλειος Β ' βγήκε νικητής από τον αγώνα με την αριστοκρατία της Μ . Ασίας.<br />
<br />
Μετά από απεγνωσμένη πάλη και εξοντωτικούς εμφύλιους πολέμους πέτυχε να κατατροπώσει όλους τους εχθρούς και τους αντιπάλους του.<br />
<br />
Ο πόλεμος όμως είχε διαρκέσει δεκατρία ολόκληρα χρόνια και στο διάστημα αυτό των πικρών δοκιμασιών μεταβλήθηκε σημαντικά και ο χαρακτήρας του αυτοκράτορα.<br />
Είχε χάσει πια κάθε διάθεση για τις απολαύσεις της ζωής, που είχε γευθεί στη νεότητά του με αχαλίνωτο πάθος.<br />
<br />
Έγινε σκοτεινός και καχύποπτος, δεν είχε εμπιστοσύνη σε κανένα και δεν γνώριζε ούτε φιλία ούτε αγάπη.<br />
<br />
<b><u> Ο αυτοκράτορας αυτός έμεινε σε όλη του τη ζωή ανύπαντρος. </u></b><br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<b>Ζούσε μόνος και κλεισμένος στον εαυτό του,</b></div>
<div style="text-align: center;">
<b> και κυβέρνησε εντελώς μόνος την αυτοκρατορία </b></div>
<div style="text-align: center;">
<b>αποφεύγοντας κάθε συμβουλή,</b></div>
<div style="text-align: center;">
<b>ήταν πράγματι ένας αυτοκράτορας στην κυριολεξία του όρου. </b></div>
<br />
Ο τρόπος της ζωής του ήταν ο τρόπος ζωής του ασκητή ή του πολεμιστή.<br />
<br />
Η αυλική μεγαλοπρέπεια δεν τον συγκινούσε και δεν έτρεφε καμιά συμπάθεια ούτε για την τέχνη και την επιστήμη, αυτός που ήταν εγγονός του λόγιου Κωνσταντίνου Πορφυρογέννητου.<br />
<br />
Έδειξε μεγάλη αποστροφή στη ρητορική τέχνη, που τόσο αγαπούσαν στο Βυζάντιο.<br />
Η έκφρασή του ήταν απλή και κοφτή, και θεωρούνταν άτεχνη και ωμή από τους καλλιεργημένους Βυζαντινούς.<br />
Αν και ήταν εχθρός της αριστοκρατίας δεν επιζήτησε να κερδίσει την εύνοια του λαού.<br />
Από τους υπηκόους του απαιτούσε υπακοή, όχι αγάπη.<br />
Όλη του η φιλοδοξία στράφηκε στην αύξηση της δυνάμεως του κράτους και στον αγώνα εναντίον των εξωτερικών και εσωτερικών εχθρών της αυτοκρατορίας.<br />
<br />
Μετά την εξουθένωση των πολιτικών επιδιώξεων της βυζαντινής αριστοκρατίας στον αιματηρό εμφύλιο πόλεμο, ήταν τώρα αναγκαίο να ματαιωθούν οι οικονομικές της επιδιώξεις.<br />
<br />
<i><u>Πρώτος ο Ρωμανός Λακαπηνός</u> είχε διαγνωσει τον σοβαρό κίνδυνο που απειλούσε την οικονομική και κοινωνική δομή του βυζαντινού κράτους από την επεκτατική μανία των μεγαλοκτημόνων της επαρχίας. </i><br />
<br />
Αλλά μόνον ο Βασίλειος Β' μπόρεσε, με βάση τις εμπειρίες της παιδικής ηλικίας και της νεότητάς του, να εκτιμήσει πλήρως τις πολιτικές συνέπειες της μανίας αυτής.<br />
<br />
<b><i><u>Έτσι υιοθέτησε την αντιαριστοκρατική αγροτική πολιτική</u>, που είχε εγκαινιάσει ο Ρωμανός Λακαπηνός, με πρόθεση όχι μόνο να την συνεχίσει στην ίδια κατεύθυνση, αλλά και να την διευρύνει σε μεγαλύτερο βαθμό.</i></b><br />
<br />
Στην πολιτική ανάγκη, που τον υποχρέωσε να ενδιαφερθεί για τη διατήρηση των αγροτικών και των στρατιωτικών κτημάτων, προστέθηκε και το προσωπικό του μίσος εναντίον των οικογενειών των δυνατών, οι οποίες είχαν αμφισβητήσει τα δικαιώματά του πάνω στο θρόνο των πατέρων του.<br />
<br />
Η ακρότητά του τον έκανε να εγκαταλείψει ακόμη και τις αρχές του δικαίου και της δικαιοσύνης. Έτσι έγινε στην περίπτωση του<b><u> Ευσταθίου Μαλεΐνου,</u></b> που ήταν παλαιός συμπολεμιστής του Βάρδα Φωκά και από τον οποίο ο Βασίλειος ζήτησε φιλοξενία όταν επέστρεφε από μια εκστρατεία στη Συρία.<br />
<b><u>Ο εξαιρετικός πλούτος του Καππαδόκη αυτού ευπατρίδη</u></b>, οι αχανείς εκτάσεις του και προς παντός ο αριθμός των σκλάβων και παροίκων του, που μπορούσαν μόνοι τους να αποτελέσουν ένα στρατιωτικό άγημα πολλών χιλιάδων ανδρών, εντυπωσίασαν σε τέτοιο βαθμό τον αυτοκράτορα, ώστε προσκάλεσε τον φιλόξενο οικοδεσπότη στην Κωνσταντινούπολη και εκεί τον κράτησε σε τιμητική αιχμαλωσία.<br />
<br />
<i><u> Ολόκληρη η περιουσία του δημεύθηκε από το κράτος.</u></i><br />
<i><u><br /></u></i>
Ο Βασίλειος Β' μνημονεύει επώνυμα στη Νεαρά του του 996 ότι οι οικογένειες των Φωκάδων και των Μαλεΐνων ήταν οι πιο εξέχοντες εκπρόσωποι της πανίσχυρης πλέον επαρχιακής αριστοκρατίας.<br />
<br />
<i><u>Η πιο σπουδαία διάταξη, την οποία προσθέτει η Νεαρά</u> αυτή στην αρχαιότερη νομοθεσία, αφορά την <u>άρση της προθεσμίας των σαράντα ετών για τη διαγραφή</u>, μετά την παρέλευση της οποίας, σύμφωνα με τις παλαιότερες διατάξεις, <u>χανόταν και το δικαίωμα επανακτήσεως της αγροκτησίας που αποκτήθηκε παράνομα. </u></i><br />
<br />
Η Νεαρά του Βασίλειου Β ' εξαίρει το γεγονός, ότι οι « <b>δυνατοί</b>» μπορούσαν εύκολα και ατιμώρητα, εξ αιτίας της επιρροής τους, να καταστρατηγήσουν την περίοδο της διαγραφής<b> και να εξασφαλίσουν τη μόνιμη κατοχή της παράνομης ιδιοκτησίας.</b><br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<b><i>Για το λόγο αυτό ο αυτοκράτορας καθορίζει,</i></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><i><u> ότι όλες οι περιουσίες των «δυνατών»</u></i></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><i><u> που αγοράσθηκαν από τους «πτωχούς» </u></i></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><i>με την εφαρμογή του πρώτου σχετικού διατάγματος του Ρωμανού Λακαπηνού,</i></b></div>
<h3 style="text-align: center;">
<b><i> <u>οφείλουν να επιστραφούν στους προηγούμενους ιδιοκτήτες, </u></i></b></h3>
<h3 style="text-align: center;">
<u><b><i>ανεξάρτητα από την προθεσμία διαγραφής</i></b></u></h3>
<h3 style="text-align: center;">
<u><b><i> και χωρίς καμιά αποζημίωση.</i></b> </u></h3>
<br />
<br />
<u>Σύμφωνα με το Βασίλειο Β' δεν ίσχυε όμως καμιά απολύτως διαγραφή για το δημόσιο ταμείο.</u><br />
<br />
Το δικαίωμα της «εκνικήσεως» που αξιούσε το κράτος, έφθανε ως την εποχή του Αυγούστου.<br />
<br />
<h3>
<b><i>Με την ίδια Νεαρά ο Βασίλειος Β' επιχειρεί να περιορίσει και την αύξηση της εκκλησιαστικής περιουσίας σε βάρος των αγροτών.</i></b></h3>
<i><u> Οι μοναστικές κοινότητες</u> που ιδρύθηκαν στα χωριά από δωρεές αγροτών και οι οποίες διέθεταν μικρό αριθμό μοναχών, </i><br />
<i><u>δεν πρέπει να χαρακτηρίζονται ως μοναστήρια </u></i><br />
<i><b><u>αλλά ως οίκοι προσευχής, </u></b></i><br />
<u><i>π</i><i>ου ανήκουν στην αγροτική κοινότητα και δεν καταβάλλουν ποσοστά των εσόδων τους στον κατά τόπους επίσκοπο</i>. </u><br />
<br />
Μεγαλύτερα όμως μοναστηριακά συγκροτήματα, που αριθμούν οκτώ ή περισσότερους μοναχούς υπάγονται βέβαια στον επίσκοπο, δεν επιτρέπεται όμως να αποκτούν νέες εκτάσεις γης.<br />
<br />
Με τη διάταξη αυτή ο Βασίλειος επαναφέρει ένα παλαιό διάταγμα του προπάππου του Ρωμανού Λακαπηνού.<br />
<br />
Από την άλλη όμως μεριά αποφεύγει κάθε αναφορά στο πιο αυστηρό διάταγμα του θετού πατέρα του Νικηφόρου Φωκά, το οποίο είχε αναστείλει ο Ιωάννης Τζιμισκής.<br />
<br />
<b>Τα μέτρα του Βασιλείου Β' εναντίον των «δυνατών» έγιναν με την πάροδο του χρόνου αυστηρότερα. </b><br />
<br />
<div style="text-align: center;">
Μερικά χρόνια μετά την άρση του δικαιώματος της διαγραφής </div>
<div style="text-align: center;">
επέβαλε σ' αυτούς την υποχρέωση </div>
<div style="text-align: center;">
<u>να καταβάλουν το αλληλέγγυον για τους πτωχούς, </u></div>
<div style="text-align: center;">
<u>δηλ. να είναι υπεύθυνοι για τις υπολειπόμενες </u></div>
<div style="text-align: center;">
<u>απλήρωτες φορολογικές υποχρεώσεις των χωρικών.</u></div>
<br />
Έτσι το βάρος του αλληλέγγυου, το οποίο ως τότε, σύμφωνα με την αρχή της συλλογικής πληρωμής των φόρων από την αγροτική κοινότητα, έφεραν οι γείτονες του χρεώστη φορολογούμενου μεταφέρθηκε τώρα αποκλειστικά στους ώμους του μεγαλοκτηματία,<br />
<br />
Το αποφασιστικό αυτό μέτρο έφερε διπλό αποτέλεσμα.<br />
<br />
Πρώτα κατάφερε ένα ιερό ισχυρό κτύπημα στους «δυνατούς» και έπειτα εξασφάλισε με ασφαλέστερο τρόπο την καταβολή των εσόδων του Αλληλέγγυου στο δημόσιο ταμείο.<br />
<br />
<i>Εκτός τούτου, η καταβολή των φόρων για τα ακαλλιέργητα κτήματα των γειτόνων υπερέβαινε συχνά τις δυνατότητες των χωρικών, και τους υποχρέωνε να μετοικήσουν, πράγμα που προκαλούσε νέες ζημιές στο κράτος.</i><br />
<br />
Οι διαμαρτυρίες των «δυνατών» δεν κλόνισαν τον Βασίλειο Β', παρόλο που στο πλευρό τους τάχθηκε και ο πατριάρχης Σέργιος.<br />
Ήταν αμετάκλητη η απόφασή του να συντρίψει την υπερβολική δύναμη της αριστοκρατίας, εναντίον της οποίας είχαν αγωνισθεί μάταια οι πρόγονοί του.<br />
<br />
Με τον ίδιο ζήλο ανέλαβε τον αγώνα εναντίον των εξωτερικών εχθρών αμέσως μετά την καταστολή του εμφύλιου πολέμου.<br />
<br />
Ο πιο επικίνδυνος από τους εχθρούς του ήταν ο τσάρος Σαμουήλ.<br />
<br />
Ο αγώνας μαζί του ήταν η πρωταρχική αποστολή και η καταστροφή του κράτους του ο στόχος της ζωής του Βασιλείου Β'.<br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAb9ZRB_eGVaJxVS2jfl3168_XOdhX0kLtjIYG4vMClzESYNhuETPAA9T728y06iYYMBuvRsks4p2D4aDs16LdzGXBx0GOYtp2YxvYfhdwpsSyaYiWLBa3YeaktW4w7IMIl3FMjUcTtdo/s1600/%CE%92%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%BF%CF%82%CE%92%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B3%CE%B1%CF%81%CE%BF%CE%BA%CF%84%CF%8C%CE%BD%CE%BF%CF%82%CE%A3%CF%86%CE%B1%CE%B3%CE%AE.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><span style="color: black;"><img border="0" height="217" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAb9ZRB_eGVaJxVS2jfl3168_XOdhX0kLtjIYG4vMClzESYNhuETPAA9T728y06iYYMBuvRsks4p2D4aDs16LdzGXBx0GOYtp2YxvYfhdwpsSyaYiWLBa3YeaktW4w7IMIl3FMjUcTtdo/s320/%CE%92%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%BF%CF%82%CE%92%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B3%CE%B1%CF%81%CE%BF%CE%BA%CF%84%CF%8C%CE%BD%CE%BF%CF%82%CE%A3%CF%86%CE%B1%CE%B3%CE%AE.jpg" width="320" /></span></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Βυζαντινή Μακεδονία:<br />
Βυζαντινοί σφαγιάζονται από Βουλγάρους</td></tr>
</tbody></table>
Φαίνεται ότι στον αγώνα εναντίον του πανίσχυρου μακεδονικού κράτους επιζήτησε τη συμπαράσταση των ηγεμόνων άλλων βαλκανικών χωρών καθώς και τη σύναψη σχέσεων με τον πρίγκηπα Ιωάννη Βλαδίμηρο της Διόκλειας.<br />
<br />
Μία σερβική πρεσβεία, ίσως από τη Διόκλεια, έφθασε το 992 από τη θαλάσσια οδό στο Βυζάντιο, μετά από πολλές περιπέτειες.<br />
<br />
Αλλά ο αυτοκράτορας ήταν ήδη στο πεδίο της μάχης.<br />
<br />
Γιατί από την άνοιξη του 991 ο Βασίλειος Β' είχε εισβάλει στη Μακεδονία διευθύνοντας ο ίδιος εκεί τον πόλεμο εναντίον του Σαμουήλ, που διήρκεσε αρκετά χρόνια.<br />
<br />
Ωστόσο αναγκάσθηκε να διακόψει τις νικηφόρες επιχειρήσεις του στη Μακεδονία και να στραφεί προς την Ανατολή, όπου είχαν δημιουργηθεί νέες περιπλοκές.<br />
<br />
Είχαν εισβάλει στη Συρία οι Φατιμίδες, νίκησαν τον βυζαντινό διοικητή της Αντιόχειας κοντά στον Ορόντη (994) και στη συνέχεια πολιόρκησαν το Χαλέπι και απειλούσαν σοβαρά την ίδια την Αντιόχεια.<br />
<br />
<b>Ανέκαθεν η βυζαντινή αυτοκρατορία ήταν καταδικασμένη να διεξάγει πόλεμο σε δύο μέτωπα.</b><br />
<br />
Όταν επιχειρούσε να διαφύγει τη μοίρα της αυτή κατέβαλλε πάντοτε σοβαρό τίμημα.<br />
<br />
Το βαλκανικό ζήτημα είχε για το Βασίλειο Β' προτεραιότητα όπως άλλοτε το συριακό για το Νικηφόρο Φωκά.<br />
<br />
Δεν υπέπεσε όμως στο σφάλμα του μεγάλου πατρυιού του, ο οποίος για τον πόλεμο στην Ανατολή παραμέλησε τις υποχρεώσεις του σ τα Βαλκάνια.<br />
<br />
Το 995 εμφανίσθηκε ο ίδιος μπροστά σ τα τείχη του Χαλεπίου, απώθησε τον αιφνιδιασθέντα εχθρό και κυρίευσε τις πόλεις Ραφανέα και Έμεσα.<br />
<br />
Μερικά χρόνια αργότερα εκστράτευσε στη Συρία και έσωσε για άλλη μια φορά την κατάσταση, όταν ο δούκας της Αντιόχειας νικήθηκε στον πόλεμο εναντίον των Φατιμιδών.<br />
<br />
Ωστόσο απέτυχε και τη φορά αυτή η προσπάθειά του να καταλάβει την Τρίπολη. Μετά την αποκατάσταση τ ων πραγμάτων στη Συρία κινήθηκε προς την περιοχή του Καυκάσου για να διευθετήσει την κατάσταση στην Αρμενία και την Ιβηρία.<br />
<br />
Ο Σαμουήλ εκμεταλλεύθηκε την απουσία του αυτοκράτορα και εκστράτευσε εναντίον της Ελλάδος προελαύνοντας ως την Πελοπόννησο.<br />
<br />
Ωστόσο κατά την επιστροφή του αιφνιδιάσθηκε και ηττήθηκε από τον ικανό βυζαντινό στρατηγό Νικηφόρο Ουρανό, ενώ ο ίδιος πληγώθηκε στη μάχη και με δυσκολία διέφυγε το θάνατο (997).<br />
<br />
Παρά την ήττα αυτή ο Σαμουήλ συνέχισε τις κατακτητικές του δραστηριότητες στα επόμενα χρόνια κατέλαβε, όπως φαίνεται, το Δυρράχιο και ενσωμάτωσε στο κράτος του τη Ρασκία και τη Διόκλεια.<br />
<br />
<i><u> Έτσι η συμμαχία με το Βυζάντιο δεν ωφέλησε ουσιαστικά τον ηγεμόνα Βλαδίμηρο.</u></i><br />
<br />
Τα εδάφη του προσαρτήθηκαν στο κράτους του Σαμουήλ και ο ίδιος οδηγήθηκε αρχικά στην αιχμαλωσία, τελικά όμως παντρεύθηκε μία θυγατέρα του πανίσχυρου τσάρου και αποκαταστάθηκε στο θρόνο της Διόκλειας ως υποτελής του.<br />
<br />
Όταν μετά την επιστροφή του από την Ασία το έτος 1001<br />
εμφανίσθηκε ο Βασίλειος εκ νέου στα Βαλκάνια,<br />
άρχισε η μεγάλη βυζαντινή αντεπίθεση,<br />
<u> την οποία διηύθυνε προσωπικά ο αυτοκράτορας,</u><br />
σύμφωνα με ένα τέλεια μελετημένο σχέδιο,<br />
και η οποία είχε ως αμετακίνητο στόχο να κόψει το νήμα της ζωής του εχθρού.<br />
<br />
Αρχικά ο Βασίλειος εισέβαλε στην περιοχή της Σαρδικής και κυρίευσε όλα τα γειτονικά κάστρα.<br />
<br />
Με τον τρόπο αυτό αποκλείσθηκε ο Σαμουήλ από τις παλαιές βουλγαρικές παραδουνάβειες κτήσεις ενώ, παράλληλα, βυζαντινοί στρατηγοί κατέλαβαν τις άλλοτε βουλγαρικές πρωτεύουσες Πλίσκα και Μεγάλη Πρεσθλάβα καθως και τη Μικρή Πρεσθλάβα.<br />
<br />
Στη συνέχεια ο Βασίλειος Β' επέστρεψε στη Μακεδονία όπου η Βέρροια παραδόθηκε και τα Σέρβια εκπορθήθηκαν.<br />
<br />
Έτσι εξασφαλίσθηκε η πρόσβαση προς τη βόρεια Ελλάδα.<br />
<br />
Με γρήγορο ρυθμό αποκαταστάθηκε η βυζαντινή κυριαρχία στη Θεσσαλία, ενώ ο Βασίλειος εμφανίσθηκε πάλι στη Μακεδονία και μετά από άγρια μάχη κατέλαβε την καλά οχυρωμένη πόλη Βοδινά (Έδεσσα).<br />
<br />
Ο επόμενος στόχος ήταν η Βιδύνη, το σπουδαίο παραδουνάβειο κάστρο, το οποίο κυρίευσε ύστερα από οκτάμηνη πολιορκία, χωρίς να παρασυρθεί από την έξυπνη παραπλανητική κίνηση του Σαμουήλ, ο οποίος κατέλαβε και λεηλάτησε την Αδριανούπολη.<br />
<br />
Από τη Βιδύνη ο αυτοκράτορας κινήθηκε με γρήγορη προέλαση προς τον νότο.<br />
Στον ποταμό Αξιό, κοντά στα Σκόπια, πέτυχε αποφασιστική νίκη εναντίον του στρατού του Σαμουήλ οπότε και παραδόθηκαν τα Σκόπια (1004).<br />
<br />
Με την κατάληψη των Σκοπίων και των Βοδινών οι κεντρικές περιοχές του κράτους του Σαμουήλ αποκλείσθηκαν.<br />
<br />
Μετά από τετράχρονο ασταμάτητο πόλεμο, στη διάρκεια του οποίου το Βυζάντιο κέρδιζε τη μία νίκη μετά την άλλη, ο εχθρός έχασε περισσότερα από τα μισά εδάφη του.<br />
<br />
Τώρα ήταν πια κατάλληλος καιρός για το Βασίλειο να διακόψει τις επιχειρήσεις του και να επιστρέψει στην Κωνσταντινούπολη μέσω Φιλιππουπόλεως για να παραχειμάσει.<br />
<br />
Όπως γράφει ένας σύγχρονός του «εποιείτο τας προς τους βαρβάρους στρατειάς ουχ ώσπερ ειώθασιν οι πλείους των βασιλέων ποιείν, μεσούντος εξιόντες έαρος και τελευτώντος θέρους επαναζευγνύοντες, αλλ' όρος αυτώ της αναζεύξεως ην το του σκοπού τέλος, εφ' ω και την κινησιν εποιήσατο».<br />
<br />
Πράγματι, δεν χωρούσε πια καμιά αμφιβολία για την έκβαση του πολέμου. Το βυζαντινό κράτος, που στηριζόταν σε μακραίωνες παραδόσεις, απέδειξε άλλη μια φορά την υπεροχή του.<br />
<br />
<i>Ο τολμηρός τσάρος δεν μπόρεσε να νικήσει στην αναμέτρηση με τη βυζαντινή πολεμική τέχνη, τη στρατιωτική οργάνωση και τα τεχνικά μέσα της γηραιάς αυτοκρατορίας.</i><br />
<br />
Οι στρατηγοί και οι διοικητές του άρχισαν να τον εγκαταλείπουν• το 1005 έπεσε το Δυρράχιο στα χέρια του βυζαντινού αυτοκράτορα ύστερα από προδοσία.<br />
<br />
Το τελειωτικό όμως κτύπημα δόθηκε τον Ιούλιο του 1014 ύστερα από μακροχρόνιους αγώνες, για τους οποίους γνωρίζουμε ελάχιστα.<br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKPRqzHUOELnfCTzgMZr24rSDQ0GguqSwmEHBg_turnP2zJkssy7GxubZ_IrcvwhVqjxMeth3Hkld4cNocogysKvZhduTk1QkurG-p9yTwKiBcrG_wa1AJMd2jb2oSxgaN3afxQq6Y2wQ/s1600/%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%BF%CF%82%CE%92%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B3%CE%B1%CF%81%CE%BF%CE%BA%CF%84%CF%8C%CE%BD%CE%BF%CF%824%CE%9C%CE%AC%CF%87%CE%B7%CE%9A%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%B4%CE%AF1014.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><span style="color: black;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKPRqzHUOELnfCTzgMZr24rSDQ0GguqSwmEHBg_turnP2zJkssy7GxubZ_IrcvwhVqjxMeth3Hkld4cNocogysKvZhduTk1QkurG-p9yTwKiBcrG_wa1AJMd2jb2oSxgaN3afxQq6Y2wQ/s1600/%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%BF%CF%82%CE%92%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B3%CE%B1%CF%81%CE%BF%CE%BA%CF%84%CF%8C%CE%BD%CE%BF%CF%824%CE%9C%CE%AC%CF%87%CE%B7%CE%9A%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%B4%CE%AF1014.jpg" /></span></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Η μάχη στο Κλειδί.</td></tr>
</tbody></table>
Σε μια στενή διάβαση της οροσειράς Βελάσιτζα, που είναι γνωστή ως Κλειδίον, σ την περιοχή του άνω Στρυμώνα ο στρατός του Σαμουήλ κυκλώθηκε.<br />
<br />
Ο τσάρος βέβαια κατόρθωσε να διαφύγει στην Πρίλαπο, ένα μεγάλο όμως τμήμα του στρατού του βρήκε το θάνατο, ενώ ένα ακόμη μεγαλύτερο αιχμαλωτίσθηκε.<br />
<br />
<b>Ο Βασίλειος ο Βουλγαροκτόνος πανηγύρισε τη νίκη του με μια τρομερή πράξη.</b><br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyR2AeUtZfnZ4kQKmo-n2ALnwzwAPtait5ZtGn3BZKQgLV9uAiZG6dHmV2Oxjn2CEIhZG-TdsGuL-yET1BhBsUOKzvXyYLQUJf5hoiEQR5lASxJNxzboEUXowerGs0uCgiiHba_cKwKNg/s1600/%CE%92%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%BF%CF%82%CE%92%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B3%CE%B1%CF%81%CE%BF%CE%BA%CF%84%CF%8C%CE%BD%CE%BF%CF%828.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><span style="color: black;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyR2AeUtZfnZ4kQKmo-n2ALnwzwAPtait5ZtGn3BZKQgLV9uAiZG6dHmV2Oxjn2CEIhZG-TdsGuL-yET1BhBsUOKzvXyYLQUJf5hoiEQR5lASxJNxzboEUXowerGs0uCgiiHba_cKwKNg/s320/%CE%92%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%BF%CF%82%CE%92%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B3%CE%B1%CF%81%CE%BF%CE%BA%CF%84%CF%8C%CE%BD%CE%BF%CF%828.jpg" width="222" /></span></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Μόνο η Νίκη μετράει. Βασίλειος Βουλγαροκτόνος και ο θάνατος του Σαμουήλ.<br />
Победа имп. <br />
Василия II Болгаробойцы над царем Самуилом. <br />
Смерть царя Самуила. <br />
Миниатюры из Хроники <br />
Константина Манасси. 1344–1345 гг.</td></tr>
</tbody></table>
Διέταξε να τυφλωθούν οι αιχμάλωτοι (περίπου 14.000) και να χωρισθούν σε ομάδες από εκατό άνδρες με ένα μονόφθαλμο ως αρχηγό κάθε ομάδας και να οδηγηθούν στον τσάρο τους, στην Πρίλαπο.<br />
<br />
Όταν ο Σαμουήλ αντίκρυσε την αποτρόπαιη αυτή πομπή έπεσε λιπόθυμος στο έδαφος.<br />
<br />
<b>Δύο μέρες αργότερα ο γενναίος τσάρος πέθανε (6 Οκτωβρίου 1014).</b><br />
<br />
Το κράτος του κατόρθωσε να επιζήσει μόνο μερικά ακόμη χρόνια.<br />
Εσωτερικές αναταραχές βοήθησαν τον κατακτητή στο έργο του.<br />
<br />
Ο γιος και διάδοχος του Σαμουήλ, Γαβριήλ Ραδομηρός (Radomir) δολοφονήθηκε ήδη το 1015 από τον εξάδελφό του Ιωάννη Βλαδισλάβο.<br />
<br />
Την τύχη του τσάρου συμμερίσθηκαν η γυναίκα του και ο κουνιάδος του, Ιωάννης Βλαδίμηρος της Διόκλειας.<br />
Η καθυπόταξη της χώρας συνεχίσθηκε με μεθοδικότητα, ώσπου ο θάνατος του Ιωάννη Βλαδισλάβου, που σκοτώθηκε το Φεβρουάριο του 1018 σε μια επίθεση εναντίον του Δυρραχίου, έθεσε τέλος στον πόλεμο.<br />
<br />
<b><i>Ο Βασίλειος εισήλθε θριαμβευτικά στην Αχρίδα και δέχθηκε την προσκύνηση από τη χήρα και τα άλλα επιζώντα μέλη της οικογένειας του τσάρου.</i></b><br />
<br />
Είχε πετύχει το στόχο του:<br />
<br />
<b>η σκληροτράχηλη χώρα, εναντίον της οποίας είχε αρχίσει τον πόλεμο πριν από περισσότερα από τριάντα χρόνια,</b><br />
<b><u>υποτάχθηκε στον εξηκοντάχρονο πια ηγεμόνα και ενσωματώθηκε στο κράτος του.</u></b><br />
<br />
Ολόκληρη η βαλκανική χερσόνησος βρισκόταν και πάλι υπό το βυζαντινό σκήπτρο, για πρώτη φορά ύστερα από τη σλαβική εγκατάσταση.<br />
<br />
Διέσχισε την υποταγμένη χώρα και αποκατέστησε παντού την εξουσία του<br />
.<br />
Στο τέλος επισκέφθηκε ο Βασίλειος την αρχαία πόλη των Αθηνών.<br />
<br />
<b><i>Η πανηγυρική ατμόσφαιρα, που προκάλεσε η μεγάλη νίκη, εκφράσθηκε με εντυπωσιακό τρόπο στην δοξολογία, που τέλεσε ο νικητής αυτοκράτορας στον Παρθενώνα, που τότε ήταν αφιερωμένος στη λατρεία της Θεομήτορος.</i></b><br />
<br />
Αν και η τακτική του Βασιλείου Βουλγαροκτόνου στο πεδίο της μάχης ήταν ωμή και αμείλικτη, η πολιτική του απέναντι στην υποταγμένη χώρα ήταν μετριοπαθής και συνετή.<br />
<br />
<i> Αναγνωρίζοντας τις συνθήκες και τις συνήθειες της χώρας, επέτρεψε στους νέους υπηκόους του, σε αντίθεση με τον πληθυσμό των οικονομικά αναπτυγμένων επαρχιών της αυτοκρατορίας, να καταβάλλουν φόρους όχι σε νόμισμα, αλλά σε είδος.</i><br />
<br />
<b><i>Το Πατριαρχείο της Αχρίδας υποβιβάσθηκε σε αρχιεπισκοπή, </i></b><br />
<b><i>αναγνωρίσθηκε όμως ως αυτοκέφαλη Εκκλησία,</i></b><br />
<b><i> έλαβε εξαιρετικά προνόμια και ανέκτησε τη δικαιοδοσία σε όλες τις επισκοπές που ανήκαν άλλοτε στο κράτος του Σαμουήλ και του Πέτρου.</i></b><br />
<br />
<h3>
<i>Στην πραγματικότητα </i><i><u>το καθεστώς της αυτοκέφαλης αρχιεπισκοπής της Αχρίδας</u></i><i>είχε την έννοια ότι δεν υπαγόταν στο Πατριαρχείο της Κωνσταντινουπόλεως,</i><i><u>εξαρτιόταν όμως από τον αυτοκράτορα,</u> </i><u><i>γιατί ο τελευταίος διατηρούσε το δικαίωμα να διορίζει </i><i>τον αρχιεπίσκοπο Αχρίδας.</i></u></h3>
<i><u>Ο διακανονισμός αυτός, <b>ένα αληθινό αριστούργημα της αυτοκρατορικής πολιτικής</b>, εξασφάλισε στο Βυζάντιο τον έλεγχο πάνω στις εκκλησίες των νοτιοσλαβικών λαών <br /><b>αλλά και απέφυγε όμως να επεκτείνει περισσότερο</b><br /> την τεράστια δικαιοδοσία του Πατριαρχείου της Κωνσταντινουπόλεως</u></i>.<br />
<br />
Παράλληλα διασφάλισε με τον πρέποντα τρόπο <b><u>τα εξαιρετικά προνόμια του εκκλησιαστικού κέντρου της Αχρίδας, του οποίου οι αυτοκέφαλοι αρχιεπίσκοποι διατήρησαν πολύ ψηλή θέση μέσα στην ελληνική εκκλησιαστική ιεραρχία</u></b> σε σύγκριση με τους άλλους εκκλησιαστικούς ηγέτες, που βρίσκονταν υπό τη δικαιοδοσία του Πατριαρχείου της Κωνσταντινουπόλεως.<br />
<br />
Τα νέα εδάφη που προστέθηκαν στην επικράτεια της βυζαντινής αυτοκρατορίας, οργανώθηκαν σε θέματα, όπως όλες οι βυζαντινές επαρχίες.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><u>Οι περιοχές</u> εκείνες, <u>που άλλοτε απάρτιζαν τον πυρήνα του κράτους του Σαμουήλ</u>, </i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><u><b>σχημάτισαν το θέμα της Βουλγαρίας</b>, </u></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i>το οποίο λόγω της μεγάλης σημασίας του, διοικήθηκε αρχικά από έναν «κατεπάνω» και αργότερα από έναν δούκα.</i></div>
<div style="text-align: center;">
<b><u>Κέντρο του ήταν τα Σκόπια.</u></b></div>
<br />
Οι βουλγαρικές επαρχίες κατά μήκος του κάτω Δούναβη αποτέλεσαν το θέμα Παρίστριον ή Παραδούναβον, που είχε κέντρο την παραδουνάβεια πόλη της Σιλιστρίας και το οποίο έπειτα ανυψώθηκε σε καπετανάτο και αργότερα σε δουκάτο.<br />
<br />
Όπως φαίνεται οργανώθηκε σε θέμα και η ακριτική περιοχή του Δούναβη και του Σ άβα με<br />
κέντρο το Σίρμιο.<br />
<br />
Οι ακτές της Αδριατικής με το Zadar (Zara) στο βορρά και τη Ραγούσα (Dubrovnik) στο νότο αποτέλεσαν, όπως και παλαιότερα, το θέμα Δαλματίας.<br />
<br />
Αντίθετα οι επαρχίες Διόκλεια, Ζαχλουμία, Ρασκία και Βοσνία δεν οργανώθηκαν σε θέματα, αλλά όπως και η Κροατία, συνέχισαν να διοικούνται από τους εντόπιους ηγεμόνες και έτσι δεν αποτέλεσαν πραγματικές επαρχίες, αλλά μάλλον υποτελείς ηγεμονίες της βυζαντινής αυτοκρατορίας.<br />
<br />
Η περιοχή νότια της λίμνης της Σκόδρας (Skadar) συνέχισε να ανήκει στο δουκάτο του Δυρραχίου, που ήταν το πιο σπουδαίο από στρατηγική άποψη ορμητήριο του βυζαντινού κράτους στην Αδριατική,<br />
<div style="text-align: center;">
<b> όπως ακριβώς <u>και το θέμα της Θεσσαλονίκης,</u></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b> το οποίο είχε επίσης ανυψωθεί σε δουκάτο </b></div>
<div style="text-align: center;">
<b>και αποτελούσε την πιο σπουδαία βάση στο Αιγαίο Πέλαγος.</b></div>
<br />
Η ανάκτηση ολόκληρης της βαλκανικής χερσονήσου είχε σημαντικές επιπτώσεις και στην εσωτερική πολιτική.<br />
Οπωσδήποτε δεν είναι συμπτωματικό το γεγονός, ότι οι κατακτήσεις του μικρασιάτη ευπατρίδη Νικηφόρου Φωκά έγιναν στο ασιατικό έδαφος, ενώ αντίθετα ο Βασίλειος Β', ο μεγαλύτερος αντίπαλος της μικρασιατικής αριστοκρατίας, έστρεψε την προσοχή του πρωταρχικά στο ευρωπαϊκό τμήμα της αυτοκρατορίας.<br />
<br />
Η επέκταση των συνόρων του κράτους ως το Δούναβη και τις αδριατικές ακτές έθεσε οριστικό τέλος στη θέση υπεροχής, που κατείχε η Μ. Ασία μέσα στην αυτοκρατορία τους περασμένους αιώνες.<br />
<br />
Ωστόσο ο Βασίλειος Β' δεν έμεινε αδιάφορος μπροστά στις υποχρεώσεις, που είχε η αυτοκρατορία στην Ασία.<br />
<br />
Τα τελευταία χρόνια της βασιλείας του έδρασε στην άλλη άκρη του βυζαντινού κόσμου, στην περιοχή του Καυκάσου.<br />
Μετά το θάνατο του Gagik Α' (990 - 1020), η βασιλεία του οποίου αποτέλεσε την περίοδο μέγιστης ακμής του κράτους των Βαγρατιδών, ξέσπασαν αναταραχές στην Αρμενία.<br />
<br />
Το γεγονός αυτό έδωσε στον αυτοκράτορα την ευκαιρία να επέμβει αποτελεσματικά.<br />
<br />
Η περιοχή του Βασπουραχάν (Vaspurkan) καθώς και ένα τμήμα της Ιβηρίας ενσωματώθηκαν στο Βυζάντιο, ενώ το αρμενικό βασίλειο του Ανίου (Ani) ορίσθηκε να μείνει στην εξουσία του βασιλέα Ιωάννη Smbat, του γιου και διαδόχου του Gagik, εφ' όρου ζωής, μετά το θάνατό τ ου όμως να εκχωρηθεί στον βυζαντινό αυτοκράτορα.<br />
<br />
Αποτέλεσμα των ένδοξων κατακτήσεων των τριών τελευταίων κυβερνήσεων στην Ασία είναι τα νέα θέματα, τα οποία εκτείνονται πέραν από τα παλιά βυζαντινά εδάφη σε σχήμα τόξου από τη δύση προς την ανατολή: Αντιόχειας, Τελούχ, των καλούμενων «παρεφρατιδίων πόλεων» (αργότερα «Εδέσσης»), Μελιτηνής και δίπλα σ' αυτά τα εδάφη του παλαιού θέματος της Μεσοποταμίας, το θέμα Ταρών και ακόμη οι περιοχές Βασπουραχάν, Ιβηρίας και Θεοδοσιουπόλεως, που ανακτήθηκαν πρόσφατα.<br />
<br />
Ενώ τα παλαιά θέματα της Μ. Ασίας έχαναν τη σπουδαιότητά τους, οι νέες επαρχίες απέκτησαν μεγάλη σημασία ως ακριτικές περιοχές και ανυψώθηκαν ε ίτε σ ε δ ουκάτα ( όπως η Αντιόχεια κ αι αργότερα η Μεσοποταμία) είτε σε καπετανάτα (όπως η Έδεσσα και οι επαρχίες της Αρμενίας και της Ιβηρίας).<br />
<br />
Πριν από το θάνατό του ο ακάματος αυτοκράτορας έστρεψε την προσοχή του στη Δύση.<br />
<br />
Η θέση των Βυζαντινών στην Κάτω Ιταλία, που φαινόταν κλονισμένη από την εποχή του Όθωνα του Μεγάλου λόγω της επεκτάσεως της γερμανικής αυτοκρατορίας, άρχισε προοδευτικά να σταθεροποιείται μετά την άτυχη έκβαση του πολέμου του Όθωνα Β' εναντίον των Αράβων.<br />
<br />
Η ιδέα μιας renovatio romana, που εμφανίσθηκε την εποχή του νεαρού αυτοκράτορα Όθωνα Γ', του γιου της βυζαντινής πριγκίπησσας Θεοφανώς, ισχυροποίησε τη βυζαντινή επιρροή στο χώρο της δυτικής αυτοκρατορίας.<br />
Με τη συνένωση όλων των βυζαντινών κτήσεων της Ιταλίας σε ένα Κατεπανάτο ενισχύθηκε περισσότερο και από οργανωτική άποψη η θέση των Βυζαντινών.<br />
<br />
<b><i>Ένας συγγραφέας του δέκατου τρίτου αιώνα θεωρεί ως πιο σημαντικούς αυτοκράτορες του Βυζαντίου <u>τον Ηράκλειο και το Βασίλειο Β'</u>. </i></b><br />
<br />
Ο ικανός «κατεπάνω» Βασίλειος Βοϊωάννης πέτυχε πολλαπλές νίκες επί των εχθρών της βυζαντινής αυτοκρατορίας.<br />
Ο Βασίλειος Β' σκέφθηκε να ολοκληρώσει τις επιτυχίες αυτές και άρχισε προετοιμασίες για μια μεγάλη εκστρατεία εναντίον των Αράβων της Σικελίας.<br />
<br />
<b>Πέθανε όμως στις 15 Δεκεμβρίου 1025. </b><br />
<br />
Κληροδότησε μία αυτοκρατορία, που εκτεινόταν από τις οροσειρές της Αρμενίας ως την Αδριατική και από τον Ευφράτη ως το Δούναβη.<br />
<br />
Είχε ενσωματώσει στην αυτοκρατορία αυτή ένα αχανές σλαβικό βασίλειο, ενώ ένα άλλο, ακόμη μεγαλύτερο, βρισκόταν κάτω από την πνευματική του επιρροή.<br />
<br />
Τα δύο αυτά ονόματα, που είναι χωρίς αμφιβολία τα μεγαλύτερα ονόματα της βυζαντινής ιστορίας, συμβολίζουν την ηρωική εποχή του Βυζαντίου, η οποία άρχισε με τον πρώτο και έκλεισε με τον δεύτερο.<br />
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
Γενική βιβλιογραφία<br />
<br />
Sehlumb e r g e r, Épopée byzantine I και II.Ro s en, Bolgarobojca.<br />
Zl a t a r k i, Istorija I, 2.<br />
Mut a f č i e v, Istorija I.<br />
Run c iman, Bulgarian Empire.<br />
Li t a v r in, Bolgarija i Vizantija.<br />
C. To umano f f, Armenia and Georgia, Cambr. Med. Hist. IV, Pt. Ι (2η έκδ. 1966).<br />
Neumann, Weltstellung.<br />
Ga y, Italic.<br />
Βλ. επίσης τη γενική βιβλιογραφία στα κεφ. 4 και 5.</div>
Yauna Takabarahttp://www.blogger.com/profile/17739662848150917123noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4269458687331287220.post-23830024031013054312018-10-23T21:57:00.000+03:002018-10-23T22:13:11.204+03:00Η συμβολή της ελληνικής παιδείας στη διαμόρφωση της βουλγαρικής εθνικής ταυτότητας.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQStYRvAc_cd4pqTDVJkqRWY3yujKjg-akQPMYp6UGSTGdx_4G-c9Cdn4nqAU-5sgfHCBEgcCXPQAlWHxB-nr8sYi5R47BGQzl7_CnmqIAiHckuKemZ5lSmwYVrzsXgLIFOH7Iq1YIcC_9/s1600/boulgaroellhnikolexiko1.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQStYRvAc_cd4pqTDVJkqRWY3yujKjg-akQPMYp6UGSTGdx_4G-c9Cdn4nqAU-5sgfHCBEgcCXPQAlWHxB-nr8sYi5R47BGQzl7_CnmqIAiHckuKemZ5lSmwYVrzsXgLIFOH7Iq1YIcC_9/s320/boulgaroellhnikolexiko1.png" width="205" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQStYRvAc_cd4pqTDVJkqRWY3yujKjg-akQPMYp6UGSTGdx_4G-c9Cdn4nqAU-5sgfHCBEgcCXPQAlWHxB-nr8sYi5R47BGQzl7_CnmqIAiHckuKemZ5lSmwYVrzsXgLIFOH7Iq1YIcC_9/s1600/boulgaroellhnikolexiko1.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><br /></a><br />
<div style="text-align: right;">
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif; font-size: large;"><b>Ο ρόλος των ελληνικών γραμμάτων</b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif; font-size: large;"><b> στις προσπάθειες εκσυχρονισμού</b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span style="font-size: large;"> της βουλγάρικης κοινωνίας τον 19<span style="font-size: xx-small;">ο</span> αιώνα</span>.</b></span></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> <span style="color: #990000;">Prof. Nadia Danova<br />Institute for Balkan Studies and Center of Tracology</span></span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="color: #990000;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif; font-size: xx-small;">(Yauna: Οι υπογραμμίσεις και οι φωτογραφίες είναι δικές μου)</span> </span></span></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Κατ’ αρχήν οφείλω να εξηγήσω τον τίτλο της διάλεξής μου.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> Διάλεξα την έκφραση «<u><b>προσπάθειες </b></u>εκσυγχρονισμού της βουλγαρικής κοινωνίας», και όχι απλώς «εκσυγχρονισμός της βουλγαρικής κοινωνίας», γιατί, πραγματικά, με την πάροδο του χρόνου όλο και περισσότερο διερωτώμαι σε τι βαθμό ουσιαστικά πραγματοποιήθηκε αυτό το εγχείρημα.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span>
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhaZdrcFMJdpTLfOXOsjuuiqFzRCGiYaQPuta_HGxzjG5FrUEmdQkobLhT8aVBcz_LIzet9IYl3DrnnJuN42vhw_gXeE3J4XCsKyh9apPWJ89Ri_esZtIVNHhtqpRoR7JZQLn3EKpOM3llm/s1600/Tautotita+Mamas+20014.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhaZdrcFMJdpTLfOXOsjuuiqFzRCGiYaQPuta_HGxzjG5FrUEmdQkobLhT8aVBcz_LIzet9IYl3DrnnJuN42vhw_gXeE3J4XCsKyh9apPWJ89Ri_esZtIVNHhtqpRoR7JZQLn3EKpOM3llm/s320/Tautotita+Mamas+20014.JPG" width="212" /></a><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br />Πριν μιλήσω για τον ρόλο των Ελληνικών Γραμμάτων στην βουλγαρική ιστορία, θα ήθελα να πω μερικά λόγια για την στάση της βουλγαρικής ιστοριογραφίας ως προς το θέμα της ελληνικής επιρροής στην πολιτιστική ζωή των Βουλγάρων.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Αυτό εμφανίζεται στα βουλγαρικά κείμενα την εποχή της διαμόρφωσης της βουλγαρικής εθνικής ταυτότητας τον 18ο αι. και, φυσικά, βρίσκει την θέση του στην μεγάλη εθνική αφήγηση.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Επιπλέον, το θέμα αυτό εισχωρεί μόνιμα στην εθνική μυθολογία των Βουλγάρων. </span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Η διαδικασία διαμόρφωσης της βουλγαρικής εθνικής ταυτότητας διεξάγεται σχεδόν όμοια με την ίδια διαδικασία των άλλων κοινωνιών και, φυσικά, εδώ διαπιστώνουμε όλα <span style="color: red;"><i><b>τα χαρακτηριστικά της πορείας της δημιουργίας της νοερής κοινότητας.</b></i></span></span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Στον συνάδελφο Πασχάλη Κιτρομηλίδη οφείλουμε την μεταφορά του όρου του Μπενεντίκτ Άντερσον «<span style="color: red;"><b>Imagined Communities</b></span>» στον χώρο της οθωμανικής Ανατολής, όσον αφορά την έκφραση της διαδικασίας οικοδόμησης του έθνους.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Οφείλω να πω ακόμα ότι, πράγματι, η μετάφραση στα βουλγαρικά ενός σχετικού έργου του Πασχάλη Κιτρομηλίδη έθεσε ενώπιον των Βουλγάρων ιστορικών το πρόβλημα να βρουν την καταλληλότερη λέξη για την απόδοση του όρου του Μπενεντίκτ Άντερσον.</span><br />
<br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"></span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"></span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red;"><i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;">Έτσι στην διαδικασία οικοδόμησης της βουλγαρικής εθνικής ταυτότητας </span></span></i></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red;"><i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><b><u>εμφανίζεται ο μύθος </u></b><br />σύμφωνα με τον οποίο</span></span></i></span></div>
<div style="text-align: center;">
<u><span style="color: red;"><i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"> τα <b>βουλγαρικά μεσαιωνικά χειρόγραφα</b> καταστράφηκαν</span></span></i></span></u></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red;"><i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"> από τους <b><span style="color: blue;">Έλληνες </span></b>μετά την άλωση της Βουλγαρίας από τους Τούρκους,</span></span></i></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red;"><i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"> το 1396, </span></span></i></span></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: red;"><i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;">με σκοπό να <span style="color: blue;">εξελληνισθούν </span>οι Βούλγαροι.</span></span></i></span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"> <span style="color: red;"><i>Η <b><u>διαδικασία </u>διαμόρφωσης της εθνικής ταυτότητας των Βουλγάρων </b><br /><u><b>απαίτησε </b></u><br />να κατασκευασθεί <u><b>η αρνητική εικόνα του</b></u> «<u><span style="color: blue;">άλλου</span></u>»<br /> με τον οποίον γίνεται η σύγκριση - υποχρεωτική φάση της διαδικασίας αυτής - <br /><u><b>για να αποδειχθεί ότι είμαστε οι καλύτεροι.</b></u></i></span></span></span></div>
<br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"></span><br />
<a name='more'></a><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Στην εθνική αφήγηση δεν έχει θέση μια θετική εικόνα του «άλλου» και, μάλιστα, όταν ο «άλλος» είναι πιο μπροστά στην οικονομική του ανάπτυξη και στην διαδικασία διαμόρφωσης της εθνικής ταυτότητας. Αυτά τα στοιχεία της εθνικής μυθολογίας βρίσκονται στα έργα σχεδόν όλων των αντιπροσώπων της βουλγαρικής ρομαντικής ιστοριογραφίας, όπως και στα σχολικά εγχειρίδια στο δεύτερο μισό του 19ου αι.</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFHCWBxW0_FnOXCX19E399ARjq62aKY5m9nU__Rwqp_wZo-jk6F_zLo3MUGfFzUBHwzlra02vk4nSoXDVw82v0rWG2-CS2o3kdeW7gy0Vf60eRUoSklDZj4-Rj82oIv3q3jV0BCn0NROFp/s1600/%CE%B2%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B3%CE%B1%CF%81%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%92%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFHCWBxW0_FnOXCX19E399ARjq62aKY5m9nU__Rwqp_wZo-jk6F_zLo3MUGfFzUBHwzlra02vk4nSoXDVw82v0rWG2-CS2o3kdeW7gy0Vf60eRUoSklDZj4-Rj82oIv3q3jV0BCn0NROFp/s320/%CE%B2%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B3%CE%B1%CF%81%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%92%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF.jpg" width="320" /></span></a></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Στο σημείο αυτό θα ήθελα να υπογραμμίσω ότι οι θέσεις του Άντονι Σμιθ για την οικοδόμηση της εθνικής ταυτότητας σε κοινωνίες χωρίς κράτος βοηθούν πολύ στο να καταλάβουμε τον σχετικό μηχανισμό της βουλγαρικής εθνικής ταυτότητας.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Αμέσως μετά την απελευθέρωση της Βουλγαρίας, το 1879. ένα μέρος των Βουλγάρων ιστορικών, και προπαντός ο Ιβάν Σισμάνοφ, έκαναν προσπάθεια για μια νηφάλια προσέγγιση των προβλημάτων των ελληνο-βουλγαρικών σχέσεων στον τομέα των Γραμμάτων.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Ο Σισμάνοφ είναι ο πρώτος που μίλησε για τον θετικό ρόλο του ελληνικού πολιτισμού στην βουλγαρική ιστορία και υποστήριξε με πολλά παραδείγματα τις θέσεις του.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Η τάση αυτή στην βουλγαρική ιστοριογραφία συνεχίστηκε από τον Ιορντάν Ιβανόφ, τον Ιορντάν Τρίφωνοφ, τον Βασίλ Πούντεφ, τον Μάνιο Στοιάνοφ. την Αφροδίτα Αλέξιεβα κ.ά.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Η περίοδος της βουλγαρικής ιστορίας στην οποία θα ήθελα να εστιάσω την προσοχή σας περιλαμβάνει το δεύτερο μισό του 18ου αι. και το πρώτο μισό του 19ου αι. και περικλείει τις δεκαετίες στις οποίες διαμορφώνεται η αστική δομή της βουλγαρικής κοινωνίας.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Στην βουλγαρική κοινωνία βασικό ρόλο στην διαδικασία εκσυγχρονισμού διαδραματίζουν οι έμποροι οι οποίοι συνδέονται με τα μεγάλα ευρωπαϊκά κέντρα.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Λόγω της καθυστέρησης της βουλγαρικής κοινωνίας σε σχέση με την ελληνική κοινωνία στον δρόμο της αστικής ανάπτυξης, η βουλγαρική διανόηση στηρίχθηκε στην ελληνική πείρα όσον αφορά την πρόσληψη και την εφαρμογή των ιδεών του Διαφωτισμού στον βουλγαρικό χώρο.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<b><i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> Σε αυτό συνέβαλε το γεγονός ότι ένα μεγάλο μέρος της βουλγαρικής διανόησης σπούδασε σε <span style="color: blue;">ελληνικά εκπαιδευτικά ιδρύματα</span>. </span></i></b><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Επίσης, στις αρχές του 18ου αι., ο Παρτένιι Πάβλοβιτς από την Σιλίστρα είναι μαθητής του Μεθοδίου Ανθρακίτη στην Καστοριά.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Λίγο αργότερα, στο Άγιον Όρος εγκαταβιώνει ο Παΐσιι Χιλενδάρσκι, ο οποίος έγραψε την πρώτη βουλγαρική ιστορία. Τα χρόνια αυτά λειτουργεί η Αθωνιάδα Σχολή, όπου διδάσκει ο Ευγένιος Βούλγαρης.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> Στα τέλη του 18ου και τις αρχές του 19ου αι., πολλοί νέοι Βούλγαροι σπουδάζουν στις Ακαδημίες των Παραδουναβίων Ηγεμονιών, όπου διδάσκουν οι Ιώσηπος Μοισιόδακας, Γρ. Κωνσταντάς, Δ. Φιλιππίδης. Ν. Δούκας, οι οποίοι αντιπροσωπεύουν τις ριζοσπαστικές τάσεις στον Νεοελληνικό Διαφωτισμό. Στο γυμνάσιο της Χίου σπουδάζει ο Ε. Βασκίδοβιτς. Στις Κυδωνιές σπουδάζουν οι I. Σελιμίνσκι και Γ. Ζολότοβιτζ. Στην Σμύρνη ο Κ. Φώτεινοφ. Στην Άνδρο οι I. Ντομπρύβσκι, Σ. Τσομάκοφ, I. Μακαριοπόλσκι κ.ά.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Τα ονόματα αυτά αποτελούν ένα μικρό δείγμα από τον κατάλογο των γνωστών Βουλγάρων που σπούδασαν στα ελληνικά ιδρύματα, και ανήκουν σε αυτούς που έπαιξαν βασικό ρόλο στις προσπάθειες εκσυγχρονισμού.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Η τύχη να διαθέτουμε τις Βιβλιοθήκες μερικών από αυτούς, και προπαντός των Ιβάν Ντομπρόβσκι, Νεόφιτ Μπόζβελι, Μάρκο Μπαλαμπάνοφ, Νεόφιτ Ρίλσκι, Εμμανουήλ Βασκίδοβιτς μας βοηθάει να ολοκληρώσουμε την εικόνα της επικοινωνίας των Βουλγάρων με τις δυνητικές ελληνικές εστίες επιρροής των ιδεών του Διαφωτισμού.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Στις Βιβλιοθήκες αυτές συναντούμε τους τίτλους των έργων των Α. Κοραή, Γ. Κωνσταντά, Δ. Φιλιππίδη, Κ. Κούμα. X. Παμπλέκη, Θ. Φαρμακίδη, όπως και των μεταφράσεων στα ελληνικά των έργων των Ζ.-Ζ. Ρουσσώ, Βολταίρου, Heineccius, Μοντεσκιέ κ.ά.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Πριν από μερικά χρόνια προσπάθησα να ερευνήσω τον κατάλογο της Βιβλιοθήκης του ελληνικού σχολείου Φιλιππουπόλεως σε σχέση με την ιδεολογία του Κωνσταντίν Φώτεινοφ που σπούδασε εκεί, και ελπίζω να φάνηκε πολύ καθαρά ο ρόλος της για την ωρίμανση των ιδεών του.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Η ανάλυση των έργων των Βουλγάρων αποφοίτων των ελληνικών Σχολών μας επιτρέπει να ισχυρισθούμε ότι η ελληνική τους εκπαίδευση επηρέασε ουσιαστικά στην διαμόρφωση των ιδεών τους, σύμφωνα με τις τάσεις εκσυγχρονισμού που διαγράφονται στην πνευματική ζωή της Ευρώπης και της Αμερικής τον 18ο και στις αρχές του 19ου αι.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Και αυτό το διαπιστώνουμε στις λύσεις που αυτοί δίνουν στα κύρια προβλήματα της ανάπτυξης της βουλγαρικής κοινωνίας.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Στο πρώτο βασικό πρόβλημα επιλογής προσανατολισμού του πολιτιστικού μοντέλου, οι Σοφρόνιι Βρατσάνσκι, Π. Μπερόν, Κ. Φώτεινοφ, Νεόφιτ Μπόζβελι και Ιβάν Ντομπρόβσκι είναι απαρέγκλιτοι - όλοι επιμένουν ότι οι Βούλγαροι πρέπει να ακολουθήσουν το παράδειγμα της Πεφωτισμένης Ευρώπης.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> Και αυτή η επιλογή γίνεται τελείως συνειδητά, γνωρίζοντας την αρνητική στάση της Ορθόδοξης Εκκλησίας προς την Ευρώπη των αιρετικών. Εχω όλους τους λόγους να πιστεύω ότι η επιλογή του μοντέλου της Πεφωτισμένης Ευρώπης έγινε με την συμμετοχή των έργων του Κοραή, του Κωνσταντά, του Φιλιππίδη, τα οποία ο Μπόζβελι, ο Φώτεινοφ και ο Ντομπρόβσκι ήξεραν καλά.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="color: blue; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b>Ο ρόλος των Ελληνικών Γραμμάτων είναι ιδιαίτερα αισθητός στην διαμόρφωση των ιδεών του <u>Φώτεινοφ και του Ντομπρόβσκι </u>στο γλωσσικό ζήτημα.</b></span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> Όπως για τους Έλληνες, έτσι και για τους Βουλγάρους, το πρόβλημα επιλογής για το ποια γλώσσα πρέπει να είναι στην βάση της κοινής για όλο το έθνος γλώσσα, δεν ήταν απλό φιλολογικό δίλημμα. </span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Και ο Φώτεινοφ και ο Ντομπρόβσκι έχουν επίγνωση του ότι από την λύση του διλήμματος αυτού εξαρτάται η έκταση του κύκλου των ανθρώπων που θα συμμετέχουν στην εκπαίδευση και σε τελική ανάλυση στις διαδικασίες εκσυγχρονισμού.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Και οι δύο τους δηλώνουν τον σεβασμό τους προς τον Κοραή, και προπαντός προς τις γλωσσικές του ιδέες. Εκτός απ’ αυτό, ο Φώτεινοφ δημοσιεύει στο περιοδικό του Λιουμποσλόβιε την μετάφραση της εισαγωγής του Φιλιππίδη στην φιλοσοφία του Φρ. Σοάβε, όπου αναπτύσσονται οι ιδέες του Τζ. Λοκ και του Κοντιγιάκ για την γλώσσα.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Ιδιαίτερα αισθητή είναι η επίδραση των Ελληνικών Γραμμάτων στην διαμύρφωση των παιδαγωγικών ιδεών του Πέταρ Μπερύν, του Κωνσταντίν Φώτεινοφ και του Νεόφιτ Μπόζβελι, οι οποίοι αντλούν από την ελληνική γραμματολογία τα επιχειρήματα για την υπεράσπιση της θέσης τους όσον αφορά τον βασικό ρόλο της προσωπικής πείρας για την πρόσληψη του μυαλού του παιδιού ως tabula rasa και για τον αποφασιστικό ρόλο του παιδαγωγού.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<b><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Ο Μπόζβελι και ο Φώτεινοφ εμπνέονται όσον αφορά την εφαρμογή της <u>αλληλοδιδακτικής μεθόδου </u>από τα έργα του Δημητρίου Δάρβαρη και του Α. Κοραή.</span></b><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Ο Φώτεινοφ χρησιμοποιεί στην διδασκαλία του την Μεταφυσική του Ψαλίδα, έργο το οποίο τον βοηθά να μπει στην ατμόσφαιρα του Γερμανικού Διαφωτισμού και προπαντός του συστήματος των Λάιμπνιτς - Βολφ.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> Τολμώ να πω ότι η Μεταφυσική του Ψαλίδα εξασφάλισε την πρώτη επαφή του Φώτεινοφ με τις ιδέες του Βολταίρου, του Νεύτωνα και του Σπινόζα.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Στα έργα των προαναφερομένων Βουλγάρων διαφωτιστών υποστηρίζεται η ιδέα για την εισαγωγή των θετικών επιστημών στο σχολείο. Και στην πολεμική τους με τους αντιπάλους τους χρησιμοποιούν την επιχειρηματολογία του Μοισιόδακα.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Η Νεωτερική Γεωγραφία των Δημητριέων βοήθησε τον Μπόζβελι, τον Βασκίδοβιτς και τον Φώτεινοφ στην εισαγωγή των συγχρόνων για την εποχή τους επιστημονικών μεθόδων στην Γεωγραφία.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> Το λαμπρό αυτό βιβλίο είναι το πρώτο κείμενο στο οποίο οι Βούλγαροι συναντούν για πρώτη φορά τον Κοντιγιάκ και την γλωσσική του θεωρία.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Ο Ιβάν Ντομπρόβσκι σπούδασε στην Άνδρο κοντά στον Θεόφιλο Καίρη, ο οποίος του μετέδωσε το πάθος τόσο για τα μαθηματικά όσο και για τις εφευρέσεις, αφού είχε ανακαλύψει το «Ένυλο», με το οποίο προσπαθούσε να εξηγήσει τον φυσικό κόσμο. </span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Μάλιστα, ο ίδιος ο Ντομπρόβσκι ως το τέλος της ζωής του ήταν σίγουρος πως θα κατάφερνε να βρει τον τετραγωνισμό του κύκλου.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<b><u><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="color: red;">Τολμώ να πω ακόμα ότι ακριβώς </span><span style="color: blue;">χάρη στην επικοινωνία τους με τα Ελληνικά Γράμματα</span><span style="color: red;">, οι Βούλγαροι του 19ου αι. τελειοποίησαν την αισθητική τους για το καινούργιο, για την ανάπτυξη της τεχνικής και των τεχνολογιών. </span></span></u></b><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Πράγματι, από το ελληνικό περιοδικό Αποθήκη των ωφελίμων γνώσεων, ο Κωνσταντίν Φώτεινοφ αντλούσε υλικό για το περιοδικό του, όπου με απέραντο ενθουσιασμό περιέγραφε το τρένο και το ατμόπλοιο.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> Την αλλαγή στην αντίληψη της πορείας του χρόνου ως αποτέλεσμα της ανάπτυξης της τεχνικής, που τόσο ωραία αναλύεται από τον Ράινχαρδ Κόζελλεκ, την διαισθάνονται τα έργα του Κ. Φώτεινοφ, του Ιβάν Μπογόροβ και του Ιβάν Ντομπρόβσκι. </span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Και επειδή δεν μπορώ να αντισταθώ στον πειρασμό, θα παραθέσω τα λόγια του ήρωα του Γκαίτε, Εδουάρδο, τα οποία θα σας παρακαλέσω να προσέξετε: </span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i>«Είναι τόσο ενοχλητικό, το ότι κανένα πράγμα δεν μπορείς να το μάθεις μια και για πάντα για όλη την ζωή σου. Οι πρόγονοί μας εξασκούσαν επάγγελμα, την τέχνη του οποίου μάθαιναν στα νιάτα τους, τώρα. όμως, πρέπει κάθε πέντε χρόνια να την μαθαίνουμε ξανά, αν δεν θέλουμε τελείως να βγούμε από την μόδα»</i>.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> Αυτό ειπώθηκε στις αρχές του 19ου αι., και τι να πούμε εμείς στις αρχές του 21ου αι., όταν, κάθε πρωί, πρέπει να λάβουμε καινούργιες γνώσεις στον τομέα της ηλεκτρονικής;</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Τα έργα των Ελλήνων διαφωτιστών έπαιξαν θετικό ρόλο για τους Βουλγάρους στην προσπάθειά τους για διαμόρφωση του καινούργιου αστικού ηθικού κώδικα. </span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="color: blue; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><u>Από τα ελληνικά μάλιστα μεταφράσθηκαν</u> στα βουλγαρικά τα εμβληματικά για τον εκσυγχρονισμό στην Ευρώπη και Αμερική έργα του Α. Γκαλλάν, του Β. Φραγκλίνου και του Τ. Τζέφερσον.</span><br />
<span style="color: blue; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> Τα αιτήματα του Φραγκλίνου για συστηματικότητα στην δουλειά, για εντιμότητα στο εμπόριο, για φιλεργία, για έναν σχετικό ασκητισμό και αυτοσυγκράτηση είχαν μεγάλη απήχηση στους κύκλους της βουλγαρικής διανόσης.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> Η χειραφέτηση της Ηθικής από την Θεολογία και ο ανθρωποκεντρισμός της σύγχρονης εποχής εκδηλώνονται μέσα από μια σειρά έργων που μεταφράσθηκαν από τα ελληνικά από τον Ν. Μπόζβελι, τον Ρ. Πόποβιτς, τον Κ. Φώτεινοφ και τον Α. Κιπιλόβσκι.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> Αντίτυπα από τα έργα του Αδαμάντιου Κοραή, στα οποία εκδηλώνεται έντονα η εδραίωση του ανθρωποκεντρισμού του Διαφωτισμού, βρίσκονται στις Βιβλιοθήκες των Ε. Βασκίδοβιτς, Μάρκου Μπαλαμπάνοφ, Κ. Φώτεινοφ.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Η <u>στροφή της ελληνικής διανόησης προς την αρχαιότητα </u>είχε την <u>απήχησή της και στον βουλγαρικό χώρο</u> στην προσπάθεια της βουλγαρικής διανόησης να αναδειχθούν άλλες υποδειγματικές προσωπικότητες, εκτός απ’ αυτές της Αγίας Γραφής. </span></i><br />
<i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></i>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Και αυτή η στροφή τους προς την αρχαιότητα σημαίνει προσανατολισμό προς τον Ευρωπαϊκό Διαφωτισμό, στο σύστημα του οποίου η αρχαιότητα είναι κύρια πηγή υποδειγμάτων.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> Θα αναφερθώ μόνο σ’ ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουν το γέλιο εμφανίζεται ως μία όψη της μεγάλης σύγκρουσης ανάμεσα στους οπαδούς του εκσυγχρονισμού των νοοτροπιών, από την μία πλευρά, και στους υποστηρικτές των παραδοσιακών αξιών, από την άλλη.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> Ο Α. Κοραής υποστηρίζει την θετική θέση του Αριστοτέλη ως προς το γέλιο, απορρίπτοντας την υποστηριζόμενη από την Εκκλησία γνώμη ότι το γέλιο είναι κάτι το επιλήψιμο, γιατί ο Χριστός δεν γέλασε ποτέ. </span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Τα κείμενα αυτά του Κοραή είναι γνωστά στον Φώτεινοφ, τον Μπόζβελι και τον Βασκίδοβιτς, οι οποίοι εκφράζουν την ίδια θέση όσον αφορά το γέλιο.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Την εποχή αυτή αρχίζουν να επιδρούν κατά έναν τρόπο και άλλα κείμενα, τα οποία μιλούν για την σταδιακή και δύσκολη οικοδόμηση ενός καινούργιου συστήματος αξιών στον τομέα της Ηθικής.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> Ένα από τα κείμενα αυτά που μαρτυρούν ακριβώς την βαθμιαία διάκριση της Ηθικής από την Θεολογία είναι το βιβλίο του Έλληνα διδασκάλου Αντωνίου Βυζαντίου. </span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Χρηστοήθεια, το οποίο έχει ως βάση το βιβλίο του Τζ. Ντέλλα Κάζα, Galateo, βασιζόμενο σε έργο του Εράσμου. </span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Το βιβλίο απηχεί την θέληση για επαναπροσδιορισμό των ανθρωπίνων σχέσεων.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Η ιδέα της ευδαιμονίας στην μέλλουσα ζωή περνά σε δεύτερη μοίρα στις συνειδήσεις της εποχής, μετατοπιζόμενη από την θέληση για επίγεια ευτυχία. Αυτό το εγχειρίδιο καλής συμπεριφοράς εξηγεί τον επαναπροσανατολισμό της προσοχής από την κατακόρυφη γραμμή στην οριζόντια, την τοποθέτηση του ανθρώπου στο κέντρο της προσοχής και την θέλησή του να αρέσει στον άλλο άνθρωπο και όχι μόνο να αποκτήσει την χάρη των ουρανών. </span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Άλλο στοιχείο που μαρτυρεί την αφομοίωση αυτής της νέας νοοτροπίας είναι ότι η επιλογή βασίζεται στην θεωρία που αντιμετωπίζει το μυαλό του παιδιού σαν tabula rasa.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> Η Χρηστοήθεια του Α. Βυζαντίου διαδίδεται σε χειρόγραφη μορφή στα ελληνικά μετά το 1730. τυπώνεται το 1780 και ανατυπώνεται πολλές φορές τον 19ο αι. </span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Στα βουλγαρικά μεταφράζεται το 1837 από τον Ράϊ'νο Πόποβιτς και το 1844 από τον Κ. Φώτεινοφ.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Άλλο κείμενο το οποίο προορίζεται να ρυθμίζει τις συμπεριφορές είναι το βιβλίο του Ιταλού παιδαγωγού και φιλοσόφου Φ. Σοάβε (1743-1808), Trattato elementare dei Doveri dell ’ Uomo. </span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Ο Σοάβε είναι μαθητής του Κοντιγιάκ και του Λοκ και έχαιρε της εκτιμήσεως όλων των βαλκανικών λαών κατά την εποχή μετάβασης στον σύγχρονο κόσμο. Στα ελληνικά το βιβλίο του Σοάβε μεταφράζεται το 1819 και επανεκδίδεται πολλές φορές. Στα βουλγαρικά πρώτος ο Μπόζβελι μεταφράζει από τα ελληνικά αποσπάσματά του, το 1835. και το 1843, ο Σάββα Ραδούλοφ το μεταφράζει ολόκληρο.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<b><i><u><span style="color: blue; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Ο ρόλος των Ελληνικών Γραμμάτων εκδηλώνεται και στον τομέα της πολιτικής και κοινωνικής μόρφωσης.</span></u></i></b><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<b><i><u><span style="color: red; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> Τα έργα του Κοραή με τις απαιτήσεις τους για ισονομία, κοινωνική δικαιοσύνη και δημοκρατία διαδίδονται και στον βουλγαρικό χώρο.</span></u></i></b><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Πολλά παραδείγματα της επίδρασης αυτών των ιδεών βρίσκουμε στα έργα του Φώτεινοφ, του Ντομπρόβσκι και του Μπόζβελι. </span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Μάλιστα στην περίπτωση του Μπόζβελι μπορούμε να μιλήσουμε για ανάγνωση και του Ρουσσώ, σε ελληνική μετάφραση, όπως και για γνωριμία του Φώτεινοφ με το έργο του Τσεζάρε Μπεκάρια χάρη στην μετάφραση του Κοραή.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Θα μνημονεύσω ακόμα και την διάδοση ανάμεσα στους Βουλγάρους του μοντέλου του πεφωτισμένου δεσποτισμού που εμπνέει κάποιους διαφωτιστές και στον ελληνικό χώρο.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<i><span style="color: blue; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> Πράγματι από τα ελληνικά έγιναν οι μεταφράσεις στα βουλγαρικά των έργων που επέδρασαν κατά έναν τρόπο στην Ευρώπη σε σχέση με την διάδοση αυτού του πολιτικού μοντέλου. </span></i><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Αναφέρομαι στην μετάφραση του Σωφρόνιι Βρατσάνσκι του έργου του Μαρλιάνι, Θέατρον πολιτικόν, όπως και στην μετάφραση του Κωνσταντίν Φώτεινοφ των κειμένων του Ισοκράτους. </span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Από τα ελληνικά μεταφράστηκαν και διάφορα ανέκδοτα για τον Φρειδερίκο В' της Πρωσίας που ήταν εμβληματικό πρόσωπο ενσαρκώνοντας τον πεφωτισμένο μονάρχη.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<i><span style="color: blue; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Τα έργα των Ελλήνων έπαιξαν ρόλο στην διαμόρφωση των αντιλήψεων της βουλγαρικής διανόησης για την θρησκεία και την Εκκλησία.</span></i><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> Αυτό φαίνεται από την στάση ανεξιθρησκείας που δείχνουν ο Κ. Φώτεινοφ, ο Ιβάν Ντομπρόβσκι και ο Στ. Τσομάκοφ, οι οποίοι γνωρίζουν καλά τα έργα του Κοραή. </span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfkYYuU8of32gOQ1oegIsC63mg24KoeklTkJi4nXw9wptSbWGppE4jljhe276ZdXzhIGsVY12UN1rMZU6z7cEe012suhFWTYtZ4w8y2G-GufAur5oQEi1m_1S1HI-OMqRjFrl5_rZfhCOP/s1600/Makariopolski.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfkYYuU8of32gOQ1oegIsC63mg24KoeklTkJi4nXw9wptSbWGppE4jljhe276ZdXzhIGsVY12UN1rMZU6z7cEe012suhFWTYtZ4w8y2G-GufAur5oQEi1m_1S1HI-OMqRjFrl5_rZfhCOP/s200/Makariopolski.jpg" width="140" /></span></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="background-color: #f9f9f9; font-size: 11px; line-height: 15px; text-align: left;">Ilarion Makariopolski</span>
</span></td></tr>
</tbody></table>
<i><span style="color: red; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Στα 1840, οι αγωνιζόμενοι για μια ανεξάρτητη Βουλγαρική Εκκλησία χρησιμοποιούν στην επιχειρηματολογία τους εναντίον του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως τα κριτικά έργα του Α. Κοραή και του Ѳ. Φαρμακίδη.</span></i><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgG6iXotfKWc5yCcg58MGDztdbzMn87yFg-UaoU3VJP_VyY1bzKnDluaeO1dva2jpJHDG4BLzpwB4GQa41Xra-f5u_nZnYIfjCvEaGjuTcm15Hcoz6KXnFF7VuzmOW1JQja_3djTSlAn_uB/s1600/%CE%9A%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%B7%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgG6iXotfKWc5yCcg58MGDztdbzMn87yFg-UaoU3VJP_VyY1bzKnDluaeO1dva2jpJHDG4BLzpwB4GQa41Xra-f5u_nZnYIfjCvEaGjuTcm15Hcoz6KXnFF7VuzmOW1JQja_3djTSlAn_uB/s200/%CE%9A%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%B7%CF%82.jpg" width="176" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><h2 style="background-color: white; color: #333333; font-family: Georgia, Verdana, Arial, serif; line-height: 19px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: left;">
<span style="font-size: xx-small;"><a href="http://argolikivivliothiki.gr/2011/05/11/%ce%ba%ce%b1%ce%90%cf%81%ce%b7%cf%82-%ce%b8%ce%b5%cf%8c%cf%86%ce%b9%ce%bb%ce%bf%cf%82-1784-1853/" rev="attachment" style="color: #265e15; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: none;">Καίρης Θεόφιλος (1784 -1853)</a> </span></h2>
</td></tr>
</tbody></table>
<b><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Δεν είναι τυχαίο το ότι οι δύο κεντρικές προσωπικότητες του βουλγαρικού εκκλησιαστικού κινήματος, ο <u>Ιλαρίων Μακαριοπόλσκι </u>και ο Στογιάν Τσομάκοφ σπούδασαν </span></b><br />
<b><u><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">στην Σχολή του Ѳ. Καίρη στην Άνδρο. </span></u></b><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Στα έργα τους συναντούμε την ίδια επιχειρηματολογία για την αναγκαιότητα εκπαίδευσης του κλήρου, τον περιορισμό των προσκυνηματικών ταξιδιών στους Αγίους Τόπους, το Άγιο Φως.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Και ένα άλλο φαινόμενο αξίζει να υπογραμμισθεί όταν μιλάμε για τον ρόλο των Ελληνικών Γραμμάτων. </span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Οι πρώτοι ιστορικοί μετά την απελευθέρωση της Βουλγαρίας, ο Σ. Σ. Μπόμπτσεφ και ο Ιβάν Σισμάνοφ προσπαθούν όσο μπορούν να προλάβουν τους πρώην αγωνιστές του εθνικού κινήματος των Βουλγάρων και να τους πάρουν συνέντευξη.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> Αυτά που έγραψαν ο Σισμάνοφ και ο Μπόμπτσεφ σε σχέση με τον πατριωτισμό τους είναι αξιομνημόνευτα. </span><br />
<i><span style="color: red; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Οι πρώην μαθητές του Θεόφιλου Καΐρη ισχυρίζονταν ότι αυτοί προσπαθούσαν να εφαρμόσουν όλα αυτά που τους διηγούνταν ο Καΐρης για το μεγαλείο της Ελλάδας όσον αφορά την αναγέννηση και το μεγαλείο της Βουλγαρίας.</span></i><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Ο Στέφαν Μπόμπτσεφ, ο οποίος σχολιάζει τα απομνημονεύματα των μαθητών του Καΐρη, επιμένει: </span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">«Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι από τα στόματα αυτών των αγωνιστών συχνά ακούσαμε τα λόγια </span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<b><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">“Το ελληνικό σχολείο μας έμαθε πώς να φυλαγόμαστε από το ελληνικό και πώς ν’ αγαπούμε και να σεβόμαστε το δικό μας”». </span></b><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Τα λόγια αυτά συμπληρώνονται με τις αναμνήσεις του Στόγιαν Τσομάκοφ, ο οποίος έλεγε στους Έλληνες: </span><br />
<b><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">«Από σας έμαθα ότι πρέπει ν’ αγαπιέται η πατρίδα». </span></b><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="color: blue; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Το ίδιο ισχυρίζεται και άλλος πρώην μαθητής του Καΐρη, ο Ιβάν Ντομπρόβσκι, ο οποίος επίσης τονίζει τον ιδιαίτερο ρόλο της <u>Σχολής της Άνδρου ως θερμοκηπίου του βουλγαρικού πατριωτισμού</u>.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Τα παραδείγματα αυτά μαρτυρούν τον μέγιστο θετικό ρόλο των Ελληνικών Γραμμάτων στην πνευματική ανάπτυξη των Βουλγάρων σε αυτή την αποφασιστική εποχή. </span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Οι Έλληνες λόγιοι δέχονται την ακτινοβολία των ιδεών του Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού και τις εφαρμόζουν στην δράση τους σύμφωνα με τις συγκεκριμένες συνθήκες.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> Τα έργα τους επιτελούν την λειτουργία μεσολαβητή, χάρη στον οποίο οι Βούλγαροι ήρθαν σε επαφή με τις ιδέες του Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού. </span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Πρόκειται περί μιας ενεργού πρόσληψης της ελληνικής εμπειρίας, στην οποία εκδηλώνεται μια ευαισθησία ακριβώς όσον αφορά τις λύσεις οι οποίες ταιριάζουν στις ανάγκες του αναλόγου βαθμού ανάπτυξης της βουλγαρικής κοινωνίας.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> Είναι συμπτωματικό το γεγονός ότι οι λόγιοι Αθανάσιος Βογορίδης, Νικόλαος Σάββας Πίκκολος και Ιβάν Σελιμίνσκι δεν βρήκαν κατάλληλο έδαφος εκδήλωσης στον βουλγαρικό χώρο και γι’ αυτό εργάσθηκαν στον τομέα της Ελληνικής Γραμματολογίας, ενώ το έργο τους έγινε προσπελάσιμο από το βουλγαρικό κοινό πολύ αργότερα.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Τα παραδείγματα αυτά δεν εξαντλούν όλα τα φαινόμενα στην πολιτιστική ζωή των Βουλγάρων, όπως και αυτά δεν εκφράζουν όλες τις τάσεις στον κόσμο των ιδεών.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> Ένα μεγάλο μέρος των κειμένων της εποχής αυτής μαρτυρούν την δύναμη του βάρους της παράδοσης. </span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Ανεξάρτητα απ’ αυτό, τα παραδείγματα που αναφέρθηκαν εδώ μας επιτρέπουν να μιλήσουμε για καινούργιες τάσεις στον τομέα των ιδεών, οι οποίες όμως λόγω της καθυστέρησης στην διαμόρφωση των αστικών στρωμάτων στην βουλγαρική κοινωνία και της ισχυρής επιρροής της εκκλησίας δεν φθάνουν τον ριζοσπαστισμό του Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Ένα άλλο εμπόδιο για την ανάπτυξη του ριζοσπαστικού πνεύματος στους κύκλους των μορφωμένων Βουλγάρων είναι το γεγονός ότι ένα μεγάλο μέρος της βουλγαρικής διανόησης στο δεύτερο μισό του 19ου αι. σπούδασε στην Ρωσία και συνέδεσε τα σχέδια για το μέλλον του έθνους του με την επίσημη ρωσική πολιτική, και όχι με τους φιλελεύθερους ρωσικούς κύκλους.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Αυτή είναι μάλιστα η πολιτική του Νικολάου Β', με τον υπουργό παιδείας τον Σ. Ουβαρόφ, τον πρωτομάστορα του φιλοσοφικού και πολιτικού δόγματος, η οποία ονομάσθηκε «θεωρία της επίσημης εθνότητας». </span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<b><span style="color: red; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Το δόγμα αυτό στηρίζεται στους τρεις στύλους: μονοκρατία, εθνότητα και ορθοδοξία.</span></b><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<b><span style="color: #0c343d; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> Η τριάδα αυτή έπρεπε να εξουδετερώσει το σύνθημα: ελευθερία, αδελφότητα και ισότητα.</span></b><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> Και εδώ πρόκειται όχι μόνο για την ήττα των δημοκρατικών ιδεών από τον εθνικισμό στον βουλγαρικό χώρο, αλλά και για την ήττα των ιδεών του εκσυγχρονισμού, <b><span style="color: #4c1130;">επειδή στην περίπτωση των κύκλων των <u>σλαβόφιλων</u>, με τους οποίους συνδέθηκε ένα μεγάλο μέρος των Βουλγάρων τον 19ο αι., </span></b>δεν γίνεται λόγος μόνον για την άρνηση των δημοκρατικών αξιών, αλλά για μια ιδεολογία που, πρόσφατα, πολύ επιτυχημένα έλαβε το όνομα «οκσιδενταλισμός» ως ανταπάντηση του «οριεντα- λισμού» του Εδουάρδ Σάίντ.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Πρόκειται περί της σκόπιμης εικόνας της Δύσης που γεννιέται στην Ανατολή. Η εικόνα αυτή περιλαμβάνει το μίσος προς την πόλη και τον πολιτισμό της, την εξιδανίκευση των μεσαιωνικών αξιών, την κριτική του αστικού πολιτισμού, του εμπορίου, της υλικής άνεσης, του ρασιοναλισμού, των θετικών επιστημών, της απελευθέρωσης του ατόμου.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> Γενικά ο <b><u>οκσιδενταλισμός </u></b>σημαίνει απόρριψη του εκσυγχρονισμού, ο οποίος είναι το εγχείρημα του Διαφωτισμού την εποχή της μετάβασης από την παραδοσιακή προς την σύγχρονη κοινωνία.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> <b><span style="color: red;"><i>Αυτή <u>η τάση οκσιδενταλισμού </u>αρχίζει να διαγράφεται στα έργα του Ιβάν Σελιμίνσκι, ο οποίος <u>συνδέεται με την ρωσική πολιτική στα Βαλκάνια</u>, και έντονα δαιμονοποιεί την εικόνα της Δύσης<u>.</u></i></span></b></span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="color: blue; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> Στοιχεία από οκσιδενταλισμό βρίσκουμε στα έργα του Γκεώργκι Ρακόβσκι, στα οποία συναντούμε την φράση </span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><u style="font-weight: bold;">ότι οι Δυτικοί δεν έχουν το δικαίωμα να μας κάνουν τον έξυπνο, </u></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><u style="font-weight: bold;">γιατί όταν αυτοί ήταν ακόμα τελείως άγριοι, </u></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><u style="font-weight: bold;">ζούσαν επάνω στα δένδρα και τρώγανε βαλανίδια,</u></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><u style="font-weight: bold;"> εμείς είχαμε Γράμματα.</u></span></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Περίπου παρόμοια φράση βρίσκουμε και σε ένα κείμενο του Ιβάν Ντομπρόβσκι, ο οποίος θυμώνει με τους Δυτικούς γι’ αυτό που λένε <u>ότι οι Σλάβοι είναι καθυστερημένοι.</u></span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> Παρόμοιες διαθέσεις εκδηλώνονται πολύ έντονα στα έργα του μεγάλου επαναστάτη Χρίστο Μπότεβ, ο οποίος άνοιξε πόλεμο όχι μόνο με τους Τούρκους, αλλά και στην καθημερινή ζωή και τον πολιτισμό του άστεως γενικά.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Είναι πολύ ενδιαφέρον να υπογραμμιστεί ότι σε ορισμένα κείμενα, η προκατειλημμένη στάση προς την πόλη και τον αστικό πολιτισμό εκδηλώνεται εναντίον των Ελλήνων, οι οποίοι για μια περίοδο ενσαρκώνουν το άστυ στην συνείδηση ενός μέρους της βουλγαρικής διανόησης.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Σήμερα λόγω της χρονικής αποστάσεως από εκείνη την εποχή, μπορούμε να πούμε ότι η προσπάθεια εκσυγχρονισμού της βουλγαρικής κοινωνίας, η οποία έγινε τον 19ο αι., παρόλο που δεν πραγματοποιήθηκε στην έκταση στην οποία συνελήφθη η ιδέα αυτή, αξίζει να μνημονευθεί τουλάχιστον για τρεις λόγους.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<b><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Πρώτ’ απ’ όλα μας έδωσε την ευκαιρία να μιλήσουμε για τις καρποφόρες επαφές μεταξύ των αντιπροσώπων της διανόησης των δύο κοινωνιών μας. </span></b><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<b><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Δεύτερον, έχουμε αφορμή να ξανασκεφθούμε τι απαιτήσεις να έχουμε προς τον εαυτό μας. σε σχέση με αυτό το καθήκον. </span></b><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<b><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Και τρίτον, να εκφράσουμε την ελπίδα ότι τώρα, που η Βουλγαρία μπήκε τελικά την 1η Ιανουαρίου 2007 στην πορεία την οποία ονειρεύονταν οι Κ. Φώτεινοφ, Νεόφιτ Μπόζβελι, Ιβάν Ντομπρόβσκι και Ιβάν Μπογόροφ, το εγχείρημα του εκσυγχρονισμού δεν θα μείνει μόνο μια ουτοπία.</span></b><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Ljuboslovie (Σμύρνη 1842, 1844-1846).</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Mirozrenie (Βιέννη 1850-1851).</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Aleksieva A., «Grackata prosveta i formiraneto na balgarskata vazrozdenska inteligencia» (Η ελληνική εκπαίδευση και η διαμόρφωση της βουλγαρικής διανόησης), Studia Balkanica 14 (1979) 209-232.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">— Prtevodnata proza ot gracki prez Vazrazdaneto (Οι μεταφράσεις πεζών έργων από τα ελληνικά στα βουλγαρικά την εποχή της Αναγέννησης), Sofia 1987.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Anderson Β„ Imagined Communities: Reflections on the Origins and Spread of Nationalism, London 1983.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Buruma I. - Margalit A., Occidentalism. A short History of Anti-Wester¬nism, London, Atlantic Books, 2004.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Danova N„ «Razrivat mezdu grackite vazrozdenci i Carigradskata patriarsia» (Η διάσπαση ανάμεσα στους Έλληνες διαφωτιστές και το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως), Izvestia па ІШ- garskoto Istorichesko Druzestvo 27 (1970) 35-65.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">—«Кат vaprosa za roljata na Grackoto prosvestenie v procesa na formiraneto na balgarskata vazrozdenska ideologia. Adamandios Korais i balgarite» (Συμβολή στο πρόβλημα για τον ρόλο του Ελληνικού Διαφωτισμού στην διαδικασία διαμόρφωσης της ιδεολογίας των Βουλγάρων τον 19ο αι. Ο Αδαμάντιος Κοραής και οι Βούλγαροι), Studia Balkanica 18 (1985) 41-70.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">— «Neofit Bozveli i grackoto prosvestenie» (0 Νεόφιτ Μπόζβελι και ο Ελληνικός Διαφωτισμός), Neofit Bozveli i balgarskata litera- tura, Sofia 1993, σσ. 24-44.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">—, «L’image du Grec dans la litterature bulgare (XVe-milieu du XIXe s.)», Ftudes Balkaniques (1994/2) 15-40.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">—, Konstantin Georgiev Fotinov v kultumoto i idejno-politiceskoto razvitie na Balkanite prez XIX vek. (0 Κωνσταντίν Γεωργίεβ Φώτεινοφ στην πολιτιστική, ιδεολογική και πολιτική εξέλιξη των Βαλκανίων τον 19ο αι.), Sofia 1994.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">—, «Une page des relations bulgaro-grecques au XIXe siecle: les eleves bulgares de Theophilos Kairis», Etudes Balkaniques (1995/ 3-4) 82-110.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">—, Das Bild der Griechen in bulgarischen Schulbiichem vom 18. bis zum friihen 20. Jahrhundert, 01 ins Feuer. Schulbiicher, ethni- sche Stereotypen und Gewalt in Sudosteuropa, Hannover 1996, σσ. 27-50.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">—, «Certains aspects des contacts bulgaro-grecs dans le domaine de la lexicographie», Ft udes Balkaniques (1997/3-4) 63-74.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">—, «La bibliotheque de l’ecole hellenique de Plovdiv», Balkan Studies 42/1 (2001) 61-68.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">—, «Problemat za nacionalnata identicnost v ucebnikarskata kniznina, publicistikata i istoriografiata prez XVIII-XIX vek.» (To πρόβλημα της εθνικής ταυτότητας στα σχολικά βιβλία, τον τύπο και την ιστοριογραφία), Balkanskite identicnosti υ balgarskata kultura, Sofia 2003, σ. 70.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">—, «Ivan Dobrovski a Vienne. (Contribution a l’histoire de Vienne en tant que centre politique et culturel des peuples balkaniques au XIXe siecle», Ftudes Balkaniques (2003/2) 3-45.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">—, Arhiv na Konstantin Georgiev Fotinov. T. I. Gracka korespondencia, (Αρχείο Κωνσταντίν Φώτεινοφ, τ. Α', Ελληνική αλληλογραφία), Sofia 2004.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Detrez R.. «Relations between Greeks and Bulgarians in the Pre- Nationalist Era: The Gudilas in Plovdiv», Greece and the Balkans.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Identities, Perceptions and Cultural Encounters since the Enlightenment, ed. by Dimitris Tziovas, Aldershot 2003, σσ. 30-43.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Καράς Γ., «Η διείσδυση του επιστημονικού ευρωπαϊκού πνεύματος στον ελληνικό προεπαναστατικό αιώνα». Αφιέρωμα στον Е. Π. Παπανούτσο, Αθήνα 1980, σσ. 454-455.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">—, «Η φυσική σκέψη του Θεόφιλου Καΐρη και η ευρωπαϊκή φυσική σκέψη του καιρού του. Η υπόθεση του ενύλου». Πανελλήνιο Συμπόσιο «Θεόφιλος Καΐρης», Αθήνα 1988, σσ. 71-81.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Koselleck R., Plastovete па vremeto (Τα στρώματα του χρόνου), Sofia 2002.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Kristanof Ts. - Maslev S. - Penakov I., Dr Ivan Seliminski kato ucitel, lekar i obstestvenik (Ο Δρ Ιβάν Σελιμίνσκι ως διδάσκαλος, γιατρός και δημόσιος παράγων), Sofia 1962.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Pundev V., «Gracka-balgarski literatumi sravnenia» (Ελληνο-βουλγαρικοί παραλληλισμοί), Spisanie па BAN 38 (1929) 145-223.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Said E., Orientalism, London 1979.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Sismanov I., «Konstantin G. Fotinov, negoviat zivot i negata deinost» (Κωνσταντίν Γ. Φώτεινοφ. η ζωή και το έργο του), Sbornik ζα narodni umotvorenija nauka i kniznina 11 (1894) 591-763.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">—, «Uvod ν istoriijata na Balgarskoto vazrazdane» (Εισαγωγή στην ιστορία της Βουλγαρικής αναγέννησης). Bulgaria 1000 godini (927-1927), Sofia 1930, σσ. 279-319.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">—, «Ivan Dobrovski», Balgarski pregled 3 (1896) 139-186’ Νέα έκδοση: Izbrani proizvedenija, 1.1, Sofia 1965, σσ. 298-332.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Smith A., National Identity, Harmondsworth 1991.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">8.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Νικ. Βλάχου, Η συμμαχική προσεγγισές των τεσσάρων χριστιανικών κρατών της χερσονήσου του Αίμου κατά το έτος 1912. Θεσσαλονίκη 1952, 8ο, σελ. 30.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">9.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Κ. Στ. Αθανασιάδη.Αι πρόοδοι των εργασιών γεωργικών εφαρμογών εν τη Κεντρική Μακεδονία, Θεσσαλονίκη 1953, 8ο. σελ. 40 μετ’ εικόνων.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">10.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Χρ. Νάλτσα, Η συνθήκη του Αγίου Στεφάνου και ο Ελληνισμός. Θεσσαλονίκη 1953. 8ο. σελ. δ'+92.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">11.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Εμμ. Μανωλεδάκη, Το παιδομάζωμα κατά τους χρόνους της δουλείας.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">το σύγχρονον και η γενοκτονία ως μέσον επικρατήσεως διά της παρόδου των αιώνων, Θεσσαλονίκη 1953, 8ο, σελ. 22.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">12.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Ν. Π. Ανδριώτη, Οι Προέλληνες, Θεσσαλονίκη 1953. 8ο. σελ. 24.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">13.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Στίλπ.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Π. Κυριακίδη, Τρεις διαλέξεις: Α', Ιστορική τοιχογραφία της εκκλησίας του Αγίου Δημητρίου. Β', Η λαογραφία και η σημασία της. Γ', Η σημασία της λαογραφίας διά τον εΟνικόν αγώνα. Θεσσαλονίκη 1953. 8ο. σελ. 54.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">14.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Απ. Е. Β ακαλόπουλου, Εθνικά αισθήματα και δράση των Ελλήνων της Μακεδονίας επί τουρκοκρατίας (1430-1821), Θεσσαλονίκη 1954,8ο, σελ. 18.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">15.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Μ. Γ. Παπακωνσταντίνου, 0 νεώτερος Ελληνισμός, το παρόν και το</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">μέλλον, Θεσσαλονίκη 1961, 8ο, σελ. 22.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">16.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Σ. I. Παπαδόπουλου, Η προετοιμασία του αγώνος της Παλιγγενεσίας</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">στη Μακεδονία, Θεσσαλονίκη 1968. 8ο. σελ. 24.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">17.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Ευστρ. Μαυρουδή, Μακεδονία και Μακεδονικός Αγών, Θεσσαλονίκη</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">1968.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>8ο, σελ. 48.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">18.1. Κ. Βασδραβέλλη. Οι Μακεδόνες συνεργάτες του Ρήγα Βελεστινλή και τα επαναστατικά ρεύματα της εποχής, Θεσσαλονίκη 1968, 8ο, σελ. 20.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">19.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Αλεξ. Δ. Ζά ν να. Αναμνήσεις από τον Α'Παγκόσμιο Πόλεμο. Η παλιννόστησις των ομήρων της Ανατολικής Μακεδονίας. Θεσσαλονίκη 1968. 8ο. σελ. 52.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">20.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Κων. Κ. Π απ ο υλί δη, Ηρωικές προσωπικότητες της Εκκλησίας στην υπηρεσία του Μακεδονικού Αγώνος, Θεσσαλονίκη 1968, 8ο, σελ. 20.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">21.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>I. Κ. Βασδραβέλλη, 0 Αγώνας του 1821 στη Μακεδονία, Θεσσαλονίκη</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">1969,<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>8ο μικρό, σελ. 146+20 πίνακες.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">22.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Στ. I. Παπαδόπουλου. Οι επαναστάσεις του 1854 και 1878 στην Μακεδονία, Θεσσαλονίκη 1970, 8ο μικρό, σελ. 152+5 χάρτες+10 εικόνες.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">23.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Πνευματικοί άνδρες της Μακεδονίας κατά την τουρκοκρατίαν (διαλέξεις υπό των Πολ. Ενεπεκίδη, 1ω. Αναστασίου. Ιω. Παπαδριανού, Τάσου Γρι- τσοπούλου), Θεσσαλονίκη 1972. 8ο, σελ. 184.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">24.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Ευάγγελου Κωφού, Η Μακεδονία στην γιουγκοσλαβική ιστοριογραφία.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Θεσσαλονίκη 1974, 8ο. σελ. 25.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">25.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Δη μ. Κανατσούλη, Η συμβολή των προ του Φιλίππου Β'Μακεδόνων βασιλέων εις την οργάνωσιν και εις την εν γένει εξέλιξιν της Μακεδονίας, Θεσσαλονίκη 1974, 8ο, σελ. 23.</span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">26.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Δημ.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Σερεμέτη, Πληροφορίαι περί Μακεδονίας εκ των αμερικανικών αρχείων (αναφοραί Προξένων), Θεσσαλονίκη 1974, 8ο. σελ. 25+4 εικόνες.</span><br />
<div>
<br /></div>
Yauna Takabarahttp://www.blogger.com/profile/17739662848150917123noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4269458687331287220.post-39828201129319987172018-10-19T13:23:00.000+03:002018-10-19T13:23:37.941+03:00Μελένικο(bul.Мелник). Ελληνόφρονες και Βουλγαρόφρονες Μακεδόνες και ο "σλαβόφιλος" Μητροπολίτης Μελενίκου Προκόπιος(1875-1891).<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhaRwkUKigjG83DLBwoNAvrkSvCHWsYYLR6nxOC1W3IyFOEPnajEcjHW5pYNxoN1Ut_YaDK2SZZlXagwt-O-mF-wsmbrmtZQMgjPhgGfnSztTZAnhZ3Vsa0iZl85Miixx_mY0G2WChj0FVR/s1600/%CE%A7%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%82%CE%9C%CE%B1%CE%BA%CE%B5%CE%B4%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%B1%CF%82%CE%9C%CE%B5%CE%BB%CE%AD%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="144" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhaRwkUKigjG83DLBwoNAvrkSvCHWsYYLR6nxOC1W3IyFOEPnajEcjHW5pYNxoN1Ut_YaDK2SZZlXagwt-O-mF-wsmbrmtZQMgjPhgGfnSztTZAnhZ3Vsa0iZl85Miixx_mY0G2WChj0FVR/s320/%CE%A7%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%82%CE%9C%CE%B1%CE%BA%CE%B5%CE%B4%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%B1%CF%82%CE%9C%CE%B5%CE%BB%CE%AD%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF.JPG" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span style="color: blue; font-size: x-small;">ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. ΜΠΑΚΑΣ</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span style="text-align: start;"><span style="color: blue;">Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών</span> </span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="color: purple; font-size: large;">Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΜΕΛΕΝΙΚΟΥ</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="color: purple; font-size: large;"> ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ Ο ΣΕΡΡΑΙΟΣ </span><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
(Περίπτωση ορθοδόξου αρχιερέα</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
στη δίνη των εθνοφυλετικών
ανταγωνισμών</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
και της διαμάχης Αθηνών-Φαναρίου)<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><span style="color: red;">Κατά την κρίσιμη φάση της εμφάνισης και έξαρσης του
Βουλγαρικού Ζητήματος στο χώρο της Μακεδονίας </span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><span style="color: red;">οι περιπτώσεις ιεραρχών του
Οικουμενικού Πατριαρχείου, </span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><span style="color: red;">φιλικά προσκειμένων προς το βουλγαρικό στοιχείο και
ενδοτικών στις απαιτήσεις του, </span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><span style="color: red;">σκανδάλισαν, προβλημάτισαν και ανησύχησαν
πολλούς.</span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ιδιαίτερα η κατάσταση αυτή ενόχλησε την ελληνική εξωτερική πολιτική
και τους εκπροσώπους της, δηλαδή τις κατά τόπους ελληνικές διπλωματικές αρχές,
που έβλεπαν ορισμένους μητροπολίτες να μην πειθαρχούν στις δικές τους γραμμές
και υποδείξεις.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div class="MsoNormal">
Οι διαφωνίες των εκπροσώπων του ελληνικού κράτους και
μητροπολιτών πάνω σε καίρια εθνικά θέματα που χαρακτηρίζουν την εποχή αυτή, οδηγούσαν
αρκετές φορές σε ανοιχτές συγκρούσεις και σε προσωπικές αντεγκλήσεις <b><span style="font-size: xx-small;">2</span></b>. </div>
<div class="MsoNormal">
Η
διαφορετική πολιτική που πολλές φορές ακολουθήθηκε από τα δύο εθνικά κέντρα,
την Αθήνα και το Φανάρι, αιτιολογεί την κατάσταση.</div>
<div class="MsoNormal">
<a name='more'></a></div>
<div class="MsoNormal">
Η παρέμβαση της ελληνικής
πολιτικής στο μακεδονικό και θρακικό χώρο προκάλεσε την αντίδραση των
μητροπολιτών, της εθναρχούσης δηλαδή Εκκλησίας, και των τοπικών αρχόντων, που
έβλεπαν τους εαυτούς των να παραγκωνίζονται στη χάραξη της εθνικής και
εκπαιδευτικής πολιτικής από το ελληνικό κράτος <b><span style="font-size: xx-small;">3</span></b>.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ο ίδιος ο Οικουμενικός Πατριάρχης Ιωακείμ Γ' αναφερόμενος
στο ζήτημα αυτό δήλωσε:</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkaudzKxTCmC8Hq_xcQrLzwlQfDGxQxNJgov8OdJu-wlcdHGgZHrricxZr18IZV6cOSvPG0Yjp5RvajwADCxbk-4HiQyyydWG-446Po6AnI0zJhoH95nZEZ4hRKq6z9lZkVxdJB2vxbx_r/s1600/%CE%A0%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%AC%CF%81%CF%87%CE%B7%CF%82%CE%99%CF%89%CE%B1%CE%BA%CE%B5%CE%AF%CE%BC%CE%BF%CE%9C%CE%B5%CE%B3%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CF%80%CF%81%CE%B5%CF%80%CE%AE%CF%822.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkaudzKxTCmC8Hq_xcQrLzwlQfDGxQxNJgov8OdJu-wlcdHGgZHrricxZr18IZV6cOSvPG0Yjp5RvajwADCxbk-4HiQyyydWG-446Po6AnI0zJhoH95nZEZ4hRKq6z9lZkVxdJB2vxbx_r/s320/%CE%A0%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%AC%CF%81%CF%87%CE%B7%CF%82%CE%99%CF%89%CE%B1%CE%BA%CE%B5%CE%AF%CE%BC%CE%BF%CE%9C%CE%B5%CE%B3%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CF%80%CF%81%CE%B5%CF%80%CE%AE%CF%822.jpg" width="208" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="text-align: start;"><span style="color: blue; font-size: x-small;"><b> Ο Οικουμενικός Πατριάρχης<br /> Ιωακείμ Γ ο Μεγαλοπρεπής</b></span></span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: blue;"> Άπεσκόπει ή πολιτική
αϋτη εις την αναφανδόν συνεργασίαν των άνά τά επίμαχα μέρη, καί άκολούθως
πανταχοϋ εκκλησιαστικών αρχών μετά τών προξένων προεξαρχόντων αυτών επί τό
έπιδεικτικότερον.</span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: blue;"> Ή τάσις άφεώρα εις την ύπόδειξιν καί κατ’ ακολουθίαν εις
άπόδειξιν </span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: blue;"><b>ότι ή Εκκλησία διατελεί η δέον νά διατελή υπό την προστασίαν τής
ελληνικής κυβερνήσεως</b>•</span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: blue;"> οτι οί κάτοικοι εκείνων τών μερών ώφειλον νά έννοήσωσι
καί να αίσθανθώσι, ότι δέον εις τάς άνάγκας αυτών καί τάς κοινοτικός καί
κοινωνικός χρείας νά προσέρχωνται εις το προξενεϊον, ώστε νά έθισθώσιν
αποβλέποντας εις τήν Ελλάδα. </span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: blue;"></span></i><br />
<i><span style="color: blue;"></span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: blue;">Τό δόγμα τοϋτο τής ελληνικής πολιτικής...
έδημιούργησε σύγχυσιν, άνέτρεψεν αιώνων καθεστώς, έξήγειρε τους απεναντίους ου μόνον
εις άμυναν, άλλό καί έπίθεσιν. </span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: blue;"></span></i><br />
<i><span style="color: blue;"></span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: blue;">Ή Εκκλησία καί οι λειτουργοί αυτής έκλονίσθησαν
εις τό έργον αυτών προχωροϋντες μετά δειλίας τίνος καί ενδοιασμού συρόμενοι εις
νέαν οδόν. Ταϋτα δέν έδήλουν, πολλον γε καί δή. ελλειψιν φιλοπατρίας καί πόθων
προγονικών, άλλό φόβον μη τό εγχείρημα άποβή εις κοινήν όλεθρίαν </span></i><b><span style="font-size: xx-small;">4</span></b>.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Στη διαμάχη αυτή το Οικουμενικό Πατριαρχείο, κυρίως κατά την
πρώτη πατριαρχία του Ιωακείμ Γ', αποφάσισε να μην επιτρέψει σε αρχιερείς του τη
συμμετοχή σε «προπαγανδιστικές» υπέρ των Ελλήνων ενέργειες5, δρώντας έτσι
φυλετικά και διαιρώντας το ποίμνιό τους, το οποίο σε ορισμένες επαρχίες δεν
ήταν αμιγές. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: #0c343d;">Ο Ιωακείμ Γ' πίστευε στις δυνατότητες της οικουμενικής αποστολής
του Πατριαρχείου και γι’ αυτό επιδίωκε τη βελτίωση των σχέσεων με όλους τους
Σλάβους ορθοδόξους.</span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Πίστευε ότι η άρση του βουλγαρικού σχίσματος θα βοηθούσε
όχι μόνο την οικουμενική του πολιτική, αλλά και τα ελληνικά συμφέροντα στη
Μακεδονία. </div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><span style="color: blue;">Ζητούσε λοιπόν την επαναφορά των πρωτοβουλιών στους μητροπολίτες,
κυρίως στα εκπαιδευτικά ζητήματα, που είχαν περιέλθει βαθμηδόν στους
προξένους</span></i></b> <span style="font-size: xx-small;">6</span>.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Τελικά η κατάσταση έγειρε υπέρ της Αθήνας με την επιβολή της
πολιτικής της και το τέλος της εθναρχικής παράδοσης του Πατριαρχείου <span style="font-size: xx-small;">7</span>.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Μέσα στη δίνη των φυλετικών ανταγωνισμών και της διαμάχης των
δύο εθνικών κέντρων βρέθηκαν, όπως ήταν φυσικό, από την πρώτη στιγμή πολλοί
ιεράρχες του Οικουμενικού Πατριαρχείου, που ποίμαιναν βαλκανικές επαρχίες, στις
οποίες είχαν προκύψει προβλήματα κυρίως με τους Σλάβους, Βουλγάρους ή Σέρβους. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><span style="color: red;">Στην περίοδο 1866-1870 σημειώθηκε η μεγαλύτερη πρόοδος των Βουλγάρων στη
διαφιλονικούμενη κεντρική ζώνη της Μακεδονίας. </span></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Χαρακτηριστική υπήρξε η
περίπτωση της<b> επαρχίας Πολυανής</b>, η οποία, με πρωτοστάτη το <b><i><span style="color: red;"><u>φιλοβούλγαρο
επίσκοπό της Παρθένιο</u></span></i></b>, <span style="color: red;">είχε γίνει μετά τα <b>Βελεσσά </b>το ισχυρότερο βουλγαρικό κέντρο
στη Μακεδονία <span style="font-size: xx-small;">8</span>. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Οι αρχιερείς αυτοί κατηγορήθηκαν από τους εκπροσώπους της
πολιτικής της Αθήνας για υποχωρητικότητα και πνεύμα συνδιαλλαγής απέναντι στο
σλαβικό στοιχείο ή για έλλειψη συνεργασίας με το εθνικό κέντρο των Αθηνών. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Χαρακτηριστικά ήταν τα λόγια του Έλληνα προξένου στο Μοναστήρι σε επιστολή του
στις 20 Μαρτίου 1891 προς τον Έλληνα πρέσβη στην Κωνσταντινούπολη <span style="font-size: xx-small;">9</span>: </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: blue;">Βλέπετε, κύριε Πρεσβευτά, μέ ποιους άνθρώπους πρόκειται νά
έργασθώμεν, καίτοι γινώσκονοιν ούτοι τό δύσκολον τής ύμετέρας θέσεως καί τής
άπείρως δυσχερείας μας. Έν τούτοις οϋχί μόνον δεν φείδονται ημών, αλλά καί
ζητουσι νά έπανξήσίοσι τάς στεναχώριας μας καί νά μάς πιέσωσι θέτοντες ως
σημεΐον τής σκοποβολής των ο,τι ημείς ζητούμεν διά τόσον χρηματικών θυσιών καί
άγώνων νά προαγάγωμεν καί νά παγιώσωμεν. </span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: blue;">Έννοοΰσι δήλον ότι νά μας κτυπήσωσι
κατάκαρδα...</span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: blue;"> Δεν εχουσι δίκαιον οι λέγοντες ότι. όταν ημείς εχωμεν
Μητροπολίτας. οι Βούλγαροι καί οι άλλοι ημών εχθροί δέν εχουσι άνάγκην
επισκόπων.</span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: blue;"> Τέτοιες περιπτώσεις ήταν των Νευροκοπίου Γρηγορίου, Καστορίας
Φιλαρέτου, Στρωμνίτσης Καλλινίκου, Πελαγονίας Νεοφύτου, Φιλίππων καί Δράμας
Γερμανού, Σερρών Κωνσταντίνου Βαφείδη καί Λουκά Πετρίδη, Πολυανής Μελετίου καί
Παναρέτου, </span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: red;"><i>οι οποίοι πολλές φορές επέτρεψαν την ίδρυση βουλγαρικών σχολείων σε
χωριά των επαρχιών τους παραγνωρίζοντας την ελληνική αντίδραση <span style="font-size: xx-small;">10</span></i>.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ανάμεσά τους και ίσως η πιο χαρακτηριστική περίπτωση ήταν
αυτή του μητροπολίτη Μελενίκου Προκοπίου, Σερραίου στην καταγωγή και σλαβόφωνου
στη γλώσσα.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Οι κατηγορίες σε βάρος του Προκοπίου δεν μπορούν να θεωρηθούν
ανεξάρτητες και από τη γενικότερη κατάσταση που επικρατούσε, από το 1860
περίπου, στο Πατριαρχείο, κυρίως με τη διαμάχη μεταξύ των υποστηρικτών του
γεροντισμού και αυτών με τις νέες φιλελεύθερες αντιλήψεις στο χώρο της
διοίκησης της Εκκλησίας. </div>
<div class="MsoNormal">
Αυτές είχαν μεγάλες επιδράσεις στο κοινοτικό σύστημα
των χριστιανικών κοινοτήτων της οθωμανικής αυτοκρατορίας <span style="font-size: xx-small;">12</span>.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ο Προκόπιος, μεγάλος σε ηλικία αρχιερέας <span style="font-size: xx-small;">13</span>, την εποχή των
αλλαγών στο διοικητικό σύστημα της Εκκλησίας και ευεργετημένος από τον Ιωακείμ
Β, έναν από τους τελευταίους εκπροσώπους του γεροντισμού <span style="font-size: xx-small;">14</span> που τον βοήθησε να
επιστρέφει στο Μελένικο ως μητροπολίτης, ήταν φυσικό ν’ ακολουθήσει κι αυτός
πέραν των άλλων και τη γραμμή των οπαδών του γεροντισμού και να έλθει σε
αντίθεση με τους υποστηρικτές της άλλης πλευράς, που επιδίωκαν ν' απαλλαγούν
απ’ αυτόν και τους ομοϊδεάτες του.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: red;">Η παρούσα μελέτη δεν έχει σκοπό να υπερασπισθεί το
συγκεκριμένο μητροπολίτη, ούτε να τον απαλλάξει από ενέργειές του, <u>βλαπτικές
ίσως για τον ελληνισμό της επαρχίας του</u>. </span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Στόχος είναι να καταδείξει την
προσωπικότητά του σε όλη του τη σταδιοδρομία, για να καταστούν έτσι πιο
παραστατικές οι περιπτώσεις και άλλων αρχιερέων που βρέθηκαν κατηγορούμενοι
μέσα στη δίνη των γεγονότων της εποχής που έδρασαν, χωρίς όμως να αποκλείονται
και οι ιδιαιτερότητες του καθενός χωριστά.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Κατά τον Ελευθέριο Ταπεινό, συγγενή του μητροπολίτη
Μελενίκου Διονυσίου Ταπεινού και συγγραφέα της ιστορίας της ίδιας μητρόπολης <span style="font-size: xx-small;">15</span>,
<b>ο Προκόπιος «είλκε τό γένος» από το χωριό Μελενικίτζι ή Μιλιγκίτς της επαρχίας
Σερρών <span style="font-size: xx-small;">16</span>.</b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ωστόσο είναι πιθανή η μετοίκηση του Προκοπίου ή της οικογένειάς του
στη Νιγρίτα, για λόγους έως τώρα άγνωστους. Αυτό εικάζεται από δύο στοιχεία:
στη Νιγρίτα ο Προκόπιος κατείχε περιουσία, την οποία αργότερα δώρισε στη Μονή
Προδρόμου Σερρών <span style="font-size: xx-small;">17</span>, ενώ την ίδια χρονική περίοδο κατοικούσε στη Νιγρίτα η
οικογένεια της ονομαζόμενης «Μιλιγκιώτσας», η οποία επίσης κατείχε αξιόλογη
ακίνητη περιουσία και ενδεχομένως να είχε συγγένεια ή ακόμα και να ταυτιζόταν
με την οικογένεια του Προκοπίου.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><span style="color: red;">Ο χαρακτηρισμός του ως Βουλγάρου την καταγωγή, </span></i></b>που του
προσέδωσαν οι υποπρόξενοι Σερρών Γ. Λαγκαδάς18 και Αριστ. Μεταξάς19 —άλλωστε
τέτοιοι χαρακτηρισμοί δίνονταν εύκολα σε μη ευάρεστα πρόσωπα—, οφείλεται
περισσότερο στην πολιτεία του Προκοπίου στο Μελέλακο παρά στην πιθανή
σλαβοφωνία του λόγω της καταγωγής του από το Μιλιγκίτς, πατρίδα, εξάλλου, και
του Παπασυναδινού, γνωστού από το Χρονικό των Σερρών. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Δυστυχώς δεν μας είναι γνωστή η ακριβής χρονολογία γέννησής
του καθώς και οι σπουδές του. Η στενή όμως σχέση που είχε με τη Μονή του
Προδρόμου Σερρών, την οποία και ευεργέτησε, καθώς και η φιλία του με τον
ηγούμενο της ίδιας Μονής Θεοδόσιο <span style="font-size: xx-small;">20</span>, οδηγούν στο συμπέρασμα μιας πιθανής φοίτησης
του Προκοπίου στη σχολή της Μονής, στην οποία πιθανότατα εκάρη και εγκαταβίωσε
για ένα διάστημα ως μοναχός.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Το 1849 συναντούμε τον Προκόπιο αρχιδιάκονο του μητροπολίτη
Δέρκων Νεοφύτου, του από Δράμας (22.11.1835-Ιούν. 1842), επί πατριαρχίας
Ανθίμου Δ'21.</div>
<div class="MsoNormal">
Ο Νεόφυτος ήταν πνευματικό τέκνο του Οικουμενικού Πατριάρχη
Γρηγορίου ΣΤ' του Φουρτουνιάδη, του από Σερρών.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ο ίδιος διηύθυνε τη
Μητρόπολη Σερρών (1836-1839) ως επίτροπος του Γρηγορίου <span style="font-size: xx-small;">22</span>, όταν αυτός εξελέγη
πατριάρχης και μαζί με τον πατριαρχικό θρόνο διατηρούσε για μερικά χρόνια και
τον αρχιερατικό θρόνο των Σερρών <span style="font-size: xx-small;">23</span>. </div>
<div class="MsoNormal">
Πιθανώς στη σχέση αυτή του Νεοφύτου με την
πόλη των Σερρών να οφείλεται και η γνωριμία του με τον Προκόπιο, τον οποίο
έλαβε μαζί του όταν μετατέθηκε στη μητρόπολη Δέρκων. </div>
<div class="MsoNormal">
Εξάλλου ο Προκόπιος δεν
ήταν ο μόνος Σερραίος που ακολούθησε τον από Δράμας Νεόφυτο στη Μητρόπολη
Δέρκων.</div>
<div class="MsoNormal">
Ο Νεόφυτος είχε ως πρωτοσύγκελό του το 1849 τον επίσης Σερραίο Μελέτιο
Σπανδωνίδη, μετέπειτα και για 45 χρόνια μητροπολίτη Ρασκοπρεσθένης <span style="font-size: xx-small;">24</span>.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Στις 14 Μαΐου του ίδιου έτους ο Προκόπιος εξελέγη επίσκοπος
Τρίκκης της Μητροπόλεως Λαρίσης, διαδεχόμενος τον Ιωσήφ το Μετεωρίτη, που
παύθηκε με απόφαση του Πατριαρχείου άτε δη έν αυτή άρχιερατεύοντος κυρίου Ιωσήφ
εγκληματίας φανείς καί την αξιοπρέπειαν τής 'Αγίας Εκκλησίας προσκρούσας
έπαύθη...<span style="font-size: xx-small;">25</span>.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ο Τρίκκης Προκόπιος Α' ο Σερραίος αναφέρεται σε ενθύμηση στο
ναό της Αγίας Παρασκευής των Τρικάλων με ημερομηνία 2 Φεβρουάριου 1854. Το
Σεπτέμβριο του ιδίου έτους <span style="font-size: xx-small;">26</span> παύεται από επίσκοπος με πατριαρχική και συνοδική
απόφαση και εξορίζεται στο Αγιο Όρος μαζί με άλλους επισκόπους, επειδή έλαβε
μέρος και ευνόησε την επανάσταση του 1854 στη Θεσσαλία.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<u> Δυστυχώς δεν μας είναι
γνωστή η δράση του επισκόπου Τρίκκης στην επανάσταση του 1854</u> ούτε και η
παραμονή του στο Αγιο Όρος, όπου πιθανώς να παρέμεινε έως το 1857. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ο Αγγλος πρόξενος στη Θεσσαλονίκη Blunt μας διασώζει σ’
έγγραφό του ότι ανάμεσα στους Έλληνες αιχμαλώτους της Καλαμπάκας ήταν και ο
μητροπολίτης της περιφέρειας, κατηγορούμενος ως υπαίτιος αναταραχής. </div>
<div class="MsoNormal">
Για την
απελευθέρωσή του ενδιαφέρθηκε ο ίδιος προσωπικά προβαίνοντας σε σχετικές,
ανεπιτυχείς όμως, ενέργειες στο Φουάτ εφέντη. Επρόκειτο μάλλον για τον επίσκοπο
Σταγών και Μετεώρων Κύριλλο, ο οποίος, αφού υπέστη βασανιστήρια, στάλθηκε
αιχμάλωτος στη Λάρισα <span style="font-size: xx-small;">27</span> και όχι για τον Τρίκκης Προκόπιο Α'.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i>Από τον Ιούλιο του 1857 ως τις 20 Σεπτεμβρίου του 1863 ο
Προκόπιος κλήθηκε ως πρώην Τρίκκης να ποιμάνει την επαρχία Μελενίκου</i></b> ως
εκπρόσωπος και επίτροπος του μητροπολίτη Μελενίκου Διονυσίου Ταπεινού, που
έλειπε συνοδικός στην Κωνσταντινούπολη.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Στο Μελένικο ο Προκόπιος διακρίθηκε για τη μετριοπαθή στάση
του.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<i> Επιδίωκε την ειρηνική συμβίωση των χριστιανών ελληνοφώνων ή σλαβοφώνων με
τους μουσουλμάνους και μεσολαβούσε συχνά στον αγά του Μελενίκου για την άρση
άδικων κατηγοριών και αποφάσεων <span style="font-size: xx-small;">28</span>. </i></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ωστόσο η στάση αυτή του Προκοπίου δεν άργησε
να παρεξηγηθεί από τον υποπρόξενο τον Σερρών Γ. Λαγκαδά στα 1863 και μάλιστα <span style="color: red;"><u>να
κατηγορηθεί ότι διαπνέεται από πανσλαβιστικές ιδέες</u></span>, μαζί πάντα με το
χαρακτηρισμό του Βουλγάρου την καταγωγή <span style="font-size: xx-small;">29</span>. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><span style="color: red;">Η αφορμή δόθηκε όταν ο <u>Προκόπιος</u>,
στην προσπάθεια του να βελτιώσει το επίπεδο των ιερέων της επαρχίας του,
<u>εγκατέστησε στη μητροπολιτική περιφέρεια Μελενίκου ιερείς από το μοναστήρι της
Ρίλας</u>, που θεωρούνταν <u>κέντρο των πλεκτανών της ρωσικής προπαγάνδας.</u> </span></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="color: red;">Οι ιερείς
αυτοί λειτουργούσαν<u> στη βουλγαρική γλώσσα</u> στα χωριά που τοποθετούνταν, </span><span style="color: blue;">ενώ
πρώτα η λειτουργία γινόταν στα ελληνικά. </span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Η ενέργειά του όμως αυτή
δικαιολογείται από την τάση συμβιβασμού και τη διάθεση ικανοποίησης μερικών
αιτημάτων των βουλγαροφώνων των βορείων κυρίως περιοχών από το Οικουμενικό
Πατριαρχείο, όταν μάλιστα η πλειοψηφία των κατοίκων στην υποδιοίκηση Ανω
Τζουμαγιάς ήταν ξεκάθαρα βουλγαρική και στις υποδιοικήσεις Πετρίτσης και
Μελενίκου υπήρχαν αρκετά βουλγαρικά χωριά. </div>
<div class="MsoNormal">
Το γεγονός αυτό το αναγνωρίζει και ο
ίδιος ο κατήγορος του Προκοπίου υποπρόξενος Λαγκαδάς σε έγγραφό του προς τον
υπουργό των εξωτερικών II. Δεληγιάννη <span style="font-size: xx-small;">30</span>.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Στο κατηγορητήριό του ο υποπρόξενος Λαγκαδάς ζητεί την
ενεργοποίηση της ελληνικής πρεσβείας στην Κωνσταντινούπολη προς το μητροπολίτη
Μελενίκου Διονύσιο, ώστε να παυθεί ο Προκόπιος από επίτροπος και να μετατεθεί
σε μητρόπολη, που δεν θα βρισκόταν σε τόσο εθνικά κρίσιμη θέση όπως το
Μελένικο. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Το έγγραφο του υποπροξενείου στάλθηκε στην Κωνσταντινούπολη την 1η
Οκτωβρίου του 1863, ο Προκόπιος όμως είχε ήδη εκλεγεί από τις 20 Σεπτεμβρίου<b>
μητροπολίτης Ερσεκίου στην Ερζεγοβίνη</b> διαδεχόμενος τον από Πισιδείας
Γρηγόριο <span style="font-size: xx-small;">31</span>.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ο Προκόπιος παρέμεινε στο Μελένικο ως τις 20 Ιανουαρίου του
1864, οπότε μετέβη στην Κωνσταντινούπολη, όπως συνηθιζόταν μετά την εκλογή των
αρχιερέων. </div>
<div class="MsoNormal">
Στις 8 Απριλίου του ίδιου έτους αναχώρησε για την έδρα της επαρχίας
του <b>Μοστάρ </b><span style="font-size: xx-small;">32</span>.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ως μητροπολίτης Ερσεκίου ο Προκόπιος συνετέλεσε ουσιαστικά
στη 0εμελίωση και εφαρμογή του συστήματος της αρχιερατικής επιχορήγησης με
αποτέλεσμα τη σταθεροποίηση των εισοδημάτων για τη μητρόπολη και το
μητροπολίτη. </div>
<div class="MsoNormal">
Ενδιαφέρθηκε, επίσης, για την τακτοποίηση και οργάνωση της
εκκλησιαστικής του περιφέρειας, θέτοντας έτσι τέρμα στην προηγούμενη ανώμαλη
κατάσταση. </div>
<div class="MsoNormal">
Τον Αύγουστο του 1864 ορίστηκε να μεταβεί ως έξαρχος στην Τούζλα,
έδρα της Μητρόπολης Σβορνικίου της Βοσνίας, για να ελέγξει αιτιάσεις σε βάρος
του μητροπολίτη Διονυσίου. Ο Προκόπιος, εκτελώντας με ευσυνειδησία την αποστολή
που του ανέθεσε η Εκκλησία, πρότεινε την απαλλαγή του Διονυσίου από τις
εναντίον του κατηγορίες <span style="font-size: xx-small;">33</span>.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: red;">Στα τέλη του 1874 ο Προκόπιος κάλεσε στο Μοστάρ, στην
υπηρεσία της επαρχίας του, <b>τον ιερομόναχο Θεοδόσιο Προδρομίτη από το Τερλήσιο
του Νευροκοπίου</b>, τον οποίο ο Προκόπιος είχε χειροτονήσει ιερέα όταν ήταν
τοποτηρητής ακόμα στη Μητρόπολη του Μελενίκου το 1864 <span style="font-size: xx-small;">34</span>.</span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: red;"> Ο <b>Θεοδόσιος </b>ήταν
<b>ανεψιός </b>του γνωστού <b>ηγουμένου </b>της Μονής Προδρόμου Σερρών Θεοδοσίου<span style="font-size: xx-small;"> 35</span>. </span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="color: red;">Από νωρίς
μπλέχτηκε στα σχέδια της Βουλγαρικής Εξαρχίας, </span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="color: red;">έδρασε γι’ αυτήν και τελικά
χειροτονήθηκε </span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="color: red;"><u>σχισματικός μητροπολίτης Σκοπιών</u>,</span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="color: blue;"> εκθέτοντας το θείο του ηγούμενο
Θεοδόσιο.</span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<i>Ο Προκόπιος συνέβαλε στην προσωρινή μεταστροφή του Θεοδοσίου και την
επιστροφή του στο Οικουμενικό Πατριαρχείο. </i></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ο τελευταίος όμως στην Ερζεγοβίνη
σύναψε σχέσεις με επαναστατικά και αντιτουρκικά στοιχεία με αποτέλεσμα να
φυλακιστεί όταν αποφάσισε να εγκαταλείψει το Μοστάρ και το Οικουμενικό
Πατριαρχείο και να προσχωρήσει ξανά στην Εξαρχία, η οποία αργότερα και τον
χειροτόνησε επίσκοπο <span style="font-size: xx-small;">36</span>.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ο Προκόπιος παρέμεινε στη Μητρόπολη Ερσεκίου εννέα χρόνια.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Στις 12 Μαΐου το 1875 μετατέθηκε στο Μελένικο επί πατριαρχίας Ιωακείμ Β '. </div>
<div class="MsoNormal">
Διαδέχτηκε το Διονύσιο Ταπεινό που είχε οικειοθελώς παραιτηθεί στις 25 Μαρτίου
του ίδιου έτους <span style="font-size: xx-small;">37</span>.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Στο γνώριμό του Μελένικο, ως μητροπολίτης πλέον, ο Προκόπιος
έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη μόρφωση των μελλοντικών κληρικών της
επαρχίας του. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: blue;">Αυτή τη φορά δ<u>εν στράφηκε για την προσέλκυση κληρικών προς τη
Ρίλα, που είχε καταστεί ολοφάνερα κέντρο των πανσλαβιστών,</u></span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: blue;"> αλλά στη Μονή του
Τιμίου Προδρόμου Σερρών όπου λειτουργούσε ιερατική σχολή <span style="font-size: xx-small;">38</span></span></i>.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Το Σεπτέμβριο του
1880 γράφει προς τον ηγούμενο του Προδρόμου και φίλο του Θεοδόσιο και του
συστήνει τον υποψήφιο σπουδαστή Βελίκη από το χωριό Λάτριβο της επαρχίας του,
καθώς και τον Αθανάσιο Στογιάννου από το Γολέσιαβο <span style="font-size: xx-small;">39</span>. </div>
<div class="MsoNormal">
Ο Βελίκης θα
παρακολουθούσε τα μαθήματα της προσφάτως συσταθείσης Σχολής Προδρόμου μόνο για
ένα έτος, με την υποχρέωση να γίνει με το τέλος των σπουδών του ιερέας.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Σ’ άλλη επιστολή του προς το Θεοδόσιο στις 22 Οκτωβρίου του
1880 συστήνει το μαθητή Δαμιάνη, γιο του προκρίτου του χωριού Σάβιακο, ενώ τον
Αύγουστο του επόμενου έτους διαβιβάζει συστατικό γράμμα των προκρίτων του
Σάβιακου για τον υποψήφιο μαθητή Δημήτριο Μπόζικα <span style="font-size: xx-small;">40</span>.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Το Σεπτέμβριο του 1883 ο Προκόπιος με συστατική επιστολή
ζητεί την εγγραφή στην ιερατική σχολή του Προδρόμου ενός μαθητή από τη σχολή
της Τζουμαγιάς, προοριζόμενου για ιερέας <span style="font-size: xx-small;">41</span>. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue;">Ο αριθμός των σπουδαστών στη σχολή του Προδρόμου που
προέρχονταν από την επαρχία Μελενίκου δείχνει τον ιδιαίτερο ζήλο του Προκοπίου
για τη μόρφωση των μελλοντικών στελεχών και συνεργατών του.</span> </div>
<div class="MsoNormal">
Οι αριθμοί είναι
αποκαλυπτικοί:</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Κατά το έτος 1880-1881 στην ιερατική σχολή του Προδρόμου, σε
σύνολο 24 σπουδαστών, φοιτούσαν 6 μαθητές από την επαρχία Σερρών, 6 από την
επαρχία Δράμας, 6 από την επαρχία Μελενίκου και 6 από τα γειτονικά προς τη Μονή
χωριά <span style="font-size: xx-small;">42</span>. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Κατά το επόμενο έτος 1881-1882, σε σύνολο 25 μαθητών, οι 8 προέρχονταν
από την επαρχία Σερρών, οι 7 από την επαρχία Δράμας και οι 10 από την επαρχία
Μελενίκου <span style="font-size: xx-small;">43</span>. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Το σχολικό έτος 1882-1883 από τους 26 μαθητές που φοιτούσαν, 9
προήλθαν από τη Μητρόπολη Σερρών, 4 από τη Μητρόπολη Δράμας, 7 από τη Μητρόπολη
Μελενίκου και 6 από τη Μητρόπολη Νευροκοπίου <span style="font-size: xx-small;">44</span>.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Τη συμπαράσταση όμως και την αγάπη του προς τον κλήρο ο
Προκόπιος την έδειξε και με άλλον τρόπο, με την αποστολή συνδρομητών προς το
γηροκομείο ορθοδόξων κληρικών, που λειτουργούσε στη νήσο Πρώτη στην
Κωνσταντινούπολη <span style="font-size: xx-small;">45</span>.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b>Παράλληλα όμως ο Προκόπιος έδειξε ενδιαφέρον και για τα
βουλγαρικά γράμματα. </b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Μεριμνούσε για τα βουλγαρικά σχολεία της επαρχίας του και
παρευρισκόταν συχνά στις εκδηλώσεις τους ευχόμενος την «έν ειρήνη καί όμονοία»
λειτουργία τους <span style="font-size: xx-small;">46</span>. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Επίσης με επιστολή του ο Προκόπιος προς τους εφόρους και
προκρίτους της σλαβόφωνης συνοικίας της Κάτω Τζουμαγιάς συνιστούσε τη μάθηση
όλων των γλωσσών του τόπου, </div>
<div class="MsoNormal">
δηλαδή </div>
<div class="MsoNormal">
ελληνικά, </div>
<div class="MsoNormal">
βουλγαρικά και </div>
<div class="MsoNormal">
τουρκικά, </div>
<div class="MsoNormal">
<u>βοηθώντας
όμως με τον τρόπο αυτό την εισαγωγή της βουλγαρικής στα σχολεία </u><span style="font-size: xx-small;">47</span>. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: red;">Στην Κάτω
Τζουμαγιά μάλιστα ο Προκόπιος επιχείρησε πραξικοπηματικά και παρά τις
αντιδράσεις των κατοίκων και του Ελληνικού Προξενείου Σερρών, να ιδρύσει
βουλγαρικό σχολείο ζητώντας και τη σύμπραξη των τουρκικών αρχών για το σκοπό
αυτό.</span></i> </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Μαρτυρείται από το διδάσκαλο της κωμόπολης Τόλιο Στεργίου ότι οι
<b>βουλγαρόφρονες </b>από τον ενθουσιασμό τους για τις ενέργειες του μητροπολίτη υπέρ
αυτών ζητωκραύγαζαν δημόσια</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="color: red;">Ζήτω ή Βουλγαρία καί ό δεσπότης μας</span></b> <span style="font-size: xx-small;">48</span>.</div>
<div class="MsoNormal">
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Αξιοσημείωτη είναι η δικαιολογία του Προκοπίου σχετικά με
την ίδρυση βουλγαρικών σχολείων. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Όπως δηλώνει, επιτρέπει την ίδρυση βουλγαρικών
σχολείων, διότι την επιτρέπει και το Πατριαρχείο. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Αν αυτό το απαγόρευε, τότε
και αυτός υπακούοντας δεν θα επέτρεπε τη λειτουργία τους στην επαρχία του. </div>
<div class="MsoNormal">
Εξηγεί όμως πως το Πατριαρχείο, </div>
<div class="MsoNormal">
<b>βλέποντας την ιδιαίτερα καλή μεταχείριση του
Βούλγαρου Εξάρχου από την Υψηλή Πύλη</b> και </div>
<div class="MsoNormal">
<b><u>φοβούμενο μήπως οι σλαβόφωνοι στη
Μακεδονία κηρυχθούν σχισματικοί</u></b>, </div>
<div class="MsoNormal">
<u>εξαναγκάστηκε να μην εμποδίσει τη διδασκαλία
της βουλγαρικής γλώσσας</u> στη μερίδα του ποιμνίου του που το επιθυμούσε <span style="font-size: xx-small;">49</span>. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Έτσι ο
Προκόπιος έδινε νέες αφορμές για κατηγορίες σε βάρος του και μάλιστα σε τέτοιο
σημείο που να θεωρείται προτιμότερο και λιγότερο επιβλαβές στον ελληνισμό το να είχε
προσχωρήσει στους σχισματικούς. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Η συνεχής μάλιστα εμφάνιση στην επαρχία
Μελενίκου Βουλγάρων διδασκάλων, φανερών προπαγανδιστούν της πανσλαβιστικής
ιδέας, δημιούργησε ένα ιδιαίτερα αρνητικό κλίμα σε βάρος του Προκοπίου, ο
οποίος σύμφωνα με τους χαρακτηρισμούς: </div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: blue;">τον έπιμενίδειον ύπνον εϋδει διά τά έν
τη επαρχία αντοϋ συμβαίνοντα, ή δέ Μεγάλη Εκκλησία άδιαφορεϊ...</span></i><span style="font-size: xx-small;">50</span>.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Σχετική με την εμφάνιση των προπαγανδιστών είναι μια επιστολή-αναφορά που έστειλε ο Προκόπιος στο Πατριαρχείο
στις 23 Ιανουαρίου του 1883.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ο Προκόπιος ενημέρωνε τον Πατριάρχη για την
κατάσταση στην επαρχία Μελενίκου με την επαναφορά από την οθωμανική κυβέρνηση </div>
<div class="MsoNormal">
<i>των παυθέντων βουλγαροδιδασκάλων, αποστόλων της βουλγαρικής Εξαρχίας, </i></div>
<div class="MsoNormal">
που, αρωγοί
στο έργο των ληστοσυμμοριτών,</div>
<div class="MsoNormal">
περιέρχονταν τα χωριά διχάζοντας τους κατοίκους, </div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="color: blue;"><u>ακόμη και στο αναμφισβήτητα ελληνικό Μελένικο. </u></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ο μητροπολίτης ζητούσε τη
συμπαράσταση της Μ. Εκκλησίας και τη μεσολάβησή της στην αυτοκρατορική
κυβέρνηση για την αντιμετώπιση της κατάστασης που μόνο έριδες και ταραχές
προξενεί στον κόσμο.</div>
<div class="MsoNormal">
Στην αναφορά του αυτή ο Προκόπιος υπέγραφε με τη φράση: </div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: blue;">Θεράπων ελάχιστος καί τοϊς όρισμοΐς προθυμότατος </span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue;"> + Ό Μελενίκου <span style="font-size: xx-small;">51</span>.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBPOsyfCA5TrDIRkkdJi06ydl-4nm8QbUfz4ZguJ6Fx4NsZ8-m7QSl4R-RtrKrx7vmaMHgZqGVz0VuEStYS-o1hWEsSY0zE86dfmzHcbuap_Fhve_kDrO6s1Zw25U9Ao47OJTTPcCu1zwL/s1600/%CE%A6%CE%AF%CE%BB%CE%B9%CF%80%CF%80%CE%BF%CF%82%CE%9C%CE%B1%CE%BA%CE%B5%CE%B4%CF%8E%CE%BD.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBPOsyfCA5TrDIRkkdJi06ydl-4nm8QbUfz4ZguJ6Fx4NsZ8-m7QSl4R-RtrKrx7vmaMHgZqGVz0VuEStYS-o1hWEsSY0zE86dfmzHcbuap_Fhve_kDrO6s1Zw25U9Ao47OJTTPcCu1zwL/s200/%CE%A6%CE%AF%CE%BB%CE%B9%CF%80%CF%80%CE%BF%CF%82%CE%9C%CE%B1%CE%BA%CE%B5%CE%B4%CF%8E%CE%BD.jpg" width="155" /></a><i><b><span style="color: blue;">Αφορμή επίσης για δριμύτατες κατηγορίες σε βάρος του
μητροπολίτη Μελενίκου έδωσε η κυκλοφορία επιστολής του προς το βοηθό του
επισκόπου Δαφνουσίας στις 29 Ιουνίου του 1884, </span></b></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><b><span style="color: blue;">στην οποία αναφέρει το Φίλιππο
της Μακεδονίας</span></b></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><b><span style="color: blue;"> <u>όχι με τον ελληνικό τίτλο «βασιλιάς</u>»</span></b></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><b><span style="color: #0c343d;"><u> αλλά με το σλαβικό
«κράλης», </u></span></b></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><b><span style="color: blue;">παραπέμποντας ταυτόχρονα τον ενδιαφερόμενο να μάθει </span></b></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><b><span style="color: blue;">περί της αληθινής
καταγωγής του Φιλίππου </span></b></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><b><span style="color: blue;"><u>στον Γ' Ολυνθιακό του Δημοσθένη.</u> </span></b></i></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Το τι υπονοούσε είναι
φανερό. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<i><u>Απόσπασμα της επιστολής αυτής ενεχείρισε στο Προξενείο Σερρών ο
μητροπολίτης Σερρών <span style="font-size: xx-small;">52</span></u></i>.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Η επιθυμία του τμήματος Δεμίρ-Ισάρ ν’ αυτονομηθεί από τη
Μητρόπολη Μελενίκου και το μητροπολίτη της και ν’ αποκτήσει δικό του επίσκοπο
δημιούργησε πολλά προβλήματα στον Προκόπιο, γιατί τα επιχειρήματα για τη
σύσταση μιας τέτοιας ιδιαίτερης επισκοπής στηρίχτηκαν κυρίως στις κατηγορίες
εναντίον του και όχι τόσο στις πραγματικές ανάγκες του τόπου, που όντως έκαναν
αναγκαία την ίδρυση μιας τέτοιας επισκοπής.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Η αρχή είχε γίνει με το διορισμό
βοηθών επισκόπων, υπευθύνων για το τμήμα Δεμίρ-Ισάρ με τον τίτλο «<b>Δαφνουσίας</b>». </div>
<div class="MsoNormal">
Πρώτος βοηθός επίσκοπος Μελενίκου είχε τοποθετηθεί ο Δαφνουσίας Χαρίτων
(Νοέμβριος 1848-1872) <span style="font-size: xx-small;">53</span>.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Στο χρονικό διάστημα
από το 1872 ως τις 30 Μαρτίου 1883 δεν τοποθετήθηκε άλλος βοηθός επίσκοπος
Μελενίκου. </div>
<div class="MsoNormal">
Τα καθήκοντά του φαίνεται ότι ασκούσε ο προποσύγκελος του
μητροπολίτη.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Τον Ιανουάριο του 1881 <span style="font-size: xx-small;">54 </span>μερίδα των χριστιανών κατοίκων του
Δεμίρ-Ισάρ διαμαρτυρήθηκε στον Οικουμενικό Πατριάρχη Ιωακείμ Γ' κατά του
μητροπολίτη Προκοπίου. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Στις καταγγελίες αυτές όμως απάντησε, υπερασπίζοντας το
μητροπολίτη της, η άλλη μερίδα παν χριστιανών του Δεμίρ-Ισάρ, γεγονός που
δείχνει και τις εσωτερικές διαμάχες που ταλάνιζαν τις κοινότητες την εποχή
εκείνη, διαμάχες όπως αυτήν του Δεμίρ-Ισάρ για τον έλεγχο των κοινοτικών
πραγμάτων. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Το μητροπολίτη υπερασπίστηκαν και οι κάτοικοι του Μελενίκου,
συγκεντρώνοντας υπέρ αυτού πάνω από δύο χιλιάδες υπογραφές και αρκετές
μουχταρικές σφραγίδες. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Η αιτία της καταγγελίας, όπως αποδείχτηκε, ήταν η
απόλυση του πρωτοσυγκέλλου της Μητρόπολης Μελενίκου και υπευθύνου για το τμήμα
του Δεμίρ-Ισάρ.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Το Μάιο του 1883 ορισμένοι εκ των κατοίκων του Δεμίρ-Ισάρ
επανήλθαν στο αίτημά τους εκφράζοντας τα παράπονά τους προς το Οικουμενικό
Πατριαρχείο, με τα οποία επεδίωκαν το διορισμό επισκόπου για την κάλυψη των
θρησκευτικών τους αναγκών.</div>
<div class="MsoNormal">
Το Πατριαρχείο ενημέρωσε το μητροπολίτη Προκόπιο, ο
οποίος άφησε το θέμα στην κρίση του Πατριάρχη και της συνόδου, που προχώρησαν
στη χειροτονία επισκόπου Δαφνουσίας, ως βοηθού επισκόπου του μητροπολίτη
Μελενίκου. </div>
<div class="MsoNormal">
Τελικά, για τη θέση αυτή επιλέχτηκε ο Σερραίος αρχιδιάκονος της
Μητρόπολης Σερρών Μεθόδιος Παπαεμμανουήλ, τελειόφοιτος της Χάλκης, <b>γνώστης της
βουλγαρικής και της τουρκικής γλώσσας</b> και κυρίως της κατάστασης που επικρατούσε
στα μέρη εκείνα. </div>
<div class="MsoNormal">
Τη χειροτονία μάλιστα του νέου επισκόπου τέλεσε ο ίδιος ο
κυρίαρχος μητροπολίτης Μελενίκου, συγχοροστατούντων του αρχιεπισκόπου
Νευροκοπίου και του επισκόπου Ελευθερουπόλεως <span style="font-size: xx-small;">55</span>.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Το ζήτημα της πλήρους αυτονόμησης της αρχιερατικής
περιφέρειας Δεμίρ-Ισάρ από τη μητρόπολη Μελενίκου επανήλθε τον Ιανουάριο του
1887 με τη χειροτονία του Τενεδίου Κωνσταντίνου Χατζηαποστόλου ως επισκόπου
Δαφνουσίας (αργότερα έγινε Μελενίκου από Λιτίτζης, Μάιος 1894-Μάρτιος 1899), με
την υποστήριξη μάλιστα του Ελληνικού Προξενείου Σερρών <span style="font-size: xx-small;">56</span>.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ο Προκόπιος συνάντησε, ως μητροπολίτης Μελενίκου, μεγάλες
αντιδράσεις εναντίον του υποκινούμενες από το Ελληνικό Προξενείο Σερρών, που
πολλές φορές ζήτησε τη μετάθεσή του από το Μελένικο, εξαιτίας, όπως αναφέρεται,
της εθνικά επικίνδυνης διαγωγής του εκεί <span style="font-size: xx-small;">57</span>. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Σε έγγραφό του προς το Γενικό
Προξενείο Θεσσαλονίκης ο πρόξενος των Σερρών αναφέρει για το μητροπολίτη Μελενίκου:</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: blue;"> ό τήν εκκλησίαν προδίδων <b>Μελενίκου </b>είναι μυστικός καί επικίνδυνος ώς εκ της
Θέσεώς του ταύτης <b>οργανον τής βουλγαρικής προπαγάνδας</b>, είναι άνάγκη
κατεπείγουσα νά άπομακρυνθή οχι μόνον άπό τήν επαρχίαν του αλλά άπό όλα τά μέρη
ταϋτα εις ά κρυφίως ραδιουργεί. </span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Το φθινόπωρο μάλιστα του 1884 το Προξενείο
Σερρών δεν δίστασε να στείλει τον εκ Δεμίρ-Ισάρ Έλληνα υπήκοο Κωνσταντίνο
Σεμέτσο στην Κωνσταντινούπολη, για να ενημερώσει την Ελληνική Πρεσβεία
αναφορικά με τη διαγωγή του μητροπολίτη Προκοπίου <span style="font-size: xx-small;">59</span>.</div>
<div class="MsoNormal">
Ο Σεμέτσος συχνά ενημέρωνε
το Ελληνικό Προξενείο Σερρών για τις δραστηριότητες του Προκοπίου.</div>
<div class="MsoNormal">
Μάλιστα σε
δύο επιστολές του που έστειλε στο Προξενείο στις 26 Ιουνίου και στις 2 Ιουλίου
του 1884 καταφέρεται εναντίον του <u>μητροπολίτη χαρακτηρίζοντάς τον ως άθλιο</u> <span style="font-size: xx-small;">60</span>. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ήταν
η εποχή που το Δεμίρ-Ισάρ ζητούσε την εκκλησιαστική του αυτονόμηση από το
Μελένικο.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: red;">Ο Προκόπιος κατηγορήθηκε για την αδιαφορία που έδειξε στη
συνεργασία του με το Προξενείο σε ζητήματα κυρίως εκπαιδευτικά <span style="font-size: xx-small;">61</span>, για
εγκατάσταση βουλγαροδιδασκάλων σε ελληνικά σχολεία και τη συνδρομή του στη
λειτουργία βουλγαρικού σχολείου σε εκκλησιαστικό μάλιστα κτήριο <span style="font-size: xx-small;">62</span>. </span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Σε έγγραφο
του Υπουργείου Εξωτερικών προς την Ελληνική Πρεσβεία στην Κωνσταντινούπολη το
Δεκέμβριο του 1883 αναφέρεται σχετικά για τον Προκόπιο:</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: blue;">Ή μέχρι τον νϋν
πολιτεία του απαθής καί άδιάφορος ώς προς πάσαν τών Βουλγάρων ένέργειαν, άπό
τίνος όμως ήδη χρόνου ήρξατο φανερώς υποστηρίζων τούς άγώνας εκείνων διά
προτρεπτικών πρός τάς κοινότητας Τζουμαγιάς καί Πετρίτσης έπιστολών πρός
αποδοχήν Βονλγάρων διδασκάλων επί τώ λόγω ότι, καθώς ή Τουρκική κυβέρνησις
επιτρέπει τήν έλευθέραν λειτουργίαν τών σχολείων πάσης έθνότητος οϋτω καί ή
Εκκλησία δέον νά μή παρακωλύη τήν κανονικήν αυτών πρόοδοί <span style="font-size: xx-small;">63</span>.</span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Σε αναφορά επίσης του πρόξενου Σερρών Ν. Μπέτσου προς τον
υπουργό των Εξωτερικών Α. Κοντόοταυλο αναφέρεται: </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: blue;">ό δε άγιος Μελενίκου έν τώ φανερώ
μέν απρακτεί καί έν άκρα πολιτεύεται επιφυλάξει, εν τω κρυπτω δέ καί εμμέσως
τοΐς εχθροΐς ημών συμπράττει καί παραλύει σχεδόν διά τής πονηράς ταύτης
πολιτείας τον τάς έπιτόπου ήμετέρας ένεργείας. </span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: blue;">Τό Έλ. Προξενεϊον πρό χρόνων ικανών εύρίσκεται εις την
δνσάρεστον θέσιν νά τηρή τυπικήν τι να καί έπίπλαστον μόνον σχέσιν πρός τόν
’Αρχιερέα τοϋτον [καί] ύπολαμβάνει κινδυνώδες νά συνεννοηθή άπ' ευθείας μετ’
αυτόν καί περί τής ελάχιστης εθνικής ύποθέσεως</span></i><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Για την αντιμετώπιση της κατάστασης ο Πρόξενος πρότεινε να
μην απομακρυνθεί ο Μελενίκου με βιασύνη, αλλά αφού κληθεί πρώτα ως συνοδικός
και αντικατασταθεί από τοποτηρητή γνωστών και αδιαφιλονίκητων ελληνικών
φρονημάτων, στη συνέχεια να τοποθετηθεί σε κάποια ασιατική επαρχία ή ως γέρων ή
και προεδρικώς, όπου θα είναι ακίνδυνος. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Την αντικατάσταση του Προκοπίου, αφού
πρώτα εξακριβωθεί η γνώμη του Πατριάρχη, υποστήριξε ενστερνιζόμενο τις
προτάσεις του προξένου Σερρών και το υπουργείο Εξωτερικών σε έγγραφά του προς
την πρεσβεία της Κωνσταντινούπολης <span style="font-size: xx-small;">65</span>. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης πιεζόμενος από
το ελληνικό Υπουργείο των Εξωτερικών υποσχέθηκε ότι θα μεριμνούσε για την
αθόρυβη απομάκρυνση του Προκοπίου από τη Μητρόπολη Μελενίκου <span style="font-size: xx-small;">66</span>. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ταυτόχρονα
τέθηκε πάλι επιτακτικά το θέμα της εκκλησιαστικής αυτονόμησης του τμήματος
Δεμίρ -Ισάρ από τη Μητρόπολη Μελενίκου.</div>
<div class="MsoNormal">
Σημαντική ήταν η απάντηση του Πατριάρχη
σε εμπιστευτικό σημείωμα: </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: blue;">Πολλά κατά καιρούς έλέχθησαν καί έγράφησαν περί τοϋ
<b>Μητροπολίτου Μελενίκου ώς σλαβοφίλου,</b> επίσημος όμως ποιμαντική ενέργεια αύτοϋ
ουδόλως επιμαρτυρεί τούτο.</span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: blue;"> Οί άδιστάκτως φρονοϋντες ότι οϋτος όντως σλαβοφιλεί
σχηματίζουσι τάς ιδέας αυτών από την αδράνειαν μεθ’ ην δεικνύει εις τά περί
σχολείων καί άδελφοτήτων. </span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: blue;"><b>Ή εκκλησία εξ ενός μή έχουσα αδιάψευστα τεκμήρια τής
σλαβοφίλου αύτοϋ διαγωγή</b>ς, εξ άλλου φοβουμένη μεγαλύτερον σάλον καί βλάβην
άπέσχε νά άποφασίση τελειωτικώς. </span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: blue;">Ωστόσο αποφάσισε να διορίσει τιτουλάριο
επίσκοπο για το διαμέρισμα Δεμίρ-Ισάρ </span></i><span style="font-size: xx-small;">67</span>.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Κατηγορήθηκε επίσης για το χωρισμό των νέων στο Πετρίτσι
μεταξύ ορθοδόξων και σχισματικών, την παραχώρηση ενός από τα δύο σχολεία της
κοινότητας στους Βουλγάρους <span style="font-size: xx-small;">68</span>, την εισαγωγή στον αριστερό χορό της εκκλησίας
του Πετριτσίου της βουλγαρικής γλώσσας από το 1884 και τη χειροτονία Βουλγάρων
ιερέων <span style="font-size: xx-small;">69</span>. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Οι αντιπρόσωποι της ελληνικής κοινότητας Πετριτσίου
κατήγγειλαν μάλιστα στο Ελληνικό Προξενείο Σερρών την ενθάρρυνση των Βουλγάρων
από το μητροπολίτη Μελενίκου, </div>
<div class="MsoNormal">
εις την δικαιοδοσίαν τοϋ οποίον ή πόλις ημών
(ενν. το Πετρίτσι) έχει την ατυχίαν νά εϊνε..., στην κατάληψη ναού από τους
εξαρχικούς. </div>
<div class="MsoNormal">
Σπουδαίο ρόλο στις καταγγελίες έπαιξε ο δάσκαλος του Πετριτσίου Φ.
Ταπεινός, πιθανότατα συγγενής του «οικειοθελώς» παραιτηθέντος μητροπολίτη πρώην
Μελενίκου Διονυσίου Ταπεινού, προκατόχου του Προκοπίου <span style="font-size: xx-small;">70</span>.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: blue;"> Ο Φ. Ταπεινός μάλιστα
προμήθευσε στο Προξενείο Σερρών εγκύκλιο του Προκοπίου προς το σύγκελό του στο
Πετρίτσι, στις 18 Νοεμβρίου του 1883, </span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: blue;">με την οποία χορηγεί την άδεια να ψάλλουν</span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: red;"> στα σλαβικά στις δύο εκκλησίες του Πετριτσίου εκτός από τον Απόστολο και το
Ευαγγέλιο</span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: blue;"> (<b>υπήρχε άλλωστε και η απαγόρευση του Πατριαρχείου να κυκλοφορούν σε
βουλγαρική μετάφραση το Ευαγγέλιο και ο Απόστολος</b>).</span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Στην εγκύκλιό του
αυτή ο Προκόπιος αυτοχαρακτηρίζεται «<b>Χριστιανός Ορθόδοξος Μακεδών</b>» ενισχύοντας
έτσι τις κατηγορίες εναντίον του <span style="font-size: xx-small;">71</span>.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Δεν είναι ξεκάθαρα τα αίτια που προκάλεσαν την εχθρότητα
ανάμεσα στο μητροπολίτη Προκόπιο και στους αδελφούς Ταπεινού, συγγενείς του
πρώην μητροπολίτη Μελενίκου Διονυσίου Ταπεινού. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Επιστολή, που δημοσιεύτηκε στην
εφημερίδα «Βυζαντίς» <span style="font-size: xx-small;">72 </span>της Κωνσταντινούπολης, εκ Πετριτσίου δήθεν προερχόμενη,
περιείχε πλήθος συκοφαντιών κατά του γιατρού Νικολάου Γρ. Ταπεινού και του
αδελφού του Φ. Ταπεινού, διδασκάλου στο Πετρίτσι.</div>
<div class="MsoNormal">
Η επιστολή προσπαθούσε να
υπερασπισθεί το μητροπολίτη Μελενίκου από τις εναντίον του κατηγορίες χρησιμοποιώντας
επιχειρήματα κατά των δύο αδελφών Ταπεινού. </div>
<div class="MsoNormal">
Ακόμη περισσότερο περιπλέκει την
κατάσταση το ότι ο γιατρός Νικόλαος Ταπεινός είχε ως σύζυγό του μια ανεψιά του
μητροπολίτη Προκοπίου <span style="font-size: xx-small;">73</span>.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Είναι πάντως γεγονός ότι όχι μόνο εξαιτίας των δύο Ταπεινών
η ελληνική κοινότητα Πετρίτσης στάθηκε αρνητική απέναντι στον Προκόπιο.</div>
<div class="MsoNormal">
Σε
ανταπόκριση του «<b>Νεολόγου</b>» από το Πετρίτσι, που δημοσιεύθηκε στις 4 Μαΐου του
1888 <span style="font-size: xx-small;">74</span>, αναφέρεται:</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<i> Εύρεθείς χάριν ιδιαιτέρων μου υποθέσεων ενταύθα άπό τινας
ημέρας, κατά καθήκον έρχομαι δι’ ολίγων νά περιγράψω τήν οίκτράν κατάστασιν εις ήν περιέστη ή ελληνική κοινότης
Πετρίτσης ώς εκ τής άδρανείας τού Αγίου Μελενίκου κ. Προκοπίου. </i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><br /></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i>Γνωστόν
τυγχάνει ότι άπό τού 1884 ή εν Μεσαχώρω έδρεύουσα σχισματική εξαρχία προσπαθεί
παντί σθένει νά ίδρυση εις τά διάφορα μέρη τής Μακεδονίας σχολεία καί δι' αυτών
νά επιτυχή τούς σκοπούς αύτής... </i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><br /></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i>Οϋτω λοιπόν στήσασα άνόμως καί ενταύθα τά
κέντρα αύ τής μετ’ έπιτάσεως άγωνίζεται διά τών οργάνων αύ τής ... νά διαδώση
σύν τοΐς νάμασι τής βουλγαρικής παιδείας καί τόν ιόν τής άποστροφής πρός πάν
ο,τι άνέκαθεν ύπήρξεν έλληνικόν. </i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><br /></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i>Άλλ ’ ο "Αγιος Μελενίκου καίτοι ταϋτα
έγνώριζε, καίτοι την πολιτείαν τής εξαρχίας καί τών οργάνων αύ τής εκ τού
πλησίον βλέπει, εξακολουθεί νά άποκαλή αύτούς τέκνα τής Μεγάλης Εκκλησίας καί
νά εύλογή αύτούς καί τά σχολεία αύτών νά έπισκέπτηται καί νά καλή αύτούς σέ
συμπόσια καί δείπνα. </i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><br /></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i>Πολύ δέ ολίγον μέλει αύτώ εάν οί πρόκριτοι καί οί
όρθοφρονοϋντες κάτοικοι ζητοϋσι την παλινόρθωσιν τών καθεστώτων καί την τών
κακώς κειμένων, ερχόμενος δέ εις έπίσκεψιν τών τέκνων του περιορίζεται εις τό
νά άνεγείρη άχυρώνας καί δωμάτια μόνον διά τόν έαυτόν του καί διά τόν άνεψιόν
του, έάν δέ οί <b>βουλγαροδιδάσκαλοι </b>καί αί <b>διδασκάλισσαι </b>αύτών φανερόν
κηρύττουσιν οτι είσί σταλμένοι άπό την εξαρχίαν καί ότι λαμβάνουσι κατ’ έτος
250 λίρας καί έτέρας 150 δι ’ άπρόοπτα έξοδα ό "Αγιος Μελενίκου κηρύττει
οτι δέν τά ήκουσεν... </i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><br /></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i>Εύτυχώς όμως έλθών κατά τήν 10 άπριλίου καί λειτουργήσας
εν τώ ναώ τού άγιου Νικολάου εΐδεν όφθαλμοφανώς οτι ό βούλγαρος ψάλτης, ον ή
Σεβασμιότης του καλοκαγαθία φερομένη διώρισεν άπό τριετίας ϊνα ψάλλη έν τή
είρημένη εκκλησία, δέν τόν ήκουσε καί εξακολουθεί νά ψάλλη τό Χερουβικόν
<b>βουλγαριστί</b> έν ω ή Σεβασμιότης του διέταξε διά ποιμαντορικών έπιστολών πρό
τετραετίας</i></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="color: blue;"><i> όπως οί δεξιοί χοροί τών εκκλησιών ψάλλωσιν ελληνιστί </i></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="color: red;"><i>καί μόνον οί
άριστεροί βουλγαριστί... </i></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<i><br /></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i>Τί δέ νά ειπωμεν καί περί τού επιτρόπου αύτοϋ... </i></div>
<div class="MsoNormal">
<i>Αλλ'
ό ”Αγιος Μελενίκου ώς βούλγαρος όνειρευόμενος μεγάλην Βουλγαρίαν διότι
έγαργαλίσθη άπό τήν νύν μεθορεύουσαν ηγεμονίαν έχει δίκαιον νά άγνοή τά
συμβαίνοντα ή Μεγάλη όμως τού Χριστοϋ Εκκλησία δέν οφείλει νά ύπερασπισθή τά
τέως αύτής πιστά τέκνα, άτι να παρ' αύτής ζητοϋσι καί έκλιπαροϋσιν ύπεράσπισιν; </i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><br /></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i>Διατί ή εξαρχία νά έπεμβαίνη ενταύθα καί ημείς ούχί μόνον νά σιωπώμεν, άλλά νά
δίδωμεν καί τάς εκκλησίας ημών καί τά σχολεία διά νά έκτελώνται διάφορα έργα; </i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><br /></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i>Διατί ή Μ. Εκκλησία άφοϋ δέν πιστεύει εις τάς δικαίας αιτήσεις τής
όρθοφρονούσης μερίδος πιστεύει εις τά γραφόμενα τού Αγίου Μελενίκου καί δέν
στέλλει επίτηδες άνθρωπον διά νά πληροφορηθή τί συμβαίνει; </i></div>
<div class="MsoNormal">
<i>Τή άληθεία
άνεξήγητός έστιν ή σιωπή αύ τη τής Μ. Εκκλησίας καί ούδέν έτερον ύπ εμφαίνει
είμή άδυναμίαν ...</i></div>
<div class="MsoNormal">
<i>Τά όργανα τής έξαρχίας, "Αγιε Μελενίκου, έχουσιν
ώρισμένον σκοπόν τόν όποιον έγνώριζες... </i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><br /></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i>Φοβερά εύθύνη έπίκειται καί άλλίμονον
εις ημάς ελπίζοντας νά έπιτύχωμεν τών δικαίων ημών έκ τοιούτου μητροπολίτου δι’
ον ουκ ολίγα έδημοσιεύβησαν. </i></div>
<div class="MsoNormal">
<i>Απορον όμως τί ή Μ. Εκκλησία σκέπτεται. *Αρα γε,
άφοϋ έγνώρισε τα σνμβαίνοντα καί τάς ένεργείας των βουλγάρων. έπικυροί την
πολιτείαν τοϋ Άγιον Μελενίκον...; </i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><br /></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i>Πολλοστήν ταύτην φοράν παρακαλοϋμεν τό Οίκ.
Πατριαρχεϊον ϊνα δώση άκρόασιν καί πίστιν καί έπιτάξη αύστηρώς τον άγιον
Μελενίκον νά μή φέρηται μεροληπτικώς...</i></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Στις 6 Δεκεμβρίου του 1888, κατά τη συνηθισμένη επίσκεψη του
μητροπολίτη Μελενίκου στο Πετρίτσι εξαιτίας της γιορτής του Αγίου Νικολάου, στο
όνομα του οποίου ετιμάτο ο ένας από τους δύο ναούς της πόλης, προκλήθηκε
σύγχυση κατά τη διάρκεια της λειτουργίας, όταν Βούλγαροι προπαγανδιστές
επεδίωξαν να διαταράξουν τη συμφωνημένη σειρά ψαλμωδίας στις δύο γλώσσες. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ο
Προκόπιος προτίμησε να μην ανακατευτεί στη συμπλοκή κρυπτόμενος, <b>γιατί κατά το
μεγαλύτερο μέρος της λειτουργίας και ο ίδιος έψελνε στη βουλγαρική <span style="font-size: xx-small;">75</span>.<o:p></o:p></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Οι προσπάθειες του Προκοπίου να οργανώσει και να θέσει σε
εφαρμογή και στο Μελένικο ένα σταθερό σύστημα αρχιερατικής επιχορηγίας, όπως με
επιτυχία εφήρμοσε στη Μητρόπολη Ερσεκίου, αποτέλεσαν μια ακόμη αφορμή να
κατηγορηθεί, ανάμεσα στα άλλα, και για φιλοχρηματία και ότι με τις απαιτήσεις
του εκεί οδηγήθηκε σε αποσκίρτηση στο σχίσμα η πλειοψηφία των χριστιανών της
Ανω Τζουμαγιάς <span style="font-size: xx-small;">76</span>.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Φαίνεται όμως ότι δεν υπήρχαν μόνο κατηγορίες σε βάρος του
Προκοπίου, αλλά και επαινετικά σχόλια.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Έτσι, όταν το 1881 ο πατριάρχης Ιωακείμ
Γ ζήτησε από το φίλο του πρόξενο των Σερρών Παπακωστόπουλο πληροφορίες για τους
αρχιερείς της προξενικής περιφέρειας Σερρών, εκείνος του απάντησε για το μητροπολίτη
Μελενίκου Προκόπιο:</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: blue;"> ...σήμερον τίποτε δέν ήμπορώ νά είπω κατά τοϋ Ιεράρχον
τούτον. Ήυνόησεν τά σημεία των καιρών καί την άνάγκην φιλοτιμίαν ποιούμενος
παρέχει τώ Συλλόγω (ενν. Φιλεκπαιδευτικό) την έαυτοϋ πρόθυμον συνδρομήν καί
σύμπραξιν έν άπασι τοις διαμερίσμασι τής αρχιεπισκοπής του καί συνετέλεσεν ου
σμικρόν εις την προαγωγήν τών ενεργειών τον... (ενν. του συλλόγου) <span style="font-size: xx-small;">77</span>.<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ο Προκόπιος υποστηρίχτηκε από το Πατριαρχείο καί ιδιαίτερα
από τον πατριάρχη Διονύσιο τον Ε', με τον οποίο γνωριζόταν από πολλά χρόνια,
όταν ακόμη ο Προκόπιος ήταν διάκονος του Δέρκων. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ο Διονύσιος ο Ε',
υποστηρίζοντας το μητροπολίτη Μελενίκου απάντησε στον υπάλληλο της Ελληνικής
Πρεσβείας στην Κωνσταντινούπολη Ναούμ σχετικά με τις κατηγορίες σε βάρος του
Προκοπίου ότι:</div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: purple;"> ...ό Άγιος Μελενίκον ποιμαίνει επαρχίας κατοικουμένας τό
πλεϊστον νπό ελληνοφώνων οϋς ή βουλγαρική προπαγάνδα δέν ήδυνήθη νά άποσπάση
μέχρι τονδε έκ τών κόλπων τής Μ. Εκκλησίας χάριν τής προσπαβείας τον έν λόγω
Μητροπολίτου.. </span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: purple;">Ή εις τάς παρούσας περιστάσεις μετάθεσις τον Μητροπολίτον
Μελενίκον δυναται νά φέρη λίαν σοβαρά άποτελέσματα ών τήν ευθύνην δέν έπιθυμεϊ
νά άναλάβη (ενν. ο Πατριάρχης)...78.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ο Διονύσιος σημειώνει μάλιστα σε άλλη του
επιστολή προς την Ελληνική Πρεσβεία Κωνσταντινουπόλεως ότι</div>
<div class="MsoNormal">
<i> ο μητροπολίτης Μελενίκου
ουδέποτε καθυστέρησε τήν περί τών έθνικών ίδρυμάτων συνδρομήν τον <span style="font-size: x-small;">79</span>.</i><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: blue;">Στην Κωνσταντινούπολη ο <b>Προκόπιος </b>δεν έχασε για μια ακόμη
φορά την ευκαιρία να δείξει το <b>μεγάλο και πραγματικό του ενδιαφέρον για τα
ελληνικά γράμματα και την ανάπτυξη της ελληνικής παιδείας στη Μακεδονία.</b></span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Υπήρξε
μάλιστα ένα από τα αξιότιμα μέλη της<b><span style="color: blue;"> Μακεδονικής Φιλεκπαιδευτικής Αδελφότητος</span></b> <span style="font-size: xx-small;">80
</span>και πολλές φορές λειτούργησε στο ιδιόκτητο Αγιασμά της, το οποίο κατά το
μεγαλύτερο μέρος συντηρούσε τη Σχολή Τσοτυλίου. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Αξίζει να αναφερθούν τα λόγια
του Νικολάου Β. Τσούλκα στη λογοδοσία της Αδελφότητας του έτους 1885-1886 <span style="font-size: xx-small;">81</span>: </div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: blue;"><br /></span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: blue;">Έν
τώ ίδιοκτήτω τής ’Αδελφότητος Αγιάσματι, τό όποιον ώς έπί τό πλεΐστον διά τον
όβολον τ ον συντρέχοντος χριστωνυμον ποιμνίου συντηρεί κατά μέγα τήν Σχολήν,
έτελέσαμεν πάσας τάς τελετάς τών Τριών Ιεραρχών, τής Αγίας Μεγαλομάρτυρος
Μαρίνης. τά μνημόσυνα τών άοιδίμων ευεργετών Ζαννή Σκυλίτση Στεφάνοβικ καί
Κωνσταντίνου Σίσκου μετά τοϋ Αρχιερέως Αγίου Μελενίκον κυρίου Προκοπίου, τον
βαθυσεβάστον ημών πατρός καί ποιμενάρχον, τρις αύτοκλήτως ίερουργήσαντος καί
τρις ένί έτει φιλοδωρήσαντος ήμάς άνά μίαν λίραν Τουρκίας, εκτός τής προθύμου έτησίως συνδρομής του. Νομίζομεν ότι λησμονοϋμεν μέγα καθήκον νά μή άναφέρωμεν
τον τρανόν ζήλον τοϋ Σεβαστού ήμών τούτου πατρός καί τάς φιλαγάθους προθέσεις,
πάντοτε ένθαρρύνοντας καί παρηγοροϋντας ήμάς διά τής Σοφοκλέονς ρήτρας:<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: blue;">«Θάρσει μοι, Θάρσει. τέκνον, έτι μέγας ουρανώ Ζεύς, ος
έφορά πάντα καί κρατύνει».</span></i><o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ο Προκόπιος ως μητροπολίτης Μελενίκου διετέλεσε συνοδικός
για μια περίπου διετία 20.2.1885-16.8.1886 <span style="font-size: xx-small;">82</span> και εφοροταμίας της Θεολογικής
Σχολής της Χάλκης <span style="font-size: xx-small;">83</span>. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Σε έγγραφο του Προξενείου Σερρών84 φαίνεται ότι ο πατριάρχης Ιωακείμ ο Δ' απομάκρυνε, κατόπιν «θερμών
παρακλήσεων» της ελληνικής διπλωματίας τον Προκόπιο από το Μελένικο καλώντας
τον ως συνοδικό στην Κωνσταντινούπολη και υποσχέθηκε ότι με την πρώτη ευκαιρία
θα τον αντικαταστήσει. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Η αλήθεια όμως είναι ότι ο Προκόπιος κλήθηκε συνοδικός
κατά το Συνταγμάτιο, επειδή εκωλύοντο οι μητροπολίτες Φιλαδελφείας και
Μεσημβρίας να παραστούν ως συνοδικοί <span style="font-size: xx-small;">85</span>. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Στις 2 Δεκεμβρίου του 1886 ο «<b>Νεολόγος</b>»
δημοσίευσε την είδηση: </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<i>αγγέλλεται έκ Μελενίκου ο Θάνατος τον πανιερωτάτον
μητροπολίτον τής είρημένης έπαρχίας Προκοπίου, πέρνσι χρηματίσαντος σννοδικοϋ
μέλους <span style="font-size: xx-small;">86</span>.</i></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Η «<b>Βυζαντίς</b>» στις 4 Δεκεμβρίου όμιος τη διέψευσε σχολιάζοντας ότι
ουδέποτε στα Πατριαρχεία έφτασε ανάλογη είδηση <span style="font-size: x-small;">87</span>.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Οι αντιδράσεις και οι κατηγορίες σε βάρος του Προκοπίου
πρέπει να ήταν τα αίτια που τον έφεραν τον Ιούλιο του 1887 υποψήφιο για τη
μητρόπολη Ικονίου, χωρίς όμως επιτυχία, με συνυποψήφιους τον Βάρνης Κύριλλο και
τον πρώην Χίου Αμβρόσιο που τελικά εξελέγη <span style="font-size: xx-small;">88</span>. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Στις 31 Μαρτίου του 1888 ήταν
και πάλι υποψήφιος για τη Μητρόπολη Ερσεκίου, στην οποία η θητεία του ως
μητροπολίτη (1863-1865) είχε χαρακτηρισθεί ευδόκιμη, μετά την παραίτηση του
Ερσεκίου Ιγνατίου. </div>
<div class="MsoNormal">
Υποψήφιοι για τη θέση ήταν εκτός από τον Προκόπιο ο Σκοπίων
Παΐσιος και ο αρχιμανδρίτης Λεόντιος Ραδούλοβιτς, ο οποίος και εξελέγη <span style="font-size: xx-small;">89</span>.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Τον Ιούνιο του 1889 η Σύνοδος επέτρεψε, ύστερα από
κυβερνητική άδεια, στον Προκόπιο να μεταβεί στη Βιέννη για τη θεραπεία των
ματιών του <span style="font-size: xx-small;">90</span>. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ο Προκόπιος έπασχε από καταρράχτη και στους δύο οφθαλμούς <span style="font-size: xx-small;">91</span>.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Το
Σεπτέμβριο όμως του ίδιου έτους προσκλήθηκε πάλι κατά το Συνταγμάτιο ως
συνοδικός. Έτσι κλήθηκε να επιστρέψει από τη Βιέννη στην Κωνσταντινούπολη και
όχι στο Μελένικο <span style="font-size: xx-small;">92</span>.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Δυστυχώς δεν υπάρχουν πληροφορίες, αν τελικά ο Προκόπιος
μετέβη στην Κωνσταντινούπολη ή επέστρεψε στην έδρα του.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<b><br /></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="color: blue;">Μέχρι τις παραμονές του θανάτου του η ελληνική κυβέρνηση
ζητούσε την απομάκρυνσή του από το Μελένικο.</span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ενδεικτική είναι η αναφορά του πρέσβη
στην Κωνσταντινούπολη Μαυροκορδάτου προς το Υπουργείο των Εξωτερικών τον Ιούνιο
του 1891, στην οποία επίσης φαίνεται και η διαμάχη των δύο εθνικών κέντρων,
Αθήνας και Φαναριού:</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: blue;"> ...εάν μή οϋτως ή άλλως ό άνάξιος καί έπικίνδυνος
Μητροπολίτης Μελενίκον άπομακρυνθή τής έπαρχίας τον ή Ελληνική Κυβέρνησις θά λάβη πλέον τό ένδόσιμον νά σκεφθή έάν
ή αδιαφορία τού Πατριαρχείου εις ίκανάς σπουδαίας έννοιας αίτήματά της δέον νά
έπιβάλη αυτή τήν διαρρύθμισιν άλλο των πρός τό Φανάριον σχέσεων.</span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Στην ίδια
αναφορά επισημαίνεται ότι ο μητροπολίτης Μελενίκου τυγχάνει προστασίας και ότι
η απομάκρυνσή του από την επαρχία του εμπνέει φόβους στο Πατριαρχείο <span style="font-size: xx-small;">93</span>.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<b>Ο Προκόπιος απεβίωσε στην έδρα του, το Μελένικο, στις 28
Αυγούστου 189194, σε μεγάλη ηλικία <span style="font-size: xx-small;">95 </span>(το 1887 ήταν ο αρχαιότερος των
αρχιερέων96). </b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ο ενταφιασμός του έγινε στον περίβολο του μονυδρίου του Αγίου
Νικολάου στο Μελένικο <span style="font-size: xx-small;">97</span>, ενώ αρχιερατικός επίτροπος ορίστηκε ο Δαφνουσίας
Κωνσταντίνος <span style="font-size: xx-small;">98 </span>(τοποτηρητής είχε οριστεί ο Σερρών).<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Το ζήτημα της περιουσίας του Προκοπίου απασχόλησε αρκετά το
Πατριαρχείο, από την άρνηση κυρίως του χακίμη (δικαστή) του Μελενίκου να
παραδώσει τα κλειδιά του χρηματοκιβωτίου του αποθανόντος στον εκπρόσωπο της
Συνόδου του Πατριαρχείου διάκονο Κωνσταντίνο Μικρούλη, ο οποίος για το λόγο
αυτό είχε μεταβεί στο Μελένικο <span style="font-size: xx-small;">99</span>. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Με διάβημα του Πατριαρχείου στην Υψηλή Πύλη
εκδόθηκε διαταγή προς το χακίμη και έτσι έληξε το θέμα.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Διάδοχος του Προκοπίου στο Μελένικο τοποθετήθηκε, με κάποια
καθυστέρηση λόγω της χηρείας του Οικουμενικού Θρόνου, ο από Πρεσπών και Αχριδών
Αλέξανδρος Τριανταφυλλίδης, αρχιερέας με πολυσχιδή δραστηριότητα <span style="font-size: xx-small;">100</span>.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Η ζωή και το έργο του Προκοπίου μέσα στην πολύχρονη ζωή του
και στην επίσης πολύχρονη αρχιερατεία του σημαδεύτηκε από πολλές φάσεις, όχι άσχετες με τις εκάστοτε καταστάσεις. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i>Ήταν επαναστάτης στα
Τρίκαλα, </i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i>οργανωτικός στην Ερζεγοβίνη, </i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i>αλλά κατηγορήθηκε ως ύποπτος και εθνικά
επικίνδυνος στο Μελένικο <span style="font-size: xx-small;">101</span>. </i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Έδειξε αγάπη για τον κλήρο, ενδιαφέρον για την
παιδεία και τη μόρφωσή του, ανεξάρτητα από την καταγωγή του καθενός, καθώς και
επιθυμία για ομαλή και ειρηνική συμβίωση του ποιμνίου του.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Η <b>ευαισθησία </b>του για
τα <b>σλαβόφωνα πνευματικά του τέκνα </b>ήταν φανερή, ίσως λόγω της καταγωγής του. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Αποτελούσαν εξάλλου την πλειοψηφία στην επαρχία του. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ο Προκόπιος αρχιεράτευσε
σε εποχή με σημαντικά γεγονότα τόσο για την εκκλησία, όσο και για τα Βαλκάνια. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Αρχιερέας γηραιός την εποχή των σημαντικών αυτών εξελίξεων δεν μπόρεσε ν’
ακολουθήσει τις επιταγές των καιρών με αποτέλεσμα να γίνει στόχος πολλών
κατηγοριών. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ωστόσο η πίστη και αφοσίωσή του στο Οικουμενικό Πατριαρχείο σε
εποχή αμφισβητήσεων και συγκρούσεων δικαιολογεί αντίστοιχα και το σεβασμό του
Πατριαρχείου προς αυτόν και την άρνησή του να τον απομακρύνει από την επαρχία
του και από τα πνευματικά του τέκνα.</div>
<div class="MsoNormal">
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<!--more--></div>
<div class="MsoNormal">
<o:p><br /></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<o:p><span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>Παραπομπές</i></span></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>1.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Ν. I. Γιαννόπουλος, «Επισκοπικοί κατάλογοι Θεσσαλίας», Έπετηρίς Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσού, 1 (1914) 302: Επισκοπή Τρίκκης: «Προκόπιος Α' Σερραΐος είτα παυθείς καί μετέπειτα Έρσεκίου καί μετά ταϋτα Μελενοίκου ενθα έτελεύτησε».</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>2.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Κων. Βακαλόπουλος, Ο Βόρειος Ελληνισμός κατά την πρώιμη φάση του Μακεδονικού Αγώνα (1878-1894), Θεσσαλονίκη 1983, σ. 207.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>3.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Α0. Καραθανάσης, «Ο πατριάρχης Ιωακείμ Γ’,η Αθήνα και το Φανάρι - Περίοδος εθνικών περιπετειών», Επιστημονικό Συμπόσιο: Χριστιανική Μακεδονία - Ο από Θεσσαλονίκης οικουμενικός πατριάρχης Ιωακείμ Γ' ο Μεγαλοπρεπής, Θεσσαλονίκη 1994, σ. 161.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>4.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Μακεδονία 4000 χρόνια Ελληνικής Ιστορίας και Πολιτισμού, Αθήνα 1982, ο. 555 σημ.61.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>"</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>5.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Αθ. Καραθανάσης, (LT., σ. 162, όπου και η παλαιότερη βιβλιογραφία.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>6.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Μακεδονία 4000χρόνια, (Lt., σ. 556 σημ. 71.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>7.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Αθ. Καραθανάσης, (LT., σ. 167.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>8.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Μακεδονία 4000χρόνια, (Lt., ο. 453.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>9.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Κων. Βακαλοπουλος, ό.π., ο. 206.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>10.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Ο.π., σ. 205.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>11.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Για τη φιλοβουλγαρική δραστηριότητα του Προκοπίου βλ. ό.π., σσ. 140-142 και 322323.12.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Βαπ. Σταυρίδης, Οί Οικουμενικοί Πατριάρχαι 1860-σήμερον, Θεσσαλονίκη 1977, σσ.31.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>32.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>13.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Έκκλ. 'Αλήθεια Κωνσταντινουπόλεως 15 (1891-1892) 210 και Α.Υ.Ε., Προε. Σερρών 100/ 12.5.1887/1019/28.5.1887 (σημειώσεις Πρεσβ. Κωνσταντινουπόλεως 29.7.1887).</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>14.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Βασ. Σταυρίδης, ό.π., σ. 91.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>15.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>ΕλευΟ. Ταπεινός, « Ιστορία τής Μητροπόλείος Μελενίκου», 'Εκκλησιαστική 'Αλήθεια Κωνσταντινουπόλεως 16 (1892-1893) 167, 168.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>16.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Παροτι είναι βέβαιη η καταγωγή του Προκοπίου από το Μελενικίτζι, εντούτοις σε ένα έγγραφο του Υπουργείου Εςωτερικοη’ (Α.Υ.Ε., πρός. Σερρών Ν. Φουντούλης προς υπουογό Εςωτερ. Αλές. Κοντόσταυλο, 129/7.7.1884/1074/16.7.1884) εμφανίζεται ο Προκόπιος ως καταγόμενος από το χιοριό Κούλα (Παλαιόκαστρο) κοντά στο Δεμίρ-Ισάρ.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>17.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Χριστόφ. Δημητριάόης, Προσκυνητάριον τής παρά τή πύλει τών Σερρών σταυροπηγιακής Ίεράς Μονής τον Αγίου Ίωάννου του Προδρόμου, Λειψία 1904, σ. 61: «Τού Προκοπίου Μητροπολίτου Μελενίκου κήπος έν τή κοψοπόλει Νιγρίτα».</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>18.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Α.Υ.Ε., υποπρόξ. Σερρών Γ. Λαγκαδάς προς Υπουργείο Εςοπερικιόν, 200/1.10.1863/ 5584/15.10.1863: «Οΰτος Βούλγαρος ών τό γένος.»</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>19.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Α.Υ.Ε., πρός. Σερρών Αρ. Μεταςάς προς πρεσβευτή Κιονσταντινουπόλεως Ν. Μαυοο- κορδάτο, 309/7.11.1890/3457/19.11.1890.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>'<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>'</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>20.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Α.Υ.Ε., πρός. Σερρών Παπακωστόπουλοζ προς πρίοθυπουογό Αλες Κουμουνόούοο 136/9.6.1881/1428/20.6.1881.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>' '<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>' "<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>’</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i> 21.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Έκκλ. Αλήθεια Κωνσταντινουπόλεως 3 (1882) 431.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>22.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Νικομήδειας Φιλόθεος, «Ό άρχαιότερος κώδιξ τής Ίερας Μητροπόλειυς Σερρών», Ήμερυλόγιυν τής 'Ανατολής, 1879, α. 390.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>23.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Διονύσιος Κυράτσος, επίσκοπος, Ιστορία της Ιεράς Μητροπόλεως Δράμας, Δράμα 1995, σ. 91.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>24.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Έκκλ. 'Αλήθεια Κωνσταντίνο νπόλεοκ 19 (1895-1896) και Νεολόγος, Δευτέρα 28.8. 1895, σ. 1. Τόσο ο Νεολόγος όσο και η Εκκλησιαστική Αλήθεια από λάθος μάλλον αναφέρουν το Μελέτιο Σπανδωνίδη ως πρωτοσύγκελο του από Θεσσαλονίκης Νεοφύτου. Ο συγκεκριμένος Δέρκων Νεόφυτος ήταν από Δράμας.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>25.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Ν. Κ. Γιαννυύλης, Κώδικας Τρίκκης, Αθήνα 1980, σ. 110.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>26.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Θεόκλητος Φιλιππαίος, «Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως έπισκοπαί καί επίσκοποι», Θεολογία ΛΑ' (1960) 550 και Μ. Γεδεών, «Πατριαρχικοί Πινακίδες», Έκκλ. 'Αλήθεια Κωνσταντινουπόλεως 3 (1882) 443. «Προβιβασμός έν ετει 1854 κατά Σεπτέμβριον τού Ίνοπύ- λεως Ανθίμου εις Τρίκκην επί διαδοχή τοϋ παυθέντος Προκοπίου».</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i> 27.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Απ. Βακαλόπουλος, Η ελληνική επανάσταση στη Θεσσαλία στα 1854, Τρίκαλα 1989, αα. 52, 84. Ο Απ. Βακαλόπουλος τον ονομάζει μητροπολίτη Τρίκκης και Σταγοόν, ενώ είναι γνοκττό ότι την εποχή εκείνη στην περιοχή υπήρχαν δύο διαφορετικές επισκοπές της Μη- τροπύλεως Ααρίαης, πρβλ. Δημητρίου Κουτρούμπα, Ή επανάσταση τυΰ 1854 καί αί έν Θεσσαλία ίόίαι επιχειρήσεις, Αθήνα 1976, σ. 169, και Ν. Κ. Γιαννούλης, ό.π., α. 114.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>28.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Α.Υ.Ε., υποπρύξ. Σερρών Κανακάρης προς Υπουργείο Εξοπερικιόν, 141/19.7.1860 /6681/27.8.1860.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>"</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>29.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Α.Υ.Ε., ό.π., 200/1.10.1863/5584/15.10.1863.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>30.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Α.Υ.Ε., υποπρύξ. Σερρών, 281/22.11.1863/6777/3.12.1863.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i> 31.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Μ. Γεδεών, ό.π., σ. 329 (σημειώσεις). «Άποκατάστασις τοϋ πρώην Τρίκκης Προκοπίου τή 20 Σεπτεμβρίου 1863 άναδειχθέντος Ερσεκίου επί διαδοχή τοϋ άποΟανόντος Γρηγορίου»• βλ. και Έκκλ. 'Αλήθεια Κωνσταντινουπόλεως 16 (1892-1893) 168.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>32.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Έκκλ. Αλήθεια Κωνσταντινουπόλεως, ό.π., ο. 168 (σημείωση).</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>33.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Ό.π..</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>34.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Rudolf Grulich, Die unierte Kirche in Mazedonien (1856-1919), Wurzburg 1977, o. 73.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>35.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>M. Γεδεών, Άποσημειώματα χρονογράφου, 'Αθήνα 1932, σ. 330.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i> 36.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Rudolf Grulich, ό.π., ο. 74.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>37.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Μ. Γεδεών, ό.π., σ. 634.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>38.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Γ. Στογιόγλου, «Η Ιερατική Σχολή στο μοναστήρι του Τιμίου Προδρόμου Σερροη'», Πρακτικά Επιστημονικού Συμποσίου «Χριστιανική Μακεδονία - Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Σερρών», Θεσσαλονίκη 1995, σ. 133.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>"</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>39.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Γ. Στογιόγλου, ό.π., σ. 150.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>40.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Ό.π., σ. 152.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>41.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Ό.π., σ. 154.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>42.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Έκκλ. 'Αλήθεια Κωνσταντινουπόλεως 1 (1880-1881) 152.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i> 43.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Έκκλ. 'Αλήθεια Κωνσταντινουπόλεως 3 (1881-1882) 690.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>44.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Γ. Στογιόγλου, ό.π., α. 165.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>45.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Έκκλ. 'Αλήθεια Κωνσταντινουπόλεως 4 (9.2.1883) 287.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>46.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Νεολόγος, Πέμπτη 11 Αυγούπτου 1888, q\ 5748, ο. 3.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>47.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Α.Υ.Ε., προξ. Σερριόν Ν. Φουντούλης προς υπουργό Εξοπερ. Αλέξ. Κοντόοταυλο. 129/7.7.1884/1074/16.7.1884.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>48.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Α.Υ.Ε., προξ. Σερριόν Ν. Φουντούλης προς υπουργό Εξοιτερ. Αλέξ. Κοντόοταυλο, 260/23.11.1884/173/7.12.1884.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>49.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Ό.π. (αυνημ. έγγραφο 5).</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i> 50.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Νευλόγος, Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 1888, φ. 5799, ο. 1.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>51.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Α.Υ.Ε., Πρεσβεία Κωνσταντινουπόλεως προς πρόεδρο του Συλλόγου Διάδοσης των Ελληνικίόν Γραμμάτων Κων. Παπαρρηγόπουλο 396/18.2.1883/228/21.2.1883.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>52.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Α.Υ.Ε., πρόξ. Σερρών Ν. Φουντούλης προς υπουργό Εξωτερικών Αλέξ. Κοντόσταυλο, 129/7.7.1884/1074/16.7.1884.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>'</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i> 53.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Θεόκλ. Φιλιππαίος, ό.π., ο. 84.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>54.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Έκκλ. 'Αλήθεια Κωνσταντινουπόλεως 1 (14.1.1881) 249.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>55.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Έκκλ. 'Αλήθεια Κωνσταντινουπόλεως4 (31.5.1883) 539.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>56.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Α.Υ.Ε., Προξ. Σερρών προς Υπουργείο Εξωτερικών, 100/12.5.1887/1019/28.5.1887.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>57.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Α.Υ.Ε., Υπουργείο Εξωτερικίόν προς Πρεσβεία Κωνσταντινουπόλεως, 1590/27.10.1884 και 1079/30.5.1887.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>'</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>58.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Α.Υ.Ε., Προξ. Σερριόν προς Προξενείο Θεσσαλονίκης, 1876 α.α.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>59.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Α.Υ.Ε., Προξ. Σερρών προς Πρεσβεία Κωνσταντιπόλεως 254/7.11.1884.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>60.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Α.Υ.Ε., πρόξ. Σερρίόν Ν. Φουντούλης προς υπουργό Εξωτερικ(όν Αλέξ. Κοντόοταυλο 129/7.7.1884/1074/16.7.1884.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>"<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>’</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>61.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Α.Υ.Ε., πρός. Σερρίόν Ν. Φουντούλης προς τον πρόεδρο του Συλλόγου Διάδοσης τοιν Ελληνικοϊν Γραμμάτων Κων. Παπαρρηγόπουλο, 136/19.7.1884.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>62.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Α.Υ.Ε., Προς. Σερριυν 263/23.11.1884, Επιστολή Τόλιου Στεργίου προς τον πρόξενο Ν. Φουντούλη (20.11.1884).</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>63.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Α.Υ.Ε., Υπουργείο Εξοπερικών προς Πρεσβεία Κωνσταντινουπόλεως, 1659/9.12.1883.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i> 64.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Α.Υ.Ε., πρόξ. ΣερροΥν Ν. Μπέτσος προς υπουργό Εξωτερικών Α. Κοντόσταυλο, 189/13. 5.1883/644/28.5.1883.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>65.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Α.Υ.Ε., Υπουργείο Εξωτερικών προς Πρεσβεία Κωνσταντινουπόλεως, 239/11.5.1883 και 644/1.6. 1883.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>66.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Α.Υ.Ε., Υπουργείο Εξωτερικών προς Πρεσβεία Κωνσταντινουπόλεως, 1659/2.12.1883.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>67.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Α.Υ.Ε., Πρεσβεία Κωνσταντινουπόλεως προς Υπουργείο Εξωτερικών, 1191 και 1381/ 16/26.6.1883.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>68.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Α.Υ.Ε., προξ. Σερριόν Αρ. Μεταξάς προς Πρέσβη Κωνσταντινουπόλεως Ν. Μαυρο- κυρδάτο 151/22.5.1891.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i> 69.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Α.Υ.Ε., Προξ. Σερρών, 100/12.5.1887, ό.π.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>70.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>ΈλευΟ. Ταπεινός «'Ιστορία τής Μητροπόλεως Μελενίκου», Έκκλ. 'Αλήθεια Κωνσταντινουπόλεως 16 (1892-1893) 168.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>71.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Α.Υ.Ε., πρόξ. Σερρών Ν. Φουντούλης προς υπουργό Εξωτερικών Αλέξανδρο Κοντό- σταυλο, 129/7.7.1884/1074/16.7.1884.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>“</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>72.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Νεολόγος, Σάββατο 9 Ιουλίου 1888, φ. 7156, σ. 3 και Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 1888, φ 5799, σ. 1.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>73.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Νεολόγος, Σάββατο 20 Φεβρουάριου 1888, σ. 2.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>74.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Νεολόγος, Τετάρτη 4 Μαΐου 1888, σ. 3.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i> 75.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Νεολόγος, Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 1888, φ. 5855, ο. 3.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>76.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Α.Υ.Ε., πρός. Σερριον Αρ. Μεταξάς προς πρέσβη ΚοΜπαντινουπόλεοκ Ν. Μαυου- κορόάτο 309/7.11.1890/3457/19.11.1890.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>‘<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>"</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>77.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Α.Υ.Ε., Προξ. Σερρίόν 136/9.6.1881/1428/20.6.1881 προςπρωθυπ. Α. Κουμουνόούρο.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i> 78.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Α.Υ.Ε., Πρεσβεία Κωνσταντινουπόλεως 1 12/30.3.1887/881/2.4.1887 (επιστολή Ναούμ).</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>79.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Λ.Υ.Ε., Προξ. Σερριόν 100/12.5.1887/1019/18.5.1887 (συνημ. έγγρ. 29.7.1887).</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>80.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Νικ. Β. Τσούλκας, 'Ετήσια λογοδοσία τής Μακεδονικής Φιλεκπαιδευτικής 'Αδελφότητος τού έτους 1885-1886, Κιονσταντινούπολις 1886, σ. 4.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>81.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Ό.π., σ. 26.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>82.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Έκκλ. 'Αλήθεια Κωνσταντινουπόλεως 6 (1884-1885) 230 (20.2.1885) και 9 (1886) 364 (31.8.1886).</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>83.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Ό.π., τομ. 9 (1886) 263</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>84.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Α.Υ.Ε., Υπουργείο ΕξωτερικοΥν προς τον έκτακτο απεσταλμένο στην Κωνσταντινούπολη Ιιοάν. Κουντουριοπη 1957/5.8.1886.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i> 85.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Έκκλ. 'Αλήθεια Κωνσταντινουπόλεως 6 (1884-1885) 11 1 (1.12.1884).</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>86.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Νευλόγυς, Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 1886, cp. 5249, ο. 2.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>87.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Νευλόγυς, Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 1886, φ. 5252, ο. 3.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>88.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Έκκλ. 'Αλήθεια Κωνσταντινουπόλεως 11 (1887) 92 (31.7.1887).</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>89.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Ό.π., 12 (1887-1888) 165.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>90.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Ό.π., 13 (1888-1889) 257 (14.6.1889).</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>91.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Νευλόγυς, Σάββατο 9 Ιουλίου 1888, φ. 7156, ο. 3.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>92.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Έκκλ. Αλήθεια Κωνσταντινουπόλεως, ό.π., ο. 354.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i> 93.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Α.Υ.Ε., Πρεσβεία Κωνσταντινουπόλεως προς Υπουργείο Εξωτερικών 1744/29.6.1991. Στο Α.Υ.Ε., Προξ. Σερρών προς Υπουργ. Εξοπερ. 260/23.11.1884/173/7.12.1884 ανας-έρεται ως προστάτης του Προκοπίου ο συνοδικός γέροντάς του μητροπολίτης Αμασείας και ένας γραμματέας του Πατριαρχείου με το όνομα Καλιφρονάς.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>94.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Θεοκλήτου Φιλιππαίου, ό.π., ΛΑ' (1960), σ. 531.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>95.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Έκκλ. 'Αλήθεια Κωνσταντινoυπόλειος 15 (1891-1892) 210 (Παρασκευή 30.8.1891): θάνατος Μητροπολίτου Μελενίκου - Τηλεγραφήματα άποσταλλέντα εις τά Πατριαρχεία παρά τής Δημογεροντίας καί του Πρωτοσυγκέλλου Μελενίκου ήγγειλαν τόν θάνατον του γηραιού Μητροπολίτου Μελενίκου έπισυμβάντος την πρόκαν τής Τετάρτης. Ή Α.Σ. ό άγιος Τοποτηρητής ένετείλατο τηλεγραφικώς τοίς αυτόθι άρμοδιοις, όπως υυτοί συνωδά τοΐς κανο- νιαμοίς προβώσιν εις τά άπαιτυύμενα διαβήματα περί τής σφραγισεως της περιουσίας του άοιδίμου ίεράρχο υ.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>96.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Α.Υ.Ε., Προξ. Σερρών 100/12.5.1887/1019/28.5.1887 (σημ.Πρεσβ. Κων/λεως, Πέρα 29.7. 1887).</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>97.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Έκκλ. Αλήθεια Κωνσταντινουπόλεως 16 (1892) 168.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>98.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Ό.π., τόμ. 15 (1891-1892) 217 (6.9.1891) και 226 (13.9.1891).</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>99.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Ό.π., τόμ. 15 (1891-1892)258(11.10.1891).</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>100.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Ό.π., τόμ. 16 (1892-1893) 168, και Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια, τόμ. 8, σ.925.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>101.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Βλ. και Α.Υ.Ε., Προξ. Σερρών προς Υπουργ. Εξωτερικών 225/11.10.1884 καθώς και Α.Υ.Ε., Υπουργ. Εξωτερ. προς Πρεσβεία Κωνσταντινουπόλεως 1590/27.10.1884.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<br />Yauna Takabarahttp://www.blogger.com/profile/17739662848150917123noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4269458687331287220.post-19444586990731649192018-09-29T17:49:00.000+03:002018-09-29T17:49:47.293+03:0029η Σεπτεμβρίου 1941: Η σφαγή των Μακεδόνων στην Μαρτυρική Προσοτσάνη Δράμας.<div style="text-align: right;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbaZs6MeYZG-Zo_EUOKc-9Njcet01vuwh3sMtJ4j14maJ9CAxrlF4XN3ywWAKLJjQpmojVA7Q6MJuQnc_5FmqdSMRpDYQsLwP8IbidVxNsX8ckyqDy8quBeMqyD-_3MBDfIBcK6nlU8NvI/s1600/megasAlexandros.JPG" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5475491108098985330" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbaZs6MeYZG-Zo_EUOKc-9Njcet01vuwh3sMtJ4j14maJ9CAxrlF4XN3ywWAKLJjQpmojVA7Q6MJuQnc_5FmqdSMRpDYQsLwP8IbidVxNsX8ckyqDy8quBeMqyD-_3MBDfIBcK6nlU8NvI/s200/megasAlexandros.JPG" style="cursor: pointer; float: left; height: 134px; margin: 0pt 10px 10px 0pt; width: 140px;" /></a><span style="color: #073763; font-size: x-small;"><b></b></span><span style="color: blue;">Εφημερίδα <b>ΗΩΣ </b>του</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="color: blue;"> Μουσικοχορευτικού Συλλόγου Προσοτσάνης<br />¨Μέγας Αλέξανδρος"</span></div>
<br />
<div style="color: blue;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgilbqPKxWmcKl_VXero4hoJ-lKkTQTjMUldjMtQdmUcsuBjHYqYBLAia5a-ZPLlh_ZXiAwFC-VnW3Ta9um7A7hlMWHnx6LqRi0DWKMcxcREYvy34FNnJeiUbyFFCOCxSbEMlq_Tk1WGtJl/s1600/%CE%97%CE%A9%CE%A3.JPG" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5475486062414555458" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgilbqPKxWmcKl_VXero4hoJ-lKkTQTjMUldjMtQdmUcsuBjHYqYBLAia5a-ZPLlh_ZXiAwFC-VnW3Ta9um7A7hlMWHnx6LqRi0DWKMcxcREYvy34FNnJeiUbyFFCOCxSbEMlq_Tk1WGtJl/s200/%CE%97%CE%A9%CE%A3.JPG" style="float: left; height: 61px; margin: 0pt 10px 10px 0pt; width: 163px;" /></a><b>Η σφαγή της Προσοτσάνης αποτελούσε μέρος του σχεδίου που είχαν καταστρώσει οι Βούλγαροι ώστε να ενταθούν τα μέτρα τρομοκρατίας εν</b><b>άντια στους Έλληνες της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης ώστε να τους αναγκάσουν να εγκαταλείψουν τι</b><b>ς εστί</b><b>ες τους και να αλλοιώσουν με αυτ</b><b>όν τον τρόπο την πληθυσμιακή σύσταση της περιοχής.</b></div>
<br />
Η 29η Σεπτεμβρίου αποτελεί για όλους εμάς τους κατοίκους της Προσοτσάνης ημέρα μνήμης για τους σφαγιασθέντες από τους Βουλγάρους, το 1941, συχωριανούς μας.<br />
<br />
Τιμούμε την μνήμη αυτών των αθώων ανθρώπων με μια σεμνή τελετή που γίνεται, κάθε χρόνο, στο χώρο των νεκροταφείων στο μνημείο που αναγέρθηκε προς τιμήν τους, καθώς και με τρισάγιο στο μνημείο της γέφυρας της Αλιστράτης όπου εκεί οι περισσότεροι από αυτούς βρήκαν τραγικό θάνατο από τις σφαίρες του εκτελεστικού αποσπάσματος των Βουλγάρων.<br />
<div style="color: #073763;">
<span style="font-size: large;">
</span></div>
<div style="color: #073763;">
<br />
<span style="font-size: small;"><i><b>Απώτερος σκοπός των Βουλγάρων και <span style="color: red;">όχι μόνο αυτών </span> ήταν η εγκαθίδρυση τους στο Αιγαίο.</b></i></span></div>
<br />
Σε αυτά τα πλαίσια διεκδικούσαν την Μακεδονία και χρησιμοποιούσαν κάθε μέσο για να το πετύχουν. <br />
Η επιθυμία τους αυτή αναζωπυρώθηκε στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, που από τα μέσα περίπου του 19ου αι., έχοντας την ανοχή των τουρκικών αρχών και των Μεγάλων Δυνάμεων οι Βούλγαροι θέτουν σε εφαρμογή το πολυπόθητο σχέδιο τους.<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNAi_wfN0A4zigfiWDj0ZobDG5VUbkhST8VaKZjrVt84DoA_v2TN3fCL7JdeZjYPbsChwufy2WGTKS6zOkaHEYEKekQSwjBC3OQLy2vJ7WXJUjUXgM1JDbTxJigZt5lc3YwL2Q94y6sYZd/s1600/Velika+Boulgaria.png" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="461" data-original-width="715" height="206" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNAi_wfN0A4zigfiWDj0ZobDG5VUbkhST8VaKZjrVt84DoA_v2TN3fCL7JdeZjYPbsChwufy2WGTKS6zOkaHEYEKekQSwjBC3OQLy2vJ7WXJUjUXgM1JDbTxJigZt5lc3YwL2Q94y6sYZd/s320/Velika+Boulgaria.png" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Η επιδίωξη των Βουλγάρων του 1941:<br />
Η Μεγάλη Βουλγαρία,</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<span style="background-color: white;">Με τους <span style="color: red; font-size: large;"><b><u>κομιτατζήδες </u></b></span>να διατρέχουν την ύπαιθρο <b><span style="color: blue;">να τρομοκρατούν τους συμπαγείς ελληνικούς πληθυσμούς</span></b> <b><span style="color: blue; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><u>να σκοτώνουν ιερείς και δασκάλους,</u></span></b> που κρατούσαν άσβεστο το φρόνημα των Μακεδόνων και με συνεχείς προπαγάνδα προς την δυτική κοινή γνώμη προσπαθούσαν να προσαρτήσουν την Μακεδονία. </span><br />
<span style="background-color: white;"><br />
Έβρισκαν όμως πάντα την σθεναρή αντίσταση των Μακεδόνων που μόνοι τους χωρίς την συμπαράσταση του μικρού και αδύναμου τότε Ελληνικού κράτους κατάφεραν να αποτρέψουν αυτό το σχέδιο.</span><br />
<div style="color: red;">
<span style="font-size: x-large;">
</span>
<span style="font-size: x-large;">
</span></div>
<div style="color: red;">
<span style="font-size: large;"><u>Ένα σχέδιο το οποίο δεν εγκατέλειψαν <span style="color: #073763;">ποτέ </span>οι Βούλγαροι. </u></span><br />
<span style="font-size: large;"> </span><br />
<a name='more'></a><span style="font-size: large;"></span></div>
<br />
Η Ανατολική Μακεδονία είχε την ατυχία να γνωρίσει τρεις φορές την Βουλγαρική κατοχή.<br />
<br />
<b style="color: #7f6000;">Η πιο οδυνηρή ήταν η τρίτη με τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο. Με την κάθοδο τους οι Βούλγαροι αναλαμβάνουν έργο κατακτητή-δυνάστη:</b><br />
<div style="color: #7f6000;">
<b>εγκαθιστούν αμέσως βουλγαρικές αρχές σαν να βρίσκονται σε «απελευθερωμένο» βουλγαρικό έδαφος, Βούλγαροι δήμαρχοι και κοινοτάρχες, ειρηνοδίκες, δικαστές, χωροφύλακες κτλ.</b></div>
<div style="color: #7f6000;">
<br /></div>
Δημεύονται περιουσίες χωρίς λόγο, όσοι διαμαρτύρονται οδηγούνται στα αστυνομικά τμήματα όπου και βασανίζονται, πολλές φορές μέχρι θανάτου, ενώ άλλοι μεταφέρονται στην Βουλγαρία σε καταναγκαστικά έργα χωρίς να έχουν κάνει κάποιο ποινικό αδίκημα και να περάσουν από δίκη.<br />
<br />
Ιδιαίτερους διωγμούς δέχθηκαν οι ιερείς, κλείστηκαν εκκλησίες και απαγορεύτηκε η Θεία Λειτουργία να γίνεται στην Ελληνική παρά μόνο στην βουλγαρική γλώσσα.<br />
<br />
<div color="red">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><b>Κλείνουν όλα τα ελληνικά σχολεία και διώκονται όλοι οι δάσκαλοι.<br /><u><br /></u></b></span></span></div>
<u>
</u>
<br />
<div style="color: #741b47;">
<br />
<div style="text-align: center;">
<b style="font-family: georgia, "times new roman", serif;"><u>Απαγορεύουν την χρήση της Ελληνικής γλώσσας </u></b></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"></span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b>στους δημόσιους χώρους</b></span></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
<span style="font-size: small;"></span></span>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"><b>και αλλάζουν τις επιγραφές των καταστημάτων με αντίστοιχες βουλγαρικές.</b></span></span></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;">
</span></span></div>
<div style="color: #741b47;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeyr65EPJE8TaXCLCQXwU0b00XSnXdDK3-Xy_uRj9gUcVMHkXdh0Fh2gRLy9moIRfA-DpBxF3xieThEAeqhYsw6vpcw9-dBsQHMa5lK8DVmsQRkJ4ypkD5cE6gAAqTWpJ_khnRg5z_o08Y/s1600/voulgaroi-katoxi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="402" data-original-width="630" height="204" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeyr65EPJE8TaXCLCQXwU0b00XSnXdDK3-Xy_uRj9gUcVMHkXdh0Fh2gRLy9moIRfA-DpBxF3xieThEAeqhYsw6vpcw9-dBsQHMa5lK8DVmsQRkJ4ypkD5cE6gAAqTWpJ_khnRg5z_o08Y/s320/voulgaroi-katoxi.jpg" width="320" /></a></div>
<br /></div>
<b>Εκμεταλλευόμενοι την φτώχεια και την πείνα των κατοίκων τους καλούν να «γραφούν» Βούλγαροι με αντάλλαγμα λίγα τρόφιμα και δωρεάν συσσίτιο για την επιβίωση τους </b><br />
<br />
Όσοι δεν συμμορφώνονται τους υποχρεώνουν να εγκαταλείψουν την Ανατολική Μακεδονία περνώντας τον Στρυμόνα προς την Θεσσαλονίκη που βρισκόταν υπό την Γερμανική κατοχή.<br />
<br />
Χιλιάδες οικογένειες Βουλγάρων μεταφέρονται στις ελληνικές επαρχίες.<br />
<div style="color: red;">
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="font-size: large;"><b>Σκοπός τους:</b></span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><i><span style="font-size: large;"><b> ο πλήρης εκβουλγαρισμός της περιοχής </b></span></i></i></div>
<i>
<span style="font-size: large;"></span></i>
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="font-size: large;"><i><span style="font-size: large;"><b>η εθνολογική αλλοίωση του πληθυσμού.</b></span></i></span></i><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<i><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgiCKunjjpV5UjlEirxcOm3QG-aL2BJBTqtFjAgFv2UXXqQfzrWW9g9NqICXl02DxjMASPs0NsuiSTFq98xKopLUPCDr-_3ejqFkn81IMIsHL8NtcH9AXvtzOZl2P9dGWrmW8iac2MILtUI/s1600/Tsar+Simeon.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="361" data-original-width="500" height="231" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgiCKunjjpV5UjlEirxcOm3QG-aL2BJBTqtFjAgFv2UXXqQfzrWW9g9NqICXl02DxjMASPs0NsuiSTFq98xKopLUPCDr-_3ejqFkn81IMIsHL8NtcH9AXvtzOZl2P9dGWrmW8iac2MILtUI/s320/Tsar+Simeon.jpg" width="320" /></a></span></i></div>
<i><span style="font-size: large;"><i><span style="font-size: large;"><b><br /></b></span></i></span></i></div>
<i><span style="font-size: large;">
</span></i></div>
<span style="color: blue; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><br /></b></span>
<span style="color: blue; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b>Η αντίσταση που συναντούν όμως είναι ισχυρή.</b></span><br />
<br />
Οι Μακεδόνες αρνούνται πεισματικά να υποκύψουν στις πιέσεις των Βουλγάρων. Πρέπει να βρούνε κάποιο άλλο τρόπο για να προωθήσουν το σχέδιο τους.<br />
<br />
Έτσι λοιπόν το Σεπτέμβριο του 1941 βάζουν σε λειτουργία το σχέδιο τους για ομαδικές εξοντώσεις Ελλήνων. Οργανώνουν μια ψευτοεπανάσταση και με αφορμή αυτή αρχίζουν ομαδικές σφαγές σε όλη την Ανατολική Μακεδονία. Η κωμόπολη μας περνάει δύσκολες ώρες και ο απολογισμός είναι τραγικός. Ο αριθμός των θυμάτων όλης της περιόδου κατοχής δεν είναι ακριβής.<br />
<br />
Στο μνημείο που στήθηκε στα νεκροταφεία αναγράφονται τα παρακάτω ονόματα των εκτελεσθέντων από τα βουλγάρικα στρατεύματα κατοχής:<br />
<span style="color: blue;"><i><b><br /></b></i></span>
<span style="color: blue;"><i><b>Ακριτίδης Ακρίτας, </b></i></span><br />
<span style="color: blue;"><i><b>Ακριτίδης Ιωάννης, </b></i></span><br />
<span style="color: blue;"><i><b>Αμπατζόγλου Γεώργιος, </b></i></span><br />
<span style="color: blue;"><i><b>Αποστολίδης Ιωάννης, <br />Αριστοτέλους Νικόλαος,<br /> Αχτσελίδης Σωτήριος, <br />Βαγιόκας Θεόδωρος, <br />Βασιλειάδης Βασίλειος,<br /> Βασιλειάδης Ιωάννης, <br />Βασιλειάδης Σάββας, <br />Βαφειάδης Θρασύβουλος, <br />Βεληγιάντσος Ιωάννης, <br />Βοζίδης Αθανάσιος, <br />Βουλβουτζής Αριστείδης,<br /> Βύζελης Χρήστος, <br />Γαιρετίδης Ιγνάτιος, <br />Γεωργιάδης Χριστόδουλος, <br />Γιαννάκου Γεώργιος, <br />Δαραβάνης Γεώργιος, <br />Δελίδης Θωμάς, <br />Δενόπουλος Γεώργιος, <br />Ευγενίδης Πρόδρομος, <br />Ζάμπας Στέργιος Δ., <br />Ζάπρος Αλέξανδρος, <br />Ζουμπρής Γεώργιος, <br />Ηλιάδης Μιχαήλ, <br />Θεοδωρίδης Γεώργιος, <br />Θεοδωρίδης Δημήτριος, <br />Θεοδωρίδης Κων/νος, <br />Ιωαννίδης Πολυχρόνης, <br />Ιωαννίδης Χαράλαμπος, <br />Καβάκας Δημήτριος, <br />Καβάκας Ηρακλής, <br />Καλημέρης Ιωάννης, <br />Κανίδης Αλκιβιάδης, <br />Καραγιοβάνης Προκόπιος, <br />Καραγκιόζης Τάσιος, <br />Καραμιστράκης Τηλέμαχος, <br />Καρατζάς Ευθύμιος, <br />Καρμής Αθανάσιος, <br />Καφαντάρης Αθανάσιος, <br />Κεβεζίδης Θεόδωρος,<br /> Κέλτσος Κυριάκος, <br />Κλοκίδης Γεώργιος, <br />Κόγιας Χρήστος, <br />Κονταξής Ευστράτιος, <br />Κοσμίδης Νικόλαος, <br />Κουντουράς Γεώργιος, <br />Κραστάνας Άγγελος,<br /> Κυριακίδης Κυριάκος, <br />Λάλας Ευάγγελος, <br />Λαχανιώτης Μαργαρίτης, <br />Μάνδρατζης Χρήστος,<br /> Μανούσης Νικόλαος,<br /> Μαρσιανούδης Πασχάλης, <br />Μάτσκου Χρυσάνθη, <br />Μαυρουδής Αθανάσιος, <br />Μελαχρινός Μενέλαος, <br />Μεριανίδης Δημήτριος, <br />Μανιάδης Γεώργιος, <br />Μιχαηλίδης Δημοσθένης, <br />Μιχαηλίδης Χρήστος, <br />Μαυρουδής Κων/νος, <br />Μουσουλαρίκος Μιχαήλ, <br />Μπούρμπουλης Χριστόδουλος, <br />Νακίδης Δημήτριος,<br /> Ξωνίδης Κων/νος, <br />Πανίδης Δημήτριος, <br />Παπαδόπουλος Χρήστος, <br />Παπαμιχαήλ Γεώργιος, <br />Παπαμιχαήλ Κων/νος Γ., <br />Παπαμιχαήλ Κων/νος Ι., <br />Παπούλας Ευστράτιος, <br />Παρχαρίδης Ευστάθιος, <br />Πατρατσκίδης Ανδρέας, <br />Πετρακόπουλος Απόστολος, <br />Πετρίδης Γεώργιος,<br /> Πετρίδης Πέτρος, <br />Πετρίδης Δημήτριος, <br />Πελέχρας Αθανάσιος, <br />Πιερίδης Γεώργιος, <br />Πιλαφτσής Γεώργιος, <br />Πολίτης Ευκλείδης, <br />Πολίτης Νικόλαος, <br />Πούλιος Γεώργιος, <br />Πρωτόγερος Δημήτριος, <br />Ρεντσπέρογλου Απόστολος, <br />Ροσιλόβαλης Δημήτριος, <br />Σαββίδης Αριστείδης, <br />Σαμαράς Γεώργιος, <br />Σαμαράς Στέργιος, <br />Σαπουντζής Κων/νος, <br />Σατικίδης Νικόλαος, <br />Σεκερτζής Δημήτριος, <br />Σιάπκας Βασίλειος, <br />Σιμίδου Ευσεβία, <br />Σκαρλατόπουλος Δημήτριος, <br />Σταυρίδης Θωμάς, <br />Τεμεκονίδης Ιωάννης,<br /> Τοπαλίδης Ανέστης, <br />Τοπαλίδης Ιωάννης, <br />Τράγκας Ιωάννης, <br />Τσαγγάλης Θεόδωρος, <br />Τσακμακίδης Κοσμάς, <br />Τσακμακίδης Νικόλαος, <br />Τσαλίκης Γεώργιος, <br />Τσάμπουρας Εμμανουήλ,<br /> Τσαπακίδης Γεώργιος, <br />Τσαπακίδης Νικόλαος,<br /> Τσαπαρίδης Πρόδρομος, <br />Τσάτσου Νικόλαος, <br />Τσουλιάς Ιωάννης, <br />Υφαντόπουλος Νικόλαος, <br />Φαρκάτσης Άγγελος, <br />Φεγγαρίδης Λάζαρος, <br />Φιλαδαρλής Νικόλαος, <br />Χατζηαράπης Βενέδικτος, <br />Χατζηηλίας Νικόλαος, <br />Χατζηιωάννου Ανέστης, <br />Χατζηκώστας Παναγιώτης, <br />Χατζηνικολάου Παναγιώτης, <br />Χριστοφορίδης Ευάγγελος, <br />Χρυσοχόου Ροδίνη,<br /> Ψωμιάδης Θεμιστοκλής, <br />Ωρολογάς Νικόλαος, <br />Δαραβάνης Γεώργιος, <br />Ευγενίδης Πρόδρομος, <br />Μελαχροινός Μενέλαος, <br />Πιερίδης Γεώργιος, <br />Τσακμακίδης Νικόλαος, <br />Ψωμιάδης Θεμιστοκλής, <br />Γεωργιάδης Χριστόδουλος, <br />Πολίτης Νικόλαος, <br />Χ’’ Αράπης Βενέδικτος, <br />Τσαλίκης Αβραάμ, <br />Κιαπίδης Νικόλαος, <br />Αμπατζόγλου Χρησ- Νικ. Του Γεωργίου .</b></i></span>Yauna Takabarahttp://www.blogger.com/profile/17739662848150917123noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4269458687331287220.post-74241531181414665562018-09-29T17:47:00.000+03:002018-09-29T17:47:24.747+03:00Βουλγαροκρατούμενη Μακεδονία: Η Εξέγερση και Σφαγή της Δράμας, 29 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1941<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiumyT88Zm452y2EeMYgq3uW6LVpGWeLuon0uz5xreyU6XmEB6yoPGfw_U6iTR-rlcQBN0lPfrDTgxa70QwDU2OD9MqttrMOQefrTNKyQncVu7iNQoXPy4AwP6K517zT3jVxxqzV3Cy544/s1600/%CE%B2%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B3%CE%B1%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CE%9A%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%87%CE%AE.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="295" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiumyT88Zm452y2EeMYgq3uW6LVpGWeLuon0uz5xreyU6XmEB6yoPGfw_U6iTR-rlcQBN0lPfrDTgxa70QwDU2OD9MqttrMOQefrTNKyQncVu7iNQoXPy4AwP6K517zT3jVxxqzV3Cy544/s400/%CE%B2%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B3%CE%B1%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CE%9A%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%87%CE%AE.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Βουλγαρική Κατοχή Δράμα 1941-44</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: small;"><b><span style="color: blue;">του Τάσου Χατζηαναστασίου</span></b></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="color: blue; font-size: xx-small;"><br />Η ΔΡΑΜΑ ΚΑΙ Η ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="color: blue; font-size: xx-small;">ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="color: blue; font-size: xx-small;">ΔΕΚΠΟΤΑ</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="color: blue; font-size: xx-small;">ΔΡΑΜΑ 1994</span></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: red;"><br /><span style="font-size: large;">Η βουλγαρική άποψη για τα γεγονότα της Δράμας </span></span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: red; font-size: large;">(Σεπτέμβριος 1941)</span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: red; font-size: large;"> και την κατοχή στην Αν. Μακεδονία </span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: red; font-size: large;">και Δυτ. Θράκη </span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: red; font-size: large;">(1941-1944)</span></b></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: blue;"> Ιστορικό πλαίσιο</span></b></div>
<br />
Για να κατανοήσουμε καλύτερα τα γεγονότα αλλά και τις διάφορες προσεγγίσεις στο ζήτημα που πρόκειται να εξετάσουμε, είναι αναγκαίο να αναφερθούμε με συντομία στο γενικότερο ιστορικό πλαίσιο.<br />
<br />
Όταν ξέσπασε ο β' παγκόσμιος πόλεμος, η Βουλγαρία είχε φροντίσει να τηρήσει ουδέτερη στάση.<br />
<br />
Πριν αποφασίσει να δώσει την υποστήριξη της σε κάποιον από τους εμπολέμους είχε διαπραγματευτεί για μήνες με τις μεγάλες δυνάμεις, ζητώντας κυρίως να αναθεωρηθεί προς όφελος της η συνθήκη του Νεϊγύ του 1919. <br />
Με τη συνθήκη αυτή η Βουλγαρία είχε αποσυρθεί από τη Δυτ. Θράκη και τη Δοβρουτσά, που είχαν παραχωρηθεί στην Ελλάδα και στη Ρουμανία αντίστοιχα. <br />
<br />
<a name='more'></a>Επιπλέον διεκδικούσε την ελληνική και τη γιουγκοσλαβική Μακεδονία, γιατί, όπως υποστήριζε, της ανήκαν τόσο εθνολογικά όσο και ιστορικά.<br />
<br />
Στις διαπραγματεύσεις που άρχισαν, η Βουλγαρία συνάντησε την άρνηση των Βρεταννών να της εκχωρηθεί η Δυτ. Θράκη ώστε να έχει έξοδο στο Αιγαίο, βρήκε όμως την υποστήριξη της ΕΣΣΔ. <br />
<br />
Η Γερμανία αρνήθηκε να δεσμευτεί με συγκεκριμένες υποσχέσεις.<br />
<br />
Παρ’ όλα αυτά η Βουλγαρία θα συνταχθεί με τις δυνάμεις του Άξονα, επίσημα την 1η Μαρτίου 1941. <br />
Αυτή η επιλογή έχει να κάνει με τη φύση του βουλγαρικού καθεστώτος του Φίλοφ και του Βόριδος Γ' που πίστευαν πως μια πρόσδεση της χώρας στο άρμα της ΕΣΣΔ θα είχε απρόβλεπτες κοινωνικοπολιτικές συνέπειες για τη Βουλγαρία και για την ίδια τους την εξουσία.<br />
<br />
Η αριστερά, δηλαδή το BRP (Βουλγαρικό Εργατικό Κόμμα), συμφωνεί με τη γενικότερη εθνική στρατηγική, διαφωνεί ριζικά όμως, όπως είναι φυσικό, με τη συμμετοχή τής χώρας στο Τριμερές Σύμφωνο, έστω και μόνο για την εξυπηρέτηση των “εθνικών στόχων”.<br />
<br />
Στο μεταξύ η Γιουγκοσλαβία συντάσσεται κι αυτή με τον Άξονα στις 25 Μαρτίου.<br />
Όμως στις 27 του ίδιου μήνα γίνεται πραξικόπημα που ανατρέπει την κυβέρνηση Τσβέτκοβιτς και τάσσεται εναντίον του Τριμερούς Συμφώνου.<br />
<br />
Ο Χίτλερ διατάζει επίθεση ταυτόχρονα κατά της Γιουγκοσλαβίας και κατά της Ελλάδας στις 6 Απριλίου. <br />
Πολύ σύντομα ο γερμανικός στρατός καταλαμβάνει τις δύο χώρες.<br />
<br />
<i><span style="color: blue;">Όσον αφορά στην Ελλάδα, ο διοικητής του Γ' Σώματος Στρατού, <u>αντιστράτηγος Γεώργιος Τσολάκογλου, υπέγραψε το τελικό πρωτόκολλο της συνθηκολόγησης στις 23 Απριλίου.</u></span></i><u><br /></u><br />
Η Γερμανία και η Βουλγαρία υπέγραψαν συμφωνία κατά την οποία<br />
<b><u><span style="color: red;">η Βουλγαρία αναλάμβανε την “διαφύλαξη της ησυχίας και της τάξης”</span></u></b> στις κατειλημμένες από τη Βέρμαχτ γιουγκοσλαβική Μακεδονία, Αν. Μακεδονία και Δυτ. Θράκη.<br />
<br />
Τα βουλγαρικά στρατεύματα άρχισαν την κατάληψη της Μακεδονίας που βρισκόταν ανατολικά από το Στρυμόνα και της Δυτικής Θράκης στις 17 Απριλίου. <br />
<br />
<b><u><span style="color: red;">Αντικατέστησαν </span></u></b>έτσι τα γερμανικά στρατεύματα, τα οποία περιορίστηκαν στη φύλαξη μιας στενής λωρίδας στον Έβρο κατά μήκος των ελληνοτουρκικών συνόρων και σε μια μικρή φρουρά στην Καβάλα. <br />
Η κατάληψη ολοκληρώθηκε στις 20 Απριλίου και ο Μπογκντάν Φίλοφ, πρωθυπουργός της Βουλγαρίας, πραγματοποίησε επίσκεψη στην περιοχή από τις 28 ως τις 30 του ίδιου μήνα.<br />
<br />
Είναι χαρακτηριστικό ότι η βουλγαρική κυβέρνηση στις διαπραγματεύσεις της με τη Γερμανία <span style="color: red;"><i>επιδιώκει κάθε φορά να διευκρινίζει <u>ότι δεν “καταλαμβάνει”</u> την Αν. Μακεδονία και τη Δυτ. Θράκη, αλλά <u>ότι της παραχωρούνται ως περιοχές που προορίζονται να ενταχθούν στο βουλγαρικό κράτος</u>.</i></span><br />
<span style="color: red;"><i><br /></i></span>
Ωστόσο, η Γερμανία τηρεί αμφιλεγόμενη στάση σχετικά με την επίλυση των “εθνικών προβλημάτων' της Βουλγαρίας.<br />
Η Γερμανία ενδιαφέρεται κυρίως για την εξασφάλιση των αμυντικών αναγκών της στις υπό κατοχή περιοχές.<br />
<br />
Πράγματι όμως, η πολιτική που ακουλουθείται είναι αυτή της ενσωμάτωσης των περιοχών στο βουλγαρικό κράτος.<br />
Από τις 5 Μαΐου βουλγαρικές διοικητικές αρχές καταλαμβάνουν όλες τις δημόσιες θέσεις και η Αν. Μακεδονία και η Δυτ. Θράκη αποτελούν στο εξής ιδιαίτερη επαρχία του βουλγαρικοί κράτους με το όνομα <b><span style="color: red;">Belomorie</span></b>, από το<b><span style="color: red;"> Bjalo More</span></b> όπως ονομάζεται στα βουλγαρικά το Αιγαίο.<br />
Ως τις 10 Μαΐου έχουν καταργηθεί όλες οι ελληνικές αρχές.<br />
<br />
<b><u><span style="color: red;">Παράλληλα, παίρνονται μέτρα για τον πλήρη εκβουλγαρισμό της περιοχής. </span></u></b><br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<i style="color: red;">Απαγορεύεται ο ελληνικός τύπος, </i></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red;"><i>ακόμη και η ακρόαση ξένων ραδιοφωνικών σταθμών. </i></span></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: red;">Οι ελληνικές επιγραφές αντικαθίστανται από βουλγαρικές. </span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: red;">Κλείνουν τα ελληνικά σχολεία.</span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: red;"> Επιβάλλεται το λέβα</span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: red;"> και γίνεται προσπάθεια να ενταχθεί </span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: red;">η οικονομία της περιοχής στη βουλγαρική εθνική οικονομία.</span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: red;"> Η εκκλησία εντάσσεται κι αυτή στα πλαίσια της βουλγαρικής εκκλησιαστικής οργάνωσης.</span></i></div>
<br />
Το ότι βεβαίως δεν πρόκειται για “απελευθέρωση αρπαγμένων εδαφών” όπως ισχυρίζεται ο Daskalov, αλλά για την επιβολή καθεστώτος ωμής βίας φαίνεται από τα μέτρα που παίρνουν οι βουλγαρικές αρχές σε βάρος του ελληνικού πληθυσμού.<br />
<b><span style="color: red;"><br /></span></b>
<b><span style="color: red;">Ιδιαίτερα ωμή ήταν η βουλγαρική εξουσία στη Δράμα.</span></b><br />
<br />
Μόλις ανέλαβε καθήκοντα ο νομάρχης Vasil Georgiev εκτόπισε από τη Δράμα 50-60 άτομα, γιατρούς, δασκάλους, ιερείς, και χωροφύλακες που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τον πληθυσμό.<br />
<br />
Οι διώξεις περιλαμβάνουν και τα χωριά.<br />
Στις 9 Αυγούστου εκτοπίζονται 31 άτομα από το Δοξάτο, τον Άγιο Αθανάσιο, το Καλαμπόκι και άλλες περιοχές, ως επικίνδυνα για το καθεστώς.<br />
Η θεωρία του V. Georgiev είναι πως ο Έλληνας μένει 100% Έλληνας και πως οι εκτοπίσεις είναι ο μόνος τρόπος για να εκβουλγαριστεί η περιοχή.<br />
<br />
Ήδη από τα τέλη Απριλίου, στη Θεσσαλονίκη έρχεται αντιπρόσωπος από τη Δράμα για να καταγγείλει τη στάση των Βουλγάρων.<br />
<b><u>Δίνεται και γραπτή αναφορά στη γερμανική διοίκηση.</u></b><br />
<b><u><br /></u></b>
Οι εκτοπίσεις αποτελούσαν το κύριο μέσο των αρχών κατοχής για την αλλοίωση του εθνολογικού χαρακτήρα της Αν. Μακεδονίας και της Δυτ. Θράκης.<br />
<br />
<i><span style="color: red;">Το σχέδιο τους ήταν <u>να εκτοπιστούν σταδιακά όλοι οι Έλληνες πρόσφυγες </u>από τη Μικρά Ασία, τον Πόντο, την Ανατολική Θράκη και την Ανατολική Ρωμυλία που είχαν εγκατασταθεί εκεί και <u>να γίνει εποικισμός από το εσωτερικό της Βουλγαρίας.</u></span></i><br />
<br />
Ως τον Αύγουστο του 1941 είχαν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους 25.000 Έλληνες, οι οποίοι κατέφυγαν στη γερμανοκρατούμενη Ελλάδα.<br />
Από αυτούς οι 23.000 προέρχονται από την περιοχή της Δράμας.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: blue;">Τα γεγονότα της Δράμας στην ελληνική βιβλιογραφία.</span></b></div>
<br />
Τα γεγονότα της Δράμας είναι σχετικά πρόσφατα.<br />
Ωστόσο, δεν υπάρχει έως σήμερα μια σαφής ερμηνεία των γεγονότων.<br />
<br />
Ακόμη περισσότερο, <u>υπάρχουν σοβαρές διαφωνίες στους συγγραφείς</u> και τους μελετητές της περιόδου <u>σχετικά με τα κίνητρ</u>α, τους σκοπούς και τις προθέσεις των πρωταγωνιστών και γενικά με το χαρακτήρα των γεγονότων.<br />
<br />
Το γεγονός ότι η ερμηνεία των γεγονότων εντάχθηκε στο πλαίσιο της αντιπαράθεσης Αριστερός - Δεξιάς μεταπολεμικά, συσκότισε ακόμη περισσότερο τα πράγματα.<br />
<br />
<i><u>Έτσι, ακόμη και σήμερα, τα ερωτήματα που έχουν δημιουργηθεί μένουν αναπάντητα.</u></i><br />
<br />
Αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι στις 28 Σεπτεμβρίου 1941 εκδηλώθηκαν συντονισμένες ένοπλες επιθέσεις στα κοινοτικά γραφεία και στους αστυνομικούς σταθμούς 16 δήμων και κοινοτήτων στην περιοχή της Δράμας.<br />
<br />
Η βουλγαρική εξουσία καταλύθηκε και οι κάτοικοι κλήθηκαν να ακολουθήσουν τους ενόπλους στο βουνό.<br />
<br />
Ιδιαίτερα, στο Δοξάτο όπου η εξέγερση εκδηλώθηκε λίγες ώρες νωρίτερα, έγινε συμπλοκή κατά την οποία τραυματίστηκε ο Βούλγαρος νομάρχης, ο οποίος βρισκόταν εκεί τυχαία.<br />
<br />
Η εξέγερση, όμως, απέτυχε στην πόλη της Δράμας, γιατί οι αρχές πήραν εγκαίρως μέτρα και<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span><br />
την έπνιξαν στο αίμα.<br />
Χιλιάδες κάτοικοι εκτελέστηκαν στη Δράμα και στο Δοξάτο.<br />
Χιλιάδες ήταν και οι συλλήψεις.<br />
<br />
Η βουλγαρική εξουσία είχε αποκατασταθεί πλήρως ως τις 2 Οκτωβρίου.<br />
<br />
Ωστόσο, η άγρια καταστολή και οι διώξεις πολιτών συνεχίστηκαν ως τις 6 Νοεμβρίου με πρόσχημα την αναζήτηση ενόπλων και αμάχων που είχαν καταφύγει στα βουνά<br />
.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span><br />
Η πρώτη ερμηνεία των γεγονότων δόθηκε από τον τότε γενικό επιθεωρητή νομαρχιών Αθανάσιο<br />
Χρυσοχόου.<br />
<br />
<i><span style="color: #660000;"> Σε έκθεσή του προς το υπουργείο εσωτερικών και τις γερμανικές αρχές, στις 5 Οκτωβρίου<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span> </span></i><br />
<i><span style="color: #660000;">1941, από τις πληροφορίες που έχει συλλέξει, συμπεραίνει <u>ότι οι κομμουνιστές της Δράμας</u>,<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span> </span></i><br />
<i><span style="color: #660000;"><u>συνεργαζόμενοι με Βούλγαρους κομμουνιστές</u> και παρακινημένοι από αυτούς με το σύνθημα της </span></i><br />
<i><span style="color: #660000;">κομμουνιστικής επανάστασης σε όλα τα Βαλκάνια, <u>έκαναν επιθέσεις σε μερικά χωριά.</u></span></i><br />
<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span> <br />
Λίγο μετά,<u> ο Αθ. Χρυσοχόου θα υιοθετήσει την άποψη ότι η εξέγερση της Δράμας είναι μια προβοκάτσια των βουλγαρικών αρχών κατοχής</u> στην οποία πρόθυμα συνέπραξαν οι κομμουνιστές, με απώτερο σκοπό να δικαιολογήσουν τη χρήση βίας σε βάρος του πληθυσμού.<br />
<br />
Την ίδια άποψη εκφράζει και ο Αντώνης Φωστηρίδης (Αντών Τσαούς), αρχηγός των “εθνικιστικών” ανταρτικών ομάδων, σε συνέντευξη που έδωσε στην εφημερίδα Φως, το Φεβρουάριο του 1945.<br />
<br />
<i><span style="color: #0c343d;">Αυτή η άποψη για τα γεγονότα γίνεται μεταπολεμικά η κυρίαρχη ερμηνεία και, συνδυαζόμενη με την <u>αμφιλεγόμενη στάση του ΚΚΕ στο Μακεδονικό κατά τη διάρκεια του εμφυλίου, ενισχύει το κατηγορητήριο κατά των κομμουνιστών για<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span> εθνική μειοδοσία</u>.<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span></span></i><br />
<br />
Από τη δεξιά παράταξη, η μοναδική μαρτυρία που εκφράζει διαφορετική άποψη προέρχεται από το<br />
προσωπικό ημερολόγιο του ταγματάρχη Γιάννη Παπαθανασίου, ιδρυτικού μέλους της οργάνωσης<br />
Υ.Β.Ε. και μετέπειτα Π.Α.Ο. Ο Παπαθανασίου υποστηρίζει ότι στη Δράμα έγινε μια αυθεντική εξέγερση με πρωτοβουλία Ελλήνων και Βουλγάρων κομμουνιστών.<br />
<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span><br />
Από την πλευρά της αριστεράς, υπάρχει μια σύγχυση σχετικά με τις συνθήκες κάτω από τις οποίες πραγματοποιήθηκε η εξέγερση.<br />
Ήταν τέτοια η έκταση της καταστολής, της συντριβής των ένοπλων πυρήνων και κυρίως των ολέθριων συνεπειών για τον άμαχο πληθυσμό που οι συγγραφείς και απομνημονευματογράφοι της εθνικής αντίστασης υιοθετούν συνήθως και αυτοί την αστυνομική λογική της προβοκάτσιας και του ξένου δακτύλου.<br />
<br />
<i><span style="color: #660000;">Φαίνεται πάντως ότι η εκδήλωση της εξέγερσης δεν έγινε με διαταγή, του ΚΚΕ, καθώς τις ίδιες ακριβώς μέρες γινόταν η σύσκεψη για την ίδρυση του ΕΑΜ.</span></i><br />
<br />
<i><b><span style="color: purple;"><u> Έτσι η ευθύνη για την εξέγερση αποδίδεται στην τοπική οργάνωση Δράμας του ΚΚΕ </u>και προσωπικά στο γραμματέα της, Αλέκο Χαμαλίδη, που έδρασε χωρίς την έγκριση του κόμματος, <u>παρασυρόμενος από τις διαδόσεις Βουλγάρων πρακτόρων που εμφανίζονταν ως κομμουνιστές, για δήθεν κομμουνιστική εξέγερση σε όλα τα Βαλκάνια. </u></span></b></i><br />
<br />
Γεγονός είναι ότι οι φερόμενοι ως πρωταγωνιστές των γεγονότων, γνωστά μέλη του ΚΚΕ Δράμας, είτε σκοτώθηκαν καταδιωκόμενοι από τους Βούλγαρους, είτε δε μας έδωσαν τη δική τους μαρτυρία.<br />
<br />
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι ένας ερευνητής από τα Σκόπια, ο Χρίστο Αντονόφσκι, γράφει πως ένας από τους πρωταγωνιστές των γεγονότων, ονόματι Γιώργος Μπόντσεφ, επέζησε, και μετά τον πόλεμο βρισκόταν στα Σκόπια.<br />
<br />
Ο Μπόντσεφ, σύμφωνα με τον Αντονόφσκι, διηγείται πως η απόφαση για την εξέγερση πάρθηκε στην ολομέλεια της επαρχιακής επιτροπής Δράμας του ΚΚΕ που συνήλθε στις 20 Αυγούστου 1941.<br />
Ο Αντονόφσκι απορρίπτει την εκδοχή της προβοκάτσιας, ασκεί έντονη κριτική στον Χρυσοχόου και προσπαθεί να αποδείξει τη συμμετοχή “Μακεδόνων”, οι οποίοι κακώς, κατά τη γνώμη του, αναφέρονται ως Βούλγαροι, στην εξέγερση.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: red;"> Τι έγραψε ο βουλγαρικός τύπος για τα γεγονότα</span></b></div>
<br />
Για την εξέγερση της Δράμας ο βουλγαρικός τύπος δημοσιεύει τις πρώτες πληροφορίες έξι μέρες μετά.<br />
Η εφημερίδα Slow γράφει:<br />
<br />
<i><span style="color: red;"> “Τη νύχτα της 28ης μια ομάδα Ελλήνων, που ήρθαν από τα όρια τής σημερινής Ελλάδας (δηλ. από τη γερμανοκρατούμενη περιοχή), αποπειράθηκε να παρασύρει άτομα από το ντόπιο ελληνικό πληθυσμό και να καταλάβει τα κοινοτικά κτίρια σε κάποια χωριά στην επαρχία Δράμας. </span></i><br />
<i><span style="color: red;">Ανάμεσα στους οργανωμένους γι’ αυτό το σκοπό αντάρτες, που ήταν οπλισμένοι με τουφέκια και πολυβόλα, και τις τοπικές αρχές ανταλλάχτηκαν πυροβολισμοί που διήρκεσαν μερικές ώρες και από τους οποίους υπήρξαν θύματα και από τις δύο πλευρές.</span></i><br />
<i><span style="color: red;"> Ήδη στις 29 οι αντάρτες είχαν διασκορπιστεί και εξολοθρευτεί.</span></i><br />
<i><span style="color: red;"> Οι αρχές εξακολουθούν να αναζητούν συμμετέχοντες. </span></i><br />
<i><span style="color: red;">Η τάξις και η ηρεμία έχουν πλήρως αποκατασταθεί”.</span></i><br />
<br />
Το ανακοινωθέν δημοσιεύεται και στη Dnes. Πρόκειται για το επίσημο ανακοινωθέν, στο οποίο δεν γίνεται καμία αναφορά στις εκατόμβες των θυμάτων της <b>“αποκατάστασης της τάξης</b>”.<br />
<br />
Η ίδια είδηση δημοσιεύεται στις 5 Οκτωβρίου και στην εφημερίδα <b><i><span style="color: red;">Zora</span></i></b>.<br />
Στο ίδιο φύλλο υπάρχει άρθρο του Danail Krapchef, ο οποίος κάνει μια ιστορική αναδρομή “στους επαναστατικούς αγώνες”, όπως τους ονομάζει, του βουλγαρικού λαού της Ανατολικής Μακεδονίας και στις διώξεις και τις “βιαιοπραγίες” των Ελλήνων σε βάρος του.<br />
<br />
Αυτές οι ελληνοβουλγαρικές συγκρούσεις αποτέλεσαν κατά το συντάκτη το γόνιμο έδαφος για τα γεγονότα της Δράμας, που όμως θεωρεί ότι υποκινήθηκαν “<b>από έξω</b>”.<br />
<br />
Μετά από δύο μέρες ο Krapchef επανέρχεται στο θέμα, στην ίδια εφημερίδα.<br />
<br />
“Οι στασιαστικές βιαιοπραγίες”, όπως ονομάζει τα γεγονότα της Δράμας, υποκινήθηκαν από κομμουνιστές και εθνικιστές Έλληνες με καθοδήγηση του Λονδίνου και της Γ' Διεθνούς.<br />
<br />
Ο βουλγαρικός κατοχικός τύπος κάλυψε με κυνισμό τα γεγονότα δημοσιεύοντας και γελοιογραφίες που χλεύαζαν τα θύματα της καταστολής.<br />
Στην εφημερίδα <b><span style="color: red;">Belomorie </span></b>μια γελοιογραφία παρουσίαζε έναν Βούλγαρο χωρικό να κρατά έναν Έλληνα ανάμεσα στα πόδια του και να του φοράει σαμάρι.<br />
<br />
Η Belomorslca Bulgaria στις 10 Οκτωβρίου έγραφε:<br />
“Η προσπάθεια των εχθρών μας να διαταράξουν την τάξη και την ασφάλεια στο Belomorie με τα γεγονότα της Δράμας έχει πια συντρίβει”.<br />
<br />
Στις 14 Οκτωβρίου η ίδια εφημερίδα δημοσιεύει γελοιογραφία όπου ένα χέρι που παριστάνει την κρατική εξουσία κόβει με ψαλίδι το κεφάλι ενός φιδιού.<br />
Ο υπότιτλος συνιστά:<br />
“<i><span style="color: red;">Ο πιο σίγουρος τρόπος ενάντια σε οποιοσδήποτε μορφής συνωμοτικές και εξεγερσιακές οχιές”</span></i>.<br />
<br />
Η ερμηνεία των αρχών κατοχής είναι ότι πρόκειται κυρίως για κομμουνιστική εξέγερση που σχεδιάστηκε σε “ξένα κέντρα” και στα πλαίσια της προσπάθειας της ΕΣΣΔ να δημιουργήσει αντιπερισπασμό στα νώτα του Άξονα.<br />
Άλλωστε, η Κομιντέρν είχε εκδώσει ντιρεκτίβα αμέσως μετά την επίθεση της Γερμανίας εναντίον της ΕΣΣΔ, στις 22 Ιουνίου, προς όλα τα κομμουνιστικά κόμματα στις κατεχόμενες χώρες να αρχίσουν ένοπλη αντίσταση κατά των χιτλερικών.<br />
<br />
<b><i><u><span style="color: blue;">Ωστόσο, η εξέγερση της Δράμας έγινε το Σεπτέμβριο και ήταν η πρώτη στην Ευρώπη.</span></u></i></b><br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: red;">Η αντίδραση του BRP</span></b></div>
<br />
Τ ο BRP, δηλαδή το κομμουνιστικό κόμμα της Βουλγαρίας, είχε για το Μακεδονικό Ζήτημα την ίδια άποψη με την Κομιντέρν, πίστευε δηλαδή στα σχετικά με την ύπαρξη μακεδονικού λαού που <i><u>έχει το δικαίωμα αυτοδιάθεσης</u></i>.<br />
<br />
Αυτή η αυτονομιστική γραμμή θα καταγγελθεί μετά τη ρήξη Τίτο-Στάλιντο 1948 ως “μηδενιστική”, μη “λενινιστική”κλπ.<br />
<br />
Ήδη την 1η Μαρτίου 1941, ο Δημητρώφ, ως ηγέτης τότε των “Ελεύθερων Βουλγάρων”, σε μανιφέστο που εξέδωσε και σε επιστολή του προς τους Ρούσβελτ, Τσώρτσιλ, Στάλιν, Μπένες, Σικόρσκι, Σίμοβιτς και Τσουδερό, είχε χαρακτηρίσει παράνομες τις ενέργειες του Βόριδος.<br />
<br />
Για το BRP, που ελεγχόταν άμεσα από τη Μόσχα αφού η ηγεσία του βρισκόταν εκεί, η κατοχή της Αν. Μακεδονίας και της Δυτ. Θράκης αποτελεί εθνική ντροπή.<br />
<br />
Η δε βουλγαρική εξουσία χαρακτηρίζεται καθεστώς “αρπαγής και λεηλασίας”.<br />
<br />
Την άποψη του BRP για τα γεγονότα της Δράμας εκφράζει ο Β. Kolarov στο ραδιοσταθμό “Christo Botev” στις 6 Οκτωβρίου.<br />
<br />
<i><span style="color: #660000;"><u> “Η εξέγερση στη Δράμα”, αναφέρεται, που ήταν συνέπεια του “αιμοβόρου, κατοχικού καθεστώτος” στην περιοχή, “πνίγηκε στο αίμα”.</u></span></i><br />
<br />
Στη συνέχεια καταγγέλλεται ο ρόλος των βουλγαρικών στρατευμάτων ως οργάνων του Χίτλερ.<br />
Στις 10 Οκτωβρίου, σε εκπομπή στον ίδιο ραδιοσταθμό, ο Β. Τσερβένκοφ, με αφορμή τα γεγονότα της Δράμας, λέει ότι “το καθεστώς του Βόριδος δεν πραγματώνει την εθνική ενοποίηση αλλά την εθνική καταστροφή”.<br />
<br />
Ωστόσο, το γραφείο εσωτερικού του κόμματος διατυπώνει την άποψη ότι το αίτημα της Βουλγαρίας για επιστροφή των Βουλγαρομακεδόνων στην πατρίδα τους είναι δίκαιο, όμως θα πρέπει να ζήσουν στον ίδιο χώρο με τους Έλληνες, αδερφωμένοι.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: red;">Η αντιμετώπιση των γεγονότων από το καθεστώς της 9ης Σεπτεμβρίου 1944</span></b></div>
<br />
<i><span style="color: red;">Είναι γεγονός ότι το μεταπολεμικό καθεστώς της Βουλγαρίας απέφευγε την αναφορά στην κατοχή. </span></i><br />
<br />
Κυρίως γινόταν αναφορά στο βουλγαρικό αντιφασιστικό κίνημα ενώ για την πολιτική τού καθεστώτος του Βόριδος στις κατεχόμενες από τη Βουλγαρία περιοχές, υπήρχε κατά κανόνα μια ένοχη σιωπή.<br />
<br />
Το 1946 μια ανεπίσημη βουλγαρική δημοσίευση γιαταγεγονότατης Δράμας αναφέρει:<br />
<i><br /></i>
<i>“άρχισε με μια σύγκρουση ανάμεσα στους Βούλγαρους αστυνομικούς και τους Έλληνες αντάρτες”. </i><br />
<i>Τότε, “οι Βούλγαροι φασίστες προκάλεσαν μεγάλη αιματοχυσία και τρομοκρατία στον αθώο ελληνικό πληθυσμό”.</i><br />
<br />
Στο απολογητικό κείμενο της βουλγαρικής κυβέρνησης του 1946 <u>σχετικά με τις ελληνικές μεταπολεμικές αξιώσεις από τη Βουλγαρία για επανορθώσεις,</u> αναφέρεται ότι δεν υπάρχει “προς το παρόν επιθυμία” να ασχοληθεί με τα βαθύτερα αίτια της εξέγερσης της Δράμας.<br />
<br />
Τέλος, ο Βούλγαρος ιστορικός Π. Στέρεφ που ασχολήθηκε με το αντιφασιστικό κίνημα της περιόδου περιορίζεται στο να εκφράσει τη λύπη του “που τα γεγονότα της Δράμας δεν έχουν ακόμη επαρκώς διαλευκανθεί.”.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: red;">Οι απόψεις των σύγχρονων Βουλγάρων ιστορικών</span></b></div>
<br />
Τα τελευταία χρόνια έχει παρατηρηθεί μια εντυπωσιακή αύξηση στη βουλγαρική ιστοριογραφία που αφορά την περίοδο 1941-1944 στην Ανατολική Μακεδονία και τη Δυτική Θράκη.<br />
<br />
Κύριο ενδιαφέρον, θα έλεγε κανείς, των δημοσιεύσεων αυτών είναι το εξής:<br />
κάτω από ποιες συνθήκες η Βουλγαρία απέτυχε να προσαρτήσει τελικά τις περιοχές αυτές ενώ, κατά τη γνώμη τους, εδικαιούτο να το πράξει.<br />
<br />
Κοινός τόπος στα έργα αυτά είναι η προσπάθεια να αιτιολογηθεί η απόφαση της Βουλγαρίας να συνταχθεί με τις δυνάμεις του Άξονα στο β' παγκόσμιο πόλεμο, προκειμένου να επιλύσει “το εθνικό της πρόβλημα”.<br />
Ως εθνικό πρόβλημα εννοείται η αναθεώρηση της συνθήκης του Nεϊγύ και ως δίκαιη επίλυσή του ουσιαστικά η εφαρμογή των όρων της συνθήκης του Αγίου Στεφάνου και η δημιουργία της Μεγάλης Βουλγαρίας.<br />
<br />
<i><span style="color: red;">Δηλαδή, οι σύγχρονοι Βούλγαροι ιστορικοί αντιμετωπίζουν τα προβλήματα της περιόδου 1941-1944 με τους όρους της Βουλγαρίας του Βόριδος και της ελληνοβουλγαρικής διαμάχης για την Μακεδονία από την εποχή της ίδρυσης της Εξαρχίας.</span></i><br />
<br />
Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι ύστερα από 45 περίπου χρόνια στα έργα τους γίνεται χρήση του όρου Belomorie αντί για ελληνική Μακεδονία και Θράκη.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: red;">Το βιβλίο του Georgi Daskalov για την εξέγερση της Δράμας</span></b></div>
<br />
Για τα γεγονότα της Δράμας υπάρχει από βουλγαρικής πλευράς μια μονογραφία του Georgi Daskalov.<br />
Ο Daskalov έχει κάνει έρευνα στα κρατικά αρχεία (Tsentralen Durzaven Istoricheski Archiv, Ts.D.I.A.) και στα αρχεία του στρατού (Voenen Archiv), που είναι απρόσιτα στον Έλληνα ερευνητή και την Ελληνίδα ερευνήτρια.<br />
<br />
Η γενικότερη άποψη του, που διαπνέει ολόκληρο το έργο του, είναι πως <i><span style="color: red;">η Βουλγαρία είχε το ιστορικό δικαίωμα να επανακτήσει τις “βίαια αρπαγμένες από αυτήν” περιοχές της Μακεδονίας και της Θράκης. </span></i><br />
<br />
Αναφέρεται στις στατιστικές τής εξαρχίας για να δείξει πως οι περιοχές αυτές κατοικούνταν κατά πλειοψηφία από Βουλγάρους και πιστεύει πως η Ελλάδα ακολούθησε πολιτική βίαιης αφομοίωσης τους μετά το β' βαλκανικό πόλεμο.<br />
<br />
Επομένως, για τον Daskalov, δεν πρόκειται για “κατοχή” της ελληνικής Μακεδονίας και Θράκης, αλλά για “εθνική αποκατάσταση, ενοποίηση των εθνικών εδαφών με τη μητέρα πατρίδα”.<br />
<br />
Φυσικά, όσο κι αν ανεβάζει τον αριθμό των Βουλγάρων που έχουν απομείνει στην Ανατολική Μακεδονία και τη Δυτική Θράκη σε 81.093, προσμετρώντας και τους Πομάκους, παραδέχεται πως τώρα ο ελληνικός πληθυσμός, μετάτις ανταλλαγές των πληθυσμών, αποτελείτη συντριπτική πλειοψηφία. Ωστόσο, θεωρεί πολύ πρόσφατες και άρα “εύκολα” αντιστρεπτές αυτές τις εξελίξεις41.<br />
Χαρακτηριστικό είναι πως ο συγγραφέας, όπως και το καθεστώς του Βόριδος, ονομάζει τα βουλγαροκρατούμενα ελληνικά εδάφη “νεοαπελευθερωμένες περιοχές”.<br />
Αναφέρεται, πάντως, με σχολαστικότητα στο έργο της εγκαθίδρυσης της κατοχικής εξουσίας και στα μέτρα που παίρνονται σε βάρος του ελληνικού στοιχείου σε όλα τα επίπεδα, οικονομικό, εκπαιδευτικό, εκκλησιαστικό42. Για τον συγγραφέα τα μέτρα είναι αναγκαία για την ενσωμάτωση των περιοχών αυτών στην Βουλγαρία.<br />
Αναφερόμενος στο θέμα της αντίστασης κατά της βουλγαρικής κατοχής, λέει χαρακτηριστικά πως “το ΚΚΕ κακώς αναφέρει τους Βούλγαρους ως κατακτητές” γιατί έτσι ταυτίζεται με τους Έλληνες “εθνικιστές”.<br />
Σύμφωνα με τα στοιχεία που συνέλεξε ο Daskalov, το ΚΚΕ (γραφείο Μακεδονίας - Θράκης) αρχίζει επαφές στα μέσα του καλοκαιριού για την εκδήλωση ένοπλης εξέγερσης στη βουλγαροκρατούμενη περιοχή.<br />
<br />
Σύμφωνα με τον Daskalov, επαφές γίνονται και με Έλληνες “εθνικιστές”.<br />
Αναφέρεται μάλιστα ότι ο Βασίλης Μερκουριού, που συνελήφθη τον Δεκέμβριο του 1941, φέρεται να είπε στην ανάκριση πως είχε ενισχύσει αρχικά το κίνημα αλλά στη συνέχεια αποχώρησε, γιατί ο ίδιος ήταν “εθνικιστής”.<br />
Η εξέγερση κατά τον Μερκούριού ήταν έργο κομμουνιστών και άλλων πατριωτών. Μετά την καταστολή όμως, έρριξε ο ίδιος την ιδέα της συνεργασίας Ελλήνων και Βουλγάρων κομμουνιστών για να φανεί η εξέγερση ως προβοκάτσια.<br />
<br />
Ο Daskalov πιστεύει ότι η ιδέα της εξέγερσης ανήκει στο γραφείο Μακεδονίας και Θράκης του ΚΚΕ.<br />
Οι “εθνικιστές” και τα “αστικά” κόμματα είχαν ενημερωθεί ενώ η δοσίλογη κυβέρνηση φέρεται να ενίσχυε την προετοιμασία.<br />
Πάντως, όλες αυτές οι επαφές και η ανάμειξη της κυβέρνησης Τσολάκογλου μάλλον αποτελούν αυθαίρετο συμπέρασμα του Daskalov.<br />
Δε στηρίζει την άποψή του στις πηγές αλλά σε δικά του πολιτικά συμπεράσματα - ο ίδιος παρόλα αυτά χρησιμοποιεί την έκφραση “αντικειμενική εκτίμηση”.<br />
<br />
Γενικά έχει την τάση να μειώσει τους Έλληνες αριστερούς χρεώνοντας τους αντιβουλγαρισμό, συνεργασία με τους δοσιλόγους και “εθνικισμό”.<br />
Ακριβώς τα αντίθετα, δηλαδή, από αυτά που τους χρεώνουν οι Έλληνες αντίπαλοι τους στον εμφύλιο πόλεμο και σε όλη την περίοδο που ακολουθεί.<br />
<br />
Πριν από την εκδήλωση της εξέγερσης, φτάνουν πληροφορίες στις αρχές κατοχής, για τη σύσταση ένοπλων ομάδων που ετοιμάζονται να διεισδύσουν από τη γερμανοκρατούμενη Μακεδονία. Επίσης στα χέρια των αρχών πέφτουν προκηρύξεις που έχουν τυπωμένο το σφυροδρέπανο και καλούν σε εξέγερση.<br />
Προπαγανδίζεται προλεταριακή επανάσταση σε όλα τα Βαλκάνια.<br />
Δεν παίρνονται ωστόσο έκτακτα μέτρα. Μάλιστα, σύμφωνα με τις πηγές που επικαλείται ο Daskalov, οι βουλγαρικές δυνάμεις πρέπει να ήταν μειωμένες εκείνες τις μέρες στη Δράμα.<br />
<br />
Τα βουλγαρικά αρχεία που μελέτησε ο Daskalov παρέχουν υλικό και από τα αποτελέσματα των ανακρίσεων των συλληφθέντων στα γεγονότα.<br />
Σύμφωνα με αυτήν την, επισφαλή πάντως, πηγή, η προετοιμασία της εξέγερσης ήταν καλή, δεν υπήρχε όμως καμία πρόνοια για ανεφοδιασμό, κάλυψη νώτων για εύκολη διαφυγή, επαρκής οπλισμός και τρόφιμα.<br />
<br />
Σύμφωνα με τον συγγραφέα, η εκδήλωση της εξέγερσης επισπεύστηκε από το φόβο της αποκάλυψης και προτού ολοκληρωθούν οι προετοιμασίες.<br />
<br />
<b><i><span style="color: red;"><u>Όλη η προετοιμασία περιγράφεται με λεπτομέρειες.</u></span></i></b><br />
<br />
<i> Το σύνθημα θα ήταν η διακοπή της ηλεκτροδότησης της Δράμας.</i><br />
<br />
Όμως, από ένα τυχαίο περιστατικό, η εξέγερση εκδηλώνεται πρώτα στο Δοξάτο τη νύχτα της 28ης Σεπτεμβρίου.<br />
<br />
<i><span style="color: blue;">Επιθέσεις έγιναν και στα χωριά Αγγίστα, Σταθμό Αγγίστης, Καλλιθέα, Μικρόπολη, Κοκκινόγεια, Κύρια, Νικηφόρο, Καλό Αγρό, Πετρούσα, Προσωτσάνη, Καλλίφυτο, Άγιο Αθανάσιο, Φωτολίβος, Χωριστή, Ηλιοκώμη, Αδριανή, Κορμίστα, Περιστεριά,Νέα Μπάφρα, σε ολόκληρο σχεδόντον κάμπο.</span></i><br />
<br />
Παντού καταλύονται οι τοπικές κατοχικές αρχές.<br />
<br />
Ο αντρικός πληθυσμός καλείται να συγκεντρωθεί και γίνεται στρατολόγηση, συχνά αναγκαστική. Οι επαναστάτες δεν προέβησαν σε βιαιοπραγίες κατά των Βουλγάρων αμάχων και των αιχμαλώτων.<br />
Κατά τις συμπλοκές όμως, σκοτώθηκαν αστυνομικοί, στρατιώτες, κοινοτάρχες, κοινοτικοί υπάλληλοι και δύο πολίτες.<br />
Οι νεκροί Βούλγαροι φτάνουν τα 104 άτομα και οι τραυματίες τούς 107.<br />
<br />
Στην πόλη της Δράμας οι αρχές είχαν ειδοποιηθεί λόγω της βεβιασμένης εκδήλωσης της εξέγερσης στο Δοξάτο.<br />
<br />
Ο νομάρχης Δράμας είχε σπεύσει στο Δοξάτο, όπου δέχθηκε επίθεση και τραυματίστηκε. Καταφέρνει όμως να διαφύγει και να επιστρέψει στη Δράμα.<br />
<br />
Έτσι, στην πόλη οι αρχές παίρνουν εγκαίρως μέτρα και η εξέγερση αποτυγχάνει.<br />
<br />
Μετά την αποτυχία της εξέγερσης στην πόλη της Δράμας αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση για το κίνημα<br />
Οι βουλγαρικές αρχές παίρνουν άμεσα κατασταλτικά μέτρα και αρχίζουν εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στην επαρχία ιδιαίτερα όμως στην ίδια τη Δράμα προέβησαν σε πραγματική σφαγή του πληθυσμού.<br />
<br />
<b><i> Ο ίδιος ο Daskalov αναφέρει πως, σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, το πρωί της 29ης Σεπτεμβρίου,<u> η κατάσταση στη Δράμα είναι αφόρητη γιατί υπάρχουν παντού πτώματα.</u></i></b><br />
<br />
Σύμφωνα με αναφορά Βούλγαρου αξιωματικού, “απερίγραπτος τρόμος κατέλαβε τον ελληνικό πληθυσμό” χαρακτηρίζονται όμως τα μέτρα αποτελεσματικά.<br />
<br />
Οι σφαγές, οι συλλήψεις και οι διώξεις κράτησαν αρκετές μέρες σε ολόκληρη την επαρχία.<br />
<br />
Γιατον αριθμό των νεκρών, ο Daskalov αναφέρει πως ο αστυνομικός διοικητής Ξάνθης L. Burbanov και ο επιθεωρητής κρατικής ασφάλειας D. Donchev σε ειδική αναφορά τους προς το υπουργείο εσωτερικών και δημόσιας υγείας,<br />
<i><u>αναφέρουν πως έχουν σκοτωθεί 3.000 περίπου άτομα.</u></i><br />
<br />
<i><span style="color: red;">Εντούτοις, η βουλγαρική επιτροπή που επεξεργάστηκε τα επιχειρήματα της βουλγαρικής πλευράς για τη διάσκεψη της ειρήνης του Παρισιού, σε ειδική έκθεση της για τα γεγονότα της Δράμας, αναφέρει μόνο τους νεκρούς στις συγκρούσεις των επαναστατών με το βουλγαρικό στρατό και μόνο όσους σκοτώθηκαν ως τις 4 Οκτωβρίου, οι οποίοι, σύμφωνα με τα στοιχεία του επιτελείου στρατού, είναι 380.</span></i><br />
<br />
Τα αντίποινα σε βάρος του άμαχου πληθυσμού χαρακτηρίζονται ως “απερισκεψίες”.<br />
Ωστόσο, αυτές οι “απερισκεψίες” συνέβαλαν τελικά στη βουλγαρική πολιτική της εκδίωξης του ελληνικού πληθυσμού από την Ανατολική Μακεδονία και τη Δυτική Θράκη.<br />
<br />
Ως τον Νοέμβρη έφυγαν άλλα 10.000 άτομα προς τις γερμανοκρατούμενες περιοχές, ενώ τον Γενάρη υπήρχαν ολόκληρα χωριά που ήθελαν να φύγουν.<br />
<br />
Στο μεταξύ, και οι συλληφθέντες ήταν χιλιάδες.<br />
Έγιναν 1.800 ανακρίσεις και πολλοί παραπέμφθηκαν στο στρατοδικείο Ξάνθης.<br />
Ο Daskalov δημοσιεύει τον κατάλογο του στρατοδικείου με τους καταδικασθέντες.<br />
Στις 1 και 5 Ιουνίου 1942 εκτελέστηκαν 13 από τα άτομα που είχαν καταδικαστεί σε θάνατο. Άλλα 26 εκτελέστηκαν ως τις 18 Αυγούστου.<br />
<i><br /></i>
<i>Η βουλγαρική κυβέρνηση, σύμφωνα με τον Daskalov, δεν είχε προετοιμαστεί να αντιμετωπίσει τη διεθνή κατακραυγή για τις σφαγές. </i><br />
<br />
<b><span style="color: blue;">Αντίθετα, η ελληνική πλευρά, η κυβέρνηση του Καΐρου και η κυβέρνηση Τσολάκογλου, αξιοποίησε τα στοιχεία που είχε.</span></b><br />
<span style="color: red;"><br /></span>
<i><b><u><span style="color: red;">Η Βουλγαρία εξετέθη ανεπανόρθωτα και γι’ αυτό δε μπόρεσε μετά τον πόλεμο “να διεκδικήσει το ιστορικό δικαίωμα για ένωση και επιστροφή των αρπαγμένων της εδαφών”.</span></u></b></i><br />
<br />
Τ ο γενικό του συμπέρασμα για το κίνημα της Δράμας, μέσα από τη μελέτη των βουλγαρικών αρχείων, είναι ότι πρόκειται για μια πρώιμη, απομονωμένη και σχετικά ανοργάνωτη εξέγερση κομμουνιστών.<br />
<br />
Στην εξέγερση πήραν μέρος και<u> ντόπιοι “Βούλγαροι” κομμουνιστές </u>αλλά η πρωτοβουλία ανήκε στο γραφείο Μακεδονίας και Θράκης του ΚΚΕ.<br />
<br />
<u>Το έργο του Daskalov έχει για μας ιδιαίτερη αξία, </u>γιατί παρουσιάζει ολοκληρωμένη τη βουλγαρική άποψη και μάλιστα τεκμηριωμένη μέσα από τη συστηματική μελέτη των αρχείων.<br />
<br />
Το ερωτηματικό που μένει είναι η εγκυρότητα και η πληρότητα των βουλγαρικών πηγών, όχι φυσικά για τις ενέργειες των βουλγαρικών αρχών, αλλά για τις κινήσεις των Ελλήνων.<br />
<br />
Τέλος, όσον αφορά στο πρόβλημα της αυθεντικότητας της εξέγερσης, δε γνωρίζουμε αν θα μπορούσαν ποτέ να βρεθούν στοιχεία που να χρεώνουν στη βουλγαρική πλευρά την οργάνωση μιας προβοκάτσιας, στην οποία εσκεμμένα ή όχι ενεπλάκησαν και κάποια “θερμόαιμα” επαναστατικά στοιχεία του ΚΚΕ Δράμας.<br />
<i><u><br /></u></i>
<i><u>Πολύ περισσότερο, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν τα στοιχεία αυτά, εφόσον υπήρχαν, θα δίνονταν στη δημοσιότητα από βουλγαρικής πλευράς.</u></i><br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: red;">Οι απόψεις του Dimitar Yonchev</span></b></div>
<br />
Ο άλλος Βούλγαρος ιστορικός που ασχολείται συστηματικά με την περιόδο 1941-1944 στην Ανατολική Μακεδονία και τη Δυτική Θράκη είναι ο Dimiter Yonchev.<br />
<br />
Στο βιβλίο του Bulgaria i Belomorieto, Oktomvri 1940-9 Septemvri 1944, προσπαθεί να αποδείξει ότι η Βουλγαρία δεν έκανε “κατοχή” της Ανατολικής Μακεδονίας και της Δυτικής Θράκης, γιατί ακολούθησε μια πολιτική ενσωμάτωσης και όχι κατάκτησης των περιοχών αυτών.<br />
<br />
Έτσι, ο ίδιος κάνει λόγο για παρουσία (prisustvie) της Βουλγαρίας στο “Belomorie”.<br />
<br />
Η αποτυχία της Βουλγαρίας να προσαρτήσει τελικά τις περιοχές αυτές μετά τον πόλεμο οφείλεται, κατά τη γνώμη του συγγραφέα, στη δέσμευση των βουλγαρικών στρατευμάτων απέναντι στις αμυντικές ανάγκες του Άξονα.<br />
<br />
Στα γεγονότα της Δράμας ο Yonchev αφιερώνει στο βιβλίο του λίγες μόνο παραγράφους.<br />
<br />
<i><span style="color: red;"> Γενικά, πιστεύει ότι η εξέγερση πρέπει να ιδωθεί κάτω από το πρίσμα των εντολών της Κομιντέρν για την ανάπτυξη αντιστασιακών κινημάτων κατά των δυνάμεων του Άξονα. </span></i><br />
<br />
Αναφέρεται κι αυτός στην ελληνική θεωρία της προβοκάτσιας, την οποία φυσικά απορρίπτει.<br />
<br />
Στη συνέχεια κρίνει σκόπιμο να σταθεί στο ζήτημα του πραγματικού αριθμού των θυμάτων κατά τα γεγονότα, θεωρώντας τους 3.000 νεκρούς που αναφέρονται ως υπερβολικό αριθμό.<br />
<br />
Αυτό, όπως υποστηρίζει, δεν το κάνει για να απαλλάξει τις βουλγαρικές αρχές από τις ευθύνες τους, αλλά χάριν της επιστημονικής αλήθειας.<br />
Έτσι, θεωρεί πως και η επίσημη βουλγαρική άποψη, όπως διατυπώνεται σε νότα του βουλγαρικού υπουργείου εξωτερικών προς τη γερμανική πρεσβεία στη Σόφια, όπου γίνεται λόγος για 1.600 νεκρούς, πρέπει να ιδωθεί με κριτικό μάτι.<br />
Πάντως και ο ίδιος αφήνει τελικά αναπάντητο το ερώτημα.<br />
<br />
Τέλος, σημειώνει πως μετά τα γεγονότα της Δράμας, η βουλγαρική κυβέρνηση αναγκάστηκε να αντικαταστήσει το διοικητή της περιοχής και να παραχωρήσει αυξημένες αρμοδιότητες στο στρατό.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: blue;">Συμπεράσματα</span></b></div>
<br />
Έχοντας κάνει μια συνολική παρουσίαση των απόψεων της βουλγαρικής πλευράς, θα μπορούσαμε τώρα να βγάλουμε ορισμένα συμπεράσματα.<br />
<br />
Κατ’ αρχήν, όσον αφορά στα γεγονότα της Δράμας, έχουν φωτιστεί μερικές πλευρές του θέματος, άλλες όμως, από ό,τι φαίνεται, θα μείνουν ακόμη στο σκοτάδι.<br />
<br />
<b><span style="color: blue;"><u>Σημασία έχει ότι από βουλγαρικής πλευράς αναγνωρίζεται ότι η πρώτη εξέγερση στην κατεχόμενη από τον Άξονα Ευρώπη γίνεται από Έλληνες στη βουλγαροκρατούμενη Ανατολική Μακεδονία.</u></span></b><br />
<br />
Πέρα από τη φιλολογία που έχει αναπτυχθεί σχετικά με το αν αυτοί που πήραν τα όπλα είχαν ή όχι παρασυρθεί από την προβοκατόρικη δράση Βουλγάρων πρακτόρων, αυτό που θα πρέπει να κρατήσουμε είναι ότι ο υπόδουλος ελληνικός πληθυσμός αντιστάθηκε στον κατακτητή σ’ όλη τη διάρκεια της κατοχής, ματαιώνοντας τελικά τα σχέδια για προσάρτηση της περιοχής από τη Βουλγαρία.<br />
<br />
<b><span style="color: blue;">Η εξέγερση της Δράμας θα πρέπει επομένως να πάρει τη θέση που της αξίζει στην ιστορία του αγώνα του ελληνικού λαού ενάντια στο φασισμό και την καταπάτηση εθνικών ιστορικών δικαιωμάτων, ιδιαίτερα, μάλιστα, στην ευαίσθητη περιοχή της Μακεδονίας.</span></b><br />
<br />
Όσον αφορά γενικότερα το ζήτημα της βουλγαρικής ιστοριογραφίας για το ζήτημα της κατοχής, δεν μπορούμε παρά να εκφράσουμε την ανησυχία μας για το πρίσμα μέσα από το οποίο οι Βούλγαροι ιστορικοί εξετάζουν τα γεγονότα της περιόδου.<br />
<br />
Ιδιαίτερα ανησυχητικές είναι εκείνες οι απόψεις που φτάνουν να δικαιολογούν φασιστικές πολιτικές επιλογές και πρακτικές στο όνομα της δήθεν επίλυσης “εθνικών προβλημάτων”.<br />
<br />
Χρέος των Ελλήνων ιστορικών της περιόδου είναι να υπενθυμίζουν συνεχώς ότι αυτές οι επιλογές όχι μόνο δεν έλυσαν ποτέ κανένα πρόβλημα αλλά ότι αντίθετα ενίσχυσαν τους μικροεθνικισμούς, την υποτέλεια και τη δημιουργία μικρών, αδύναμων, αλληλοσπαρασσόμενων και εξαρτημένων κρατών στα Βαλκάνια.<br />
Αν αυτή είναι σήμερα η κυρίαρχη τάση, ας δείξουμε ότι εδώ στην Ελλάδα μπορούμε να αντισταθούμε επισημαίνοντας τα λάθη, γκρεμίζοντας τους μύθους και επιμένοντας στην αναζήτηση της αλήθειας, ακόμα κι όταν αυτή δεν ανταποκρίνεται στην ιδέα που έχουμε για τον εαυτό μας.<br />
<br />
<br />
<br />Yauna Takabarahttp://www.blogger.com/profile/17739662848150917123noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4269458687331287220.post-15663678912816747142018-07-08T10:51:00.000+03:002018-07-08T10:51:13.534+03:00Γραικομάνοι: Οι σλαβόφωνοι Έλληνες της Μακεδονίας, Θράκης και Βουλγαρίας.<div class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<div style="text-align: left;">
</div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgl6Yd2ReaDt55nC_5Q2wwdI03lHRkq8JTBzpLpuyf71ULcvLyA9UIW1k7PpEUBL226233H9PXgioLjPc2PqGXV83w4y88mOS3BvShL3CxMCpsMoUkzOcrL1XV2NZaFKlRI1n1lpUXDfIAA/s1600/%CE%9C%CE%B1%CE%BA%CE%B5%CE%B4%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%AC%CF%87%CE%BF%CE%B9%CE%9B%CE%AC%CE%B6%CE%B1%CF%81%CE%BF%CF%82%CE%94%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%AC%CE%BC%CE%B1.PNG" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="239" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgl6Yd2ReaDt55nC_5Q2wwdI03lHRkq8JTBzpLpuyf71ULcvLyA9UIW1k7PpEUBL226233H9PXgioLjPc2PqGXV83w4y88mOS3BvShL3CxMCpsMoUkzOcrL1XV2NZaFKlRI1n1lpUXDfIAA/s1600/%CE%9C%CE%B1%CE%BA%CE%B5%CE%B4%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%AC%CF%87%CE%BF%CE%B9%CE%9B%CE%AC%CE%B6%CE%B1%CF%81%CE%BF%CF%82%CE%94%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%AC%CE%BC%CE%B1.PNG" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: blue;"><i>Γραικομάνοι Μακεδονομάχοι.<br />Το αντάρτικο σώμα του Λάζαρου Δογιάμα</i></span></b>.</td></tr>
</tbody></table>
<span style="color: blue;"><b><span style="font-family: inherit;"> </span>Δ. Κ. ΒΟΓΑΖΛΗ</b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span style="color: blue;">ΔΙΔΑΚΤΟΡΟΣ ΝΟΜΙΚΗΣ ΒΑΛΚΑΝΙΟΛΟΓΟΥ</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span lang="EL"><span style="color: blue; font-family: inherit; font-size: x-small;">ΑΡΧΕΙΟΝ ΘΡΑΚΙΚΟΥ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟΥ & ΓΛΩΣΣΙΚΟΥ ΘΗΣΑΥΡΟΥ<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span lang="EL"><span style="color: blue; font-family: inherit; font-size: x-small;">ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΘΡΑΚΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ (Αριθ. 44)<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><span style="color: blue; font-size: x-small;"><b><u>ΒΡΑΒΕΙΟΝ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΑΘΗΝΩΝ 1954</u></b></span></span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><span style="color: blue; font-size: x-small;"><br /></span></span><span style="background-color: white; color: #5c5c5c; font-family: "georgia" , "utopia" , "palatino linotype" , "palatino" , serif; font-size: xx-small; line-height: 12px;"> (οι φωτογραφίες επιλογές Yauna)</span><span style="font-family: inherit;"><o:p></o:p></span></span><br />
<span lang="EL"><span style="background-color: white; color: #5c5c5c; font-family: "georgia" , "utopia" , "palatino linotype" , "palatino" , serif; font-size: xx-small; line-height: 12px;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span lang="EL"><span style="color: blue; font-family: inherit; font-size: large;"><b>ΤΟ ΣΧΙΣΜΑ και οι ΓΡΑΙΚΟΜΑΝΟΙ<o:p></o:p></b></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span lang="EL"><span style="color: blue; font-family: inherit; font-size: large;"><b>ΤΗΣ<o:p></o:p></b></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span lang="EL"><span style="color: blue; font-family: inherit; font-size: large;"><b>ΘΡΑΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ<o:p></o:p></b></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span lang="EL"><span style="color: blue; font-family: inherit; font-size: large;"><b>ΙΣΤΟΡΙΚΗ,<o:p></o:p></b></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><b><span style="color: blue; font-size: large;">ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ </span></b><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"> </span></span><span style="font-family: inherit;"> </span><b style="font-family: inherit;"><span style="color: blue;">AΘΗNAI 1955</span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span lang="EL"><span style="color: blue; font-family: inherit;"><i>Οι Γραικομάνοι του κ. Δ. Βογαζλή, είναι μια εργασία πολλή καλή και
εκλαϊκευτική. </i></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span lang="EL"><span style="color: blue; font-family: inherit;"><i>Γράφηκε από ανδρα, που γνωρίζει τα πράγματα καλά.</i></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span lang="EL"><span style="color: blue; font-family: inherit;"><i>Τα γεγονότα
βέβαια είναι γνωστά, αλλ΄ ο τρόπος της συναρμολογήσεως του υλικοί) και των
συμπερασμάτων είναι ειλικρινής, τίμιος και επαγωγός. η αφέλεια της αφηγήσεως
και η εγκατάμιξις προσωπικών γνωμών με τα γεγονότα, είναι ενίσχυσις της
ειλικρίνειας του συγγραφέως να είπή και μόνην την αλήθειαν.<o:p></o:p></i></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span lang="EL"><span style="color: blue; font-family: inherit;"><i>Ή Εταιρεία Θρακικών Μελετών την ετύπωσε (με τον άρ. 44),</i></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span lang="EL"><span style="color: blue; font-family: inherit;"><i> προς ωφέλειαν του
Θρακικού λαού δια να διδαχθή τα γεγονότα και την αλήθειαν, αλλά και των άλλων
Ελλήνων, </i></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span lang="EL"><span style="color: blue; font-family: inherit;"><i>δια να γνωρίσουν το πρόβλημα των σλαβοφώνων Ελλήνων —των Γραικομάνων— </i></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span lang="EL"><span style="color: blue; font-family: inherit;"><i>που υπήρξαν πάντοτε αγνοί "Ελληνες και αμφισβητούνται από τον σλαβισμόν ως
βουλγαρόφωνοι.<o:p></o:p></i></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><i><span style="color: blue;">ΠΟΛΥΔ. ΠΑΠΑΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ </span></i><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: large;">ΕΙΣΑΓΩΓΗ. </span><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">§ 1.</span><b><span style="color: blue; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><i> Γραικομάνοι δηλ. Γραικομανείς και Grecomanes</i></span></b><span style="font-family: inherit;"> επεκράτησε και
ονομάζωνται κυρίως οι Σλάβοι άλλα μαζί μ’ αύτους οι Κουτσόβλαχοι της Μέσης
Βαλκανικής,—Μακεδονίας και Θράκης—οι οποίοι μετά το Σχίμα τον 1872 παρέμειναν
πιστοί στο Οικουμενικά Πατριαρχείο της Κωνταντινουπόλεως, θεωρούντες τον Ελληνα
Πατριάρχην όχι μόνο ως Πνευματικό τους αρχηγό αλλά και ως Ε θ ν ά ρ χ η.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Αντιθέτως</span><span style="color: red; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><i><b> Εξαρχικοί η Σχισματικοί </b></i></span><span style="font-family: inherit;">εθεωρήθησαν εκείνοι οι Ορθόδοξοι κάτοικοι
της Μέσης Βαλκανικής, οι οποίοι ανεγνώρισαν τον Βούλγαρο ’Έξαρχο της Πόλης ως
πνευματικό τους αρχηγό κι Εθνάρχη.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">§ 2. 'Υμείς επεκράτησε τους <b><span style="color: blue;">Γραικομάνους </span></b>των εν λόγω περιοχών, να τους
ονομάζουμε <b><i><span style="color: blue;">Πατριαρχικούς Βουλγάρους η Σλαβοφώνους Έλληνας. </span></i></b><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiI0pHu6QXKId5yZ-JulqLAh_KKQXIKoMKcBX33Zd7PbFip2wFIfLMhtNiFC6lnAUVs2xHOQc9OXa1br0AbGDM_6tqrp7BaG-ugONvo-_4fhQvLVU2nZi9fpGayGnkM1z8NTx1AF7Fp-A3f/s1600/%25CE%25A3%25CF%2585%25CE%25BD%25CE%25B8%25CE%25AE%25CE%25BA%25CE%25B7%25CE%2592%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25AF%25CE%25BD%25CE%25BF%25CF%2585Berlin_Antlasmasi.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiI0pHu6QXKId5yZ-JulqLAh_KKQXIKoMKcBX33Zd7PbFip2wFIfLMhtNiFC6lnAUVs2xHOQc9OXa1br0AbGDM_6tqrp7BaG-ugONvo-_4fhQvLVU2nZi9fpGayGnkM1z8NTx1AF7Fp-A3f/s1600/%25CE%25A3%25CF%2585%25CE%25BD%25CE%25B8%25CE%25AE%25CE%25BA%25CE%25B7%25CE%2592%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25AF%25CE%25BD%25CE%25BF%25CF%2585Berlin_Antlasmasi.jpg" width="219" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Συνθήκη Βερολίνου 1878</td></tr>
</tbody></table>
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Έν τούτους για νάμαστε πλησιέστερα προς τα πράγματα η πρώτη ονομασία
ταιριάζει εφόσον ο αγών <b><span style="color: red;">Βουλγαρισμού </span></b>κι' <span style="color: blue;"><b>Ελληνισμού </b></span>για την επικράτηση καθένος από
τα δύο είχε καθαρώς εκκλησιαστικό χαρακτήρα, ενώ η δεύτερη όνο μασία ταιριάζει
εφ’ οσον ο αγών αυτός πήρε εθνικοεκκλησιαστικόν χαρακτήρα.<o:p></o:p></span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"></span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Πότε συνέβη αυτό ; <o:p></o:p></span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Μια ορισμένη χρονολογία δεν είναι δυνατό να καθορισθή.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"> Για τα ηγετικά στελέχη της
Κων)πόλεως η μετατροπή αυτή του αγώνος συνέβη κατά την εποχή της συντάξεως των
Εθνικών Κανονισμών του Πατριαρχείου της Πόλης, δηλαδή γύρω στο 1860.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Για τους Ορθοδόξους Χριστιανούς σλαβικής προελεύσεως στα 1872 δηλ. μετά το
Σχίσμα, αλλά. στη Μακεδονία και τη Βορειοθράκη, την κατοπινή Άνατ. Ρωμυλία αυτό
συνέβη μετά την απελευθέρωση της Μυσίας και της Άν. Ρωμυλίας από την τουρκικήν
κυριαρχίαν, δηλ. μετά την υπογραφήν της Συνθήκης του Βερολίνου (1878) και ιδίως
όταν η Συνθήκη αυτή εφαρμόσθηκε στην πραξι δηλ. στα 1880.</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">§ 8. Κατά την χρονική περίοδο 1872—1880 οι Γραικομάνοι ήσαν συγκεντρωμένοι
κυρίως σε τρεις περιοχές της Μέσης Βαλκανικής.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgq4Fxy8Y99kGJVMAP8otVt6aJMatK-SO8wxyATU3uXtE2ORzPTT9kUp1wG5I4oOujWsA7sn7DMuAuRdbqiOpvdNdvFGzlaKwTbZmlOpK9aukalVes1y41hmAVcUHr-lKd-LY4b3N-gSglX/s1600/%CE%A7%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%82+%CE%91%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82+%CE%A1%CF%89%CE%BC%CF%85%CE%BB%CE%AF%CE%B1%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="168" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgq4Fxy8Y99kGJVMAP8otVt6aJMatK-SO8wxyATU3uXtE2ORzPTT9kUp1wG5I4oOujWsA7sn7DMuAuRdbqiOpvdNdvFGzlaKwTbZmlOpK9aukalVes1y41hmAVcUHr-lKd-LY4b3N-gSglX/s1600/%CE%A7%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%82+%CE%91%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82+%CE%A1%CF%89%CE%BC%CF%85%CE%BB%CE%AF%CE%B1%CF%82.jpg" width="320" /></a></div>
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">α) Στο νοτιοδυτικό τμήμα της κατοπινής Ανατολικής Ρωμυλίας δηλ. το τμήμα
εδόθε από την καμπήν του Έβρου με κύρια ερίσματα τον 'Ελληνισμόν την Περιστερά
(Pestéra), Τατάρ-Παζαρτζίκ, Φιλιππούπολι, Στενίμαχο και Χάσκοβο.<o:p></o:p></span></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2hGBiG-sS6mqoY5QMgvjeJ1UZWOHn9OX1d1uAiuLnCB2KLDkppCligtMMNerxq4lsMlR_VjiHzhVhuOLSmI5vgHCTl_ijGggnmTZPzk7JqaZJnL4JCfGuz7pnKb64Xh_lnVg5lWHeUxxd/s1600/%CE%A6%CE%B9%CE%BB%CE%B9%CF%80%CF%80%CE%BF%CF%8D%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B7%CE%91%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CE%A1%CF%89%CE%BC%CF%85%CE%BB%CE%AF%CE%B1.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2hGBiG-sS6mqoY5QMgvjeJ1UZWOHn9OX1d1uAiuLnCB2KLDkppCligtMMNerxq4lsMlR_VjiHzhVhuOLSmI5vgHCTl_ijGggnmTZPzk7JqaZJnL4JCfGuz7pnKb64Xh_lnVg5lWHeUxxd/s1600/%CE%A6%CE%B9%CE%BB%CE%B9%CF%80%CF%80%CE%BF%CF%8D%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B7%CE%91%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CE%A1%CF%89%CE%BC%CF%85%CE%BB%CE%AF%CE%B1.JPG" width="188" /></a></div>
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">β) Στο μεσαίο τμήμα της Νοτιοθράκης, νομού Ανδριανουπόλεως με κέντρα τις
Σαράντα Εκκλησίες (Kirk-Kilissê) και την ορεινή περιοχή του Μπονρνάρ Χισάρ,
γειτονική της επαρχίας Βιζύης, και<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">γ) Τους νομούς Θεσσαλονίκης, Μοναστηριού και Σκοπιών της Μακεδονίας. <o:p></o:p></span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">§ 4. Πώς η διακήρυξι του Σχίσματος του 1872 από το Οικουμενικό Πατριαρχείο
της Κωνταντινουπόλεως με την πλήρη έγκριση των τριών άλλων Πατριαρχείων της ’
Αλεξανδρείας, 'Ιεροσολύμων και
Αντιόχειας συνέτεινε στη<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">διχοτόμησι <i><u><b>των Σλάβων της Μέσης Βαλκανικής</b></u></i>, είναι ένα πολύπλοκο πρόβλημα. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<a name='more'></a><br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Πάντως, θα προσπαθήσουμε με αδρές, αδρότατες γραμμές να το διαλευκάνουμε,
εφ΄ όσον μάλιστα το Σχίσμα από καθαρώς εκκλησιαστικό, γρήγορα έλαβε κυρίως
εθνολογικόν χαρακτήρα.</span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"> Αυτό το τελευταίο γεγονός είχε ως συνέπεια να
διεκδικήσουν τους <span style="color: blue;">Γραικομάνους </span>(και οι Βούλγαροι σήμερα ακόμα να τους διεκδικούν)
ενώ εξάλλου <span style="color: #38761d;">οι Σέρβοι διεκδικούσαν τους Σλαβομακεδόνας της Μακεδονίας του
Αιγαίου μέχρι του 1950. </span><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Αντιθέτως εμείς οι Έλληνες ποτέ δεν επαύσαμε να τους θεωρούμε ως Έλληνας
και να τους ονομάζουμε «<b><span style="color: blue;">Σλαβοφώνους Έλληνες</span></b>».<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="color: red; font-family: inherit;"><i>§5.<b> Σ χ ί σ μ α, </b>καθώς άλλωστε φαίνεται απ' αυτή την ετυμολογία της λέξεως
δεν σημαίνει ουτε αλλαξοπιστία, ούτε δογματική διαφορά η αίρεση. </i></span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span>
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Σημαίνει απλούστατα
Διοικητική άποσπαση μιας εκκλησίας, εννοείται Εκκλησίας Όρθόδοξης από το
Κέντρο στο οποίον υπαγόταν ως τότε. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Στη συγκεκριμένη περίπτωση απόσπαση της βουλγαρικής Εκκλησίας τε. της
Εξαρχίας από το Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινουπόλεως.<o:p></o:p></span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><b><i>Αλλά ο σλαβικός κόσμος της Μέσης Βαλκανικής εντελώς αλλιώς αντιλήφθηκε το
πράγμα. </i></b><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Για τον Πατριαρχικό Βούλγαρο ως σχίσμα, και Σχισματικός, είχε την έννοια
του αιρετικού και κάτι παραπάνω.</span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Την έννοιαν αλλαξοπίστου, φραγκμασόνου και
αναθεματισμένου. Την αντίληψι αυτή δεν την είχαν βεβαίως ουτε ο ανώτερος
ελληνικός κλήρος, ούτε οι διανοούμενοι Έλληνες, τουλάχιστον μέχρι της εποχής
της φανεράς εγκληματικής δράσεως των Βουλγάρων κομιτατζήδων. <o:p></o:p></span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Το ίδιο και οι Βούλγαροι διανοούμενοι, άλλ΄ εκτός των Γραικομάνων και <span style="color: blue;">ο
κατώτερος ελληνικός κλήρος </span>και ο απλός <b><u><span style="color: blue;">θρακομακεδονικός ελληνικός </span></u></b>λαός. </span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><i><span style="color: blue;">Πράγματι υπάρχουν περιπτώσεις που<u> δικοί μας χωρικοί παπάδες αρνήθηκαν να
μεταλάβουν</u>, να <u>στεφανώσουν </u>η να διαβάσουν επιτάφια δέησι σε Βούλγαρο,<u> όταν
επληροφορούντο ότι είναι εξαρχικός.</u></span></i><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"> </span></span><span style="font-family: inherit;">§ 6. Άλλα και αριθμητικώς οι Γραικομάνοι της εν λόγω χρονικής περιόδου δεν
μπορούσαν να θεωρηθούν και να χαρακτηρισθούν ως μια ποσότης αμελητέα. </span><br />
<span style="font-family: inherit;">Το
αντίθετο, ο Δημήτριος Βλάχωφ, αντιπρόεδρος της Βουλής των Σκοπιών και έκτακτος
καθηγητής του Πανεπιστημίου της ιδίας πόλεως στο σύγγραμμά του:
«Μακεντόνια»—Μακεδονία (Σκόπια 1951), τους Γραικομάνους των τριών βιλαειίων της
Μακεδονίας υπολογίζει σε <b>200.000</b>, άλλοι συγγράφεις σε <b>300.000</b> και άλλοι σε
<b>400.000</b>.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"> Ενώ η επίσημη τουρκική στατιστική
του 1905 (Στατιστική του Χαλμή Πασσα) τούς ανεβάζει σε <b>625.000</b>. Έν τούτοις
πρέπει να εξάρουμε το γεγονός ότι η τελευταία αυτή στατιστική είχε ως κριτήριο
της εθνότητος τη γλώσσα και όχι την εθνική συνείδησι. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">‘Έτσι καθαυτό Έλληνας και Γραικομάνους τούς εθεώρησε ως Έλληνας, αλλά μόνον
εκείνους εξ αυτών που ήξεραν ελληνικά, ενώ όλους τούς άλλους έστω και Πατριαρχικούς,
τούς εθεώρησε Βουλγάρους.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">§ 7. ’Από όσα αναφέραμε ως τώρα άλλα και από εκείνα πού θα εκτεθούν στο κύριο
σώμα της παρούσης μελέτης μας γίνεται φανερό, και φανερώτερο θα γίνη για
τους αναγνώστες μας, τί ρόλο έπαιξαν οι Γραικομάνοι
όχι τόσο στη Νοτιοθράκη όσο στη Μακεδονία
και την Βόρειο Θράκη, την κατοπινή Ανατολική Ρωμυλία ρόλο Ιστορικό, εθνολογικό
και πολιτικόν ακόμα.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">§ 7. Σήμερα η Δυτική Θράκη και η Μακεδονία τον Αιγαίου, χωρίς ιδίως στην Ελληνοβουλγαρική και την Ελληνοτουρκική μετανάστευσι είναι χώρες πέρα
ως πέρα ελληνικές. Κατά πληροφορίες που εχει ο συγγραφέας από την Ελληνική 'Υπηρεσία Στατιστικής, που εγινε στα
1950, (τα αποτελεσματά της δεν εδημοσιεύθησαν ακόμα) οι σλαβόφωνοι των Νέων
Χωρών μόλις φθάνονν το 1,33 ο/ο του όλου
πληθυσμού της Ελλάδος, και αυτοί είναι
Πατριαρχικοί, και μάλιστα φανατικοί Πατριαρχικοί. Τα τελευταία υπολείμματα των
Σλαβοφώνων που είχαν αμφίρροπη εθνική συνείδησι, τα εσάρρωσαν με μεγάλη
επιμέλεια η Ν.Ο.Φ. και η Σ.Ν.Ο.Φ., ιδίως τη νεολαία.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<div style="text-align: center;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><b><span style="color: blue; font-size: large;">Α'. ΟΙ ΓΡΑΙΚΟΜΑΝΟΙ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ </span></b></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><b><span style="color: blue; font-size: large;">ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ</span></b><o:p></o:p></span></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<div style="text-align: center;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><b><span style="color: blue;">ΕΘΝΟΛΟΓΙΚΩΣ</span></b><o:p></o:p></span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><b><span style="color: blue;"><br /></span></b></span></span>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGsSVeBuJAUjroxC8BfTB3_IjXHrPjqUN8-dBbP0t865ZELaSmWcxIQpnefai3ozloYjZAOQwlpxkTShWyoAr6_1s4zbd2ek0SeQcgu4h212XZH0tcNn5FPcdedTG1_8HxuBmcYXT3Gzxc/s1600/%CE%9D%CE%AF%CE%BA%CE%B7+%CE%92%CF%85%CE%B6%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BD%CF%8E%CE%BD+%CE%B5%CE%BD%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AF%CF%89%CE%BD+%CE%92%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B3%CE%AC%CF%81%CF%89%CE%BD+%CF%84%CE%BF%CF%85+%CE%A3%CE%BA%CF%85%CE%BB%CE%AF%CF%84%CF%83%CE%B7.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="191" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGsSVeBuJAUjroxC8BfTB3_IjXHrPjqUN8-dBbP0t865ZELaSmWcxIQpnefai3ozloYjZAOQwlpxkTShWyoAr6_1s4zbd2ek0SeQcgu4h212XZH0tcNn5FPcdedTG1_8HxuBmcYXT3Gzxc/s1600/%CE%9D%CE%AF%CE%BA%CE%B7+%CE%92%CF%85%CE%B6%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BD%CF%8E%CE%BD+%CE%B5%CE%BD%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AF%CF%89%CE%BD+%CE%92%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B3%CE%AC%CF%81%CF%89%CE%BD+%CF%84%CE%BF%CF%85+%CE%A3%CE%BA%CF%85%CE%BB%CE%AF%CF%84%CF%83%CE%B7.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: blue;">Νίκη των Βυζαντινών εναντίων Βουλγάρων (11ος αιών)</span></b></td></tr>
</tbody></table>
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><b><span style="color: blue;"><br /></span></b></span></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">§ 1. Κατόπιν των όσων αναφέραμε στην Εισαγωγή, τίθεται πλέον επιτακτικώς το
ερώτημα : </span></span><br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjITj8eI2GXJ39NttcJCsxgRAlExAWDOMnh9AxzoQCxlaDk6oLuE6T7ZJEudn9SeruG8e2wAAFEf_s6ewSNF9jLY571qBpfjjrb2_fZg7OOmxpXgPTZeOdaD6Y38FSGjyEaI0vZKTYP0kjp/s1600/%CE%9C%CE%AD%CE%B3%CE%B1%CF%82%CE%91%CE%BB%CE%AD%CE%BE%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%82%CE%9D%CF%8C%CE%BC%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%B1%CE%91%CF%85%CE%B8%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjITj8eI2GXJ39NttcJCsxgRAlExAWDOMnh9AxzoQCxlaDk6oLuE6T7ZJEudn9SeruG8e2wAAFEf_s6ewSNF9jLY571qBpfjjrb2_fZg7OOmxpXgPTZeOdaD6Y38FSGjyEaI0vZKTYP0kjp/s1600/%CE%9C%CE%AD%CE%B3%CE%B1%CF%82%CE%91%CE%BB%CE%AD%CE%BE%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%82%CE%9D%CF%8C%CE%BC%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%B1%CE%91%CF%85%CE%B8%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C.jpg" width="197" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: blue;">Μέγας Αλέξανδρος</span></td></tr>
</tbody></table>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlkXSfRm6c26Gt4__8Sg_esoRzabEhF0icrOkPosv8b1LvBETJJTJHAUB1Xn3Cw8JpRlK6n_3SpWd0RQna6m2xY_dktDWJajSzjaEo1O7nRFodULjR_SrLb9mdYetzbVZ2wxOi_81XHoJV/s1600/%CE%A3%CE%B1%CE%BC%CE%BF%CF%85%CE%AE%CE%BB2.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlkXSfRm6c26Gt4__8Sg_esoRzabEhF0icrOkPosv8b1LvBETJJTJHAUB1Xn3Cw8JpRlK6n_3SpWd0RQna6m2xY_dktDWJajSzjaEo1O7nRFodULjR_SrLb9mdYetzbVZ2wxOi_81XHoJV/s1600/%CE%A3%CE%B1%CE%BC%CE%BF%CF%85%CE%AE%CE%BB2.jpg" width="125" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: red;">Самуил цар на България</span><span style="color: red;"> </span></td></tr>
</tbody></table>
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><b style="font-family: inherit;">Τι ήσαν τέλος πάντων οι Γραικομάνοι:<br /><br /><span style="color: red;"> ήσαν Βούλγαροι, </span></b></span></span></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><b><span style="color: #38761d;">ήσαν Σέρβοι, </span></b></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><b><br /></b></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><b><span style="color: blue;">ήσαν Έλληνες ; </span></b><o:p></o:p></span></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<span style="font-family: inherit;">Μεταχειρίζομαι τον αόριστο «ήσαν» και όχι τον ενεστώτα «είναι», διότι
σήμερα στην Μακεδονία του Αιγαίου δεν υπάρχουν ούτε Έξαρχικοί ούτε Πατριαρχικοί
εκεί πάνω.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"> Η Μακεδονία του Αιγαίου είναι εντελώς ελληνική καθώς κάθε άλλο τμήμα
της Ελλάδος.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Άλλα το ζήτημα δεν χάνει και τώρα την επικαιρότητά του.</span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"> Όχι μόνο διότι το «χθες»,
εγκυμονεί το «σήμερα» και το «αύριο», άλλα και <b>διότι οι Βούλγαροι, </b>είτε ως
κομμουνισται είτε ως άντικομμουνισταί παρουσιάζονται, είτε ζουν εντός του «Σιδηρού
Παραπετάσματος», είτε έξω άπ΄ αυτό στην Ευρώπη, την Αμερική η την Αυστραλία,
<b>εξακολουθούν το ίδιο πάντοτε τροπάρι : ότι
η Μακεδονία του Αιγαίου ήταν και
είναι κατ΄ απόλυτη πλειοψηφία του πληθυσμού της Σλαυική Κατά τούς Βουλγάρους :
Βουλγαρική, κατά τούς Σέρβους, Σέρβική.</b><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">§ 2. Αν όμως προ του А' Παγκοσμίου Πολέμου ρωτούσες εναν Βούλγαρο η Βουλγαρομακεδόνα
τι ήσαν οι Πατριαρχικοί Σλαυομακεδόνες, τούς οποίους όχι κι εντελώς αδίκως τούς ονόμαζαν «<b><span style="color: blue;">Γραικομανείς</span></b>»,
θα επαιρνες </span></span><span style="font-family: inherit;">ενενήντα εννέα τοις εκατό την επόμενη απάντησι, αδιάφορο αν ο πληφοριοδότης
σου ήταν Καθηγητής του Πανεπιστημίου της Σόφιας, απλός αστός η χωρικός, μαθητής
η στρατιώτης. </span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;"><i><span style="color: red;">— «Μά θέλει ρώτημα, ότι
οι Γκραικομάνοι είναι Βούλγαροι ; η μητρική τους γλώσσα και η γλώσσα του
σπιτιού των είναι μια από τις τρεις βουλγαρικές διαλέκτους. Τα ήθη, τα έθιμά
τους, οι παραδόσεις τους, τα δημοτικά τους τραγούδια, όλα προδίδουν τον
Βούλγαρο.</span></i></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Μονάχα αντί ν’ αναγνωρίζουν για πνευματικό τους αρχηγό τον ’Έξαρχο,
αναγνωρίζουν τον Έλληνα Πατριάρχη της Πόλης. Άλλ΄ αυτό τι σημασία έχει ; Μήπως
στή Γαλλία η στη Γερμανία δεν υπάρχουν
καθολικοί και διαμαρτυρόμενοι ; <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Και όμως όλοι λέγονται και αισθάνονται τον εαυτόν τους ως Γάλλους η Γερμανούς».—Πολύ
σωστά θ’ απαντήση ο ξένος περιηγητής, ανταποκριτής η συγγραφεύς. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Άν μάλιστα είναι διαβασμένος φιλοβούλγαρος η κομμουνιστής, θ’ άνοιξη την βιβλιοθήκη
του, θα ξεσκονίση το μακαρίτη Φαλμεράϊγερ η τον Κάρλ Μάρξ και θα συμπεράνη,
ότι όχι μόνο Γραικομάνοι και Βούλγαροι αποτελούν
ένα και το αυτό "Εθνος, άλλα και ότι
και Έλληνες δεν υπάρχουν, και οι Έλληνομακεδόνες είναι εξελληνισθέντες Σλαύοι.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">§ 3. "Αν ρωτούσες όμως έναν Σέρβο η Σερβομακεδόνα των Σκοπίων, τι
είναι οι Γραικομάνοι—διότι αυτοί είναι εκείνοι πού αν τούς βάλης στην ζυγαριά
αμέσως βαραίνει προς το πιάτο του Σλαυισμού,—αφού σ’ έβλεπεν με οίκτο για την άγνοια
σου, θα σου απαντούσε : <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span>
<span lang="EL"><span style="color: #38761d; font-family: inherit;"><i>«Οι Γραικομάνοι πώς μπορεί να υπάρξη αμφιβολία, ότι είναι βέροι Σέρβοι ; Βέβαια στούς σημερινούς
Πατριαρχικούς της Μακεδονίας η επιρροή του Ελληνισμού, πού διήρκησε αιώνες
ολόκληρους, άφησε πάνω τους σοβαρά ίχνη. Μα, για μίλησε Γραικομάνο ελληνικά και
προ πάντων τη γυναίκα του, τη μητέρα του, την πεθερά του, να δούμε αν θα
καταλάβη λέξι. Μίλησε του όμως σέρβικά και θα σ’ εννοήση λεπτομερέστατα. Βέβαια
η σλαυομακεδονική διαφέρει κάπως από την σέρβική, αλλά είναι απλούστατα μια
παραφυάδα της. ’Έπειτα οι Γραικομάνοι έχουν τα ίδια ήθη κι έθιμα πού έχουμε κι εμείς. <o:p></o:p></i></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="color: #38761d; font-family: inherit;"><i><br /></i></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><i><span style="color: #38761d;">Πάρε παράδειγμα τη γιορτή του «Σάββα». Κάθε σλαυομακεδονική οικογένεια,
μικρή η μεγάλη έχει τον προστάτη της Άγιο, συνήθως τον άγιο Σάββα, πού τον τιμά
και τον γιορτάζει, όπως γιορτάζουν οι Χριστιανοί τα Χριστούγεννα και το Πάσχα.
Τέτοιες οικογενειακές γιορτές έχουμε μόνο εμείς οι Σέρβοι. οι Βούλγαροι, όχι.
και τέλος ορθόδοξοι Χριστιανοί Σλάβοι στην Μακεδονία είμαστε μόνον εμείς. οι Βούλγαροι
είναι Σχισματικοί . . . .»</span></i><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Και ο ξένος περιηγητής η συγγραφεύς, πού από δεύτερο η τρίτο χέρι συλλέγει
τις πληροφορίες του και πού του λείπει το κλειδί—, η σλαυομακεδονική
διάλεκτος—για να πή δυο λόγια και να συνεννοηθή μ’ εναν Σλαβομακεδόνα, θα πή η θα
γράψη : </span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">«Σωστά ! οι Γραικομάνοι της Μακεδονίας είναι Σέρβοι».</span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"> Υπάρχουν όμως μεταξύ
των παρομοίων ερευνητών ενίοτε και οι δύσπιστοι Θωμάδες. </span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span>
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Τέτοιος φαίνεται να
ήταν ο βαλκανολόγος <b>Βίκτωρ Μπεράρ </b>επί Τουρκοκρατίας. Όταν επισκέφθηκε για πρώτη
φορά τη Θεσσαλονίκη, ρώτησε τον Πρόξενο της Σερβίας στην ίδια πάλι για τον αριθμό
των Σέρβων στη μακεδονική πρωτεύουσα.<o:p></o:p></span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><span style="color: #38761d;">—Μα βέβαια του απάντησε, η Θεσσαλονίκη είναι σέρβική καθώς και η υπόλοιπη
Μακεδονία. </span>Έκτος όμως άπ΄ αυτό η Σερβία έχει ανάγκη από το λιμάνι της για ν΄
άναπνεύση. "Οταν όμως ο Μπεράρ ζήτησε ανάλογες πληροφορίες από άλλα
αξιόπιστα πρόσωπα, πού από χρόνια κατοικούσαν στην Θεσσαλονίκη πληροφορήθηκε,</span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><span style="color: #38761d;"> ότι ο σέρβικός πληθυσμός της ήταν : ο
Πρόξενος, ο γραμματεύς του, δυο διερμηνείς και τρεις καβάζηδες και μερικοί
περαστικοί έμποροι Σέρβοι.</span><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">§ 4. Ρωτήστε τέλος έναν Έλληνομακεδόνα για τούς Γραικομάνους.</span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"> Θα σ’
απαντήση χωρίς ενδοιασμό: </span></span><br />
<span lang="EL"><span style="color: blue; font-family: inherit;"><i>«Μην ονομάζεις, καημένε, έτσι τούς ομοφύλους και ομοδόξους
συμπατριώτας μας. Είναι σλαυόφωνοι Έλληνες. Επειδή όμως η ελληνική γλώσσα είναι
δύσκολη και πολύπλοκη και η ορθογραφία της ακόμη πιο πολύπλοκη, ξέμαθαν την
μητρική τους γλώσσα κι έμαθαν βουλγαρικά
πού είναι μια γλώσσα απλή. Κατά βάθος όμως είναι Έλληνες. Γραικούς ονομάζουν
τον εαυτό τους. Αν κάποιον άπ αυτούς τον
πης «Βούλγαρο», το παίρνει για μεγάλη προσβολή.<o:p></o:p></i></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><i><span style="color: blue;">Κι αν ο ξένος συνομιλητής είναι
ελληνομαθής θα σου υπόδειξη ένα σωρό Έλληνες και Ευρωπαίους συγγραφείς, πού αποδεικνύουν
τετραγωνικά, </span></i></span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><i><span style="color: blue;"><b><u>ότι Σλάβοι στην Μακεδονία
μόνον σαν επιδρομείς πέρασαν</u></b>. ’</span></i></span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><i><span style="color: blue;"><b><u>Άλλοι χάθηκαν, άλλοι αφομοιώθησαν με το ελληνικό
περιβάλλον </u></b>καθώς αρχίτερα οι Θράκες, οι Ιλλυροί
κι ύστερώτερα οι Αβάροι, οι Γότθοι, οι Ούνοι και τόσοι άλλοι,
που υπολείμματά τους παρέμειναν με τα χρόνια στη Μακεδονία.</span></i><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Τώρα, ότι θα ήταν δυνατό για
πέντε-δέκα χιλιάδες ανθρώπους να ξεχάσουν την μητρική τους γλώσσα και να μάθουν
μιαν άλλη πιο εύκολη, δεν αποκλείεται.</span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Ο Τσέχος καθηγητής της ιστορίας Δρ.
Κ.’Ίρετσεκ αναφέρει, ότι μερικά εντελώς ελληνικά χωριά Πομάκων στην Ροδόπη
ξέχασαν την μητρική τους γλώσσα και πήραν την βουλγαρική. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Αλλά εδώ πρόκειται για τουλάχιστον 200.000 ανθρώπους (*), κατά δε την επίσημο
τουρκική στατιστική του 1905, για 627.741 άτομα. Πώς έτσι εύκολα μπορούν να
ξεχάσουν την μητρική τους γλώσσα, όσο δύσκολη και αν είναι ; <o:p></o:p></span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Εγώ τουλάχιστον δυσκολεύομαι να το παραδεχθώ.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<div style="text-align: center;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><b><span style="font-size: large;">Β. ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΣ.</span></b><o:p></o:p></span></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"> § 1. ’Ίσως κάποιος αναγνώστης μου,
κάποιος λεπτολόγος αναγνώστης να μου πη κατόπιν των όσων ανέφερα στο
προηγούμενο κεφάλαιο :<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"> — Καλά, είναι φυσικώς επόμενο
Βούλγαροι, Σέρβοι κι Έλληνες, πού επί
τουρκοκρατίας έρχονται μετά τον μουσουλμανικό πληθυσμό στη Μακεδονία και στη Θράκη καθένα από τα τρία έθνη να διεκδική την
πλειοψηφία των ομοεθνών των, —και φυσικώτερο καθένα άπ αυτά να φέρη τα σχετικά επιχειρήματα, για την
υποστήριξι της γνώμης του. Άλλα για να δούμε τί λέγει η επιστήμη, τί λέγει η στατιστική.<o:p></o:p></span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">§ 2. Λοιπόν ας απαντήσουμε και σ΄ αυτά να λύσουμε την εύλογη απορία. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Για τη Νοτιοθράκη παρόμοιο ζήτημα ούτε εγεννηθηκε ούτε μπορούσε να γεννηθή
μέχρι του 1912. Κανείς, απολύτως κανείς συγγραφεύς η περιηγητής των χρόνων
εκείνων—εκτός, εννοείται μερικών σωβινιστικών Βουλγάρων,—<b><span style="color: blue;"> δεν αμφισβήτησε,
ότι οι Ελληνες πνευματικώς και οικονομικώς
υπερείχαν ολων των άλλων εθνοτήτων</span></b>, αριθμητικώς δέ, ότι μετά τους Μουσουλμάνους ερχότανε το ελληνικό
στοιχείο. </span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span>
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Προκειμένου περί της Βορειοθράκης η της Ανατολικής Ρουμελίας, το ζήτημα
έχει αρκετά διαλευκανθή με το αρθρον 10 του περιφήμου Φιρμανίου του 1870 περί
ίδρυσεως της Εξαρχίας και της εμμέσου αναγνωρίσεως των Βουλγάρων ως αυτοτελούς
εθνότητος.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Πράγματι με το εν λόγω άρθρον οροθετική γραμμή μεταξύ της δίκαιοδοσίας του
Οικουμενικού Πατριαρχείου και της Εξαρχίας κι επομένως η διαχωριστική γραμμή μεταξυ
Ελληνισμού και Βουλγαρισμου, εκτός της παραλιακής ζώνης Άγχιάλου
—Βάρνας—Καβάρνας η οποία παρέμεινε στη δικαιοδοσία
του Πατριαρχείου της Κωνσταντινουπόλεως, παρέμειναν, ακόμα τα εδάφη που
βρίσκονται εδώθε από την καμπήν του Εβρου δηλαδή </span></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqaZ_A0oGEtIazuYkO5W-natKNljz0w5I_ljIN0iisXqdgQ_Kw6jKHdsou3EZBGoj4pakZiIr2L8UiMXesntXI-hq30iiYGqf1rcrpyCUBBgx4UZyMP66a0iOHEw-2rxwrN1VOqaQqECBv/s1600/%CE%92%CE%B9%CE%BB%CE%B1%CE%AD%CF%84%CE%B9+%CE%91%CE%B4%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%8D%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B7%CF%82+%CE%9C%CE%B7%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CF%82+1878.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="220" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqaZ_A0oGEtIazuYkO5W-natKNljz0w5I_ljIN0iisXqdgQ_Kw6jKHdsou3EZBGoj4pakZiIr2L8UiMXesntXI-hq30iiYGqf1rcrpyCUBBgx4UZyMP66a0iOHEw-2rxwrN1VOqaQqECBv/s1600/%CE%92%CE%B9%CE%BB%CE%B1%CE%AD%CF%84%CE%B9+%CE%91%CE%B4%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%8D%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B7%CF%82+%CE%9C%CE%B7%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CF%82+1878.JPG" width="320" /></a></div>
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><b><i><span style="color: blue;">η νοτιοδυτική πλευρά της
Ανατολικής Ρουμελίας με <u>κυριώτερα ερείσματα του Ελληνισμού</u> την Περιστεράν
(Pechtera), Ταταρ Παζαρτζίκι, Φιλιππούπολι, Στενίμαχο και Χάσκοβο. </span></i></b><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Έν τούτοις μετά την υπογραφήν της Συνθήκης του Βερολίνου σ΄ αυτά τα εδάφη έχει
προστεθή και η Ελληνικότατη επαρχία του Καβακλή, η οποία είχεν αποκοπεί από το Σαντζάκι
της Άδριανουπόλεως και την ελληνική Μητρόπολι της Άδριανουπόλεως.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Εντεύθεν αυτής της οροθετικής γραμμής, στην Εξαρχία αναγνωρίσθηκε με το έν
λόγω διάταγμα μόνον η ενορία της Παναγίας, στην Φιλιππούπολη, η οποία είχε
καταληφθή πραξικοπηματικούς από τους Βουλγάρους ακόμα τον Δεκέμβριο του 1859.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"> Είναι αλήθεια, ότι την έκδοση
αυτού του Φιρμανίου, ενώ οι Βουλγαροι την αντίκρυσαν με χαρά, αγαλίασι και
τυμπανοκρουσίες, κι εστειλαν χιλιάδες
τηλεγραφημάτων στον τότε φιλοβουλγαρο Πρωθυπουργό της Τουρκίας, τον Άλή Πασσά
και τον ίδιον τον Σουλτάνο, ο ελληνισμός και το Οικουμενικό Πατριαρχείο το δέχθηκαν
με μεγάλη δυσφορία και αγανάκτησι. το Πατριαρχείο μάλιστα διαμαρτυρήθηκε
εντονώτατα για την εκδοσί του.</span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Άν όμως θέλουμε να είμαστε εντελώς
αντικειμενικοί, πρέπει να παραδεχθούμε, ότι
την ίδια οροθετική γραμμή,
εξαιρέσει όμως της ενορίας της Παναγίας, στη
Φιλιππούπολη κατά το χρονικό διάστημα 1870—1872 παραδέχθηκε και το Οικουμενικό
Πατριαρχείο, ως τελευταίαν υποχώρησί του στις αξιώσεις των Βουλγάρων, για να μή
διασπασθή η ενότητα της Όρθοδόξου Εκκλησίας. (Προσχέδιο του Πατριάρχου της
Κων)πόλεως Γρηγορίου του ΣΤ΄). Ούτως η άλλως γεγονός αναμφισβήτητο είναι,
ότι το Φερμάνι της ίδρυσεως της Εξαρχίας, έστω και
δυσμενές για τα συμφέροντα του </span></span><span style="font-family: inherit;">Ελληνισμού, αποτελεί ένα ορόσημο στο διαχωρισμό των δικαιωμάτων των δυο
Εθνοτήτων στη Μέση Βαλκανική.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Φυσικά όλοι οι κάτοικοι του νοτιοδυτικου χώρου της Ανατολικής Ρουμελίας
(εδώθε της καμπής του "Εβρου) δεν ήσαν Έλληνες. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><b><span style="color: blue;"><u>Ήσαν όμως δεδηλωμένοι Πατριαρχικοί ήτοι Γραικομάνοι.</u></span></b><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">§ 3. Απ’ όσα είπαμε πιο επάνω γίνεται φανερό, ότι όλες οι συζητή σεις και δλος ο καυγάς μεταξύ
Βουλγάρων και Ελλήνων επί, Τουρκοκρατίας δεν ήταν ούτε για τη σύνθεσι του πληθυσμού
της Νοτιοθράκης η της Άνατολικής Ρουμελίας, άλλ αποκλειστικών σχεδόν για τη Μακεδονία.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Κι επειδή έγινε λόγος για τη διαλεύκανσι
του ζητήματος από απόψεως, στατιστικής, ας δουμε τι μάς λένε εν προκειμένω οι
διάφοροι πού ασχολήθηκαν με την εθνολογική σύνθεσι του πληθυσμού της Μακεδονίας
τ. ε. των τριών σαντζακίων Θεσσαλονίκης, Μοναστηριού και Σκοπιών. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Το κάνουμε μάλλον από ευσυνειδησία για να δη ο αναγνώστης μας, αν είναι
δυνατόν να βγάλη ένα οπωσδήποτε συμπέρασμα, από την περίφημη αυτή στατιστική.
Πρόκειται για τον Ελληνικό πληθυσμό της Μακεδονίας, μα θα μπορούσαμε να του σερβίρουμε
αναλόγους πίνακες βουλγαρικής η σερβικής προελεύσεως η εμπνεύσεως. Σε
οϊανδήποτε από τις τρεις κύριες χριστιανικές εθνότητες προσθέσουμε τον όγκο των
Γραικομάνων, αμέσως θ’ αποκτήση την απόλυτο πλειοψηφία.<o:p></o:p></span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"> Πηγαί......................Εθνικότης....Σύγγραμμά......................................Έτος.............Ελλην.<br /><br /><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">1 Emil de Laveleye.........(Belge)........La
Péninsule des Balkans........................I885..........65.000<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">2 Richard von Mach....... (Allem.)......Das
Machtbereich des Bulga <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">.....................................................................rischen
Exarchats in der Türkei.......1877...........95-005<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">3 Prince Teherkasky........(Russe).......Documents pour l’Etude de <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">..............................................................la
Bulgarie............................................ 1875..........124.250<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">4 D. M. Brancoff.............(Bulgare).....La Macédoine et sa Popula- <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">..............................................................tion
Chrétienne.......................................1906........190.045<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">5 St. Vercontch...............(Serbe).........Esquisse
topographique et <br />..............................................................etnographique de la Macedoine...............1889.......212.994<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">6 V. Kantceff..................(Bulgare)......La Macédoine Ethnographi- <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">.............................................................que
et Statistique......................................1900......214.329<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">7 G. Weigand.................(Alleman).....Die Nationale Bestrebungen <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">..............................................................der
Balkauvölker.....................................1898.......225 000<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">8 J. Ivanoff.....................(Bulgare)......La question Macédonienne.................... 1912.......267.862<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">9 G. Routier................... (Français).... La Macédoine et las Puissances..............1904.......322
000<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">10 G. Amadore Virgile.......(Italien)........ La question Rumeliote et la <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">.............................................................. Politique
Italiene......................................1908.......642.000<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">11. V. Colocotronis...........(Grec)..........La
Macédoine et l’Héllenisme.<br />.............................................................. (Oour 1012)............................................1919......572.718<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">12. A. Chalkiopoulos.........(Grec)..........La
Macédoine Statistique Ethnologique <br />...............................................................et les Villages de Salonique et Monastir....1910.......660
000<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">1)Πρβλ. Christo Christides: Le Camouflage Macédonien, Athènes 1943 <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Λοιπόν ; <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Αν ένας μελετητής θέλει μόνον επί τη βάσει συγγραμμάτων πού ειδικώς
κατέγιναν με την Μακεδονία και την σύνθεσι του πληθυσμού της προ του 1915 να
σχηματίση γνώμη και να βγάλη ενα συμπέρασμα, ποιόν αριθμό θα πάρη για σωστό
μεταξύ 95.000 και 660.000 ;<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<div style="text-align: center;">
<b><span style="font-size: large;"><br /></span></b></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<div style="text-align: center;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><b><span style="font-size: large;">Γ'. ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΑ.</span></b><o:p></o:p></span></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"> § 1<i><span style="color: red;"> Από όσα εκθέσαμε στα προηγούμενα
κεφάλαια γίνεται φανερό, ότι Βούλγαροι
και Σέρβοι <b>διεκδικούσαν τούς Γραικομανούς ως ομοεθνείς των</b>, στηριζόμενοι κυρίως
η μάλλον αποκλειστικώς στη γλώσσα. </span></i><o:p></o:p></span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Κατά πόσον η γλώσσα είναι το κύριο γνώρισμα θα μιλήσουμε υστερώτερα.</span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"> Εμείς οι Έλληνες διατεινόμεθα, ότι οι
Γραικομάνοι ήσαν Έλληνες στηριζόμενοι στην εθνική τους συνείδησι, μ΄ άλλα
λόγια στη ψυχή τους.<o:p></o:p></span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"> Άλλ’ ερωταται : Τι είναι τέλος
πάντων και τι εννοεί η εθνολογία μ΄ αυτόν τον όρο; Θα μπορούσα να φέρω ένα
σωρό γνώμες διαφόρων διαπρεπών ιστορικών και εθνολόγων. Προτιμώ εν τούτοις ν΄
αναφέρω τη γνώμη του μεγάλου φιλοσόφου και ιστορικού Γάλλου, του Έρνέστου
Ρενάν.<o:p></o:p></span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Λοιπόν ο Ερνέστος Ρενάν σέ μια μονογραφία του με τον τίτλο </span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">«<b>Τί εστί
εθνότης</b>» γράφει τα επόμενα :<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span>
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><i><b>«Αν εγώ χαίρουμαι, όταν ένα έθνος ευημερή και προοδεύει σαν να επρόκειτο
για την ευημερία και την ευτυχία της οικογενείας μου, όταν πάσχω και υποφέρω όταν
αυτό υποφέρη, και κυρίως όταν έχω τη σταθερή απόφαση τα παιδιά μου να τ΄
αναθρέψω και τα εκπαιδεύσω στις ιστορικές, κοινωνικές και πολιτικές παραδόσεις
αυτού του έθνους και κανενός άλλου,— τελείωσε :</b></i></span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><i><b> Ανήκω ολόψυχα σ΄ αυτό το τελευταίο
έθνος αδιάφορο σε ποια φυλή ανήκω, ποια γλώσσα μιλώ και ποιο θρήσκευμα
πρεσβεύω».</b></i><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">§ 2. <i><span style="color: blue;">Τέτοιοι πράγματι υπήρξαν οι Γραικομάνοι της Μακεδονίας κατά τον μακεδονικόν
αγώνα, αλλά και προ και κατόπιν άπ΄ αυτόν. Έλληνες φανατικά </span></i></span></span><span style="font-family: inherit;"><i><span style="color: blue;">αφοσιωμένοι στην ελληνική Ιδέα, τις ελληνικές.παραδόσεις, και στην Ελληνική
Όρθόδοξη εκκλησία, αν και <b>οι περισσότεροι απ’ αυτούς δέν ήξεραν ούτε «γρύ»
ελληνικά.</b></span></i></span><br />
<span style="font-family: inherit;"></span><br />
<span style="font-family: inherit;"></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgU45Q2dYqsBvy-AGxjSSKdcjmgzYL1hxcjUULIGL1MhBOb9Q250lIEL2edXZp6MFfuBiZGQdBeNweIxavUOrSYXYLrCJufph9WcHpnqhQRDzgdORJhJJYengfMFACcqxhDQm8IPoqRRqn/s1600/%CE%9A%CE%B1%CF%80%CE%B5%CF%84%CE%AC%CE%BD+%CE%9A%CF%8E%CF%84%CF%84%CE%B1%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgU45Q2dYqsBvy-AGxjSSKdcjmgzYL1hxcjUULIGL1MhBOb9Q250lIEL2edXZp6MFfuBiZGQdBeNweIxavUOrSYXYLrCJufph9WcHpnqhQRDzgdORJhJJYengfMFACcqxhDQm8IPoqRRqn/s1600/%CE%9A%CE%B1%CF%80%CE%B5%CF%84%CE%AC%CE%BD+%CE%9A%CF%8E%CF%84%CF%84%CE%B1%CF%82.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: blue;">Ο Γραικομάνος Μακεδόνας,<br />Καπετάν Κώτας.</span></b></td></tr>
</tbody></table>
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Τέτοια λ χ. ήσαν ο καπετάν —Κόττας
από τη σημερινή Κρυσταλλοπηγή, ο καπετάν Βαγγέλης από το Στρέμπερη, ο καπετάν
Αποστόλης από τη Στρούμιτσα. </span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span>
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">'Όλοι αυτοί πολέμησαν εναντίον των Κομιτατζήδων με
ακαταδάμαστο θάρρος προ του 1904.</span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span>
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"> Δηλαδή προτού να μπουν τα πρώτα ελληνικά
σώματα στη Μακεδονία, και όταν αυτά έφθασαν
ως στην Πρέσπα και βορειότερα, αυτοί με τα σώματά τους υπήρξαν οι καλλίτεροι
και πιστότεροι σύμμαχοι και συμπαραστάτες τους.<o:p></o:p></span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">§ 3. Αντιπροσωπευτικός τύπος αυτών των μακεδονομάχων οπλαρχηγών υπήρξεν <b><span style="color: blue;">ο
θρυλικός Καπετάν Αποστολής από τη Στρούμνιτσα.</span></b> Άς προσπαθήσουμε λοιπόν να τον σκιαγραφήσουμε
οπωσδήποτε.<o:p></o:p></span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Ό καπετάν Αποστολής προτού αρχίσει ο Μακεδονικός αγών ήταν ένας φιλήσυχος
και αξιαγάπητος άνθρωπος. </span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">’Έβλεπε τη δουλίτσα του στο μαγαζί του, στο χωράφι
του και τ" αμπέλι του, και η ευχαρίστησί του ήταν το κυνήγι και κατάβραδα
μετά τον εσπερινό να πηγαίνη στον Έλληνα παπά της ενορίας του κι εκεί κοντά σ΄ ένα μπακάλικο πίνοντας ούζο η κρασί
να συζητούν για τούς βίους των Αγίων η για την ερμηνεία του Αγαθαγγέλου, πότε
ήτοι θα έλθη «το ξανθό γένος» να τούς ελευθερώση από τη σκλαβιά.<o:p></o:p></span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><span style="color: blue;">Και πότε στο «Μεγάλο Μοναστήρι» θα ξαναχτυπούσαν οι καμπάνες και θα εξακολουθήση
η τελετουργία πού είχε διακοπή, όταν οι Τούρκοι πήραν την Πόλι.</span><o:p></o:p></span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><span style="color: blue;"><br /></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><span style="color: red;">’Έτσι πήγαιναν τα πράγματα, όταν μια μέρα ήλθαν οι Κομιτατζήδες.</span><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"> Ήλθαν στη Στρούμνιτσα και τους εδήλωσαν, ότι θα τούς
κάψουν και θα τούς ρημάξουν αν δεν προσχωρήσουν στην Εξαρχία, και δεν δώσουν τη
σχετική δήλωσι στη τουρκική κυβέρνησι. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Και τότε ο Καπετάν Αποστολής ξέχασε το αμπέλι και το χωράφι του, άλλαξε το κυνηγετικό
του όπλο μ’ ένα γκρα και από Έλληνας και πατριαρχικούς Βουλγάρους, όλους
άφοσιωμένα παλληκάρια στην πίστι των προγόνων των, εσχημάτισε το πρώτο ανταρτικό
σώμα για ν’ αποκρουση τούς κομιτατζήδες και ν’ απόρριψη τα αιτήματά τους. ’</span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Έτσι
κι έγινε. Τούς απέκρουσαν παντού.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Ή λαϊκή μούσα αφιέρωσε στον Καπετάν Αποστόλη ένα χαρακτηριστικό τραγούδι,
εννοείται στο σλαβομακεδονικό γλωσσικό ιδίωμα με το επόμενο περιεχόμενο (') :<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"> «Βγήκε η βάβω (ή γριά) να δη τί
γίνεται έξω από το χωριό. Βλέπει δεξιά, βλέπει αριστερά και τι να δη!</span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Κομιτατζήδες περικύκλωσαν το χωριό. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Τρέχει στον καπετάν Αποστόλη.</span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"> — Πού είσαι καπετάν Αποστόλη να δης τί
γίνεται. το χωριό μας είναι κυκλωμένο από Κομιτατζήδες. — Μη φοβάσαι, βάβω, ειμ΄
εδώ με τα παλληκάρια μου.</span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">—Πίσω, σκυλλιά, γιατί όλους θα σάς φάμε. Κείνοι
τρομαγμένοι αποτραβιούνται και του ανοίγουν πλατεία τον δρόμο. Και ο καπετάν
Άποστόλης πάει να σμίξει με τούς Ελληνας αντάρτας, με τα γενναία παλληκάρια.
Πόσο τον χάρηκαν ! και τα βουλγαρικά σκυλιά έφυγαν ντροπιασμένα».<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Επίσης είναι χαρακτηριστικές και πολύ μάλιστα του φρονήματος των
Γραικομάνων απέναντι των Ελλήνων, των Βουλγάρων και Βλάχων συγκατοίκων των
μερικές παροιμίες των. Διότι οι παροιμίες και τα λαϊκά τραγούδια είναι και μένουν
η καθαρότερη της ψυχοσυνθέσεως κρυστάλλινη πηγή της λαογραφίας ενός λαού. Ιδού μερικές.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><span style="color: blue;">α) Άκο σακαch Γκρέσκοντ ντά τη πικάσσα,
ντά μοι μίγνιch, πού θα πη : </span><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">αν θέλης ένας Γραικός να σ΄ εννοήση, κάνε του ένα νεύμα. Δηλαδή ο 'Έλλην
είναι τόσο έξυπνος πού και μ΄ ενα νεύμα καταλαβαίνει τί θέλεις.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">β) Άκό σακαch Βλάχουτ ντά ντι πικάσσα, ντά μου σφυριch, πού θα πη :<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"> αν θέλης ένας Βλάχος να σ’ εννοήση
σφύριξε του. Δηλ. για τη νοημοσύνη ενός Βλάχου δεν άρκεϊ ένα απλό νεύμα, άλλα
θα πρέπη το ίδιο πράγμα να του το πής κατ’ επανάληψιν και δυνατά (σφυριχτά) για
να καταλάβη περί τίνος πρόκειται.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><span style="color: red;">γ) Άκο σακαch Μπούλγκαρινουτ ντά τι πικάσσα, ντάρβο να γλαβάτα, πού θα πή :</span><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"> αν θέλης Βούλγαρος να σ’ εννοήση
πάρε ένα ξύλο και χτύπα του στο κεφάλι. Δηλαδή ο Βούλγαρος είναι τόσο
χοντροκέφαλος, πού μονάχα με το ξύλο στο κεφάλι μπορεί να σε καταλάβη.<o:p></o:p></span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">§ 4. Ο Βούλγαρος συνάδελφός μου στην ελληνική βουλγαρική επιτροπή της
Σόφιας, Κ. Ποπηλήεφ Στρουμνιτσιώτης ο ίδιος και γυιός εξαρχικού παππα στην ίδια
πόλι, μού έλεγε για το γόητρο πού είχε στους Γραικομάνους η ελληνική γλώσσα με
τη γλυκύτητά της εν σχέσει με τη βουλγαρική.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Ο πατέρας του είχε μια αδελφή πού τελείωσε το ελληνικό δημοτικό σχολείο της
Στρούμνιτσας κι ήταν φανατικιά
Πατριαρχική. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Του κάκου ο πατέρας του προσπαθούσε να την κάνη εξαρχική.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">§ 5. Κι επανερχόμεθα στον <b><span style="color: blue;">Καπετάν
'Αποστόλη</span></b>. Όταν η διαμάχη μεταξύ Ελλήνων και Βουλγάρων βρισκότανε στο οξύτατο
σημείο, ο Στρουμνιτσιώτης οπλαρχηγός αποφάσισε ν΄ανατινάξη στον αέρα τη βουλγαρική
Μητρόπολι, αυτό το «γνεζντό=σφηκοφωλέα» καθώς έλεγε άπ΄ όπου εκπορεύονταν όλα
τα δεινά των Στρουμνιτσιωτών. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqMbEhWTxqVVArBmE6Mj3HXs_DscR56-B7OmL0JxtUJ24CZYcZ9W463fT0poE6CimqE7yz6mStxqihCSKnXyTJI5Eb1CtvatxO8U2H2jHv5r4Wa36gW_1qCW15W3VlmNHx8QLGXt8Em6di/s1600/%CE%9C%CE%B1%CE%B8%CE%B7%CF%84%CE%AD%CF%82_%CE%A3%CF%84%CF%81%CF%8E%CE%BC%CE%BD%CE%B9%CF%84%CF%83%CE%B1%CF%82_(1903).jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="265" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqMbEhWTxqVVArBmE6Mj3HXs_DscR56-B7OmL0JxtUJ24CZYcZ9W463fT0poE6CimqE7yz6mStxqihCSKnXyTJI5Eb1CtvatxO8U2H2jHv5r4Wa36gW_1qCW15W3VlmNHx8QLGXt8Em6di/s1600/%CE%9C%CE%B1%CE%B8%CE%B7%CF%84%CE%AD%CF%82_%CE%A3%CF%84%CF%81%CF%8E%CE%BC%CE%BD%CE%B9%CF%84%CF%83%CE%B1%CF%82_(1903).jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: blue;">Ενθύμιον Στρώμνιστσας 1903</span></b></td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: inherit;">Κι έπρεπε,—καθώς με πληροφόρησε ένας προέχων Στρουμνιτσιώτης, πού τώρα
διαμένει στη Θεσσαλονίκη—να μεταχειρισθούν
οι Δημογέροντες όλη τους την ευγλωττία και ο Έλλην Μητροπολίτης να τον εξορκίση
«στα πεθαμένα του», για να τον αποτρέψουν άπ’ αυτήν την πράξι.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span>
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><span style="color: blue;">Αυτοί υπήρξαν οι Θρακομακεδόνες Γραικομάνοι τους οποίους εμείς οι Έλληνες
πολύ δικαίως τούς ονομάζουμε «<b>Σλαβοφώνους Έλληνας</b>»</span>. </span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Αλήθεια τι θα μπορούσε ένας
καθαρόαιμος Έλλην να σκεφθή η να πράξη για τη πατρίδα του περισσότερο από έναν
σλαβομακεδόνα;<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<div style="text-align: center;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><span style="font-size: large;"><b>Δ'. Η ΓΛΩΣΣΑ ΩΣ ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΕΘΝΟΤΗΤΟΣ.</b></span><o:p></o:p></span></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"> §<span style="color: red;"> 1. Από όσα αναφέραμε στο προηγούμενο
κεφάλαιο καταφαίνεται ότι το κυριώτερο επιχείρημα, το <b>δυνατότερο «ατού»</b>
τόσο των Βουλγάρων, όσο και των Σέρβων για την εθνικότητα των σλαυοφώνων
Μακεδόνων είναι<b> η μητρική τους γλώσσα</b>, πού οι μέν Βούλγαροι την θέλουν
παραφυάδα της βουλγαρικής, οι δε Σέρβοι της σερβικής. </span><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Άλλ΄ άραγε είναι η γλώσσα το κύριο, το βασικό γνώρισμα πού μπορεί να
χαρακτηρίση την εθνικότητα ενός ατόμου η μιας ομάδος ατόμων, η μήπως είναι η ψυχή
και η συνείδησις καθώς διατεινόμεθα εμείς ; <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Βέβαια δεν μπορούμε ν΄ αρνηθούμε, ότι
η γλώσσα είναι το κατεξοχήν μέσον
για να εξωτερίκευση ένας πολιτισμένος άνθρωπος τον εσωτερικό του, τον ψυχικό
και πνευματικό του κόσμο. ’Ακούς δυο άνθρώπους να συζητούν αγγλικά και η πρώτη
σου εντύπωσι είναι, ότι εχεις να κάνης με
"Αγγλους ενώ μπορεί νάναι Έλληνες η Γάλλοι. <o:p></o:p></span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><i>Αλλά η γλώσσα είναι η επιφάνεια, καθώς το ετονίσαμε κατ’ επανάληψιν, δεν
είναι το βάθος. Είναι ο φάκελλος, δεν είναι η εσώκλειστη επιστολή. <o:p></o:p></i></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><i>Είναι το φόρεμα, δεν είναι το το σώμα. <o:p></o:p></i></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><i>Είναι η φλούδα του καρπού, δεν είναι η ψύχα του και πολύ λιγώτερο ο σπόρος,
πού σαν πέση στη γη θα βγάλη τα φιντάνια
πού θα το διαιωνίσουν.</i><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">§<b> 2. Η γλώσσα λοιπόν δεν είναι το κύριο γνώρισμα της Έθνότητος. </b></span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Και αυτός ο
γνωστός βουλγαρόφιλος γερμανός συγγραφεύς Βάϊγκαν στο έργο του «Ethnologie von Makedonien»
=«Έθνολογία της Μακεδονίας» (1924 —σελ. 1—2) αναγνωρίζει, ότι η Επιστήμη
δεν πρέπει να ικανοποιείται με την άποψι της Πολιτικής ότι η μητρική
γλώσσα, ενός ατόμου καθορίζει την εθνικότητά του.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"> <i><b>«Ή γλώσσα, λέγει, είναι κάτι
εξωτερικό και μεταβλητό και δεν πρέπει μόνον αυτή να λαμβάνεται ως κρίσις για
τον καθορισμό της εθνότητος, άλλα οι πνευματικές και σωματικές ιδιότητες, τα
ήθη και τα λαϊκά έθιμα».</b></i><o:p></o:p></span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"> Μόνο πού ο Βάϊγκαν ξεχνά, — ισως
διότι δεν του συμφέρει—ν΄ άναφέρη το κυριώτερο :</span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><b> την εθνική συνείδησι του ατόμου.</b><o:p></o:p></span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Ότι δε η γλώσσα δεν είναι το κύριο γνώρισμα της εθνικότητος έχουμε χτυπητά
παραδείγματα μπρος στα μάτια μας. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Άγγλοι και Βόρειοι Αμερικανοί μιλούν αγγλικά και όμως αποτελούν δύο εντελώς
χωριστά Έθνη. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Το ίδιο 'Ισπανοί και Βραζιλιανοί, Πορτογάλλοι και Αργεντινοί. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει στην Ελβετία. Εκεί κατά κανόνα οι κάτοικοί
της έχουν τρεις μητρικές γλώσσες : τη γερμανική, την γαλλική και την ιταλική. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Και όμως αποτελούν ένα ενιαίο και αδιάσπαστο έθνος. Κάτι περισσότερο : Όταν
ο Μουσολίνι με τα ιμπεριαλιστικά του όνειρα θέλησε ν΄ αποσπάση από την <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">'Ελβετία το ιταλόφωνο καντόνι του Τεσσίν, πρώτοι οι ομόγλωσσοι του
Τεσσινιώτες πήραν τα όπλα για να υπερασπισθούν το πατρικό τους, το ελβετικό
έδαφος και την ακεραιότητά του. Δεν είναι λοιπόν η γλώσσα πού καθορίζει την
Εθνικότητα ενός ανθρώπου και ματαιοπονούν Σέρβοι και Βούλγαροι ν΄ αποδείξουν το
αντίθετο (‘). <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Όσον αφορά το φρόνημα και την Εθνική συνείδησι των σλαυοφώνων Μακεδόνων, το
ζήτημα, νομίζομεν, εξαντλείται με όσα αναφέραμε στα προηγούμενα κεφάλαια.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">§ 2. Κατά τα τελευταία χρόνια τόσον η Ελληνοτουρκική Επιτροπή
Μεταναστεύσεως όσο και η Ελληνοβουλγαρική εφάρμοσαν στη πράξι οσα έχουμε προαναφέρει. Δηλαδή σαν
κύριο κριτήριο της εθνότητας μερικών χωρών έλαβαν την εθνική συνείδησι και όχι
τη γλώσσα. Η πρώτη Έπιτροπή τόκαμε για
τούς τουρκοφώνους Έλληνας της Καισαρίας. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Αυτοί μολονότι είχαν τονισμένη ελληνική συνείδησι δεν ήξεραν «γρυ»
ελληνικά, σε τρόπο ώστε και η ιερουργία στις εκκλησίες τους, να γίνεται
(κατόπιν διαταγής του Πατριαρχείου εννοείται) στη τουρκική γλώσσα, ενώ η Έλληνοβουλγαρική Μικτή
Επιτροπή εκούσιας Μεταναστεύσεως, πήρε ανάλογη απόφασι για δυο χωριά το Στάρτσεβο
και τη Μανδρίτσα. ’Απ’ αυτά το πρώτο ήταν βουλγορόφωνο καθολοκληρίαν, ενώ το δεύτερο
ήταν επίσης καθολοκληρίαν Αλβανόφωνο. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Ζήτησαν και τα δυο χωριά να μεταναστεύσουν στην Ελλάδα. Ο βούλγαρος
αντιπρόσωπος έφερε ένα σωρό αντιρρήσεις, άλλα δεν έπιασαν τόπο και η μετανάστευσις
των δυο χωριών στο τέλος επετράπηκε.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiuTaMYNiqudKAQXp0L5JmQxftxIOh3_FhkIKT6nxYPipFjj7ChChrqbcgTyOxaP39LrP73FUauyfEShLiGLz0a-Zaw31MKIikRnrN2FdiNOm4jxoSODGCnzHYA2Mpaua1l-iXF9-cBjUP3/s1600/%CE%92%CE%9C%CE%A1%CE%9F+Kocho_Lyutata_Doncho_Zlatkov_1895.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="212" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiuTaMYNiqudKAQXp0L5JmQxftxIOh3_FhkIKT6nxYPipFjj7ChChrqbcgTyOxaP39LrP73FUauyfEShLiGLz0a-Zaw31MKIikRnrN2FdiNOm4jxoSODGCnzHYA2Mpaua1l-iXF9-cBjUP3/s1600/%CE%92%CE%9C%CE%A1%CE%9F+Kocho_Lyutata_Doncho_Zlatkov_1895.JPG" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: red; font-family: inherit;">Τσέτα του Κώτσο Λιότατα -<b style="background-color: white; line-height: 19.200000762939453px; text-align: start;">Кочо Георгиев Лютов</b></span></td></tr>
</tbody></table>
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<div style="text-align: center;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><b><span style="font-size: large;">Ε'. Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΒΙΑΣ</span></b></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><b><span style="font-size: large;"> ΤΩΝ ΒΟΥΛΓΑΡΩΝ ΚΟΜΙΤΑΤΖΗΔΩΝ</span></b></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><b><span style="font-size: large;"> ΚΑΙ Τ΄ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ.</span></b><o:p></o:p></span></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"> § 1. 'Ως την Ανοιξι (Μάρτη) του 1903
η Έσωτ. Μακεδονική 'Επαναστατική Οργάνωσις
(I.M.R.O) και η Επαρχία προσπάθησαν μόνο με την έντονη προπαγάνδα και τ΄ άφθονα
υλικά μέσα, πάντως όμως με ειρηνικά μέσα προσπάθησαν να μεταπείσουν τούς
Γραικομάνους ν΄αποσπασθούν από το Πατριαρχείο
και να δηλώσουν, ότι προσχωρούν στην Εξαρχία.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Στη Θράκη (περιοχήν του Μπουνάρ-Χισάρ
νομού ’Ανδριανουπόλεως) η τακτική αυτή είχε μερικές επιτυχίες, άλλα στη Μακεδονία οι επιτυχίες της ήσαν ελάχιστες.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"> Αλλά και οι Κομιτατζήδες της
εξωτερικής Μακεδονικής Έπαναστατικής Όργανώσεως (V.M.R Ο.) ( ) μεταχειρίσθηκαν
βίαια μέσα μονάχα σε σπάνιες περιπτώσεις, όταν ιό χρήμα, η προπαγάνδα και οι
διάφορες απειλές δεν έπιαναν τόπο.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyy9UB7yoTLJREkiLToeu3DRtbgVwaeCLlnDg9BKSqrX5gNTy9ZDfNP9zgb6sh21mma1SUpHNDmMgotwEt9-rK-P1Hap3p8qYsfi-6KHN5_a9jKkV0LomcPaUqwwuXym2QNQttmuMjyoip/s1600/%CE%92%CE%9C%CE%A1%CE%9F+Boris_Sarafov's_revolutionary_band+(1).jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="102" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyy9UB7yoTLJREkiLToeu3DRtbgVwaeCLlnDg9BKSqrX5gNTy9ZDfNP9zgb6sh21mma1SUpHNDmMgotwEt9-rK-P1Hap3p8qYsfi-6KHN5_a9jKkV0LomcPaUqwwuXym2QNQttmuMjyoip/s1600/%CE%92%CE%9C%CE%A1%CE%9F+Boris_Sarafov's_revolutionary_band+(1).jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: red;">Η τσέτα του Μπορίς Σαράφωφ στο Μελένικο.</span></td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: inherit;">§ 2. την άνοιξη του 1903 </span><b style="font-family: inherit;"><span style="color: red;">ο Μπόρις Σαράφωφ</span></b><span style="font-family: inherit;"> συναρχηγός της Εξωτερικής
Επαναστατικής Όργανώσεως ήλθε από τη Σόφια στη
Μακεδονία.</span><br />
<span style="font-family: inherit;"> Σ΄ ενα εξαρχικό χωριό της Καστοριάς το «Κιμεληντί» προσκάλεσε
τούς οπλαρχηγούς και των δυο Όργανώσεων σέ συσκεψι. Τούς εδήλωσε ότι η ιδέα
της αυτονομήσεως της Μακεδονίας είχεν ωριμάσει καλά πλέον στ’ Ανακτοβούλια της Ευρώπης. Ότι κατά πάσαν πιθανότητα θα γινότανε
δημοψήφισμα μεταξύ του πληθυσμού της.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Ότι για να φανή ποια από τις τρεις χριστιανικές εθνότητες : Βουλγάρων,
Ελλήνων και Σέρβων θα είχε τα πρωτεία η όπως εδήλωσε την «ηγεμονία» στη διοίκησι του νέου Κράτους, και προτού
διενεργηθή το δημοψήφισμα θα επρεπε με κάθε τρόπο, ακόμη «διά πυρός και
σιδήρου» να πειθαναγκασθουν οι Πατριαρχικοί Σλαβόφωνοι ν΄ άποκηρυξουν το Πατριαρχείο
και να γίνουν και να δηλώσουν επισήμως ότι
προσχωρουν στην Εξαρχία. <o:p></o:p></span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">«<b><span style="color: red;">Διότι πρόσθεσε μόνον οι Έξαρχικοι θεωρουνται ως πραγματικοί Βούλγαροι.
Αλλιώς, είπε, η Μακεδονία κινδυνεύει να πετάξη από τα χέρια μας».</span></b><o:p></o:p></span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><b><span style="color: red;"><br /></span></b></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Σ΄ αυτές τις προτάσεις του Μπορίς Σαράφωφ μόνο δύο οπλαρχηγοί της
Εσωτερικής Όργανώσεως εφεραν αντιρρήσεις άλλα κι αυτοί στο τέλος υποχώρησαν και από τότε άρχισε
ο τρομακτικός διωγμός των Πατριαρχικών Σλαβομακεδόνων, των Έλληνομακεδόνων και
των ελληνιζόντων Κουτσοβλάχων, πού φυσικά τούς υποστήριζαν.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">§ 3. <b><u>Ποιό το αποτέλεσμα αυτού του διωγμού ; </u></b><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><i><b>Ακριβώς το αντίθετο από εκείνο πού περίμεναν οι Κομιτατζήδες</b>. </i></span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><i>Με τα βίαια
μέτρα και την τρομοκρατία πού μεταχειρίσθηκαν έσπρωξαν με τα δυό τους χέρια
τούς Γραικομάνους στην αγκαλιά του Ελληνισμού. Αυτό ήταν το άποτέλεσμα! Άλλα
καλλίτερα ας δώσουμε τον λόγο σ΄ εναν από τούς παθόντας.</i><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Πρόκειται για τον Μπάρμπα-Σίμο, ιδιοκτήτη και διευθυντή του μεγάλου
ξενοδοχείου της Φλώρινας το «Διεθνές». ’Ίσως ζή σήμερ’ ακόμα. </span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Είναι δίγλωσσος,
μιλεί με την ίδια ευχέρεια τα ελληνικά και τα σλαβομακεδονικά, καθώς άλλωστε
όλοι οι Φλωρηνιώτες, αδιάφορο αν η καταγωγή τους είναι ελληνική η σλαβομακεδονική.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">«Κατά τον μακεδονικό αγώνα, μου διηγήθηκε ο Μπάρμπα-Σίμος, ζουσαμε στο Άρμενοχώρι.
Επειδή το χωριό μας είναι κοντά στη Φλώρινα
δεν υποφέραμε και τόσο από τα τουρκικά αποσπάσματα. Όλο το χωριό, καμμιά εκατό πενήντα σπίτια είμασταν
Πατριαρχικοί. στην εκκλησιά μας είχαμε Έλληνα παππά. Η λειτουργία στην ελληνική
γλώσσα. Το ίδιο και στο σχολεΐο μας. Δάσκαλο και παππά τούς πληρώναμεν εμείς. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Οι Έξαρχικοί μας ειδοποίησαν κατ’ επανάληψιν να γίνουμε δικοί τους. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Θα μάς έστελναν παππά και δάσκαλο, πού θα τούς πλήρωνε η Εξαρχία.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"> Άλλα θα συντηρούσαν και τα
πτωχόπαιδα του χωρίου. Άν τυχόν δυσκολευόμασταν κάποτε να πληρώσουμε τούς
φόρους, και σ’ αυτό θα μάς βοηθούσε η Εξαρχία. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Δεν δεχθήκαμε. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Εμείναμε Πατριαρχικοί. Ένα πρωΐ όμως οι Κομιτατζήδες περικύκλωσαν το χωριό
μας. Αύτοι δεν ήλθαν να διαπραγματευθούν.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"> Μάς απείλησαν ότι θα μάς έκαιγαν και θα μάς έσφαζαν, αν δεν
υπογράφαμε ευθύς αμέσως δήλωσι, ότι
γινόμαστε εξαρχικοί. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Ο θειος μου, πού ήταν επίτροπος της Εκκλησίας τούς έδωσε εκ μέρους όλου του
χωριού την απάντηση : «Πατριαρχικοί, τούς είπε, γεννηθήκαμε, πατριαρχικοί και
θα πεθάνουμε». Τον άρπαξαν, τον έφεραν στην πλατεία του χωριού και τον έσφαξαν
σαν πρόβατο. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Οι άλλοι τι να κάνουν ; υπόγραψαν. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Μόλις όμως πέρασε ο κίνδυνος από τραβήξαμε τη δήλωση μας και μείναμε σαν
πρώτα Πατριαρχικοί».<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Και ο συνομιλητής μου εξακολούθησε : «Όταν ο μακαρίτης πατέρας μου πλησίαζε
να πεθάνη προσκάλεσε γύρω στο κρεββάτι του όλους τούς γυιους, θυγατέρες,
γαμπρούς κι’ εγγόνια και μας είπε :</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="color: blue; font-family: inherit;"><b>«Σας αφίνω την κατάρα σε σας, στα παιδιά και στα παιδιά των παιδιών σας, αν
γίνεται εξαρχικοί • Προκοπή να μη δήτε». <o:p></o:p></b></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">’Έτσι όλη η οικογένεια εξελληνίσθηκε τελείως.<o:p></o:p></span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Έγώ ο ίδιος θα δυσκολευόμουνα να πιστέψω πώς ειχα να κάμω μ΄ εναν
Γραικομάνο, εναν φανατικό Ελληνα, αν δεν μου τόλεγε ο ΐδιος.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Κάποτε στα 1923 η 1924 Βούλγαροι κομιτατζήδες πού πέρασαν τα σύνορα—ποιος
θα τούς εμπόδιζε αφού τα βορεινά μας σύνορα είναι ορθάνοιχτα σέ κάθε
κακοποιό—κι’ ερριψαν δυο βόμβες στο κτήμα του Μπάρμπα Σιμο. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Αρκετές υλικές ζημίες, ευτυχώς χωρις ανθρώπινα θύματα</span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">. Άλλα ο
Μπάρμπα-Σιμος, τα δυο αδέρφια του, άλλοι τόσοι γαμπροί και νύφες, παιδιά κι’
εγγόνια δεν τρομοκρατήθηκαν. </span></span><br />
<span lang="EL"><span style="color: blue; font-family: inherit;"><b><i>Έμειναν Έλληνες και μάλιστα φανατικοί Έλληνες. </i></b></span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Γενικώς αυτό ήταν το αποτέλεσμα των βιαίων μέτρων της τρομοκρατίας, της
πυρπολήσεως ολόκληρου του χωριού και των σφαγών. Καθώς είπα και προηγουμένως οι
Βούλγαροι κομιτατζήδες έσπρωξαν τούς Γραικομάνους με τα δυό τους χέρια στην
αγκαλιά του Ελληνισμού.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">§ 4. Στην ζωή των ατόμων και συχνά των μαζών παρατηρείται ενα παράξενο
φαινόμενο : τραγικές περιπτώσεις πού έχουν και την κομική τους πλευρά. <o:p></o:p></span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Κατι ανάλογο συνέβη μ΄ ενα χωριό της ορεινής Θεσσαλονίκης επί
Τουρκοκρατίας. ο Χιλμή Πασσας Γενικός Διοικητής των σαντζακίων Θεσσαλονίκης,
Μοναστηριού και Σκοπίων στα 1905 αποφάσισε να καταρτίση επίσημη στατιστική
αυτών των τριών νομών. <o:p></o:p></span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Στις πόλεις και τα μεγαλύτερα κέντρα γι΄ αυτόν τον σκοπό διορίσθησαν αντιγραφείς.
Άλλα για τα χωριά έπρεπε οι προύχοντες των και ο παππάς να πάνε στη πλησιέστερη
πόλι και να δηλώσουν μεταξύ άλλων και την εθνότητα των συγχωρικών των.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">’Έτσι και οι προύχοντες του εν λόγω χωριού πήγαν στην Θεσσαλονίκη και δήλωσαν
ότι ολόκληρος ο πληθυσμός ήταν εξ αρχής
και ως τώρα Πατριαρχικοί. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Άλλα λίγες μέρες θστερώτερα πήγαν στο χωριό τους κομιτατζήδες και τούς
απείλησαν ότι θα τούς κάψουν και θα
τούς ρημάξουν, αν δεν πάνε αμέσως να δηλώσουν ότι προσχωρούν στην Εξαρχία. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Πήγαν λοιπόν οι ίδιοι προύχοντες στη Θεσσαλονίκη και δήλωσαν, ότι έγινε λάθος και ότι είναι εξαρχικοί.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Την εποχήν όμως εκείνη δρούσαν στη μεσαία και νότια Μακεδονία ελληνικά
αντάρτικα σώματα καλά οργανωμένα. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Έπισκέφθηκαν το χωριό και πειθανάγκασαν τούς προύχοντας του να πάνε στη
Θεσσαλονίκη και να δηλώσουν, ότι είναι
Πατριαρχικοί. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Έτσι κι έγινε. Όταν το
πληροφορήθηκαν οι κομιτατζήδες εξεμάνησαν. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Τούς απείλησαν, ότι θα κάψουν το χωριό
τους, αν δεν πάνε αμέσως να δηλώσουν, ότι
είναι έξαρχικοί. Και για ν΄ αποδείξουν, ότι δεν χωρατεύουν έκαψαν μερικά σπίτια των
φανατικωτέρων Πατριαρχικών. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Ξαναπηγαίνουν πάλι οι ταλαίπωροι άνθρωποι. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Οταν ο Χιλμή Πασσάς πληροφορήθηκε τον ερχομό τους, ζήτησε να παρουσιαστούν
μπροστά του :<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">—Τι εισθε τέλος πάντων τούς είπε οργισμένος. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Είσθε Έλληνες, είσθε Βούλγαροι, είσθε Πατριαρχικοί η Έξαρχικοί ; <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Τί καμώματα είναι αυτά τα δικά σας. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Και οι προύχοντες μ’ ενα στόμα απάντησαν : <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><b><span style="color: purple;">—Δεν είμαστε, Πασσά μου, ούτε Έλληνες, ούτε Βούλγαροι, ούτε Πατριαρχικοί,
ούτε Έξαρχικοί .... <u>Είμαστε Άτσίγγανοι !</u></span></b><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Τό κωμικοτραγικό αυτό επεισόδιο μου το διηγήθηκε ο γέρο-Τάτης, προύχων της
Θεσσαλονίκης, πού την εποχήν εκείνην ήταν άζάς (δηλ. νομαρχιακός σύμβουλος) και
αντιπρόσωπος της ελληνικής κοινότητος της επαρχίας της Θεσσαλονίκης στο εν λόγφ
Συμβούλιο. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Οι καημένοι οι Γραικομάνοι κυριολεκτικούς δεν ήξεραν «ποιόν Θεό να προσκυνήσουν».
<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Άς μη τούς κατακρίνουμε τούς δυστυχείς !<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<div style="text-align: center;">
<b><span style="font-size: large;"><br /></span></b></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<div style="text-align: center;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><b><span style="font-size: large;">Ε'. ΕΠΙΛΟΓΟΣ.</span></b><o:p></o:p></span></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"> § 1. Στην εισαγωγή της παρούσης μας
μελέτης αναφέραμε, ότι αυτή εκτός της
ιστορικής, λαογραφικής, εθνολογικής και πολιτικοκοινωνικής της σημασίας δεν
χάνει και το ενδιαφέρον, πού πάντοτε προκαλεί η ενημερότης και η σημεσινή θέσις
του ζητήματος.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Και πράγματι.</span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"> Άν για μας τούς Έλληνες το θρακομακεδονικό και ιδίως το μακεδονικό
ζήτημα θεωρούνται οριστικώς και τελεσιδίκως λυμένα δεν έχουν την ίδιαν αντίληψι
οι βόρειοι γείτονες και κυρίως οι Βούλγαροι. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Γι αυτούς το μακεδονικό ζήτημα εκκρεμεί και περιμένει τη λύση του. </span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span>
<span lang="EL" style="color: blue; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><i><b>Βέβαια
κι’ εμείς<u> οι Έλληνες δεν θα λησμονήσουμε</u> ούτε ποτέ είναι δυνατόν να διαγράψουμε
τις εδαφικές μας αξιώσεις</b></i></span><br />
<span lang="EL" style="color: blue; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><i><b><u> εις την Βόρειο Ηπειρο,</u></b></i></span><br />
<i><span style="color: blue; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><b><u>τις περιοχές Μοναστηριού </u></b></span></i><br />
<i><span style="color: blue; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><b><u>Γευγελή και </u></b></span></i><br />
<i><span style="color: blue; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><b><u>Στρούμνητσας </u></b></span></i><br />
<i><span style="color: blue; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><b>και έναντι της Βουλγαρίας
αξιώσεις μας </b></span></i><br />
<i><span style="color: blue; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><b>αν όχι για <u>ολόκληρη την Ανατολική Ρωμυλία</u></b></span></i><br />
<i><span style="color: blue; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><b> πάντως όμως για το νοτιοδυτικό
της τμήμα</b></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL" style="color: blue; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><i><b>δηλ. το τμήμα εδόθε από την καμπήν του Έβρου με ερείσματα την <o:p></o:p></b></i></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL" style="color: blue; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><i><b><u>Περιστερά</u>, </b></i></span><br />
<span lang="EL" style="color: blue; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><i><b><u>το Παζαρτζίκι, </u></b></i></span><br />
<span lang="EL" style="color: blue; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><i><b><u>την Φιλιππουπολι, </u></b></i></span><br />
<span lang="EL" style="color: blue; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><i><b><u>το Στενίμαχο και </u></b></i></span><br />
<span lang="EL"><u><i><span style="color: blue; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><b>το Χάσκοβο </b></span></i><span style="font-family: inherit;"><o:p></o:p></span></u></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="color: blue; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><b><i>Αυτό το τμήμα δυόμισυ χιλιάδες χρόνια εθνολογικώς το κατείχε ο ελληνισμός</i></b></span></span><br />
<span lang="EL"><span style="color: blue; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><b><i> κι΄ αν στα 1906 ξερριζώθηκε, </i></b></span></span><br />
<span lang="EL"><span style="color: blue; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><b><i><u>ξερριζώθηκε εγκληματικώς και εν καιρώ ειρήνης,</u></i></b></span></span><br />
<span lang="EL"><span style="color: blue; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><b><i> το δε
έγκλημα γεννά μόνο υποχρεώσεις και ουδέποτε δικαιώματα.</i></b></span><span style="font-family: inherit;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Άλλα το καθαυτό μακεδονικό ζήτημα καθώς διαμορφώθηκε μετά την Συνθήκην του
Βουκουριστίου (1913) πολιτικώς, εθνολογικώς και λογικώς, αν κρίνεται ρεαλιστικά
η νεοδημιουργηθεισα κατάστασις πρέπει να θεωρηθή πλέον λελυμένο.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">§ 2. Άλλα Βούλγαροι και Βουλγαρομακεδόνες εξακολουθούν να τα θεωρούν,
ότι εκκρεμούν, και προτείνουν διάφορες
λύσεις μεταξύ των οποίων η κυριώτερη είναι η ενωσις των τριών τμημάτων,— ο
Έμβέρ Χότζας εδήλωσε, οτι δέχεται και την παραχώρησιν του αλβανικού τμήματος
της Μακεδονίας ήτοι του τμήματος Μοράβας -’Ιβάν—και η αυτονόμησι της
Μακεδονίας. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Τότε διατείνονται οι παλαιοί νεκροθάφτες και σημερινοί υπέρμαχοι της αυτονομήσεως
της πολυπαθούς αυτής χώρας, άλλα τότε μόνον η τελευταία αυτή, θα γίνη ενας
μεσότοιχος «ή Ελβετία των Βαλκανίων» και μια διάμεση όασις, πού θα καταργήση κάθε
εχθροπάθεια και ανταγωνισμό Σέρβων, Ελλήνων και Βουλγάρων και τέλος μ΄ αυτόν
τον τρόπο θα σβύση μια εστία αναφλέξεως πυρκαϊάς πού θα είναι δυνατόν να
επεκταθή στην Ευρώπη και στον κόσμον ολόκληρον.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Το σχέδιο της αυτονομήσεως της Μακεδονίας είναι αρκετά παλιό.
Χρονολογείται, καθώς εξηγήσαμε στο προηγούμενο κεφάλαιο, από τα 1893 οπόταν
στη Θεσσαλονίκη ιδρύθηκε η Βουλγαρομακεδονική
εσωτερική Επαναστατική Οργάνωση (I.M.R.O) με σύνθημά της «<b>ή Μακεδονία στους
Μακεδόνας». </b><o:p></o:p></span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><b><br /></b></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Άλλα με την παταγώδη αποτυχία της επαναστάσεως του <b><span style="color: red;">«Ήλίν—Ντέν»</span></b> (1903) την ανακήρυξι του Νεοτουρκικού Συντάγματος, του «Χουριέτ» (1908) και τέλος με την
υπογραφή της Συνθήκης του Βουκουρεστίου, (1913) γενικώς εθεωρήθη, ότι το περίφημο
μακεδονικό ζήτημα έληξε μια για πάντα.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">‘Η εκ νεκρών ανάστασίς του χρονολογείται από του 1943—1944 ήτοι μετά το τέλος
του Β\ Παγκοσμίου Πολέμου και το έθεσε επί τάπητος η Μόσχα. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Τότε ακριβώς συνήλθε στο Πετρίτσι της Μακεδονίας βουλγαροκρατουμενης ενα
κομμουνιστικό συνέδριο υπό την προεδρείαν ενός αντιπροσώπου του Στάλιν, στο οποΐον
έλαβον μέρος ο Τίτο, ο Δημητρώφ, ο Έμβέρ Χότζας και ο Ζαχαριάδης. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Ο Έμβέρ Χότζας προς το κοινόν καλόν του Κομμουνισμού δέχθηκε κι αυτός να παραιτηθή του τμήματος Ιβάν Μοράβας
της Μακεδονίας, για να σχηματισθή το ονειρευόμενο από τα Σοβιέτ «Αυτόνομο
Μακεδονικόν Ομοσπονδιακόν Κράτος», στο οποΐον θα εισήρχοντο η ελληνική
Μακεδονία του Αιγαίου, η Σέρβική η ή «Μακεδονία του Βαρδαρίου», η βουλγαρική η ή
«Μακεδονία του Περίν» και τέλος η "Αλβανική ήτοι το τμήμα «Μοράβας -Ιβάν».
<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Τι απέγινε αυτό το μεγαλειώδες σχέδιο της Κομινφόρμ, πού αν
πραγματοποιούντανε, -θα επέτρεπε στη Ρωσία να κατέλθη στα «ζεστά νερά του Αιγαίου»
και η διαθήκη του Μεγάλου Πέτρου θα έπαιρνε «οστά και σάρκα» είναι γνωστό. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Προσέκρουσε σ΄ έναν σκόπελο. <br /><b>
Ο σκόπελος ήταν η αντίθεσι Τίτο—Δημητρώφ. </b><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Καλά, ελεγε ο καθένας των. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Η νεότευκτη Μακεδονία θα είναι αυτόνομη. Σύμφωνοι. Άλλα ποιος θα έχη την πρώτη
και τελευταία λέξι στη διοίκησί της;<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"> ο Τίτο την ζητούσε για τη Γιουγκοσλαβία,
ο Δημητρώφ για τη Βουλγαρία. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Άπετάθησαν στον Στάλιν. Αυτός στην αρχή προτίμησε τον Τίτο. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Ηη Βουλγαρία θ΄ αποζημιώτανε με τη κατάληψι της Ανατολικής Μακεδονίας και
της Θράκης. Άλλ΄ όταν αυτή η λύσις με τη νίκη των ελληνικών όπλων έπεσε
στη θάλασσα, ο Στάλιν αλλαξε γνώμη και
ευνόησε τον Δημητρώφ. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Και τότε επήλθε το κυριώτερο ρήγμα Μόσχας—Βελιγραδιού. <br />
Ο βράχος μπρος στον οποίον το κύμα της εκ νεκρών αναστάσεως της Ηνωμένης
Μακεδονίας εγινε αφρός εφήμερος, υπήρξε η νίκη του Ελληνισμού κατά του Κομμουνισμού
στο Βίτσι και στο Γράμμο.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">§ 3. Η Γιουγκοσλαυική Κυβέρνησις σταμάτησε πλέον, ας ελπίσουμε οριστικώς,
το τροπάρι της Ενώσεως και της
αυτονομήσεως της Μακεδονίας. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"> Όταν προ τριών τεσσάρων ετών η Αμερική
επέμεινε να βρεθή έδαφος συνεννοήσεως Ελλάδος—Γιουγκοσλαβίας, ο Τίτο ζήτησε να
τεθούν οι Σλάβομακεδόνες της Μακεδονίας υπό την προστασίαν του. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Η τότε Ελληνική Κυβέρνησις Πλαστήρα—Βενιζέλου απέρριψε κάθε συζήτησι επί
του προκειμένου με την αιτιολογίαν, ότι
τέτοιοι Σλαβομακεδόνες, δηλαδή Γραικομάνοι, δεν υπάρχουν πλέον και όσοι
έμειναν πού αποτελούν το 1.33% του όλου πληθυσμού, είναι και το απέδειξαν
ότι είναι σλαβόφωνοι 'Έλληνες.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Εξάλλου ως προπέρυσι εκδίδονταν στα Σκόπια μια εφημερίδα με τον τίτλο
«Έγκέϊσκα Μακεντόνια» ήτοι η «Μακεδονία του Αιγαίου» με το ίδιο πρόγραμμα (ή
ελληνική και η γιουγκοσλαβική Μακεδονία ν΄ άποτελέσουν ένα ενιαίο ομοσπονδιακό
κράτος της Γιουγκοσλαβίας). <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Τώρα κι αυτή η εφημερίδα έπαυσε να εκδίδεται.
<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Ώστε με τη Γιουγκοσλαβία, σ’ αυτό τουλάχιστον το ζήτημα, δεν έχουμε πλέον
καμμία αντιδικία η διαφορά.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">§ 4. Άλλα δεν συμβαίνει το ίδιο και με τούς Βουλγάρους και
Βουλγαρομακεδόνες, είτε αυτοί βρίσκονται εντός του σιδηρού παραπετάσματος είτε
εκτός αυτού στην Αγγλία, στην Αμερική η την Αυστραλία. Άλλ΄ εδώ ας μάς επιτραπή
μια παρέμβασις για την πολιτική των Βουλγαρικών Κυβερνήσεων από το 1913 κι ως σήμερα, δηλαδή ως στα 1955.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Αι βουλγαρικαι Κυβερνήσεις όλες ανεξαιρέτως και όλο αυτό το διάστημα είχαν
δυο συνθήματα η για να κυριολεκτήσουμε δυο προσωπεία, δυο επιδιώξεις : <o:p></o:p></span></span><br />
<span lang="EL"><span style="color: red; font-family: inherit;"><i><br /></i></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="color: red; font-family: inherit;"><i>Όταν στον πολιτικό ορίζοντα φαινόταν, ότι
θα επικρατήσουν οι Αξωνικές
Δυνάμεις με τη Γερμανία επί κεφαλής, το σύνθημα της αυτονομήσεως της Μακεδονίας
πάθαινε ολική έκλειψι και η Βουλγαρία ζητούσε να ενσωματωθή όχι μονάχα ολόκληρη
η Μακεδονία άλλα και το τμήμα της Νίσσας—<o:p></o:p></i></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><i><span style="color: red;">Πιρότ της παλαιάς Σερβίας.</span></i><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"> 'Όταν πάλι η ζυγαριά έκλινε προς την
αντίθετη παράταξι μ’ επικεφαλής την Αγγλία και την Αμερική, τότε η πολιτική κα!
το σύνθημα της εξωτερικής Βουλγαρικής Όργανώσεως η των Βαρχοβιστών «Ή Μακεδονία
στη Βουλγαρία», πάθαινε ολοκληρωτική
βουβασιά και οι Βουλγαροι δέν ζητούσαν άλλο παρά την αυτονόμηση της Μακεδονίας.
<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Αυτό ζητούν και τώρα οι αντικομμουνισταί πού βρίσκονται εξω από το Σιδηρουν
Παραπέτασμα.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">§ 5. Άλλ’ ας ιδούμε χωρίς πάθος και προκατάληψι, αν σήμερα, καθώς
εξελίχθησαν τα πράγματα, είναι δυνατή η συγκόλλησι των τριών τμημάτων της
Μακεδονίας και η άνακήρυξι μιας ενιαίας, αυτόνομης και ανεξάρτητης Μακεδονίας. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Και προ των βαλκανικών πολέμων στα τρία βιλαέτια της Μακεδονίας, καθώς και
στο βιλαέτι της Άνδριανουπόλεως, μετά τούς Μουσουλμάνους αριθμητικώς υπερείχαν
και των Βουλγάρων και των Σέρβων οι Έλληνες.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Γι αυτό έχουμε αδιάσειστα πειστήρια, αλλά το μαρτυρεί κι αυτή η επίσημη στατιστική του πληθυσμού της
Μακεδονίας του 1905, πού είχε καταρτισθή επί Χιλμή Πασσά με την συμπραξιν ξένων
αξιωματικών της Χωροφυλακής ήτοι Ρώσων, Άγγλων, Γάλλων και Ιταλών ) (για την πνευματική
και οικονομική υπεροχή του Ελληνισμού επί Τουρκοκρατίας καμμιά άμφισβήτηση ούτε
χώρεσε, ούτε είναι δυνατό να χωρέση) έχουμε ενα αδιάσειστο πειστήριο. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Είναι η συμφωνία Ελλήνων και Βουλγάρων για την ανάδειξι βουλευτών στο πρώτο
Κοινοβούλιο μετά την νίκην των Νεοτουρκων και άνακήρυξι του Τουρκικού
Συντάγματος στα 1918 του «Χουριέτ». Αυτή ύπεγράφη επισήμως στη Θεσσαλονίκη μεταξύ των ενδιαφερομένων άρχάς
του 1912.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><i><b>Βάσει λοιπόν αυτής της συμφωνίας και του πρωτοκόλλου της Θεσσαλονίκης στα
τέσσαρα βιλαέτια της Ευρωπαϊκής Τουρκίας ήτοι Θεσσαλονίκης, Μοναστηριού, Σκοπίων
και Άνδριανουπόλεως, </b></i></span></span><br />
<span lang="EL"><span style="color: blue; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><i><b>οι Έλληνες θα έστελναν καθώς κι εστειλαν 18 (δεκαοκτώ) βουλευτάς </b></i></span></span><br />
<span lang="EL"><span style="color: red; font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><i><b>και οι Βούλγαροι
μόνον (8) οκτώ.</b></i></span><span style="font-family: inherit;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">§ 6. Άλλα μετά το 1905, τούς βαλκανικούς πολέμους, την συνθήκη του Βουκουρεστίου,
ιδίως την ανταλλαγή των ελληνοτουρκικών και ελληνοβουλγαρικών πληθυσμών βάσει
των Συνθηκών της Λωζάνης και του Νεϊγύ η εθνολογική σύνθεσις του πληθυσμού της
Μακεδονίας του Αιγαίου και της Ελληνικής Θράκης έλαβε τεραστίαν επίδρασιν επί
της επικρατήσεως του ελληνικού στοιχείου. <o:p></o:p></span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Έτσι σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία πού μάς δίδει ο "Αμερικανός
Χένρι Μοργκεντάου, πρώτος πρόεδρος της ελληνοβουλγαρικής επί της μεταναστεύσεως
επιτροπής, και ο Χαουλάντ (Howland), αντιπρόσωπος της Κοινωνίας των "Εθνών
στην ίδια επιτροπή, στο σύγγραμμα του πρώτου με τον τίτλο το «Διεθνές Δράμα»
και του δεύτερου την επίσημη εκθεσι των πεπραγμενών πού υπέβαλε στην Γραμματεία
της Κοινωνίας των Εθνών (Γενεύη 1914) —κατά το χρονικό διάστημα 1912—1918,
εγκατέλειψαν την Θράκη και τη Μακεδονία και μεταναστέυσαν ξένοι 618.000 και την
εποίκισαν 650.000 "Ελληνες. Από το 1913 τέσσαρες επίσημες στατιστικές
διενεργήθησαν στην Ελλάδα ήτοι στα 1920, 1928, 1940 και 1950. </span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span>
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Τα αποτελέσματα
της τελευταίας δεν έχουν ακόμα δημοσιευθή. Σχετικώς όμως για τη Μακεδονία
εχουμε τα επόμενα :<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span>
<span lang="EL" style="color: blue; font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><i>Έτος Πληθυσμός σύνολο Ελληνες<o:p></o:p></i></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL" style="color: blue; font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><i>1920 1.122.000 577.000<o:p></o:p></i></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL" style="color: blue; font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><i>1928 1.412.477 1.266.477<o:p></o:p></i></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><b><span style="color: blue; font-family: "verdana" , sans-serif;"><i>1940 1.759.130 1.600.381</i></span></b><span style="font-family: inherit;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Στη Δυτική Θράκη βάσει ειδικού όρου της Συνθήκης της Λωζάννης παρέμεινε ο
εκεί μουσουλμανικός πληθυσμός καθώς και ο ελληνικός του νομού Κωνσταντινουπόλεως, </span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Άλλ΄ ενώ ο μουσουλμανικός πληθυσμός της ο Θράκης ανερχόμενος περίπου σέ 100.000
εμεινε στάσιμος, ο ελληνικός της ιδίας περιοχής χάρις στον εκεί εποικισμόν
ελλήνων προσφυγών από την Βουλγαρίαν, Άν. Ρωμυλίαν, την Σερβίαν, τούς
Ρουμανίαν, Πόντον και Ρωσίαν, διπλασιάσθηκε και σήμερα υπερβαίνει τις 600.000.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">§ 7. ’Έχει λοιπόν πληρέστατο δίκαιο ο αμερικανός Χένρι Μοργκεντάου όταν στο
προμνημονευθέν βιβλίο, μεταξύ άλλων γράφει : <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">«Οι "Ελληνες όχι μόνον συνεκεντρώθησαν φυσικώς εις την περιοχήν της
Βαλκανικής, όπου έζησαν από των πρώτων ιστορικών χρόνων αλλά και απεμακρύνθησαν
απ’ αυτόν όλοι οι ξένοι παρείσακτοι Τούρκοι και Βούλγαροι, των οποίων η παρουσία
εν Μακεδονία και Θράκη εκράτει εκκρεμές κατά την παρελθούσαν εκατονταετηρίδα το
ανυπόφορον «<b>Μακεδονικόν ζήτημα</b>».<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Ό δε Γερμανός ιστορικός κι εθνολόγος
Schultze ομίλων ειδικώς για τη Δ. Θράκη λέγει : <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">«Μετά τον Εποικισμόν η Δ. Θράκη υπερέβη
την ως τότε οικονομικην και μορφωτικην βαθμίδα, διαμορφουμένη καθημερινώς
περισσότερον εις χώραν ενιαίως ελληνικήν ( ).<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">§ 8. Παρ΄ όλ’ αυτά η βουλγαρική και
βουλγαρομακεδονική προπαγάνδα οργιάζει,—και πρέπει να το παραδεχθουμε όχι χωρίς
επιτυχίαν—στας Ηνωμένας Πολιτείας, τον Καναδάν και την Αυστραλίαν, με τελικόν
αίτημα να ενωθο΄θν σ΄ ενα ενιαίο, αυτόνομο κράτος τα τρία τμήματα της
Μακεδονίας συμπεριλαμβανομένης και της Δυτικής Θράκης.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Και προς υποστήριξιν της προτάσεώς των αυτής φέρουν επιχειρήματα, όλα
ανεξαιρέτως ανεδαφικά, τα οποία εν τούτοις κάνουν εντύπωση στην κοινή γνώμη των
εν λόγω χωρών, η οποία γενικώς είναι ελάχιστα διαφωτισμένη σ΄ αυτό το ζήτημα. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Άλλα για την περίφημη αυτήν ένωσιν των τριών τμημάτων της
Μακεδονίας—Θράκης, σήμερα μίαν αποστομοτικήν άπάντησι μάς δίνει ο σύγχρονος
Γάλλος ιστορικός κι εθνολόγος Κοσμέν
(Cosmin). <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><i><b>«Για τη Μακεδονία—για τη Θράκη δεν γίνεται λόγος—σαν Κράτος ανεξάρτητο το ζήτημα
έληξε από την εποχήν τον Πύρρου. <o:p></o:p></b></i></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"><i><b>Να θέλη κάνεις την ανασυγκρότησί τον είναι το ίδιο σαν να θέλη την νεκρανάστασι
της ρωμαϊκής Ανατολικής Αυτοκρατορίας η της Δημοκρατίας των Καρχηδονίων» (‘).<o:p></o:p></b></i></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Και οι Τάϊμς του Λονδίνου, το πιο έγκυρο δημοσιογραφικό όργανο της Αγγλικής
Κοινής Γνώμης, όχι σήμερα άλλ΄ ακόμα στα 1925 έγραφε: «Aι νέαι Χώραι (δηλ. η Μακεδονία
και η Δυτικη Θράκη) είναι οριστικώς ελληνικαί όχι μόνον κατ΄ ονομα άλλα και ουσιαστικώς».<o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;">Παρ΄ όλ΄ αυτά το</span><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><b><i><u> «ΦΥΛΑΚΕΣ
ΓΡΗΓΟΡΕΙΤΕ»</u></i></b></span></span><br />
<span lang="EL"><span style="font-family: inherit;"> πρέπει-αν δεν θέλουμε να πάθουμε τα οσα επάθαμε μετά τον πρώτον και
τον δεύτερον Παγκόσμιον Πόλεμον—νά είναι το σύνθημα των Ελληνικών Κυβερνήσεων
και του Ελληνικού Λαού.</span><o:p></o:p></span></div>
Yauna Takabarahttp://www.blogger.com/profile/17739662848150917123noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4269458687331287220.post-6291469705619227502018-05-02T21:24:00.002+03:002018-05-02T21:24:43.957+03:00Μακεδονικό Ζήτημα. Αναζητώντας εθνική ταυτότητα, ανακαλύπτοντας την ιστορική μνήμη: εικόνες ιστορίας από τη σλαβομακεδονική εθνική θεωρία στις αρχές του 20ού αιώνα<div>
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhf0loljhXq8sEHBSBlve6Q-ssB7yicBcXHvNdisdWWURLtSFVBozIvhaqtopU9p3WDBanel42fECl2U77T9gznEGLxSLmZrgFsOC42uct03_ktRCTk8IW_ibe7Y3uilRYZK3BBGvoKwZPI/s1600/United_macedonia_ilinden_organization.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="465" data-original-width="800" height="232" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhf0loljhXq8sEHBSBlve6Q-ssB7yicBcXHvNdisdWWURLtSFVBozIvhaqtopU9p3WDBanel42fECl2U77T9gznEGLxSLmZrgFsOC42uct03_ktRCTk8IW_ibe7Y3uilRYZK3BBGvoKwZPI/s400/United_macedonia_ilinden_organization.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: right;">
<b><u><span style="color: blue;">Άννα Αγγελοπούλου</span></u></b></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="color: blue;">Διδάκτωρ Νεότερης και</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="color: blue;">Σύγχρονης Ιστορίας Α.Π.Θ.</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="color: blue;">Σχολική Σύμβουλος Φιλολόγων Ξάνθης<br /></span></div>
<div style="background-color: white; color: #5c5c5c; font-family: georgia, utopia, "palatino linotype", palatino, serif; font-size: 13.2px; line-height: 18.48px; text-align: right;">
<span lang="EL"><b><span style="color: blue; font-family: inherit; font-size: xx-small;"><u>(οι φωτογραφίες και η μορφοποίηση του κειμένου, επιλογή Yauna)</u></span></b></span></div>
<div>
<span lang="EL"><b><span style="color: blue; font-family: inherit; font-size: xx-small;"><u><br /></u></span></b></span></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
Η παρούσα εργασία αποτελεί μία απόπειρα παρουσίασης και ερμηνείας του τρόπου με τον οποίο προβάλλεται το μεσαιωνικό παρελθόν του ευρύτερου γεωγραφικού χώρου της Μακεδονίας από κείμενα των αρχών του 20ού αιώνα, στα οποία διατυπώθηκε η σλαβομακεδονική εθνική θεωρία και αποδόθηκε «μακεδονική» εθνική ταυτότητα στη σλαβόφωνη μερίδα του μακεδονικού πληθυσμού. </div>
<div>
<br />
Συγκεκριμένα, θα αναφερθούμε στις εικόνες για την ιστορία της βυζαντινής περιόδου που σκιαγραφούν συγγραφείς από τη Μακεδονία, οι οποίοι στις αρχές του 20ου αιώνα σπούδαζαν στην Πετρούπολη της Ρωσίας, όπου το 1902-1903, συμμετείχαν στη σύσταση και οργάνωση ενός ολιγομελούς «<span style="color: #0c343d;"><b>μακεδονικού επιστημονικού λογοτεχνικού ομίλου</b></span>». </div>
<div>
<br /></div>
<div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQkXa_m_o5XmQBkAjGFkg24dQLWZBSZmGIPEnby-jBXhmBBuaw9O5fYfO8Vzi6i3314JN-tFhTwMH89gBFMPFozT9ccnBu6aEAzFdBrcY1zJVapSWp4rgfIBojb5LQ3Qh5m5xTWrMw-lmk/s1600/Dimitrija+Cupovski.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1067" data-original-width="800" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQkXa_m_o5XmQBkAjGFkg24dQLWZBSZmGIPEnby-jBXhmBBuaw9O5fYfO8Vzi6i3314JN-tFhTwMH89gBFMPFozT9ccnBu6aEAzFdBrcY1zJVapSWp4rgfIBojb5LQ3Qh5m5xTWrMw-lmk/s200/Dimitrija+Cupovski.jpg" width="149" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: red;">Димитрија Павле Чуповски<br /><span style="font-size: 12.8px;">Dimitrija Čupovski</span><br />(1878-1940)</span></td></tr>
</tbody></table>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3R6zBS3dhDZs0mOpjOx1sKcmH6AiO_Z1MZelUuJd14LeeGnxrA4zmuU0TnbRLK6Ngb3NZpi4etKPj3507syoQ1nWdOxmEuoHa-PDQFGAbK8Mi4BCmu2Kw7VQrX7lsP7qLG7xuDM-8Ievb/s1600/Misirkov+Krste.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="328" data-original-width="250" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3R6zBS3dhDZs0mOpjOx1sKcmH6AiO_Z1MZelUuJd14LeeGnxrA4zmuU0TnbRLK6Ngb3NZpi4etKPj3507syoQ1nWdOxmEuoHa-PDQFGAbK8Mi4BCmu2Kw7VQrX7lsP7qLG7xuDM-8Ievb/s200/Misirkov+Krste.jpg" width="151" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: red;">Кръсте Петков Мисирков<br /><span style="font-size: 12.8px;">Krste Petkov Misirkov<br />(1874-1926)</span></span></td></tr>
</tbody></table>
Ο όμιλος, τα μέλη του οποίου προέρχονταν κυρίως από τους κόλπους της <b><span style="color: red;">βουλγαρο-μακεδονικής </span></b>φοιτητικής νεολαίας της Πετρούπολης, συστάθηκε υπό την αιγίδα της άλλοτε ισχυρής <b><span style="color: #38761d;">Σλαβόφιλης Φιλανθρωπικής Εταιρείας</span></b> και είχε ως σκοπό τη διάσωση της πολιτιστικής παράδοσης, τη μελέτη της ιστορίας, καθώς και την καταγραφή των μέχρι τότε προφορικών ιδιωμάτων των Μακεδόνων Σλάβων.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Ιδρυτικά μέλη του ομίλου κατά την πρώτη περίοδο της σύστασής του (1902-1903) ήταν οι επονομαζόμενοι Μακεδονιστές<b><span style="color: #6aa84f;"> </span><span style="color: #38761d;">Κ. Π. Μισίρκοφ (Krste Petkov Misirkov, 1874-1926) </span></b>και <span style="color: #38761d;"><b>Δ. Π. Τσουπόφσκυ (Dime Pavle Cupovski, 1878-1940</b>)</span>, στα κείμενα των οποίων θα εστιάσουμε κυρίως τη μελέτη μας<b><span style="color: blue; font-size: x-small;">1</span></b>.</div>
<div>
<br />
<a name='more'></a><br /></div>
<div>
Το Φθινόπωρο του 1903, στο περιβάλλον του «μακεδονικού» κύκλου της Πετρούπολης, ο Μισίρκοφ υποστήριξε με διαλέξεις το «<b><span style="color: #38761d;">μακεδονικό εθνικό σεπαρατισμό</span></b>», δηλαδή την απόσχιση των Μακεδόνων Σλάβων κυρίως από το βουλγαρικό εθνικό κορμό, αλλά και την απομάκρυνσή τους από την ελληνική και σερβική εθνική επιρροή, προτείνοντας το σχηματισμό στα πλαίσια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ενός νέου μιλιέτ, του σλαβομακεδονικού, <br />
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: #38761d;">που θα αναγνωριζόταν επίσημα </span></b></div>
<b><span style="color: #38761d;"><div style="text-align: center;">
<b>με την ανασύσταση της Αρχιεπισκοπής της Αχρίδας </b></div>
<div style="text-align: center;">
<b>ως αυτόνομης «Μακεδονικής» Εκκλησίας. </b></div>
</span></b></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirqNQH159otboba-zuflaHcOOyGkUjxdoZa9b6gCd0OmCfSG9ksx8SyfGGswsVFjEfKJfAnI5xaghPNoImMUOx6KxJbjeiN6NHxGmaH8cj3o913-L0liChxTE44iLL0WnYNWbgeYSNk1cO/s1600/Za_makedonckite_raboti.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="557" data-original-width="332" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirqNQH159otboba-zuflaHcOOyGkUjxdoZa9b6gCd0OmCfSG9ksx8SyfGGswsVFjEfKJfAnI5xaghPNoImMUOx6KxJbjeiN6NHxGmaH8cj3o913-L0liChxTE44iLL0WnYNWbgeYSNk1cO/s200/Za_makedonckite_raboti.jpg" width="118" /></a>Πρότεινε δηλαδή την αναγνώριση μίας νέας σλαβικής εθνικής ταυτότητας, της «<b><span style="color: #38761d;">μακεδονικής</span></b>». </div>
<div>
Τα κείμενα των διαλέξεων αποτέλεσαν τον πυρήνα του βιβλίου <b><span style="color: #38761d;">Περί των Μακεδονικών Υποθέσεων (Za Makedonckite Raboti)</span></b>, το οποίο τυπώθηκε στη Σόφια το 1903 στην κεντρική σλαβική μακεδονική διάλεκτο που ο ίδιος τότε για πρώτη φορά επιχείρησε να κωδικοποιήσει σε γραπτή γλώσσα<b>2</b>. </div>
<div>
<br /></div>
<div>
Το 1907 όμως από την Οδησσό, όπου εργαζόταν ως καθηγητής ιστορίας σε ρωσικό Γυμνάσιο, αποκήρυξε τη σλαβομακεδονική εθνική θεωρία με μία επιστημονική μελέτη που δημοσίευσε σε περιοδικό στη Σόφια και άρχισε να υποστηρίζει τη βουλγαρική ταυτότητα του σλαβικού πληθυσμού της Μακεδονίας κατά την περίοδο του Μεσαίωνα<b>3</b>.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Στο βιβλίο <b><span style="color: #38761d;">Περί των Μακεδονικών Υποθέσεων</span></b> ο Μισίρκοφ μεταφέρει ως ιστορική αφήγηση την εκδοχή του για το παρελθόν των Μακεδόνων Σλάβων, με σκοπό να αφυπνίσει τη συλλογική μνήμη των ομογενών του και να κινητοποιήσει τη διαδικασία της «<b><span style="color: red;">εθνικής αναγέννησης</span></b>». </div>
<div>
<br /></div>
<div>
Ο αφηγητής έχει επιλέξει να εξιστορήσει κάποια γεγονότα του παρελθόντος, επειδή θεωρεί ότι νομιμοποιούν την άποψη, σύμφωνα με την οποία οι Σλάβοι της Μακεδονίας όχι μόνο μπορούν αλλά και δικαιούνται ιστορικά να αποτελέσουν μία ξεχωριστή από τους Βουλγάρους και τους Σέρβους σλαβική εθνότητα<b>4</b>.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Επομένως, με την αναδρομή στο παρελθόν, μεταδίδει στους σύγχρονους ομογενείς του ένα μήνυμα, το νόημα του οποίου όμως αναφέρεται στο τότε παρόν.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br />
<div style="text-align: center;">
Το μήνυμα, που παρουσιάζεται να έχει την ισχύ της απόλυτης αλήθειας, είναι: </div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: blue;">η Μακεδονία</span></b>, από τότε που στο γεωγραφικό της χώρο εγκαταστάθηκαν οι Σλάβοι, </div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: red;">αποτελεί ιστορικά ιδιαίτερη σλαβική εθνική ενότητα </span></b></div>
<div style="text-align: center;">
και επομένως, </div>
<div style="text-align: center;">
δικαιούται να παραμείνει ενιαία και αδιαίρετη </div>
<div style="text-align: center;">
από τα γειτονικά βαλκανικά κράτη (Βουλγαρία, Σερβία, Ελλάδα),</div>
<div style="text-align: center;">
αλλά και να αποκτήσει, έστω εντός των ορίων του Οθωμανικού κράτους, </div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: red;">καθεστώς πολιτικής αυτονομίας</span></b>.</div>
</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8Z2cBiRlyk5h5E0QqVmDEXGU3zGt_jqIT7WFXhpOoznM6ZFf-edghaNucPFIhV0si7TyuCQMQM10HZFwcnYCf7VRA7AwhVFfJRI04z7_58HeaJrXE2CiWm-AnqdcP7eB83GeAJD_KblHY/s1600/Makedonski_Glas.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="1345" data-original-width="794" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8Z2cBiRlyk5h5E0QqVmDEXGU3zGt_jqIT7WFXhpOoznM6ZFf-edghaNucPFIhV0si7TyuCQMQM10HZFwcnYCf7VRA7AwhVFfJRI04z7_58HeaJrXE2CiWm-AnqdcP7eB83GeAJD_KblHY/s200/Makedonski_Glas.jpg" width="117" /></a>Δέκα χρόνια αργότερα, το 1913-1914, εμφανίστηκαν σχεδόν παρόμοιου εθνικού μηνύματος κείμενα, τα οποία δημοσιεύτηκαν στο ρωσικό σλαβόφιλο τύπο και κυρίως στο περιοδικό <b><span style="color: red;">Μακεδονική Φωνή</span></b> <b><span style="color: red;">(Makedonskij Golos)</span></b> που υποστήριζε την πολιτική ανεξαρτησία της «ενιαίας και αδιαίρετης» Μακεδονίας5. To περιοδικό, εκδότης του οποίου ήταν ο Τσουπόφσκυ, εκδόθηκε στη ρωσική γλώσσα ως έντυπο όργανο της αυτοαποκαλούμενης «<b><span style="color: red;">Μακεδονικής Παροικίας</span></b>» της Αγίας Πετρούπολης<b>6</b>.<br />
<br /></div>
<div>
Στην υποστήριξη της σλαβομακεδονικής θεωρίας φαίνεται ότι το 1914 επανέρχεται περιστασιακά, για σύντομο χρονικό διάστημα, και ο Μισίρκοφ, ο οποίος φέρεται ως ο συντάκτης δύο άρθρων της Μακεδονικής Φωνής7, ενώ τον Αύγουστο του 1914 συνυπογράφει με τον Τσουπόφσκυ και ένα κείμενο-υπόμνημα που απευθύνεται προς τη ρωσική κυβέρνηση8.</div>
<div>
<br />
Το βιβλίο Περί των Μακεδονικών Υποθέσεων (1903) του Μισίρκοφ και τα κείμενα της «Μακεδονικής Παροικίας» της Πετρούπολης (1913-1914)<b>9</b> περιέχουν μία επισκόπηση της μεσαιωνικής ιστορίας της Μακεδονίας που, όπως ισχυρίζονται οι συντάκτες τους, αποδεικνύει ότι ήταν αδιάλειπτη η αυτόνομη εθνοπολιτισμική και πολιτική παρουσία των Μακεδόνων Σλάβων, καθώς και διακριτή από την παρουσία των Ελλήνων του Βυζαντίου, των Βουλγάρων και των Σέρβων.<br />
<br />
Η διακριτή αυτόνομη παρουσία αρχίζει, κατά τον Μισίρκοφ, από τον 7ο αιώνα, όταν δηλαδή εγκαταστάθηκαν οι Σλάβοι στη Μακεδονία, ενώ ο Τσουπόφσκυ τοποθετεί αόριστα την αρχή στους πρώτους χριστιανικούς αιώνες, μετατοπίζοντας την απαρχή της ιστορίας των Μακεδόνων Σλάβων προς τα πίσω10.<br />
<br /></div>
<div>
Σύμφωνα με αυτά τα κείμενα, ως κυριότερα σημεία του αρχαίου παρελθόντος των Μακεδόνων Σλάβων θεωρούνται:<br />
<div style="text-align: left;">
</div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjR_5moa4FC4LBelu1k-R33PrIZ3yOFPvitBbPJaEJp77qslrPff2n7_i39SXcckHyY0Ke5RNEhXvhBAIfRKHkodu-bfqj22Ae-lvkOC_7etmtWQ-mCpaX_ONi-wosGUEMkASlLIyZMIF5C/s1600/Tsar+Samoil.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="351" data-original-width="220" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjR_5moa4FC4LBelu1k-R33PrIZ3yOFPvitBbPJaEJp77qslrPff2n7_i39SXcckHyY0Ke5RNEhXvhBAIfRKHkodu-bfqj22Ae-lvkOC_7etmtWQ-mCpaX_ONi-wosGUEMkASlLIyZMIF5C/s320/Tsar+Samoil.jpg" width="200" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: red;">Самуил цар на България<br /><span style="font-size: 12.8px;">Samuel Tsar of Bulgaria</span><br />(997-1024)</span></b></td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: center;">
η επινόηση της σλαβικής γραφής και η γένεση της αρχαίας σλαβικής γραμματείας από τους δύο Θεσσαλονικείς αδελφούς Κύριλλο και Μεθόδιο, </div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: red;">το ισχυρό «μακεδονικό» κράτος του Τσάρου Σαμουήλ<br /> </span></b>και το εκπαιδευτικό-πολιτιστικό έργο της Αρχιεπισκοπής της Αχρίδας. </div>
<br />
<b><i><span style="color: red;">Υπογραμμίζεται ότι οι δύο αδελφοί είχαν σλαβική καταγωγή και μετέφρασαν τ<u>α ιερά χριστιανικά βιβλία στην αρχαία σλαβική μακεδονική γλώσσα</u></span></i></b>, ενώ η Μακεδονία χαρακτηρίζεται ως η πατρίδα της αρχαίας σλαβικής γλώσσας και γραμματείας, <br /><b><span style="color: red;"><u>και επομένως η κοιτίδα του αρχαίου σλαβικού πολιτισμού.</u></span></b><br />
<br />
Καταγράφονται επίσης ως «μακεδονικές» οι εξεγέρσεις των υποτιθέμενων αυτόνομων Μακεδόνων Σλάβων ηγεμόνων εναντίον της εξουσίας του Βυζαντίου, κυρίως ύστερα από την πτώση του Τσάρου Σαμουήλ, και δίνεται έμφαση στην ονομαζόμενη ως «<b><span style="color: red;">μακεδονική</span></b>» εξέγερση του στασιαστή ηγεμόνα εναντίον της βυζαντινής εξουσίας Ντομπρομίρ Στρεζ.<br />
<br />
Γίνεται ακόμα αναφορά στις σχέσεις των Μακεδόνων Σλάβων με το σερβικό κράτος του Στ. Δουσάν και υποστηρίζεται ότι οι «<b><span style="color: red;">Μακεδόνες ευγενείς</span></b>» ενσωματώθηκαν εκούσια στη σερβική αριστοκρατία, έφεραν υψηλούς τίτλους και αξιώματα και έχαιραν μεγάλης πολιτικής αυτονομίας.<br />
<br />
Επιπλέον, τονίζεται ιδιαίτερα ότι η αυτοκρατορία του Στ. Δουσάν είχε μετατοπίσει το πολιτικό της κέντρο στη Μακεδονία και υπονοείται ότι στην ουσία ήταν «<b><span style="color: red;">σλαβομακεδονική</span></b>».<br />
<br />
Τέλος, υπογραμμίζεται ότι, μετά το θάνατο του Δουσάν και τη διάλυση της αυτοκρατορίας του, οι αυτόνομοι ηγεμόνες της περιοχής του Πρίλεπ, Κράλης Βουκασίν ή Βολκάσιν και ο γιος του Κράλης Μάρκο11, για τους οποίους υπάρχουν ελάχιστες και σκοτεινές πληροφορίες στις πηγές, ήταν φορείς «σλαβομακεδονικής» πολιτικής εξουσίας, αφού η πλειονότητα του πληθυσμού του κράτους τους ήταν Μακεδόνες Σλάβοι.<br />
<br />
Οι δύο τελευταίοι ηγεμόνες θεωρούνται ως «<b><span style="color: red;">Μακεδόνες</span></b>», ενώ ιδιαίτερα εξυμνείται η ανδρεία του Κράλη Μάρκο, ο οποίος μυθοποιείται και χαρακτηρίζεται ως «<b><span style="color: red;">Μακεδόνας εθνικός ήρωας</span></b>»12.<br />
<br /></div>
<div>
Συγκεκριμένα, στο υπόμνημα του Αυγούστου του 1914 ο Μισίρκοφ και ο Τσουπόφσκυ σημειώνουν ότι «<b><span style="color: red;">ο αρχαίος μακεδονικός πολιτισμός</span></b>» αρχίζει από την εποχή «τ<b><i><span style="color: red;">ων θεμελιωτών της μακεδονικής σλαβικής παιδείας, των αδελφών Κυρίλλου και Μεθοδίου και των μαθητών τους Κλήμη και Ναούμ της Αχρίδας</span></i></b>».<br />
<br />
Επίσης, έχοντας προφανώς ως υπόδειγμα τη βουλγαρική εθνική ιστορία, δεν παραλείπουν να τονίσουν ότι «ένδοξες σελίδες της αρχαίας σλαβικής μακεδονικής ιστορίας αποτελούν<br />
το <b><span style="color: red;">πρώτο σλαβικό μακεδονικό κράτος του Τσάρου Σαμουήλ</span></b>,<br />
το <b><span style="color: red;">δεύτερο μακεδονικό κράτος του Ντομπρομίρ Στρεζ</span></b> και<br />
το <b><span style="color: red;">τρίτο μακεδονικό κράτος των Κράληδων Βολκάσιν και Μάρκο</span></b>»13<br />
<br /></div>
<div>
Στα κείμενα αυτά, παρά το ότι οι συντάκτες έχουν ως στόχο την αφύπνιση της ιστορικής μνήμης, είναι έντονη η παρουσία της ιστορικής λήθης.<br />
<br />
Άλλωστε, η λήθη έχει ουσιαστική συμβολή στη δημιουργία των εθνικών ιδεολογιών. <br />Η ιστορική μνήμη των αφηγητών είναι επιλεκτική, αφού οι εθνικές ιστορικές αφηγήσεις μεταφέρουν και διασώζουν μόνο κάποια στοιχεία του παρελθόντος, προβάλλοντάς τα συχνά με την παραμορφωτική οπτική του παρόντος, ενώ ταυτόχρονα αποσιωπούν ή αγνοούν κάποια άλλα.</div>
<div>
<br /><br />Στην προκειμένη περίπτωση επιχειρείται να λησμονηθεί ή και να δικαιολογηθεί το γεγονός ότι ποτέ δεν υπήρξε στη μεσαιωνική περίοδο -τουλάχιστον συμφωνα με τις διασωθείσες πηγές-ένα αυτόνομο πολιτικό σχήμα, που να φέρει το μακεδονικό όνομα ή ένας σλαβικής καταγωγής ηγεμόνας, που να έχει αυτοχαρακτηρισθεί επίσημα ή να ονομασθεί από τους σύγχρονους άλλους ως φορέας «μακεδονικής» εξουσίας. <br /><br />Από την άλλη πλευρά, είναι εμφανές ότι η ιστορία ερμηνεύεται με αναχρονιστικά σχήματα, αφού το μακεδονικό όνομα και η σλαβομακεδονική εθνική ταυτότητα αποδίδονται αντίστοιχα σε γεγονότα που διαδραματίστηκαν και σε πρόσωπα που έδρασαν εντός του ευρύτερου γεωγραφικού χώρου της Μακεδονίας σε μία ιστορική περίοδο, η οποία απέχει χρονολογικά πολύ από την εποχή κατά την οποία διαμορφώθηκαν οι κατάλληλες ιστορικές συνθήκες για την ανάδυση των εθνικών ταυτοτήτων στα Βαλκάνια14.<br /><br />Επιπλέον, τις προγενέστερες εποχές ο όρος «Μακεδονία»-που έτσι και αλλιώς ήταν πάντα συγκεχυμένος-δεν είχε το γεωγραφικό περιεχόμενο που του αποδόθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα. <br /><br />Με τους αναχρονισμούς οι αφηγητές, όπως συμβαίνει συνήθως σε τέτοιου είδους «γενεαλογικού» τύπου εθνικές αφηγήσεις, προσπαθούν να επινοήσουν για τους ομογενείς τους ένα οικείο «ένδοξο» παρελθόν και να προκαλέσουν τη συναίσθηση ενός κοινού ιστορικού πεπρωμένου. <br /><br />
<div style="text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGLrMW3k4diTjAhQQuPYtEzfyPm2MP6LGqBu_3XiAo10I2W6tXYKUkpg9ky-36geswb2dOf0QD6-P5bYcdNQQmZKCeHG9jnacYQXn_sntn94UmY2BotSdzX8IIa6nyY3i1ezt7BhBC_ZBO/s1600/Vmro-symbol.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="217" data-original-width="330" height="131" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGLrMW3k4diTjAhQQuPYtEzfyPm2MP6LGqBu_3XiAo10I2W6tXYKUkpg9ky-36geswb2dOf0QD6-P5bYcdNQQmZKCeHG9jnacYQXn_sntn94UmY2BotSdzX8IIa6nyY3i1ezt7BhBC_ZBO/s200/Vmro-symbol.jpg" width="200" /></a><b>Στην πραγματικότητα όμως, με την εξιστόρηση του φερόμενου ως δικού τους σλαβομακεδονικού παρελθόντος<br /><u> οικειοποιούνται στοιχεία του «ένδοξου» παρελθόντος </u><br />που ήδη άλλες εθνικές κοινότητες,</b></div>
<div style="text-align: center;">
<b> κυρίως <span style="color: red;">η βουλγαρική</span> και <span style="color: #38761d;">η σερβική</span>, </b></div>
<div style="text-align: center;">
<b>αλλά και <span style="color: blue;">η ελληνική</span>, </b></div>
<div style="text-align: center;">
<b>ε<u>ίχαν θεωρήσει ως δική τους ιστορική κληρονομιά</u></b>15.</div>
<br /></div>
<div>
Δηλαδή, τις αρχές του 20ού αιώνα στον ήδη ισχυρό σερβοβουλγαρικό εθνικό ανταγωνισμό για το σλαβογενή πληθυσμό της Μακεδονίας, επιχειρείται να εμπλακεί και ένας τρίτος παράγοντας, η «<b><span style="color: #38761d;">σλαβομακεδονική εθνότητα</span></b>», η οποία είτε θεωρείται ότι βρίσκεται στη φάση της «<b><span style="color: red;">εθνικής αναγέννησης</span></b>» είτε υποστηρίζεται ότι, ακόμα και αν εκφράζονται αντιρρήσεις από διάφορες πλευρές πως ποτέ δεν προϋπήρχε, υπό τις νέες ιστορικές συνθήκες έχει κάθε νόμιμο δικαίωμα να εμφανιστεί και να διαμορφωθεί16. <br /><br />Άλλωστε, στα υπό εξέταση κείμενα διατυπώνεται συχνά η βεβαιότητα ότι, με εξαίρεση<br /><b><span style="color: blue;">ενός<u> μικρού ποσοστού μη Σλάβων</u> στους οποίους συμπεριλαμβάνονται οι Έλληνες,</span></b> οι Εβραίοι, οι Αλβανοί, οι Μουσουλμάνοι και <b><span style="color: blue;">οι Βλάχοι, </span></b><br /><b><span style="color: red;"><u>η πλειονότητα του πληθυσμού της Μακεδονίας </u>είναι ομογενείς «<u>Μακεδόνες Σλάβοι</u>», </span></b><br />οι οποίοι δεν ανήκουν στη βουλγαρική και τη σερβική εθνότητα,<b><u> αφού έχουν τη δική τους γλώσσα</u></b>, <b><u>πολιτιστική παράδοση και ιστορία </u></b>που αρχίζει από την εποχή της εγκατάστασής τους στα μακεδονικά εδάφη της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.<br />
<br /></div>
<div>
Ο ασφαλώς εσφαλμένος ισχυρισμός περί αυτόνομης εθνοπολιτισμικής και πολιτικής παρουσίας των Μακεδόνων Σλάβων κατά το Μεσαίωνα μπορεί να ερμηνευτεί μόνο αν ληφθεί υπόψη ότι αντανακλά εθνικούς πόθους και νομιμοποιεί πολιτικά αιτήματα του τότε παρόντος, που αναδύθηκαν υπό τις ιστορικές συνθήκες των αρχών του 20ου αιώνα, αλλά και εντός του πολιτισμικού περιβάλλοντος των συντακτών των κειμένων, οι οποίοι γεννήθηκαν σε χωριά της Μακεδονίας, <b><i><span style="color: red;">ήταν <u>σλαβόφωνοι</u> και είχαν, όπως τουλάχιστον φαίνεται από τα γραπτά τους,<u> απόλυτη συναίσθηση της σλαβικής καταγωγής του</u>. </span></i></b><br />
<br />
Για τη βαθύτερη κατανόηση των απόψεων τους, αναφέρουμε ότι αυτοί σε νεαρή ηλικία πέρασαν, εκτός από τα βουλγαρικά σχολεία, και από το περιβάλλον σερβικών εθνικοπατριωτικών ιδρυμάτων, όπου γνώρισαν τη σερβική εθνική προπαγάνδα.<br />
Επίσης, πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι τις δύο τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα στο σερβικό περιβάλλον, λόγω του αυξανόμενου ενδιαφέροντος της Σερβίας για τη Μακεδονία, <span style="color: #38761d;"><i>δ</i></span><i><span style="color: #38761d;">ιαχέονταν απόψεις που υποστήριζαν είτε ότι οι Μακεδόνες Σλάβοι στην πλειονότητά τους ήταν σερβικής καταγωγής, είτε ότι ήταν μία ιδιαίτερη σλαβική ομάδα με αδιαμόρφωτη ακόμα εθνική ταυτότητα</span></i>17.<br />
<br />
Υπογραμμίζουμε ακόμα ότι, όταν πέρασαν για ανώτερες σπουδές στη Ρωσία, κινήθηκαν στο περιβάλλον των σλαβόφιλων οργανώσεων, ένα πολιτισμικό περιβάλλον που επέτρεπε αλλά και τροφοδοτούσε συζητήσεις ακαδημαϊκού περιεχομένου για τα ιδιώματα, την πολιτιστική παράδοση και την ιστορία των διαφόρων σλαβικών κοινοτήτων.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Όσον αφορά τις απόψεις του βιβλίου <b><span style="color: #38761d;">Περί των Μακεδονικών Υποθέσεων του Μισίρκοφ</span></b>, επισημαίνουμε ότι απηχούν, όπως διαφαίνεται από πολλά σημεία του κειμένου, <br /><b><span style="color: red;">τη βαθιά απογοήτευση του αφηγητή για την αποτυχία της εξέγερσης του Ίλιντεν (1903) </span></b>που είχε οργανωθεί από τη Βουλγαρία και τα <b><span style="color: red;">βουλγαρομακεδονικά επαναστατικά κομιτάτα</span></b>, αλλά και την έντονη δυσαρέσκεια για την πολιτική του βουλγαρικού κράτους απέναντι στο Μακεδονικό Ζήτημα, καθώς και για την <span style="color: red;"><u>τακτική της ηγεσίας του διασπασμένου βουλγαρομακεδονικού εθνικού κινήματος</u></span>. </div>
<div>
<br /></div>
<div>
Ο αφηγητής επίσης εκφράζει την ανησυχία του για τον ανταγωνισμό των εθνικών διεκδικήσεων των τριών βαλκανικών κρατών στη Μακεδονία, επειδή διαβλέπει ότι το αποτέλεσμα θα είναι η διαίρεση των μακεδονικών εδαφών. <br /><span style="color: #38761d;"><b>Για αυτό το λόγο, προτείνει τη λύση της</b> <b style="text-decoration-line: underline;">πολιτικής αυτονομίας της Μακεδονίας</b><b>. </b></span></div>
<div>
<br /></div>
<div>
Για να νομιμοποιήσει όμως την πρότασή του και να τη στηρίξει στην αρχή της εθνικής αυτοδιάθεσης, προχωρά στη διατύπωση του αιτήματος για τη διαμόρφωση και αναγνώριση μίας νέας εθνότητας στην οποία αποδίδει τη σλαβομακεδονική εθνική ταυτότητα.<br /></div>
<div>
Ωστόσο, πρέπει να τονισθεί ότι ο Μισίρκοφ, κατά τη διάρκεια της διαμονής του στη Ρωσία αλλά και όταν εγκαταστάθηκε στη Βουλγαρία όπου έζησε ως το θάνατό του, έγραψε και δημοσίευσε μεγάλο αριθμό κειμένων το περιεχόμενο των οποίων δεν συνάδει με τη σλαβομακεδονική εθνική θεωρία του βιβλίου του Περί των Μακεδονικών Υποθέσεων και της εφημερίδας Μακεδονική Φωνή, αφού σ’ αυτά υποστήριξε ότι ο σλαβικός πληθυσμός πληθυσμός της Μακεδονίας είχε βουλγαρικό εθνικό χαρακτήρα από την εποχή του Βυζαντίου18. Επιπλέον, επισημαίνουμε ότι τα τελευταία χρόνια, έχουν ανακαλυφθεί και δημοσιευτεί και άλλα κείμενα του Μισίρκοφ, στα οποία εκφράζει το ενδιαφέρον του για την πατρίδα του τη Μακεδονία ως ένας Μακεδόνας Βούλγαρος της διασποράς19.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Από την άλλη πλευρά, τα κείμενα του κύκλου της Μακεδονικής Φωνής, της περιόδου 1913-1914, εκφράζουν τη δυσαρέσκεια των συντακτών για την αναπόφευκτη πλέον διαίρεση των μακεδονικών εδαφών από τα βαλκανικά κράτη, η οποία επιβλήθηκε λόγω των βαλκανικών πολέμων και της σύναψης της Συνθήκης του Βουκουρεστίου (1913). </div>
<div>
<br /></div>
<div>
Έτσι, οι συντάκτες αρχικά, κατά τη διάρκεια των βαλκανικών πολέμων και του Συνεδρίου του Λονδίνου, κάνοντας επίκληση <b>στο αίσθημα αλληλεγγύης των Ρώσων Σλαβόφιλων</b>, προτείνουν την<b><u> πολιτική αυτονομία της ενιαίας και αδιαίρετης Μακεδονίας ως τη μόνη δίκαιη ιστορικά λύση. </u></b><br />
<br />
Στη συνέχεια, μετά τη σύναψη της συνθήκης του Βουκουρεστίου που επέβαλε επίσημα τη διαίρεση της Μακεδονίας, εμμένουν στην πρόταση της πολιτικής αυτονομίας, διατυπώνοντας το αίτημα της αναθεώρησης του «άδικου» διακανονισμού του Μακεδονικού Ζητήματος20. <br /><br />Η νομιμότητα του αιτήματος στηρίζεται και πάλι στον ισχυρισμό για την παρουσία ιδιαίτερης σλαβομακεδονικής εθνότητας, η οποία φέρεται να έχει στο παρελθόν αυτόνομη πολιτική υπόσταση και επομένως δικαιούται πολιτικής αυτονομίας στο παρόν και το μέλλον.<br /></div>
<div>
Επομένως, υπό την επιρροή των ιδιαίτερων συνθηκών της εποχής τους, οι συγγραφείς των εξετασθέντων κειμένων επιχείρησαν να κινητοποιήσουν τη διαδικασία της ιστορικής μνήμης, μία διαδικασία δια της οποίας, διαμορφώνονται εθνικές ταυτότητες και επινοείται ένα κοινό «ένδοξο» παρελθόν για να ενώσει την ομάδα σε μία κοινότητα με εθνοπολιτικά αιτήματα για το παρόν και το μέλλον. <br /><br /><b><i>Η διαδικασία όμως αυτή δεν οδηγεί μόνο στη συλλογική ιστορική ανάμνηση, αλλά και στη συλλογική λήθη, την ιστορική πλάνη ή αυταπάτη και τη μυθοποίηση.</i></b><br />
<br /></div>
<div>
Τα κείμενα της σλαβομακεδονικής εθνικής θεωρίας, παρά το ότι ο ένας από τους συντάκτες τους-ο Μισίρκοφ-δεν ήταν σταθερός ως προς τις θέσεις του και μολονότι στην εποχή τους δεν είχαν απήχηση, μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο θεωρήθηκαν ως η απαρχή της «<b><span style="color: red;">σλαβομακεδονικής</span></b>» εθνικής ιδεολογίας και αποτέλεσαν τη βάση για την ανάπτυξη του «<b><span style="color: red;">Μακεδονικού</span></b>» εθνικισμού στη Σοσιαλιστική Ομοσπονδία της Γιουγκοσλαβίας.<br />
<br />
Οι ισχυρισμοί για το ότι η δράση του Κυρίλλου και του Μεθοδίου, το έργο της Αρχιεπισκοπής της Αχρίδας, το κράτος του Τσάρου Σαμουήλ, του Κράλη Βολκάσιν και του γιου του Κράλη Μάρκο-αναφέρω μόνο κάποια χαρακτηριστικά παραδείγματα- είχαν σλαβομακεδονική ταυτότητα και για αυτό αποτελούν σημεία της ιστορίας του «μακεδονικού» έθνους αναβίωσαν και αναπαρήχθησαν στερεοτυπικά από τη νεότερη και σύγχρονη εθνική ιστοριογραφία της ΠΓΔΜ21.<br />
<br /></div>
<div>
<i><span style="color: red;">Οι ιστοριογράφοι όμως των Σκοπίων, υπηρετώντας την ανάγκη για τη δημιουργία ενός «ένδοξου» παρελθόντος, ισότιμου με το παρελθόν των γειτονικών εθνών, άρχισαν να μετατοπίζουν την αρχή της ιστορίας του «μακεδονικού έθνους» από το Μεσαίωνα στην αρχαιότητα της Μακεδονίας, στην εποχή του αρχαίου μακεδονικού κράτους του Φιλίππου και του Αλεξάνδρου</span></i>22.<br />
<br />
Επιχείρησαν, δηλαδή να δημιουργήσουν μία, όσο το δυνατό μεγαλύτερη σε διάρκεια και ιστορική συνέχεια, εθνική παράδοση, συνεχίζοντας όμως μ’ αυτό τον τρόπο να οικειοποιούνται στοιχεία από το «ένδοξο» παρελθόν των γειτονικών εθνών και δημιουργώντας ερείσματα για αλυ- τρωτικές διαθέσεις.<br />
<br />
Ωστόσο, οι ιστορικές εξελίξεις στο μέλλον θα δείξουν αν η απόπειρα να επινοηθεί μία «μακεδονική» εθνική ιστορία και παράδοση, η οποία όμως ξεκίνησε και παραμένει στην ουσία ως σλαβική, μπορεί να λειτουργήσει συνεκτικά για να αποδώσει στον πολυεθνοτικό πληθυσμό της ΠΓΔΜ μία κοινή ταυτότητα. Το ζήτημα, δηλαδή, είναι με ποιον τρόπο μπορεί, αν μπορεί πράγματι, η «μακεδονική» εθνική ιδεολογία να μετεξελιχθεί από σλαβική και να ενσωματώσει την πολιτιστική παράδοση και άλλων εθνοτικών ομάδων του πληθυσμού της ΠΓΔΜ.</div>
<div>
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<b><i><span style="color: blue;">Παραπομπές</span></i></b></div>
<div>
<i><span style="color: blue;"><br /></span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;">1<span style="white-space: pre;"> </span>Από τη δεκαετία του 1960 έχει εκδοθεί στα Σκόπια μεγάλος αριθμός μελετών για τη ζωή, τη δράση και το συγγραφικό έργο του Μισίρκοφ και του Τσουπόφσκυ. Συγγραφέας αυτών των μελετών είναι κυρίως ο ιστορικός και ακαδημαϊκός Μπλάζε Ριστόφσκυ (Btaze Ristovski), o οποίος αναγόρευσε τον Μισίρκοφ και τον Τσουπόφσκυ σε θεμελιωτές της «μακεδονικής» εθνικής ιδεολογίας και σκέψης. Βλ. ενδεικτικά τις δύο μονογραφίες: Bl. Ristovski, Krste P. Misirkov (1874-1926). Prilog konproucuvanjeto na razvitokot na makedonskata nacionalna misla, Kultura, Skopje 1966. Του ιδίου, Dimitrija Cupovski (1878-1940) iMake- donskoto Naucno-literaturno drugarstvo vo Petrograd. Prilozi Kon proucuvanjeto na makedonsko-ruskite vrski i razvitokot na makedonskata nacionalna, I, II, Kultura, Skopje 1978. Βλ. επίσης Bl. Ristovski, Port- reti i procesi od makedonskata literaturna i nacionalna istorija, III, Kultura, Skopje, 1990, σ.112-193. Του ιδίου, Krste Misirkov. Novi istrazuvanja i soznanija, Makedonska Matica, Skopje 2000. Για την ίδρυση και τη δράση του «μακεδονικού επιστημονικού λογοτεχνικού ομίλου» της Πετρούπολης, βλ. επίσης: Lj. Lape, «Dokumenti za formiranjeto na Slavjano-makedonskoto naucnoliteraturno drugarstvo i negoviot ustav», Makedonski Jazik, XVI, Skopje 1965, σ.191-202. Του ιδίου, «Materijali za obidite na makedonskata inteli- gencija vo Rusija da formira 1912-1914 g. Slavjano-makedonsko nacionalno-prosvetno drustvo vo Petrograd», Istorija, VI/2, Skopje 1970, σ.155-170. Bl. Ristovski, «Osnavanieto i osnovacite na Makedonskoto naucno-literaturno drugarstvo vo S. Peterburg i negovata prva programa», Istorija, XIII/2, Skopje 1977, σ.59-103. Για το Μακεδονισμό του Μισίρκοφ και του Τσουπόφσκυ, βλ. ενδεικτικά και μελέτες της βουλγαρικής ιστοριογραφίας: Ν. Velev, «Iz politiko-obstestvenata dejnost na K. Petkov Misirkov», Istoriceski Pregled, XXIV/5, Sofija 1968, σ.70-86. Hr. Hristov, «Makedonizmät kato politiceska koncepcija v kraja na XIX vek i nacaloto na XX vek», Istoriceski Pregled, XXXV/3, Sofija 1979, σ.23-40. K. Cärnusanov, Makedonizmät i säprotivata na Makedonija srestu nego, MNI, Sofija 1992. V. Trajkov, Kräste Petkov Misirkov. Edna obärkana licnost, 1874-1926, MNI, Sofija 1998. Πρβ. επίσης Α. Αγγελοπούλου, Ο Κ.Π. Μισίρκοφ (1874-1926) και η κίνηση των «Μακεδονιστών», University Studio Press, Θεσσαλονίκη 2004.</span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;"><br /></span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;">2<span style="white-space: pre;"> </span>K. P. Misirkov, Za makedonckite raboti, Liberalnij Klub, Sofija 1903. Το έργο έχει επανεκδοθεί πολλές φορές. Βλ. ενδεικτικά τη ανατύπωση του πρωτότυπου έργου στο D. Dzambaz (επιμ.), Misirkov Krste, Za makedonckite raboti, (1903-1953), Koco Racin, Skopje 1953 και τη απόδοση του έργου στο Bl. Ristovski (επιμ.), Krste P. Misirkov, Odbrani stranici, Misla, Skopje 1991, σ.47-225. Βλ. επίσης και τις αγγλικές μεταφράσεις του έργου: Krste P. Missirkov, On Macedonian Matters, translated by Alan Mc- Connell, Macedonian Review Editions, Skopje 1974 και Krste Misirkov, On Macedonian Matters. On the occasion of the hundredth anniversary of the publication of the book, translated by Alan McConnell, Makedonian Academy of Sciences and Arts, Skopje 2003. Το κείμενο έχει μεταφρασθεί και στα ελληνικά. Βλ. Κ. Μισίρκωφ, Μακεδονικές Υποθέσεις, μεταφρ. Δ. Καραγιάννης, εκδ. Πετσίβα, Αθήνα 2003.</span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;"><br /></span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;">3<span style="white-space: pre;"> </span>K. Misirkov, «Belezki po juznoslavjanskata filologija i istorija (käm väprosa za pogranicnata linija mezdu bälgarskija i särbsko-härvatskija ezici i narodi)», Makedono-Odrinski Pregled, II, 34-35, Sofija 184-1907, σ.553-556. Η αποκήρυξη της σλαβομακεδονικής εθνικής θεωρίας έγινε στο εισαγωγικό σημείωμα που προτάσσεται του πρώτου μέρους του άρθρου. Λόγω της μεγάλης έκτασής του, το κείμενο δημοσιεύτηκε τμηματικά και στα επόμενα τεύχη του περιοδικού. Στη μελέτη αυτή με τον τίτλο Σημειώσεις στη νοτιοσλαβική φιλολογία και ιστορία (για το ζήτημα της διαχωριστικής γραμμής ανάμεσα στα βουλγαρικά και σερβοκροατικά έθνη και τη γλώσσα τους, ο Μισίρκοφ, ο οποίος είχε σπουδάσει φιλολογία και ιστορία των σλαβικών λαών στο Πανεπιστήμιο της Αγ. Πετρούπολης, υποστηρίζει ότι κατά τον 14ο αιώνα οι σλαβικοί πληθυσμοί της Μακεδονίας είχαν βουλγαρικά εθνικά χαρακτηριστικά.</span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;"><br /></span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;">4<span style="white-space: pre;"> </span>Αναφέρω ενδεικτικά: «...αυτή η ανάλυση της ιστορίας της Μακεδονίας, νομίζω, δεν αποδεικνύει μόνον ότι εμείς οι Μακεδόνες έχουμε τη δική μας ιστορία και ότι είμαστε ένας λαός του οποίου η μοίρα συνδέεται με τη μοίρα των γειτόνων του, αλλά επίσης και ότι υπήρξαν πολλά ξεχωριστά και ιδιαίτερα στοιχεία της Μακεδονίας στην ιστορία μας, όπως λ.χ. η Αρχιεπισκοπή της Αχρίδας και το έργο της στην εκπαίδευση. Δείχνει επίσης ότι, σχεδόν σ’ όλες τις περιόδους της ιστορίας μας, το πνεύμα ενός έθνους εκφράστηκε με πολιτιστικές και ιστορικές βάσεις όπως φαίνεται στη διαμόρφωση του ισχυρού μακεδονικού κράτους του τσάρου Σαμουήλ και στην πλούσια εθνική λογοτεχνία μας...». Βλ. Κ. Μισίρκωφ,Μακεδονικές Υποθέσεις, ό.π., σ.164-165 και D. Dzambaz (επιμ.), MisirkovKrste, Za makedonckite raboti, ό.π., σ.131.</span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;"><br /></span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;">5<span style="white-space: pre;"> </span>Για αναλυτική παρουσίαση αυτών των κειμένων, βλ. Bl. Ristovski, Dimitrija Cupovski (18781940)..., ΙΙ, ό.π., σ.68 κ. ε.</span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;"><br /></span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;">6<span style="white-space: pre;"> </span>Ο πλήρης τίτλος του περιοδικού ήταν Μακεδονική Φωνή. Όργανο των υποστηρικτών της ανεξαρτησίας της Μακεδονίας. Από τον Ιούνιο έως το Δεκέμβριο του 1913 τυπώθηκαν 8 τεύχη του περιοδικού, τον Απρίλιο του 1914 τυπώθηκε το 9ο τεύχος, τον Αύγουστο το 10ο τεύχος και το Νοέμβριο του 1914 τυπώθηκε το τελευταίο τεύχος (το 11ο).</span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;"> Τα άρθρα του περιοδικού ήταν γραμμένα στη ρωσική γλώσσα, ενώ λίγα κείμενα, κυρίως δημοτικά τραγούδια και λαϊκές διηγήσεις, ήταν γραμμένα σε σλαβομακεδονικά ιδιώματα. Τα την ίδια χρονιά, φέρει τον τίτλο Ιστορική Επισκόπηση της Μακεδονίας και των Μακεδόνων Σλάβων. Συντάκτης του κείμενου ήταν ο Νάτσε Ντ. Ντίμοφ, αδελφός του Τσουποφσκυ και μέλος της «Μακεδονικής Παροικίας» της Πετρούπολης. Βλ. Bl. Ristovski, Nace D. Dimov (1876-1916), Skopje 1973 όπου περιέχεται και φωτοτυπική ανατύπωση του κειμένου.</span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;"><br /></span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;">7<span style="white-space: pre;"> </span>Ο συντάκτης των δύο άρθρων που αποδίδονται στο Μισίρκοφ υπογράφει ως «K. Pelskij», δηλαδή «αυτός που κατάγεται από την Πέλλα». Ο Μισίρκοφ πράγματι καταγόταν από το χωριό Απόστολοι (Pοstol), που βρίσκεται δίπλα στην αρχαία Πέλλα της Μακεδονίας. Τα άρθρα δημοσιεύτηκαν στα δύο τελευταία τεύχη της Μακεδονικής Φωνής. Το πρώτο φέρει τον τίτλο Μακεδονικό και βουλγαρικό εθνικό ιδεώδες και το δεύτερο τον τίτλο Αγώνας για την αυτονομία. Βλ. Makedonskij Golos, II/10, Πετρούπολη 13-8-1914, σ.10-14 και Makedonskij Golos, II/11, Πετρούπολη 20-11-1914, σ.205-207 στο Makedonski Glas (Makedonskij Golos), ό.π. (επίσης στοΜakedonski Glas, ό.π. σ. 268-272 και σ.296-299 τα άρθρα και στη σύγχρονη «μακεδονική» γλώσσα). Τα άρθρα δημοσιεύονται επίσης στο Bl. Ristovski (επιμ.), Krste P. Misirkov, Odbrani stranici, ό.π., σ.363-370, 371-375.</span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;"><br /></span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;">8<span style="white-space: pre;"> </span>Το υπόμνημα, το οποίο διασώζεται στα ρωσικά αρχεία, έχει δημοσιευτεί στα Σκόπια. Βλ. R. Ter- zioski, «Ruski dokumenti za posebnosta na makedonskiot narod», Nova Makedonija, Skopje 20-4-1994, σ.16· 21-4-1994, σ. 15· 22-4-1994, σ.12.</span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;"><br /></span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;">9<span style="white-space: pre;"> </span>Τα πρώτα μέλη της «Μακεδονικής Παροικίας» της Πετρούπολης ήταν: ο Δ. Π. Τσουπόφσκυ (D. P. Cupovski), ο Γ. Γκεοργκόφ (G. Georgov), ο Ν. Ντ. Ντίμοφ (N. D. Dimov), ο Γ. Κωνσταντίνοβιτς (G. Konstantinovic), ο Ι. Γκεοργκόφ (J. Georgov).</span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;"><br /></span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;">10<span style="white-space: pre;"> </span>Αναφορές στη μεσαιωνική ιστορία της Μακεδονίας, εκτός από το βιβλίο Για τις Μακεδονικές Υποθέσεις, τα δύο άρθρα της Μακεδονικής Φωνής που αποδίδονται στο Μισίρκοφ και το υπόμνημα του Τσουπόφσκυ -Μισίρκοφ, γίνονται επίσης από τα παρακάτω κείμενα: Το άρθρο του Τσουπόφσκυ με τίτλο Μακεδονικό Κράτος που δημοσιεύτηκε τον Απρίλιο του 1913 στο ρωσικό έντυπο Σλάβος (βλ. για το κείμενο στο Bl. Ristovski, Dimitrija Cupovski (1878-1940)..., ΙΙ, ό.π., σ.88-94) και το άρθρο του Τσουπόφσκυ με τίτλο Μακεδονία και Μακεδόνες (πολιτιστικο-ιστορική επισκόπηση της Μακεδονίας) που δημοσιεύτηκε στο πρώτο τεύχος της Μακεδονικής Φωνής (Makedonskij Golos, I/1, Πετρούπολη 9-6-1913, σ.3-13). Βλ. επίσης την έκκληση προς το μακεδονικό λαό που δημοσιεύει στη Μακεδονική Φωνή ο Τσουποφσκυ με το ψευδώνυμο Upravda ( Makedonskij Golos, I/2, 27-6-1913, σ.25-26).</span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;">Σύντομη επισκόπηση της ιστορίας της Μακεδονίας και των Μακεδόνων Σλάβων με πολλές ανακρίβειες γίνεται και σε μία μπροσούρα η οποία περιέχει μία διάλεξη στη Σλαβική Φιλανθρωπική Εταιρεία της Πετρούπολης το Φεβρουάριο του 1913. Το πρώτο κεφάλαιο της διάλεξης, που τυπώθηκε ως μπροσούρα την ίδια χρονιά, φέρει τον τίτλο Ιστορική Επισκόπηση της Μακεδονίας και των Μακεδόνων Σλάβων. Συντάκτης του κείμενου ήταν ο Νάτσε Ντ. Ντίμοφ, αδελφός του Τσουποφσκυ και μέλος της «Μακεδονικής Παροικίας» της Πετρούπολης. Βλ. Bl. Ristovski, Nace D. Dimov (1876-1916), Skopje 1973 όπου περιέχε- ται και φωτοτυπική ανατύπωση του κειμένου.</span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;"><br /></span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;"><br /></span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;">11<span style="white-space: pre;"> </span>Μετά τη διάσπαση της Σερβικής Αυτοκρατορίας του Δουσάν, στα μέσα του 14ου αιώνα, σχηματίστηκαν διάφορα αυτόνομα ή ημιαυτόνομα κρατικά σχήματα στην ευρύτερη περιφέρεια της Μακεδονίας. Ένα από αυτά τα κράτη ήταν το κράτος του Πρίλεπ που σχηματίστηκε από τον πρίγκιπα (Κράλη) Βουκα- σίν ή Βολκάσιν (1365-1371), το οποίο, μετά το θάνατό του, διοικήθηκε από το γιο του, τον Κράλη Μάρκο (1371-1395). Η δυναστεία του Πρίλεπ θεωρείται ότι καταγόταν από το μεσαιωνικό σερβικό οίκο των Mrnjavcevic. Ο αδελφός του Βολκάσιν ήταν ο ηγεμόνας της περιοχής του Στρυμώνα, ο Δεσπότης Ουγλι- έσης. Τα δύο αδέλφια (Βολκάσιν και Ουγλιέσης) σκοτώθηκαν στη μάχη του Έβρου (1371), πολεμώντας εναντίον των Οθωμανών Τούρκων. Η μνήμη του διαδόχου του Βολκάσιν, του ηγεμόνα του Πρίλεπ, Κράλη Μάρκο (Kraljevic Μάρκο για τους Σέρβους, Krali Μάρκο για τους Βουλγάρους και Krale Μάρκο για τους Μακεδόνες Σλάβους) διατηρήθηκε ζωντανή στη λαϊκή παράδοση των νοτιοσλαβικών λαών. Ο Μάρκο αναδείχτηκε ως ο ήρωας ενός μεγάλου κύκλου νοτιοσλαβικών δημοτικών τραγουδιών (έχουν καταγραφεί σερβικές, κροατικές, βουλγαρικές, «σλαβομακεδονικές» ακόμα και αλβανικές παραλλαγές), παρά το γεγονός ότι αυτός έγινε υποτελής ηγεμόνας στους Οθωμανούς Τούρκους και σκοτώθηκε στη μάχη του Ροβίνε (1395), πολεμώντας ως σύμμαχος του Σουλτάνου Βαγιαζήτ.</span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;">Για τους ηγεμόνες και τα κρατικά σχήματα στα Βαλκάνια του 14ου-15ου αιώνα, βλ. St. Novakovic, Srbii<span style="white-space: pre;"> </span>Turci XIV i XV veka, Beograd 1960 (πρόκειται για επανέκδοση του κλασικού έργου του Σέρβου λόγιου και πολιτικού Στόγιαν Νοβάκοβιτς που δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο Βελιγράδι το 1893. Ο Βολκάσιν και ο Μάρκο θεωρούνται Σερβογενείς ηγεμόνες, ενώ τα κράτη τους παρουσιάζονται ως σερβικά). Βλ. επίσης Γ. Σούλης, The Serbs and Byzantium during the reign of tsar Stephen Dusan, 1331-1355, and his successors, Dumbarton Oaks Research 1984 και Hr. Matenov, Jugozapadnite Bälgarski zemi prez XIV vek, Izdatelstvo, nauka i izkustvo, Sofija 1986(στο έργο οι χώρες αυτών των κρατών υποστηρίζεται ότι είναι «νοτιοδυτικές βουλγαρικές», ενώ οι Σλάβοι κάτοικοι των περιοχών θεωρούνται ως Βούλγαροι). P. Colov. «Rodät na Krali Marko», Makedonski Pregled, XIV, 4, Sofija 1991, σ.128-136 (στο άρθρο υποστηρίζεται ότι το γένος του Κράλη Μάρκο ήταν βουλγαρικό).</span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;"><br /></span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;"><br /></span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;">12<span style="white-space: pre;"> </span>Ο Μισίρκοφ από τα φοιτητικά του χρόνια είχε επικεντρώσει το ενδιαφέρον στη μελέτη της μεσαιωνικής ιστορίας των Νοτιοσλαβικών λαών της Βαλκανικής και ιδιαίτερα στην περίπτωση του Κράλη Μάρκο. Η διπλωματική του εργασία στο Πανεπιστήμιο της Αγ. Πετρούπολης είχε ως θέμα το ζήτημα της εθνότητας και τους λόγους της δημοτικότητας του Μακεδόνα Κράλη Μάρκο. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του διατήρησε αυτό το ενδιαφέρον και δημοσίευσε αρκετά κείμενα με αναφορές στον Κράλη Μάρκο. Για ένα συνολικό κατάλογο αυτών των κειμένων, βλ. B. Ristovska-Josifovska, «Gjorgjija M. Pu- levski i Krste P. Misirkov za vladeenjeto na Mrnjavcevci», Deloto na Krste Misirkov. Zbornik od medju- nararondiot naucen sobir po povod stogodisninata od izleguvanjeto na knigata Za Makedonckite Raboti odrzan vo Skopje na 27-29Noembri 2003 godina, MANU, Skopje 2005, σ.349-350. Βλ. επίσης Bl. Ristov- ski, Krste Misirkov. Novi istrazuvanja i soznanija, ό.π., σ.282-298 (για τις απόψεις του Μισίρκοφ σχετικά με τον Κράλη Μάρκο).</span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;"><br /></span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;"><br /></span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;">13<span style="white-space: pre;"> </span>R. Terzioski, ό.π., NovaMakedonija, Skopje 21-4-1994, σ.15 (με το υπόμνημα ζητούν την ίδρυση ανεξάρτητου μακεδονικού κράτους με ηγεμόνα από το ρωσικό βασιλικό οίκο). Παρόμοιες με το υπόμνημα απόψεις για την ιστορία της Μακεδονίας διατυπώνονται στο άρθρο του Τσουπόφσκυ Μακεδονία και Μα- κεδόνες (Makedonski Golos, Ι/1, Πετρούπολη 9-6-1913, σ.3) και στο άρθρο του Μισίρκοφ Μακεδονικό και βουλγαρικό εθνικό ιδεώδες (Makedonski Golos, ΙΙ/10, Πετρούπολη 13-8-1914, σ.10).</span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;"><br /></span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;"><br /></span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;">14<span style="white-space: pre;"> </span>Επιπλέον, ο Τσουπόφσκυ χαρακτηρίζει ως «Μακεδόνες Σλάβους» τους αυτοκράτορες του Βυζαντίου Ιουστίνο Α, Ιουστινιανό Α, Βασίλειο τον Μακεδόνα. Βλ. ενδεικτικά το άρθρο του «Μακεδονία και Μακεδόνες», ό.π., σ.10.</span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;"><br /></span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;"><br /></span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;">15<span style="white-space: pre;"> </span>Για το πώς η ιστορία προκύπτει από τη λήθη και για τη γενεαλογική εθνική ιστορία, βλ. Αντ. Λιά- κος, Πώς το παρελθόν γίνεται ιστορία, Πόλις, Αθήνα 2007, σ.183-187, 197-201.</span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;"><br /></span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;"><br /></span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;">16<span style="white-space: pre;"> </span>Κ. Μισίρκωφ,Μακεδονικές Υποθέσεις, ό. π., σ. 130 («...κάτι που δεν υπήρξε στο παρελθόν μπορεί κάλλιστα να εμφανιστεί αργότερα, αν υπάρξουν οι κατάλληλες ιστορικές συνθήκες...»).</span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;"><br /></span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;"><br /></span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;">17<span style="white-space: pre;"> </span>Για τα κείμενα της σερβικής βιβλιογραφίας του 19ου αιώνα που αναφέρονται στην εθνική ταυτότητα tou σλαβικού πληθυσμού της Μακεδονίας, βλ. Lj. Doklestic, Srpsko-makedonskite odnosi v XIX vek, Skopje 1973, σ.116-125, 228-239. Βλ. επίσης, J. Cvijic, The ethnography of the Macedonian Slavs, Horace Cox, London 1906, σ.2 (ο γνωστός γεωγράφος του Πανεπιστημίου του Βελιγραδίου Γιόβαν Τσβίιτς υποστηρίζει ότι οι Σλάβοι της Μακεδονίας είναι μία ομάδα του πληθυσμού με αδιαμόρφωτη ακόμα εθνική συνείδηση, που έχουν όμως την τάση να γίνουν Σέρβοι ή Βούλγαροι).</span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;"><br /></span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;"><br /></span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;">18<span style="white-space: pre;"> </span>Βλ. ενδεικτικά την εκτενή επιστημονική μελέτη του Μισίρκοφ, «Belezki po juznoslavjanskata filologija i istorija (käm väprosa za pogranicnata linija mezdu bälgarskija i särbsko-härvatskija ezici i nar- odi)», Makedono-Odrinski Pregled, II, 34-35, Sofija 18-4-1907, σ.553-556· 36, 6-5-1907, σ.572-573·37, 13-5-1907, σ. 590-592· 39, 27-5-1907, σ.621-622· 40, 3-6-1907, σ.636-638· ΙΙΙ, 1, 16-6-1907, σ.13-15· 2, 24-6-1907, σ. 30-32. Η ίδια μελέτη δημοσιεύτηκε σε ολοκληρωμένη μορφή στο φιλολογικό περιοδικό της Σόφιας Βουλγαρική Συλλογή (Bälgarska Sbirka) στα 1910-1911. Βλ. επίσης το άρθρο «Narodnija ni epos i Makedonija», Razvitie, II, 2-3, Sofija 1919, σ.80-81. Στα κείμενα αυτά υποστηρίζει ότι οι Μακεδόνες Σλάβοι του κράτους του Κράλη Μάρκο είχαν βουλγαρική εθνική ταυτότητα και ότι ο νοτιοσλαβικός κύκλος επικών δημοτικών τραγουδιών με ήρωα τον Κράλη Μάρκο είναι βουλγαρικής προέλευσης. Για τα κείμενα του Μισίρκοφ στα οποία αυτός μιλάει ως Μακεδόνας Βούλγαρος, βλ. Αγγελοπούλου, ό.π., σ..398-411, 445-464, 484 κ.ε.</span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;"><br /></span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;"><br /></span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;">19<span style="white-space: pre;"> </span>Βλ. R. Terzioski, «Za nekoi stavovi na K.P.Misirkov za makedonskoto prasanje (dilemi i tolku- vanja), Deloto na Krste Misirkov. Zbornik od medjunararondiot naucen sobir po po povod stogodisninata od izleguvanjeto na knigata Za Makedonckite Raboti odrzan vo Skopje na 27-29 Noembri 2003 godina, MANU, Skopje 2005, σ.269-283 (κείμενα του Μισίρκοφ από τα ρωσικά αρχεία). Στα 2006 ανακαλύφθηκε και το ημερολόγιο που κρατούσε σε ρωσική γλώσσα ο Μισίρκοφ το 1913, όταν ακόμα ζούσε στην Οδησσό της Ρωσίας. Το ημερολόγιο, στο οποίο ο Μισίρκοφ μιλάει ως ένας Μακεδόνας Βούλγαρος και εκφράζει την ανησυχία του για τις εξελίξεις του Μακεδονικού Ζητήματος και το διαμελισμό της Μακεδονίας από τα βαλκανικά κράτη, δημοσιεύτηκε στη βουλγαρική και «μακεδονική» γλώσσα με κοινή επιμέλεια επιστημόνων των Ιστορικών Αρχείων της Σόφιας και των Σκοπίων. Βλ. Drzaven Arhiv na Republika Make- donija, Drzavna Agencija «Arhivi» na Republika Bugarija, K. P. Misirkov, Dnevnik 5.VII-30.VIII. 1913, Skopje-Sofija 2008. Βλ. επίσης δημοσίευμα με τίτλο «Παρουσίαση του ημερολογίου του Κ. Μισίρκοφ στη Βουλγαρία», Macedonian News, Skopje 28-01-2007(ηλεκτρ. διεύθ.: www.vmacedonianews.com - τελευταία ανάγνωση 15-01-2009) και δημοσίευμα με τίτλο «Ημερολόγιο αποκαλύπτει ότι ο πατέρας του μακεδονικού έθνους είχε βουλγαρική ταυτότητα», Novinite, Sofija 23-04-2008(ηλεκτρ. διεύθ.:www.novinite. com - τελευταία ανάγνωση 15-01-2009). To ημερολόγιο του Μισίρκοφ έχει αναρτηθεί στην ιστοσελίδα της Νεολαίας της βουλγαρικής εθνικιστικής οργάνωσης του VMRO (βλ. ww.vmroyouth.org/misirkov.rtf. -τελευταία ανάγνωση 15-01-2009).</span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;"><br /></span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;"><br /></span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;">20<span style="white-space: pre;"> </span>Τα μέλη της «Μακεδονικής Παροικίας» της Πετρούπολης με επικεφαλής τον Τσουπόφσκυ υπέβαλαν την περίοδο 1913-1914 διάφορα υπομνήματα και διαμαρτυρίες προς τις Μ. Δυνάμεις, τις κυβερνήσεις των βαλκανικών κρατών, τη ρωσική κυβέρνηση, ζητώντας την πολιτική αυτονομία της «αδιαίρετης» Μακεδονίας. Τα υπομνήματα έχουν δημοσιευτεί στη Μακεδονική Φωνή.</span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;"><br /></span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;"><br /></span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;">21<span style="white-space: pre;"> </span>M. Apostolski (επιμ.), Istorija na makedonskiot narod, kn. 1: od praistoriskoto vremeto do krajot na XVIII vek, INI, Skopje 1969. Al. Stojanovski, Iv. Katardziev, D. Zografski, M. Apostolski (επιμ.), Istorija na makedonskiot narod, Skopje 1988, σ.21-74. St. Kiselinovski (επιμ.), Makedonski recnik, INI, Skopje 2000. Br. Panov, Istorija na makedonskiot narod, Tom 1: Makedonija od praistoriskoto vremeto do potpad- janeto pod turska vlast (1371 godina), INI, Skopje 2000. Dr. Taskovski, Car Samoil, Skopje 2005.</span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;"><br /></span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;"><br /></span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;">22<span style="white-space: pre;"> </span>Βλ. Γ. Κατσόφσκα Μαλιγκούδη, Οι Σλάβοι των Βαλκανίων. Εισαγωγή στην ιστορία και τον πολιτισμό τους, Gutenberg, Αθήνα 2004, σ.278-290. Σπ. Σφέτας, «Κατευθύνσεις της σύγχρονης σλαβομακεδονι- κής ιστοριογραφίας», Φιλόλογος, 130, Θεσσαλονίκη 2007, σ. 613-621.</span></i></div>
<div>
<i><span style="color: blue;"><br /></span></i></div>
<i><span style="color: blue;"><br /></span></i> </div>
Yauna Takabarahttp://www.blogger.com/profile/17739662848150917123noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4269458687331287220.post-21340443875233837952018-03-03T10:54:00.000+02:002018-03-03T11:19:37.936+02:00Μακεδονικό Ζήτημα: ΕΞΩΔΙΚΟΣ ΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ – ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΕΔΑΦΟΥΣ<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMghazQY68XmiBw3j4cbiejWCYqQAAKhhEeKvtTl7SMyRCn7ur_SWT0U1LqdUx-DadS0sy9wBX3DOro11xCNJpHkilisnEvtQo4iH9CRNXKtTadTMI9L7m8QXGNJmldOe1mft6aFaYBCM1/s1600/slogan-popsm.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="88" data-original-width="704" height="40" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMghazQY68XmiBw3j4cbiejWCYqQAAKhhEeKvtTl7SMyRCn7ur_SWT0U1LqdUx-DadS0sy9wBX3DOro11xCNJpHkilisnEvtQo4iH9CRNXKtTadTMI9L7m8QXGNJmldOe1mft6aFaYBCM1/s320/slogan-popsm.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: "Open Sans"; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEip0mxmuU1x3vXqPde8ygBZlZXfc1uJOjeYd1Kk6gUKwAUMq2a7t8QwZi_JspuPIiEcxAvFxcTNXTRQ157eLGwlAVF2ocMWljpxyKbXpuEWMv6vKE4VWLu43XpSRpDbmVBU1Mhbr3V9fOi1/s1600/logo-popsm.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="320" data-original-width="320" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEip0mxmuU1x3vXqPde8ygBZlZXfc1uJOjeYd1Kk6gUKwAUMq2a7t8QwZi_JspuPIiEcxAvFxcTNXTRQ157eLGwlAVF2ocMWljpxyKbXpuEWMv6vKE4VWLu43XpSRpDbmVBU1Mhbr3V9fOi1/s200/logo-popsm.jpg" width="200" /></a><span style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"> </span></div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: "Open Sans"; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: "Open Sans"; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: center; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
<span style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="font-size: large;">ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ</span></span></div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: "Open Sans"; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: center; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
<span style="font-size: large;">ΕΞΩΔΙΚΗ ΔΗΛΩΣΗ – ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ</span></div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
<span style="color: #444444; font-family: "open sans";">Τη Δευτέρα 26 Φεβρουαρίου 2018 η </span><br />
<b style="font-family: "open sans";"><span style="color: blue;">Πανελλήνια Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων Μακεδόνων και οι <br />Παμμακεδονικές Ενώσεις των ΗΠΑ, Αυστραλίας, Καναδά και Αφρικής</span></b> <br />
<span style="color: #444444;"><span style="font-family: "open sans";">απέστειλαν εξώδικες δηλώσεις</span><br /><br /><b style="font-family: "open sans";"><i>στον Πρωθυπουργό κ. Αλέξη Τσίπρα, <br />στον Υπουργό Εξωτερικών κ. Νικόλαο Κοτζιά και <br />στον Υπουργό Εθνικής Άμυνας κ. Πάνο Καμμένο, </i></b><br /><br /><span style="font-family: "open sans";">με τις οποίες ζητούν να εισακουστεί η βούληση του κυρίαρχου Ελληνικού λαού, όπως αυτή διαμορφώθηκε από:</span><br /><span style="font-family: "open sans";">(1) τα ογκώδη συλλαλητήρια της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας,</span><br /><span style="font-family: "open sans";">(2) τα ψηφίσματα των Δημοτικών Συμβουλίων της συντριπτικής πλειοψηφίας των Δήμων της Μακεδονίας</span><br /><span style="font-family: "open sans";">(3) τα ψηφίσματα Ομοσπονδιών, Ενώσεων και Συλλόγων από όλη την Ελλάδα περί </span><br /><b><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">ΜΗ ΧΡΗΣΗΣ του όρου ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ από το κράτος των Σκοπίων.</span></b></span></div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
<span style="color: #444444; font-family: "open sans"; font-size: 16px;">Ακολουθεί η επίδοση της εξώδικης δήλωσης σε ΟΛΟΥΣ (300) τους βουλευτές και είναι εξατομικευμένη ανάλογα με τον βουλευτή στον οποίον απευθύνεται. </span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #444444;"><br /></span></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"></span><br />
<div style="font-size: 16px; text-align: center;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="color: #444444;">Με αυτήν την ενέργεια </span></span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span style="color: blue;"><u>οι Μακεδόνες</u></span></b></span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="color: #444444;"> ζητούν από τους εκπροσώπους στο Ελληνικό Κοινοβούλιο </span></span></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span>
<br />
<div style="color: #444444; font-size: 16px; text-align: center;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><u>τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος με ξεκάθαρο ερώτημα </u></b></span></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="color: #444444;"><br /></span></span></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
<span style="color: #444444;"></span></span>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="color: #444444;">– ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΟΡΟΣ «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» ΣΤΗΝ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ;</span></span></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="color: #444444;">
</span><span style="color: #444444;"></span></span>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="color: #444444;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">– και οι επιλογές για απάντηση να είναι ΝΑΙ ή ΟΧΙ ξεκάθαρα</span><span style="font-family: "open sans"; font-size: 16px;">.</span></span></span></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="color: #444444;">
</span></span><br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghnFbe8LJc54ZBuVp47c3ekM_W64StIuo26tQDwhjFkeclTZJ3IbPw9yl9PC_Hi_6VEtq_cKaEKqZMtm1J3dmcCoeAvuRxMAziQKTRHQYo7kU62o3hS6wSq4skUWl0g1yGSkZM-ccfjRQm/s1600/map_of_macedonia.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; font-family: "times new roman"; font-size: medium; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="1039" data-original-width="725" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghnFbe8LJc54ZBuVp47c3ekM_W64StIuo26tQDwhjFkeclTZJ3IbPw9yl9PC_Hi_6VEtq_cKaEKqZMtm1J3dmcCoeAvuRxMAziQKTRHQYo7kU62o3hS6wSq4skUWl0g1yGSkZM-ccfjRQm/s400/map_of_macedonia.jpg" width="278" /></a><span style="color: #444444; font-family: "open sans"; font-size: 16px;">Καλούνται οι Βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου να αντισταθούν στην παραχώρηση του ονόματος της Μακεδονίας <br /><b><u>και τους ζητείται να δηλώσουν <br /><br />ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ </u></b><br />(αυτοί και οι αναπληρωματικοί τους) <br /><u>σε περίπτωση που παρακαμφθεί ο κυρίαρχος Ελληνικός λαός </u><br />και τεθεί το θέμα στην ολομέλεια της Βουλής προς ψήφιση,<br /> ως κίνηση υποστήριξης των δικαίων του Μακεδονικού Ελληνισμού. </span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: "open sans"; font-size: 16px;"><span style="text-align: center;">Επισημαίνεται ότι</span></span></div>
</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: "open sans"; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
<div style="color: #444444; text-align: center;">
<b><u>ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΟΝΟΜΑΤΟΣ </u></b></div>
<div style="color: #444444; text-align: center;">
ισοδυναμεί με <br />
<b><u>ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΕΔΑΦΟΥΣ </u></b></div>
<div style="color: #444444; text-align: center;">
κι ότι κάτι τέτοιο χαρακτηρίζεται από το Ελληνικό Σύνταγμα</div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #444444;"> ως </span><br />
<b><span style="color: red;">ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ</span></b><br />
<span style="color: #444444;"> και τιμωρείται</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #444444;"> με </span><b><span style="color: red;">ΘΑΝΑΤΟ</span></b><span style="color: #444444;">.</span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #444444;"><span style="text-align: justify;"></span></span><br />
<a name='more'></a><span style="color: #444444;"><span style="text-align: justify;"><br />Καμία κοινοβουλευτική πλειοψηφία δεν εξουσιοδοτείται να παραχωρήσει το ΟΝΟΜΑ και την ΙΣΤΟΡΙΑ της Μακεδονίας, ούτε να προσβάλει την ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ του Ελληνικού λαού. Οι Μακεδόνες ανά τω κόσμω με την παρούσα εξώδικο δήλωση ζητούν από τους πολιτικούς να πράξουν τα ΝΟΜΙΜΑ!</span></span></div>
</div>
</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: "Open Sans"; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
Ακολουθεί ενδεικτικά η εξώδικος δήλωση που επιδόθηκε στον Πρωθυπουργό κ. Αλέξη Τσίπρα:</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
<div style="text-align: center;">
<b><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> ΕΝΩΠΙΟΝ ΠΑΝΤΟΣ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΑΡΧΗΣ</span></b></div>
</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
<div style="text-align: center;">
<b><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> ΕΞΩΔΙΚΗ ΔΗΛΩΣΗ – ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ</span></b></div>
</div>
<ol style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: "open sans"; font-size: 16px; margin: 0px 0px 30px 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<li style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><b><span style="color: blue;"><i>Της <u>Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Συλλόγων Μακεδονίας</u>, που εδρεύει στα Γιαννιτσά, οδό Δημάρχου Στάμκου 1, όπως νόμιμα εκπροσωπείται από τον <u>πρόεδρό του</u> <u>Γεώργιο Τάτσιο</u>, κάτοικο Ν. Πετριτσίου Σερρών</i></span></b></li>
<li style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><b><span style="color: blue;"><i>Της <u>Παμμακεδονικής Ένωσης Καναδά που εδρεύει στο Μόντρεαλ Καναδά</u>, 10 Βonacres Avenue, Sacreborough, Ontario, M1C2P7, Canada, όπως νόμιμα εκροσωπείται από τον <u>πρόεδρό της Χρήστο Καράτζιο του Αργύρη</u>, κάτοικο Μόντρεαλ Καναδά, 407 rue des Alismas, Laval, Quebec, Canada, H7X4H5</i></span></b></li>
<li style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><b><span style="color: blue;"><i> Της <u>Παμμακεδονικής Ένωσης N. Αφρικής</u>, που εδρεύει στο Γιοχάνεσμπουργκ Ν. Αφρικής, cnr Wychwood Rd & Lobelia Rd, Germiston, Gauteng, όπως νόμιμα εκπροσωπείται από τον <u>πρόεδρό της Αμύντα Παπαθανασίου του Αγγέλου</u>, κάτοικο Γιοχάνεσμπουργκ, οδού 3 Witpendoring str, Roodekrans, S. Africa.</i></span></b></li>
<li style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><b><span style="color: blue;"><i> Της <u>Παμμακεδονικής Ομοσπονδίας Αυστραλίας</u> που εδρεύει, 470 Queens Parade, Clifton Hill, Vivtoria, 3068, Australia,όπως νόμιμα εκπροσωπείται από τον<u> πρόεδρό της Παναγιώτη Ιασωνίδη του Γεωργίου</u>, κάτοικο 57 Rathmullen Quadrant,Doncaster, Victoria, 3108, Australia,</i></span></b></li>
</ol>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: "open sans"; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
<b><i><span style="color: blue;">Άπασες οι ως άνω ομοσπονδίες και ενώσεις, 2<span style="border: 0px; bottom: 1ex; box-sizing: border-box; font-size: 12px; height: 0px; line-height: 0; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; position: relative; vertical-align: baseline;">η</span> έως 5<span style="border: 0px; bottom: 1ex; box-sizing: border-box; font-size: 12px; height: 0px; line-height: 0; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; position: relative; vertical-align: baseline;">η</span>, <br />εκπροσωπούμενες βάσει ειδικού πληρεξουσίου <br />και ειδικής εντολής προς υπογραφήν της παρούσας από την<u> Κατερίνα Γκατζούλη (συντονίστρια Παμμακεδονικών Ενώσεων και Ομοσπονδιών Υφηλίου)</u>, κάτοικο 25 Rogers Street, Dover NH 03820 USA .</span></i></b></div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_ddE1leeb3VQ7pLnIGje9bQqUKf6i7GKHNERvMYke_eCeFprfxqf4LrnMdW_-gYIQi97OBiQJCKpwBdM6L4uB-4dEMmXyi3isQvdr13MdXIyOB0y7Gj06ZLczG9jJDbQeoBoyr_wkJlfJ/s1600/tsipras-mallia.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="350" data-original-width="600" height="186" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_ddE1leeb3VQ7pLnIGje9bQqUKf6i7GKHNERvMYke_eCeFprfxqf4LrnMdW_-gYIQi97OBiQJCKpwBdM6L4uB-4dEMmXyi3isQvdr13MdXIyOB0y7Gj06ZLczG9jJDbQeoBoyr_wkJlfJ/s320/tsipras-mallia.jpg" width="320" /></a><b><span style="color: red; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">ΚΑΤΑ</span></b></div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
<b><span style="color: red; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Του Πρωθυπουργού της Ελλάδας <br />Αλεξίου Τσίπρα του Παύλου, <br />κατοίκου Αθηνών, <br />οδός Ηρώδου Αττικού, αρ. 19.</span></b></div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: "Open Sans"; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
——————-</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
<b><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><u>Αξιότιμε Κύριε Πρωθυπουργέ,</u></span></b></div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: "Open Sans"; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
Προϊστασθε της κυβέρνησης, με ψήφο εμπιστοσύνης που έχετε λάβει από την βουλή, στην οποία κυβέρνησή σας, συμμετέχει ως υπουργός των εξωτερικών ο<b><u> κ. Νικόλαος Κοτζιάς</u></b>.</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: "Open Sans"; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
Στον κ. Κοτζιά που χειρίζεται την διαπραγμάτευση με τα Σκόπια και τον ειδικό διαπραγματευτή του ΟΗΕ Μάθιου Νίμιτς το ζήτημα της ονομασίας της γειτονικής μας χώρας, απευθύνουμε την εξώδικό μας με το ακόλουθο περιεχόμενο.</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: "Open Sans"; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
Την ίδια εξώδικο δήλωσή πρόσκλησή μας, με ταυτόσημο περιεχόμενο απευθύνουμε και σε σας για να προβείτε στα νόμιμα, ως υποχρεούστε από το Σύνταγμα και την μορφή του πολιτεύματός μας.</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: "Open Sans"; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
<br />
<div style="text-align: center;">
<b>Εν προκειμένω η εξώδικός μας, </b></div>
<b></b><br />
<div style="text-align: center;">
<b><b>που αφορά και εσάς προσωπικά, </b></b></div>
<b>
</b>
<br />
<div style="text-align: center;">
<b><b> έχει ως ακολούθως:</b></b></div>
<b>
</b></div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
<br />
<div style="text-align: center;">
<b><i><span style="color: blue;"><span style="font-family: "open sans";">«</span><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><u>Είμαστε Έλληνες πολίτες</u></span><span style="font-family: "open sans";">. </span></span></i></b></div>
<b></b><br />
<div style="font-family: "open sans"; text-align: center;">
<b><b><i><span style="color: blue;">Εκτός τούτου,<br />ειδικότερα δραστηριοποιούμαστε εκ του καταστατικού των σωματείων που εκπροσωπούμε, <br />με σκοπό <u>την προάσπιση του ονόματος και των εδαφών της Μακεδονίας μας</u><br /> και την</span><span style="color: red;"> <u>μη συμπερίληψή του στην ονομασία της γείτονος χώρας των Σκοπίων</u></span><span style="color: blue;">.</span></i></b></b></div>
<b>
<i></i></b>
<br />
<div style="font-family: "open sans"; text-align: center;">
<b><i><b><i><span style="color: blue;">Το γεγονός ότι</span><br /><span style="color: red;"> η παραχώρηση του δικαιώματος της χρήσης του ονόματος της Μακεδονίας από τα Σκόπια,</span><span style="color: blue;"> <u>σημαίνει παραχώρηση</u>,<br /> λιγότερο ή περισσότερο βραχυπρόθεσμη, <br />των εδαφών της Μακεδονίας μας, <br /><u>δεν είναι ασφαλώς δικιά μας επινόηση</u>.</span></i></b></i></b></div>
<b><i>
<span style="color: blue;"></span></i></b>
<br />
<div style="text-align: center;">
<b><i><span style="color: blue;"><b><i><span style="color: blue;"><span style="font-family: "open sans";">Αφενός,</span><br /><u><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> οι 371 πιο γνωστοί αρχαιολόγοι,</span></u> <br /><span style="font-family: "open sans";">καθηγητές πανεπιστημίου στον κόσμο, </span><br /><span style="font-family: "open sans";">σε επιστολή τους προς τον</span><br /><span style="font-family: "open sans";"> τότε πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών Ομπάμα,</span><br /><span style="font-family: "open sans";">στις 18 Μαϊου 2009, </span><br /><span style="font-family: "open sans";">επέστησαν την προσοχή του στο γεγονός</span><br /><span style="font-family: "open sans";"> </span><u><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">ότι η ανεπίτρεπτη παραχάραξη της ιστορίας</span></u><br /><span style="font-family: "open sans";"> που συμβαίνει διά της αναγνώρισης από τις ΗΠΑ του κράτους αυτού ως<br /><u> «κάτι Μακεδονία»</u>, <br /><u>θα δικαιώσει τις εδαφικές τους βλέψεις για διέξοδο προς το Αιγαίο Πέλαγος</u> μέσω της Θεσσαλονίκης, <br />και θα προκαλέσει την δημιουργία νέου κράτους,<br /> του από παλιά ανιστόρητα επιδιωκόμενου ως Μακεδονία του Αιγαίου.</span></span></i></b></span></i></b></div>
<b><i><span style="color: blue;">
</span></i></b></div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: "open sans"; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
<div style="color: #444444;">
Απόσπασμα της επιστολής αυτής:</div>
<div style="color: #444444;">
<br /></div>
<span style="color: blue;"> «</span><i><span style="color: blue;">Αυτή η πράξη, (της αναγνώρισης από της ΗΠΑ της Δημοκρατίας της Μακεδονίας το 2004, αναφέρουν χαρακτηριστικά), όχι μόνο κατέλυσε γεωγραφικά και ιστορικά δεδομένα, αλλά και έδωσε έναυσμα να ξεσπάσει μία επικίνδυνη επιδημία ιστορικού ρεβιζιονισμού, του οποίου το πιο προφανές σύμπτωμα, </span></i><br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: blue;"><i><span style="color: blue;"><b><u>είναι η καταχρηστική οικειοποίηση από την κυβέρνηση των Σκοπίων </u></b></span></i></span></i></div>
<i><span style="color: blue;"><b></b></span></i><br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: blue;"><b><i><span style="color: blue;"><b><u>του πιο διάσημου Μακεδόνα,<br /> του Μέγα Αλέξανδρου.</u></b></span></i></b></span></i></div>
<i><span style="color: blue;"><b>
</b></span></i></div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: "open sans"; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
<i><span style="color: blue;">Πιστεύουμε ότι αυτή η ανοησία έχει ξεπεράσει κάθε όριο και ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν καμία δουλειά να υποστηρίζουν την παραποίηση της ιστορίας. Η εν λόγω περιοχή, με τη σύγχρονη πρωτεύουσά της τα Σκόπια, <span style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">ονομαζόταν στην αρχαιότητα Παιονία</span>. </span></i><br />
<i><span style="color: blue;"><br /></span></i>
<i><span style="color: blue;">Τα όρη Βαρνούς και Όρβηλος (που σχηματίζουν σήμερα τα βόρεια σύνορα της Ελλάδας) αποτελούν ένα φυσικό όριο που χώριζε και χωρίζει τη Μακεδονία από τη βόρεια γείτονά της. </span></i><br />
<i><span style="color: blue;"><br /></span></i>
<i><span style="color: blue;">Η μόνη πραγματική σύνδεση βρίσκεται κατά μήκος του Αξιού/Βαρδάρη ποταμού αλλά ακόμα και αυτή η κοιλάδα ‘<span style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">δεν σχηματίζει μία δίοδο επικοινωνίας</span> γιατί τέμνεται από χαράδρες’…… </span></i><br />
<i><span style="color: blue;"><br /></span></i>
<i><span style="color: blue;">Δεν κατανοούμε πώς οι σύγχρονοι κάτοικοι της αρχαίας Παιονίας, που μιλούν Σλάβικα—μια γλώσσα που εισήχθη στα Βαλκάνια <span style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">περίπου μια χιλιετία μετά το θάνατο του Αλέξανδρου</span>—μπορούν να διεκδικούν τον Αλέξανδρο για εθνικό τους ήρωα. </span></i><br />
<i><span style="color: blue;"><br /></span></i>
<i><span style="color: blue;">Ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν <span style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">εξολοκλήρου και αδιαμφισβήτητα Έλληνας</span>. </span></i><br />
<br />
<div style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: black; font-family: "open sans"; font-size: 16px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; font-weight: 400; letter-spacing: normal; margin-bottom: 30px; orphans: 2; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; text-indent: 0px; text-transform: none; vertical-align: baseline; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px; word-wrap: break-word;">
</div>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; font-family: "Times New Roman"; letter-spacing: normal; margin-bottom: 0.5em; margin-left: auto; margin-right: auto; orphans: 2; padding: 6px; text-align: center; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; text-indent: 0px; text-transform: none; widows: 2; word-spacing: 0px;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><div style="margin: 0px;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjC_VVdo8ImYwaYFf29iVvVgz4_l4jXGCpUhxU0ZunYSQm930mS6zuHP5N6ZdApF4TEU13aB9nb0WzF87O5jl-krz4g7BteQcxu4rwzoRzk36mN4IGElMVHormD5ckJFNJDKGhug_9xqqX2/s1600/yaunatakabara.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><i><span style="color: blue;"><img border="0" data-original-height="187" data-original-width="186" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjC_VVdo8ImYwaYFf29iVvVgz4_l4jXGCpUhxU0ZunYSQm930mS6zuHP5N6ZdApF4TEU13aB9nb0WzF87O5jl-krz4g7BteQcxu4rwzoRzk36mN4IGElMVHormD5ckJFNJDKGhug_9xqqX2/s1600/yaunatakabara.jpg" style="cursor: move;" /></span></i></a></div>
</td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="font-size: 12.8px; padding-top: 4px; text-align: center;"><div style="margin: 0px;">
<i><span style="color: blue;">Αλέξανδρος Α' </span></i></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<i><span style="color: blue;">Ο προ-προ-προπάππος του, Αλέξανδρος Α΄, αγωνίστηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες όπου η συμμετοχή επιτρεπόταν μόνο σε Έλληνες………….</span></i></div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: "open sans"; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
<i><span style="color: blue;">Ο Αλέξανδρος είχε μαζί του σε όλες του τις εκστρατείες <span style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">την έκδοση του Αριστοτέλη της Ιλιάδας του Ομήρου</span>. Ο Αλέξανδρος διέδωσε την ελληνική γλώσσα και τον πολιτισμό σε όλη του την αυτοκρατορία, <span style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">ιδρύοντας πόλεις και εγκαθιστώντας εκπαιδευτικά κέντρα</span>. <br />Εξ’ ού και βρίσκουμε επιγραφές που αφορούν χαρακτηριστικούς ελληνικούς θεσμούς όπως είναι το γυμνάσιο <span style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">τόσο μακριά όσο στο Αφγανιστάν</span>. </span></i><br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: blue;"><i><span style="color: blue;"><b>Είναι γραμμένες στα Ελληνικά.</b></span></i></span></i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<i><span style="color: blue;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDDx4pLjcvuUPZVJTwAD0dFoIVE_9LSbHm8SLxrfpDQ899Ez4UREwhI__fXhTiS4AOJO94J2hlyQIGTt4HU8hyS0ot6S70_pcMOA_Yrg-wM7tfOBz5V_tBoYOGfMKvZpS92EEw0FVARdLU/s1600/afga2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="464" data-original-width="576" height="257" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDDx4pLjcvuUPZVJTwAD0dFoIVE_9LSbHm8SLxrfpDQ899Ez4UREwhI__fXhTiS4AOJO94J2hlyQIGTt4HU8hyS0ot6S70_pcMOA_Yrg-wM7tfOBz5V_tBoYOGfMKvZpS92EEw0FVARdLU/s320/afga2.jpg" width="320" /></a></span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: blue;"><i><span style="color: blue;"><b><br /></b></span></i></span></i></div>
</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: "open sans"; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: blue;">Προκύπτουν οι εξής ερωτήσεις:</span></i></div>
<i></i><br />
<div style="text-align: center;">
<i><i><span style="color: blue;"> Γιατί ήταν η Ελληνική γλώσσα η <span style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">lingua</span> <span style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">franca</span>σε όλη την επικράτεια του Αλέξανδρου αν αυτός ήταν ΄Μακεδόνας’; </span></i></i></div>
<i>
<span style="color: blue;"></span></i>
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: blue;"><i><span style="color: blue;">Γιατί γράφτηκε η Καινή Διαθήκη στα Ελληνικά;</span></i></span></i></div>
<i><span style="color: blue;">
</span></i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIdOHk4wqcEDh72iN6lDgCzBn7BrB1xbksM0MeLPElwKsrpYeqoe1ydTK0x95oWzyhSUE6iEkSTlV48r93RlH02ajUmOoeboyfcKwhv_hYJ_yYE0Yv0zZBObB5MRGK6hEW9no5YP81tlpF/s1600/yaunatakabara+Alexander+Phillip.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><i><span style="color: blue;"></span></i></a></div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIdOHk4wqcEDh72iN6lDgCzBn7BrB1xbksM0MeLPElwKsrpYeqoe1ydTK0x95oWzyhSUE6iEkSTlV48r93RlH02ajUmOoeboyfcKwhv_hYJ_yYE0Yv0zZBObB5MRGK6hEW9no5YP81tlpF/s1600/yaunatakabara+Alexander+Phillip.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; font-family: "open sans"; font-size: 16px; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="335" data-original-width="695" height="154" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIdOHk4wqcEDh72iN6lDgCzBn7BrB1xbksM0MeLPElwKsrpYeqoe1ydTK0x95oWzyhSUE6iEkSTlV48r93RlH02ajUmOoeboyfcKwhv_hYJ_yYE0Yv0zZBObB5MRGK6hEW9no5YP81tlpF/s320/yaunatakabara+Alexander+Phillip.jpg" width="320" /></a><i></i><br />
<div style="font-family: "open sans"; font-size: 16px; text-align: center;">
<i><i><span style="color: blue;">Οι απαντήσεις είναι ξεκάθαρες:</span></i></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="font-family: "open sans";"><br /></span></i></div>
<i><span style="color: blue; font-family: "open sans"; font-size: 16px;"></span></i><br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: blue; font-family: "open sans"; font-size: 16px;"><i><span style="color: blue;"> </span><span style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><u style="box-sizing: border-box;">ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν Έλληνας,</u></span><span style="color: blue;"> </span></i><i><span style="color: red;"><b>όχι Σλάβος,</b></span></i></span></i></div>
<i><span style="color: blue; font-family: "open sans"; font-size: 16px;">
</span></i>
<br />
<div style="text-align: center;">
<i style="text-align: justify;"><span style="color: red; font-family: "open sans"; font-size: 16px;"></span></i></div>
<i><span style="color: red; font-family: "open sans"; font-size: 16px;"><b></b></span></i><br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: red; font-family: "open sans"; font-size: 16px;"><b><i><span style="color: red;"><b>και </b></span><span style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="color: red;"><b>οι Σλάβοι και η γλώσσα τους <br />δεν σχετίζονταν</b></span><span style="color: blue;"> <br />με τον Αλέξανδρο<br /> ή<br /> την πατρίδα του παρά 1000 χρόνια αργότερα</span></span><span style="color: blue;">. </span></i></b></span></i></div>
<i><br /><span style="color: blue; font-family: "open sans"; font-size: 16px;">Αυτό μας φέρνει πίσω στη γεωγραφική περιοχή που ήταν γνωστή στην αρχαιότητα ως Παιονία. <br /><br />Γιατί οι άνθρωποι που κατοικούν σε αυτήν την περιοχή σήμερα αποκαλούν τους εαυτούς τους Μακεδόνες και τη χώρα τους Μακεδονία; Γιατί να κλέψουν μια απόλυτα ελληνική μορφή για εθνικό τους ήρωα;………………</span></i></div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: "open sans"; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
<i><span style="color: blue;">Οι παραδόσεις της αρχαίας Παιονίας, ωστόσο, θα μπορούσαν να υιοθετηθούν από τους τωρινούς κατοίκους αυτής της γεωγραφικής περιοχής, με αρκετά αιτιολογικά. <br />Η επέκταση του γεωγραφικού όρου ‘ <b><u>Μακεδονία</u></b>’ ώστε να καλύπτει τη νότια Γιουγκοσλαβία δεν μπορεί να υιοθετηθεί όμως. <br /><br />Ακόμα και στον ύστερο 19<span style="border: 0px; bottom: 1ex; box-sizing: border-box; font-size: 12px; height: 0px; line-height: 0; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; position: relative; vertical-align: baseline;">ο</span> αι. αυτή η λάθος χρήση υπονοούσε μη υγιείς <span style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">εδαφικές βλέψεις</span>.</span></i><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibtolxik6HOvZcqqpBlIh1kOzMRF2I0sNOWT-2XLZ906vhRJfkPJb1wyj490J-MvD6UMSZgw2dwFyQCG9-g4SEuJSBe902ThjUwzkdDC8y6-cD-_5ly_QhOruKsTsi4S9jUqEF6SsoQlal/s1600/Macedonia_%2528region%2529_borders_-_mk.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><i><span style="color: blue;"><img border="0" data-original-height="744" data-original-width="1006" height="236" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibtolxik6HOvZcqqpBlIh1kOzMRF2I0sNOWT-2XLZ906vhRJfkPJb1wyj490J-MvD6UMSZgw2dwFyQCG9-g4SEuJSBe902ThjUwzkdDC8y6-cD-_5ly_QhOruKsTsi4S9jUqEF6SsoQlal/s320/Macedonia_%2528region%2529_borders_-_mk.png" width="320" /></span></i></a></div>
</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: "open sans"; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
<i><span style="border: 0px; box-sizing: border-box; color: blue; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Το ίδιο κίνητρο βρίσκεται και σε σχολικούς χάρτες που δείχνουν την ψευδο-μεγάλη Μακεδονία</span><span style="color: blue;"> να εκτείνεται από τα Σκόπια μέχρι τον Όλυμπο και να επιγράφεται στα Σλαβικά. </span><br /><br /><span style="color: blue;">Ο ίδιος χάρτης και οι διεκδικήσεις του βρίσκεται σε ημερολόγια, αυτοκόλλητα αυτοκινήτων, </span><span style="border: 0px; box-sizing: border-box; color: blue; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">χαρτονομίσματα</span><span style="color: blue;"> κλπ που κυκλοφορούν στο νέο κράτος από τότε που διακήρυξε την ανεξαρτησία του από τη Γιουγκοσλαβία το 1991. <br />Γιατί να επιχειρεί μια τέτοια ιστορική ανοησία μια φτωχή νέα χώρα, εσωτερική και περικυκλωμένη από στεριά;</span></i><br />
<div style="text-align: center;">
<i><i><span style="color: red;"> Γιατί </span><span style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="color: red;">να κοροϊδεύει θρασύτατα</span></span></i></i></div>
<i><span style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"></span></i><br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><i><span style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="color: red;"> και να προκαλεί </span></span></i></span></i></div>
<i><span style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<span style="color: blue;"></span></span></i>
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="color: blue;"><i><span style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="color: blue;">τη γείτονά της</span></span><span style="color: red;">;</span></i></span></span></i></div>
<i><span style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="color: blue;">
</span></span></i></div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
<i><span style="color: blue; font-family: "open sans";">Όπως και να θέλει κανείς </span><span style="border: 0px; box-sizing: border-box; color: blue; font-family: "open sans"; font-size: 16px; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">να χαρακτηρίσει μια τέτοια συμπεριφορά</span><span style="color: blue; font-family: "open sans";">, σίγουρα δεν πρόκειται για πίεση για ιστορική ακρίβεια, ούτε για σταθερότητα στα Βαλκάνια. </span><br /><br /><span style="color: blue; font-family: "open sans";">Είναι λυπηρό ότι οι ΗΠΑ έχουν ενισχύσει και ενθαρρύνει τέτοια συμπεριφορά.</span></i><br />
<div style="color: blue; text-align: center;">
<i><span style="font-family: "open sans"; font-weight: 700;"><br /></span></i></div>
<i><b style="font-family: "open sans"; font-size: 16px;"></b></i><br />
<div style="color: blue; text-align: center;">
<i><b style="font-family: "open sans"; font-size: 16px;"><i><span style="color: blue;"><b>Στρεφόμαστε σε Εσάς,</b></span></i></b></i></div>
<i><b style="font-family: "open sans"; font-size: 16px;">
</b></i>
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><b style="font-family: "open sans"; font-size: 16px;"><i><b><span style="color: blue;">Κύριε Πρόεδρε, </span><br /><span style="color: blue;">για να ξεκαθαρίσετε </span><span style="color: red;">στην κυβέρνηση των Σκοπίων</span><span style="color: blue;"> </span></b></i></b></i></div>
<i><b style="font-family: "open sans"; font-size: 16px;">
</b></i>
<br />
<div style="color: blue; text-align: center;">
<i><b style="font-family: "open sans"; font-size: 16px;"><i><span style="color: blue;"><b><u>ότι δεν μπορεί </u></b></span></i></b></i></div>
<i><b style="font-family: "open sans"; font-size: 16px;">
</b></i>
<br />
<div style="color: blue; text-align: center;">
<i><b style="font-family: "open sans"; font-size: 16px;"><i><span style="color: blue;"><b>να εισέλθει στην οικογένεια των χωρών της ΕΕ και του ΝΑΤΟ</b></span></i></b></i></div>
<i><b style="font-family: "open sans"; font-size: 16px;">
</b></i>
<div style="text-align: center;">
<i><b style="font-family: "open sans"; font-size: 16px;"><i><b><span style="color: blue;"> όσο </span><br /><span style="color: red;"><u>επιχειρεί να οικοδομήσει την εθνική της ταυτότητα</u></span></b></i></b></i></div>
<i><b style="font-family: "open sans"; font-size: 16px;">
<div style="color: blue; text-align: center;">
<i><span style="color: blue;"><b>εις βάρος της <br />ιστορικής αλήθειας.</b></span></i></div>
</b><br /><span style="color: blue; font-family: "open sans";"> Η κοινωνία μας από κοινού δεν μπορεί να επιβιώσει όταν η ιστορία αγνοείται, <br />πολύ λιγότερο δε όταν η ιστορία κατασκευάζεται για να εξυπηρετήσει αμφίβολα κίνητρα.</span></i></div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: "Open Sans"; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
Με εκτίμηση,<br />
<span style="background-color: transparent;"><br />NAME TITLE INSTITUTION</span></div>
<i><span style="color: blue; font-size: x-small;">Harry C. Avery, Professor of Classics, University of Pittsburgh (USA)<br />Dr. Dirk Backendorf. Akademie der Wissenschaften und der Literatur Mainz (Germany)<br />Elizabeth C. Banks, Associate Professor of Classics (ret.), University of Kansas (USA)<br />Luigi Beschi, professore emerito di Archeologia Classica, Università di Firenze (Italy)<br />Josine H. Blok, professor of Ancient History and Classical Civilization, Utrecht University (The Netherlands)<br />Alan Boegehold, Emeritus Professor of Classics, Brown University (USA)<br />Efrosyni Boutsikas, Lecturer of Classical Archaeology, University of Kent (UK)<br />Keith Bradley, Eli J. and Helen Shaheen Professor of Classics, Concurrent Professor of History, University of Notre Dame (USA)<br />Stanley M. Burstein, Professor Emeritus, California State University, Los Angeles (USA)<br />Francis Cairns, Professor of Classical Languages, The Florida State University (USA)<br />John McK. Camp II, Agora Excavations and Professor of Archaeology, ASCSA, Athens (Greece)<br />Paul Cartledge, A.G. Leventis Professor of Greek Culture, University of Cambridge (UK)<br />Paavo Castrén, Professor of Classical Philology Emeritus, University of Helsinki (Finland)<br />William Cavanagh, Professor of Aegean Prehistory, University of Nottingham (UK)<br />Angelos Chaniotis, Professor, Senior Research Fellow, All Souls College, Oxford (UK)<br />Paul Christesen, Professor of Ancient Greek History, Dartmouth College (USA)<br />Ada Cohen, Associate Professor of Art History, Dartmouth College (USA)<br />Randall M. Colaizzi, Lecturer in Classical Studies, University of Massachusetts-Boston (USA)<br />Kathleen M. Coleman, Professor of Latin, Harvard University (USA)<br />Michael B. Cosmopoulos, Ph.D., Professor and Endowed Chair in Greek Archaeology, University of Missouri-St. Louis (USA)<br />Kevin F. Daly, Assistant Professor of Classics, Bucknell University (USA)<br />Wolfgang Decker, Professor emeritus of sport history, Deutsche Sporthochschule, Köln (Germany)<br />Luc Deitz, Ausserplanmässiger Professor of Mediaeval and Renaissance Latin, University of Trier (Germany), and Curator of manuscripts and rare books, National Library of Luxembourg (Luxembourg)<br />Michael Dewar, Professor of Classics, University of Toronto (Canada)<br />John D. Dillery, Associate Professor of Classics, University of Virginia (USA)<br />Sheila Dillon, Associate Professor, Depts. of Art, Art History & Visual Studies and Classical Studies, Duke University (USA)<br />Douglas Domingo-Forasté, Professor of Classics, California State University, Long Beach (USA)<br />Pierre Ducrey, professeur honoraire, Université de Lausanne (Switzerland)<br />Roger Dunkle, Professor of Classics Emeritus, Brooklyn College, City University of New York (USA)<br />Michael M. Eisman, Associate Professor Ancient History and Classical Archaeology, Department of History, Temple University (USA)<br />Mostafa El-Abbadi, Professor Emeritus, University of Alexandria (Egypt)<br />Malcolm Errington, Professor für Alte Geschichte (Emeritus) Philipps-Universität, Marburg (Germany)<br />Panagiotis Faklaris, Assistant Professor of Classical Archaeology, Aristotle University of Thessaloniki (Greece)<br />Denis Feeney, Giger Professor of Latin, Princeton University (USA)<br />Elizabeth A. Fisher, Professor of Classics and Art History, Randolph-Macon College (USA)<br />Nick Fisher, Professor of Ancient History, Cardiff University (UK)<br />Leon Fitts, Asbury J Clarke Professor of Classical Studies, Emeritus, FSA, Scot., Dickinson Colllege (USA)<br />John M. Fossey FRSC, FSA, Emeritus Professor of Art History (and Archaeology), McGill Univertsity, Montreal, and Curator of Archaeology, Montreal Museum of Fine Arts (Canada)<br />Robin Lane Fox, University Reader in Ancient History, New College, Oxford (UK)<br />Rainer Friedrich, Professor of Classics Emeritus, Dalhousie University, Halifax, N.S. (Canada)<br />Heide Froning, Professor of Classical Archaeology, University of Marburg (Germany)<br />Peter Funke, Professor of Ancient History, University of Muenster (Germany)<br />Traianos Gagos, Professor of Greek and Papyrology, University of Michigan (USA)<br />Robert Garland, Roy D. and Margaret B. Wooster Professor of the Classics, Colgate University, Hamilton NY (USA)<br />Douglas E. Gerber, Professor Emeritus of Classical Studies, University of Western Ontario (Canada)<br />Hans R. Goette, Professor of Classical Archaeology, University of Giessen (Germany); German Archaeological Institute, Berlin (Germany)<br />Sander M. Goldberg, Professor of Classics, UCLA (USA)<br />Erich S. Gruen, Gladys Rehard Wood Professor of History and Classics, Emeritus, University of California, Berkeley (USA)<br />Christian Habicht, Professor of Ancient History, Emeritus, Institute for Advanced Study, Princeton (USA)<br />Donald C. Haggis, Nicholas A. Cassas Term Professor of Greek Studies, University of North Carolina at Chapel Hill (USA)<br />Judith P. Hallett, Professor of Classics, University of Maryland, College Park, MD (USA)<br />Prof. Paul B. Harvey, Jr. Head, Department of Classics and Ancient Mediterranean Studies, The Pennsylvania State University (USA)<br />Eleni Hasaki, Associate Professor of Classical Archaeology, University of Arizona (USA)<br />Miltiades B. Hatzopoulos, Director, Research Centre for Greek and Roman Antiquity, National Research Foundation, Athens (Greece)<br />Wolf-Dieter Heilmeyer, Prof. Dr., Freie Universität Berlin und Antikensammlung der Staatlichen Museen zu Berlin (Germany)<br />Steven W. Hirsch, Associate Professor of Classics and History, Tufts University (USA)<br />Karl-J. Hölkeskamp, Professor of Ancient History, University of Cologne (Germany)<br />Frank L. Holt, Professor of Ancient History, University of Houston (USA)<br />Dan Hooley, Professor of Classics, University of Missouri (USA)<br />Meredith C. Hoppin, Gagliardi Professor of Classical Languages, Williams College, Williamstown, MA (USA)<br />Caroline M. Houser, Professor of Art History Emerita, Smith College (USA) and Affiliated Professor, University of Washington (USA)<br />Georgia Kafka, Visiting Professor of Modern Greek Language, Literature and History, University of New Brunswick (Canada)<br />Anthony Kaldellis, Professor of Greek and Latin, The Ohio State University (USA)<br />Andromache Karanika, Assistant Professor of Classics, University of California, Irvine (USA)<br />Robert A. Kaster, Professor of Classics and Kennedy Foundation Professor of Latin, Princeton University (USA)<br />Vassiliki Kekela, Adjunct Professor of Greek Studies, Classics Department, Hunter College, City University of New York (USA)<br />Dietmar Kienast, Professor Emeritus of Ancient History, University of Duesseldorf (Germany)<br />Karl Kilinski II, University Distinguished Teaching Professor, Southern Methodist University (USA)<br />Dr. Florian Knauss, associate director, Staatliche Antikensammlungen und Glyptothek Muenchen (Germany)<br />Denis Knoepfler, Professor of Greek Epigraphy and History, Collège de France (Paris)<br />Ortwin Knorr, Associate Professor of Classics, Willamette University (USA)<br />Robert B. Koehl, Professor of Archaeology, Department of Classical and Oriental Studies Hunter College, City University of New York (USA)<br />Georgia Kokkorou-Alevras, Professor of Classical Archaeology, University of Athens (Greece)<br />Ann Olga Koloski-Ostrow, Associate Professor and Chair, Department of Classical Studies, Brandeis University (USA)<br />Eric J. Kondratieff, Assistant Professor of Classics and Ancient History, Department of Greek & Roman Classics, Temple University<br />Haritini Kotsidu, Apl. Prof. Dr. für Klassische Archäologie, Goethe-Universität, Frankfurt/M. (Germany)<br />Lambrini Koutoussaki, Dr., Lecturer of Classical Archaeology, University of Zürich (Switzerland)<br />David Kovacs, Hugh H. Obear Professor of Classics, University of Virginia (USA)<br />Peter Krentz, W. R. Grey Professor of Classics and History, Davidson College (USA)<br />Friedrich Krinzinger, Professor of Classical Archaeology Emeritus, University of Vienna (Austria)<br />Michael Kumpf, Professor of Classics, Valparaiso University (USA)<br />Donald G. Kyle, Professor of History, University of Texas at Arlington (USA)<br />Prof. Dr. Dr. h.c. Helmut Kyrieleis, former president of the German Archaeological Institute, Berlin (Germany)<br />Gerald V. Lalonde, Benedict Professor of Classics, Grinnell College (USA)<br />Steven Lattimore, Professor Emeritus of Classics, University of California, Los Angeles (USA)<br />Francis M. Lazarus, President, University of Dallas (USA)<br />Mary R. Lefkowitz, Andrew W. Mellon Professor in the Humanities, Emerita, Wellesley College (USA)<br />Iphigeneia Leventi, Assistant Professor of Classical Archaeology, University of Thessaly (Greece)<br />Daniel B. Levine, Professor of Classical Studies, University of Arkansas (USA)<br />Christina Leypold, Dr. phil., Archaeological Institute, University of Zurich (Switzerland)<br />Vayos Liapis, Associate Professor of Greek, Centre d’Études Classiques & Département de Philosophie, Université de Montréal (Canada)<br />Hugh Lloyd-Jones, Professor of Greek Emeritus, University of Oxford (UK)<br />Yannis Lolos, Assistant Professor, History, Archaeology, and Anthropology, University of Thessaly (Greece)<br />Stanley Lombardo, Professor of Classics, University of Kansas, USA<br />Anthony Long, Professor of Classics and Irving G. Stone Professor of Literature, University of California, Berkeley (USA)<br />Julia Lougovaya, Assistant Professor, Department of Classics, Columbia University (USA)<br />A.D. Macro, Hobart Professor of Classical Languages emeritus, Trinity College (USA)<br />John Magee, Professor, Department of Classics, Director, Centre for Medieval Studies, University of Toronto (Canada)<br />Dr. Christofilis Maggidis, Associate Professor of Archaeology, Dickinson College (USA)<br />Jeannette Marchand, Assistant Professor of Classics, Wright State University, Dayton, Ohio (USA)<br />Richard P. Martin, Antony and Isabelle Raubitschek Professor in Classics, Stanford University<br />Maria Mavroudi, Professor of Byzantine History, University of California, Berkeley (USA)<br />Alexander Mazarakis Ainian, Professor of Classical Archaeology, University of Thessaly (Greece)<br />James R. McCredie, Sherman Fairchild Professor emeritus; Director, Excavations in Samothrace Institute of Fine Arts, New York University (USA)<br />James C. McKeown, Professor of Classics, University of Wisconsin-Madison (USA)<br />Robert A. Mechikoff, Professor and Life Member of the International Society of Olympic Historians, San Diego State University (USA)<br />Andreas Mehl, Professor of Ancient History, Universitaet Halle-Wittenberg (Germany)<br />Harald Mielsch, Professor of Classical Archeology, University of Bonn (Germany)<br />Stephen G. Miller, Professor of Classical Archaeology Emeritus, University of California, Berkeley (USA)<br />Phillip Mitsis, A.S. Onassis Professor of Classics and Philosophy, New York University (USA)<br />Peter Franz Mittag, Professor für Alte Geschichte, Universität zu Köln (Germany)<br />David Gordon Mitten, James Loeb Professor of Classical Art and Archaeology, Harvard University (USA)<br />Margaret S. Mook, Associate Professor of Classical Studies, Iowa State University (USA)<br />Anatole Mori, Associate Professor of Classical Studies, University of Missouri- Columbia (USA)<br />Jennifer Sheridan Moss, Associate Professor, Wayne State University (USA)<br />Ioannis Mylonopoulos, Assistant Professor of Greek Art History and Archaeology, Columbia University, New York (USA).<br />Richard Neudecker, PD of Classical Archaeology, Deutsches Archäologisches Institut Rom (Italy)<br />James M.L. Newhard, Associate Professor of Classics, College of Charleston (USA)<br />Carole E. Newlands, Professor of Classics, University of Wisconsin, Madison (USA)<br />John Maxwell O’Brien, Professor of History, Queens College, City University of New York (USA)<br />James J. O’Hara, Paddison Professor of Latin, The University of North Carolina, Chapel Hill (USA)<br />Martin Ostwald, Professor of Classics (ret.), Swarthmore College and Professor of Classical Studies (ret.), University of Pennsylvania (USA)<br />Olga Palagia, Professor of Classical Archaeology, University of Athens (Greece)<br />Vassiliki Panoussi, Associate Professor of Classical Studies, The College of William and Mary (USA)<br />Maria C. Pantelia, Professor of Classics, University of California, Irvine (USA)<br />Pantos A.Pantos, Adjunct Faculty, Department of History, Archaeology and Social Anthropology, University of Thessaly (Greece)<br />Anthony J. Papalas, Professor of Ancient History, East Carolina University (USA)<br />assos Papalexandrou, Associate Professor, The University of Texas at Austin (USA)<br />Polyvia Parara, Visiting Assistant Professor of Greek Language and Civilization, Department of Classics, Georgetown University (USA)<br />Richard W. Parker, Associate Professor of Classics, Brock University (Canada)<br />Robert Parker, Wykeham Professor of Ancient History, New College, Oxford (UK)<br />Anastasia-Erasmia Peponi, Associate Professor of Classics, Stanford University (USA)<br />Jacques Perreault, Professor of Greek archaeology, Université de Montréal, Québec (Canada)<br />Yanis Pikoulas, Associate Professor of Ancient Greek History, University of Thessaly (Greece)<br />John Pollini, Professor of Classical Art & Archaeology, University of Southern California (USA)<br />David Potter, Arthur F. Thurnau Professor of Greek and Latin. The University of Michigan (USA)<br />Robert L. Pounder, Professor Emeritus of Classics, Vassar College (USA)<br />Nikolaos Poulopoulos, Assistant Professor in History and Chair in Modern Greek Studies, McGill University (Canada)<br />William H. Race, George L. Paddison Professor of Classics, University of North Carolina at Chapel Hill (USA)<br />John T. Ramsey, Professor of Classics, University of Illinois at Chicago (USA)<br />Karl Reber, Professor of Classical Archaeology, University of Lausanne (Switzerland)<br />Rush Rehm, Professor of Classics and Drama, Stanford University (USA)<br />Werner Riess, Associate Professor of Classics, The University of North Carolina at Chapel Hill (USA)<br />Robert H. Rivkin, Ancient Studies Department, University of Maryland Baltimore County (USA)<br />Barbara Saylor Rodgers, Professor of Classics, The University of Vermont (USA)<br />Robert H. Rodgers. Lyman-Roberts Professor of Classical Languages and Literature, University of Vermont (USA)<br />Nathan Rosenstein, Professor of Ancient History, The Ohio State University (USA)<br />John C. Rouman, Professor Emeritus of Classics, University of New Hampshire, (USA)<br />Dr. James Roy, Reader in Greek History (retired), University of Nottingham (UK)<br />Steven H. Rutledge, Associate Professor of Classics, Department of Classics, University of Maryland, College Park (USA)<br />Christina A. Salowey, Associate Professor of Classics, Hollins University (USA)<br />Guy D. R. Sanders, Resident Director of Corinth Excavations, The American School of Classical Studies at Athens (Greece)<br />Theodore Scaltsas, Professor of Ancient Greek Philosophy, University of Edinburgh (UK)<br />Thomas F. Scanlon, Professor of Classics, University of California, Riverside (USA)<br />Bernhard Schmaltz, Prof. Dr. Archäologisches Institut der CAU, Kiel (Germany)<br />Rolf M. Schneider, Professor of Classical Archaeology, Ludwig-Maximilians- Universität München (Germany)<br />Peter Scholz, Professor of Ancient History and Culture, University of Stuttgart (Germany)<br />Christof Schuler, director, Commission for Ancient History and Epigraphy of the German Archaeological Institute, Munich (Germany)<br />Paul D. Scotton, Assoociate Professor Classical Archaeology and Classics, California State University Long Beach (USA)<br />Danuta Shanzer, Professor of Classics and Medieval Studies, The University of Illinois at Urbana-Champaign and Fellow of the Medieval Academy of America (USA)<br />James P. Sickinger, Associate Professor of Classics, Florida State University (USA)<br />Marilyn B. Skinner Professor of Classics, University of Arizona (USA)<br />Niall W. Slater, Samuel Candler Dobbs Professor of Latin and Greek, Emory University (USA)<br />Peter M. Smith, Associate Professor of Classics, University of North Carolina at Chapel Hill (USA)<br />Dr. Philip J. Smith, Research Associate in Classical Studies, McGill University (Canada)<br />Susan Kirkpatrick Smith Assistant Professor of Anthropology Kennesaw State University (USA)<br />Antony Snodgrass, Professor Emeritus of Classical Archaeology, University of Cambridge (UK)<br />Theodosia Stefanidou-Tiveriou, Professor of Classical Archaeology, Aristotle University of Thessaloniki (Greece).<br />Andrew Stewart, Nicholas C. Petris Professor of Greek Studies, University of California, Berkeley (USA)<br />Oliver Stoll, Univ.-Prof. Dr., Alte Geschichte/ Ancient History,Universität Passau (Germany)<br />Richard Stoneman, Honorary Fellow, University of Exeter (England)<br />Ronald Stroud, Klio Distinguished Professor of Classical Languages and Literature Emeritus, University of California, Berkeley (USA)<br />Sarah Culpepper Stroup, Associate Professor of Classics, University of Washington (USA)<br />Nancy Sultan, Professor and Director, Greek & Roman Studies, Illinois Wesleyan University (USA)<br />David W. Tandy, Professor of Classics, University of Tennessee (USA)<br />James Tatum, Aaron Lawrence Professor of Classics, Dartmouth College<br />Mrtha C. Taylor, Associate Professor of Classics, Loyola College in Maryland<br />Petros Themelis, Professor Emeritus of Classical Archaeology, Athens (Greece)<br />Eberhard Thomas, Priv.-Doz. Dr.,Archäologisches Institut der Universität zu Köln (Germany)<br />Michalis Tiverios, Professor of Classical Archaeology, Aristotle University of Thessaloniki (Greece)<br />Michael K. Toumazou, Professor of Classics, Davidson College (USA)<br />Stephen V. Tracy, Professor of Greek and Latin Emeritus, Ohio State University (USA)<br />Prof. Dr. Erich Trapp, Austrian Academy of Sciences/Vienna resp. University of Bonn (Germany)<br />Stephen M. Trzaskoma, Associate Professor of Classics, University of New Hampshire (USA)<br />Vasiliki Tsamakda, Professor of Christian Archaeology and Byzantine History of Art, University of Mainz (Germany)<br />Christopher Tuplin, Professor of Ancient History, University of Liverpool (UK)<br />Gretchen Umholtz, Lecturer, Classics and Art History, University of Massachusetts, Boston (USA)<br />Panos Valavanis, Professor of Classical Archaeology, University of Athens (Greece)<br />Athanassios Vergados, Visiting Assistant Professor of Classics, Franklin & Marshall College, Lancaster, PA<br />Christina Vester, Assistant Professor of Classics, University of Waterloo (Canada)<br />Emmanuel Voutiras, Professor of Classical Archaeology, Aristotle University of Thessaloniki (Greece)<br />Speros Vryonis, Jr., Alexander S. Onassis Professor (Emeritus) of Hellenic Civilization and Culture, New York University (USA)<br />Michael B. Walbank, Professor Emeritus of Greek, Latin & Ancient History, The University of Calgary (Canada)<br />Bonna D. Wescoat, Associate Professor, Art History and Ancient Mediterranean Studies, Emory University (USA)<br />Hector Williams, Professor of Classical Archaeology, University of British Columbia (Canada)<br />Roger J. A. Wilson, Professor of the Archaeology of the Roman Empire, and Director, Centre for the Study of Ancient Sicily, University of British Columbia, Vancouver (Canada)<br />Engelbert Winter, Professor for Ancient History, University of Münster (Germany)<br />Timothy F. Winters, Ph.D. Alumni Assn. Distinguished Professor of Classics, Austin Peay State University (USA)<br />Michael Zahrnt, Professor für Alte Geschichte, Universität zu Köln (Germany)<br />Paul Zanker, Professor Emeritus of Classical Studies, University of Munich (Germany)»</span></i><br />
<div>
<br /></div>
<div>
<span style="background-color: white; color: #444444; font-family: "open sans"; font-size: 16px; text-align: justify;">Η επιστολή αυτή επιδόθηκε, καθώς προκύπτει από το κείμενό της που οι ίδιοι οι καθηγητές πανεπιστημίων σε ολόκληρο τον κόσμο έδωσαν στην δημοσιότητα, εκτός από τον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα και στους:</span><br />
<span style="background-color: white; color: #444444; font-family: "open sans"; font-size: 16px; text-align: justify;"><br /></span></div>
<div>
<ol style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: "Open Sans"; font-size: 16px; list-style-image: initial; list-style-position: initial; margin: 0px 0px 30px 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<li style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">J. Biden, Vice President, USA</li>
<li style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Clinton, Secretary of State USA</li>
<li style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Gordon, Asst. Secretary-designate, European and Eurasian Affairs</li>
</ol>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: "Open Sans"; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
H.L Berman, Chair, House Committee on Foreign Affairs</div>
<ol style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: "Open Sans"; font-size: 16px; list-style-image: initial; list-style-position: initial; margin: 0px 0px 30px 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<li style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Ros-Lehtinen, Ranking Member, House Committee on Foreign Affairs</li>
<li style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Kerry, Chair, Senate Committee on Foreign Relations</li>
</ol>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: "Open Sans"; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
R.G. Lugar, Ranking Member, Senate Committee on Foreign Relations</div>
<ol style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: "Open Sans"; font-size: 16px; list-style-image: initial; list-style-position: initial; margin: 0px 0px 30px 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<li style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">Menendez, United States Senator from New Jersey.».</li>
</ol>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: "Open Sans"; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: left; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
Τα ονόματά τους και τα πανεπιστήμια στα οποία είναι καθηγητές, σε ολόκληρον τον κόσμο καθώς και την επιστολή τους, αποσπάσματα της οποίας, σας παραθέσαμε αυτούσια, διότι αν την είχατε υπόψιν σας ασφαλώς δεν θα προβαίνατε σε τοποθετήσεις και δεσμεύσεις της χώρας μας κατά την διαπραγμάτευση υπό τον Μάθιου Νίμιτς, σύμφωνα με τις οποίες η Ελληνική Δημοκρατία αποδέχεται να συμπεριληφθεί ο όρος Μακεδονία στην ονομασία της γείτονος.</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: left; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
<b><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i> Διότι και μόνον από το κείμενο αυτής της επιστολής γίνεται απόλυτα κατανοητό και με μαθηματική ακρίβεια προβλέψιμο ότι </i></span></b></div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: left; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: blue; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i><u style="box-sizing: border-box;">η εκχώρηση της χρήσης του ονόματος της Μακεδονίας</u></i></span></b><b><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i><u style="box-sizing: border-box;"><span style="color: blue;"> εκ μέρους της Ελλάδας </span><span style="color: red;">στο κράτος των Σκοπίων, </span></u></i></span></b></div>
<b></b><br />
<div style="text-align: center;">
<b><b><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i><span style="color: blue;"><u style="box-sizing: border-box;">συνιστά εκχώρηση των εδαφών<br /> της Μακεδονίας</u>.</span> </i></span></b></b><br />
<b><b><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i><br /></i></span></b></b></div>
<b>
</b>
<br />
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: center; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
<div style="color: #444444;">
<b><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i>Η εκχώρηση της χρήσης του ονόματος της Μακεδονίας,<br /> επίσης, <br />επιφέρει εκχώρηση του δικαιώματος αναθεώρησης</i></span></b></div>
<b style="color: #444444;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i> της ιστορίας της Μακεδονίας. </i></span></b><b><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i><br /><span style="color: #444444;">Αυτό συμβαίνει για να επιτευχθεί η χωρίς άλλο εκχώρηση των εδαφών από την </span><span style="color: blue;">Ελλάδα </span><span style="color: #444444;">στα </span><span style="color: red;">Σκόπια</span><span style="color: #444444;">. </span></i></span></b><b style="background-color: transparent;"><b><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i> <u>Το όνομα αρκεί για να συμβεί η εκχώρηση της ιστορίας και των εδαφών της Μακεδονίας μας.</u></i></span></b></b></div>
<span style="background-color: white; color: #444444; font-family: "open sans"; font-size: 16px;">Αντιλαμβάνεστε επομένως πόσο λάθος κάνετε, αναφορικά με τα κίνητρα των διεκδικητών του ονόματος της Μακεδονίας μας, τον επερχόμενο κίνδυνο άμα τη παραχωρήσει του ονόματος και με την ιστορία και την γεωγραφία, για την οποία μίλησαν ως άνω οι εξέχοντες ειδικοί, καθηγητές πανεπιστημίου σε ολόκληρον τον κόσμο επαναλαμβάνω, αναφερόμενοι στην από 11/2/2018 ανακοίνωση σας εκ του υπουργείου Εξωτερικών</span><br />
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: "Open Sans"; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: left; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
<span style="color: #444444;"> </span><span style="color: #444444;"><span style="color: blue;">«Γεωγραφικά, ο όρος αυτός αναφέρεται σε μια ευρύτερη περιοχή που εκτείνεται στο σημερινό έδαφος διαφόρων βαλκανικών χωρών, με το μεγαλύτερο τμήμα της να βρίσκεται στην Ελλάδα και</span><br /><span style="color: blue;">άλλα μικρότερα τμήματά της </span><br /><span style="color: red;">στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, <br />τη Βουλγαρία</span></span><span style="color: blue;">και την </span><span style="color: purple;">Αλβανία</span><span style="color: blue;">. </span><br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhl6jS6quVqefEtqLQmhZESHYaSj1YLmLwDZSW_wZAUfr4nsmdxga3KnzeaNnA86a4orGR6Q3Uy1LajE3532mPkp29BeNtUJRon0yB8VTIieAH3fr9UQQbgRxJlYU2VnuG5Yg5nP8XHsqkX/s1600/PetrovFhart1006.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1500" data-original-width="1600" height="299" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhl6jS6quVqefEtqLQmhZESHYaSj1YLmLwDZSW_wZAUfr4nsmdxga3KnzeaNnA86a4orGR6Q3Uy1LajE3532mPkp29BeNtUJRon0yB8VTIieAH3fr9UQQbgRxJlYU2VnuG5Yg5nP8XHsqkX/s320/PetrovFhart1006.jpg" width="320" /></a><b><i><span style="color: blue;">Ο κύριος κορμός της ιστορικής Μακεδονίας κείται εντός των σημερινών ελληνικών συνόρων και καταλαμβάνει το βόρειο τμήμα της ελληνικής επικράτειας που διαχρονικά ονομάζεται Μακεδονία, με σημερινό πληθυσμό περίπου 2,5 εκατομμύρια Έλληνες υπηκόους</span></i></b><span style="color: #444444;">.»</span></div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: left; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
<span style="color: #444444; font-family: "open sans";">Όχι μόνον</span></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: blue;"><b style="font-family: Georgia, "Times New Roman", serif;"> </b><b style="font-family: Georgia, "Times New Roman", serif;">οι επιφανέστεροι καθηγητές ιστορίας,<br /> αρχαιολογίας και κλασσικών σπουδών, <br />στον κόσμο γνωρίζουν</b></span></i></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"></span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><i><span style="color: blue;">ότι <br /><u>η παραχώρηση του ονόματος σημαίνει παραχώρηση εδάφους</u></span></i><span style="color: #444444;"><u>,</u></span></b></span></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span>
<span style="color: #444444; font-family: "open sans";"> και αντέδρασαν σθεναρά στην παραχάραξη ιστορίας με σκοπό την αλλαγή των συνόρων της Ελλάδας μας, κατά την Μακεδονίας μας, αλλά και άλλοι, και μάλιστα οι απολύτως ενδιαφερόμενοι, δηλαδή </span><br />
<div style="text-align: center;">
<b style="font-family: Georgia, "Times New Roman", serif;"><span style="color: red;"><i>Η ΙΔΙΑ Η<br /> γειτονική μας χώρα των Σκοπίων, </i></span></b></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"></span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span style="color: red;"><i><u>ζητά το όνομα για να πάρει τα εδάφη</u>.</i></span></b></span></div>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
</span>
<br />
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: "Open Sans"; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: left; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
Συγκεκριμένα, από το 1995 κι εντεύθεν, που υπογράφηκε μεταξύ Ελλάδας και Σκοπίων η ενδιάμεση συμφωνία, μετά την εφαρμογή εμπάργκο από την Ελλάδα για χρονική περίοδο 20 μηνών, το γειτονικό μας κράτος, παρότι εξαρτάται απολύτως οικονομικά από την χώρα μας, παρότι επιθυμεί διατήρηση εμπορικών συναλλαγών, και δυνατότητα εισαγωγών εξαγωγών μέσω της Ελλάδας, παρότι επιθυμεί να εισέλθει στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ, όπως διατείνεται, παρά ταύτα προέβη στην αδιανόητη πράξη, για αδύναμο συμβαλλόμενο έναντι δυνατού αντισυμβαλλομένου, της καταπάτησης όλων των όρων της ενδιάμεσης συμφωνίας!</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: "Open Sans"; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: left; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
<span style="color: #444444;">Δηλαδή, όπως και σεις αποδέχεστε στην ανακοίνωσή Σας του υπουργείου εξωτερικών της 11/2/2018, η συμφωνία αυτή καταπατήθηκε μεγαλοπρεπώς και </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: "Open Sans"; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: left; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
<span style="color: #444444;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: red;"><u>συνεχίζει η γειτονική χώρα να έχει </u></span></b></div>
<span style="color: red;"></span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red;"><u><b>ΕΔΑΦΙΚΕΣ ΒΛΕΨΕΙΣ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ,</b></u></span></div>
<span style="color: red;">
</span>
<span style="color: #444444;"> αναφορικά με τα εδάφη της Μακεδονίας μας, </span><br />
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: red;">ΕΔΑΦΙΚΕΣ ΒΛΕΨΕΙΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΣΥΜΦΥΤΕΣ <br />ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΧΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ, </span></b></div>
<span style="color: #444444;">που και σεις παραδέχεστε στην ανακοίνωσή σας, αλλά ανεξήγητα κι αδιανόητα παραβλέπετε:</span><br />
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: "Open Sans"; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: left; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
Απόσπασμα της ανακοίνωσής σας:</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: "Open Sans"; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: left; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
« προβάλλοντας μεγαλοϊδεατικές εδαφικές βλέψεις κατά της Ελλάδας, μέσω της απεικόνισης σε χάρτες, σχολικά εγχειρίδια, βιβλία ιστορίας κλπ. ελληνικών εδαφών στην εδαφική επικράτεια μιας «μεγάλης» Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας κατά παράβαση των άρθρων 2, 3, 4 και 7.1,</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkJ1GAjF0YjRq3BOg9cN2vG4Jgblzqa_qCRzkgnJEGgcKFTXVpI2aZ-gmT0ksxgXjYJbCJbYi4SahR8NOtwaAlcGtNy-HVDwDs3fG0rxdlN6NIOL0oriefXIuIkiso04lLOAnoCXJryMnv/s1600/Ethnicmacedonia.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; display: inline !important; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em; text-align: justify;"><img border="0" data-original-height="245" data-original-width="300" height="261" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkJ1GAjF0YjRq3BOg9cN2vG4Jgblzqa_qCRzkgnJEGgcKFTXVpI2aZ-gmT0ksxgXjYJbCJbYi4SahR8NOtwaAlcGtNy-HVDwDs3fG0rxdlN6NIOL0oriefXIuIkiso04lLOAnoCXJryMnv/s320/Ethnicmacedonia.jpg" width="320" /></a></div>
<ul style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: "Open Sans"; font-size: 16px; list-style-image: initial; list-style-position: initial; margin: 0px 0px 30px 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<li style="border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: left; vertical-align: baseline;">ενισχύοντας αλυτρωτικές διεκδικήσεις και υποδαυλίζοντας εθνικιστικά αισθήματα εντός της ελληνικής επικράτειας, κατά παράβαση του άρθρου 6.2,</li>
<li style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: left; vertical-align: baseline;"><span style="color: #444444;">χρησιμοποιώντας την ονομασία «</span><b><span style="color: red;">Δημοκρατία της Μακεδονίας</span></b><span style="color: #444444;">» στους διεθνείς οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένων και των Ηνωμένων Εθνών, στους οποίους έχει προσχωρήσει υπό την προϋπόθεση να χρησιμοποιεί την προσωρινή ονομασία Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας</span><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">,</em><span style="color: #444444;"> κατά παράβαση της σχετικής δεσμεύσεως που προβλέπει το άρθρο 11.1 (ακόμα και από το βήμα της 62ης Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, ο τότε Πρόεδρος της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας</span><em style="border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">,</em><span style="color: #444444;"> <b>Branko Crvenkovski</b>, είχε δηλώσει ότι «</span><b><span style="color: red;">το όνομα της χώρας μου είναι και θα είναι Δημοκρατία της Μακεδονίας</span></b><span style="color: #444444;">»),</span></li>
<li style="border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: left; vertical-align: baseline;">χρησιμοποιώντας σύμβολα, όπως ο Ήλιος της Βεργίνας, η χρήση των οποίων απαγορεύεται από την Ενδιάμεση Συμφωνία σύμφωνα με το άρθρο 7.2, καθώς και άλλα σύμβολα που ανήκουν στην ελληνική ιστορική και πολιτιστική κληρονομιά (μετονομασία αεροδρομίου Σκοπίων σε «<b>Αλέξανδρος Μακεδών</b>», έγερση αγαλμάτων του Μεγάλου Αλεξάνδρου και του Φιλίππου, ονομασία οδικού άξονα Χ, στο τμήμα που διέρχεται από την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, ως «Αλέξανδρος ο Μακεδών», έγερση στα Σκόπια αψίδας «<b>Πόρτα Μακεδονία</b>» με αποτυπωμένες μορφές της αρχαίας ελληνικής ιστορίας, του Ήλιου της Βεργίνας και επί της οποίας υπάρχει ρητή αναφορά σε «<b>Μακεδονία του Αιγαίου</b>», ανέγερση μνημείων στο Κατλάνοβο και στο Τέτοβο διακοσμημένων με τον Ήλιο της Βεργίνας, ανέγερση μνημείων στη Γευγελή, στον δήμο Γκαζί Μπαμπά των Σκοπίων με απεικονίσεις του Ήλιου της Βεργίνας και χάρτες της «<b>Μεγάλης Μακεδονίας</b>», κ.λπ.),</li>
<li style="border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: left; vertical-align: baseline;">προβαίνοντας ή ανεχόμενη προκλητικές ενέργειες, οι οποίες υποδαυλίζουν εχθρότητα και φανατισμό, όπως η παραποίηση της ελληνικής σημαίας και η αντικατάσταση του χριστιανικού σταυρού με τη ναζιστική σβάστικα, οι προπηλακισμοί κατά ελληνικών επιχειρήσεων, επιχειρηματιών και τουριστών, αλυτρωτικά συνθήματα από σκοπιανούς οπαδούς σε διεθνείς αθλητικές διοργανώσεις, προκλητικές και προσβλητικές σε βάρος της Ελλάδας ενέργειες στο καρναβάλι της πόλης Βέβτσανι, το οποίο επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας κ.ά.»</li>
</ul>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: "Open Sans"; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: left; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
Επιπλέον στο θέμα της ονομασίας των Σκοπίων, εμπλέχθηκε αυτοβούλως και ως μη ώφειλε η Τουρκία! Έχει θέση και άποψη επιβουλευτική για τα εδάφη μας, της Μακεδονίας υπέρ των Σκοπίων.</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: "Open Sans"; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: left; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
Ο Ερντογάν δήλωσε προ 3 εβδομάδων, πως «η Τουρκία δεν θα δεχθεί ΠΟΤΕ να εισέλθει στο ΝΑΤΟ η χώρα αυτή με όνομα που δεν θα συμπεριλαμβάνει τον όρο Μακεδονία».</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: "Open Sans"; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
</div>
<div style="text-align: left;">
Επίσης, η Τουρκία δήλωσε ανοιχτά την συμμαχία της με το κρατίδιο των Σκοπίων. Διά του προέδρου της Ερντογάν δήλωσε μιλώντας σε σύνοδο Βαλκάνιων μεταναστών στην Κωνσταντινούπολη στις 5/2/2018, πως «η Τουρκία θα βρίσκεται πάντα στο πλευρό της «Μακεδονίας» (σ.σ. ΠΓΔΜ) στο συγκεκριμένο ζήτημα, απλώς επειδή η Ελλάδα δεν έχει δίκιο σε αυτή την περίπτωση» σύμφωνα με το τηλεοπτικό δίκτυο της ΠΓΔΜ, TV NOVA.<br />
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
Ακόμη, ο τούρκος Πρόεδρος πρόσθεσε ότι οι δεσμοί μεταξύ Τουρκίας και ΠΓΔΜ είναι αδελφικοί, λέγοντας χαρακτηριστικά πως «<b>Άγκυρα και Σκόπια δεν έχουν καμία διαφορά και δεν πρόκειται να αφήσουμε τους αδελφούς μας μόνους. Θα είμαστε πάντα μαζί τους</b>».</div>
<br />
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: "Open Sans"; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: left; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
Γιατί άραγε ενδιαφέρεται τόσο ζωηρά η Τουρκία για το όνομα της Μακεδονίας να συμπεριλαμβάνεται στην ονομασία της γειτονικής μας χώρας; <br />
<br />
Η Τουρκία που με όλους τους τρόπους, έχει διαδηλώσει τις εδαφικές της βλέψεις εις βάρος της Ελλάδας και μάλιστα ασκεί κυριαρχία στο Αιγαίο; Ξεκάθαρα, η Τουρκία πράττει αυτά για να θεμελιώσει το δικαίωμα των Σκοπίων για επέκταση των εδαφών του εις βάρος της Μακεδονίας μας, με σύνορα ως τον Όλυμπο της Πιερίας μας. Και με άμεση συνέπεια φυσικά, η Θράκη και το Ανατολικό Αιγαίο να περιέλθει ευκολότερα στα χέρια της Τουρκίας.</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: "Open Sans"; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: left; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
Παρά ταύτα προβαίνετε στην αδιανόητη και ανεξήγητη, ιδίως ενόψει των ανωτέρω και δικών σας παραδοχών για εδαφικές βλέψεις της χώρας των Σκοπίων επί των εδαφών της Ελλάδας ιστορικά, παραδοχή παρακάτω στην ανακοίνωσή σας του υπουργείου εξωτερικών του οποίου προϊστασθε, ότι :</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: "open sans"; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: left; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
<span style="color: #444444;">«</span><i><span style="color: blue;">Η Ελλάδα είναι σταθερή στην ειλικρινή επιθυμία της για την επίτευξη μιας βιώσιμης συμφωνίας στο ζήτημα του ονόματος της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας.<br /> Η Ελληνική Κυβέρνηση έχει προτείνει ένα ρεαλιστικό και βιώσιμο πλαίσιο διευθέτησης, το οποίο στοχεύει στην εξεύρεση οριστικής λύσης στο θέμα του ονόματος. <br /><br />Η θέση μας είναι σαφής: <br />σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό πριν από τη λέξη «Μακεδονία» που θα ισχύει έναντι όλων (<b>erga omnes</b>), για κάθε χρήση, εσωτερική και διεθνή</span></i><span style="color: #444444;">».</span></div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: "Open Sans"; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: left; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
Η θέση σας αυτή προφανώς αντίκειται στα συμφέροντα της Ελλάδας και οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην δικαίωση των εδαφικών βλέψεων της γειτονικής μας χώρας που επαναλαμβάνω, είναι σύμφυτες με το όνομα της Μακεδονίας. Δίνεις το όνομα Μακεδονία, δίνεις την ιστορία της Μακεδονίας, δίνεις τα εδάφη της Μακεδονίας. ERGA OMNES όπως και σεις αναφέρετε.</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: "Open Sans"; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: left; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
Η θέση σας αυτή προφανώς αντίκειται στις δημοκρατικές αρχές του πολιτεύματός μας, όπως προσδιορίζεται από το Σύνταγμά μας, κατά το οποίο, άρθρο 1 Συντάγματος:<br />
«το πολίτευμα της Ελλάδας είναι προεδρευομένη κοινοβουλευτική Δημοκρατία, αλλά θεμέλιό της είναι η λαϊκή κυριαρχία. Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από τον λαό και υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους».</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: "Open Sans"; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: left; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
Διότι ποτέ ο ελληνικός λαός δεν έδωσε την ρητή εντολή του ή έστω την εξουσιοδότησή του στην κυβέρνηση που προέκυψε από τις εκλογές της 15<span style="border: 0px; bottom: 1ex; box-sizing: border-box; font-size: 12px; height: 0px; line-height: 0; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; position: relative; vertical-align: baseline;">ης</span>Σεπτέμβρη 2015, να διαχειριστεί εν λευκώ το ζήτημα της ονομασίας της γειτονικής χώρας με εκχώρηση μάλιστα του ονόματος της Μακεδονίας, για πρώτη φορά στο ιστορικό της διαπραγμάτευσης αυτής, ως επίσημη θέση της Ελλάδας. Θέση προς την οποία, και καθ’υπόνοιαν ακόμα, ανέκαθεν, από τότε που προέκυψε το πρόβλημα, από το 1991 δηλαδή, ο ελληνικός λαός αντιτάχθηκε εξόφθαλμα και σθεναρά.</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: "open sans"; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: left; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
<span style="color: #444444;">Η θέση που εκφράσατε, ως θέση της Ελλάδας, με την ανακοίνωσή σας την από 11/2/2018 (και κατ’επανάληψιν προφορικά), και είναι η θέση αυτή «σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό πριν από τη λέξη «</span><b><span style="color: blue;">Μακεδονία</span></b><span style="color: #444444;">» που θα ισχύει έναντι όλων (erga omnes), για κάθε χρήση, εσωτερική και διεθνή», είναι, προφανώς, κατά την κρίση σας επωφελής για την Ελλάδα. Κατά την δική μας κρίση και εκτίμηση λειτουργεί εις βάρος της Ελλάδας και μάλιστα συνιστά εκ μέρους σας αδιανόητη εκχώρηση εδαφών λόγω της παραχώρησης του ονόματος.</span></div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: "Open Sans"; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: left; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
Κατά την δική μας κρίση, επαληθεύεται έτσι, η ανακοίνωση της κας Μπενάκη στην ορκωμοσία Παπούλια στις 8/2/2005 «του γεγονότος» (δική της φράση επακριβώς), περί «περιορισμού των εθνικών συνόρων και ενός μέρους της εθνικής κυριαρχίας χάριν της ειρήνης και της ευημερίας και της ασφάλειας στην διευρυμένη Ευρώπη».</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: "open sans"; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: left; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
<br />
<div style="text-align: center;">
<b><i><span style="color: blue;">Είτε η δική σας κρίση και ανάγνωση των γεγονότων είναι σωστή, <br />και<u> η εκχώρηση του ονόματος Μακεδονία</u>, <br />λειτουργεί υπέρ των συμφερόντων της Ελλάδας, <br />είτε η δικιά μας κρίση και εκτίμηση ότι η εκχώρηση του ονόματος, <br /><u>λειτουργεί καταστροφικά εναντίον των συμφερόντων της Ελλάδας,</u></span></i></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><i><span style="color: blue;"><u> ΔΕΝ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΗΝ ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΗ ΣΑΣ ΕΥΧΕΡΕΙΑ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΤΕ.</u></span></i></b></div>
</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: left; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
<br />
<div style="text-align: center;">
<b style="color: blue; font-family: Georgia, "Times New Roman", serif;"><i>Ο ελληνικός λαός αντιτάχθηκε στην συντριπτική του πλειοψηφία, </i></b></div>
<span style="color: blue; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"></span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><i>προς την προσωπική σας θέση αυτή,</i></b></span></div>
<span style="color: blue; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">
<b></b></span>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><b><i>που εσείς προσπαθείτε να μετατρέψετε </i></b></b></span></div>
<span style="color: blue; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b>
<i></i></b></span>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><i><b><i>και χαρακτηρίζετε προς τον σκοπό αυτόν, </i></b></i></b></span></div>
<span style="color: blue; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><i>
</i></b></span>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><i><b><i>ως θέση της Ελλάδας.</i></b></i></b></span></div>
<span style="color: blue; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><i>
</i></b></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="color: blue; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><i><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhuwsNb3FghM3DNjoW46zQn40yywtX2r8nfL88Yon8qbamzJW7ex6gAmvz13fNn9FVPV_tbmuhGLhGIVyqvQpgNLsMigRmx6CFH6MV-IiXGgUcwz_WVKP6IncyNtEFEombz8jC8xR93bWRG/s1600/%25CE%25A3%25CF%2585%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25B7%25CF%2584%25CE%25AE%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25BF+%25CE%2598%25CE%25B5%25CF%2583%25CF%2583%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25BF%25CE%25BD%25CE%25AF%25CE%25BA%25CE%25B7%25CF%2582+2018.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="809" data-original-width="1440" height="179" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhuwsNb3FghM3DNjoW46zQn40yywtX2r8nfL88Yon8qbamzJW7ex6gAmvz13fNn9FVPV_tbmuhGLhGIVyqvQpgNLsMigRmx6CFH6MV-IiXGgUcwz_WVKP6IncyNtEFEombz8jC8xR93bWRG/s320/%25CE%25A3%25CF%2585%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25B7%25CF%2584%25CE%25AE%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25BF+%25CE%2598%25CE%25B5%25CF%2583%25CF%2583%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25BF%25CE%25BD%25CE%25AF%25CE%25BA%25CE%25B7%25CF%2582+2018.jpg" width="320" /></a></i></b></span></div>
<span style="color: blue; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><i>
<div style="text-align: center;">
<b><i><br /></i></b></div>
</i></b></span></div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: left; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
<br />
<div style="font-family: "open sans"; text-align: center;">
<b><i><span style="color: blue;">Μία θέση της Ελλάδας, καινοφανή, που η δικιά σας κυβέρνηση για πρώτη φορά εξέφρασε. </span></i></b></div>
<b></b><br />
<div style="font-family: "open sans"; text-align: center;">
<b><b><i><span style="color: blue;">Ως σήμερα καμία κυβέρνηση ποτέ, από το 1992 κι εντεύθεν, οπότε η θέση του συμβουλίου πολιτικών αρχηγών ήταν </span></i></b></b></div>
<b>
<i></i></b>
<br />
<div style="text-align: center;">
<b><i><b><i><span style="color: blue;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">«ΠΟΤΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» <br />στην ονομασία της γείτονος χώρας,</span><span style="font-family: "open sans";"> </span></span></i></b></i></b></div>
<b><i>
<span style="color: blue; font-family: "open sans";"></span></i></b>
<br />
<div style="text-align: center;">
<b><i><span style="color: blue; font-family: "open sans";"><b><i><span style="color: blue;">δεν άλλαξε την θέση αυτή.</span></i></b></span></i></b></div>
<b><i><span style="color: blue; font-family: "open sans";">
</span></i></b></div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: "Open Sans"; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: left; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
<span style="color: #444444;">Μάλιστα δε, εξαιτίας του γεγονότος αυτού, η ελληνική κυβέρνηση τον Απρίλιο του 2008 απείλησε με Βέτο στην ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, ακριβώς επειδή </span></div>
<div style="text-align: center;">
<b><i><span style="color: blue;"><u>ΔΕΝ ΣΥΝΑΙΝΟΥΣΕ ΣΤΗΝ ΕΚΧΩΡΗΣΗ</u> <br />ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ </span></i></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><i><span style="color: blue;">ΣΤΗΝ ΣΥΝΘΕΤΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ </span></i></b></div>
<br />
<span style="color: #444444;">(γνωστό στην ιστορία ως «βέτο της ελληνικής κυβέρνησης στο Βουκουρέστι»). Αποτέλεσμα της στάσης της τότε κυβέρνησης ήταν η ομόφωνη απόφαση 4/08, των χωρών μελών του ΝΑΤΟ, με την οποία υιοθετήθηκαν οι ελληνικές θέσεις αναφορικά με το όνομα της γειτονικής χώρας και τα συναφή ζητήματα και η ανακοίνωση ανέφερε επί λέξει </span><br />
<span style="border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><br />“Η συμμαχία θα ανανεώσει την πρόσκληση στην ΠΓΔΜ μόλις βρεθεί αμοιβαία αποδεκτή λύση για το ζήτημα της ονομασίας”</span><span style="color: #444444;">, </span><br />
<br />
<span style="color: #444444;">δηλαδή είπε ότι δεν μπορεί να ενταχθεί η χώρα αυτή στην συμμαχία αν προηγουμένως δεν λυθεί συναινετικά το θέμα της ονομασίας της με την Ελλάδα, (όχι υποχρεωτικά με τον όρο Μακεδονία να συμπεριλαμβάνεται σε αυτήν).</span><br />
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: "Open Sans"; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: left; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
Σε κάθε περίπτωση και σε οποία ανάγνωση των γεγονότων από το 1992 κι εντεύθεν αφορώντα το ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων και να προβαίνετε, <span style="border: 0px; box-sizing: border-box; font-weight: 700; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">ο ελληνικός λαός είναι αντίθετος</span> στην εκχώρηση του ονόματος της Μακεδονίας.</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: "Open Sans"; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: left; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
Προς την κατεύθυνση αυτή, της ΑΠΟΛΥΤΗΣ αντίθεσης του ελληνικού λαού στην μετατροπή της προσωπικής σας θέσης σε ΕΠΙΣΗΜΗ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, αλλά και της επίδοσης προς εσάς και την κυβέρνηση στην οποία συμμετέχετε προσωπικά, ειδικής εντολής, δίκην δημοψηφίσματος, έλαβαν χώρα 2 συλλαλητήρια. Το πρώτο στην Θεσσαλονίκη στις 21/1/2018 και στην Αθήνα στις 4/2/2018, υπό την αιγίδα μας το πρώτο, με διοργανωτές εμάς το δεύτερο.</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: "Open Sans"; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: left; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
Στο πρώτο, που επιλέξατε να αγνοήσετε, κυβέρνηση και κρατικά μέσα ενημέρωσης, (αφού προηγουμένως είχατε αποκηρύξει όλοι οι θεσμικοί παράγοντες, κόμματα και εκκλησία), συμμετείχαν περί τις 550.000 έλληνες πολίτες που σας έδωσαν την ειδική εντολή, μετατρέποντας το συλλαλητήριο σε εθνοσυνέλευση, κι εκδίδοντας ειδικό ψήφισμα, να μην συμπεριλάβετε το όνομα Μακεδονία στην σύνθετη ονομασία της χώρας των Σκοπίων κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες.</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: "Open Sans"; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: left; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
Το νόημα και τον όγκο του δεύτερου συλλαλητηρίου, της 4/2/18 στο Σύνταγμα, επιλέξατε να το διαστρέψετε. Το σχολιάσατε στο τουίτερ(!), αναφερόμενος εμμέσως πλην σαφώς, στην καταγέλαστη και δόλια ανακοίνωση της Αστυνομίας, (ότι 140.000 άνθρωποι έλαβαν μέρος σε αυτό). Και είπατε ότι «σήμερα διαψεύσθηκαν οι δημοσκοπήσεις της διαπλοκής. Φάνηκε η γύμνια της ΝΔ αλλά και όσων δεν άκουσαν τον λόγο του Οικουμενικού Πατριάρχη. Εκατομμύρια ελλήνων πατριωτών έκαναν την επιλογή τους. Συνεχίζω λοιπόν, με ήσυχη συνείδηση και ευθύνη να διαπραγματεύομαι για το καλό της πατρίδας».</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: left; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
<div style="font-family: "open sans"; font-size: 16px;">
<b><span style="color: blue;">Δεν θα ενσκήψουμε στον πειρασμό να σας υποδείξουμε ποιο είναι το καλό της πατρίδας. </span></b></div>
<div style="color: #444444; font-family: "open sans"; font-size: 16px;">
<br /></div>
<span style="color: #444444; font-family: "open sans";">Ούτε αν επιτρέπεται να είναι ήσυχη η συνείδησή σας, με την μετακίνηση της θέσης της Ελλάδας από την πάγια μετά το συμβούλιο πολιτικών αρχηγών το 1992,</span><br />
<br />
<div style="font-family: "open sans"; text-align: center;">
<i style="font-size: x-large;"><span style="color: #444444;"> «</span><b><u><span style="color: red;">ΠΟΤΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ</span></u></b><span style="color: #444444;">»,</span></i></div>
<span style="color: #444444; font-family: "open sans"; font-size: large;"></span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #444444; font-family: "open sans"; font-size: large;"><i>στην ονομασία της γειτονικής χώρας.</i></span></div>
<span style="color: #444444; font-family: "open sans"; font-size: large;">
</span>
<br />
<div style="color: #444444; font-family: "open sans"; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><b><i> Όμως</i></b></span></div>
<div style="color: #444444; font-family: "open sans"; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><b><i>ρητά σας δηλώνουμε ότι</i></b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #444444; font-family: "open sans";"><span style="font-size: large;"><b><i><br /></i></b></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><b><i><span style="font-family: "open sans";"></span></i></b></span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><b><i><span style="font-family: "open sans";"><u><span style="color: red;">δεν έχετε το δικαίωμα να μετατρέψετε </span></u></span></i></b></span></div>
<span style="font-size: large;"><b><i><span style="font-family: "open sans";">
</span><span style="color: #444444; font-family: "open sans";"></span></i></b></span>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><b><i><span style="color: #444444; font-family: "open sans";">την ως άνω προσωπική σας θέση </span></i></b></span><br />
<span style="font-size: large;"><b><i><span style="color: #444444; font-family: "open sans";">σε θέση της Ελλάδας, </span></i></b></span></div>
<span style="font-size: large;"><b><i><span style="color: #444444; font-family: "open sans";">
</span><span style="font-family: "open sans";"></span></i></b></span>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><b><i><span style="font-family: "open sans";"><span style="color: blue;"><u>άκοντος του ελληνικού λαού.</u></span></span></i></b></span></div>
<span style="font-size: large;"><b><i><span style="font-family: "open sans";">
</span></i></b></span></div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: "Open Sans"; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: left; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
Με σαφήνεια θα σας πούμε: <br />
<br />
Αν μετά το συλλαλητήριο του 1,5-2 εκ πολιτών στο Σύνταγμα, (σύμφωνα με διεθνή μέσα ενημέρωσης BBC, CNN και λοιπά), η εντολή του ελληνικού λαού προς εσάς να μην συμπεριλάβετε ΕΠ’ΟΥΔΕΝΙ ΟΡΩ το όνομα της Μακεδονίας μας στην ονομασία της γειτονικής χώρας, (γιατί το όνομα ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΔΑΦΟΣ), δεν ήταν κατανοητή, σαφής και πλήρης για εσάς,</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: "Open Sans"; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: left; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
Σας καλούμε να προβείτε απαραιτήτως κι απαρεγκλίτως με πρότασή σας που θα γίνει πρόταση του υπουργικού συμβουλίου, προς την βουλή, σε προκήρυξη δημοψηφίσματος από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας σύμφωνα με το άρθρο 44 παρ. 2 για κρίσιμο εθνικό θέμα. Το ερώτημα του δημοψηφίσματος πρέπει να είναι σαφές και ξεκάθαρο:</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: "Open Sans"; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: left; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
«Να συμπεριλαμβάνεται το όνομα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ στην ονομασία της χώρας των Σκοπίων;<br />
ΝΑΙ – ΟΧΙ»</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: "Open Sans"; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: left; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
και κανένα άλλο, ώστε να έχετε καθαρή την κρίση του ελληνικού λαού επί του θέματος, αφού δείχνετε να μην την αντιλαμβάνεστε ήδη.<br />
<br />
Αν παρά ταύτα δεν προβείτε στα νόμιμα, δηλαδή στην προκήρυξη δημοψηφίσματος με το ως άνω ξεκάθαρο ερώτημα και κανένα άλλο, ώστε δεσμευτικά για εσάς και την κυβέρνησή σας να προκύψει η απάντηση του ελληνικού λαού, αλλά εξακολουθήσετε την αντισυνταγματική και αδιανόητη μετατροπή της προσωπικής σας θέσης σε θέση της ΕΛΛΑΔΑΣ, <br />
με το ως άνω εκπεφρασμένο πολλάκις περιεχόμενο, «σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό πριν από τη λέξη «Μακεδονία» που θα ισχύει έναντι όλων (erga omnes), για κάθε χρήση, εσωτερική και διεθνή»,</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: left; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #444444; font-family: "open sans";"><span style="font-size: large;"><i><br /></i></span></span></div>
<span style="font-size: large;"><i><span style="color: #444444; font-family: "open sans";"></span></i></span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><i><span style="color: #444444; font-family: "open sans";"> ΣΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΝΟΥΜΕ, </span></i></span></div>
<span style="font-size: large;"><i><span style="color: #444444; font-family: "open sans";">
</span><span style="font-family: "open sans";"></span></i></span>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><i><span style="font-family: "open sans";"><b><u><span style="color: red;">ότι διαπράττετε το αδίκημα της εσχάτης προδοσίας, </span></u></b></span></i></span></div>
<span style="font-size: large;"><i><span style="font-family: "open sans";">
</span><span style="color: #444444; font-family: "open sans";"></span></i></span>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><i><span style="color: #444444; font-family: "open sans";">και της άμεσης συνέργειας σε επιβουλή της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας, </span></i></span></div>
<span style="font-size: large;"><i><span style="color: #444444; font-family: "open sans";">
</span><span style="font-family: "open sans";"></span></i></span>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><i><span style="font-family: "open sans";"><span style="color: #444444;">που προβλέπονται στα άρθρα του Ποινικού Κώδικα 134 και 138 και που τιμωρούνται </span></span></i></span><br />
<span style="font-size: large;"><i><span style="font-family: "open sans";"><b><span style="color: red;">το μεν πρώτο με ισόβια κάθειρξη, </span></b></span></i></span></div>
<span style="font-size: large;"><i><span style="font-family: "open sans";">
</span><span style="font-family: "open sans";"></span></i></span>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><i><span style="font-family: "open sans";"><b><span style="color: red;">το δε δεύτερο με θάνατο.</span></b><span style="color: #444444;">»</span></span></i></span></div>
<span style="font-size: large;"><i><span style="font-family: "open sans";">
</span></i></span></div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: "Open Sans"; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: left; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
Κύριε Πρωθυπουργέ,<br />
<br />
επειδή ο ως άνω υπουργός των εξωτερικών, είναι υπόλογος σε σας και την κυβέρνησή σας και οι προσωπικές του απόψεις για το θέμα της Μακεδονίας μετατρέπονται σε επίσημη θέση της κυβέρνησης της Ελλάδας, αυτονοήτως μόνο με την έγκρισή σας, απευθύνουμε και σε εσάς προσωπικά, ότι:<br />
<br />
Αν παρά ταύτα δεν προβείτε στα νόμιμα, <br />
δηλαδή στην προκήρυξη δημοψηφίσματος με το ως άνω ξεκάθαρο ερώτημα και κανένα άλλο, ώστε δεσμευτικά για εσάς και την κυβέρνησή σας να προκύψει η απάντηση του ελληνικού λαού, <br />
αλλά εξακολουθήσετε την αντισυνταγματική και αδιανόητη μετατροπή της προσωπικής σας θέσης σε θέση της ΕΛΛΑΔΑΣ, <br />
με το ως άνω εκπεφρασμένο πολλάκις περιεχόμενο, <br />
«σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό πριν από τη λέξη «Μακεδονία» που θα ισχύει έναντι όλων (erga omnes), για κάθε χρήση, εσωτερική και διεθνή», <br />
<br />
ΣΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΝΟΥΜΕ, ότι διαπράττετε το αδίκημα της εσχάτης προδοσίας, και της άμεσης συνέργειας σε επιβουλή της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας, που προβλέπονται στα άρθρα του Ποινικού Κώδικα 134 και 138 και που τιμωρούνται το μεν πρώτο με ισόβια κάθειρξη, το δε δεύτερο με θάνατο.</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: "Open Sans"; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: left; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
Αρμόδιος δικαστικός επιμελητής να επιδώσει νόμιμα την παρούσα σ’εκείνον προς τον οποίον απευθύνεται για να λάβει γνώση και να επέλθουν οι νόμιμες συνέπειες.</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: "Open Sans"; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #444444; font-family: "Open Sans"; font-size: 16px; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
ΑΘΗΝΑ 12/2/2018</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: "open sans"; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue; font-size: large;"><i>ΜΕΤΑ ΤΙΜΗΣ</i></span></div>
</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: "open sans"; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue; font-size: large;"><i>ΟΙ ΕΞΩΔΙΚΩΣ ΚΑΛΟΥΝΤΕΣ</i></span></div>
</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: "open sans"; margin-bottom: 30px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue; font-size: large;"><i>ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΑΤΣΙΟΣ<br /> για λογαριασμό της πρώτης εξωδίκως καλούσας</i></span></div>
</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: "open sans"; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline; word-wrap: break-word;">
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue; font-size: large;"><i>ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΓΚΑΤΖΟΥΛΗ <br />(κατ’εντολήν και για λογαριασμό των 2<span style="border: 0px; bottom: 1ex; box-sizing: border-box; height: 0px; line-height: 0; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; position: relative; vertical-align: baseline;">ης</span> έως 4<span style="border: 0px; bottom: 1ex; box-sizing: border-box; height: 0px; line-height: 0; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; position: relative; vertical-align: baseline;">ης</span>εξωδίκως καλουσών)</i></span></div>
</div>
</div>
Yauna Takabarahttp://www.blogger.com/profile/17739662848150917123noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4269458687331287220.post-47133897322449848762018-01-27T11:32:00.000+02:002018-01-27T11:32:35.108+02:00Τουρκοκρατούμενη Μακεδονία: Η γεωγραφική ένοια του όρου «Μακεδονία».<div style="text-align: right;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7vqEEk5Ge2P8oRV-RWnHtQ3btO4GA5LYA3ARly2i_Y0PuxgcJolNnRqe1C_r4Bvhk8_S_icBAXqEo1TJ74HyNo7YuCicluwTJvx_UKF4sSY3XGNWI-ynBNwkeuZC2tDcDISTCeuFqfEwN/s1600/%CE%9C%CE%B1%CE%BA%CE%B5%CE%B4%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%B1+%CE%99%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AE.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="224" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7vqEEk5Ge2P8oRV-RWnHtQ3btO4GA5LYA3ARly2i_Y0PuxgcJolNnRqe1C_r4Bvhk8_S_icBAXqEo1TJ74HyNo7YuCicluwTJvx_UKF4sSY3XGNWI-ynBNwkeuZC2tDcDISTCeuFqfEwN/s1600/%CE%9C%CE%B1%CE%BA%CE%B5%CE%B4%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%B1+%CE%99%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AE.jpg" width="320" /></a></div>
<b><span style="color: blue;">Κωνσταντίνου Βακαλόπουλου</span></b></div>
<div style="text-align: right;">
<b><span style="color: blue; font-size: x-small;">Η Μακεδονία </span></b></div>
<div style="text-align: right;">
<b><span style="color: blue; font-size: x-small;">στα πλαίσια της Βαλκανικής Πολιτικής </span></b></div>
<div style="text-align: right;">
<b><span style="color: blue; font-size: x-small;">(1830-1986)</span></b><br />
<div style="background-color: white; color: #5c5c5c; font-family: georgia, utopia, "palatino linotype", palatino, serif; line-height: 18.48px;">
<span lang="EL"><b><span style="color: blue; font-family: inherit; font-size: xx-small;"><u>(οι φωτογραφίες επιλογή Yauna)</u></span></b></span></div>
<div>
<span lang="EL"><b><span style="color: blue; font-family: inherit;"><br /></span></b></span></div>
</div>
<br />
<b> <span style="color: blue; font-size: large;">Η γεωγραφική ένοια του όρου «Μακεδονία» κατά την Τουρκοκρατία και η ανάλυση της εθνολογικής σύνθεσής της</span></b><br />
<br />
1. Τα σύνορα της «<b><span style="color: blue;">μείζονος</span></b>» Μακεδονίας, η οποία περιλαμβάνει σήμερα ελληνικά, σέρβικά και βουλγαρικά εδάφη, <b><i>εκτείνονταν κατά την Τουρκοκρατία</i></b><br />
<b><i><span style="color: blue;"> προς Ν. από τα Χάσια, τα Καμβούνια, τον Όλυμπο και το Αιγαίο πέλαγος, </span></i></b><br />
<b><i><span style="color: blue;">προς Β. επάνω από την Αχρίδα και την Πρέσπα και περιλάμβαναν το Κρούσοβο, τον Περλεπέ και τα Βελεσά </span></i></b><br />
<b><i><span style="color: blue;">και ανατολικότερα τις περιοχές της Στρώμνιτσας και του Μελενίκου,</span></i></b><br />
<b><i><span style="color: blue;">ενώ τα δυτικά της όρια ήταν η Πίνδος και τα ανατολικά ο Νέστος.</span></i></b><br />
<b><br /></b>
<b><span style="color: red;"> Η περιοχή των Σκοπίων δεν αποτελούσε τμήμα της Μακεδονίας, αλλά της Παλαιάς Σερβίας. </span></b><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgI9_Y7Ij_Yf-1UDMlsgBi3o1bArq-EjWaj-X15EE3tzljqnc1-rXimkQMpyunrBC6Z5yqTo1JOLn1y7GuazqkmeplPTZcL6IF5sAOdPqDONzyPxU450RZ2t8PmwoD_2XM4SS_EijIb2H8p/s1600/%CE%92%CE%B9%CE%BB%CE%B1%CE%AD%CF%84%CE%B9%CE%B1+%CE%9C%CE%B1%CE%BA%CE%B5%CE%B4%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%B1%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="283" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgI9_Y7Ij_Yf-1UDMlsgBi3o1bArq-EjWaj-X15EE3tzljqnc1-rXimkQMpyunrBC6Z5yqTo1JOLn1y7GuazqkmeplPTZcL6IF5sAOdPqDONzyPxU450RZ2t8PmwoD_2XM4SS_EijIb2H8p/s1600/%CE%92%CE%B9%CE%BB%CE%B1%CE%AD%CF%84%CE%B9%CE%B1+%CE%9C%CE%B1%CE%BA%CE%B5%CE%B4%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%B1%CF%82.jpg" width="320" /></a></div>
<b><span style="color: red;"><br /></span></b>
<br />
Ωστόσο, από το τελευταίο τέταρτο του 19ου αιώνα, <b><span style="color: red;">το βιλαέτι Σκοπίων (Κόσόβου)</span></b> υπάγεται, σύμφωνα με τις γενικές αρχές της τουρκικής κρατικής διοίκησης, στον ευρύτερο γεωγραφικό χώρο της Μακεδονίας.<br />
Η Μακεδονία περιλάμβανε λοιπόν την εποχή αυτή τα βιλαέτια της Θεσσαλονίκης, του Μοναστηριού και του Κοσόβου.<br />
<br />
Η γλωσσική σύνθεση των χριστιανών κατοίκων της Μακεδονίας <b>(ελληνόφωνοι, σλαβόφωνοι, βλαχόφωνοι και αλβανόφωνοι)</b> έθετε ασφαλώς τις απαραίτητες προϋποθέσεις<b><u> για τη γένεση και την επέκταση των διαφόρων εθνικών</u></b> ή άλλων,<span style="color: red;"> <b><u>κυρίως προπαγανδιστικών, κινήσεων.</u></b></span><br />
<br />
Γι αυτό και το πολιτικό καθεστώς του χριστιανικού πληθυσμού της Μακεδονίας παρουσιάζει μια σημαντική διαφοροποίηση συγκριτικά μ’ εκείνο που επικρατεί την ίδια εποχή, κυρίως μετά τα μέσα του 19ου αιώνα, τόσο στις <b><span style="color: blue;">υπόδουλες ελληνικές επαρχίες </span></b>όσο και στις άλλες μεγάλες διοικητικές περιφέρειες της οθωμανικής επικράτειας, στις οποίες διεφιούσαν συμπαγείς σλαβικοί πληθυσμοί.<br />
<a name='more'></a><br />
Η ουσιαστική αυτή διαφοροποίηση του χριστιανικού στοιχείου της Μακεδονίας έγκειται βασικά στην ιδιάζουσα εθνολογική σύσταση του πληθυσμού της, στην ύπαρξη αντίρροπων εθνικών κινήσεων και στις αλληλοσυγκρουόμενες εθνικές βλέψεις των βαλκανικών κρατών στο ζωτικό μακεδονικό χώρο.<br />
<br />
Πως όμως μπορεί να ερμηνευθεί στη Μακεδονία κατά την εποχή αυτή, αν εξαιρέσουμε φυσικά τους ελληνόφωνους, η παρουσία σλαβόφωνων, βλαχόφωνων και αλβανόφωνων χριστιανικών πληθυσμών;<br />
<b><i>Η ύπαρξη των συμπαγών αυτών πληθυσμών είναι άμεσα συνυφασμένη με το πολυσυζητημένο πρόβλημα των επιδράσεων των ξενικών φυλών στις ελληνικές χώρες.</i></b><br />
<br />
<i><span style="color: red;"> Ο Γερμανός ιστορικός Ph. Fallmerayer είχε καταλήξει σε <b>σφαλερά</b> συμπεράσματα τονίζοντας <b>υπερβολικά τις επιδράσεις των σλαβικών εποικισμών</b> και επιδρομών στα ελληνικά εδάφη, στη σύνθεση των ελληνικών πληθυσμών και γενικά στον πολιτισμό τους. </span></i><br />
<br />
Σήμερα τα θετικά πορίσματα των ιστορικών ερευνών συμπεραίνουν ότι οι επιδρομές των αβαροσλαβικών φυλών εναντίον των ελληνικών χωρών αρχίζουν από τις αρχές κιόλας του 6ου αιώνα, αλλά η μόνιμη εγκατάστασή τους στις βόρειες χώρες της χερσονήσου του Αίμου πραγματοποιείται κατά τα τέλη του 6ου αιώνα και ιδίως κατά τα πρώτα χρόνια του 7ου αιώνα, ύστερα από την ανατροπή του αυτοκράτορα Μαυρίκιου (582— 602) και την κάθοδο των Σλάβων προς Ν.<br />
<br />
Η <u>διείσδυσή </u>τους αυτή στην Ήπειρο, στη Μακεδονία, στη Θεσσαλία και στην Πελοπόννησο ακόμη <u>πραγματοποιείται κυρίως με ειρηνικό τρόπο</u> και με την εμφάνιση μεμονωμένων <u>αγροτοποιμενικών ομάδων</u>.<br />
<br />
Ωστόσο είναι γεγονός ότι <span style="color: #38761d;">οι αλλεπάλληλες ήττες των Σλάβων</span> των ελληνικών χωρών στα 688 επί Ιουστινιανού Β' (685—695, 705—711) και στα 783 επί Κωνσταντίνου ΣΤ' (780—797) <span style="color: #134f5c;">συντέλεσαν πολύ στη γρήγορη αφομοίωση και στον <b><u>εξελληνισμό </u></b>τους </span>παρά τις κατά τόπους επιμειξίες με ορισμένους ελληνικούς πληθυσμούς, ιδιαίτερα του βορειοελλαδικού χώρου.<br />
<br />
<b><i>Στις αρχές της τουρκοκρατίας είχαν ήδη αφομοιωθεί και τα τελευταία λείψανα των Σλάβων στη Νότια Ελλάδα.</i></b><br />
<br />
Μικρά υπολείμματα έμειναν στη Δυτική Θεσσαλία και στην Ήπειρο.<br />
<br />
<b><i>Στη Βόρεια όμως Ελλάδα και συγκεκριμένα στη Μακεδονία και στη Θράκη η ειρηνική κάθοδος και <u>ο εποικισμός των Σλάβων, κυρίως των Βουλγάρων</u>, εξακολούθησε και κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας. </i></b><br />
<br />
Ως τους βαλκανικούς ακόμη πολέμους (1912— 1913) κατέβαιναν στις χώρες αυτές εργάτες, κυρίως κτίστες και θεριστές, για να δουλέψουν με φτηνό μεροκάματο στα τουρκικά, εβραϊκά, αλλά και στα ελληνικά τσιφλίκια.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: blue;"><i><u>Πολλοί ελληνικοί πληθυσμοί</u></i></span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: blue;"><i> της βορειότερης γεωγραφικής ζώνης της Μακεδονίας</i></span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: blue;"><i><u>έχασαν τη μητρική τους γλώσσα,</u></i></span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: blue;"><i> ύστερα από αλλεπάλληλες επιμειξίες ολόκληρων αιώνων, </i></span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: blue;"><i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><u>και έγιναν σλαβόφωνοι</u>.</span> </i></span></b></div>
<br />
Μολαταύτα τα πορίσματα της γλωσσικής επιστήμης αποδεικνύουν ότι η σλαβική δεν έχει ασκήσει σοβαρή επίδραση στη μορφολογία και στη σύνταξη της ελληνικής.<br />
Ως προς το λεξιλόγιο οι επιδράσεις της <b>περιορίζονται σ’ ένα δάνειο 273 λέξεων</b> κατά τον G. Meyer, από τις οποίες ελάχιστες χρησιμοποιούνται στον καθημερινό λόγο.<br />
<br />
Οι περισσότερες είναι συγκεκριμένα ουσιαστικά, που αναφέρονται στον αγροτικό και ποιμενικό βίο.<br />
Από το άλλο μέρος διαπιστώνει κανείς στη σλαβική πολλά και σημαντικά γλωσσικά στοιχεία της ελληνικής.<br />
<br />
<b><i>Αλλά και η<u> σλαβική διάλεκτος,</u> η οποία καλλιεργήθηκε ανάμεσα στους χριστιανικούς πληθυσμούς της βορειότερης γεωγραφικής ζώνης της Μακεδονίας, στους σλαβόφωνους, ουσιαστικά <u>υπήρξε κράμα ελληνικών, σλαβικών και τουρκικών λέξεων,</u> οι οποίες, στο μεγαλύτερο ποσοστό τους είχαν ελληνικές ρίζες.</i></b><br />
<br />
Ως προς το ζήτημα της καταγωγής γενικότερα των Βλάχων έχουν διατυπωθεί πολλές και διάφορες θεωρίες.<br />
Απ’ αυτές άλλες υποστηρίζουν ότι οι Βλάχοι είναι απόγονοι Ρωμαίων αποίκων ή Ρωμαίων αναμειγμένων με Θράκες, άλλες εκλατινισμένων Δακών ή Θρακών ή μόνον ενός φύλου αυτών, των Βησσών, άλλες Ιλλυριών, άλλες τέλος εκλατινισμένων ντόπιων πληθυσμών, δηλαδή ελληνικών προκειμένου για την Ελλάδα, με τους οποίους είχαν αναμειχθεί Ρωμαίοι άποικοι, στους οποίους είχαν παραχωρηθεί τόποι προς εγκατάσταση και καλλιέργεια.<br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjX-RxXx0l4qSRYZiXACzqcOJRS2GTh9K0YVY_sV1kLYWUO55o1NCOWaX56V1xkEEZezz7w_tDFEKqySpkfzI7MLNWvjvEk6AUqk4m6nYD8avT6BoTBcVBx1P3oa29M_a-WLFziYpJU1Bxa/s1600/%CE%9A%CE%BF%CF%8D%CE%BC%CE%B1%CF%82+%CE%9A%CF%89%CE%BD%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%BD%CE%BF%CF%82.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjX-RxXx0l4qSRYZiXACzqcOJRS2GTh9K0YVY_sV1kLYWUO55o1NCOWaX56V1xkEEZezz7w_tDFEKqySpkfzI7MLNWvjvEk6AUqk4m6nYD8avT6BoTBcVBx1P3oa29M_a-WLFziYpJU1Bxa/s1600/%CE%9A%CE%BF%CF%8D%CE%BC%CE%B1%CF%82+%CE%9A%CF%89%CE%BD%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%BD%CE%BF%CF%82.JPG" width="161" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b style="text-align: start;"><i><span style="color: blue;"><span style="font-size: small;"> </span><span style="font-size: x-small;">Κωνσταντίνος Κούμας (1777—1836)</span></span></i></b></td></tr>
</tbody></table>
Οι αποικίες αυτές αποτελούσαν ισχυρούς πυρήνες εκλατινισμού.<br />
<b><i><span style="color: blue;">Την τελευταία αυτή άποψη ακριβώς υποστήριξε στις αρχές του περασμένου αιώνα ο Έλληνας ιστορικός και λόγιος Κωνσταντίνος Κούμας (1777—1836).</span></i></b><br />
<br />
Θεωρείται γεγονός αναμφισβήτητο ότι η ηπειρωτική Ελλάδα (ιδίως το δυτικό τμήμα αυτής, το προσανατολισμένο προς την ιταλική χερσόνησο, απομονωμένο και καθυστερημένο πολιτιστικά) δέχθηκε ισχυρές επιδράσεις κατά τη διάρκεια της ρωμαϊκής κατοχής όχι μόνο με τη στρατιωτική και πολιτική διοίκηση 700 περίπου ετών, αλλά και με την εγκατάσταση κατά τόπους Ρωμαίων αποίκων, όπως το μαρτυρούν οι πολυάριθμες λατινικές ή και ελληνικές επιγραφές με ρωμαϊκά ονόματα.<br />
<br />
Η ελληνική όμως γλώσσα επιβάλλεται βαθμιαία στα μεγάλα κυρίως κέντρα και οι οικογένειες των Ρωμαίων αποίκων — και αυτών ακόμη των επισήμων — με την πάροδο του χρόνου εξελληνίζονται.<br />
Οι επιμειξίες των Ρωμαίων αποίκων, ώσπου τελικά ν’ αφομοιωθούν, συντέλεσαν μαζί με τις πολιτιστικές επιδράσεις τους, ώστε όχι μόνο να διαδοθεί η λατινική γλώσσα, αλλά και να ενισχυθεί η συνείδηση του Ρωμαίου πολίτη και να χαραχθεί αργότερα στους λογίους των βυζαντινών χρόνων η ιδέα ότι κατάγονται από τους αρχαίους Έλληνες και τους Ρωμαίους.<br />
<br />
Το πληθυσμιακά συμπαγέστερο και οικονομικά ισχυρότερο βλαχόφωνο στοιχείο του μακεδονικού χώρου εντοπιζόταν κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας στη βορειοδυτική ζώνη του.<br />
<b><i><span style="color: blue;">Επρόκειτο για τον ελληνοβλαχικό πληθυσμό της Βορειοδυτικής Μακεδονίας, </span></i></b>ο οποίος ζούσε σε μεγάλα και μικρότερα αστικά κέντρα, που είχαν αναπτύξει έντονη οικονομική και εμπορική δραστηριότητα, όπως<br />
<b><i><span style="color: blue;">η Νεβέσκα, </span></i></b><br />
<b><i><span style="color: blue;">η Κλεισούρα, </span></i></b><br />
<b><i><span style="color: blue;">η Χρούπιστα, </span></i></b><br />
<b><i><span style="color: blue;">το Μοναστήρι, </span></i></b><br />
<b><i><span style="color: blue;">η Νιζόπολη, </span></i></b><br />
<b><i><span style="color: blue;">το Μεγάροβο, </span></i></b><br />
<b><i><span style="color: blue;">το Τύρνοβο, </span></i></b><br />
<b><i><span style="color: blue;">η Μηλόβιστα,</span></i></b><br />
<b><i><span style="color: blue;">το Γκόπεσι, </span></i></b><br />
<b><i><span style="color: blue;">η Ρέσνα, </span></i></b><br />
<b><i><span style="color: blue;">το Κρούσοβο, </span></i></b><br />
<b><i><span style="color: blue;">η Αχρίδα, </span></i></b><br />
<b><i><span style="color: blue;">η Στρούγγα, </span></i></b><br />
<b><i><span style="color: blue;">ο Περλεπές, </span></i></b><br />
<b><i><span style="color: blue;">το Γιαγκοβέτσι, </span></i></b><br />
<b><i><span style="color: blue;">το Πόγραδετς, </span></i></b><br />
<b><i><span style="color: blue;">η Άνω και Κάτω Μπεάλα, </span></i></b><br />
<b><i><span style="color: blue;">η Κοριτσά </span></i></b><br />
και πολύ βορειότερα τα Σκόπια.<br />
<br />
<i><span style="color: blue;">Οι <b>Ελληνόβλαχοι </b>της Μακεδονίας μιλούσαν μια διάλεκτο, που περιείχε ανάμεικτες ελληνικές, ιταλικές, τουρκικές, βουλγαρικές και αλβανικές λέξεις. </span></i><br />
<br />
<b><i>Ας σημειωθεί ότι γι’ αυτούς η ρουμανική γλώσσα ήταν ακατανόητη και γλωσσολογικά δεν παρουσίαζε ομοιότητες με τη διάλεκτο που μιλούσαν. </i></b><br />
<br />
<b><i>Στην Καρατζόβα η βλαχική είχε δεχθεί περισσότερες επιδράσεις από τη βουλγαρική, ώστε ολόκληρα χωριά, όπως το Κορνιτσέλοβο, η Κρόβα και η Τσέρνα Ρέκα είχαν τελείως εκσλαβιστεί. </i></b><br />
<br />
Οι Ελληνόβλαχοι γενικότερα του τουρκοκρατούμενου ελλαδικού χώρου μιλούσαν τη βλαχική διάλεκτο, αλλά διάβαζαν και έγραφαν στα ελληνικά.<br />
<br />
Ως προς το χρόνο της παρουσίας και της εγκατάστασης Αλβανών εποίκων στις ελληνικές χώρες έχουν διατυπωθεί διάφορες γνώμες.<br />
Οι πιθανότερες απ’ αυτές τοποθετούν την κάθοδό τους ως τον 14ο αιώνα.<br />
Οπωσδήποτε πρέπει να παραδεχθούμε ότι νωρίς σχετικά, πριν από τον 12ο αιώνα, οι Αλβανοί είχαν αρχίσει να εισδύουν ειρηνικά στις βόρειες ελληνικές χώρες κατεβαίνοντας σποραδικά ή και ως άποικοι ύστερ' από επίσημες συμφωνίες.<br />
<br />
<i><span style="color: #38761d;"> Στα 1348, όταν λήγει η βυζαντινή κυριαρχία στη Θεσσαλία και αρχίζει η σερβοκρατία, </span></i><br />
<i><span style="color: #38761d;"><b>ο κράλης Στέφανος Ντουσάν (1331 —1355),</b> ο οποίος κυριεύει μεγάλα τμήματα πρώτα της Μακεδονίας, έπειτα της Ηπείρου και Θεσσαλίας, διευκολύνει την κάθοδο σ’ αυτά των Αλβανών — και Αρβανιτοβλάχων βέβαια — προς Ν. χρησιμοποιώντας πολλούς απ’ αυτούς ως μισθοφόρους. </span></i><br />
<br />
Εδώ είναι ανάγκη να τεθεί όχι μόνο το θέμα της ειρηνικής συμβίωσης και των επιμειξιών Αλβανών και Ελλήνων, αλλά και του εξαλβανισμού ορισμένων ελληνικών χωριών στις περιοχές, όπου είχαν εγκατασταθεί πυκνοί ορθόδοξοι αλβανικοί πληθυσμοί.<br />
<br />
Οι αλβανόφωνοι κάτοικοι του βιλαετιού Μοναστηριού ζούσαν μεμονωμένα σε χωριά των καζάδων Ανασελίτσας, Καστοριάς, Φλώρινας και σε συμπαγείς μάζες στον καζά της Κοριτσάς.<br />
<br />
2. Η εξακρίβωση της εθνικής ταυτότητας του χριστιανικού πληθυσμού της Μακεδονίας, αν εξαιρέσει κανείς το μουσουλμανικό στοιχείο, που απαρτιζόταν από τους παλιούς εποίκους Γιουρούκους και Κονιάρους, τους Κιρκασίους, οι οποίοι είχαν εγκατασταθεί στα μέσα της δεκαετίας του 1860, τους εξισλαμισμένους χριστιανούς και Εβραίους (Ντονμέδες) και τους<br />
Αλβανούς μουσουλμάνους της Βορειοδυτικής κυρίας Μακεδονίας, υπήρξε μια ιδιαίτερα πολύπλοκη διαδικασία εφόσον το κριτήριο της θρησκείας και της παιδείας δεν ήταν δυνατό, τουλάχιστο ως τα μέσα του 19ου αιώνα, να προσδιορίσει απόλυτα την εθνική σύνθεση των κατοίκων.<br />
<br />
Ακόμη περισσότερο ανέφικτη θεωρείται η ασφαλής εξαγωγή ακριβών στατιστικών δεδομένων, που αφορούσαν την πληθυσμιακή κατάσταση και φυσικά την εθνολογική ταυτότητα του χριστιανικού στοιχείου της Μακεδονίας, φαινόμενο, το οποίο παρατηρείται σ’ ολόκληρη την οθωμανική επικράτεια κατά το 19ο αιώνα και οφείλεται γενικότερα στην έλλειψη αξιόπιστων δημογραφικών στοιχείων.<br />
<br />
Η διάδοση του πανσλαβισμού στη Μακεδονία και η όξυνση των εθνικών ανταγωνισμών μετά τα μέσα του 19ου αιώνα δημιούργησαν τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την εμφάνιση πολυάριθμων στατιστικών συνταγμένων με γνώμονα βέβαια, πάντοτε τις πολιτικές εκτιμήσεις των Ευρωπαίων περιηγητών και τα αλληλοσυγκρουόμενα πολιτικά συμφέροντα των ευρωπαϊκών και βαλκανικών κρατών.<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9_VpdFhx9XItbFo6Dc455ALw8YPipLV3R-LmTPE3b0QQIl1-IAEbD-Uoo82UJOBt0cyOMDGBbPHEQ_5N99qpXKq1VZwua88VHNxguPRMoI-DzGGyUYMuz9rL8ZOOdkkHajiw9uRf68m_t/s1600/%CE%A7%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%82+%CE%95%CE%B8%CE%BD%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82+Ethnological+Map+by+Kiepert+(1876).jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="317" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9_VpdFhx9XItbFo6Dc455ALw8YPipLV3R-LmTPE3b0QQIl1-IAEbD-Uoo82UJOBt0cyOMDGBbPHEQ_5N99qpXKq1VZwua88VHNxguPRMoI-DzGGyUYMuz9rL8ZOOdkkHajiw9uRf68m_t/s1600/%CE%A7%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%82+%CE%95%CE%B8%CE%BD%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82+Ethnological+Map+by+Kiepert+(1876).jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Εθνολογικός Χάρτης Kiepert</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Το γεγονός μάλιστα ότι οι Ευρωπαίοι περιηγητές και χαρτογράφοι, όπως οι Boué, Lejan και Kiepert,</span></div>
<div style="text-align: center;">
<i><b><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">κατέτασσαν τους χριστιανούς </span></b></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><b><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">με βασικό κριτήριο τη γλώσσα </span></b></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><b><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">και όχι την εθνική συνείδησή τους, </span></b></i></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">που αποτελεί ασφαλώς πρωταρχικό στοιχείο για την εθνική ταυτότητα ενός λαού,</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">περιέπλεκε περισσότερο την κατάσταση και δημιουργούσε μεγαλύτερη σύγχυση.</span></div>
<br />
Σε γενικές γραμμές βέβαια είναι δυνατό να διακρίνουμε <b><u>τρεις γλωσσικές ζώνες </u></b>ανάμεσα στους συμπαγείς χριστιανικούς πληθυσμούς της Μακεδονίας.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
Η βόρεια ζώνη άρχιζε από τις οροσειρές Σάρ-Σκάρδου και Ρίλας και εκτεινόταν στο νότο ως τη γραμμή Αχρίδας, βόρεια του Μοναστηριού και της Στρώμνιτσας μέχρι το Μελένικο και το Νευροκόπι.<br />
<br />
Στη ζώνη αυτή κατοικούσαν σλαβόφωνοι πληθυσμοί, οι οποίοι από τα μέσα περίπου του 19ου αιώνα ταυτίστηκαν ουσιαστικά με τη βουλγαρική εθνική κίνηση και προσχώρησαν στα 1870 και τυπικά στους κόλπους της Εξαρχίας.<br />
<br />
Οι κάτοικοι αυτοί μιλούσαν ενα γλωσσικό ιδίωμα, που συγγένευε σημαντικά με τη βουλγαρική γλώσσα.<br />
Η νότια ζώνη εκτεινόταν από τα θεσσαλικά σύνορα προς τα βόρεια της γραμμής Πίνδου - Καστοριάς και προς την κατεύθυνση βόρεια της Βέροιας και της Θεσσαλονίκης ως τις Σέρρες και τη Δράμα.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<b><i>Η ζώνη αυτή περιλάμβανε ελληνόφωνους κυρίως πληθυσμούς με καθαρά ελληνική συνείδηση. Ιδιόμορφη ωστόσο τόσο ως προς τη γλωσσική διαστρωμάτωση όσο και ως προς την εθνολογική σύσταση του χριστιανικού πληθυσμού παρέμενε η κατάσταση στη μεσαία γεωγραφική ζώνη της Μακεδονίας. </i></b><br />
<br />
Η ζώνη αυτή οριζόταν στα βόρεια από μια νοητή ευθεία, που κατευθυνόταν από τη λίμνη της Αχρίδας στο Κρούσοβο, στα νότια του Περλεπέ, στα βόρεια του Μοναστηριού ως το Νέστο και περιλάμβανε τις πόλεις Στρώμνιτσα, Πετρίτσι, Μελένικο και Νευροκόπι.<br />
<br />
Στα νότια η μεσαία ζώνη άρχιζε από το Γράμμο, κάλυπτε το μισό της γεωγραφικής έκτασης του καζά της Καστοριάς, κατευθυνόταν έπειτα στα νότια της Φλώρινας και της Έδεσσας και στη συνέχεια στα βόρεια της Κοζάνης, της Θεσσαλονίκης, των Σερρών και της Δράμας.<br />
<br />
Οι κάτοικοι της ζώνης αυτής υπήρξαν κυρίως σλαβόφωνοι, ελληνόφωνοι, βλαχόφωνοι και αλβανόφωνοι και στη μεγαλύτερη πλειοψηφία τους, ακόμη και μετά το 1870, διατήρησαν την ελληνική συνείδησή τους, όπως προκύπτει από τους σκληρούς αγώνες τους για την κατοχή των ελληνικών σχολείων και εκκλησιών. Στη ζώνη αυτή το σλαβικό γλωσσικό ιδίωμα περιείχε βουλγαρικές, ελληνικές, βλαχικές και αλβανικές λέξεις.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: blue; font-size: large;"> Η γένεση του Μακεδονικού Ζητήματος (1830—1870)</span></b></div>
<br />
1. Μέσα στα πλαίσια της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής μετά το 1830 για την εδαφική ολοκλήρωση του ελληνικού βασιλείου η ένταξη της Μακεδονίας παρουσίαζε μια σημαντική δυσχέρεια λόγω της απομακρυσμένης γεωγραφικής θέσης της, γιατί προϋπόθετε φυσιολογικά τουλάχιστο την πρωταρχική απελευθέρωση της Θεσσαλίας, της Ηπείρου ή και της Κρήτης ακόμη.<br />
<br />
Γεγονός όμως είναι ότι η οδυνηρή εμπειρία της καταστολής της ελληνικής επανάστασης δεν άφηνε πια περιθώρια για μια μαζική εξέγερση του ελληνισμού του μακεδονικού χώρου στο εγγύς μέλλον.<br />
Βέβαια η δημιουργία του πρώτου ελληνικού κράτους είχε εμφυσήσει μεγάλο κουράγιο στους υπόδουλους Έλληνες Μακεδόνες και είχε πολλαπλασιάσει τις προσδοκίες τους για μελλοντική απελευθέρωση.<br />
<br />
<i><span style="color: blue;">Αλλά η επίσημη ελληνική πολιτική φορτισμένη με αλλεπάλληλα προβλήματα προτεραιοτήτων, όπως το Κρητικό ζήτημα και το ηπειροθεσσαλικό, <u>στάθηκε ανίκανη</u> να επιβάλει <u>μια σταθερή και ενιαία γραμμή στο μακεδονικό ζήτημα</u> κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα.</span></i><br />
<br />
Παρά την ύπαρξη των αντικειμενικών αυτών δυσχερειών για τη μελλοντική προσάρτηση της Μακεδονίας, οι ενέργειες των ελληνικών κυβερνήσεων ως προς την τύχη της είχαν περισσότερο συγκυριακό χαρακτήρα και κατευθύνονταν πάντοτε από τα ευρωπαϊκά πολιτικά γεγονότα και άλλους εξωτερικούς παράγοντες.<br />
Η στάση τους αυτή οφειλόταν αναμφισβήτητα στη συνεχιζόμενη οικονομική και πολιτική αστάθεια του ελληνικού βασιλείου, στην πολιτική των ευρωπαϊκών δυνάμεων στο βαλκανικό χώρο και στον άκρατο ενθουσιασμό των βαλκανικών λαών.<br />
<br />
Ο πολυμέτωπος αγώνας του αδύναμου ελληνικού κράτους για την προσάρτηση των πλησιέστερων υπόδουλων ελληνικών επαρχιών δεν άφηνε πια καμιά αμφιβολία ότι θα διεξαγόταν αφενός, είτε με ευέλικτες διπλωματικές ενέργειες, εκμεταλλευόμενες τις διεθνείς πολιτικές συγκυρίες, είτε με την καλλιέργεια τοπικών επαναστατικών κινημάτων και αφετέρου, ως προς τη Μακεδονία, προϋπόθετε αρχικά τουλάχιστο την εξασφάλιση αγαθών διπλωματικών σχέσεων με την Τουρκία εφόσον οι διεθνείς συνθήκες και τα υλικά μέσα δεν επέτρεπαν την πραγματοποίηση των σχεδίων του Όθωνα για τη βίαιη διάλυση της οθωμανικής αυτοκρατορίας με σύγχρονη γενική εξέγερση όλων των υποδούλων.<br />
<br />
Σημαντική επίδραση συνεχίζει ν' ασκεί στους χριστιανικούς πληθυσμούς της Μακεδονίας, ακόμη και μετά την ίδρυση του ελληνικού κράτους (1830), ο ρωσικός παράγοντας, ο οποίος αποτελεί τον κοινό παρονομαστή και την κοινή αφετηρία για την εκπλήρωση των πόθων του χριστιανικού στοιχείου για ελευθερία και για την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού.<br />
<br />
Ωστόσο πρέπει να τονιστεί το γεγονός ότι δεν ήταν μόνο η ομοδοξία, η οποία συνέβαλε στην ιδεολογική προσέγγιση των χριστιανικών πληθυσμών της Μακεδονίας προς τη Ρωσία, αλλά κυρίως η εσωτερική ανάγκη που ένιωθαν, για να εκδηλώνουν διαρκώς τα αντιτουρκικά τους αισθήματα στηριζόμενοι στην πίστη τους για την εφαρμογή της ανατολικής πολιτικής, την οποία μόνο ο ρωσικός παράγοντας επιδίωκε να πραγματοποιήσει.<br />
Οφείλουμε επίσης να λάβουμε υπόψη ότι πολυάριθμοι Ρώσοι πράκτορες είχαν δραστηριοποιηθεί κατά τη διάρκεια του Κριμαϊκού πολέμου ανάμεσα στους χριστιανικούς πληθυσμούς, κυρίως της Βόρειας Μακεδονίας, στους οποίους υπόσχονταν την επικείμενη απελευθέρωσή τους.<br />
<br />
Επόμενο ήταν λοιπόν η εξασθένηση της πολιτικής επιρροής της Ρωσίας στα ευρωπαϊκά<br />
πράγματα μετά το τέλος του Κριμαϊκού πολέμου (1853-1856) να συντελέσει και στον κλονισμό των φιλορωσικών αισθημάτων του χριστιανικού πληθυσμού της Μακεδονίας.<br />
<br />
Αντίθετα μετά το 1856 εντείνονται οι επεμβάσεις των Άγγλων και των Γάλλων κυρίως διπλωματικών εκπροσώπων της Μακεδονίας — άλλωστε οι δυνάμεις, τις οποίες εκπροσωπούσαν, ιδιαίτερα η Αγγλία, ήταν εκείνη, που πίεζε βασικά για την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων και πέτυχε τελικά να θεσπιστούν από την Πύλη — στους διοικητικούς μηχανισμούς των πασαλικιών του Μοναστηριού και της Θεσσαλονίκης για την επιβολή των μεταρρυθμίσεων.<br />
<br />
Παράλληλα εδραιώνεται την εποχή αυτή η γαλλική επιρροή με την ίδρυση καθολικής ιεραποστολής στο Μοναστήρι.<br />
<br />
Στο μέλλον η ρωσική πολιτική θέτει τρεις νέους πολιτικούς στόχους στο πλέγμα των διπλωματικών της διεκδικήσεων, που συνοψίζονται στην επιτυχή αντιμετώπιση του κοινού αγγλογαλλικού μετώπου, στην αποκατάσταση της κυριαρχίας της στη Μαύρη θάλασσα και στην προσπάθεια για την επιτάχυνση των διαδικασιών για την απελευθέρωση των χριστιανικών (σλαβικών) πληθυσμών της οθωμανικής αυτοκρατορίας, απαραίτητη προϋπόθεση για την εφαρμογή της ανατολικής πολιτικής της. Ωστόσο πρέπει να μνημονευθεί εδώ το γεγονός ότι η απονομή ισοπολιτείας και ισονομίας στις εθνικές μειονότητες της οθωμανικής αυτοκρατορίας σύμφωνα με το Χάττι - Χουμαγιούν, που εκδόθηκε μετά το τέλος του Κριμαϊκού πολέμου (1856), έδωσε ουσιαστικά το έναυσμα για την εμφάνιση του βουλγαρικού εκκλησιαστικού ζητήματος και συνέβαλε άμεσα στην αφύπνιση της εθνικής συνείδησης των εξαρχικών της Μακεδονίας.<br />
<br />
2. Μέσα στα πλαίσια λοιπόν της εφαρμογής του τρίτου κύριου πολιτικού στόχου της Ρωσίας μετά τον Κριμαϊκό πόλεμο εντάσσεται <b><span style="color: #274e13;"><u>η ευρεία διάδοση του πανσλαβισμού</u></span></b> γενικότερα στο βαλκανικό και ειδικότερα στο μακεδονικό χώρο με την αποστολή ειδικών πολιτικών πρακτόρων <b>για τον προσηλυτισμό των ντόπιων σλαβόφωνων πληθυσμών</b>, με την ενημέρωση της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης για την παρουσία των Σλάβων στη Βαλκανική<br />
<b><u> και τη δημοσίευση αλλεπάλληλων εθνολογικών χαρτών, </u></b><br />
<b><u>που υποδείκνυαν την κυριαρχία των σλαβικών πληθυσμών,</u></b><br />
<b><u>με την ίδρυση των βουλγαρικών σχολείων </u></b><br />
και κυρίως με τις ακαταπόνητες προσπάθειες<br />
<b><u>για την ίδρυση αυτόνομης βουλγαρικής εκκλησίας,</u></b><br />
γεγονός το οποίο επρόκειτο να αποτελέσει το πρώτο βήμα για τη δημιουργία ανεξάρτητου βουλγαρικού κράτους.<br />
<br />
Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον στράφηκε την εποχή αυτή η προσοχή Σλάβων και Ευρωπαίων ερευνητών στη μελέτη της εθνολογικής σύνθεσης της βαλκανικής χερσονήσου και στην εκπόνηση εθνογραφικών χαρτών.<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPUnaDRHP5FRt90NRw035r4iTO1EOeFpWd4ScUj9HAgnvktinevHSmRinEpuk_MJeLO8QgrP_L_2wRRUDBtPSnJql93IJWIThdGDHVOlDnrBTa-r-MYt-RhIuMO3d4_OY5CPX9iKzfXW8Q/s1600/%CE%95%CE%B8%CE%BD%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82+%CE%A7%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%82+Safariknarodi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPUnaDRHP5FRt90NRw035r4iTO1EOeFpWd4ScUj9HAgnvktinevHSmRinEpuk_MJeLO8QgrP_L_2wRRUDBtPSnJql93IJWIThdGDHVOlDnrBTa-r-MYt-RhIuMO3d4_OY5CPX9iKzfXW8Q/s1600/%CE%95%CE%B8%CE%BD%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82+%CE%A7%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%82+Safariknarodi.jpg" width="291" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Εθνολογικός Χάρτης <span style="font-size: small; text-align: start;">Safarik</span></td></tr>
</tbody></table>
Αξιομνημόνευτος υπήρξε ο χάρτης του Τσέχου P.G. Safarik, που δημοσιεύθηκε στα 1842. Ο Safarik ήταν ο πρώτος εθνολόγος, ο οποίος αναγνώρισε έξι μεγάλες εθνικές ομάδες στα Βαλκάνια, Τούρκους, Έλληνες, Σερβοκροάτες, Βουλγάρους, Ρουμάνους και Αλβανούς.<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBL6wxzKTCnyp9vtWb5Ozlhg0alLL3zMpkP9EChVK1PQ6Qspn55d1f77vVgkuCwcihXLwlw3rPfwOzQoAJ5mfOVH18iv_L_HlocT92rW74U3ESxGg_IOzVKaIZLrjJlmlkx4_g2DUH473J/s1600/%CE%A7%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%82+%CE%95%CE%B8%CE%BD%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82++Ethnological+Map+by+Ami+Bou%C3%A9+(1847).jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="319" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBL6wxzKTCnyp9vtWb5Ozlhg0alLL3zMpkP9EChVK1PQ6Qspn55d1f77vVgkuCwcihXLwlw3rPfwOzQoAJ5mfOVH18iv_L_HlocT92rW74U3ESxGg_IOzVKaIZLrjJlmlkx4_g2DUH473J/s1600/%CE%A7%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%82+%CE%95%CE%B8%CE%BD%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82++Ethnological+Map+by+Ami+Bou%C3%A9+(1847).jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Εθνολογικός Χάρτης <span style="font-size: small; text-align: start;">Boué</span></td></tr>
</tbody></table>
Πέντε χρόνια αργότερα, στα 1847, δημοσιεύθηκε ο χάρτης του Ami Boué, ο οποίος έδινε σημαντική προτεραιότητα στη βουλγαρική παρουσία στη Μακεδονία αναγνωρίζοντας την αντίστοιχη ελληνική σε περιορισμένο γεωγραφικό χώρο.<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKofQqjpN-CcjBSTfLUTz3_nOKvYLUDhW6sMYTITFDxK5GeweWMm7gK2mHgHRCNGGzUiugpO7AyQUMdLk9kzA-jKQBi2DQ-RMDdnifD-gIfvcei_ShLCosw_Z5JkaI2kVoI_vdykP8W08K/s1600/%CE%A7%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%82+%CE%95%CE%B8%CE%BD%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82+Lejean+1861.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKofQqjpN-CcjBSTfLUTz3_nOKvYLUDhW6sMYTITFDxK5GeweWMm7gK2mHgHRCNGGzUiugpO7AyQUMdLk9kzA-jKQBi2DQ-RMDdnifD-gIfvcei_ShLCosw_Z5JkaI2kVoI_vdykP8W08K/s1600/%CE%A7%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%82+%CE%95%CE%B8%CE%BD%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82+Lejean+1861.jpg" width="316" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Εθνολογικός Χάρτης <span style="font-size: small; text-align: start;">Lejan </span></td></tr>
</tbody></table>
Ανάλογες περίπου υπήρξαν και οι θέσεις του εθνογραφικού χάρτη του G. Lejan στα 1861.<br />
<br />
Η οδυνηρή όμως έκβαση του Κριμαϊκού πολέμου για τα ελληνικά πράγματα έπεισε την επίσημη ελληνική πολιτική ν’ αναθεωρήσει τα σχέδιά της σχετικά με την ενοποίηση των υπόδουλων επαρχιών, να μεταβάλει ριζικά τη στάση της, να αναζητήσει νέες συμμαχίες στον ευρωπαϊκό χώρο και αρχικά να προσεγγίσει τη γειτονική Σερβία, η οποία έδειχνε να ενδιαφέρεται ζωηρά για την τύχη της βορειότερης ζώνης της Μακεδονίας.<br />
<br />
Είναι αλήθεια ότι ο Σέρβος πρωθυπουργός Ηλ. Γκαράσανιν ενθάρρυνε τη δημιουργία εξεγέρσεων στις υπόδουλες επαρχίες της Σερβίας, ανάμεσα στις οποίες συγκαταλέγονταν και η Βόρεια Μακεδονία.<br />
<i><span style="color: red;">Αλλά και οι Βούλγαροι εθνικιστές, που ζούσαν σε διάφορες πόλεις του εξωτερικού, είχαν περιλάβει στο πρόγραμμα των εθνικών διεκδικήσεών τους (για την ίδρυση βουλγαρικού κράτους) τ<b>η Μακεδονία και τη Θράκη.</b></span></i><br />
<br />
Η πρώτη ελληνοσερβική μυστική προσέγγιση του 1861, αν και δεν περιβλήθηκε με το κύρος επίσημης συμμαχίας, πρόβλεψε ότι σε περίπτωση κάποιας νίκης των βαλκανικών δυνάμεων και προσάρτησης στη Σερβία της Βόρειας Αλβανίας, της Βοσνίας και της Ερζεγοβίνης, η Σερβία δεν θα εναντιωνόταν στην ενσωμάτωση της Μακεδονίας, της Θράκης, της Ηπείρου και της Θεσσαλίας από την Ελλάδα.<br />
<br />
Το 1867 όμως, καθώς είχε ήδη αρχίσει η σέρβική πλευρά να μελετά σε συνεργασία με τη βουλγαρική την πιθανότητα ίδρυσης σερβοβουλγαρικού κράτους ή γιουγκοσλαβικής αυτοκρατορίας, ενώ εμφανιζόταν παράλληλα σημαντική μεταβολή στην πολιτική κατάσταση της Μακεδονίας με την εδραίωση του βουλγαρικού παράγοντα και την έναρξη σκληρών εθνικών ανταγωνισμών, η ελληνική κυβέρνηση αντιλαμβανόμενη τον άμεσο κίνδυνο να οδηγηθεί σε ένοπλη ρήξη με την Τουρκία εξαιτίας της Κρητικής κρίσης, προχώρησε στη σύναψη επίσημης συμμαχίας με τη Σερβία, η οποία, αν και δεν ολοκληρώθηκε, δεν συμπεριέλαβε τελικά τη Μακεδονία παρά τη σέρβική αναγνώριση ότι η Μακεδονία κατοικούνταν από ελληνικούς πληθυσμούς.<br />
<br />
Στη Μακεδονία η εμφάνιση του βουλγαρικού εθνικισμού μετά το τέλος του Κριμαϊκού πολέμου δημιούργησε μια νέα κατάσταση τόσο για το καθεστώς του ντόπιου ελληνισμού όσο και γενικότερα για τη διπλωματική στάση του ελληνικού κράτους, κυρίως μετά την Κρητική εξέγερση (1866—1869) και την ίδρυση της Εξαρχίας (1870).<br />
Η νέα πορεία της επίσημης εξωτερικής πολιτικής του ελληνικού κράτους εγκαινιάστηκε την εποχή αυτή με την αναγκαστική εξασφάλιση και διατήρηση αγαθών σχέσεων με την Τουρκία ως απαραίτητο αντίβαρο στις αλλΐπάλληλες ελληνικές αποτυχίες στον στρατιωτικό κυρίως τομέα, αλλά ακόμη και σαν αντιστάθμισμα στην ολοένα εντεινό- μενη βουλγαρική διείσδυση στη Μακεδονία.<br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjo6m0FYX3Cx2PXlWI4tICJMNnK_GXwtMAFesLo3QXXMxtmO1ktCwo3OJgtmRRtorE_5jqZglzpcvn-ee3MQvsPHbh5lyvPT7jzb2Tk5f6ak_-Dy7C4ae0OjxQl0Qwc9ZY_xajHsuCUt9md/s1600/Viktor_Grigorovich.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjo6m0FYX3Cx2PXlWI4tICJMNnK_GXwtMAFesLo3QXXMxtmO1ktCwo3OJgtmRRtorE_5jqZglzpcvn-ee3MQvsPHbh5lyvPT7jzb2Tk5f6ak_-Dy7C4ae0OjxQl0Qwc9ZY_xajHsuCUt9md/s1600/Viktor_Grigorovich.jpg" width="155" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="text-align: start;"><span style="color: red; font-size: x-small;">Βίκτωρ Γριγκορόβιτς,<br />Ви́ктор Григоро́вич (1815—1876) </span></span></td></tr>
</tbody></table>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRhmpADALxDPrRdBII_dBmMaVS4B-CkJbjhvgfR9fTITu6rAYjlkCVdUJLqfTCpOCLyDhNepjLzuM3skHkHLlhEzd1tBDepY9EOPOTx9PEiKg0R8LuZLvqallCWSIw-mm7GLYSkg3IXNQ3/s1600/%CE%9C%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%B7+%CE%92%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B3%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%B1+Dimitar_Miladinov_Laibach.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRhmpADALxDPrRdBII_dBmMaVS4B-CkJbjhvgfR9fTITu6rAYjlkCVdUJLqfTCpOCLyDhNepjLzuM3skHkHLlhEzd1tBDepY9EOPOTx9PEiKg0R8LuZLvqallCWSIw-mm7GLYSkg3IXNQ3/s1600/%CE%9C%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%B7+%CE%92%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B3%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%B1+Dimitar_Miladinov_Laibach.jpg" width="126" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: red; font-size: x-small;">Δημήτριος Μιλαδίνωφ<br />Димитър Миладинов(1810-1862)</span></td></tr>
</tbody></table>
<b><span style="color: red;">Η εμφάνιση του βουλγαρικού εθνικισμού στη Μακεδονία είναι άμεσα ταυτισμένη με το πρόσωπο του Έλληνα δασκάλου Δημητρίου Μιλαδίνωφ από τη Στρούγκα.</span></b><br />
<br />
Η παρουσία του Ρώσου σλαβολόγου Βίκτωρα Grigorovich, καθηγητή του πανεπιστημίου του Καζάν, στη Μακεδονία, στα 1854, σήμανε ουσιαστικά την απαρχή της δημιουργίας βουλγαρικής εθνικής συνείδησης στο μακεδονικό χώρο με πρωτεργάτες τους αδελφούς Δημήτριο και Κωνσταντίνο Μιλαδίνωφ.<br />
<br />
Στοχεύοντας στην ανακάλυψη σλαβικών χειρογράφων και άλλων σλαβικών μνημείων του βουλγαρικού πολιτισμού, ο Grigorovich προσπάθησε κατά την περιοδεία του στη Μακεδονία να εμφυσήσει στους χριστιανικούς πληθυσμούς της βορειοδυτικής κυρίως ζώνης τη βουλγαρική εθνική συνείδηση.<br />
<br />
<i><span style="color: red;"><b>Αποφασιστικό ρόλο στην καλλιέργεια βουλγαρικής συνείδησης</b> ανάμεσα στις συμπαγείς σλαβόφωνες μάζες του βόρειου μακεδονικού χώρου <b>είχαν κυρίως τα κηρύγματα του πανσλαβισμού</b>, δια μέσου των αλλεπάλληλων απεσταλμένων του, αλλά ακόμη και του ίδιου του Grigorovich, που επικεντρώνονταν σε διάφορες επαγγελίες για επικείμενη απελευθέρωση και ένωση όλων των σλαβικών λαών με τη ρωσική συμπαράσταση. </span></i><br />
<br />
Από τις αρχές ήδη της δεκετίας του 1850—1860 οι αδελφοί Μιλαδίνωφ άρχισαν με ιδιαίτερο ζήλο να διαδίδουν τη βουλγαρική γραφή ανάμεσα στους σλαβόφωνους πληθυσμούς και να καταβάλουν ανάλογες προσπάθειες για την εισαγωγή της διδασκαλίας της βουλγαρικής γλώσσας στα Βελεσά, στην Αχρίδα, στο Μοναστήρι, στην Έδεσσα και στο Κιλκίς, παρά τις σφοδρές αντιδράσεις των ντόπιων του πατριαρχείου.<br />
<br />
<b><i><span style="color: red;"><u>Η ταχεία μεταστροφή των αδελφών Μιλαδίνωφ σε φανατικούς οπαδούς του πανσλαβισμού στη Μακεδονία</u> και η ακαταπόνητη δραστηριότητά τους στους τομείς της διάδοσης της βουλγαρικής γλώσσας, της ίδρυσης βουλγαρικών σχολείων και της δημιουργίας ανεξάρτητης βουλγαρικής εκκλησίας, <u>αποτέλεσαν τους αποφασιστικότερους παράγοντες για την εδραίωση της βουλγαρικής κίνησης στο βόρειο μακεδονικό χώρο, ιδιαίτερα στις περιοχές Σκοπίων, Αχρίδας και Βελεσών,</u> και σήμαιναν ουσιαστικά την έναρξη της σκληρής φάσης των εθνικών ανταγωνισμών. </span></i></b><br />
<br />
Οι ευάριθμες για την εποχή εκείνη ελληνοβλαχικές και σλαβόφωνες ελληνικές κοινότητες των Βελεσών, των Σκοπίων, της Αχρίδας αλλά και του Περλεπέ ακόμη, άρχισαν ν’ αντιμετωπίζουν μετά το 1860 σοβαρότατα προβλήματα από την ολοένα και μεγαλύτερη διείσδυση της βουλγαρικής κίνησης.<br />
<br />
Κατά τη διάρκεια της Κρητικής εξέγερσης (1866—1869) ενεργοποιήθηκε ιδιαίτερα το εξαρχικό στοιχείο της Μακεδονίας επωφελούμενο από την ανθελληνική στάση των κατά τόπους τουρκικών αρχών και μετά την καταστολή της, κατά την περίοδο των σκληρών διωγμών των Ελλήνων της Μακεδονίας, παρατηρήθηκε ομαδική απόσχιση των εξαρχικών από το πατριαρχείο.<br />
<br />
<i><span style="color: red;">Πραγματικά κατά την τετραετία 1866—1870 σημειώθηκε <b>ουσιαστική πρόοδος της βουλγαρικής διείσδυσης στη βορειότερη ζώνη του μακεδονικού χώρου</b>, αλλά και νοτιότερα ακόμη, κυρίως στις επαρχίες <b>Πολυανής</b>, <b>Μελενίκου </b>και στη γεωγραφική περιφέρεια της <b>Στρώμνιτσας</b>. </span></i><br />
<br />
<i><span style="color: blue;">Στις νοτιότερες όμως περιοχές της κεντρικής ζώνης <b>Βοδενών</b>, <b>Καστοριάς</b> και <b>Καϊλαρίων </b>οι </span></i><br />
<i><span style="color: blue;">βουλγαρικοί στόχοι <b>είχαν αποτύχει εντελώς.</b></span></i>Yauna Takabarahttp://www.blogger.com/profile/17739662848150917123noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4269458687331287220.post-14669668062577089392018-01-20T19:48:00.000+02:002018-01-20T19:48:25.659+02:00Παϊτούσκα - Μπαϊτούσκα- Payduska - Ο Θρακομακεδονικός Χορός που χορεύεται σέ όλη την Βαλκανική.<div style="color: blue; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLmuZ3l0QS71QeGBUGOShZpRmN6XqaOBY1r-gNjbA2OhyphenhyphenFKwy2iKVkTxmYX2vAMjwi50RGbqlX6tuemyKXCDz6-tGOIvhTpEmXfeJjcv1Q26yWtFA1J1RKv5GLP0Dn93FXb0u6_171MCEU/s1600/%25CE%2591%25CF%2581%25CF%2587%25CE%25B1%25CE%25AF%25CE%25BF%25CE%25B9-%25CF%2587%25CE%25BF%25CF%2581%25CE%25B5%25CF%2585%25CF%2584%25CE%25AD%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="384" data-original-width="800" height="191" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLmuZ3l0QS71QeGBUGOShZpRmN6XqaOBY1r-gNjbA2OhyphenhyphenFKwy2iKVkTxmYX2vAMjwi50RGbqlX6tuemyKXCDz6-tGOIvhTpEmXfeJjcv1Q26yWtFA1J1RKv5GLP0Dn93FXb0u6_171MCEU/s400/%25CE%2591%25CF%2581%25CF%2587%25CE%25B1%25CE%25AF%25CE%25BF%25CE%25B9-%25CF%2587%25CE%25BF%25CF%2581%25CE%25B5%25CF%2585%25CF%2584%25CE%25AD%25CF%2582.jpg" width="400" /></a><b><span style="font-size: x-small;"> </span></b><br />
<br />
<div style="text-align: right;">
<b><span style="font-size: xx-small;"> Χρ. Παπακώστα</span></b></div>
<b><div style="text-align: right;">
<b><span style="font-size: xx-small;"><u> Ο παραδοσιακός χορός στα Ντόπια Χωριά Ν. Δράμας<span style="font-size: x-small;">) </span></u></span></b></div>
</b></div>
<div style="text-align: right;">
<br /></div>
<span style="font-size: large;">Το χορό αυτό τον συναντούμε σε πολλά μέρη στη Θράκη και στη Μακεδονία <br />
σε διάφορες κινητικές και ρυθμικές μορφές (πεντάσημη, εξάσημη και επτάσημη).</span><br />
<br />
Στα χωριά του Νομού Δράμας μπορούμε να τη διακρίνουμε σε τρεις τάκους:<br />
<b><br />
</b><br />
<div style="color: red;">
<b>α) όπως χορεύεται στο Μοναστηράκι με τρία κουτσά βήματα δεξιά και αριστερά και εξάσημο μέτρο γνωστή και ως «Δράνοβσκα πάίτούσκα»)</b></div>
<br />
<div style="color: blue;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgc4l3C_zpP3Dj9P6zxz9cOUfyQ4meUrVX5hESJ8quH8FKiyLW87lW4N30BsjR0OOtKZ8rIm4A-4xSn_BlbcONKODUzwHdrLCoprP_ZCB0aCQzuWmpG4eiQLuaJexqDDrSnrdLW_9dqfFko/s1600/%25CE%2598%25CF%2581%25CE%25AC%25CE%25BA%25CE%25B7Veteris.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="153" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgc4l3C_zpP3Dj9P6zxz9cOUfyQ4meUrVX5hESJ8quH8FKiyLW87lW4N30BsjR0OOtKZ8rIm4A-4xSn_BlbcONKODUzwHdrLCoprP_ZCB0aCQzuWmpG4eiQLuaJexqDDrSnrdLW_9dqfFko/s200/%25CE%2598%25CF%2581%25CE%25AC%25CE%25BA%25CE%25B7Veteris.jpg" width="200" /></a><b>β) όπως χορεύεται στην Πετρούσα και τους Πύργους, δηλαδή σύμφωνα με τη θρακιώτικη τεχνική αλλά πάλι σε εξάσημο μέτρο</b></div>
<br />
<div style="color: #0c343d;">
<b>γ) όπως χορεύονταν πιο παλιά στον Ξηροπόταμο , δηλαδή με τρία κουτσά βήματα εμπρός και ένα πίσω. Πρέπει να σημειωθεί ότι στο Ξηροπόταμο επικράτησε να χορεύονται και οι δύο πρώτες παραλλαγές της «παϊτούσκας».</b></div>
<br />
Στο Μοναστηράκι και στον Ξηροπόταμο όταν η «(Μ)παϊτούσκα» χορεύεται σε κλειστό χώρο αποδίδεται αντικριστά. Κάτι ανάλογο συμβαίνει στην Ορεινή και στον Ξηρότοπο Σερρών στα χωριά αυτά όμως οι χορευτές πιάνονται με τις παλάμες των χεριών .<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
Ο Γ. Πραντσίδης υποστηρίζειότι ότι το όνομα του χορού «Μπαϊτούσκα» προέρχεται από την τουρκική λέξη «παϊτάκ» που σημαίνει κουτσός,<br />
λόγω δηλαδή των κουτσών βημάτων του χορού .<br />
<br />
<span style="color: red; font-size: large;">α. Γενικά στοιχεία</span><br />
Αποτελεί έναν από τους κυκλικούς χορούς, που χορεύεται από άνδρες και γυναίκες και το μέτρο του είναι 5/8. Είναι χορός που χορεύεται στα περισσότερα Θρακομακεδονικά χωρία αλλά με διαφορές στους βηματισμούς του.<br />
<br />
Κάτι παρόμοιο παρατηρείται και στην περιοχή της Πετρούσας<br />
<br />
Από τις συνεντεύξεις που πήρα από έναν μεγάλο αριθμό κατοίκων της Πετρουαας, πρέπει να σημειώσω ότι δεν υπάρχει ή ότι δεν έχουν σχέση με το θρακιώτικο στοιχείο. <br />
Αλλά. ούτε μπόρεσα να εξιχνιάσω την προέλευση αυτού του χορού.<br />
Οι ίδιοι τονίζουν πως αυτά τα πρωτοδιδάχθηκαν από τους παππούδες τους, οι οποίοι ήταν Ντοπίοι Μακεδόνες.<br />
<br />
<span style="color: red; font-size: large;">β.Ανάλυση βημάτων </span><br />
<br />
Στο (1 α) γίνεται αναπήδηση στο αριστερό με σήκωμα του δεξιού ποδιού προς τη φορά.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJpyY0tsa5-VdjH8MJuZAqSju-YxhCn7JzMeM5DQXd07qY8GpbyhOgK02xnTeqm3W1QTCNMeiuzOOr7YmcQXbb4GqGDjrmd8LYwQOHA1hIQvc2xWen2b-AzcIMM9mwzzyTWL0eryUxYgCf/s1600/%25CE%25A0%25CE%25B1%25CE%25B9%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2583%25CE%25BA%25CE%25B1.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJpyY0tsa5-VdjH8MJuZAqSju-YxhCn7JzMeM5DQXd07qY8GpbyhOgK02xnTeqm3W1QTCNMeiuzOOr7YmcQXbb4GqGDjrmd8LYwQOHA1hIQvc2xWen2b-AzcIMM9mwzzyTWL0eryUxYgCf/s320/%25CE%25A0%25CE%25B1%25CE%25B9%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2583%25CE%25BA%25CE%25B1.JPG" width="296" /></a></div>
<br />
<br />
Στο (1 β) το δεξί πατάει προς τη φορά.<br />
<br />
Στο (2α) γίνεται αναπήδηση στο δεξί με σήκωμα του αριστερού ποδιού, προς τη Φορά του κύκλου<br />
Στο (2β) το αριστερό πατάει προς τη Φορά.<br />
<br />
Στο (3α) γίνεται αναπήδηση στο αριστερό με σήκωμα του δεξιού ποδιού προς τη φορά.<br />
Στο (3β) το δεξί πατάει προς τηφφορά του κύκλου.<br />
<br />
Στο (4) τ ο αριστερό πατάει πάνω από το δεξί ενώ το δεξί λίγο ανασηκώνεται <br />
<br />
Στο (5) το δεξί πατάει με τα δάκτυλα στο κέντρο του κύκλου.<br />
<br />
Στο (6) το δεξί κάνει αναπήδηση ενώ το αριστερό σηκώνεται στον αέρα<br />
<br />
Στο (7) το αριστερό πατάει στη διάσταση αντίθετα από τη φορά, με τα δάκτυλα στο κέντρο του κύκλου.<br />
<br />
Στο (8α) το δεξί πόδι πατάει πάνω από το αριστερό και αντίθε-τα από τη φορά.<br />
Στο (8β) το αριστερό εκτελεί ένα μικρό βήμα αντίθετα από τη φορά.<br />
Στο (9α), (9β), (10α) και (10β) εκτελούμε όπως (8α) και (8β) αντίστοιχα.<br />
<br />
Στο (11α) κάνουμε αναπήδηση στο αριστερό και φέρουμε το δεξί μπροστά και στον αέρα.<br />
Στο (11 β) αφού πατήσει το δεξί κάνουμε αναπήδηση.<br />
<br />
Στο (12α) φέρουμε το αριστερό μπροστά και στον αέρα<br />
Στο (123) το αριστερό πατάει σε διάσταση με τα δάκτυλα στο κέντρο του κύκλου.<br />
<br />
Στο (13) το δεξί πατάει προς τα αριστερά ενώ το αριστερό σηκώνεται<br />
<br />
Στο (14) το αριστερό πατάει ξανά στη θέση του. <br />
<br />
Παρατήρηση<br />
<br />
Στα Βήματα 8-9-10 γίνεται μια κυκλική κίνηση των χεριών, ενώ βρίσκονται από κάτω με λύγισμα στους αγκώνες εκτελούν την κίνηση.<br />
Η ίδια κίνηση των χεριών γίνεται και στο 13o και 14o βήμα<br />
<br />
<div style="color: red;">
<span style="font-size: large;">γ. Μέθοδος διδασκαλίας</span></div>
<br />
Εφαρμόζοντας την προχωρητική μερική μέθοδο και ενώ έχουμε διδάξει τα διπλοπηδήματα, προχωρούμε στην σύνθεσή του με τα απλά βήματα που γίνονται από το 8 - 10° βήμα.<br />
<br />
Στη συνέχεια διδάσκουμε τα πετάγματα των ποδιών, που γίνονται προς το κέντρο του κύκλου.<br />
Την εκμάθηση των χεριών την διδάσκουμε μετά την ολοκλήρωση του χορού.<br />
<br />
<br />
Δεν θα ήθελα να σας κουράσω με αμέτρητα οπτικοακουστικά δημοσιεύματα τα οποία θα βρείτε στο youtube.<br />
Θέλω όμως να σας παραθέσω μερικά ενδεικτικά που θεωρώ αντιπροσωπευτικά.<br />
<br />
<br />
<br />
Yauna Takabarahttp://www.blogger.com/profile/17739662848150917123noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-4269458687331287220.post-55735436505528175772018-01-20T19:22:00.000+02:002018-01-20T19:22:16.272+02:00Οι Μακεδόνες και η Επανάσταση 1821: ΟΙ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΤΟΥ 19ου ΑΙΩΝΑ <table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoLVou6mux7dqQtP-tF4GPBYNZRaC7uo_fBeQazC9ZHkl39Sd8d2tNjqGt7fg9R9BYkGg4MTYn53Ad6IlQdA-z-tT4NHlF4DheCXQ1T7JCHxL0p7ZTJHJJP8EagcYQh1SMnWtWo0-PvyBw/s1600/%CE%9A%CE%B1%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%B7%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoLVou6mux7dqQtP-tF4GPBYNZRaC7uo_fBeQazC9ZHkl39Sd8d2tNjqGt7fg9R9BYkGg4MTYn53Ad6IlQdA-z-tT4NHlF4DheCXQ1T7JCHxL0p7ZTJHJJP8EagcYQh1SMnWtWo0-PvyBw/s1600/%CE%9A%CE%B1%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%B7%CF%82.jpg" width="231" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: blue;"><b>Ο ΜΑΚΕΔΟΝΑΣ<br />Αγωνιστής και Ιστορικός του 1821<br />Νικόλαος Κασομούλης<br />(1795-1872)<br />από το Πισοδέρι Φλώρινας </b></span></td><td class="tr-caption" style="text-align: center;"></td></tr>
</tbody></table>
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>EL</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:EnableOpenTypeKerning/>
<w:DontFlipMirrorIndents/>
<w:OverrideTableStyleHps/>
<w:UseFELayout/>
</w:Compatibility>
<w:DoNotOptimizeForBrowser/>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><br />
<div style="text-align: right;">
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="false"
DefSemiHidden="false" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="371">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footnote text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="header"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footer"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index heading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="table of figures"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="envelope address"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="envelope return"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footnote reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="line number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="page number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="endnote reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="endnote text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="table of authorities"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="macro"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="toa heading"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Closing"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Signature"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Message Header"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Salutation"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Date"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text First Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text First Indent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Heading"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Block Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Hyperlink"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="FollowedHyperlink"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Document Map"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Plain Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="E-mail Signature"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Top of Form"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Bottom of Form"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal (Web)"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Acronym"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Address"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Cite"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Code"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Definition"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Keyboard"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Preformatted"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Sample"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Typewriter"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Variable"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal Table"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation subject"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="No List"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Contemporary"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Elegant"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Professional"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Subtle 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Subtle 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Balloon Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Theme"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" QFormat="true"
Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" QFormat="true"
Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" QFormat="true"
Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" QFormat="true"
Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" QFormat="true"
Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" QFormat="true"
Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="41" Name="Plain Table 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="42" Name="Plain Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="43" Name="Plain Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="44" Name="Plain Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="45" Name="Plain Table 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="40" Name="Grid Table Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46" Name="Grid Table 1 Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51" Name="Grid Table 6 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52" Name="Grid Table 7 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46" Name="List Table 1 Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51" Name="List Table 6 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52" Name="List Table 7 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 6"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Normale Tabelle";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:8.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:107%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri",sans-serif;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;}
</style>
<![endif]--><span style="color: blue;">ΒΑΪΑ Ε. ΔΡΑΓΑΤΗ</span><br />
<span style="color: blue;">Μεταπτυχιακή Διπλωματική Εργασία </span><br />
<span style="color: blue;">Επιβλέπων Καθηγητής Βασίλης K. Γούναρης </span><br />
<div style="text-align: right;">
<span style="color: blue;">Α.Π.Θ </span><br />
<span style="color: blue;">ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2010</span></div>
<br />
<span style="color: blue;"><br /></span>
<br />
<div style="text-align: left;">
<span style="color: blue;"><span style="font-size: large;"><br /></span></span>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><span style="font-size: large;">ΟΙ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ </span></span><br />
<span style="color: blue;"><span style="font-size: large;">ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΤΟΥ 19ου ΑΙΩΝΑ </span></span></div>
</div>
</div>
<div style="text-align: right;">
<br /></div>
<div style="text-align: right;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
<br />
<span style="color: blue;"><i><b><span style="font-size: x-large;">Οι Μακεδόνες στην ελληνική πολιτική σκηνή. </span></b></i></span><br />
<br />
Από την πρώτη στιγµή της εκδήλωσης των κατά τόπους επαναστατικών κινηµάτων, προέκυψε η ανάγκη για τη συγκρότηση µιας «<span style="color: blue;"><b>επαναστατικής αρχή</b></span>ς», <u>που θα αναλάµβανε να αντικαταστήσει τις οθωµανικές αρχές και να οργανώσει τις πολεµικές επιχειρήσεις,</u> µε σκοπό την αποτελεσµατική διεξαγωγή τους.</div>
<div style="text-align: left;">
Όπως ήταν φυσικό, πρώτοι φορείς εξουσίας αναδείχθηκαν οι τοπικές αρχές.<br />
Τις συνιστούσαν οι οµάδες των ανώτερων κοινωνικών τάξεων, έτσι όπως είχαν διαµορφωθεί κατά την τελευταία φάση της τουρκοκρατίας.<br />
<br />
<a name='more'></a><br />
Στην κορυφή αυτής της κοινωνικής διαστρωµάτωσης βρίσκονταν οι προύχοντες, ο κλήρος, οι Φαναριώτες και οι αρχηγοί των ενόπλων οµάδων.<br />
Στη µέση είχε τοποθετηθεί η αστική τάξη, εκ των παροικιών κυρίως, και στη χαµηλότερη βαθµίδα ο αγροτικός πληθυσµός, οι τεχνίτες, οι µικρέµποροι, οι κτηνοτρόφοι, που ήταν και η συντριπτική πλειοψηφία.<br />
<b>Κατά τον απελευθερωτικό αγώνα η κοινωνική ιεραρχία δεν ανατράπηκε</b>•<br />
αντίθετα, οι κατά τόπους παραδοσιακές δυνάµεις, που διέθεταν οικονοµική, κοινωνική, πολιτική ή στρατιωτική ισχύ, <u><b>επιβίωσαν και εξήλθαν πιο δυνατές</b></u>.<br />
<br />
Οι ηγετικές αυτές οµάδες, κατά την περίοδο της οθωνικής µοναρχίας, οπότε τέθηκαν τα θεµέλια της οργάνωσης του νεοελληνικού κράτους σε όλους τους τοµείς, <u><b>προσπάθησαν να επιβληθούν</b></u>, τονίζοντας ιδιαιτέρως τη συµβολή τους στην επανάσταση.<br />
Επίσης, ευελπιστούσαν όχι µόνο να διατηρήσουν την προνοµιακή µεταχείριση που απολάµβαναν υπό το οθωµανικό καθεστώς αλλά και να τη διευρύνουν.<br />
<br />
<i><b>Ερχόµενος ο Όθωνας και τα µέλη της Αντιβασιλείας στην Ελλάδα είχαν πλήρη επίγνωση της πολιτικής κατάστασης που επικρατούσε.</b></i><br />
<br />
Η χώρα, µετά τη <span id="goog_121391396"></span>δολοφονία του Κ<span id="goog_121391397"></span>αποδίστρια, βρισκόταν σε περίοδο «<b>αναρχίας</b>».<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkXSIQz_rJrBArwHW7hCmJ6xPKE-8T-GYOzUqE6ERn2ukhp5N5j-XlrKm9ga3vjaR8IT-r9yo2fTUvMAj3_XoEhvO-hyOlgEoiEiYFoA-PMY6yLE7Cdyb3-miK3GfKj9yMgSBIena91sDC/s1600/%CE%9A%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%B4%CE%AF%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%B1%CF%82+%CE%B4%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CF%86%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%B1.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="211" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkXSIQz_rJrBArwHW7hCmJ6xPKE-8T-GYOzUqE6ERn2ukhp5N5j-XlrKm9ga3vjaR8IT-r9yo2fTUvMAj3_XoEhvO-hyOlgEoiEiYFoA-PMY6yLE7Cdyb3-miK3GfKj9yMgSBIena91sDC/s1600/%CE%9A%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%B4%CE%AF%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%B1%CF%82+%CE%B4%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CF%86%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%B1.JPG" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><i><b>Η δολοφονία του Καποδίστρια.</b></i></td></tr>
</tbody></table>
Κυριαρχούσαν έντονες συνθήκες πολιτικού ανταγωνισµού από τις διάφορες στρατιωτικοπολιτικές φατρίες που είχαν οδηγήσει τη χώρα σε έναν ακόµα εµφύλιο, προκειµένου η καθεµιά να επωφεληθεί από τις περιστάσεις και να διαχειριστεί την εξουσία.<br />
<br />
Ο Νικόλαος ∆ραγούµης στο έργο του <b>Ιστορικαί Αναµνήσεις </b>περιέγραψε µε εξαιρετικό τρόπο την εικόνα της εποχής. <br />
<br />
<span style="color: blue;"><i>Και ταύτα µεν δή ταύτα λήγοντος του 1832 έτους. </i></span><br />
<span style="color: blue;"><i>Εί δε τις φιλοπραγµονών αναδράµη εις την ιστορίαν του αγώνος όπως αναζητήση καιρούς παραλλήλους προς τους επιστάντας το έτος τούτο, δεν θα βραδύνη να πεισθή ότι κυκεών παθών, ερίδων, στάσεων, εκδικήσεων, εµφύλιων σπαραγµών, ανόµων διοικήσεων, ανοµωτέρων συνελεύσεων, ξενικών επεµβάσεων, προσβολών κατά της εθνικής αξιοπρέπειας, εξευτελισµού δηµοσίων και ιδιωτικών χαρακτήρων, δηµεύσεως των δικαιωµάτων του λαού, διαρπαγής των κοινών, κυκεών, λέγω, οίος ο µετά θάνατον του Κυβερνήτου, ουδέποτε, ουδ’ επί των δεινοτάτων περιπετειών, κατήσχυνε την Ελλάδα. </i></span><br />
<span style="color: blue;"><i>Θα πεισθή προς τούτοις ότι ουδείς πλέον εκήδετο της πατρίδος, ότι απεσβέση και ο τελευταίος της φιλοπατρίας σπινθήρ και ότι πάντες φρόντιζε περί των ιδίων. </i></span><br />
<span style="color: blue;"><i> </i></span><br />
<u>Η ανάγκη να επέλθει η τάξη και η ειρήνη στο εσωτερικό της χώρας, ήταν πλέον επιτακτική.</u> Συνεπώς, πρώτιστο µέληµα ήταν να εξαληφθούν «τ<b>α πολυάριθµα των προτέρων και εσχάτων δυστυχηµάτων ίχνη</b>».<br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZlNv4LPiFHB4f2BU407qW7x4DDC2xfgE7hrij7TaalbbAHtvvUB02OPwRNkMa69hIIT9Kuek6aoTK1W0tDwHarsfatcIOy8G-PiB1mlUQQxJo6QzGAC1Iel6l-l5XQ8nazk9KMLrIurIz/s1600/%CE%92%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BB%CE%B5%CF%8D%CF%82+%CE%8C%CE%B8%CF%89%CE%BD+Otto+Grecia+despedida.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZlNv4LPiFHB4f2BU407qW7x4DDC2xfgE7hrij7TaalbbAHtvvUB02OPwRNkMa69hIIT9Kuek6aoTK1W0tDwHarsfatcIOy8G-PiB1mlUQQxJo6QzGAC1Iel6l-l5XQ8nazk9KMLrIurIz/s1600/%CE%92%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BB%CE%B5%CF%8D%CF%82+%CE%8C%CE%B8%CF%89%CE%BD+Otto+Grecia+despedida.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: blue;"><b>Ο Βασιλεύς Όθων.</b></span></td></tr>
</tbody></table>
Για να µπορέσει η νέα αρχή να ελέγξει τις πολιτικές δυνάµεις σε µια κοινωνία µε πολυκεντρικό χαρακτήρα και να επιβληθεί ως η µόνη νόµιµη πολιτική εξουσία, <b> </b><br />
<b>έπρεπε εξαρχής να συγκροτήσει τη νέα κρατική µηχανή,</b><br />
βάσει των δυτικών προτύπων,<br />
εφαρµόζοντας το σύστηµα της απόλυτα συγκεντρωτικής διοίκησης,<br />
<b>κατά την οποία ο µονάρχης ήταν αρχηγός της εκάστοτε κυβέρνησης. </b><br />
<br />
Το νέο καθεστώς που επιβαλλόταν από τον <b>Όθωνα και την Αντιβασιλεία συµφωνούσε µε το ευρύτερο πολιτικό πλαίσιο της εποχής,</b><br />
<u>καθώς εξέφραζε το πνεύµα του ευρωπαϊκού απολυταρχισµού. </u><br />
<br />
Στην ελληνική κοινωνία, ωστόσο,<br />
αυτή η προσπάθεια επιβολής της απόλυτης µοναρχίας από το παλάτι<br />
<i><b> ώθησε το σύνολο σχεδόν των κοινωνικών τάξεων</b></i><br />
<i><b> να ενταχθεί σε κάποιο νέο πελατειακό δίκτυο, </b></i><br />
για να αντιµετωπίσει την κρατική αυθαιρεσία, όπως ισχυριζόταν.<br />
<br />
Η επανάσταση είχε επιφέρει αλλαγές στο παραδοσιακό πελατειακό σύστηµα και στις οικογενειακές φατρίες της προεπαναστατικής περιόδου, διότι<br />
<b>πρώτον άλλαξε το καθεστώς,</b><br />
<b>δεύτερον παρεισέφρησαν σ’ αυτές και οι οµάδες των ετεροχθόνων</b> και<br />
<b>τρίτον, ήταν πλέον έντονος ο ανταγωνισµός των εκπροσώπων των τριών ευρωπαϊκών δυνάµεων</b>,<br />
που έγιναν επίκεντρο µηχανορραφιών και προστάτες των ελληνικών κοµµάτων.<br />
<br />
Ταυτόχρονα, όµως, και οι ίδιοι οι Βαυαροί αναγκάστηκαν να προσαρµόσουν εν µέρει την πολιτική τους σύµφωνα µε τις παραδοσιακές σχέσεις των ηγετικών οµάδων µεταξύ τους και µε τις ξένες ∆υνάµεις.<br />
Αυτές, ακριβώς, οι άτυπες σχέσεις εξυπηρετούσαν τα συµφέροντα τόσο των πατρώνων όσο και των πελατών µέσα στις νέες συνθήκες που διαµορφώθηκαν.<br />
Οι µεν πρώτοι γιατί, χάρη στην υποστήριξη των πελατών τους µπορούσαν να έχουν τα ερείσµατα εκείνα που τους επέτρεπαν να ελέγχουν την εξουσία και να διαθέτουν ισχύ, οι δε πελάτες, γιατί η ένταξη τους σε ένα δίκτυο πελατείας-προστασίας τους παρείχε, έστω και πρόσκαιρα, τη δυνατότητα να ικανοποιήσουν τις προσδοκίες τους.<br />
<br />
Κάτω από αυτές τις συνθήκες, όταν ανέλαβε η αντιβασιλεία την εξουσία, προτεραιότητά της έθεσε την οργάνωση των ελληνικών ενόπλων δυνάµεων.<br />
<br />
<span style="color: blue;"><i>Οι αρµατολοί και οι κλέφτες της προεπαναστατικής περιόδου, αποτελούσαν µια ιδιαίτερη κοινωνική οµάδα που είχε δύναµη και εξουσία, την οποία στο παρελθόν αντλούσε τόσο από τις οθωµανικές όσο και από τις ελληνικές τοπικές αρχές, µέσα στο πλαίσιο αµοιβαίων εξυπηρετήσεων και συµφερόντων. </i></span><br />
<br />
<b>Οι καπετάνιοι </b>που ήλεγχαν τους στρατιώτες, καθώς δεν υπήρχε καµιά κεντρική οργάνωση και καθοδήγηση, <b>διέθεταν οπλική ισχύ που τους καθιστούσε πολύτιµους για τα στρατιωτικά και πολιτικά δίκτυα.</b><br />
<br />
Τα ένοπλα αυτά σώµατα απετέλεσαν τη βάση του ελληνικού στρατού στην επανάσταση του 1821, αλλά, µετά τις πρώτες νίκες τους στα πεδία των µαχών, άρχισαν σιγά-σιγά να αποκτούν περισσότερη δύναµη και να διεκδικούν τη συµµετοχή τους στη διαχείριση των πολιτικών υποθέσεων.<br />
<br />
Παρακινηµένοι από διαφορετικές φιλοδοξίες και βλέψεις για το υπό διαµόρφωση ανεξάρτητο ελληνικό κράτος στράφηκαν εναντίον των παραδοσιακών ηγετικών οµάδων και αναµείχθηκαν στους εµφύλιους αλληλοσπαραγµούς.<br />
<br />
<b>Η αµοιβαία ανάγκη των οπλαρχηγών να έχουν πολιτικούς συµµάχους και των προεστών να έχουν ένοπλη υποστήριξη ώθησε στη στενή συνεργασία των δύο οµάδων. </b><br />
<br />
Σ’ αυτήν την πολιτική διαµάχη, υπολογίσιµη οµάδα «<b>πελατών</b>» αποτέλεσαν και <span style="color: blue;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b>τα µακεδονικά στρατεύµατα</b></span></span>, των οποίων η δράση και η αξία ήταν ευρέως γνωστή στους επικεφαλής των δικτύων αυτών και των «<b>επαναστατικών αρχών</b>» στη Νότια Ελλάδα.<br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhErm6DlCMdO11tLrhPl6xZIaCMpbliHSGeyx4jJGwWX58uN-jVwT86MW2JxRHxi5CvtvhNJaIac4QxlG7gHy-1Z_-ggClaP7YKU3aHnrpZJjrn7k1cUvISaVogOYJSOGvpP9nXiAJtAdPS/s1600/%CE%9A%CE%B1%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%AC%CF%83%CE%BF%CF%82%CE%A4%CE%AC%CF%83%CE%BF%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhErm6DlCMdO11tLrhPl6xZIaCMpbliHSGeyx4jJGwWX58uN-jVwT86MW2JxRHxi5CvtvhNJaIac4QxlG7gHy-1Z_-ggClaP7YKU3aHnrpZJjrn7k1cUvISaVogOYJSOGvpP9nXiAJtAdPS/s1600/%CE%9A%CE%B1%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%AC%CF%83%CE%BF%CF%82%CE%A4%CE%AC%CF%83%CE%BF%CF%82.jpg" width="148" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: blue;"><b>Ο Μακεδόνας Οπλαρχηγός<br />Αναστάσιος Καρατάσος<br />(1764-1830)</b></span></td></tr>
</tbody></table>
<b> </b><span style="color: blue;"><i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b>Οι Μακεδόνες στρατιώτες,</b> υπό την αρχηγία του Αναστάσιου Καρατάσου και του Αγγελή Γάτσου,</span></i></span><br />
<span style="color: blue;"><i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> <u>µε την παρότρυνση του οπλαρχηγού Ιωάννη Μακρυγιάννη,</u></span></i></span><br />
<span style="color: blue;"><i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><u> µε τον οποίο τους ένωναν δεσµοί φιλίας</u>, </span></i></span><br />
<span style="color: blue;"><i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">πήραν µέρος στις επιχειρήσεις <br /><u><b>υποστηρίζοντας τον πολιτικό της Ύδρας Γεώργιο Κουντουριώτη.</b> </u></span></i></span><br />
<br />
Με τον τελευταίο, άλλωστε, διατηρούσαν φιλικές σχέσεις από την εποχή που <span style="color: blue;"><b>τα µακεδονικά στρατεύµατα </b></span>βρέθηκαν στην Ύδρα για να την υπερασπίσουν από τους Οθωµανούς.<br />
<br />
<span style="color: blue;"><i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Καταλυτικός ήταν και ο ρόλος που έπαιξαν <u><b>οι σλαβόφωνοι πολεµιστές</b></u> σ’ αυτή τη φάση του αγώνα µε αρχηγό τον Χατζηχρήστο επίσης στο πλευρό του Κουντουριώτη. </span></i></span><br />
<br />
Αυτή την ισχυρή σχέση των άτακτων παλικαριών µε τους καπετάνιους τους, ιδιαίτερα έτσι όπως εξελίχθηκε την περίοδο του επαναστατικού πολέµου και των εµφυλίων συρράξεων, θέλησε να αλλάξει ο Καποδίστριας στην προσπάθεια του να οργανώσει ένα τακτικό στρατό.<br />
<br />
Ο Κυβερνήτης, θέτοντας ως στόχο την τακτική διακυβέρνηση της χώρας και την εξασφάλιση της σταθερότητας, προσπάθησε να οργανώσει το κράτος µε συγκεντρωτική πολιτική.<br />
<b>Απαραίτητη προϋπόθεση για την επίτευξη του σχεδίου του, ήταν η δηµιουργία ενός πειθαρχηµένου και πιστού στην κυβέρνηση στρατού και η αποδυνάµωση των τοπικών φορέων εξουσίας.</b><br />
<b> </b>Έτσι λοιπόν, συγκέντρωσε υπό τη σκέπη της δικής του εξουσίας ορισµένες από τις φατρίες και τους τοπικούς συνασπισµούς και σχηµάτισε µια οµάδα οπαδών.<br />
Ωστόσο, η έλλειψη ερεισµάτων και συναίνεσης από τις κοινωνικές τοπικές δυνάµεις, η εύνοια που έδειξε προς τους συγγενείς του και τους ετερόχθονες, ο παραγκωνισµός των αξιωµατικών αλλά και η εµπλοκή των αντιπροσώπων των ξένων ∆υνάµεων υπέρ και κατά του Κυβερνήτη, επέτειναν την αντιπολίτευση εναντίον του από µια ετερόκλητη συµµαχία.<br />
<br />
Στον αντίποδα, λοιπόν, της πολιτικής του βρίσκονταν όλες οι αντικαποδιστριακές φατρίες, που στην πραγµατικότητα δεν είχαν ούτε κοινό αρχηγό ούτε κοινή πολιτική γραµµή.<br />
Τις ένωνε αφενός ο παραµερισµός τους από την εξουσία αφετέρου το αίτηµα της συνταγµατικής αρχής µε βάση τα δυτικά πρότυπα και τα επαναστατικά κινήµατα που αναστάτωναν την Ευρώπη το 1830.<br />
Τα µηνύµατα τους έφθασαν στην Ελλάδα και οι οπαδοί του, µε πρόσχηµα την παραχώρηση συντάγµατος, άρχισαν συστηµατικό πόλεµο εναντίον της απολυταρχικής πολιτικής του Καποδίστρια. <br />
Η δριµεία αντιπολίτευση των συνταγµατικών εκδηλώθηκε µε τοπικά κινήµατα και εξεγέρσεις µε κύρια στασιαστικά κέντρα τη Μάνη, την Ύδρα και τις Σπέτσες.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPrwIp9Yu0N7FM0yV5TVeEz6jAV5oF1VWw8AUliRnHe9S6CsIYIx3EFESnAcgcjUvlGWW6yagiMWFoZ403TcffegdyJcMzvibPdURcvLOT_-Fwtm64aWoJkI9KyuNBiuYcaDNC4C8FQOJV/s1600/%CE%9A%CE%B1%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%AC%CF%83%CE%BF%CF%82+%CE%A4%CF%83%CE%AC%CE%BC%CE%B7%CF%82+1854.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPrwIp9Yu0N7FM0yV5TVeEz6jAV5oF1VWw8AUliRnHe9S6CsIYIx3EFESnAcgcjUvlGWW6yagiMWFoZ403TcffegdyJcMzvibPdURcvLOT_-Fwtm64aWoJkI9KyuNBiuYcaDNC4C8FQOJV/s1600/%CE%9A%CE%B1%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%AC%CF%83%CE%BF%CF%82+%CE%A4%CF%83%CE%AC%CE%BC%CE%B7%CF%82+1854.jpg" width="205" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><i><b><u>Πρωταγωνιστικό ρόλο στα γεγονότα είχαν και οι Μακεδόνες</u> </b></i></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><i><b>µε τον <span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Τσάµη Καρατάσο</span>,</b></i></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><i><b> από το χώρο των δυσαρεστηµένων στρατιωτών. </b></i></span></div>
<br />
Κατατάχθηκαν στους <u>καποδιστριακούς ηµιτακτικούς σχηµατισµούς</u> αλλά δεν είχαν αποβάλλει τη συµπεριφορά του πρότερου αρµατολικού βίου τους.<br />
<br />
Επικεφαλής δυσαρεστηµένων αξιωµατικών της χιλιαρχίας του και Ρουµελιωτών, που ήταν συγκεντρωµένοι στην Ελευσίνα, στασίασε το 1831, αλλά οι συντονισµένες κινήσεις της Κυβέρνησης κατέπνιξαν την ανταρσία του και ο ίδιος κατέφυγε από τη Στερεά Ελλάδα στην οθωµανική επικράτεια. <br />
<br />
<u>Η αντικυβερνητική προπαγάνδα </u>στα στρατιωτικά σώµατα είχε καλλιεργηθεί προηγουµένως από τους πράκτορες των Υδραίων και τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο, που γνώριζαν πως <u>µόνο µε τη συνδροµή των ρουµελιώτικων και των ατάκτων σωµάτων θα έπεφτε η κυβέρνηση. </u><br />
<br />
<span style="color: blue;">Μέσα σε σύντοµο χρονικό διάστηµα, ωστόσο, ο <b>Καρατάσος </b>επιχείρησε να επαναλάβει το κίνηµα του, χωρίς αποτέλεσµα. </span><br />
<br />
Αυτή τη φορά κατέφυγε στην Ύδρα. <br />
∆εν έχει σηµασία τόσο η παρουσίαση των πολεµικών συγκρούσεων όσο η ερµηνεία τους. <br />
Στο κίνηµα συµµετείχαν πολλοί αξιωµατικοί που εξέφραζαν τη δυσαρέσκεια τους για όσους συναδέλφους τους είχαν ευνοηθεί από τον Κυβερνήτη αλλά και για τις καθυστερηµένες καταβολές των µισθών τους. <br />
Από την άλλη, όµως, το συγκεκριµένο κίνηµα, κατεστάλη κυρίως από κάποιους δυσαρεστηµένους αντικαποδιστριακούς αξιωµατικούς και όχι από τους ευνοηµένους του καθεστώτος. <br />
<br />
Μέσα από το γεγονός αυτό φάνηκαν οι κακές σχέσεις µεταξύ των αξιωµατικών και του Καποδίστρια αλλά, κυρίως, πως κάποιοι διεκδικούσαν περισσότερα αξιώµατα και βαθµούς. <br />
<span style="color: blue;"><i>Ο Καρατάσος πρωτοστάτησε ως «<b>συνταγµατικός</b>» ταγµατάρχης, όµως στην πραγµατικότητα δεν αντέδρασε από «συνταγµατική» ιδεολογία, αλλά αποσκοπώντας σε προαγωγή, µολονότι γνώριζε πως είχε τιµηθεί µε το αξίωµα που κατείχε αδικώντας άλλους, εξίσου ή και καλύτερους στρατιωτικούς και µάλιστα φιλοκυβερνητικούς.</i></span><br />
<br />
Αλλά και οι ταγµατάρχες που βοήθησαν την κυβέρνηση εναντίον των κινηµατιών έδρασαν και αυτοί κυρίως για να διατηρήσουν τις οικονοµικές και κοινωνικές απολαβές που τους παρείχε η θέση τους στο στράτευµα.<br />
<br />
<span style="color: blue;"> Αποτέλεσµα της <b>«συνταγµατικής αντιπολίτευσης»</b> ήταν <b>η δολοφονία του Καποδίστρια</b> και οι εµφύλιες συγκρούσεις που ακολούθησαν και αποσύνθεσαν πλήρως το κράτος. </span><br />
<br />
Ο υπάρχων τακτικός και ο άτακτος στρατός διαλύθηκαν εξαιτίας της έλλειψης των απαραίτητων πόρων για τη µισθοδοσία και τη συντήρησή τους.<br />
Οι ένοπλοι, σχεδόν στον σύνολο τους, τέθηκαν υπό την καθοδήγηση των αρχηγών τους και έγιναν έρµαιο και υποχείριο των αντιµαχόµενων πολιτικών φατριών για την προάσπιση των προσωπικών συµφερόντων τους από τον εκάστοτε προστάτη τους.<br />
Παράλληλα, όµως, απέκτησαν εξουσιαστικό ρόλο.<br />
Είχαν τη δυνατότητα, όταν δεν ικανοποιούνταν οι προσδοκίες τους, µέσω των πελατειακών διασυνδέσεων τους µε τους πολιτικούς, να χρησιµοποιούν την δύναµη των όπλων για να επιτυγχάνουν το στόχο τους.<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYEnM5lC_F1a-UvyheGIYFu_yNAluCOySpO8I2cXMFtUVFVNxv5Uk73sQbA3FpHZD401HFK58RciNiLliHG0m4ic5h6HQXs_64wJLL52aV7jZ9fWsV-3DrvxgoafzutX9CTLGTcnO1mKjg/s1600/%CE%9B%CE%B1%CF%83%CF%83%CE%AC%CE%BD%CE%B7%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYEnM5lC_F1a-UvyheGIYFu_yNAluCOySpO8I2cXMFtUVFVNxv5Uk73sQbA3FpHZD401HFK58RciNiLliHG0m4ic5h6HQXs_64wJLL52aV7jZ9fWsV-3DrvxgoafzutX9CTLGTcnO1mKjg/s1600/%CE%9B%CE%B1%CF%83%CF%83%CE%AC%CE%BD%CE%B7%CF%82.jpg" width="143" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: blue;"><b>Ο Κοζανίτης Φιλικός<br />Γεώργιος Λασσάνης<br />(1793 - 1870)</b></span> </td></tr>
</tbody></table>
<br />
<span style="color: blue;"><b>Ο Γεώργιος Λασάνης, ισχυρίστηκε ότι για το χρονικό διάστηµα 1831-1833, δεν υπήρχε «εθνικός στρατός, µε ορισµένη διοίκηση και στόχους, αλλά στίφη, που δρούσαν για ιδιοτελείς σκοπούς».</b></span> <br />
<br />
<span style="color: blue;"><i>Αν παρατηρητής […] πατήση κατά την εποχήν ταύτην το έδαφος της Ελλάδος […] εις µάτην θα περιστρέψη τους οφθαλµούς του να ιδή καν σκιάν οργανισµένου στρατού! Αντί τούτου θ’ απαντήση αγέλας οπλοφορούντων ανθρώπων, οδηγηµένων από θηριώδεις αρχηγούς, λεηλατούντων πόλεις µόλις ανεγειροµένας εκ των ερειπίων των, κατερηµονόντων ολοκλήρους επαρχίας, πυρπολούντων πολίσµατα, διαρπαζόντων αφειδώς τα θρέµµατα, βασανιζόντων ανηλεώς αθώους πολίτας, καταστρεφόντων, αργυρολογούντων, εις ένα λόγον φερόντων φρίκην και τρόµον καθ’ όλην την επικράτειαν και αναγκαζόντων τους δυστυχείς κατοίκους να ζητώσιν άσυλον εις τους Τούρκους. </i></span><br />
<br />
Η έκρυθµη αυτή κατάσταση ήταν γνωστή στους Βαυαρούς, που έκριναν ότι η οργάνωση και η σύσταση των στρατιωτικών σωµάτων του νεοσύστατου ελληνικού κράτους, έπρεπε να γίνει από τους ίδιους, από τους λοιπούς ∆υτικοευρωπαίους και τους εξευρωπαϊσµένους ετερόχθονες έλληνες επαγγελµατίες.<br />
<br />
<span style="color: blue;"><i> Η καθολική αποστράτευση των ατάκτων από τους βαυαρούς αντιβασιλείς, το Μάρτιο του 1833, και η στρατολόγηση 3.500 ανδρών από τα γερµανικά κρατίδια είχε αποφασιστεί από τον ίδιο τον βασιλιά της Βαυαρίας Λουδοβίκο, ενώ ο Όθωνας και η αντιβασιλεία ήταν ακόµα στο Μόναχο. </i></span><br />
<br />
Η διάλυση των στρατολογηµένων από τα κόµµατα αγωνιστών και η αντικατάσταση τους από ένα δυτικού τύπου τακτικό στρατό αποτελούµενο από ξένους, εξυπηρετούσε πολλά πολιτικά συµφέροντα.<br />
<br />
Το βασικότερο ήταν ότι αφαιρούσαν τη δύναµη, το κύρος και την εξουσία που είχαν αποκτήσει οι πολεµιστές µέσα από τις στρατιωτικές τους υπηρεσίες κατά τη διάρκεια του αγώνα.<br />
∆εύτερον, στερούσαν από τα πολιτικά κόµµατα τη στρατιωτική τους πελατεία• την ισχυρή, ανεξάρτητη και υπολογίσιµη δύναµη που τα παρείχε διαπραγµατευτική ισχύ έναντι της βασιλικής κυβέρνησης.<br />
<br />
Στόχος τους, επίσης, ήταν να αποκτήσουν ένα στράτευµα πειθαρχηµένο και υπάκουο στην κεντρική εξουσία, αµέτοχο στους κοµµατικούς και στους τοπικούς ανταγωνισµούς, που θα επέβαλε την τάξη και την ασφάλεια στο εσωτερικό της χώρας, ενώ παράλληλα θα ήταν σε θέση να ισχυροποιεί τη βασιλική κυβέρνηση απέναντι σε όλους τους πολιτικούς αντιπάλους της.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<b>Ο απόλυτος έλεγχος του στρατού εξασφαλίσθηκε, </b></div>
<div style="text-align: center;">
<b>επιπλέον,</b></div>
<div style="text-align: center;">
<b> µε την τοποθέτηση Βαυαρών</b></div>
<div style="text-align: center;">
<b> σε όλες τις καίριες στρατιωτικές θέσεις.</b></div>
<br />
Με αυτό τον τρόπο το επικουρικό βαυαρικό σώµα τη συγκεκριµένη εποχή αποτέλεσε από τη µια πλευρά ένα έµπιστο στήριγµα του θρόνου και των κυβερνητικών επιλογών του και από την άλλη παρείχε γνώσεις και τεχνική κατάρτιση στους στρατιώτες.<br />
<br />
Η αποστράτευση των ατάκτων εκτός από τις πολιτικές είχε και κοινωνικές συνέπειες, καθώς η πλειοψηφία των οπλαρχηγών έµεινε ανεπάγγελτη.<br />
<br />
Ένα µέρος των ανδρών που δεν κατατάχθηκαν στους νέους στρατιωτικούς σχηµατισµούς, ιδιαί<br />
τερα οι καπετάνιοι από την Ήπειρο, τη Θεσσαλία και τη Μακεδονία, εγκαταστάθηκε στις παραµεθόριες επαρχίες της χώρας που έγιναν µόνιµα κέντρα αναταραχών και στρατολόγησης µισθοφόρων.<br />
<i><b>Οι <u>δυσαρεστηµένοι </u>και οι ενδεείς στρατιώτες που δεν ανταµείφθηκαν για τη συνεισφορά τους στον Αγώνα, όπως φιλοδοξούσαν, <u>επάνδρωσαν τις τάξεις των ληστοσυµµοριών.</u></b></i><br />
<br />
Οι επιφανείς όµως οπλαρχηγοί εκµεταλλεύτηκαν τις πολιτικές τους διασυνδέσεις και κατέλαβαν προνοµιακές θέσεις είτε στο στρατιωτικό µηχανισµό, είτε στο διοικητικό και πολιτικό.<br />
Το στέµµα είχε το πλεονέκτηµα, µε την παροχή προνοµίων και την απονοµή αξιωµάτων, να κερδίζει την αφοσίωση επιφανών οπλαρχηγών που µπορούσαν να αποβούν επικίνδυνοι, δηµιουργώντας σοβαρά προσκόµµατα στην απολυταρχική διακυβέρνηση του βασιλικού καθεστώτος.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjifWOXjKRrke1Mxo0wq3gO9RHj7E_Fo0DricGwPoZJx8iuDKJcGlkL5mHQaBtvadzsidNTnPFTNalkBOoY4qOC2RkYJqWfQbG8NfHRKY2dFdvwtPOzu6chREe4YJic-saVrdW49vFHtAHw/s1600/%CE%92%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BB%CE%B5%CF%8D%CF%82+%CE%8C%CE%B8%CF%89%CE%BD.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjifWOXjKRrke1Mxo0wq3gO9RHj7E_Fo0DricGwPoZJx8iuDKJcGlkL5mHQaBtvadzsidNTnPFTNalkBOoY4qOC2RkYJqWfQbG8NfHRKY2dFdvwtPOzu6chREe4YJic-saVrdW49vFHtAHw/s1600/%CE%92%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BB%CE%B5%CF%8D%CF%82+%CE%8C%CE%B8%CF%89%CE%BD.jpg" width="236" /></a></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5lYIP1SBI3fdRfbWRHXirV_9Oj1P7GtBv_R6RCi4zLNsvgd424_0BJx3zCksF6Sh47zMzZTYmJf-4zh2s8YI5mHCzmW9t3SzLsJXPRCzeHZS8L93Ecgo2eJTcDY06TBoSXCjXs4ZZMLgD/s1600/%CE%A4%CF%83%CE%AC%CE%BC%CE%B7%CF%82%CE%9A%CE%B1%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%AC%CF%83%CE%BF%CF%821854.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5lYIP1SBI3fdRfbWRHXirV_9Oj1P7GtBv_R6RCi4zLNsvgd424_0BJx3zCksF6Sh47zMzZTYmJf-4zh2s8YI5mHCzmW9t3SzLsJXPRCzeHZS8L93Ecgo2eJTcDY06TBoSXCjXs4ZZMLgD/s1600/%CE%A4%CF%83%CE%AC%CE%BC%CE%B7%CF%82%CE%9A%CE%B1%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%AC%CF%83%CE%BF%CF%821854.jpg" width="238" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: blue;"><b>Ο Μακεδόνας ήρωας,<br />Δημήτριος ή Τσάμης Καρατάσος<br />(1798-1861)</b></span></td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><b>Χαρακτηριστικό παράδειγµα ήταν</b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><b> η τακτική του Όθωνα </b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><b>να διορίζει </b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><b>ως υπασπιστές του αυτούς ακριβώς </b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><b>τους άνδρες, </b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><b>τον Καρατάσο </b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><b>και τον Χατζηχρήστο.</b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><b>Ο ∆ιαµαντής Νικολάου, από την άλλη, </b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: blue;">διετέλεσε γερουσιαστής.</span> </b></div>
<br />
Τέτοιοι άνδρες βρίσκονταν σε θέση ισχύος και διαπραγµατεύονταν άµεσα µε το κράτος ή µε τους πολιτικούς τις προσωπικές ή πελατειακές απαιτήσεις τους. <br />
<br />
Η συµµετοχή, ωστόσο, των στρατιωτών σ’ αυτές τις πελατειακές σχέσεις οφειλόταν σαφώς σε κοινωνικούς και οικονοµικούς λόγους.<br />
Τα φατριαστικά δίκτυα ήταν δίαυλοι επικοινωνίας µε την εξουσία και διασφάλισης οικονοµικών απολαβών.<br />
Η ένταξη σε καµιά περίπτωση δεν έκρυβε κάποιο ιδιαίτερο ιδεολογικό–πολιτικό προσανατολισµό. Γι’ αυτό το λόγο και οι σχέσεις αυτές ήταν µεταβλητές. <br />
<br />
∆υσαρεστηµένοι στρατιωτικοί – πελάτες παρείχαν τις υπηρεσίες τους σε άλλους προστάτες, όταν δεν ικανοποιούνταν τα αιτήµατα τους ή κατέφευγαν στο ληστρικό βίο και την παρανοµία. <br />
<br />
Αντίθετα, τα µέλη των ίδιων οµάδων, όταν η κυβέρνηση τους προσέφερε µικρές οικονοµικές αµοιβές και υποσχέσεις για προαγωγές (εφόσον εντάσσονταν στα στρατιωτικά σώµατα), δεν δίσταζαν να τεθούν στην υπηρεσία των κυβερνητικών δυνάµεων, να καταστείλουν τις εξεγέρσεις<br />
<u><b>ή να πολεµήσουν, ως νέοι αρµατολοί, τη ληστεία, όπως έκανε ο Χατζηχρήστος. </b></u><br />
<br />
Αρκετοί από αυτούς υπήρξαν κατά διαστήµατα γνωστοί και επιφανείς διώκτες των ληστών. ∆εν ήταν λίγοι κι εκείνοι που κατά περιόδους εντάχθηκαν στα διάφορα στρατιωτικά σώµατα που ίδρυσαν οι Βαυαροί, για την αποκατάσταση και την απασχόλησή τους, π.χ. στη Βασιλική Φάλαγγα, τη Χωροφυλακή, την Εθνοφυλακή, κ.α.<br />
Αυτή η συνεργασία της εξουσίας µε την παρανοµία, ήταν µάλλον αναγκαία, αφού ενίοτε αντιµετώπιζε τις ληστρικές συµµορίες µε τους πιο επίφοβους πολέµιούς της.<br />
<br />
<b>Έτσι εξηγείται η αµνηστία, τα τιµητικά παράσηµα, η παραχώρηση γης και ασυλίας σε όσους ληστές συλλαµβάνονταν. </b><br />
<br />
Καταλυτικό ρόλο, έπαιξαν και οι κατά τόπους ισχυροί άνδρες και οι πολιτικοί εκπρόσωποι, όπως ο δηµοφιλής Κωλέττης.<br />
Παρασκηνιακά υποστήριζαν τους ληστές και ενθάρρυναν την παραβατική συµπεριφορά τους για να αποσπάσουν κοµµατικά οφέλη οι ίδιοι.<br />
Η εφηµερίδα <span style="color: blue;"><b>Αθηνά </b></span>επέκρινε τη στάση τους, λέγοντας ότι κάποιοι πολιτικοί είχαν βαλθεί να καταστρέψουν τον τακτικό στρατό, αφού, µέσω του στρατού, επιδαψίλευσαν προνόµια και χρήµατα µε οποιοδήποτε τρόπο στους συγγενείς, τους φίλους τους και στους φίλους των φίλων τους. Συνέχισε γράφοντας τα εξής: <br />
<br />
<span style="color: blue;"><i>[…] αι πράξεις του <b>Κωλέττου</b>, του <b>Βάλβη</b>, του <b>Τζαβέλλα </b>και του <b>Κανάρη </b>είναι πράξεις, αι οποίαι τείνουν απλώς προς την αναρχίαν, επί σκοπώ ίσως του να ενθρονισθή δι’ αυτής εις την Ελλάδα το αλιπασαδικόν σύστηµα, […] και εγγύησις µάλιστα της επιτυχίας του είναι το υπέρ ληστείας τωόντι νοµοσχέδιον του Κωλέττου. </i></span><br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgI-xba1LGgjscuevoj0PD__b1HU7cMTt1Jg67P6TYWA9x1IjKhSa26nnawYqdCJZyqSoiPkmieWPDiOIvKXXLdKILerfQsrgWO7kq2f7NfK3Fdhhe2f1PEjpS1bctesiJJIwvBWj3u97ZI/s1600/%CE%99%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%82+%CE%9A%CF%89%CE%BB%CE%AD%CF%84%CF%84%CE%B7%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgI-xba1LGgjscuevoj0PD__b1HU7cMTt1Jg67P6TYWA9x1IjKhSa26nnawYqdCJZyqSoiPkmieWPDiOIvKXXLdKILerfQsrgWO7kq2f7NfK3Fdhhe2f1PEjpS1bctesiJJIwvBWj3u97ZI/s1600/%CE%99%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%82+%CE%9A%CF%89%CE%BB%CE%AD%CF%84%CF%84%CE%B7%CF%82.jpg" width="151" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: blue;"><b>Ιωάννης Κωλέττης<br />(1774-1847)</b></span><br />
<span style="color: blue;"><b>Πρωθυπουργός Ελλάδος</b></span>.</td></tr>
</tbody></table>
<span style="color: blue;"><b>Ο Ιωάννης Κωλέττης</b></span>, µάλιστα, που τα ισχυρά ερείσµατα του ήταν οι ρουµελιώτες στρατιωτικοί,<br />
<span style="color: blue;"><b>οι ετερόχθονες Μακεδόνες, </b></span><br />
Ηπειρώτες<br />
και Θεσσαλοί, ο<br />
ι άτακτοι και οι ληστές και οι αρµατολοί της Στερεάς, δεν δίστασε να τους χρησιµοποιήσει ακόµα και στις εκλογές του 1844, π<br />
ροκειµένου να εκβιάσει τους πολίτες και να νοθεύσει τα αποτελέσµατα.<br />
<br />
Ήταν µια µέθοδος γνωστή από τους εµφύλιους πολέµους.<br />
<br />
<i><span style="color: blue;"><b>Από τους πιο κοντινούς φίλους του ήταν και ο Χατζηχρήστος µε το σώµα του, στο οποίο συµµετείχαν και πολλοί Μακεδόνες. </b></span></i><br />
<br />
Η εύκολη µεταστροφή των ανδρών αυτών από τον παράνοµο βίο στο νόµιµο και από την άτακτη πολεµική δράση στην τακτική στράτευση, τους παρείχε την δυνατότητα να λειτουργούν άλλες φορές βοηθητικά και άλλες ανταγωνιστικά προς την κεντρική εξουσία. <br />
<br />
Εντούτοις, οι πρόσφυγες και οι ντόπιοι διαλυθέντες άτακτοι, προκαλούσαν πολλές φορές προβλήµατα στην εξουσία, εξαιτίας των στάσεων και των εξεγέρσεων τους, είτε στο εσωτερικό της χώρας, είτε στις τουρκοκρατούµενες περιοχές, τις περισσότερες φορές, µάλιστα, µε αιτήµατα που συγκινούσαν τον ελληνικό λαό.<br />
<br />
Οι πρώτες ταραχές ξέσπασαν τον πρώτο µόλις χρόνο της κυβέρνησης της Αντιβασιλείας, τον Αύγουστο του 1834, στη Μεσσηνία και εξαπλώθηκαν γρήγορα σε περιοχές της Αρκαδίας.<br />
<br />
Συνεχίστηκαν το Φεβρουάριο του 1836 στην Ακαρνανία και κορυφώθηκαν την περίοδο 1847-1848 σε ολόκληρη τη χώρα, ιδιαίτερα στη Στερεά Ελλάδα.<br />
Συχνά το ζητούµενο ήταν το σύνταγµα, η προστασία της Ορθοδοξίας, το φορολογικό σύστηµα, η αποµάκρυνση των Βαυαρών και της «<b>καµαρίλας</b>», η ανάληψη της εξουσίας από τον Όθωνα, η δυσαρέσκεια και ο ανταγωνισµός των πολιτικών κοµµάτων.<br />
Πολλάκις, φάνηκε ο λαός και η ηγεσία του να διακατέχονται από αντιµοναρχική στάση και να εµφορούνται από δηµοκρατικά ιδεώδη.<br />
Τις περισσότερες όµως φορές οι λόγοι τους, στο βαθµό που αυτοί προβλήθηκαν, δεν ανταποκρίνονταν στην πραγµατικότητα.<br />
<br />
Οι στάσεις εξυπηρετούσαν κυρίως τα κοµµατικά συµφέροντα των εκφραστών της εξουσίας και των εκπροσώπων των ξένων ∆υνάµεων.<br />
Αίτηµα τους δεν ήταν η αποµάκρυνση του Όθωνα αλλά η αποποµπή των ατόµων που τον περιστοίχιζαν, εξαιτίας της διαφθοράς τους, των καταχρήσεων και της σπατάλης του δηµοσίου χρήµατος.<br />
Το ζητούµενο ήταν ποιοι θα κατακτούσαν την πλεονεκτική θέση να προσποριστούν τα µεγαλύτερα οφέλη και να εξουσιάσουν.<br />
Εξίσου αβάσιµες είναι και οι προσπάθειες να ταυτιστούν οι τοπικές εξεγέρσεις που εκδηλώθηκαν στον ελλαδικό χώρο µε τα κινήµατα που ξέσπασαν την ίδια περίοδο στη Ευρώπη.<br />
<br />
∆εν θα επιχειρήσουµε εδώ διεξοδική ανάλυση των κινηµάτων, επειδή δεν είναι το ζητούµενο αυτής της εργασίας, <u><span style="color: blue;"><b>αλλά θα προσπαθήσουµε να αναδείξουµε τη συµµετοχή των Μακεδόνων σ’ αυτά</b></span></u>.<br />
<br />
<span style="color: blue;"><b><i>Ο αριθµός τους γενικά δεν είναι δυνατό να υπολογιστεί ούτε κατά προσέγγιση,</i></b></span><br />
<span style="color: blue;"><b><i> όπως, όµως, ήδη αναφέρθηκε,</i></b></span><br />
<u><span style="color: blue;"><b><i>πολλοί Μακεδόνες οπλαρχηγοί, </i></b></span></u><br />
<span style="color: blue;"><b><i>µετά το τέλος της επανάστασης, </i></b></span><br />
<span style="color: blue;"><b><i>επειδή δεν ήταν εφικτό ή δεν επιθυµούσαν να επιστρέψουν στις πατρίδες τους,</i></b></span><br />
<span style="color: blue;"><b><i> εγκαταστάθηκαν σε διάφορες πόλεις του ελληνικού βασιλείου και µάλιστα στη </i></b></span><br />
<span style="color: blue;"><b><i>Νέα Πέλλη της Αταλάντης. </i></b></span><br />
<br />
Οι περισσότερες από τις περιοχές όπου εγκαταστάθηκαν υπήρξαν εστίες ταραχών και αλυτρωτικών επιδροµών στις όµορες επαρχίες της Θεσσαλίας και της Ηπείρου.<br />
Εποµένως, η ανάµειξή τους, µε κίνητρο την ικανοποίηση διαφόρων αιτηµάτων, ήταν σχεδόν δεδοµένη.<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUtPRgymLxhUvBc0D4T6f7y3DQbInViFbxZ-uk66AeRVK3LCe5gt3orMZB62oNYxqKqY6GMnAyyfg4Sh-gRjiR9GRnby5t8GvU4vVwCoU-Z6o60WC2qYrbbExHnl8r1fGQIF9EIUrcSzxt/s1600/%CE%96%CE%B9%CE%AC%CE%BA%CE%B1%CF%82%CE%98%CE%B5%CF%8C%CE%B4%CF%89%CF%81%CE%BF%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUtPRgymLxhUvBc0D4T6f7y3DQbInViFbxZ-uk66AeRVK3LCe5gt3orMZB62oNYxqKqY6GMnAyyfg4Sh-gRjiR9GRnby5t8GvU4vVwCoU-Z6o60WC2qYrbbExHnl8r1fGQIF9EIUrcSzxt/s1600/%CE%96%CE%B9%CE%AC%CE%BA%CE%B1%CF%82%CE%98%CE%B5%CF%8C%CE%B4%CF%89%CF%81%CE%BF%CF%82.jpg" width="140" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: blue;">Θεόδωρος Ζιάκας</span></b><span style="color: blue;"><b>(1798-1882)</b></span></td></tr>
</tbody></table>
Σε άλλες πάλι περιστάσεις πρωταγωνιστές των γεγονότων ήταν αρµατολοί που είχαν φτάσει στο ανεξάρτητο κράτος διωγµένοι από τις οθωµανικές επαρχίες ή όσοι δεν είχαν αµνηστευτεί από τις κυβερνήσεις.<br />
<br />
<span style="color: blue;"><i><b>Ο αρµατολός </b></i></span><br />
<span style="color: blue;"><i><b><u>Θεόδωρος Ζιάκας από το Μαυρονόρος των Γρεβενών,</u> αγωνιστής του 1821, </b></i></span><br />
<span style="color: blue;"><i><b>που ήρθε στην ελεύθερη Ελλάδα το 1835 µετά την καταδίωξη του από τις τουρκικές αρχές στην περιφέρεια όπου δρούσε, </b></i></span><br />
<span style="color: blue;"><i><b>φαίνεται πως το 1836 βρισκόταν στη Φθιώτιδα.</b></i></span><br />
<br />
<u> Ενδεχοµένως να συµµετείχε στα επεισόδια. </u><br />
Αργότερα, εικάζεται πως είχε δράση και στα γεγονότα του 1848, ενώ πολλές φορές είχε δηλώσει ότι ήθελε να επιστρέψει στο αρµατολίκι του. <br />
<br />
<span style="color: blue;"><i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Πιο εύκολο είναι να εντοπιστούν οι <b>Μακεδόνες </b>που έδρασαν µε τα <b>κυβερνητικά σώµατα </b>στα οποία υπηρετούσαν ή κατατάχθηκαν κατά τη διάρκεια των εξεγέρσεων. </span></i></span><br />
<br />
Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν οι στρατιώτες που αναζήτησαν την επαγγελµατική τους διέξοδο στον τακτικό βαυαρικό στρατό, όπως οι αναφερθέντες<br />
<span style="color: blue;"><b>Νικόλαος Κασοµούλης, </b></span><br />
<span style="color: blue;"><b>Νικόλαος Χατηριάδης και </b></span><br />
<span style="color: blue;"><b>∆ηµήτριος Τζίνος. </b></span><br />
<br />
Ο τελευταίος, ως ταγµατάρχης της χωροφυλακής, είχε τη φήµη <b>σκληρού βασανιστή</b> και αποτελεσµατικού διώκτη των ληστών.<br />
Προφανώς ήταν οπαδός του Όθωνα, αφού ήταν ένας από αυτούς που φρουρούσαν το σπίτι του Μακρυγιάννη, τη νύχτα της Σεπτεµβριανής επανάστασης.<br />
<br />
<span style="color: blue;">Στη δεύτερη κατηγορία ανήκουν <b>αρκετοί εµπειροπόλεµοι Μακεδόνες</b>, που ζούσαν στην Εύβοια και τη Θήβα. </span><br />
Αυτοί επάνδρωσαν τις ένοπλες οµάδες, υπό την ηγεσία τοπικών οπλαρχηγών, από τις οποίες προήλθαν τα σώµατα της εθνοφυλακής και της οροφυλακής.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><i><b><span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Μάλιστα στη Θήβα, </span></span></b></i></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><i><b><span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">το Σεπτέµβριο του 1847, </span></span></b></i></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><i><b><span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">υπήρχε ένα ξεχωριστό σώµα, </span></span></b></i></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><i><b><span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">γνωστό ως «<u>Σώµα των Μακεδόνων</u>», </span></span></b></i></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><i><b><span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">στο οποίο διοικητής ήταν ο Κωνσταντίνος Μπίνος,</span></span></b></i></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><i><b><span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> ο αντισυνταγµατάρχης της Φάλαγγας.</span></span></b></i></span></div>
<br />
<span style="color: blue;"><b>Οι στρατιώτες του προέρχονταν από το συνοικισµό των Μακεδόνων στην Νέα Πέλλη.</b></span><br />
<br />
<span style="color: blue;"><i> Στην οροφυλακή εντάχθηκαν οι </i></span><br />
<b><span style="color: blue;"><i>Ελευθέριος Ιωάννου, </i></span></b><br />
<b><span style="color: blue;"><i>Αναγνώστης Παπαδόπουλος, </i></span></b><br />
<b><span style="color: blue;"><i>Ιωάννης Πολυχρόνης, </i></span></b><br />
<b><span style="color: blue;"><i>Γεώργιος Κωνσταντίνου, </i></span></b><br />
<b><span style="color: blue;"><i>Λάζος Μάρκος και </i></span></b><br />
<b><span style="color: blue;"><i>∆ηµήτριος Γάτσος. </i></span></b><br />
<span style="color: blue;"><i>Όλοι τους πρώην άτακτοι πολεµιστές.</i></span><br />
<br />
Απέβλεπαν σε οικονοµικά οφέλη από το µισθό και από πιθανή λεία αλλά και στην εξασφάλιση της εύνοιας των στρατιωτικών και πολιτικών παραγόντων που βρίσκονταν στο στενό βασιλικό κύκλο και ενδεχοµένως θα τους βοηθούσαν να τακτοποιηθούν σε κάποια δηµόσια υπηρεσία.<br />
<br />
Όπως προκύπτει µέσα από τα γεγονότα, κατά την οθωνική περίοδο <span style="color: blue;"><b>οι <u>Μακεδόνες </u>πολεµιστές δεν ήταν υπολογίσιµη δύναµη, παρά µόνον <u>όταν λειτουργούσαν ως οµάδα.</u></b></span><br />
<br />
∆εν υπάρχουν στοιχεία που να δείχνουν τη δράση και το ρόλο τους στον κατασταλτικό µηχανισµό των εξεγέρσεων.<br />
Ακόµη και αυτοί που κατατάχθηκαν στο στρατό, προτίµησαν τα επικουρικά σώµατα, που σύστησε κατά καιρούς η βασιλεία.<br />
Πιθανότατα, στην επιλογή αυτή να τους οδήγησε η δύναµη της συνήθειας του πρότερου βίου τους και η υπερτίµηση των ευκαιριών για περισσότερα κέρδη.<br />
Περισσότερο αξιόλογη ήταν η δράση τους στην παρανοµία και στα αλυτρωτικά κινήµατα, που θα εξεταστεί σε άλλο κεφάλαιο.<br />
<br />
Η ενασχόληση τους µε τα πολιτικά πράγµατα ήταν περιορισµένη, όπως αποδεικνύεται από την «ανύπαρκτη» συµµετοχή τους στην επανάσταση της 3ης Σεπτεµβρίου, τουλάχιστον σύµφωνα µε τα επίσηµα στοιχεία.<br />
<br />
Υπάρχουν κάποιοι που φαίνεται ότι ανήκαν στην φατρία του Μακρυγιάννη, η οποία αποτελούνταν από παλαίµαχους αγωνιστές µε πολιτική συνείδηση, ανεξάρτητοι από κόµµατα.<br />
<br />
Αυτούς συχνά τους όρκιζε, σύµφωνα µε την παράδοση της Φιλικής Εταιρείας, τους έβαζε να υπογράψουν στα σχέδια του και τους ανέθετε να µυήσουν κι άλλους πολίτες από διάφορες επαρχίες.<br />
<br />
Κάποια από τα σχέδια του συντάχθηκαν για την παραχώρηση Συντάγµατος φέρουν την <span style="color: blue;">υπογραφή ορισµένων Μακεδόνων</span>, οι οποίοι, ωστόσο, δεν έδρασαν µετέπειτα.<br />
<br />
Ίσως γιατί τα πρόσωπα που περιελάµβανε ο κατάλογος αυτός ήταν κάτοικοι της Νέας Πέλλης που ενδεχοµένως είχαν κατηχηθεί από τους «µυηµένους αποστόλους» του κατά τη διάρκεια της περιοδείας τους.<br />
Επίσης, δεν ήταν γνωστή η κοµµατική τους ταυτότητα, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, όπως του <b>Αποστολάρα</b>, που ανήκε στο ρωσικό κόµµα και της «οµάδας» του Κωλέττη, που υποθέτουµε ότι µπορεί να ήταν γαλλόφιλοι, χωρίς ωστόσο να είναι σίγουρο, αφού το δέλεαρ της συσπείρωσής τους ήταν κατά κανόνα το προσωπικό όφελος.<br />
<br />
Σε αντίθεση µε τους ενόπλους, η κατηγορία των λογίων ανδρών, όπως θα ήταν αναµενόµενο, προσαρµόστηκε στο νεοσύστατο κράτος πιο εύκολα και πιο οµαλά.<br />
Από την πρώτη στιγµή που έφτασαν στην Ελλάδα φιλοδοξία τους ήταν ο διορισµός τους στα δηµόσια αξιώµατα και στον κρατικό µηχανισµό.<br />
∆ιετέλεσαν γραµµατείς και σύµβουλοι σε διάφορες επιτροπές που συστήθηκαν κατά τη διάρκεια του Αγώνα µε σκοπό να διαχειριστούν τα τρέχοντα ζητήµατα.<br />
Ως φορείς του φιλελεύθερου πνεύµατος και του ευρωπαϊκού ∆ιαφωτισµού, υιοθέτησαν τις ιδέες και την πολιτική συµπεριφορά της δυτικοευρωπαϊκής διανόησης και επιδίωξαν τον εκσυγχρονισµό της διοικητικής, δικαστικής και δηµοσιονοµικής πολιτικής.<br />
<br />
Αντιµετώπισαν τη σύσταση του νεοελληνικού κράτους υπό το πρίσµα του εθνικισµού, του συγκεντρωτισµού, της γραφειοκρατίας και, ενίοτε, του συνταγµατισµού.<br />
<br />
Οι απόψεις-τους τους έφεραν σε αντιπαράθεση µε τις παραδοσιακές τοπικές ηγετικές δυνάµεις, αφού παραβίαζαν τα καθιερωµένα δικαιώµατα και την εξουσία τους.<br />
Ωστόσο, η ανυπαρξία ισχυρού θεσµικού πλαισίου στην ελληνική κοινωνία, αναιρούσε στην ουσία την προσπάθεια τούς• σύντοµα, κατέληξαν εκφραστές µιας κενής σε περιεχόµενο πολιτικής και θεσιθήρες της εξουσίας για την εξυπηρέτηση των προσωπικών τους ωφεληµάτων και των κοµµατικών τους πελατών.<br />
<br />
Αρωγός στην προσπάθεια τους αυτή, στάθηκε εξαρχής το παλάτι που επιδίωξε να δηµιουργήσει µια πειθήνια προς αυτό οµάδα µε σκοπό τη στελέχωση των ανώτερων διοικητικών θέσεων, µέσα στα πλαίσια της βαυαροκρατίας και του απολυταρχικού τρόπου διακυβέρνησης.<br />
<br />
Σ’ αυτές τις θέσεις διορίστηκαν, εκτός από τους ξένους και τους ίδιους τους Βαυαρούς, ετερόχθονες πεπαιδευµένοι Έλληνες.<br />
∆ιέθεταν µόρφωση αλλά υστερούσαν σε διασυνδέσεις µε τα κόµµατα και τις ξένες ∆υνάµεις που τα προστάτευαν. Εντούτοις και τα τρία κόµµατα είχαν οπαδούς ετερόχθονες, καθώς οι τελευταίοι εκ της καταγωγής τους δεν είχαν ερείσµατα στα τοπικά πελατειακά δίκτυα και στις οικογενειακές φατρίες. Ήταν, δηλαδή, από τους πιο φανατικούς και πειθαρχηµένους υποστηρικτές των κοµµάτων, όχι τόσο για τις πολιτικές τους πεποιθήσεις, όσο για το προσωπικό τους συµφέρον.<br />
<br />
Η Αντιβασιλεία και ο Όθωνας, γνωρίζοντας τον καθοριστικό ρόλο των κοµµάτων και των ∆υνάµεων, προκειµένου να κυριαρχήσουν πολιτικά, επέλεξαν να αποδυναµώσουν τους αντιπάλους τους µε τον προσεταιρισµό και το διορισµό µόνον των πιο µετριοπαθών οπαδών τους αλλά και µε την αποµάκρυνση των «συνταγµατικών» και των «κυβερνητικών» στελεχών της καποδιστριακής περιόδου, λόγω της αντιπολιτευτικής τους δράσης.<br />
<br />
Ο τρόπος που οργάνωσαν το κυβερνητικό σύστηµα ενίσχυε ακόµη πιο πολύ τη σχέση πελατείας-προστασίας, διότι τα κρατικά συλλογικά όργανα, όπως το υπουργικό συµβούλιο, το ανακτοβούλιο, το ελεγκτικό συνέδριο και το συµβούλιο επικρατείας, δεν είχαν τη δυνατότητα να λειτουργούν ως ανεξάρτητοι θεσµοί.<br />
<br />
Είχαν περισσότερο συµβουλευτικό ρόλο, ενώ οι αποφάσεις τους δεν δέσµευαν το στέµµα. Ήταν απλά εκτελεστικά όργανα των καθηκόντων που τα ανέθετε ο Μονάρχης. <br />
<br />
<i><span style="color: blue;"><b>Εκτελεστικά στελέχη αυτών των κυβερνητικών µηχανισµών υπήρξαν και οι<u> Μακεδόνες λόγιοι</u> που αναµείχθηκαν στην πολιτική σκηνή.</b></span></i><br />
<br />
Ο <span style="color: blue;"><b>Νικόλαος Θεοχάρης</b></span> ήταν ο πρώτος, που συµµετείχε σε κυβερνητικό σχήµα.<br />
<br />
<u><b>Το 1833 διορίστηκε υπουργός Οικονοµικών,</b></u> χωρίς να έχει τις απαραίτητες γνώσεις στα οικονοµικά και παρέµεινε ως τις αρχές του 1836.<br />
<br />
Κάποιοι ισχυρίστηκαν ότι επιλέχθηκε γι’ αυτή τη θέση <u>επειδή είχε µεγαλώσει στη Γερµανία </u>και γνώριζε τη γλώσσα.<br />
Σχεδόν ποτέ δεν έπαιρνε αποφάσεις, δεν διέθετε ιδιαίτερη ευφυΐα ούτε τη διάθεση να αναλάβει πρωτοβουλίες.<br />
Την ίδια αδράνεια έδειξε και ως γραµµατέας του υπουργείου Παιδείας και Εκκλησιαστικών.<br />
<br />
<u>Κατηγορήθηκε πως αµέλησε τις υποχρεώσεις του,</u> αφού δεν φρόντισε για τα δηµοτικά σχολεία που βρίσκονταν σε άθλια κατάσταση αλλά ούτε φρόντισε να αλλάξει το ελλιπές εκπαιδευτικό σύστηµα της στοιχειώδους κατάρτισης των δασκάλων.<br />
Στον εκκλησιαστικό τοµέα δεν αξίοποίησε τα εκκλησιαστικά κτήµατα, άφησε άλυτα τα προβλήµατα µε τις άλλες εκκλησίες και δεν φρόντισε για τη µόρφωση και το µισθό των κληρικών.<br />
<b>Ωστόσο, αποδείχτηκε τίµιος και αµερόληπτος.</b><br />
<br />
∆εν δίστασε να οµολογήσει, έπειτα από προανάκριση και έρευνα, <u>ότι ο συµπατριώτης του <span style="color: blue;"><b>Λασσάνης </b></span>είχε καταχραστεί χρήµατα του δηµοσίου.</u><br />
<br />
Στην κυβέρνηση έµεινε µέχρι το 1841 και επέστρεψε για λίγο το 1862 ως υπουργός Εξωτερικών. Αν και τον κατατάσσουν στους οπαδούς της αγγλικής παράταξης, δεν είχε ιδιαίτερη κοµµατική ταυτότητα, παρά µονάχα ότι τάχθηκε στο πλευρό των Συνταγµατικών την περίοδο του 1832.<br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkOgu828cP5RwVfoFqDfW0pmjcGhday80yty_lSjcIGWw9H43Wh5rdpAd1anPiQLSTcjLLOTc4I2WZxQDxkj6Gm21QA7Z7UCsOMtYBagkzzev9-fi7SuclB8mrGkNQawwUNCp5tQ1rRokq/s1600/Armansperg,+Joseph+Ludwig+von+2.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkOgu828cP5RwVfoFqDfW0pmjcGhday80yty_lSjcIGWw9H43Wh5rdpAd1anPiQLSTcjLLOTc4I2WZxQDxkj6Gm21QA7Z7UCsOMtYBagkzzev9-fi7SuclB8mrGkNQawwUNCp5tQ1rRokq/s1600/Armansperg,+Joseph+Ludwig+von+2.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="font-size: small;">Joseph Ludwig von</span></b><br />
<span style="font-size: small;"><b>Armansperg<br />(1787-1853)</b></span> <br />
<h2>
</h2>
</td></tr>
</tbody></table>
<i><span style="color: blue;"> Ένας Μακεδόνας πολιτικός που είχε σαφείς κοµµατικές διασυνδέσεις και συζητήθηκε πολύ για το «έργο» του ήταν ο ήδη αναφερθείς <b>Γεώργιος Λασσάνης.</b></span></i><br />
<br />
Τον διόρισε ο <b>Αrmansperg </b>γραµµατέα των Οικονοµικών το 1836. Υπήρξε φίλος και πιστός του συνεργάτης, ή αλλιώς «<b>στενόν όργανο του αγύρτου Άρµανσµπεργκ».</b><br />
<br />
Ο διορισµός του σε µια τέτοια καίρια θέση του δηµοσίου εξυπηρετούσε πρωτίστως τον αρχικαγκελάριο και δευτερευόντως τον ίδιο.<br />
<br />
Ο <b>Αrmansperg </b>είχε κατηγορηθεί για άσκοπες δαπάνες και σπατάλη του δηµοσίου χρήµατος, κυρίως για να καλύπτει τις καταχρήσεις των ανθρώπων που διόριζε, ώστε να δηµιουργεί θετικό κλίµα για το πρόσωπο του και για να κρατηθεί στην εξουσία.<br />
<br />
Στην προσπάθειά του αυτή βρήκε κατάλληλο συνεργό τον Λασσάνη, ο οποίος ήταν «<b>άνδρας ικανός, αλλά γνωστός για την ανεντιµότητα και την πανουργία του</b>».<br />
<br />
∆εν ήταν τυχαίο το γεγονός ότι του ανατέθηκε η εφαρµογή του νόµου περί προικοδοτήσεως, ο οποίος προσέφερε θαυµάσιες ευκαιρίες για καταχρήσεις.<br />
Προστάτης του ήταν επίσης και ο κύριος <b>Maximilian Frey</b>, βαυαρός αξιωµατικός και µέλος του ιδιαίτερου γραφείου του βασιλιά.<br />
Ήταν και αυτός όργανο του Αrmansperg, αφού, όταν προέκυπτε ανάγκη, τον αντικαθιστούσε στην αρχικαγκελαρία.<br />
<br />
Ο Frey ήταν οικονοµικός σύµβουλος και υπεύθυνος και αυτός για το νόµο περί προικοδοτήσεως αλλά αντίπαλος του <b>Rigny</b>, προέδρου του Ελεγκτικού Συνεδρίου, που ήθελε να περιορίσει τις καταχρήσεις του.<br />
<u>Τις πελατειακές αυτές σχέσεις τις περιέγραψε εξαιρετικά ο Μακρυγιάννης. </u><br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZupCt8n8TKkn9JAqNDjpgAJjSZleXxPZksh0_ptJspXSbAkdePbNPkESzu43LWORNBmqA1rsmGIjchlKaywX6snZoLRXwP33f-eXlOiZEUAWRieYtgUM14eK6R6RQe3RIX7IrEfcUNQ46/s1600/%CE%9C%CE%B1%CE%BA%CF%81%CF%85%CE%B3%CE%B9%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%821.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZupCt8n8TKkn9JAqNDjpgAJjSZleXxPZksh0_ptJspXSbAkdePbNPkESzu43LWORNBmqA1rsmGIjchlKaywX6snZoLRXwP33f-eXlOiZEUAWRieYtgUM14eK6R6RQe3RIX7IrEfcUNQ46/s1600/%CE%9C%CE%B1%CE%BA%CF%81%CF%85%CE%B3%CE%B9%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%821.jpg" width="302" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: blue;"><b> Γιάννης Μακρυγιάννης (1797 - 1864)</b></span></td></tr>
</tbody></table>
<br />
<span style="color: blue;"><i>Τον <b>Λασσάνη </b>από τον καιρόν όπου έφυγε ο φίλος του ο Αρµασπέρης τον έβγαλε η Μεγαλειότης του από την Οικονοµίαν, όπου ήταν Γραµµατέας, και τον έβαλε εις το Λογιστικόν µε βαρύ µιστόν• </i></span><br />
<span style="color: blue;"><i>ότι θα κάµη κόπον να διορθώση τις δικές του κατάχρησες κι των φίλων του, όπου τους έδωσε µύλους, σταφιδότοπους, αργαστήρια κι’ άλλα• του συντρόφου του Σπυροµήλιου και αδελφού του την Λιβαδόστρατα µε προσόδους χιλιάδες δραχµές, του Μαµούρη ελιές κι απείρους τόπους, του Τζαβέλα – αφού πήραν όλον τον Έπαχτον, έλαβαν κ’ εδώ εις το κέντρο του παζαριού το καλύτερον µέρος•</i></span><br />
<span style="color: blue;"><i> και των Γριβαίων τους έδωσε ένα χωριό Αρµασπέρης εις την Βόνιτζα περίτου από είκοσι πέντε χιλιάδες στρέµµατα• </i></span><br />
<span style="color: blue;"><i>κι ο αρχηγός της συντροφιάς ο Αρµασµπέρης πάγει φορτωµένος εις την Μπαυαρία. </i></span><br />
<span style="color: blue;"><i>Όσο να ξετυλίξη όλα αυτά ο Λασσάνης εις το Λογιστικόν, κι’ άλλο πλήθος έκαµεν από τότε οπούφυγε ο Αρµασπέρης. </i></span><br />
<span style="color: blue;"><i>Και τον έπαψε ο Βασιλέας. </i></span><br />
<span style="color: blue;"><i>Και είναι καταλυπηµένη όλη η συντροφιά του. </i></span><br />
<br />
Οι εφηµερίδες της εποχής τον κατακεραύνωσαν.<br />
Υποστήριζαν ότι διένειµε τα εθνικά κτήµατα και τους εύφορους αµπελώνες µε µηδαµινή αντίτιµο στους φίλους του, χωρίς να υπολογίσει τα εθνικά συµφέροντα, αρκούµενος µόνο στη φαινοµενική εφαρµογή του νόµου και εξασφαλίζοντας την υποστήριξη ισχυρών πολιτικά ανδρών.<br />
<br />
<u>Βέβαια, δεν ήταν η πρώτη φορά που έκλεβε το δηµόσιο ταµείο. </u><br />
Ως γενικός έφορος Αττικής και Βοιωτίας, διορισµένος το 1833 µε τη µεσολάβηση του Νικολάου Σιληβέργου, ήταν επιφορτισµένος µε την ενοικίαση προσόδων.<br />
Έπειτα από έλεγχο που πραγµατοποιήθηκε από τον Θεοχάρη, αποδείχθηκε ότι είχε δωροδοκηθεί µε µέρος, των προσόδων, τις οποίες είχε ενοικιάσει σε εταιρεία κερδοσκόπων.<br />
<br />
Αν και αποκαλύφθηκε, δεν είχε την αναµενόµενη τιµωρία, είτε γιατί ο Θεοχάρης, υπουργός Οικονοµικών τότε, ήταν φίλος και συµπατριώτης του, είτε γιατί εκκρεµούσαν πολλές υποθέσεις στο υπουργείο του, είτε για κάποιο άλλο λόγο.<br />
<br />
<b>Αντίθετα, προβιβάστηκε στη γραµµατεία των Οικονοµικών από τον Αrmansperg και συνέχισε, µαζί µε τη συντροφιά του, τις καταχρήσεις σε κάθε ευκαιρία. </b><br />
<br />
<span style="color: blue;"><i>Ετρόµαξε, βεβαίως, το κοινόν, όταν από του βήµατος ήκουε τους Βουλευτάς της Λιβαδείας και Λοκρίδος εκθέτοντας την λήστευσιν του δηµοσίου πλούτου την γινοµέµην από αυτούς τους υπαλλήλους του κυρίου Α. <b>Μεταξά</b>•</i></span><br />
<span style="color: blue;"><i> και µάλιστα εκπλήττεται ήδη µαθόν προσέτι ότι και αφ’ ου περί πάντων τούτων των καταχρήσεων ειδοποιούνται καθεκάστην ο κύριος <b>Μεταξάς </b>και ο <b>Λασσάνης </b>του, αυτοί όχι µόνον διατήρουν τους υπαλλήλους τούτους, αλλά και όσον µεγαλύτερας καταχρήσεις κάµνουν, τόσον ευνοούνται και υπερασπίζονται παρ’ αυτών και έτι πλέον εξεπλάγη όταν έµαθε ότι ο Κ. <b>Μεταξάς </b>και ο Κ. <b>Λασσάνης</b>, νευρόσπαστον του οποίου είναι εις τα πλειότερας περιστάσεις ο Υπουργός,</i></span><br />
<span style="color: blue;"><i> αποβάλλουν µε αγανάκτηση εκείνους οίτινες τους καταµηνύουν τας καταχρήσεις των υπαλλήλων των. </i></span><br />
<br />
Μετά το νόµο περί προικοδοτήσεως εφάρµοσε το νόµο περί χαρτοσήµου.<br />
Συνέταξε µάλιστα διάταγµα, µε το οποίο διέτασσε όλες οι Αρχές να διαχειρίζονται «το λοιπόν χάρτιον όµοια µε εκείνο του χαρτοσήµου».<br />
Φρόντισε, όµως, η συντροφιά του να προµηθευτεί ποσότητα χαρτιού, πριν ακόµα δηµοσιευθεί ο σχετικός νόµος, για να το µεταχειριστεί σε διάφορες επιχειρήσεις.<br />
<br />
Όταν ολοκληρώθηκαν οι νοµικές διαδικασίες, το χαρτί που είχε εισαχθεί στην Ελλάδα πληρούσε πλέον τις προδιαγραφές του διατάγµατος της αρχικαγκελαρίας. <br />
<br />
Αγοράστηκε λοιπόν από τη κυβέρνηση για έκδοση χαρτοσήµου, σε τιµή µάλιστα που καθόρισε ο ίδιος ο <span style="color: blue;"><b>Λασσάνης</b></span>, παραβιάζοντας το διάταγµα που όριζε τη δηµοπράτησή του. <br />
<br />
Κατόπιν, µαζί µε τη συντροφιά του επιχείρησε να το διαθέσει, όπως τον συνέφερε. <br />
Λέγεται πως µεταφέρθηκε σφραγισµένο πρώτα στο σπίτι του «επί του χαρτοσήµου» επιστάτη και από εκεί µεταφερόταν σταδιακά στο νοµισµατοκοπείο για τύπωση. <br />
<br />
<u>Οι εφηµερίδες τον επέκριναν λέγοντας πως είχε αγοράσει µέχρι και τον πετρώδη βράχο του Λυκαβηττού για λογαριασµό του δηµοσίου. </u><br />
Αναρωτιόνταν από πότε οι βράχοι ανήκαν σε ιδιοκτήτες και από ποιον ακριβώς τούρκο ιδιοκτήτη τον είχε αγοράσει.<br />
<br />
Αργότερα, διορίσθηκε στο ελεγκτικό συνέδριο, σύµφωνα µε τον Τύπο, για να καλύψει και να δικαιολογήσει τις πράξεις του. <br />
Ορίστηκε επίσης επίτροπος του βασιλιά, µια θέση που απαιτούσε άνθρωπο µε νοµικές γνώσεις,<u> τις οποίες ο <span style="color: blue;"><b>Λασσάνης </b></span>δεν διέθετε. </u><br />
<br />
∆ιετέλεσε γενικός γραµµατέας και στο υπουργείο Στρατιωτικών, αφού την περίοδο του αγώνα είχε λάβει στρατιωτικό βαθµό. <br />
Κάποιοι ισχυρίστηκαν σκωπτικά ότι είχε τόσες γνώσεις για το στρατό όσες περί υποδηµατοποιίας. <br />
<br />
Ωστόσο, ο διορισµός του ανταποκρινόταν στην επιθυµία του Στάικου, υπουργού στρατιωτικών το 1849, αλλά και στους σκοπούς του υποστράτηγου τότε Γαρδικιώτη, και των οµοίων του, που κυβερνούσαν την Ελλάδα, σε µια περίοδο δύσκολη, καθώς είχαν µόλις προηγηθεί τα επαναστατικά κινήµατα του 1847-1848. <br />
<br />
Οι πολίτες θεωρούσαν ότι το υπουργείο Στρατιωτικών βρισκόταν υπό τη διεύθυνση ασυνείδητων µεν ανδρών, αφοσιωµένων δε στο θρόνο και στη βασιλική «καµαρίλα». <br />
<br />
<i>Ο <span style="color: blue;"><b>Λασσάνης </b></span>και οι πάτρωνές του, ξόδευσαν για προσωπικό όφελος τους ένα µέρος από τα µεγάλα χρηµατικά ποσά που προορίζονταν για τις στρατιωτικές δαπάνες, παρουσιάζοντας µάλιστα, πολλές φορές στην κυβέρνηση και το λαό, πλασµατικό αριθµό στρατιωτών που υπηρετούσαν σε σχέση µε αυτούς που ήταν εγγεγραµµένοι στους επίσηµους καταλόγους των τακτικών σωµάτων. </i><br />
<br />
Συχνά, επίσης, ως υπεύθυνοι για τις επιτροπές που διαχειρίζονταν στρατιωτικά ζητήµατα, όπως η «επί του ιµατισµού επιτροπή» δωροδοκούνταν µε διάφορες προµήθειες. <br />
<br />
Τέλος, διετέλεσε αρκετές φορές Νοµάρχης Αττικής και Βοιωτίας.<br />
<br />
<i><span style="color: blue;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> Το 1843 προσπάθησε να εκλεγεί <u><b>πληρεξούσιος των Μακεδόνων στην Εθνοσυνέλευση</b></u>, αλλά απέτυχε. </span></span></i><br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyRFxzl6qTsWeSNpbZhulnPX-SdMNJ5qcXXGhldvneHWb2Lx0M_RV5-vKpksRBxuFE5_jHF6MaUcX-_oXNZRaF3B2OUlzac6TeTp6a_5WaE2wOKcuZlM2eNkVFIP3bOpKk-zu_m-0kBVbC/s1600/%CE%91%CE%BD%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%AC%CF%83%CE%B9%CE%BF%CF%82+%CE%A0%CE%BF%CE%BB%CF%85%CE%B6%CF%89%CE%AF%CE%B4%CE%B7%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyRFxzl6qTsWeSNpbZhulnPX-SdMNJ5qcXXGhldvneHWb2Lx0M_RV5-vKpksRBxuFE5_jHF6MaUcX-_oXNZRaF3B2OUlzac6TeTp6a_5WaE2wOKcuZlM2eNkVFIP3bOpKk-zu_m-0kBVbC/s1600/%CE%91%CE%BD%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%AC%CF%83%CE%B9%CE%BF%CF%82+%CE%A0%CE%BF%CE%BB%CF%85%CE%B6%CF%89%CE%AF%CE%B4%CE%B7%CF%82.jpg" width="142" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: blue;"><b>Ο ΜΑΚΕΔΟΝΑΣ ΛΟΓΙΟΣ<br />Αναστάσιος Πολυζωίδης<br />(1802-1873)</b></span></td><td class="tr-caption" style="text-align: center;"></td></tr>
</tbody></table>
<br />
Προφανώς ούτε οι συµπατριώτες του τον εκτιµούσαν αρκετά. <br />
<br />
<br />
<span style="color: blue;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b>Ο λόγιος Αναστάσιος Πολυζωίδης</b></span> </span>όχι µόνο κατέλαβε σηµαντικές θέσεις στο δηµόσιο τοµέα και στην κυβέρνηση, αλλά ασχολήθηκε και µε την πολιτική θεωρία.<br />
<br />
<span style="color: blue;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b>Ήταν ένας ακόµα από τους Μακεδόνες που άσκησε σφοδρή αντικαποδιστριακή πολιτική. </b></span></span><br />
Η εφηµερίδα του, µε τίτλο Απόλλων και υπότιτλο «<b>Εφηµερίς Αντιδεσποτική και Αντικαποδιστριακή</b>», που εκδιδόταν στην Ύδρα και κυκλοφόρησε µέχρι τη δολοφονία του Καποδίστρια, έγινε το επίσηµο όργανο των «<b>Συνταγµατικών</b>», που είχαν συγκεντρωθεί στο νησί.<br />
<br />
Το γεγονός προκαλεί εντύπωση, αν αναλογιστούµε ότι<span style="color: blue;"><b><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> ο Σερραίος λόγιος</span></b></span> δεν ήταν εξαρχής αντικαποδιστριακός, εφόσον στην Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας ψήφισε την εκλογή του.<br />
<br />
Μάλιστα ο ίδιος στα Ελληνικά του έγραφε:<br />
<br />
<span style="color: blue;"><i> «η συνέλευσις […] εψήφισε πολίτευµα τελειότερον των προηγούµενων,</i></span><br />
<span style="color: blue;"><i> συµπηκνώσα όλην την Νοµοτελεστικήν εξουσίαν εις χείρας ενός επί επταετίαν άρχοντος, καλουµένου Κυβερνήτου της Ελλάδος, </i></span><br />
<span style="color: blue;"><i>και ως τοιούτον ανηγόρευσε τον Κερκυραίων Ιω. Καποδίστριαν». </i></span><br />
<br />
Όσον αφορά τις απόψεις του για το πολίτευµα, µέσα από τα βιβλία που εξέδωσε κατά τη διάρκεια της επανάστασης, το Προσωρινό πολίτευµα της Ελλάδας και το Θεωρία γενική περί των διαφόρων ∆ιοικητικών Συστηµάτων και εξαιρέτως του Κοινοβουλευτικού, προκύπτει πως θεωρούσε ως καταλληλότερο σύστηµα διοίκησης για τους φιλελεύθερους ανθρώπους το κοινοβουλευτικό, που περιλάµβανε και τη συνταγµατική µοναρχία, και στηριζόταν στην αρχή της ισονοµίας και της ελευθερίας.<br />
Η αντιπολιτευτική του γραµµή δικαιολογείται, εν µέρει, από την άρνηση παραχώρησης συντάγµατος και όχι τόσο από τη συγκεντρωτική άσκηση της εξουσίας από τον Καποδίστρια. Ενδεχοµένως, όµως, να οφείλεται και σε προσωπικά συµφέροντα και φιλοδοξίες, καθώς όλα ξεκίνησαν όταν δεν ικανοποιήθηκαν τα αιτήµατά του για διορισµό σε θέσεις του δηµοσίου, που ο ίδιος πίστευε ότι άξιζε.<br />
<br />
Η έντονη πολιτική δράση του <span style="color: blue;"><b>Πολυζωίδη </b></span>συνεχίστηκε και κατά την οθωνική περίοδο.<br />
<br />
<b>Ήταν <u>φιλικά προσκείµενος στην αγγλική παράταξη</u> όπως και ο Γεώργιος Πραΐδης, φίλος και συναγωνιστής του και υπουργός ∆ικαιοσύνης το 1833. </b><br />
Την ίδια χρονιά τον διόρισε πρόεδρο του δικαστηρίου του Ναυπλίου, θέση που κατείχε ο ίδιος προηγουµένως.<br />
<br />
Εξαιτίας της αντικαποδιστριακής του στάσης και των ρωσόφιλων αισθηµάτων του, ιδιαίτερα κατά του Κολοκοτρώνη, επιλέχθηκε µαζί τον Τερτσέτη κι άλλους ενάντιους του ρωσικού κόµµατος, για να δικάσει τον γέρο του Μωριά. <br />
<br />
Όµως η Αντιβασιλεία έκανε λάθος στις εκτιµήσεις της, <u><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="color: blue;">αφού ο Πολυζωίδης αρνήθηκε να καταδικάσει έναν αθώο. </span></span></u><br />
<br />
Αµέσως µετά την ενηλικίωση του Όθωνα έγινε Αρεοπαγίτης και αργότερα αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου. <br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiv11GITl4oHqztw95Ip1FSZTSfiRfNuWzwtZZGPYXhf7oc31jqQoiPc-Susi3uvRHsBZbTs1nB1fcJsnDjE4TY4VFQJKzansnydzx9X3druTrt45-nJLKTz21SdpDCmvKFWqt8_MWS_qU-/s1600/Ignaz+von+Rudhart+griechischer+Ministerpr%C3%A4sident.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiv11GITl4oHqztw95Ip1FSZTSfiRfNuWzwtZZGPYXhf7oc31jqQoiPc-Susi3uvRHsBZbTs1nB1fcJsnDjE4TY4VFQJKzansnydzx9X3druTrt45-nJLKTz21SdpDCmvKFWqt8_MWS_qU-/s1600/Ignaz+von+Rudhart+griechischer+Ministerpr%C3%A4sident.jpg" width="154" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: blue;"><b>Ignaz von Rudhart<br />(1790-1838)</b></span></td></tr>
</tbody></table>
<br />
Το 1837 απολύθηκε ο <b>Αrmansperg </b>και αντικαταστάθηκε από τον <b>Rudhart</b>, ο οποίος <span style="color: blue;"><b>διόρισε τον αγγλόφιλο Πολυζωίδη γραµµατέα Εσωτερικών και ταυτόχρονα Εκκλησιαστικών και Παιδείας</b></span>, για να κατευνάσει την αγγλική αντίδραση. <br />
<br />
Ωστόσο, η κίνηση αυτή δεν είχε τα αναµενόµενα αποτελέσµατα, διότι ο <b>Lyons</b>, πρεσβευτής της Βρετανίας στην Ελλάδα, δεν τον συµπαθούσε ιδιαίτερα. <br />
<br />
Την ίδια άποψη είχε και ο <b>Αrmansperg </b>που «αµφισβητούσε την τιµιότητα και την καθαρότητα των πολιτικών του αρχών». <br />
<br />
Σ’ αυτό συνέβαλε το γεγονός ότι ο <span style="color: blue;"><b>Πολυζωίδης</b></span>, στις αρχές του 1837, έγραφε «ανώνυµα» στην εφηµερίδα Ελπίς. <br />
<br />
Με τα άρθρα του αυτά στηλίτευε την Αντιβασιλεία, λέγοντας ότι<br />
<span style="color: blue;"><i>«ως να ήλθεν εις δορύκτητον τόπον, ως να εκαλέσθη να διοικήση Γότθους, και όχι απογόνους Ελλήνων, φίλους της ελευθερίας, κατέφυγεν ευθύς εις µέτρα αυθαίρετα και αντεθνικά». </i></span><br />
<br />
Τη θεωρούσε υπεύθυνη για πολλά δεινά της χώρας και αναρωτιόταν <br />
<span style="color: blue;"><i>«τι άλλο εσκόπουν παρά την στερέωσιν της Ξενοκρατίας, και την µεταµόρφωσιν της αυτονόµου Ελλάδος εις αποικίαν Βαυαρικήν». </i></span><br />
<br />
Πολύ σύντοµα, όµως, αποκήρυξε τα όσα πίστευε για την Αντιβασιλεία και τάχθηκε στις υπηρεσίες της κυβέρνησης, πρόθυµος να εργαστεί σε οποιοδήποτε τοµέα της κρατικής µηχανής.<br />
Η απόφασή του ίσως να µην ήταν και τόσο αντιφατική, γιατί, ενώ στρεφόταν κατά της Αντιβασιλείας, ποτέ δεν επέκρινε το θεσµό της βασιλείας και τον ίδιο τον Όθωνα. <br />
Στο ίδιο άρθρο δήλωσε τα εξής. <br />
<br />
<span style="color: blue;"><i>Εφάνη και η Βασιλική Αρχή εν τω µέσω των Ελλήνων, ο νέος Μονάρχης, πλήρης χαρίτων και αυτόχρηµα αγάθοτητος, εκέρδησε την καρδίαν όλων ανεξαιρέτως• <br />αλλ’ η ανηλικιότης του συνεπέφερε εξ ανάγκης την Επιτροπείαν• <br />εντεύθεν η περίοδος της Αντιβασιλείας, περίοδος νέων ωδύνων και δυστυχηµάτων. […]<br /> Η ενηλικίωσις του αγαθού Βασιλέως συνείχε την υποµονήν των Ελλήνων, διότι αυτή µόνη του εφαίνετο το τέρµα των δεινών και της πραγµατοποιήσεως των χρηστών ελπίδων των η αρχή. </i></span><br />
<br />
Φυσικά, δεν έπαψε να πιστεύει, ως γνήσιος φιλελεύθερος, ότι µόνο µε τη συνταγµατική µοναρχία το έθνος θα φτάσει στην κατάσταση που επιθυµεί. <br />
<br />
Από την άλλη, όµως, συνέβη ένα περιστατικό που έθιξε την πολιτική διαγωγή και την ακεραιότητα του χαρακτήρα του, αφού κατηγορήθηκε για διπροσωπία. <br />
<br />
Το φθινόπωρο του 1837 κορυφώθηκε η αντιπαλότητα ανάµεσα στους Έλληνες και τους Βαυαρούς εξαιτίας της προσπάθειας της κυβέρνησης να διατηρήσει στο δυναµικό της τα βαυαρικά στρατεύµατα για µια ακόµα περίοδο, ενώ έληγε η σύµβαση τους. <br />
<br />
<span style="color: blue;"><b>Οι Έλληνες, ειδικά οι παραµεληµένοι οπλαρχηγοί και στρατιώτες, αντέδρασαν έντονα. </b></span><br />
<br />
Όµως η δυσφορία τους οξύνθηκε ακόµα περισσότερο, όταν άρχισαν οι αµοιβαίες επιθέσεις ανάµεσα στην εφηµερίδα Ελπίς του Λεβίδη και στον Ελληνικό Ταχυδρόµο, το ηµιεπίσηµο όργανο του <b>Rudhart</b>.<br />
<br />
Η Ελπίς, όπως κι άλλες αντικυβερνητικές εφηµερίδες, διαµαρτύρονταν για την κατάληψη θέσεων από τους Βαυαρούς, ενώ οι φιλοκυβερνητικές επαινούσαν την προσφορά τους και τόνιζαν την ανάγκη της παρουσίας τους στον κρατικό µηχανισµό. <br />
Ο Ελληνικός Ταχυδρόµος καταφέρθηκε εναντίον του Λεβίδη και τον προσέβαλε.<br />
<br />
Ο Λεβίδης απάντησε µε σφοδρό τρόπο, προτείνοντας στο λαό της Πελοποννήσου να εξεγερθεί και δέχτηκε επίθεση <b>στο καφενείο «Ωραία Ελλάς»</b>. <br />
<br />
Λίγες µέρες αργότερα η κυβέρνηση κινήθηκε δικαστικά εναντίον του και διέταξε να συλληφθεί, διότι είχε πληροφορίες πως ο Λεβίδης ενεργούσε κρυφά για να ταράξει την κοινή ησυχία. <br />
Ο <span style="color: blue;"><b>Πάϊκος</b></span>, ως υπουργός ∆ικαιοσύνης, αρµόδιος να εφαρµόσει το βασιλικό ένταλµα, αρνήθηκε να εκτελέσει τις διαταγές, αν και «σπάνια ήταν διατεθειµένος να θέσει τις αρχές υπεράνω του συµφέροντος». <br />
<span style="color: blue;"><b>Ανέλαβε, όµως, να το εκτελέσει <u>παράνοµα </u>ο Πολυζωίδης</b></span>, σφετεριζόµενος τα καθήκοντα της ∆ικαστικής Αρχής.<br />
<br />
Η Αθηνά έγραψε: <br />
<br />
<span style="color: blue;"><i>Σε καµία άλλη εποχή, κανενός άλλου υπουργού, δεν προσβλήθηκαν οι ατοµικές ελευθερίες του Έλληνα και του ξένου και δεν κλονίσθηκαν τα θεµέλια της ελληνικής κοινωνίας τόσο, όσο επί των ηµερών της υπουργείας του ποτέ µεν διασήµου δια τα φιλελεύθερα φρονήµατα του, νυν δε περιβόητου δια τας αυθαιρεσίας και δεσποτικάς πράξεις. </i></span><br />
<br />
O Lyons, µετά το αναφερθέν περιστατικό, έχασε κάθε εκτίµηση του γι’ αυτόν, ενώ ο Λεβίδης δηµοσίευσε το παραπάνω ανώνυµο άρθρο που είχε γράψει ο Πολυζωίδης στη δική του εφηµερίδα του µήνες νωρίτερα, στις 10 Ιανουαρίου του 1837, και κατηγορούσε την Αντιβασιλεία.<br />
<br />
Ο Λεβίδης µε την πράξη του αυτή ήθελε να δείξει τη µεταστροφή του <span style="color: blue;"><b>Πολυζωίδη </b></span>και πως<br />
<span style="color: blue;"><i>«αι υγιέστεραι κρίσεις περί των ελληνικών πραγµάτων, και τα φλογερώτατα αισθήµατα των πρώην αντιπροέδρου του Αρείου Πάγου διαψεύδονται πανδήµως από την σηµερινήν διαγωγήν του και αποδεικνύονται αι τότε ιδέαι και τα φρονήµατα απλαί σχολαστικαί µελέται περί πατριωτισµού και φιλελευθερίες». </i></span><br />
<br />
Μετά από όλα αυτά επέστρεψε στην προηγούµενη θέση του και αργότερα διορίσθηκε σύµβουλος επικρατείας.<br />
Αν και σύντοµη η παρουσία του στα δύο αυτά υπουργεία, το όνοµα του συνδέθηκε µε δύο βασιλικά διατάγµατα που υπέγραψε εκείνη την περίοδο. Το ένα αφορούσε την παιδεία και τη σύσταση του πανεπιστηµίου, θέµατα που του ήταν γνωστά, αφού πολλές φορές είχε συµµετάσχει σε επιτροπές που είχαν καταρτιστεί για να προσδιορίσουν το θεωρητικό και θεσµικό πλαίσιο διοργάνωσης της παιδείας. Το δεύτερο διάταγµα αφορούσε τον Τύπο. <br />
<br />
<i><span style="color: blue;"><b><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Όπως ήδη αναφέρθηκε, στην κυβέρνηση το 1837 βρισκόταν <u>ακόµα ένας Μακεδόνας, ο Ανδρόνικός Πάϊκος, </u>γραµµατέας της ∆ικαιοσύνης.</span></b></span></i><br />
<br />
<u>Ανήκε στο στενό περιβάλλον του Όθωνα και στο πελατειακό κύκλωµα του Κουντουριώτη.</u><br />
<br />
Μάλιστα, εξαιτίας της επιρροής του τελευταίου στον πρωθυπουργό <b>Rudhart</b>, διορίστηκε υπουργός. Κοµµατικά, όµως, ανήκε στη ρωσική παράταξη. <br />
<br />
Μάλιστα την περίοδο εκείνη δύο σηµαντικοί τοµείς του κράτους, η γραµµατεία της ∆ικαιοσύνης, µε υπουργό τον <span style="color: blue;"><b>Πάϊκο </b></span>και των Εσωτερικών, µε υπουργό τον <b>Γλαράκη</b>, βρίσκονταν στα χέρια δύο Ναπαίων. <br />
<br />
Πιστοί αµφότεροι στη φατριαστική οδό και στο κόµµα, διόριζαν σε ανώτερες δηµόσιες θέσεις µόνον Ναπαίους για να εξασφαλίσουν τον έλεγχο. <br />
Οι πολιτικοί του αντίπαλοι θεωρούσαν ότι ο <span style="color: blue;"><b>Πάϊκος </b></span>ήταν µικρός και ασήµαντος και ότι η αφοσίωση του σε όλες τις κυβερνήσεις του είχε δώσει το διαβατήριο για να διοριστεί σε υπουργική θέση. <br />
<br />
Αυτό ίσως εξηγείται, ως ένα βαθµό, από το γεγονός ότι είχε διασυνδέσεις µε δυο διαφορετικά κόµµατα. <br />
<br />
Επί των ηµερών του προέκυψε το σκάνδαλο της Φιλορθόδοξης Εταιρείας και του ανατέθηκε η δικαστική εξέταση της υπόθεσης.<br />
Όµως, οι χειρισµοί του, η αδράνεια του, η εκούσια καθυστέρηση στις ανακρίσεις και στην κατάσχεση εγγράφων προκάλεσαν τη δυσαρέσκεια του κόσµου, που δικαιολογηµένα εκτίµησε ότι γινόταν προσπάθεια συγκάλυψης φανατικών ρωσόφιλων κυβερνητικών, όπως ο Γλαράκης. <br />
<br />
Στην κυβέρνηση έµεινε ως το 1841, περνώντας από διάφορα υπουργεία και χρησιµεύοντας στον Όθωνα ως «<b>αποδιοποµπαίος τράγος</b>» για εξευµενισµό των άσχηµων σχέσεων που είχαν δηµιουργηθεί µε τη Βρετανία την περίοδο εκείνη.<br />
<br />
Επέστρεψε ξανά το 1850 και παρέµεινε ως το 1852.<br />
<br />
Ως ετερόχθονας κατηγορήθηκε πως, όταν γινόταν η επανάσταση αυτός την έβλεπε από µακριά, ως θεατής των συµφορών και των αγώνων του έθνους. <br />
<br />
<span style="color: blue;"><i>Μπορεί κάποιοι να ισχυρίστηκαν ότι «ο κύριος Πάϊκος δεν βρήκε ποτέ εξαιτίας της πολιτικής του διαγωγής, συµπάθεια στο κοινό», όµως οι <b><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Μακεδόνες </span>τον εκτιµούσαν</b> και ήταν σίγουροι πως µπορούσε να τους βοηθήσει στα προβλήµατα τους• </i></span><br />
<span style="color: blue;"><i><u><b>γι’ αυτό τον εξέλεξαν πληρεξούσιο τους</b></u>, στην Εθνοσυνέλευση του 1843.</i></span><br />
<br />
Η παρουσία του εκεί, όντως ήταν πολύ σηµαντική, γιατί µε την τοποθέτηση του στο ζήτηµα των αυτοχθόνων και ετεροχθόνων, που ανέκυψε <u><span style="color: blue;">κατά τη διάρκεια της Εθνικής Εθνοσυνέλευσης, πρόβαλλε τα δικαιώµατα των συµπατριωτών του. </span></u><br />
<br />
Στην πραγµατικότητα η αντιπαράθεση αυτοχθόνων και ετεροχθόνων ήταν η κορύφωση µιας µακρόχρονης διένεξης που ταλάνιζε την ελληνική κοινωνία από την έναρξη της επανάστασης.<br />
<br />
Η διαµάχη, όµως, οξύνθηκε κατά τη διάρκεια της Εθνοσυνέλευσης του 1843-1844. <br />
Οι πρώτες έριδες ξεκίνησαν κατά τις διαδικασίες ελέγχου της νοµιµότητας των πληρεξουσίων των επαρχιών της οθωµανικής αυτοκρατορίας, προκειµένου να δικαιούνται να λάβουν µέρος στις εργασίες της.<br />
Ήταν ένα πρόβληµα που είχε ανακύψει σχεδόν σε όλες τις Εθνοσυνελεύσεις που διεξήχθησαν κατά τη διάρκεια του Αγώνα έως και την έξωση του Όθωνα. <br />
<br />
Σε όλες τις περιπτώσεις αξιοσηµείωτη ήταν η συλλογική προσπάθεια των ετεροχθόνων στρατιωτικών και πολιτικών, που ως γραµµατείς και σύµβουλοι των ηγετών ή ως νόµιµοι πληρεξούσιοι των επαρχιών τους, άλλοτε µε απλές αναφορές και άλλοτε ως παρευρισκόµενοι, γνωστοποιούσαν τα αιτήµατα των συµπατριωτών τους, τους αγώνες τους και ζητούσαν να συµπεριληφθούν οι πατρίδες τους µέσα στα όρια του νέου κράτους.<br />
<br />
Αν συγκρίνει κανείς τους καταλόγους των πληρεξουσίων, θα διαπιστώσει πως τα πρόσωπα που εκπροσωπούσαν τις διάφορες κατηγορίες πολιτών όλο αυτό το χρονικό διάστηµα ήταν, µε µικρές αλλαγές, τα ίδια και προέρχονταν από όλες τις κοινωνικές οµάδες. <br />
<br />
<span style="color: blue;"><i><b><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Οι πληρεξούσιοι των Μακεδόνων στην εθνοσυνέλευση του 1843 ήταν οι <br />Ανδρόνικος Πάϊκος, <br />∆ιαµαντής Νικολάου Ολύµπιος, <br />Κωνσταντίνος ∆όσιος και <br />Τσάµης Καρατάσος. </span></b></i></span><br />
<br />
<b>∆ύο επιφανείς άνδρες από το στρατιωτικό χώρο και δύο από τον πολιτικό, εκ των οποίων οι δύο πρώτοι τους είχαν εκπροσωπήσει και στο παρελθόν. </b><br />
<br />
Το έναυσµα, όµως, που πυροδότησε τη µεγάλη συζήτηση σχετικά µε τους αυτόχθονες και τους ετερόχθονες δόθηκε στις 8 Ιανουαρίου, όταν η συνέλευση, µε αφορµή το τρίτο άρθρο του σχεδίου συντάγµατος, <span style="color: blue;"><b>θα µελετούσε τα χαρακτηριστικά του Έλληνα πολίτη.</b></span><br />
<br />
Αναγνώσθηκαν τότε στη συνεδρίαση πολλές αναφορές πολιτών, που ζητούσαν την αποµάκρυνση των ετεροχθόνων νεηλύδων από τις δηµόσιες υπηρεσίες. <br />
<br />
Από εκείνη τη στιγµή και για τις επόµενες συνεδριάσεις η συζήτηση περιστράφηκε γύρω από τα προσόντα του Έλληνα δηµοσίου υπαλλήλου. <br />
<br />
Η πλειοψηφία των οµιλητών ήταν επιφανείς ετερόχθονες που είχαν έρθει στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια της επανάστασης και συµµετείχαν στο στρατιωτικό και πολιτικό τοµέα.<br />
<br />
Ως εκπρόσωποι των συµπατριωτών τους αλλά και ως άµεσα θιγόµενοι οι ίδιοι εναντιώθηκαν µε σθένος στην πρόταση που υπονόµευε τα συµφέροντα τους. <br />
<br />
<i><b>Από τις θέσεις των οµιλητών ξεχώρισε η τοποθέτηση του Ανδρόνικου Πάϊκου στις 18 Ιανουαρίου. </b></i><br />
<u><span style="color: blue;"><b><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Αντιπροσώπευε έλληνες συναδέλφους και αγωνιστές</span></b></span></u>,<br />
που ήταν κάτοικοι µιας επαρχίας που είχε λάβει τα όπλα και υποστεί τα δεινά του πολέµου και της καταστροφής,<br />
<b>αλλά αποκλείστηκε από τα όρια του κράτους. </b><br />
<br />
Τα επιχειρήµατα του βασίζονταν στο Α΄ και Β΄ ψήφισµα της Ερµιόνης και στο Σύνταγµα της Τροιζήνας:<br />
<b>Το ελληνικό κράτος ήταν αδιαίρετο και αποτελούνταν από όσες επαρχίες είχαν λαβει τα όπλα, ενώ τα δικαιώµατα ήταν κοινά για όλους. </b><br />
<br />
∆υσανασχέτησε µε την άποψη που είχε ακουστεί, να κατακερµατιστούν οι επαρχίες σε πόλεις, κωµοπόλεις και χωριά, ανάλογα µε το αν έλαβαν τα όπλα ή όχι.<br />
<br />
Είπε χαρακτηριστικά: <br />
<br />
<span style="color: blue;"><i>«Η κλαγγή των όπλων αντηχεί από το εν εις το άλλο άκρον, δεν ηδύνατο αν επαναστατήση εν χωρίον, χωρίς να ήναι σύνθηµα κοινόν της επαρχία τους. </i></span><br />
<span style="color: blue;"><i>Το πυρόβολον ενός χωρίου έφερεν εις την άλλην άκραν του χωρίου την επανάστασιν, ή, αν αυτή επρολαµβάνετο, την σφαγήν και την καταστροφήν».</i></span><br />
<br />
Επιπλέον, επεσήµανε ότι τα δικαιώµατα και η τύχη των ελευθέρων και µη ελευθέρων επαρχιών, καθορίστηκαν βάσει των πρωτοκόλλων και των εθνικών αποφάσεων.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><span style="font-size: large;">Σύµφωνα µε αυτές τις αποφάσεις </span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><span style="font-size: large;"><b>αυτόχθων </b>ήταν <br /><u><b>και </b></u></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><span style="font-size: large;">ο Σάµιος, και ο Κρής, και ο <b>Μακεδών</b>, και ο Θετταλός, και ο Ηπειρώτης</span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<b><u><span style="color: blue;"><span style="font-size: large;"> και δεν υπήρχε βασική διαφορά µεταξύ αυτών </span></span></u></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><u><span style="color: blue;"><span style="font-size: large;">και των αυτοχθόνων της ελευθέρας Ελλάδας, </span></span></u></b></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><span style="font-size: large;">παρά µόνο ότι </span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><span style="font-size: large;">«αυτοί µεν ευτυχέστεροι ηµών απολαύουσι της ελευθερίας της πατρίδος </span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><span style="font-size: large;">των δυνάµει των πρωτοκόλλων, </span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><span style="font-size: large;">ηµείς δε καίτοι αγωνισθέντες υπέρ της µητέρας ως αυτοί, ητυχήσαµεν». </span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
Περιέγραψε τους αγώνες των συµπατριωτών του, που έδραξαν τα όπλα, αναχαίτισαν τον εχθρό, υπερασπίστηκαν τα σπίτια τους και τις περιουσίες τους, αλλά εγκαταλείφθηκαν από τις ∆υνάµεις µε αποτέλεσµα να υποστούν σφαγές και πυρπολήσεις.<br />
<br />
Από αυτούς οι πιο δυνατοί συνέχισαν τον Αγώνα τους στην ελεύθερη Ελλάδα, ενώ όσοι αδυνατούσαν, λόγω ασθένειας, ηλικίας ή άλλων κωλυµάτων, υπέκυψαν εκ νέου στο τουρκικό ζυγό, µέχρις ότου οι ∆υνάµεις µε τα πρωτόκολλα να τους επιτρέψουν να µεταναστεύσουν.<br />
<br />
<span style="color: blue;"><b> «Ήλθοµεν, και δεν σας εζητήσαµεν, ειµή άρτον και ολίγην γήν, ως αντάλλαγµα των απολεσθεισών ιδιοκτησιών µας». </b></span><br />
<br />
Τέλος, δήλωσε ότι δεν ζήτησαν δηµόσιες θέσεις αλλά να αναγνωριστούν Έλληνες πολίτες και να απολαµβάνουν τα δικαιώµατα που απορρέουν από αυτή την ιδιότητα και τα οποία τα είχαν αποκτήσει µε προηγούµενα Συντάγµατα.<br />
<br />
<span style="color: blue;"><i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Τελικά, χάρη στον επιδέξιο πολιτικό χειρισµό του Μαυροκορδάτου, ψηφίστηκε µια µετριοπαθής τροπολογία, σύµφωνα µε την οποία αυτόχθονας δεν θεωρούνταν µόνο αυτός που είχε γεννηθεί στις απελευθερωµένες περιοχές αλλά και αυτός που είχε πολεµήσει σε µια από τις υποδουλωµένες επαρχίες και εγκατασταθεί στην Ελλάδα ως το 1827</span></i></span>.<br />
<br />
Όλοι οι άλλοι θα απολύονταν από τις δηµόσιες υπηρεσίες και θέσεις που κατείχαν από δύο µέχρι τέσσερα έτη µετά τη δηµοσίευση του συντάγµατος, ανάλογα µε το έτος της έλευσης τους στην Ελλάδα.<br />
<span style="color: blue;"><i> Από τις κατηγορίες αυτές εξαιρέθηκαν οι καθηγητές, οι δάσκαλοι, </i></span><br />
<span style="color: blue;"><i>«οι εκτός του κράτους διορισµένοι εις διερµηνευτικάς και προξενικάς θέσεις, τας οποίας ο του αγώνος Έλλην δεν µπορεί να αναπληρώση», </i></span><br />
<span style="color: blue;"><i>οι υπηρετούντες στο στρατό και το ναυτικό. </i></span><br />
<br />
Μετά το τέλος της εθνοσυνέλευσης άρχισε η εφαρµογή των αποφάσεών της.<br />
<br />
Το ζήτηµα που απασχόλησε περισσότερο τους ενδιαφερόµενους, όπως ήταν φυσικό, ήταν οι απολύσεις των δηµοσίων υπαλλήλων σύµφωνα µε το β΄ ψήφισµα.<br />
<br />
Από την πρώτη στιγµή καταρτίστηκαν και δηµοσιεύτηκαν πίνακες µε τα ονόµατα των υποψηφίων προς απόλυση και άρχισαν νέες συζητήσεις στη βουλή, µαζί µε τις αναµενόµενες παρεµβάσεις των βουλευτών.<br />
Το θέµα έλαβε ευρύτερες διαστάσεις µέσα από τον Τύπο της εποχής.<br />
Εκείνο όµως που προκάλεσε την έντονη αντίδραση του κόσµου ήταν ο κατάλογος που υπέβαλε στη βουλή ο<b> Ιωάννης Τοµαράς</b> µε τα ονόµατα των νεηλύδων που βρίσκονταν στις δηµόσιες θέσεις.<br />
<br />
Η ανάγνωση των ονοµάτων θεωρήθηκε «χαµερπής» πράξη από κάποιους βουλευτές, που παρατήρησαν ότι όλοι µπορεί να γνώριζαν πρόσωπα που δεν πληρούσαν τα προσόντα του β΄ ψηφίσµατος και εν τούτοις να παρέµειναν στις δηµόσιες θέσεις, αλλά το πρέπον ήταν να απευθύνονται στον αρµόδιο υπουργό.<br />
<br />
Η αξιοπιστία του καταλόγου τέθηκε σε αµφισβήτηση, καθώς περιείχε και ορισµένα ονόµατα ανδρών πολύ γνωστών, που βρίσκονταν στην Ελλάδα από την αρχή του Αγώνα, όπως του<br />
<span style="color: blue;"><b> «αξιοτίµου Γερουσιαστού Κ. ∆ιαµαντή Ολυµπίου». </b></span><br />
<br />
Τελικώς, το ψηφίσµατα εφαρµόστηκε συστηµατικά, <u><b>αλλά όχι αξιοκρατικά</b></u> σε όλες τις περιπτώσεις, εφόσον θυσιάστηκαν άνδρες «επιφανείς», που ενδεχοµένως δια µέσου της νοµικής οδού θα µπορούσαν να παραµείνουν στις θέσεις τους, σε αντίθεση µε κάποιους «αφανείς», που χρησιµοποίησαν κάθε τρόπο προκειµένου να αποφύγουν την απόλυση.<br />
<br />
<b> Η αντιδικία ανάµεσα στους ετερόχθονες και στους αυτόχθονες, δυστυχώς δεν τελείωσε µε τον καθορισµό των προσόντων των δηµοσίων υπαλλήλων. </b><br />
<br />
Μια νέα διαµάχη ξέσπασε λίγες µέρες αργότερα, µε αφορµή τις διατάξεις για την εκλογή των βουλευτών.<br />
Η νέα κρίση προέκυψε στη συνεδρίαση της 31ης Ιανουαρίου 1844, όταν διάφορες οµάδες πολιτών, µεταξύ των οποίων και οι µετανάστες των οθωµανικών επαρχιών που είχαν εγκατασταθεί στο ελληνικό κράτος, µε αναφορά τους προέβαλαν το δικαίωµα τους να εκπροσωπούνται χωριστά στη βουλή.<br />
Οι οµιλητές κατέθεσαν τη γνώµη τους αν θα έπρεπε να αντιπροσωπεύονται οι οµογενείς της Ελλάδας µε δικούς βουλευτές ως ξεχωριστές οµάδες και διαφορετικά συµφέροντα από τους ντόπιους ή αν δεν έπρεπε να αποτελούν ξεχωριστό εκλογικό σώµα, αλλά ενιαίο µαζί µε τους συµπολίτες τους στην περιφέρεια που κατοικούσαν για να µην διαιωνίζουν όσα τους χώριζαν.<br />
<br />
Μακροσκελής και εµπεριστατωµένη ήταν <span style="color: blue;"><b>η οµιλία του Πάϊκου</b></span> στην παραπάνω συνεδρίαση. Υποστήριξε ότι τα πολιτικά δικαιώµατα τους ήταν ιερά και απαραβίαστα, καθώς τους παραχωρήθηκαν από τα Συντάγµατα των Εθνοσυνελεύσεων.<br />
Από αυτά θεωρούσε κορωνίδα, το δικαίωµα της αντιπροσώπευσης, διότι χωρίς αυτό, τα δικαιώµατα δεν προστατεύονταν, δεν πραγµατοποιούνταν και δεν στηρίζονταν. ∆εν αντιπροσώπευαν τις επαρχίες, γιατί ήταν κάτοικοι της ελεύθερης Ελλάδας, αλλά αναρωτιόταν:<br />
<br />
«Αν οι επαρχίαι εξέλιπον από ηµάς, δεν επιζώσι τάχα αι θυσίαι ηµών, οι αγώνες και τα ανίατα δεινά, τα οποία επάθοµεν δια την Ελλάδα;». <br />
Ρωτούσε ρητορικά: <br />
<br />
<span style="color: blue;"><b>«</b><b>Τίς θέλει υψώσει τη φωνήν δια τον ορφανόν, και την χήρα του Κρητός, δια τον ανάπηρον Σουλιώτην τον συρόµενον εις τας οδούς, δια τον ελεεινώς τηκόµενον εν τη ενδεία <u>Μακεδόνα</u>, Σάµιον, Κάσσιον, και λοιπούς, ειµή πάλιν Κρής, Σουλιώτης, <u>Μακεδών </u>κτλ., όστις γνωρίζει ταύτα;»</b></span>. <br />
<br />
Επιχειρηµατολογώντας, ανέφερε ως παράδειγµα<b><span style="color: blue;"> το µικρό συνοικισµό των Μακεδόνων</span></b> στην Αταλάντη, ο οποίος είχε συστηθεί πριν από οκτώ χρόνια.<br />
<br />
Οι συνοικισθέντες είχαν λάβει άπειρες υποσχέσεις που δεν εκπληρώθηκαν ποτέ. <br />
Ισχυρίστηκε ότι ο ίδιος προσωπικά τους είχε επισκεφθεί πριν από λίγους µήνες και είδε άνδρες που είχαν αγωνισθεί για την πατρίδα τους, άλλους <b>«πίπτοντας υπό του πόνου των πληγών», </b>άλλους απεγνωσµένους, θυγατέρες που έµειναν ορφανές και στην <b>«µανίαν της πείνης»</b>, και άλλων τα τέκνα <b>«εκτείνοντα χείρα ικέτιδα εις τους διαβαίνοντας τας οδούς».</b><br />
<br />
Όλων αυτών των δικαιωµάτων το άθροισµα πρέπει να αντιπροσωπεύεται, είπε, και να έχει ένα προστάτη, γιατί ο συνοικισµός δεν πραγµατοποιήθηκε και ίσως ποτέ να µην πραγµατοποιηθεί, αν δεν υπάρξει αντιπρόσωπος τους.<br />
<br />
Το ίδιο θα συµβεί, συνέχισε, και στους άλλους συνοικισµούς των Κρητών, των Ηπειρωτών και των <span style="color: blue;"><b>Μακεδόνων</b></span>, αν δεν αντιπροσωπευθούν, µιας και κάθε ιδιαίτερο συµφέρον, απαιτεί και δικό του παραστάτη.<br />
Τέλος, είπε ότι κι αν δεν ανήκαν οι επαρχίες και οι απαιτούµενοι κάτοικοι στην Ελλάδα, δεν σήµαινε ότι είχαν απωλέσει και το δικαίωµα εκπροσώπησης. Σε όλες τις Συνελεύσεις και τις Βουλές –όπως και στην τρέχουσα– οι επαρχίες αυτές είχαν παραστάτες, γιατί αντιπροσώπευαν τις θυσίες, τους αγώνες και τα αίµατα που είχαν χύσει για την παλιγγενεσία. <br />
<br />
Αγγλόφιλος ήταν και ο <u><span style="color: blue;"><b>Κωνσταντίνος ∆όσιος</b></span></u>, ο επιφανής νοµικός που προσέφερε σηµαντικές υπηρεσίες στη διαµόρφωση της νοµοθεσίας κατά την πρώτη περίοδο της βασιλείας επίσης παρών στην Εθνοσυνέλευση του 1843<span style="color: cyan;"><b> <span style="color: blue;">ως πληρεξούσιος των Μακεδόνων. </span></b></span><br />
<br />
Είχε διοριστεί αρχικά πάρεδρος στο υπουργείο των Οικονοµικών και µετά από λίγο χρονικό διάστηµα εισηγητής στο Συµβούλιο Επικρατείας και σύµβουλος στο υπουργείο Εσωτερικών. <br />
<br />
Η κατάληψη αυτών των θέσεων µπορεί να οφειλόταν στον <b>Αrmansperg</b>, µε τον οποίο είχε στενές σχέσεις• γι’ αυτό και παραιτήθηκε, όταν εκείνος αποµακρύνθηκε από την εξουσία. <br />
<br />
<u><b>Αντιοθωνιστής</b></u>, αγωνίστηκε για τη µεταπολίτευση της 3ης Σεπτεµβρίου, στέλνοντας µαζί µε τον συµπατριώτη του <span style="color: blue;"><b>∆αµιανό Γεωργίου, </b></span>καθηγητή του οθωνικού Πανεπιστηµίου, πολεµοφόδια στον Μακρυγιάννη. <br />
<br />
Πίστευε ότι «<span style="color: blue;"><i>σώφρων συνταγµατική πολιτεία, εν ω εξασφαλίζει πάντα τα προσωπικά δικαιώµατα του λαού και ευρείαν µετοχήν εις τα πράγµατα του τόπου, ουδόλως παρακωλύει την βασιλείαν εις την εκπλήρωσιν της αποστολής Αυτής</i></span>». <br />
<br />
Συµµετείχε και στην Εθνοσυνέλευση, του 1863 αλλά ως πληρεξούσιος της Αττικής. <br />
Το 1843-44 δεν διακρίθηκε για την κοινοβουλευτική του ρητορεία, αλλά εργάστηκε για τη θέσπιση του Συντάγµατος. <br />
<br />
Αργότερα, ως µέλος του πολιτικού συλλόγου «<b>Ρήγας Φεραίος</b>», ασχολήθηκε µε τις εργασίες της σύγκλησης της Εθνοσυνέλευσης του 1863, µε σκοπό να αποφευχθούν τα ατοπήµατα του παρελθόντος.<br />
Τα µέλη του συλλόγου αυτού προσπάθησαν να κατευνάσουν τις διχογνωµίες που προκλήθηκαν, πριν από την έναρξη των εργασιών της Εθνοσυνέλευσης, ανάµεσα στην προσωρινή κυβέρνηση και στους πολίτες, για το αν θα έπαιρναν µέρος στις εκλογές τα σωµατεία των προσφύγων από τις αλύτρωτες περιοχές, εγκατεστηµένων στο ελεύθερο ελληνικό κράτος µετά την επανάσταση, ενώ είχαν προσκληθεί εκπρόσωποι των επαρχιών και των αποκαταστηµένων «εις την αλλοδαπήν» ελληνικών κοινοτήτων. <br />
Ο «Ρήγας Φεραίος» υποστήριξε, ότι το έθνος έπρεπε να δείξει τον αδιάρρηκτο δεσµό, ο οποίος «συνείχε πάντοτε και συνέχει τα µέλη της µεγάλης Ελλάδος», συµπεριλαµβάνοντας ανέκαθεν εντός των Εθνικών συνελεύσεων του, τους «<b>επί του αγώνος και µετ’ αυτόν συγκαλεσθεισών τους αντιπροσώπους, των εκ της δούλης έτι Ελλάδος ενταύθα καταφυγόντων οµογενών</b>». <br />
<br />
Ιδιαίτερα όµως, σ’ αυτή την χρονική στιγµή, που πρόκειτο να συνέλθει εθνική συνέλευση για να αναδιοργανωθεί και να ανασυνταχθεί το έθνος, ήταν ανάγκη να διατηρηθούν απρόσβλητα «τα απαράγραπτα της αντιπροσωπεύσεως των εν τοις σωµατείοις τούτων οµογενών δικαιώµατα, άτινα δια πυρός και σιδήρου απέκτησαν ούτοι την εθνικήν θρησκείαν, τιµήν και ελευθερίαν κατά τον ανεξαρτησίας ιερόν ηµών αγώνα διεκδικούντες». <br />
<br />
<b><span style="color: blue;">Το 1863 ο ∆όσιος έγινε υπουργός Παιδείας για λίγους µήνες</span></b>. <br />
Μεγαλύτερο ενδιαφέρον έδειξε για τα θρησκευτικά ζητήµατα της εποχής, µάλιστα για το αυτοκέφαλο της εκκλησίας. <br />
Συντάχθηκε στο πλευρό του <b>Φαρµακίδη </b>και µε µια σειρά άρθρων στον Τύπο υποστήριξε την πλήρη ανεξαρτησία της ελληνικής εκκλησίας από την <br />
Κωνσταντινούπολη. <br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZ7cgDY1Tjg54pZzrdC_cc7W8bbjawcCA7e-owpaZ890gkIWlzZHIJ3OnJjRHy7avuFD_Bm4THtjbKpYSvskFegIQmv89vLJN6wbva5wdm1clpVQfozDLOLWLA9HgtQI-_eHB8xAHOBsrB/s1600/%CE%9C%CE%B9%CF%87%CE%B1%CE%AE%CE%BB+%CE%A0%CE%BF%CF%84%CE%BB%CE%AE%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZ7cgDY1Tjg54pZzrdC_cc7W8bbjawcCA7e-owpaZ890gkIWlzZHIJ3OnJjRHy7avuFD_Bm4THtjbKpYSvskFegIQmv89vLJN6wbva5wdm1clpVQfozDLOLWLA9HgtQI-_eHB8xAHOBsrB/s1600/%CE%9C%CE%B9%CF%87%CE%B1%CE%AE%CE%BB+%CE%A0%CE%BF%CF%84%CE%BB%CE%AE%CF%82.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: blue;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Μιχαήλ Ποτλής<br />(1810 - 1863)</span></span></td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="color: blue;"><b>Βουλευτής του Πανεπιστηµίου την ίδια περίπου περίοδο (1861-1862) ήταν ο <u>Μιχαήλ Ποτλής, από την Αχρίδα</u>. </b></span></span><br />
<br />
Τακτικός καθηγητής του Εκκλησιαστικού ∆ικαίου από το 1855 και την ίδια χρονιά υπουργός Εξωτερικών, ∆ικαιοσύνης και Παιδείας (για ένα µήνα). ∆ιετελέσε εκ νέου (1860-62) υπουργός Εκκλησιαστικών και ∆ηµοσίας Εκπαιδεύ-σεως στην κυβέρνηση Ανδρέα Μιαούλη.<br />
<br />
Απολύθηκε από το Πανεπιστήµιο το 1862, µε την αλλαγή του καθεστώτος, καθώς την περίοδο εκείνη η «πολιτεία των παυθέντων καθηγητών εταυτίζετο τη του πεσόντος συστήµατος• αν δε της επαναστάσεως σκοπός είναι η ανατροπή των κακώς κειµένων και η ασφάλισις του µέλλοντος, οι καθηγηταί ούτοι ήσαν διπλούν πρόσκοµµα τη επαναστάσει […]».<br />
<br />
Σύµφωνα µε όσα αναφέρθηκαν,<span style="color: blue;"><b> διαπιστώνει κανείς ότι οι µερικοί Μακεδόνες λόγιοι κατέλαβαν ανώτατες κυβερνητικές θέσεις</b></span>, είτε λόγω της επιστηµονικής τους κατάρτισης είτε των πελατειακών τους σχέσεων µε τους αρµόδιους φορείς είτε και των δύο.<br />
<br />
Στην πλειοψηφία τους υποστήριξαν την ψήφιση Συντάγµατος και ιδεολογικά ήταν οπαδοί όλων των κοµµάτων, ίσως περισσότερο του αγγλικού κόµµατος, καθώς είχε προσελκύσει την πλειοψηφία των λογίων.<br />
Στην κυβέρνηση διετέλεσαν υπουργοί κατά την πρώτη, κυρίως, δεκαετία της οθωνικής περιόδου, µε ελάχιστες εξαιρέσεις αυτών που υπουργοποιήθηκαν εκ νέου, για σύντοµο χρονικό διάστηµα, στα τελευταία χρόνια της βασιλείας του Όθωνα.<br />
Βέβαια, ακόµα και όταν δεν ήταν στην κυβέρνηση ως υπουργοί, δεν απείχαν από τη δηµόσια ζωή. Εργάζονταν σε καίριες δηµόσιες θέσεις, κυρίως του δικαστικού κλάδου, του Ελεγκτικού Συνεδρίου και ως σύµβουλοι των υπουργείων, όπως, πλέον των ήδη αναφερθέντων, ο <span style="color: blue;"><b>Γεώργιος Χρυσίδης</b></span> και ο <span style="color: blue;"><b>Γεώργιος Αθανασίου</b></span>.<br />
<br />
<span style="color: blue;">Πολλές φορές συνυπήρχαν Μακεδόνες στον ίδιο τοµέα της διοίκησης ή στην κυβέρνηση.</span><br />
<br />
Ενδεχοµένως να είχαν στενή συνεργασία, αν αναλογιστούµε ότι πέτυχαν τελικά να βοηθήσουν τους συµπατριώτες τους, ώστε να συστήσουν το δικό τους συνοικισµό.<br />
Κατά βάση όµως έδρασαν ατοµικά, εξυπηρετώντας κυρίως τα προσωπικά τους συµφέροντα.<br />
<br />
Η παιδεία και το κύρος τους τους βοήθησαν να σταδιοδροµήσουν, χωρίς να είναι µέλη µιας οµάδας, όπως οι συµπατριώτες τους οι στρατιωτικοί, που ήταν υπολογίσιµοι µόνο ως σύνολο.<br />
<br />
<span style="color: blue;"><b> Ανάλογη ήταν η πορεία και οι επιλογές των Μακεδόνων ετεροχθόνων λογίων. </b></span><br />
<br />
Από τα πρώτα χρόνια της οθωνικής περιόδου, η βαυαρική Αντιβασιλεία, σε συνεργασία µε τις ελληνικές πολιτικές αρχές και µε τους έλληνες διανοούµενους, προσπάθησε να οργανώσει το θεσµικό πλαίσιο ενός ολοκληρωµένου εκπαιδευτικού συστήµατος.<br />
<br />
<u><b>Το 1837 ιδρύθηκε το ελληνικό πανεπιστήµιο,</b></u> γεγονός που σηµατοδότησε την έναρξη µιας νέας εποχής στον τοµέα της νεοελληνικής εκπαίδευσης.<br />
<br />
Για τους έλληνες λόγιους η δηµόσια εκπαίδευση και ιδιαίτερα το Πανεπιστήµιο παρείχε τη δυνατότητα για µια ευοίωνη επαγγελµατική σταδιοδροµία, ανάλογη µε το γνωστικό τους αντικείµενο.<br />
Νέοι στην ηλικία, µε σπουδές σε δυτικοευρωπαϊκά πανεπιστήµια, φορείς επαναστατικών αντιλήψεων, συνταγµατικών ιδεών και υποστηρικτές των ανθρωπίνων δικαιωµάτων θα συγκρουστούν τελικά µε τις παραδοσιακές κοινωνικές και πολιτικές δυνάµεις του τόπου, αλλά και µε τη βαυαρική εξουσία.<br />
Ο <b>Maurer </b>τους έκρινε µε αυστηρότητα, λέγοντας πως «σήκωναν παντού κεφάλι, γεµάτοι έπαρση, σαν να ήταν τάχα αυτοί µονάχα οι πραγµατικοί κήρυκες της ελευθερίας».<br />
<br />
Πράγµατι το Πανεπιστήµιο, καθηγητές και φοιτητές, από την πρώτη στιγµή της λειτουργίας του συµµετείχε ενεργά στην πολιτική σκηνή του ελληνικού κράτους µε πολλαπλούς τρόπους.<br />
<br />
Από τον κατάλογο των πρώτων καθηγητών που διορίστηκαν τον Απρίλιο του 1837 διαπιστώνουµε πως το εκπαιδευτικό δυναµικό αποτελείτο από τους πιο επιφανείς επιστήµονες της προεπαναστατικής και µετεπαναστατικής περιόδου.<br />
<br />
Η πλειοψηφία τους είχε σπουδάσει ή συµπληρώσει τις σπουδές της σε πανεπιστήµια του εξωτερικού, κυρίως σε γερµανικά.<br />
Έτσι, το υπάρχον φιλογερµανικό κλίµα, αποτέλεσµα των γερµανικών θεσµών, διαταγµάτων και κανόνων, βάσει των οποίων είχε σχεδιαστεί το νοµοθετικό πλαίσιο του Πανεπιστηµίου, ενισχυόταν περεταίρω.<br />
<br />
Αυτό που ενθάρρυνε την ανάµιξη των πανεπιστηµιακών στην πολιτική ήταν η δίαδικασία του διορισµού και της ανέλιξής τους.<br />
Βάσει του κανονισµού του 1837, οι καθηγητές διορίζονταν µόνο µε απόφαση του Υπουργείου Παιδείας, χωρίς τη συνεργασία των εκάστοτε σχολών.<br />
<br />
Αυτή η διάταξη θα ίσχυε µόνο για τα πέντε πρώτα χρόνια. Στο µέλλον θα ήταν δυνατό να αποφασίζει η ίδια η σχολή για την κάλυψη των πανεπιστηµιακών εδρών.<br />
Όµως το όριο της πενταετίας δεν εφαρµόστηκε.<br />
<br />
Με δεδοµένο πως οι περισσότεροι από τους πανεπιστηµιακούς δασκάλους από το 1837 έως το 1863 ήταν ετερόχθονες, χωρίς ερείσµατα στον τόπο όπου ζούσαν, εύκολα γίνεται αντιληπτό πως αναπτύχθηκε πελατειακή σχέση µεταξύ καθηγητών και κυβερνώντων.<br />
<br />
Τα διάφορα κέντρα εξουσίας, από την άλλη, επιθυµούσαν να διατηρήσουν τον απόλυτο έλεγχο και στην εκπαίδευση, παρεµβαίνοντας στα εσωτερικά ζητήµατα του πανεπιστηµίου.<br />
<br />
Εποµένως, «οι καθηγηταί εδηµιουργούντο υπό των εκάστοτε υπουργών […] κατά τας εύνοιας των κυβερνώντων και τας προς τούτους θερµάς συστάσεις ή πολιτικάς πιέσεις άλλων ισχυρών». Ωστόσο, αξίζει να σηµειώσουµε ότι δεν ήταν λίγες οι φορές, που οι καθηγητές και οι σχολές εξέφραζαν τις απόψεις για τους υποψηφίους.<br />
Κι αυτό γιατί υπήρχαν στο πανεπιστήµιο οµάδες αλληλοϋποστηριζόµενων καθηγητών, µε κοινό τόπο καταγωγής τους, συγγενείς ή µε κοινές πολιτικές τοποθετήσεις.<br />
<br />
<b> Η συσπείρωση αυτή τους προσέφερε µεγαλύτερη διαπραγµατευτική δύναµη, όπως ακριβώς και τους καπετάνιους. </b><br />
<br />
Χαρακτηριστική περίπτωση δραστηριοποίησης αυτών των πανεπιστηµιακών φατριών ήταν τα «<b>Πυλαρινά</b>», που έλαβαν χώρα το Φεβρουάριο του 1845.<br />
<br />
Ο Φραγκίσκος Πυλαρινός ήταν τακτικός καθηγητής των ελληνικών φιλοσοφηµάτων και της φιλοσοφίας της ιστορίας στο οθωνικό πανεπιστήµιο από το 1843. <br />
<br />
Ο διορισµός του οφειλόταν αρκετά στην ρωσόφιλη εφηµερίδα Αιών, στους οπαδούς της και τους πολιτικούς της κυβέρνησης, που ανήκαν στο ρωσικό κόµµα την περίοδο εκείνη, όπως ο υπουργός Παιδείας Μιχαήλ Σχινάς και ο πρωθυπουργός Ανδρέας Μεταξάς. <br />
<br />
Η υποστήριξη αυτή ήταν επαρκής λόγος ώστε να θεωρηθεί ρωσόφιλος από τους αγγλόφιλους συναδέλφους του, έστω κι αν δεν γνώριζαν αν ο Πυλαρινός ήταν πράγµατι οπαδός του ρωσικού κόµµατος, και να δηµιουργήσουν αρνητικό κλίµα από την πρώτη στιγµή του διορισµού του. <br />
<br />
Χαρακτηριστικά, δήλωναν ότι οι «παραδόσεις του είναι σκανδαλώδεις, καθόσον υψώνει την Ρωσίαν και υβρίζει την Γαλλίαν και Αγγλίαν• την φιλοσοφίαν παραδίδει ούτος ή πολιτική;». <br />
<br />
Στα γεγονότα έπαιρναν µέρος και τα δηµοσιογραφικά όργανα των κοµµάτων, κυρίως οι εφηµερίδες Αθηνά και Αιών, που έδιναν τις δικές τους εκδοχές, η καθεµιά από την πολιτική πλευρά που υποστήριζε.<br />
Η φιλελεύθερη Αθηνά κατέκρινε τη συµπεριφορά του καθηγητή σε βάρος µερίδας φοιτητών του, οι οποίοι δυσανασχετούσαν για το µάθηµά του, που το χαρακτήριζαν ανάξιο λόγου, και ζητούσαν την απόλυσή του. <br />
Ο Αιών, υπερασπιζόµενος τον «προστατευόµενο» του, ισχυρίστηκε ότι η αντιπάθεια για τον Πυλαρινό ήταν καθαρό πολιτικό ζήτηµα, που είχε προκληθεί από τα «όργανα του ξενισµού», που δεν ήταν άλλα από τους αγγλόφιλους και τους υποστηρικτές του. <br />
<br />
Αυτοί υποδαύλιζαν την κατάσταση, διότι τα µαθήµατά του «εµπνέονταν υπό πνεύµατος θρησκευτικού και εθνικού, που έτεινε προς την ριζικήν καταστροφήν του ξενικού πνεύµατος».<br />
<br />
Οι «ξενίζοντες» αντίπαλοι του ήταν οι καθηγητές της Φιλοσοφικής, οι φιλικά προσκείµενοι στο αγγλικό κόµµα, όπως ο<b> Κωνσταντίνος Ασώπιος, ο Νεόφυτος Βάµβας, ο Θεόδωρος Μανούσης</b> και άλλοι, που απάρτιζαν τη λεγόµενη «<b>περί Ασώπιον</b>» οµάδα. <br />
Αυτή η εκδοχή ενισχύεται από την καταγγελία του Αιώνα, ότι ανάµεσα στους ταραξίες υπήρχαν κάποια άτοµα που διατηρούσαν στενές σχέσεις µε τους αγγλόφιλους καθηγητές και δεν ήταν απλά µαθητές τους, π.χ. ο Ειρηναίος Ασώπιος και ο συγκάτοικος του Ι. Βελιανίτης που ήταν φοιτητής της Νοµικής καθώς και τρείς προστατευόµενοι του Μανούση, <br />
<span style="color: blue;"><b>ο µαθητής Γυµνασίου Περικλής Ζαχόπουλος από τις Σέρρες, </b></span><br />
ο φοιτητής της Φιλοσοφικής Γεώργιος Παπασλιώτης και ο υπηρέτης του Γ. Αθανασιάδης. <br />
<br />
Η εµπλοκή µερικών εξ αυτών στις ταραχές αµφισβητήθηκε από την Σύγκλητο, αλλά η ιδιότητα και η φιλική ή συγγενική σχέσεις που όντως είχαν µε τους καθηγητές αντιπάλους του Πυλαρινού, µάλλον αποδεικνύει τη συµµετοχή τους. <br />
Ας σηµειωθεί ότι η σύσταση της Συγκλήτου, ήταν από άτοµα αυτού του κύκλου, όπως ο πρύτανης Βάµβας, ο Ασώπιος αντιπρύτανης,<b> </b><span style="color: blue;"><span style="color: black;">ο Μ. Αποστολίδης, ο Π. Καλλιγάς</span>, </span><br />
<span style="color: blue;"><b>οι δύο Μακεδόνες</b></span>,<span style="color: blue;"><b> Ι. Ολύµπιος και Θ. Μανούσης, </b></span><br />
ο Φ. Ιωάννου, ο Ν. Κωστής, ο Κ. ∆οµνάδος και ο Στ. Γαλάτης ως µέλη.<br />
<br />
Είναι λοιπόν πολύ πιθανό πως οι πραγµατικοί λόγοι που οδήγησαν στο αίτηµα της αποµάκρυνσης του Πυλαρινού να οφείλονταν στις πολιτικές αντιπαραθέσεις της εποχής και στις διαφορετικές πολιτικές πεποιθήσεις των καθηγητών.<br />
Πάντως σε κάθε περίσταση οι καθηγητές διέθεταν και µπορούσαν να κινητοποιήσουν ένα κύκλο φοιτητών ή/και πελατών τους.<br />
<br />
<span style="color: blue;"> Στη λογική αυτή και οι Μακεδόνες καθηγητές, όπως ο Μανούσης, ανέτρεχαν στην υποστήριξη συµπατριωτών τους.</span><br />
Όµως µε το ζήτηµα του ενδοπανεπιστηµιακών πελατειακών σχέσεων θα ασχοληθούµε αναλυτικά στο επόµενο κεφάλαιο της µελέτης αυτής. <br />
Την αυτονοµία του Πανεπιστηµίου την περιόριζε, επίσης, η δυνατότητα του υπουργείου να επεµβαίνει στα λειτουργικά του θέµατα και στο διδακτικό του πρόγραµµα, αφαιρώντας ή αναθέτοντας µαθήµατα στους καθηγητές, απολύοντας, αντικαθιστώντας, προάγοντας στη θέση του πρύτανη ή του κοσµήτορα.<br />
Την τακτική αυτή την επέκρινε ο αντιπολιτευόµενος Τύπος µε δριµεία κριτική. <br />
<br />
Το Υπουργείον άνευ λόγου άλλας µεν καθέδρας να αφαιρή από δοκίµους καθηγητάς και να αναθέτη αυτάς εις ανθρώπους παρ’ αυτού ευνοουµένους και µη έχοντας κανέν εκ των απαιτουµένων προσόντων εις το να διορισθώσι καθηγηταί, άλλας δε καθέδρας να αφαιρή από καθηγητάς αξίους και να αναθέτη αυτάς εις άλλους, τελευταίον και χείριστον να δηµιουργεί καθηγητάς ψιλώ ονόµατι άνευ τίτλου και καθέδρας και να απονέµη εις αυτούς δικαιώµατα συνταγµατικά απορρέοντα από µόνης της νοµοθετικής εξουσίας. <br />
<br />
Πράγµατι η δικαιολογία της απολύσεως συχνά ήταν αναληθής.<br />
Ενώ όσοι ζητούσαν την απόλυση προέβαλλαν επιχειρήµατα οικονοµικά, λόγους ανάρµοστης συµπεριφοράς, παράπονα φοιτητών για καθαρά ακαδηµαϊκά αιτήµατα κ.α., στην πραγµατικότητα η αποµάκρυνση οφειλόταν στις πανεπιστηµιακές φατρίες και στις ισχυρές πολιτικές διασυνδέσεις ορισµένων προσώπων.<br />
Πολλές φορές, µάλιστα, σηµειώθηκαν ενδοπανεπιστηµιακές διαµάχες, που αιτία τους ήταν οι πολιτικές και οι ιδεολογικές πεποιθήσεις κάποιων καθηγητών.<br />
Αξιοσηµείωτο ήταν, ότι οι διαµάχες αυτές σχεδόν ποτέ δεν ήταν καθαρά φοιτητικές, γιατί εµπλέκονταν και απόφοιτοι, µαθητές άλλων εκπαιδευτικών ιδρυµάτων, διανοούµενοι και απλοί πολίτες όλων των επαγγελµατικών και κοινωνικών τάξεων. Σε αρκετές περιπτώσεις µάλιστα οι βασικοί υπαίτιοι των επεισοδίων ήταν εξωπανεπιστηµιακοί φορείς, ενώ οι φοιτητές αναµειγνύονταν απλώς σ’ αυτές.<br />
Έτσι είναι δύσκολο να καθοριστούν τα όρια ανάµεσα στις περιπτώσεις και να ανιχνευτούν οι πραγµατικοί λόγοι των κινητοποιήσεων, ειδικά µε τις διαστάσεις που πολλές φορές λάµβαναν. Πάντως το κλίµα αυτό δηµιουργούσε ανασφάλεια στους πανεπιστηµιακούς και αύξανε τη νοµιµοφροσύνη τους προς τις κυβερνήσεις.<br />
<br />
Μια τέτοια διαµαρτυρία που αναστάτωσε το πανεπιστήµιο και είχε πολιτική χροιά, σηµειώθηκε στις αρχές του 1848 και είναι γνωστή ως τα «<span style="color: blue;"><b>Μανούσεια</b></span>».<br />
Αυτή τη φορά στόχος ήταν<span style="color: blue;"><b> ο καθηγητής της ιστορίας Θεόδωρος Μανούσης, από τη Σιάτιστα, </b></span>αναµειγµένος σε διάφορες φατρίες επιστηµονικού ή πολιτικού χαρακτήρα, όπως ήδη αναφέρθηκε. ∆ιορισµένος το 1837 ως επίτιµος καθηγητής πολιτειογραφίας ήταν από τους πρώτους καθηγητές του οθωνικού πανεπιστηµίου. <br />
<br />
Τον Ιούλιο του 1843, εξαιτίας των πολιτικών του φρονηµάτων απολύθηκε µαζί µε άλλους καθηγητές, αλλά αποκαταστάθηκε στη θέση του στις 11 Σεπτεµβρίου του ίδιου χρόνου, ως καθηγητής της Γενικής Ιστορίας.<br />
Από τις 3 Μαΐου του 1844 έγινε τακτικός καθηγητής και παρέµεινε ως το θάνατο του, το 1858. Αφορµή για τις ταραχές αποτέλεσε η δηµοσίευση στον Αιώνα µιας κατηγορητήριας επιστολής, που την υπέγραφε ένας ιεροµόναχος και φοιτητής της Φιλοσοφικής σχολής και ακροατής της Θεολογικής, ο Παΐσιος Ζ. Ιωαννίτης, ενώ συντάχθηκε µε τη συµµετοχή και άλλων φοιτητών ή ακροατών της Θεολογικής. Αιτία της καταγγελίας του Μανούση στάθηκε η ανάγνωση περικοπών, κατά τη διάρκεια του µαθήµατος, που µε το περιεχόµενο τους, ο <span style="color: blue;"><b>Μανούσης</b></span>, ως «<span style="color: blue;"><i>πονηρός διάβολος όχι µόνον υπόσκαπτε τα θεµέλια της εκκλησίας, αλλά χλεύαζε και εξύβριζε το πανάγιο όνοµα του Σωτήρα Χριστού</i></span>».<br />
<br />
Το περιστατικό αυτό, σύµφωνα µε τον Παΐσιο, δεν ήταν µεµονωµένο, καθώς «πολλάκις πολλάς εκ προθέσεως κακοήθεις, παρατόλµους και αντιχριστιανικάς αυτού τερατολογίας και κρίσεις ακρίτους ακούσαντες ηνεσχόµεθα». <br />
Γι’ αυτό το λόγο τον θεωρούσε «κακό όφι, εχθρό του χριστιανισµού, αυτής της κοινωνίας, αυτού του έθνους» και φυσικά «ανάξιο της θέσεως, ήν κατείχε, βεβηλών µάλιστα και αυτό το ιερόν όνοµα του Καθηγητού». <br />
Μέσα από το άρθρο του επιτέθηκε κατά της νεολαίας που τον επευφηµεί, κατά της Ιεράς Συνόδου, που «υπό µανδραγόραν καθεύδουσα» ανέχεται τον «αλάστορα τούτον» και κατά της κυβέρνησης που αδιαφορεί. <br />
Ο <span style="color: blue;"><b>Μανούσης</b></span>, όµως,<u> ήταν πολύ αγαπητός στην πλειοψηφία των φοιτητών</u>, που τον υπερασπίστηκε, δηµοσιεύοντας στις εφηµερίδες µια υπογεγραµµένη υπερασπιστική επιστολή από εβδοµήντα περίπου φοιτητές και ακροατές,<br />
<span style="color: blue;">ανάµεσα τους και κάποιοι Μακεδόνες, όπως οι Περικλής Ζαχόπουλος, Ιωάννης ∆. Παιονίδης, Κωνσταντίνος Ν. Ζουπάν, Ιωάννης Πανταζίδης, Κυριάκος ∆αρζηλοβίτης</span>, µε την οποία εξέφρασαν την αγανάκτηση για την πράξη του Παΐσιου, την οποία χαρακτήρισαν <br />
«χαλκευθείσα επιβουλή». <br />
<br />
Η αντιπαράθεση και των δύο πλευρών συνεχίστηκε και πήρε µεγάλες προεκτάσεις µέσα από τον Τύπο. <br />
Η Αθηνά ήταν η εφηµερίδα που ανέλαβε να υπερασπιστεί τον Μανούση, να υποδείξει τους ενόχους και να φανερώσει τους πραγµατικούς λόγους της επίθεσης. Ισχυρίστηκε ότι το επεισόδιο υποκινήθηκε από τη «φαρισαϊκή φατρία που όργανο της έχει κάποιο κληρικό, πρώην καθηγητή φιλολογίας και από καθηγητές µέλη του φιλορθόδοξου κύκλου. <br />
<br />
Σε επόµενο φύλλο της, µε ειρωνικό και σατυρικό τρόπο χλεύασε τους υπερασπιστές της Ορθοδοξίας, τον «Μεγάλο Μανδαρίνο ή αλλιώς Ρώσο», δηλαδή τον Κωνσταντίνο Οικονόµου, επικεφαλής των φιλορθοδόξων και τους «φαναριωτίσκους του πανεπιστηµίου», τους φαναριώτικης καταγωγής καθηγητές, που ανήκαν πολιτικά στο ρωσικό κόµµα και ήταν υπέρµαχοι της Ορθοδοξίας. <br />
<br />
Ήταν ο Ιωάννης Σούτσος, πρύτανης τη χρονιά εκείνη, ο Γεώργιος Μαυροκορδάτος, ο Κωνσταντίνος Σχινάς, πολύ καλός φίλος του Κωνσταντίνου Παπαρρηγόπουλου, ο Πέτρος Παπαρρηγόπουλος, ο Αλέξανδρος Ρίζος Ραγκαβής, ο Γεώργιος Ράλλης, όλοι σχεδόν καθηγητές της Νοµικής. <br />
<br />
Άλλωστε υπουργός Παιδείας την ίδια χρονιά ήταν ο ρωσόφιλος Γεώργιος Γλαράκης. <br />
<br />
Η οµάδα αυτή αντιµετώπιζε αρνητικά τους λόγιους µε φιλελεύθερη θρησκευτική και πολιτική ιδεολογία, όπως ο Θεόκλητος Φαρµακίδης, ο Μισαήλ Αποστολίδης και ο Κωνσταντίνος Νέγρης. 98 Στην ίδια κατηγορία διανοουµένων ανήκε και ο Μανούσης, που όπως τον χαρακτήρισε και ο ∆ηµαράς, ήταν «από τους πιο γενναίους φορείς του ∆ιαφωτισµού µέσα στο ελληνικό κράτος». <br />
<br />
Παράλληλα ήταν πολιτικός αντίπαλος και αντιπαθής στους συντηρητικούς ρωσόφιλους, εφόσον ανήκε στο αγγλικό, κόµµα, γεγονός που του είχε στερήσει το 1847 τη θέση του κοσµήτορα από τον µειοψηφήσαντα Φίλιππο Ιωάννου, που ανήκε στο βασιλικό περιβάλλον, ήταν µετριοπαθής και δεν είχε σαφή πολιτική προτίµηση. <br />
Στο παρελθόν, ο Μανούσης, έχοντας καλές σχέσεις µε την Αντιβασιλεία, είχε καταφέρει να διοριστεί Αρεοπαγίτης και βασιλικός επίτροπος στην Ιερά Σύνοδο, γραµµατέας της οποίας ήταν ο στενός του φίλος Φαρµακίδης, που διέθετε κύρος και εξουσία στην Εκκλησία και ήταν εχθρός του Οικονόµου. Μάλιστα, όταν ανέλαβε την ανάκριση του καταγγέλλοντος Παϊσίου για το περιστατικό, <u>ο Φαρµακίδης υποστήριξε ότι ο Μανούσης δεν ήταν ασεβής και άθεος.</u><br />
<br />
Αντίθετα, το πανεπιστήµιο αντιµετώπισε ευνοϊκά τον Παΐσιο και σκληρά τον φοιτητή Π. Ζαχόπουλο (προστατευόµενο του Μανούση), ο οποίος, κατά την παράδοση, είχε διαβάσει σύντοµη προσφώνηση εκ µέρους όλων των συµφοιτητών του, µε την οποία δήλωνε την αγάπη και το σεβασµό του στον «συκοφαντούµενο» καθηγητή. ∆εν ήταν, λοιπόν, τυχαίο το γεγονός ότι οι θρησκευόµενοι και συντηρητικοί πολιτικοί του αντίπαλοι, µέσω των φοιτητών της Θεολογίας, τον κατηγόρησαν για προσβολή του θρησκευτικού τους αισθήµατος.<br />
<br />
Ανάλογα είχε πράξει στην περίπτωση Πυλαρινού και ο ίδιος ο Μανούσης.<br />
<br />
Μια άλλη οµάδα πολιτών που αναµείχθηκε µε την πολιτική και ήδη αναφέρθηκε ήταν οι φοιτητές. Η πολιτική δραστηριότητα τους δεν εκδηλώθηκε µόνο µέσα στο ίδιο το πανεπιστήµιο αλλά και στον εξωπανεπιστηµιακό χώρο.<br />
Αν και οι φοιτητές των πρώτων χρόνων της ίδρυσης του πανεπιστηµίου ήταν τόσοι λίγοι, που δεν αποτελούσαν ιδιαίτερη κοινωνική οµάδα, προσπάθησαν να διαµορφώσουν τη δική τους συλλογική ταυτότητα, επηρεασµένοι από το ροµαντικό κλίµα της εποχής. <br />
Μάλιστα, συχνά εξαιτίας του τρόπου ζωής τους, του νεαρού της ηλικίας τους και της µαθητικής τους ιδιότητας, συνενώνονταν µε άλλους συνοµήλικους νέους της εποχής, µε τους µαθητές των τελευταίων τάξεων, µε αποφοίτους του πανεπιστηµίου και µε νεαρούς διανοουµένους. Χαρακτηριστικό γνώρισµα της νέας γενιάς ήταν ότι, ενώ πολλοί ήταν παιδιά των αγωνιστών, ο πόλεµος της Ανεξαρτησίας γι’ αυτούς ήταν ένα ιστορικό γεγονός που ανήκε στο παρελθόν. Η συλλογικότητα της πολιτικοποιηµένης νέας γενιάς εκφράστηκε µε ποικίλες φοιτητικές πολιτικές εκδηλώσεις καθόλη τη διάρκεια του 19ου αιώνα.<br />
<br />
Μια µορφή τέτοιων εκδηλώσεων ήταν τα συµπόσια, που οργανώνονταν µε αφορµή τις εθνικές επετείους, όπως η 25η Μαρτίου και η 3η Σεπτεµβρίου, κι ήταν θαυµάσιες ευκαιρίες να συγκεντρωθεί ο πληθυσµός της πρωτεύουσας για διασκέδαση, πατριωτική δηµηγορία και πολιτική έκφραση. <br />
<br />
Γιορτάζονταν πανηγυρικά σε µεγάλες αίθουσες ξενοδοχείων, ειδικά στολισµένες µε εικόνες των αγωνιστών του Αγώνα, σηµαίες που έφεραν συνθήµατα και διάφορους πίνακες µε συµβολικές παραστάσεις, <u><b>που άφηναν αιχµές κατά των Βαυαρών.</b></u><br />
<br />
Κυριαρχούσε εθνικό και πατριωτικό πνεύµα, εκφωνούνταν ενθουσιώδεις λόγοι και γίνονταν πολλές προπόσεις. <br />
Ήταν η κατάλληλη ευκαιρία να εκφράσουν οι αντιπολιτευόµενοι συνθήµατα υπέρ του Συντάγµατος, της διεκδίκησης εθνοφυλακής και βέβαια κατά του Όθωνα και των κυβερνητικών. <br />
<br />
Το φιλελεύθερο και ριζοσπαστικό κλίµα που επικρατούσε καθώς και η µαζική προσέλευση του κόσµου φόβιζαν τη πολιτεία, γι’ αυτό συχνά τις απαγόρευε και τις περιφρουρούσε. Αρκετές φορές, µάλιστα, αστυνοµικές δυνάµεις επιτέθηκαν στους συµποσιαστές και συνέλαβαν µερικούς από αυτούς. <br />
<br />
Ένας από τους πιο γνωστούς διοργανωτές ή καλεσµένους συµποσίων, ήταν ο «<span style="color: blue;"><b>Έλλην του Ολύµπου», ο Ζήσης Σωτηρίου,</b></span> γνωστός αντιοθωνιστής και «δηµοκράτης». Αγωνιστής του 1821, που συµµετείχε σε όλα τα επαναστατικά κινήµατα και τις πολιτικές εκδηλώσεις του 19ου αιώνα. Ήταν φύλακας του µουσείου της Ακρόπολης.<br />
Λαϊκός χαρακτήρας, παρακινούσε τους νέους µε τις απόψεις του και τις πράξεις του, τυπώνοντας µπροσούρες και φυλλάδια. Πάντα προσέφερε χρηµατικά ποσά για φιλανθρωπικούς, πολιτικούς και εθνικούς σκοπούς. <br />
<br />
<span style="color: blue;"><b><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Ποτέ δεν ξέχασε την πατρίδα του, τη Μακεδονία, και τις άλλες υποδουλωµένες ελληνικές επαρχ</span></b></span>ίες. <br />
<br />
Στις σηµαίες που στόλιζαν το σπίτι του κατά τον εορτασµό των συµποσίων υπήρχε σχεδόν πάντα µια που έγραφε <br />
<br />
<span style="color: blue;"><b><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">«Ζήτωσαν αι επαρχίαι <u>Μακεδονίας</u>, Ηπείρου, Θεσσαλίας, Κρήτης, Σάµου, Ψαρρών και Χίου». </span></b></span><br />
<br />
Ως υπέρµαχος του Συντάγµατος, από την άλλη, ζητούσε την πιστή εφαρµογή του. <br />
Η φοιτητική κοινότητα επηρεαζόταν άµεσα από τα εθνικά, οικονοµικά, κοινωνικά και πολιτικά προβλήµατα της χώρας της, όπως δείχνει το περιεχόµενο και ο χαρακτήρας των αγώνων της. <br />
<br />
∆εν ήταν φειδωλή σε επικρίσεις κατά των πολιτικών και των κοµµατικών τους προτιµήσεων αλλά και φανατική για την προάσπιση των ελευθεριών.<br />
<br />
Μέσα σ’ αυτό το κλίµα αντέδρασαν οι φοιτητές και οι µαθητές, όταν αποκαλύφθηκε η συνωµοσία της Φιλορθόδοξης Εταιρείας, τον ∆εκέµβριο του 1839.<br />
<br />
Μια οµάδα νέων διαµαρτυρήθηκε έξω από το σπίτι του τότε γραµµατέα Εσωτερικών και ∆ηµοσίας Εκπαίδευσης, του φιλορώσου Γεωργίου Γλαράκη, ανάβοντας φωτιές και φωνάζοντας συνθήµατα υπέρ του Συντάγµατος, κατά του Γλαράκη και του κόµµατος των Ναπαίων, το οποίο κρυβόταν πίσω από την Εταιρεία. <br />
<br />
Με αρχηγό τον Ζήση Σωτηρίου, η σπουδάζουσα νεολαία περιδιάβηκε την πρωτεύουσα, στις 25 Μαρτίου 1843, «ψάλλοντες άσµατα υπέρ του Συντάγµατος». <br />
Λίγους µήνες αργότερα, τον Αύγουστο, παρότρυναν τον κόσµο µε προκηρύξεις και συνθήµατα στους τοίχους να ζητήσουν Σύνταγµα. <br />
<br />
Ενδεχοµένως συνδεόνταν µε τον Μακρυγιάννη, αφού πολλοί διαµαρτυρόµενοι ήταν γιοι καπετάνιων που είχαν συνεργαστεί µαζί του. Την νύχτα των επεισοδίων περιέρχονταν τους δρόµους και την επόµενη µέρα πανηγύρισαν και εξέφρασαν το θαυµασµό τους για τους κινηµα- τίες και τη συµβολή τους στην παραχώρηση Συντάγµατος. <br />
<br />
«Όθεν έφθασεν η πολυποθούµενη 3 Σεπτεµβρίου, άµα εκτύπησεν η Σάλπιγξ του Συντάγµατος, ηκολούθησα αµέσως τον στρατόν εις το Παλάτι, ως αξιωµατικός ακόλουθος του στρατού, φωνάζοντες ζήτω το Σύνταγµα, Εθνική συνέλευσις». <br />
<br />
Μάλιστα, οι νέοι ζήτησαν να τεθούν υπό τις διαταγές αξιωµατικών του στρατού, να εξασκηθούν στην οπλασκία, για να περιφρουρήσουν την Εθνοσυνέλευση κατά τις µέρες των συνεδριάσεων. Ανθυπολοχαγός τους και «γυµναστής» τους ήταν <span style="color: blue;"><b>ο Ζήσης Σωτηρίου. </b></span><br />
<br />
Έγραψε η Αθηνά: «Πολλοί εκ των καλητέρων οικογενειών της πρωτευούσης νέοι µετά των µαθητών του Πανεπιστηµίου και γυµνασίου, συναισθανόµενοι την προς υποστήρηξιν της ελευθέρας γνώµης και ευταξίας κατά την ανάγκην του Έθνους απεφάσισαν να συστήσωσιν εν σώµα υπό το όνοµα, Φρουρά της Εθνοσυνελεύσεως».<br />
<br />
Το 1844, στις συζητήσεις των άρθρων του Συντάγµατος, όταν διαπραγµατεύονταν το ζήτηµα των <b>«αυτοχθόνων» και «ετεροχθόνων»</b>, οι φοιτητές διαδήλωσαν κρατώντας µια τεράστια µαύρη σηµαία, η οποία έγραφε: <br />
<br />
<u><span style="color: blue;"><b>«Οι υπόδουλοι αδελφοί µας αγωνιούν – Το µέλλον των είναι σκοτεινό».</b></span></u><br />
<br />
Σίγουρα ανάµεσά θα ήταν κάποιοι από τους 15 περίπου Μακεδόνες φοιτητές της περιόδου. <br />
<br />
Στα αµέσως επόµενα χρόνια οι πολιτικές συγκυρίες και εξελίξεις στον εσωτερικό και διεθνή χώρο άλλαξαν το πολιτικό σκηνικό της Ελλάδας. <br />
Ξεκίνησε µια νέα εποχή, κατά την οποία, η κρίση του πολιτικού συστήµατος διαρκώς µεγάλωνε. <br />
<br />
Η µειοψηφία των Οθωνιστών υπερίσχυσε και εµπόδισε την πολιτική εξέλιξη των πραγµάτων σύµφωνα µε το Σύνταγµα, ενώ παράλληλα η συµµετοχή της στην κυβέρνηση και η αφοσίωση της στο θρόνο προκάλεσαν την αντίδραση όλων των πολέµιων του «συστήµατος». <br />
<br />
Στη δηµιουργία του αντιµοναρχικού κλίµατος συνέβαλλαν και τα πολιτικά γεγονότα στην Ευρώπη αλλά και η διάψευση της ελπίδας του κόσµου από τη στάση των Μεγάλων ∆υνάµεων. <br />
<br />
Οι ιδέες και τα επαναστατικά κηρύγµατα του 1848, τα οικονοµικοκοινωνικά προβλήµατα που είχαν εµφανιστεί τη δεκαετία του 1850, το σύγχρονο ιταλικό εθνικό κίνηµα και οι φήµες ότι ο Όθωνας ήταν πράκτορας της Αυστρίας, ενέτειναν ακόµα πιο πολύ την πολιτική αστάθεια και την κρίση πολιτικού συστήµατος. <br />
<br />
Η νεολαία, η λεγόµενη «χρυσή γενιά», εµφανίστηκε στο πολιτικό προσκήνιο πιο δυναµικά και συµπαρατάχθηκε στο πλευρό της αντιπολίτευσης. Πολιτικοί, κατώτεροι αξιωµατικοί, δηµόσιοι υπάλληλοι, λόγιοι, µαθητές και φοιτητές από το 1859 και εξής πρωταγωνίστησαν στο αντιοθωνικό κίνηµα µέσα από µια σειρά δυναµικών εκδηλώσεων που κράτησαν ως την έξωση του πρώτου βασιλιά το 1862. <br />
<br />
Μέσα στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής κρίσης εντάσσονται και τα «<b>Σκιαδικά</b>». <br />
Η αφορµή, φαινοµενικά τουλάχιστον, ήταν ένα αστείο περιστατικό. <br />
<br />
Η σπουδάζουσα νεολαία των γυµνασίων και του πανεπιστηµίου της πρωτεύουσας, αποφάσισε να φορέσει το καλοκαίρι αντί για τα πολυτελή εισαγόµενα κάπελα που συνήθιζε, τα «ευτελέστατα» ψάθινα σκιάδια της Σίφνου. Κάποιοι υπηρέτες των εµπορικών καταστηµάτων θέλησαν να τους εµπαίξουν και φόρεσαν και αυτοί «σκιάδια ευτελή, σχήµατος αλλοκότου». <br />
<br />
Η περιπαιχτική αυτή κίνηση ενόχλησε τους νέους και ζήτησαν την µεσολάβηση της αστυνοµίας, η οποία συµβούλεψε τους «αντισκιαδιστές» να µην ενοχλούν τους µαθητές. Τα προκλητικά πειράγµατα πήραν δυσάρεστη τροπή, την Κυριακή 10 Μαΐου 1859, όταν στο Πεδίο του Άρεως, όπου γινόταν η πατροπαράδοτη βόλτα και παιάνιζε η στρατιωτική µουσική της φρουράς Αθηνών, οι νέοι και των δύο πλευρών συγκρούστηκαν µεταξύ τους, εξαιτίας της προκλητικής εµφάνισης των «αντισκιαδιστών» που είχαν προµηθευτεί και ραβδιά. <br />
<br />
Η συµπλοκή προκάλεσε βίαια επεισόδια και την επέµβαση της αστυνοµίας κατά των µαθητών, οι οποίοι χτυπήθηκαν, ενώ τρεις εξ αυτών συνελήφθησαν και φυλακίσθηκαν. Τα επεισόδια ήταν πλέον αναπόφευκτα. <br />
Οι ερµηνείες που έχουν δοθεί για τα συγκεκριµένα γεγονότα ποικίλλουν. <br />
Σύµφωνα µε την αρθρογραφία εκείνων των χρόνων, η πράξη των µαθητών να φορέσουν τα φτηνά σκιάδια, οφείλεται στο γεγονός ότι ήθελαν να διαµαρτυρηθούν για τις υψηλές τιµές των εισαγοµένων καπέλων από το εξωτερικό και συνάµα να δείξουν την αποστροφή τους στην πολυτέλεια. <br />
<br />
τον ίδιο λόγο απέδωσε την αιτία του περιστατικού, µερικά χρόνια αργότερα, ο τότε υπουργός Εξωτερικών Αλέξανδρος Ρίζος Ραγκαβής, ο οποίος µάλιστα προσπάθησε να προβάλει την προσωπική του ανάµειξη και συµβολή στην έναρξη των επεισοδίων και να την αναγάγει σε µια «οικογενειακή» υπόθεση. <br />
<br />
Μια άλλη εξήγηση, έδωσε ο Θεόδωρος Ι. Κολοκοτρώνης, απόστρατος αξιωµατικός, γνωστός και ως Φαλέζ. Με βάση τη δική του εκδοχή, είχε ιδρύσει µια µυστική εταιρία, που σκοπό της ήταν : «η διόρθωσις των κακώς κειµένων και κυρίως η ελευθερία των βουλευτικών εκλογών». <br />
<br />
Ήθελε «να εκβιάσει τον Όθωνα να εφαρµόζει το Σύνταγµα, όχι όµως να τον εκθρονίσει». <br />
<br />
Μέσα σε δύο µήνες µέλη της εταιρείας έγιναν βουλευτές, φοιτητές, µαθητές, αξιωµατικοί, ιερείς, <span style="color: blue;"><b>ένας επίσκοπος, ο Μακεδόνας Θεοφάνης Σιατιστεύς, </b></span>δηµοσιογράφοι και πολλοί παράγοντες της κοινωνικής και οικονοµικής ζωής της πόλης. <br />
<br />
Ανάµεσα στην σπουδάζουσα νεολαία, υπήρχαν και γόνοι γνωστών οικογενειών της εποχής για την κοινωνική τους θέση και<br />
<span style="color: blue;"><b> ο ένας εξ αυτών ήταν ο γιος του µακεδόνα αγωνιστή Τσάµη Καρατάσου, <u>ο Αναστάσιος Καρατάσος.</u></b></span><br />
Είναι δύσκολο µέσα από τις αντικρουόµενες εκδοχές να έχουµε σαφή εικόνα των αναµειχθέντων στα επεισόδια, τις αιτίες και τους στόχους της διαµαρτυρίας, αλλά η διάρκεια των γεγονότων, τα αιτήµατα, τα συνθήµατα των διαδηλωτών και οι εµπλεκόµενοι, αποδεικνύουν τον πολιτικό χαρακτήρα των επεισοδίων και την έντονη δυσαρέσκεια του κόσµου κατά του καθεστώτος. ∆ύο χρόνια αργότερα, στα µέσα Μαΐου του 1861, οι αντιοθωνικές «συνωµοσίες», που είχαν ως στόχο «να µεταβάλωσι το καθεστώς εν Ελλάδι πολίτευµα, δια βιαίων µέσων και να αποµακρύνωσι του θρόνου τον νόµιµον ηγεµόνα της Ελλάδος, ήτοι την Α.Μ. τον βασιλέα ηµών Όθωνα», εντάθηκαν. <br />
<br />
Μάλιστα, εκδηλώθηκε κίνηµα οργανωµένο από δυσαρεστηµένους αξιωµατικούς που, στην πλειοψηφία τους, ήταν γιοι επιφανών ανδρών αφοσιωµένων στο στέµµα, µε τη συµµετοχή διαφόρων πολιτών όλων των κοινωνικών τάξεων και µορφωτικών επιπέδων, µεταξύ των οποίων ο Λεωνίδας Βούλγαρης, ο µετέπειτα «επαγγελµατίας της Μεγάλης Ιδέας» <br />
<span style="color: blue;"><b>και ο Μάρκος Αντώνοβιτς, γιος του Ιωάννη Αντώνοβιτς, Μακεδόνα στρατιωτικού.</b></span><br />
<br />
Ο <u>τελευταίος κατηγορήθηκε για εσχάτη προδοσία</u>, ανυπακοή και προσβολή προς το πρόσωπο του βασιλιά. Το αρνητικό κλίµα συχνά το πυροδοτούσαν οι νέοι µέσα από την αρθρογραφία της δικής τους εφηµερίδας που τύπωσαν στα τέλη του 1859 µε τίτλο το Μέλλον της Πατρίδος.<br />
<br />
<span style="color: blue;"><b>Μεταξύ των αρθρογράφων που υπέγραφαν τα αντιοθωνικά άρθρα, συγκαταλεγόταν και ο Μακεδόνας Αριστείδης ∆όσιος. </b></span><br />
<br />
Η αντιοθωνική πολεµική κορυφώθηκε µε την<u> απόπειρα δολοφονίας εναντίον της βασίλισσας Αµαλίας από τον αναφερθέντα<span style="color: blue;">, <b>Αριστείδη ∆όσιο. </b></span></u><br />
<br />
<span style="color: blue;"><i>Ο δεκαοχτάχρονος µαθητής γυµνασίου ήταν ο δευτερότοκος γιος του Κωνσταντίνου ∆όσιου, πρώην γενικού γραµµατέα στο υπουργείο Εσωτερικών. <br />Η οικογένεια του ανήκε στο αγγλικό κόµµα, ήταν γνωστή για την πολιτική της δράση και τις αντιοθωνικές πεποιθήσεις της.</i></span><br />
<br />
Η «µοναδική και ανήκουστος εις τα χρονικά των εθνών πράξις» συνέβη στις 6 Σεπτεµβρίου 1861, όταν γύριζε η βασίλισσα από τη συνηθισµένη βόλτα της.<br />
<br />
<b>Ο επίδοξος δολοφόνος είχε στήσει ενέδρα σε µικρή απόσταση από τα ανάκτορα και την πυροβόλησε µε ένα ρεβόλβερ.</b><br />
Ο ένοχος συνελήφθη. Συνήλθε αµέσως το Υπουργικό Συµβούλιο, στο οποίο προσήλθε για ανάκριση.<br />
Εκεί «µετά µεγίστης παρρησίας και ετοιµότητος,<br />
<u>ο νέος ∆όσιος ωµολόγησε την πράξιν του και ανεγνώρισε την ενοχήν του», ισχυριζόµενος µάλιστα ότι προέβη σ’ αυτή την κίνηση για απαλλάξει την πατρίδα από την «τυραννίαν» και να εκπληρώσει τις επιθυµίες της κοινής γνώµης.</u><br />
<b> Αιτία ήταν η έλλειψη της Εθνοφυλακής (ένα είδος πολιτοφυλακής σύµφωνα µε το οποίο θα είχαν στρατιωτική εκπαίδευση και όπλα σχεδόν όλοι οι πολίτες), το ζήτηµα περί διαδοχής και η υπάρχουσα οικονοµική κατάσταση.</b><br />
<br />
Στη δίκη που ακολούθησε οι συνήγοροί του προσπάθησαν να τον αθωώσουν, µε την ιατροδικαστική εξέταση των καθηγητών της ιατρικής κκ. Μακκά και Πάλη, που διαπίστωσαν ότι έπασχε από µονοµανία.<br />
<b>Τελικά καταδικάστηκε σε θάνατο, αλλά η ποινή του µετατράπηκε σε ισόβια κάθειρξη από την ίδια την Αµαλία.</b><br />
<br />
Οι φίλοι του προσπάθησαν να τον απελευθερώσουν αλλά δεν το κατόρθωσαν παρά µόνο κατά την επανάσταση της 10ης Οκτωβρίου 1862.<br />
<br />
<span style="color: blue;"><b>Έπειτα έφυγε στο Μόναχο για σπουδές και, όταν επέστρεψε, έγινε διευθυντής της Ναυτικής Τράπεζας.</b></span><br />
<br />
Για την πράξη του δε µετάνιωσε ποτέ, ίσως και γι’ αυτό το λόγο, δεν δέχτηκε να συναντήσει την βασίλισσα, όταν ζούσε στο εξωτερικό.<br />
<br />
Πέθανε νέος από εγκεφαλική παράκρουση.<br />
<br />
∆εν ήταν ο µόνος ανένδοτος.<br />
<br />
Σύµφωνα µε το καταστατικό του πολιτικού συλλόγου «Ρήγας Φεραίος», που ιδρύθηκε αµέσως µετά την ανατροπή του Όθωνα και µέλη του οποίου ήταν µερικοί από τους άνδρες που είχαν πρωταγωνιστήσει σε όλα τα επαναστατικά κινήµατα του 1859-1862:<br />
<br />
«Η επανάστασις δεν ετελείωσε διότι σκοπός αυτής τελικός δεν ήτο η εκθρόνισις του Όθωνος µόνη, αλλ’ η ανάπλασις της κοινωνίας και η θεµελίωσις νέας πολιτικής τάξεως εγγυηµένης ευτυχές και ένδοξον εις την πατρίδαν µας µέλλον».<br />
<br />
<i><span style="color: blue;"><b>Εκτός από τον Αριστείδη ∆όσιο, Μακεδόνες µέλη του συλλόγου ήταν ο πατέρας του και ο αδελφός του Αλέξανδρος, ο Μάρκος Αντώνοβιτς, ο Ιωάννης Καβαλιώτης και ο Χαραλάµπης Χοϊδάς. </b></span></i> <br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Συµπερασµατικά, </span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">σύµφωνα µε όσα αναφέρθηκαν, </span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">αποδεικνύεται ότι <b>αρκετοί </b>από τους <b>Μακεδόνες</b> </span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">που εγκαταστάθηκαν στο ελληνικό βασίλειο </span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<b><u><span style="color: blue;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">είχαν ενεργή συµµετοχή στην πολιτική σκηνή της χώρας</span></span></u></b></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> καθόλη τη διάρκεια της οθωνικής περιόδου.</span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
Οι επιλογές τους σε γενικές γραµµές δεν διαφοροποιήθηκαν από αυτές των άλλων ετεροχθόνων ή και των εντοπίων που προσπαθούσαν να κερδίσουν µια επωφελή κοινωνική και επαγγελµατική θέση κάτω από εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες.<br />
Προσέφεραν τις υπηρεσίες τους σε προνοµιακές θέσεις του κυβερνητικού, στρατιωτικού και εκπαιδευτικού συστήµατος, εκµεταλλευόµενοι είτε την επιστηµονική τους κατάρτιση και µόρφωση, είτε τη δύναµη των όπλων τους, είτε τις πολιτικές και κοµµατικές τους σχέσεις µε τα διάφορα κέντρα εξουσίας, τα οποία, µε τη σειρά τους, τους χρησιµοποίησαν για να έχουν τον απόλυτο έλεγχο της εξουσίας σε όλους τους τοµείς. <br />
<br />
Στην αµοιβαία αυτή ανάγκη συνίστατο η σχέση πελατείας µεταξύ των ετεροχθόνων και αυτοχθόνων ή των ετεροχθόνων και της µοναρχίας.<br />
<br />
Βοηθώντας στην άσκηση της εξουσίας και συµµετέχοντας στους υπάρχοντες κοµµατικούς ανταγωνισµούς, αντί να συµπήξουν αποκλειστικά µακεδονικά δίκτυα συµφερόντων –άλλωστε ήταν συγκριτικά ολιγάριθµοι–, <br />
<span style="color: blue;"><i>οι <b>Μακεδόνες </b><u>είχαν τη δυνατότητα να ικανοποιήσουν τις φιλοδοξίες τους</u> και τα οικονοµικά τους συµφέροντα, <br />χωρίς όµως να αποµονωθούν από τους συµπατριώτες τους ή να αποποιηθούν τα πλεονεκτήµατα της κοινής καταγωγής. </i></span><br />
<br />
Χαρακτηριστικό παράδειγµα αυτής της προσαρµοστικότητας ήταν η ρευστότητα των σχέσεων και της ιδεολογίας τους• ότι, δηλαδή, εύκολα άλλαζαν «πολιτικούς» φίλους και πεποιθήσεις, προκειµένου να κερδίσουν µια θέση στην κρατική µηχανή.<br />
<br />
<span style="color: blue;"><b>Οι Μακεδόνες οπλαρχηγοί</b></span> ενδιαφέρθηκαν κι αυτοί για την επαγγελµατική και οικονοµική τους αποκατάσταση, γι’ αυτό το λόγο επέλεξαν την παρανοµία και τα επικουρικά σώµατα, όταν δεν ήταν απασχοληµένοι µε επαναστατικά κινήµατα. <br />
<br />
Κλεφτοκαπετάνιοι, χαµηλόβαθµοι αξιωµατικοί και υπαξιωµατικοί του ελληνικού στρατού, αποτελούσαν µια ιδιότυπη στρατιωτική τάξη που εξαργύρωνε την ένοπλη δράση της ποικιλότροπα, στοχεύοντας στην κοινωνική καταξίωση, στην σιωπηρή παραγραφή των παρανοµιών της και στην απόσπαση περισσότερων «υλικών» αγαθών. <br />
<br />
Οι λόγιοι προσέφεραν τις υπηρεσίες τους ακόµα και όταν ο ρόλος τους ήταν συµβουλευτικός και οι ίδιοι απλά εκτελεστικά όργανα του κράτους, φυσικά µε το αζηµίωτο, όταν το ευνοούσαν οι περιστάσεις. <br />
<br />
Από νωρίς κατάλαβαν τις απεριόριστες δυνατότητες και τα µονιµότερα οφέλη που προσέφερε η εξουσία του κρατικού µηχανισµού, µέσω των εκδουλεύσεων τους προς τους «<b>ντόπιους</b>» πολίτες, προκειµένου να αυξήσουν την πελατεία τους και τη δυναµική τους παρουσία στους ελεγκτικούς µηχανισµούς. <br />
<br />
Οι καθηγητές δεν δίστασαν να εµπλακούν σε πανεπιστηµιακές διαµάχες µε πολιτικά κίνητρα, προκειµένου να διατηρήσουν την έδρα τους και την κοινωνική τους θέση.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: blue;"><b>Πιο ανατρεπτική πολιτική γραµµή </b></span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: blue;"><b>ακολούθησε </b></span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<u><i><span style="color: blue;"><b>η νέα γενιά των Μακεδόνων, </b></span></i></u></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: blue;"><b>επηρεασµένη από τα φιλελεύθερα ιδεολογικά ρεύµατα </b></span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: blue;"><b>και το ροµαντικό κλίµα της εποχής </b></span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: blue;"><b>επιθυµούσε τη ριζική αλλαγή του συστήµατος. </b></span></i></div>
<br />
Λιγότερο συµβιβασµένοι και αποστασιοποιηµένοι από τα επαναστατικά γεγονότα, οραµατίστηκαν µια πολιτική αναγέννηση, ενώ οι πατεράδες τους αγωνίζονταν ποικιλοτρόπως για την επιβίωσή τους. <br />
<br />
<br /></div>
<div style="text-align: right;">
<br /></div>
Yauna Takabarahttp://www.blogger.com/profile/17739662848150917123noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4269458687331287220.post-9716530189677867192017-11-21T13:53:00.001+02:002017-11-23T11:08:01.697+02:00Το Μακεδονικόν Ζήτημα εκκλησιαστικώς: Η Αρχιεπισκοπή της Αχρίδας και η "Σχισματική θρησκευτική οργάνωσις: Μακεδονική Εκκλησία". <div dir="ltr" trbidi="on">
<div class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgU6bjmt_w17qVTa_fS1yOHzpvcKLQJpwSNH94qN5Tu6-YtUNJZObY0f5isGRnAZPkAQGzXccPRXwi2MOQENCFY9OFW3s8_DM0z7tW_tWEimmSJueSNxSJU8LMjHG89MMRm3IkJXxofnf0E/s1600/%CE%A7%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%82%CE%9C%CE%B7%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CF%89%CE%BD1913.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="264" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgU6bjmt_w17qVTa_fS1yOHzpvcKLQJpwSNH94qN5Tu6-YtUNJZObY0f5isGRnAZPkAQGzXccPRXwi2MOQENCFY9OFW3s8_DM0z7tW_tWEimmSJueSNxSJU8LMjHG89MMRm3IkJXxofnf0E/s320/%CE%A7%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%82%CE%9C%CE%B7%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CF%89%CE%BD1913.jpg" width="320" /></a><b><span style="color: blue; font-size: x-small;">ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ</span></b><br />
<b><span style="color: blue; font-size: x-small;"></span></b><br />
<b><span style="color: blue; font-size: x-small;">Καθηγητής εκκλησιαστικής Ιστορίας </span></b><br />
<b><span style="color: blue; font-size: x-small;">της Θεολογικής Σχολής <b><span style="color: blue; font-size: x-small;"></span></b></span></b><br />
<div style="display: inline !important;">
<b><span style="color: blue; font-size: x-small;"><b><span style="color: blue; font-size: x-small;">του ΑΠΘ</span></b></span></b></div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi43COcjVVdX0GqKgaw1_Mr50zcSSrz-cHor4IvvxK239ZF8To5S6adAnnSIJDMK_sNUr3fw-oTvEcYhqSFjdNYvunAGgEjowUSoX69YlYlx94kbsqwVkQGfAkpU6as5DOo8jU30SxzWuE9/s1600/ems.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi43COcjVVdX0GqKgaw1_Mr50zcSSrz-cHor4IvvxK239ZF8To5S6adAnnSIJDMK_sNUr3fw-oTvEcYhqSFjdNYvunAGgEjowUSoX69YlYlx94kbsqwVkQGfAkpU6as5DOo8jU30SxzWuE9/s1600/ems.jpg" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: right;">
<br /></div>
</div>
<div dir="ltr" trbidi="on">
<b style="text-align: center;"><span style="font-size: large;">ΤΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΝ ΚΑΘΕΣΤΩΣ </span></b><br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<o:p><b><span style="font-size: large;">ΤΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΝ</span></b></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<o:p><b><span style="font-size: large;"> ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ </span></b></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<o:p><b><span style="font-size: large;">ΑΠΟ ΤΟΥ 1913 ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΟΝ</span></b></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<o:p><br /></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><span style="color: blue;">Το Οικουμενικόν Πατριαρχείον Κωνσταντινουπόλεως, </span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><span style="color: blue;">έφαρμόζον
την θεμελιώδη κανονικήν άρχήν Του, </span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><span style="color: blue;">«</span><span style="color: purple;"><b>τά έκκλησιαστικά εί ωθε συμμεταβάλλεσθαι τοις
πολιτικοίς</b></span><span style="color: blue;">», </span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><span style="color: blue;">έξησφάλισε την νομοκανονικήν ύπόστασιν των μητροπόλεων</span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><span style="color: blue;"><b><u> του
μακεδονικού χώρου </u></b></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><span style="color: blue;">έν καιρώ μετά την άπελευθέρωσιν τούτου </span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><span style="color: blue;">έκ τού όθωμανικού ζυγού </span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i><span style="color: blue;">κατά τούς βαλκανικούς πολέμους των έτών 1912
καί 1913.</span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ούτω, αί μητροπόλεις της κυρίως Μακεδονίας, αι έντός της
έλληνικής έπικρατείας εύρεθεισαι, ώς και των άλλων γεωγραφικών διαμερισμάτων
τής Ηπείρου, τών Νήσων του Αρχιπελάγους και τής Δυτικής Θράκης, έχειραφετήθησαν
τό 1928 διά τής Πατριαρχικής και Συνοδικής Πράξεως</div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="color: blue;"> «Περί τής διοικήσεως τών
Ιερών Μητροπόλεων τών Νέων Χωρών» </span></b></div>
<div class="MsoNormal">
και διά του νόμου 3615 </div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="color: purple;">«Περι τής
έκκλησιαστικής διοικήσεως τών έν ταις Νέαις Χώραις τής Ελλάδος Μητροπόλεων τού
Οικουμενικού Πατριαρχείου».</span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><i><span style="color: blue;">1. Αί
μητροπόλεις τής Μακεδονίας, αί ύπαγόμεναι νυν είς την έφαρμογήν τής αύτής
Πράξεως, είναι έν συνόλω 21: </span></i></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><i><span style="color: blue;"></span></i></b><br />
<a name='more'></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><i><span style="color: blue;">α) Βεροίας
και Ναούσης, </span></i></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><i><span style="color: blue;">β) Γρεβενών, </span></i></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><i><span style="color: blue;">γ) Δράμας, </span></i></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><i><span style="color: blue;">δ) Εδέσσης, Πέλλης και Άλμωπίας, </span></i></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><i><span style="color: blue;">ε)
Έλευθερουπόλεως, </span></i></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><i><span style="color: blue;">στ) Ζιχνών και Νευροκοπίου, </span></i></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><i><span style="color: blue;">ζ) Θεσσαλονίκης, </span></i></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><i><span style="color: blue;">η) Ίερισσού , Αγίου Ορους καί Άρδαμερίου, </span></i></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><i><span style="color: blue;">θ) Κασσανδρείας, </span></i></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><i><span style="color: blue;">λ) Καστορίας, </span></i></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><i><span style="color: blue;">ια) Κίτρους, </span></i></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><i><span style="color: blue;">ιβ)
Λαγκαδά, </span></i></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><i><span style="color: blue;">ιγ) Πολυανής και Κιλκισίου, </span></i></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><i><span style="color: blue;">ιδ) Σερ βίων καί Κοζάνης, </span></i></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><i><span style="color: blue;">ιε) Σερρών και
Νιγρίτης, </span></i></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><i><span style="color: blue;">ιστ) Σιδηροκάστρου, </span></i></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><i><span style="color: blue;">ιζ) Σισανίου και Σιατίστης, </span></i></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><i><span style="color: blue;">ιη) Φιλίππων,
Νεαπόλεως καί Θάσου, </span></i></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><i><span style="color: blue;">ιθ) Φλωρίνης, Πρεσπών και Έορδαίας, </span></i></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><i><span style="color: blue;">κ) Σταυρουπόλεως και
Νεαπόλεως καί </span></i></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><i><span style="color: blue;">κα) Καλαμαριάς καί Νέας Κρήνης. </span></i></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><i><span style="color: blue;">Αί δύο τελευταίαι ίδρύθησαν τον
Μάϊον τού 1974.</span></i></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><i><span style="color: blue;">2. Αί
μητροπόλεις τής Ηπείρου, αί ύπαγόμεναι νϋν εις την έφαρμογήν τής Πατριαρχικής
καί Συνοδικής Πράξεως τού 1928, είναι 4: </span></i></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><i><span style="color: blue;">α) Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής καί Κονίτσης, </span></i></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><i><span style="color: blue;">β) Ίωαννίνων, </span></i></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><i><span style="color: blue;">γ) Νικοπόλεως,
Πρεβέζης καί Φιλιππιάδος καί </span></i></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><i><span style="color: blue;">δ) Παραμυθίας, Φιλιατόδν καί Γηρομερίου.</span></i></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><i><span style="color: blue;">3. Αί
μητροπόλεις τού Αρχιπελάγους, αί
ύπαγόμεναι εις τήν έφαρμογήν τής αύτής Πράξεως, είναι 5: </span></i></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><i><span style="color: blue;">α) Λήμνου, </span></i></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><i><span style="color: blue;">β)
Μηθύμνης, </span></i></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><i><span style="color: blue;">γ) Μυτιλήνης, </span></i></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><i><span style="color: blue;">δ) Σάμου καί Ικαρίας καί </span></i></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><i><span style="color: blue;">ε) Χίου.</span></i></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><i><span style="color: blue;">4. Αί
μητροπόλεις τής Δυτικής Θράκης, αί ύπαγόμεναι νϋν εις τήν έφαρμογήν τής ιδίας
Πράξεως, είναι 4: </span></i></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><i><span style="color: blue;">α) Άλεξανδρουπόλεως, </span></i></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><i><span style="color: blue;">β) Διδυμοτείχου καί Όρεστιάδος, </span></i></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><i><span style="color: blue;">γ)
Μαρωνείας καί </span></i></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><i><span style="color: blue;">δ) Ξάνθης.</span></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<i>Ή έπί τή βάσει τών άνωτέρω χειραφέτησις αύτη συνιστά ίδιόμορφον νομοκανονικόν καθεστώς, κατά τό όποιον αι μητροπόλεις αύται
<b>έξακολουθούν νά άνήκουν μέν όργανικώς εις τό Οικουμενικόν Πατριαρχείον,</b></i><b> </b></div>
<div class="MsoNormal">
διοικούνται όμως έν τοίς έπι μέρους και δή κατά παρακλητικήν
έντολήν του Οικουμενικού Πατριαρχείου ύπό της Εκκλησίας της Ελλάδος </div>
<div class="MsoNormal">
κατά τρόπον
«<b>έπιτροπικόν</b>» και υπό ώρισμένους «<b>γενικούς ορούς</b>», συμφώνως πρός την
Πατριαρχικήν καί Συνοδικήν Πράξιν του 1928.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Αί μητροπόλεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου εις τό
βορειότερον άκρον της Μακεδονίας, τό όποιον ένεσωματώθη εις τό «Ήνωμένον Βασίλειον
των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων», έξεχωρήθησαν ύπ’ Αύτού διά της νομοκανονικης οδού εις την Σερβικήν
Εκκλησίαν. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ουτω, άντιπροσωπία τής Κυβερνήσεως τού Ηνωμένου Βασιλείου των Σέρβων
καί τής Σερβικής Εκκλησίας μετέβη τον Αύγουστον τού 1919 εις την Κωνσταντινούπολιν,
διά νά ζητήση πρώτον τήν άνασύστασιν τού Σερβικού Πατριαρχείου καί δεύτερον τήν
κανονικήν χειραφέτησιν πασών τών μητροπόλεων τού Βασιλείου τούτου, αί όποιαι
μέχρι τού 1913 εύρίσκοντο ύπό τήν κανονικήν δικαιοδοσίαν τού Οικουμενικού θρόνου. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Αί μητροπόλεις αϋται τής Βορείου Μακεδονίας, πλήν τών άλλων έν Σερβία, ήσαν
τέσσαρες: </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJ1MpMezDy5o2Y6zFLl1J44bVH-LXzaL6ANoC7PViCrAbvSviq0LQe18QdWQkhBxQtjeJPYXRyKrM8C31GOe8cKzawq9t8Y1LaRpc0Chuco5FrkbubiTSBS___oAP-77UTRZ3sceIMo0FY/s1600/%CE%A7%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%82%CE%9C%CE%B1%CE%BA%CE%B5%CE%B4%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%B1%CF%82%CE%95%CF%80%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%AF%CE%B5%CF%822.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="177" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJ1MpMezDy5o2Y6zFLl1J44bVH-LXzaL6ANoC7PViCrAbvSviq0LQe18QdWQkhBxQtjeJPYXRyKrM8C31GOe8cKzawq9t8Y1LaRpc0Chuco5FrkbubiTSBS___oAP-77UTRZ3sceIMo0FY/s200/%CE%A7%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%82%CE%9C%CE%B1%CE%BA%CE%B5%CE%B4%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%B1%CF%82%CE%95%CF%80%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%AF%CE%B5%CF%822.jpg" width="200" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><span style="color: blue;">Δεβρών καί Βελισσού, </span></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><span style="color: blue;">Πελαγονίας, </span></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><span style="color: blue;">Πρεσπών και Αχριδών, </span></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><span style="color: blue;">Στρωμνίτσης καί
τμήμα τής έπισκοπής </span></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><span style="color: blue;">Πολυανής.</span></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<o:p> </o:p>Κατόπιν σχετικών διαπραγματεύσεων ύπεγράφη τήν 17 Μαρτίου
1920 άρμοδίως Σύμβασις μεταξύ τών δύο μερών, τήν δέ έπομένην (18 Μαρτίου 1920)
έξεδόθη ύπό τής Πατριαρχικής Συνόδου ή Συνοδική Άπόφασις πρώτον τής
χειραφετήσεως τών εις τήν Σερβίαν περιελθουσών έπαρχιών τού Πατριαρχείου εις τήν Βόρειον Μακεδονίαν και
τήν Σερβίαν και δεύτερον τής άναγνωρίσεως τής ένώσεως τών Εκκλησιών τής
Σερβίας, τού Μαυροβουνίου και τού Καρλοβικίου και τών δύο Δαλματικών επαρχιών
τής Ζάρας και τού Καττάρου εις μίαν </div>
<div class="MsoNormal">
«<b><span style="color: #0c343d;"><i>Αύτοκέφαλον Ήνωμένην Όρθόδοξον Σερβικήν Εκκλησίαν τού Βασιλείου τών Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων»</i></span></b> .</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ή χειραφέτησις αύτη, ώς προελέχθη, ήτο αποτέλεσμα τών έν
Σερβία νέων τοπικών και έδαφικών συνθηκών και ώς έκ τούτου σύμφωνος πρός τήν
άρχαίαν κανονικήν αρχήν και τάξιν τής διευθετήσεως και προσαρμογής τής
εκκλησιαστικής διοικήσεως πρός τάς έκάστοτε πολιτικάς και έδαφικάς μεταβολάς
διά λόγους πρακτικής ώφελείας «τή Εκκλησία και τώ χριστωνύμω λαώ».</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ή άνωτέρω Άπόφασις, ύπογραφεί σα ύπό τού Τοποτηρητού τού Πατριαρχικού Οικουμενικού Θρόνου, τού μητροπολίτου Προύσης Δωροθέου, και τών μελών
τής Άγιας και Ίερας Συνόδου, άντικατεστάθη άργότερον διά τού κανονικού Πατριαρχικού Συνοδικού Τόμου τής 19
Φεβρουάριου 1922 (εικ. 1), τού Πατριάρχου Μελετίου Δ'4. Διά τού τόμου τούτου πρώτον άνεγνωρίζετο ή Ηνωμένη
Σέρβική Εκκλησία ύπό τάς προεκταθείσας δύο πρού ποθέσεις και δεύτερον
άνασυνιστάτο τό Σερβικόν Πατριαρχείον. </div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAoxma7ffMfKKVq6PbOMLEW_6vO5JVOVsrPQqqknle9rfOB8T82LzbKQz3nKelO0Z5R8wY2LyAZaK9oOC8RTKIwtkN1FisiBE6opvfKjW9Jv8M667_STDrpkvMbjcfBpzXS2NgYcry04ix/s1600/%CE%93%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82%CE%9A%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%B2%CE%B1%CE%B3%CE%B3%CE%AD%CE%BB%CE%B7%CF%82%CE%91%CE%BC%CE%B1%CF%83%CE%B5%CE%AF%CE%B1%CF%821922.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAoxma7ffMfKKVq6PbOMLEW_6vO5JVOVsrPQqqknle9rfOB8T82LzbKQz3nKelO0Z5R8wY2LyAZaK9oOC8RTKIwtkN1FisiBE6opvfKjW9Jv8M667_STDrpkvMbjcfBpzXS2NgYcry04ix/s320/%CE%93%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82%CE%9A%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%B2%CE%B1%CE%B3%CE%B3%CE%AD%CE%BB%CE%B7%CF%82%CE%91%CE%BC%CE%B1%CF%83%CE%B5%CE%AF%CE%B1%CF%821922.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Ο ¨Εξαρχος του Οικουμενικού Πατριαρχείου <br />
Μητροπολίτης Αμασείας Γερμανός Καραβαγγέλης<br />
επί τη ευκαιρία της επισήμου παραδόσεως του Τόμου εν Βελιγράδι 1922</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ή επίσημος τελετή παραδόσεως τού Τόμου τούτου έγένετο ύπό τής άντιπροσωπίας του Οικουμενικού Θρόνου μέ έπί κεφαλής τον
μητροπολίτην Γερμανόν Καραβαγγέλην εις τον καθεδρικόν ναόν τού Βελιγραδιού τήν 2 Απριλίου 1922 .</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIazo7ceQhw-Me3mu9KhxKjYdDZYgjiqN38BqDDFbriYeALv7QlO3rPvQV3fc1XvwLKhMuFrdGC2YZ6ZuE5QgzwkK9xFB-KHt9CqRhCqNxW26FG8leBTo-Ub62JrmY_hCbTAgtBGaVX8hq/s1600/%CE%9A%CE%B1%CE%B8%CE%B5%CF%83%CF%84%CF%8E%CF%82%CE%9C%CE%B7%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CF%89%CE%BD1913_Page_05.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIazo7ceQhw-Me3mu9KhxKjYdDZYgjiqN38BqDDFbriYeALv7QlO3rPvQV3fc1XvwLKhMuFrdGC2YZ6ZuE5QgzwkK9xFB-KHt9CqRhCqNxW26FG8leBTo-Ub62JrmY_hCbTAgtBGaVX8hq/s320/%CE%9A%CE%B1%CE%B8%CE%B5%CF%83%CF%84%CF%8E%CF%82%CE%9C%CE%B7%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CF%89%CE%BD1913_Page_05.jpg" width="239" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b> Τήν κανονικήν ταύτην χειραφέτησιν άνεγνώρισαν άπασαι αί Όρθόδοξοι Έκκλησίαι.</b></div>
<div class="MsoNormal">
<o:p> </o:p> </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b>Ή νομοκανονική αύτη ρύθμισις τών μητροπόλεων τής Βορείου
Μακεδονίας,</b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><i><u> άποδεκτή ύπό συμπάσης τής Όρθοδόξου Εκκλησίας, </u></i></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
ύπήρξεν άντικείμενον
άμφισβητήσεως</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
από μέρους τών αύτονομιστικών και εθνικιστικών κύκλων </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
τών Σκοπιών
μετά τό 1944,</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
ότε ή Αρχή εις Γιουγκοσλαβίαν κατελήφθη</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b>ύπό του Κ.Κ. τής χώρας
ταύτης </b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
και ίδρύθη </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjz1iT2Ok0y6Saee5cA2s_b0vjuRS4wBNpAgTn-Ld7X8JGYkDBrClYIpAFxHCB7FUYEE29EoLUs_De4i3jwXj_4lWkABAudYYFkCcP3n43QKxjWtt9X172NDnonN0RdST2MA06MB_Yr8H0A/s1600/Coat_of_arms_of_the_Republic_of_Macedonia.svg.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjz1iT2Ok0y6Saee5cA2s_b0vjuRS4wBNpAgTn-Ld7X8JGYkDBrClYIpAFxHCB7FUYEE29EoLUs_De4i3jwXj_4lWkABAudYYFkCcP3n43QKxjWtt9X172NDnonN0RdST2MA06MB_Yr8H0A/s200/Coat_of_arms_of_the_Republic_of_Macedonia.svg.png" width="187" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
ή «<b><span style="color: red;">Λαϊκή Δημοκρατία τής Μακεδονίας</span></b>»</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
μέ συνέπειαν και ή
ανωτέρω έκκλησιαστική χειραφέτησις </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
νά έμπλακή εις τά δίκτυα τής πολιτικής
σκοπιμότητος</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
του<b><span style="color: red;"> Κ.Κ.Γ</span></b>. έπί τού Μακεδονικού Ζητήματος.</div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://upload.wikimedia.org/wikipedia/mk/thumb/7/7c/KPM_1992_simbol.jpg/200px-KPM_1992_simbol.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/mk/thumb/7/7c/KPM_1992_simbol.jpg/200px-KPM_1992_simbol.jpg" width="184" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="color: red;"> Ή πολιτική αϋτη συνίστατο, ώς
γνωστόν, </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="color: red;">εις τήν ιδρυσιν ιδίας εθνικής όμάδος είς τήν Νότιον Γιουγκοσλαβίαν, </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="color: red;">τής «<b>μακεδονικής</b>», </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="color: red;">μέ όλα τά χαρακτηριστικά έθνους</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="color: red;"> (<b><i>εθνική συνείδησις, γλώσσα,
διοίκησις, παραδόσεις, <u>Εκκλησία</u></i></b> κ.λ.), </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="color: red;">εντός τών πλαισίων πάντοτε τού ένιαίου γιουγκοσλαβικού κράτους. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Είς τό γενικώτερον πλαίσιον τής
μεταπολεμικής γιουγκοσλαβικής πολιτικής έπί τού Μακεδονικού εντάσσεται καί ή νέα έκκλησιαστική κατάστασις
τών Σκοπιών, ή όποια ήκολούθησεν, όλως έθνοφυλετικήν, άντικανονικήν καί αναληθή
ίστορικώς πορείαν ώς ακολούθως.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: red;">Αί προσπάθειαι από τού 1944 κ.έ. ίδρύσεως ανεξαρτήτου Εκκλησίας είς
τά Σκόπια,</span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: red;"> τής λεγομένης «Μακεδονικής»,</span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: red;"> έκ τής ονομασίας τής νεοκόπου έθνότητος
είς τήν «Λαϊκήν Δημοκρατίαν τής Μακεδονίας», έρείδονται έπί φυλετικών άξιώσεων
καί ούχί έπί έκκλησιαστικών αναγκών.</span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Άλλά έν τή<b><span style="color: magenta;"> Όρθοδόξω
Εκκλησία</span></b> είναι γνωσταί μόνον τοπικαί, δηλαδή εντός γεωγραφικών ορίων
περιλαμβανόμεναι, καί <b><span style="color: red;"><u>ούχί έθνικαί Έκκλησίαι.</u></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ό φυλετισμός εχει
ύπόστασιν εις πολυεθνή κράτη από πολιτειακής και κοσμικής πλευράς, διά τήν
Εκκλησίαν όμως «<b>έστί τι ξένον και όλως άδιανόητον</b>», εισάγων «τό κακόν της
εκκλησιαστικής κατατομής, συγχύσεως και διαλύσεως μέχρι και αύτών τών κατ’
οίκον έκκλησιών», έρχόμενος ού τω είς άκραν άντίθεσιν πρός τήν ούσίαν τής
Εκκλησίας, ή όποία είναι κοινωνία πνευματική, προωρισμένη νά συμπεριλάβη πάντα
τά έθνη εις μίαν έν Χριστώ άδελφότητα. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><span style="color: red;"><i>Αύτός είναι ό λόγος, </i></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><span style="color: red;"><i>διά τον όποιον </i></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<u><b><span style="color: red;"><i>ό
φυλετισμός καταδικάζεται </i></span></b><b><span style="color: red;"><i>ώς αίρεσις</i></span></b></u></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><span style="color: red;"><i> ύπό τής Τοπικής Συνόδου του 1872, </i></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><span style="color: red;"><i><u>οι δέ
οπαδοί ταύτης ώς Σχισματικοί.</u></i></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ή κατά τό 1967 </div>
<div class="MsoNormal">
αύτοανακήρυξις τών μητροπόλεων τής Βορείου
Μακεδονίας,</div>
<div class="MsoNormal">
συμπεριλαμβανομένης καί τής τών Σκοπίων, έν Σερβία, </div>
<div class="MsoNormal">
είς αύτοκέφαλον
Εκκλησίαν ύπό τίνος κληρικολαϊκής συνελεύσεως (17 Ιουλίου τού 1967)</div>
<div class="MsoNormal">
τή συμπαραστάσει τής Πολιτείας έχει
πραξικοπηματικόν</div>
<div class="MsoNormal">
καί όλως άντικανονικόν χαρακτήρα, </div>
<div class="MsoNormal">
<u><b>καθ’ όσον τό αύτοκέφαλον
μιας Εκκλησίας</b> </u></div>
<div class="MsoNormal">
<u>δέν παρέχεται ύπό κληρικολαϊκής συνελεύσεως καί τής πολιτικής
έξουσίας,</u></div>
<div class="MsoNormal">
<u> άλλά υπό Οικουμενικής Συνόδου ή κατ’ έπέκτασιν υπό τής Μητρός
Εκκλησίας</u> έν Συνόδω τής Ιεραρχίας έκπροσωπουμένης και υπό τήν οικοθεν νοουμένην
πρού πόθεσιν τής οριστικής ρυθμίσεως τού θέματος υπό νέας Οικουμενικής Συνόδου.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Έν προκειμένω Μήτηρ
Εκκλησία ύπό ευρυτέραν έννοιαν είναι τό
Οίκουμενικόν Πατριαρχειον γενικώτερον ώς θεσμός και είδικώτερον ώς ή έκχωρήσασα
τάς μητροπόλεις ταύτας αρχή εις τό Σερβικόν Πατριαρχειον επί τή βάσει
συγκεκριμένης Συνοδικής Άποφάσεως (1920) και Συνοδικού Τόμου (1922), ύπό
στενοτέραν δέ έννοιαν τό Σερβικόν Πατριαρχείον, όργανικόν τμήμα του οποίου μετά
τήν έκχώρησιν κατέστησαν αί περί ού ό λόγος μητροπόλεις. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: #0c343d;"><b>Ένεκα τών
θεμελιωδών τούτων νομοκανονικών συμφωνιών καί δεσμεύσεων</b></span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><b><span style="color: red;"> ή αυτοκαλουμένη
«Μακεδονική» Εκκλησία </span></b></i></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: red;"><u><i><b>έκηρύχθη </b></i><b><i>«Σχισματική θρησκευτική όργάνωσις» </i></b></u></span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><span style="color: #0c343d;"><u>ύπό τής
Συνόδου τής 'Ιεραρχίας του Σέρβικου Πατριαρχείου</u></span></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><span style="color: #0c343d;">καί ώς τοιαύτην άπεδέχθη τό
άμέσως ένδιαφερόμενον Οίκουμενικόν Πατριαρχειον,</span></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><span style="color: #0c343d;"> καί μετ’ αυτό σύμπασα ή
Όρθόδοξος Εκκλησία.</span></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ή Όρθόδοξος Εκκλησία είναι μία καί καθολική• διά τού το
έκάστη έπί μέρους Εκκλησία ενεργεί οχι ώς άπολύτως κεχωρισμένη ένότης, άλλ’ ώς
τμήμα τής Οικουμενικής Εκκλησίας, ένεργεί έξ ονόματος της καί τείνει νά μείνη εις
άδιάκοπον ενότητα πίστεως, ομοφωνίας καί αγάπης μετ’ αυτής.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Άλλά ό θεσμός τών
αύτοκεφάλων Εκκλησιών προήλθεν ώς αποτέλεσμα πρακτικής άνάγκης, κατ’ άκολουθίαν
τής βασικής άρχής «<b>τά έκκλησιαστικά είωθε συμμεταβάλλεσθαι τοις πολιτικοίς</b>» ύπό
τήν έννοιαν τής έδαφικής διαφοροποιήσεως, όπως π.χ. δημιουργία άνεξαρτήτου
κράτους ή έπέκτασις καί έπαύξησις πρού πάρχοντος, όπως συνέβη μέ τήν Ελλάδα καί
τήν Σερβίαν μετά τούς βαλκανικούς πολέμους.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ή ούσιώδης αϋτη προύπόθεσις τού αύτοκεφάλου ώδήγησε τό Οίκουμενικόν
Πατριαρχειον εις τήν άπόφασιν τής χειραφετήσεως τών εις τό σερβικόν κράτος
περιελθουσών επαρχιών του κατά τό 1920, έκτοτε ομως ούδεμία εδαφική
διαφοροποίησις συνετελέσθη εις τό Βασίλειον τών Σέρβων, Κροατών καί Σλοβένων,
τό όποιον άργότερον ήλλαξε μόνον τήν όνομασίαν του άποκληθέν Γιουγκοσλαβία. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Αί
έντός τής μεταπολεμικής Γιουγκοσλαβίας συνταγματικαί και διοικητικαί μεταβολαί,
έκ λόγων καθαρώς έσωτερικής πολιτικής και φυλετικής σκοπιμότητας προελθού σαι
(έξ 'Ομόσπονδοι Δημοκρατίαι, έν οίς και ή «Λαϊκή Δημοκρατία τής Μακεδονίας»),
ούδεμίαν αναλογίαν, σχέσιν ή συγγένειαν δύνανται νά έχουν έξ έπόψεως ουσίας
πρός τήν βασικήν κανονικήν αρχήν έν τή Όρθοδόξω ’Εκκλησία τής συμμεταβολής τών
έκκλησιαστικών πρός τά πολιτικά πράγματα.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<i>Επομένως, καταπίπτει άφ’ έαυτού τό έπιχείρημα τών έκκλησιαστικών παραγόντων τών
Σκοπίων ότι τό αύτοκέφαλον δύναται νά θεμελιωθή εις τό γεγονός ότι «<b>ή
Σοσιαλιστική Δημοκρατία τής Μακεδονίας είναι όμόσπονδον τμήμα κράτους μέ
περιωρισμένας δικαιοδοσίας</b>», τοσού τον μάλλον καθ’ όσον τό Σερβικόν
Πατριαρχειον διά λόγους πρακτικής ανάγκης κατ’ άκραν οικονομίαν παρέσχε τό 1959
ήδη έπισήμως διοικητικήν αύτονομίαν εις τάς μητροπόλεις τής Βορείου Μακεδονίας
καί τών Σκοπίων, καίτοι καί ή παραχώρησις έκείνη του αύτονόμου καθεστώτος διά
τούς ανωτέρω λόγους ήτο αντικανονική, καθώς προ έτους (Μάϊος του 1958) ό
ειδικός έπί τού θέματος εισηγητής κατά
τήν Σύνοδον τής 'Ιεραρχίας είχεν άποφανθή2 καί ή Σύνοδος τής 'Ιεραρχίας τού Μαίου 1966 έδέχθη, άποφασίσασα τήν έπαναφοράν
τών μητροπόλεων τούτων εις τό προ τού 1959 κανονικόν καθεστώς, ήτοι τήν πλήρη
ένσωμάτωσιν αύτών εις τό Σερβικόν Πατριαρχειον.</i></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Τέλος, ή ένόνόματι δήθεν ιστορικών τινων δικαίων αιτιολογία
του αύτοκεφάλου μέ τον ισχυρισμόν ότι ή Εκκλησία έν Μακεδονία ύπό τήν όνομασίαν
τής Αρχιεπισκοπής Άχρίδος ύπήρξεν αύτοκέφαλος έπί 800 έτη, είναι άναληθής διά
δύο λόγους: </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: red;">Πρώτον, <b>ή Αρχιεπισκοπή Άχρίδος ούδέποτε ύπήρξεν αύτοκέφαλος
Εκκλησία</b>,</span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: red;"> ούτε κατά τήν βυζαντινήν περίοδον, </span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: red;">ούτε ύπό τούς Βουλγάρους, Σέρβους
και Τούρκους,</span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i>ούτε δέ και ή Μήτηρ Εκκλησία, τό Οικουμενικόν Πατριαρχείον
Κωνσταντινουπόλεως, παρεχώρησεν ή άνεγνώρισεν εις αύτήν αύτοκέφαλον.</i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Και
δεύτερον, ούδεμία δυναται νά γίνη σύγκρισις μεταξύ τής λεγομένης Εκκλησίας τών
Σκοπίων και τής Αρχιεπισκοπής Άχρίδος, όπως περι τού Σερβικού Πατριαρχείου και τού Πατριαρχείου Πεκίου. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ή Αρχιεπισκοπή Σερβίας
και τό Πατριαρχείον Πεκίου είς τό μεσαιωνικόν σερβικόν κράτος, ώς και τό νϋν
Σερβικόν Πατριαρχείον, είχον σερβικόν χαρακτήρα, άνεφέροντο είς τήν Σερβίαν
και οί προκαθήμενοι αύτών εις τούς τίτλους των έδήλουν τού το. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ό Άγιος Σάββας
Νεμάνια ύπέγραφεν ώς «Αρχιεπίσκοπος πασών τών Σερβικών και τών Παραθαλασσίων
χωρών».</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: blue;">Ή <b>Αρχιεπισκοπή Άχρίδος</b>, έν τώ μεταξύ, <b>ήτο ελληνική μέ 'Έλληνας
αρχιεπισκόπους, μητροπολίτας, έπισκόπους και έπίσημον γλώσσαν τήν έλληνικήν</b> </span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: blue;">και
ούδέποτε είχεν εξ έπόψεως εθνικής συνθέσεως τής περιοχής της καθαρώς σλαβικόν
«<u>μακεδονικόν</u>» χαρακτήρα μέ τήν σημερινήν έρμηνείαν τού όρου ύπό τών έκκλησιαστικών ιστορικών τών
Σκοπίων, ούτε και έκαλειτο «μακεδονική», καθώς δύναται νά διαπιστωθή έκ τών
τίτλων και τών ύπογραφών τών Αρχιεπισκόπων Άχρίδος.</span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: blue;">Έν συμπεράσματι, δύναται μετά βεβαιότητος νά ύποστηριχθή οτι </span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: blue;"><b>τό Μακεδονικόν Ζήτημα έκκλησιαστικώς </b></span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: blue;"><b>δέν είναι έθνικόν θέμα ούτε τής Ελλάδος, </b></span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: blue;"><b>ούτε τής Γιουγκοσλαβίας,</b></span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: blue;"><b><u> άλλά διορθόδοξον και άνάγεται εις τήν ύψηλήν
άρμοδιότητα του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως,</u></b></span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: blue;"> ώς συνισταμένης
τής όρθοδόξου κανονικής τάξεως, και του Σέρβικου Πατριαρχείου, ού τινος τμήμα,
κατά νομοκανονικήν παραχώρησιν του Οικουμενικού Πατριαρχείου, τυγχάνουν αί
μητροπόλεις τής Βορείου Μακεδονίας και των Σκοπίων έν Σερβία.<b> </b></span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Το θέμα
έρρυθμίσθη έκκλησιαστικώς διά τής Συνοδικής Άποφάσεως τού 1920 και τού Πατριαρχικού και Συνοδικού Τόμου τού 1922. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ώς έκ τούτου, ή πραξικοπηματική
αύτοανακήρυξις τού αύτοκεφάλου ύπό τών
έκκλησιαστικών παραγόντων τών Σκοπίων, κατ’ Ιούλιον τού 1967, </div>
<div class="MsoNormal">
είναι έξ έπόψεως κανονικού άλλά καί
θετικού δικαίου αντικανονική,
έπανεισάγει τήν αϊρεσιν τού έθνοφυλετισμού
εις τήν Όρθόδοξον Εκκλησίαν</div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: red;"><u>κατά τό
προηγούμενον τής Βουλγαρικής Εξαρχίας</u></span></i></div>
<div class="MsoNormal">
καί τέλος έλέγχεται ίστορικώς ανακριβής ό
συσχετισμός τού αύτοκεφάλου τούτου πρός
τό <i><u>ανύπαρκτον τής πάλαι ποτέ Αρχιεπισκοπής Άχρίδος,</u></i> </div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: red;">δι’ ο καί έκηρύχθη ή
μητροπολιτική περιφέρεια Σκοπίων ώς σχισματική. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ή μόνη ορθή λύσις τής
έκκλησιαστικής ταύτης έκτροπής είναι ή έπάνοδος εις τό άγνοηθέν νομοκανονικόν
καθεστώς τού 1920/1922 ή, κατ’ άκραν
οικονομίαν, εις τό αύτοδιοίκητον καθεστώς τού 1959 άλλά καί πάλιν έγκρίσει τής Συνόδου τής
Ιεραρχίας τού Σερβικού Πατριαρχείου, όργανικόν τμήμα τού οποίου τυγχάνουν αί μητροπόλεις τής Βορείου
Μακεδονίας καί τών Σκοπίων έν Σερβία, κατόπιν καί τής σχετικής συγκαταθέσεως τού
Οίκουμενικού Πατριαρχείου, ώς έκχωρησάσης άρχής, δυνάμει
τών συμπεφωνημένων κατά τά έτη 1920 καί 1922. </div>
</div>
Yauna Takabarahttp://www.blogger.com/profile/17739662848150917123noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4269458687331287220.post-73685651183890165572017-11-12T13:09:00.001+02:002017-11-12T13:09:09.731+02:00DIE KRÖNUNG SYMEONS VON BULGARIEN DURCH DEN PATRIARCHEN NIKOLAOS MYSTIKOS<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibB6WR3zhj0PYJb1Of-aeXFCFefSdzHZObBDNcV8T6r_SuGxTYkiC09sdtOjzn5t-zyn5a_o3ODWtsoDp4Nmyr546iEmOXPo3177GHbTBdBDtn3L5j8bgTakgQHeceagZHKpbkdshbHt6g/s1600/Byzantine+Emperor+Romanos+I+Lekapenos+negotiating+with+Simeon+I+of+Bulgaria.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="884" data-original-width="1200" height="293" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibB6WR3zhj0PYJb1Of-aeXFCFefSdzHZObBDNcV8T6r_SuGxTYkiC09sdtOjzn5t-zyn5a_o3ODWtsoDp4Nmyr546iEmOXPo3177GHbTBdBDtn3L5j8bgTakgQHeceagZHKpbkdshbHt6g/s400/Byzantine+Emperor+Romanos+I+Lekapenos+negotiating+with+Simeon+I+of+Bulgaria.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: blue; font-size: small;"> Kaiser Romanos I. Lekapenos verhandelt <br />mit Simeon I. von Bulgarien</span></b></td></tr>
</tbody></table>
<div style="background-color: white; text-align: right;">
<span style="color: blue; font-family: "georgia" , "utopia" , "palatino linotype" , "palatino" , serif;">Georg Ostrogorsky</span><br />
<div>
<span style="color: blue; font-family: "georgia" , "utopia" , "palatino linotype" , "palatino" , serif;"><span style="font-size: 13.2px;">Byzanz und die Welt der Slawen. </span></span></div>
<div>
<span style="color: blue; font-family: "georgia" , "utopia" , "palatino linotype" , "palatino" , serif;"><span style="font-size: 13.2px;">Beiträge zur Geschichte der byzantinisch-slawischen Beziehungen </span></span></div>
<div>
<span style="color: blue; font-family: georgia, utopia, "palatino linotype", palatino, serif; font-size: 13.2px;">Darmstadt (1974)</span></div>
</div>
<div style="background-color: white; color: #5c5c5c; font-family: Georgia, Utopia, "Palatino Linotype", Palatino, serif; font-size: 13.2px; text-align: right;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #5c5c5c; font-family: Georgia, Utopia, "Palatino Linotype", Palatino, serif; font-size: 13.2px; text-align: right;">
<div style="font-size: 13.2px;">
<span style="font-size: xx-small;"><span style="color: blue;">Die Bilder und die </span><span style="color: blue;">Textformatierungen</span><span style="color: blue;"> </span><br style="text-align: center;" /><span style="color: blue;">sind unsere Auswahl (Yauna),</span></span><br />
<span style="font-size: xx-small;"><span style="color: blue;"> und <u>nicht </u>im Text enthalten.</span></span></div>
<div>
<span style="font-size: xx-small;"><span style="color: blue;"><br /></span></span></div>
</div>
Bei den Auseinandersetzungen zwischen <b><span style="color: red;">Symeon </span></b>und den <b><span style="color: blue;">byzantinischen Regierungen</span></b>, die ihm gegenüberstanden, spielte bekanntlich die Frage der <u>Herrschertitulatur </u>eine außerordentlich große Rolle.<br />
<br />
Ihretwegen wurden blutige Schlachten geschlagen, Länder und Städte verwüstet, unzählige Menschenleben wurden ihr geopfert. Das kann jedoch nicht wundernehmen, wenn man sich in die Ideenwelt hineinversetzt, in der sich der mittelalterliche Staatsgedanke bewegte.<br />
<br />
Die Herrschertitulatur kennzeichnete die Stellung, die dem Herrscher und somit auch dem von ihm beherrschten Lande in dem vielfältig gegliederten Staatensystem der mittelalterlichen Oikumene zukam.<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjngUZ5TZX5Hk4UD4n-nkCSTH4Si_ovZL2IHoSAvimE3QYGzo7R9l_01ZILFLf1T5_sIzxRZgcmndF8qqelB0gFVl-EfOTzyP0G47pWMGWoOm1Irrb0iwrxdWnwOljRd9-_N6AQx1etVYv9/s1600/%25D0%25A1%25D0%25B8%25D0%25BC%25D0%25B5%25D0%25BE%25D0%25BD+I.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1250" data-original-width="1600" height="250" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjngUZ5TZX5Hk4UD4n-nkCSTH4Si_ovZL2IHoSAvimE3QYGzo7R9l_01ZILFLf1T5_sIzxRZgcmndF8qqelB0gFVl-EfOTzyP0G47pWMGWoOm1Irrb0iwrxdWnwOljRd9-_N6AQx1etVYv9/s320/%25D0%25A1%25D0%25B8%25D0%25BC%25D0%25B5%25D0%25BE%25D0%25BD+I.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: red;">Simeon I. Emperor of the Bulgarians and Romans (893 – 27 May 927)</span></b></td></tr>
</tbody></table>
<br />
<div style="text-align: center;">
Indem <b><span style="color: red;">Symeon </span></b>den Kaisertitel für sich in Anspruch nahm, </div>
<div style="text-align: center;">
suchte er — ebenso wie das später der große serbische Herrscher <b><span style="color: #38761d;">Stephan Dusan</span></b> tat — </div>
<div style="text-align: center;">
die Spitze dieses hierarchisch aufgebauten Staatensystems zu erklimmen,</div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><u> Byzanz aus seiner Vorrangstellung im Osten der christlichen Welt zu verdrängen </u></span></div>
<div style="text-align: center;">
und das alte Imperium </div>
<div style="text-align: center;">
durch ein neues </div>
<div style="text-align: center;">
<b><u><span style="color: red;">slavisch</span>-<span style="color: blue;">griechisches </span>Kaiserreich zu ersetzen.</u></b></div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<br />
<a name='more'></a><br />
An dieses Ziel war Symeon — und zwar schon im Jahre 913 — sehr nahe herangekommen; er stand ihm viel näher, als bisher in der Wissenschaft angenommen wurde. Es ist bekannt, wie hartnäckig Symeon eben in der zweiten Hälfte seiner Regierung danach verlangte, von Byzanz als Kaiser anerkannt zu werden. Es ist aber nicht bemerkt worden, dass diese Forderung sich nicht allein auf seine wachsende Machtfülle stützte, sondern seit dem Jahre 913 auch eine bestimmte rechtliche Grundlage besass.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKW6I5fK4p8az311CWUA0ef_ecN7Ay5yZ3BtGILtrPHHfZMMJRhyC5wFM9q_ov5qv0eTCn01NJZRR3-xsjses9yQcB_LsbS9yb-KuYpfu0Z5CjMU5weZc_-2c68dZOqrVyaL2gOduMnTcb/s1600/SimeonTheGreatAntonoff.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="458" data-original-width="640" height="229" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKW6I5fK4p8az311CWUA0ef_ecN7Ay5yZ3BtGILtrPHHfZMMJRhyC5wFM9q_ov5qv0eTCn01NJZRR3-xsjses9yQcB_LsbS9yb-KuYpfu0Z5CjMU5weZc_-2c68dZOqrVyaL2gOduMnTcb/s320/SimeonTheGreatAntonoff.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
Nach der Belagerung Konstantinopels im August des J. 913 trat Symeon in Unterhandlungen mit der byzantinischen Regierung, worauf er persönlich, von seinen Söhnen begleitet, in der byzantinischen Hauptstadt erschien und hier, im Blachernenpalast, von dem jungen Kaiser Konstantin VII. und dem Patriarchen Nikolaos Mystikos, dem damaligen Regenten des byzantinischen Reiches, empfangen wurde. Anlässlich dieser historischen Begegnung vollzog der Patriarch Nikolaos an ihm eine Zeremonie, über die in der Chronik des Symeon Logothetes folgendes berichtet wird:<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi98odtm7AKxLDk7qOfV3l5LUO6WMSBE4zCm_8JdvAn7ZeXiZ-PIKV3c9t79-E_eMDxRpS8fApWt1ymYkWL-qoaa3aDBzC04vrZrSjRQC15do11ww_e8xvGfXR5SgqT7yqwTP534RzaXNT3/s1600/Skylitzes_-_Sime%25C3%25B3n_el_Grande.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><br /></a><i><span style="color: blue;">„Der Patriarch Nikolaos kam zu Symeon heraus. Symeon verbeugte vor ihm ein wenig das Haupt. Nachdem er das Gebet hergesagt hatte, setzte ihm nun der Patriarch, wie erzählt wird, statt des Stemma sein eigenes Epirriptarion </span></i><span style="background-color: white; font-family: "arial" , sans-serif; font-size: x-small;"><b><span style="color: blue;"><u>(ἐπιρριπτάριον)</u></span></b></span><i><span style="color: blue;"><b><u> </u></b>auf das Haupt.“</span></i><br />
<br />
Wie ist dieser merkwürdige Text zu verstehen?<br />
<br />
Das Verdienst, auf diese Stelle die Aufmerksamkeit der Wissenschaft gelenkt zu haben, gehört V. N. Zlatarski. Dieses Verdienst ist umso grösser, als die meisten Forscher an dem Bericht des Symeon Logothetes einfach Vorbeigehen, ohne ihn einer ernsthaften Interpretation zu unterziehen.<br />
<br />
Zlatarski hat als erster erkannt, dass die kurze Notiz des Logotheten auf ein Ereignis von grösser historischer Bedeutung anspielt. Im Rahmen der eingehenden Ausführungen über den Empfang Symeons von 913 hat sich Zlatarski um die Interpretation dieser rätselhaften Notiz bemüht und ist zu dem Ergebnis gekommen, dass sie die Darstellung einer Cäsarkrönung enthalte und dass folglich Symeon im J. 913 von dem byzantinischen Patriarchen zum Cäsar gekrönt worden sei.<br />
<br />
Ich bin nun, indem ich das Rätsel, das uns der Logothet aufgegeben hat, meinerseits zu lösen suchte, zur Überzeugung gelangt, dass der Logothetennotiz ein Ereignis von noch weit grösserer Tragweite zu Grunde liegt.<br />
<br />
Es ist zunächst hervorzuheben, dass im mittelalterlichen Byzanz zwischen dem Cäsar- und dem Basileustitel ein gewaltiger Unterschied bestand. Seit dem 7. Jahrhundert trugen die Mitregenten und präsumptiven Thronfolger der byzantinischen Kaiser regelmässig den Basileustitel, während der Cäsar die Bedeutung eines kaiserlichen Titels einbüsste und den zweiten (in späterer Zeit einen noch niedrigeren) Rang einnahm.<br />
<br />
Es ist mir nicht wahrscheinlich, dass Symeon sich mit dem Cäsartitel begnügt hätte, den schon der <b><span style="color: red;">Chan Tervel </span></b>zu Beginn des 8. Jahrhunderts von <b><span style="color: blue;">Kaiser Justinian II.</span></b> erhalten hatte und der dem stolzen Programm Symeons, das—wie wir aus dem Briefwechsel des <b><span style="color: blue;">Patriarchen Nikolaos </span></b>wissen — schon vor dem Feldzug des J. 913 konzipiert war, in keiner Weise gerecht wurde.<br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrZGlqHZpLIREeY7w5Lk_ozToLvHLlUtWmBdIGCkt7_tNPwS_G0IqFP5wlpyOq2tnjAzb0pvo5cvVpfBT7AWgu8lXlIxOvg6k58tTnxP9C7nsY0Rfm09ZeasOu24aFITN1EKAK16InLCAI/s1600/%25D1%2581%25D0%25B8%25D0%25BC%25D0%25B5%25D0%25BE%25D0%25BD+%25D0%25B2%25D0%25B5%25D0%25BB%25D0%25B8%25D0%25BA%25D0%25B81.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="500" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrZGlqHZpLIREeY7w5Lk_ozToLvHLlUtWmBdIGCkt7_tNPwS_G0IqFP5wlpyOq2tnjAzb0pvo5cvVpfBT7AWgu8lXlIxOvg6k58tTnxP9C7nsY0Rfm09ZeasOu24aFITN1EKAK16InLCAI/s320/%25D1%2581%25D0%25B8%25D0%25BC%25D0%25B5%25D0%25BE%25D0%25BD+%25D0%25B2%25D0%25B5%25D0%25BB%25D0%25B8%25D0%25BA%25D0%25B81.jpg" width="213" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: red;">Simeon I. <br />Emperor of the Bulgarians and Romans <br />(893 – 27 May 927)</span></b><br /></td></tr>
</tbody></table>
Doch lassen wir alle psychologischen Erwägungen bei Seite und fassen wir unseren Text genauer ins Auge. Auszugehen ist von der Erwähnung des Stemma: laut dem Logotheten hat ja der Patriarch Nikolaos dem Bulgarenherrscher sein Epirriptarion statt des Stemma auferlegt. Über die Bedeutung des Begriffes Stemma kann nicht der geringste Zweifel bestehen.<br />
Es ist das kaiserliche Diadem, das wichtigste Symbol des Kaisertums.<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrZGlqHZpLIREeY7w5Lk_ozToLvHLlUtWmBdIGCkt7_tNPwS_G0IqFP5wlpyOq2tnjAzb0pvo5cvVpfBT7AWgu8lXlIxOvg6k58tTnxP9C7nsY0Rfm09ZeasOu24aFITN1EKAK16InLCAI/s1600/%25D1%2581%25D0%25B8%25D0%25BC%25D0%25B5%25D0%25BE%25D0%25BD+%25D0%25B2%25D0%25B5%25D0%25BB%25D0%25B8%25D0%25BA%25D0%25B81.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"></a> Pseudo-Kodin sagt ausdrücklich :<br />
„<span style="color: blue;">Das, was heute <b>Stemma</b> heisst, wurde in älterer Zeit <b>Diadem </b>genannt</span>.“<br />
<br />
Nur der gekrönte Kaiser trägt das Stemma.<br />
<br />
Selbst der Sohn des Kaisers darf, laut demselben Pseudo-Kodin, das Stemma nicht tragen, solange er nicht offiziell zum Basileus gekrönt worden ist.<br />
<br />
Der Despotes der spätbyzantinischen Zeit trägt eine Krone, die ein Mittelding zwischen dem kaiserlichen Stemma und der schlichteren Cäsarenkrone darstellt, und στεμμαχογύριον heisst.<br />
<br />
Die Krone des Cäsars und des Sebastokrators heisst bei Kodin einfach στέφανος.<br />
<br />
ln dem Zeremonienbuch Konstantins VII., das der Epoche Symeons zeitlich näher steht, lautet der terminus technicus für die Cäsarkrone: xö καισαρίκιον; daneben wird die Cäsarkrone bisweilen auch hier στέφανος genannt, dann aber gewöhnlich mit den Zusatz: ήτοι καισαρικών.<br />
<br />
Der terminis technicus für die Kaiserkrone ist auch im Zeremonienbuch ganz eindeutig: στέμμα.<br />
<br />
Ich zitiere eine Stelle, die diesen Unterschied mit grösster Deutlichkeit erkennen lässt: <br />
<b><i><span style="color: blue;">καί εξέρχονται καί άλλάσσουσιν οι δεσπόται τους λώρους καί τά στέμματα, ομοίως καί οί καίσαρες τούς λώρους καί τα κ α ι σ α ρ ί κ ι α.</span></i></b><br />
<br />
Es ist somit über jeden Zweifel erhaben, dass das in unserem Logotheten- text erwähnte Stemma die Kaiserkrone bedeutet und folglich kann es sich in diesem Text nur um eine Kaiserkrönung handeln, während die Möglichkeit einer Cäsarkrönung von vornherein ausscheidet.<br />
<br />
Was bedeutet nun aber die Mitteilung des Logotheten, dass der Patriarch Nikolaos dem Bulgarenherrscher, wie man erzählte, statt des Stemma sein eigenes Epirriptarion aufgesetzt habe?<br />
<br />
Auch hier kann ich Zlatarski nicht beistimmen, wenn er die Notiz des Logotheten als sachgemässe Schilderung einer bestimmten Krönungszeremonie hinnimmt und der Meinung Ausdruck gibt, dass Nikolaos Mystikos diese absonderliche Krönungsart gewählt habe, um die Zeremonie weniger feierlich zu gestalten und weniger bedeutsam erscheinen zu lassen. Es ist vielmehr klar, dass das Epirriptarion nicht als ein Krönungsornat oder ein auch nur irgendwie möglicher Ersatz für eine Krone betrachtet werden konnte und dass mit Hilfe eines solchen Gegenstandes eine rechtsgültige Krönung nicht vollziehbar war — ganz gleich, ob eine Kaiser-, eine Cäsar- oder auch irgendeine andere Krönung. Ein mit dem Epirriptarion wie auch mit jedem anderen Gegenstand ausser der Krone vollzogener Krönungsakt wäre nicht nur unfeierlich, sondern einfach bedeutungslos und nichtig.<br />
<br />
Und eben darauf will auch augenscheinlich die Mitteilung des byzantinischen Chronisten heraus. Sie gibt offenbar ein Gerücht wieder, wonach der Patriarch Nikolaos Mystikos den Bulgarenherrscher beim Vollzug des Krönungsaktes hintergangen haben soll. Er habe zwar das Gebet verlesen, das der Patriarch vor der Krönung zu verlesen pflegt (ευχήν ούν ο πατριάρχης ποιήσας), den eigentlichen Krönungakt aber gar nicht vollzogen, vielmehr habe er Symeon in einer geschickten Weise getäuscht, indem er ihm unversehens nicht die erwartete Kaiserkrone, sondern sein eigenes Epirriptarion auferlegte (mit anderen Worten: einen beliebigen Gegenstand, der ihm gerade zur Hand war).<br />
<br />
Nur das kann die Mitteilung bedeuten, dass der Patriarch Symeon sein Epirriptarion statt der Kaiserkrone auferlegt habe; und dies noch mit dem charakteristischen Zusatz:<br />
„<b>wie erzählt wird</b>“, einem Zusatz, der den letzten Zweifel an der Richtigkeit der vorgeschlagenen Interpretation aufhebt.<br />
<br />
So lässt sich das Rätsel des Logothetenberichtes in einer überraschend einfachen Weise lösen: in Byzanz wurde behauptet, dass die Krönung Symeons nicht richtig vollzogen worden und folglich als ungültig und ungeschehen zu betrachten sei.<br />
<br />
Zweifellos hat auch Skylitzes, der die Geschichte auf Grund des Logotheten wiedererzählt, den Bericht seiner Vorlage eben in dieser Weise verstanden. Er sagt: „Indem Symeon das Haupt vor dem Patriarchen verneigte und von ihm das Gebet empfing, setzte dieser, wie erzählt wird, auf das Haupt des Barbaren statt der Krone sein eigenes Epirriptarion auf.“<br />
<br />
Die Mitteilung des Skylitzes deckt sich, wie wir sehen, im wesentlichen mit der des Logotheten, bringt aber eine interessante neue Nuance herein, indem sie Symeon einen Barbaren nennt. Durch diese verächtliche Bezeichnung scheint Skylitzes die Ungebührlickeit der Anmassung Symeons betonen und zugleich auch erklären zu wollen, weshalb es dem Patriarchen gelingen konnte, Symeon zu hintergehen: als Barbar habe dieser nicht bemerkt oder nicht begriffen, dass die Krönungszeremonie an ihm nicht vorschriftsgemäss vollzogen worden sei.<br />
<br />
Ausserdem sieht nach Skylitzes die Sache so aus, als habe Symeon gerade in dem entscheidenden Augenblick verneigten Hauptes dagestànden und deshalb vielleicht gar nicht gesehen, was vor sich ging und welches Spiel der handfertige Patriarch mit ihm trieb.<br />
<br />
In Wirklichkeit war natürlich Symeon, den die Byzantiner selbst einen Halbgriechen nannten,2) alles andere eher als ein naiver Barbar, der sich in einer so läppischen Weise hätte übers Ohr hauen lassen, den Schleier vom Patriarchenkamelauchion ohne Widerspruch für eine Kaiserkrone hinnehmend.<br />
<br />
Die schöne Geschichte von dem einfältigen Barbarenherrscher, der sich den Kaisertitel anmasst, im letzten Augenblick aber auf die List des klugen Patriarchen hereinfällt, ist eine echt byzantinische Erfindung. Und man braucht sich den Kopf nicht lange zu zerbrechen, um zu erkennen, weshalb die Byzantiner zu dieser Erfindung griffen.<br />
<br />
Es trat bekanntlich kurz nach dem Empfang Symeons eine Umwälzung an dem byzantinischen Hofe ein. Die Kaiserin-Mutter Zoe kehrte in den Palast zurück und nahm die Herrschaft in ihre Hände, während der Patriarch Nikolaos und alle Mitglieder seiner Regentschaft sich aus dem politischen Leben zurückziehen mussten. Es ist möglich, dass es gerade die allzu entgegenkommende Politik des Patriarchen Symeon gegenüber war, die diese Umwälzung hervorrief.<br />
<br />
Kaiserkrönung kennt. Bald wurde die Kaiserkrönung durch den rangälteren Kaiser vollzogen, nachdem dieser die Krone aus der Hand des Patriarchen empfing (vgl. z. B. De Cerim. 194), bald wurde die Kaiserkrone dem Neugekrönten durch den rangälteren Kaiser und den Patriarchen zusammen aufgesetzt (vgl. z. B. Kodinos, 90). Bisweilen hat aber auch der Patriarch — und zwar auch zu Lebzeiten eines rangälteren Kaisers — die Krönung allein vollzogen: so wurde z. B. Basileios II. nicht von seinem Vater Romanos II., sondern in dessen Auftrag von dem Pa-triarchen Polyeuktes gekrönt (Skyutzes-Kedrenos II, p. 388, 18; vgl. Ostrogorsky und Stein, Byzantion VII, 199).<br />
Umso weniger kann es wundernehmen, dass Symeons Krönung nicht von dem minderjährigen Kaiser Konstantin VII. vollzogen wurde, sondern von dem Patriarchen Nikolaos Mystikos, der zu jener Zeit auch der faktische Leiter des byzantinischen Staates war. Was dagegen die Cäsarkrönungen anbetrifft, so ist in der Tat nicht bekannt, dass diese jemals von dem Patriarchen und nicht vom Basileus vollzogen worden seien.<br />
<br />
Auf jeden Fall war die wichtigste Folge dieser Ereignisse ein jäher Kurswechsel in den byzantinisch-bulgarischen Beziehungen und die Erneuerung der Feindseligkeiten zwischen Symeon und Byzanz.<br />
<br />
Die Regierung der Kaiserin Zoe wies die Abmachungen zurück, die zwischen Symeon und dem Patriarchen Nikolaos bestanden haben; sie verwarf, wie wir aus einem spateren Brief des Patriarchen Nikolaos erfahren, den Plan einer Verheiratung des jungen Kaisers Konstantin VII. mit Symeons Tochter.<br />
<br />
Von einer Anerkennung der Kaiserwürde des Bulgarenherrschers konnte nun vollends keine Rede mehr sein. Während aber das Ehebündnis zwischen den beiden Herrscherhäusern nur als ein Plan bestand, der unschwer rückgängig gemacht werden konnte, war die Kaiserkrönung Symeons eine bereits vollendete Tatsache.<br />
<br />
Und da kam der byzantinischen Regierung in ihrer Verlegenheit das Gerücht zu Hilfe, dass die Krönung Symeons in Wirklichkeit nur eine Farce gewesen sei, weil der kluge Patriarch — gezwungen, dem Wunsche des übermächtigen Bulgarenherrschers nachzukommen — in seiner Notlage zu einer feinen List gegriffen und den Krönungsakt eigentlich gar nicht vollzogen habe. Zweifellos lag es bei der veränderten Lage im Interesse des Patriarchen Nikolaos selbst, die Sache in dieser Weise darzustellen, um sich von den Vorwürfen reinzuwaschen, mit der Krönung Symeons einen schweren Lapsus begangen und eine allzu grosse Schwäche gezeigt zu haben.<br />
<br />
So werden wir kaum fehlgreifen, wenn wir die Vermutung aufstellen, dass es der Patriarch Nikolaos Mystikos selber war, der das in der Logothetenchronik wie-dergegebene Gerücht in Umlauf gesetzt hatte.<br />
<br />
Aber wie dem auch sei und wie die Krönung Symeons auch immer vollzogen wurde — ob mit oder ohne Betrug — bleibt auf jeden Fall die bedeutsame und bisher übersehene Tatsache bestehen, dass im J. 913 die byzantinische Regierung mit dem Patriarchen Nikolaos Mystikos an der Spitze sich gezwungen sah, den Forderungen Symeons nachzukommen und an ihm die Kaiserkrönung zu vollziehen.<br />
<br />
Neben dem Patriarchen Nikolaos Mystikos berichten über den Plan dieses Ehebündnisses — mit manchen Irrtümern in den Einzelheiten — die arabische Chronik des Patriarchen von Alexandrien Eutyches (Mione, P. Gr. 111, col. 1151 A) und die Geschichte des arabischen Schriftstellers al-Makin (Hist. Saracenica, ed. Th. Erpenius, lib. II, 248).<br />
<br />
Es ist bezeichnend, dass die byzantinischen Chronisten kein einziges Wort darüber enthalten. Dass der Plan einer Verheiratung des jungen Kaisers Konstantins VII. mit Symeons Tochter (da Konstantin VII. keine Schwestern hatte, kam nur ein solches Ehebündnis in Frage) nur in der Zeit der Regentschaft des Nikolaos Mystikos entstehen konnte, hat schon M. Drinov, Julnyje slavjane i Vizantija v X vèkè, Soiinenija I, Sofia, 1909, 383 ff. richtig gesehen. Vgl. auch Rjnciman, a. a. O. 299 ff. und The Emperor Romanus Lecapenus, Cambridge, 1929, 51.<br />
<br />
Für diese Tatsache können wir auch eine sehr beachtenswerte indirekte Bestätigung anführen.<br />
<br />
Es ist sehr auffallend, dass die slavische Rezension der Logothetenchronik Symeon zweimal als Caren, d. h. als Kaiser bezeichnet, und zwar einmal unmittelbar vor seinem Empfang in Konstantinopel und zum anderen bald nach diesem Ereignis.<br />
<br />
Dieser Umstand kann nicht als blosser Zufall betrachtet werden, obschon Symeon an den entsprechenden Stellen jener griechischen Rezension der Logothetenchronik, die wir aus den Abschriften des Fortsetzers des Georgios Monachos, des Theodosios Melitenos und des Leon Grammatikos kennen, nicht als Kaiser bezeichnet wird.<br />
<br />
Es ist zu beachten, dass die griechische Rezension gerade darin, was die Titulatur der bulgarischen Herrscher anbetrifft, durchaus unzuverlässig ist. Die slavische Rezension zeigt dagegen in dieser Hinsicht die strengste Konsequenz.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
Bis zum Jahre 918 nennt sie Symeon, eben so wie die älteren bulgarischen Fürsten, einfach <b>КНЖЗК</b>.<br />
<br />
Dann kommen die beiden erwähnten Stellen aus den Jahren 913—914, die vom Caren Symeon sprechen. Weiter erscheint Symeon wieder als knez,<br />
da ja die byzantinische Regierung seinen Carentitel nicht anerkannt hat. Symeons Nachfolger Peter wird hier vor der Verehelichung mit der Enkelin Romanos I. knez, nach der Eheschliessung dagegen mehrmals Car und nie mehr knez genannt,<br />
was deutlich zeigt, mit welcher Umsicht die slavische Rezension die Titulaturen anführt, denn bekanntlich hat Peter im Zusammenhang mit dieser Ehe aus Byzanz den Carentitel erhalten.<br />
<br />
Dagegen wird er von den griechischen Chronisten nur dort als Basileus bezeichnet, wo er in unmittelbarem Zusammenhang mit seiner Gattin, der ehemaligen byzantinischen Prinzessin, erwähnt wird;<br />
in anderen Fällen wird er hier ohne den Basileustitel zitiert oder sogar einfach Archon genannt.<br />
<br />
Infolgedessen fällt es nicht weiter ins Gewicht, dass die griechische Rezension den Basileustitel Symeons nicht erwähnt. Und umgekehrt ist es höchst bedeutsam, dass die slavische Rezension, die bei Anführungen der Titulaturen, wie wir gesehen haben, mit grösster Konsequenz verfährt, ihm gerade in den Jahren 913—914, aber auch nur in dieser Zeit den Carentitel beilegt.<br />
<br />
Das scheint zu beweisen, dass die Byzantiner Symeon im Zusammenhang mit der besprochenen Krönung eine Zeitlang tatsächlich als Kaiser bezeichnet haben, später aber mit der Veränderung der politischen Verhältnisse ihm den Carentitel wieder entzogen.<br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi98odtm7AKxLDk7qOfV3l5LUO6WMSBE4zCm_8JdvAn7ZeXiZ-PIKV3c9t79-E_eMDxRpS8fApWt1ymYkWL-qoaa3aDBzC04vrZrSjRQC15do11ww_e8xvGfXR5SgqT7yqwTP534RzaXNT3/s1600/Skylitzes_-_Sime%25C3%25B3n_el_Grande.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="564" data-original-width="300" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi98odtm7AKxLDk7qOfV3l5LUO6WMSBE4zCm_8JdvAn7ZeXiZ-PIKV3c9t79-E_eMDxRpS8fApWt1ymYkWL-qoaa3aDBzC04vrZrSjRQC15do11ww_e8xvGfXR5SgqT7yqwTP534RzaXNT3/s320/Skylitzes_-_Sime%25C3%25B3n_el_Grande.jpg" width="170" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Simeon I, <br />
<a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Madrid_Skylitzes" style="background: none rgb(248, 249, 250); color: #0b0080; font-family: sans-serif; font-size: 12.32px; text-decoration-line: none;" title="Madrid Skylitzes">Madrid Skylitzes</a></td></tr>
</tbody></table>
Da Symeon an den besprochenen Stellen der slavischen Rezension des Logotheten ebenso wie später sein Nachfolger Peter Бл-м-арскми цар-к genannt wird, und da Peter, wie wir aus dem Zeremonienbuch wissen, in den offiziellen Formularen der byzantinischen Kanzlei als <b><span style="color: red;">Βασιλεύς Βουλγαρίας </span></b>bezeichnet wurde, so können wir mit grösser Wahrscheinlichkeit annehmen, dass auch Symeon anlässlich seiner Krönung im J. 913 von Byzanz denselben Titel eines <b><span style="color: red;">Βασιλεύς Βουλγαρίας </span></b>erhielt.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
Bekanntlich reichten Symeons Ansprüche viel weiter :</div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: red;"> er wollte als Kaiser nicht nur des bulgarischen, </span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: blue;">sondern auch des byzantinischen Reiches gelten. </span></b></div>
<br />
Aber es ist schwer vorstellbar, dass Nikolaos Mystikos, selbst unter dem Druck der dringendsten Gefahr, die Byzanz damals von bulgarischer Seile drohte, sich dazu bereit gefunden hätte, den Bulgarenherrscher zum Kaiser des byzantinischen Reiches und zum Mitkaiser des jungen Konstantinos Porphyrogennetos zu erheben.<br />
<br />
Dass dies nicht der Fall gewesen ist, beweist auch die Tatsache, dass Symeon gleich nach der Krönung „mit zahlreichen Geschenken“ in sein<br />
<br />
Land heimkehrte') und dass er damals Byzanz einen dauerhaften Frieden versprach.2) Anscheinend hatte sich Symeon diesmal mit dem Titel eines bulgarischen Kaisers begnügt, sofern gleichzeitig eine Verheiratung seiner Tochter mit dem jungen Kaiser von Byzanz in Aussicht genommen war. Mit dem Kaisertitel geschmückt, hätte er als Schwiegervater des minderjährigen byzantinischen Kaisers sowieso die Herrschaft über das byzantinische Reich in der Hand.<br />
<br />
Man kann ohne Übertreibung sagen, dass Symeon im J. 913 an seinem Ziel so gut wie angelangt war.<br />
<br />
Daher erklärt sich auch die grenzenlose Enttäuschung, die ihn erfasste, als die innenpolitische Entwicklung in Byzanz im letzten Augenblick alle seine stolzen Pläne umstiess.<br />
<br />
Es ist interessant, im Lichte der festgestellten Zusammenhänge den berühmten Briefwechsel des Patriarchen Nikolaos mit Symeon auf einige charakteristische Momente hin zu überprüfen.<br />
<br />
Es versteht sich von selbst, dass Nikolaos Mystikos in seinen Briefen der Krönung Symeons keine direkte Erwähnung tun konnte. Aber es besteht nichtsdestoweniger sowohl sachlich als auch der ganzen Tonart nach ein grösser Unterschied zwischen den Briefen, die der Patriarch an Symeon vor der Begegnung im Herbst 913 schrieb, und jenen, die er an ihn nach diesem Ereignis richtete.<br />
<br />
Als er im Sommer 913 von der Absicht Symeons erfuhr, den Krieg gegen Byzanz zu eröffnen, um die Kaiserkrone an sich zu reis- sen, überhäufte der Patriarch den Bulgarenherrscher mit schweren Vorwürfen, weil dieser ein Waisenkind (nämlich den erst siebenjährigen Kaiser Konstantin) in „<b>tyrannischer Weise</b>“ überfallen wolle und sich die Kaiserwürde anmasse, die ihm und seinem Geschlecht keineswegs zukomme. „<b>Um wieviel ist es doch besser, so schrieb damals der Patriarch, Archon von Gottes Gnaden als ein Tyrann zu sein.</b>“<br />
<br />
Nach der Begegnung vom Herbst 913 führt der Patriarch eine ganz andere Sprache. Er empfiehlt dem Bulgarenherrscher nicht mehr, sich mit dem Archontitel zu begnügen, und legt ihm auch selber nie wieder den Archontitel bei. Sehr charakteristisch ist — darauf hat schon Zlatarski hingewiesen — der erste Brief, den Nikolaos Mystikos an Symeon nach 913 gerichtet hat und der bereits in die Regentschaft der Kaiserin Zoe fällt. Von tyrannischen Absichten ist hier nicht mehr die Rede, vielmehr sucht der Patriarch den Bulgarenherrscher zur Einstellung der Feindseligkeiten durch Bitten und Flehen zu bewegen und verbreitet sich dann in einer langen, umschweifenden und recht verworrenen Erörterung über die Ungenügsamkeit des Menschen, der, mit den grossen Ehren, die er von Gott erhalten hat, nicht zufrieden, noch grössere Ehren durch eigene Gewalt zu erhalten sucht.<br />
<br />
Am Schlüsse dieses aus dem J. 914 stammenden Schreibens gemahnt er Symeon an das Versprechen eines festen und dauerhaften Friedens, das dieser im Vorjahre ihm, dem Patriarchen, persönlich gegeben hatte.<br />
<br />
Indessen hat derselbe Patriarch nach dem Sturz der <span style="color: blue;"><b>Kaiserin Zoe</b></span>, als er etwas offener reden konnte, wiederholt und ausdrücklich anerkannt, dass die Friedensbedingungen von 913 durch die Regierung der Kaiserin Zoe selbst verletzt worden waren. Ja, er gibt jetzt sogar zu, dass die „<b>früheren byzantinischen Regenten</b>“ durch ihre ungerechten Handlungen Symeon eine schwere Beleidigung zugefügt hätten und er sucht nun Symeons Ärger mit dem Hinweis zu beschwichtigen, dass dessen Widersacher durch den gerechten Ratschluss Gottes bereits gestürzt und bestraft seien.<br />
<br />
Möge doch Symeon, dem unter den Zeitgenossen keiner an Verstand gleich sei, seinen Zorn nicht über das Romäerreich ergehen lassen wegen der Verfehlungen „<b>einiger roher Leute,</b>“ für deren Handlungen weder das Romäische Volk noch der jetzige Kaiser, Romanos Lakapenos, verantwortlich sei.<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyyHHwDu8nixRhQ7AOSPqiYSK7bvYRJ9zeV5xeHgvoTU9sYkIRrl8s7DXKE2hb9teQfOUNlRCAPqq1RjecV0yc3FScUreFqXouzZHKrj_tPM-GJrak1_NjYKiOfGdkydiYU4C1mRpbQGo_/s1600/FollisConstantineVIIAndZoes.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="231" data-original-width="500" height="147" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyyHHwDu8nixRhQ7AOSPqiYSK7bvYRJ9zeV5xeHgvoTU9sYkIRrl8s7DXKE2hb9teQfOUNlRCAPqq1RjecV0yc3FScUreFqXouzZHKrj_tPM-GJrak1_NjYKiOfGdkydiYU4C1mRpbQGo_/s320/FollisConstantineVIIAndZoes.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: blue;">Konstantin VII. und seiner Mutter Zoë</span></td></tr>
</tbody></table>
<br />
Auf den Plan des Ehebündnisses zwischen dem <b><span style="color: blue;">purpurgeborenen Kaiser Konstantin VII. </span></b>und Symeons Tochter kommt der vorsichtige Patriarch erst 920 zu sprechen, als nach der Verheiratung Konstantins VII. mit der Tochter des Romanos Lakapenos ein Zurückgreifen auf diesen Plan ohnehin nicht mehr möglich war.<br />
<br />
Wie der Patriarch ausdrücklich hervorhebt, ist dieser Plan von „<b>denjenigen vereitelt worden, die ihn hätten annehmen sollen</b>,“ d. h. wiederum von den Helfern der<b><span style="color: blue;"> Kaiserin Zoe.</span></b><br />
<br />
Scheinbar arglos bietet er nun, zweifellos von Kaiser Romanos dazu ermächtigt, Symeon eine Eheverbindung mit dem Hause der Lakapenoi an.<br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1QxC3ObfYqGtVD_M4tFOMWsmipu2qcLevdRHTKOgnh9LhzzsrY9BghNwh7FOsKI-Lkv7iWtB9epo2g-c1HSGSMGrtMiNBY3JOcrfproHoAZKyG87ti9sYrlWy27l15Kie_j9I0oc8EOLV/s1600/ConstantineVII.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="700" data-original-width="388" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1QxC3ObfYqGtVD_M4tFOMWsmipu2qcLevdRHTKOgnh9LhzzsrY9BghNwh7FOsKI-Lkv7iWtB9epo2g-c1HSGSMGrtMiNBY3JOcrfproHoAZKyG87ti9sYrlWy27l15Kie_j9I0oc8EOLV/s320/ConstantineVII.jpg" width="177" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Christus krönt Konstantin VII</td></tr>
</tbody></table>
In einem weiteren Brief greift Nikolaos Mystikos die Bemerkung Symeons auf, dass alles Unglück durch die „<b>Eunuchen</b>,“ d. h. durch die Minister der Kaiserin Zoe, verursacht worden sei, und erklärt unumwunden, dass dies ganz klar und allbekannt sei, erinnert aber Symeon erneut daran, dass die Strafe Gottes die Schuldigen bereits getroffen habe.<br />
<br />
Der neue Kaiser, Romanos Lakapenos, wünsche aber nur den Frieden und suche die Fehler seiner Vor- gänger zu beseitigen.<br />
<br />
Worin nun, ausser der Ablehnung des Ehebündnisses, diese so oft erwähnten Verfehlungen und ungerechten, für Symeon verletzenden Handlungen der Regierung der Kaiserin Zoe eigentlich bestanden, das will oder darf der Patriarch Nikolaos Mystikos nicht näher präzisieren.<br />
<br />
Wir können aber auf Grund alles dessen, was wir festgestellt haben, mit Sicherheit annehmen, dass die Anspielungen des Patriarchen sich auf die Krönung beziehen, die 913 an Symeon vollzogen, von der Regierung der Kaiserin Zoe aber nicht anerkannt worden ist. Es ist durchaus verständlich, dass Nikolaos Mystikos diesen Akt, für den er die Verantwortung trug, der aber in Byzanz später schief angesehen und sogar in<br />
<br />
Abrede gestellt wurde, nicht direkt erwähnen wollte. Aber er verrät sich selbst durch seine zweideutigen und ausweichenden Äusserungen.<br />
<br />
Sehr aufschlussreich sind für unser Problem auch die Briefe des Romanos Lakapenos an Symeon. Die Hoffnungen des <b>Patriarchen Nikolaos</b>, dass der Sturz der Kaiserin Zoe Symeon besänftigen werde, erwiesen sich als trügerisch.<br />
<br />
Die Freude an diesem Ereignis war ihm durch die Erhebung des Romanos Lakapenos verdorben. Bekanntlich liess Romanos den jungen Kaiser Konstantin VII. seine Tochter heiraten, erhielt selbst die Kaiserkrone und wurde so als Basileus und Schwiegervater des legitimen Kaisers der unbestrittene Beherrscher des byzantinischen Reiches. Mit anderen Worten: Romanos ist genau den Weg gegangen, den Symeon gehen wollte, und er hat das erreicht, was Symeon zu erreichen nicht beschieden war. Grösser denn je war nun die Enttäuschung und Erbitterung Symeons, der auf seinen alten Forderungen bestand und in seinem Unwillen nichts weniger Verlangte als die Absetzung seines glücklichen Rivalen.<br />
<br />
Diese Forderungen musste Romanos natürlich zurückweisen. Aber der einsichtige Kaiser stellte sich auch nicht auf den Standpunkt einer radikalen Ablehnung aller Ansprüche des Bulgarenherrschers, auf den sich die Regierung der Kaiserin Zoe versteift hatte.<br />
<div style="text-align: center;">
Wenn er in seinem bekannten Brief vom J. 925 dagegen protestierte, </div>
<div style="text-align: center;">
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzPEeTXGmVLlZ3O5smTo6_eJm836R_ZUtQDusp28YVvf4BDM697sr4R9DhrjdL7Y2VnPjvD70u_rDqO1EtFFvxAI0mFKYiMnxYc0G4rWM0EN_ePu4wNZJzucWWJuDqTLkYUCCDW93_6Sy5/s1600/%25D0%25A1%25D0%25B8%25D0%25BC%25D0%25B5%25D0%25BE%25D0%25BD+I+Veliki.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="245" data-original-width="206" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzPEeTXGmVLlZ3O5smTo6_eJm836R_ZUtQDusp28YVvf4BDM697sr4R9DhrjdL7Y2VnPjvD70u_rDqO1EtFFvxAI0mFKYiMnxYc0G4rWM0EN_ePu4wNZJzucWWJuDqTLkYUCCDW93_6Sy5/s1600/%25D0%25A1%25D0%25B8%25D0%25BC%25D0%25B5%25D0%25BE%25D0%25BD+I+Veliki.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: red;">Simeon I. Emperor of the Bulgarians and Romans (893 – 27 May 927)<br /></span></b></td></tr>
</tbody></table>
</div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">dass Symeon sich</span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> Βασιλεύς <span style="color: red;">Βουλγάρων</span> και <span style="color: blue;">Ρωμαίων </span></span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="color: blue;"><br /></span></span></b></div>
<div style="text-align: center;">
nennt, so erklärt er in einem weiteren Brief ausdrücklich, dass sein Protest der Bezeichnung „<b><span style="color: blue;">Basileus der Romäer</span></b>“ galt, </div>
<div style="text-align: center;">
während er die Bezeichnung </div>
<div style="text-align: center;">
„<span style="color: red;">Basileus der Bulgaren</span>“ Symeon, </div>
<div style="text-align: center;">
wenn auch ungern, so doch zubilligt.</div>
<br />
Offensichtlich hatte sich Byzanz damit abgefunden, dass der Bulgarenherrscher den Kaisertitel trage, sofern die Bedeutung dieses Titels auf die bulgarischen Länder beschränkt blieb. <br />
Dadurch erklärt sich übrigens auch die Tatsache, dass die byzantinische Regierung wenige Jahre später dem Nachfolger Symeons, Peter, mit der Hand der Prinzessin Maria Lakapena den Titel eines Basileus von Bulgarien ohne jeden äusseren Zwang zuerkannt hat, sobald sie sich davon überzeugt hatte, dass dieser Fürst sich in den Grenzen der ihm zugebilligten Gewalt halten werde.<br />
Peter erhielt nur das, was bereits Symeon zugestanden und angeboten worden war.<br />
<br />
Symeons stolzes Programm war allerdings nicht durchgedrungen; als unhaltbar erwies sich aber auch die radikal ablehnende Position der Kaiserin Zoe, gesiegt hatte dagegen die Mittellösung des einsichtigen Lakapenos.<br />
Der Bulgarenherrscher erhielt den Basileustitel, aber mit ausdrücklichen Beschränkung auf<br />
das Bulgarenreich; er durfte auch ein Ehebündnis mit dem byzantinischen Herrscherhaus schliessen, aber nicht mit dem legitimen Herrscherhaus der Purpurgeborenen, sondern mit dem der Lakapenoi, und zwar so, dass die Rollen gleichsam wechselten: nicht der Bulgarenherrscher wurde, wie das Symeon vorgeschwebt hatte, Schwiegervater und Schirmherr des Kaisers von Byzanz, sondern — umgekehrt — der neue byzantinische Kaiser Romanos Lakapenos und dessen Sohn Christophoros fanden in dem Bulgarencaren Peter einen gehorsamen Schwiegersohn.<br />
<br />
Obschon diese Lösung von dem Programm Symeons manches in Abstrich brachte, war sie für das junge Bulgarenreich doch sehr ehrenvoll und stellte eine Frucht der Errungenschaften Symeons dar.<br />
<br />
Sie kostete Byzanz Konzessionen grundsätzlicher Art, die der purpurgeborene Kaiser Konstantin VII. selbst in einem seiner Werke als zu weitgehend ansieht und die ohne die grossen Erfolge Symeons und vor allem ohne das entscheidende Ereignis von 913 nicht recht verständlich wären.<br />
<br />
Symeons Kaiserkrönung war eine Tatsache, die nicht ohne Nachwirkung bleiben konnte, obwohl die Byzantiner diese Tatsache zu vertuschen suchten und dies mit einem solchen Geschick taten, dass selbst die moderne Forschung dessen nicht gewahr wurde.<br />
<br />Yauna Takabarahttp://www.blogger.com/profile/17739662848150917123noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4269458687331287220.post-67886166433803270292017-11-10T21:49:00.000+02:002017-11-10T21:49:22.515+02:00Βυζαντινή Μακεδονία. Στα χρόνια του Βασίλειου Βουλγαροκτόνου και του Τσάρου Σαμουήλ.<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipo_Ca-LIVbZ8UqNGjXQaxn_K_vK7QEa_Dm18hEG0mT0ZK6NBlH50OOOPl66C922VxtBGlCsrsI0vuMxflRdJdg9hq3qwxlFdjF7fa6SoNI14u2xdReArTo7hbuQ26JZ7lymUHNCjw17o-/s1600/%CE%91%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%AE%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipo_Ca-LIVbZ8UqNGjXQaxn_K_vK7QEa_Dm18hEG0mT0ZK6NBlH50OOOPl66C922VxtBGlCsrsI0vuMxflRdJdg9hq3qwxlFdjF7fa6SoNI14u2xdReArTo7hbuQ26JZ7lymUHNCjw17o-/s320/%CE%91%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%AE%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%82.jpg" width="241" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: inherit;"><span style="color: blue;"><b>Ο Άγιος Δημήτριος </b></span>κατατροπώνει τον<span style="color: red;"><b><span class="Apple-style-span"><br />Τσάρο των Βουλγάρων <br />Ιωαννίτζη-"</span>Σκυλογιάννη".</b></span></span></td><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><br /></td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: right;">
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]--><i><span style="color: blue;"><b>Γ.Ι. Θεοχαρίδη</b></span></i>
</div>
<div style="text-align: right;">
<i><span style="color: blue; font-size: xx-small;">ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ</span></i></div>
<div style="text-align: right;">
<i><span style="color: blue; font-size: xx-small;">ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΩΣ ΤΟ 1912</span></i></div>
<div style="text-align: right;">
<i><span style="color: blue; font-size: xx-small;">ΕΠ. ΑΠΟΣΤ. ΒΑΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ</span></i></div>
<div style="text-align: right;">
<i><span style="color: blue; font-size: xx-small;">ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ</span></i></div>
<div style="text-align: right;">
<i><span style="color: blue; font-size: xx-small;">Μακεδονική Βιβλιοθήκη Αρ. 63<br /><br />(οι φωτογραφίες επιλογή Yauna)</span></i></div>
<div style="text-align: right;">
</div>
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156">
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Κανονικός πίνακας";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
</style>
<![endif]-->
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><i><span style="font-size: large;"><b><span lang="EL">Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ</span></b></span></i></span><br />
<span style="color: blue;"><i><span style="font-size: large;"><b><span lang="EL"> ΣΤΑ
ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ (285-1354)</span></b></span></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Η απέραντοι
ρωμαϊκή αυτοκρατορία ήταν χωρισμένη από τα χρόνια του Αύγουστου σε λίγες και
πολύ μεγάλες διοικητικές μονάδες, τις επαρχίες.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Αργότερα επί Διοκλητιανού
διαιρείται σε δώδεκα διοικήσεις. Μιά απ’ αυτές <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ήταν η διοίκηση Μοισιών, που περιλάμβανε 8
μικρές επαρχίες, μια από τις όποιες ήταν η Μακεδονία.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Αργότερα η
διοίκηση Μοισιών θα χωριστεί στα δύο. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Οι άλλοτε επαρχίες της Δακία και
Μακεδονία θα γίνουν οι ίδιες διοικήσεις και θα έχουν οι ίδιες επαρχίες στη
δικαιοδοσία τους. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Η διοίκηση Μακεδονία θα έχει επτά και η διοίκηση Δακία θα
έχει τέσσερις επαρχίες . </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Μέσα στη διοίκηση Μακεδονία θα είναι και η ιστορική
Μακεδονία με τα γνωστά όρια ως επαρχία της διοίκησης. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Από το δεύτερο μισό του
4ου αιώνα δεν πρέπει λοιπόν να μπερδεύουμε τη διοίκηση Μακεδονία με την επαρχία
Μακεδονία. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Η ιστορική Μακεδονία είναι η επαρχία και όχι η διοίκηση. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Αξιοσημείωτο είναι <span style="color: blue;"><b>ότι όλες οι επαρχίες της διοίκησης Μακεδονία είναι
ελληνόφωνες</b></span> και ό<span style="color: #a64d79;">λες οι επαρχίες της διοίκησης Δακία είναι λατινόφωνες</span>. </span><br />
<br />
<span style="color: blue;"><i><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Επειδή
δε όλες οι επαρχίες της διοίκησης Δακία βρίσκονται πάνω από τα Σκόπια, είναι
φανερό ότι <u>ο ελληνισμός έφθανε ως έξω από τα Σκόπια</u>, όπως άλλωστε καθόρισε αυτό
και η περίφημη «γραμμή Γίρετσεκ».</span></b></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4ajfCc51UlJc38ddEmNbBu-pJ4de1C7Q8ze1U0uqgGkMUo3A2qk2qZqO0IrFGP_YqKBWdjZD2R9eoXd-qIxfgf5HX5knKaPSM05QmsDEcPDUf_9U6BvKa-jNg_QRUVvH6u5jRfttdfUSZ/s1600/%25CE%25A7%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582%25CE%259C%25CE%25B1%25CE%25BA%25CE%25B5%25CE%25B4%25CE%25BF%25CE%25BD%25CE%25AF%25CE%25B1%25CF%2582%25CE%25A0%25CE%25B5%25CF%2584%25CF%2581%25CF%2589%25CF%2586%25CE%25A1%25CF%2589%25CE%25BC%25CE%25B1%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="264" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4ajfCc51UlJc38ddEmNbBu-pJ4de1C7Q8ze1U0uqgGkMUo3A2qk2qZqO0IrFGP_YqKBWdjZD2R9eoXd-qIxfgf5HX5knKaPSM05QmsDEcPDUf_9U6BvKa-jNg_QRUVvH6u5jRfttdfUSZ/s320/%25CE%25A7%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582%25CE%259C%25CE%25B1%25CE%25BA%25CE%25B5%25CE%25B4%25CE%25BF%25CE%25BD%25CE%25AF%25CE%25B1%25CF%2582%25CE%25A0%25CE%25B5%25CF%2584%25CF%2581%25CF%2589%25CF%2586%25CE%25A1%25CF%2589%25CE%25BC%25CE%25B1%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C%25CF%2582.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: blue;"><b>Η Μακεδονία κατά τη ρωμαίκή εποχή</b></span></td></tr>
</tbody></table>
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="color: blue;"><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">1.<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Προβυζαντινή περίοδος (285-395)</span></b></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhur1q-mTl_IcMloOy6UHcuB3Up4n8azfPadUgq7GTSaE-_L-O_RJe7mzK2sqVvbNU4flOjXxdr6LKV4C8BIy0YnWRX0RQZIufTlldwvogClJT0FTz6DLusbvWKv_l0AMHqhxfmGlT7iml2/s1600/%CE%91%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82+%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%AE%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%82+%CE%9A%CE%AF%CE%B5%CE%B2%CE%BF.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhur1q-mTl_IcMloOy6UHcuB3Up4n8azfPadUgq7GTSaE-_L-O_RJe7mzK2sqVvbNU4flOjXxdr6LKV4C8BIy0YnWRX0RQZIufTlldwvogClJT0FTz6DLusbvWKv_l0AMHqhxfmGlT7iml2/s200/%CE%91%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82+%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%AE%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%82+%CE%9A%CE%AF%CE%B5%CE%B2%CE%BF.jpg" width="115" /></a></div>
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Στις αρχές του 4ου
αιώνα, στις 26 'Οκτωβρίου 305, επί Γαλερίου, <span style="color: blue;"><i><b>μαρτύρησε στη Θεσσαλονίκη ο Αγιος Δημήτριος </b></i></span>και άρχισε η σπουδαία για τον χώρο των Βαλκανίων λατρεία
του, που θα εξαπλωθεί πέρα από τη Μακεδονία, στα Βαλκάνια, στην
Κωνσταντινούπολη και στη Μ. Άσία. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Στη γιορτή του θα γίνεται πολυήμερο πανηγύρι
στην πεδιάδα της Θεσσαλονίκης, όπως μας το περιγράφει ο βυζαντινός διάλογος
«<span style="color: blue;"><b>Τιμαρίων</b></span>», μια διεθνής έκθεση της εποχής με επισκέπτες ακόμα και από την
Ισπανία. Τέλος, τα πολλά Εγκώμιά του στη βυζαντινή πεζογραφία, οι πολλές
εικόνες του στη βυζαντινή τέχνη και οι πολλοί προσκυνητές στον τάφο του
δείχνουν τη μεγάλη άπήχηση και έξάπλωση της λατρείας του.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue;"><i><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Από τη
Θεσσαλονίκη ξεκίνησε <b>ο Μ. Κωνσταντίνος</b> με πειθαρχημένο και ενθουσιασμένο κάτω από
το χριστιανικό του λάβαρο στρατό και νίκησε τον Λικίνιο πρώτα κοντά στην
Άδριανούπολη, στις 3 Ιουλίου 324, και έπειτα στη Χρυσούπολη, στις 18
Σεπτεμβρίου 324, και έτσι έληξε ο αγώνας μεταξύ των δυό τελευταίων τετραρχών
της αυτοκρατορίας, ο όποιος δεν ήταν αγώνας μόνο πολιτικός, αλλά και αγώνας μεταξύ
του χριστιανισμού του Μ. Κωνσταντίνου και του ειδωλολατρισμοϋ του Λικινίου.</span></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Στα 379 στη
Θεσσαλονίκη εγκαταστάθηκε ο αύτοκράτορας της Ανατολής <span style="color: blue;"><b>Θεοδόσιος </b></span>και εκεί έμεινε
με μικρά διαλείμματα, από τον Ιούνιο 379 ως τον Νοέμβριο του 380, αφού<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>πέτυχε
μέσα στο 379 με μικρά ευκίνητα τμήματα να διώξει πέρα από τον Δούναβη τα στίφη
των βαρβάρων, τα όποια λεηλατούσαν τις χώρες της Βαλκανικής.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Την άνοιξη του 390
έγινε στη Θεσσαλονίκη το γνωστό επεισόδιο της σφαγής 7.000 Θεσσαλονικέων στον Ιππόδρομο, το όποιο στοίχισε στον Θεοδόσιο την ταπεινωτική δημόσια μετάνοια του
έξω από τη μητρόπολη του Μιλάνου, όπου τελούνταν η λειτουργία των
Χριστουγέννων. </span><br />
<u><i><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Από τότε δεν έγιναν πια<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αγώνες
στον Ιππόδρομο της Θεσσαλονίκης, στον χώρο της γνωστής σήμερα πλατείας Ιπποδρομίου.</span></i></u></div>
<div class="MsoNormal">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0lpjZySmueAJYeYjkxW-ae1HUom0Te26jvSOYOj0NcIFjjoma6mSXsz-ipHCVMQjCbacri_px236CkJ7oH1E0wJ2wrNnZEAfm1KB1oWJtqphtPCNlsnSSWbsSLuib8SB8QsFMOqWdifhu/s1600/%CE%92%CF%85%CE%B6%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BD%CE%AE+%CE%A4%CE%AD%CF%87%CE%BD%CE%B7+%CE%9A%CF%8D%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%82+%CE%B5%CF%85%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B5%CE%AF+%CE%B1%CF%85%CF%84%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%AC%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0lpjZySmueAJYeYjkxW-ae1HUom0Te26jvSOYOj0NcIFjjoma6mSXsz-ipHCVMQjCbacri_px236CkJ7oH1E0wJ2wrNnZEAfm1KB1oWJtqphtPCNlsnSSWbsSLuib8SB8QsFMOqWdifhu/s320/%CE%92%CF%85%CE%B6%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BD%CE%AE+%CE%A4%CE%AD%CF%87%CE%BD%CE%B7+%CE%9A%CF%8D%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%82+%CE%B5%CF%85%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B5%CE%AF+%CE%B1%CF%85%CF%84%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%AC%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B1.jpg" width="320" /></a></div>
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="color: blue;"><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">2.<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Πρωτοβυζαντινή περίοδος (395-641)</span></b></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Μετά τον θάνατο
του Θεοδοσίου και τον χωρισμό του ρωμαϊκού κράτους σε δυτικό και ανατολικό, το
Ανατολικό Ιλλυρικό πολιτικά μεν ύπήχθηκε στην Ανατολή, όπου γεωγραφικά και
ιστορικά ανήκε, οι μητροπόλεις όμως και οι επισκοπές του, που χρόνια ήταν υπό τη
δικαιοδοσία του πάπα, υπήρξαν στόχοι μακράς διεκδικήσεως μεταξύ της
Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας και του πατριαρχείου της Κωνσταντινουπόλεως. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Αργότερα
οι άβαροσλαβικές επιδρομές διέλυσαν την εκκλησιαστική οργάνωση του Δυτικού
Ιλλυρικού, καταπόντισαν τα μεγάλα έκκλησιαστικά του κέντρα (Σίρμιο και Πρώτη
Ίουστινιανή) και άπομόνωσαν απ’ αυτό τη Δυτική Εκκλησία.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Ότι άπόμεινε από το
Δυτικό Ιλλυρικό το κυβερνούσε ο Θεσσαλονίκης ως τα χρόνια της βασιλείας του Λέοντα
Γ' του ’Ίσαυρου (717-741), οπότε το κράτος προσάρτησε την Εκκλησία του
Ανατολικού Ιλλυρικού στη μόνη εκκλησιαστική κεφαλή, που απόμεινε στην Ανατολή
μετά τις αραβικές κατακτήσεις, στο πατριαρχείο της Κωνσταντινουπόλεως.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Οι επιδρομές των
βαρβαρικών λαών, των Γότθων στα χρόνια του Λέοντα Λ' (457-474) και του Ζήνωνα
(474-491), των ούννικών φυλών στα χρόνια του Ίουστινιανού Λ' (527-565), των
Άβαροσλάβων σε αλλεπάλληλα κύματα, στα χρόνια του Μαυρίκιου (582-602), του Φωκά
(602-610) και του 'Ηρακλείου (610-641) —για τις τελευταίες πολλά στοιχεία μας
δίνουν τα βιβλία των θαυμάτων του 'Αγ. Δημητρίου— προξενούν μεγάλες
αναστατώσεις και καταστροφές.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue;"><i><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Η Μακεδονία, πόλεις, κωμοπόλεις και χωριά,
υποφέρουν τα πάνδεινα. </span></b></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Λεηλασίες, αιχμαλωσίες, σφαγές και ερημώσεις σημειώνονται
από όπου και αν περνούν τα βαρβαρικά φύλα.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Η πρωτεύουσα της, η Θεσσαλονίκη,
πολιορκείται αρκετές φορές και οι κάτοικοί της, που περνούν μέρες τρομερής
αγωνίας, ζητούν τη σωτηρία τους από τον προστάτη μεγαλομάρτυρα Άγιο. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Από τις πέντε
κατά διάφορα χρονικά διαστήματα επιθέσεις των Σλάβων υπογραμμίζουμε την τρίτη
μετά το 610, η οποία διαφέρει από τις δυό προηγούμενες (την πρώτη με 100.000
Άβαροσλάβους το 597 και τη δεύτερη με 5.000 Σλάβους το 603), </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: red;"><i><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">γιατί σ’αύτήν
πολλές σλαβικές φυλές, </span></b></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: red;"><i><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">οι Δρογουβίτες, </span></b></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: red;"><i><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">οι Σαγουδάτοι, </span></b></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: red;"><i><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">οι Βελεγεζίτες, </span></b></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: red;"><i><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">οι
Βαιουνίτες κ.α., </span></b></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">ξεσηκώθηκαν όλες μαζί, από μέρη έξω από τη Μακεδονία, πιθανώς
περ’ από τον Δούναβη, και κατεβαίνουν προς Ν με μονόξυλα μεσ’ από τον
Αλιάκμονα, τον Άξιό η τον Στρυμόνα, <span style="color: red;">για να λεηλατήσουν τις ελληνικές χώρες και
να επιτεθούν κατά της Θεσσαλονίκης, την οποία με αρχηγό τον Χάτζωνα μάταια
πολιόρκησαν από ξηρά και θάλασσα: δυνατός βορειοδυτικός τοπικός άέρας, ο
γνωστός Βαρδάρης, σκόρπισε τα μονόξυλα,</span> <span style="color: blue;">καθώς και ταυτόχρονα ορμητική έξοδος
χάρισε στους πολιορκημένους λαμπρή νίκη</span>.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue;"><i><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Σ’ αυτό το γεγονός, που θεωρήθηκε
θαύμα του 'Αγίου Δημητρίου, αναφέρεται πιθανότατα το μωσαικό, το λεγόμενο «των
'Ιδρυτών», και η επιγραφή του στον ναό του: </span></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue;"><i><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">«<b>Κτίστας θεωρείς του πανενδόξου
δόμου εκείθεν ένθεν μάρτυρος Δημητρίου του βάρβαρον κλύδωνα βαρβάρων στόλων
μετατρέποντος και πόλιν λυτρουμένου</b>».</span></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: red;"><i><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Κατόπιν οι <b>Σλάβοι
</b>αύτοί, χωρίς αρχηγό , σκορπίστηκαν και εγκατασταθήκαν άλλοι στη Μακεδονία,
άλλοι στη Θεσσαλία και <b>κατευθύνθηκαν προς Ν</b>, και με τα <u><b>μονόξυλά </b></u>τους έφτασαν,
κατά μερικούς <u>ευφάνταστους </u>ιστορικούς, ως τα νησιά του Αιγαίου, στη Μ. Άσία και
άκομη <u><b>ως την Κρήτη!!</b></u></span></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<i><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Αργότερα οι
Σλάβοι της Μακεδονίας ζήτησαν τη βοήθεια του Χαγάνου των ’Αβάρων, για να
καταλάβουν τη Θεσσαλονίκη, που μόνοι τους δεν είχαν μπορέσει να την πάρουν.</span></b></i></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ολες οι χώρες νοτίως του άνω ρου του Δούναβη διατρέχονται και
λεηλατούνται από ορδές Σλάβων, που κινούνται ελεύθερα, γιατί ο 'Ηράκλειος ήταν
απασχολημένος με τον πόλεμο κατά των Περσών, που προχωρούσαν στη Μ. ’Ασία. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ηλθαν όμως από την
Κωνσταντινούπολη στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης ενισχύσεις σε τρόφιμα και όπλα με
τον αξιωματούχο Χαβρία και οι Άβαροι ζήτησαν συνθηκολόγηση.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Καί ύστερα από 23
μέρες πολιορκία αποχώρησαν, αφού<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>οι Θεσσαλονικείς δέχτηκαν να εξαγοράσουν τους
αιχμαλώτους.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: red;"><i><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">'Ύστερα από λίγα
χρόνια γίνεται τρομακτικός σεισμός και τα έγκατεστημένα στη μακεδονική ύπαιθρο
σλαβικά φύλα όρμησαν άοπλα για να λεηλατήσουν την πόλη, που τη νόμιζαν
καταστραμμένη. </span></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Βρήκαν όμως άγρυπνη τη φρουρά στα άθικτα τείχη και γύρισαν πίσω απογοητευμένα.</span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Την εποχή αύτή
μνημονεύεται ότι πυρκαγιά έκαψε τη βασιλική του 'Αγίου Δημητρίου. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Στην πυρκαγιά
αύτή αναφέρεται η επιγραφή:</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><b><i>«Επί χρόνων Λέοντος ήβώντα βλέπεις καυθέντα το πριν
τον ναόν Δημητρίου»</i></b>, που βρισκόταν κάτω από τρεις μορφές μέσα σε κύκλους στα
μωσαικά (έχουν πέσει) της δεύτερης βόρειας κιονοστοιχίας του ναού. Επειδή οι
τρεις μορφές, Αρχών-'Άγιος-Επίσκοπος, μοιάζουν με τις τρεις μορφές του
μεγάλου μωσαικού, του λεγόμενου «των Ιδρυτών», πρέπει να είναι οι ανακαινιστές
του ναού μετά την πυρκαγιά και όχι οι αρχικοί ιδρυτές του 5ου αιώνα, όπως
πιστεύεται.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: red;"><i><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Ο σεισμός και η απόπειρα των Σλάβων να λεηλατήσουν τη Θεσσαλονίκη
πρέπει να τοποθετηθούν κατά τους μελετητές γύρω στα 630, η πυρκαγιά γύρω στα
635 και η ανακαίνιση του ναού το αργότερο δυο χρόνια μετά το 635, όλα λοιπόν
μαζί μεταξύ 630-640.</span></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Κατά τη μαρτυρία
των κειμένων των θαυμάτων του 'Αγίου Δημητρίου, Σλάβοι
που εγκαταστάθηκαν στη Μακεδονία ήταν: </span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">α) οι <span style="color: red;"><i><b>Στρυμονίτες </b></i></span>που πρέπει να είχαν
εγκατασταθεί στην κοιλάδα του Στρυμόνα, από τις εκβολές του οποίου λήστευαν με
τα μονόξυλά τους τα καράβια που παρέπλεαν</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> β) οι <i><span style="color: red;"><b>Ρυγχίνοι </b></span></i>εγκατεστημένοι και
αύτοί σε κοιλάδα του ποταμίσκου Ρυχίου, που χύνει τα νερά της λίμνης Βόλβης
στον Στρυμονικό κόλπο από το Στενό της Ρεντίνας (το Ρυγχίνοι είναι παραφθορά
του Ρηχίνοι, όπως ονομάζονται σωστά σε άγιορείτικο έγγραφο) και</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> γ) Οι
<span style="color: red;"><i><b>Δρογουβίτες</b></i></span>, που μαζί με τους Σαγουδάτους είχαν έγκατασταθεί δυτικά της
Θεσσαλονίκης στην πεδιάδα της Βέροιας. Οι Βλαχορυγχίνοι μαζί με τους
Σαγουδάτους πρέπει να θεωρηθούν Βλάχοι και όχι Σλάβοι. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: red;"><i><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Αυτές <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>είναι οι λεγόμενες σκλαβηνίες της Μακεδονίας.</span></b></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Οι Βελεγεζίτες
και οι Βερζίτες έγκαταστάθηκαν στη Θεσσαλία. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Οι Βαιουνίτες όμως δεν πρέπει να
πήγαν, όπως πιστεύεται, στην 'Ήπειρο, στη Βαγενετία, απέναντι από την Κέρκυρα, αλλά
εγκαταστάθηκαν κάπου στη Μακεδονία και ισως κρύβονται στις φυλές, που πήραν
καινούργιο όνομα από τους ποταμούς, όπου έγκαταστάθηκαν, όπως και οι
Στρυμονίτες.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: red;"><i><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Έκτος από αυτές ,
γνωρίζουμε κι άλλη σλαβική φυλή, που έμεινε χρόνια στη Μακεδονία, πριν ν’ απομακρυνθεί
από αυτήν. </span></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="color: red;">Είναι οι <b>Σμολεάνοι </b>η <b>Σμολένοι Σλάβοι,</b> που έγκατέστησε το 688 ο
Ιουστινιανός Β' στην Κλεισούρα του Στρυμόνα, κοντά στο Μελένικο και στο
Νευροκόπι, για να φυλάγουν τα Στενά της Κούλας και του Ρούπελ από επιδρομές των
Βουλγάρων</span>. </span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Με τη βουλγαρική εισβολή του «καυχάνου» Ίσβούλου το 837 οι Σμολένοι
ύποχώρησαν προς τα στρατεύματα του Καίσαρα Μωσηλέ, που βρίσκονταν στη
Χριστούπολη (Καβάλα).</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Στην περιοχή της έμειναν αρκετά χρόνια και επί
Φωτίου το 864 σχηματίστηκε επισκοπή Σμολένων, που υπαγόταν στη μητρόπολη
Φιλίππων. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Με τη διοικητική αναδιοργάνωση του<span style="color: blue;"><b> Βασιλείου Β</b></span>' </span>oi<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Σμολένοι μετακινήθηκαν πέρα από τον
Νέστο, στη Ροδόπη.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: red;"><i><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Εκεί σχηματίστηκε το θέμα Σμολένων, όπου σήμερα βρίσκεται το
βουλγαρικό χωριό Ίσμιλάν, κέντρο επί τουρκοκρατίας περιοχής Πομάκων, σλαβόφωνων
μουσουλμάνων.</span></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZFmq7fCKKBKi444MoIZgXyBxpsseIcwOKCMprIWVxBuLQfYDhDacdQV7w4tn_haKhKz6PtpvJEfaYG-WvGzSB1wsDhAo58X6ChDjkTROypt9nBAknIlnJI7G33j4LyNtZ2XqqjSepNu_o/s1600/%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%BF%CF%82%CE%92%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B3%CE%B1%CF%81%CE%BF%CE%BA%CF%84%CF%8C%CE%BD%CE%BF%CF%821.PNG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZFmq7fCKKBKi444MoIZgXyBxpsseIcwOKCMprIWVxBuLQfYDhDacdQV7w4tn_haKhKz6PtpvJEfaYG-WvGzSB1wsDhAo58X6ChDjkTROypt9nBAknIlnJI7G33j4LyNtZ2XqqjSepNu_o/s1600/%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%BF%CF%82%CE%92%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B3%CE%B1%CF%81%CE%BF%CE%BA%CF%84%CF%8C%CE%BD%CE%BF%CF%821.PNG" /></a></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i><span style="color: blue;"><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">3.<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Κύρια βυζαντινή περίοδος (641-1204)</span></b></span></i></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<i>
</i><br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><b><i><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">α) Αγώνες
εναντίον σλαβικών και άλλων εχθρικών φύλων</span></i></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">1.<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Κατά τα τέλη του 7ου και αρχές του 8ου
αι., και συγκεκριμένα στα 688-689 ο Ιουστινιανός Β' (685-695 και 705-711)
επιχείρησε μεγάλη εκστρατεία κατά των σκλαβηνιών της Μακεδονίας και κατά των
Βουλγάρων στα ΒΑ του κράτους. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Η εκστρατεία υπήρξε νικηφόρα και ο Ιουστινιανός
Β' μπήκε θριαμβευτής στη Θεσσαλονίκη. Μεγάλο μέρος από τους υποταχθέντες
Σλάβους μετέφερε στη Βιθυνία της Μ. Άσίας, στο θέμα ’Οψίκιο, που είχε ερημωθεί από
αραβικές επιδρομές, και τους εγκατέστησε εκεί γεωργικά σε στρατιωτόπια σαν
στρατιώτες. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: red;"><i><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Τι απέγιναν λοιπόν οι λεγάμενες σκλαβηνίες;</span></b></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Στην αρχή
αυτοδιοικούμενες, αναγνώρισαν έπειτα την επικυριαρχία του βυζαντινού κράτους,
γιατί η μπήκαν στην υπηρεσία του κράτους ως φεδεράτοι, όπως οι Σμολεάνοι, η
νικήθηκαν σε στρατιωτικές έπιχειρήσεις των Βυζαντινών, διαλύθηκε η αυτοδιοίκησή
τους και έγιναν φόρου υποτελείς, όπως οι Δρογουβίτες και οι Σαγουδάτοι. </span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Γι’ αυτό
από το 836/7 δεν αναφέρονται πια<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>σαν
σκλαβηνίες.</span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgiQR8vaSJe1qRt22cSuuQD8BExbkbmWkpiHHOUpyCJJ4ruoJun1k8rwE5zxH6kRn1FB7cQe3Nq7hBvzKeKOzlrkSKdEn1ErIC9qtNepdbGZxweKcOGac5aL61WhNW_bHmeKyakd5DAB0VD/s1600/Cyrill-Methodius.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgiQR8vaSJe1qRt22cSuuQD8BExbkbmWkpiHHOUpyCJJ4ruoJun1k8rwE5zxH6kRn1FB7cQe3Nq7hBvzKeKOzlrkSKdEn1ErIC9qtNepdbGZxweKcOGac5aL61WhNW_bHmeKyakd5DAB0VD/s200/Cyrill-Methodius.jpg" width="147" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: blue;"><b>Οι Θεσσαλονικείς Άγιοι <br />Κύριλλος και Μεθόδιος.</b></span></td></tr>
</tbody></table>
</div>
<div class="MsoNormal">
<i><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><b><span style="color: red;"> Ακολουθεί ο εκχριστιανισμός
των Σλάβων</span></b> <b><span style="color: blue;">με την πρωτοβουλία δύο αδελφών Θεσσαλονικέων, του Κυρίλλου
(Κωνσταντίνου) και του Μεθόδιου (Μιχαήλ)</span></b>, </span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">που έδωσαν σε όλο τον σλαβικό κόσμο
όχι μόνο τη θρησκεία, αλλά και το αλφάβητο για τη γραφή της γλώσσας του, και
τις φιλολογικές βάσεις για την ανάπτυξη του πολιτισμού του.</span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<i><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Το θέμα του εκχριστιανισμού
και εκβυζαντινισμού των Σλάβων φαίνεται ότι είχε</span></b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><b> τελειώσει πια<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στην εποχή του Λέοντος ΣΤ' του Σοφού
(886-912)</b>, ο όποιος μας λέγει καθαρά στα «Τακτικά» του ότι αυτό το πέτυχε ο
πατέρας του Βασίλειος Α' ο Μακεδών (867-886).</span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Στις αρχές του
10ου αιώνα από τον Καμενιάτη μαθαίνουμε: </span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: red;"><i><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">α) ότι οι <b>Σλάβοι </b>της Μακεδονίας έχουν
βαπτιστεί χριστιανοί και <u><b>ζούν ειρηνικά με τον ελληνικό πληθυσμό,</b></u></span></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: red;"><i><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">β) <span style="color: blue;">ότι στην
πεδιάδα της Θεσσαλονίκης και Βεροίας, έκτος από τα καθαρά ελληνικά χωριά</span>, υπάρχουν
και χωριά <u><b>ανάμεικτα</b></u>, όπου ζουν μαζί Έλληνες και Δρογουβίτες και Σαγουδάτοι, και</span></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: red;"><i><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> γ) <span style="color: blue;">ότι στην υπηρεσία του στρατηγού του θέματος Στρυμόνα υπάρχουν έμπειροι
τοξότες</span> Σλάβοι.</span></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="color: red;"><i><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Οι Στρυμονίτες λοιπόν <span style="color: blue;">έγιναν στρατιώτες του βυζαντινού στρατού.</span></span></i></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<u><i><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="color: red;">Από τα παραπάνω
λοιπόν φαίνεται πολύ καθαρά πως εξαφανιστήκαν οι Σλάβοι της Μακεδονίας.</span> </span></b></i></u></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Υπήρξε
μια βασική προϋπόθεση και έδρασαν δυο ισχυροί παράγοντες, η <b>Εκκλησία</b> και ο
<b>στρατός</b>.</span></i></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Η βασική προϋπόθεση ήταν ότι εγκαταστάθηκαν και έζησαν μέσα σε
ελληνικό πληθυσμό. </span></i></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><u>Γιατί ούτε τόσο πολλοί ήταν, ώστε να καλύψουν όλη τη
Μακεδονία</u> (τους υπερβολικούς αριθμούς των αγιογράφων δεν τους πιστεύουν ούτε οι
Σλάβοι ιστορικοί), <u>ούτε όλοι ανεξαιρέτως οι Έλληνες κάτοικοι της Μακεδονίας εγκατέλειψαν
τη χώρα με τις εισβολές, χωρίς να επιστρέφουν ποτέ</u>.</span></i></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> </span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">2.<span style="mso-tab-count: 1;"> <span style="color: red;"> </span></span><span style="color: red;">Αφού διαλύθηκαν οι σκλαβηνίες και εκχριστιανίστηκαν
οι Σλάβοι τους,</span> <span style="color: blue;">η <b>Μακεδονία </b>και η Θεσσαλονίκη γνώρισαν χρόνια ειρηνικής και
πλούσιας επαρχιακής ζωής </span>με φυσικό αποτέλεσμα να χάσουν οι κάτοικοι τη
μαχητικότητα της εποχής των αβαροσλαβικών επιδρομών και να παραμελήσουν την
οχύρωση και το κράτος, την ανανέωση και ενίσχυση του στόλου.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">’Έτσι αρνησίθρησκοι
χριστιανοί αρχιπειρατές, σαν τον Λέοντα τον Τριπολίτη (από την Τρίπολη της
Συρίας), επικεφαλής αραβικών πειρατικών στόλων τρομοκρατούν τα έλληνικά παράλια
του Αιγαίου και οι Σαρακηνοί του Τριπολίτη πλέοντας από τη Θάσο μπαίνουν το 902
στον Παγασητικό, λεηλατούν τη Δημητριάδα κοντά στον Βόλο και στις 29 Ιουλίου
904, μέρα Κυριακή, 10.800 άνδρες αγκυροβολούν ανατολικά της Θεσσαλονίκης και
αρχίζουν τις επιθέσεις από την ξηρά. Τη δεύτερη μέρα πλησιάζουν το θαλάσσιο
τείχος με ψηλούς ξύλινους πύργους στημένους κιόλας σε διπλά μεγάλα πλοία, αποδεκατίζουν
τους υπερασπιστές του και μπαίνουν στην πόλη. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Την τριήμερη
σφαγή των κατοίκων και την άγρια λεηλασία της πόλης, που ακολούθησαν, μας τις
περιγράφει ο κληρικός Ιωάννης Καμενιάτης. Οι αιχμάλωτοι, όταν μετρήθηκαν στην
Κρήτη, βρέθηκαν να είναι 22.000. "Αν σ’ αυτούς προσθέσουμε αυτούς που
σφάχτηκαν η κρύφτηκαν η διέφυγαν, μπορούμε να υπολογίσουμε ότι οι κάτοικοι της
Θεσσαλονίκης στις αρχές του 10ου αιώνα έφταναν ίσως στις 100.000. Οι φυγάδες
και οι εξαγορασμένοι Θεσσαλονικείς που επέστρεψαν, συνήλθαν με τον καιρό, επιδιόρθωσαν
τα τείχη της πόλης τους και την οχύρωσαν, έστω και αργά, όπως μαρτυρεί επιγραφή,
που βρέθηκε το 974 στην περιοχή του λιμανιού της.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">3.<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Την επιδρομή αυτή των Σαρακηνών τη
διευκόλυνε η αδυναμία του βυζαντινού στόλου και η εμπλοκή των Βυζαντινών σε
νέους πολέμους εναντίον των Βουλγάρων.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTobg4x2M4DQhD4yFZp3fK-Q45Ngx_7zmUat61J0hoYuGvmUmUWIb3X_jNhAs1HeL1HHPfGKyI2OvgmvOmeZi6MsIROQgHzyMRR32gZNKh4kTEH5Ks43JiE8NohrJwqdl794vdFwzDvsus/s1600/Simeon_the_great_of_bulgaria.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTobg4x2M4DQhD4yFZp3fK-Q45Ngx_7zmUat61J0hoYuGvmUmUWIb3X_jNhAs1HeL1HHPfGKyI2OvgmvOmeZi6MsIROQgHzyMRR32gZNKh4kTEH5Ks43JiE8NohrJwqdl794vdFwzDvsus/s200/Simeon_the_great_of_bulgaria.jpg" width="167" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: red;"><b>Ο Βούλγαρος Τσάρος Συμεών</b></span>.</td></tr>
</tbody></table>
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> <span style="color: red;">Ο τσάρος τους Συμεών (893-927), που
στην εποχή του πατέρα του Βόριδα Μιχαήλ είχε περάσει τα νιάτα του στην
Κωνσταντινούπολη, μόλις ανέβηκε στον θρόνο το 893 έδειξε εχθρικές διαθέσεις
προς το Βυζάντιο. </span> </span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><i><span style="color: red;"><u><b>Απαγόρευσε </b></u>αμέσως<u> τα ελληνικά βιβλία και την ελληνική γλώσσα
στο κράτος του</u> και ανάγκασε το Βυζάντιο για αντίποινα να μεταφέρει το ελληνοβουλγαρικό
εμπορικό κέντρο τελωνείου από την κοντινή Κωνσταντινούπολη στη μακρινή για τους
Βουλγάρους Θεσσαλονίκη</span></i>. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Αυτό του έδωσε την αφορμή, που ζητούσε, και δεν ήταν η
πραγματική αιτία του πολέμου, όπως υποστηρίζουν Σλάβοι ιστορικοί.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<i><b>
</b></i><br />
<div class="MsoNormal">
<i><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Το 894 έκαμε
αιφνιδιαστική εισβολή στη Θράκη. </span></b></i></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ο Λέων ΣΤ' όμως έριξε τους Ούγγρους εναντίον
των Βουλγάρων και τους συνέτριψε σε τρεις μάχες. Ο Συμεών αναγκάστηκε το 895/6
να ζητήσει ειρήνη, που τους όρους της διαπραγματεύτηκε ο Πελοποννήσιος
διπλωμάτης Λέων ο Χοιροσφάκτης.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Χρησιμοποιώντας με τη σειρά του ο Συμεών τους
Πετσενέγκους εναντίον των Ούγγρων, που αναγκάστηκαν να καταφύγουν στην
Παννονία, εισέβαλε δεύτερη φορά στη Θράκη και στο Βουλγαρόφυγο το 896
κατανίκησε τις βυζαντινές δυνάμεις. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Aντί όμως να στραφεί κατά της
Κωνσταντινουπόλεως, διευθύνθηκε εναντίον της Μακεδονίας και έφτασε λεηλατώντας
ως το Δυρράχιο. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Το Βυζάντιο απάντησε με μεγάλη εισβολή στη Βουλγαρία και ο
Συμεών ζήτησε το 899-900 και πάλι ειρήνη, που τους όρους της διαπραγματεύτηκε
πάλι ο Λέων ο Χοιροσφάκτης, ο όποιος καυχιέται σε επιστολή του ότι απόσπασε από
τα νύχια του Συμεών τριάντα φρούρια του Δυρραχίου.</span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Καί όταν ο Συμεών επιχείρησε
να καταλάβει τη Θεσσαλονίκη, που είχε προσωρινά ερημωθεί το 904 από τους
Σαρακηνούς πειρατές, βυζαντινά στρατεύματα τον εμπόδισαν, και έγινε για τρίτη
φορά ειρήνη με διαπραγματευτή και πάλι τον Λέοντα Χοιροσφάκτη.</span><br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKH_kLDeH8xozURhoOCIZSlizlIe0VyOcngafVEOoqmnmcsE1qrUv2eaJewMa2EP6BYqACUNNbMLcxgrTT_cKT0UuIsok1YPfzer0RsqLByaKTCPiRCVCk52r58VY68rBqnPW-ZKkkN_qb/s1600/%CE%A4%CF%83%CE%AC%CF%81%CE%BF%CF%82%CE%A3%CE%B1%CE%BC%CE%BF%CF%85%CE%AE%CE%BB.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKH_kLDeH8xozURhoOCIZSlizlIe0VyOcngafVEOoqmnmcsE1qrUv2eaJewMa2EP6BYqACUNNbMLcxgrTT_cKT0UuIsok1YPfzer0RsqLByaKTCPiRCVCk52r58VY68rBqnPW-ZKkkN_qb/s200/%CE%A4%CF%83%CE%AC%CF%81%CE%BF%CF%82%CE%A3%CE%B1%CE%BC%CE%BF%CF%85%CE%AE%CE%BB.jpg" width="125" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: red;"><b><span style="color: red;"><b>Ο <u>Βούλγαρος </u></b></span>Τσάρος Σαμούλ</b></span></td></tr>
</tbody></table>
</div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div class="MsoNormal">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLzEowaeSz-0PpeF6GFsMREAR2kYOTtUCgP4gY9tBmXvR8ANNdRZsOcD-yWc99WY2tj80wfPJGjCSrhH8ptqJ8tM1AAQUAydOuS-e7Tpvvhfq2b1swUrlskfwHK9EVF7earHImx_07q0_2/s1600/%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%BF%CF%82%CE%92%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B3%CE%B1%CF%81%CE%BF%CE%BA%CF%84%CF%8C%CE%BD%CE%BF%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLzEowaeSz-0PpeF6GFsMREAR2kYOTtUCgP4gY9tBmXvR8ANNdRZsOcD-yWc99WY2tj80wfPJGjCSrhH8ptqJ8tM1AAQUAydOuS-e7Tpvvhfq2b1swUrlskfwHK9EVF7earHImx_07q0_2/s320/%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%BF%CF%82%CE%92%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B3%CE%B1%CF%81%CE%BF%CE%BA%CF%84%CF%8C%CE%BD%CE%BF%CF%82.jpg" width="259" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: blue;"><i><b>Ο Βυζαντινός Αυτοκράτορας <br />Βασίλειος Β΄ ο <u><span style="color: red;">Βουλγαροκτόνος</span></u>.</b></i></span></td><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><br /></td></tr>
</tbody></table>
<span style="color: red;"><i><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Μετά τον Συμεών
κι άλλος τσάρος των Βουλγάρων, ο Σαμουήλ (976-1014) ταλαιπώρησε για πολλά
χρόνια τη Μακεδονία. </span></b></i></span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Το 971 ο Τσιμισκής, που είχε διαλύσει το βουλγαρικό
κράτος, δεν επέβαλε κατοχή στο δυτικό του τμήμα, που το διοικούσε ειρηνικά ο
αρμένικης καταγωγής συμπατριώτης του Νικόλαος Κομιτόπουλος. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Μετά τον θάνατο του
Τσιμισκή, το 976, οι τέσσερις γιοι του Νικόλαου, οι Κομιτόπουλοι, επαναστάτησαν
κατά του Βυζαντίου και ένας από αυτούς, ο Σαμουήλ, που εξόντωσε τους άλλους, επωφελήθηκε
από τους αγώνες του<span style="color: blue;"><b> Βασιλείου Β</b></span>'
(976-1025) προς τον επαναστάτη στρατηγό του Βάρδα Σκληρό, για να μετατρέψει το
βουλγαρικό απελευθερωτικό κίνημα σε κατακτητικό πόλεμο, που ξαπλώθηκε στη μισή
Βαλκανική. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Με βάση πρώτα την Πρέσπα και έπειτα την Αχρίδα κατέλαβε σιγά σιγά τη
Δυτική Μακεδονία, την ’Ήπειρο και μέρος της Αλβανίας ως το Δυρράχιο και έπειτα
την περιοχή του παλιού βουλγαρικοϋ κράτους. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Το 980 ο Σαμουήλ μπήκε στη
Θεσσαλία, κατέλαβε τη Λάρισα, μετέφερε τους κατοίκους της στη Βουλγαρία και το
λείψανο του Αγίου Αχίλλειου στην Πρέσπα και αλώνιζε τη Μακεδονία. Δημιούργησε
έτσι ένα βουλγαρικό κράτος μεγαλύτερο από το παλιό, ενώ το Βυζάντιο αγωνιούσε
να καταπνίξει πρώτα την επανάσταση του Βάρδα Σκληρού και έπειτα του Βάρδα Φωκά
και δεν μπορούσε να αντιδράσει, δηλαδή στα χρόνια 976-989.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Το 986 ο νεαρός
ακόμα Βασίλειος Β' αρχίζει έναντίον του άγώνα ζωής και θανάτου. Στην αρχή σε αντιπερισπασμό
εισβάλλει στη Βουλγαρία από τα Στενά «Πύλη του Τραινού» και κατευθύνεται προς
την Τριαδίτσα (Σόφια), αλλ’ αναγκάζεται να υποχωρήσει άπρακτος, γιατί είχε
διαδοθεί ότι πίσω του είχε ξεσπάσει επανάσταση. Στα ίδια Στενά κτυπήθηκε από Βουλγάρους,
νικήθηκε και μόλις σώθηκε στη Φιλιππούπολη. Κατόπιν η επανάσταση του Βάρδα
Φωκά, νικητή του Σκληρού, τον απασχόλησε ως το 989.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Από το 990 όμως ο
Βασίλειος Β' απερίσπαστος από εσωτερικές αναταραχές αναλαμβάνει αγώνα κατά του
Σαμουήλ, που μέσα στα 13 ταραγμένα χρόνια των επαναστάσεων του Βυζαντίου είχε
ιδρύσει μεγάλο κράτος, από τον Ευξεινο ως την ’Αδριατική και από τον Αίμο ως τη
Θεσσαλία, και με τις επιδρομές του έφτανε ως την Πελοπόννησο. Η καταστροφή αυτού
του κράτους θα είναι στο εξής ο σκοπός της ζωής του<span style="color: blue;"><b> Βασιλείου Β</b></span>'.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Το 991 έρχεται
στη Θεσσαλονίκη, που θα είναι η βάση των έπιχειρήσεών του, βάζει φρουρά στην
καλά οχυρωμένη πόλη με διοικητή τον μάγιστρο Γρηγόριο Ταρωνίτη και προβαίνει σε
επιχειρήσεις στη Μακεδονία, για τις όποιες δεν γνωρίζουμε τίποτε από έλλειψη
μαρτυριών. Το 994 επιστρέφει στην Κωνσταντινούπολη, για ν’άντιμετωπίσει τους
Φατιμίδες 'Άραβες της Αίγυπτου, που προήλαυναν στη Συρία.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Το 996 ο Σαμουήλ,
επωφελούμενος από την απουσία του αύτοκράτορα στην Ανατολή, άρχισε νέες
εχθροπραξίες, για να ξαναπάρει τα φρούρια της Μακεδονίας που είχε ανακτήσει ο
Βασίλειος. </span><br />
<br />
<span style="color: red;"><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Μάταια όμως επιχείρησε να καταλάβει τη Θεσσαλονίκη. </span></b></span><br />
<br />
<span style="color: red;"><i><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Διευθύνθηκε
έπειτα για λεηλασία προς την Κάτω 'Ελλάδα κι έφτασε ως τον Ισθμό.</span></b></i></span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> 'Ο Βασίλειος
Β' έστειλε στη θέση του Ταρωνίτη ως «<i><b>άρχοντα πάσης Δύσεως</b></i>» τον έμπειρο στρατηγό<span style="color: blue;"><b>
Νικηφόρο Ουρανό</b></span>.</span><br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzFu06WJ2FRhOeEJS2Z91OehAqTXmyfBwwS_Z69UCtfRPRi-AUZauGFMIbdWn5XtlH2W3Nc_zKdE7seZphCISIOjMiRyDpDNbG8N8cfVTsjrke_Ryka9YN2L7ByQaJ0oWOtwtu_Y4zqEEP/s1600/%CE%92%CF%85%CE%B6%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BF+%CE%9D%CE%B9%CE%BA%CE%B7%CF%86%CF%8C%CF%82+%CE%9F%CF%85%CF%81%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="135" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzFu06WJ2FRhOeEJS2Z91OehAqTXmyfBwwS_Z69UCtfRPRi-AUZauGFMIbdWn5XtlH2W3Nc_zKdE7seZphCISIOjMiRyDpDNbG8N8cfVTsjrke_Ryka9YN2L7ByQaJ0oWOtwtu_Y4zqEEP/s320/%CE%92%CF%85%CE%B6%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BF+%CE%9D%CE%B9%CE%BA%CE%B7%CF%86%CF%8C%CF%82+%CE%9F%CF%85%CF%81%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: blue;"><b>Η Μάχη του Σπερχειού.</b></span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"></span></div>
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ο Ουρανός καταδιώκοντας τον εχθρό στρατοπέδευσε στην όχθη του
πλημμυρισμένου Σπερχειού. Ασφαλής πίσω από τα νερά του ποταμού, επισήμανε
πέρασμα και μέσα στη νύχτα, έπεσε πάνω στους κοιμισμένους αντιπάλους του που
στρατοπέδευαν στην άλλη όχθη, τους συνέτριψε και ανάγκασε τον Σαμουήλ με τα υπολείμματα
του στρατού του ν’αποσυρθεί στη Βουλγαρία. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ο Ούρανός γύρισε με όλα τα λάφυρα
και τους αιχμαλώτους και έπειτα από τρεις μήνες έμπαινε στη Βουλγαρία χωρίς να
βρει καμία αντίσταση. </span><br />
<br />
<b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Από το 997 ως το 1001 ο Σαμουήλ δεν φάνηκε πουθενά.</span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Το 1001 ο Σαμουήλ
ξαναπαρουσιάζεται και ο Βασίλειος Β' ξαναγυρίζει για δεύτερη φορά από τη Μέση
Ανατολή κι εφαρμόζοντας μελετημένο σχέδιο τον απωθεί από διάφορες θέσεις της
Μακεδονίας και τελικά την άνοιξη του 1003 τον κατατροπώνει στον Άξιό, κοντά στα
Σκόπια. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ο Σαμουήλ έχασε το μισό κράτος του αυτό ήταν η αρχή του τέλους. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ο
Βασίλειος Β' διέκοψε τον αγώνα και γύρισε στην Κωνσταντινούπολη, για να
παραχειμάσει. Από το 1004 ως το 1014 δεν έχομε πληροφορίες για μεγάλα γεγονότα.
Το 1014 ο Σαμουήλ αποφάσισε να κτυπήσει για τελευταία φορά με τακτική πάλι ενέδρας,
αλλά με μεγάλες δυνάμεις. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div class="MsoNormal">
<i><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Με 15.000 άνδρες
οχύρωσε τη στενή κοιλάδα του Στρυμόνα στο <u>Κλειδί</u>, ανάμεσα στις Σέρρες και στο
Μελένικο, και έστειλε από τα βουνά τον στρατηγό του Δαβίδ Νεστορίτζη να
κτυπήσει τη Θεσσαλονίκη σε αντιπερισπασμό. </span></b></i><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ο διοικητής της όμως Θεοφύλακτος
Βοτανειάτης τον έτρεψε σε φυγή και με λάφυρα και αιχμαλώτους ήλθε κι αύτός στο
Κλειδί. Από το Κλειδί ο στρατηγός Νικηφόρος Ξιφίας παράκαμψε από μονοπάτια το
ψηλό βουνό Βαλαθίστα και βρέθηκε στα νώτα των Βουλγάρων. Στη γενική επίθεση την
29 Ιουλίου 1014 ο Σαμουήλ νικήθηκε και μόλις σώθηκε στο Πρίλαπο (Περλεπέ).</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: red;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><i><b>Μετά τον θάνατο
του Σαμουήλ τον πόλεμο συνέχισε για μερικούς μήνες ο γιός του Γαβριήλ-Ραδομίρ</b></i>. </span></span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ο Βασίλειος Β’ ξεκινώντας από τη Θεσσαλονίκη κτυπά και κυριεύει φρούρια του
άντιπάλου του, όπως τα Βιτώλια, το Πρίλαπο και το <span style="color: red;"><b>Στυπείον </b></span>(<span style="color: red;"><b>Ίστίπ</b></span>) το φθινόπωρο
του 1014 και τα Βοδενά και τα Μογλενά την άνοιξη του 1015. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Το 1015 όμως ο<span style="color: red;"><b>
Ιωάννης Βλαδισλάβος</b></span>, απόγονος της παλιάς βουλγαρικής οικογένειας του βασιλικού
οικου του Πέτρου και του Συμεών, δολοφόνησε τον Γαβριήλ-Ραδομίρ, τη γυναίκα του
και τον γαμπρό του Ιωάννη Βλαδίμηρο και απαλλάχτηκε από τους κληρονόμους της αντίπαλης
οικογένειας των Κομιτοπούλων.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">’Από το 1015-1018
ο Βασίλειος Β' και οι στραγητοί του Δαβίδ ’Αριανίτης και Κωνσταντίνος Διογένης
θα πολεμούν με τον Βλαδισλάβο για τα φρούρια της περιοχής Φλώρινας και
Καστοριάς, ώσπου αυτός νικημένος θα φύγει, για να πολιορκήσει το μακρινό
Δυρράχιο, στην αρχή της πολιορκίας του οποίου θα σκοτωθεί και ο ίδιος πιθανώς.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Όταν έμαθε τον
θάνατο και του Ιωάννη Βλαδισλάβου, ο Βασίλειος Β' ξεκίνησε από την
Κωνσταντινούπολη σε μεγάλη περιοδεία στις χώρες του πολέμου. </span><br />
<br />
<i><span style="color: blue;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Στον δρόμο προς
τις διάφορες πόλεις, όπως στην Άδριανούπολη και στις Σέρρες, έρχονταν Βούλγαροι
διοικητές και του παρέδιναν φρούρια. </span></span></i><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Από τη Στρώμνιτσα πήγε στα Σκόπια, στην
Αχρίδα, στην Πρέσπα, στη Δεάβολη κι έφτασε στο Δυρράχιο. Κι έπειτα
έπιστρέφοντας από την Καστοριά και τα Σέρβια έφτασε στη Θεσσαλονίκη και από ’κεί
κατέβηκε στην Αθήνα. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><b>Παντού έβαζε φρουρές και διόριζε στρατηγούς διοικητές</b>.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Τελευταίο
καταλήφτηκε, υστέρα από αντίσταση, το Σίρμιο στο 1019 από τον στρατηγό
Κωνσταντίνο Διογένη. ’Αφο.Ο το 1019 τελείωσε ο πόλεμος, όλη η περιοχή του κράτους
του Σαμουήλ, από την Άδριατική ως τον Εϋξεινο, οργανώθηκε στρατιωτικά σε θέματα
και έκκλησιαστικά σε έπισκοπές.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Όταν πέθανε ο Βασίλειος Β' στις 15 Δεκεμβρίου
1025, όλη η Βαλκανική ανήκε στο βυζαντινό κράτος, όπως ήταν πριν να εμφανιστούν
σ’αυτήν οι Σλάβοι.</span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOrb4946tOYzQ6SJebk50oZnRtGhnngOROwyX2jFDA_kWXyNnhlxIAO8yywbY41dUDrBm_pIIKRuH0sJgZfbLYjg46Qkm_eeLeX_U5HNOF9tqjavYc_pfwKXdTzfQ1BmGOBBRQK-5U_8cs/s1600/%CE%91%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CE%BD%CE%9F%CF%81%CE%BF%CF%82.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOrb4946tOYzQ6SJebk50oZnRtGhnngOROwyX2jFDA_kWXyNnhlxIAO8yywbY41dUDrBm_pIIKRuH0sJgZfbLYjg46Qkm_eeLeX_U5HNOF9tqjavYc_pfwKXdTzfQ1BmGOBBRQK-5U_8cs/s320/%CE%91%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CE%BD%CE%9F%CF%81%CE%BF%CF%82.gif" width="261" /></a></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">β) Η ίδρυση της
μοναχικής πολιτείας τον Άθω</span></b></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Μέσα στον 10ο
αιώνα ιδρύθηκε στη χερσόνησο του 'Άθω της Χαλκιδικής η μοναχική πολιτεία του
Άθω, που ονομάστηκε αργότερα 'Άγιον 'Όρος και έγινε το κέντρο της 'Ορθοδοξίας.
'Η ιστορία της διαιρείται: α) στην περίοδο των ερημιτών, β) στην περίοδο των
λαυρών, και γ) στην περίοδο των μονών.</span></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">α) <span style="color: blue;"><b>Ερημίτες</b></span>.</span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Στα
χρόνια της Είκονομαχίας είχαν καταφύγει στην ακατοίκητη χερσόνησο του 'Άθω,
έκτός από μεμονωμένους ερημίτες, και διωκόμενοι εικονολάτρες, γιατί μόλις
τέλειωσε η Είκονομαχία εμφανίστηκαν ξαφνικά για πρώτη φορά το 843 αντιπρόσωποι
Αθωνίτες στη Σύνοδο της Θεοδώρας, που αναστήλωσε τις εικόνες. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Τίποτε άλλο δεν
ξέρουμε γι’αυτούς. Η παράδοση διατήρησε το όνομα του Πέτρου του Αθωνίτη, που
στις αρχές του 9ου αιώνα μόνασε σε σπήλαιο του 'Άθω πενήντα χρόνια. Αυτή είναι
η σκοτεινή περίοδος των ερημιτών του ‘Άθω, που φτάνει ως τα μέσα του 9ου αίώνα.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">β) <span style="color: blue;"><b>Λαύρες</b></span>.</span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Στα
μέσα του 9ου αιώνα ερημίτες μιας περιοχής, σκορπισμένοι σε καλύβες και σπήλαια,
συμφωνούν και κτίζουν εκκλησάκι στο κέντρο της, όπου μαζεύονται για λειτουργία
κάθε Κυριακή (Κυριάκόν). Εκλέγουν και έναν προιστάμενο, λειτουργό και δικαστή
(γέροντα). Οι οργανωμένες αυτές <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>περιοχές
λέγονται λαύρες. Τρεις φορές τον χρόνο οι γέροντες όλων των λαυρών μαζεύονται
για κοινά ζητήματα με έναν πρόεδρο (πρώτο). Μαζεύονται στη σπουδαιότερη λαύρα
πάνω στον Ζυγό, την Καθέδρα των Γερόντων, που την άναφέρει σαν «άρχαία»
χρυσόβουλλο του Ρωμανού Λεκαπηνού του 934, γιατί άργότερα, στον 10ο αίώνα, η
Καθέδρα των Γερόντων μεταφέρθηκε πιο μέσα στο ’Όρος, στη Μέση, τις σημερινές
Καρυές. Αυτή είναι η περίοδος των χαλαρά οργανωμένων λαυρών. 'Ο ερημικός βίος
σε καλύβες και σπήλαια εξακολουθεί να υπάρχει παράλληλα ως το τέλος του 9ου
αίώνα και σιγίλλιο του Βασιλείου Α' του 883 έξασφαλίζει σ’αύτούς το άνενόχλητο
και για πρώτη φορά το άπαραβίαστο του ’Όρους ως τόπου ιερού.</span></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">γ) <span style="color: blue;"><b>Μονές</b></span>.</span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Σ’ αυτή
την τρίτη περίοδο δεν έχουμε πια<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>σκορπισμένους
έρημίτες στην περιοχή μιας λαύρας, αλλά στην άρχή 10-15 άτομα, που ζουν μαζί σε
ένα μικρό οίκημα (μονύδριο) βίο κοινοβιακό. Τέτοιο μονύδριο ιδρύθηκε για πρώτη
φορά από τον Ιωάννη Κολοβό έξω από το 'Όρος, στα Σιδηροκαύσια, κοντά στην
'Ιερισσό. ’Έπειτα έγιναν πολλά μονύόρια μέσα στο ’Όρος, που άλλα με τον καιρό
διαλύθηκαν και άλλα έγιναν φυτώρια των μεγάλων μονών άργότερα, όπως του
Ξηροποτάμου, Ζωγράφου, Ίβήρων κ.α.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Στα χρόνια του<span style="color: blue;"><b>
Νικηφόρου Φωκά </b></span>(963-969) κτίστηκε μέσα στο ’Όρος από τον φίλο του <span style="color: blue;"><b>'Άγιο
Αθανάσιο η Μεγάλη Λαύρα</b></span>, μεγάλο κοινόβιο με πολλούς μοναχούς και πολλά κτήρια, αληθινό στρατόπεδο μοναχών, που είχε τον μεγάλο αριθμό ατόμων μίας λαύρας και
τον κοινό βίο ενός μονυδρίου. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Αν και πριν από τη
λαύρα είχαν παρουσιαστεί και οι τρεις μορφές του μοναχισμού, η ερημιτική, η
λαυρεωτική και η κοινοβιακή, η Μεγάλη Λαύρα με το ανθρώπινο πλήθος της, τα
κτηριακά συγκροτήματα της και την αύστηρή οργάνωσή της αρχίζει την περίοδο των
αύστηρά οργανωμένων μεγάλων μονών.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Μετά τη δολοφονία
του Νικηφόρου Φωκά (Δεκέμβριος 969) οι μοναχοί των λαυρών του ’Όρους, που ενοχλήθηκαν από την καινούργια μορφή μοναχικού βίου της Μεγάλης Λαύρας,
παραπονέθηκαν με πρεσβεία στον διάδοχό του Ιωάννη Τσιμισκή και ο Τσιμισκής
έστειλε το 971 στον Άθω τον ήγούμενο της Μονής Στουδίου Ευθύμιο, για να
ρυθμίσει με κανόνες τον μοναχικό βίο του ’Όρους. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Σε μεγάλη Σύναξη όλων των
γερόντων στις Καρυές συμφωνήθηκε το Α' Τυπικό του Άθω, <b>ο πρώτος καταστατικός
χάρτης του ’Όρους</b>, το ιδρυτικό αυτό της μοναχικής πολιτείας, έγγραφο με τη
γιγαντιαία κόκκινη υπογραφή του Τσιμισκή, που σήμερα το φυλάγουν στο Αρχείο της
Ίεράς Κοινότητος στις Καρυές και σπάνια το δείχνουν έχει τρία μέτρα μήκος και
είναι γνωστό ως «Τράγος», γιατί είναι γραμμένο σε συγκολλημένα κομμάτια
τραγίσιου δέρματος. Το τυπικό αυτό άναγνωρίζει τον Άθω ως άνεξάρτητη μοναχική
πολιτεία με κελιά, λαύρες και μονές.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">γ) Νέοι αγώνες
εναντίον των εξωτερικών εχθρών</span></b></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Μετά τον θάνατο
του<span style="color: blue;"><b> Βασιλείου Β</b></span>' επικράτησε για αρκετά χρόνια ηρεμία στη Βαλκανική. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="color: red;">Το 1040
όμως ο βουλγαρικός λαός</span> δυσαρεστημένος, γιατί είχε αναγκαστεί από τον
πρωθυπουργό Ιωάννη Όρφανοτρόφο να πληρώνει τους φόρους του σε χρήμα και όχι σε
προιόντα, όπως είχε ορίσει ο Βασίλειος Β', και γιατί ο ίδιος Όρφανοτρόφος είχε
διορίσει Ελληνα αρχιεπίσκοπο Αχρίδας στη θέση του Σλάβου Ιωάννη, που είχε
πεθάνει το 1037, </span><br />
<span style="color: red;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">επαναστάτησε με αρχηγό τον Πέτρο Δελεάνο, <u><b>που
παρουσιαζόταν σαν έγγονός του Σαμουήλ</b></u>. </span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">'Ο Δελεάνος κατέλαβε το Δυρράχιο,
κατέβηκε στη Θεσσαλία και κυρίευσε τη Δημητριάδα κοντά στον Βόλο.</span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ο Μιχαήλ Δ'
ξεκίνησε, παρά την επιληψία του, εναντίον του και τον βοήθησαν συγγενείς του
Σαμουήλ που δεν άναγνώριζαν ως τσάρο τον Δελεάνο. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Έτσι η βουλγαρική επανάσταση
έσβησε το επόμενο έτος γρηγορότερα απ’ ό,τι φαινόταν, χάρη στη ρήξη των αρχηγών
της, αλλά η ύπαιθρος της Θεσσαλονίκης έπαθε καταστροφές και λεηλασίες από τους
Βουλγάρους.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: #274e13;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ύστερα από 40
χρόνια νέοι εχθροί, οι <b>Νορμανδοί</b>, με δύο αλλεπάλληλους πολέμους υπό τον Ροβέρτο
Γυισκάρδο και κατόπιν τον γιό του Βοημούνδο <b>απειλούν </b>το βυζαντινό κράτος και
ειδικά τη <b>Μακεδονία</b>.</span></span></i><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ο</span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> <i><b>πρώτος νορμανδικός πόλεμος</b></i></span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><i><b></b></i> (1081-1084), υστερ’ από πολλές
φάσεις μέσα στην ελληνική χερσόνησο, έληξε με την ήττα των Νορμανδών στο
Λυκοστόμιο των Τεμπών, αλλά ταλαιπώρησε την Ήπειρο, τη Μακεδονία και τη
Θεσσαλία.</span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Ύστερ’ από 23 χρόνια, τον 'Οκτώβριο του 1107, ο Βοημούνδος αποβιβάζεται
στην Αύλώνα, αλλά την άνοιξη του 1108 ο Αλέξιος Α' ξεκινώντας από τη
Θεσσαλονίκη εναντίον του δεν <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>του έδωσε
ευκαιρία για μάχη. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Τον πολιόρκησε στο Δυρράχιο και τον ανάγκασε με την πείνα να
υπογράψει το 1108 ειρήνη με πολύ βαρείς γι’αύτόν όρους.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><b>Ο κίνδυνος των
Νορμανδών παρουσιάζεται απειλητικότερος, όταν ο βασιλιάς Γουλιέλμος Β'
(1166-1189</b>), ακολουθώντας τα σχέδια του Ροβέρτου Γυισκάρδου και του Βοημούνδου<b>
προσέβαλε με 200 πλοία και 80.000 άνδρες τον Μάη του 1185 το Δυρράχιο,</b> που το
παρέδωσε ο διοικητής του Ιωάννης Βρανάς, γιατί δεν μπορούσε να το υπερασπίσει. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Από
το Δυρράχιο ο στρατός βάδισε προς τη Θεσσαλονίκη κι έφτασε σ’αύτήν την 6η
Αύγουστου. 'Ο στόλος, αφού<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στον δρόμο κατέλαβε την Κέρκυρα, την
Κεφαλλονιά και τη Ζάκυνθο, παρέπλευσε την Πελοπόννησο κι έφτασε στη Θεσσαλονίκη
στις 25 Αύγούστου.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Την επομένη
άρχισε την πολιορκία της από ξηρά και θάλασσα.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Οι προσπάθειες
του εχθρού συγκεντρώθηκαν στο νότιο τμήμα του ανατολικού τείχους, όπου το
επίπεδο έδαφος εύνοούσε τη χρήση των πολιορκητικών του μηχανών.</span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Η μεγάλη
μάλιστα πετροβόλος μηχανή έκαμε εκεί και το πρώτο ρήγμα μέσα από το όποιο
πέρασαν οι Νορμανδοί την ένατη μέρα. Στις οδομαχίες ανδραγάθησαν πολλοί και
πολλοί βρήκαν τον θάνατο. Ακολούθησαν σφαγές (7.000 ύπολογίζονται οι νεκροί),
αιχμαλωσίες και λεηλασίες (Σάββατο 24 Αύγούστου).</span><br />
<u><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Λεηλατήθηκε και το χρυσό
κιβώριο του 'Αγίου Δημητρίου.</span></u></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Κατόπιν άφησαν
φρουρά στην έρημη σχεδόν Θεσσαλονίκη και, αφού<span style="mso-spacerun: yes;">
</span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>κατέλαβαν τις Σέρρες, τράβηξαν
προς την Κωνσταντινούπολη, τον τελικό σκοπό τους, αλλά τους αντιμετώπισε ο
στρατηγός Αλέξιος Βρανάς πρώτα στο Δημητρίτσι Σερρών και έπειτα στη Μοσυνόπολη
βόρεια της Κομοτηνής, τους συνέτριψε και έπιασε 4.000 αιχμαλώτους. </span><br />
<u><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Οι Νορμανδοί
αποχώρησαν και άδειασαν τη Θεσσαλονίκη, το Δυρράχιο και την Κέρκυρα.</span></u></div>
<div class="MsoNormal">
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="color: blue;"><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">4.<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Φραγκοκρατία (1204-1261)</span></b></span></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><br /></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">1.<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Ακολουθεί η κατάλυση του βυζαντινού
κράτους από τους Φράγκους (1204). </span></b><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Η Θεσσαλονίκη και μέγα μέρος της Μακεδονίας
παραχωρείται στον Βονιφάτιο τον Μονφερρατικό, ο όποιος και ήλθε να εγκατασταθεί
σ’αύτήν και να στεφθει βασιλιάς στις αρχές του 1205.</span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Όργάνωσε έπειτα τη
διοίκηση της έπικράτειάς του, που περιλάμβανε τη σημερινή κεντρική και ανατολική
Μακεδονία κι ένα μέρος της Θράκης ως τη Μοσυνόπολη βόρεια της
Κομοτινής. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Όργάνωσε και τη Λατινική Εκκλησία. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><u>Η 'Αγία Σοφία Θεσσαλονίκης έγινε
μητροπολιτικός ναός των Λατίνων</u>, σαν αντίστοιχος της 'Αγίας Σοφίας της
Κωνσταντινουπόλεως, και πρώτος Λατίνος αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης έγινε ο
Νιβελόν Ντε Σεριζύ, άλλοτε επίσκοπος της Σουασσόν της Γαλλίας, ο όποιος πέθανε
στις 13 Σεπτεμβρίου 1207 και τον διαδέχτηκαν άλλοι δύο.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Συμφωνήθηκε από τους
Σταυροφόρους ο Βονιφάτιος ν’άναλάβει την αρχηγία του στρατού, που θα κυρίευε
και θα μοίραζε την Κάτω Ελλάδα στους Φράγκους ευγενείς, που με το Συμφωνητικό
της Διανομής είχαν πάρει φέουδα σ’αυτήν, αλλά μόνοι τους δεν μπορούσαν να τα
κατακτήσουν.</span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><i><b> Μάζεψε λοιπόν κοντά του Λομβαρδούς, Γάλλους, Γερμανούς εύγενείς, ακόμα
και Βυζαντινούς, όπως ήταν ο Μιχαήλ <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Άγγελος
Δούκας, που αργότερα ίδρυσε το δεσποτάτο της Ηπείρου.</b></i> </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Άφησε λοιπόν στη
Θεσσαλονίκη αντιβασιλεία με τη σύζυγό του Μαργαρίτα-Μαρία την Ούγγρική και
ξεκίνησε για την Κάτω 'Ελλάδα.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Κατά τη διάρκεια
της απουσίας του ο Βλάχος στρατηγός Σισμάν του τσάρου των Βλαχοβουλγάρων
<span style="color: red;"><b>Ίωαννίτζη</b></span>, διοικητής του φρουρίου Πρόσακον, ήλθε σε συνεννοήσεις με τους
Θεσσαλονικείς, τους έπεισε να επαναστατήσουν μαζί με τους Θρακιώτες και ο ίδιος
πέτυχε να μπει με χιλιάδες Κουμάνους στη Θεσσαλονίκη και να πολιορκήσει τη
φρουρά και την αντιβασίλισσα στην ακρόπολη. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">'Ο Βονιφάτιος όμως πρόφτασε με
γρήγορη πορεία να έλθει στη Θεσσαλονίκη, να ελευθερώσει τους δικούς του, που
πολιορκούνταν στην ακρόπολη, και ν’άναλάβει την άμυνα της πόλης. </span><br />
<br />
<span style="color: red;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Οι Βούλγαροι
δεν μπόρεσαν να την καταλάβουν και ξεχύθηκαν ερημώνοντας την ύπαιθρο ως τη
Βέροια. </span></span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Οι Κουμάνοι με τις ζέστες του Μάη 1205 γύρισαν στον τόπο τους αφήνοντας
ακάλυπτο από τα ανατολικά τον <span style="color: red;"><b>Ίωαννίτζη</b></span>, που αναγκάστηκε να επιστρέψει κι αυτός
στη χώρα του ακολουθώντας την κοιλάδα του 'Έβρου.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Το καλοκαίρι του
1207 ο Λατίνος αυτοκράτορας 'Ερρίκος, που διαδέχτηκε τον Βαλδουίνο, εισέβαλε
στο κράτος του Ίωαννίτζη και ο Βονιφάτιος, που είχε και αύτός λογαριασμούς με
τους Βουλγάρους, έτρεξε να τον βοηθήσει. 'Έπεσε όμως σε ενέδρα στην περιοχή της
Ροδόπης και το κεφάλι του στάλθηκε τον Σεπτέμβριο 1207 στον Ίωαννίτζη.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ήταν ευκαιρία τώρα
για τον <span style="color: red;"><b>Ίωαννίτζη </b></span>να κατακτήσει το βασίλειο της Θεσσαλονίκης. </span><br />
<br />
<span style="color: red;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ηλθε λοιπόν και
πολιόρκησε την πόλη το φθινόπωρο του 1207, αλλά τον <b>Οκτώβριο </b>του 1207 <b>βρέθηκε
νεκρός</b> στο στρατόπεδό του ανατολικά της Θεσσαλονίκης.</span></span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> 'Ελληνικές πηγές λέγουν
ότι πέθανε από πνευμονία, λατινικές ότι δολοφονήθηκε από τον Κουμάνο στρατηγό
του Μαναστρά, ερωμένο της Κουμάνας συζύγου του. </span><br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifu0ZJ7elZDmw8wrEDaDMQFEA3BFaidZkbzqjfhgOiR1GLhfbmQeAOEgAgRQV_lOvcRCHYrwYUlbltoIjTmhCuuuauTYem5jlseBzb4TOQavb7PofWKvuyQyBLnWEQLu5xaukX32x4Xgyy/s1600/%CE%91%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82+%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%AE%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%82+%CE%A3%CE%BA%CF%85%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifu0ZJ7elZDmw8wrEDaDMQFEA3BFaidZkbzqjfhgOiR1GLhfbmQeAOEgAgRQV_lOvcRCHYrwYUlbltoIjTmhCuuuauTYem5jlseBzb4TOQavb7PofWKvuyQyBLnWEQLu5xaukX32x4Xgyy/s320/%CE%91%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82+%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%AE%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%82+%CE%A3%CE%BA%CF%85%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%82.jpg" width="212" /></a><span style="color: blue;"><i><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Η λαική παράδοση απέδωσε τον
θάνατό του στον Αγιο Δημήτριο. </span></b></i></span><br />
<br />
<i><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="color: blue;"><b>Γι’ αυτό ακόμα σήμερα υπάρχουν φορητές
εικόνες, που είκονίζουν τον Αγιο έφιππο να λογχίζει πεσμένο εχθρό (με την
επιγραφή «ο</b></span> <span style="color: red;"><b>Σκυλογιάννης</b></span>»).</span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Τον Βονιφάτιο
διαδέχτηκε ο ανήλικος γιός του Δημήτριος (τον επιτρόπευε η Ούγγροελληνίδα
μητέρα του ΜαργαρίταΜαρία), ο όποιος τελικά, υστέρα από πολλές αναταραχές
στέφθηκε βασιλιάς της Θεσσαλονίκης στις 6 Ίανουαρίου 1209. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Το βασίλειό του όμως
το διέλυσε ο δεσπότης της Ηπείρου Θεόδωρος Δούκας Άγγελος, ο όποιος ανεβαίνοντας
από τη Νότια Ελλάδα κυριεύει τα φρούρια της Μακεδονίας το ένα μετά το άλλο, το
Κάστρο του Πλαταμώνα, το Πρόσακο στην κοιλάδα του Άξιού, την Καστοριά, τα
Γρεβενά, τη Βέροια, τις Σέρρες, τα Σέρβια. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Έτσι γύρω στα 1223 ο Θεόδωρος
κατέχει τις ελληνικές χώρες από τη Ναύπακτο και την 'Υπάτη ως το Δυρράχιο και
τις Σέρρες. Επίσης και πέρα από την Αχρίδα κατέχει τη Δίβρα, το Πρίλαπο και την
Πελαγονία.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Έχοντας ο
Θεόδωρος μέσα σε κλοιό τη Θεσσαλονίκη εκαμνε εναντίον της όλο το 1222
δοκιμαστικές επιθέσεις και στις αρχές του 1223 την πολιόρκησε κανονικά. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Η
φρουρά, που πολιορκούνταν επί μήνες, αφού<span style="mso-spacerun: yes;">
</span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>έχασε κάθε ελπίδα βοήθειας απ’
έξω, εξασθενημένη, παραδόθηκε μεταξύ 1 Όκτωβρίου και 31 Δεκεμβρίου 1224.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="color: blue;"><i><b>Η Κωνσταντινούπολη δεν είχε ούτε αυτοκράτορα
ούτε ικανό υπερασπιστή</b></i></span>, γιατί στις αρχές του 1228 είχε πεθάνει στην Πελοπόννησο
πηγαίνοντας στη Ρώμη ο Φράγκος αυτοκράτορας Ροβέρτος Κουρτενέ, αφήνοντας ως
διάδοχο τον αδελφό του Βαλδουίνο έντεκα χρόνων.</span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Σε λίγο πέθανε και η αντιβασίλισσα
χήρα του Μαρία. </span><br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihssFefPUwMsJolqNTQjTHXtBsf-QPWazEsIop40Ch1SE7hqf8HkI8uKe39O0hTLZ_HWkLSF17FClrQ-iJdQZ2VZo_Y_N0sVl4Xg8u14bU9BK_sh84_WcCuZAVj1ig4TMnLcPv_acOkyrz/s1600/%CE%A4%CF%83%CE%AC%CF%81%CE%BF%CF%82%CE%91%CF%83%CE%AC%CE%BD%CE%99%CE%99.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihssFefPUwMsJolqNTQjTHXtBsf-QPWazEsIop40Ch1SE7hqf8HkI8uKe39O0hTLZ_HWkLSF17FClrQ-iJdQZ2VZo_Y_N0sVl4Xg8u14bU9BK_sh84_WcCuZAVj1ig4TMnLcPv_acOkyrz/s200/%CE%A4%CF%83%CE%AC%CF%81%CE%BF%CF%82%CE%91%CF%83%CE%AC%CE%BD%CE%99%CE%99.jpg" width="133" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: red;"><b>ο Βούλγαρος Τσάρος Ασάν</b></span></td></tr>
</tbody></table>
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ξεκινώντας ο Θεόδωρος την άνοιξη του 1230 από τη Θεσσαλονίκη
για την Κωνσταντινούπολη και φτάνοντας στην Άδριανούπολη, για να εξασφαλίσει τα
νώτα του από τον <span style="color: red;"><b>Ασάν</b></span>, προς τον όποιο, αν και σύμμαχος, δεν είχε εμπιστοσύνη,
άντι να συνεχίσει την πορεία του προς την πρωτεύουσα, γύρισε προς Β και μπήκε από
την κοιλάδα του 'Έβρου στη Βουλγαρία. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Στην <b>Κλοκοτνίτσα</b>, μεταξύ Άδριανουπόλεως
και Φιλιππουπόλεως, όπου έγινε η σύγκρουση τον Απρίλιο του 1230, οι Βούλγαροι
πολέμησαν με αγανάκτηση προδομένων συμμάχων. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">'Ο στρατός του Θεοδώρου
καταστράφηκε και <u>ο ίδιος πιάστηκε αιχμάλωτος. </u></span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ο Άσάν στην αρχή φέρθηκε με επιείκεια και σ’αύτόν και στους στρατιώτες του, αλλ’ άργότερα τον τύφλωσε και
τον κράτησε σε αιχμαλωσία επτά χρόνια.</span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ο Άσάν με γρήγορη προέλαση κατέλαβε όλα
τα μακεδονικά οχυρά του Θεοδώρου και η κυριαρχία του έφτασε ως τις ακτές της
Αλβανίας. </span><br />
<i><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Στην Κλοκοτνίτσα ούσιαστικά πέθανε το βασίλειο της Θεσσαλονίκης.</span></b></i></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">2.<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Μετά την <b>Κλοκοτνίτσα </b>βασίλειο της
Θεσσαλονίκης ανεξάρτητο, όπως πριν, δεν υπήρχε πιά. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ο μικρότερος αδελφός του
Θεοδώρου Μανουήλ, που γλύτωσε από την Κλοκοτνίτσα, κατέφυγε στη Θεσσαλονίκη,
όπου ανακηρύχτηκε βασιλιάς. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Και ο <span style="color: red;"><b>Ασάν </b></span>το
ανέχθηκε, επειδή ήταν γαμπρός του στην κόρη του Μαρία Μπελοσλάβα. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Δεσπότης στη
Θεσσαλία πριν από το 1230 ο Μανουήλ κυβέρνησε τώρα το ακόμα λεγόμενο <b>βασίλειο
της Θεσσαλονίκης επτά χρόνια (1230-1237</b>) ως αυτοκράτορας <u><i><span style="color: red;"><b>υπογράφοντας με
κόκκινη μελάνη, </b></span></i></u>αλλά κυβέρνησε σε πολύ μικρότερη έκταση από την παλιά του
περιοχή.</span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Διόρισε βέβαια και κυβερνήτες (δούκες) και ξέρουμε ονόματα τους, τον
Κωνσταντίνο Πηγωνίτη στην Πελαγονία και τον Αλέξιο Πηγωνίτη και Γεώργιο
Άπόκαυκο στη Θεσσαλονίκη (έχομε μάλιστα και επιγραφή του στο δυτικό τείχος της
πόλης), αλλά πάντα βρισκόταν κάτω από την κηδεμονία του iσχυρού πεθερού του <span style="color: red;"><b>Ασάν</b></span>.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Δύσκολη ήταν και
η εξωτερική πολιτική του Μανουήλ.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Θέλησε να απαλλαγεί
από την κηδεμονία του πεθερού του ’Ασάν, που για να μειώσει την επιρροή των
μητροπολιτών του Θεοδώρου είχε ύποτάξει τη μητρόπολη Θεσσαλονίκης στο
Πατριαρχείο Τυρνόβου, διώχνοντας τον μητροπολίτη της Ιωσήφ και βάζοντας δικό
του, τον Μιχαήλ Πράτανο. ’Αρχές του 1232 έγραψε ο Μανουήλ στον πατριάρχη
Νίκαιας Γερμανό ζητώντας συμφιλίωση και αναγνώρισή του από πατριαρχική σύνοδο η
από πατριαρχικό έξαρχο. Έτσι έγινε πανηγυρικά δεκτός στη Θεσσαλονίκη ο
επίσκοπος Άγκυρας Χριστόφορος, εκλεγμένος την 6η Μαρτίου 1232 από σύνοδο στη
Νίκαια, ως πατριαρχικός έξαρχος. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Έγινε σύνοδος
όλης της δυτικής ελληνικής ιεραρχίας. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Όλες οι παλιές αξιώσεις
για εκκλησιαστική ανεξαρτησία ανακλήθηκαν και τέλειωσε στη Θεσσαλονίκη το
σχίσμα, που επί οκτώ χρόνια χώριζε την 'Ορθόδοξο Εκκλησία. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Η πολιτική σημασία
του πράγματος ήταν ότι ο ηγεμόνας της Νίκαιας αναγνωρίστηκε ως ο μόνος
βυζαντινός αυτοκράτορας.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Στα 1237 ο <span style="color: red;"><b>Ασάν</b></span>,
που χήρεψε, πήρε από σφοδρό έρωτα γυναίκα την κόρη του Θεοδώρου, την ωραία
Ειρήνη. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Τότε ελευθέρωσε τον τυφλό πεθερό του και του έδωσε την άδεια και
συνοδεία να ξαναπάρει τη Θεσσαλονίκη και όσες μπορέσει από τις παλιές κτήσεις
του. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><i>Ο Θεόδωρος μπήκε μεταμφιεσμένος στη Θεσσαλονίκη και με τη βοήθεια φίλων
του εκθρόνισε τον Μανουήλ Α' και τον εξόρισε στην Αττάλεια της Μ. Άσίας, ενώ τη
σύζυγό του Μαρία Μπελοσλάβα την έστειλε πίσω στον πατέρα της Άσάν.</i> </span><br />
<br />
<i><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ο ίδιος δεν
φόρεσε το στέμμα, αλλά έκανε<u> βασιλιά χωρίς στέψη </u>τον γιό του Ιωάννη. </span></b></i><br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicKdxHefqWGJmvEsScxYh9UgcjUqfwvZu6E0ozB8DC7y0GGHa2IHZKjIX065KpzZQR54o5yo_4MI7H2PdbyJHNdFNUC9_vU4M-7JvrEJ-NTfg4H0XymGfH7TXPYKwA7yXFkeNSt-19K5zW/s1600/%CE%92%CF%85%CE%B6%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BF+%CE%99%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%82+%CE%92%CE%B1%CF%84%CE%AC%CF%84%CE%B6%CE%B7%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicKdxHefqWGJmvEsScxYh9UgcjUqfwvZu6E0ozB8DC7y0GGHa2IHZKjIX065KpzZQR54o5yo_4MI7H2PdbyJHNdFNUC9_vU4M-7JvrEJ-NTfg4H0XymGfH7TXPYKwA7yXFkeNSt-19K5zW/s200/%CE%92%CF%85%CE%B6%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BF+%CE%99%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%82+%CE%92%CE%B1%CF%84%CE%AC%CF%84%CE%B6%CE%B7%CF%82.jpg" width="151" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="color: blue;"><b>Ο Ιωάννης Γ' Δούκας Βατάτζης,</b></span></span></td></tr>
</tbody></table>
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Αυτός θα
βασίλευε και έκεινος θα κυβερνούσε, υποψήφιοι και οι δυό τους για τον θρόνο του
Βυζαντίου, στον όποιο καθόταν ο Βαλδουίνος της Φλάνδρας. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Στα 1242 ο Ιωάννης
παραιτήθηκε από τον τίτλο του αύτοκράτορα και ως δεσπότης πια<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>έδωσε όρκο υποτέλειας στον αυτοκράτορα της
Νίκαιας <span style="color: blue;"><b>Ιωάννη Γ' Δούκα Βατάτζη,</b></span> που έμεινε μόνος διεκδικητής του βυζαντινού
θρόνου. Το 1244 πέθανε ο Ιωάννης Αγγελος και τον διαδέχτηκε ο άδελφός του
Δημήτριος.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Από τον Βατάτζη
ζητήθηκε η επικύρωση του διορισμού του Δημητρίου ως δεσπότη και αύτός τον επικύρωσε
ευχαριστημένος από την αναγνώριση. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Την πολιτική του Δημητρίου, όπως
προηγουμένως του Ιωάννη, θα τη διηύθυνε πάλι ο πατέρας του Θεόδωρος. Ο
Δημήτριος όμως με τις ατασθαλίες του και την αφόρητη γενικά διαγωγή του ερέθισε
την κοινή γνώμη. Και από αυτή την κατάσταση επωφελήθηκε ο αυτοκράτορας, που το
καλοκαίρι του 1246 περιόδευε τις κτήσεις του στη Θράκη. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Στον Έβρο έμαθε
τον θάνατο του γιού και<span style="color: red;"> διαδόχου του Ασάν <b>Καλιμάν </b>Α',</span> που τον είχε διαδεχτεί ο
<span style="color: red;">νεαρός Μιχαήλ, γιός του Ασάν</span> και της <span style="color: blue;">ωραίας Ειρήνης του Θεοδώρου</span>. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ήταν
εύκαιρία να αποσπάσει μερικά εδάφη, από αυτά που είχαν πάρει από τους Φράγκους
ο Θεόδωρος και ο ’Ασάν. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Βάδισε λοιπόν
μέσω Καβάλας προς Φιλίππους και κτύπησε τις βουλγαροκρατούμενες Σέρρες, που ο
φρούραρχός τους Δραγωτάς τις παρέδωσε εύκολα. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Σε τρεις μήνες είχε καταλάβει όλη
την περιοχή βόρεια των Σερρών ως το Κουστεντίλ και πιο ανατολικά ως τον
Στενήμαχο. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Γυρνώντας βορειοδυτικά κατέλαβε τα Σκόπια και έπειτα διευθυνόμενος
προς Ν από τα Βελεσά και το Πρίλαπο κατέλαβε την Πελαγονία (Βιτώλια) και ήλθε
στην κοιλάδα του ’ Αξιου κυριεύοντας το οχυρό Πρόσακο.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Κατά τα τέλη
Νοεμβρίου του 1246 ο Βατάτζης πλησίασε με τον στρατό του τη Θεσσαλονίκη και
ζήτησε να βγει ο Δημήτριος σαν υποτελής να τον προϋπαντήσει, αλλά αυτός
φοβήθηκε. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ο Βατάτζης πλησίασε πιο πολύ στα τείχη και ζήτησε ανεφοδιασμό του
στρατού του, αλλά δεν πήρε απάντηση. 'Ετοιμαζόταν για πολιορκία, όταν σε λίγες
μέρες σε μια άψιμαχία μια μικρή πόρτα στο θαλασσινό τείχος βρέθηκε ανοικτή και
ο στρατός του μπήκε στην πόλη. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="color: blue;">Ο Βατάτζης έγινε ανέλπιστα κύριος της
Θεσσαλονίκης.</span> </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ο Δημήτριος κατέφυγε στην ακρόπολη. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Εγγύηση για τη ζωή του πήρε από
τον Βατάτζη η αδελφή του Ειρήνη, η χήρα του Άσάν και κόρη του Θεοδώρου. Ετσι παραδόθηκε και φυλακίστηκε ο Δημήτριος στο φρούριο των Λεντιανών της
Μ. Άσίας. </span><br />
<br />
<i><span style="color: blue;"><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Η Μακεδονία έγινε πια<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>μέρος
της επικρατείας της αυτοκρατορίας της Νικαίας.</span></b></span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbXy496Z5DoJPgLwER5QUS91T5nINEenT-_SF36_mdPUY1ty86rb7uTEZTZ_-Ufh2cfNQ40OEk4tR7HqLXM3SI2yQlOhCId7m0R_xtMjBGcl07wFahdG4XrRzUjSxxQvi2FM194ucZXmvK/s1600/%CE%92%CF%85%CE%B6%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BF+%CE%98%CE%B5%CF%8C%CE%B4%CF%89%CF%81%CE%BF%CF%82+%CE%99%CE%99+%CE%9B%CE%AC%CF%83%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%B7%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbXy496Z5DoJPgLwER5QUS91T5nINEenT-_SF36_mdPUY1ty86rb7uTEZTZ_-Ufh2cfNQ40OEk4tR7HqLXM3SI2yQlOhCId7m0R_xtMjBGcl07wFahdG4XrRzUjSxxQvi2FM194ucZXmvK/s200/%CE%92%CF%85%CE%B6%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BF+%CE%98%CE%B5%CF%8C%CE%B4%CF%89%CF%81%CE%BF%CF%82+%CE%99%CE%99+%CE%9B%CE%AC%CF%83%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%B7%CF%82.jpg" width="153" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="color: blue;"><b>Θεόδωρος Β' Λάσκαρης</b></span></span></td></tr>
</tbody></table>
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">3.<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Τον Βατάτζη διαδέχτηκε ο γιός του
<span style="color: blue;"><b>Θεόδωρος Β' Λάσκαρης</b></span>, που στέφθηκε αυτοκράτορας τα Χριστούγεννα του 1254. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Τον
θάνατο του ισχυρού Βατάτζη θέλησε να εκμεταλλευτεί <span style="color: red;">ο τσάρος των Βουλγάρων
Μιχαήλ Α' Άσάν</span> (1246-1257), <span style="color: blue;">εγγονός του Θεοδώρου από την κόρη του Ειρήνη,</span> που
τον Ιανουάριο του 1255 πέρασε τον Εβρο και κατέλαβε ανεμπόδιστα τη χώρα
ως τον Άξιο και ως τα βουνά της Αλβανίας.</span></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ο Θεόδωρος Β'
Λάσκαρης πέρασε αμέσως στη Θράκη, τσάκισε στο Ρούπελ τις δυνάμεις του διοικητή
των Σερρών Δραγωτά, που είχε παρασπονδήσει και πολιορκούσε το <b>Μελένικο</b>, και
κατόπιν με βάση τη Θεσσαλονίκη και το στρατόπεδό του στην Εδεσσα εκκαθάριζε
επί ένα χρόνο τα βουλγαροκρατούμενα μέρη της Μακεδονίας ως την Αλβανία. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Αφού<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>διαχείμασε στο Νυμφαίο, την άνοιξη του 1256
ξαναήλθε και τον Μάη υποχρέωσε τον Μιχαήλ Άσάν να υπογράψει συνθήκη στον ποταμό
’Εργίνη της Ανατολικής Θράκης και να επιστρέψει όλα τα εδάφη που είχε
καταλάβει.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">‘Ο Λάσκαρης
διόρισε κυβερνήτες στις ελευθερωμένες επαρχίες και γενικό διοικητή τους,
μονοστράτηγο της Δύσης, τον ιστορικό Γεώργιο Άκροπολίτη. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Στις 23
’Οκτωβρίου 1256 ο Θεόδωρος Λάσκαρης έφυγε για τη Βιθυνία, οπου κάτι γινόταν με
τους Τούρκους.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Τον Δεκέμβριο του
1256 ο Άκροπολίτης από τη Θεσσαλονίκη ξεκίνησε για περιοδεία στην περιοχή του,
στη Βέροια, στα Σέρβια, από κεί στην Καστοριά, Αχρίδα, Έλβασάν και στο
Δυρράχιο, όπου τον υποδέχονταν οι τοπικοί διοικητές. ’</span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Επιστρέφοντας μεσ’ από την
Κρόια πάνω από τα χιονισμένα βουνά της Αλβανίας έφτασε τον Φεβρουάριο του 1257,
μετά τρεις μήνες, στο Πριλαπο και από ’κεί στην Πελαγονία και στη Θεσσαλονίκη.
Στην Πελαγονία έμαθε ότι πίσω του είχε ξεσπάσει έπανάσταση των Αλβανών με την υποκίνηση
του Μιχαήλ της Ηπείρου και την υποστήριξη των Σέρβων.</span></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">'Ο Μιχαήλ της
Ηπείρου και οι σύμμαχοί του κατέλαβαν τη Βέροια και την Καστοριά και
πολιόρκησαν τον Άκροπολίτη στο Πρίλαπο, ο όποιος ζήτησε βοήθεια από τη Νίκαια.</span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Το καλοκαίρι του 1257 στάλθηκε ο Μιχαήλ Παλαιολόγος με λίγες δυνάμεις, που
ενώθηκαν με τις άντίστοιχες της Θεσσαλονίκης, αλλά αυτές <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>δεν έφταναν ούτε τη Βέροια να πάρουν ούτε τον
δρόμο προς το Πρίλαπο να ανοίξουν. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Τελικά ο Μιχαήλ της Ηπείρου κατέλαβε το
Πρίλαπο με προδοσία. Ακόμα πριν από την άλωση πολλοί διοικητές οχυρών είχαν
παραδοθεί και είχαν μπει στην υπηρεσία του Μιχαήλ της Ηπείρου που κατέλαβε το
μεγαλύτερο μέρος της Δυτικής Μακεδονίας. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Στη Μακεδονία δεν είχαν μείνει
δυνάμεις να σταματήσουν τον στρατό του δεσποτάτου. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Τα πράγματα έδειχναν ότι η
μακρινή Νίκαια δεν μπορούσε να κρατήσει τη Μακεδονία, ιδίως όταν τον Αύγουστο
του 1258 πέθανε ο Θεόδωρος Β' Λάσκαρης αφήνοντας τον θρόνο στον ανήλικο γιό του
Ιωάννη Δ' Λάσκαρη (1258-1259). </span><br />
<br />
<span style="color: blue;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ανήσυχοι για την κατάσταση στη Μακεδονία λαός
και στρατός στη Νίκαια, στο τέλος του 1258, επέβαλαν τον Μιχαήλ Παλαιολόγο ως αυτοκράτορα
τους.</span></span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Ακολουθούν συγκρούσεις με το δεσποτάτο της Ηπείρου, οι όποιες λήγουν με
την περιλάλητη μάχη της Πελαγονίας στα 1259, κατά την οποία ηττήθηκε ο στρατός
του δεσποτάτου και των Φράγκων συμμάχων του. Η μάχη αυτή ορθά θεωρείται
πρόλογος της ανακαταλήψεως της Κωνσταντινουπόλεως. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ύστερα από αύτήν τα<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>μακεδονικά οχυρά και η ορεινή περιοχή από την
'Έδεσσα ως το Δυρράχιο θα γίνουν έδαφος της βυζαντινής αυτοκρατορίας, που θα
παλινορθωθεί με την άνακατάληψη της Κωνσταντινουπόλεως στις 25 Ιουλίου 1261.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue;"><b><br /></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue;"><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjn6OoE-ALYLCuoy5i0Zobblu6seFjvBvdHbMgV4gwkAf26eB4dzeaNKwE5yjb0b0lJSpgYpffWDpXVyG_3vivW0Pvi8tfBVuKL4h8A3uVeZzb2YfR1sXIe-IozXFN9OaAYJJ5alhkCm63n/s1600/%CE%92%CF%85%CE%B6%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BF+%CE%AD%CE%BC%CE%B2%CE%BB%CE%B7%CE%BC%CE%B1+%CE%A0%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%B9%CE%BF%CE%BB%CF%8C%CE%B3%CF%89%CE%BD.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjn6OoE-ALYLCuoy5i0Zobblu6seFjvBvdHbMgV4gwkAf26eB4dzeaNKwE5yjb0b0lJSpgYpffWDpXVyG_3vivW0Pvi8tfBVuKL4h8A3uVeZzb2YfR1sXIe-IozXFN9OaAYJJ5alhkCm63n/s320/%CE%92%CF%85%CE%B6%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BF+%CE%AD%CE%BC%CE%B2%CE%BB%CE%B7%CE%BC%CE%B1+%CE%A0%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%B9%CE%BF%CE%BB%CF%8C%CE%B3%CF%89%CE%BD.jpg" width="242" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: blue;"><span style="font-size: x-small;"><i><b>Ο δικέφαλος αετός,<br /> έμβλημα της Δυναστείας των Παλαιολόγων και της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας,<br /> με το μονόγραμμα των Παλαιολόγων στο κέντρο</b></i></span></span></td></tr>
</tbody></table>
</span></b></span><br />
<span style="color: blue;"><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">5.<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>'Υστεροβυζαντινή περίοδος η εποχή των
Παλαιολόγων (1261-1453)</span></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5e-X-NXGWTb771phejryQZzXysqyuYa35A_z5CvCh7BKyG7Gh-qPuvRGXo2etDiEzfIJFj2wMP8OzRGy4wcBjBEdDpbQctJVF17G7U04Al4GjfPnFaOX7hrAYkI0R-YOqyvieQVmUCVo0/s1600/%CE%92%CF%85%CE%B6%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BF+%CE%9C%CE%B9%CF%87%CE%B1%CE%AE%CE%BB+%CE%A0%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%B9%CE%BF%CE%BB%CF%8C%CE%B3%CE%BF%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5e-X-NXGWTb771phejryQZzXysqyuYa35A_z5CvCh7BKyG7Gh-qPuvRGXo2etDiEzfIJFj2wMP8OzRGy4wcBjBEdDpbQctJVF17G7U04Al4GjfPnFaOX7hrAYkI0R-YOqyvieQVmUCVo0/s200/%CE%92%CF%85%CE%B6%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BF+%CE%9C%CE%B9%CF%87%CE%B1%CE%AE%CE%BB+%CE%A0%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%B9%CE%BF%CE%BB%CF%8C%CE%B3%CE%BF%CF%82.jpg" width="128" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="color: blue;"><i><b>Μιχαήλ Η' Παλαιολόγος</b></i></span></span></td></tr>
</tbody></table>
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Έτσι τον άλλο
μήνα ο <span style="color: blue;"><i><b>Μιχαήλ Η' Παλαιολόγος</b></i></span> μπήκε στην πρωτεύουσά του και στέφθηκε στην 'Αγία
Σοφία για δεύτερη φορά αυτοκράτορας. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Η εχθρικότατα όμως του Μιχαήλ Β' της
Ηπείρου ανάγκασε τα στρατεύματα της Νίκαιας να έλθουν επανειλημμένα στη
Μακεδονία, στα 1264 και στα 1265.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Άλλοτε πιστευόταν
ότι ο <span style="color: blue;">Μιχαήλ Η' Παλαιολόγος</span> στα πλαίσια της φιλενωτικής πολιτικής του με τη
Δύση, και μάλιστα ιιετά τη Σύνοδο της Λυών του 1274, είχε προβεί σε αιματηρούς
και βάρβαρους διωγμούς σε βάρος των μοναχών του 'Αγίου Όρους, που αντιστέκονταν
σ’αύτήν. Σήμερα υποστηρίχτηκε πειστικά ότι πρόκειται για σύγχυση από γεγονότα
και χρονολογίες στη μοναχική παράδοση του ’Όρους, που φόρτωσε αναδρομικά τις
κακώσεις των μοναχών από τους Καταλανούς στα 1307 στον <span style="color: blue;">Μιχαήλ Η' Παλαιολόγο</span>, <u>ο
όποιος ως λατινόφιλος είχε αφήσει σε πολλούς κακή ανάμνηση.</u></span><br />
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Μετά τον θάνατο
του Μιχαήλ Η' Παλαιολόγου (1282) άνέβηκε στον θρόνο ο Ανδρόνικος Β'
(1282-1328), που σε δεύτερο γάμο το 1284 πήρε την Ιταλίδα Γιολάνδα, κόρη του
μαρκησίου του Μονφερρά, απογόνου του Βονιφατίου του Μονφερρατικού, που ζώντας
κληροδότησε στην κόρη του τον ψιλό τίτλο του βασιλείου της Θεσσαλονίκης.</span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Έτσι ο
'Ανδρόνικος Β' εξουδετέρωσε τα δήθεν κληρονομικά δικαιώματα της Δύσης στη
Θεσσαλονίκη. Η Γιολάνδα βαφτίστηκε Ειρήνη και από τον γάμο γεννήθηκαν τρία αγόρια,
ο Ιωάννης, ο Θεόδωρος και ο Δημήτριος, και μία θυγατέρα, η Σιμωνίδα, που θα τη
δώσουν το 1299 πέντε χρόνων κοριτσάκι στον Σέρβο κράλη Μιλούτιν (1282-1321),
που δεν έπαυε τις επιθέσεις, αν δεν γινόταν συγγενής της αυτοκρατορικής οικογένειας.</span></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Το 1305 ο θάνατος
του διοικητή της Θεσσαλονίκης δημιούργησε το πρόβλημα, ποιος θα τον διαδεχτεί. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Η Γιολάνδα -Ειρήνη επέμενε να μοιραστεί η επικράτεια του κράτους στους τρεις
γιούς της σαν κληρονομικά φέουδα, όπως γινόταν στη Δύση. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ο Ανδρόνικος Β' με
κανένα λόγο δεν δεχόταν το ξένο προς την ελληνική νοοτροπία και παράδοση δυτικό
αυτό πρότυπο και η Γιολάνδα-Είρήνη οργισμένη κατέφυγε στη Θεσσαλονίκη που τη
θεωρούσε φέουδό της. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Από τη Θεσσαλονίκη η Γιολάνδα-Είρήνη θα έλθει σε
συνεννοήσεις με τον γαμπρό της Μιλούτιν, για να εξασφαλίσει τη διαδοχή του
θρόνου της Σερβίας στον γιό της Δημήτριο, που τον έστειλε στη σέρβική αυλή. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Όλα
της όμως τα σχέδια θα αποτύχουν. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ο γιός της Ιωάννης θα πεθάνει ανύπαντρος στη
Θεσσαλονίκη, ο Θεόδωρος θα μείνει για πάντα στην Ιταλία στον παππού του, ο
Δημήτριος δεν θ’άντέξει στο περιβάλλον της σερβικής αύλής και θα γυρίσει πίσω, ενώ
η κόρη της Σιμωνίδα με τον πρόωρο γάμο της θα μείνει άτεκνη. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Τα πράγματα όμως
έδειχναν ότι υπήρχαν διασπαστικές τάσεις στο Βυζάντιο.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue;"><i><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Σε όλη του τη ζωή
ο Ανδρόνικος Β' υποστήριξε την Εκκλησία και αύξησε το κύρος και τη δύναμη του
πατριαρχείου.</span></i></span><br />
<span style="color: blue;"><i><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Με το χρυσόβουλλο του Νοεμβρίου 1312 όρισε να ύπάγονται τα
μοναστήρια του Αγίου Ορους στο πατριαρχείο και όχι στον αύτοκράτορα, όπως
ύπάγονταν από την εποχή του Αλεξίου Α' Κομνηνού, και ο πρώτος του Αγίου Ορους να διορίζεται στο εξής από τον πατριάρχη και όχι από τον αυτοκράτορα
αποτέλεσμα, ν’ αύξηθεί πολύ το κύρος του πατριαρχείου και τα μεγάλα εισοδήματα από
τα πολλά κτήματα των μονών του
Όρους να ενδυναμώσουν πολύ την οικονομική δύναμή του.</span></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<i><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Στην εποχή του
Ανδρονίκου Β' αναστατώνουν τη Μακεδονία </span></b></i><br />
<i><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">α) Η έπιδρομή των Καταλανών, και </span></b></i><br />
<i><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">β) ο
πόλεμος των δύο Άνδρονίκων.</span></b></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">α) Η επιδρομή των
Καταλανών.</span></b></i><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Οργανωμένο στρατιωτικό σώμα, η λεγάμενη Καταλανική 'Εταιρεία, 6.500
άνδρες, προπάντων Ισπανοί μισθοφόροι, είχαν περάσει τον Δεκέμβριο του 1303 από την
υπηρεσία του Φρειδερίκου της Σικελίας στην υπηρεσία του Ανδρονίκου Β', για να
χρησιμοποιηθούν κατά των Όθωμανών Τούρκων της Βιθυνίας, αλλ’ απ’ εκεί οι άνδρες
του μολονότι είχαν την άνοιξη του 1304 επιτυχίες ανακλήθηκαν στην Καλλίπολη,
γιατί είχαν εκτραπεί σε λεηλασίες.</span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Αυτοί αφού<span style="mso-spacerun: yes;">
</span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>από τον Δεκέμβριο του 1305 είχαν
άποστατήσει και δεν είχαν αφήσει τίποτε όρθιο στη Θράκη έρχονται το φθινόπωρο
του 1307 και έγκαθίστανται στη χερσόνησο της Κασσάνδρας, και από εκεί επί δυο
χρόνια λεηλατούσαν τακτικά τα μοναστήρια του 'Αγίου Όρους, ώστε από τα 180
μικρά και μεγάλα μοναστήρια του 11ου αιώνα μόνο 25 βρίσκουμε να υπάρχουν τον
14ο αιώνα, από τα όποια σήμερα επέζησαν 13.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #a64d79;"><i><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Την άνοιξη του
1308 οι Καταλανοί της Κασσάνδρας ήλθαν κάτω από τα τείχη της Θεσσαλονίκης και
ζητούσαν να τους παραδοθεί η πόλη απειλώντας πως αν την έπαιρναν με έφοδο, δεν
θα άφηναν ούτε γάτα ζωντανή σ’αύτήν. </span></i></span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="color: blue;"><i><b>Ο στρατηγός του θέματος Θεσσαλονίκης
Άγγελος Παλαιολόγος</b></i></span>, επειδή δεν είχε δυνάμεις αρκετές για να τους αποκρούσει,
ζήτησε τη βοήθεια της πρωτεύουσας. </span></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Πράγματι έφτασαν εσπευμένα
τρόφιμα και ενισχύσεις με τον στρατηγό Χανδρηνό και έτσι απέτυχε η επίθεση των
Καταλανών. Νικημένοι κλείστηκαν πάλι στην Κασσάνδρα, και επί ένα χρόνο ακόμα λεηλατούσαν
την ύπαιθρο της Μακεδονίας.</span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Κατόπιν καταδιωκόμενοι από τον Χανδρηνό μπήκαν στη
Θεσσαλία, όπου επί ένα χρόνο έκαμαν τα ίδια, ώσότου νικημένοι πάλι από τον
Χανδρηνό τράβηξαν για την Κάτω 'Ελλάδα, όπου πολέμησαν τους Φράγκους της
Αττικής και κυρίευσαν την Αθήνα.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">β) Ο πόλεμος των
δύο Άνδρονίκων.</span></b><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Στις 12 'Οκτωβρίου 1320 πέθανε στη Θεσσαλονίκη από καρδιακή
προσβολή ο Μιχαήλ Θ', γιος και συναυτοκράτορας του Ανδρονίκου Β', ύστερα από δυό
τραγικές ειδήσεις που πήρε, ότι δηλαδή στην </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ηπειρο, όπου βασίλευε, πέθανε
η κόρη του Άννα και ότι στην Κωνσταντινούπολη ο γιός του Ανδρόνικος σκότωσε
κατά λάθος τον μικρότερο άδελφό του Μανουήλ. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ο πάππος Ανδρόνικος Β', ύστερα από
αυτό, έχοντας και άλλες αφορμές από την άτακτη ζωή και τις παράλογες απαιτήσεις
του ομώνυμου έγγονού του Ανδρονίκου, του αφαίρεσε το δικαίωμα διαδοχής στον
θρόνο και του απαγόρευσε να φορεί βασιλικά ρούχα και να συχνάζει στα άνάκτορα. </span><br />
<br />
<b><i><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ο Ανδρόνικος με ισχυρούς φίλους του αποφάσισε να αντισταθεί στα σχέδια του
πάππου του και έτσι ξέσπασε ο πόλεμος των δύο Άνδρονίκων, του έγγονού
Ανδρονίκου Γ' κατά του πάππου Ανδρονίκου Β', που βάσταξε έπτά χρόνια, από 19
Απριλίου 1321 ως 24 Μαίου 1328, και στον όποιο Μακεδονία και Θεσσαλονίκη
έπαιξαν μεγάλο ρόλο. </span></i></b><br />
<u><b><i><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ο πόλεμος έληξε με την επικράτηση του εγγονού.</span></i></b></u></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Στο πρόγραμμα της
εσωτερικής πολιτικής του Ανδρονίκου Γ' ήταν μεταξύ άλλων και η ενίσχυση της
άμυνας του κράτους με φρούρια.</span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Έτσι στη
Μακεδονία την εποχή αύτή κτίστηκε το Γυναικόκαστρο στην κοιλάδα του Άξιού, στην
κοιλάδα του Στρυμόνα οχυρώθηκε το Σιδηρόκαστρο κοντά στα σύνορα, καθώς και η
Άμφίπολις στις έκβολές του, σε θέση όμως διαφορετική από της αρχαίας πόλης. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Την
οχύρωση των θέσεων αύτών έπέβαλλαν οι εχθρικοί κίνδυνοι, και ιδίως ο αναφαινόμενος
από βορρά νέος κίνδυνος.</span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjf_LQVh7FziyCtEkHcPFmMTZAx-E9fqQi0E4-U_xkpdOuVDr-TQowXT67GG_a99EJNQyOXTvcETvkKxX-HxCQKEFTOMudci_Wwv8NX-11Zk4eZNf5fdrflR-_HhU8dzEjWXleFXCWwTeKb/s1600/%CE%A3%CF%84%CE%AD%CF%86%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%82+%CE%9D%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%AC%CE%BD.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjf_LQVh7FziyCtEkHcPFmMTZAx-E9fqQi0E4-U_xkpdOuVDr-TQowXT67GG_a99EJNQyOXTvcETvkKxX-HxCQKEFTOMudci_Wwv8NX-11Zk4eZNf5fdrflR-_HhU8dzEjWXleFXCWwTeKb/s1600/%CE%A3%CF%84%CE%AD%CF%86%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%82+%CE%9D%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%AC%CE%BD.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><i><span style="color: #274e13;"><b>Τσάρος Στέφανος Ντουσάν και η Τσαρίνα Ελένη.</b></span></i></td></tr>
</tbody></table>
</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #274e13;"><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Στη Σερβία οι
Σέρβοι εϋγενείς ανατρέπουν τον κράλη τους Στέφανο Ουρός Γ' Ντεσνάνσκι,
αναθέτουν την εξουσία στον γιό του Στέφανο Ντουσάν (1331-1335) και εισβάλλουν
στη Μακεδονία. </span></b></span><br />
<br />
<span style="color: #274e13;"><i><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Την ανοιξη του 1334 <u>αυτομολεί </u>στον Ντουσάν <u>επιφανής Βυζαντινός
και πεπειραμένος στρατιωτικός, ο Συργιάννης </u>που εγινε αρχιστράτηγός του και επικεφαλής
σερβικών δυνάμεων κυριεύει την Αχρίδα, τη Στρώμνιτσα και την Καστοριά και το
καλοκαίρι του 1334 βρίσκεται εμπρός στη Θεσσαλονίκη. </span></b></i></span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Στο Διδυμότειχο ο
Ανδρόνικος Γ' συγκεντρώνει στρατεύματα κατά των Σέρβων, αλλά τελικά ο Ντουσάν
δέχεται να διαπραγματευθεί μαζί τους την ειρήνη, γιατί οι Ούγγροι είχαν φτάσει
στα σύνορα της χώρας του. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">'Η συνάντηση έγινε
στον Γαλλικό ποταμό στις 26 Αύγούστου 1334 και συμφωνήθηκε να επιστραφούν τα
φρούρια, που είχαν χάσει οι Βυζαντινοί -και ο Ντουσάν να πάρει βοήθεια κατά των
Ούγγρων. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Οι Ούγγροι όμως έμαθαν τη συμφωνία και αποχώρησαν. 'Η σερβοβυζαντινή
ειρήνη βάσταξε επτά χρόνια, από το 1334 ως το 1341.</span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Μετά τον θάνατο του
Ανδρονίκου Γ' το 1341 οι Σέρβοι θ’αρχίσουν και πάλι τις επιχειρήσεις, αλλά θα
τους σταματήσουν οι Οθωμανοί πάνω στο πτώμα του Βυζαντίου.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Στις 15 Ιουνίου
1341 όμως πεθαίνει στην Κωνσταντινούπολη ο Ανδρόνικος Γ' σε ηλικία 44 ετών. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Μετά τον θάνατό του ξεσπάζει ο χειρότερος εμφύλιος πόλεμος, μεταξύ του μεγάλου
δούκα Αλεξίου ’Απόκαυκου και του μεγάλου δομέστικου Ιωάννη Καντακουζηνού για τη
διακυβέρνηση του κράτους. </span><br />
<u><i><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ο πόλεμος των δύο Άνδρονίκων κόστισε την απώλεια της
Μ. ’Ασίας. </span></b></i></u><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ο πόλεμος του <b>Καντακουζηνού </b>θα φέρει τους Τούρκους στην Ευρώπη. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Και
οι δυό εξάντλησαν τη Μακεδονία, που δεν θα αργήσει να κατακτηθεί από τους
Τούρκους.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOuRbKJCYXnVVmuxrz7KQIBscZCJbo1Qln56Z32SWa54G5FFOISbjI63vLgwi5WMW4QLxTcJMsegReCWc7y3RszZwh8MSEZlAJEbjGPg4zQLCNMyAYuLRpjPl0vz55mwUodDOvqBe3RHbQ/s1600/%CE%92%CF%85%CE%B6%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BF+%CE%9A%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CF%85%CE%B6%CE%B7%CE%BD%CF%8C%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOuRbKJCYXnVVmuxrz7KQIBscZCJbo1Qln56Z32SWa54G5FFOISbjI63vLgwi5WMW4QLxTcJMsegReCWc7y3RszZwh8MSEZlAJEbjGPg4zQLCNMyAYuLRpjPl0vz55mwUodDOvqBe3RHbQ/s320/%CE%92%CF%85%CE%B6%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BF+%CE%9A%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CF%85%CE%B6%CE%B7%CE%BD%CF%8C%CF%82.jpg" width="255" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Ο Βυζαντινός αυτοκράτορας Ιωάννης ΣΤ΄Καντακουζηνός</td></tr>
</tbody></table>
</span><br />
<span style="color: blue;"><i><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">γ) Η Μακεδονία
και η Θεσσαλονίκη κατά τους δυναστικούς αγώνες του Καντακουζηνού.</span></b></i></span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Η Μακεδονία
και προπάντων η πρωτεύουσα της Θεσσαλονίκη συμπαθούσε την αύτοκρατορική
οικογένεια των Παλαιολόγων και θεωρούσε τον <b>Καντακουζηνό </b>σφετεριστή, που ήθελε
ν’άρπάξει τον θρόνο από τον μικρό Ιωάννη Ε' Παλαιολόγο, τον γιο του Ανδρονίκου
Γ' και της Άννας της Σαβοικής. Γι΄ αυτό, όταν οι άρχοντες της Θεσσαλονίκης
θέλησαν να την παραδώσουν στον Καντακουζηνό, ο λαός πήρε τα όπλα εναντίον τους. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Την άνοιξη του 1342 ο διοικητής της Θεσσαλονίκης Θεόδωρος Συναδηνός ειδοποίησε
ότι προσχωρεί στον Καντακουζηνό και .είναι έτοιμος να του παραδώσει την πόλη.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Στις 5 Μαρτίου 1342 ο Καντακουζηνός, αφήνοντας
στο Διδυμότειχο φρουρά με τη σύζυγό του Ειρήνη και τον σύγαμβρό του Μανουήλ
Άσάν, ξεκίνησε με στρατό και πολλούς συγγενείς για τη Θεσσαλονίκη. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Στούς
<span style="color: blue;"><b>Φιλίππους </b></span>είδοποιήθηκε να μη προχωρήσει, αλλά να περιμένει να έλθει και ο
Σέρβος βογιάρος Χρέλης, που καθυστεροϋσε πολιορκώντας το <span style="color: blue;"><b>Μελένικο</b></span>, γιατί ο ίδιος
ο Συναδηνός δεν είχε επαρκείς δυνάμεις για το πραξικόπημα. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ο Καντακουζηνός
έστειλε δυνάμεις και κατέλαβε το Μελένικο, όπου θα συναντούσε τον Χρέλη. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><b>Στο
μεταξύ στη Θεσσαλονίκη ξέσπασε <u>η επανάσταση των Ζηλωτών</u></b><u>.</u></span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Στη Θεσσαλονίκη, στην
πόλη με τον κοσμοπολίτικο πληθυσμό και τις μεγάλες κοινωνικές αντιθέσεις, <b>οι
<u>Ζηλωτές</u></b>, <u><i><b>οργανωμένο κόμμα των πτωχών</b></i></u>, το καλοκαίρι του 1342 ξεσήκωσαν τις
λαικές μάζες σε επανάσταση κατά των πλουσίων, καθώς ο μισητός τους αριστοκράτης
Καντακουζηνός από τους Φιλίππους και το Στενό της Ρεντίνας πλησίαζε προς τη
Θεσσαλονίκη. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ο Συναδηνός με 1.000 αριστοκράτες κατέφυγε στο Γυναικόκαστρο και
ειδοποίησε τον Καντακουζηνό να βιαστεί να καταλάβει τη Θεσσαλονίκη.</span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Κυβερνητικά
όμως στρατεύματα που έρχονταν από την Κωνσταντινούπολη και στόλος με τον
Άπόκαυκο στο λιμάνι της ματαίωσαν κάθε επιχείρηση εναντίον της Θεσσαλονίκης και
ο Καντακουζηνός αποσύρθηκε στη Βέροια και στην Εδεσσα. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Το ηθικό των οπαδών του
κλονίστηκε. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<i><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Στη Θεσσαλονίκη
στο μεταξύ οι Ζηλωτές κατέλαβαν την έξουσία και κατά το πρόγραμμά τους έκαμναν
κατάσχεση της περιουσίας όχι μόνο των πλουσίων, αλλά και των εκκλησιών και των
μοναστηριών. </span></b></i><br />
<br />
<i><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Έτσι μεγάλωσε το χάσμα μεταξύ του επαναστατημένου προλεταριάτου,
που ήταν οι πολιτικοί Ζηλωτές, και του συντηρητικού ορθόδοξου κλήρου και των
φίλων του Καντακουζηνού 'Ησυχαστών, που ήταν οι θρησκευτικοί Ζηλωτές.</span></b></i></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Τη Θεσσαλονίκη διοικούσαν ο απεσταλμένος από την
Κωνσταντινούπολη και ο αρχηγό ς των Ζηλωτών, την πραγματική όμως έξουσία είχε ο
αρχηγός των Ζηλωτών.</span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Μόνη έλπίδα του Καντακουζηνού απέμειναν οι Σέρβοι. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Γι’αυτό
προχώρησε προς το Πρόσακο, από όπου πέρασε τον Αξιό και βρήκε φιλοξενία στα
Βελεσά στον φίλο του βοεβόδα Ιωάννη Λιβέρη.</span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> <span style="color: #274e13;">Με τη μεσολάβηση αυτού η συνάντηση
με τον Ντουσάν έγινε στην Πριστίνα βόρεια των Σκοπίων τον Ιούλιο του 1342. </span></span><br />
<br />
<i><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ο
Καντακουζηνός έγινε δεκτός με τιμές και φιλοξενήθηκε στην αυλή του για πολύ
καιρό, γιατί η ανάμειξή του στον εμφύλιο πόλεμο της αυτοκρατορίας εξυπηρετούσε
τα σχέδιά του. </span></b></i><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Στις διαπραγματεύσεις του ο Ντουσάν προσπάθησε σε αντάλλαγμα για
τη βοήθεια του να πάρει όλη τη Μακεδονία δυτικά από τη Χριστούπολη, αλλά απέτυχε. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Δέχτηκε μολαταύτα να τον βοηθήσει οπωσδήποτε και υπέγραψε συμφωνία τον Ιούλιο
του 1342. </span><br />
<br />
<span style="color: #274e13;"><i><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ο Καντακουζηνός ξεκίνησε για το Διδυμότειχο με συνοδεία σέρβικου
στρατού. </span></b></i></span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Καθυστέρησε τρεις μέρες στις Σέρρες, αλλά δεν έπεισε τους άρχοντες της
πόλης να του την παραδώσουν. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Η είδηση, ότι κυβερνητικός στρατός βαδίζει να του
κόψει τον δρόμο προς το Διδυμότειχο και ότι ο στόλος του Άπόκαυκου πλέει προς
τη Χριστούπολη, προκάλεσε λιποταξίες στο στρατόπεδό του. Τελικά έμεινε μόνο με
500 οπαδούς, με τους όποιους άρχισε την επιστροφή στη Σερβία μέσα από την
Έδεσσα.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Στο τέλος του
1342 ο Καντακουζηνός ξεκινάει πάλι από τη Σερβία για το
Διδυμότειχο. </span><br />
<br />
<span style="color: #274e13;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ως τις Σέρρες, που ακόμη δεν παραδίδονταν, τον συνόδεψε και
ο Ντουσάν. </span></span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Πέρα από τις Σέρρες δεν προχώρησε πολύ, γιατί μεγάλες κυβερνητικές
δυνάμεις στο Περιθεώριο (Πόρτο-Λάγο) και εβδομήντα πλοία του Άπόκαυκου στην
’Αμφίπολη του έφραζαν τον δρόμο. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Γύρισε πίσω στη Σερβία για δεύτερη φορά και
συναντήθηκε με τον Ντουσάν στη Στρώμνιτσα.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: red;"><i><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Στο Διδυμότειχο η
σύζυγος του Καντακουζηνού, που αγωνιούσε, ζήτησε με δική της τώρα πρωτοβουλία
τη βοήθεια του τσάρου των Βουλγάρων Ίβάν Αλεξάνδρου. </span></b></i></span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ο Ντουσάν, που κατά βάθος
δεν ήθελε να επικρατήσει κανείς από τους 'Έλληνες αντιπάλους, φοβήθηκε ότι με
τη συμμαχία αύτή με τους Βουλγάρους θα επικρατούσε ο Καντακουζηνός. </span><br />
<br />
<span style="color: #274e13;"><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Γι’αυτό τον
εγκατέλειψε και πήγε με τους κυβερνητικούς. </span></b></span><br />
<br />
<i><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ο<u> Καντακουζηνός βρήκε άλλο
σύμμαχο, τον Σελτζούκο εμίρη του ’Αιδινίου Ούμούρ</u>, παλιό φίλο του από την εποχή
του Ανδρονίκου Γ.</span></b></i><br />
<br />
<span style="color: #351c75;"><i><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ετσι, έκτος από τους Σέρβους και τους Βουλγάρους, <u>ανακατεύονται
τώρα και οι Τούρκοι</u> στον εμφύλιο πόλεμο των Ελλήνων και αυτοί θα δώσουν την
τελική στρατιωτική λύση, ενώ στο μεταξύ όλοι αρπάζουν και πλουτίζουν σε βάρος
τους. </span></i></span><br />
<br />
<i><span style="color: #274e13;"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Από την ακαταστασία αυτή και την κατάπτωση του βυζαντινού κράτους
επωφελούμενος τελικά ο <b>Στέφανος Ντουσάν</b> ανακηρύσσει στα 1345 τον εαυτό του<b> αυτοκράτορα
των Σέρβων και των Ρωμαίων. </b></span></span></i><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Οι εμφύλιες συγκρούσεις συνεχίζονται ωσότου στα
1353 επικρατούν οι Καντακουζηνοί, ο πατέρας Ιωάννης Στ' και ο γιος του Ματθαίος
συναυτοκράτορας.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<i><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Το κράτος ήταν
τώρα στα χέρια των Καντακουζηνών που χρωστούσαν τη νίκη τους στους συμμάχους
των Τούρκους.</span></b></i><br />
<br />
<u><span style="color: #351c75;"><i><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Αυτοί όμως, που τους ανέδειξαν, αυτοί θα τους καταστρέψουν. </span></b></i></span></u><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Οι
συχνές εκστρατείες τους σε ελληνικά ευρωπαικά εδάφη τους έδειξαν τον δρόμο, που
οδηγούσε από την ’ Ασία στην Ευρώπη.</span></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Βοήθησε και ένα
τυχαίο γεγονός<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>στις 2 Μαρτίου του 1354
πολύ δυνατός σεισμός κούνησε όλη την παραλία της Ανατολικής Θράκης. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Πόλεις
έπεσαν σε ερείπια και ο κόσμος έφευγε πανικόβλητος.</span><br />
<br />
<u><i><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Οι Τούρκοι του Σουλειμάν,
γιού του Όρχάν, κατέλαβαν την ερειπωμένη και άδεια Καλλίπολη και εγκατασταθήκαν
εκεί μόνιμα. </span></b></i></u><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Στην Κωνσταντινούπολη κατατρόμαξαν. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Μάταια ο Καντακουζηνός ζήτησε από
τον Σουλειμάν και έπειτα από τον πατέρα του Όρχάν να εγκαταλείψουν οι Τούρκοι
την ελληνική πόλη και πρόσφερε, παρά τη φτώχεια του κράτους, 40.000 υπέρπυρα
για αποζημίωση. </span><br />
<br />
<i><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Οι Τούρκοι όμως δεν είχαν σκοπό να εγκαταλείψουν τέτοιο
θαυμάσιο ορμητήριο για επιχειρήσεις στην ξηρά και στη θάλασσα.</span></b></i><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> Ο Όρχάν δέχτηκε
να συναντηθούν τάχα στη Νικομήδεια για συνεννοήσεις, κερδίζοντας χρόνο, ώσπου
να επιδιορθωθούν τα τείχη της Καλλιπόλεως και δεν ήλθε στη συνάντησή. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ο
Καντακουζηνός γύρισε άπρακτος. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ξεσηκώθηκε ο κόσμος εναντίον αυτού, που είχε
φέρει πρώτος τους Τούρκους στην Ευρώπη.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Στο μεταξύ ο
'Ιωάννης Ε' είχε πιάσει φιλίες με τους Γενουάτες του Γαλατά, έχθρούς του Καντακουζηνού,
και ο Γενουάτης πειρατής Φραντζέσκο Γκατιλούζιο, που αλώνιζε το Αιγαίο, υποσχέθηκε να τον βοηθήσει να πάρει πίσω τον θρόνο.</span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Θα έπαιρνε ως αντάλλαγμα
σύζυγο την άδελφή του Ιωάννη Ε' Μαρία και προίκα τη νήσο Λέσβο. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Έτσι τη νύκτα
21/22 Νοεμβρίου 1354 ο Ιωάννης Ε' και οι πειρατές του ήλθαν από την Τένεδο και
κατάφεραν να μπούν στην Κωνσταντινούπολη από το λιμάνι του 'Επτασκάλου στην
Προποντίδα. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Η είδηση άναστάτωσε την πόλη. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Στα ανάκτορα αποφασίστηκε να
καλέσουν ενισχύσεις απ’έξω. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Την επομένη 23
Νοεμβρίου ο όχλος κτύπησε το Καστέλλιον, τον πύργο της καταλανικής φρουράς των ανακτόρων
των Βλαχερνών. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Την τρίτη μέρα, 24 Νοεμβρίου, ο Καντακουζηνός παραδίνεται και
στις 10 Δεκεμβρίου σε τελετή στα ανάκτορα των Βλαχερνών παραιτείται επίσημα από
τον θρόνο, παραδίδει τα αυτοκρατορικά διάσημα στον Ιωάννη Ε' και </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><b>αποσύρεται με<u>
καλογηρικό ράσο</u> στη Μονή Αγίου Γεωργίου των Μαγγάνων με το όνομα <u>Ίωάσαφ</u>.</b> </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Επίσης
η γυναίκα του Ειρήνη έγινε μοναχή Ευγενία στη Μονή της Κυρά Μάρθας. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Μέσα στη
βασιλική του Αγίου Δημητρίου Θεσσαλονίκης και στη δυτική πλευρά του πρώτου
δεξιού πεσσού του κεντρικού κλίτους παριστάνεται σε τοιχογραφία όρθια αυτοκρατορική
μορφή με την επιγραφή: «<b>Αγιος Ίωάσαφ</b>». </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Η μορφή αγκαλιάζει με το αριστερό
της χέρι μικρότερη μορφή ιεράρχου που θυμιατίζει. Οι ειδικοί βλέπουν στην
παράσταση αυτή τον Ιωάννη-Ίωάσαφ Καντακουζηνό και τον προστατευόμενό του
μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Γρηγόριο Παλαμά.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<i><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Οι Τούρκοι, αφού<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>κατέλαβαν τον Μάρτιο του 1354 την έρημη από τον
σεισμό Καλλίπολη, την οχύρωσαν καλά, την έκαναν ναύσταθμο και τη μετέβαλαν σε
ορμητήριο για την κατάκτηση της θρακικής ενδοχώρας, που χωρίς πια<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αμυντικές δυνάμεις ήταν στη διάθεσή τους. </span></b></i><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Από
την Κωνσταντινούπολη, πολλοί πανικόβλητοι έφευγαν στη Δύση. </span><br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Πράγματι, καμιά
δύναμη δεν υπήρχε πιά, για να εμποδίσει την πρόοδο των Τούρκων προς το
εσωτερικό. </span><br />
<br />
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Το βυζαντινό κράτος του Ιωάννη Ε' με την οικονομική του εξαθλίωση,
τον εδαφικό τεμαχισμό του και με τη διαλυμένη διοίκησή του δεν ήταν σε θέση να αντισταθεί
αποτελεσματικά. Το έβλεπαν αυτό και οι ξένοι και οι βάιλοι της Βενετίας στην
Κωνσταντινούπολη ειδοποιούσαν τη Βενετία για την κατάσταση. </span></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: #274e13;"><i><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Η Σερβία, μετά
τον θάνατο του Ντουσάν στις 20 Δεκεμβρίου 1355, στα χέρια του άδύνατου γιου του
Στεφάνου Ούρός, χωρίστηκε σε μικρές ηγεμονίες και δεν είχε τη δύναμη ν’ άντισταθεί
στον κοινό έχθρό, στους Τούρκους, </span></b></i></span><br />
<span style="color: red;"><i><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">ενώ η Βουλγαρία με καταστραμμένη οικονομία
βρισκόταν σε χειρότερη θέση, τεμαχισμένη σε τοπικά μικροκρατίδια, και
άποδυναμωμένα από κομματικές και θρησκευτικές έριδες.</span></b></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Σ’αυτό το «<b>κενό
δυνάμεως</b>», <b>με ανύπαρκτη κάθε αντίσταση θα εισορμήσουν οι Τούρκοι από την
Καλλίπολη, αλλά η παρακάτω ιστορία τους μας φέρνει στην περίοδο της
τουρκοκρατίας, που οδηγεί στους νεότερους χρόνους.</b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
Yauna Takabarahttp://www.blogger.com/profile/17739662848150917123noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4269458687331287220.post-90967371953203345162017-10-23T10:37:00.000+03:002017-10-23T10:39:01.517+03:00Τουρκοκρατούμενη Μακεδονία: Η Ελληνική Μητρόπολη του Νευροκοπίου-Goze Deltschev- Гоце Делчев(1870-1908)<span style="color: blue;"><i>Το ελληνικό σημερινό Νευροκόπι λεγόταν παλαιότερα Ζίρνοβο, </i></span><br />
<span style="color: blue;"><i>μετέπειτα Κάτω Νευροκόπι </i></span><br />
<span style="color: blue;"><i>και σήμερα καταχραστικά μόνο Νευροκόπι.</i></span><br />
<span style="color: blue;"><i>Το πραγματικό Νευροκόπι μετονομάστηκε σε Gotse-Deltsev, Гоце Делчев.</i></span><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguGLILjtOfzXEvMAIm64As2DAITTc3WtJjz0ceEBOM8S8p92p4ZDgqs7OFICM1Q7ykpzDWY2-0pFy48yQhOZofBILWJkzZiaOuX6JahyphenhyphenDs-QWBhkqOXjj4DVjzB5Y5xJac2-FU8rz25OuR/s1600/%CE%91%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CE%9C%CE%B1%CE%BA%CE%B5%CE%B4%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%B11879.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="251" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguGLILjtOfzXEvMAIm64As2DAITTc3WtJjz0ceEBOM8S8p92p4ZDgqs7OFICM1Q7ykpzDWY2-0pFy48yQhOZofBILWJkzZiaOuX6JahyphenhyphenDs-QWBhkqOXjj4DVjzB5Y5xJac2-FU8rz25OuR/s320/%CE%91%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CE%9C%CE%B1%CE%BA%CE%B5%CE%B4%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%B11879.JPG" width="320" /></a></div>
<span style="color: blue;"><span style="font-size: x-small;"><b> Στάθη Χρ. Κουζούλη,</b></span></span><br />
<span style="color: blue;"><span style="font-size: x-small;"><b> «ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ»</b></span></span><br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><i><span style="font-size: large;"><b>Η ΕΠΑΡΧΙΑ ΝΕΥΡΟΚΟΠΙΟΥ </b></span></i></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><i><span style="font-size: large;"><b>Τοπογραφικά</b></span></i></span></div>
<br />
<b>Θέση:</b><br />
<br />
<span style="color: blue;"><i>Το Νευροκόπι πολιτικά ήταν υποδιοίκηση (Καζάς), </i></span><br />
<span style="color: blue;"><i>υπαγόμενη στη διοίκηση (Σατζάκ) Σερρών,</i></span><br />
<span style="color: blue;"><i>η οποία με τη σειρά της υπαγόταν στο Νομό (Βιλαέτ) Θεσσαλονίκης,</i></span><br />
<span style="color: blue;"><i>έναν από τους τρεις Νομούς της Μακεδονίας (Μοναστηριού και Σκοπίων οι δύο άλλοι Νομοί).</i></span><br />
<br />
<i><span style="color: purple;"><b>Εκκλησιαστικά ήταν <u>Επαρχία </u>που ανήκε στην τρίτη στήλη και κατείχε την 69η σειρά του Συνταγματίου του Οικουμενικού Πατριαρχείου.</b></span></i><br />
<br />
<b>Όρια:</b><br />
<br />
Η Επαρχία αυτή είχε στα βόρειά της τη Ροδόπη, στα νότια την Επαρχία Σερρών, από την οποία χωριζόταν με το Καρά Δάγ (κλάδο του Ορβήλου όρους), στα Ν.Α. την Επαρχία Δράμας και στα δυτικά την Επαρχία Μελενίκου, από την οποία χωριζόταν με τον Όρβηλο (Πιρίν, τουρκιστί). <br />
<br />
<b>Περιλάμβανε δύο τμήματα:</b><br />
<br />
<a name='more'></a><br />
Το βόρειο τμήμα της, το οποίο γεωγραφικά ανήκει σήμερα στη Βουλγαρία και που αποτελούσε προέκταση, ανατολικά, της βόρειας γεωγραφικής ζώνης της Μακεδονίας.<br />
<u><i><b> Στη ζώνη αυτή κατοικούσαν σλαβόφωνοι πληθυσμοί κυρίως</b></i></u>, οι οποίοι με την ίδρυση της Εξαρχίας το 1870 προσχώρησαν στο Σχίσμα.<br />
<br />
Το νότιο τμήμα της, το σημερινό Κ. Νευροκόπι με την ευρύτερη περιοχή του, που αποτελούσε προέκταση, επίσης ανατολικά, της μεσαίας γεωγραφικής ζώνης της Μακεδονίας.<br />
<br />
<span style="color: blue;"><i><b>Εδώ κατοικούσαν πληθυσμοί, που από αιώνες <u>ήταν ελληνικοί και φυσικά πατριαρχικοί</u>.</b></i></span><br />
<br />
Σ’ αυτό το ευαίσθητο σημείο, στη συνοριακή γραμμή μεταξύ Ελληνισμού και βουλγαρισμού, έδρασε ανενόχλητη για 30 ολόκληρα χρόνια (1870-1900) η βουλγαρική προπαγάνδα, <span style="color: red;"><i><b>η</b></i></span><br />
<span style="color: red;"><i><b>οποία επεδίωκε να οδηγήσει βίαια τους ελληνικούς πληθυσμούς στην Εξαρχία</b></i></span>, για να μπορεί να ελπίζει, στην πραγμάτωση του ονείρου της, <span style="color: red;"><i><b>που ήταν η ίδρυση της Μεγάλης Βουλγαρίας</b></i></span>.<br />
<br />
Εδώ, <span style="color: blue;"><b>στη γη του Ζιρνόβου</b></span>, μπροστά από τα σύνορα της σημερινής ελληνικής Μακεδονίας το 1901-1907 συγκρούσθηκε ο Ελληνισμός με την ένοπλη βουλγαρική πλευρά: και η αντίσταση των κατοίκων του, δασκάλων, ιερέων, προκρίτων και απλών ανθρώπων του χωριού, έκρινε την τύχη της περιοχής του, όπως αυτή έχει σήμερα.<br />
<br />
<b>Όνομα: </b><br />
<br />
<span style="color: blue;"><i>Ονομάζεται Νευρόκοπος, Νευροκόπιον και Νευροκόπι. </i></span><br />
Το όνομα φαίνεται πως προήλθε, μας πληροφορεί ο Κώστας Χ"Δημητρίου, αρχιδιάκονος και ιεροκήρυκας της μητρόπολης Νευροκοπίου το 1900, από την επίδραση που έχουν στα νεύρα και το κλίμα του, τα οποία στην κυριολεξία κόβουν την αναπνοή κατά τους βαρείς χειμώνες, προπαντός εκείνων, που δεν είναι εξοικειωμένοι με αυτά.<br />
<br />
(Κατά σύμπτωση και το Κάτω Νευροκόπι, όπου κατέφυγαν 23 οικογένειες Νευροκοπινών ως πρόσφυγες το 1913, έχει το ίδιο κλίμα, με υψηλές θερμοκρασίες το καλοκαίρι και χαμηλές τους χειμερινούς μήνες, οι οποίες αγγίζουν τους 20°C υπό το μηδέν).<br />
<br />
<i><b>Το όνομα Νευροκόπος αντικατέστησε το όνομα άλλης πόλης, γνωστής ως Ουλπία, Χριστόπολη και τελευταία Νικόπολη. </b></i><br />
<br />
Μέχρι σήμερα η εκεί θέση των ερειπίων στη μία όχθη του Νέστου ποταμού ονομάζεται Νικόπολη. (Το ίδιο όνομα φέρουν και άλλες πόλεις, στην Ήπειρο, στο Δούναβη, στη Βουλγαρία, στην Ουκρανία, στη Μικρασία και στην Αίγυπτο). (<span style="font-size: x-small;"><i>Β. Λαούρδα «Η μητρόπολη Νευροκοπίου 19001907», σ. 54. Εγκυκλοπαίδεια Ελευθερουδάκη, τ. 9, σ. 820).</i></span><br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><b>ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗΣ ΝΕΥΡΟΚΟΠΙΟΥ</b></span></div>
<br />
Α. Οι αρχιερείς, οι οποίοι θήτευσαν και ποίμαναν την επισκοπή, αρχιεπισκοπή και έπειτα μητρόπολη Νευροκοπίου, ήταν οι:<br />
<br />
<span style="color: blue;"><i>1. Σαμουήλ. Άγνωστη είναι η χρονολογία της θητείας του.</i></span><br />
<span style="color: blue;"><i>2. Ιωάσάφ. 1575-1578 και 1593-1597. Αναφέρεται ως μητροπολίτης Νευροκοπίου και το 1564.</i></span><br />
<span style="color: blue;"><i>3. Διονύσιος. Εντοπίζεται το 1593.</i></span><br />
<span style="color: blue;"><i>4. Ανανίας. Εντοπίζεται το 1606 και το 1608.</i></span><br />
<span style="color: blue;"><i>5. Άνθιμος Α'. Εντοπίζεται το 1608 και το 1609.</i></span><br />
<span style="color: blue;"><i>6. Δανιήλ Α'. 1611-1622.</i></span><br />
<span style="color: blue;"><i>7. Δανιήλ Β'. 1622-1626.</i></span><br />
<span style="color: blue;"><i>8. Άνθιμος Β'. Εντοπίζεται το 1628.</i></span><br />
<span style="color: blue;"><i>9. Νικηφόρος Α'. Εντοπίζεται το 1643.</i></span><br />
<span style="color: blue;"><i>10. Σισώης. Τον Ιούλιο του 1655 καθαιρείται από τον Πατριάρχη Ιωαννίκιο Β'. Τον ίδιο μήνα και έτος εκδίδεται τόμος συνοδικός από τον ίδιο Πατριάρχη (Ιωαννίκιο Β'), για την ένωση των μητροπόλεων Νευροκοπίου και Ζιχνών. </i></span><br />
<i><span style="font-size: x-small;">(Βλ. Β. Κ. Πασχαλίδη «Δράμα 7000 χρόνια, μελέτες για την πόλη και την περιοχή της, Προϊστορία Ιστορία Πολιτισμός», σ. 251, 252).</span></i><br />
<br />
Το έτος 1663 εβδομήντα χωριά της επαρχίας Νευροκοπίου αποσπάστηκαν από την εκκλησία.<br />
Έτσι, μίκραινε η Επαρχία και ο Πατριάρχης Διονύσιος, Λαρισαίος στην καταγωγή, συνένωσε την Επαρχία Νευροκοπίου με αυτή των Ζιχνών και Φιλίππων και αποτέλεσε την Επαρχία Δράμας.<br />
<br />
Το Νευροκόπι εξακολουθούσε να αποτελεί μέρος της Επαρχίας Δράμας μέχρι το 1882.<br />
Το επόμενο έτος (1883), επί πατριαρχίας Ιωακείμ του Γ, η Επαρχία Νευροκοπίου αποσπά στηκε από την Επαρχία Δράμας, για τους λόγους που αναφέ ρονται στη συνέχεια του πονήματος.<br />
<br />
Αφού ενώθηκε με την αυτοδιοίκηση Ρασλοκίου, η οποία ώς τότε αποτελούσε τμήμα της μητρόπολης Σαμακοβίου, που, ουσιαστικά η μητρόπολη αυτή έπαψε να υπάρχει από την ίδρυση της βουλγαρικής Εξαρχίας,στην οποία υποτάχθηκε, ανακηρύχθηκε σε Αρχιεπισκοπή, υπαγόμενη κατ’ ευθείαν στο Οικ. Πατριαρχείο με το όνομα:<br />
<span style="color: purple;"><i><b>«Αρχιεπισκοπή Νευροκόπου και Ρασλοκίου».</b></i></span><br />
<br />
Το 1883 πρώτος αρχιεπίσκοπος της αρχιεπισκοπής «Νευροκοπίου και Ρασλοκίου» έγινε ο Ιγνάτιος.<br />
<br />
Εκλέχθηκε στις 27.10.1882. Ήταν τότε 70 ετών και καταγόταν από τη Ρόδο. Πέθανε στο Νευροκόπι μετά από ένα και πλέον έτος (Μάρτιος 1884) από την εγκατάστασή του εκεί.<br />
<br />
Ο Χρύσανθος ήταν δεύτερος αρχιεπίσκοπος Νευροκοπίου και Ρασλοκίου. Εκλέχθηκε στις 31.1.1885 και έφθασε στο Νευροκόπι το Μάϊο του ίδιου έτους.<br />
<br />
<span style="color: red;"><i>Έγινε δολοφονική απόπειρα εναντίον του από σχισματικό του χωριού Άνω Σιγκιρτή. </i></span><br />
<br />
Το 1887 παραιτήθηκε με την πικρία ότι το Πατριαρχείο <u>δεν μπορούσε να το βοηθήσει οικονομικά, για να μπορέσει να αντιπαρατεθεί με τη βουλγαρική προπαγάνδα </u>και αναχώρησε από το Νευροκόπι.<br />
<br />
Κατέληξε στην Κωνσταντινούπολη, όπου έμεινε ως το 1888, οπότε εκλέχθηκε μητροπολίτης Λέρου και Καλύμνου και στη συνέχεια έγινε μητροπολίτης Κορυτσάς.<br />
<br />
<span style="color: blue;"><b>Κατά το έτος 1888 η Επαρχία Νευροκοπίου ανακηρύχθηκε σε Μητρόπολη.</b></span><br />
<br />
Ως πρώτος μητροπολίτης της Μητρόπολης Νευροκοπίου χρημάτισε ο Γρηγόριος (1888-1891).<br />
<br />
<span style="color: red;">Ο Γρηγόριος καταγόταν από ένα βουλγαρόφωνο χωριό της Κομπανίας. </span><br />
<span style="color: red;"><i><b>Συνεργάστηκε με τους Βουλγάρους και προσχώρησε στην Εξαρχία.</b></i></span><br />
<br />
Με την προδοτική του αυτή συμπεριφορά έβλαψε ανεπανόρθωτα τον Ελληνισμό της περιοχής και την Ορθοδοξία.<br />
<br />
<span style="color: red;"><i>Το 1891 <u><b>παύθηκε </b></u>από τον Πατριάρχή Νεόφυτο Η'</i></span>.<br />
<br />
Δεύτερος μητροπολίτης έγινε ο Νικηφόρος (1892-1894) από τη Μάδυτο, πρώην μητροπολίτης Λατίτσης. Το επώνυμό του ήταν Λεβανταρίδης.<br />
<br />
Στις 17 Ιουνίου 1896 ψηφίσθηκε τρίτος μητροπολίτης Νευροκοπίου ο Νεόφυτος.<br />
Εγκαταστάθηκε στο Νευροκόπι το 1897. Έμεινε εκεί ώς τον Ιούνιο του 1900.<br />
Ακολούθησαν οι μητροπολίτες:<br />
<br />
Νικόδημος, μητροπολίτης Νευροκοπίου από το 1900 μέχρι το 1903, οπότε παραιτήθηκε και αναχώρησε για την Κωνσταντινούπολη.<br />
<br />
Θεοδώρητος, μητρολίτης Νευροκοπίου από το 1903 μέχρι το 1907, καταγόμενος από τις Σέρρες και είχε το επώνυμο Βασματζίδης. Σημαντική πνευματική και πολιτική προσωπικότητα με αξιόλογη εθνική και θρησκευτική δράση.<br />
<br />
<u>Δαμασκηνός, (1907-1924). Έγραψε την ιστορία της Μονής Εικοσιφοίνισσας το 1896.</u><br />
<br />
Φιλόθεος, μητροπολίτης Νευροκοπίου από το 1924 μέχρι το 1935, οπότε παραιτήθηκε. Έφερε το επώνυμο Λουκίδης.<br />
<br />
Ευγένιος, μητροπολίτης Νευροκοπίου από το 1935 μέχρι το 1936, οπότε παραιτήθηκε. Έφερε το επώνυμο Θεολόγου ή Βακάλης.<br />
<br />
Βασίλειος, μητροπολίτης Δράμας και Νευροκοπίου από το 1938 μέχρι το 1941.<br />
<br />
Γεώργιος Παπαγεωργιάδης, εκλέχτηκε μητροπολίτης Νευροκοπίου το 1942 και παραιτήθηκε το 1945.<br />
Δεν πήγε στην έδρα του, γιατί η επαρχία του βρισκόταν υπό βουλγαρική κατοχή (1941-1944).<br />
<br />
Αγαθάγγελος Τσαούσης, στις 19 Οκτωβρίου 1945 εκλέχθηκε μητροπολίτης Νευροκοπίου. Διατήρησε τον τίτλο του αυτό μέχρι το Σεπτέμβριο του 1952, οπότε ονομάστηκε μητροπολίτης Νευροκοπίου και Ζιχνών.<br />
<i><span style="font-size: x-small;"> (Β. Λαούρδα, «Η Μητρόπολη Νευροκοπίου 19001907», σ. 48, 55, 56, 57’ Β. Πασχαλίδη, ό.π., σ. 252, 253' Φ. Τριάρχη, «Ιστορία του Ν. Δράμας», σ. 157).</span></i><br />
<br />
Β. Οι μητροπολίτες που ποίμαναν τη μητρόπολη Νευροκοπίου και Ζιχνών ήταν οι:<br />
<br />
Μακάριος, το 1655 μόνο για λίγους μήνες. Πέθανε το ίδιο έτος.<br />
<br />
Κοσμάς, εμφανίζεται ως μητροπολίτης Ζιχνών και Νευροκοπίου το 1655.<br />
<br />
Γερμανός, μητροπολίτης Δράμας, Φιλίππων, Ζιχνών και Νευροκοπίου το 1663.<br />
<br />
Νεόφυτος, μητροπολίτης Δράμας, Φιλίππων, Ζιχνών και Νευροκοπίου το 1674.<br />
<br />
Δαμασκηνός μητροπολίτης Δράμας, Φιλίππων, Ζιχνών και Νευροκοπίου το 1689.<br />
<br />
Παρθένιος Β', μητροπολίτης Δράμας, Φιλίππων, Ζιχνών και Νευροκοπίου το 1721.<br />
<br />
Αγαθάγγελος Τσαούσης, μητροπολίτης Ζιχνών και Νευροκοπίου από το 1952 μέχρι το 1966.<br />
<br />
Χειροτονήθηκε Επίσκοπος στις 4.11.1945 στο μητροπολιτικό ναό Αθηνών από του μητροπολίτες, Θεσσαλονίκης Γεννάδιο, Καστοριάς Νικηφόρο, Κασσάνδρας Καλλίνικο και Έδεσσας Διονύσιο. Τοποθετήθηκε στη μητρόπολη Νευροκοπίου το 1945, διορίστηκε τοπο ηρητής στην μητρόπολη Ζιχνών και όταν εκδόθηκε ο συνοδικός τόμος για τη συγχώνευση των δύο μητροπόλεων των Ζιχνών και του Νευροκοπίου εκλέχθηκε μητροπολίτης Ζιχνών και Νευροκοπίου.<br />
Δίδαξε στη Δράμα και στη Θεσσαλονίκη θρησκευτικά ως καθηγητής στη Μέση Εκπαίδευση.<br />
<br />
Σπυρίδων Κυβετός 1966.<br />
Διακρίνεται για το αξιόλογο εκκλησιαστικό και συγγραφικό του έργο.<br />
<br />
Από το 1953 η νέα μητρόπολη Ζιχνών και Νευροκοπίου, σύμφωνα με το Νόμο 2315 του 1953, διατηρεί δύο έδρες. Τη Νέα Ζίχνη, που είναι η χειμερινή διαμονή του μητροπολίτη (1η Οκτωβρίου 30η Ιουνίου) και το Κ. Νευροκόπι, που είναι η θερινή διαμονή του μητροπολίτη (1η Ιουλίου 30 Σεπτεμβρίου).<br />
<span style="font-size: x-small;"><i></i></span><br />
<span style="font-size: x-small;"><i>(Α. Καραθανάση, «Ο Ελληνισμός και η μητρόπολη Νευροκοπίου κατά τον Μακεδονικό Αγώνα», σ. 46' Β. Πασχαλίδη, ό.π., σ. 253).</i></span><br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><span style="font-size: large;"><b>Προπύργια του Ελληνισμού</b></span></span></div>
<br />
Τα σπουδαιότερα χωριά<span style="font-size: large;"><b> </b></span> της μητρόπολης Νευροκοπίου κατά το έτος 1885 ήταν:<br />
<br />
Το <span style="color: blue;"><b>Κουμανίτσι </b></span>(Δασωτό σήμερα) ήταν ένα τσιφλίκι που βρισκόταν νότια της πόλης του Άνω Νευροκοπίου και σε 6 ώρες απόσταση απ’ αυτό.<br />
<br />
Το <span style="color: blue;"><b>Ζίρνοβο </b></span>(<span style="color: blue;"><i><b><u>Κ. Νευροκόπι σήμερα</u></b></i></span>), νότια και αυτό του Άνω Νευροκοπίου και σε απόσταση 7 ωρών ποδαρόδρομο.<br />
<br />
Το <span style="color: blue;"><b>Τερλίσι </b></span>(Βαθύτοπος σήμερα), 6 ώρες απόσταση, νότια του Άνω Νευροκοπίου.<br />
<br />
Το <span style="color: blue;"><b>Μοναστηρτζίκ </b></span>(Καράκιοϊ τουρκ., Κατάφυτο σήμερα) απέχει 10' απόσταση από το Τερλίσι.<br />
<br />
<span style="color: blue;"><b>Κ. Βροντού</b></span>, 8 ώρες νότια του Νευροκοπίου και<br />
<br />
το <span style="color: blue;"><b>Τσερέσοβο </b></span>(Παγονέρι σήμερα), ΝΑ του Νευροκοπίου και σε απόσταση 10 ωρών.<br />
<br />
<span style="color: red;"><i>Οι 65 και πλέον κοινότητες πιστές στο πατριαρχείο, οι οποίες συγκροτούσαν τη μητρόπολη Νευροκοπίου, είτε για λόγους γλωσσικούς είτε γιατί εξηναγκάσθηκαν βίαια από τους Βουλγάρους κομιτατζήδες, προσχώρησαν στο Σχίσμα.</i></span><br />
<span style="color: blue;"><br /></span>
<span style="color: blue;"><u><i><b> Έτσι, χάθηκε κάθε επικοινωνία τους με την Ορθοδοξία και τον Ελληνισμό.</b></i></u></span><br />
<br />
Τελευταία θύματα της <span style="color: red;"><b>οργανωμένης βουλγαρικής προπαγάνδας</b></span>, η οποία διέθετε και χρήματα πολλά και άλλα μέσα, υπήρξαν τα χωριά, Κουμανίτσι, Τερλίσι, Λόφτσα (Ακρινό σήμερα), Μοναστηρτζίκ, όλα της περιοχής Ζιρνόβου, οι κάτοικοι των οποίων από τη συνεχή ασκούμενη βία, που διαπραττόταν σε βάρος τους, <span style="color: red;"><b>δεν άντεξαν και υπέκυψαν στο βουλγαρισμό</b></span>.<br />
<br />
Ήδη από το 1900 δε γίνεται πλέον λόγος για τα χωριά αυτά. Σ’ αυτά η ορθόδοξη φωνή έπαψε να ακούγεται από τη δράση της εξαρχικής τρομοκρατίας.<br />
<br />
Έτσι, <u><span style="color: blue;"><b>τα μόνα κέντρα Ελληνισμού,</b></span></u> τα οποία διασώζονταν, με το λυκόφως του 19ου και το λυκαυγές του 20ου αιώνα ήταν:<br />
<br />
α) Το <u><span style="color: blue;"><b>Νευροκόπι</b></span></u>, έδρα της μητρόπολης και το <u><span style="color: blue;"><b>Παπάς Τσιαΐρ,</b></span></u> που σήμερα γεωγραφικά βρίσκονται στο βουλγαρικό έδαφος.<br />
<br />
β) Στην περιοχή Ζιρνόβου, το ίδιο το <span style="color: blue;"><b>Ζίρνοβο </b></span>και οι Κοινότητες<span style="color: blue;"><b> Κ. Βροντού, Στάρτιστα και Τσερέσοβο.</b></span><br />
<br />
Αυτές οι έξι κοινότητες με πληθυσμό 350-370 οικογένειες αποτελούσαν την Ορθόδοξη Επαρχία του Νευροκοπίου.<br />
<br />
Ήταν οι μόνες κοινότητες, όπου ο Ελληνισμός, που υπερείχε συντριπτικά έναντι των σχισματικών, έδινε τη διπλή μάχη του και εναντίον της βουλγαρικής προπαγάνδας (1870-1900) και κατά της ένοπλης (1901-1907) δράσης του δολοφονικού βουλγαρικού κομιτάτου.<br />
<br />
Ήταν<span style="color: blue;"><i> οι μόνες ορθόδοξες κοινότητες,</i></span> οι οποίες, «έ<span style="color: blue;"><i>χοντας το ρόλο, τότε και τώρα του ακρίτα του Ελληνισμού</i></span>» αγωνίσθηκαν με πάθος ώς το 1913 κατά της εξαρχικής εχθρότητας και βίας.<br />
<br />
Γι αυτό μπόρεσαν να μείνουν προσηλωμένες στα Εθνικά ιδεώδη, στον Ελληνισμό και στην Ορθοδοξία, ενσαρκώνοντας με τους αγώνες και τις θυσίες τους το βαθύτερο νόημα της ιστορικής τους επιταγής.<br />
<br />
Στο παρόν πόνημα θα γράψουμε για τα προπύργια αυτά του Ελληνισμού, με όσα στοιχεία μπορούσαμε να έχουμε στη διάθεσή μας.<br />
Κυρίως, θα αναφερθούμε στις ορθόδοξες κοινότητες Κ. Βροντούς, Ζιρνόβου, Στάρτιστας και Τσερεσόβου, ως οι σημαντικότερες εστίες του Ελληνισμού που απέμειναν στο Ζίρνοβο και στην περιοχή του και που αποτελούν τη ζώσα ιστορία της Επαρχίας (Κ. Νευροκοπίου σήμερα), για την περίοδο 1870-1913, οπότε και η ελληνοβουλγαρική διαμάχη έκλεισε οριστικά.<br />
<br />
<i><b>«Η οριστική καταδίκη του Ελληνισμού του Παπάς Τσαΐρ, του Νευροκοπίου (Άνω) και της ευρύτερης περιοχής του σφραγίστηκε με τη συνθήκη του Βουκουρεστίου (1913 Ιούλιος). </b></i><br />
<br />
<span style="color: blue;"><b><i>Τότε οι <u>Νευροκοπηνοί</u>, οι <u>Μελενικιώτες </u>και οι <u>Στρωμνιτσιώτες </u>εγκατέλειψαν τις πατρογονικές εστίες και εγκαταστάθηκαν στην ελεύθερη Μακεδονία και ιδιαίτερα στην περιοχή του Κιλκίς»</i></b></span>.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhaRwkUKigjG83DLBwoNAvrkSvCHWsYYLR6nxOC1W3IyFOEPnajEcjHW5pYNxoN1Ut_YaDK2SZZlXagwt-O-mF-wsmbrmtZQMgjPhgGfnSztTZAnhZ3Vsa0iZl85Miixx_mY0G2WChj0FVR/s1600/%CE%A7%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%82%CE%9C%CE%B1%CE%BA%CE%B5%CE%B4%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%B1%CF%82%CE%9C%CE%B5%CE%BB%CE%AD%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="144" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhaRwkUKigjG83DLBwoNAvrkSvCHWsYYLR6nxOC1W3IyFOEPnajEcjHW5pYNxoN1Ut_YaDK2SZZlXagwt-O-mF-wsmbrmtZQMgjPhgGfnSztTZAnhZ3Vsa0iZl85Miixx_mY0G2WChj0FVR/s320/%CE%A7%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%82%CE%9C%CE%B1%CE%BA%CE%B5%CE%B4%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%B1%CF%82%CE%9C%CE%B5%CE%BB%CE%AD%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF.JPG" width="320" /></a></div>
<br />
Ακόμη θα επισημάνουμε τις δραματικές συνθήκες κάτω από τις οποίες έζησαν οι κάτοικοι των κοινοτήτων αυτών στην προσπάθειά τους να αναχαιτίσουν το βουλγαρικό μαχαίρι και τα μαρτύρια, στα οποία επί σειρά ετών υποβλήθηκαν από τους Βουλγάρους, που μπορεί ο αναγνώστης μας να παρακολουθήσει μέσα από τις γραμμές αυτής της συγγραφής.<br />
<br />
<span style="font-size: large;"><b>Λόγοι ύπαρξης της ανεξάρτητης Μητρόπολης Νευροκοπίου</b></span><br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKGTV6-nujf9zxMs_Hjv46KPLpuHW_OdzsgC4XrDuJ7pa-dlHJ9G2pxvHE2gY3p2kEv2YPrmU8jpkw7JrS7QrPC63sXs3q8z3jONE8l-imvqt1en4TpptzVfdr0uOGgSYYHqPL-1aMwe6_/s1600/%CE%91%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82%CE%A7%CF%81%CF%85%CF%83%CF%8C%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CF%82%CE%94%CF%81%CE%AC%CE%BC%CE%B1%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKGTV6-nujf9zxMs_Hjv46KPLpuHW_OdzsgC4XrDuJ7pa-dlHJ9G2pxvHE2gY3p2kEv2YPrmU8jpkw7JrS7QrPC63sXs3q8z3jONE8l-imvqt1en4TpptzVfdr0uOGgSYYHqPL-1aMwe6_/s1600/%CE%91%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82%CE%A7%CF%81%CF%85%CF%83%CF%8C%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CF%82%CE%94%CF%81%CE%AC%CE%BC%CE%B1%CF%82.jpg" /></a>Οι σπουδαιότεροι λόγοι, που επέβαλαν την ύπαρξη της ανεξάρτητης μητρόπολης Νευροκοπίου, σημειώνει (1010-1903) <span style="color: blue;"><i>ο Άγιος μητροπολίτης Δράμας και Σμύρνης αργότερα Χρυσόστομος (Καλαφάτης) στον κώδικα της Δημογεροντίας Νευροκοπίου, κατά την επίσκεψή του εκεί, όταν είχε την ποιμαντορία της μητρόπολης, ήταν:</i></span><br />
<br />
<br />
<span style="color: blue;"><i>1. - Η επίκαιρη θέση την οποία κατείχε το Νευροκόπι. Απο- τελούσε φυσικό οχύρωμα, και πρόχωμα κατά του Σχίσματος που, σημειωτέον, είχε έδρα στο Νευροκόπι και διέθετε πλούσιους πόρους. </i></span><br />
<span style="color: blue;"><i>Αν κατάφερνε το Σχίσμα να διαρρήξει το Νευροκόπι, την ακρόπολη αυτή του Ελληνισμού, θα περνούσε μέσα από την πεδιάδα του Ζιρνόβου και το στενό πέρασμα του Γιουρετζεκίου (Γρανίτης σήμερα) σην πεδιάδα της Δράμας. Τότε, το κέντρο του διεξαγόμενου θρησκευτικού αγώνα θα μεταφερόταν σε κρισιμότερο σημείο και έδαφος, κάτι που θα ήταν ολεθριότατο για τα συμφέροντα του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας.</i></span><br />
<br />
<span style="color: blue;"><i>2. Η πτώση του Νευροκοπίου θα είχε αναπόφευκτα άσχημο αντίκτυπο και δυσάρεστες συνέπειες στο ηθικό των Ελλήνων της Επαρχίας Σερρών και Δράμας, των οποίων το φρόνημα θα κλονιζόταν.</i></span><br />
<br />
<span style="color: blue;"><i>3. Η ύπαρξη μητροπολίτη στο Νευροκόπι, πίστευε ο Χρυσόστομος, θα τόνωνε το ηθικό και το φρόνημα εκείνων, οι οποίοι, ύστερα από σκληρούς αγώνες και θυσίες, κατάφεραν να μείνουν πιστοί στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, παρά τις απειλές του βουλγαρικού κομιτάτου.</i></span><br />
<span style="color: blue;"><i>Τους λόγους αυτούς, που συνηγορούσαν υπέρ της ύπαρξης ανεξάρτητης μητρόπολης στο Νευροκόπι, τους διατύπωσε πρώτος όλων ο Πατριάρχης Ιωακείμ ο Γ', μια από τις σημαντικότερες πνευματικές φυσιογνωμίες κατά το δέυτερο ήμισυ του 19ου αιώνα. ΓΥ αυτό το λόγο απόσπασε το 1882 την Επαρχία Νευροκοπίου από την Επαρχία Δράμας και την ανακήρυξε Αρχιεπισκοπή το 1883 και σε μητρόπολη το 1888, η οποία αριθμούσε υπέρ τις 60 χριστιανικές κοινότητες. (Β. Λαούρδα, ό.π., 254256* Αθ. Καραθανάση, ό.π., σ. 59).</i></span><br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: red;"><span style="font-size: large;">Ο Βουλγαρισμός στο Νευροκόπι</span></span></i></div>
<br />
Μέχρι το 1872, δηλαδή μέχρι την εποχή που δημιουργή θηκε το μακεδονικό ζήτημα και συνήλθε η Ιερά Σύνοδος των Ορθοδόξων Ιεραρχών του Οικουμενικού Πατριαρχείου, η οποία κήρυξε τη βουλγαρική εκκλησία σχισματική, σ’ όλες τις βόρειες επαρχίες της Μακεδονίας και σ’ αυτές του Σατζακίου (διοίκησης) Σερρών δεν γινόταν κανένας λόγος, ή μάλλον δεν υπήρχε θέμα εθνότητας και γλώσσας.<br />
<br />
<span style="color: blue;">Όλοι, Έλληνες και Βούλγαροι, συνυπήρχαν μονιασμένοι και αγαπημένοι σε μια κοινότητα: την Ελληνική Ορθόδοξη Κοινότητα. </span><br />
<br />
<span style="color: blue;"><i><b>Εκκλησιάζονταν όλοι στην ίδια εκκλησία και τα παιδιά τους φοιτούσαν στο ελληνικό σχολείο.</b></i></span><br />
<br />
Είναι ιδιαίτερα χαρακτηριστικό αυτό που έγραψε ο Ρώσος ιστορικός συγγραφέας Colombisky:<br />
<br />
<span style="color: red;"><i><b>«Κατά το 1839 ακόμη <u>ουδείς </u>των κατοίκων των πόλεων της Βουλγαρίας και της Ανατολικής Ρωμυλίας<u> εθεώρει εαυτόν Βούλγαρον</u>, ουδέ ήθελε να ομιλήσει την βουλγαρικήν γλώσσαν, τουναντίον <u>εμίσουν παν το βουλγαρικόν</u>».</b></i></span><br />
<br />
Κι ακόμη πιο αποκαλυπτική είναι η ομολογία, που κάνει, στο βιβλίο του «La Macedoine, L’ Etat Pesend du Bulgarisme», πολύ αργότερα, το 1885, ο Βούλγαρος συγγραφέας Officoff, φανατικός οπαδός της Μεγάλης Βουλγαρίας του Αγίου Στεφάνου, η οποία ανατράπηκε στο Βερολίνο από την ομώνυμη Συνθήκη:<br />
<br />
<i>«<span style="color: red;">Το μεγαλύτερο μέρος της βουλγαρικής Μακεδονίας δεν έχει ακόμη αποκρυσταλλωμένην εθνικήν συνείδησιν κι αν η Ευρώπη επέτρεπεν εις τον μακεδονικόν λαόν να εκλέξει εθνότητα είμαι βέβαιος ότι η πλειονότης αυτών θα εξέφευγεν εκ των χειρών ημών. </span></i><br />
<span style="color: red;"><i>Εξαιρουμένων των βορείων διαμερισμάτων<span style="color: blue;"> οι πληθυσμοί των άλλων περιφερειών είναι έτοιμοι ίνα ενδίδοντες και εις την ελαχίστην πίεσιν δηλώσωσι ότι δεν είναι Βούλγαροι, ότι αναγνωρίζουν το Πατριαρχείο και προτιμούν τα Ελληνικά Σχολεία και τους Έλληνας καθιηγητάς</span>».</i></span><br />
<br />
Και να σκεφτεί κανείς ότι αυτά γράφονταν στην πιο κρίσιμη περίοδο του 1880-85, τότε που η βουλγαρική προπαγάνδα, ανενόχλητη, οργίαζε στη Μακεδονία.<br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtS-gDNXuo0AUBi-xkYuJef3VA31CGEeUVZPq3a6cmRJukSCTktii1sf_6zVZp1t27ue2yFdE_UASpIL2qSqiFdOCHOfDUdb2kf8_1maCqSQ109s3WOUPDF5qnISuqxRgvaqt8tjYrvE_4/s1600/sarafovuniforma.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtS-gDNXuo0AUBi-xkYuJef3VA31CGEeUVZPq3a6cmRJukSCTktii1sf_6zVZp1t27ue2yFdE_UASpIL2qSqiFdOCHOfDUdb2kf8_1maCqSQ109s3WOUPDF5qnISuqxRgvaqt8tjYrvE_4/s200/sarafovuniforma.jpg" width="136" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Μπορίς Σαράφης του Πέτρου</td></tr>
</tbody></table>
<span style="color: red;"><b>Την ιδέα του βουλγαρισμού στην Επαρχία Νευροκοπίου την εισήγαγαν, δυστυχώς, εξαγορασθέντες από τη βουλγαρική προπαγάνδα, Έλληνες δάσκαλοι και ιερείς. </b></span><br />
<br />
<span style="color: red;"><i><b>Αυτοί ηγήθηκαν της κίνησης εκβουλγαρισμού του ελληνικού στοιχείου με άκρατο μισελληνισμό και φανατισμό, </b></i></span><br />
<span style="color: red;"><i><b>με προεξάρχοντα τον Πέτρο Σαράφωφ (Πέτρο Σαράφη).</b></i></span><br />
<br />
<span style="color: red;"><i><b>Ο Πέτρος Σαράφης καταγόταν από το χωριό Γαϊτανίνα. </b></i></span><br />
<br />
<span style="color: blue;"><i><b>Ήταν Έλληνας δάσκαλος <span style="color: red;">και πατέρας του μετέπειτα περιβόητου αρχηγού του βουλγαρικού κομιτάτου Μπόρις Σαράφωφ, ο οποίος σκόρπισε τον όλεθρο και το θάνατο για πολλά χρόνια. </span></b></i></span><br />
<br />
Τυφλό όργανο του βουλγαρικού κομιτάτου και του Πανσλαβισμού, ο Σαράφωφ εργάστηκε υπέρ της βουλγαρικής ιδέας μαζί με τους:<br />
<b>παπαΧαρίτωνα</b> (πενθερό του) από τη Λιμπάχοβα, τον παπαΑθανάσιο από τη Στάρτιστα και τους Έλληνες δασκάλους Γιώργο Στοΐδη και Γιώργο Αθανασίου.<br />
<br />
Ατυχώς, αυτοί οι τελευταίοι υπηρέτησαν, ο πρώτος στο Ζίρνοβο, στη Δράμα και στην Τσατάλτζα (Χωριστή σήμερα) και ο δεύτερος οτο Νευροκόπι και στις Σέρρες.<br />
<br />
Φανατισμένοι πανσλαβιστές, οι πέντε εξωμότες αποτέλεσαν μια σπείρα πολύ επικίνδυνη για τον Ελληνισμό του Νευροκοπίου.<br />
<br />
Η σπείρα αυτή εγκαταστάθηκε στο Νευροκόπι.<br />
Εκεί, αφού κατάφερε να ξεγελάσει τους προύχοντες, Ηλία Δούκα, τους τρεις αδελφούς Ασταρτζή (ο Ιωάννης ο μικρότερος αδελφός αργότερα αποκήρυξε το Σχίσμα), τον Απόστολο Σμιλιά και άλλους, δημιούργησε, με το πέρασμα του χρόνου, με τη βία που ασκούσε στους ελληνικούς πληθυσμούς, μια κατάσταση καθόλου ευοίωνη για το μέλλον του άτυχου Ελληνισμού της Επαρχίας Νευροκοπίου.<br />
<br />
<span style="color: red;"><i><b>Η πίεση αυτή του Σαράφωφ επί του ελληνικού πληθυσμού, κατέληξε στο να λάβει μορφή έντονης ένοπλης βίας από το 1901, όταν εγκαταστάθηκε στο Ζίρνοβο ο Δ. Δουκώφ (Δ. Δούκας), ταγματάρχης του βουλγαρικού στρατού.</b></i></span><br />
<br />
Φανατισμένος, κι αυτός, βούλγαρος προπαγανδιστής, με βάρβαρα αισθήματα, ύπουλος και δόλιος, εφοδιασμένος με τα απαραίτητα χρηματικά ποσά και άλλα μέσα, οργάνωσε και εξόπλισε τους σχισματικούς της περιοχής, κάτω από την πλήρη αδιαφορία των τουρκικών αρχών.<br />
<br />
<i><b> Έτσι, με την ανοχή των τουρκικών αρχών, άρχισε ένας αγώνας<u> προκειμένου να καμφθεί το φρόνημα των Ελληνορθοδόξων</u>, οι οποίοι βίωναν τον τρόμο και την απειλή για τη ζωή τους καθημερινά.</b></i><br />
Ήταν τότε, που στο μητροπολιτικό θρόνο του Νευροκοπίου είχε εγκατασταθεί ο μητροπολίτης Νικόδημος.<br />
Απελπισμένος ο άξιος εκείνος ιεράρχης και απογοητευμένος από τη βάρβαρη συμπεριφορά του βουλγαρικού κομιτάτου, που καθημερινά συγκρουόταν με το ελληνικό στοιχείο, για να του αρπάξει την εκκλησία και το σχολείο και ανήσυχος για την τύχη του Ζιρνόβου, το οποίο κινδυνεύει να χαθεί, γράφει (1902) προς το Οικ.<br />
Πατριαρχείο:<br />
<br />
<span style="color: blue;"><i>«... Είχον γράψει εις την Χ.Θ.Π. πολλάκις ότι οι Βούλγαροι τόσον μυστικώς εργάζονται ώστε ουδείς των ημετέρων δύναται να τους εννοήσει και τόσον επιτυχώς καθ’ όσον θυσιάζουν και προσωπικόν και ικανόνχρήμα χάριν του σκοπού των. Είχον γράψει εις την Μεγάλην Εκκλησίαν ότι εάν εκβουλγαρισθεί το Ζίρνοβο, η Επαρχία Νευροκοπίου θα απολεσθή καθ’ όσον θα μείνει με 50 οικογένειες εις Νευροκόπιον, 95 εις Τσερέσοβον, 120 εις Παπα Τσιαΐρ και ταύτας επί πέντα μήνας κατ’ έτος, καθ’ όσον το χειμώνα καταβαίνουσι εις διάφορα θερμά μέρη και 25 οικογενείας εις Στάρτιστα».</i></span>Yauna Takabarahttp://www.blogger.com/profile/17739662848150917123noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4269458687331287220.post-62329185500903316442017-10-03T14:13:00.000+03:002017-10-03T14:43:16.054+03:00Βουλγαρική Εξαρχία στη Μακεδονία. Η ιστορία του Σχίσματος στη Πλεύνα-Πετρούσα Δράμας.<br />
<div style="text-align: right;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizV_F9Ec8NvgWspVoaUy7rRGOAJG2bT1dZ7jnrNIOFn0HGB46B659Ck5IADB3-euVjD19bpW6B7YOj4elaZkuZkLYauuY4kap2aKKERRc7XkVoVT_U4fLZQ_CREmOQJe7PB7Xe_Ew5v2_7/s1600/%25CE%25A0%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25B9%25CE%25AC+%25CE%25B5%25CE%25BA%25CE%25BA%25CE%25BB%25CE%25B7%25CF%2583%25CE%25AF%25CE%25B1+%25CE%25A0%25CE%25B5%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%258D%25CF%2583%25CE%25B1%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1085" data-original-width="1564" height="276" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizV_F9Ec8NvgWspVoaUy7rRGOAJG2bT1dZ7jnrNIOFn0HGB46B659Ck5IADB3-euVjD19bpW6B7YOj4elaZkuZkLYauuY4kap2aKKERRc7XkVoVT_U4fLZQ_CREmOQJe7PB7Xe_Ew5v2_7/s400/%25CE%25A0%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25B9%25CE%25AC+%25CE%25B5%25CE%25BA%25CE%25BA%25CE%25BB%25CE%25B7%25CF%2583%25CE%25AF%25CE%25B1+%25CE%25A0%25CE%25B5%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%258D%25CF%2583%25CE%25B1%25CF%2582.jpg" width="400" /></a></div>
<b style="background-color: #f3f3f3;"><span style="background-color: white; color: blue;"> Φ. Τριάρχη</span></b></div>
<div style="text-align: right;">
<b><span style="background-color: white; color: blue;"> " Η Ιστορία της Δράμας"</span></b></div>
<div style="text-align: right;">
<b style="background-color: #f3f3f3;"><span style="background-color: white; color: blue;">εκδόσεις ΕΣΠ.</span></b></div>
<br />
Το χωριό <b><span style="color: blue;">Πετρούσα </span></b>Δράμας λεγόταν παλαιά <b><span style="color: blue;">Πλεύνα</span></b>, και μ΄ αυτό το όνομα φέρεται στα διάφορα έγγραφα του Μακεδονικού Αγώνος.<br />
<br />
Οι κάτοικοι ήταν όλοι Έλληνες στην καρδιά και στο πνεύμα και κανείς ποτέ του δεν σκέφτηκε ότι ήταν δυνατον να μην είναι Έλλην ή ν' αλλάξει εθνικότητα. <br />
<br />
Κυριαρχούσε όμως ή αγραμματοσύνη με την φτώχεια, οί δίδυμες αδελφές που καταδυναστευαν τοτε τις μεγάλες αγροτικές μάζες της περιοχής Δράμας.<br />
<span style="background-color: white;"><br /></span>
<span style="background-color: white;">Μαζί με την ελληνική γλώσσα μιλιόταν και ή τουρκική, καθώς και ένα κράμα από ελληνικές, τουρκικές και παραφθαρμένες σλαβικές λέξεις, που χρησίμευε για την συνεννόηση των με τους Σλάβους και Βουλγάρους εργάτες και ποιμένες, που κατέβαιναν προς την Δράμα και δούλευαν σαν σκλάβοι στα χωράφια Τούρκων και Ελλήνων.</span><br />
<div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="background-color: white; font-size: large;">ΜΕΤΑ ΤΟ 1821</span></b></div>
</div>
<span style="background-color: white;">Μετα την επανάσταση του 1821 άρχισαν να καταφθάνουν ατο χωριό διάφορες Ελληνικές οικογένειες που ζούσαν άλλοτε σε περιοχές της Μακεδονίας που επαναστάτησαν και καταδιώκονταν από τους Τούρκους.</span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span>
<span style="background-color: white;">Έτσι έφθασαν οι οικογένειες των <b><span style="color: blue;">Μαδεμλήδων </span></b>άπό τα Μαδεμοχώρια της Χαλκιδικής, των <b><span style="color: blue;">Παπαθανάσηδων </span></b>από τον Όλυμπο, των <b><span style="color: blue;">Βαλαβαναίων </span></b>από των Ήπειρο και άλλες.</span><br />
<span style="background-color: white;">Έν τω μεταξύ τα χρόνια κυλούν. <br /><br />Πλησιάζουμε στά γεγονότα του Βουλγάρικου σχίσματος (1870).</span><br />
<i><b style="background-color: white;"><span style="color: red;">Οι πρώτοι Βούλγαροι προπαγανδιστές έχουν ξεχυθεί στά χωριά τής Μακεδονίας και κηρύσσουν την από το Πατριαρχείο. </span></b></i><br />
<div>
<span style="background-color: white;"><br /></span></div>
<span style="background-color: white;">Ή προπαγάνδα καλύπτεται ακόμα κάτω άπω τον μανδύα της θρησκείας.</span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span>
<br />
<div>
<b style="background-color: white;">Συκοφαντούσαν στους απλοϊκούς χωρικούς, τον Πατριάρχη, τον Μητροπολίτη, τους κληρικούς.</b></div>
<a name='more'></a><span style="background-color: white;"> Τους έλεγαν</span><br />
<div>
<div style="text-align: center;">
<i><b style="background-color: white;"><span style="color: red;">«Αυτοί κλέβουν εμάς και καλοπερνούν με τους Τούρκους.</span></b></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><b style="background-color: white;"><span style="color: red;"> Για να ελευθερωθούμε</span></b></i></div>
</div>
<div>
<div style="text-align: center;">
<i><b style="background-color: white;"><span style="color: red;">πρέπει να φύγουμε από την εξουσία του Πατριαρχείου,</span></b></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><b style="background-color: white;"><span style="color: red;"> που συνεργάζεται με τον</span></b></i></div>
</div>
<div>
<div style="text-align: center;">
<i><b style="background-color: white;"><span style="color: red;">Τύραννο και να δημιουργήσουμε δική μας εκκλησία...».</span></b></i></div>
</div>
<span style="background-color: white;"><br />Ή σκλαβιά, ή γενική δυστυχία, ή φιλοχρηματία και οι σφαλερές ενέργειες πολλών</span><br />
<span style="background-color: white;">κληρικών, ήταν καλό λίπασμα για να μεταβάλει σε εύφορο έδαφος την καρδιά των</span><br />
<span style="background-color: white;">χωρικών και να ριζωθεί ό σπόρος των Βουλγάρων.</span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span>
<span style="background-color: white;"><b><span style="color: blue;">Στην Πλεύνα ζουν την εποχή του σχίσματος 200—300 οικογένειες, όλες Ελληνικές</span></b>.</span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span>
<br />
<div style="text-align: center;">
<b><span style="background-color: white;">Τ ί π ο τ ε δεν τους χωρίζει.</span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: white;"><br /></span></div>
<div>
<span style="background-color: white;"><b></b></span></div>
<div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red; font-size: large;"><b style="background-color: white;">ΤΟ ΜΙΑΣΜΑ ΤΟΥ ΣΧΊΣΜΑΤΟΣ</b></span></div>
</div>
<span style="background-color: white;"><br /></span>
<b style="background-color: white;"><i><span style="color: red;">Γύρω στα, 1870 φθάνει στην Πλεύνα, προερχόμενος από το Ρασλόκ της Βουλγαρίας,</span></i></b><br />
<span style="background-color: white;"><i><span style="color: red;"><b>ό <u>Τσεγκένέφ </u>ή <u>Τσεγκενέογλου </u>Ντιμίτρι, </b></span></i></span><br />
<span style="background-color: white;"><b><i><span style="color: red;">Βούλγαρος στην συνείδηση και στην καταγωγή .</span></i></b> </span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span>
<span style="background-color: white;">Δουλεύει άλλοτε σάν εργάτης και άλλοτε σάν μικροεμπορευόμενος. Καταφέρνει</span><br />
<span style="background-color: white;">και παντρεύεται την θυγατέρα ενός από τούς πλουσιότερους Έλληνες προεστούς</span><br />
<span style="background-color: white;">(Τζιορμπατζήδες) της Πλεύνας του</span><span style="background-color: white;"> Π. Χ. . ανθρώπου ολιγόπιστου, φιλοχρήματου,άλλα με μεγάλη επιρροή.</span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span>
<span style="background-color: white;">Ό Τσεγκένέφ μετέβαλε το σπίτι του πενθερού του ,<span style="font-size: medium;"> <span style="color: red;">σε κέντρο βουλγαρικής προπαγάνδας</span> <span style="font-size: small;">και τον ίδιο τον πενθερό του σε πειθήνιο όργανο του. </span></span></span><br />
<span style="background-color: white;"><span style="font-size: medium;"><span style="font-size: small;">Πονηρός, μέ μυαλό πολυμήχανο και σατανικ</span></span><span style="font-size: small;">ό, ά</span>ρχισε μιάν εντατική δραστηριότητα. Μεταχειρίσθηκε κάθε μέσο και κάθε ατιμία.</span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span>
<span style="background-color: white;"><i><span style="color: red;">Μέ το χρήμα πού φαίνεται του έστελναν άπό τήν Πανσλαυϊστική Κίνηση, άρχισε σιγά—σιγά και μεθοδικά να τραβάει κοντά του γνήσιες Ελληνικές οικογένειες.</span></i></span><br />
<b style="background-color: white;"><i><span style="color: red;">Γνωστά τα ονόματα των. <br />Δεν τα αναφέρουμε.<br /><u>Δεν υπάρχει λόγος ν' ανοίξουμε παλιές πληγές.</u></span></i></b><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span>
<span style="background-color: white;">Ας δικαιολογήσουμε κι' άς συγχωρήσουμε την όλιγοπιστία των.</span><br />
<span style="background-color: white;">Πρέπει να παραδεχθούμε ότι στην άρχή δέν ήξεραν καλά—καλά τι ήταν αυτο πού τούς γύρευε ό Τσεγκένέφ.</span><br />
<span style="background-color: white;">Μετα όταν καταλαβαν είχαν πιά μέ τήν αφέλεια τους παρασυρθεί.</span><br />
<span style="background-color: white;">Δεν ήταν εύκολο ν' άναπλεύσουν τον ορμητικό ποταμό του Βουλγαρισμού και αφέθηκαν να τούς «πάρει το ποτάμι».</span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span>
<br />
<div>
<span style="background-color: white;">Ήσαν οι αφελείς, τα απολωλότα πρόβατα. </span></div>
<span style="background-color: white;"><br /></span>
<span style="background-color: white;">Συγχωρητέα ή πράξη των.</span><br />
<span style="background-color: white;">Υπήρξαν όμως ορισμένοι πού μόλις ένοιωσαν τούς πραγματικούς σκοπούς του <b><span style="color: red;">Τσεγκένέφ</span></b>, αμέσως άλλαξαν θέση και τον αντιμετώπισαν σαν Ελληνες Χριστιανοί. Δίκαιον να τούς έπαινέσωμε. Ασυγχώρητοι παραμένουν εκείνοι πού άπό φιλοχρηματία και προσωπικά πάθη, ενώ μπορούσαν, δέν άπεμακρύνθησαν άπό τον έχθρα. <br />Είναι οί προδότες. <br />Δικαία ή εναντίον των κατακραυγή και στη λίτευσει των.</span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span>
<span style="background-color: white;">Ό <b><span style="color: red;">Τσεγκένέφ </span></b>μέ πρόφαση ότι άρρωστησε ό πενθερός του και έχει ανάγκη λουτροθεραπείας, τον πήγε στο εσωτερικό της Βουλγαρίας, πιθανόν στή Σόφια.</span><br />
<div>
<span style="background-color: white;"><br /></span>
<b style="background-color: white;">Στο γυρισμό τους στην Πλεύνα διέθεταν άφθονο χρήμα.</b></div>
<div>
<span style="background-color: white;"><br /></span></div>
<div>
<span style="background-color: white;"><span style="font-size: medium;"></span></span></div>
<div>
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: white; font-size: large;">Η ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ</span></div>
</div>
<span style="background-color: white;"><br /></span>
<span style="background-color: white;">Τοτε ήταν μεγάλη ή φτώχεια στο χωριό.</span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span>
<span style="background-color: white;"><b><u>Οί κάτοικοι δέν είχαν να πληρώσουντους φόρους στους Τούρκους φοροεισπράκτορες.<br /></u></b></span><br />
<span style="background-color: white;">Τα κρατητήρια στο καρακόλι ( Αστυνομικός Σταθμός) της Προσωτσάνης και τα κελλιά, στις φυλακές της Δράμας, γέμιζαν από τους χωρικούς της Πλεύνας πού όφειλαν στο Τουρκικό Δημόσιο.</span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span>
<span style="background-color: white;">Φρικτά τα οικήματα των φυλακών και μαρτυρική η ζωή, μέσα σ' αυτα, των άπλών χωρικών</span><br />
<span style="background-color: white;">που ήσαν μαθημένοι στον ελεύθερο αέρα του κάμπου.</span><br />
<span style="background-color: white;">Στα σπίτια των οι οικογένειες πεινούσαν χωρίς τον προστάτη των.</span><br />
<span style="background-color: white;">Τήν στιγμή αυτή της άπογνώσεως και της απελπισίας παρουσιάζονταν στην πόρτα του κελλιου ό Τσεγκενέφ, και έλεγε</span><br />
<span style="background-color: white;">στον φυλακισμένο χωρικό :</span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: white; color: red;"><i>— " Α ! μπέ, ντέν κάνει να είσαι φυλακή</i></span></div>
<div>
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: white;"><i><span style="color: red;">Καλό άντρωπό είσαι μπέ. Έγκώ πληρώνει. Έσυ να βγείς έξω. "Αντε μπέ, υπόγραψε</span></i></span></div>
</div>
<div>
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: white;"><i><span style="color: red;">αυτο το χαρτί ν' αλλάξουμε τον παπά τον κλέφτη, να φέρωμε και νούργιο πιο καλό,</span></i></span></div>
</div>
<div>
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: white;"><i><span style="color: red;">να μήν πληρώνουμε φόρο...».</span></i></span></div>
</div>
<span style="background-color: white;"><br /></span>
<span style="background-color: white;">Γράμματα δέν ήξερε ό δυστυχισμένος χωριάτης.</span><br />
<span style="background-color: white;">Μια μουτζάλα μέ το δάκτυλο έβαζε στο χαρτί, που του έδινε ό Τσεγκενέφ, και ξαναβρισκε τήν ελευθερία του.</span><br />
<div>
<span style="background-color: white;"><br /></span></div>
<div>
<span style="background-color: white;">Μά το χαρτί αυτα δέν έλεγε απλώς ν' αλλάξουν τον παπά. Έλεγε και άλλα πολλά. Δήλωνε επίσημα ότι αναγνωρίζει την βουλγαρική Εξαρχία και θέλει Βουλγαρο ιερέα στο χωριό του.</span></div>
<span style="background-color: white;"><br /></span>
<span style="background-color: white;">Ό Τσεγκενέφ πλήρωνε το χρέος του χωρικού και γύριζε μαζί μέ το νέο του θύμα στο χωριό.</span><br />
<span style="background-color: white;">Ό καημένοςό χωριάτης ήταν γιομάτος ευγνωμοσύνη για τον... «ευεργέτη » του.</span><br />
<div>
<span style="background-color: white;"><span style="color: red;"><br /></span></span></div>
<div>
<span style="color: red; font-size: small;"><i><b style="background-color: white;">Ό Τσεγκενέφ είχε προσθέσει άλλο ένα νούμερο στην προσπάθεια του να απόσπασει</b></i></span></div>
<div>
<span style="color: red; font-size: small;"><i><b style="background-color: white;">τις υπογραφές των 2)3 των κατοίκων της Πλεύνας, όποτε σύμφωνα μέ το</b></i></span></div>
<div>
<span style="color: red; font-size: small;"><i><b style="background-color: white;"> Φιρμάνι της 10 . 3 .1870 Θα ζητούσε την υ π α γ ω γ ή της εκκλησίας του χωρίου στη</b></i></span></div>
<div>
<span style="color: red; font-size: small;"><i><b style="background-color: white;">βουλγαρική Εξαρχία.</b></i></span></div>
<span style="background-color: white;"><br /></span>
<span style="background-color: white;">"Εφταιγεν άραγε ό χωρικός, αυτος ό αγράμματος και δυστυχισμένος, για τήν άθέλητη" Θρησκευτική, και εθνική του μετατοπιση ; Βεβαίως όχι.</span><br />
<span style="background-color: white;">Ηταν μόνος, έγκαταλελειμένος και αβοήθητος σ' ένα πέλαγος σκλαβιάς, φτώχειας και δυστυχίας.</span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span>
<br />
<div>
<b style="background-color: white;">Το ελληνικό κράτος ήταν πολυ μακρυά και ουτε σκέφτονταν πώς υπήρχεν έκεϊ στην Μακεδονία κάποιος χωρικός που υπέφερε και ζητούσε βοήθεια έ σ τω και ηθική. </b><br />
<b style="background-color: white;"><br /></b>
<b style="background-color: white;"><span style="color: blue;"><u>Είναι θαύμα πώς δέν χάθηκεν ό Ελληνισμός μας.</u></span></b></div>
<div>
<b style="background-color: white;"><span style="color: blue;"><u>Μόνη ή Εκκλησία είχε ν αρχίσει ένα δειλά και άβέβαιον ακόμα αγώνα, </u></span></b><br />
<b style="background-color: white;">Ετσι απλώθηκε στην Πλεύνα ο βουλγαρισμός εκείνα τα χρόνια.,- </b></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjY_7qh_tYdsIz5iTb-BTQ_s3qF6otVGqzUnhHizegYqffVJ7YtnRswzA4-3cJJA_b4VbJ9uzshgKsZCIobc-qTITT3CbZAYlLI7xk_KQbYlCiKAoFQx1iMMB6n0tDca3HDYaGC8Z-TZ555/s1600/%25CE%25A0%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25B9%25CE%25AC+%25CE%25B5%25CE%25BA%25CE%25BA%25CE%25BB%25CE%25B7%25CF%2583%25CE%25AF%25CE%25B1%25CE%259A%25CE%25B1%25CE%25BC%25CF%2580%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25B9%25CF%258C.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="852" data-original-width="826" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjY_7qh_tYdsIz5iTb-BTQ_s3qF6otVGqzUnhHizegYqffVJ7YtnRswzA4-3cJJA_b4VbJ9uzshgKsZCIobc-qTITT3CbZAYlLI7xk_KQbYlCiKAoFQx1iMMB6n0tDca3HDYaGC8Z-TZ555/s320/%25CE%25A0%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25B9%25CE%25AC+%25CE%25B5%25CE%25BA%25CE%25BA%25CE%25BB%25CE%25B7%25CF%2583%25CE%25AF%25CE%25B1%25CE%259A%25CE%25B1%25CE%25BC%25CF%2580%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25B9%25CF%258C.jpg" width="310" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: blue; font-size: x-small;"><b>Η εκκλησία της Παναγίας στη Πετρούσα με το καμπαναριό<br />την δεκαετία του 1950.</b></span></td></tr>
</tbody></table>
<br />
<span style="background-color: white;">Στα 1835 στην Πλεύνα κτίστηκε μεγάλη εκκλησία ελληνική με ελληνικές επιγραφές</span><br />
<span style="background-color: white;">αγίων και Έλληνα ιερέα.</span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span>
<span style="background-color: white;">Ή εκκλησία αυτή βομβαρδίστηκε στα 1913 από τούς Τούρκους. στρατιώτες. </span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span>
<span style="background-color: white;">Ακόμα σώζονται οι τοίχοι και αν κάνεις ξύσει τους πολλούς άσβεστες, Θα δει να ξεπροβάλλουν οι ελληνικές εικόνες με τις ελληνικές επιγραφές.</span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span>
<br />
<div>
<span style="background-color: white;"><b><span style="color: red;">Βούλγαροι, Βουλγαρική Ιδέα , Εξαρχία κ.λ.π. δεν υπήρχαν</span></b>. </span></div>
<span style="background-color: white;"><br /></span>
<span style="background-color: white;">"Ενα υπόμνημα δικό του μέ τα ονόματα των οπαδών του υποβλήθηκε στις τουρκικές</span><br />
<span style="background-color: white;">αρχές και απαιτούσε τήν παραχώρηση στή βουλγαρική Εξαρχία τής μοναδικής</span><br />
<span style="background-color: white;">εκκλησίας του χωρίου, που Ελληνες τήν έκτισαν μέ το υστέρημα των, Έλληνας</span><br />
<span style="background-color: white;">Μητροπολίτης, ό Γερμανός, τήν έγκαινίασε και <span style="color: #20124d; font-size: medium;">Ελληνες ιερείς τήν λειτούργησαν</span></span><br />
<span style="background-color: white;"><b><i><span style="color: blue;">(όπως ό Χρήστος Παπαϊωάννου, </span></i></b></span><br />
<span style="background-color: white;"><b><i><span style="color: blue;">ό Παπαστογιαννης άπό τα Τρίκαλα της Θεσσαλίας,</span></i></b></span><br />
<span style="background-color: white;"><b><i><span style="color: blue;">ό Παναγιώτης Σεμπάνης και τελευταίος </span></i></b></span><br />
<span style="background-color: white;"><b><i><span style="color: blue;">ό Αθανασιος Παπαστεργίου).</span></i></b></span><br />
<span style="background-color: white;">Οι τουρκικές αρχές ενέκριναν τήν παραχώρηση στή βουλγαρική Εξαρχία τής εκκλησίας</span><br />
<span style="background-color: white;">της Πλεύνας.</span><br />
<div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="background-color: white; color: red;">Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΗ</span></b></div>
</div>
<span style="background-color: white;"><b><br />Αμέσως έφτασαν άπό τήν Βουλγαρία</b>, οι <span style="color: red;">Βούλγαροι </span>ιερείς παπα Άρσέν και </span><br />
<span style="background-color: white;">παπα Τριανταφυλλος (Ελληνας εξωμότης) καθώς και ένας ιεροκήρυκας, ό Σφέτκος.</span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span>
<span style="background-color: white;">Αυτος επεξηγώντας δήθεν το Ευαγγέλιο έπροπαγάνδιζε νύκτα και ήμερα για τήν</span><br />
<span style="background-color: white;">Βουλγαρία και διεκήρρυτε ότι<b> όλοι οι κάτοικοι τής Πλεύνας καθώς και όλης τής Μακεδονίας είναι Βούλγαροι</b>, όπως αυτος.</span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span>
<span style="background-color: white;">Μέ τήν βία και το χρήμα πέτυχαν να εξαγοράσουν τήν πνευματική ηγεσία του χωρίου.</span><br />
<span style="background-color: white;">Τον Ελληνα ιερέα παπα Ιωάννη άπό τήν περιοχή Θεσσαλίας τον μετέβαλαν σε Βούλγαρο ιερέα.</span><br />
<span style="background-color: white;">Τον Ελληνα διδάσκαλο Ανδρέα Γκιαούρη καθώς και έναν άλλο Θεσσαλό ονομαζόμενο Αλέξιο τους πήραν δικούς τους διδασκάλους.</span><br />
<span style="background-color: white;">Μάλιστα τον Αλέξιο τον έστειλαν αργότερα στην Βουλγαρία όπου τον χειροτονησαν έξαρχικά ίερέα, καθώς και τον Ελληνα ιεροψάλτη Ιωάννη Μπαλτα.</span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span>
<span style="font-size: small;"><b style="background-color: white;"><u>Στην αρχή μια Κυριακή λειτουργούσαν οί <span style="color: red;">Βούλγαροι </span>ιερείς και τήν άλλη Κυριακή οι <span style="color: blue;">Έλληνες</span></u><span style="color: blue;">.</span> </b></span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span>
<span style="background-color: white;"><b><u>'Από το 1880 απαγορεύθηκε τελείως ή είσοδος στην εκκλησία των Πατριαρχικών</u></b></span><br />
<span style="background-color: white;"><b><u>Ελλήνων. </u></b></span><br />
<b style="background-color: white;"><br />
</b><br />
<div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="background-color: white; color: blue;">Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ</span></b></div>
</div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbwuXf9tRQlDm3rAi3UhmPdv58_e-1nZwHKxhB-hbRhRAqaO7YkuJwkCaomfLC-BeobvjyzUBK36l_5UI2BFNq6nm0R1N89CoiIcBDLOyhAc5wOt301DAd2N8kJQ-8oRirWE66aj73uuH1/s1600/%25CE%2591%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25BF%25CF%2582+%25CE%2591%25CE%25B8%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25AC%25CF%2583%25CE%25B9%25CE%25BF%25CF%2582+%25CE%25A0%25CE%25B5%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%258D%25CF%2583%25CE%25B1%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="576" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbwuXf9tRQlDm3rAi3UhmPdv58_e-1nZwHKxhB-hbRhRAqaO7YkuJwkCaomfLC-BeobvjyzUBK36l_5UI2BFNq6nm0R1N89CoiIcBDLOyhAc5wOt301DAd2N8kJQ-8oRirWE66aj73uuH1/s320/%25CE%2591%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25BF%25CF%2582+%25CE%2591%25CE%25B8%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25AC%25CF%2583%25CE%25B9%25CE%25BF%25CF%2582+%25CE%25A0%25CE%25B5%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%258D%25CF%2583%25CE%25B1%25CF%2582.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: blue;">Η εκκλησία του Αγίου ΑΘανασίου Πετρούσας<br /> στην σημερινή της κατάσταση(2012)</span></b></td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: white;"><br /></span></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: blue;">Ό ίερέας Αθανασιος Παπαστεργίου</span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: white;"><b><span style="color: blue;"> (γεννήθηκε στην Πλεύνα το 1815, χειροτονήθηκε</span></b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: blue;">Ιερέας το 1840 και πέθανε το 1905)</span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: white;"><b><span style="color: blue;"> είχε απομείνει ό μοναδικός Πατριαρχικός</span></b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: blue;">κληρικός στο χωριό και </span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: white;"><b><span style="color: blue;"> κρατούσε σφικτα γύρω του ενωμένους τους ένοπομείναντες</span></b></span></div>
<span style="background-color: white;">
</span>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: white;"><b><span style="color: blue;">Ελληνες Πατριαρχικούς. </span></b></span></div>
<span style="background-color: white;"><br /></span>
<span style="background-color: white;">Οι Βούλγαροι θέλησαν να τον εξαγοράσουν για να συντρίψουν και τήν στερνή άντίστασι του Ελληνισμού στην Πλεύνα.</span><br />
<span style="background-color: white;">Εκείνος, σάν Ελληνας που ήταν, αρνήθηκε μέ περιφρόνηση. Πήρε τα ιερά σκεύη Στα σεπτά του χέρια και πήγε στην άκρη του χωρίου. Έκεί, όπου σήμερα υψώνεται καλλίμορφη ή εκκλησία του Αγίου Αθανασίου.</span><br />
<div>
<b><span style="background-color: white;"><br />
</span></b></div>
<div>
<b><span style="background-color: white;">Έκεί στην ψάθινη έκκλησούλα φώλιαζε ό κυνηγημένος Ελληνισμός μας. </span></b></div>
<span style="background-color: white;"><br /></span>
<span style="background-color: white;">Άσβυστη έκαι εν έκει ή κανδύλα τής Εθνικής μας Ιδέας.</span><br />
<span style="background-color: white;">Ό παπαΘανασης έγινεν ό πνευματικός οδηγητής τους. <br /><br />Μαζί του οι πρώτοι</span><br />
<span style="background-color: white;">επίτροποι, <br /><b><span style="color: blue;"><i>Γεώργιος Βαλαβάνης, </i></span></b></span><br />
<b><span style="color: blue;"><i><span style="background-color: white;">Αγγελος Μαδεμλής, <br />Χρήστος Παπαστεργίου,<br /> Κων)νος </span><span style="background-color: white;">Κότιος, </span></i></span></b><br />
<span style="background-color: white;"><b><span style="color: blue;"><i>Παύλιου Παύλος, <br />Αθανασιος Καλαϊτζής, <br />Κυριάκος Τσιάντας, <br />Γεώργιος Σεραφείμ,</i></span></b></span><br />
<span style="background-color: white;"><b><span style="color: blue;"><i>Λαζαρίδης κ. λ. π. </i></span></b><br /><br />διετήρησαν την Ελληνική Κοινότητα. και άρχισαν τον μεγάλον αγώνα.</span><br />
<b style="background-color: white;">Εναν αγώνα σκληρόν, άδυσώπητον, άλλα νικηφόρο. </b><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span>
<span style="background-color: white;">Αρχισε τοτε οξυτάτη διαμάχη και συναγωνισμός αναμεσα στις δυό Κοινότητες.</span><br />
<div>
<span style="background-color: white;">Οί Πατριαρχικοί Ελληνες δέν διέθεταν ουτε χρήματα, ούτε είχαν άλλη βοήθεια άπό πουθενα. </span></div>
<div>
<span style="background-color: white;"> Οι Έξαρχικοί όμως είχαν άφθονο βουλγαρικό χρυσό και κρυφά διέθεταν και οπλισμό.</span></div>
<span style="background-color: white;"><br /></span>
<span style="background-color: white;">Παρ' όλα όμως αυτα, οι Ελληνες μόνοι και αβοήθητοι πέτυχαν να συντηρούν, μέ</span><br />
<span style="background-color: white;">τιςδικές των συνεισφορές, ξεχωριστο σχολείο μέ Ελληνα διδάσκαλο.</span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span>
<span style="background-color: white;">Ένα δωμάτιο ήταν όλο κι όλο το Σχολείο μέσα σ' ένα οίκημα όπου συστεγάζονταν</span><br />
<span style="background-color: white;">και το βουλγαρικό. Οι Έξαρχικοί παίρνοντας τήν εκκλησία πήραν και το σχολείο</span><br />
<span style="background-color: white;">του χωρίου που βρισκόταν στον αυλόγυρο τ η ς .</span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span>
<br />
<div>
<span style="background-color: white;">Έτσι όταν το 1900 περίπου οί Ελληνες έκτισαν δικό τους σχολείο πίσω άπό τήν μεγάλη εκκλησία, στο λεγόμενο Μετοχι, το δέχτηκαν μέ ανακούφιση.</span></div>
<span style="background-color: white;"><br /></span>
<span style="background-color: white;">Τον Ιούλιο του 1902 φτανει στή Δράμα ό έθνομάρτυς Μητροπολίτης Χρυσόστομος.</span><br />
<span style="background-color: white;">Ό Μακεδόνικος αγώνας αρχίζει πλέον να φουντώνει μέ τήν φωτεινή καθοδήγηση</span><br />
<span style="background-color: white;">εκείνου.</span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span>
<span style="background-color: white;">Λίγο, λίγο οί έξαρχικές οικογένειες ξαναγυρίζουν στο Πατριαρχείο.</span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span>
<span style="background-color: white;">Ό Ελληνισμός μέρα μέ τήν μέρα κερδίζει έδαφος, παρ' όλο που στα γύρω υψώματα κυκλοφορούν</span><br />
<div>
<span style="background-color: white;">ένοπλες ομάδες Κομιτατζήδων με έπί κεφαλής τον Πανίτσα.</span></div>
Yauna Takabarahttp://www.blogger.com/profile/17739662848150917123noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-4269458687331287220.post-7197392457444246672017-07-16T09:46:00.000+03:002017-07-16T09:46:24.427+03:00Τουρκοκρατούμενη Μακεδονία και η μεγαλύτερη πληγή: Τα Βουλγαρικά κομιτάτα.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnjQOstkwGHrartPW2q0jWKrIkEozDz25MGHk4dj1goxRKP_q8IxSKNfufgpiJZS4aVPeSSnkMXl2tIajSFxMOW-0UKh5ubWdA_aifkFhZnwWU2Qs3erwRLhvv5UpUD4AqhAvlyvkxx_WI/s1600/%CE%92%CE%9C%CE%A1%CE%9F+Tano+Nikolov+cheta.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="224" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnjQOstkwGHrartPW2q0jWKrIkEozDz25MGHk4dj1goxRKP_q8IxSKNfufgpiJZS4aVPeSSnkMXl2tIajSFxMOW-0UKh5ubWdA_aifkFhZnwWU2Qs3erwRLhvv5UpUD4AqhAvlyvkxx_WI/s1600/%CE%92%CE%9C%CE%A1%CE%9F+Tano+Nikolov+cheta.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: red;">Τσέτα του Tane Nikolov (Тане Николов) από την Θράκη,<br /> βοεβόδας της ΒΜΟΡΟ-VMORO, ΕΜΑΕΟ<br /><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b>Ε</b></span>σωτερικής <b><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Μ</span></b>ακεδονικής-<b><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Α</span></b>δριανοπολίτικης<br /><b><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Ε</span></b>παναστατικής <b><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Ο</span></b>ργάνωσης<br /><span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">(</span><b><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">В</span></b></span>ътрешната<b> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">м</span></span></b>акедоно<b>-<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">о</span></span></b>дринска<b><br /> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">р</span></span></b>еволюционна<b> <span style="font-size: small;">о</span></b>рганизация</span><span style="color: red;">)</span></td></tr>
</tbody></table>
<!--[if !mso]>
<style>
v\:* {behavior:url(#default#VML);}
o\:* {behavior:url(#default#VML);}
w\:* {behavior:url(#default#VML);}
.shape {behavior:url(#default#VML);}
</style>
<![endif]--><br />
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves>false</w:TrackMoves>
<w:TrackFormatting/>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>EL</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:EnableOpenTypeKerning/>
<w:DontFlipMirrorIndents/>
<w:OverrideTableStyleHps/>
</w:Compatibility>
<w:DoNotOptimizeForBrowser/>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="false"
DefSemiHidden="false" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="371">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footnote text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="header"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footer"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index heading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="table of figures"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="envelope address"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="envelope return"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footnote reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="line number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="page number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="endnote reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="endnote text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="table of authorities"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="macro"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="toa heading"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Closing"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Signature"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Message Header"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Salutation"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Date"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text First Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text First Indent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Heading"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Block Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="Hyperlink"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="FollowedHyperlink"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Document Map"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Plain Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="E-mail Signature"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Top of Form"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Bottom of Form"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal (Web)"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Acronym"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Address"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Cite"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Code"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Definition"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Keyboard"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Preformatted"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Sample"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Typewriter"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Variable"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal Table"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation subject"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="No List"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Contemporary"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Elegant"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Professional"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Subtle 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Subtle 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Balloon Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Theme"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" QFormat="true"
Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" QFormat="true"
Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" QFormat="true"
Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" QFormat="true"
Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" QFormat="true"
Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" QFormat="true"
Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="41" Name="Plain Table 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="42" Name="Plain Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="43" Name="Plain Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="44" Name="Plain Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="45" Name="Plain Table 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="40" Name="Grid Table Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46" Name="Grid Table 1 Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51" Name="Grid Table 6 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52" Name="Grid Table 7 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46" Name="List Table 1 Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51" Name="List Table 6 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52" Name="List Table 7 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 6"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Normale Tabelle";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:none;
font-size:12.0pt;
font-family:"Courier New";}
</style>
<![endif]-->
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> </span><span style="font-family: inherit;"><b style="color: #5c5c5c; line-height: 18.479999542236328px; text-align: right;"><span style="color: blue;"><b style="text-align: center;"> Γεωργίου Μόδη.</b></span></b></span>
</div>
<br />
<div style="background-color: white; color: #5c5c5c; line-height: 18.479999542236328px; text-align: right;">
</div>
<div style="background-color: white; color: #5c5c5c; line-height: 18.479999542236328px; text-align: right;">
</div>
<div style="background-color: white; color: #5c5c5c; line-height: 18.479999542236328px; text-align: right;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: blue;"><b><br /></b></span><span style="color: blue;"><b>"Ο ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ ΑΓΩΝ </b></span></span></div>
<div style="background-color: white; color: #5c5c5c; line-height: 18.479999542236328px; text-align: right;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: blue;"><b>ΚΑΙ Η ΝΕΩΤΕΡΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ</b></span><b style="color: blue;">"</b></span></div>
<div style="background-color: white; color: #5c5c5c; line-height: 18.479999542236328px; text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;"><span style="color: blue; font-family: inherit;"><b> ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ.</b></span></span></div>
<span style="font-size: x-small;">
</span>
<br />
<div style="background-color: white; color: #5c5c5c; line-height: 18.48px; text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;"><span lang="EL"><b><span style="color: blue; font-family: inherit;">(οι φωτογραφίες επιλογή Yauna)</span></b></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Οι
Βούλγαροι πρώτιστο και κύριο μέλημα είχαν την οργάνωση του πληθυσμού.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Σ’
αυτήν έριξαν από την αρχή όλο το βάρος και την έκαμαν με επιμέλεια και
προσοχή, επιμονή και υπομονή, προσόντα ολότελα άγνωστα σε μας, που είχαμε
συνήθεια να καταρτίζουμε στο άψε σβύσε από κάθε καρυδιάς καρύδι ομάδες
οπλοφόρων και να τις εξαποστέλνουμε σε κάθε </span><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">«</span>υπόδουλη» επαρχία,όπου νομίζαμε ότι
έπρεπε να εμφανίσουμε τότε κάποιαν επαναστατική κίνηση. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiuXnCdQnpJCF3hyphenhyphenSXxV1TjMMJL5dRzMjutYcqf5Z6XAErIP_McEIByIBhmKSh74faWt4fW5VfZAH3C_N_qTUUW8RvYJDuCDSfGGdjtegsmcpPyp70Wk4uhMDERF63BRDmnVdQRd76QBd_d/s1600/%CE%92%CE%9C%CE%A1%CE%9F+Cheta+SMAC+Stoyo+Kostov.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="220" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiuXnCdQnpJCF3hyphenhyphenSXxV1TjMMJL5dRzMjutYcqf5Z6XAErIP_McEIByIBhmKSh74faWt4fW5VfZAH3C_N_qTUUW8RvYJDuCDSfGGdjtegsmcpPyp70Wk4uhMDERF63BRDmnVdQRd76QBd_d/s1600/%CE%92%CE%9C%CE%A1%CE%9F+Cheta+SMAC+Stoyo+Kostov.JPG" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: red;">Βερχοβίστικη τσέτα του εκ Σκρίτζοβου Σερρών<br />Voivoda Stoyo Kostov (</span></b><b><span style="color: red;"><span style="color: red;"><b><span style="color: red;"><b>войвода </b></span></b></span>Стойо Костов)<br />στην οποία συμμετείχε και ο<br />Voivoda Marko Lerinski</span></b><span style="color: red;"><b><span style="color: red;"><b> (войвода </b></span>Марко Лерински)<br /> </b></span></td><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><br /></td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ήξεραν
ότι ένοπλα σώματα, που έμπαιναν στο τούρκικο έδαφος χωρίς την ανάλογη και
μεθοδική προπαρασκευή των, δεν άξιζαν μεγάλα πράγματα, ούτε μπορούσαν να έχουν αξιόλογη
απόδοση. Είχαν σχετική πείρα από παλαιότερες ενέργειες στα γειτονικά με την
Βουλγαρία μέρη. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Η διαφορά είναι ότι γι’ αυτούς τα παθήματα έγιναν μαθήματα, που
τα εφαρμόσανε στην πράξη.Εμείς είχαμε την πείρα του 1854, 1866, 1878, όταν
στείλαμε βιαστικά και σπασμωδικά στη Μακεδονία, Θεσσαλία, 'Ήπειρο, πρόχειρα ανταρτικά
σώματα. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ως τόσο κάναμε και το 1897 τα ίδια λάθη, μεγαλωμένα μάλιστα στον κύβο. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Εστείλαμε στο μακεδονικό έδαφος ενωμένους, 2.000 σχεδόν, άτακτους αντάρτες να
χτυπήσουν και κατανικήσουν τον στρατό της 'Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, οργανωμένο
από Γερμανούς. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Έπρεπε
να έλθη <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ο Μακεδονικός Άγων για να
καταλάβουμε πόσην αξία και σημασία έχει η έγκαιρη και συστηματική οργάνωση του
τοπικού πληθυσμού.</span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"></span><br />
<a name='more'></a><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"><br /> </span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi21xiLFlgtfjDZfBnjNQzsOZ51b89cABTPI2vsSlJ_fbX2aw4QqGQ8vmZHPnvjf4ocYqyFVpFGAuYuRpLPfCHfoRFGnvSDLT-8f13wjW62lIhJZFh4_ackgIOOYMOa9DXZ724lOs6tBvRa/s1600/%CE%92%CE%9C%CE%A1%CE%9F+Bitolya_Macedonian-Adrianopolitan_Revolutionary_District_Seal.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi21xiLFlgtfjDZfBnjNQzsOZ51b89cABTPI2vsSlJ_fbX2aw4QqGQ8vmZHPnvjf4ocYqyFVpFGAuYuRpLPfCHfoRFGnvSDLT-8f13wjW62lIhJZFh4_ackgIOOYMOa9DXZ724lOs6tBvRa/s1600/%CE%92%CE%9C%CE%A1%CE%9F+Bitolya_Macedonian-Adrianopolitan_Revolutionary_District_Seal.JPG" width="198" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: red;"><i><b>Σφραγίδα της BMOPO</b></i><span style="font-size: small;"><b><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> <br />В</span></b></span><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"></span>ътрешната<b> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">м</span></span></b>акедоно<b>-<span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">о</span></span></b>дринска<b><br /> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">р</span></span></b>еволюционна<b> <span style="font-size: small;">о</span></b>рганизация<b> ,</b><i><b><br />επαναστατικής περιοχής<br />Μοναστηρίου.</b></i></span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ιδιαίτερα
η<span style="color: red;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b> Β.Μ.Ρ.Ο. (Βίτρισνα Μακεντόνσκα Ρεβολιούσιολνα Όργκανιζάτσια = Εσωτερική
Μακεδονική Επαναστατική 'Οργάνωση )</b></span></span> έδωσε ξεχωριστή προσοχή στην οργάνωση του
πληθυσμού και μπορεί να είπωθή πως θαυματούργησε. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKa6wCxf1EjuDs1Ajr0GyT9bE71bVgMXd2p-Te-2FyD0WZKPS4ChJvi1bXii6kyG1FSizH-T3u7ICQiykF6Lv3VJTzQWQL8UCoWpgp_RE0bZ0qnFLcvUH0vYGdL-WwKf6er520XZrJM9BK/s1600/BMRO+Dame+Gruev+%D0%94%D0%B0%D0%BC%D0%B5+%D0%93%D1%80%D1%83%D0%B5%D0%B2.jpeg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKa6wCxf1EjuDs1Ajr0GyT9bE71bVgMXd2p-Te-2FyD0WZKPS4ChJvi1bXii6kyG1FSizH-T3u7ICQiykF6Lv3VJTzQWQL8UCoWpgp_RE0bZ0qnFLcvUH0vYGdL-WwKf6er520XZrJM9BK/s1600/BMRO+Dame+Gruev+%D0%94%D0%B0%D0%BC%D0%B5+%D0%93%D1%80%D1%83%D0%B5%D0%B2.jpeg" width="150" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: red;">Dame Gruev<br />Дамян (Даме) Йованов Груев<br />(1871-1906)</span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ο ιδρυτής της <b><span style="color: red;">Ντάμιαν
Γκρούεφ</span>, </b>νεαρός καθηγητής της Ιχνογραφίας και Γεωγραφίας στις κατώτερες μάλιστα
τάξεις του Γυμνασίου Μοναστηριού,όπως γράφει στα απομνημονεύματά του ο <span style="color: red;"><b>Πάντο
Κλιάσεφ, </b></span>και ο συνεργάτης και συνάδελφός του<span style="color: red;"><b> Γκότσε Ντέλτσεφ</b></span> είχαν, φαίνεται,
μεγάλη συνωμοτική και οργανωτική ιδιοφυία.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Άρχισαν
να ορκίζουν και να εγγράφουν πολλούς στην οργάνωση, που είχαν φροντίσει να την
τυλίξουν με ένα πέπλο υποβλητικού μυστηρίου.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Έγινε
γνωστή με το ονομα «<b><span style="color: red;">Κομιτάτο</span></b>».</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizyqaRm_XTTPd9FRysJdRk_CUA3n6f2oi3Wwoj2hnRCLP-yGqsOUOqirrssJOFYftiD_fdtclx5v0d98TQnbJUfF1NgNL1GMPradp_nom54yWzr5vz2jMifpadQoOPOxDZit4lIixFhZtY/s1600/%CE%92%CE%9C%CE%A1%CE%9F+Gotse,_Dame_and_Flag.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="203" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizyqaRm_XTTPd9FRysJdRk_CUA3n6f2oi3Wwoj2hnRCLP-yGqsOUOqirrssJOFYftiD_fdtclx5v0d98TQnbJUfF1NgNL1GMPradp_nom54yWzr5vz2jMifpadQoOPOxDZit4lIixFhZtY/s1600/%CE%92%CE%9C%CE%A1%CE%9F+Gotse,_Dame_and_Flag.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: red;">Ο Gotse Deltsew και ο Damian Gruev <br />με τον Βουλγαρικό Λέοντα.</span></td></tr>
</tbody></table>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Οταν ήμουν μικρός νόμιζα πως πρόκειται για κάτι
το μαγικό και ρωτούσα, με πολλήν άπορία, τι ήταν. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Είχα άκούσει πολλές φορές
πολλά για τους «αντάρτες» απ’ τα στόματα συγγενών. Τους θεωρούσα ημίθεους. Το
«<span style="color: red;"><b>Κομιτάτο</b></span>» όμως ήταν κάτι το διαφορετικότερο και μυστηριωδέστερο. Αφηνε την
εντύπωση ότι πολλά έπρεπε να περιμένουμε απ’ αύτό.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ενα
πυκνό δίκτυο οπαδών, στελεχών και πρακτόρων ήταν διασκορπισμένο σε όλο τον
τόπο. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Κάθε χωριό είχε την «<span style="color: red;"><b>Επιτροπή</b></span>» του </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">με τον πρόεδρό της και <span style="color: red;"><b>αρχηγό </b></span>τον
«<span style="color: red;"><b>νατσάλνικ</b></span>»</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"><u><i><b><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> (η λεξη ήταν πρωτύτερα άγνωστη στη Μακεδονία)</span></b></i></u>, </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">τον <span style="color: red;"><b>ταμία</b></span>, </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">τον
<span style="color: red;"><b>σύνδεσμο</b></span>, </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">τους <span style="color: red;"><b>αγγελιοφόρους </b></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">και ένα είδος <span style="color: red;"><b>λαικού δικαστηρίου</b></span>, </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">για να μη
καταφεύγουν πια οι Χριστιανοί για τις διαφορές τους στα τουρκικά δικαστήρια. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Σχηματίστηκαν έπειτα σε κάθε χωριό και <span style="color: red;"><b>ένοπλες ομάδες (μιλίτσια)</b></span>, προορισμένες
να βοηθουν και να ενισχύουν τις τακτικές συμμορίες, όπως ήταν ο εφεδρικός
«ΕΛΑΣ» στα χρόνια της κατοχής.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: red;"><i><b><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: 11pt;"> Το Κ.Κ.Ε. και το Ε.Α.Μ. δεν έκαμαν παρά απλή άντιγραφή
του βουλγαρικού προτύπου και των μεθόδων του.</span></span></b></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Στο <b>Τσάπαρι</b>, ορεινό χωριό στον
δρόμο Μοναστηρίου-Ρέσνας, βρέθηκαν <span style="color: red;">το 1902 λογχισμένοι δέκα νέο</span>ι, <b>οι καλύτεροι
του χωρίου</b>.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Οπως αποκαλύφθηκε<span style="color: red;">, αποτελούσαν τη «μιλίτσια» και είχαν θανατωθή</span>, </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"><u><span style="color: red;"><b>γιατί δεν έτρεξαν να βοηθήσουν μία συμμορία</b></span></u>, που είχε κυκλωθή πάνω απ’ το χωριό
τους στο βουνό από πολύ τουρκικό στρατό και περισσοτέρους Τουρκαλβανούς του γειτονικού
τους καζά.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Οι
«μιλίτσιες» σχημάτισαν και αργότερα σοβαρή δύναμη στα χέρια του Κομιτάτου.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Δεν
πήγαιναν πιά να βοηθήσουν κυκλωμένη συμμορία, παρά σπανιότατα. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Επαιρναν τώρα
και οι Τούρκοι τα μέτρα τους και τα ειδικά «<span style="color: magenta;"><b>τάγματα κυνηγών» (άβτζή-ταμπούρ </b></span>)
ήταν πολύ επικίνδυνα.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Όταν όμως ήθελαν να χτυπήσουν αιφνιδιαστικά ελληνικό σώμα ή, πολύ συχνότερα, να κάψουν ελληνικό χωριό, τους κινητοποιούσαν. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<u><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Και την αυγή γύριζαν
στα σπίτια και στα χωράφια τους σαν τους ειρηνικότερους ραγιάδες.</span></u></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue;"><b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Βάλαμε
και εμείς αργότερα σ’ έφαρμογή το ίδιο σύστημα σε πολλά μέρη (Μορίχοβο,
Περιστέρι, Βάλτος Γιανιτσών, Παγγαίο κλπ. ). '</span></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ο<span style="color: blue;"><b><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> νεαρός μαλιστα οπλαρχηγός
Γιάννης Ραμνάλης</span></b></span> θαυματούργησε στην περιφέρεια Λαγκαδά και πέρα απ’ αυτή με
άνδρες, <b>που ήταν γεωργοί την ήμέρα</b> και <span style="color: blue;"><b>αντάρτες τη νύχτα.</b></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Κάθε
επαρχία (καζά) είχε μία τουλάχιστον συμμορία, που στήριζε την οργάνωση και
στηριζόταν σε αυτή. <b>Όπου δεν ίσχυε ο λόγος, ίσχυε η ράβδος και η μάχαιρα της
συμμορίας.</b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Οι συμμορίες ήσαν το εκτελεστικό όργανο και η αστυνομική δύναμη, ο
<u><b>δήμιος </b></u>της <span style="color: red;"><b>Όργανιζάτσια</b></span>. Άλληλοσυμπληρωνόντουσαν,όπως ο τέτζερης και το καπάκι.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Η απροθυμία, ο δισταγμός, η αντίρρηση και γενικά η «αντίδραση» εύρισκαν την
τιμωρία από την κάμα η την λόγχη των συμμοριτών.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Τους
κολλούσαν τότε και τη ρετσινιά του «<b>προδότη</b>», του «<b>τουρκολάτρη</b>», του
«<b>τουρκοτσανακογλύφτη</b>» κλπ. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Οι τίτλοι αυτοί κοσμούσαν πάντοτε τους<span style="color: blue;"><b> φτωχούς
παπάδες, δασκάλους, προκρίτους των χωριών, τους νοικοκυραίους </b></span>δηλαδή, που είχαν
επιρροή στα χωριά, δεν εννοούσαν όμως να υπακούσουν τυφλά στα κελεύσματα του
Κομιτάτου,</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: small;"><u><span style="color: red;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">όταν τους πρόσταζε να δηλώσουν στην τουρκική αρχή ότι ήσαν πιά
«Μπουλγκάρ». </span></span></u></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="color: red;"><b><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: 11pt;">Πήγαιναν
οι Βούλγαροι </span></span></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="color: red;"><b><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: 11pt;">να καταλύσουν την</span></span></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="color: red;"><b><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: 11pt;"> πάνοπλη τουρκική αυτοκρατορία </span></span></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><b><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: 11pt;">με την <u>εξόντωση
</u>του <u>άοπλου </u>Ελληνισμού της Μακεδονίας.</span></span></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Στην
πρωτεύουσα κάθε καζά είχε την έδρα της η Επαρχιακή Επιτροπή του Κομιτάτου.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Ο
πρόεδρός της ήταν και ο επαρχιακός αρχηγός, που είχε όλες τις αρμοδιότητες και εξουσίες.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkg-OSUrlQNxYA7jJeJWo79csnPuyGSAuuypKWt38sis1sXjCvp20r4rAxP8sxifEwjStdjHT-0R5jM4oh5FTvxQxiJVrUAZ8Qi9UazVKuh3_twG0-qWEZW2SVs7PDwYa9cMID8QrsqBx6/s1600/%CE%92%CE%9C%CE%A1%CE%9F+%CE%9A%CE%BB%CE%B9%CE%B1%CF%84%CF%83%CE%B5%CF%86%CE%A0%CE%BF%CF%80%CF%84%CF%81%CE%B1%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%86%CE%A4%CF%83%CE%B1%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CF%81%CF%89%CF%86.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="195" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkg-OSUrlQNxYA7jJeJWo79csnPuyGSAuuypKWt38sis1sXjCvp20r4rAxP8sxifEwjStdjHT-0R5jM4oh5FTvxQxiJVrUAZ8Qi9UazVKuh3_twG0-qWEZW2SVs7PDwYa9cMID8QrsqBx6/s1600/%CE%92%CE%9C%CE%A1%CE%9F+%CE%9A%CE%BB%CE%B9%CE%B1%CF%84%CF%83%CE%B5%CF%86%CE%A0%CE%BF%CF%80%CF%84%CF%81%CE%B1%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%86%CE%A4%CF%83%CE%B1%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CF%81%CF%89%CF%86.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: red;"><i><b>Οι βούλγαροι Κομιτατζήδες-Κομίτιτε της Καστοριάς<br />
Пандо Кляшев, Васил Чекаларов и Лазар Поптрайко<br />
Πάντο Κλιάτσεφ, Βασίλ Τσακαλάρωφ, Λαζάρ Πορτραϊκο
</b></i></span></td></tr>
</tbody></table>
</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Όπως φαίνεται απ’ τα απομνημονεύματα του<span style="color: red;"><b> Πάντο Κλιάσεφ</b></span>, οι αρχηγοί αυτοί διορίζονταν
πολύ συχνά απ’ ευθείας από την κεντρική Επιτροπή Μοναστηριού. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Πρώτος π.χ. <b><i><span style="color: red;">αρχηγός
της επαρχίας Καστοριάς είχε οριστή ένας παπάς, ο Γρηγόριος Μπέτεφ</span></i>,</b> που είχε
σημειώσει μάλιστα και πολλές επιτυχίες. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Μα καθαιρέθηκε απ’ το Βούλγαρο
Μητροπολίτη, ποιος ξέρει για ποιά μεγάλη του αταξία, και αναγκάστηκε να φύγη
στη Βουλγαρία... </span><br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikpmr_Ckoy6Vwz_9dMhFNjqEoWto1YPW1Mw4uXNXAoGOqaXtmL4gJijvaxmb7_FnhcehbHVfG372MJMnHzqvLyxAk8khyphenhyphenRJLl1fWx1jaRfC7ORxvwxlv-k_MaYDEPsbGyEpfrgRI_FBrkx/s1600/%CE%92%CE%9C%CE%A1%CE%9F+Pavel+Hristov+IMARO.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikpmr_Ckoy6Vwz_9dMhFNjqEoWto1YPW1Mw4uXNXAoGOqaXtmL4gJijvaxmb7_FnhcehbHVfG372MJMnHzqvLyxAk8khyphenhyphenRJLl1fWx1jaRfC7ORxvwxlv-k_MaYDEPsbGyEpfrgRI_FBrkx/s1600/%CE%92%CE%9C%CE%A1%CE%9F+Pavel+Hristov+IMARO.jpg" width="156" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><i><span style="color: red;"><b>Pavel Christov<br />Павел Христов<br />(1874-1922)</b></span></i></td></tr>
</tbody></table>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivO9r84TGwWJ8zoEYXjZr4q_snLfDX09phQXbLKNSPl3ruhOBAz6XaS5pUw9TwCS3RZYm_w0VrRQItsYXKlLLF2f8YreRSkNceCT76zgsO5MNTYlOTstLTHvHavb3Qzj_DkRFLYVl72eJo/s1600/%CE%92%CE%9C%CE%A1%CE%9F+Mihail+%CE%9Dikolov.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivO9r84TGwWJ8zoEYXjZr4q_snLfDX09phQXbLKNSPl3ruhOBAz6XaS5pUw9TwCS3RZYm_w0VrRQItsYXKlLLF2f8YreRSkNceCT76zgsO5MNTYlOTstLTHvHavb3Qzj_DkRFLYVl72eJo/s1600/%CE%92%CE%9C%CE%A1%CE%9F+Mihail+%CE%9Dikolov.JPG" width="130" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: red;"><i><b>Mihail Nikolov Rosov<br />Михаил Николов Розов<br />(1874-1934)</b></i></span></td></tr>
</tbody></table>
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Διορίστηκε διάδοχος του ο δάσκαλος <span style="color: red;"><b>Χρηστώφ</b></span>, που φρόντισε
ιδιαίτερα να προσηλυτήση Γραικούς και Γραικομάνους.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Φυλακίστηκε
όμως και τον αντικατέστησε ο επίσης δάσκαλος Μιχ. Νικολώφ και έπειτα ο
Ποπτράικωφ, επίσης δάσκαλος και «<span style="color: red;"><b>σκαπανεύς των γραμμάτων</b></span>».</span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> <span style="color: red;"><i>Στα <b>βουλγαρικά
</b>δηλαδή <b>γυμνάσια-οικοτροφεία</b>, που είχαν ιδρύσει οι Βούλγαροι, <b>περιμάζευαν </b>παιδιά
απ’ τα χωριά, τα μόρφωναν και τα <b>παρασκεύαζαν </b>πολύ καλά για το <b>διπλό ρόλο</b>: </i></span></span><br />
<u><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span style="font-size: 11.0pt;"><span style="color: red;"><i>του δασκάλου
και του κομιτατζή</i></span>.</span></b></span></u></div>
<div class="MsoNormal">
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Επίσης
από την επιτροπή Μοναστηριού η άλλη κεντρική επιτροπή διορίζονταν και οι αρχηγοί
των συμμοριών, οι «<b>βοεβοδες</b>».</span><br />
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEpHhxPnvzr4b5nN4hBVHxdq0YP-uiCfxsv1MDk_Nsr8Z7URjE3zsQ5TsJQWx3e7gPhIJa-eIqkorZIe_ZJHGQbwoDxYt44RG206i-O8n0vnksX31v2CABgLG7McCcmgjZtSGR0JPCSwZA/s1600/%CE%92%CE%9C%CE%A1%CE%9F+Mitre_Vlaha.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEpHhxPnvzr4b5nN4hBVHxdq0YP-uiCfxsv1MDk_Nsr8Z7URjE3zsQ5TsJQWx3e7gPhIJa-eIqkorZIe_ZJHGQbwoDxYt44RG206i-O8n0vnksX31v2CABgLG7McCcmgjZtSGR0JPCSwZA/s1600/%CE%92%CE%9C%CE%A1%CE%9F+Mitre_Vlaha.JPG" width="130" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: red;"><i><b>Mitre Pandzharov Vlacha<br />Димитър (Митре) Пандуров Влаха<br />(1873-1907)</b></i></span></td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ο
πρώτος οπλαρχηγός της Καστοριάς <b>Πετρώφ </b>είχε συμμορία από «τέσσερεις Βλάχους»:
την οικογένεια δηλ. του <span style="color: red;"><b>Μήτρου Βλάχου</b></span>,όπως μας πληροφορεί ο Κλιάσεφ.</span><br />
<div style="text-align: right;">
</div>
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Κατά<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>τον ίδιο τρόπο και ο δικός μας οπλαρχηγός των
Προμάχων (Μπάχοβου) Τσότσας είχε στη συμμορία του τον πατέρα του και τους
θείους του ! </span><br />
<span style="color: red;"><i><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Συχνά οι «<b>βοεβοδάδες</b>» <u>μετατίθονταν </u>από μίαν επαρχία σε άλλη, σαν
<u>δημόσιοι υπάλληλοι. </u></span></i></span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ο Πετρώφ π.χ. μετατέθηκε το 1901 απ’ την Καστοριά στη Ρέσνα
και ο αντικαταστάτης του Γκοργκάνωφ απ’ την Καστοριά στην Αχρίδα και έπειτα
στον ΙΙερπελέ, γιατί είχε άδυναμία στις βουλγαροδασκάλες και στιςόμορφες
χωριατισσες, οπως μας πληροφορεί παλι ο
Κλιάσεφ...<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>'</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ο
βοεβόδας έπρεπε να υπακούη στις προσταγές της επαρχιακής eπιτροπής και aκριβέστερα του επαρχιακού αρχηγού, που ηταν θρονιασμένος μεσα στην πόλη και
κοίταζε ήσυχος το σχολείο η το μαγαζί του. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ηταν όμως και ζήτημα προσωπικής
έπιβολής. </span><br />
<br />
<b><span style="color: red;">Ο Τσακαλάρωφ π.χ. έδινε και έπαιρνε διαταγές.</span></b><br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUPoUDRAnmBt_DcA6NBpmo-8CjYjf8ZvUNPUJuinm_Pwx6Cldm2rD8YBPL9UWb0VSzzMEY5NAhhWr_c86rdKudZFYI3Wcj218uCrscDwlhMvy8gDonPNLmxrdKDDzqFhn8zJM2Ii7-DvzF/s1600/%CE%92%CE%9C%CE%A1%CE%9F+Vasil_Chakalarov2.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUPoUDRAnmBt_DcA6NBpmo-8CjYjf8ZvUNPUJuinm_Pwx6Cldm2rD8YBPL9UWb0VSzzMEY5NAhhWr_c86rdKudZFYI3Wcj218uCrscDwlhMvy8gDonPNLmxrdKDDzqFhn8zJM2Ii7-DvzF/s1600/%CE%92%CE%9C%CE%A1%CE%9F+Vasil_Chakalarov2.jpg" width="189" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: red;"><b>Vasil Hristov Chekalarov<br />Васил Христов Чекаларов<br />(1874-1913)</b></span></td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Ο <span style="color: red;"><b>Μαρκώφ</b></span>, <u><span style="color: red;"><b>υπαξιωματικός
του Βουλγαρικού στρατού </b></span></u></span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"><u><span style="color: red;"><b> </b></span></u><span style="color: red;"><b>και πρώτος βοεβόδας της επαρχίας Φλωρίνης</b></span>, </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">που είχε
κρεμάσει στο στήθος του πάμπολλα παράσημα (ψεύτικα), </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">για να έντυπωσιάζη τους
χωρικούς,όπως γράφει ο Λάκης Πίρζας, <u><b>δεν θέλησε να εκτελέση διαταγή της
επαρχιακής έπιτροπής</b></u> της Φλώρινας <b>να ξεκάνη</b> και τον νεοχειροτόνητο εφημέριο
Πολυποτάμου (Νερέτι),</span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> γιο του <span style="color: blue;"><b>Παπακωνσταντίνου</b></span>, </span><br />
<u><span style="color: blue;"><b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">που τον είχε ο ίδιος κατακρεουργήσει πριν λίγο καιρό. </span></b></span></u><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Οι <u><span style="color: red;"><b>μπακάληδες δηλαδή και οι άλλοι επαγγελματίε</b></span></u>ς,όπως και οι βουλγαροδάσκαλοι,
που αποτελούσαν την επιτροπή,</span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> <u><span style="color: red;"><b>ήταν αγριότεροι και θηριωδέστεροι απ’ τον
Βούλγαρο υπαξιωματικό, </b></span></u></span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">που ήταν λαμπρός προπαγανδιστής και γενναίος πολεμιστής.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Υπαξιωματικός
του βουλγαρικού στρατού ήταν και ο <span style="color: red;"><b>Τσερνοπέεφ</b></span>, στην περιοχή της Στρώμνιτσας,
μεγάλος λήσταρχος, που κατάφερε όμως να επιζήση στο τέλος! </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Αξιωματικοί ήταν ο
Λουκάς ΙΙαρτένιεφ και άλλοι. </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Οι περισσότεροι πάντως οπλαρχηγοί και αρχηγοί ήταν
<i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b>τρόφιμοι των βουλγαρικών γυμνασίων-οίκοτροφείων, δάσκαλοι και καθηγητές,</b></span></i> που
συναγωνίζονταν ο ένας τον άλλο σε σκληρότητα, δραστηριότητα, μα και αύτοθυσία </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">(<i><span style="color: red;">Γκρούεφ, </span></i></span><br />
<i><span style="color: red;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ντέλτσεφ,</span></span></i><br />
<i><span style="color: red;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Σαράφωφ, </span></span></i><br />
<i><span style="color: red;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Γκαράνωφ, </span></span></i><br />
<i><span style="color: red;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Κλιάσεφ, </span></span></i><br />
<i><span style="color: red;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Μοσχώφ, </span></span></i><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"><i><span style="color: red;">Σελτάνωφ κ.α.</span></i> ). </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">'Ένας
καθηγητής του γυμνασίου Θεσσαλονίκης,<span style="color: red;"><b> ο Ρόζωφ</b></span>,</span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> και <span style="color: red;"><b>ο δάσκαλος Ποστράικα</b></span>
εγκαινίασαν την τρομοκρατία στη Δυτική Μακεδονία.</span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Έστησαν ενέδρα ήδη τον Ιούλιο
του 1899 και δολοφόνησαν δύο ήσυχους νοικοκυραίους</span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> απ’ τη Βασιλειάδα
(Ζαγορίτσανη ), που γύριζαν ξέγνοιαστοι απ’ το παζάρι στο χωριό τους, </span><br />
<b><span style="color: blue;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">τον
Χρίστο Δημητριάδη η Τσουτσούλη και τον Κοσμά Μισιρλή η Κλιάντσο, </span></span></b><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"><span style="color: blue;">μόνο και μόνο
γιατί ήταν «<u><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b>γραικομάνοι</b></span></u>»</span> και<span style="color: red;"> δεν ήθελαν να γίνουν <b>Βούλγαροι</b>. </span></span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ο σκοπός αγίαζε
γι’ αυτους όλα τα μέσα και τα φρικτότερα και ατιμότερα...</span><br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8qfaCzKi69m5wHODW6L5VpkQE1fBNEZulxCoh6Js-XSxztJrZ2wHDGvVyJq3PNdyPSA5tQ7b_eD206ekyI7K6FmxYxCzaSiuM4d3OPmjZKryGmB6mzrnYE-5ruhfozNzmDOZWgHboNVm9/s1600/%CE%92%CE%9C%CE%A1%CE%9F+Petar+Darvingov+Doncho+Zlatkov+Dimitar+Zografov+Kocho+Avramov.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="246" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8qfaCzKi69m5wHODW6L5VpkQE1fBNEZulxCoh6Js-XSxztJrZ2wHDGvVyJq3PNdyPSA5tQ7b_eD206ekyI7K6FmxYxCzaSiuM4d3OPmjZKryGmB6mzrnYE-5ruhfozNzmDOZWgHboNVm9/s1600/%CE%92%CE%9C%CE%A1%CE%9F+Petar+Darvingov+Doncho+Zlatkov+Dimitar+Zografov+Kocho+Avramov.JPG" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: red;"><i>Κομιταζήδες Βοεβόδες της Βερχόβεν.<br />Βουλγαρομακεδόνες Αξιωματικοί του Βουλγαρικού Στρατού,</i></span><b><span style="color: red;"><i><br />Petar Georgiev Darvingov (Петър Георгиев Дървингов) από το Κιλκίς<br />Donzo Zlatko (Андон Златков Томов) από Στρώμνιτσα (Палат)<br />Dimitar Zogravov (Димитър Андреев Зографов) από Βέλες<br />Kotso Abramov (Константин (Кочо) Аврамов) δάσκαλος από Σκρίτσοβο Σέρρες.</i></span></b></td><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><br /></td></tr>
</tbody></table>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red;"><i><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Την
όλη διεύθυνση του αγώνα των συμμοριών πήραν στα χέρια τους </span></i></span></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: red;"><i><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">αργότερα Βούλγαροι
στρατιωτικοί, </span></i></span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red;"><i><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">απεσπασμένοι στα εμπορικά πρακτορεία,</span></i></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red;"><i><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> όπως λέγονταν τότε τα
βουλγαρικά προξενεία,</span></i></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red;"><i><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> γιατί <u><b><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">η Βουλγαρία ήταν ηγεμονία υποτελής στο Σουλτάνο. </span></b></u></span></i></span></div>
<br />
<br />
<span style="color: blue;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Αξιωματικοί επίσης δικοί μας, άπεσπασμένοι στα ελληνικά προξενεία, είχαν την
ίδια αποστολή. </span></span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Επαιζαν όμως πάντοτε σημαντικότατο ρόλο και οι τοπικές έπιτροπές
της ВМРО.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"><b>Πρέπει
να ομολογηθή ότι οι περισσότεροι <u>αρχικομιτατζήδες </u>ήταν οχι μόνον <u>εξαίρετοι
οργανωτές</u>, μα και άνδρες γενναίοι και αποφασιστικοί. </b></span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Όταν κυκλώνονταν από τουρκικά αποσπάσματα, πολεμούσαν ως το τέλος, ως την τελευταία πνοή.</span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Σπάνια
παραδίδονταν. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Καποτε αυτοκτονούσαν. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Συχνά κατόρθωναν να διασπάσουν τη νύχτα την
πολιορκητική ζώνη και να ξεφύγουν σαν να είχαν φτερά,όπως ελεγαν οι ίδιοι οι
Τούρκοι. </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Χρησιμοποιούσαν και βόμβες, που είχαν τρομοκρατήσει τους αφελείς
Τούρκους στρατιώτες. Τις κατασκεύαζαν και στα χωριά,όπως βεβαιώνει ο Κλιάσεφ,
με δυναμίτη βέβαια, που εφερναν απ’ την 'Ελλάδα.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> <table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrRoui71fuLcDaRq5dTjaMimZe9K37jAIsNWoZ5LY7qcRr0CF_XUoLY7DK_ODqASLaIeh6EWBUhznU8UqpvHN1m_yIQzGB0KiZB1-W3b4WDMdp5nFpsEdlcw85PL69NXhw6n4WCQd4pfZV/s1600/%CE%92%CE%9C%CE%A1%CE%9F+Kuzo+Stefov.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrRoui71fuLcDaRq5dTjaMimZe9K37jAIsNWoZ5LY7qcRr0CF_XUoLY7DK_ODqASLaIeh6EWBUhznU8UqpvHN1m_yIQzGB0KiZB1-W3b4WDMdp5nFpsEdlcw85PL69NXhw6n4WCQd4pfZV/s1600/%CE%92%CE%9C%CE%A1%CE%9F+Kuzo+Stefov.jpg" width="133" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: red;"><i><b>Kusman (Kuso) Stevof<br />Кузман Кузо (Поп)Стефов<br />(1875-1902)</b></i></span></td></tr>
</tbody></table>
</span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ο
<b><span style="color: red;">βοεβόδας Κούζο (Κοσμάς) Στεφώφ</span>,</b> πρώην βουλγαροδάσκαλος, κυκλώθηκε από τουρκικά τμήμα
στις 12 Φεβρουάριου 1902 στο χωρίο Σιστέβο της Καστοριάς.</span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Τους είχαν δει οίΤούρκοι
«κυνηγοί». </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Επιχείρησε τολμηρή εξοδο.</span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Τραυματίστηκεόμως βαρειά. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Γύρισε πίσω στο
χωριό και ζήτησε να τον μεταφέρουν στο σπίτι της βουλγαροδασκάλας φίλης του. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Έκεί αυτοκτόνησε μαζί της! </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Τους βρήκαν αγκαλιασμένους και νεκρούς. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Είχε
φυλακιστή το 1901 μαζί με τον συνάδελφό του, <span style="color: red;"><b>αρχηγό της επαρχίας Καστοριάς</b></span>,
<span style="color: red;"><b>Χρηστώφ</b></span>, γιατί βρέθηκε γράμμα του στη τσάντα ενός κομιτατζή, που φανέρωνε ότι
αυτοί είχαν διατάξει τον φόνο ενός Τούρκου. </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Για να μην τυχόν βασανιστή και εξαναγκαστή
να προδώση, άνοιξε την κοιλιά του. —εχύθηκαν τα έντερα εξω. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Και όμως έγινε καλά
και τόσκασε στα βουνά !</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Βοεβόδας
πιά, σκότωσε στις 8 Νοεμβρίου 1901 με τον αγριότερο τρόπο στην πλατεία της
Βασιλειάδας τον φανατικό «<span style="color: blue;"><b>γραικομάνο</b></span>» και <span style="color: blue;">«</span><span style="color: cyan;"><b><span style="color: blue;">στυλοβάτη του ελληνισμού» Καραμάνο.</span> </b></span></span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Συνέτριψε με τον υποκόπανο το κεφάλι του ! </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ηταν άγριος και αδυσώπητος προς τους
άλλους και προς τον εαυτό του.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Δεν
ήταν βέβαια όλοι οι βουλγαροδάσκαλοι ετσι αποφασιστικοί και τόσο φοβεροί.</span><br />
<b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ο
Κλιάσεφ κατονόμαζε αρκετούς, που πρόδωσαν πολλά κρυμμένα όπλα και όλα τα μυστικά
χωρίς καν να πιεστούν. </span></b><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Κάποιος μάλιστα δάσκαλος Βαψωρίου έγινε πολύ εύκολα
κατάπτυστος προδότης. </span><br />
<span style="color: red;"><b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ουτε οι βοεβόδες και αρχικομιτατζήδες ήταν πάντοτε
περίφημοι και επικίνδυνοι πολεμιστές.</span></b></span><br />
<br />
<span style="color: red;"><i><b><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: 11.0pt;">Μεγάλες συμμορίες εξοντώθηκαν από
τουρκικά άποσπάσματα σε λίγη ώρα, χωρίς να ματώση τουρκική μύτη. </span></span></b></i></span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Την άνοιξη του
1903 οχτώ Τουρκαλβανοί στρατιώτες απ’ τα χωριά της Ρέσνας ξέκαναν με πολλή
ευκολία στην περιοχή Μοναστηριού 7 κομιτατζήδες ταμπουρωμένους σ’ ένα λόφο. </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Είχαν ανώτερο οπλισμό —όπλα μάουζερ — και πολύ άνώτερη σκοπευτική ικανότητα. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Γενικά ύστερούσαν οι Βούλγαροι στη σκόπευση.</span><br />
<span style="color: blue;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Το διαπίστωσαν και τα δικά μας ανταρτικά
σώματα σε πολλές περιπτώσεις.</span></span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Είδαν ότι οι βουλγαρικές σφαίρες έφευγαν μακρυά,
«στο γάμο του Καραγκιόζη».... Και κυνήγησαν τους Βουλγάρους.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Στις
24 'Οκτωβρίου μία βουλγαρική συμμορία από 25 άνδρες εστησε ενέδρα τη νύχτα Ιξω
απ’ την Πόλτσιστα του Μορίχοβου στο σώμα του Γ. Βολάνη από 22 παιδιά. </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Το αποτέλεσμα
ήταν να αίχμαλωτιστή ένας νεαρός κομιτατζής με μακριά ξανθά μαλλιά. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Οι
ομοβροντίες των κομιτατζήδων πήγαν στο βρόντο. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ουτε καν πλήγωσαν κανένα... </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Όταν
οι δικοί μας κατάλαβανότι είχαν να κάμουν με κομιτατζήδες και οχι με τουρκικό
στρατό, όρμησαν και ρίχτηκαν πάνω τους. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Και ο Στρατής Βολάνης άρπαξε τον
αιχμάλωτο απ’ τα μαλλιά !</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Σε
μία άλλη πάλι σύγκρουση στο Καιμακτσαλάν, πάνω απ’ τη λίμνη της Άρνισας
(Όστρόβου), αποδείχτηκε πανηγυρικά <span style="color: red;"><b>η σκοπευτική αναπηρία των Βουλγάρων</b></span>. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Είχαν
συγκεντρωθή τον Ιούνιο του 1908 πολλοί κομιτατζήδες και επιστρατευμένοι
χωρικοί, για να χτυπήσουν το μικρό σώμα του <span style="color: blue;"><b>Μανόλη Νικολούδη. </b></span></span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ότανόμως ειδε ο
Κρητικός καπετάνιος να φεύγουν μακρυά οι έχθρικές σφαίρες, άρχισε αύτός την
επίθεση. </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Μπήκαν έπειτα στη μάχη και οι Βολάνης και Καραβίτης με αποτέλεσμα να
σκοτωθούν ένας βοεβόδας (ο Παγούντσεφ) και κάμποσοι κομιτατζήδες, και να
αίχμαλωτιστή απο τον Βολάνη το άσπρο άλογο του αρχηγου Τζόλε. Και αν δεν είχε εμφανιστή μεγάλο τουρκικό απόσπασμα, που έτρεξε στον κρότο των όπλων, πολύ
μαύρη θα ήταν έκείνη η μέρα για τους κομιτατζήδες.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: red;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: 11.0pt;">Ήταν όμως
πάντοτε <b>άφθαστοι </b>στην <b>μεθοδική </b>και <b>επίμονη εργασία </b>και στην οργάνωση, καθώς και
στην <b>προπαγάνδα</b>.</span></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<u><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span style="font-size: 11.0pt;">Τη
μύηση των χωρικών την έκαναν συχνά τη νύχτα ομαδικά. </span></b></span></u><br />
<br />
<span style="color: red;"><i><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Τους καλούσαν όλους στην
έκκλησία και μέσα στο υποβλητικό μισοσκόταδο κάτω απ’ το τρεμουλιαστό φως λίγων
κεριών οι βοεβόδες και άλλοι ειδικευμένοι διαφωτιστές τους έκαμναν κηρύγματα </span></i></span><br />
<span style="color: red;"><i><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">για τη «<b>λευτεριά</b>», </span></i></span><br />
<span style="color: red;"><i><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">για την «<b>αυτονομία</b>», </span></i></span><br />
<span style="color: red;"><i><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">για «<b>αντιτουρκική σταυροφορία</b>», </span></i></span><br />
<span style="color: red;"><i><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">για το
<b>ξερρίζωμα των αγάδων</b>, </span></i></span><br />
<span style="color: red;"><i><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">για την<b> διανομή των τσιφλικιών</b> κλπ.</span></i></span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Όλα τα χωράφια, </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">ολα
τα κτήματα, </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">όλα τ’ άμπέλια θα γίνονταν δικά τους,</span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> μόνο δικά τους' αυτοί θα ήταν
πιά οι άφεντάδες. </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Δεν θα ίδρωκοπούσαν για να καλοτρών και να παχαίνουν τα
σκυλιά, οι Τουρκαλάδες. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Θα γλύτωναν και απ’ τους Τούρκους ενοικιαστές της
δεκάτης, τους Τούρκους εισπράκτορες, τους Τούρκους άγροφύλακες,</span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> και θα
διορίζονταν τα παιδιά τους αξιωματικοί και καιμακάμηδες και ακόμα και
βαλήδες... </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Θάβλεπαν στα χωριά δρόμους, σιδηρόδρομους, εργοστάσια, απαράλλαχταόπως
στην Αμερική... </span><br />
<br />
<span style="color: red;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: 11.0pt;">Με λίγα λόγια θα πήγαιναν απ’ την κόλαση ίσια στον επίγειο
παράδεισο. </span></span></span><br />
<br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: 11.0pt;">Σε πολλά χωριά είχαν κάμει κιόλας θεωρητικά τη διανομή των κτημάτων,όπως
γράφει ο Ίων Δραγούμης. </span></span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Όταν θα πλήρωναν μερικές λίρες για την προμήθεια των όπλων
και ερχόταν με αύτά η λευτεριά, θάπαιρνεν στη κατοχή τους τα μοιρασμένα
τσιφλίκια χωρίς καμμία άλλη διαδικασία...</span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Εξ άλλου θα είχαν στο χωριό την
επιτροπή, το τοπικό δικαστήριο, για να μη τρέχουν για ψύλλου πήδημα στους
τούρκικους «<b>μαχκεμέδες</b>» η τα «<b>χοκιουμάτια</b>». </span><br />
<u><span style="color: red;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Θα κανόνιζαν όλα τα ζητήματα του
χωρίου οι ίδιοι μοναχοί τους. </span></span></u><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Εως τότε οιχαραμοφάηδες
στη πολιτεία τους έπαιρναν για aνίκανους να μοιράσουν και δυο γαιδουριών άχυρα,
καλούς μόνο για να ποτίζουν με τον ιδρώτα τους τη γη και να ταίζουν τους aγάδες
και όλους τους παλιανθρώπους και εξυπνάκηδες.</span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Ήρθε τώρα η ώρα να δείξουν και να aποδείξουν πως ήταν ικανότεροι από πολλούς ψευτογραμματισμένους και
λιμοκοντόρους.</span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Στα χέρια τους θα κρατούσαν πιά την τύχη τους, στα χέρια αzτά,
που είχαν πιάσει ρόζους απ’ το aλέτρι.</span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Με άλλη τόση δύναμη θα κρατούν τώρα και
το τουφέκι. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Θα τρίβουν από aπορία τα μάτια τους οι Τούρκοι και όλοι οι eχθροί. </span><br />
<span style="color: red;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span style="font-size: 11.0pt;">Το Κομιτάτο φροντίζει να τους βρη όπλα.</span></b></span></span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Δεν έπρεπε να κάνουν τσιγκουνιές. </span><br />
<b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Τα όπλα
είναι η σωτηρία.</span></b><br />
<b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> «Χωρίς τουφέκια πόλεμος δεν γίνεται,όπως δεν θερίζεται χωρίς
δρεπάνι το χωράφι». </span></b><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Η Ελλάδα πολέμησε και πάλαιψε εννιά χρόνια, για να κερδίση
τη λευτεριά της. Ετσι ελευθερώθηκαν και το Μαυροβούνι, η Σερβία, η
Βουλγαρία.εμείς θα μείνουμε αιώνιοι σκλάβοι, χαμάληδες, υποπόδιο όλων;</span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Ουτε θα αναγκαστούμε να παλαίψουμε χρόνια και μήνες. </span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Δεν χρειάζεται παρά να είμαστε
ενωμένοι,</span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> με μία ψυχή, <span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b>να υπακούωμε τυφλά στο Κομιτάτο,</b></span> </span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">που αγωνίζεται για μας, </span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">και να είμαστε έτοιμοι για μία <u><i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b>μικρή επανάσταση, </b></span></i></u></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"><u><i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b>μία επαναστασούλα ολίγων
ήμερων. </b></span></i></u></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Και 0α τρέξουν να μας βοηθήσουν αμέσως</span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> η Μεγάλη Ρωσία, η Αγία Ρωσία, </span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">η
Βουλγαρία, </span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">η Σερβία, </span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">το Μαυροβούνι και </span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">η Ελλάδα, </span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"><span style="color: blue;">μάλιστα η Ελλάδα</span> θα μας
βοηθήση και αυτή,όπως και τώρα μας βοηθάει. </span></span></div>
<br />
<i><b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Απ’ την Ελλάδα μας έρχονται τα
τουφέκια. </span></b></i><br />
<u><span style="color: blue;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"><i><b>Και ας λένε ο,τι θέλουν μερικοί άτιμοι και παλιάνθρωποι Γραικομάνοι.</b></i> </span></span></u><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Οι υπηρέτες
και τσανακογλύφτες των αγάδων παριστάνουν τον Γραικό και βρίσκουν πολλές
δικαιολογίες για να υποστηρίζουν τον άπιστο και άτιμο Τούρκο. </span><br />
<br />
<span style="color: red;"><b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Εμάς δε μας
νοιάζει, αν είστε Ελληνες, Βούλγαροι, ό,τι άλλο θέλετε. </span></b></span><br />
<span style="color: red;"><i><b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Μας φθάνει να
είστε καλοί χριστιανοί, ν’ αγαπάτε την έλευθερία, να μισητέ τους Τούρκους, <u>να υπακούετε
στο Κομιτάτο</u> και να είστε πρόθυμοι για την επανάσταση, που ετοιμάζουμε. </span></b></i></span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Δεν
μπορούμε όμως ν’ άφήσουμε να υπονομεύουν το ιερό έργο, να προδίδουν το Χριστό
και το σταυρό, να στήνουν παγίδες και τρικλοποδιές στην έλευθερία μερικοί
προδότες και παλιάνθρωποι.</span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Είμαστε υποχρεωμένοι να τους χτυπήσουμε.</span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Και θα τους
χτυπήσουμε άσχημα. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ας το ξέρουν κι’ ας κάμουν τον λογαριασμό τους. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"><b>Το
σάπιο κομμάτι το κόβει κανείς και το εξαφανίζει, για να μη σαπίση και όλο το
δένδρο..</b>.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Μπορεί
να θεωρηθή βέβαιο ότι χρησιμοποίησαν και έκμεταλλεύτηκαν οι κομιτατζήδες και το
γραμμόφωνο, που τότε είχεν έφευρεθή ! </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Στις νυκτερινές συγκεντρώσεις στην
εκκλησία του χωριού, έπειτα απ’ τις ομιλίες που,όπως είπαμε, γίνονταν μέσα σε
άτμόσφαιρα μυστηρίου, υποβολής και προσμονής, ακουόταν ξαφνικά μέσα απ’ το Άγιο Βήμα και κάτω απ’ την 'Αγία Τράπεζα μία παράξενη τρεμουλιαστή, απόκοσμη
φωνή, που έλεγε άργά και σιγά:</span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> «Ήρθε η ώρα της ελευθερίας». Ήταν η φωνή του Θεού!
Μιλούσε ο ίδιος ο Θεός, ο Χριστός! Ήταν μαζί τους! </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Μπορούσε πια να αμφιβάλλη
κανείς ότι ο Θεός ευλογούσε το Κομιτάτο, βοηθούσε τα έργα του, προστάτευε τους
άνθρώπους και τα όργανά του; </span><br />
<br />
<b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Λίγο ακόμα και θα επρεπε να πιστεύουν όλοι ότι οι
κομιτατζήδες ήταν οι άπεσταλμένοι, οι απόστολοι και άγγελοι του Θεού...</span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Και
είχαν πάρει το ρόλο του αποστόλου και τον μανδύα του σταυροφόρου. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Και καλούσαν,όπως
και οι απόστολοι του Χριστού, όλα τα έθνη στην ανάσταση χωρίς καμμιά διάκριση.
’Ίσχυε γι’ αύτους το ευαγγελικό: </span><br />
<span style="color: purple;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">«</span>Όυκ ένι Έλλην η Ιουδαίος, έλεύθερος η
δούλος, πλούσιος η πένης».</span></span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Όλοι ήταν άδελφοί στη δυστυχία και στην αναμενομένη
εύδαιμονία.</span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Ο αγώνας τους ήταν «για του Χριστού την πίστη την αγία, για της
Πατρίδος τηω ελευθερία». </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Και μπορούσαν να πάρουν μέρος σ’ αύτόν με ίσα
δικαιώματα και ίσες ύποχρεώσεις όλοι οι σκλάβοι, όλοι οι τυραννισμένοι και
βασανισμένοι απ’ τους Τούρκους, όλοι,όσοι ποθούσαν ν’ αναπνεύσουν ελεύθερον
αέρα και δεν δέχονταν να βαστούν άκόμη στη ράχη τους τον άτιμο, βάρβαρο και
άλλόθρησκο τύραννο, που πεντακόσια χρόνια τους λήστευε, τους ρήμαζε, τους
άτίμαζε, τους έσφαζε. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"><span style="color: blue;"><b>Περίμεναν
άλλοτε τη σωτηρία από την Ελλάδα με την ένδοξη Ιστορία και τα μεγάλα λόγια.</b></span> </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Μα
ο πόλεμος του 1897 πιστοποίησε την ανικανότητα και την γύμνια της. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Απ’ άλλού
πιά θα έρχόταν το φως. </span><br />
<span style="color: red;"><b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Το έφερναν το Κομιτάτο και οι κομιτατζήδες του.</span></b></span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Είχαν
πίσω τους και τη Βουλγαρία, τη Ρωσία, την Ευρώπη και αυτήν την 'Ελλάδα, που
τους προμήθευε τα τουφέκια, γιατί ήξεραν να κάνουν καλά την δουλειά τους και
δεν ήταν κοκορόμυαλοι, όπως οι Γραικοί...</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Αξίζει
να σημειωθή εδώ ότι τα έβαλαν και με τα κεντήματα των γυναικών και τα άσημένια
νομίσματα, που κρέμασαν για στολίδι στο στήθος και τον λαιμό. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Τα απαγόρεψαν
«διά ροπάλου» και καποτε και «δια ρομφαίας»! Σε μερικές έκοψαν για τιμωρία τα
μαλλιά, με την απειλή ότι θα έκοβαν και τον λαιμό, αν εξακολουθούσαν να τα
φορούν. </span><br />
<br />
<span style="color: red;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ελεγαν οτι έχαναν πάρα πολύχρονο οι γυναίκες και χαλνούσαν τα
μάτια τους με τα κεντήματα.</span></span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> <span style="color: blue;">Οι δικοί μας τους άπαντούσαν ότι τα κεντήματα, τα
άσημένια νομίσματα και τ’ άλλα<b> στολίδια τα είχαν κληρονομήσει από την ελληνική αρχαιότητα</b></span><b>. </b></span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Και ένας πρόσθετος λόγος που τα έλληνικά ανταρτικά σώματα μαζί με
την ελευθερία επανέφεραν και τα κεντήματα, που εγιναν δεκτά με το μεγαλύτερο
ενθουσιασμο από τον γυναικόκοσμο. </span><br />
<br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: 11.0pt;">Η επιτροπή του Μπουκόβου, ενός μεγάλου
σλαβόφωνου μα ελληνικώτατου χωριού κοντά στο Μοναστήρι, θέσπισε το 1906 πάλι
την απαγόρευση των κεντημάτων. </span></span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ξεσηκώθηκαν όμως σε επανάσταση όλες οι γυναίκες
και υποχρέωσαν τον οπλαρχηγό Ιωάννη Καραβιτη ν ακύρωση την απόφαση της
έπιτροπής. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Απείλησαν οτι θα έκαναν άπεργία, δεν θα επλεναν, δεν θα μαγείρευαν,
δεν θα σκέπαζαν «στις κρυψώνες» τους αντάρτες και θα κατέβαιναν στο Μοναστήρι
όλες μαζί να διαμαρτυρηθούν στο Μητροπολίτη και στον Πρόξενο...</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: red;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span style="font-size: 11.0pt;">Σκότωναν
οι κομιτατζήδες και από κανένα Τούρκο.</span></b></span></span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Πάντως τα θύματα, που έδωσαν οι
«τύραννοι», οι «άπιστοι», τα «λυσσασμένα σκυλιά» οι Τούρκοι, <span style="color: blue;"><b><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">ήσαν πολύ λιγώτερα
από εκείνα των Ελλήνων</span></b></span>, που ηταν επίσης υποδουλωμένοι και τυραννισμένοι. </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Το
βεβαίωσεν και ο πίνακας που δημοσίευσε ο ΓΙάντο Κλιάσεφ. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"><span style="color: magenta;"><b>Αναφέρει <u>δύο </u>μόνο
δολοφονίες Τούρκων</b></span> και<span style="color: blue;"><b> <u>πολλές δωδεκάδες </u>«Γραικομάνων».</b></span> </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Φρόντιζαν όμως να
εκλεγούν οι κομιτατζήδες τους μισητότερους Τούρκους. Και ήταν πολλοί. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Στα
σλαβόφωνα μέρη ο τουρκικός ζυγός ήταν βαρύτερος. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Πολλοί Τούρκοι είχαν
άποχαλινωθή και άποθρασυνθή.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Τον
δρόμο τους τον είχε δείξει ο Κώττας, που είχε ξεκάμει πολλούς τυραννίσκους και
γι’ αύτό είχε αποθεωθή απο τους χωρικούς.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Οι
κομιτατζήδες φρόντιζαν και να εξαίρουν με την προπαγάνδα τουςκάθε
μεγάλο κατόρθωμα.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Με
πόση λαχτάρα και ένθουσιασμό μάθαμε μια μέρα στο Μοναστήρι, την άνοιξη, νομίζω,
του 1902, οτι είχε σκοτωθή ο περιβόητος Σεφκή αγάς.</span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Ήταν ύψηλόσωμος, με κοντό
φέσι, μεγάλη φούντα και λαμπρό οπλοστάσιο στη μεση. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Εκανε τον λαθρέμπορο
καπνού, τον ενοικιαστή δεκάτης, τον άφοβο παλληκαρά. Είχε μερικούς φόνους στο
ενεργητικό του. Χριστιανικές οικογένειες που έκαναν τον περίπατό τους στο
Φαρδύ, είχαν δει πολλές φορές τα βραδυα τις Κυριακές και τις άλλες γιορτές να
περνούν από κεί αυτός και άλλοι όμοιοι του ρεμπεσκεδες και να σηκώνουν αδιάκοπα
στα πισινά πόδια τα περήφανα άτια τους !</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Έγύριζε
καβάλα μ’ εναν αντάξιο σύντροφό του απ τον κάμπο, όπου ποιος ξερει ποιά
βρωμοδουλειά κυνηγούσαν. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ησαν πάνοπλοι,όπως πάντοτε,όταν κοντά στην πόλη
σφαίρες από ένα χωράφι με βρίζα τους θέρισαν. </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Τα άφηνιασμένα άλογα έφεραν την
είδηση στο Μοναστήρι. Όλος ο χριστιανικός πληθυσμός ηταν πρόθυμος οχι
μόνον να χειροκροτήση μα και να αγκαλιαση και να φιλήση τους δολοφόνους.</span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Πήγαμε
μ’ άλλα παιδιά ν απολαυσουμε το θέαμα της κηδείας. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ενα άμέτρητο πλήθος
Τούρκοι άκολουθουσαν βουβοί, βλοσυροί, άγριωποί τα δύο φέρετρα. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Πολλοί
φοβήθηκαν σφαγές. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ο Τούρκος γείτονας μας είπε εκείνο το βράδυότι μονάχα μαχαίρι
σε μεγάλους και μικρούς γκιαούρηδες εννοείται—θα έβαζε τέλος σε παρόμοια
«ανοσιουργήματα». </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ο Σεφκή αντιπροσώπευε για τους Τούρκους την τουρκική λεβεντιά
και παλληκαριά.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"><span style="color: red;"><b>Πως
λοιπον να μη θαυμαζουν και να μην εύλογούν τους κομιτατζήδες οι
πολυβασανισμένοι αυτοί πληθυσμοί;</b></span> </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Έβλεπαν τώρα τους τρομερούς άλλοτε αγροφύλακες, τους δεκατιστές με το γύρω τους έσμό, τους σουμπάσηδες των
τσιφλικιών και ολους εκείνους, που ήταν μάστιγα και κατάρα, να έχουν
κατεβασμένη την ούρά και να μη τολμούν να ξεμυτίσουν απ’ την πόλη. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Είχαν
αναπνευσει και ελευθερωθή τα χωριά προτού καν τους έρθη η περιπόθητη
«λευτεριά».</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Οι
μικροιδιοκτήτες, που άλλοτε όλο το καλοκαίρι καλοστρώνονταν στα χωρία και
καταβρόχθιζαν κοτόπουλα, πίττες, αυγά και βούτυρα, ζητούσαν τώρα, όπως ο
προφήτης τους, να έρθη το βουνό κοντά τους και αναζητούσαν τους κολλήγους στα
χάνια και στα μπακάλικα της πολιτείας.</span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Έπαιρναν ο,τι τους έδιναν και έκαναν
μάλιστα και ευχαριστήριους τεμενάδες.</span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Δεν ιους λήστευαν πια, οπως άλλοτε.</span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Το
ίδιο και οι ενοικιαστές δεκάτης και οι μπράβοι τους. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Είχαν γίνει άκακα αρνιά.</span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"><b> Αρκετοί Τούρκοι προτιμούσαν να τα φτιαξουν με τους κομιτατζήδες και τα όργανά
τους και να τους εξυπηρετούν!</b> </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Το Κομιτάτο απόδειξε από τα πρώτα του βήματα ότι
ήξερε να κάνη πολύ καλα τη δουλειά του, να κτυπαη στο σταυρό το κακό και τους
κακούς για να απαλλάξη από τα πολλά βάσανα τους χωρικούς.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Πραγματοποιούσε
όσα ειχε υποσχεθή. </span></b><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Δεν χωρούσε καμιά αμφιβολία, ότι θα έδινε «<b>σάρκα και οστά</b>»
στο μεγάλο όνειρο και θα έφερνε την ποθητή «λευτεριά». </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Εβλεπαν εξ άλλου τους
θαυμάσιους αύτους προστάτες και προμαχους να πεθαίνουν σαν αληθινοί άνδρες στις
συγκρούσεις με τον τούρκικο στρατό.</span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> <b>Μπορούσαν να μη τους υμνούν, να μη τους
εύλογούν, να μη τους προσκυνούν;</b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Βοήθησαν
το Κομιτάτο απ’ την αρχή και <u>μερικοί παράξενοι Ρώσοι.</u></span></b><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"><u><b><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> Είχαν έλθει στο Μοναστήρι
κατά το 1900</span></b></u> κάπου 15-20 Ρώσοι να πουλήσουν δρεπάνια και άλλα μικρογεωργικά
εργαλεία.</span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Είχαν προκαλέσει και την δική μου απορία,όπως των μεγάλων. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Είχαν οι
περισσότεροι απεριποίητα γένια, φορούσαν λερωμένους σκούφους, τριμμένα ρούχα
και ήταν χοντροκομμένοι και άσουλούπωτοι και <u><b>περισσότερο μουζίκοι παρά έμποροι. </b></u></span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Μπεκρολογούσαν στα χάνια και τα λαικά καπηλιά. Ποιος τους έστειλε; Αγοράζαμε
τότε στο Μοναστήρι ζάχαρη ρωσική, γαλότσες ρωσικές, ,που ήταν οι καλύτερες, και
άλλα είδη. Μα τα εφερναν οι έμποροι,όπως όλα τα έμπορεύματα. </span><br />
<b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Γιατί έγινε
εξαίρεση για τα <u>παλιοδρεπάνια </u>και κουβαλήθηκαν τόσοι απ’ τη μακρινή Ρωσία και
μάλιστα <u>ακατάλληλοι αντιπρόσωποι; </u></span></b><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Τι κέρδος μπορούσαν ν’ αφήσουν τα φτωχά και
ταπεινά αυτά είδη;</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: red;"><i><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Έμαθα
αργότερα ότι στον Αετό, χωριό της περιοχής Αμυνταίου,<b> μόλις έφυγαν οι παράξενοι
δρεπανέμποροι,</b> εκδηλώθηκε ο πρώτος βουλγαρικός πυρήνας και<u><b> έφθασαν την άλλη
μέρα δύο δάσκαλοι και μία δασκάλα</b></u>, μορφωμένοι και καλοπληρωμένοι, <u><b>για να
ιδρύσουν βουλγαρικό σχολείο με πέντε παιδιά</b></u> !</span></i></span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Τα
περισσότερα όπλα έρχονταν από την Ελλάδα.</span><br />
<span style="color: red;"><i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: 11.0pt;">Ο περιβόητος και <u><b>απαίσιος αργότερα αρχικομιτατζής
Τσακαλάρωφ</b></u> οργάνωσε πρώτος την αγορά και την εισαγωγή. </span></span></i></span><br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrgsRdcqHZbweROrHIdLETAsKtLEm4Ft6XNfbvogXTbouPuFIIxJNhIuqVGJPkDkFY3gG_BMDjjjJzbn-fxv3hb1t_RW1pV3J9T9uWzk5_7Z2Sw4F5gVG5HxGUrPumxP724Oykyq2lgRW0/s1600/%CE%92%CE%9C%CE%A1%CE%9F+%CE%A4%CF%83%CE%AD%CF%84%CE%B1+%CE%A4%CF%83%CE%B1%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%86.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrgsRdcqHZbweROrHIdLETAsKtLEm4Ft6XNfbvogXTbouPuFIIxJNhIuqVGJPkDkFY3gG_BMDjjjJzbn-fxv3hb1t_RW1pV3J9T9uWzk5_7Z2Sw4F5gVG5HxGUrPumxP724Oykyq2lgRW0/s1600/%CE%92%CE%9C%CE%A1%CE%9F+%CE%A4%CF%83%CE%AD%CF%84%CE%B1+%CE%A4%CF%83%CE%B1%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%86.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: red;"><b>Τσέτα του Chekalarov</b></span></td></tr>
</tbody></table>
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ηξερε έλληνικά και αρβανίτικα και παρουσιαζόταν,όπως γράφει ο Κλιάσεφ, στην Αθήνα, στους άδελφούς
Μαλτσινιώτη, που ήταν οι μεγαλύτεροι τότε έμποροι όπλων και φυσιγγιών, και σ’
άλλους, άλλοτε σαν αρβανίτης <u><b>και άλλοτε σαν 'Έλληνας</b></u>. '</span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ένα τουφέκι γκρα
στοίχιζε 16-18 δρχ. χρυσές. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Γύριζαν στα χωριά και πουλούσαν όπλα,όπως γράφει
πάλιν ο Κλιάσεφ, και Αλβανοί. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"><b>Ζητούσαν όμως τριπλάσια τιμή. </b></span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"><b> </b>Όπλα για εμπόριο έφερναν και οι γκέγκηδες τσελιγκάδες, που παραχείμαζαν στην Θεσσαλία. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Έκανε όμως
εμπόριο με τα όπλα και αύτό το Κομιτάτο. του στοίχιζε το καθένα ένα χρυσό
περίπου εικοσόφραγκο και το χρέωνε στους χωρικούς προς 5 και 6 και συχνά και
περισσότερα «ναπολεόνια». </span><br />
<br />
<b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Εκλεβαν οι άνθρωποι του Κομιτάτου;</span></b><br />
<b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Δημιουργούσαν
άποθέματα και κεφάλαια; </span></b><br />
<b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Πολλές φορές τσέπωναν τα χρήματα και δεν έδιναν τίποτε. </span></b><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Αλλοτε παράδιναν ένα σκουριασμένο τουφέκι με 3 φυσίγγια. </span><br />
<u><b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Και είχεν υποχρεωθή ο χωρικός να πουλήση και το ζευγάρι του !</span></b></u><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Έάν τυχόν παρεπονείτο και
διεμαρτύρετο, του έλεγαν να κάμη λίγη υπομονή ! </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"><b>Πεντακόσια χρόνια ειχε βαστάξει
τον τουρκικό ζυγό...</b>.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Δεν
ήταν βέβαια εύκολη ούτε σίγουρη η μεταφορά των όπλων,όσο και αν ήταν κουτοί και
τυφλοί οι Τούρκοι. Οι κίνδυνοι ήταν πολλοί,όπως σε κάθε άπαγορευμένο
λαθρεμπόριο.</span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Ο Κλιάσεφ γράφει ότι ένας θείος του περιφήμου <span style="color: red;"><b>Άρβανιτοβλάχου
Βοεβόδα Μήτρου Βλάχου</b></span> με δύο άλλους συγγενείς του Άρβανιτοβλάχους κουβαλούσαν
με τα μουλάρια τους τουφέκια. Έπεσανόμως σε τουρκικά Aποσπάσματα. Άντιστάθηκαν
με την Eλπίδα ότι θα μπορούσαν να τα γλυτώσουν και τα πλήρωσαν με την ζωή τους.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Μα
τι σημασία είχαν 4-5 είκοσόφραγκα παραπάνω, όταν τα τουφέκια αυτά θα έφερναν
την ελευθερία και η ελευθερία τον παράδεισο;</span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">«<b>Κάθε καλά πράγμα πληρώνεται ακριβά</b>», έλεγε και μία παροιμία.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: red;"><b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Δεν
άργησε όμως να γίνη φανεράότι για το Κομιτάτο πολλοί ήσαν οι κλητοί, λίγοι όμως
οι εκλεκτοί. </span></b></span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Οι <span style="color: red;"><b>Βουλγαροσχισματικοί </b></span>είχαν παντού την πρωτοκαθεδρία και οι
<span style="color: #990000;"><b>βουλγαροδάσκαλοι </b></span>κρατούσαν όλα τα πόστα. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"><b>Μιλούσαν οι πράκτορες του Κομιτάτου
για άδελφοσύνη και ισότητα όλων των χριστιανών, για μια <span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Μακεδονία</span>, <u>στοργική
μητέρα όλων των παιδιών της.</u></b> </span><br />
<br />
<b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"><span style="color: blue;">Ωστόσο δεν έκρυβαν την απέχθεια και το μίσος τους
για κάθε τι το</span> <span style="color: blue;">ελληνικό </span><span style="color: red;">και την λατρεία και το θαυμασμό τους για κάθε τι το
βουλγαρικό</span> ! </span></b><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Έσταζε μέλι η γλώσσα τους,όταν ανάφερναν την Σόφια και την
Βουλγαρία.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: 11.0pt;">Το
<span style="color: blue;"><b>Πατριαρχείο </b></span>ήταν φωλιά από οχιές και καλοθρεμμένους «<b>καρακαζάνηδες</b>», που δεν
είχαν ιερό και όσιο, <u>εκμεταλλεύονταν όλα και κοροίδευαν τις ευκολόπιστες
γριούλες.</u></span></span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Καιρός πια ήταν να ξυπνήση ο κοσμάκης και να τους καταλάβη. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"><span style="color: red;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b>Χρησιμοποιούσαν εξ άλλου μία <u>καθαρεύουσα βουλγαρική</u>, <u>που δεν την καταλάβαιναν
πολύ συχνά οι χωρικοί</u></b></span></span>. </span><br />
<u><span style="color: red;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"><b><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">Στη βουλγαρική έγραφαν επίσης τα έγγραφα, τις διαταγές,
τις προκηρύξεις</span></b>.</span></span></u></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue;"><b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Άκούστηκαν
παράλληλα και φόνοι, άλλου περισσότεροι, άλλου λιγότεροι, <u><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">παπάδων</span></u>, <u><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">δασκάλων</span></u>,
<u><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">προκρίτων</span></u>. </span></b></span><br />
<span style="color: blue;"><u><b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Τους απελευθέρωναν από το βάρος της ζωής οι ελευθερωτές !</span></b></u></span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Πολλές
φήμες κυκλοφορούσαν. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Αλλες, που είχαν την πηγή στα όργανα του Κομιτάτου,
<u><b>παρουσίαζαν τα θύματα σαν προδότες και τουρκολάτρες. </b></u></span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Όσοι όμως τα ήξεραν,
έτριβαν από άπορία τα μάτια και έκαναν το σταυρό τους. Ήταν και οι σκοτωμένοι
καλοί Χριστιανοί. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Όπως όλοι, μισούσαν τους Τούρκους και αγαπούσαν την λευτεριά
περισσότερο από όλους. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Κανένας δεν ήταν καλύτερός τους και από κανένα δεν ήταν
χειρότεροι.</span><br />
<u><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: small;"> Σε τι λοιπόν έφταιξαν; Πρόδωσαν; Μα ποιόν; Πότε; Πως;</span></span></u><br />
<u><span style="color: blue;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><br /></span></span></u></div>
<div class="MsoNormal">
<u><span style="color: blue;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: 11.0pt;">Κατηγορούσαν
για τουρκολάτρη και τον <b>Κώττα</b>, που είχε σκοτώσει τους περισσότερους Τούρκους ! </span></span></span></u><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Έγινε γρήγορα για πολλούς κοινό μυστικό οτι το Κομιτάτο φροντίζει να εξολοθρεύωνται
τα πρόσωπα, που θεωρούσε αντίθετα στα κρυφά και σκοτεινά σχέδιά του.</span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Εκανεόμως μερικά διαλείμματα, σταματούσε τους φόνους, καποτε τους
άποδοκίμαζε, και ξαναγύριζε δριμύτερο. </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Όπως τα σκωτσέζικα λουτρά: μία κρύο, μία
ζεστό! </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Τα συνθήματα όμως της <b>ελευθερίας</b>, της <b>αντιτουρκικής σταυροφορίας</b>, του <b>απελευθερωτικού αγώνα</b> μεσουρανούσαν πάντοτε ! </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"><u><i> Και γαλβάνιζαν τόσο
τη νεολαία, πρόθυμη πάντα για αγώνες και ελευθερία, ώστε τα μονωμένα εγκλήματα,
και τα μεγαλύτερα, να θεωρούνται απλά επεισόδια, να παραβλέπωνται και να
λησμονούνται.</i></u> </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Είναι εξ άλλου και η ομαδική δειλία πολύ μεγάλη. Σε μία ταραγμένη
και φουρτουνιασμένη εποχή, όταν δεν ξέρη κανείς τι «<b>τέξεται η επιούσα</b>» και
φροντίζη καθένας για το δικό του κεφάλι, ποιός έχει τον καιρό να σκεφτή τον </span><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">«</span>πλησίον»;</span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Ό σώζων έαυτόν σωθήτω».</span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Είναι το τυχερό του καθενός. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ήταν γραμμένο
του κακομοίρη να την πάθη.</span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Αυτά έχουν οι απελευθερωτικοί άγώνες. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Λίγα έγιναν
στη γαλλική επανάσταση;</span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Πρέπει νάχη κανείς τα μάτια του τέσσερα...</span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Έκαμε ίσως
και καμιά στραβοτιμονιά ο μακαρίτης... </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Μπορείς να το ξέρης;</span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Ούτε στον αδελφό
σου σήμερα δεν πρέπει να έχης εμπιστοσύνη...</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Τον
Μάιο του 1902 σ’ ένα γάμο στο Τύρνοβο δολοφονήθηκε από κομιτατζήδες ο
μοναστηριώτης έμπορος και φεσοπώλης<span style="color: blue;"><b> Τάκης Τσόνας.</b></span></span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Είπαν μάλιστα ότι <b>οι
δολοφόνοι ήταν δικοί μας τυρνοβίτες η μεγαροβίτες</b>, που είχαν παρασυρθή στην αρχή
από τα συνθήματα του Κομιτάτου. 'Ο μακαρίτης Τσόνας ήταν ένας εξαίρετος
πατριώτης, που είχε καταλάβει από νωρίς τα σχέδια του Κομιτάτου και δεν έπαυε
να τα καταγγέλνη.</span><br />
<span style="color: red;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Ωστόσο τα περισσότερα παιδιά του γυμνασίου <u><b>καταχειροκρότησαν
</b></u>τη δολοφονία χαρούμενα και Ενθουσιασμένα...</span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: red;"><b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"><u>Το
ίδιο φαινόμενο </u>παρατηρήθηκε στα χωριά μας και 40 χρόνια αργότερα, <u>στην εποχή
του Ε.Α.Μ., του Ε.Λ.Α.Σ. και της κατοχής.</u></span></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">'Ο
σχοινέμπορος και ενοικιαστής ενός καταστήματος μας <span style="color: blue;"><b>Σούντας </b></span>έλεγε για το
μονάκριβο γιό του, που είχε παρασυρθή στις τάξεις των κομιτατζήδων και έπεσε σε
μία σύγκρουση με τουρκικό απόσπασμα: </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">«<span style="color: blue;">Πάει το παιδί μου, πάει. Γιά το σταυρό...
Γιά το Χριστό... Χάθηκε για τη λευτεριά μας..</span>».</span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Είχε δακρυσμένα τα μάτια, μα
και δεν έκρυβε την περηφάνεια του. </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ακόμα και ένας κρητικός, ο <span style="color: blue;"><b>Γερ. Σειμένης</b></span>,
που είχε έρθει στη Μακεδονία με άλλους 9 Σφακιανούς να ένισχύση τον<span style="color: blue;"><b> καπετάν
Βαγγέλη </b></span>στο πόλεμο κατά των κομιτατζήδων, λιποτάκτησε και πήγε με τους
κομιτατζήδες, που σ’ άμοιβή τον κομμάτιασαν,όπως βεβαίωσε ο πατριώτης του
<span style="color: blue;"><b>οπλαρχηγός Θύμιος Καούδης.</b></span> </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ήξερε από την Κρήτη τον πόλεμο κατά των Τούρκων και
τα αντιτουρκικά και ελευθερωτικά κηρύγματα των κομιτατζήδων τον ξεγέλασαν και
τον παρέσυραν...</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Οι
κομιτατζήδες εξακολουθούσαν να κρατούν στο ένα χέρι το σταυρό και στο άλλο το
Εύαγγέλιο και να σκεπάζουν με αυτά την κάμα...</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Τα
θύματα ήταν άλλού περισσότερα, αλλού λιγωτερα. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Στην περιοχή Μοναστηριού δεν
ήταν τότε πολλά κρούσματα. </span><br />
<br />
<span style="color: red;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Αργότερα, ιδίως από τον<b> Ιανουάριο του 1904,</b> εξαπολύθηκαν
και εκεί άγριοι, ασυγκράτητοι, αμείλικτοι οι κομιτατζήδες εναντίον του
<span style="color: blue;"><b>Ελληνισμού</b></span>. </span></span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Με είχαν βεβαιώσει οτι στην Άνω Βροντού των Σερρών
κατακρεουργήθηκαν μαζί με τις γυναίκες τους και οι εξι γιοι ενός παπά. </span><br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9loKiW0oS28xl8LdSv7pQRKmQfH5MSUDMZX9RLx7dSHsnmGcC25fl_6lUO-YAasLmFKTuV8hVakZNydl2o6ntpMvh3FL59Xl5maZo485bOgC7VXj9OqKci7utjZaLq038dFXgSEWyGMnX/s1600/%CE%92%CE%9C%CE%A1%CE%9F+Kolyo+Dobrovenski.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9loKiW0oS28xl8LdSv7pQRKmQfH5MSUDMZX9RLx7dSHsnmGcC25fl_6lUO-YAasLmFKTuV8hVakZNydl2o6ntpMvh3FL59Xl5maZo485bOgC7VXj9OqKci7utjZaLq038dFXgSEWyGMnX/s1600/%CE%92%CE%9C%CE%A1%CE%9F+Kolyo+Dobrovenski.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: red;"><i><b>Dedo Kole Dobrovenski<br /> дедо Кольо Добровенски<br />(;-1904)</b></i></span></td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">'Ωστόσο
ύπήρχαν και βοεβόδες αγαθοί, αγράμματοι και αφελείς χωρικοί,όπως ο <span style="color: red;"><b>Τόλα πασάς</b></span>
και ο <span style="color: red;"><b>Ν</b><b>τέντο Κόλες (Γέρο-Κόλες)</b></span>, στα κράσπεδα του Μορίχοβου, που δεν μπορούσαν
ούτε και να φανταστούν οτι θα έφταναν στο σημείο να εξαναγκαζουν με το μαχαίρι
χριστιανούς να γίνουν</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Βούλγαροι. </span><br />
<br />
<b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Αυτούς φρόντισε η ηγεσία του Κομιτάτου να τους εξόντωση μέσου του τουρκικού
στρατού.</span></b><br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> <span style="color: red;"><i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b>Αδιάλλακτοι,</b></span></i></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"><span style="color: red;"><i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b>αδυσώπητοι, </b></span></i></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"><span style="color: red;"><i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b>απαίσιοι </b></span></i></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"><span style="color: red;"><i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b>ήταν οι μορφωμένοι, </b></span></i></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"><span style="color: red;"><i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b>οι τροφιμοι των
βουλγαρικών γυμνασίων-ο<span style="font-family: "times new roman" , serif;">ι</span>κοτροφείων. </b></span></i></span></span></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red;"><i><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Όπως τα Χριστιανόπαιδα του παιδομαζώματος </span></i></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red;"><i><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">εξελίσσονταν στους ορτάδες</span></i></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red;"><i><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> και στα άλλα ιδρύματα</span></i></span></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: red;"><i><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> σε φοβερούς Γενιτσάρους, </span></i></span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: red;"><i><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">έτσι
και τα φτωχά χωριατόπουλά </span></i></span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red;"><i><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">διαπαιδαγωγήθηκαν στα γυμνάσια-οικοτροφεία ετσι, </span></i></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red;"><i><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">ώστε
<b>να γίνουν φανατιτικοι απόστολοι του βουλγαρισμού</b>,</span></i></span></div>
<div style="text-align: center;">
<i><u><b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"><span style="color: red;"> ικανοί να σφάξουν όλους τους
μη Βουλγάρους.</span> </span></b></u></i></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Άσβεστο ήταν το μίσος τους</span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> ιδιαίτερα εναντίον των <u><b>Γραικομάνων</b></u>, </span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">εκείνων δηλαδή που μιλούσαν το τοπικό σλαβικό ιδίωμα,</span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> εννοούσαν όμως να
παραμείνουν,</span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<u><i><b><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="color: blue;"><span style="font-size: 11.0pt;">όπως και οι προγονοί τους, 'Έλληνες. </span></span></span></b></i></u></div>
<br />
<b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Αυτών θεωρούσαν σαν προσωπική
τους προσβολή και αυτή την ύπαρξη οι νέοι Γενίτσαροι. </span></b><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Αφού η διδαχή δεν
μπορούσε να τους φέρη σε θεογνωσία και να τους πείση ότι ήταν γνήσιοι,
καθαρόαιμοι Βούλγαροι, έπρεπε ν’ άναλάβη τον διαφωτιστικό ρόλο η... κάμα! </span><br />
<span style="color: red;"><b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Και εγιναν
οι μαχαιροφόροι, απόστολοι της <u>βουλγαρικής αλήθειας</u>, του βουλγαρικού
ευαγγελίου.</span></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQsN8dd2bvmtOHq7MBluqbSbzuU-sYyPwEl1OiB7uuQe6SQCV7qmnilVtzJveNtIWZLiZEpW0CGLMi2779JqIzWaQHP_KghayhwLzOWV-wSEGg6hyciAjKbVL13QEVHx9rUF0g9bcbbVXt/s1600/%CE%92%CE%9C%CE%A1%CE%9F+Tseta+Tsakalarov.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="224" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQsN8dd2bvmtOHq7MBluqbSbzuU-sYyPwEl1OiB7uuQe6SQCV7qmnilVtzJveNtIWZLiZEpW0CGLMi2779JqIzWaQHP_KghayhwLzOWV-wSEGg6hyciAjKbVL13QEVHx9rUF0g9bcbbVXt/s1600/%CE%92%CE%9C%CE%A1%CE%9F+Tseta+Tsakalarov.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: red;"><b>Ο </b></span><span style="color: red;"><b><b>Vasil Hristov Chekalarov</b> και ο Panto Klijatsev.</b></span></td></tr>
</tbody></table>
</span><br />
<span style="color: red;"><i><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Στην
περιφέρεια Καστοριάς διαπράχτηκαν εύθύς εξ αρχής, καθώς φαίνεται, πολλά
εγκλήματα. </span></i></span><br />
<span style="color: red;"><i><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Εδρασαν εκεί βουλγαροδιδάσκαλοι, </span></i></span><br />
<span style="color: red;"><i><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">αρχικομιτατζήδες,</span></i></span><br />
<span style="color: red;"><i><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> όπως οι </span></i></span><br />
<span style="color: red;"><i><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Πάντο
Κλιάσεφ, </span></i></span><br />
<span style="color: red;"><i><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"><b>Λάζο Ποπτράικωφ</b>, </span></i></span><br />
<span style="color: red;"><i><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Κούζο Στέφωφ, </span></i></span><br />
<span style="color: red;"><i><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Νοσκωφ, </span></i></span><br />
<span style="color: red;"><i><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Σελιάνεφ, </span></i></span><br />
<span style="color: red;"><i><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ρόζεν και πάνω απ’ όλους
ο ελληνομαθής και πιθανώτατα βλάχικης καταγωγής </span></i></span><br />
<span style="color: red;"><i><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"><b>Τσακαλάρωφ</b>.</span></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Χωρίς
τα απομνημονευματα όμως του Πάντο Κλιάσεφ είναι ζήτημα αν θα ξέραμε πολλά
πράγματα και για την περιοχή Καστοριάς.</span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Είναι πολύτιμα ιστορικά ντοκουμέντα τα απομνημονεύματα
αuτά. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Εκδόθηκαν το 1925 στη Σόφια από το βουλγαρικό Ινστιτούτο, φέρνουν δηλαδή
όλα τα έχέγγυα και τη σφραγίδα της σοβαρότητας και της άκρίβειας.</span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Ήταν και ο
ίδιος αρχικομιτατζης και άμεσος δράστης πολλών από τα κακουργήματα.</span><br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbmcvZm4RDz5fpND5QxfMx6U0Lg1_74EOyQ_MZmisCNroIUvLbNg6RB5b5tVvf2RPJDa2CvZTMlzj0zHQudlPMhiSyFNtEKpLeaertBFnlnLMzaSIrgHUj0RBZvAdT185LdJf9NYMOOvok/s1600/%CE%92%CE%9C%CE%A1%CE%9F+Pando+Kllayshev's+cheta.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="210" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbmcvZm4RDz5fpND5QxfMx6U0Lg1_74EOyQ_MZmisCNroIUvLbNg6RB5b5tVvf2RPJDa2CvZTMlzj0zHQudlPMhiSyFNtEKpLeaertBFnlnLMzaSIrgHUj0RBZvAdT185LdJf9NYMOOvok/s1600/%CE%92%CE%9C%CE%A1%CE%9F+Pando+Kllayshev's%2Bcheta.JPG" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: red;"><b>Τσέτα του</b></span> <span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"><span style="color: red;"><b>Panto Klijatsev (Панталей Янаков Наков)</b></span></span></td></tr>
</tbody></table>
</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Εξοντώθηκε
το 1907 με τη 15μελή συμμορία του από τουρκικό απόσπασμα.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ο
Δ. Μίλετιτς, που προλöoγιζε το βιβλίο, γράφει ότι του εκαμνε εντύπωση η καλή και
συμπαθητική εμφάνιση του Κλιάσεφ. </span><br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggpgOTeYqSFF6tscBNFe-ljpUYJum9qwoJ9n8MOY1s-r-s7RgcszgZNApTxjY6USEuZqtdQwFHPzLFpWOOAHfykDJOiclrftzEhXZpe7x4ys8Fxjors0a-eoPFYfzgdj9zgJY7aPov11i3/s1600/%CE%92%CE%9C%CE%A1%CE%9F+Pando+klyashev.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggpgOTeYqSFF6tscBNFe-ljpUYJum9qwoJ9n8MOY1s-r-s7RgcszgZNApTxjY6USEuZqtdQwFHPzLFpWOOAHfykDJOiclrftzEhXZpe7x4ys8Fxjors0a-eoPFYfzgdj9zgJY7aPov11i3/s1600/%CE%92%CE%9C%CE%A1%CE%9F+Pando+klyashev.JPG" width="134" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"><span style="color: red;"><b><span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: inherit;">Panto Klijatsev<br /> (Панталей Янаков Наков)<br />(1882-1907)</span></span></b></span></span></td></tr>
</tbody></table>
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ήταν, λέγει, ένας λεπτός και μελαγχολικός
νεος με γλυκεία φυσιογνωμία.</span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Απορεί πως εκαμε τόσες σκληρότητες, που και ο
ίδιος ομολογεί. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Μα τις έκανε για τον αγώνα.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span style="font-size: 11.0pt;">Το
μεγάλο και ασυγχώρητο αμάρτημά τους!</span></b></span></span><br />
<span style="color: blue;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span style="font-size: 11.0pt;"> Ήταν Γραικομάνοι.</span></b></span></span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Δεν τους κατηγορούν καν
για προδότες. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ούτε είχαν κάμει εξ άλλου την εμφάνιση τους οι κομιτατζήδες εως
τότε στην περιφέρεια Καστοριάς, για να υπάρχουν και «προδότες».</span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Τον Οκτώβριο
της ίδιας χρονιάς <span style="color: blue;"><b>ο Αθανάσιος Κωνσταντίνου</b></span>, κάτοικος και Έλληναπόστολος
Σιδηροχωρίου, ενώ έστεκε στο παράθυρο συγγενικού του σπιτιού, όπου γινόταν
γάμος, δέχθηκε σφαίρες, που τον άφησαν στο τόπο νεκρό. </span><br />
<span style="color: red;"><b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Τις έρριξε ο
τρομοκράτης» Κόλα Βισίνσκη κατά διαταγή του Κομιτάτου, για να ριζώση η
βουλγαρική οργάνωση στο χωριό.</span></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"><span style="color: blue;"><b>Ήταν
ο Κωνσταντίνου... Βούλγαρος, μα φανατικός Γραικομάνος.</b></span> </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ούτε αυτός κατηγορήθηκε
για προδότης, άφού κομιτατζήδες δεν υπήρχαν. </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">'Ηταν εμπόδιο στο ριζοβόλημα και
την εξάπλωση του Κομιτάτου και του Βουλγαρισμού και γι’ αύτό νωρίς ξεκαθαρίστηκε... </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Αρχηγός τότε του Κομιτάτου στην περιοχή Καστοριάς ήταν ο βουλγαρόπαπας, που
καθαιρέθηκε σε λίγο απ’ τον Βούλγαρο Μητροπολίτη για κάποια μεγάλη
βρωμοδουλειά. </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ενας παπάς λοιπόν, ένας καθηγητής, ο ΙΊοπτράικωφ, ένας μαθητής
γυνμασίου, ο Γόζεν και άλλος ενας, επίσης μαθητής, ο Βισίνσκη, συνεργάσθηκαν αδελφικά και φιλοτέχνησαν τους φόνους των τριών χριστιανών, που δεν έφταιξαν σε τίποτε !</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: red;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ο
Πάντο Κλιάσεφ ήταν φτωχόπαιδο από την Κρυσταλλοπηγή (Σμαρδέσι).</span></span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Τον πήραν οι
Βούλγαροι και τον έβαλαν στο οικοτροφείο και το ημιγυμνάσιο Καστοριάς, που το
είχαν ιδρύσει γι’ αθτόν άκριβώς τον σκοπό:</span><br />
<span style="color: red;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: 11.0pt;"> να περιμαζεύη φτωχά και ορφανά
παιδιά απ’ τα χωριά, να τα τρέφη, να τα ντύνη, να τα μορφώνη ολότελα δωρεάν και
να τα μεταμορφώνη σε φανατικούς Βουλγάρους και δολοφόνους.</span></span></span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Φοίτησε και στο
γυμνάσιο-οίκοτροφείο Θεσσαλονίκης. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Την τελευταία τάξη του γυμνασίου την πέρασε
στο Μοναστήρι. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Το 1899 διορίστηκε βουλγαροδιδάσκαλος στη γενέτειρά του
Κρυσταλλοπηγή, <span style="color: blue;"><b>«όπου υπήρχαν πολλοί και φανατικοί Γραικομάνοι». </b></span></span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Το μισθό του
πλήρωνε η Εξαρχία με χρήματα του βουλγαρικού Κράτους.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Γιά
τον Ποπτράικωφ λέγει ότι αποβλήθηκε απ’ το γυμνάσιο Θεσσαλονίκης για κάποια
άταξία. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Εφυγε στη Σόφια και κατάφερε να προκαλέση διαταγή να τον
ξαναδεχτούν.</span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> <span style="color: red;">Ο <u><b>βουλγαρικός προύπολογισμός</b></u> <u>συντηρούσε </u>το γυμνάσιο και το
οικοτροφείο Θεσσαλονίκης,όπως και όλα τα άλλα.</span></span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> 'Ο καθηγητικός σύλλογος τον
δέχθηκε στο γυμνάσιο, έπειδή όμως θεωρήθηκε επικίνδυνος στο οικοτροφείο, του
εδωσε 12 λίρες να κοιτάξη να τα βγάλη πέρα με αύτές σε κάποιο δωμάτιο με μικρό
ενοίκιο.</span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Ειχε σιδερένια θέληση, λέγει ο Κλιάσεφ, και ήταν και ποιητής.</span><br />
<br />
<span style="color: red;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Διορίστηκε και αυτός το 1899 δάσκαλος στο χωριό του το Δεμπένι (Δενδροχώρι),
που <b>μαζί με ένα άλλο</b> ήταν <b>τα μόνα στην επαρχία Καστοριάς</b>, που είχαν,<u>όπως λέγει
ο Κλιάσεφ,</u> <b>Βουλγαρική πλειοψηφία</b>.</span></span><br />
<br />
<span style="color: blue;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: 11.0pt;"> Όλα τ’ άλλα ήταν ελληνικά και γραικομάνικα.</span></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">'Ο
Ποπτράικωφ δεν περιόρισε την δράση του μόνο στο χωριό του. Με τον συνάδελφό του
Χρήστωφ και συχνότερα με μια βουλγαροδασκάλα — το τερπνόν μετά του ωφελίμου —
γύριζε στα χωριά και προπαγάνδιζε για Χριστό, σταυρό, ένωση των υποδούλων και ελευθερία, σύμφωνα με το καλό παράδειγμα, που είχε δώσει ο ίδιος με την απελευθέρωση απ’ τα βάσανα της ζωής των δύο άμοιρων νοικοκυραίων της
Βασιλειάδας.... </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Φρόντιζε επίσης να μυήση και να παρασύρη στο Κομιτάτο και
«<span style="color: blue;"><b>Γραικομάνους</b></span>», <span style="color: blue;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">που αποτελούσαν τη μεγάλη πλειονότητα του πληθυσμού</span></span> και χωρίς
αύτους τίποτε δεν μπορούσε να γίνη,όπως γράφει πάντοτε ο Κλιάσεφ.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Σε
μια απ’ τις περιοδείες του τον έπιασαν Τούρκοι χωροφύλακες, που είδαν το
περίστροφό του. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Στους γκιαούρηδες απαγορευόταν κάθε είδους όπλου. </span><br />
<b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Έκτος απ’ το
περίστροφο βρήκαν πάνω του και μία σφραγίδα του Κομιτάτου και <u>κατάλογον
</u>έμπιστων, στοιχεία δηλ. ικανά να τον στείλουν μαζί με άλλους για πάντα στο
Φεζάν της Αφρικανικής Τριπολίτιδας. </span></b><br />
<br />
<b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Με λίγες όμως λίρες η σφραγίδα και ο
κατάλογος εξαφανίστηκαν και ο Ποπτράικωφ γύρισε ελεύθερος στη σχολική και στην
κομιτατζίδικη δουλειά του.</span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Σε
λίγο διορίστηκε αρχηγός του Κομιτάτου σ’ όλη την επαρχία Καστοριάς και
εξακολούθησε με μεγαλύτερο ζήλο την προπαγανδιστική και επαναστατική του δράση. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Δωδεκάδες ήσαν τα καινούργια θύματα. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">'Ο Ποπτράικωφ έδινε τη διαταγή ή την έγκριση.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">'Ο
Κούζο Στέφωφ, που ορκίστηκε βουλγαροδάσκαλος, σκότωσε με τον άγριοτερο τρόπο
στη πλατεία της Βασιλειάδας τον<span style="color: blue;"><b> «μεγάλο στυλοβάτη του Ελληνισμού» Καραμάνο, το
1901.</b></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixR4bA5C7TE7TR2nt0q5JX-fy-PIm9UsmIKg1TIiuPsYmStdeFTBLzgRyOlxnV4Mtl_UJZx4wFZvQumBiWH0zQ94HLVGnwsFGefy7Y8tFaPpbQyZb-_0riE75hoynsHIWMsrwTHXp5oWRv/s1600/%CE%92%CE%9C%CE%A1%CE%9F+Marko_Lerinski.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixR4bA5C7TE7TR2nt0q5JX-fy-PIm9UsmIKg1TIiuPsYmStdeFTBLzgRyOlxnV4Mtl_UJZx4wFZvQumBiWH0zQ94HLVGnwsFGefy7Y8tFaPpbQyZb-_0riE75hoynsHIWMsrwTHXp5oWRv/s1600/%CE%92%CE%9C%CE%A1%CE%9F+Marko_Lerinski.jpg" width="139" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: red;"><i><b>Ο Βούλγαρος Υπ/κος από<br />το ΚΟΤΕΛ <br />Μάρκο Λέρινσκι<br />Марко Лерински<br />Марко войвода <br />Георги Иванов Гюров<br />(1862-1902)</b></i></span></td></tr>
</tbody></table>
<span style="color: blue;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Τον
Σεπτέμβριο του 1900 πυροβόλησαν πισώπλατα και τραυμάτισαν τον Κώττα, που είχαν εξυμνήσει
και ονομάσει μεγάλο δάσκαλο και καθοδηγητή τους.</span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: red;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Το
1901 ο Μάρκωφ κατακρεούργησε τον εφημέριο Πολυποτάμου (Νερέτη) της Φλώρινας
Παπακωνσταντίνου και τον έφημέριο Άσπρογείων (Στρέμπενο) Παπαδημητρίου.</span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ο
Παπακωνσταντίνου είχε πάνω του 80 λίρες του χωρίου για να πληρώση τον Ίούρκο
ένοικιαστή του φόρου της δεκάτης. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Εκαμαν φτερά... </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ο Μάρκωφ είχε πάρει
διαταγή να εκτελέση και τον γιο του Παπακωνσταντίνου, που είχε χειροτονηθή αντικαταστάτης του,όπως γράφει ο Λάκης Πίρζας στα απομνημονεύματά του.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Η
συμμορία του Πετρώφ σκότωσε τον <span style="color: blue;"><b>Πέτρο Σόπη</b>, φανατικό<span style="mso-tab-count: 1;"> </span>«φιλέλληνα»</span> απ’ το Κοντόροπι και του Γκοράνωφ τον Τραιανό
Μάλιο απ’ την 'Ιεροπηγή, </span><br />
<b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">ο Τσακάλωφ τον πρόκριτο Δενδροχωρίου Βασίλειο Τσιμάνη. </span></b><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ο γιος του Τσιμάνη ξέκαμε ένα κομιτατζή και έφυγε στην Αμερική. </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"><span style="color: red;"><b>Οι Τσακαλάρωφ
και Μήτρος Βλάχος</b></span> έσφαξαν τον Στογιάννη Κεσίνη, απ’ την Κώττα (Ρούλια),
έμπιστο του Κώττα, που τον έκρυψε και νοσήλεψε,όταν είχε τραυματιστή δολοφονικά
απ’ τους κομιτατζήδες. </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Τον γιο του Κεσίνη ξέκαμε επίσης συμμορίτης απεσταλμένος
του μεγάλου αρχηγού <span style="color: red;"><b>Ντέλτσεφ</b></span>, που τόσο τιμούν στα Σκόπια. </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Οι Τσακαλάρωφ και
Κλιάσεφ εξαφάνισαν τον εφημέριο Χαλάρας (Ποσδίβιστας) Γίαπαηλία και τον
πρόκριτο Γεώργιο Γιάμτση. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Τους καταλόγιζαν ότι άνήκαν σε μυστικό Ελληνικό
Κομιτάτο. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Τότε όμως υπήρχε μονάχα η οργάνωση του Κώττα. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Αλλά και αν βρισκόταν σε
δράση κάποιο μυστικό Ελληνικό Κομιτάτο και ανήκαν σ’ αύτό τα δύο θύματα, <b>ποιο
ήταν το εγκλημά τους;</b></span><br />
<b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Δεν πολεμούσε μήπως κι’ αύτό τους Τούρκους; </span></b><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Και αν δεν
τους πολεμούσε, μα τους... αγαπούσε, γιατί να ηταν μυστικό; </span><br />
<span style="color: blue;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span style="font-size: 11.0pt;">Η άλήθεια ήτα νότι
τους ξέκαμαν, γιατί ήταν και αυτοί «Γραικομάνοι».</span></b></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Οι<span style="color: red;"><b>
Τσακαλάρωφ και Μητροβλάχος</b></span> σκότωσαν τον Λάζαρο Κόλια απ’ το Μακροχώρι καθώς και
τρεις γυναίκες απ’ το ίδιο χωριό. </span><br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYo8UjCOv1qmQAJIcBJE-AFtx6uSbTtstMtUpeYz2QYT_0s3R94Bml3Ix-odBFSxqidxwCYkV6kr2sREIJhzV1eDGeNyQER7BB5RoK_bxjrbhLUBSL4gmyAewGHBWBhBU46c4rYNp7Iqo0/s1600/%CE%9C%CE%B7%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%92%CE%BB%CE%AC%CF%87%CE%BF%CF%82Mitre_vlaha_cheta.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="230" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYo8UjCOv1qmQAJIcBJE-AFtx6uSbTtstMtUpeYz2QYT_0s3R94Bml3Ix-odBFSxqidxwCYkV6kr2sREIJhzV1eDGeNyQER7BB5RoK_bxjrbhLUBSL4gmyAewGHBWBhBU46c4rYNp7Iqo0/s1600/%CE%9C%CE%B7%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%92%CE%BB%CE%AC%CF%87%CE%BF%CF%82Mitre_vlaha_cheta.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: red;">Τσέτα του <i><b>Mitre Vlacha </b></i><b> Митре Влаха</b></span></td></tr>
</tbody></table>
<br />
<span style="color: red;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: 11.0pt;"><b>Τις έσφαξε ο Τσακαλάρωφ με τα χέρια του</b> με
τρόπο, που έκαμε να<b> φρίξη ο παλιός Άρβανιτόβλαχος ληστής Μήτρος Βλάχος.</b></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Στην
Κρυσταλλοπηγή ο Κλιάσεφ πυροβόλησε δυο φορές τον «<span style="color: blue;"><b>μεγάλο Γραικομάνο</b></span>» <span style="color: blue;"><b>Λάζο
Κύρτση</b></span>• τον αποτελείωσε ο Τσακαλάρωφ.</span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Ο <span style="color: blue;"><b>Κύρτσης </b></span>ήταν ένας λαμπρός νοικοκύρης
και οικογενειάρχης, που έκτιμούσε ολος ο κόσμος. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ο φόνος του προκάλεσε γενική
άγανάκτηση. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Οι χωρικοί αγρίεψαν και δημιούργησαν οχλοκρατική εξέγερση και αντίσταση
κατά του Κομιτάτου.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ξεσηκώθηκε,
δηλαδή, ο κοσμάκης. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">'Ολάκερα χωριά τους αποκήρυξαν και τους έκλεισαν τις
πόρτες.</span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Πήγαν' οι Κλιάσεφ, Τσακαλάρωφ και Μοσκώφ στον απόσκεπο, μα έμειναν
νηστικοί, γιατί κανείς δεν τους δέχτηκε ούτε τους έδωσε τροφή. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Είχαν
περιπέσει σε δύσκολη κατάσταση. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Μόνον το Δέμπενι εξακολουθούσε να τους
περιθάλπη. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Η Επιτροπή του Κομιτάτου Μοναστηριού τους σύστησε να ζητήσουν
καταφύγιο στην... Ελλάδα. </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Αν επεμβαίναμε τότε αποφασιστικά, θα είχε
γλυτώσει όλη η περιοχή απ’ την κομιτατζίδικη μάστιγα.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Το
μαρτυρολογίο συνεχίστηκε ατελείωτο ακόμη και στις ένδοξες μέρες του περιβόητου
κινήματος του Ήλιντεν. </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">'Ο Κλιάσεφ πάλι μας δίνει όλες τις σχετικές
πληροφορίες.</span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"><span style="color: blue;"> Στο Ζελίνι σκότωσαν το 1902 τον «Γραικομάνο» Βασίλη με τον άνηψιό
του και την κόρη του</span>, και στο Βατοχώρι, στην άκμή του Ήλιντεν, έσφαξαν,
κρέμασαν, έκαψαν!</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">'Ο
<span style="color: red;"><b>Τσακαλάρωφ </b></span>πετάχθηκε και στα Καστανοχώρια, που ήταν όλα «<span style="color: blue;"><b>Γραικομάνικα</b></span>»,όπως αναγράφει ο Κλιάσεφ, να τα διαφώτιση με τον γνωστό δικό του τρόπο.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Στο
μεταξύ <span style="color: red;"><b>Τσακαλάρωφ, Κλιάσεφ</b></span> και σία κατόρθωσαν να επιτύχουν «ειρήνευση» και
συμφιλίωση με τους «<span style="color: blue;"><b>Γραικομάνους</b></span>». </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Πως έγινε το θαύμα, δεν μας εξηγεί ο
<span style="color: red;"><b>Κλιάσεφ</b></span>. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Αναγράφειόμως το αποτέλεσμα. </span><br />
<br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: 11.0pt;">Πολλά χωριά, που τα κατονομάζει, πήγαν
και δήλωσαν στην τουρκική αρχή ότι έπρεπε να λογαριάζονται στο εξης «<span style="color: red;">Μπουλγκάρ</span>»
και οχι <span style="color: blue;">Όύρούμ</span>» (<span style="color: blue;"><b>Έλληνες</b></span>)! '</span></span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Η τρομοκρατία έφερε τους άγλαούς καρπούς της.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ο
Dakin αναγράφει αύτά τα χωριά, όπως και άλλα στην περιφέρεια Καρατζοβας, που
τοτε είχαν επίσης προσχωρήσει στο βουλγαρικό Σχίσμα για τους ίδιους λογους: την
«<b>ειρήνευση και συμφιλίωση</b>»....</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Οι
<span style="color: red;"><b>Μπράγκωφ </b></span>και <span style="color: red;"><b>Ντραγάνωφ </b></span>διαμαρτύρονται, γιατί πολλά χωριά σ’ όλη τη Μακεδονία
που ζήτησαν το 1904 ν’ αναγνωρισθούν σαν βουλγαρικά, βρήκαν την άρνηση των
τουρκικών αρχών.</span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Έμειναν άκαρπες και οι διαμαρτυρίες στον Χιλμή πασά, τους
Αύστρορώσους «πράκτορες» και τους άλλους, απο άκρατο, φαίνεται, φιλελληνισμό
Τούρκων και ξένων. </span><br />
<br />
<span style="color: blue;"><i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: 11.0pt;">Παραλείπουν όμως να πληροφορήσουν πως τόσα χωριά είδαν
ταυτόχρονα το φως το άληθινό και ανακάλυψαν ξαφνικά την πραγματικήν εθνικότητά
τους... </span></span></i></span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Έπεφοίτησε το "Αγιον Πνεύμα η η μάχαιρα των κομιτατζήδων;</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"><span style="color: red;">Εξυμνείται
από την «Εποποιία» του ’Ήλιντεν (Ήλιντέσκα Έποπεία) των Σκοπιών και ο Λάζο
Ποπτράικωφ σαν μεγάλος «Μακεδόνας ήρωας», «Μακεδόνας άγωνιστής», «Μακεδόνας ποιητής»</span>, </span><br />
<span style="color: blue;"><b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">και αναθεματίζεται ο Κώττας σαν ληστής, δολοφόνος, προδότης κλπ. </span></b></span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Αντί του Κώττα
επιασαν τον Ποπτράικωφ στη Χαλάρα,όπου είχε διατάξει την σφαγή του Παπαηλία
και του Πάμτση, και τον εξαφάνισαν στην ίδια θέση,όπου και εκείνοι είχαν βρη το
θάνατο. </span><br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: large;">Μα εάν είναι γνήσιος και καθαρόαιμος «Μακεδόνας»</span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: large;"> ένας Βούλγαρος
καθηγητής, </span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: large;">που πληρώθηκε απ τη Σόφια</span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: large;"><span style="color: red;"> και μορφώθηκε σε ιδρύματα συντηρούμενα απ’
τη Σόφια,</span> </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: large;">που σκότωσε με τα ίδια του τα χέρια</span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: large;"> δύο χωρικούς νοικοκυραίους, </span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: large;">γιατί
δεν ήθελαν να γίνουν Βούλγαροι,</span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: large;"> ποιοί τότε δεν είναι «Μακεδόνες»; </span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: large;">Και τα θύματά
του ήταν άραγε Κινέζοι;</span></span></div>
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Δεν
ήταν λιγα τα θύματα και σ’ άλλα διαμερίσματα της Μακεδονίας.</span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Δεν έχομε γι’ αύτά
απομνημονεύματα,όπως του Κλιάσεφ, υπάρχουνόμως σχετικές στατιστικές. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> </span><b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Σύμφωνα με
αυτές θα σκοτώθηκαν απ’ τους κομιτατζήδες με τον φρικτότερο συχνά τρόπο </span></b><br />
<b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"><span style="color: blue;">Ελληνες Μακεδόνες</span> </span></b><br />
<span style="color: blue;"><b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">187 το 1898-1900, άλλοι </span></b></span><br />
<span style="color: blue;"><b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">283 το 1900-1903, αλλοι </span></b></span><br />
<span style="color: blue;"><b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">285 το
1904 και όχι λιγότεροι απ’ τους</span></b></span><br />
<span style="color: blue;"><b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">365 το 1905. </span></b></span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Τους ίδιους άριθμούς δίνει και η
Στρατιωτική Εγκυκλοπαίδεια, εκτός από πολλά άλλα βιβλία.</span><br />
<span style="color: blue;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: 11.0pt;"> Διευκρινίζει μάλισταότι
στο σαντζάκι Σερρών δολοφονήθηκαν από το <u><b>1898 εως το 1900</b></u> </span></span></span><br />
<span style="color: blue;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: 11.0pt;">17 Ελληνες, από
τους οποίους οι <u>9 ήταν επιστήμονες.</u></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<u><span style="color: blue;"><b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Απ’
τα πρώτα θύματα στον Καζα Σερρών ήταν ο Κομπόκης. </span></b></span></u><br />
<span style="color: blue;"><b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Απ’ τις εκθεσεις του τοτε
προξένου Σερρών Σαχτούρη μαθαίνομεότι η οικογένεια αυτή έδωσε διαδοχικά έπτά
θύματα! </span></b></span><br />
<span style="color: blue;"><b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ξεκληρίστηκε....</span></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Κυκλοφορησε
το 1907 στο Παρίσι, γαλλικά, ένα τεύχος, που περιείχε με κάθε λεπτομέρεια
ονοματεπώνυμα, κατοικία και έπαγγελμα των 'Ελλήνων, που είχαν σφαγιαστη εως
τότε απ’ τους κομιτατζήδες, καθώς και την ακριβή ημερομηνία του σφαγιασμού. </span><br />
<br />
<b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Είναι 40 μεγάλες και πυκνοτυπωμένες σελίδες με 1.500 περίπου συνολικά ονόματα. </span></b><br />
<b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Μία «Χρυσή Βίβλος», γραμμένη με αίμα.</span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<u><span style="color: blue;"><b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Φανήκαμε
ομως παλι ανίκανοι να αξιοποιησωμε,όσο έπρεπε, το αίμα αύτό που χύθηκε.</span></b></span></u></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Οι
Σέρβοι επίσης υπολόγισαν ότι από το 1898 εως το 1900 δολοφονήθηκαν από
Βουλγάρους στο Βιλαέτι Μοναστηριού 195 Ελληνες και Σέρβοι και στο Βιλαέτι
Σκοπίων (Κόσοβο) 193 Σέρβοι και "Ελληνες. </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Καθρέπτης των βουλγαρικών άθλων
είναι και η σειρά των «<span style="color: red;"><b>Κυανών Βίβλων</b></span>», που έκδίδονταν τοτε απο το αγγλικό
Υπουργείο των Εξωτερικών και περιείχαν εκθέσεις πολλών προξένων και πρεσβευτών. </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Γράφει τον Απρίλιο του 1902 ο Αγγλος γενικός πρόξενος Θεσσαλονίκης Σερ
Μπιλιώτι: </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Το Κομιτάτο εγκατέστησε αληθινή τρομοκρατία σε βάρος των Χριστιανών. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ξανάρχισε τις δολοφονίες Χριστιανών μη Βουλγάρων — δηλ. Ελλήνων, αφού δεν
υπήρχαν άλλοι στην περιοχή Θεσσαλονίκης. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Τον 'Οκτώβριο ξαναγράφει: </span><br />
<b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">«Βρέθηκαν σε
σκοτωμένους κομιτατζήδες<u> μεγάλοι κατάλογοι προγραφής Χριστιανών</u>» — και πάλι
δηλαδή Ελλήνων. </span></b><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Κατά τον Δεκέμβριο: «<span style="color: blue;">Σιγά-σιγά εξαφανίζονται εκείνοι, που
μένουνπιστοί
στο Ελληνικό Πατριαρχείο και την Ελληνική ιδέα». </span></span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Σ’ αυτήν επομένους την
κατηγορία ανήκαν και όλοι εκείνοι, που ονομάζονταν γενικά «Χριστιανοί».</span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Και δεν
είναι δυνατόν να χαρακτηριστή έχθρός των Βουλγάρων ο Σερ Μπιλιώτι. </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Όταν σε λίγο
εφευγε απ’ τη Θεσσαλονίκη, πήγε βουλγαρική έπιτροπή να τον αποχαιρετήση και με
δάκρυα στα μάτια να τον εύχαριστήση.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ο
"Αγγλος πρόξενος Μοναστηριού Μακ Γκρέγκορυ έγραψε επίσης: </span><br />
<br />
<span style="color: red;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span style="font-size: 11.0pt;">«Ο Τσακαλάρωφ
δήλωσε στο Γαβρέσι (Γάβρο) της Καστοριάς </span></b></span></span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span style="font-size: 11.0pt;"><span style="color: red;">ότι η ζωή ένός κομιτατζή</span> <span style="color: blue;">άξιζε
περισσότερο απ’ τη ζωή 500 χωρικών»—</span></span></b></span><br />
<span style="color: blue;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span style="font-size: 11.0pt;">εννοούσε «Γραικομάνων». </span></b></span></span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Αναφέρει και το εξής
χαρακτηριστικό: </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">'Ο βοεβόδας Άρσώφ πήρε σκλάβο στο Περιστέρι τον έφορο του ελληνικού
σχολείου της βλαχόφωνης Μηλόβιστας Γάκη Μούλα και ζήτησε 1.200 λίρες (χρυσές),
για να τον άπελευθερώση. </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Τα λύτρα μετρήθηκαν απ’ τον μουχτάρη του χωριού Σπύρο
Τίρχα.</span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Ο αιχμάλωτος όμως δεν γύρισε στο χωριό του, θα παραχώθηκε σε καμιά
ρεμματιά στο Περιστέρι...</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ο Αγγλος πρεσβευτής στη Σόφια Μπουχάναν, που πήγε να διαμαρτυρηθή στο
Βούλγαρο πρωθυπουργό για τα κομιτατζήδικα εγκλήματα στη Μακεδονία το 1902,
τηλεγράφησε στο Φόρειν Όφφις: </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"><b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">«Ο</span> Εξοχώτατος πρωθυπουργός απέδιδε στους Ελληνες και στους Πατριαρχικούς τα τρομοκρατικά συστήματα, που
εφαρμόζουν, αν δεν κάνω λάθος, μόνον οι Βούλγαροι</b>».</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Και
ο Ρώσος πρεσβευτής στην Κωνσταντινούπολη Ζηνόβιεφ έγραψε το 1901: </span><br />
<b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">«Σκοποί
τίμιοι δεν μπορούσαν να εξυπηρετηθούν με τα άτιμα μέσα των άνθρώπων του Κομιτάτου».</span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Οι
άνθρωποι όμως του Κομιτάτου υπήρξαν σκληροί και άμείλικτοι και προς συναδέλφους,
που άνήκαν σε άλλο βουλγαρικό επίσημο Κομιτάτο... </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Γιατί σημειώθηκε το παράξενο
να χωριστή το Κομιτάτο, μόλις γεννήθηκε, σε δύο στρατόπεδα αντίθετα και αντίπαλα.</span><br />
<u><b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Δεν τα διέκριναν ιδεολογικές διαφορές. </span></b></u><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Και τα δύο συμφωνούσαν οτι ο Ελληνισμός
ήταν έχθρός τόσο επικίνδυνος,όσο και οι Τούρκοι. </span><br />
<br />
<u><b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Προσωπικά ζητήματα, ατομικές
φιλοδοξίες, αντιζηλίες και πάθη δημιούργησαν και έθρεψαν το διχασμό.</span></b></u></div>
<div class="MsoNormal">
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ο
Κλιάσεφ αναφέρειότι ήδη το 1898 και 1899 στα γυμνάσια-οίκοτροφεία Μοναστηριού
και Θεσσαλονίκης δάσκαλοι και μαθητές ήσαν χωρισμένοι σε δύο μερίδες, που αλληλούποβλέπονταν, αλληλούπομονεύονταν και άλληλομισούνταν: </span><br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzC92baPS-omFPVXLfWq_56VNyCgrxmLj2-vQMRYpFgc1Byg4JhThVBZsDoHfMPctTRatQIn-mSjdPWzvZDGOyCGh87YPvy21PGBfv27vGENTWNRgDfhlxMgpm5oNIj4ZAh9FtTKjPV7CE/s1600/%CE%92%CE%9C%CE%A1%CE%9F+%CE%A3%CF%86%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%AF%CE%B4%CE%B1+%CF%84%CE%B7%CF%82+%CE%9A%CE%95.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzC92baPS-omFPVXLfWq_56VNyCgrxmLj2-vQMRYpFgc1Byg4JhThVBZsDoHfMPctTRatQIn-mSjdPWzvZDGOyCGh87YPvy21PGBfv27vGENTWNRgDfhlxMgpm5oNIj4ZAh9FtTKjPV7CE/s1600/%CE%92%CE%9C%CE%A1%CE%9F+%CE%A3%CF%86%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%AF%CE%B4%CE%B1+%CF%84%CE%B7%CF%82+%CE%9A%CE%95.jpg" width="197" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Σφραγίδα Κεντρικής Επιτροπής<br />
ΒΜΟΡΟ</td></tr>
</tbody></table>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwFHmoYL4Ufn6U1U0PWqShVTscOs9KWQo-6Z0FJJwj8NxNCHNqF-MVGbI9HQf4aCVa-xZ_Aq995PKPqtCN8LsH95OXL-72sFwWTNJkxrwbstJ-SjOKKkuEMaoJn9379qHjII3V2ara0oTi/s1600/%CE%A3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%AF%CE%B4%CE%B1+%CE%92%CE%B5%CF%81%CF%87%CF%8C%CE%B2%CE%B5%CE%BD+SMAC_Seal2.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwFHmoYL4Ufn6U1U0PWqShVTscOs9KWQo-6Z0FJJwj8NxNCHNqF-MVGbI9HQf4aCVa-xZ_Aq995PKPqtCN8LsH95OXL-72sFwWTNJkxrwbstJ-SjOKKkuEMaoJn9379qHjII3V2ara0oTi/s1600/%CE%A3%CE%B3%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%AF%CE%B4%CE%B1+%CE%92%CE%B5%CF%81%CF%87%CF%8C%CE%B2%CE%B5%CE%BD+SMAC_Seal2.JPG" width="200" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Σφραγίδα Βερχόβεν<br />
ΒΜΟΚ SMAC</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="color: red;"><b><span style="font-size: 11.0pt;">στους οπαδούς της
Β.Μ.Ρ.Ο. η Σάντραλιστ </span></b></span></span><br />
<span style="color: red;"><b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">και </span></b></span><br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="color: red;"><b><span style="font-size: 11.0pt;">στους οπαδούς του στρατηγού Τσόντσεφ η Βέρχοβιστ. </span></b></span></span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Περισσότεροι ήταν οι πρώτοι. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Το χάσμα των δύο Κομιτάτων ολοένα πλάταινε και
μεγάλωνε. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Γρήγορα η μία παράταξη μίσησε την άλλη περισσότερο και από τους
Τούρκους...</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Πως
μπορούσαν οι Βούλγαροι με αυτές τις συνθήκες ν’ αρχίσουν πόλεμο εναντίον Τούρκων,
Ελλήνων και Σέρβων και να τον βαστάξουν τόσα χρόνια, είναι πραγματικά μυστήριο ανεξιχνίαστο.</span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Για αλληλουποστήριξη και αλληλοβοήθεια των δύο άντιθέτων Κομιτάτων
ούτε λόγος μπορούσε να γίνη. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Θα προτιμούσε να βγάλη το ένα τα μάτια του άλλου.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: red;"><b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Οι
Βέρχοβιστ αποφάσισαν να κηρύξουν την επανάσταση τον Σεπτέμβριο του 1902 με την
εύκαιρία των εορτών για τα εικοσιπεντάχρονα της Σίπκα —όπου έγινε μεγάλη
ρωσοτουρκική μάχη το 1877. </span></b></span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Θα ερχόταν απ’ τη Ρωσία και ο μεγάλος στρατηγός και<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="color: red;"><b>
διπλωμάτης Ιγνάτιεφ</b></span></span>, ο εμπνευστής της συνθήκης του 'Αγίου Στεφάνου, που
δημιούργησε μεγάλη Βουλγαρία και ένας απ’ τους δημιουργούς του ρωσοτουρκικού
πολέμου. </span><br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhv7HywNy1Mke30imR__zDE72eO1b-5JuCGjsZQUdIB9uKhanMqwuz8uGHtA-q9_KMM0fvR_NWGnHxOKwCmFQTEoVGbFbHYpvfexFFcoz56iwFsTLyxHce18G1-U0iF3ZQ5jlri5mRzsru9/s1600/%CE%9D%CE%9C%CE%A1%CE%9F+General+Nikolay+Ignatev.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhv7HywNy1Mke30imR__zDE72eO1b-5JuCGjsZQUdIB9uKhanMqwuz8uGHtA-q9_KMM0fvR_NWGnHxOKwCmFQTEoVGbFbHYpvfexFFcoz56iwFsTLyxHce18G1-U0iF3ZQ5jlri5mRzsru9/s1600/%CE%9D%CE%9C%CE%A1%CE%9F+General+Nikolay+Ignatev.jpg" width="156" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: red;">Graf Nikolai Pawlowitsch Ignatjew<br />Граф Николай Павлович Игнатиев<br />(1832-1908)</span></td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Πραγματικά ήρθε και από ένα μπαλκόνι μίλησε στη Σόφια. </span><br />
<br />
<span style="color: red;"><b><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: 11.0pt;">Είπε στους
Βουλγάρους ότι έπρεπε από γενιά σε γενιά να μη λησμονήσουν ποτέ τη Συνθήκη του
'Αγίου Στεφάνου.</span></span></b></span><br />
<br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span style="font-size: 11.0pt;">Τους σύστησε όμως και υπομονή.</span></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Μα
οι Βέρχοβιστ δεν είχαν καθόλου θπομονή. </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Είχαν φυλακιστή απ’ τη βουλγαρική
κυβέρνηση ο αρχηγός στρατηγός Τσόντσεφ, ο έφεδρος αντισυνταγματάρχης Γιαγκώφ
και άλλοι, σε «ανοικτές»όμως «φυλακές»,όπως γράφει ο Dakin.</span><br />
<br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span style="font-size: 11.0pt;">Ηταν ευνοούμενοι
του ηγεμόνα Φερδινάνδου και της αύλής του.</span></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br />
<i><span style="color: red;"><b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ο
συνταγματάρχης Νικολώφ μπήκε με 250 άνδρες στην περιφέρεια Τζουμαγιάς, </span></b></span></i><br />
<i><span style="color: red;"><b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">ο Κόντσο
με 170 άνδρες στην περιοχή Πετρίτς και </span></b></span></i><br />
<i><span style="color: red;"><b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">ο πρώην ληστής Αλέξης με 70 άνδρες στο
Μπέλες και τα Πορόια.</span></b></span></i><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Κατά τον Άγγλο πρόξενο της Φιλιππούπολης το σχέδιό τους
ήταν,όπως άναφέρει ο Dakin, να πιάσουν την κοιλάδα του Στρυμόνα και το
Νευροκόπι και να απομονώσουν το Ράζλοκ. </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Σκότωσαν 10 χωροφύλακες, συνοδούς
Τούρκου δημοσίου είσπράκτορα, και έκαψαν ένα μικρό τουρκικό χωριό. </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Απ’ τα 69όμως
χριστιανικά χωριά της περιοχής Τζουμαγιάς-Μελένοικου μόνον 19 κινήθηκαν και
αυτά με το ζόρι και απ’ το φόβο των τουρκικών άντεκδικήσεων.</span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Οι κάτοικοί τους
βγήκαν στα βουνά και απ’ εκεί έφυγαν στη Βουλγαρία.</span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQGXmjcvCHd2PRLJqPH0YyFSMrCfU_M-O0qP5jvWlmgCBTY4CMoGC2vKQbNsYRF4NqgbjoY9RE3eT_TSkn7UONfpQ1hGV-Kw0SUwcvNteucgNxd5uYMK5Dwd9Pw2KoAs7lxTlBabxEQ1Iu/s1600/%CE%92%CE%9C%CE%A1%CE%9F+%CE%A4%CF%83%CE%AD%CF%84%CE%B1+General+Tsonsev.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="120" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQGXmjcvCHd2PRLJqPH0YyFSMrCfU_M-O0qP5jvWlmgCBTY4CMoGC2vKQbNsYRF4NqgbjoY9RE3eT_TSkn7UONfpQ1hGV-Kw0SUwcvNteucgNxd5uYMK5Dwd9Pw2KoAs7lxTlBabxEQ1Iu/s1600/%CE%92%CE%9C%CE%A1%CE%9F+%CE%A4%CF%83%CE%AD%CF%84%CE%B1+General+Tsonsev.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: red;">Η τσέτα του General Ivan Tsonchev (Иван Цончев)</span></b></td></tr>
</tbody></table>
</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"><span style="color: red;"><b>'Ο
στρατηγός Τσόντσεφ δήλωσε: «Ρίχτηκε ο κύβος». </b></span></span><br />
<br />
<b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Η εφημερίδα του Ρεφόρμ έγραψεν ότι
είχε κηρυχτή επανάσταση σε 12 επαρχιες. </span></b><br />
<u><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="color: red;"><b><span style="font-size: 11.0pt;">Η άλλη όμως του Σαράφωφ, άπαντούσε ότι
δεν έγινε πουθενά τίποτε !</span></b></span></span></u><br />
<u><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="color: red;"><br /></span></span></u></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Πως
τώρα τόσο μεγάλες συμμορίες και ολόκληρος πληθυσμός 19 χωριών περνούσαν τα σύνορα,
που τα φρουρούσε μεγάλη τουρκική στρατιά, είναι άλλο ζήτημα, που φανερώνει τα
τουρκικά χάλια. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> <table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRGt7ZzcrsuQvCWLZD9uOPI-3qQa6oInRQA-jTsxfZ0h3s6be1E202W-lSChCrobomO-mps9HSQVDz4KBzrojBW2g3Rkp5k6ZryCBcpy7Ylv8rIsJ9ombmE2V8F6W0qLBnrKBIyrGO9Orq/s1600/%CE%92%CE%9C%CE%A1%CE%9F+Anastas+Yankov+SMAC.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="236" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRGt7ZzcrsuQvCWLZD9uOPI-3qQa6oInRQA-jTsxfZ0h3s6be1E202W-lSChCrobomO-mps9HSQVDz4KBzrojBW2g3Rkp5k6ZryCBcpy7Ylv8rIsJ9ombmE2V8F6W0qLBnrKBIyrGO9Orq/s1600/%CE%92%CE%9C%CE%A1%CE%9F+Anastas+Yankov+SMAC.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: red;"><i>Τσέτα του <span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">αντισυνταγματάρχη<br /> </span>Anastas Yankov (Анастас Янков)</i></span></td></tr>
</tbody></table>
</span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ο αντισυνταγματάρχης Γιαγκώφ, aφού πέρασε ανενόχλητος τον Άξιο
και τεράστιες εκτάσεις, ήρθε στα Κορέστια για να ξεσηκώση επανάσταση.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<u><b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ο
Κλιάσεφ γράφει ότι πήραν οδηγίες απ’ το Μοναστήρι να το αφοπλίσουν. </span></b></u><br />
<br />
<span style="color: red;"><b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ήσαν όλλοι: </span></b></span><br />
<span style="color: red;"><b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Τσακαλάρωφ, </span></b></span><br />
<span style="color: red;"><b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Κλιάσεφ, </span></b></span><br />
<span style="color: red;"><b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Κόλες, </span></b></span><br />
<span style="color: red;"><b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Καρσακώφ και σία </span></b></span><br />
<span style="color: red;"><b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">με τη Β.Μ.Ρ.Ο. και τους
Σάντραλιστ. </span></b></span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Δεν ήταν εύκολο πράγμα ο άφοπλισμός. </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ο Γιαγκώφ είχε 50 γερούς
άνδρες οπλισμένους όλους με μάνλιχερ. </span><br />
<br />
<span style="color: blue;"><b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Μαζί του ήταν και ο καπετάν Γεώργης
Σερίδης η Σπανός απ’ το Φλάμπουρο (Νεγοβάνη) της Φλώρινας, σουλιώτικης
καταγωγής.</span></b></span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> «Είχε μεγάλες δασικές eπιχειρήσεις, νεροπρίονα, αποθήκες και
εγκαταστάσεις στη Ροδόπη και στα άλλα βουνά, κοντά στα βουλγαρικά σύνορα. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Τούρκοι όμως σκότωσαν τον μονάκριβο γιό του. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Τα παράτησε και αυτός όλα, αποθήκες
και έγκαταστάσεις, και με μερικούς υλοτόμους του, που ήταν επίσης αλβανόφωνοι
απ’ τη Δάρδα και τ’ άλλα χωριά της Κορυτσας, βγήκε στο κλαρί και ξανάρχισε να
σκοτώνη Τούρκους. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Το χειμώνα αναγκάστηκε να καταφυγή στη Βουλγαρία. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ακολούθησε
τον Γιαγκώφ, για να δη τον τόπο του. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Δεν είχε και τίποτε το καλύτερο να κάμη.</span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> <table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-4QdQgyXR5cgRIb6gaBinDnHGqDBznQyyXTZ0WZaL0OqumEwNmXUH72dx1sabixLQcvXpMuGoCV0N6UARpg9oyAazSN7NUeOS63EiqVMbg9rs1TOsbLp7M8GygMU-hbi4qUYQfZcqQk9k/s1600/%CE%92%CE%9C%CE%A1%CE%9F+Anastas+Yankov.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-4QdQgyXR5cgRIb6gaBinDnHGqDBznQyyXTZ0WZaL0OqumEwNmXUH72dx1sabixLQcvXpMuGoCV0N6UARpg9oyAazSN7NUeOS63EiqVMbg9rs1TOsbLp7M8GygMU-hbi4qUYQfZcqQk9k/s1600/%CE%92%CE%9C%CE%A1%CE%9F+Anastas+Yankov.JPG" width="136" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: red;">Ο Βουλγαρομακεδόνας<br />από τη Ζαγορίτσιανη<br />Anastas YankovDinkov<br />Анастас Янков Динков<br />(1857- 1906)</span></b></td></tr>
</tbody></table>
</span></div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="color: red;"><b><span style="font-size: 11.0pt;">Ο
Γιαγκώφ κήρυττε και στα Κορέστια το Εύαγγέλιο της επανάστασης. </span></b></span></span></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red;"><i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span style="font-size: 11.0pt;">Μόλις ξεσπούσε,</span></b></span></i></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red;"><i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span style="font-size: 11.0pt;"> θα προχωρούσαν, </span></b></span></i></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red;"><i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span style="font-size: 11.0pt;">έλεγε, </span></b></span></i></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red;"><i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span style="font-size: 11.0pt;">aμέσως ο ρωσικός και ο βουλγαρικός στρατός </span></b></span></i></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red;"><i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span style="font-size: 11.0pt;">απ’ τις
εορτές της Σίπκα </span></b></span></i></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red;"><i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span style="font-size: 11.0pt;">στην επαναστατημένη Μακεδονία.</span></b></span></i></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<u><b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Πήγαν
να τον δουν οι Τσακαλάρωφ και Κλιάσεφ. </span></b></u><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Του είπαν ότι<u><b><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"> δεν ήταν έτοιμοι για
επανάσταση</span></b></u> και ότι δεν έπρεπε να πάρη με τυχοδιωκτικές ενέργειες τον κοσμάκη
στο λαιμό του. </span><br />
<br />
<b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ήταν όμως αμετάπειστος. </span></b><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"><span style="color: red;">Όταν κατάλαβαν ότι είχε έλθει σε
συνεννόηση</span> <span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="color: blue;"><b>με τον Κώττα</b></span></span>, ξεστόμισαν πολύ βαρειά λόγια εναντίον του, <span style="color: blue;"><b><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;">τον είπαν
ληστή, διασπαστή, <u>Γραικομάνο</u></span></b></span>, καταδικασμένο πολλές φορές σε θάνατο από το
Β.Μ.Ρ.Ο. </span><br />
<br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: 11.0pt;">Ο <span style="color: red;"><b>Τσακαλάρωφ </b></span>προσπάθησε με το κατηγορητήριό του <b>να ξεσηκώση τους
άνδρες του Γιαγκώφ </b><span style="color: blue;">κατά<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>του Κώττα.</span> </span></span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ο Γ
ιαγκώφ όμως έμεινε πάλιν άμετάπειστος. </span><br />
<br />
<b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Θα συμμαχούσε και με το διάβολο για να
κάμη την επανάστασή του.</span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Και
ο Κώττας πάλιν άλλο που δεν ήθελε.</span><br />
<u><span style="color: blue;"><b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Το ζωηρότερο πάθος του ήταν να πολεμά τους
Τουρκους. </span></b></span></u><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Είχε τη φιλοδοξία να μπη στη Φλώρινα και την Καστοριά,όπου είχε
άλλοτε φυλακιστή και δεινοπαθήσει. </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"><b>Θα μπορούσε εξ άλλου να καταγγείλη τους
Τσακαλάρωφ, Κλιάσεφ</b> και σία στους χωρικούς, <b>για κρυφούς φίλους και συμμάχους
των Τούρκων, προδότες κ</b>λπ., άφού οχι μόνο δεν ήθελαν να πάρουν μέρος στην επανάστασή, μα και άντιδρούσαν.</span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Θα τους πλήρωνε τώρα με το ίδιο το δικό τους
νόμισμα...</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: red;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Αποφάσισε
να μπη στη Φλώρινα και να βάλη φωτιά στους τουρκικούς μαχαλάδες στις 8
Σεπτεμβρίου 1902 και στην Καστοριά στις 20 (Κλιάσεφ, σελ. 92). </span></span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Πίστευε ότι θα
μπορούσε να εξοικονομήση όπλα και πολεμοφόδια στη Φλώρινα απ’ τη στρατιωτική
άποθήκη και απ’ τα τουρκικά σπίτια. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Επιστράτευσε αμέσως τους χωρικούς του, κάπου 500, απ’ τα χωριά</span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Κρυσταλλοπηγη,</span></b><br />
<b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Βατοχώρι,</span></b><br />
<b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Κώττα, </span></b><br />
<b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Πράσινο, </span></b><br />
<b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Τρίγωνο, </span></b><br />
<b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Αντάρτικο και </span></b><br />
<b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Πισοδερι, </span></b><br />
<b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">και στις 6
Σεπτεμβρίου το βράδυ μήνυσε απ’ το Τρίγωνο. </span></b><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Δρασκέλισαν το βουνό και τα
χαράματα ήταν στη δασωμένη θέση Καλογερίτσα, 3/4 της ώρας πάνω απ’ τη Φλώρινα. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Απ’ εκεί έστειλε και ειδοποίησε τους ανθρώπους του στη Φλώρινα, που ήταν αρκετοί, να του στείλουν μερικά φορτία πετρελαιο και να προπαρασκευάσουν τους
έμπιστους Χριστιανούς. </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Το έμαθε όμως ο μητροπολίτης και χωρίς να χάνη καιρό
ενημέρωσε τον καϊμακάμη. </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Θα είχαν ίσως μυριστή και οι Τούρκοιότι πολλοί
οπλισμένοι «γκιαούρηδες» χωρικοί κάθονταν τρυπωμένοι στα κλαδιά της
Καλογεριτσας, οχι βέβαια για καλό σκοπό. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">’Εφθασε νωρίς απ’ το Μοναστήρι ένα
σύνταγμα ιππικού, κινήθηκε η τοπική φρουρά και εξοπλίστηκαν οι <span style="color: purple;"><b>ντόπιοι Τούρκοι.</b></span> </span><br />
<br />
<span style="color: blue;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Όταν ο Κώττας είδε να περιπολούν απ’ τη πόλη τμήματα ιππικού και αλλα πεζικού
να πιάνουν κατάλληλες οχυρές θέσεις, πρόσταζε άμεση υποχώρηση και γενική
αποστράτευση του στρατού του.</span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Το
γράμμα για την Καστοριά το στειλε στο φίλο του γιατρό Καραμπίνα. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Τον
πληροφορούσε για την βραδυά, που θα έμπαινε τροπαιούχος στην πολη. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Αγνωστο όμως
πως το γράμμα αύτό έπεσε στα χέρια των Τσακαλαρωφ και Κλιάσεφ, που το κράτησαν.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ο
Κλιάσεφ κοροιδεύει στα απομνημονεύματά του τον Κώττα και τον Γιαγκώφ.</span></b><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Οι
περισσότεροι χωρικοί, λέγει, ήταν οπλισμένοι με τσεκούρια και ρόπαλα και οι
άλλοι είχαν ένα τουφέκι με τρία έως πέντε φυσίγγια. </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Δεν ήταν ομως πολύ καλύτερα
οπλισμένοι και οι δικοί τους, ένα χρόνο αργότερα,όταν οργάνωσαν,όπως θα δούμε
παρακάτω, το κίνημα της 20 Ιουλίου, το περίφημο Ηλιντεν (ήμερα του Προφήτη
Ήλία).</span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Σκάρωσαν και σχετικά ειρωνικά τραγούδια. </span><br />
<b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Εβαλαν τα δυνατά τους να
γελοιοποιήσουν τον Γιαγκώφ και τον Κώττα.</span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: red;"><b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ο
Γιαγκώφ ξεσπασε στον Τσακαλάρωφ. </span></b></span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Τον κατηγόρησε μπροστά σε πολλούς χωρικούς
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b>οτι έφαγε 5.000 λίρες των Βερχοβίστων</b></span> — του στρατοπέδου δηλαδή του Γιαγκώφ —
και 700 των κατοίκων της Βασιλειάδας ( Ζαγοριτσάνης), που τους τα πήρε, για να
τους προμηθεύση δήθεν απ’ την Ελλαδα οπλα, ενώ δεν τους παρέδωσε ουτε ένα
τουφέκι. </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Τα γράφει ο Κλιάσεφ. </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ο Τσακαλαρωφ πάλι ανταπόδωσε τα ίδια και
κατηγόρησε τον Γιαγκωφ οτι πήρε 500 λίρες απ τους «Καστοριανούς», τους
εγκατεστημένους δηλ. στην Κωνσταντινούπολη χωρικούς της επαρχίας Καστοριάς. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ο
Γιαγκώο ομολόγησεότι πήρε μόνο 150 λίρες.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Οι
αλληλοκατηγορίες έγιναν μπροστά στα κατάπληκτα μάτια εκατοντάδων χωρικών και
εξελίχθηκαν σε <span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b>ζωηρό καυγά ανάμεσα στους Σέντραλιστ (Β.Μ.Ρ.Ο. ) και Βέρχοβιτς.</b></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Οι
συγγενείς του Κύρτση, που δολοφονήθηκε στην Κρυσταλλοπηγή πριν μερικούς μήνες,
και όλοι οι «Γραικομάνοι» τάχτηκαν με το μέρος τού Γιαγκώφ,
όπως γράφει ο Κλιάσεφ. </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Και ήταν φυσικό: Ο Γιαγκώφ υποσχέθηκε να τιμωρήση σκληρά
όλους αυτούς που,όπως ο Τσακαλάρωφ, σκότωσαν άδικα πολλούς που δεν είχαν
φταίξει σε τίποτα. </span><br />
<br />
<span style="color: blue;"><b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Αν ήταν «Γραικομάνοι» αύτό ήταν δικός τους λογαριασμός
και κανενος άλλου. </span></b></span><br />
<span style="color: blue;"><b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Με τον <span style="color: red;">Γιαγκώφ </span>εξ άλλου είχε ταχτή και ο Κώττας.</span></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Άπογοητευτική όμως
ήταν,όπως ήταν φυσικό, η γενική εντύπωση που δημιουργήθηκε στον πληθυσμό εξ
αιτίας της διάστασης και του πολέμου των δύο Κομιτάτων. </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Βρέθηκε τελευταία και η επιστολή. του Παπασταύρου του Πισοδερίου (της 4 'Οκτωβρίου 1902) προς τον Έλληνα Πρόξενο Μοναστηριού. </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ο Παπασταύρου γράφει ότι συναντήθηκε με τον
Γιαγκώφ και τον Κωττα στο Ανταρτικό, όπου ο πρώτος του είπε καταπληκτικά και
χαρακτηριστικά πράγματα. </span><br />
<br />
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span style="font-size: 11.0pt;">Είπε ο Γιαγκώφ ότι η Δυτική Μακεδονία είναι πολύ μακρυά
από την Βουλγαρία και πολύ κοντά στην Ελλάδα. </span></b></span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Απ’ αυτήν και μόνο μπορούσαν να
πάρουν βοήθεια και φυσίγγια για ταόπλα τους, που ήταν όλα σχεδόν «γκρα»
ελληνικά. </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">’Έπρεπε οπωσδήποτε να τα έχουν καλά με την Ελλαδα. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Δυστυχώς ο
Τσακαλάρωφ και η παρέα του σκότωσαν πολλούς Ελληνορθοδοξους χωρικούς για να
έκβουλγαρίσουν τον τόπο αντί να τον έλευθερώσουν.</span><br />
<br />
<span style="color: red;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Ο <b>Γιαγκώφ </b>βεβαίωσε ότι <b>έδωσε
διαταγή</b> στους φίλους του στα χωριά <b>να σκοτώσουν τον Τσακαλάρωφ</b> η να τον
προδώσουν στους Τούρκους! </span></span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">του έστησαν μάλιστα και ενέδρα κοντά στον Μελά.</span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Φαίνεται όμωςότι η συμμορία του Τσακαλάρωφ δεν πέρασε απ’ έκει. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Στο τέλος ο
Γιαγκώφ ζήτησε απ’ τον Παπασταύρο να μεταβιβάση στον "Ελληνα πρόξενο
Μοναστηριού όλα όσα του είπε και να τον παρακαλέση να συναντηθή μαζί του. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Μπορούσε
να πάη τότε ο Πρόξενος στο Πισοδέρι, όπου ο Μόδεστος είχε αρχίσει να ανεγείρη
το μεγαλόπρεπο σχολείο του. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: 11.0pt;">Ο
Γιαγκώφ αναχώρησε στο τέλος άπρακτος, χωρίς να πραγματοποιήση την επανάστασή
του, στην...'Ελλάδα και απ’ αυτήν στην Βουλγαρία. </span></span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Δεν είχε καμιάν ενόχληση από
κανένα. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Μονάχα ο καπετάν Γεώργης Σερίδης κρατήθηκε κάμποσες έβδομάδες στην
άστυνομία και απελάθηκε έπειτα στην Ιταλία. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Το φθινόπωρο του 1904 τον αναζητούμε ως αρχηγό μεγάλου ανταρτικού σώματος! </span><br />
<i><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"><b>Είχε πει πολλές φορές αρβανίτικα και κρυφά του Μητροβλάχου</b> ότι ήταν <b>ντροπή του να μην πάη με τον
Κώττα</b>, μα να στέκη μαζί με τους αρκουδιαρέους και μ’ ένα λυσσιάρικο σκυλί, όπως
ο Τσακαλάρωφ. </span></i><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ο Μητροβλάχος υποσχέθηκε ότι θα έφευγε σύντομα.</span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Παρόμοιες
υποσχέσεις εδωσε αργότερα πολλές και σ’ άλλους, στον Καούδη, στον ίδιο τον
Βάρδα.• </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Αγνωστο είναι γιατί δε τις πραγματοποίησε ποτέ, έωςότου κάποιο
τουρκικό απόσπασμα τον ξέκαμε το 1907 μαζί με τη συμμορία του.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ο
Γιαγκώφ άφησε στα Κορέστια ένα μικρό τμήμα με τον ύπαρχηγό του Καικώφ. </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Το απόσπασμα
αυτό εξοντώθηκε απ’ τους Τούρκους.</span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> <span style="color: red;"><i>Όλοι τότε είπαν ότι τ<b>ο είχαν προδώσει όργανα
του Κομιτάτου της ВМРО</b> και μάλιστα ο βουλγαροδάσκαλος του χωριού, <b>ο Ρόζεν, </b>ο
ίδιος που είχε δολοφονήσει μαζι με τον Ποπτράικωφ τους δύο νοικοκυραίους της
Βασιλειάδας το 1899.</i></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Μα
αν ο πόλεμος των δύο Κομιτάτων σταμάτησε στα Κορέστια με την άναχώρηση του Γιαγκώφ,
συνεχίστηκε παντού άλλού ολοένα σφοδρότερος και όξύτερος.</span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgEefcXWmqTGazePOYyPPahPpW0uclhyphenhyphen-52MJTU3VvIEqgsV5JJ9UH_ZXddZotVse3ZKJndG6q7LiEtAy3LiaJ9eTvWybAr-yjP27xx7rVZiweB8dmDrvaYghiPBgpmMcLCNc_T99q0xATU/s1600/%CE%92%CE%9C%CE%A1%CE%9F+%CE%A3%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CE%AF%CE%B1+%CE%99%CE%BB%CE%B9%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BD+%CF%84%CE%B7%CF%82+%CE%91%CF%87%CF%81%CE%AF%CE%B4%CE%B1%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgEefcXWmqTGazePOYyPPahPpW0uclhyphenhyphen-52MJTU3VvIEqgsV5JJ9UH_ZXddZotVse3ZKJndG6q7LiEtAy3LiaJ9eTvWybAr-yjP27xx7rVZiweB8dmDrvaYghiPBgpmMcLCNc_T99q0xATU/s1600/%CE%92%CE%9C%CE%A1%CE%9F+%CE%A3%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CE%AF%CE%B1+%CE%99%CE%BB%CE%B9%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BD+%CF%84%CE%B7%CF%82+%CE%91%CF%87%CF%81%CE%AF%CE%B4%CE%B1%CF%82.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: red;">Το λάβαρο της εξέγερσης Ήλιντεν <br />Илинденско-Преображенско въстание</span></td></tr>
</tbody></table>
</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: red;"><b><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: 11.0pt;">Στις
20 Ιουλίου 1903, ημέρα του Προφήτη Ήλία, κήρυξε η Β.Μ.Ρ.Ο. το κίνημα του Ήλιντεν. </span></span></b></span><br />
<br />
<b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Οι Βέρχοβιστ του Τσόντσεφ με τη σειρά τους τώρα έμειναν ήσυχοι και ουδέτεροι.</span></b><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Σε μια μεταγενέστερη προσπάθειά τους οι Σαντραλίστ της Β.Μ.Ρ.Ο. έγιναν αδιάφοροι θεατές...</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Με
τα δημοσιογραφικά τους όργανα τα δύο Κομιτάτα αλληλοκαταγγέλλονταν και αλληλοτρώγονταν.</span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Έρριξε το ένα κατά του άλλου όλη τη λάσπη των δρόμων και του υπονόμου. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Μεγάλοι βοεβόδες χαρακτηρίστηκαν κοινοί και αιμοβόροι λήσταρχοι. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Και δεν
σπάνιζαν οι λήσταρχοι αρχικομιτατζήδες. </span><br />
<br />
<span style="color: red;"><i><b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ο λοχαγός Στογιάνωφ π.χ. πήρε λίρες
χρυσές σε μετρητά και σε... γραμμάτια από πολλούς χωρικούς που κατονομάζει ο
Μισέλ Παγιαρές στο βιβλίο του (σελ. 361 ).</span></b></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Επειδή
ο βοεβόδας Μποτκώφ δεν πήρε τις 150 λίρες από τους τρεις χωρικούς του Σένσκο
στα βόρεια μέρη, μπήκε στις 19 Απριλίου 1906 στο χωρίο, εσπασε μ ένα σφυρί το
κεφάλι του πατέρα ενός απ’ αύτούς, του Τρέγκωφ, ξυλοκόπησε άγριότατα τα
γυναικόπαιδα, τους ξεγύμνωσε και τους πήρε τα τρόφιμα. </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Είχε 80 άνδρες ο γενναίος
! </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Δεν περιφρονούσε τις ληστείες και ο Παρτένιεφ, αξιωματικός αύτός του βουλγαρικού
στρατού.</span><br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGE2C2_E2wnfG0uwdzDYQadNdX2FDrZX2LsJUtwfJJDuygEq-EoT2yxe6oIPJucrhS3mgX-FdduMQEcq557p7cfG6LA9htVm0ZKGKj7F9SrrfcAR2k8VrX43ApHVp76sWXFTeA_SZeJ53S/s1600/%CE%92%CE%9C%CE%A1%CE%9F+%CE%A4%CF%83%CE%B1%CE%AD%CF%84%CE%B1+%CE%A4%CF%83%CE%B5%CF%81%CE%BD%CE%BF%CF%80%CE%AD%CE%B5%CF%86+Chetnici_s_Georgi_Zankov.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="149" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGE2C2_E2wnfG0uwdzDYQadNdX2FDrZX2LsJUtwfJJDuygEq-EoT2yxe6oIPJucrhS3mgX-FdduMQEcq557p7cfG6LA9htVm0ZKGKj7F9SrrfcAR2k8VrX43ApHVp76sWXFTeA_SZeJ53S/s1600/%CE%92%CE%9C%CE%A1%CE%9F+%CE%A4%CF%83%CE%B1%CE%AD%CF%84%CE%B1+%CE%A4%CF%83%CE%B5%CF%81%CE%BD%CE%BF%CF%80%CE%AD%CE%B5%CF%86+Chetnici_s_Georgi_Zankov.JPG" width="200" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><i><span style="color: red;">Τσέτα του Βούλγαρου υπαξιωματικού από το Dermantsi,Lukovit<br /> <b>Hristo Chernopeev</b> (Христо Чернопеев)</span></i></td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Μεγαλύτερος όμως
λήσταρχος απ’ όλους ήταν ο <u><span style="color: red;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b>Τσερνοπέεφ</b></span></span></u>, υπαξιωματικός του βουλγαρικού στρατού,
που το 1898 προβάλλει υπέρμαχος προστάτης των υποδούλων. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Στην περιφέρεια
Στρώμνιτσας έμασε κάπου 15.000 λίρες.</span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Έβγαλε μάλιστα και επιταγές! </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Αλίμονο σ’
εκείνον, που δεν τις εξαργύρωνε χωρίς καμιά χρονοτριβή. </span><br />
<b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Έσφαξε τον Λιώτη
για κάποια καθυστέρηση στην εξαργύρωση,όπως γράφει ο Παγιαρές.</span></b><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Δολοφονήθηκαν
έπειτα απ’ τον <span style="color: red;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b>Πανίτσα</b></span></span>, ύπαρχηγό του Σαντάνσκη, ο «μεγάλος» Σαράφωφ και ο
Γκοράνωφ.<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDtHAfRfB5S4rRWepvrg-tcmctBN2Sr62Dl5JOFgqXWsUUSn4fRIMvb_RhsLqCbZ2oW0DHBe_zC9Nm6g57mIjvQgWC3v4JjeptzVngY_Q3KtesNzHSeS6QYdTR68QWxwVEf7qn88Ey4WBa/s1600/Ubitite+Ivan_Garvanov_i_Boris_Sarafov-small.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="194" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDtHAfRfB5S4rRWepvrg-tcmctBN2Sr62Dl5JOFgqXWsUUSn4fRIMvb_RhsLqCbZ2oW0DHBe_zC9Nm6g57mIjvQgWC3v4JjeptzVngY_Q3KtesNzHSeS6QYdTR68QWxwVEf7qn88Ey4WBa/s1600/Ubitite+Ivan_Garvanov_i_Boris_Sarafov-small.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: red;"><i>Οι δολοφονηθέντες από τον Todor Panitsa (Тодор Паница)<br />Ivan Garvanov και Boris Sarafov ( Борис Сарафов и Иван Гарванов)</i></span></td></tr>
</tbody></table>
</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br />
<b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"><u>Το
Συνέδριο της Β.Μ.Ρ.Ο. στο Ρίλο τον Μάρτιο του 1908</u>, αφού όρισε τρεις
αντιπροσώπους του στη Σόφια, διατύπωσε δριμείς κατηγορίες κατά των Σαντάνσκη
Πανίτσα για την δολοφονία του Σαράφωφ και για τα άλλα τους εγκλήματα. </span></b><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Αποφάσισε
παράλληλα να αποσύρη τις συμμορίες του από μέρη, όπου πιέζονταν πολύ από Ελληνες και Σέρβους (Dakin). </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ιδιαίτερα στα βορεινά διαμερίσματα, το αλληλοφάγωμα των συμμοριών και η αποχαλίνωση τους σε βάρος του εκεί βουλγαρικού
πληθυσμού παράγινε τόσο, ώστε πολλά χωριά αναγκάστηκαν να πάρουν όπλα από τους
Τούρκους για να τους αποκρούσουν (έτσι έγραφε η μυστική έκθεση ανώτερου
Βούλγαρου διπλωμάτη, που δημοσίευσε γερμανική εφημερίδα, και οι άναφορές του
'Έλληνα προξένου Σερρών Σαχτούρη).</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Η
άλληλοσφαγη συνεχίστηκε αντονώτερη και μέσα στο βουλγαρικό έδαφος, υστέρα απ’
τον πρώτο Εύρωπαικό πόλεμο.</span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgI1xx0-lEQxA6YVK1O7tC8wxuNEv8fBXaOFMAM-n3oPnCQ7vEDh4HXT5EFTuABpugK41youWtvl5w5wZEuzE52kwlmbbllI7tHnRqtA9VQnhzP8A8pmWKM00c1WY7Sv3j0l_Nf5GfCUNII/s1600/Alexander_Protogerov_and_Todor_Alexandrov_1912-1918.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="203" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgI1xx0-lEQxA6YVK1O7tC8wxuNEv8fBXaOFMAM-n3oPnCQ7vEDh4HXT5EFTuABpugK41youWtvl5w5wZEuzE52kwlmbbllI7tHnRqtA9VQnhzP8A8pmWKM00c1WY7Sv3j0l_Nf5GfCUNII/s1600/Alexander_Protogerov_and_Todor_Alexandrov_1912-1918.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: red;">Οι ηγέτες της ΒΜΡΟ <b>Alexandar Protogerov (Александър Протогеров)<br />και </b><b>Todor Aleksandrov (</b></span><b><span style="color: red;">Тодор Александро)</span> </b></td></tr>
</tbody></table>
</span><br />
<span style="color: red;"><b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Δολοφονήθηκαν οι Αλεξαντρώφ, ΙΙρωτογέρωφ, και
άλλοι «μεγάλοι» και «ένδοξοι» αρχικομιτατζήδες.</span></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"><u>Πιστήν
εικόνα του κανιβαλλικού αύτού αλληλοσπαραγμού μας δίνει ο Αγγλος
δημοσιογράφος Swire</u> με το βιβλίο του «Bulgarien Conspiracy» (London 1939, σελ.
224-230).</span><br />
<u><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Ο Swire έμεινε πολλά χρόνια στη Σόφια, ως ανταποκριτής άγγλικών και
αμερικανικών έφημερίδων.</span></u></div>
<div class="MsoNormal">
<br />
<span style="color: red;"><i><b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Σκότωναν
τα όργανα του νεαρού αρχηγού της Β.Μ.Ρ.Ο. Βάντσε Μιχαήλωφ,</span></b></i></span><br />
<span style="color: red;"><i><b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">σκότωναν σ’
εκδίκηση και οι οπαδοί του στρατηγού και παλιού αρχηγού του Κομιτάτου του Β.Μ.Ρ.Ο.
Πρωτογέρωφ, </span></b></i></span><br />
<span style="color: red;"><i><b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">που είχε ήδη δολοφονηθή.</span></b></i></span><br />
<span style="color: red;"><i><b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfz8Q8vOdCU8gee9X_je7MexVPBcE2ORgpf2DPVH1W5_hWc9vFmscniFsUpXuLWC2Z6CH_oVdBsvdK980crtk-PYmYGzi1SKaof0engV5MvRAGlX8shnmSqbXDd3PU21hby6AEaWo2FuSn/s1600/%CE%92%CE%9C%CE%A1%CE%9F+Vanche-i-Protogerov.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="224" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfz8Q8vOdCU8gee9X_je7MexVPBcE2ORgpf2DPVH1W5_hWc9vFmscniFsUpXuLWC2Z6CH_oVdBsvdK980crtk-PYmYGzi1SKaof0engV5MvRAGlX8shnmSqbXDd3PU21hby6AEaWo2FuSn/s1600/%CE%92%CE%9C%CE%A1%CE%9F+Vanche-i-Protogerov.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="color: red;"></span><span style="font-size: 11.0pt;"><span style="color: red;"></span></span></span><span style="color: red;"><i><b>Ο Vancho Mihailov και Alexandar Protogerov μετά την δολοφονία του <br />Todor Aleksandrov </b></i></span></td></tr>
</tbody></table>
</span></b></i></span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> <b>Στη Σόφια εξαφανίστηκαν το 1929, γράφει ο
Swire, 129 πρόσωπα και δολοφονηθηκαν άλλα 138.</b></span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Τον Απρίλιο του 1930 έπεσαν μέσα
στους δρόμους της βουλγαρικής πρωτευούσας 53 νεκροί και 12 πληγωμένοι. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Χωριστά
είναι οι εξαφανίσεις στην περιοχή Πετριτσίου, </span><br />
<span style="color: red;"><b><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: 11.0pt;">οπού ο Μιχαήλωφ είχε ιδρύσει δικό
του «κράτος εν κράτει».</span></span></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi78l0KQ-ffdNT8Bv3XQAVbTItQchfEhdM2axxWw8zs1N4Q7T5ftWFJ_EvhLH3wtvF-ugD95DRFaaf5LZ3dyLrRuhEmsn-s9h_bviyJ1m61_4lwAi-nnznrpf65ZJg1y6q35M1WMUsYBW2_/s1600/%CE%92%CE%9C%CE%A1%CE%9F+Ivan+Michailov+%D0%9C%D0%B8%D1%85%D0%B0%D0%B9%D0%BB%D0%BE%D0%B2+%D0%92%D0%B0%D0%BD%D1%87%D0%B5.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi78l0KQ-ffdNT8Bv3XQAVbTItQchfEhdM2axxWw8zs1N4Q7T5ftWFJ_EvhLH3wtvF-ugD95DRFaaf5LZ3dyLrRuhEmsn-s9h_bviyJ1m61_4lwAi-nnznrpf65ZJg1y6q35M1WMUsYBW2_/s1600/%CE%92%CE%9C%CE%A1%CE%9F+Ivan+Michailov+%D0%9C%D0%B8%D1%85%D0%B0%D0%B9%D0%BB%D0%BE%D0%B2+%D0%92%D0%B0%D0%BD%D1%87%D0%B5.jpg" width="140" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: red;"><i><b>Ο "αιώνιος" ηγέτης της<br />ΒΜΡΟ <br />Vancho Mihailov<br />Иван-Ванчо Михайлов</b></i></span><br />
<span style="color: red;"><b>(1896-1990)</b></span></td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ο εκδότης της έφημερίδας «Βαρδάρ» Βασιλ. ΙΙάντωφ είχε γράψει σ’ άρθρο του: </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">«Και αν
άκόμη σκοτωθούμε, πρέπει να χύσουμε φως στη δολοφονία του Πρωτογέρωφ». </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">’Αλλά αντί
να χύση φως, έχυσε το αίμα του... </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Δολοφονήθηκε μέσα στη Σόφια μαζί με τον
σωματοφύλακά του στις 4 Μαίου 1930. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ο Γεώργιος Τράικωφ έπαιζε χαρτιά με δύο
άστυνομικούς στο κεντρικότερο καφενείο της Σόφιας. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Απεσταλμένοι όμως του <span style="color: red;"><b>Μιχαήλωφ
</b></span>τον πυροβόλησαν και τον σκότωσαν. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Δύο από αυτούς σκότωσαν οι δύο άστυνομικοί.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Μπροστά
στο βασιλικό παλάτι και σε μεγάλο πλήθος κόσμου δολοφονήθηκε ο δημοσιογράφος
και διευθυντής της <b>«La Macédoine» Εφτύμωφ</b> μαζί με τους τρεις σωματοφύλακές του
στις 28 Δεκεμβρίου 1930.</span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Τους πυροβόλησαν συγχρόνως 15 ένοπλοι ντυμένοι με
στολές κυνηγών. από αδέσποτες σφαίρες πληγώθηκαν ακόμη και μερικοί άλλοι αθώοι. </span><br />
<br />
<b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Δολοφονήθηκαν επίσης στη Σόφια δύο Μακεδόνες εργατικοί βουλευτές, ο Τράικωφ και
ο Ματρούλκωφ. </span></b><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">'Ο πρώην υπερεθνικιστής πρωθυπουργός Τσαγκώφ, όταν έβγαινε εξω
απ’ το σπίτι του, έπρεπε να εχη μαζί του πέντε ιδιωτικούς σωματοφυλακές.</span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Απ
τις 6 ως τις 24 Ιουνίου δολοφονήθηκαν συνολικά μέσα στη Σόφια δεκαοχτώ άτομα. </span><br />
<br />
<u><b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Οι Πρωτογερωφικοί αναγκάζονταν απ’ το φόβο τους ν’ άλλάζουν κάθε νύχτα σπίτι. </span></b></u><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ο
Ντημήτρη Τομαλέφσκη, ανώτερος υπάλληλος του βουλγαρικού 'Υπουργείου των
Εξωτερικών, που τραυματίστηκε από δολοφονικές σφαίρες, μόλις εγινε καλά,
τοσκασε κρυφά στη Τουρκία.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: red;"><i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: 11.0pt;"><u>Ο
φονιάς του βασιλιά Αλεξάνδρου της Σερβίας</u> και του Γάλλου ύπουργού Μπαρτού στη
Μασσαλία τον Οκτώβριο 1934, που είχε κροατικό διαβατήριο με το όνομα Κάλεμαν,
<u>ήταν ο Βελίσκο Ντημητρώφ η Βλάντο η Τσερνόζεμσκι απ’ το Ίστίπ, σωφέρ της
Β.Μ.Ρ.Ο. </u></span></span></i></span><br />
<br />
<b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Είχε ήδη σκοτώσει τον Χατζηντήμωφ, βουλευτή, και τον Ναούμ Τομαλέφσκη. </span></b><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">'Ο Μιχαήλωφ τον δάνεισε στους Κροάτες </span><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">«</span><b>Ούστάσι</b>» για ειδικό δολοφόνο και
εκπαιδευτή. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Αποκαλυφτηκε απο μερικά στίγματα, που ειχε στο μπράτσο του. </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Τον
Ιούνιο του 1931 ήλθε στη Σόφια ένας απ’ τους αρχηγούς των Κροατών Ούστασι, ο
Περο Γκρούμπερ. </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Οι Μιχαηλωφικοί τον υποδέχτηκαν «μετά φανών και λαμπάδων».
Κορίτσια του πρόσφεραν ανθοδέσμες. του εδειξαν όπλα, χαρτια, άλμπουμ. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Επροκειτο
όμως για Σέρβο άστυνομικό.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"><u>Στις
δημοτικές έκλογές του 1932 είχαν οι <span style="color: red;"><b>Μιχαηλωφικοί </b></span>θριαμβευτική επιτυχία</u>.</span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Τρεις
όμως σύμβουλοι, που γύριζαν απ’ τη Σόφια,όπου είχαν πάει να ζητήσουν προστασία,
δεν γύρισαν ποτέ στο Νευροκόπι. </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Τους απήγαγαν 15 ένοπλοι απ το λεωφορείο.</span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Στις
επαναληπτικές εκλογές κέρδισαν παλι οι αντίπαλοι του Μιχαήλωφ.</span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"><b> Πάλιν όμως ένας σύμβουλος,
ο Νάρεφ, δολοφονήθηκε, άλλοι τραυματίστηκαν και οι λοιποί παραιτήθηκαν ! </b> </span><br />
<br />
<span style="color: red;"><u><b><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: 11.0pt;">Είχαν
σκοτωθή ως τότε απ την οργάνωση του «Μακεδονικού» Κομιτάτου στο Νευροκοπι <span style="color: blue;">160
άνθρωποι (Μακεδόνες). </span></span></span></b></u></span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Φορολόγησε επίσης ο Μιχαήλωφ πλούσιους Βουλγάρους
Εβραίους και άκόμη και ξένους με μεγάλα ποσά, ένα ως δέκα έκατ. δραχμών.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Κοντά
στο Κιούστεντιλ συνεδρίασε στις 17 Απριλίου 1932 η «<span style="color: blue;"><b>Όγδοη Μακεδονική
Επαναστατική Συνελευση»</b></span> και ψήφισε τον προύπολογισμο και απολογισμο της
Β.Μ.Ρ.Ο. </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Έδωσε στον Μιχαήλωφ έγκριση και συγχωροχάρτι για τα εξοδα, που είχε
κάμει (167.326.000 λέβα). </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Το λέβα άντιστοιχούσε τότε παραπάνω απ’ την άξία της
δραχμής. </span><br />
<br />
<span style="color: red;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><span style="font-size: 11.0pt;">Φορολογούσαν τον καπνό και όλα τα προϊόντα σ όλη την περιοχή, <b>που
λεγόταν βουλγαρική Μακεδονία και ήταν φέουδο του Μιχαήλωφ. </b></span></span></span><br />
<br />
<b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ο ίδιος ο Μιχαήλωφ
ήταν παντα αθέατος. </span></b><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Οι δικοί του ελεγαν πως πολέμησε στη σέρβική Μακεδονία, αν
και στην πραγματικότητα δεν ειχε περάσει ποτέ τα βουλγαρο-σερβικά σύνορα.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Το στρατιωτικό κίνημα των Μπέλτσες και Κίμον Γεωργίεφ εβαλε τέλος στην
παντοκρατορία του Μιχαήλωφ (19 Μαίου 1934).</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Οι
Βούλγαροι άξιωματικοί είχαν αγανακτήσει πιά απ’ την ατιμωτική και βάρβαρη
κατασταση. </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Μόνον λαός,όπως ο βουλγαρικός, μπορούσε να την ανεχθή τόσα χρονιά. Ο
Μιχαήλωφ όμως ήταν συμπαθής στο παλάτι και στους ανωτέρους κύκλους. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ακολουθούσε
φιλο-ιταλική πολιτική.</span><br />
<b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Ξέφυγε στην Τουρκία μεταμφιεσμένος σε χωριάτη.</span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<u><span style="color: red;"><b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Μερικοί
είπαν ότι ξύπνησε στους Βουλγάρους το παλιό ταταρικό αίμα.</span></b></span></u><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Αφού ηταν τοσο
σκληροί και αμείλικτοι σε Βουλγάρους και συντρόφους, δεν ήταν παράξενο ότι
φάνηκαν άγριοι και άπέναντί μας. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Πολλοί αρχικομιτατζήδες μεθούσαν απ’ το αίμα
που έχυναν.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ως
τόσο μερικοί θαύμασαν την αποφασιστικότητα και αυτοθυσία των «εντεταλμένων
δολοφόνων» του Κομιτάτου. </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ο καταπληκτικός π.χ. Βλάντο η Βελίσκο Ντημητρώφ η
Τσερνοζέμσκυ έτρεξε με ζητωκραυγές στο αύτοκίνητο του Αλεξάνδρου της Σερβίας
και του Γάλλου Ύπουργού των Εξωτερικών Μπαρτού στη Μασσαλία.</span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Έτρεξε δηλ.
ζητωκραυγάζοντας προς βέβαιο θανατο. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Θα έμενε μαλιστα γνωστός με το πλαστό
κροατικό ονομα Κάλεμαν αν δεν είχε αναγνωριστή η ταυτότητά του από τα στίγματα
που είχε στο μπράτσο του.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Το
1926 ήρθε στην πατρίδα της μια φοιτήτρια απ’ τα Σκόπια, προερχόμενη απο τη
Σόφια με εντολή του Κομιτάτου να δολοφονήση τον Σέρβο νομάρχη των Σκοπίων και
αυστηρό διώκτη των Βουλγάρων. </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Παράστησε την γυναίκα των ελαφρών ηθών, πλησίασε
το νομάρχη, εγινε έρωμένη του και τον σκότωσε. </span><br />
<br />
<b><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Άλλη μια σκότωσε τον Πανίτσα,
τον δολοφόνο του Σαράφωφ, μέσα σ’ ένα θέατρο της Βιέννης.</span></b><br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEjb3ydaGPqxy4u_zxORoIwPPZZkPqF6FxPFxsSAiIlQ444K1YFnLWD5sPtnufNQsE9IEa0JzdXnX97n2cGprhY2lh_waGfTBwDDvNegIRheOQ6h9nXRXvlGlBMWUr913RdSli0TVoQDhW/s1600/%CE%92%CE%9C%CE%A1%CE%9F+Vancheto_i_Mencha.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="204" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEjb3ydaGPqxy4u_zxORoIwPPZZkPqF6FxPFxsSAiIlQ444K1YFnLWD5sPtnufNQsE9IEa0JzdXnX97n2cGprhY2lh_waGfTBwDDvNegIRheOQ6h9nXRXvlGlBMWUr913RdSli0TVoQDhW/s1600/%CE%92%CE%9C%CE%A1%CE%9F+Vancheto_i_Mencha.JPG" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: red;">Η δολοφόνος του Panitsa και σύζυγος του <i>Vancho Mihailov</i><br />Melpomena Dimitrova Karnicheva (Мелпомена Димитрова Кърничева)</span></b></td></tr>
</tbody></table>
</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Είχαμε όμως
και εμείς ανάλογα περιστατικά:</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ο
Περικλής Σίμας, σακάτης και ανάπηρος απ’ τα δύο πόδια και τη μέση, σκότωσε με
τρεις πιστολιες μεσα στο διοικητήριο Μοναστηριού μέρα, μεσημέρι ένα Ρουμάνο
δάσκαλο.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ο
Σταύρος Μπερέτης απ’ τη Μπαλάφτσα του Λαγκαδά, πρωτοπαλλήκαρο του όπλαρχηγού Γιάννη
Ράμναλη, πήγε στις 11 Μαρτίου 1912 στη Σαμο με αποστολή και εντολή να σκοτώση
το φιλότουρκο ήγεμόνα Κοπάση. </span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Τον σκότωσε και σκοτώθηκε. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Ουτε περίμενε βέβαια
να γλυτώση.</span><br />
<br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> Στο δολοφονικό συναγωνισμό μέσα στο Μοναστήρι υπερείχαν στην αρχή
οι Βούλγαροι. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Μα γρήγορα τους περάσαμε και τους τσακίσαμε. </span><br />
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Μιά μέρα του Μάη
1906 τρεις σπουδαίοι Βούλγαροι έπεσαν νεκροί από ελληνικές σφαίρες σε κεντρικά
σταυροδρόμια και στο φως της ημέρας• ένα τέταρτος χτυπήθηκε σ’ εναν απόκεντρο
κάπως μαχαλά.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;">Στις
άλλες μακεδονικες πόλεις αυτοί μονοί πια έδιναν τταντού τα θύματα.</span><br />
<span style="color: red;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: 11.0pt;"> <i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b>Διατήρησαν όμως
πάντοτε οι Βούλγαροι ανοιχτό τον λογαριασμό και ακμαία τη μνημη τους. </b></span></i></span></span><br />
<br />
<span style="color: blue;"><i><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><b><span style="font-size: 11.0pt;">Στην
εισβολή και στη κατοχή π.χ. του 1915-1918 και 1941 -1944 έψαξαν να βρούν και να
ξεκάμουν έκείνους, με τους οποίους είχαν λογαριασμούς από την εποχή του
Μακεδονικού Αγώνα και της τουρκοκρατίας.</span></b></span></i></span></div>
</div>
Yauna Takabarahttp://www.blogger.com/profile/17739662848150917123noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4269458687331287220.post-19715421679699177262017-04-10T10:36:00.001+03:002017-04-10T10:36:28.985+03:00ΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΖΗΤΗΜΑΤΟΣ ΣΤΟΝ 20ο ΑΙΩΝΑ<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIjJCw0p6VkZkrh4FF1eP-Ub_AK2htdQzwHMsldVqHPqsiHuVjC5HncXZ7BDFzt_HT2hKFvTz97-jUABvrrDcgayS9Og3HKQ243bJ_FO-Wi-q6ncc4fTuprHqhDejribTeVOgNNcMXd_Vm/s1600/ethnographic_map_kiepert.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIjJCw0p6VkZkrh4FF1eP-Ub_AK2htdQzwHMsldVqHPqsiHuVjC5HncXZ7BDFzt_HT2hKFvTz97-jUABvrrDcgayS9Og3HKQ243bJ_FO-Wi-q6ncc4fTuprHqhDejribTeVOgNNcMXd_Vm/s320/ethnographic_map_kiepert.jpg" width="246" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: blue;">Εθνολογικός Χάρτης του Kiepert (1878)</span></b></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<b><span style="color: blue;">Σφέτας Σπύρος</span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<b><span style="color: blue;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<b><span style="color: blue; font-size: x-small;">Νεώτερη και Σύγχρονη Βαλκανική Ιστορία</span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<b><span style="color: blue; font-size: x-small;">Καθηγητής ΑΠΘ</span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<b><span style="color: blue; font-size: x-small;">Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας,</span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="color: blue; font-size: x-small;"><span lang="EL"></span></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<b><span style="color: blue; font-size: x-small;">Λαογραφίας και Kοινωνικής Ανθρωπολογίας</span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<b><span style="color: blue; font-size: x-small;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<b style="background-color: white; color: blue; font-family: Georgia, Utopia, "Palatino Linotype", Palatino, serif; font-size: 13.2px;"><span style="font-family: "georgia" , "utopia" , "palatino linotype" , "palatino" , serif; font-size: xx-small; line-height: 12px;"> (οι φωτογραφίες και η μορφοποίηση κειμένου,<br />επιλογές Yauna)</span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<b><span style="color: blue; font-size: x-small;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: center;">
<span lang="EL" style="color: red; font-family: Georgia, Times New Roman, serif; font-size: large;"><i>ΣΚΟΠΙΑ<o:p></o:p></i></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: center;">
<span lang="EL" style="color: red; font-family: Georgia, Times New Roman, serif; font-size: large;"><i><br /></i></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: center;">
<span lang="EL"><span style="color: red; font-family: Georgia, Times New Roman, serif; font-size: large;"><i>ΣΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ <br />ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ</i></span><o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Με τη διάλυση της
Γιουγκοσλαβίας τέθηκε επί τάπητος το ζήτημα της διεθνούς αναγνώρισης της Πρώην
Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Όπως είναι γνωστό, η Ελλάδα δεν
αναγνωρίζει στη Δημοκρατία αυτή το δικαίωμα της χρήσης του όρου Μακεδονία για
τον προσδιορισμό της νέας κρατικής οντότητας ούτε παραδέχεται την ιστορική
ύπαρξη ενός μακεδονικού έθνους, όπως άλλωστε και η Βουλγαρία.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"> Αυτό κατέστησε
επιτακτική την ανάγκη της αντίκρουσης των ελληνικών θέσεων και της προβολής στο
διεθνές επιστημονικό κοινό «ιστορικών επιχειρημάτων» που κατά τους Ιστορικούς
των Σκοπιών αποδεικνύουν τόσο την ύπαρξη της Μακεδονίας «ως ιστορικής οντότητας
και ενότητας» όσο και την «<b><i><u>ιστορική συνέχεια του μακεδονικού λαού</u></i></b>». </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Το σκοπό
αυτό φιλοδοξεί να εξυπηρετήσει η πρόσφατη έκδοση από την Ακαδημία Επιστημών και
Τεχνών των Σκοπίων του βιβλίου «</span><span style="color: red;"><b>Macedonia and its relations with Greece</b></span><span lang="EL">», </span>Skopje<span lang="EL"> 1993. Με την παρούσα μελέτη επιχειρείται μια κριτική θεώρηση των βασικών
θέσεων που εκφράζονται στο δημοσίευμα, ακολουθώντας τη διάταξη της ύλης του.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"></span><br />
<a name='more'></a><span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Βασικός άξονας
γύρω από τον οποίο περιστρέφεται όλη η φιλοσοφία του βιβλίου είναι η χάραξη
μιας διαχωριστικής γραμμής μεταξύ «<b><span style="color: red;">μακεδονισμού</span></b>» </span>και <b><span style="color: blue;">ελληνισμού </span></b>και η
αμφισβήτηση του δικαιώματος της Ελλάδας να μονοπωλεί τον όρο <b><span style="color: blue;">Μακεδονία</span></b>. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Πρόκειται για ένα προπαγανδιστικό δημοσίευμα, το οποίο χαρακτηρίζεται από την
παραχάραξη της ελληνικής και βουλγαρικής ιστορίας στα πλαίσια της προσπάθειας
να προσδοθεί στον όρο Μακεδονία εθνολογικό περιεχόμενο και να αποδειχθεί η
«<b><span style="color: red;">ιστορική εξέλιξη του μακεδονικού λαού</span></b>». Η προσέγγιση των προβλημάτων είναι
επιφανειακή. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Θίγονται μόνο όσα ζητήματα κρίνονται ευνοϊκά για τις απόψεις της
ιστοριογραφίας των Σκοπίων. Αποδεδειγμένα γεγονότα που ανατρέπουν τους
ισχυρισμούς των Ιστορικών των Σκοπίων δεν τυγχάνουν καμιάς αναφοράς. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: red;">Το βιβλίο
αποτελείται από 16 κεφάλαια και αναφέρεται στην </span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: red;"><b>Αρχαιότητα</b>, το </span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: red;"><b>Μεσαίωνα</b>, την </span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: red;"><b>Τουρκοκρατία</b>, τους </span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: red;"><b>Νεότερους και Νεότατους χρόνους</b>, </span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: red;">μέχρι και την
<b>ανεξαρτοποίηση του κράτους των Σκοπίων</b>.</span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Στο πρώτο
κεφάλαιο (</span><b>The Ancient Mecedonians and their language</b><span lang="EL">, σ. 1114) αμφισβητείται η ελληνικότητα των Αρχαίων Μακεδόνων και
υποστηρίζεται ότι η γλώσσα τους δεν ανταποκρίνεται στο φωνητικό σύστημα της
ελληνικής.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"> Ως βασικό επιχείρημα προβάλλεται η αντιπροσώπευση των ινδοευρωπαϊκών
μέσων δασέων </span>bh<span lang="EL">, </span>dh<span lang="EL">, </span>gh<span lang="EL">, ως φ, θ, χ στην ελληνική και ως β, δ, γ στη «μακεδονική». </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><b><i><span style="color: blue;">Αναφέρεται
ωστόσο ότι ο Μέγας Αλέξανδρος διέδωσε την ελληνική παιδεία κατά την εκστρατεία
του, επειδή εκτιμούσε τον ελληνικό πολιτισμό.</span></i></b><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><i><span style="color: blue;">Η <b><u>ελληνικότητα των
Αρχαίων Μακεδόνων</u></b> προκύπτει από τις ιστορικές πηγές, τα γλωσσολογικά δεδομένα
και τα αρχαιολογικά ευρήματα, </span></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><i><span style="color: blue;">που συνδέουν <b><u>το μακεδονικό χώρο με τον Ελληνισμό
ήδη από τη μυκηναϊκή εποχή</u></b>. </span></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Σοβαροί μελετητές (</span><b><i>Hoffmann<span lang="EL">, </span>Beloch<span lang="EL">, </span>Droysen</i></b><span lang="EL">) έχουν
τεκμηριώσει την άποψη αυτή. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Η εχθρική στάση ορισμένων πολιτικών παραγόντων
έναντι των Αρχαίων Μακεδόνων οφείλεται στη διαφορά του πολιτικού συστήματος
μεταξύ της Νότιας Ελλάδας και της Μακεδονίας (δεν υπήρχε ο θεσμός της πόλης-κράτους,
δεν υπήρχε δημοκρατία) και στο φόβο επιβολής μοναρχικού πολιτεύματος. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Η
επιθετικότητα του Δημοσθένη κατά του Φιλίππου οφείλεται και στο γεγονός ότι η
Αθήνα με την εξάπλωση του μακεδονικού κράτους έχανε τις αποικίες της στο
μακεδονικό χώρο και τις προσβάσεις της στη Θράκη, που αποτελούσε το σιτοβολώνα
της. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span lang="EL"><b><i><span style="color: blue;">Οι Μακεδόνες,</span></i></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span lang="EL"><b><i><span style="color: blue;"> ακολουθώντας τις ιδεολογικές τοποθετήσεις των Ελλήνων
(Αγησίλαος, Ισοκράτης),</span></i></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span lang="EL"><b><i><span style="color: blue;">συνένωσαν τους πολιτικά διασπασμένους Έλληνες</span></i></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span lang="EL"><b><i><span style="color: blue;"> και η
εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου </span></i></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span lang="EL"><b><i><span style="color: blue;">είχε ως συνέπεια</span></i></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span lang="EL"><b><i><span style="color: blue;"> τη διάδοση του ελληνικού
πολιτισμού</span></i></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span lang="EL"><b><i><span style="color: blue;"> στην Ανατολή και τη δημιουργία του ελληνιστικού κόσμου. </span></i></b></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOEV9Ac5kJjRAlTQXPNRO_DvC0mUCKa7VXLr3w65ZAeT3WCSKl-BXrWq244wv7sfYGUkNBQzPCMOt8aHNJNEcMUKEIaUy20-7_XLcTH5zhyphenhyphenO_8f_EjPODiQLw8IU3nTouuWjB-m5JVPufI/s1600/%25CE%2595%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25B7%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C%25CF%2582+%25CE%259C%25CE%25B1%25CE%25BA%25CE%25B5%25CE%25B4%25CE%25BF%25CE%25BD%25CE%25B9%25CF%258C%25CF%2582+%25CE%25BA%25CF%258C%25CF%2583%25CE%25BC%25CE%25BF%25CF%2582+%25CE%25A3%25CE%25B5%25CE%25BB%25CE%25B5%25CF%2585%25CE%25BA%25CE%25B9%25CE%25B4%25CF%258E%25CE%25BD.PNG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="153" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOEV9Ac5kJjRAlTQXPNRO_DvC0mUCKa7VXLr3w65ZAeT3WCSKl-BXrWq244wv7sfYGUkNBQzPCMOt8aHNJNEcMUKEIaUy20-7_XLcTH5zhyphenhyphenO_8f_EjPODiQLw8IU3nTouuWjB-m5JVPufI/s320/%25CE%2595%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25B7%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C%25CF%2582+%25CE%259C%25CE%25B1%25CE%25BA%25CE%25B5%25CE%25B4%25CE%25BF%25CE%25BD%25CE%25B9%25CF%258C%25CF%2582+%25CE%25BA%25CF%258C%25CF%2583%25CE%25BC%25CE%25BF%25CF%2582+%25CE%25A3%25CE%25B5%25CE%25BB%25CE%25B5%25CF%2585%25CE%25BA%25CE%25B9%25CE%25B4%25CF%258E%25CE%25BD.PNG" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><b><i><span style="color: blue;">Η Μακεδονία
αποτέλεσε προπύργιο του Ελληνισμού κατά των βαρβάρων:</span></i></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span lang="EL"><i><span style="color: blue;"> «τίνος καί πηλίκης δει
τιμής άξιοϋσθαι Μακεδόνας, </span></i></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span lang="EL"><i><span style="color: blue;">οϊ τόν πλείω του βίου χρόνον ού παύονται </span></i></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span lang="EL"><i><span style="color: blue;">διαγωνιζόμενοι πρός τούς βαρβάρους</span></i></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span lang="EL"><i><span style="color: blue;"> υπέρ τής των Ελλήνων άσφαλείας </span></i></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span lang="EL"><i><span style="color: blue;">ότι γάρ άεί
ποτ’ άν έν μεγάλοις ήν κινδύνοις</span></i></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span lang="EL"><i><span style="color: blue;"> τά κατά τούς Έλληνας, </span></i></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span lang="EL"><i><span style="color: blue;">εί μή Μακεδόνας
εϊχομεν πρόφραγμα» </span></i></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span lang="EL"><i><span style="color: blue;">(Πολύβιος 9, 35). </span></i></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span lang="EL"><i><span style="color: blue;"><br /></span></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: blue;"><span lang="EL">Υπήρξε αναπόσπαστο τμήμα της Ελλάδος: </span></span></i></div>
<i></i><br />
<div style="text-align: center;">
<i><i><span style="color: blue;"><span lang="EL">«Ελλάς έστί καί ή Μακεδονία» </span></span></i></i></div>
<i>
<span style="color: blue;"></span></i>
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: blue;"><i><span style="color: blue;"><span lang="EL">(Στράβων, Γεωργ. Βιβλ. Ζ, </span>C<span lang="EL"> 229). </span></span></i></span></i></div>
<i><span style="color: blue;">
</span></i>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span lang="EL"><i><span style="color: red;">Ο σλαβικός πληθυσμός της Πρώην
Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας</span></i></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span lang="EL"><i><b><span style="color: blue;"> δεν μπορεί να έχει καμιά σχέση με
τους Αρχαίους Μακεδόνες</span></b><span style="color: red;"> </span></i></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span lang="EL"><i><span style="color: red;">και δεν μπορεί από εθνική άποψη να σφετερίζεται το
όνομά τους,</span></i></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span lang="EL"><i><span style="color: red;"> δεδομένου ότι οι Σλάβοι εμφανίστηκαν τον 6ο-7ο αιώνα.</span></i><o:p></o:p></span><br />
<span lang="EL"><i><span style="color: red;"><br /></span></i></span>
<span lang="EL"><span style="text-align: start;">Πυρήνας του Μακεδονικού βασιλείου ήταν η παραθαλασσία Μακεδονία (Πιερία, Βοττιαία).</span></span><br />
<span lang="EL"><span style="text-align: start;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6klFYvfdKmvhCWUM0q6xKWkXMkOux-OCq2tlEWMAHCeueA7uauiU5jsYAHcuk1U6SqEehgYk3qp27xLcgza47sBJZ6DdMbHYLk9YzxFjJFtzpQj1qkc9ZhqMC4UnefHGto87JAEWB0MB5/s1600/PetrovFhart12007.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="284" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6klFYvfdKmvhCWUM0q6xKWkXMkOux-OCq2tlEWMAHCeueA7uauiU5jsYAHcuk1U6SqEehgYk3qp27xLcgza47sBJZ6DdMbHYLk9YzxFjJFtzpQj1qkc9ZhqMC4UnefHGto87JAEWB0MB5/s320/PetrovFhart12007.jpg" width="320" /></a></div>
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"> Ο
βασιλεύς <b><span style="color: blue;">Αλέξανδρος Α'</span><span style="color: purple;"> </span></b>κατόρθωσε κατά τα έτη 471452 π.Χ. να επεκτείνει τα
σύνορα της Μακεδονίας προς Ανατολάς ως τον ποταμό Στρυμόνα σε βάρος γειτονικών
βαρβαρικών φύλων και παράλληλα να επιβάλει την κυριαρχία του σε ελληνικά </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCZKiVJvEBTsN2I7uGvqnN3tgXRcztIiRC1804ECYK4uXhIqWoYyEPRylPEClmgp72oKBlj37y2tJPwHUYRFqGDcSgVyGwMUQ1ZdLwH-Vp8XknfIKG2Kiwd2bexGcXK5m0MtaelReo6EzV/s1600/PetrovFhart13008.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="301" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCZKiVJvEBTsN2I7uGvqnN3tgXRcztIiRC1804ECYK4uXhIqWoYyEPRylPEClmgp72oKBlj37y2tJPwHUYRFqGDcSgVyGwMUQ1ZdLwH-Vp8XknfIKG2Kiwd2bexGcXK5m0MtaelReo6EzV/s320/PetrovFhart13008.jpg" width="320" /></a></div>
<span lang="EL"> προς το Βορρά (Άνω Μακεδονία)<b><sup>1</sup></b>.<o:p></o:p></span><br />
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Την περίοδο του
Φιλίππου Β' (359-336 π.Χ.) τα όρια του μακεδονικού κράτους, με την ενσωμάτωση
της Παιονίας, έφθασαν μέχρι τη Δαρδανία, πρωτεύουσα της οπως ήταν η πόλη </span><b>Scupi</b><span lang="EL">, τα σημερινά Σκόπια. Κατά την περί της
ρωμαϊκής κυριαρχίας τα διοικητικά κέντρα της επαρχίας Μακεδονίας (148 π.Χ.) ήταν
η Θεσσαλονίκη, η </span>Aμφί<span lang="EL">πολις, η
Πέλλα και η Πελαγονία (Μοναστήρι). Στα ( της Ιστορικής Μακεδονίας
συμπεριλαμβάνεται μόνο τμήμα της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας
(ευρύτερη περιοχή Μοναστηριού και Στρώμνιτσας). </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjveoeexhLmwre1J-5hoZ8Q1LGp7uzzhSZbwbrgJZpNIjyXYBBfRH3mYKV4M3_FhbNMs9WEDsj4HlyfCbYfB3hkZh77dVHDP2gpXb5F6oUuAt0AVwcJvB0HuuTIpVeTFvkjZl_T9f5rirIU/s1600/PetrovFhart1004.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="301" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjveoeexhLmwre1J-5hoZ8Q1LGp7uzzhSZbwbrgJZpNIjyXYBBfRH3mYKV4M3_FhbNMs9WEDsj4HlyfCbYfB3hkZh77dVHDP2gpXb5F6oUuAt0AVwcJvB0HuuTIpVeTFvkjZl_T9f5rirIU/s320/PetrovFhart1004.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Η περιοχή αυτή δεν μπορεί να
θεωρηθεί ως αντιπροσωπευτική του ιστορικού μακεδονικού χώρου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><b><span style="color: blue;">Η γλώσσα των
Αρχαίων Μακεδόνων ήταν ελληνική διάλεκτος. </span></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Η μόνη φωνητική διαφορά που
διακρίνει αρχαία μακεδονική από τις άλλες ελληνικές διαλέκτους δηλ. τα σύμφωνα
β αντί φ, δ αντί θ και γ αντί χ, εξηγείται μέσα στα πλαίσια της ελληνικής
διαλεκτολογίας. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Μπορούμε να υποθέσουμε ότι ο μακεδονικός εθνικός κλάδος διαχωρίστηκε
από τον ιωνικό, αιολοαχαϊκό και δωρικό πριν η πρωτοελληνική διαμορφώσει από
τους αντίστοιχους ινδοευρωπαϊκούς φθόγγους το φ, θ, χ και ακολούθησε δική
εξέλιξη ή ότι ο μακεδονικός κλάδος, χωρίς να πάψει είναι ελληνικός, αφομοίωσε
πολλούς Θρακο-Ιλλυριούς ώστε να δεχθεί ως προς το φθογγικό αυτό στοιχείο ξένη
επίδραση<b><sup>2</sup></b>. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Οι
διαλεκτολογικές διαφορές μεταξύ των Ελλήνων εξηγούνται από τις διαφορετικές
εξωτερικές επιδράσεις που δέχθηκαν κατά την εγκατάστασή τους στον ελληνικό
χώρο.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Στο δεύτερο
κεφάλαιο (</span><b><span style="color: red;">Macedonia from the Settlement of the Slavs to the Ottoman Empire</span></b><span lang="EL">, σ. 1520) τονίζεται ότι με την εγκατάσταση των Σλάβων άλλαξε η εθνολογική
σύσταση στο μακεδονικό χώρο. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><i><span style="color: red;">Τα σλαβικά φύλα αναμείχθηκαν με τους </span><b><span style="color: blue;">Μακεδόνες</span></b><span style="color: red;">,
τους οποίους αφομοίωσαν, αλλά παρέλαβαν από αυτούς το όνομα Μακεδονία ως
δηλωτικό πλέον μιας σλαβικής εθνολογικής ομάδας (σ. 16)</span></i><span style="color: red;">. </span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Οι Σλάβοι της
Μακεδονίας επιδίωκαν την ίδρυση δικού τους κράτους και επιχείρησαν να
καταλάβουν τη Θεσσαλονίκη.</span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"> Οι Σκλαβηνίες εξελίχθηκαν σε αντικρατικά μορφώματα
έχοντας δικούς τους άρχοντες. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Τον 9ο αιώνα το μεγαλύτερο μέρος της Μακεδονίας
προσαρτάται στο μεσαιωνικό βουλγαρικό κράτος. </span><br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0n5WQq3QWDy9BRYlJn76u0JfrgyLtOc60h1syut4udeRK2WiZ9kD0NT39hDjrtH_Eug3Oyt_FY2OFeyUsrQruLJGsgH15gRYMG4gCWLdDTt-cMoz9eKAU8IUESeMttY1Ia-KntIAlZfX_/s1600/Samoil.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0n5WQq3QWDy9BRYlJn76u0JfrgyLtOc60h1syut4udeRK2WiZ9kD0NT39hDjrtH_Eug3Oyt_FY2OFeyUsrQruLJGsgH15gRYMG4gCWLdDTt-cMoz9eKAU8IUESeMttY1Ia-KntIAlZfX_/s200/Samoil.jpg" width="125" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: red;">Tsar Samuel(Самуил)<br />(958-1014)</span></b></td></tr>
</tbody></table>
<span lang="EL"></span><br /><span lang="EL"></span>
<span lang="EL"><b><i><span style="color: red;">Αλλά οι «Μακεδόνες» (Σλάβοι)
κατόρθωσαν να αποτινάξουν τη βουλγαρική διοίκηση και να ιδρύσουν<u> με τον Σαμουήλ
το πρώτο «μακεδονικό κράτος» (969 μ.Χ.)</u></span></i></b>.</span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"> <i><b>Το κράτος του Σαμουήλ διαλύθηκε από
τους Βυζαντινούς το 1018 μ.Χ., όμως οι «<span style="color: red;">Μακεδόνες</span>» διατήρησαν την εθνική τους
φυσιογνωμία μέσω της Αρχιεπισκοπής της Αχρίδας.</b></i><o:p></o:p></span><br />
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Το 14ο αιώνα το
μεγαλύτερο μέρος της Μακεδονίας καταλήφθηκε από τους Σέρβους. </span><br />
<span lang="EL">Μετά τη διάλυση
του κράτους του </span>Stefan Dusan<span lang="EL"> σχηματίσθηκαν ανεξάρτητα κρατίδια,
σπουδαιότερο των οποίων ήταν το βασίλειο του </span>Prilep<span lang="EL"> με ιδρυτή τον </span>Vukasin<span lang="EL"> (σ. 20). </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"><b><i><span style="color: red;">Ιδιαιτέρως τονίζεται ότι η γλώσσα στην
οποία μεταφράστηκαν τα Ευαγγέλια και τα άλλα <u>εκκλησιαστικά κείμενα </u>από τους
Κύριλλο και Μεθόδιο ήταν <u>η γλώσσα των «Μακεδόνων»</u> (Σλάβων) (σ. 17).</span></i></b><o:p></o:p></span><br />
<span lang="EL"><b><i><span style="color: red;"><br /></span></i></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Είναι γνωστό ότι
στους πρώιμους βυζαντινούς χρόνους ο όρος Μακεδονία είχε καθαρά διοικητικό
περιεχόμενο, καθόσον η Μακεδονία αποτελούσε τμήμα του Ιλλυρικού, ενώ από το 800
μ.Χ. και μετά το «Θέμα» Μακεδονία περιλαμβάνει τη Θράκη.</span><br />
<span lang="EL"><b><u>Ο όρος Μακεδών ως
σλαβικό εθνωνύμιο δεν υφίσταται.</u></b></span><br />
<span lang="EL"><b><u><br /></u></b></span>
<span lang="EL"> Πρέπει να επισημανθεί ιδιαίτερα το γεγονός ότι
οι Βυζαντινοί συγγραφείς, ακόμα κι όταν χρησιμοποιούν αρχαία εθνωνύμια, τα
οποία όμως στην εποχή τους είχαν μόνο γεωγραφικό περιεχόμενο, για τα νέα φύλα
που κατακλύζουν τη Χερσόνησο του Αίμου (οι Σέρβοι χαρακτηρίζονται ως Τριβαλλοί,
οι Βούλγαροι ως Σκύθες και Μυσοί κ.λπ.) σε καμιά περίπτωση ο όρος Μακεδών δεν
χρησιμοποιείται ως εθνωνύμιο για σλαβικά φύλα, διότι ο όρος αυτός ήταν
δηλωτικός ελληνικών φύλων. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL" style="color: red;"><b><i>Τα περί <u>μακεδονοσλαβικής εθνογένεσης</u> αποτελούν
αυθαίρετες υποθέσεις των Ιστορικών των Σκοπιών. </i></b></span><br />
<span lang="EL">Η εγκατάσταση των Σλάβων στο
μακεδονικό χώρο άλλαξε βέβαια την εθνολογική σύσταση της περιοχής, ωστόσο οι
Σλάβοι δεν αποτέλεσαν ουσιαστική απειλή για την Αυτοκρατορία, ήταν υποτελείς
στους Αβάρους και γρήγορα ενσωματώθηκαν στο διοικητικό μηχανισμό της αυτοκρατορίας3. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Οι Αβαρο-Σλάβοι που επιχειρούν τρεις φορές να καταβάλουν τη Θεσσαλονίκη (το 586
μ.Χ., 614-615 μ.Χ. και περίπου το 618 μ.Χ.), όπως αναφέρεται στα αγιολογικά
κείμενα, τα οποία όμως γράφτηκαν σε μεταγενέστερη εποχή και με την πρόθεση να
υπογραμμισθεί η θαυματουργή επέμβαση του πολιούχου Αγίου4, δεν ενεργούν
αυτοδύναμα, αλλά ως εντολοδόχοι του Χαγάνου των Αβάρων.</span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"><span style="color: red;"> Οι αβαροσλαβικές
επιδρομές κατά της Θεσσαλονίκης εντάσσονται στο πλαίσιο των γενικότερων
βαρβαρικών επιδρομών.</span><o:p></o:p></span><br />
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Η σημερινή
περιοχή της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας ενσωματώθηκε στο
δεύτερο μισό του 9ου αι. στο Πρωτοβουλγαρικό κράτος, το οποίο είχε ήδη
εκσλαβισθεί. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Η Αχρίδα αποτέλεσε πνευματικό κέντρο της Μεσαιωνικής Βουλγαρίας,
δεδομένου ότι εκεί οι εκδιωχθέντες από τη Μοραβία μαθητές του Κυρίλλου και του
Μεθοδίου συνέχισαν το μεταφραστικό έργο των ελληνικών εκκλησιαστικών κειμένων
στην εκκλησιαστική σλαβική με το<b> γλαγολιτικό αλφάβητο</b>. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Όσα αναφέρονται στην
ίδρυση του «<b><span style="color: red;">πρώτου μακεδονικού κράτους</span></b>» του Σαμουήλ δεν έχουν κανένα έρεισμα
στις βυζαντινές πηγές. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Είναι γνωστό ότι ο Βυζαντινός Αυτοκράτορας Ιωάννης
Τσιμισκής με την εκστρατεία του στην Πρεσλάβα-Δορύστολο κατέλυσε το
πρωτοβουλγαρικό κράτος το 971 μ.Χ.. Το ότι ο Τσιμισκής δεν μετέβη στο δυτικό
τμήμα του βουλγαρικού κράτους επισημαίνει ότι αυτό δεν υποτάχθηκε στο Βυζάντιο</span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"> Οι δυτικές αυτές επαρχίες αποτελούσαν τμήμα του βουλγαρικού κράτους και το 969
μ.Χ. δεν ιδρύθηκε από τους Κομητόπουλους κανένα ανεξάρτητο «δυτικομακεδονικό
κράτος» αποσχισμένο απο το ανατολικόβουλγαρικό5, το οποίο είχε τότε κατακτηθεί
από τους ρώσους του </span>Svjatoslav<span lang="EL"> και εναντίον των οποίων είχε εκστρατεύσει ο Τσιμισκής. </span><br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjO40Z9AIdu-ZX67Qpy2Mxu6s9KFwnki3qowd84cWEVoJ0HKjpR2mA5GAsLXDzQi9c_cWfyD2bHGQh79HZW0qfwftGIX0ghS6Ggr_hW0J3wWldIIe33tQhv6QelSGBBD8c8j_ESiEDTUA9J/s1600/Basilios_II.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjO40Z9AIdu-ZX67Qpy2Mxu6s9KFwnki3qowd84cWEVoJ0HKjpR2mA5GAsLXDzQi9c_cWfyD2bHGQh79HZW0qfwftGIX0ghS6Ggr_hW0J3wWldIIe33tQhv6QelSGBBD8c8j_ESiEDTUA9J/s200/Basilios_II.jpg" width="161" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: blue;">Βασίλειος Β'<br />ο Βουλγαροκτόνος<br /> (958-1025) </span></b></td></tr>
</tbody></table>
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Μόνο μετά το θάνατο
του Τσιμισκή (976 μ.Χ.) αρχίζει με τον Σαμουήλ η ανασύσταση του βουλγαρικού
μεσαιωνικού κράτους από τις δυτικές επαρχίες6, το οποίο μετά από πολύχρονους
και σφοδρούς πολέμους καταλύθηκε το 1018 μ.Χ. από τον <b><span style="color: blue;">Βασίλειο Β'το Μακεδόνα</span></b>, ο
οποίος επειδή ακριβώς κατέστειλε τη βουλγαρική ανταρσία και κατέλυσε το
βουλγαρικό κράτος προσέλαβε την επωνυμία <b>Βουλγαροκτόνος</b>. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Δεν υπάρχει καμία
μνεία στις βυζαντινές πηγές ούτε για μακεδονικό κράτος επί Σαμουήλ ούτε για
Μακεδόνες (Σλάβους) που θεμελίωσαν το κράτος, αλλά μόνο για Βουλγάρους, ενώ <b>η
Αρχιεπισκοπή Αχρίδας</b> έφερε τον τίτλο «<b>Πρώτης Ιουστινιανής και πάσης
Βουλγαρίας</b>».<o:p></o:p></span><br />
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Η παρακμή του
βουλγαρικού κράτους επέτρεψε την άνοδο του σερβικού, το οποίο γνώρισε μια
εφήμερη ακμή στην εποχή του </span>Stefan Dusan<span lang="EL">. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Μετά το θάνατο του </span>Dusan<span lang="EL"> (1355 μ.Χ.) επέρχεται η διάλυση του
σερβικού κράτους και η ίδρυση μικρών σερβικών ηγεμονιών. </span><br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwDEPVqyJFq-VZc1aXw56ZTJWW_1XVuqa9M8L7Pee7HyY9ib9IgZyLeqaNwcYf6QId4qz79stJ3qdNuxFaR87OlebhC0oDnu9WZWY29Gy_Y5v8iCC_X_tjpB8v8jU81NEKrwhlHs3x_TJd/s1600/King_Vuka%25C5%25A1in%252C_Psa%25C4%258Da.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwDEPVqyJFq-VZc1aXw56ZTJWW_1XVuqa9M8L7Pee7HyY9ib9IgZyLeqaNwcYf6QId4qz79stJ3qdNuxFaR87OlebhC0oDnu9WZWY29Gy_Y5v8iCC_X_tjpB8v8jU81NEKrwhlHs3x_TJd/s200/King_Vuka%25C5%25A1in%252C_Psa%25C4%258Da.jpg" width="150" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"></td><td class="tr-caption"><span style="color: #38761d; font-size: x-small;"><b>Kral Vukašin<br /> (Краљ Вукашин)<br /> (1320–1371)<br />King of the Serbs and the Greeks<br />Župan of Prilep</b></span></td><td class="tr-caption"></td><td class="tr-caption"><span style="font-size: 12.8px;"> </span></td></tr>
</tbody></table>
<span lang="EL"></span><br /><span lang="EL"></span>
<span lang="EL">Ο </span><b>Vukasin</b><span lang="EL">, για παράδειγμα, που κυριαρχεί στην
περιοχή του Πρίλεπ, των Σκοπιών και της Πριζρένης, αυτοτιτλοφορείται ως
«<b>Βασιλεύς Σέρβων και Ρωμαίων</b>» επειδή κυριαρχεί σε περιοχές όπου η παρουσία του
ελληνικού στοιχείου ήταν έντονη, ακολουθώντας το παράδειγμα του Βούλγαρου
Συμεών και του Σέρβου </span>Stefan Dusan<span lang="EL">.</span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Η γλώσσα στην οποία μεταφράστηκαν τα
Ευαγγέλια και τα εκκκλησιαστικά κείμενα από τους Κύριλλο και Μεθόδιο ήταν
αναμφισβήτητα νοτιοσλαβική, η οποία όμως δεν μπορεί να ταυτιστεί με ένα
συγκεκριμένο σλαβικό λαό. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Ορθώς αποκαλείται Παλαιο-Εκκλησιαστική Σλαβική (</span><b>Altkirchenslavisch</b><span lang="EL">). <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Συμβατικά
αποκαλείται <b><span style="color: red;">Παλαιοβουλγαρική7 </span></b>λόγω της μετατροπής των </span>tj<span lang="EL"> και </span>dj<span lang="EL"> σε </span>st<span lang="EL"> και </span>zd<span lang="EL"> αντίστοιχα (</span>Dentalpalatalisierung<span lang="EL">) στην Παλαιο-Εκκλησιαστική Σλαβική καί
στη Βουλγαρική.<o:p></o:p></span><br />
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Π.χ. </span>sv<span lang="EL">ë</span>tja<span lang="EL"> (παλαιοσλαβική)<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
svesta<span lang="EL">
(βουλγαρική και εκκλησιαστική-σλαβική)<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
sveca<span lang="EL"> (ρωσική)<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
sveca<span lang="EL">
(σερβοκροατική)<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
sveka<span lang="EL"> (ιδίωμα
Σκοπίων)<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
medja<span lang="EL">
(παλαιοσλαβική)<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
mezda<span lang="EL"> (βουλγαρική
και εκκλησιαστικήσλαβική)<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
meza<span lang="EL"> (ρωσική)<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
meda<span lang="EL">
(σερβοκροατική)<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
mega<span lang="EL"> (ιδίωμα
Σκοπίων)<o:p></o:p></span><br />
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><b><i>Η Παλαιο-Εκκλησιαστική
Σλαβική δεν ήταν ομιλούμενη γλώσσα, αλλά <u>μια λόγια τεχνητή γλώσσα με ελληνικό
εννοιολογικό υπόβαθρο.</u></i></b></span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"> Για την κατασκευή της χρησιμοποιήθηκε το σλαβικό
γλωσσικό υλικό, στη σύνθεση όμως των εκκλησιαστικών όρων και των θεολογικών
εννοιών όπως επίσης και στη σύνταξη ακολουθήθηκαν τα ελληνικά πρότυπα.<o:p></o:p></span><br />
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Στο τρίτο
κεφάλαιο (</span><b><span style="color: red;">Evidence of Macedonia in the Ottoman period</span></b><span lang="EL">, σ. 2124)
τονίζεται ότοι οι όροι Μακεδονία και Μακεδόνες εξακολουθούν να υφίστανται επί
Τουρκοκρατίας, έχοντας εθνολογικό περιεχόμενο.<o:p></o:p></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjeJBWVcfandcz8PMCWiqP0QF72EjQZ8tmBc5dk_l6ls_5RQe13BK_9o-JcL47zDUVPLdNFgxFwvEXqJxcrwTv9IWo_pTv7PZ0vu0Ocbz-uZr6RxX3Ugd7eK29TqYrYwsUkp37H50Rw30ML/s1600/%25CE%25A7%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%2592%25CE%25B9%25CE%25BB%25CE%25B1%25CE%25AD%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CE%259C%25CE%25B1%25CE%25BA%25CE%25B5%25CE%25B4%25CE%25BF%25CE%25BD%25CE%25AF%25CE%25B1%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="283" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjeJBWVcfandcz8PMCWiqP0QF72EjQZ8tmBc5dk_l6ls_5RQe13BK_9o-JcL47zDUVPLdNFgxFwvEXqJxcrwTv9IWo_pTv7PZ0vu0Ocbz-uZr6RxX3Ugd7eK29TqYrYwsUkp37H50Rw30ML/s320/%25CE%25A7%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%2592%25CE%25B9%25CE%25BB%25CE%25B1%25CE%25AD%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CE%259C%25CE%25B1%25CE%25BA%25CE%25B5%25CE%25B4%25CE%25BF%25CE%25BD%25CE%25AF%25CE%25B1%25CF%2582.jpg" width="320" /></a></div>
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Η άποψη αυτή
στηρίζεται κυρίως σε περιηγητικά κείμενα, στα οποία αναφέρεται ο όρος
<b><span style="color: blue;">Μακεδόνες</span></b>, χωρίς όμως σαφές εθνολογικό περιεχόμενο. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Όπως είναι γνωστό, κατά την
Τουρκοκρατία η Ιστορική Μακεδονία δεν αποτελούσε διοικητική ενότητα, αλλά
περιλαμβανόταν μέσα σε τρία Βιλαέτια, <b>το Βιλαέτι του Μοναστηριού, της
Θεσσαλονίκης και του Κοσόβου.</b></span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"> Στα πλαίσια του συστήματος του </span><b>Millet</b><span lang="EL"><b> </b>δεν ήταν επίσης δυνατή μια σαφής διάκριση
των διαφόρων εθνοτήτων.</span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"> <b><span style="color: blue;"><i>Οι όροι Μακεδονία και Μακεδόνες είχαν κατά συνέπεια
απλά γεωγραφικό περιεχόμενο.</i></span></b></span><br />
<span lang="EL"> Μετά το συνέδριο του Βερολίνου χρησιμοποιείται από
την ευρωπαϊκή διπλωματία συμβατικά ο όρος Μακεδονία ως ταυτόσημος με τα τρία
Βιλαέτια. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Αυτό δημιούργησε μια σύγχυση ως προς τον όρο Μακεδονία, δεδομένου ότι
τα τρία Βιλαέτια επεκτείνονταν πέραν της Ιστορικής Μακεδονίας, περιλαμβάνοντας
τμήματα του σημερινού Κοσόβου (π.χ. Πριζρένη) και της Β. Ηπείρου (π.χ.
Κορυτσά).<o:p></o:p></span><br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiluOR8cUtHAs2OfssE-S-3Jfkq_HUSY0EaZEu1G2GprCKGhhzNGA7EJ9YKmxRqsesWcnirskWr2zEz-33_tRxZK-HAL86FM2ONhg56UNNRnfNIe3g_-_X6sNBEN9x0xNy16kmB3vA8WIDJ/s1600/%25CE%25A0%25CE%25B1%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25B1%25CF%2581%25CF%2587%25CE%25B5%25CE%25AF%25CE%25BF+%25CE%2591%25CF%2587%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25B4%25CE%25B1%25CF%2582+1020.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiluOR8cUtHAs2OfssE-S-3Jfkq_HUSY0EaZEu1G2GprCKGhhzNGA7EJ9YKmxRqsesWcnirskWr2zEz-33_tRxZK-HAL86FM2ONhg56UNNRnfNIe3g_-_X6sNBEN9x0xNy16kmB3vA8WIDJ/s200/%25CE%25A0%25CE%25B1%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25B1%25CF%2581%25CF%2587%25CE%25B5%25CE%25AF%25CE%25BF+%25CE%2591%25CF%2587%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25B4%25CE%25B1%25CF%2582+1020.jpg" width="193" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: blue;">Η Αρχιεπισκοπή Αχρίδας<br />τον 10ο αιώνα </span></b></td></tr>
</tbody></table>
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Στο τέταρτο
κεφάλαιο (</span><b><span style="color: red;">The Archbishpric of Ohrid and the Mecedonian Orthodox church</span></b><span lang="EL">, σ. 2530) η Αυτοκέφαλη Αρχιεπισκοπή
Αχρίδας χαρακτηρίζεται ως ο βασικός παράγοντας για τη διατήρηση της εθνικής
ταυτότητας των «<b>Μακεδόνων</b>». </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Με την κατάργησή της το 1767 οι «Μακεδόνες» έχασαν
την εθνική τους εκκλησία και κατά το 19ο αιώνα κατέβαλαν ανεπιτυχείς
προσπάθειες για την ανασύστασή της.</span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"> Μόνο μετά την εθνική τους αποκατάσταση το
1944 κατέστη δυνατή η ίδρυση μιας Ορθόδοξης «Μακεδονικής» Εκκλησίας.<o:p></o:p></span><br />
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Όπως ήδη
αναφέρθηκε, η Αρχιεπισκοπή Αχρίδας υπήρξε αρχικά μια βουλγαρική εκκλησία,
ιδρυθείσα από το <b><span style="color: blue;">Βασίλειο Β' το Βουλγαροκτόνο</span></b>.</span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"> Στη δικαιοδοσία της υπάγονταν
όχι μόνο οι βουλγαρικοί, αλλά οι ελληνικοί, οι βλάχικοι κ. ά. πληθυσμοί.</span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"> Σταδιακά ωστόσο ατόνησε ο σλαβικός χαρακτήρας της Αρχιεπισκοπής Αχρίδας, η
οποία εξελίχθηκε και σε ελληνικό πνευματικό κέντρο8. </span><br />
<span lang="EL">Με την κατάλυση του
κράτους του Σαμουήλ <b><span style="color: blue;">άρχισε ο εξελληνισμός των δυτικών τμημάτων του
πρωτοβουλγαρικού κράτους. </span></b></span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Η ανασύσταση του βουλγαρικού Πατριαρχείου στο Τύρνοβο
(1235) στα πλαίσια του δεύτερου μεσαιωνικού βουλγαρικού κράτους (1186) και η
ίδρυση της σερβικής Αρχιεπισκοπής του Ιπεκίου (1219) με πρώτο Αρχιεπίσκοπο τον Άγιο
Σάββα, από την οικογένεια των Νεμάνια, επέφεραν τόσο την εξασθένιση του
σλαβικού χαρακτήρα της Αρχιεπισκοπής Αχρίδας όσο και τον περιορισμό της
δικαιοδοσίας της. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL" style="color: blue;"><b>Οι Αρχιεπίσκοποι ήταν κατά κανόνα Έλληνες και τα έγγραφα της
Αρχιεπισκοπής είναι γραμμένα στα ελληνικά.</b></span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"> Ο όρος Μακεδών αντιδιαστέλλει τους
Έλληνες από τους Σλάβους.</span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"> Αυτό υποδηλώνει η έκφραση <b><span style="color: blue;">«Γένος Μακεδόνων»</span></b> του
Αρχιεπισκόπου Αχρίδας Δημητρίου Χωματιανού (12ος13ος αιώνας) για το
συγκεκριμένο περιστατικό που χρησιμοποιείται. Εκφράζει τη διαφορά καταγωγής μεταξύ
του Έλληνα <b><span style="color: blue;">«Ιωάννη του επιλεγομένου Ιερακάρη»</span></b> ο οποίος είχε μακεδονική
προέλευση («<b><span style="color: blue;">τό δέ γένος έ'λκων έκ Μακεδόνων</span></b>»)9 και των εξ αγχιστείας Σλάβων
συγγενών του (Ράδος, Βρατωνός κ.ά.). </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Η κατάργησή της το 1767 και η ενσωμάτωσή
της στο Οικουμενικό Πατριαρχείο ήταν αποτέλεσμα τόσο της δεινής οικονομικής
κατάστασης στην οποία είχε περιέλθει όσο και των τουρκικών πιέσεων. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Η
Αρχιεπισκοπή Αχρίδας δεν μπορεί κατά συνέπεια να θεωρηθεί ως η «εθνική εκκλησία
των Μακεδονο-Σλάβων». </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Η ίδρυση της Αυτοκέφαλης «Μακεδονικής» Εκκλησίας10 το
1967 στην Ομόσπονδη Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας ήταν μια κρατική
ενέργεια του κομμουνιστικού καθεστώτος ώστε με τη συνδρομή της Εκκλησίας να
ενισχυθεί η πολιτική εθνικής μετάλλαξης του πληθυσμού. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Δεν είναι τυχαίο ότι η
πραξικοπηματική αυτή ενέργεια δεν αναγνωρίσθηκε από τις Ορθόδοξες Εκκλησίες.<o:p></o:p></span><br />
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Στο πέμπτο
κεφάλαιο (</span><b><span style="color: red;">Attempts at Hellenization</span></b><span lang="EL"><b><span style="color: red;">,</span></b> σ. 3136) τονίζεται ότι <b><i><span style="color: blue;">τόσο το Οικουμενικό
Πατριαρχείο όσο και το ελληνικό κράτος άσκησαν μια πολιτική αφομοίωσης των
Μακεδονο-Σλάβων μέσω της Εκκλησίας και της παιδείας. </span></i></b></span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Η προσχώρηση των
«<b><span style="color: red;">Μακεδόνων</span></b>» στην Εξαρχία ήταν <b><span style="color: blue;">μια προσπάθεια αποφυγής του εξελληνισμού</span></b>. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Η
εξέγερση του </span><b><span style="color: red;">Ilinden</span></b><span lang="EL"><b><span style="color: red;"> </span></b>απέδειξε
την αποτυχία των προσπαθειών εξελληνισμού των «Μακεδόνων». </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"><b><i><span style="color: blue;">Από το 1904 η Αθήνα
προσπαθεί με την αποστολή ένοπλων ανταρτικών τμημάτων να <u>εξελληνίσει </u>τους
«</span><span style="color: red;">Μακεδόνες</span><span style="color: blue;">».</span></i></b><o:p></o:p></span><br />
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Αναμφισβήτητα η
πολιτιστική επιρροή του Οικουμενικού Πατριαρχείου και η δυναμική παρουσία του
ελληνικού στοιχείου στα αστικά κυρίως κέντρα του μακεδονικού χώρου συντέλεσαν
ώστε σημαντικά τμήματα του σλαβόφωνου πληθυσμού να εμφανίζουν ελληνική εθνική
συνείδηση και να στηρίζουν τις ελπίδες για απελευθέρωση από τον τουρκικό ζυγό
κυρίως στην Ελλάδα11, διότι η Ελλάδα ήταν από το 1830 ένα ανεξάρτητο εθνικό
κράτος και στη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης και του Κριμαϊκού πολέμου οι
Έλληνες οργάνωσαν απελευθερωτικά κινήματα στο μακεδονικό χώρο. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"><b>Ως αντίδραση
στον «εξελληνισμό» δεν μπορούσε να προβληθεί η εθνική ιδέα του
μακεδονοσλαβισμού, γιατί απλά δεν υφίστατο. </b></span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL" style="color: red;"><b>Η αντίδραση εκδηλώθηκε με την
εθνική αφύπνιση των Βουλγάρων και την ίδρυση της Εξαρχίας. </b></span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"><u>Εκμεταλλευόμενη το
γλωσσικό παράγοντα</u> και επικαλούμενη το ιστορικό μεσαιωνικό παρελθόν η
βουλγαρική πλευρά μπορούσε<span style="color: blue;"><b><u> να αποσπάσει τους Σλαβόφωνους από τον ελληνικό
πολιτιστικό κύκλο </u></b></span>και<b><span style="color: red;"><u> να τους εμφυσήσει βουλγαρική εθνική συνείδηση.</u></span></b></span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"> Υπήρχε
βέβαια το πρόβλημα, αν η νεοβουλγαρική λόγια γλώσσα θα έπρεπε να είναι
πολυδιαλεκτική, όπως υποστήριζαν Σλάβοι διανοούμενοι του μακεδονικού χώρου, ή
μονοδιαλεκτική, όπως επιδίωκαν οι διανοούμενοι του κυρίως βουλγαρικού χώρου. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Αλλά οι διενέξεις αυτές δεν αντανακλούσαν μια εθνική διαφοροποίηση. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Οι
<b><span style="color: red;">Βούλγαροι </span></b>επιδίωκαν την προσάρτηση ολόκληρου του μακεδονικού χώρου και την
<b><span style="color: blue;">εξόντωση του ελληνικού στοιχείου της Μακεδονίας</span></b>. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Αυτό επέφερε την έναρξη του
αμυντικού Μακεδονικού Αγώνα των Ελλήνων (1904-1908) μετά τη βουλγαρική εξέγερση
του </span>Ilinden<span lang="EL">.<o:p></o:p></span><br />
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Στο έκτο κεφάλαιο
(</span><b><span style="color: red;">The development of the idea of the Macedonian nation</span></b><span lang="EL">, σ. 37-47) γίνεται αναφορά στους φορείς της εθνικής ιδεολογίας του
μακεδονοσλαβισμού. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Επειδή στην ουσία πρόκειται για φορείς μιας βουλγαρικής
εθνικής ιδεολογίας, οι Ιστορικοί των Σκοπίων προσπαθούν να παρακάμψουν τη
δυσκολία αυτή θεωρώντας τη «<b><span style="color: red;">μακεδονοσλαβική αναγέννηση</span></b>» μόνο από μορφολογική
άποψη ως <b><span style="color: red;">βουλγαρική</span></b>, ενώ από την άποψη του περιεχομένου ως «<b><span style="color: red;">μακεδονική</span></b>». </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Αναφέρεται χαρακτηριστικά: ,</span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<i><span style="color: red;"><span lang="EL">«</span>In the r<span lang="EL">é</span>sistance to Hellenization<span lang="EL">, </span>Slav Orthodoxy was emphasized<span lang="EL">, </span>which<span lang="EL">, </span>as a resuit of the m<span lang="EL">é</span>di<span lang="EL">é</span>val inheritance<span lang="EL">, </span>had surfaced as<span lang="EL"> “</span><b>SlavoBulgarian</b><span lang="EL">”. </span></span></i><br />
<i><span style="color: red;">However, during the 1840’s the
Macedonian population came into contact with Bulgarian literacy and the
Bulgarian language, and in so doing differentiated themselves from those
already known as Bulgarians.</span></i><br />
<i><span style="color: red;"> They rejected Bulgarian features, but being unable
to refer to themselves <u><b>simply as Slavs</b></u> (<b><u>a name which had no ethnie
differentiation</u></b>) they took the name of their country, which possessed a long
tradition and a famous past» (σ. 38).</span></i><o:p></o:p><br />
<br />
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Είναι προφανές
ότι πρόκειται για ένα σφετερισμό της βουλγαρικής πολιτιστικής αναγέννησης. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Οι
<b><span style="color: red;">Βούλγαροι διανοούμενοι</span></b> που προήλθαν από τους κόλπους της βουλγαρικής Εξαρχίας
και δραστηριοποιούνταν πολιτικά εντός της Βουλγαρίας για την αυτονομία της
Μακεδονίας πολιτογραφούνται ως «<b><span style="color: red;">Μακεδόνες</span></b>».<o:p></o:p></span><br />
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"> Στο ίδιο κεφάλαιο (έκτο), γίνεται αναφορά στη
δραστηριότητα των συλλόγων των «Μακεδόνων» φοιτητών στην Πετρούπολη με έμφαση
στην «εθνική» προσφορά του </span>D<span lang="EL">.
</span>Cupovski<span lang="EL"> και του </span><b><span style="color: red;">Krste Misirkov</span></b><span lang="EL"> (σ. 42-45), <u>ο οποίος θεωρείται στα Σκόπια ως ο </u></span><u><b><span style="color: #38761d;">Vuk Karadzic</span></b></u><span lang="EL"><u> των «Μακεδόνων» </u>και ο σπουδαιότερος εθνικός διαφωτιστής.<o:p></o:p></span><br />
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Η περίπτωση του </span>Misirkov<span lang="EL"> είναι αξιομνημόνευτη. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Πράγματι στο έργο
του «</span><span style="color: #38761d;"><b>Za makedonckite raboti</b></span><span lang="EL">» (<b>Περί των μακεδονικών υποθέσεων</b>) (Σόφια 1903) που γράφτηκε <u><span style="color: red;">όχι στη λόγια
βουλγαρική γλώσσα, αλλά στο τοπικό βουλγαρομακεδονικό ιδίωμα,</span></u> ο </span>Misirkov<span lang="EL"> ανέπτυξε τη θεωρία του
«<b>σλαβομακεδονισμού</b>», </span><br />
<span lang="EL"><b><span style="color: red;">της δημιουργίας μιας<u> νέας σλαβικής εθνότητας</u>, </span></b></span><br />
<span lang="EL"><b><span style="color: red;">διαφορετικής
από τη βουλγαρική.</span></b></span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"> <u>Μια τέτοια θεωρία ανέπτυξε πρωταρχικά ο<b> </b></u></span><b><u>Stojan Novakovic</u></b><span lang="EL">, Υπουργός Παιδείας της Σερβίας την περίοδο 1881-1883 και αργότερα
Επιτετραμμένος της Σερβίας στην Κωνσταντινούπολη (1886-1891) και στην Πετρούπολη
(1900-1902), όπου διατηρούσε στενές σχέσεις με Σλάβους φοιτητές που προέρχονταν
από το μακεδονικό χώρο.</span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"> Για να εμποδίσει την ανάπτυξη βουλγαρικής εθνικής
συνείδησης στους Σλάβους της Μακεδονίας, η σέρβική πλευρά, από το 1881 και
μετά, αναπτύσσει την ιδέα του σλαβομακεδονισμού και προσπαθεί να εμπλουτίσει το
βουλγαρομακεδονικό ιδίωμα με σερβικές λέξεις, ώστε να καταστεί γλώσσα της
λογοτεχνίας. </span><br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiay-1BwMYM0awvQTUSFVeNMccsuLuV249fIFsGjxeX-8s5lb1n877sLJBYUwg5Lv_vLO_rSTGvkOufEc4eekfYtEd1DoxHdj7ndC-KMu3wMS5mGz84blXSK-ruG-Kb07G_0Q4d3ReNLe01/s1600/Krste-Misirkov-portrait.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiay-1BwMYM0awvQTUSFVeNMccsuLuV249fIFsGjxeX-8s5lb1n877sLJBYUwg5Lv_vLO_rSTGvkOufEc4eekfYtEd1DoxHdj7ndC-KMu3wMS5mGz84blXSK-ruG-Kb07G_0Q4d3ReNLe01/s200/Krste-Misirkov-portrait.jpg" width="151" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: red;">Krste Misirkov<br />(Кръстьо Мисирков)<br />(1874–1926)</span></b><br /><br /></td></tr>
</tbody></table>
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Σκοπός βέβαια των Σέρβων<u><b> δεν ήταν η δημιουργία μιας νέας
σλαβομακεδονικής εθνότητας,</b></u> αλλά μέσω της καλλιέργειας του <b><u>σλαβομακεδονισμού</u></b>,
ως <b><span style="color: red;"><u>αντίρροπης δύναμης στον εκβουλγαρισμό</u></span></b>, ο σταδιακός <b><span style="color: #38761d;"><u>εκσερβισμός<span style="font-size: xx-small;">12</span> </u></span></b>του
σλαβικού πληθυσμού της Μακεδονίας. </span><br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiWorWdcblj-JI-gz2D8RGRznMwgzPtol3b0NiGzOjtbjUQkKLrKcUeRQLPBv9WjECaw5YpHKrB9-oPjk1mnkHyjjOtZdohcVUYy1p40bL2I8bzyYl3r2kBHGQr7S_MsCKCU3scGJjpiOJM/s1600/Stojan_Novakovi%25C4%2587_with_signature.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiWorWdcblj-JI-gz2D8RGRznMwgzPtol3b0NiGzOjtbjUQkKLrKcUeRQLPBv9WjECaw5YpHKrB9-oPjk1mnkHyjjOtZdohcVUYy1p40bL2I8bzyYl3r2kBHGQr7S_MsCKCU3scGJjpiOJM/s200/Stojan_Novakovi%25C4%2587_with_signature.jpg" width="135" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><i><span style="color: #38761d;">Konstantin-Stojan Novaković<br />Стојан-Коста Новаковић<br />(1842-1915)</span></i></b></td></tr>
</tbody></table>
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Ως υπότροφος της εταιρείας «<b>Άγιος Σάββας</b>» ο
βουλγαρικής καταγωγής </span><b>Misirkov</b><span lang="EL"><b> </b>γαλουχήθηκε στο Βελιγράδι με τις σερβικές ιδέες του σλαβομακεδονισμού. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<u><b><span style="color: #38761d;"><span lang="EL">Κατά τη διάρκεια των ανωτέρων του σπουδών στην Πετρούπολη είχε επαφές με τον </span>Novakovic</span></b></u><span lang="EL"><u><b><span style="color: #38761d;">. </span></b></u></span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Βλέποντας ότι η Βουλγαρία δεν μπορούσε
να απελευθερώσει τη Μακεδονία και ότι η ρωσική πολιτική δεν ευνοούσε τις
επαναστατικές δραστηριότητες της </span>VMRO<span lang="EL">, ο </span>Misirkov<span lang="EL">, μετά την
αποτυχία της εξέγερσης του </span>Ilinden<span lang="EL">, ανέπτυξε την ιδέα του σλαβομακεδονισμού ως πολιτικού μέσου για την
επίτευξη της αυτονόμησης της Μακεδονίας στα πλαίσια της Οθωμανικής
Αυτοκρατορίας. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span lang="EL" style="color: #38761d;"><b><i>Έχει πλήρη συνείδηση του γεγονότος ότι </i></b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span lang="EL" style="color: #38761d;"><b><i><u>η δημιουργία της νέας
εθνότητας είναι τεχνητή</u>, </i></b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span lang="EL"><b><i><span style="color: #38761d;"><u>ότι δεν υφίσταται μακεδονοσλαβική εθνότητα</u>.</span></i></b><o:p></o:p></span></div>
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">«Πολλοί θα
διερωτηθούν, γράφει, για ποια εθνική διάσπαση κάνουμε λόγο.</span><br />
<span lang="EL"> Σκεπτόμαστε μήπως
να δημιουργήσουμε μια νέα μακεδονική εθνότητα; Αλλά αυτό θα ήταν κάτι το
τεχνητό και δεν θα διαρκούσε ούτε μία μέρα. </span><br />
<span lang="EL">Τι είδους μακεδονική εθνότητα είναι
αυτή, όταν οι πατέρες μας, οι πάπποι μας και οι προπάπποι μας ονομάζονταν
Βούλγαροι;... </span><br />
<span lang="EL"><b><i><u><span style="color: red;">Στη Μακεδονία υπήρξαν πάντοτε δύο εθνότητες: οι Βούλγαροι και </span><span style="color: #38761d;">οι
Σέρβοι</span> </u></i></b>μια μακεδονοσλαβική αναγέννηση είναι μια κενή υπόθεση των
φαντασιόπληκτων, που δεν έχουν ιδέα από την ιστορία των Νοτίων Σλάβων...»13. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Τις παρατηρήσεις αυτές αντικρούει με το απλούστατο επιχείρημα: </span><br />
<span lang="EL"><b><i><span style="color: red;">«αλλά ό,τι δεν
υπάρχει, μπορεί να δημιουργηθεί, αρκεί να το απαιτούν οι διάφορες ιστορικές
συγκυρίες</span></i></b>»14.<o:p></o:p></span><br />
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Ήταν φυσικό οι
απόψεις του </span>Misirkov<span lang="EL"> και οι
παρόμοιες απόψεις του </span>Cupovski<span lang="EL"> να μην έχουν ουσιαστική απήχηση. </span><br />
<u><span style="color: red;"><span lang="EL">Η </span>VMRO<span lang="EL"> έκαψε το βιβλίο του </span>Misirkov<span lang="EL"> στη Σόφια. </span></span></u><br />
<u><span style="color: red;"><span lang="EL"><br /></span></span></u>
<span lang="EL">Η λύση δεν αναζητήθηκε στον εθνικό
σεπαρατισμό, αλλά στον πολιτικό σεπαρατισμό. </span><br />
<span lang="EL">Αλλο ζήτημα ήταν η διαφοροποίηση
της πολιτικής της </span>VMRO<span lang="EL"> από τη
μακεδονική πολιτική του βουλγαρικού κράτους και άλλο η δημιουργία μιας νέας
εθνότητας. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<i><span style="color: #cc0000;"><span lang="EL">Σύντομα <b><u>ο </u></b></span><b><u>Misirkov</u></b><span lang="EL"><b><u> θα χαρακτηρίσει τη θεωρία του μακεδονοσλαβισμού ως αντιεπιστημονική</u></b> και θα
παραδεχθεί ότι το βιβλίο του «Περί των μακεδονικών υποθέσεων» αποτελεί πολιτική
μπροσούρα. </span></span></i><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Στη μελέτη του «Σημειώσεις για τη νοτιοσλαβική φιλολογία και
ιστορία», που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Βαλκανική Συλλογή» (1910-1911) και
στην οποία εκφράζει βουλγαρικές θέσεις, αναφέρει: </span><br />
<span lang="EL" style="color: red;"><i>«Οι αναγνώστες αυτής της
μελέτης θα εκπλαγούν από τη μεγάλη αντίφαση που υπάρχει ανάμεσα σ’ αυτή τη
μελέτη και στη μπροσούρα μου ‘Περί των μακεδονικών υποθέσεων’.</i></span><br />
<span lang="EL" style="color: red;"><i> Για την
αποσαφήνιση αυτής της αντίφασης αρκεί να υπενθυμίσω ότι εγώ εκεί παρουσιάστηκα ως
πολιτικός που αυτοσχεδιάζει σχετικά με το Μακεδονικό Ζήτημα.</i></span><br />
<span lang="EL" style="color: red;"><i><br /></i></span>
<span lang="EL"><i><span style="color: red;"> Όλο το περιεχόμενο
αυτής της μπροσούρας δεν έχει τίποτα το κοινό με την αμερόληπτη επιστήμη»</span></i>15.<o:p></o:p></span><br />
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Η ιδέα του
σλαβομακεδονισμού στις αρχές του αιώνα εξυπηρετούσε πολιτικές σκοπιμότητες και
περιοριζόταν απλά σ’ ένα κύκλο διανοουμένων, χωρίς να έχει λαϊκή βάση.<o:p></o:p></span><br />
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Στο έβδομο
κεφάλαιο (</span><b><span style="color: red;">Macedonian uprisings in the<span lang="EL"> 19</span>th and the beginning of the<span lang="EL"> 20</span>th Century</span></b><span lang="EL">, σ. 49-52) η εξέγερση της Κρέσνας (1878)
και η εξέγερση του </span>Ilinden<span lang="EL">
χαρακτηρίζονται ως επαναστατικά κινήματα του «μακεδονικού» λαού, όπως επίσης
και η<b> </b></span><b><span style="color: red;">VM<span lang="EL">[Ο]</span>RΟ </span></b><span lang="EL"><span style="color: red;"><b>(Εσωτερική Μακεδονο[Θρακική]
Επαναστατική Οργάνωση) ως μαζική οργάνωση των «Μακεδόνων»</b>.</span><o:p></o:p></span><br />
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><b><u>Εδώ πρόκειται
βασικά για μια παραχάραξη της βουλγαρικής ιστορίας. </u></b></span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"><b>Η<span style="color: red;"> εξέγερση της Κρέσνας ήταν
ένα βουλγαρικό κίνημα</span><u> ως αντίδραση </u>στην αναθεώρηση της Συνθήκης του Αγίου
Στεφάνου στο Συνέδριο του Βερολίνου. </b></span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span style="color: red;"><span lang="EL">Η εξέγερση του </span>Ilinden</span><span lang="EL"><span style="color: red;"> ήταν επίσης ένα βουλγαρικό κίνημα</span>,
αποτέλεσμα των ταραχών της <b><span style="color: red;">Τζουμαγιάς (1902) </span></b>που υπέθαλψε το Ανώτατο Μακεδονικό
Κομιτάτο της Σόφιας και της κινητικότητας που παρατηρήθηκε στην ευρωπαϊκή
διπλωματία στα τέλη του 1902 και στις αρχές του 1903 (επίσκεψη του Υπουργού
Εξωτερικών της Ρωσίας </span><b>Lambsdorf</b><span lang="EL"> στη Σόφια μετά τα γεγονότα της Τζουμαγιάς, προώθηση μεταρρυθμιστικού
προγράμματος από τις Ευρωπαϊκές Δυνάμεις για τη Μακεδονίας κ.λπ.). <br /><br /><b><i><span style="color: red;">Πρόσφατα οι
Βούλγαροι Ιστορικοί ανακάλυψαν νέα ντοκουμέντα από τα οποία διαφαίνεται ότι την
πρωτοβουλία για την εξέγερση του </span></i></b></span><b><i><span style="color: red;">Ilinden<span lang="EL"> ανέλαβε η ίδια η βουλγαρική κυβέρνηση του </span>Danev</span></i></b><span lang="EL"><span style="font-size: xx-small;">16</span>.</span><br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSkJ6q0PKV57-YsQZgid5KnEj-qI0o5Vhxd7GimF5me8THp9Qpge8tMwvgv1MZFzm_WLpGOHgk_gooPs_3xnSYCArZ76D8egS2sy9NQHDk6QYljZ3woQb-azaZSk7SB7JGouYXznY1dm3L/s1600/vmro_establishers.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="246" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSkJ6q0PKV57-YsQZgid5KnEj-qI0o5Vhxd7GimF5me8THp9Qpge8tMwvgv1MZFzm_WLpGOHgk_gooPs_3xnSYCArZ76D8egS2sy9NQHDk6QYljZ3woQb-azaZSk7SB7JGouYXznY1dm3L/s320/vmro_establishers.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: red;">Τα ιδρυτικά μέλη της VMORO</span></b></td></tr>
</tbody></table>
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"> Η </span>VMRO<span lang="EL">, που ιδρύθηκε από ομάδα Βουλγάρων διανοούμενων το 1893 στη Θεσσαλονίκη,
παρά τις αλλαγές της ονομασίας της, που οφείλονταν σε λόγους τακτικής,
διατήρησε πάντα τη βουλγαρική της ταυτότητα. </span><br />
<span lang="EL"><br /><b><span style="color: red;">Επιδίωκε την αυτονόμηση της
Μακεδονίας ως μέσο προσάρτησης στη Βουλγαρία. </span></b></span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Ο </span>Chr<span lang="EL">. </span>Tatarcev<span lang="EL">, ιδρυτικό μέλος της </span>VMRO<span lang="EL">, είναι αρκετά σαφής ως προς το θέμα αυτό: <br /><br /><i><span style="color: red;">«Για τους σκοπούς της Οργάνωσης
έγιναν πολλές συζητήσεις.</span></i></span><br />
<span lang="EL"><i><span style="color: red;"> Αποφασίσαμε την αυτονομία της Μακεδονίας, λαμβάνοντας
ιδιαίτερα υπόψη το βουλγαρικό στοιχείο. Δεν μπορούσαμε να δεχθούμε τη θεωρία
περί άμεσης προσάρτησης της Μακεδονίας στη Βουλγαρία, γιατί βλέπαμε ότι αυτό θα
συναντούσε μεγάλες δυσκολίες λόγω της αντίδρασης των Μεγάλων Δυνάμεων και των
φιλόδοξων σχεδίων των μικρών γειτονικών κρατών και της Τουρκίας. </span></i></span><br />
<span lang="EL"><i><span style="color: red;"><b>Σκεφθήκαμε ότι
μια αυτόνομη Μακεδονία θα μπορούσε αργότερα να προσαρτηθεί ευκολότερα στη
Βουλγαρία.</b></span></i></span><br />
<span lang="EL"><i><span style="color: red;"> Αν αυτό σε τελευταία ανάλυση δεν πραγματοποιούνταν, θα μπορούσε να
χρησιμεύσει ως αλυσίδα για τη συνένωση των βαλκανικών κρατών σε μια
Ομοσπονδία»<span style="font-size: xx-small;">17</span>.</span></i><br /><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Στο όγδοο
κεφάλαιο (</span><b><span style="color: red;">Programmatic premises for a Macedonian state</span></b><span lang="EL">, σ. 53-58) γίνεται
αναφορά στις προγραμματικές αρχές της </span>VMRO<span lang="EL"> μετά την εξέγερση του </span>Ilinden<span lang="EL">, που καθορίστηκαν σε συνέδριο στο
μοναστήρι της Ρίλα: </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Προπαγανδισμός της ίδρυσης μιας ανεξάρτητης Μακεδονίας στα
πλαίσια μιας Βαλκανικής Ομοσπονδίας,</span><br />
<span lang="EL">αμφισβήτηση του απελευθερωτικού ρόλου της
Βουλγαρίας και </span><br />
<span lang="EL">εφαρμογή μιας πολιτικής ανεξάρτητης από τη Σόφια.<o:p></o:p></span><br />
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Ο νέος αυτός
προσανατολισμός πολλών στελεχών της </span>VMRO<span lang="EL"> μετά την εξέγερση του </span><b><span style="color: red;">Ilinden</span></b><span lang="EL"><b><span style="color: red;"> </span></b>ήταν απόρροια της πολιτικής κρίσης και της ιδεολογικής διάσπασης της
βουλγαρομακεδονικής οργάνωσης. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Απογοητευμένα πολλά βασικά στελέχη της </span>VMRO<span lang="EL"> από την αδράνεια του επίσημου βουλγαρικού
κράτους κατά τη διάρκεια της εξέγερσης του </span><b><span style="color: red;">Ilinden</span></b><span lang="EL"><b><span style="color: red;"> </span></b>αναζήτησαν μια νέα τακτική. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Το βασικό δίλημμα που
αντιμετώπιζε η Οργάνωση ήταν κατά πόσο η στήριξη στο επίσημο βουλγαρικό κράτος
θα μπορούσε να ωφελήσει ή να βλάψει το βουλγαρομακεδονικό επαναστατικό
κίνημα18. </span><br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKyUl3If6Sv2CO0G5cOKfa_Q9qGAA4eaj_iUi-y4Of8wdBr7xdkIkPv4dsah05fSzy0S_TuPffUmUiqqcCsBGWvtJlidKX0mEwBBuw6xRRadayRwwRqSa4XeYJgAmBf8Ucxj_81CcT_kHI/s1600/%25CE%2592%25CE%259C%25CE%25A1%25CE%259F+%25CE%25A3%25CE%25B1%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25AC%25CE%25BD%25CF%2583%25CE%25BA%25CE%25B9+%25CE%259D%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25B5%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25AF%25CE%25BD.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKyUl3If6Sv2CO0G5cOKfa_Q9qGAA4eaj_iUi-y4Of8wdBr7xdkIkPv4dsah05fSzy0S_TuPffUmUiqqcCsBGWvtJlidKX0mEwBBuw6xRRadayRwwRqSa4XeYJgAmBf8Ucxj_81CcT_kHI/s200/%25CE%2592%25CE%259C%25CE%25A1%25CE%259F+%25CE%25A3%25CE%25B1%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25AC%25CE%25BD%25CF%2583%25CE%25BA%25CE%25B9+%25CE%259D%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25B5%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25AF%25CE%25BD.jpg" width="137" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b><span style="color: red;">Yane Sandanski<br />Яне Сандански<br />(1872–1915)</span></b><br /><b><span style="color: purple;">with Young Turks activist<br /> Nurredin Beg</span></b><br /></td></tr>
</tbody></table>
<span lang="EL"></span><br /><span lang="EL"></span>
<b><i><span style="color: red;"><span lang="EL">Υπέρμαχος της χάραξης μιας ανεξάρτητης από τη Σόφια γραμμής ήταν
κυρίως ο </span>Jane Sandanski</span><span lang="EL"><span style="color: red;">, ο οποίος, χωρίς να αρνηθεί τη βουλγαρική
του καταγωγή, μετά το 1908 συνεργάστηκε με τους Νεότουρκους</span><span style="font-size: xx-small;">19</span>. </span></i></b><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Η οριοθέτηση των
σχέσεων της </span>VMRO<span lang="EL"> με το
βουλγαρικό κράτος οφειλόταν σε λόγους τακτικής και δεν αποτελούσε καμιά
προσπάθεια εθνικής χειραφέτησης των «<b><span style="color: red;">Μακεδόνων</span></b>» από τους Βουλγάρους.<o:p></o:p></span><br />
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Στο ένατο
κεφάλαιο (</span><span style="color: red;">The Macedonian question in foreign relations</span><span lang="EL">, σ. 59-65) εξετάζεται πολύ σύντομα και επιφανειακά η πολιτική των Μεγάλων
Δυνάμεων σε σχέση με το Μακεδονικό Ζήτημα από την Ανατολική κρίση (1875-1878)
μέχρι το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου στα πλαίσια της γενικότερης πολιτικής
τους σχετικά με το Ανατολικό Ζήτημα. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Υπερεκτιμάται, αλλά και ταυτόχρονα
παραποιείται η στάση του αμερικανικού παράγοντα στη Συνδιάσκεψη της Ειρήνης των
Παρισίων μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. </span><br />
<span lang="EL"><b><u><span style="color: red;">Τ</span></u><span style="color: red;"><u>ονίζεται ότι η Αμερική ευνοούσε την
ίδρυση μιας ανεξάρτητης Μακεδονίας</u></span></b> (σ. 63).<o:p></o:p></span><br />
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><b><i>Είναι
αποδεδειγμένο ότι η αμερικανική βαλκανική πολιτική μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο
είχε σαφή φιλοβουλγαρικό προσανατολισμό.</i></b></span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"> Η Αμερική επιδίωκε να αποκτήσει
πολιτική επιρροή στην ηττημένη Βουλγαρία, η οποία είχε απωλέσει τους
παραδοσιακούς της συμμάχους, την Τσαρική Ρωσία και τη Γερμανία. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Γι’ αυτό ο
Πρόεδρος </span>Wilson<span lang="EL"> ήταν εναντίον
της παραχώρησης της Δ. Θράκης στην Ελλάδα και υπέρ της παραχώρησης της Νότιας
Δοβρουτσάς στη Βουλγαρία, ενώ ταυτόχρονα προωθούσε την ίδρυση ενός διεθνούς
κράτους υπό την προστασία της Αμερικής στην Α. Θράκη και την Κωνσταντινούπολη
ως προγεφυρώματος κατά της Σοβιετικής Ένωσης<span style="font-size: xx-small;">20</span>. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<i><b><span lang="EL">Στα πλαίσια της φιλοβουλγαρικής
στάσης του αμερικανικού παράγοντα, <u>Αμερικανοί απεσταλμένοι</u> στη Βουλγαρία, υπό
την επίδραση κυρίως βουλγαρομακεδονικών κύκλων, με υπομνήματά του στον Πρόεδρο </span>Wilson<span lang="EL"> <u>θεωρούσαν ως επιθυμητή την ίδρυση μιας
αυτόνομης Μακεδονίας</u>.</span></b></i><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"> Επίσημα όμως η αμερικανική αντιπροσωπεία στη Συνδιάσκεψη
της Ειρήνης των Παρισίων, όταν το Μακεδονικό συζητήθηκε στην Επιτροπή Νέων
Κρατών και Μειονοτήτων την περίοδο ΙουλίουΣεπτεμβρίου 1919, ποτέ δεν έθεσε
τέτοιο ζήτημα<span style="font-size: xx-small;">21</span> γιατί θεωρούσε ότι δεν υπήρχαν προϋποθέσεις για την ίδρυση μιας
αυτόνομης ή ανεξάρτητης Μακεδονίας. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Την ίδρυση ανεξάρτητης Μακεδονίας
προπαγάνδιζαν κυρίως με υπομνήματά τους στη Συνδιάσκεψη της Ειρήνης οι
βουλγαρομακεδονικές οργανώσεις και τη θέση αυτή υποστήριξε η βουλγαρική
αντιπροσωπεία στο Παρίσι<span style="font-size: xx-small;">22</span>.<o:p></o:p></span><br />
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Εντελώς
ανυπόστατος είναι επίσης ο ισχυρισμός ότι η Ελλάδα στη Συνδιάσκεψη της Ειρήνης
των Παρισίων αναγνώρισε την ύπαρξη «μακεδονικής μειονότητας». </span><br />
<span lang="EL">Κάθε αναφορά της
ελληνικής αντιπροσωπείας σε σλαβόφωνους ή σλαβικές κοινότητες της Μακεδονίας
ερμηνεύεται ως αναγνώριση της «μακεδονικής μειονότητας» (σ. 64).<o:p></o:p></span><br />
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Στη Συνδιάσκεψη
της Ειρήνης των Παρισίων η ελληνική αντιπροσωπεία επιδίωξε και πέτυχε την
ανταλλαγή των πληθυσμών με τη Βουλγαρία.</span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"><b><i><span style="color: red;"> Όσοι από τους Σλαβόφωνους της
ελληνικής Μακεδονίας είχαν διαμορφωμένη βουλγαρική συνείδηση μπορούσαν να
μεταναστεύσουν στη Βουλγαρία,</span></i></b> <b><i><span style="color: blue;">ενώ όσοι ήθελαν να παραμείνουν θεωρούνταν ως
έχοντες ελληνική συνείδηση, δεδομένου ότι είχαν μείνει πιστοί στο Οικουμενικό
Πατριαρχείο και είχαν λάβει μέρος στο Μακεδονικό Αγώνα των Ελλήνων.</span></i></b></span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"> Οι Έλληνες
της Βουλγαρίας μπορούσαν επίσης να μεταναστεύσουν στην Ελλάδα. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"><b><i>Είναι
χαρακτηριστικό ότι στη Συνθήκη των Σεβρών (10.8.1920) δε γίνεται καμία αναφορά
σε βουλγαρική ή «μακεδονική» μειονότητα στην Ελλάδα.</i></b><o:p></o:p></span><br />
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Στο δέκατο
κεφάλαιο (</span><b><span style="color: red;">The Balkan wars and the Partition of Macedonia</span></b><span lang="EL">, σ. 67-70) επαναλαμβάνεται η γνωστή θέση
περί διαμελισμού της Μακεδονίας από την Ελλάδα, Σερβία και Βουλγαρία στους
Βαλκανικούς πολέμους.</span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"> <b>Αναφέρεται όμως ότι «Μακεδόνες» πολέμησαν με το
<span style="color: red;">βουλγαρικό </span>και τον <span style="color: blue;">ελληνικό </span>στρατό για την απελευθέρωσή τους </b>(σ. 67).<o:p></o:p></span><br />
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="color: red;"><b><u><i>Οι Βαλκανικοί
πόλεμοι αποτελούν μία αχίλλειο πτέρνα της ιστοριογραφίας των Σκοπίων. </i></u></b></span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Εάν
πράγματι υπήρχε διαμορφωμένη «σλαβομακεδονική» συνείδηση στο σλαβικό πληθυσμό,
θα έπρεπε να εκδηλωθεί με τη μορφή αντίστασης στον «επεκτατισμό» των τριών
βαλκανικών κρατών. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Το γεγονός ότι</span><br />
<span lang="EL"><span style="color: red;">Σλαβόφωνοι με βουλγαρική εθνική συνείδηση
συνεργάστηκαν με το βουλγαρικό στρατό</span> και <span style="color: blue;">Σλαβόφωνοι με ελληνική εθνική
συνείδηση με τον ελληνικό στρατό </span></span><br />
<span lang="EL"><u>αποδεικνύει την <b><span style="color: red;">ανυπαρξία </span></b>«σλαβομακεδονικής»
εθνικής συνείδησης</u>. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Ήταν κυρίως οι βουλγαρομακεδονικές οργανώσεις που μετά την
ήττα της Βουλγαρίας στο Β' Βαλκανικό Πόλεμο προπαγάνδιζαν μια ανεξάρτητη
Μακεδονία.<o:p></o:p></span><br />
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Στο ενδέκατο
κεφάλαιο (</span><b><span style="color: red;">The Aegean part of Macedonia after the Balkan wars</span></b><span lang="EL">, σ. 71-86) αναφέρεται ότι <b><u>η Ελλάδα προέβη
σε εθνική κάθαρση των «Μακεδόνων»</u></b> μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και με την
εγκατάσταση των Ελλήνων της Μικράς Ασίας μετέβαλε την εθνολογική σύσταση της
Μακεδονίας. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEis1nVHvonMDZGWxWrwy4Nm3zFx_cu2Mb5euyS2sAs8iXw-CyHDYxNcwQsLFCf0El9Kv50m8kLwlnpROuPX6Tc5vurJ1X4JJPVZecPbAavMlrNAkCyRIXwypRBvSs34h9buToXnpV7Dbm6w/s1600/ABECEDAR+%25CE%2595%25CE%25BE%25CF%258E%25CF%2586%25CF%2585%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25BF_%25CE%25B2%25CE%25B9%25CE%25B2%25CE%25BB%25CE%25AF%25CE%25BF%25CF%2585_%25281925%2529.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEis1nVHvonMDZGWxWrwy4Nm3zFx_cu2Mb5euyS2sAs8iXw-CyHDYxNcwQsLFCf0El9Kv50m8kLwlnpROuPX6Tc5vurJ1X4JJPVZecPbAavMlrNAkCyRIXwypRBvSs34h9buToXnpV7Dbm6w/s200/ABECEDAR+%25CE%2595%25CE%25BE%25CF%258E%25CF%2586%25CF%2585%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25BF_%25CE%25B2%25CE%25B9%25CE%25B2%25CE%25BB%25CE%25AF%25CE%25BF%25CF%2585_%25281925%2529.jpg" width="121" /></a><span lang="EL">Ωστόσο, η Ελλάδα, υπό την πίεση της Κοινωνίας των Εθνών, αναγνώρισε
την ύπαρξη «μακεδονικής μειονότητας». Ως αποδεικτικό στοιχείο θεωρείται η
υπόθεση του </span><b>ABECEDAR</b><span lang="EL"><b> </b>(σ.
73-75). Η αλλαγή των τοπωνυμίων χαρακτηρίζεται ως μία περαιτέρω απόδειξη της
«<b><span style="color: red;">αντιμακεδονικής</span></b>» πολιτικής της Αθήνας (σ. 75-80).<o:p></o:p></span><br />
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Η
«<b><span style="color: red;">αντιμακεδονική</span></b>» εκστρατεία της Ελλάδας αποκορυφώνεται μετά το Β' Παγκόσμιο
Πόλεμο, όταν οι ελληνικές αρχές καταδίωξαν τους «<b><span style="color: red;">Μακεδόνες</span></b>», οι οποίοι
συσπειρωμένοι με το δημοκρατικό λαό της Ελλάδας στη διάρκεια της κατοχής και
του εμφυλίου αγωνίζονταν για την εθνική τους αποκατάσταση (σ. 80-86).<o:p></o:p></span><br />
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Όπως ήδη
αναφέρθηκε, η Ελλάδα στις 27.11.1919 υπέγραψε ειδική σύμβαση με τη Βουλγαρία
για την ανταλλαγή των πληθυσμών. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Μετά την επικύρωση της Συνθήκης του Νεϊγύ από
τη βουλγαρική Βουλή (9.8.1920) </span><br />
<span lang="EL"><b><span style="color: red;">η Βουλγαρία δεν προέβη στην παραχώρηση
δικαιωμάτων </span><span style="color: blue;"><u>στους Έλληνες της Βουλγαρίας</u></span></b>, όπως προέβλεπαν γενικά οι μειονοτικές
διατάξεις της Συνθήκης.</span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"> Η Ελλάδα προέβη επίσης σε ανταλλαγή πληθυσμών με την
Τουρκία, σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λωζάννης (24.7.1923).</span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"> Πάνω από 300.000
Μουσουλμάνοι του ελληνικού τμήματος της Μακεδονίας μετανάστευσαν στην Τουρκία,
ενώ 700.000 Ελληνες από τη Μικρά Ασία εγκαταστάθηκαν στη Μακεδονία. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Το 1926 η
εθνολογική σύσταση της Ελληνικής Μακεδονίας είχε ως εξής<span style="font-size: xx-small;"><b>23</b></span>:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Έλληνες........................................1.341.000<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Μουσουλμάνοι................................... 2.000<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Σλαβόφωνοι......................................77.000<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Διάφοροι.......................................... 91.000<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Σύνολο......................................... 1.511.000<o:p></o:p></span><br />
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span lang="EL">Κατά συνέπεια, η
<u><span style="color: blue;">Ελλάδα</span><span style="color: red;"> </span></u><span style="color: red;">δεν πραγματοποίησε «καμ</span></span><span style="color: red;">μία εθνική
κάθαρση»</span>.</b><br />
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Η υπόθεση σχετικά
με το </span>ABECEDAR<span lang="EL"> πρέπει να
εξετάζεται εντός των αντιστοίχων ιστορικών πλαισίων. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Στις 6 Αυγούστου 1924 το
ελληνικό Κοινοβούλιο επικύρωσε τις διατάξεις της Συνθήκης των Σεβρών σχετικά με
την προστασία των μειονοτήτων.</span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"> Στις 29 Σεπτεμβρίου 1924 ο Ελληνας Υπουργός
Εξωτερικών Ν. Πολίτης και ο Βούλγαρος συνάδελφός του </span>Chr<span lang="EL">. </span>Kalvov<span lang="EL"> υπέγραψαν στη Γενεύη, υπό τη αιγίδα του Γ.Γ. της Κοινωνίας των Εθνών </span>Eric Drummond<span lang="EL">, ένα Πρωτόκολλο για την ικανοποίηση αιτημάτων της βουλγαρικής μειονότητας
στην Ελλάδα και της ελληνικής στη Βουλγαρία, δεδομένου ότι η μετανάστευση ακόμα
συνεχιζόταν,</span><br />
<span style="color: red;"><span lang="EL">ενώ η </span>VMRO</span><span lang="EL"><span style="color: red;">
προκαλούσε μεθοριακά επεισόδια (π.χ. υπόθεση Τερλίς του Ιουλίου 1924)</span> και
<b><u>καταδίωκε</u></b> τους <b><span style="color: blue;"><u>Έλληνες της Βουλγαρίας</u></span></b> (ανθελληνικοί διωγμοί του καλοκαιριού του
1924). </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Το Πρωτόκολλο προέβλεπε κυρίως το συμβουλευτικό ρόλο των δύο εκπροσώπων
της Κοινωνίας των Εθνών (</span>Corfe<span lang="EL"> και </span>De Roover<span lang="EL">) στη Μικτή Επιτροπή ΕλληνοΒουλγαρικής
Μεταναστεύσεως όσον αφορά στη λήψη των μέτρων της ελληνικής και της βουλγαρικής
κυβέρνησης. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Η Βουλγαρία διείδε τη σημασία του Πρωτοκόλλου κυρίως στο γεγονός
ότι για πρώτη φορά σε επίσημο διπλωματικό έγγραφο μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο
γινόταν αναφορά στην ύπαρξη Βουλγάρων στον ευρύτερο μακεδονικό χώρο. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Δύο
παράγοντες ωστόσο κατέστησαν την εφαρμογή του Πρωτοκόλλου αδύνατη. </span><br />
<span lang="EL">Πρώτον, η
στάση της Γιουγκοσλαβίας. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Το Βελιγράδι αντέδρασε στον χαρακτηρισμό των
Σλαβοφώνων της ελληνικής Μακεδονίας ως Βουλγάρων, διότι αυτό υπέσκαπτε την
πολιτική του εκσερβισμού στο σερβικό τμήμα της Μακεδονίας, όπου δεν
αναγνωριζόταν η ύπαρξη Βουλγάρων, απαίτησε το χαρακτηρισμό των Σλαβοφώνων της
ελληνικής Μακεδονίας ως Σέρβων και κατήγγειλε την ελληνοσερβική Συνθήκη
Συμμαχίας του 1913. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Η στάση του Βελιγραδιού εξανάγκασε την ελληνική κυβέρνηση
να μην επικυρώσει το Πρωτόκολλο. Δεύτερον, η ολοκλήρωση της διαδικασίας
μεταναστεύσεως. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Στις 31 Δεκεμβρίου 1924 έληξε η προθεσμία υποβολής Δηλώσεων των
Σλαβοφώνων που επρόκειτο να μεταναστεύσουν στη Βουλγαρία και είχαν διαμορφωμένη
βουλγαρική εθνική συνείδηση.</span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"> Οι <b><u>εναπομείναντες Σλαβόφωνοι αποτελούσαν για την
Ελλάδα μια γλωσσική ομάδα</u></b></span><br />
<b><span lang="EL"> (</span>minorit<span lang="EL">é </span>de langue slave</b><span lang="EL">)</span><br />
<span lang="EL"> και<u><span style="color: red;"> όχι εθνική μειονότητα με τη σημασία που έχει ο όρος στο Διεθνές
Δίκαιο</span></u>.<o:p></o:p></span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Για να αρθούν οι
διπλωματικές επιπτώσεις από τη μη επικύρωση του Πρωτοκόλλου, αλλά και για να φανεί
η Ελλάδα συνεπής στις δεσμεύσεις της που απέρρεαν από τις μειονοτικές διατάξεις
της Συνθήκης των Σεβρών, δεδομένου ότι εκκρεμούσε και η λήψη προσφυγικού
δανείου, η ελληνική κυβέρνηση δήλωσε στις 29 Μαΐου 1925 στην Κοινωνία των Εθνών
ότι θα σεβασθεί τα αιτήματα των Σλαβοφώνων στον εκπαιδευτικό και θρησκευτικό
τομέα.</span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<i><span style="color: purple;"><span lang="EL"> «... </span>Le Gouvernement hell<span lang="EL">é</span>nique examinera avec bienveillance toute demande qui lui serait par cette minorit<span lang="EL">é </span>pour l<span lang="EL">’</span>ouverture et le fonctionnement d<span lang="EL">’</span>une<span lang="EL"> é</span>cole ou l<span lang="EL">’é</span>nseignement serait donn<span lang="EL">é </span>dans sa propre langue<span lang="EL">, </span>conform<span lang="EL">é</span>mant aux lois et r<span lang="EL">è</span>glements du pays sur les<span lang="EL"> é</span>coles priv<span lang="EL">é</span>es ou l<span lang="EL">’</span>instruction primaire<span lang="EL">. </span></span></i><br />
<i><span style="color: purple;">Il lui fera en outre profiter de
toute autre mesure qui serait prise ultérieusement en faveur des écoles des
minorités, notamment pour le recrutement du personnel enseignant.<o:p></o:p></span></i><br />
<i><span style="color: purple;"><br /></span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: purple;">Les ressortissants grecs appartenant à la minorité de langue
slave étant orthodoxes ne peuvent certes prétendre constituer une minorité de
religion dans un pays dont la religion prédominante est leur propre croyance. </span></i><br />
<i><span style="color: purple;">Néanmois et bien que depuis l’apparition du christianisme jusqu’il y a quelques
dizaines d’années l’office divin dans leurs églises était célébré en langue
grecque, le Gouvernement hellénique serait toujours disposé à examiner avec
bienveillance toute demande provenant de ses ressortissants en question, et
visant l’emploi, dans une église, de leur propre langue à la place du grec»24.</span></i><o:p></o:p><br />
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Στα πλαίσια των
εκπαιδευτικών μέτρων που η Ελλάδα επροτίθετο να λάβει συγκαταλεγόταν και η
σύνταξη του Αλφαβηταρίου του τοπικού σλαβικού ιδιώματος με λατινικούς
χαρακτήρες. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Ταυτόχρονα, η Ελλάδα θα προωθούσε και τη διδασκαλία της ελληνικής
γλώσσας στους Σλαβόφωνους, πράγμα που η Κοινωνία των Εθνών αποδέχθηκε. </span><br />
<br />
<i><span style="color: purple;">«Il
est bien entendu que l’énseignement créé au profit des populations grecques de
langue slave comportera aussi un énseignement de la langue grecque»25.<o:p></o:p></span></i><br />
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<div style="text-align: center;">
<span lang="EL" style="color: red;"><b><i><u>Πουθενά </u></i></b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span lang="EL" style="color: red;"><b><i>στα
σχετικά διπλωματικά έγγραφα</i></b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span lang="EL" style="color: red;"><b><i><u> δεν υπάρχει ο όρος</u></i></b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span lang="EL" style="color: red;"><b><i> «<u>μακεδονική εθνική μειονότητα</u>» ή</i></b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span lang="EL" style="color: red;"><b><i> απλά «<u>μακεδονική μειονότητα</u>».<o:p></o:p></i></b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span lang="EL"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Αλλά επειδή η
Βουλγαρία δεν προέβη στη λήψη παρόμοιων μέτρων για τους Έλληνες, όπως
προβλεπόταν γενικά από τη Συνθήκη του Νεϊγύ για τις μειονότητες της Βουλγαρίας,
η Ελλάδα δεν μπορούσε να εφαρμόσει μονομερώς τα εξαγγελθέντα μέτρα. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Επιπλέον,
το Βελιγράδι κατά τις ΕλληνοΣερβικές διαπραγματεύσεις του ΑπριλίουΜαΐου 1925
(και αργότερα) για τη διευθέτηση του εκκρεμούς ζητήματος της Ελεύθερης Ζώνης
στη Θεσσαλονίκη πίεζε την ελληνική πλευρά να αναγνωρίσει τους Σλαβόφωνους της
ελληνικής Μακεδονίας ω σέρβική μειονότητα, έτσι ώστε η Ελλάδα έμμεσα να
υποβοηθήσει τη Σερβία στην εφαρμογή της πολιτικής του εκσερβισμού στο σερβικό
τμήμα της Μακεδονίας. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Το ζήτημα των Σλαβοφώνων της ελληνικής Μακεδονίας
ενεπλέκετο μοιραία στη βουλγαρογιουγκοσλαβική διένεξη για το Μακεδονικό, πράγμα
που επιδείνωνε την πολιτική κατάσταση στα Βαλκάνια. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Από τα μέσα του 1925 το
Πρωτόκολλο Πολίτη </span>Kalvov<span lang="EL"> και
οι Σλαβόφωνοι της ελληνικής Μακεδονίας δεν θα απασχολήσουν πλέον την Κοινωνία
των Εθνών. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Αλλωστε οι Σλαβόφωνοι της ελληνικής Μακεδονίας ποτέ δεν
διαμαρτυρήθηκαν είτε στην ελληνική κυβέρνηση είτε στους εκπροσώπους της
Κοινωνίας των Εθνών στη Μικτή Επιτροπή ΕλληνοΒουλγαρικής Μεταναστεύσεως για
καταπίεση από τις ελληνικές Αρχές. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Εξάλλου, η Βουλγαρία είχε εκφράσει
αντιρρήσεις στο </span>ABECEDAR<span lang="EL">,
διότι δεν χρησιμοποιήθηκε το κυριλλικό αλφάβητο και η λόγια βουλγαρική γλώσσα. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<i><span lang="EL" style="color: blue;"><u>Αν και η Κυβέρνηση Παγκάλου φάνηκε πρόθυμη τον Ιανουάριο του 1926 να διανείμη
το</u> </span><span style="color: red;"><b>ABECEDAR</b></span><span lang="EL"><span style="color: red;"><b> </b></span><span style="color: blue;">σε σχολεία της
Δυτικής Μακεδονίας, </span></span></i><br />
<span lang="EL" style="color: blue;"><i>ωστόσο <u>αντέδρασαν και οι ίδιοι οι Σλαβόφωνοι που το έκαψαν
στο Αμύνταιο</u>.<o:p></o:p></i></span><br />
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Η Ελλάδα
ακολούθησε πολιτική ήπιας αφομοίωσης των Σλαβοφώνων (εκπαίδευση, διάσπαση της </span>Zadruga<span lang="EL">, ανάπτυξη χρηματιστηριακής οικονομίας και
εμπορικών συναλλαγών ντόπιωνπροσφύγων, μεικτοί γάμοι κ.λπ.). </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Υπήρχαν ομάδες με
φίλο-βουλγαρικές τάσεις, αλλά δεν αμφισβητούσαν την ελληνική κυριαρχία.</span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"><b><span style="color: blue;">Ο
βίαιος εξελληνισμός της μεταξατικής περιόδου</span></b> (λειτουργία νυκτερινών σχολείων,
απαγόρευση του σλαβομακεδονικού ιδιώματος στο δημόσιο βίο, υποχρέωση ανάρτησης
της ελληνικής σημαίας κ.λπ.) <b><u>οφειλόταν σε διαφόρους λόγους</u></b>: </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">1) Στην εξασθένιση
του βαλκανικού συμφώνου του 1934 και στην προσέγγιση Γιουγκοσλαβίας Βουλγαρίας
τον Ιανουάριο του 1937 σε ανθελληνική βάση. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">2)<b><i><span style="color: red;"> Στη δράστηριοποίηση του
Κομμουνιστικού Κόμματος που πρόβαλλε τη θέση της ύπαρξης μακεδονικού έθνους και
προσεταιρισμού των μειονοτήτων. </span></i></b></span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Η πολιτική αυτή ωστόσο ίσχυσε για όλες τις
γλωσσικές ομάδες στα πλαίσια της ιδεολογίας του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου.<o:p></o:p></span><br />
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Η αλλαγή
τοπωνυμίων στα πλαίσια μιας νεότερης κρατικής οριοθέτησης αποτελεί τυπικό
φαινόμενο της νεότερης ιστορίας ολόκληρης της Ευρώπης και όχι μόνο. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Στα Βαλκάνια
και στη Μ. Ασία τα κράτη που προέκυψαν μετά την κατάρρευση της Οθωμανικής
Αυτοκρατορίας και της Αυτοκρατορίας των Αψβούργων προέβησαν σε ανάλογη
διαμόρφωση της τοπωνυμικής εικόνας των χωρών τους ιδίως σε περιοχές όπου το
αλλόγλωσσο στοιχείο είχε μετακινηθεί ή σημαντικά συρρικνωθεί.</span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"> Ειδικότερα στη
Μακεδονία, σε πολλές περιοχές, πρόκειται για αποκατάσταση ελληνικών ονομάτων
που είχαν παραφθαρεί στη Σλαβική (π.χ. Καστοριά αντί </span>Kostur<span lang="EL">, Βέρροια αντί </span>Ber<span lang="EL">) ή για επίσημο επαναπροσδιορισμό περιοχών με τα
πρωτογενή τους ελληνικά ονόματα (π.χ. Νάουσα</span>Negus<span lang="EL">, Πέλλα</span>Postlo<span lang="EL">, Έδεσσα· </span>Voden<span lang="EL">), που είτε δεν είχαν εγκαταλειφθεί είτε
επαναφέρθηκαν. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Η ριζική εθνολογική διαμόρφωση της περιοχής κατά την περίοδο
1912-1925 καθιστούσε αναγκαία την αντικατάσταση τουρκικών και σλαβικών
τοπωνυμίων, αφού πλέον η Ελληνική Μακεδονία είχε αποκτήσει συντριπτικά
ομοιογενή ελληνόφωνο πληθυσμό.<o:p></o:p></span><br />
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Στη διάρκεια του
Β' Παγκοσμίου Πολέμου και του εμφυλίου πολέμου στην Ελλάδα (1946-1949) ένα τμήμα
των Σλαβόφωνων αντιμετώπισε πραγματικά κρίση συνείδησης, λόγω κυρίως της
επενέργειας εξωγενών παραγόντων. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Στη διάρκεια της βουλγαρικής κατοχής στην
ελληνική Μακεδονία αρκετοί Σλαβόφωνοι, είτε για λόγους συμφέροντος είτε λόγω
πιέσεως, έγιναν όργανα των Βουλγάρων κατακτητών και οργάνωσαν σώματα ασφαλείας,
γνωστά ως «<b><span style="color: red;">Οχράνα</span></b>».</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbTBjr02oc53rnmKywSgs7tK0ufznXboQqMVhoAMW3anYgbf9vpzBavpi9HO1NgrDxOfI8l0nWnUsN-ogggdix1amZfo5ED8Mw0JZdXpF0Yu3nK2DBZjpbbjOdxQIOyFMTSEWW-v1_Niep/s1600/rizospastis-makedonia__article.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="246" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbTBjr02oc53rnmKywSgs7tK0ufznXboQqMVhoAMW3anYgbf9vpzBavpi9HO1NgrDxOfI8l0nWnUsN-ogggdix1amZfo5ED8Mw0JZdXpF0Yu3nK2DBZjpbbjOdxQIOyFMTSEWW-v1_Niep/s320/rizospastis-makedonia__article.jpg" width="320" /></a></div>
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Με πρωτοβουλία του Κομμουνιστικού Κόμματος Γιουγκοσλαβία,
που είχε αποδεχθεί την απόφαση της Κομμουνιστικής Διεθνούς του 1934 για την
ύπαρξη «<b><span style="color: red;">μακεδονικού έθνους</span></b>», προωθούσε το «<b><span style="color: red;">μακεδονισμό</span></b>» ως αντίβαρο στο
βουλγαρισμό και από το 1943 επιδίωκε τη συνένωση των τριών τμημάτων της
Μακεδονίας στα πλαίσια της Γιουγκοσλαβικής Ομοσπονδίας, ιδρύθηκε το 1943 στην
Ελληνική Μακεδονία το <b><span style="color: red;">ΣΝΟΦ </span></b>(<b><span style="color: red;">Σλαβομακεδονικό ΕθνικόΑπελευθερωτικό Μέτωπο</span></b>). </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Το
Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας συγκατατέθηκε στην ίδρυση του ΣΝΟΦ γιατί εκτιμούσε
ότι με τον τρόπο αυτό θα προσελκύονταν στην αντίσταση οι Σλαβόφωνοι εκείνοι που
είχαν παρασυρθεί από τη φασιστική βουλγαρική προπαγάνδα. </span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span lang="EL"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJGGIwXA8BfQKFYuD88TcgCR388ljUedi9JYq9qXQOm5Xe0yhgZKejZHRTOnPtiOlkw4EAkruaYFeu-y64iX1DP_D9bhZ5rQddq8w_sPMYJ4bawrU3gkZ2Mec8ws4pt-cFG1p-79BoPNC2/s1600/%25CE%25A3%25CE%259D%25CE%259F%25CE%25A6+%25CE%25A3%25CF%2585%25CE%25BD%25CE%25AD%25CE%25B4%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25BF.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJGGIwXA8BfQKFYuD88TcgCR388ljUedi9JYq9qXQOm5Xe0yhgZKejZHRTOnPtiOlkw4EAkruaYFeu-y64iX1DP_D9bhZ5rQddq8w_sPMYJ4bawrU3gkZ2Mec8ws4pt-cFG1p-79BoPNC2/s320/%25CE%25A3%25CE%259D%25CE%259F%25CE%25A6+%25CE%25A3%25CF%2585%25CE%25BD%25CE%25AD%25CE%25B4%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25BF.jpg" width="314" /></a></span></div>
<br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL" style="color: red;"><i>Αν και μεταξύ των ΚΚΕ
και ΚΚΓ είχε αποφασιστεί η ένταξη του ΣΝΟΦ στο ελληνικό αντιστασιακό κίνημα του
ΕΛΑΣ,</i></span><br />
<span lang="EL" style="color: red;"><i> οι Γιουγκοσλάβοι παρτιζάνοι καθοδηγούσαν μυστικά την οργάνωση, </i></span><br />
<span lang="EL" style="color: red;"><i>προπαγανδίζοντας την ιδέα του «μακεδονικού έθνους» </i></span><br />
<span lang="EL"><i><span style="color: red;">και της «Ενιαίας Μακεδονίας»
εντός της Γιουγκοσλαβικής Ομοσπονδίας<span style="font-size: xx-small;"><b>26</b></span></span></i>.<o:p></o:p></span><br />
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: red;">То<span lang="EL"> 1944, όταν
άρχισε να καταρρέει η δύναμη του ναζισμού στην Ευρώπη και η Βουλγαρία θα ήταν
πάλι μια ηττημένη χώρα, </span></span></i><br />
<span lang="EL" style="color: red;"><i><b>πολλοί οπαδοί της βουλγαρικής «Οχράνας» </b></i></span><br />
<span lang="EL" style="color: red;"><i><b><u>απέβαλαν τα
διακριτικά του βουλγαρικού φασιστικού στρατού</u></b> και </i></span><br />
<i><span style="color: red;"><span lang="EL">ε</span>ντάχθηκαν στα σλαβόφωνα
τάγματα του ΕΛΑΣ, </span></i><br />
<i><span style="color: red;"><b><u>εμφανιζόμενοι πλέον ως «Μακεδόνες» αντιστασιακοί κομμουνιστές. </u></b></span></i><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Η άμεση εξάρτηση των σλαβόφωνων ταγμάτων του ΕΛΑΣ από τη Γιουγκοσλαβία και ο
προπαγανδισμός της θέσης για συνένωση της ελληνικής Μακεδονίας με τη
Γιουγκοσλαβία προκάλεσαν σοβαρή ανησυχία στο ελληνικό αντιστασιακό κίνημα, με
αποτέλεσμα μονάδες του ΕΛΑΣ να συγκρουσθούν τον Οκτώβριο του 1944 με το
σλαβόφωνο τάγμα του </span><b><span style="color: red;">Goce</span></b><span lang="EL"><b><span style="color: red;"> </span></b>και
να το απωθήσουν στη Γιουγκοσλαβία.<o:p></o:p></span><br />
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Τον Απρίλιο του
1945 οι Γιουγκοσλάβοι, εκμεταλλευόμενοι την ανώμαλη πολιτική κατάσταση στην
Ελλάδα μετά τα Δεκεμβριανά, ίδρυσαν την οργάνωση ΝΟΦ ως συνέχεια της ΣΝΟΦ, η
οποία με την έναρξη του εμφυλίου πολέμου στην Ελλάδα εντάχθηκε στο ελληνικό
κομμουνιστικό κίνημα. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Σύντομα όμως η ομάδα του </span><b><span style="color: red;">Goce</span></b><span lang="EL"><b><span style="color: red;"> </span></b>(<span style="color: red;">Ηλίας Δημάκης)</span> και τον </span><b><span style="color: red;">Keramidziev</span></b><span lang="EL"><b> </b>(<span style="color: red;">Μιχάλης Κεραμιτζής</span>) άρχισε να
προπαγανδίζει τη θέση </span><br />
<span lang="EL"><b>της<span style="color: blue;"> <u>συνένωσης </u>της ελληνικής Μακεδονίας</span> με τη
<span style="color: #38761d;">γιουγκοσλαβική Μακεδονία</span>, </b></span><br />
<span lang="EL">προκαλώντας σοβαρές δυσκολίες στην ηγεσία του
Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, το οποίο διεξήγαγε τις πολεμικές επιχειρήσεις
κυρίως με γιουγκοσλαβική βοήθεια<span style="font-size: xx-small;"><b>27</b></span>. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Το <b><span style="color: red;"><u>ΚΚΕ </u>αναγνώριζε βέβαια μετά την απόφαση
της Κομμουνιστικής Διεθνούς για την ύπαρξη «Μακεδονικού Έθνους»</span></b> (1934)</span><br />
<span lang="EL"> τους
<b><span style="color: red;">Σλαβόφωνους θεωρητικά ως «<u>σλαβομακεδονική </u>μειονότητα»</span></b>. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Αλλά από το 1935 είχε
εγκαταλείψει το σύνθημα «<b><span style="color: red;">Ενιαία και Ανεξάρτητη Μακεδονία εντός μιας Βαλκανικής
Ομοσπονδίας</span></b>» που επέβαλε η Κομμουνιστική Διεθνής το 1924, προκαλώντας εσωτερική
διάσπαση στο Κόμμα, και υποστήριζε την πλήρη ισοτιμία των μειονοτήτων εντός του
ελληνικού κράτους. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Μετά τή ρήξη του Τίτο με την </span>Cominform<span lang="EL"> (1948), η ηγεσία του ΚΚΕ ευθυγραμμίστηκε με τη
Σοβιετική Ένωση στις επιθέσεις εναντίον του Τίτο και υιοθέτησε στην 5η
Ολομέλεια (Ιανουάριος 1949) το σύνθημα «<b><span style="color: red;">εθνική αποκατάσταση και αυτοδιάθεση του
μακεδονικού λαού</span></b>», για να αποσπασθεί η γιουγκοσλαβική Μακεδονία από την
κυριαρχία του Τίτο.<o:p></o:p></span><br />
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="color: red;"><i>«Στη Βόρεια
Ελλάδα <b>ο μακεδονικός (σλαβομακεδόνικος) λαός</b> τάδωσε όλα για τον αγώνα και
πολεμά με μια ολοκλήρωση ηρωισμού και αυτοθυσίας που προκαλούν τον θαυμασμό. </i></span><br />
<span lang="EL" style="color: red;"><i><br /></i></span>
<span lang="EL" style="color: red;"><i>Δεν πρέπει να υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι σαν αποτέλεσμα της νίκης του ΔΣΕ και
της Λαϊκής επανάστασης,<u> ο μακεδονικός λαός θα βρει την πλήρη εθνική
αποκατάστασή του</u> έτσι όπως τη θέλει ο ίδιος, προσφέροντας σήμερα το αίμα του
για να την αποχτήσει. </i></span><br />
<span lang="EL" style="color: red;"><i><b><u>Οι μακεδόνες κομμουνιστές στέκονται πάντα επικεφαλής στην
πάλη του Λαού τους. </u></b></i></span><br />
<span lang="EL" style="color: red;"><i><br /></i></span>
<span lang="EL"><i><span style="color: red;">Ταυτόχρονα οι μακεδόνες κομμουνιστές πρέπει να προσέξουν
τις διασπαστικές και διαλυτικές ενέργειες που ξενοκίνητα σωβινιστικά και
αντιδραστικά στοιχεία αναπτύσσουν, για να διασπάσουν την ενότητα ανάμεσα στο
μακεδονικό (σλαβομακεδονικό) και τον ελληνικό Λαό, </span></i></span><br />
<span lang="EL"><i><span style="color: red;">διάσπαση που μόνον τον κοινό
τους εχθρό, το μοναρχοφασισμό και τον αμερικανοαγγλικό ιμπεριαλισμό θα
οφελήσει...»</span></i><b><span style="font-size: xx-small;"><i><span style="color: red;">2</span></i>8</span></b>.<o:p></o:p></span><br />
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Στην 7η Ολομέλεια
της ΚΕ του ΚΚΕ (1418 Μαΐου 1950) ο Ζαχαριάδης εξήγησε ότι η απόφαση αυτή
στρεφόταν</span><br />
<span lang="EL"> <i><span style="color: red;">«ενάντια και στον Τίτο, που κι αυτός όπως και ο μοναρχοφασισμός
τυραννεί το μακεδονικό λαό.</span></i></span><br />
<span lang="EL"><i><span style="color: red;"> Η προοπτική που δίναμε είτανε απελευθέρωση όχι μόνο
απτό μοναρχοφασισμό μα και τον Τίτο που την Μακεδονία την ξαναρρίχνει, την
ξανάρριξε στον ιμπεριαλιστικό ζυγό και την ιμπεριαλιστική εκμετάλλευση»<span style="font-size: xx-small;">29</span></span></i>. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Ταυτόχρονα, η 5η Ολομέλεια άσκησε δριμύτατη κριτική στα στελέχη του ΝΟΦ που
ήταν όργανα της Γιουγκοσλαβίας<b><span style="font-size: xx-small;">30 </span></b>και τα οποία καθαιρέθηκαν από τις ηγετικές
τους θέσεις.<o:p></o:p></span><br />
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Το δεύτερο
συνέδριο του ΝΟΦ (25-26 Μαρτίου 1949) επανέλαβε το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης και
αποκατάστασης του μακεδονικού λαού<b><span style="font-size: xx-small;">31</span></b>.</span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Ή απόφαση αυτή στρεφόταν κατά της
Γιουγκοσλαβίας που επιδίωκε την ίδρυση μιας ενιαίας Μακεδονίας εντός της
γιουγκοσλαβικής Ομοσπονδίας. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Η στροφή αυτή είχε σοβαρές επιπτώσεις και στον
τομέα των στρατιωτικών επιχειρήσεων. Οι Γιουγκοσλάβοι, προστατεύοντας τα νώτα
τους, έκλεισαν τη μεθόριο που ως τότε αποτελούσε την κύρια οδό ανεφοδιασμού των
Ελλήνων Κομμουνιστών. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Ένα μέρος των Σλαβόφωνων οπαδών του ΝΟΦ διέφυγε και
εγκαταστάθηκε στη γιουγκοσλαβική Μακεδονία. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Μετά την ήττα των Ελλήνων
Κομμουνιστών τον Αύγουστο του 1949, οι υπόλοιποι οπαδοί του ΝΟΦ ακολούθησαν την
ηγεσία του ΚΚΕ και εγκαταστάθηκαν στις χώρες της Α. Ευρώπης. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Κατά συνέπεια, η
τύχη των Σλαβόφωνων που προσχώρησαν στο ελληνικό κομμουνιστικό κίνημα στον
εμφύλιο πόλεμο ήταν όμοια με την τύχη των Ελλήνων Κομμουνιστών.</span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"> <i><span style="color: red;">Απέναντι σε
όσους εγκαταστάθηκαν στην Ομόσπονδη Σοσιαλιστική Δημοκρατία της «Μακεδονίας»,
πολιτογραφήθηκαν «<b>Μακεδόνες</b>» και άρχισαν να επιδίδονται σε<b><u> ανθελληνική
εκστρατεία</u></b>,</span></i></span><br />
<span lang="EL"><b><span style="color: blue;"><u>ήταν φυσικό και αναμενόμενο το ελληνικό κράτος να είναι άκρως
επιφυλακτικό</u></span></b>. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Εκείνο όμως που <b><u>αποσιωπούν</u></b></span><br />
<span lang="EL"><b><i> οι<span style="color: red;"> Ιστορικοί των Σκοπίων</span> </i></b></span><br />
<span lang="EL"><b><i>είναι</i></b></span><br />
<span lang="EL"><b><i><span style="color: blue;"><u> οι
πολλοί Σλαβόφωνοι στη διάρκεια της κατοχής και του Εμφυλίου παρέμειναν σταθερά
προσκολλημένοι στον Ελληνισμό </u></span></i></b></span><br />
<u>και μάλιστα έλαβαν τα όπλα και πολέμησαν κατά των
ΝΟΦιτών.</u><br />
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Στο δωδέκατο
κεφάλαιο (</span><b><span style="color: red;">The idea of Macedonian lib<span lang="EL">é</span>ration between the two world wars</span></b><span lang="EL">, σ. 87-90) γίνεται αναφορά στις
«<b><span style="color: red;">μακεδονικές εθνικές δυνάμεις</span></b>» που αγωνίζονταν για ένα ανεξάρτητο μακεδονικό
κράτος στην περίοδο του Μεσοπολέμου: </span><br />
<span style="color: red;"><i>VMRO<span lang="EL"> και </span></i></span><br />
<span lang="EL" style="color: red;"><i>Εκτελεστική Επιτροπή των Μακεδονικών Αδελφοτήτων, </i></span><br />
<span lang="EL" style="color: red;"><i>Φεντεραλιστές, </i></span><br />
<span style="color: red;"><i>VMRO<span lang="EL"> (Ενωμένη). </span></i></span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Εξαίρετοι η προσπάθεια
ενοποίησης των «<b><span style="color: red;">μακεδονικών</span></b>» δυνάμεων το Μάιο του 1924, ενώ η απόφαση της </span>Comintern<span lang="EL"> του 1934 για την ύπαρξη «<b><span style="color: red;">Μακεδονικού
Έθνους</span></b>» θεωρείται ως η πρώτη διεθνής αναγνώριση της «<b><span style="color: red;">μακεδονικής εθνικής
ταυτότητας</span></b>» (σ. 89).<o:p></o:p></span><br />
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Τα ιστορικά
ωστόσο πραγματικά δεδομένα είναι διαφορετικά. </span><br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPwgOB6H40zuDVpphorsRNdzoPi6wfAp04K6GXEsBDL0ooNSOBnx2wJrd-U-sQXbDTOoJCmYklMnAfTuoD5B1FhVUAPUIFe2G3zTLvQy0JDtd3mZlwyD4CgIUzuxU8woCSu0R1MHX3kL6K/s1600/Alexander_Protogerov_and_Todor_Alexandrov_1912-1918.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="203" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPwgOB6H40zuDVpphorsRNdzoPi6wfAp04K6GXEsBDL0ooNSOBnx2wJrd-U-sQXbDTOoJCmYklMnAfTuoD5B1FhVUAPUIFe2G3zTLvQy0JDtd3mZlwyD4CgIUzuxU8woCSu0R1MHX3kL6K/s320/Alexander_Protogerov_and_Todor_Alexandrov_1912-1918.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: red; font-size: x-small;"><i>Οι ηγέτες <span style="color: red;">VMRO<br />Alexander Protogerov και ο Todor Alexandrov<br />Александър Протогеров-Тодор Александров </span></i></span></td></tr>
</tbody></table>
<span lang="EL"><br /></span>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span lang="EL" style="color: red;"><i>Μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο
κυρίως </i></span></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: red;"><span lang="EL">η βουλγαρική οργάνωση </span>VMRO</span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: red;"><span lang="EL"> υπό την ηγεσία των </span><b>Todor Alexandrov</b><span lang="EL"> και </span><b>Alexander Protogerov</b><span lang="EL"> </span></span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<span lang="EL" style="color: red;"><i>επιδιώκει την <u>αυτονόμηση της σερβικής και ελληνικής Μακεδονίας</u> </i></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span lang="EL" style="color: red;"><i>με απώτερο
σκοπό <u>την προσάρτηση στη Βουλγαρία</u>. </i></span></div>
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Ενώ σε σχέση με την ελληνική Μακεδονία
προσπαθεί (ανεπιτυχώς) να ματαιώσει την εφαρμογή της ελληνοβουλγαρικής σύμβασης
για την ανταλλαγή των πληθυσμών, στο σερβικό τμήμα της Μακεδονίας, όπου
σημαντικό μέρος του πληθυσμού είχε φιλοβουλγαρικά αισθήματα, εφαρμόζει την
τακτική του ανταρτοπολέμου (1920-1924) και των δολοφονιών κρατικών στελεχών του
γιουγκοσλαβικού κράτους (1926-1933) ως αντίδραση στην πολιτική του εκσερβισμού
της περιοχής που προωθούσε το Βελιγράδι<b><span style="font-size: xx-small;">32</span></b>. </span><br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3oFCdPHfCGv0c5gTrvsc35mOML27jTJDumTdBzIR30c3C1jD1l2h6tPBBEeTBcyNJCycr4EfHc7C3o7maibYSwPklRMrOeUIMd-Aw_hwAlEx_zsz6V-7t0RttU27kpWGnU7sVAZItUYV3/s1600/%25CE%2592%25CE%259C%25CE%25A1%25CE%259F+Vanche-i-Protogerov.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="224" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3oFCdPHfCGv0c5gTrvsc35mOML27jTJDumTdBzIR30c3C1jD1l2h6tPBBEeTBcyNJCycr4EfHc7C3o7maibYSwPklRMrOeUIMd-Aw_hwAlEx_zsz6V-7t0RttU27kpWGnU7sVAZItUYV3/s320/%25CE%2592%25CE%259C%25CE%25A1%25CE%259F+Vanche-i-Protogerov.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"> <span style="color: red; font-size: x-small;"><i><b> Ο Ivan Mihajlov με τον Alexander Protogerov μετά την<br />δολοφονία του Todor Alexandrov</b></i></span></td></tr>
</tbody></table>
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Από το 1933 η </span>VMRO<span lang="EL">, υπό την ηγεσία του </span><b>Ivan Mihajlov</b><span lang="EL">, προπαγανδίζει τη θέση «Ενιαία και Ανεξάρτητη Μακεδονία»
συμπεριλαμβανομένου και του βουλγαρικού τμήματος της Μακεδονίας. Για τη </span>VMRO<span lang="EL"> η πολιτική ετικέτα «Μακεδών» ήταν απόλυτα
συμβιβάσιμη με την εθνική ταυτότητα Βούλγαρος. </span><br />
<span lang="EL">Μια «<b><span style="color: red;">Ενιαία και Ανεξάρτητη
Μακεδονία</span></b>» θα αποτελούσε ένα δεύτερο βουλγαρικό κράτος.</span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"> Οι <b><span style="color: red;">Φεντεραλιστές </span></b>(</span>T<span lang="EL">. </span>Panica<span lang="EL">, </span>F<span lang="EL">. </span>Atanasov<span lang="EL">, </span>N<span lang="EL">. </span>Jurukov<span lang="EL">), που αποσχίσθηκαν το 1920/1921 από τη </span>VMRO<span lang="EL">, προπαγάνδιζαν την ίδρυση μιας
Ομοσπονδίας των Νοτίων Σλάβων ως τρόπο λύσης του Μακεδονικού Ζητήματος.</span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"> Χρησιμοποιούσαν τον όρο «<b>Μακεδών</b>» με τη γεωγραφική του σημασία. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Η αντίθεση με
τη </span>VMRO<span lang="EL"> οφειλόταν εν μέρει σε
αίτια ιδεολογικά και προσωπικά, εν μέρει σε λόγους τακτικής. Την ενοποίηση των
δύο αυτών οργανώσεων επιδίωκε κυρίως η σοβιετική διπλωματία το 1924, ώστε,
ενοποιημένες οι βουλγαρομακεδονικές οργανώσεις, σε συνεργασία με το
Κομμουνιστικό Κόμμα Βουλγαρίας και τους Βούλγαρους Αγροτικούς να ανατρέψουν την
κυβέρνηση </span>Cankov<span lang="EL"> και να
εγκαθιδρύσουν εργατοαγροτική κυβέρνηση στη Βουλγαρία. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Η σοβιετική διπλωματία
και η Κομμουνιστική Διεθνής προσπαθούσαν να αποξενώσουν τις βουλγαρομακεδονικές
οργανώσεις από το βουλγαρικό εθνικισμό, αναφέρονταν στην ύπαρξη «Μακεδονικού
λαού», διαμελισμένου μεταξύ Ελλάδας, Σερβίας και Βουλγαρίας, και προπαγάνδιζαν
την ίδρυση μιας «Ενιαίας και Ανεξάρτητης Μακεδονίας στα πλαίσια μιας Βαλκανικής
Ομοσπονδίας», για να διαβρώσουν τα βαλκανικά κράτη. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<i><span style="color: red;"><span lang="EL">Το <b>Μανιφέστο της 6ης Μαΐου
1924</b> <b><span style="font-size: xx-small;">33</span></b> που υπογράφτηκε από τη </span>VMRO</span></i><span lang="EL"><i><span style="color: red;"> και τους Φεντεραλιστές και διακήρυττε συγκεκαλυμμένα τη συνεργασία των
βουλγαρομακεδονικών οργανώσεων με τη Σοβιετική Ρωσία και την ανάληψη ενός αγώνα
εναντίον των «ιμπεριαλιστικών» βαλκανικών κρατών στο όνομα του «μακεδονισμού»
και της ανεξάρτητης Μακεδονίας ήταν δημιούργημα της σοβιετικής διπλωματίας</span></i><b><span style="font-size: xx-small;">34</span></b>.<o:p></o:p></span><br />
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Στο ίδιο πνεύμα
συντάχθηκε και η απόφαση του 5ου Συνεδρίου της Κομμουνιστικής Διεθνούς (17
Ιουνίου 8 Ιουλίου 1924) για το Μακεδονικό.<o:p></o:p></span><br />
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><i><span style="color: red;">«... <b>Ο
διαμελισμός της Μακεδονίας μεταξύ Γιουγκοσλαβίας, Ελλάδας και Βουλγαρίας</b> έχει
<b>ενισχύσει ακόμα περισσότερο</b> την επιδίωξη του μακεδονικού λαού σε όλα τα μέρη
της διαμελισμένης του πατρίδας <b>για συνένωση και ίδρυση μιας ενιαίας και
ανεξάρτητης Μακεδονίας</b>... </span></i></span><br />
<span lang="EL"><i><span style="color: red;"><br /></span></i></span>
<span lang="EL"><i><span style="color: red;">Το Συνέδριο θεωρεί τα συνθήματα της 6ης Συνδιάσκεψης
της Βαλκανικής Κομμουνιστικής Ομοσπονδίας [ΣτΣ: Δεκέμβριος του 1923 στη
Μόσχα]Ενιαία και Ανεξάρτητη Μακεδονία, Ενιαία και Ανεξάρτητη Θράκη, ως εντελώς
σωστά και πραγματικά επαναστατικά. </span></i></span><br />
<span lang="EL"><i><span style="color: red;"><br /></span></i></span>
<span lang="EL"><i><span style="color: red;">Τα συνθήματα για αυτονομία των τμημάτων της
Μακεδονίας και της Θράκης εντός των ορίων των τεχνητά ιδρυθέντιον αστικών
κρατών με τις Συνθήκες των Σεβρών κ.λπ. πρέπει να απορριφθούν ως
οπορτουνιστικά.</span></i></span><br />
<span lang="EL"><i><span style="color: red;"><br /></span></i></span>
<span lang="EL"><i><span style="color: red;"> Ισοδυναμούν με μια συμφωνία μεταξύ των ευπόρων στρωμάτων του
μακεδονικού και θρακικού πληθυσμού και των κυρίαρχων τάξεων των αντίστοιχων
κρατών. </span></i></span><br />
<span lang="EL"><i><span style="color: red;"><br /></span></i></span>
<span lang="EL"><i><span style="color: red;"><b>Ισοδυναμούν με μια περαιτέρω κοινωνική και εθνική καταπίεση του φτωχού
μακεδονικού και θρακικού πληθυσμού. </b></span></i></span><br />
<span lang="EL"><i><span style="color: red;"><br /></span></i></span>
<span lang="EL"><i><span style="color: red;">Το Συνέδριο τονίζει ταυτόχρονα ότι ο
επαναστατικός αγώνας του μακεδονικού και θρακικού λαού για την εθνική του και
κοινωνική απελευθέρωση θα είναι επιτυχής μόνο αν διεξάγεται από κοινού με τους
επαναστάτες εργάτες και αγρότες κάθε βαλκανικού κράτους...»</span></i><b><span style="font-size: xx-small;">35</span></b>.<o:p></o:p></span><br />
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Τα σχέδια της
Κομμουνιστικής Διεθνούς για κομμουνιστοποίηση της Βουλγαρίας και
αποσταθεροποίηση της Βαλκανικής κατά το έτος 1924 απέτυχαν<b><span style="font-size: xx-small;">36</span></b>. </span><br />
<span lang="EL">Ωστόσο, μια πολιτικοιδεολογική
πόλωση της βουλγαρομακεδονικής κίνησης ήταν το αποτέλεσμα της σοβιετικής
ανάμιξης στο Μακεδονικό Ζήτημα.</span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"> Η κυβέρνηση </span><b><span style="color: red;">Cankov</span></b><span lang="EL"><b><span style="color: red;"> </span></b><i><span style="color: red;">προέβη σε εκκαθάριση της </span></i></span><i><span style="color: red;">VMRO<span lang="EL"> από όλα εκείνα τα στελέχη που είχαν
ταχθεί υπέρ της συνεργασίας με τους κομμουνιστές. </span></span></i><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Όσοι επιβίωσαν, ίδρυσαν με
ενέργειες κυρίως της Κομμουνιστικής Διεθνούς τον Οκτώβριο του 1925 τη </span><b><span style="color: red;"><u>VMRO</u></span></b><span lang="EL"><b><span style="color: red;"><u> (Ενωμένη) </u></span></b>ως ιδεολογικό και πολιτικό
αντίποδα στη </span>VMRO<span lang="EL"> του Μί</span>hajlov<span lang="EL"> με κύριο σύνθημα «<b><i><span style="color: red;">Ενιαία και Ανεξάρτητη
Μακεδονία στα πλαίσια μιας Βαλκανικής Ομοσπονδίας</span></i></b>». </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<b><i><span lang="EL">Η πολιτική επιρροή της<span style="color: red;"> </span></span><span style="color: red;">VMRO</span><span lang="EL"><span style="color: red;"> (Ενωμένης)</span> στο βαλκανικό χώρο <u>υπήρξε
ασήμαντη</u>, δεδομένου ότι η έδρα της ήταν στη Βιέννη και από τα βαλκανικά κράτη
θεωρείτο ως κομμουνιστική οργάνωση. </span></i></b><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Στην οργάνωση αυτή, η οποία είχε αναπτύξει
προπαγανδιστική κυρίως δραστηριότητα με τα δημοσιογραφικά της όργανα </span>La F<span lang="EL">é</span>d<span lang="EL">é</span>ration Balkanique<span lang="EL"> και </span>Makedonsko Delo<span lang="EL"> και τελούσε υπό την επιρροή των Βουλγάρων
κομμουνιστών, προσδόθηκε ένας ευρύτερος διαβαλκανικός χαρακτήρας.</span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"> Η </span>VMRO<span lang="EL"> (Ενωμένη) ήταν υπέρ της εθνικής
απελευθέρωσης όλων των καταπιεζόμενων εθνοτήτων της Μακεδονίας. </span><br />
<span lang="EL"><b><i>Υπό την έννοια
«<u>Μακεδονικός λαός</u>» υπονοούνταν <u>όλες οι εθνότητες της Μακεδονίας</u>, κυρίως όμως οι
Βούλγαροι.</i></b> </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Σε σχέση με την ελληνική και σέρβική Μακεδονία η </span>VMRO<span lang="EL"> (Ενωμένη) καυτηρίαζε την εθνική κυρίως
καταπίεση των Βουλγάρων, σε σχέση με τη βουλγαρική, την πολιτική καταπίεση και
οικονομική εκμετάλλευση του βουλγαρικού πληθυσμού.<o:p></o:p></span><br />
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><i><span style="color: red;">«Αν εξετάσουμε το
βουλγαρικό τμήμα της Μακεδονίας, θα παρατηρήσουμε ότι και εδώ η κατάσταση είναι
όμοια με το σέρβικά και βουλγαρικό τμήμα. </span></i></span><br />
<span lang="EL"><i><span style="color: red;"><br /></span></i></span>
<span lang="EL"><i><b><span style="color: blue;">Οι Μακεδόνες Έλληνες</span></b><span style="color: red;"> και </span><span style="color: purple;"><b>οι Τούρκοι</b></span><span style="color: red;">
που πριν κατοικούσαν εδώ εκδιώχθηκαν. </span></i></span><br />
<span lang="EL"><i><span style="color: red;">Ο πληθυσμός που κατοικεί σ’ αυτό το τμήμα
της Μακεδονίας, όντας βουλγαρικής εθνικότητας, απολαμβάνει πολιτιστικών
δικαιωμάτων. Έχει σχολεία, εκκλησίες κ.λπ. Και αυτή είναι η μοναδική διαφορά
μεταξύ της κατάστασης των Μακεδόνων στη Βουλγαρία και εκείνης στην Ελλάδα και
τη Σερβία»</span></i> <b><span style="font-size: xx-small;">37</span></b>.<o:p></o:p></span><br />
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Παρόμοια
εκφράστηκε και ο </span><b><span style="color: red;">Dimitrov</span></b><span lang="EL"><b><span style="color: red;"> </span></b>που
ασκούσε σημαντική επιρροή στη </span>VMRO<span lang="EL"> (Ενωμένη):</span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"><i><span style="color: red;"> «... η βουλγαρική μπουρζουαζία κρατά την περιφέρεια του
Πετριτσίου (βουλγαρική Μακεδονία) κάτω από ένα αυστηρό και αδυσώπητο καθεστώς
σε σχέση με το υπόλοιπο τμήμα της Βουλγαρίας, παρότι αυτή θεωρεί τους Μακεδόνες
αυτής της περιοχής ως καθαρό βουλγαρικό πληθυσμό, και τη μεταχειρίζεται οικονομικά
και πολιτικά ως μια κατακτημένη περιοχή. </span></i></span><br />
<span lang="EL"><i><span style="color: red;"><br /></span></i></span>
<span lang="EL"><i><span style="color: red;">Επειδή η γλώσσα και ο πολιτισμός είναι
εδώ όμοια, εκφράζεται η εθνική καταπίεση κυρίως σε οικονομική αφαίμαξη και σε
πολιτική καταπίεση του μακεδονικού πληθυσμού...»</span></i> <b><span style="font-size: xx-small;">38</span></b>.<o:p></o:p></span><br />
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><span lang="EL">Η </span><span lang="EL">VMRO<span lang="EL"> </span>(Ενωμένη) μέχρι το 1934 αρνείται την
ύπαρξη «μακεδονικής εθνότητας».</span></i></b><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL" style="color: red;"><i> «<b>Στη Μακεδονία ιδιαίτερη <u>μακεδονική εθνότητα
δεν υπήρξε και δεν υπάρχει</u>, όπως δεν υπήρξε και δεν υπάρχει για παράδειγμα
<u>ελβετική εθνότητα</u></b>. </i></span><br />
<span lang="EL"><i><span style="color: red;">Υπήρξαν και υπάρχουν ξεχωριστές εθνότητες που σε μικρότερη ή
μεγαλύτερη αναλογία κατοικούν στη Μακεδονία, όπως υπάρχει γαλλική, γερμανική,
ιταλική και ρωμανική εθνότητα που κατοικούν στην Ελβετία. </span></i></span><br />
<span lang="EL"><i><span style="color: red;">Και όπως οι τέσσερις
αυτές κύριες εθνότητες αποτελούν μια γεωγραφική, πολιτική και οικονομική
ενότητα και φέρουν <b><u>το κοινό όνομα ελβετικός λαός</u></b>, έτσι και</span></i></span><i><span style="color: red;"> οι </span></i><br />
<i><span style="color: red;">Βούλγαροι, </span></i><br />
<i><span style="color: red;">Έλληνες, </span></i><br />
<i><span style="color: red;">Τούρκοι, </span></i><br />
<i><span style="color: red;">Βλάχοι, </span></i><br />
<i><span style="color: red;">Αλβανοί, και </span></i><br />
<i><span style="color: red;">Σέρβοι, </span></i><br />
<i><span style="color: red;">όσοι υπάρχουν, που γεννήθηκαν
και κατοικούν στη Μακεδονία, αποτελούν ένα πολυεθνικό μωσαϊκό <b><u>που φέρει το
κοινό όνομα μακεδονικός λαός</u></b>»</span></i> <b><span style="font-size: xx-small;">39</span></b>.<br />
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="color: red; font-family: "georgia" , "times new roman" , serif;"><i>Το <b>Φεβρουάριο του
1934</b> η Κομμουνιστική Διεθνής έλαβε για πολιτικούς λόγους τη γνωστή απόφαση για
την ύπαρξη «<b>(Σλαβο)μακεδονικού έθνους</b>».</i></span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"> Μετά τήν άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία
και ενόψει των στενών επαφών της βουλγαρικήςεθνικιστικής </span>VMRO<span lang="EL"> του </span>Michajlov<span lang="EL"> με τους χιτλερικούς κύκλους, η ΕΣΣΔ ήθελε να αποτρέψει
την εκμετάλλευση του Μακεδονικού Ζητήματος από τη ναζιστική Γερμανία προς
όφελος των βουλγαρικών φασιστικών κύκλων.</span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"> Η </span>VMRO<span lang="EL"> (Ενωμένη) και τα βαλκανικά κομμουνιστικά κόμματα
κλήθησαν να αναλάβουν όχι μόνο έναν ιδεολογικό και πολιτικό, αλλά κι ένα σαφή εθνικό
πλέον αγώνα προς όφελος του μακεδονισμού. </span><br />
<span lang="EL">Είναι άξιο προσοχής ότι στη σχετική
απόφαση της Κομμουνιστικής Διεθνούς για την ύπαρξη μακεδονικού έθνους η
Μακεδονία χαρακτηρίζεται ως μια εστία πολέμου στον επικείμενο ιμπεριαλιστικό
πόλεμο, ενώ αμφισβητείται στη Βουλγαρία τόσο το δικαίωμα της κατοχής της
περιοχής του Πετριτσίου όσο και της διεκδίκησης του ευρύτερου μακεδονικού
χώρου. </span><br />
<span lang="EL" style="color: red;"><i><br /></i></span>
<i><span style="color: red;"><span lang="EL">Ο </span><b>Vlahov</b><span lang="EL"><b> </b>στα
Απομνημονεύματά του αφήνει σαφώς να εννοηθεί ότι η απόφαση της Εκτελεστικής
Επιτροπής της Κομμουνιστικής Διεθνούς να προωθήσει την<u> <b>ιδέα του μακεδονικού
έθνους συνδέεται άμεσα με την άνοδο του ναζισμού στη Γερμανία.</b></u></span></span></i><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"> Η Εκτελεστική
Επιτροπή της Κομμουνιστικής Διεθνούς έδωσε εντολή στους επικεφαλής της
Βαλκανικής Γραμματείας της Κομμουνιστικής Διεθνούς, τον Πολωνό </span>Valecki<span lang="EL"> και τον Τσέχο </span>Smeral<span lang="EL">, να συντάξουν τη σχετική απόφαση. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Επειδή όμως δεν
γνώριζαν το Μακεδονικό, το κείμενο της απόφασης συνέταξε κυρίως ο ίδιος ο </span>Vlahov<span lang="EL">, ηγετική φυσιογνωμία της </span>VMRO<span lang="EL"> (Ενωμένης).</span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"> Ο </span>Vlahov<span lang="EL"> αναφέρεται επίσης στις αρνητικές αντιδράσεις που
προκάλεσε η απόφαση της Ε.Ε. της Κομμουνιστικής Διεθνούς για την προώθηση της
<b>ιδέας του μακεδονικού έθνους</b> τόσο στο Βουλγαρικό Κ.Κ. (</span>Kolarov<span lang="EL">, </span>Stanke Dimitrov<span lang="EL">, </span>V<span lang="EL">. </span>Cervenkov<span lang="EL">) όσο και σε στελέχη της </span>VMRO<span lang="EL"> (Ενωμένης), τα οποία εξέφρασαν ενδοιασμούς <b>μήπως
η θεωρία περί μακεδονικού έθνους αποβεί </b></span><b>boomerang<span lang="EL"> για την Οργάνωση. </span></b><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Στις σχετικές προκαταρκτικές
συζητήσεις έλαβαν μέρος και εκπρόσωποι των βαλκανικών κομμουνιστικών κομμάτων
που σπούδαζαν στο κομμουνιστικό Πανεπιστήμιο των εθνικών μειονοτήτων στη
Μόσχα<b><span style="font-size: xx-small;">40</span></b>. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Η </span>VMRO<span lang="EL"> (Ενωμένη)
εξαναγκάζεται να ακολουθήσει τη νέα αυτή πολιτική γραμμή μέχρι το 1936, οπότε
και διαλύεται. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Η απόφαση της Κομμουνιστικής Διεθνούς για την ύπαρξη
«Μακεδονικού Έθνους» ήταν κυρίως ευνοϊκή για το Κομμουνιστικό Κόμμα
Γιουγκοσλαβίας, που διείδε στο «Μακεδονισμό» τη δυνατότητα καταπολέμησης
βουλγαρικών διεκδικήσεων επί της σερβικής Μακεδονίας. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Η Κομμουνιστική Διεθνής
προσανατολιζόταν προς τη διατήρηση της ενότητας της Γιουγκοσλαβίας και την
ίδρυση ΚροατικούΣλοβενικού και Μακεδονικού Κομμουνιστικού Κόμματος. Για να
ιδρυθεί Μακεδονικό Κομμουνιστικό Κόμμα έπρεπε να ξεκαθαριστεί το ζήτημα της
ταυτότητας των Σλαβομακεδόνων.<o:p></o:p></span><br />
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Είναι ευνόητο
γιατί η ιστοριογραφία των Σκοπίων μέχρι το 1990 είχε αρνητικές θέσεις τόσο για
τη </span>VMRO<span lang="EL"> των </span>Alexandrov<span lang="EL"> και </span>Protogerov<span lang="EL"> όσο και για τη </span>VMRO<span lang="EL"> (Ενωμένη). </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Η πρώτη χαρακτηριζόταν ως
βουλγαρική-σωβινιστική οργάνωση, αποσκοπούσα στην προσάρτηση της Μακεδονίας στη
Βουλγαρία, ενώ η δεύτερη ως φιλοβουλγαρική με οργανωτικές, ιδεολογικές και
εθνοπολιτικές αδυναμίες. Δεν είναι τυχαίο ότι κορυφαία στελέχη της </span>VMRO<span lang="EL"> (Ενωμένης), όπως ο </span>Vlahov<span lang="EL">, που μετά το 1944 απεδέχθηκαν το
«μακεδονισμό» και κατέλαβαν ηγετικές θέσεις στην Ομόσπονδη Σοσιαλιστική
Δημοκρατία της «Μακεδονίας», γρήγορα κατηγορήθηκαν για φιλοβουλγαρισμό και
παραγκωνίστηκαν.</span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"> Στο λόγο του στο Α'Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος
«Μακεδονίας» (19.12.1948) ο </span>Lazar Kolisevski<span lang="EL"> τόνισε ότι </span><br />
<i><span style="color: red;"><span lang="EL">«η στάση της </span>VMRO</span></i><span lang="EL"><i><span style="color: red;"> (Ενωμένης) δεν ήταν ταυτόσημη στο εθνικό
ζήτημα με τη σωστή στάση του Κομμουνιστικού Κόμματος Γιουγκοσλαβίας»</span></i><b><span style="font-size: xx-small;">41</span></b>.<o:p></o:p></span><br />
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Η απόφαση της
Κομμουνιστικής Διεθνούς περί «Μακεδονικού Έθνους» παρέμεινε μια θεωρητική
διακήρυξη των κομμουνιστικών κομμάτων της Βαλκανικής, χωρίς απήχηση στον
αγροτικό πληθυσμό.</span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"> Ωστόσο κύκλοι διανοουμένων με κομμουνιστικές πεποιθήσεις (</span>Anton<span lang="EL"> Ρορον, Νί</span>kola Vapcarov<span lang="EL">, </span>Косо Racin<span lang="EL">) άρχισαν μετά το 1935 να δραστηριοποιούνται προς
την κατεύθυνση αυτή.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Στο δέκατο τρίτο
κεφάλαιο (</span><b><span style="color: red;">The establishment of the Macedonian state in the Second World Wa</span></b>r<span lang="EL">, σ. 91-94) αναφέρεται ότι από τις πρώτες
μέρες της κατοχής το Κομμουνιστικό Κόμμα Μακεδονίας οργάνωσε την αντίσταση, η
οποία κατά τα έτη 1943-1944 έλαβε μεγάλες διαστάσεις. Σύμφωνα με τις αποφάσεις
του Αντιφασιστικού Συμβουλίου της Εθνικής Απελευθέρωσης της Γιουγκοσλαβίας
(29.11.1943 στην πόλη της Βοσνίας </span>Jajce<span lang="EL">) για ομοσπονδοποίηση της Γιουγκοσλαβίας, διακηρύχθηκε στις 2 Αυγούστου
1944 κατά την πρώτη Σύνοδο του Αντιφασιστικού Συμβουλίου της Εθνικής
Απελευθέρωσης της Μακεδονίας (</span>ASNOM<span lang="EL">) η ίδρυση της «<b><i><span style="color: red;">Λαϊκής Δημοκρατίας της Μακεδονίας</span></i></b>».<o:p></o:p></span><br />
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Τα ιστορικά
γεγονότα εξελίχθηκαν όμως διαφορετικά. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Είναι γνωστό ότι ο βουλγαρικός στρατός
κατοχής στο σέρβικο τμήμα της Μακεδονίας έγινε δεκτός ως απελευθερωτικός και
κατά το πρώτο στάδιο της κατοχής εκδηλώθηκε ένα έντονο φιλοβουλγαρικό αίσθημα. </span><br />
<span lang="EL">Ούτε οι κομμουνιστικές θέσεις για ξεχωριστό «Μακεδονικό Έθνος» ούτε η ιδέα για
μια γιουγκοσλαβική Ομοσπονδία είχαν σοβαρή απήχηση μεταξύ του σλαβικού
πληθυσμού. Κομμουνιστικό Κόμμα «Μακεδονίας» δεν υπήρχε, διότι η απόφαση του
Κομμουνιστικού Κόμματος Γιουγκοσλαβίας το 1934 για την ίδρυση «Μακεδονικού»
Κομμουνιστικού Κόμματος δεν κατέστη δυνατόν να πραγματοποιηθεί.</span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Οι ντόπιοι
κομμουνιστές υπό την ηγεσία του </span>M<span lang="EL">. </span>Satorov<span lang="EL"> αποσχίσθηκαν
από το Κομμουνιστικό Κόμμα Γιουγκοσλαβίας και εντάχθηκαν στο Βουλγαρικό
Εργατικό Κόμμα (Κομμουνιστικό) με το σύνθημα «ένα κράτος, ένα κόμμα». </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Η
μετέπειτα δυσαρέσκεια έναντι των αρχών κατοχής οφειλόταν σε κοινωνικούς
(αυθαιρεσίες, βαρειά φορολογία, περιφρόνηση για τις τοπικε;ς ευαισθησίες) και
όχι σε εθνικούς λόγους.</span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"> Γι’ αυτό δεν ευνοήθηκε η ανάπτυξη του αντιστασιακού
κινήματος του Τίτο στη γιουγκοσλαβική Μακεδονία. Χαρακτηριστική είναι η
επιστολή του </span>Tito<span lang="EL"> της 16ης
Ιανουαρίου 1943 προς την Τοπική Περιφερειακή Επιτροπή «Μακεδονίας» του
Κομμουνιστικού Κόμματος Γιουγκοσλαβίας.<o:p></o:p></span><br />
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="color: red;"><span lang="EL">«Αγαπητοί
Σύντροφοι, από το υλικό που μας έχετε στείλει φαίνεται ότι ανεπαρκώς και εσφαλμένα
έχετε συλλάβει το χαρακτήρα και το σκοπό του σημερινού εθνικοαπελευθερωτικού
αγώνα και γι’ αυτό το λόγο διαπράξατε τεράστια λάθη.</span></span></i><br />
<i><span style="color: red;"><span lang="EL"> Γενικά καταφαίνεται η
αδυναμία της κομματικής οργάνωσης για δράση, η οποία υπό την επίδραση της
κλίκας και της αντικομματικής δράσης του προηγούμενου ηγέτη [ΣτΣ: υποννοείται ο
</span>Satorov<span lang="EL">] ακόμα δεν κατάφερε
να εμπεδωθεί οργανικά, να ενισχυθεί και να ανεξαρτητοποιηθεί πολιτικά.<o:p></o:p></span></span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><i><span style="color: red;"><br /></span></i></span>
<span lang="EL"><i><span style="color: red;">Τα κύρια
χαρακτηριστικά της κομματικής οργάνωσης στη Μακεδονία είναι: ανεπαρκής και
ασυνεπής προώθηση της πολιτικής γραμμής του κόμματός μας, διστακτικότητα για
την εφαρμογή της, οργανωτικά λάθη και αδυναμίες, χαλαρή στάση απέναντι στα
αμφιταλαντευόμενα, ξένα, οπορτουνιστικά και μη κομματικά στοιχεία εντός του
κόμματος, στενή τοποθέτηση του ζητήματος για απελευθέρωση και ανεξαρτησία του
μακεδονικού λαού, έλλειψη σύνδεσης με τις λαϊκές μάζες κατά τη δράση, ανοχή
έναντι των αυτονομιστικών τάσεων οργανωτικού-κομματικού χαρακτήρα, όπως και
έναντι των αυτονομιστικών τάσεων εθνικού χαρακτήρα...»</span></i><b><span style="font-size: xx-small;">42</span></b>.<o:p></o:p></span><br />
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Το Κομμουνιστικό
Κόμμα «Μακεδονίας» ιδρύθηκε από τον απεσταλμένο του Τίτο στη γιουγκοσλαβική
Μακεδονία </span><b><span style="color: red;">Svetozar Vukmanovic<span lang="EL">-</span>Tempo</span></b><span lang="EL"> με πολλές δυσκολίες το Φεβρουάριο του 1943, χωρίς
ωστόσο να μεταβληθεί η κατάσταση. Μόνο μετά τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας
(Σεπτέμβριος 1943) και τη διαφαινόμενη ήττα της Γερμανίας άρχισε η ανάπτυξη
ένοπλης αντίστασης. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Το ΚΚΓ προπαγάνδιζε την παλαιότερη θέση της Κομμουνιστικής
Διεθνούς για την ύπαρξη ενός ξεχωριστού «<b><span style="color: red;">Μακεδονικού Έθνους</span></b>» και την ίδρυση
μαις «<b><span style="color: red;">Ενιαίας Μακεδονίας</span></b>» (αποτελούμενης από το ελληνικό, σερβικό και
βουλγαρικό τμήμα) εντός της γιουγκοσλαβικής Ομοσπονδίας.</span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"> Τόσο στη διακήρυξη του
</span>ASNOM<span lang="EL"> όσο και σε άλλα κείμενα
και δημόσιες δηλώσεις μελών του Συμβουλίου το επεκτατικό πνεύμα εκδηλωνόταν
έντονα. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Η συνένωση όλων των τμημάτων της Μακεδονίας προβαλλόταν ως «δίκαιος και
σταθερός» πόθος του νεόκοπου τμήματος της γιουγκοσλαβικής Ομοσπονδίας. </span><br />
<span lang="EL">Για την
επίτευξη του στόχου αυτού τα Σκόπια καλούνταν να διαδραματίσουν το ρόλο
«μακεδονικού Πεδεμοντίου». </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Μετά τη ρήξη του Τίτο με την </span>Cominform <span lang="EL">(Ιούνιος 1948) και την ήττα των
Ελλήνων Κομμουνιστών τον Αύγουστο του 1949 η γιουγκοσλαβική ηγεσία εγκατέλειψε
προσωρινά τα σχέδια για την «οριστική λύση» του Μακεδονικού Ζητήματος και
επικεντρώθηκε στην καλλιέργεια και την παγίωση της νέας εθνικής ταυτότητας του
σλαβικού πληθυσμού στη γιουγκοσλαβική Μακεδονία και την εξουδετέρωση
ανταγωνιστικών επιρροών. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Η «μακεδονοποίηση» δεν πραγματοποιήθηκε αυτόματα, αλλά
ήταν μια διαδικασία κατά την οποία οι Γιουγκοσλάβοι ιθύνοντες προέβησαν σε
πρώτη φάση στην εξάρθρωση όλων των βουλγαρικών οργανώσεων οι οποίες
αντιτάσσονταν στην ιδέα του μακεδονισμού, θεμελιωμένου σε αντιβουλγαρική βάση,
στον οποίο διέβλεπαν μια νέα μορφή σερβικής κυριαρχίας της περιοχής43. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Ταυτόχρονα, πολλοί βετεράνοι της </span>VMRO<span lang="EL"> κατηγορήθηκαν ως βουλγαρόφρονες οπαδοί του </span>Ivan Mihajlov<span lang="EL"> και καταδικάστηκαν σε θάνατο ή σε φυλάκιση, διότι επιδίωκαν, σύμφωνα με το
κατηγορητήριο, την απόσχιση της γιουγκοσλαβικής Μακεδονίας από τη
γιουγκοσλαβική Ομοσπονδία προκειμένου να τεθεί ως ανεξάρτητο κράτος υπό την
προστασία των Μεγάλων Δυνάμεων, πιστεύοντας ότι έτσι θα επιτυγχανόταν
ευκολότερα η συνένωση όλων των τμημάτων της Μακεδονίας σε ένα ενιαίο και
ανεξάρτητο κράτος. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Μεταξύ των θυμάτων συγκαταλέγεται και ο Πρόεδρος του </span>ASNOM<span lang="EL"> και πρώτος Πρόεδρος της Ομόσπονδης Σοσιαλιστικής
Δημοκρατίας της Μακεδονίας </span>Metodij Cento<span lang="EL"><b><span style="font-size: xx-small;">44</span></b>.</span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"> Παράλληλα, οι Γιουγκοσλάβοι ηγέτες
έθεταν ζήτημα σεβασμού των δικαιωμάτων υποτιθέμενων «<b><span style="color: red;">μακεδονικών</span></b>» μειονοτήτων
στις γειτονικές χώρες.</span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"> Οι επανειλημμένες αναφορές Γιουγκοσλάβων ιθυνόντων στο
ζήτημα αυτό σαφώς δείχνουν ότι το καθεστώς που ίδρυσε ο </span>Tito<span lang="EL"> ποτέ δεν απεμπόλισε το ενδιαφέρον του για
ολόκληρη τη Μακεδονία. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Η επίσημη ιστιοριογραφία και οι κοινωνικές επιστήμες
στην Πρώην Ομόσπονδη Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβικής Μακεδονίας
επιστρατεύθηκαν σε μία επιχείρηση εθνογένεσης η οποία αναπόφευκτα προσέκρουσε
στην ιστορική παράδοση και πολιτιστική ταυτότητα των περισσότερων γειτονικών
εθνών. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Η νεόκοπη εθνική ιδεολογία των Σκοπίων στηρίχθηκε στην υπόθεση της
παρουσίας ενός «μακεδονικού λαού» και στα τρία τμήματα του ομώνυμου γεωγραφικού
χώρου, από τα οποία το ελληνικό και το βουλγαρικό αποτελούσαν αλύτρωτες
περιοχές.<o:p></o:p></span><br />
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Στο δέκατο πέμπτο
κεφάλαιο (</span><b><span style="color: red;">The Macedonian language in the Balkan language environment</span></b><span lang="EL">, σ. 105-111) και δέκατο έκτος κεφάλαιο (</span><b><span style="color: red;">Macedonian culture</span></b><span lang="EL">, σ. 113-119) γίνεται αναφορά στα μορφολογικά χαρακτηριστικά της
«μακεδονικής γλώσσας», στην καταξίωσή της στη διεθνή επιστήμη και στη
λογοτεχνική παραγωγή μετά το 1944.<o:p></o:p></span><br />
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Ο όρος
«μακεδονική» γλώσσα στο βαθμό που σχετίζεται με ένα σλαβικό γλωσσικό ιδίωμα
δημιουργεί σύγχυση. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"><b>Ως καθαυτή μακεδονική γλώσσα είναι η γλώσσα των Αρχαίων
Μακεδόνων, μια ελληνική δωρική διάλεκτος. </b></span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Η λεγάμενη «μακεδονική γλώσσα»
παρουσιάζει τόσο από την άποψη της μορφολογίας όσο και της δομής πολλά κοινά
χαρακτηριστικά με τη βουλγαρική, όπως για παράδειγμα η έλλειψη απαρεμφάτου, η
έλλειψη πτώσεων, η χρήση του αορίστου, το επιτιθέμενο άρθρο, ο περιφραστικός
σχηματισμός των παραθετικών κ.λπ.</span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"> Με βάση αυτά τα δεδομένα η λεγάμενη
«μακεδονική γλώσσα» θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί περισσότερο ως ένα βουλγαρικό
ιδίωμα<b><span style="font-size: xx-small;">45</span></b>. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Μετά το 1944 καταβλήθηκε συστηματική προσπάθεια αποβουλγαροποίησης
αυτού του σλαβικού ιδιώματος. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Υιοθετήθηκε το σερβικό αλφάβητο, καταργήθηκε ο
τυπικός βουλγαρικός φθόγγος <span style="background-color: #f8f9fa; font-family: sans-serif; font-size: 14px; text-align: center;">ѣ</span>, διείσδυσαν πολλές σερβικές λέξεις (</span>vlada<span lang="EL">, </span>uloga<span lang="EL">, </span>stvarnost<span lang="EL">, </span>struka<span lang="EL">, </span>sprat<span lang="EL">), παρά το γεγονός ότι υπήρχαν οι
αντίστοιχες βουλγαρικές, η οργανική πτώση της σερβικής ως αντικείμενο των
ρημάτων αποδόθηκε με την πρόθεση </span>so<span lang="EL">+την αντίστοιχη λέξη, πράγμα που είναι αφύσικο στο ιδίωμα αυτό (π.χ. </span>upravljavam drzavomupravuvam so drzavata<span lang="EL">), οι καταλήξεις των κυρίων ονομάτων σε ον και </span>ev<span lang="EL"> μετατράπηκαν σε </span>ovski<span lang="EL"> και </span>evski<span lang="EL"><b><span style="font-size: xx-small;">46</span></b>. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL">Πρέπει επίσης να επισημανθεί ότι η λεγόμενη
«μακεδονική» γλώσσα δεν είναι ενιαία και ομοιόμορφη, αλλά παρουσιάζει πολλές
γλωσσικές ιδιομορφίες ανάλογα με την περιοχή. </span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<b><i><span lang="EL">Ως βάση για τη δημιουργία λόγιας
«<span style="color: red;">μακεδονικής γλώσσας</span>» στην Ομόσπονδη Σοσιαλιστική Δημοκρατία της «Μακεδονίας»
υιοθετήθηκε <span style="color: red;">η διάλεκτος του </span></span><span style="color: red;">Prilep Monastir</span></i></b><span lang="EL"><b><i> της περιοχής, διότι θεωρούνταν ως
λιγότερο επηρεασμένη από τη βουλγαρική γλώσσα</i></b>.</span><br />
<span lang="EL"><br /></span>
<span lang="EL"> Παρά την καλλιέργεια της
λεγόμενης «μακεδονικής γλώσσας» σε λογοτεχνικό επίπεδο μετά το 1944 και τη
διείσδυση πολλών σερβικών λέξεων, δεν παύει να παραμένει μια γλώσσα πτωχή.<o:p></o:p></span><br />
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">Συνοψίζοντας τα
όσα διατυπώθηκαν παραπάνω, μπορούν να επισημανθούν οι ακόλουθες διαπιστώσεις:<o:p></o:p></span><br />
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL" style="color: blue;"><i>1. Μόνο το σημερινό ελληνικό τμήμα της
Μακεδονίας μπορεί να θεωρηθεί ως αντιπροσωπευτικό της Αρχαίας Ιστορικής
Μακεδονίας.<o:p></o:p></i></span><br />
<span lang="EL" style="color: blue;"><i><br /></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><i><span style="color: blue;">2. Καμιά «</span><b><span style="color: red;">μακεδονοσλαβική εθνογένεση</span></b><span style="color: blue;">»
δεν συντελέστηκε ούτε στο Μεσαίωνα ως αποτέλεσμα ανάμιξης Αρχαίων Μακεδόνων και
Σλάβων και ίδρυσης «</span><b><span style="color: red;">μακεδονοσλαβικού κράτους</span></b><span style="color: blue;">» ούτε στο 19ο αι., ως αποτέλεσμα
προσπαθειών διαφοροποίησης των Σλαβοφώνων της Μακεδονίας από τους Βουλγάρους,
Έλληνες και Σέρβους.<o:p></o:p></span></i></span><br />
<span lang="EL" style="color: blue;"><i><br /></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><i><span style="color: blue;">3. Το λεγόμενο «</span><b><span style="color: red;">μακεδονικό έθνος</span></b><span style="color: blue;">» είναι
δημιούργημα της Κομμουνιστικής Διεθνούς και της Τιτοϊκής Γιουγκοσλαβίας. Μέσω
της τεχνητής αυτής εθνότητας η Γιουγκοσλαβία αντέκρουσε τις βουλγαρικές
διεκδικήσεις επί του γιουγκοσλαβικού τμήματος της Μακεδονίας και καλλιεργούσε
τον επεκτατισμό της επί ολοκλήρου της Μακεδονίας. Οι πολιτικές επιτυχίες του
«μακεδονισμού» είναι ωστόσο αναμφισβήτητες. </span></i></span><br />
<span lang="EL"><i><span style="color: blue;">Ο όρος «Μακεδών» χρησιμοποιείται ως
εθνώνυμο για τη διάκριση του σλαβικού πληθυσμού από τους Σέρβους και Βούλγαρους
και την αποδέσμευση από το σερβοβουλγαρικό ανταγωνισμό.<o:p></o:p></span></i></span><br />
<span lang="EL" style="color: blue;"><i><br /></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><i><span style="color: blue;">4. Αν και στον επίλογο της έκδοσης
επισημαίνεται η ανάγκη να γίνει η Ελλάδα ο ενσαρκωτής της νέας ευρωπαϊκής
πολιτικής για τα Βαλκάνια και οι σχέσεις ΑθηνώνΣκοπίων να μην επηρεάζονται από
τα ιστορικά στερεότυπα του παρελθόντος, ωστόσο σκοπός του δημοσιεύματος είναι
με βάση το «ένδοξο παρελθόν» του «μακεδονικού» λαού να πεισθεί η διεθνής κοινή
γνώμη για τα ιστορικά του δίκαια, την ιδιαίτερη εθνική του ταυτότητα και το
δικαίωμά του για ιδιαίτερη κρατική υπόσταση. </span></i></span><br />
<span lang="EL"><i><span style="color: blue;"><br /></span></i></span>
<span lang="EL"><i><span style="color: blue;">Με βάση αυτή την «ιστορική ψύχωση»
των Σκοπίων, δεν θα ήταν αβάσιμη η άποψη ότι και σε περίπτωση ακόμα που
εξερευθεί μια πολιτική διευθέτηση της διένεξης μεταξύ Αθηνών και Σκοπίων που τα
τελευταία χρόνια επιχειρείται στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΟΗΕ,
είναι δύσκολο να επιτευχθεί συμφωνία μεταξύ των Ιστορικών των βαλκανικών χωρών
για τις ιστορικές πτυχές του μακεδονικού ζητήματος.</span></i><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL">ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i><span lang="EL">1. Θουκυδίδης, Βιβλίο </span>II<span lang="EL">, 99.<o:p></o:p></span></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i><span lang="EL"><br /></span></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>2. Ν.
Andriotis, The Language and the Greek Origin of the An Macedonians, Institute
for Balkan Studies, No 185, Thessaloniki 197!<o:p></o:p></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<o:p><span style="color: blue; font-size: x-small;"><i> </i></span></o:p><i style="color: blue; font-size: small;"> </i></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>3. Φ. Μαλιγκούδης, Σλάβοι στη Μεσαιωνική
Ελλάδα, Θεσσαλονίκη 1988, σ. 51.<o:p></o:p></i></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><span style="color: blue; font-size: x-small;"><i><br /></i></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i><span lang="EL">4. Θαύματα Αγίου Δημητρίου, </span>I<span lang="EL"> 152.25: «... Σκοπός γάρ μοι μόνον
παραστήσαι τη φιλοθέω άκοή ώς έκ Θεού καί οϋκ άλλοθεν ή σωτηρία τότε τη πόλει
γεγένητο, καί διεγεΐραι τάς διανοίας άπάντων πρός θείαν κατάνυξιν καί θεάρεστον
έξομολόγησιν καί ευχαριστίαν του άθλοφόρου διηνεκή...».<o:p></o:p></span></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i><span lang="EL"><br /></span></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i><span lang="EL">5. Για την προβληματική αυτή βλ. </span>G<span lang="EL">. </span>Ostrogorsky<span lang="EL">, Ιστορία του Βυζαντινού κράτους, τ. </span>II<span lang="EL">, Αθήνα 1979, σ. 310312.<o:p></o:p></span></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>6. Για τα ειδικότερα προβλήματα του
κράτους του Σαμουήλ βλ. Α.Α. Ταχιάος, Το εφήμερο κράτος του Σαμουήλ (9761018),
Ελληνική Εταιρεία Σλαβικών Μελετών, Θεσσαλονίκη 1990.<o:p></o:p></i></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><span style="color: blue; font-size: x-small;"><i><br /></i></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i><span lang="EL"> </span>7. A.
Leskien, Grammatik der albulgarischen (altkirchenslavischen) Sprache,
Heidelberg 1919, σ. 27.<o:p></o:p></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i><span lang="EL">8. Γ. Κονιδάρης, Συμβολαί εις την
εκκλησιαστικήν ιστορίαν της Αχριδος, Αθήναι 1967, σ. 7274. Για το θέμα αυτό
σωστά επισημαίνει ο </span>D<span lang="EL">. </span>Obolenski<span lang="EL">: «... Οι αρχές της Κωνσταντινούπολης και
οι τοπικοί πράκτορες τους στην περιοχή, ενώ σκόπευαν στην ολοκληρωτική
αφομοίωση της Βουλγαρίας στην πολιτική διάρθρωση της αυτοκρατορίας, δεν έφθασαν
αυτή την πολιτική μέχρι το σημείο που να πάρει το χαρακτήρα μιας συστηματικής
προσπάθειας για την υπονόμευση του πολιτισμού του βουλγαρικού λαού θέτοντας
εκτός νόμου τη γλώσσα και τη λογοτεχνία του. Ο ρόλος που έπαιξε η Αχρίδα στη
διάδοση του Βυζαντινού πολιτισμού στους Σλάβους των Βαλκανίων στα μεσαιωνικά
χρόνια δεν θα ήταν τόσο μεγάλος αν δεν συνέχιζαν οι δύο φιλολογικές παραδόσεις,
η Ελληνική και η Σλαβική, να υπάρχουν η μια δίπλα στην άλλη στις σχολές και τα
μοναστήρια της χώραςκαι να αλληλεπιδρούν σ’ ένα δίγλωσσο περιβάλλον». Η
Βυζαντινή Κοινοπολιτεία Η Ανατολική Ευρώπη, 5001453, (μετάφραση Γ. Τσεβρεμές),
β'τόμος, Εκδόσεις Βάνιας, Θεσσαλονίκη 1991, σ. 358.<o:p></o:p></span></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>
<o:p></o:p></i></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>9. J.B.
Pitra, AnaJecta Sacra et Classica VI, Parissiis Romae 1891, σ.<o:p></o:p></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>315.<o:p></o:p></i></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><span style="color: blue; font-size: x-small;"><i><br /></i></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i><span lang="EL">10. Για το ζήτημα αυτό βλ. </span>Ch. Κ.
Papastathis, «L’autocéplalie de l’église de la Macédoine yougoslave», Balkan
Studies, v. 8 (1967), σ. 151154.<o:p></o:p></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i><br /></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i> <span lang="EL">11. Σε
έκθεση του Ρώσου προξένου του Μοναστηριού προς το Ρώσο πρεσβευτή της
Κωνσταντινούπολης, με ημερομηνία 16 Ιανουαρίου 1864, αναφέρονται μεταξύ των
άλλων και τα εξής για την ανάγκη εκπαίδευσης των Βουλγάρων: «Η Μακεδονία,
αποχωρισμένη από τις άλλες σλαβικές περιοχές στο Νότο, εδώ και πάρα πολύ καιρό
έχει υποστεί ολοκληρωτικά την ελληνική επίδραση. Εδώ και πολύ καιρό οι
λειτουργίες τελούνται σχεδόν παντού αποκλειστικά στα ελληνικά και ούτε μία φορά
διδάχτηκε η βουλγαρική γλώσσα στα σχολεία. </span>Ot<span lang="EL"> λίγοι ευημερούντες Βούλγαροι δεν τολμούν να
αποκαλούν τους εαυτούς τους Βούλγαρους. Νοιώθουν ντροπή για την εθνικότητά
τους. Το κυριλλικό αλφάβητο διατηρήθηκε μονάχα στα βόρεια μέρη της Μακεδονίας
και σε πολύ παλιά χειρόγραφα τα οποία μπορεί κανείς να βρει μονάχα σε μερικά
μοναστήρια. Οι Βούλγαροι εξαναγκάζονται να σχεδιάσουν ένα νέο τρόπο γραφής
χρησιμοποιώντας ελληνικά γράμματα για να εκφράσουν σλαβικούς φθόγγους. Παρά την
ηθική καταπίεση, ο αγροτικός πληθυσμός παντού διατήρησε τις σλάβικες
παραδόσεις, τη γλώσσα, τους σλάβικους μύθους... Αλλά ενώ παραμένει πιστός στη
σλάβικη παράδοση στη σλαβική γλώσσα και τα ήθη, ο ίδιος αγροτικός πληθυσμός
έχασε πέρα για πέρα τη συνείδηση πως ανήκει στους άλλους σλαβικούς λαούς και
συνήθισε να στηρίζει όλες τις ελπίδες του για βελτίωση της κατάστασης μονάχα
στην Ελλάδα»' βλ. </span>Macedonia<span lang="EL">, </span>Documents and Material<span lang="EL">, </span>Sofia<span lang="EL"> 1980, σ. 209210.<o:p></o:p></span></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i><span lang="EL"><br /></span></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i><span lang="EL"> 12. Για
την έννοια του μακεδονισμού ως πολιτική αντίληψη στα τέλη του 19ου και αρχές
του 20ού αιώνα βλ. </span>H<span lang="EL">. </span>Hristov<span lang="EL">, «</span>Makedonizm<span lang="EL">ä</span>t kato politiceska koncepcija v kraja na<span lang="EL"> 19. </span>i nacaloto na<span lang="EL"> 20. </span>v<span lang="EL">.», </span>Istoriceski Pregled<span lang="EL">, 3 (1979), σ. 2340, όπου αναλύονται
διεξοδικά οι απόψεις του Νο</span>vakovi<span lang="EL">ô και του </span>Misirkov<span lang="EL">.<o:p></o:p></span></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i><span lang="EL"><br /></span></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i><span lang="EL"> </span>13. Κ.
Misirkov, Za makedonckite raboti, Sofija 1903, σ. 100101.<o:p></o:p></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i><br /></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>14. <span lang="EL">Ό</span>.<span lang="EL">π</span>., <span lang="EL">σ</span>. 101.<o:p></o:p></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>15. <span lang="EL">Κ</span>. Cämusanov, Makedonizmät i säprotivata
na Makedonija srestu nego, Sofija 1992, <span lang="EL">σ</span>. 76.<o:p></o:p></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>16. Ανακοίνωση
του V. Tepavicarov, «Bulgarian Public’s Ideas for the National Question
Arrangement (18781912)», στο βαλκανικό συνέδριο στο Veliko Tärnovo (1314 Μαΐου
1993), που διοργάνωσε το Center for Social and Political Studies Sofia
University.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<i style="color: blue; font-size: small;"><br /></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i style="color: blue; font-size: small;">17. Chr.
Tatarcev, Spomeni, Dokumenti, Materiali, Sofïja 1989, σ. 27.</i></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i> </i></span><i style="color: blue; font-size: small;"> </i></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i><span lang="EL">8. Για μια
κριτική ανάλυση των εξελίξεων βλ. </span>F. Adanir, Die Makedonische Frage. Ihre
Entstehung und Entwicklung bis 1908, Wiesbaden 1979, σσ. 226234.<o:p></o:p></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i><br /></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>19. Ό.π., σ.
248.<o:p></o:p></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<i style="color: blue; font-size: small;">20. Η. Hristov,
«On the Question of the Entente’s and USA Policy in Southeastem Europe in
19181919», Etudes Historiques, v. VII (1975), 389404' N. PetsalisDiomidis,
Greece at the Paris Peace Conference (1919), Institute for Balkan Studies (No.
175), Thessaloniki 1978, σ. 261.</i></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>21. H. Hristov,
Bälgarija, Balkanite, i mirât 1919, Sofija 1984, σ. 109.<o:p></o:p></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>22. I. Mihajlov,
Spomeni, Bd. 2, Osvoboditelnata borba 19191924 g., Louvain 1965, <span lang="EL">σ</span>. 345346.<o:p></o:p></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>23. League of
Nations, Greek Refugee Settlement, Geneva 1926, annex, στο E. Kofos,
Nationalisai and Communism in Macedonia, Institute for Balkan Studies, No. 70,
1964, σ. 47.<o:p></o:p></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i><br /></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i> 24. <span lang="EL">Βλ</span>. Reponse du Gouvernement hellénique aux trois questions formulées
par le Conseil de la Société des Nations, au sujet de la protection des Minorités
ethniques, de religion et de langue en Grèce, <span lang="EL">ως</span><span lang="EL"> </span><span lang="EL">παράρτημα</span><span lang="EL"> </span><span lang="EL">στο</span><span lang="EL"> </span><span lang="EL">βιβλίο</span><span lang="EL"> </span>A. <span lang="EL">ΤούνταΦεργάδη</span>,
<span lang="EL">Ελληνοβουλγαρικές</span><span lang="EL"> </span><span lang="EL">μειονότητες</span>. <span lang="EL">Πρωτόκολλο</span><span lang="EL"> </span><span lang="EL">ΠολίτηΚαλφώφ</span> 19241925, <span lang="EL">ΙΜΧΑ</span><span lang="EL"> </span><span lang="EL">Νο</span>. 201, <span lang="EL">Θεσσαλονίκη</span> 1946, <span lang="EL">σ</span>. 216.<o:p></o:p></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i><br /></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>25. <span lang="EL">Βλ</span>. Reponse du Gouvememet hellénique
à certaines questions qui lui ont été adressées par le Conseil en mars 1925 Procès
verbal de la sixième séance (publique) tenue a Genève le mercredi 10 juin 1925,
<span lang="EL">ως</span><span lang="EL"> </span><span lang="EL">παράρτημα</span><span lang="EL"> </span><span lang="EL">στο</span><span lang="EL"> </span><span lang="EL">βιβλίο</span><span lang="EL"> </span>A. <span lang="EL">ΤούνταΦεργάδη</span>, <span lang="EL">ό</span>.<span lang="EL">π</span>., <span lang="EL">σ</span>. 219.<o:p></o:p></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i><br /></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i><span lang="EL">26. Το ζήτημα της συνένωσης της ελληνικής
Μακεδονίας με τη γιουγκοσλαβική Μακεδονία εντός μιας μελλοντικής
γιουγκοσλαβικής ομοσπονδίας έθεσε ευθέως ο </span>Tempo<span lang="EL">, απεσταλμένος του Τίτο στη γιουγκοσλαβική
Μακεδονία, κατά τη συνάντησή του με τον Τζήμα, εκπρόσωπο του ΚΚΕ, το καλοκαίρι
του 1943. Ο Τζήμας αρνήθηκε κατηγορηματικά να συζητήσει την πρόταση αυτή του </span>Tempo<span lang="EL">. Βλ. σχετικά: Αρχεία της Εκτελεστικής
Επιτροπής της Κομιντέρν και Αρχείο </span>Georgi Dimitrov<span lang="EL">, στο 19311944
Φάκελος Ελλάς. Τα Αρχεία των μυστικών σοβιετικών υπηρεσιών, Αθήνα 1993, σ.
143145. Αυτός ήταν ο κύριος λόγος για τον οποίο η ΚΕ του ΚΚΕ απέρριψε τις προτάσεις
του </span>Tempo<span lang="EL"> για την ίδρυση
Βαλκανικού Στρατηγείου. Στην 7η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ (1418 Μαΐου 1950), ο
Ζαχαριάδης τόνισε: «Η ιστορία του Τίτο απτά 1943 και δω είναι, ανάμεσα στ’ άλλα
και μια ατελείωτη αλυσίδα από υπονομεύσεις, προβοκάτσιες, χαφιεδισμούς και
προδοσίες ενάντια στο λαϊκοεπαναστατικό κίνημα στη χώρα μας. Απτήν πρώτη κιόλας
στιγμή που οι τιτικοί ήρθαν σ’ επαφή με τον ΕΛΑΣ προσπάθησαν να δημιουργήσουν
οργάνωση δική τους και να στρατολογήσουν πράχτορές τους κυρίως ανάμεσα στους
σλαβομακεδόνες. Σκοπός από τότε ήταν να σηκώσουν ένα χώρισμα ανάμεσα στους
έλληνες και τους σλαβομακεδόνες γιατί από τότε κι όλας είχαν βλέψεις στη
Θεσσαλονίκη και σ’ όλη τη Μακεδονία. Ουσιαστικά συνέχιζαν τη
μεγαλογιουγκοσλαβική καταχτητική πολιτική που πάντα είχε για στόχο ολόκληρη τη
Μακεδονία με κέντρο τη Θεσσαλονίκη...», στο Η 7η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ (1418
του Μάη 1950), ΕισηγήσειςΛόγοιΑποφάσεις, Εκδόσεις της ΚΕ του ΚΚΕ, Σεπτέμβρης
1950, σ. 275.<o:p></o:p></span></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i><span lang="EL">27. Μέχρι σήμερα δεν έχει βρεθεί κανένα
ντοκουμέντο που να βεβαιώνει ότι το ΚΚΕ συγκατατέθηκε επίσημα στην παραχώρηση
της ελληνικής Μακεδονίας στον Τίτο ως αντάλλαγμα της γιουγκοσλαβικής βοήθειας.
Ωστόσο, η γιουγκοσλαβική ηγεσία φαινόταν να αναμένει ότι ως αντάλλαγμα της
βοήθειας το ΚΚΕ θα ικανοποιούσε τις βλέψεις της επί τμημάτων της Ελληνικής
Μακεδονίας. Η διαδικασία αυτή ήδη είχε αρχίσει προς την κατεύθυνση της
βουλγαρικής Μακεδονίας. Η συμφωνία της 14ης Οκτωβρίου 1946, που υπογράφτηκε από
τους Ιωαννίδη</span>RankovicKaraivanov<span lang="EL"> (βλ. Ε. </span>Kofos<span lang="EL">, </span>The impact of the Macedonian Question on Civil Confict in Greece<span lang="EL">/19431949, </span>Athens<span lang="EL"> 1989, </span>p<span lang="EL">. 42), ρύθμιζε απλά τις σχέσεις μεταξύ ΝΟΦ και ΚΚΕ. Για το ζήτημα αυτό ο
Ζαχαρώδης εκφράστηκε στην 7η Ολομέλεια ως εξής: «... Μιλώντας για τη σημασία
που είχε ο γιουγκοσλάβικος παράγοντας για μας δεν θα πρέπει να ξεχνάμε και
τούτο: Η κλίκα του Τίτο χρόνια ολόκληρα μας έκανε ένα ύπουλο υπονομευτικό
πόλεμο κυρίως ανάμεσα στο σλαβομακεδονικό πληθυσμό. Συνεννόηση με τους
γιουγκοσλάβους τότε σήμαινε και το ότι ο πόλεμος αυτός θα σταματήσει και το ότι
οι σλαβομακεδόνες θα παλαίψουν μαζί μας. Πραγματικά στη συμφωνία που κάναμε με
τον Τίτο πιάστηκε και αυτό το σημείο...». Βλ. 7η Ολομέλεια του ΚΚΕ, ό.π., σ.
173.<o:p></o:p></span></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><span style="color: blue; font-size: x-small;"><i> 28. Βλ.
5η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ (3031 του Γενάρη 1949), ΕισηγήσειςΛόγοιΑποφάσεις,
Εκδόσεις της ΚΕ του ΚΚΕ, Ιούνης 1949, σ.<o:p></o:p></i></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><span style="color: blue; font-size: x-small;"><i><br /></i></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<i style="color: blue; font-size: small;"><span lang="EL">29. Βλ. 7η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, ό.π.,
σ. 175. Μετά τη ρήξη ΤίτοΣτάλιν και την ευθυγράμμιση του ΚΚΕ με την </span>Kominform<span lang="EL">, η ομάδα του Κεραμιτζή οργάνωνε
λιποταξίες Σλαβοιρώνων από το Δημοκρατικό Στρατό προς τη Γιουγκοσλαβία και
καλλιεργούσε πνεύμα ηττοπάθειας, τονίζοντας ότι το ΚΚΕ πρόδωσε τον αγώνα του
«μακεδονικού» λαού και άδικα χύνεται το αίμα του. Αυτός ήταν ο βασικός λόγος
για τον οποίο ο Ζαχαριάδης σύμφωνα με τον ισχυρισμό τουέθεσε το Μακεδονικό στην
5η Ολομέλεια και προώθησε Σλαβόφωνους σε υπουργικές θέσεις στην προσωρινή κυβέρνηση.
Ήθελε να προκαλέσει έναν αντιπερισπασμό στους φιλοτιτοϊκούς κύκλους τους ΝΟΦ
και να εξασφαλίσει την υποστήριξη των Σλαβοφώνων ενόψει της επικείμενης μάχης
για την κατάληψη της Φλώρινας, όπου επρόκειτο να εγκατασταθεί η κυβέρνηση των
ανταρτών. Για το ζήτημα αυτό ο Ζαχαριάδης εκφράστηκε ως εξής: «... Το δεύτερο
είναι ότι ενώ είναι γεγονός ότι μπορούσαμε να αναβάλουμε τη διακήρυξη αυτού του
πράγματος που ήταν σωστό βασικά, το βάλαμε στην 5η Ολομέλεια γιατί βρισκόμασταν
κάτω από μια πίεση. Εγώ λέω στο άρθρο μου, ότι παρόλο ότι δεν αναταποκρινόμαστε
στα γενικώτερα συμφέροντα, εμείς το ρίξαμε το σύνθημα. Γιατί το ρίξαμε; Εγώ το
καταλαβαίνω έτσι, και θα σας δώσω αυτή την εξήγηση, όπως την καταλαβαίνω
φυσικά. Γενικώτερα ήταν ότι σε ευρύτερα πλαίσια αυτό το πράγμα τότε άμεσα δεν
μας εξυπηρετούσε. Αλλά το πρώτο που έμπαινε τότε μπροστά μας ήταν ότι τη μάχη
στο Βίτσι εμείς έπρεπε να την κερδίσουμε. Όλα τα άλλα τότε ήταν δευτερεύοντα.
Αυτή ήταν η σκέψη, η δική μου τουλάχιστο, και όταν το πρότεινα και όταν το έγραψα
και όταν το εξήγησα. Εμείς θάπρεπε να κινητοποιήσουμε όλες τις δυνάμεις του
σλαβομακεδόνικου λαού, να σταματήσουμε τις λιποταξίες, την υπονομευτική και
διαλυτική δουλειά που έκαμαν οι πράκτορες του Τίτο, βάζοντάς τους ένα πολιτικό
εμπόδιο. Κι αυτό το πολιτικό εμπόδιο εμείς το βάλαμε και αποτρέψαμε τον άμεσο
κίνδυνο απτή δουλειά αυτή. Σταματήσαμε αυτόν τον άμεσο τότε κίνδυνο...»' βλ. 7η
Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, ό.π., σ. 175. Μετά την καθαίρεση του Ζαχαριάδη (1956)
από την ηγεσία του ΚΚΕ, η 7η Ευρεία Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ (1824 Φεβρουάριου
1957) χαρακτήρισε την πολιτική του Ζαχαριάδη ως λαθεμένη και επανέφερε το παλιό
σύνθημα για «το δικαίωμα της ισοτιμίας των σλαβομακεδόνων... σε μια ακατάλυτη
ενότητα με τον ελληνικό λαό». Βλ. σχετικά 7η Πλατιά Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ
(1824 Φεβρουάριου 1957), ΕισηγήσειςΑποφάσειςΟμιλίεςΠρακτικά, Εκδόσεις της ΚΕ
του ΚΚΕ, Φλεβάρης 1957, σ. 21.</span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i><span lang="EL"><br /></span></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>30. Βλ. 5η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, ό.π.,
σ. 38.<o:p></o:p></i></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><span style="color: blue; font-size: x-small;"><i><br /></i></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i><span lang="EL">31. Στις 15 Φεβρουάριου 1949 στο κεντρικό
όργανο του ΝΟΦ «</span>Nepokoren<span lang="EL">»
δημοσιεύθηκε η απόφαση της 2ης Ολομέλειας του ΚΣ του ΝΟΦ, η οποία μεταξύ των
άλλων έλεγε: «... Το 2ο συνέδριο του ΝΟΦ θα είναι συνέδριο διακήρυξης των νέων
προγραμματικών αρχών του ΝΟΦ, αρχών που είναι ο προαιώνιος πόθος του λαού μας,
θα διακηρύξει την ένωση της Μακεδονίας σε ένα ενιαίο, ανεξάρτητο, ισότιμο
μακεδονικό κράτος μέσα στη λαϊκοδημοκρατική ομοσπονδία των βαλκανικών λαών που
είναι η δικαίωση των πολύχρονων αιματηρών αγώνων του...» βλ. την ομιλία του
Μήτσου Παρτσαλίδη στην 7η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, 7<sup>η</sup> Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, ό.π., σ. 3738. Για
το 2ο συνέδριο του ΝΟΦ γενικά βλ. Β. Κόϊτσεφ, «Συμπεράσματα απτό Β'Συνέδριο του
ΝΟΦ», Δημοκρατικός Στρατός, Μηνιάτικο στρατιωτικοπολιτικό όργανο του Γεν.
Αρχηγείου του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, Μάης 1949 (τ. 5), σ. 316318. Σήμερα
είναι αποδεδειγμένο ότι μετά από σοβιετική πίεση ο Ζαχαριάδης υπαναχώρησε και
επαναβεβαίωσε την απόφαση της 5ης Ολομέλειας στο Β' Συνέδριο του ΝΟΦ. Το
σύνθημα «Ενιαία και Ανεξάρτητη Μακεδονία» προκάλεσε αντιδράσεις σε Αθήνα και
Βελιγράδι και σύγχυση στη Σόφια.<o:p></o:p></span></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i><span lang="EL">32. Για το ζήτημα αυτό βλ. </span>S.
Sfetas, Makedonien und interbalkanischen Beziehungen (19201924),
Veröffentlichungen des Instituts für Geschichte Osteuropas und Südosteuropas
der Universität München 1992, σ. 5161, 89127, 145150, 187197, 209224 και
240241' S. Troebst, Mussolini, Makedonien und die Mächte 19221930, KölnWien
1987.<o:p></o:p></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i><span lang="EL">33. Το Μανιφέστο δημοσιεύθηκε στο πρώτο
φύλλο του περιοδικού </span>La F<span lang="EL">é</span>d<span lang="EL">é</span>ration Balkanique<span lang="EL"> (15.7.1924).<o:p></o:p></span></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i><span lang="EL"><br /></span></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i><span lang="EL">34. Τις διαπραγματεύσεις μεταξύ της </span>VMRO<span lang="EL">, των Φεντεραλιστών και του Βουλγαρικού
Κόμματος που διεξήχθησαν στη Βιέννη για τη δημιουργία «ενός ενιαίου λαϊκού
μετώπου» κατά της κυβέρνησης </span>Cankov<span lang="EL"> διηύθυνε ο σοβιετικός πράκτορας της Κομμουνιστικής Διεθνούς στη Βιέννη Δρ.
</span>Efraim Goldenstein. Για την ταυτότητά του βλ. F. Litten, «Die Goldstajn/
Goldestein Verwechslung. Eine biographische Notiz zur Komintern Aktivität auf
dem Balkan», SüdostForschungen, Bd. L (1991), <span lang="EL">σ</span>. 245250.<o:p></o:p></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i><br /></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i> 35. Resolution zu den nationalen Fragen in
Mitteleuropa und auf dem BalkanMazedonische und Thrazische Frage,
Internationale PresseKorrespondenz {Berlin 1921Νοέμβριος 1923 & Wien
Δεκέμβριος 1923Μάρτιος 1926), Nr. 134, 15.10.1924, σ. 12721273.<o:p></o:p></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i><br /></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i><span lang="EL">36. Για μια κριτική προσέγγιση των θεμάτων
αυτών βλ. </span>Sfetas<span lang="EL">, ό.π., σ.
302337, 362372.<o:p></o:p></span></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i><span lang="EL">37. Βλ. Υπόμνημα της </span>VMRO<span lang="EL"> (Ενωμένης) της 10.9.1927 προς τον Πρόεδρο
του Συνεδρίου των εθνικών μειονοτήτων στη Γενεύη για την κατάσταση των
καταπιεσμένων λαών της Βαλκανικής. </span>VMRO (Obedineta), Dokumenti i
Materiali, Kniga I, Institut za Nacionalna Istorija, Skopje 1991, σ. 129135
(εδώ σ. 134).<o:p></o:p></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i><br /></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>38. G.
Dimitrov, Ausgewa^he Schriften, Bd. 2, 19211935, Berlin («Ost» 1958, σ. 398399.<o:p></o:p></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i><br /></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>39. Balkanska Federacija, No 131, 20.3.1930,
<span lang="EL">σ</span>. 28692870, <span lang="EL">στο</span><span lang="EL"> </span><span lang="EL">Κ</span>. Palesutski, Makedonskijat väpros v burzoazna
Yugoslavija 19181941, Sofija 1983, <span lang="EL">σ</span>.
197.<o:p></o:p></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i><br /></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i> 40. <span lang="EL">Βλ</span>. <span lang="EL">σχετικά</span><span lang="EL"> </span>D. Vlahov, Memoan, Skopje 1970, <span lang="EL">σ</span>. 356358. <span lang="EL">Την απόφαση
δημοσίευσε η εφημερίδα Καθημερινή, 13.12.1992.<o:p></o:p></span></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i><span lang="EL">41. </span>L<span lang="EL">. </span>Kolisevski<span lang="EL">, </span>Aspekti na makedonskoto prasanje<span lang="EL">, 3η έκδοση, </span>Skopje<span lang="EL"> 1980,
σ. 39.<o:p></o:p></span></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>42. <span lang="EL">Βλ</span>. S. Vukmanovic-Tempo, Revolucija
koja tece, V. 2, Zagreb 1982, <span lang="EL">σ</span>.
371372.<o:p></o:p></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i><span lang="EL">43. Βλ. σχετικά </span>C<span lang="EL">ä</span>musanov<span lang="EL">, ό.π., σ. 283329.<o:p></o:p></span></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i><span lang="EL"><br /></span></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i><span lang="EL">44. Για τις δίκες αυτές του δεύτερου μισού
της δεκαετίας του ’40 και για τις μετέπειτα εξελίξεις αποκαλυπτικό είναι το
πρόσφατο βιβλίο του </span>S<span lang="EL">. </span>Risteski<span lang="EL">, </span>Sudeni za Makedonija<span lang="EL"> (19451985), </span>Skopje<span lang="EL"> (εκδ. </span>Vreme<span lang="EL">) 1993. Υπέρ της μη ένταξης της γιουγκοσλαβικής Μακεδονίας σε μια
μελλοντική γιουγκοσλαβική Ομοσπονδία ήταν κατά το έτος 1943 και ο σημερινός
Πρόεδρος </span>Kiro Gligorov<span lang="EL">. </span>Βλ. σχετικά Κ. Palesutski,
«National Problem in the Yugoslav Federation», Bulgarian Academy of
Sciences/Institute for Balkan Studies (Sofia), National Problems in the
Balkans, Sofia 1992, σ. 96.<o:p></o:p></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i>45. H. Brauer, Slavische
Sprachwissenschaft, Berlin 1961, <span lang="EL">σ</span>.
46' Bälgarska Akademija na Naukite/Institut za bälgarski ezik, Edinstvoto na bälgarski
ezik v minaloto i dnes, (<span lang="EL">ανάτυπο</span><span lang="EL"> </span><span lang="EL">από</span><span lang="EL"> </span><span lang="EL">το</span><span lang="EL"> </span><span lang="EL">περιοδικό</span><span lang="EL"> </span>Bälgarski Ezik, 1/ 1978), Sofia 1978.<o:p></o:p></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: blue; font-size: x-small;"><i> <span lang="EL">46. Για
την επίδραση της σέρβικης βλ. </span>Ν. Reiter, «Die serbischmakedonische
Symbiose», Jugoslawien. Integrationsprobleme in Geschichte und Gegenwart.
Beiträge zum V. Internationalen SüdosteuropaKongreß, Göttingen 1984, σ. 178195.<o:p></o:p></i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
Yauna Takabarahttp://www.blogger.com/profile/17739662848150917123noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4269458687331287220.post-23841031348021598232017-02-27T19:02:00.000+02:002017-02-27T19:02:09.464+02:00PHILIPP VON MAKEDONIEN UND DIE ERNEUTE FINDUNG DES GRIECHISCHEN KRIEGSWESENS.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5qOcTEvjEMNVSQTxkNSLO8N1f5IVugdkJOaq0p4vAI-8Krej_EBWEDMjDeD4dqQM6scSzjGNxbaU8yjHil4xWCbyjZHJeeDCmvwPm4KoPsdcIN8hkWO_l7noev2G41paL_TQXHCFWOd3w/s1600/%CE%A7%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%82+%CE%9C%CE%B1%CE%BA%CE%B5%CE%B4%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%B1%CF%82+%CE%A6%CE%B9%CE%BB%CE%AF%CF%80%CF%80%CE%BF%CF%85+Aufstieg+Makedoniens.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5qOcTEvjEMNVSQTxkNSLO8N1f5IVugdkJOaq0p4vAI-8Krej_EBWEDMjDeD4dqQM6scSzjGNxbaU8yjHil4xWCbyjZHJeeDCmvwPm4KoPsdcIN8hkWO_l7noev2G41paL_TQXHCFWOd3w/s1600/%CE%A7%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%82+%CE%9C%CE%B1%CE%BA%CE%B5%CE%B4%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%B1%CF%82+%CE%A6%CE%B9%CE%BB%CE%AF%CF%80%CF%80%CE%BF%CF%85+Aufstieg+Makedoniens.jpg" width="271" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: right;">
<b>Victor Davis Hanson</b></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;"><br />'DIE KRIEGE DER GRIECHISCHE ANTIKE'</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: x-small;">BRANDENBURGISCHES VERLAGHAUS</span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: xx-small;"><span style="color: blue;">Die Bilder und die </span><span style="color: blue;">Textformatierungen</span><span style="color: blue;"> </span><br style="text-align: center;" /><span style="color: blue;">sind unsere Auswahl (Yauna),</span></span><br />
<span style="font-size: xx-small;"><span style="color: blue;"> und <u>nicht </u>im Text enthalten.</span></span></div>
<br />
<span style="color: blue;"><i>Nichts“, </i></span><br />
<span style="color: blue;"><i>so haderte der Redner Demosthenes mit seinem Publikum aus nachdenklichen Athenern des vierten Jahrhunderts, </i></span><br />
<span style="color: blue;"><i>„wurde stärker revolutioniert und verbessert als die Kunst des Krieges. Ich weiß“, fuhr er fort, „dass in den alten Zeiten die Spartaner wie alle anderen auch im Sommer vier oder fünf Monate damit verbrachten mit Hopliten und Bürgerwehren in das Gebiet des Feindes einzudringen, es zu plündern und dann nach Hause zurückzukehren.</i></span><br />
<span style="color: blue;"><i> Und sie waren so altmodisch - oder so gute Bürger -, <u>dass sie niemals Geld einsetzten</u> um sich einen Vorteil von irgendjemandem zu erkaufen, sondern ihr Kampf war fair und offen. </i></span><br />
<span style="color: blue;"><i>Auf der anderen Seite ... <b>hört man von Philipp.</b>“</i></span><br />
<br />
Demosthenes meinte damit nicht, dass Phlipp tatsächlich eine neue Kampfpraxis geschaffen hätte.<br />
<br />
<span style="color: blue;"><i><b>Vielmehr, dass in dem veränderten Klima <u>Griechenlands </u>im vierten Jahrhundert der makedonische König und sein autokratisches Reich innovativer, wagemutiger und eher in der Lage waren die verschiedenen Lehren der neuen Kriegführung </b></i></span><br />
<u><span style="color: blue;"><i><b>zu einem zusammenhängenden Ganzen zu verschmelzen.</b></i></span></u><br />
<br />
In nur einem Jahrhundert ging der Zusammenhang zwischen sozialem Status und Kriegsdienst fast völlig verloren.<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSD_yfj4LhlJws9RagWUqXcaX36Q7BshNimvNeS3ZDKdLBKI93tN2n8Y1_odLpTkO9iaHisYNfKsuHJy6SbMoChb5et-UQB-Tb4tuNDnyKidAc_m-bvrjOx2Fp5gPDdprUvlfgwurPvd02/s1600/%CE%91%CF%81%CF%87%CE%B1%CE%AF%CE%B1+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+%CE%99%CF%80%CF%80%CE%B5%CF%8D%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSD_yfj4LhlJws9RagWUqXcaX36Q7BshNimvNeS3ZDKdLBKI93tN2n8Y1_odLpTkO9iaHisYNfKsuHJy6SbMoChb5et-UQB-Tb4tuNDnyKidAc_m-bvrjOx2Fp5gPDdprUvlfgwurPvd02/s1600/%CE%91%CF%81%CF%87%CE%B1%CE%AF%CE%B1+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+%CE%99%CF%80%CF%80%CE%B5%CF%8D%CF%82.jpg" width="233" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: blue;">Griechischer Reiter, 4 Jhr.<br />Aquarell von L. Vallet</span>.</td></tr>
</tbody></table>
<br />
In dem Maße, wie die alten Zensuskategorien aufgegeben wurden, die einst genau die Bedingungen des Militärdienstes festgelegt hatten,<br />
<i><b>konnten reiche, mittlere und arme Griechen Pferde reiten, </b></i>Speere werfen oder die Lanze schwingen, entweder als angeheuerte Schlächter oder als zögerliche Bürgerwehrmänner.<br />
<br />
Selbst Bauern wurden außerhalb der Saison als Ruderer beschäftigt, da ihre Klassenzugehörigkeit angesichts militärischer Nützlichkeit bedeutungslos wurde.<br />
<br />
Patrouillen sowie Leichtbewaffnete arbeiteten von ländlichen Festungen und Garnisonen aus, aber solche Soldaten hatten weder soziale noch ökonomische Gemeinsamkeiten und kämpften selten in offener Feldschlacht.<br />
<br />
<span style="color: blue;"><i><u>Diese Veränderungen störten nur konservative Griechen </u>der <b>polis</b>, die im Gegensatz zu Philipp noch immer der Vorstellung anhingen, dass der Militärdienst einen Massenzusammenstoß von Hopliten bedeutete und daher mehr war als das Töten des Feindes im Kampf.</i></span><br />
<br />
Der Geschichtsschreiber und Philosoph Xenophon beschwerte sich zum Beispiel in seinem Werk Wege und Mittel darüber, dass in Athen die Hoplitenphalanx dadurch an Wertschätzung verlor, dass sie die in der Stadt ansässigen Fremden in ihre Reihen aufnahm.<br />
<br />
„Der polis wäreauch geholfen“, riet er, „wenn Bürger selbst nebeneinander dienen würden und sich nicht mehr mit<br />
<span style="color: red;"><b>Lydern, </b></span><br />
<span style="color: red;"><b>Phrygiern, </b></span><br />
<span style="color: red;"><b>Syrern und </b></span><br />
<span style="color: red;"><b>Barbaren aller Art </b></span><br />
vermischt fänden, die einen großen Teil unserer ansässigen<span style="color: red;"><b> fremden Bevölkerung </b></span>bilden.“<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
Im Gegensatz dazu war für Philipp eine solche bunt zusammengewürfelte Menge -<br />
„Vagabunden, aller Mittel beraubt, in Felle gekleidet“, bemerkten Zeitgenossen über seine Rekruten - weder wünschenswert noch abstoßend, sondern nur nützlich in dem Maße, wie solche Männer erfolgreich marschieren, kämpfen, töten und Befehlen zu gehorchen lernen konnten.<br />
<br />
Zahlen und Fertigkeiten - nicht Dialekt, Rasse, Geld, Status, Klasse oder Geburt - waren für Philipp wichtig.<br />
Von allen Generälen der griechischen Welt war der König in seiner Politik der militärischen Rekrutierung am demokratischsten, da ihm der soziale und kulturelle Snobismus des alten Stadtstaates völlig fehlten.<br />
<br />
<span style="color: blue;"><i><u>Wer in Griechenland </u>würde das ganze Jahr über Berufssoldaten mit regulärem Sold unterhalten, eine dauerhafte Infrastrukur schaffen, die ausreichte um Rüstkammern mit Personal zu besetzen, Stolz und Metall für Militärwerke aufzutreibenund Ingenieure, Handwerker und Architekten zu bezahlen, damit sie Befestigugen und Belagerungsmaschinen bauten?</i></span><br />
<br />
Nicht viele und nicht für lange Zeit.<br />
Diese militärische Präsenz an allen Schauplätzen im Mittelmeerraum über das ganze Jahr hinweg sorgte dafür, dass Handel, Landwirtschaft und Ruhe auf dem Land die lebenswichtigen Quellen für Militäreinnahmen in Griechenland - dauerhaft gestört wurden.<br />
Viele griechische <span style="color: blue;"><b>poleis </b></span>befanden sich daher in einem Dilemma: Sie konnten weder Provokationen und die ungezügelte Plünderung ihres Territoriums aushalten, noch sich ein stehendes Heer leisten um die Ruhe zu sichern.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglgNZJOEXQ87bdhBsF8gp3sCfPG64xJEax49USI-KTjv9SY8cdT6Vj2Vb40bTUosLp-gexvgVrh68r0V3y0bRbur-wqIuPewRWrUUPj1RomyaJOVUmG7OM574mXZChPCNq56fPq-wMpCC0/s1600/%CE%A6%CE%AF%CE%BB%CE%B9%CF%80%CF%80%CE%BF%CF%82%CE%9C%CE%B1%CE%BA%CE%B5%CE%B4%CF%8E%CE%BD.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglgNZJOEXQ87bdhBsF8gp3sCfPG64xJEax49USI-KTjv9SY8cdT6Vj2Vb40bTUosLp-gexvgVrh68r0V3y0bRbur-wqIuPewRWrUUPj1RomyaJOVUmG7OM574mXZChPCNq56fPq-wMpCC0/s1600/%CE%A6%CE%AF%CE%BB%CE%B9%CF%80%CF%80%CE%BF%CF%82%CE%9C%CE%B1%CE%BA%CE%B5%CE%B4%CF%8E%CE%BD.jpg" width="155" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: blue;"><b>Philipp II</b></span></td></tr>
</tbody></table>
<i><span style="color: blue;"><b>Philipps Lösung bestand darin eine Berufsarmee aus Raubgierigen aufzustellen, deren dauernde militärischen Aktionen die Kosten ihres eigenen Unterhalts einbrachten - seine Soldaten waren durch Gewaltmärsche von 56 km pro Tag ohne Diener oder Versorgungswagen trainiert.</b></span></i><br />
<br />
Bei den <u><span style="color: blue;">engstirnigen Griechen </span></u>war das Verhältnis von Staat und Armee noch ganz anders, wenn sie darüber nachdachten, wie ihre Institutionen vor einer Reihe neuer Gegner zu schützen wären.<br />
<br />
<b>Doch für Philipp existierte kein solches Dilemma: </b><br />
<br />
<i><span style="color: blue;"><b>Der Staat war für ihn ein Zubehör der Armee und wurde so organisiert, dass er Arbeitskraft, Arbeit und Kapital lieferte um die makedonische Phalanx zur Expansion nach Süden zu ermöglichen</b></span></i>.<br />
<br />
<br />
Selbst die alten Einschränkungen in Bezug auf Zeit und Raum in der Kriegführung gab es jetzt nicht mehr, da Philipps gekaufte Schlächter das ganze Jahr über kämpften, ohne Rücksicht auf Gelände, Wetter oder Entfernung.<br />
<br />
<b><i>Um Philipp aufzuhalten hatten die Griechen nur drei realistische Möglichkeiten: </i></b><br />
<u><b><i>zu kapitulieren, </i></b></u><br />
<b><i><u>sich ihm anzuschließen</u> </i></b><br />
<b><i><u>oder ihn in einem solchen Maße nachzuahmen</u>, </i></b><br />
<b><i>dass ihre Kultur nicht mehr im Geringsten die des Stadtstaates war. </i></b><br />
<br />
<span style="color: blue;"><u>Typischerweise </u>entschieden sie sich für keine dieser Möglichkeiten, sondern sprachen stattdessen großartig von einem - utopischen - <u>panhellenischen Bund</u>, der eine riesige Streitmacht aus Schiffen und Hopliten für den entscheidenden Kampf zwischen Gut und Böse aufstellen würde - ein griechisches Bündnis wie während der Perserkriege, wieder zum Leben erweckt um noch einmal die Barbaren aus dem Norden zu zerschmettern. </span><br />
<br />
Zum Unglück der griechischen Stadtstaaten war der kriegserfahrene Philipp kein Xerxes, waren die brutalen makedonischen Pikeniere keine Unsterblichen und der beste Verteidiger von allen, Demosthenes, war mit Sicherheit kein Themistokles.<br />
<br />
<i><span style="color: blue;"><b>Dreißigtausend Phalangiten waren weitaus gefährlicher für die griechische Freiheit als eine halbe Million Perser. </b></span></i><br />
<br />
<i>Als die anachronistische Vorstellung der Griechen von einem dramatischen letzten Widerstand der Hopliten schließlich verwirklicht wurde, ging der Traum von einem neuen Platää als Alptraum von Chaironeia zu Ende.</i><br />
<br />
Tatsächlich kämpften die meisten Hoplitenmilizen nach der Schlacht von Mantineia (362) selten in entscheidenden offenen Feldschlachten.<br />
Selbst Jahrzehnte zuvor wurden festgelegte Schlachtenszenen häufig durch die Prahlerei und den Wagemut von Söldnerkapitänen und umherziehenden condotierri ersetzt, Seeräubern, die dem militärischen Protokoll der alten griechischen polis nicht in allem folgten.<br />
<br />
Stadtstaaten waren nicht abgeneigt Gewaltverbrecher und Abenteurer wie Iphikrates, Chabrias und Chares anzuheuern, deren neue Peltasten versuchten Feinde des Staates zu plündern und zu schikanieren, statt deren Infanterie in der Schlacht zu begegnen.<br />
<br />
(Peltasten waren leicht bewaffnete Plänkler, die so genannt wurden wegen der kleinen halbmondförmigen Weidenruten- oder Lederschilde, peltai, die sie trugen. Sie waren mit Speeren oder kurzen Lanzen und, wenn überhaupt, mit wenig Körperrüstung ausgestattet.)<br />
<br />
Solche Banditen konnten Tempel plündern, Stadtschätze stehlen, die Reichen berauben oder Geld fälschen um ihre Truppen zu ernähren und bei guter Laune zu halten.<br />
<br />
Was zählte, war militärische Gerissenheit, nicht Mut allein.<br />
Und wenn sie auf Hopliten trafen, dann störten sie und wendeten Manöver an, suchten nicht den direkten Zusammenprall. Auf diese Weise hatte der athenische Iphikrates 390 bei Korinth eine Kompanie spartanischer Gleicher ausgelöscht, wobei 250 Mann getötet wurden.<br />
<br />
Die Hauptbeteiligten - Athen, Sparta, Theben, Argos, Korinth, Thessalien und Sizilien - setzten mit Bündnis, Gegenbündnis, List und Komplott alle ihnen zur Verfügung stehenden Kräfte ein um für die erste Hälfte des vierten Jahrhunderts annäherungsweise ein ermüdendes Machtgleichgewicht aufrechtzuerhalten, während sie ständig die neue Bedrohung aus Makedonien im Norden aufmerksam beobachteten.<br />
<br />
Auch die Feldherrenkunst (<span style="color: blue;"><b>stratêgia</b></span>) im Infanteriekampf änderte sich.<br />
Unter den Stadtstaaten des sechsten und fünften Jahrhunderts kämpften alle Kommandeure in den Frontlinien oder in ihrer Nähe und ließen oft ihr Leben zusammen mit ihren Mannschaften. Ihre einzige Pflicht bestand darin in der halben Stunde des Zusammenprallens und Schiebens der Hoplitenschlacht die Gefahr sichtbar herauszufordern. Im späten vierten Jahrhundert sollte es ein solches Heldentum der Kommandeure ebenfalls geben:<br />
<u>Alexander und Philipp wurden beide in der Schlacht schwer verwundet</u>.<br />
<br />
<span style="color: blue;"><i> Doch <u>makedonische Kommandeure</u> waren nun beritten und vorn von ausgewählten Soldaten umringt,<u> so dass sie noch besser komplizierte Befehle mittels Trompete </u> </i></span><br />
<span style="color: blue;"><i>oder durch einen persönlichen Boten geben konnten um Rückzüge, Täuschungsmanöver oder Mobilisierung von Reservekontingenten anzuordnen.</i></span><br />
<br />
<u><span style="color: blue;"><b>Keiner beherrschte die neuen Befehlsmöglichkeiten besser als Philipp II. von Makedonien. </b></span></u><br />
<br />
<b>Der Geschichtsschreiber Theopompos schrieb, </b><br />
<b><u>dass <span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Europa </span>nie zuvor einen solchen Mann hervorgebracht hatte.</u> </b><br />
<br />
<i>Dies war schließlich ein General, der seinen Gegner, den Phoker Onamarchos, kreuzigte, nachdem er in der Schlacht gefallen war, und sich nichts daraus machte, 3000 der besiegten Soldaten des Letzteren zu binden und lebendigen Leibes ins Meer zu stürzen.</i><br />
<br />
Und so Furcht erregend, als hinkender einäugiger Unhold in der konservativen Literatur des vierten Jahrhunderts der griechischen polis dargestellt („<b>so sehr liebt er die Gefahr, dass er, um sein Reich zu vergrößern, an jedem Teil seines Körpers verwundet wurde, als er gegen seine Feinde kämpfte</b>“), als ein schrecklicher Mann, der jederzeit und auf jedwede Weise kämpfen würde.<br />
<br />
<i><b>Seine makedonische Armee war für griechische Verhältnisse groß, da sie aus dem Menschenpotenzial einer riesigen und jetzt vereinigten Region schöpfen konnte, das durch Söldner, sowohl griechische als auch gelegentlich fremde, verstärkt wurde.</b></i><br />
<br />
Über 30 000 waren allein bei Chaironeia (338) zugegen, eine Streitmacht, deren Zahl die Infanterieressourcen jeder polis überschritt.<br />
Die Größe des makedonischen Heeres sicherte ihm zahlenmäßige Überlegenheit über jeden griechischen Stadtstaat und Philipp war überzeugt davon einzelne Staatsmänner in Argos, Theben, Korinth, Thessalien oder der Peloponnes bestechen, umschmeicheln oder bedrohen zu können, jede dauerhafte Koalition so zu verhindern und damit auch Mannschaften, die seinen Kompanien an Stärke hätten gleichkommen können.<br />
<br />
<span style="color: blue;"><i>Da der alte Peloponnesische Bund längst dahin war, das athenische Reich nur eine schwache Erinnerung und die thebanische Hegemonie zum Absterben verurteilt, gab es keinen funktionierenden Mechanismus, der Material und Menschen für eine gewisse Dauer beziehungsweise an einem bestimmten Ort hätte zusammenbringen und zwingen können in dieser Art des Krieges wirksam Widerstand zu leisten. </i></span><br />
<br />
Philipps Streitkräfte waren auch schnell und bewegten sich leicht fort, wie das bei bezahlten Söldnern häufig der Fall ist. Ohne lange Belagerungstrosse oder Diener konnte die makedonische Armee in weniger als einer Woche fast überall auf dem griechischen Festland auftauchen - eine Tatsache, die jedem bekannt war, der die übliche langwierige Diskussion über „Vorbereitungen“ zur Verteidigung forderte. Und bei Philipp war eine Belagerung keine Sache von Monaten oder gar Jahren mehr-wie sie die Athener bei Samos (440) und auf Sizilien (415-413) und bei Platää (431-429) erlebt hatten, sondern nur noch von Wochen. Seine Spezialisten führten zum Beispiel eine Belagerung von Amphipolis durch, die weniger als siebzig Tage dauerte; Methone, das thrakische Chalkidike und Pagasai fielen sogar noch schneller.<br />
<br />
Die Ausrüstung und Taktik seiner makedonischen Phalanx unterschieden sich wahrscheinlich nicht allzu stark von den traditionellen Hoplitenkolonnen der im Vergleich zum traditionellen Hopliten einen Reichweitevorteil von 2,4 bis 3 m gab.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6OZ6HG5Qw01ckWX1IbBkEQsv7AeoyK4OH1HXFYj9mrTUnc8qz4VLN5hOtHlbgu1lSOQUP1lU45ZvTw39AFj26KjtPzOMT9haHGJHFVMjEptZ5Xz1rR9fyNmf0J2VjCCn-PqOj1j5NdFUr/s1600/%CE%91%CF%81%CF%87%CE%B1%CE%AF%CE%B1+%CE%9C%CE%B1%CE%BA%CE%B5%CE%B4%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%B1+%CE%91%CF%83%CF%84%CE%AD%CF%81%CE%B9+%CE%92%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%AF%CE%BD%CE%B1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6OZ6HG5Qw01ckWX1IbBkEQsv7AeoyK4OH1HXFYj9mrTUnc8qz4VLN5hOtHlbgu1lSOQUP1lU45ZvTw39AFj26KjtPzOMT9haHGJHFVMjEptZ5Xz1rR9fyNmf0J2VjCCn-PqOj1j5NdFUr/s1600/%CE%91%CF%81%CF%87%CE%B1%CE%AF%CE%B1+%CE%9C%CE%B1%CE%BA%CE%B5%CE%B4%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%B1+%CE%91%CF%83%CF%84%CE%AD%CF%81%CE%B9+%CE%92%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%AF%CE%BD%CE%B1.jpg" /></a></div>
Der runde Schild wurde kleiner und hing von Hals oder Schulter, während Beinschienen, die meisten Brustpanzer und schwerer Kopfschutz entweder durch Leder oder durch kombinierte Materialien ersetzt oder ganz weggelassen wurden. Hinzu kam, dass die ersten Reihen von drei auf vier bis fünf erweitert wurden, wodurch die Zahl der Lanzenspitzen in der Todeszone um 40 % zunahm - eine solche igelartige Front bedeutete einen ungewöhnlichen Grad offensiver Gewalt und bot zugleich Schutz für die ersten Reihen ohne Rüstung.<br />
<br />
Im Allgemeinen war die makedonische Bewaffnung einheitlicher als die alten unterschiedlichen und in Privatbesitz befindlichen Hoplitenrüstungen.<br />
<br />
<span style="color: blue;"><b> Die Makedonier hatten einheitliche Schilde und Piken und in einzelnen Mannschaften trug man die gleichen Umhänge und Schilde mit gleichen Verzierungen. </b></span><br />
<br />
All dies deutete auf einen ungewöhnlichen Grad der Militarisierung hin. Der Staat heuerte die Phalangiten an, rüstete sie aus, im Grunde wurden sie zu seinem Eigentum.<br />
<br />
Diese Phalanx entschlossener professioneller „Fuß-Begleiter“ (<b>pezetairoi</b>) kämpfte in Abstimmung mit der „Begleit-Kavallerie“ (<b>hetairoi</b>), einer Elitegruppe adliger Reiter, schwer gerüstet (Helm, Brustpanzer, Schulterschützer) mit Piken, auf starken Reittieren.<br />
<br />
Diese Reiter waren keine protzigen Grandes, sondern unabhängige, zähe makedonische Herren, deren eigener Wunsch es war in die Fußtruppen hinein anzugreifen und sie nicht zu umkreisen.<br />
<br />
<i> Daher schlugen makedonische Reiter in rhombischer oder keilförmiger Formation zusammen mit leichter gekleideter thesalischer Kavallerie - wie „ein Trupp Kraniche“ - Löcher in die Schlachtlinie des Feindes. </i><br />
<br />
Ein anderes Infanteriekontingent mit besserer Rüstung und kürzeren Piken, die „Schildschläger“ (<b>hypaspistai</b>), besetzte ebenfalls das Zentrum der makedonischen Linie, neben den Phalangiten.<br />
<br />
Die <b>Hypaspisten </b>waren normalerweise die ersten Kräfte der Infanterie, die dem Ansturm der Kavallerie folgten, wodurch sie eine wichtige Verbindung zwischen dem ersten berittenen Angriff und dem folgenden Nachsetzen der Phalanx selbst bildeten. Berufskorps aus leichter Infanterie, Schleu- derern, Bogenschützen und Speerwerfern rundeten die zusammengesetzte Heeresgruppe ab und stellten auch eine wichtige Reserveunterstützung dar.<br />
<br />
Und obwohl all diese Männer Söldner waren und im Dienst eines autokratischen Staates standen, gab es ein ungewöhnliches Maß an élan und esprit de corps zwischen Prinzen und den einfachen makedonischen Soldaten, da üblicherweise die Kämpfer mit ihren königlichen Vorgesetzten tranken, aßen, kämpften und Ball spielten.<br />
<br />
Der alte zivile Egalitarismus der Phalanx wandelte sich zu einer Art <u><b>brutaler Kameraderie</b></u>, die selbst für Berufssoldaten, die in Kolonnen und Masse kämpften, charakteristisch war.<br />
<br />
So spielte der entscheidende Kampf en masse in der westlichen Vorstellung wieder eine zentrale Rolle, doch Philipp führte den Schrecken solcher Zusammenstöße zu neuen Höhen - eine normale Erfahrung für seine makedonischen Mannschaften, die den Griechen der polis als Gewaltverbrecher bekannt waren;<br />
<br />
in Demosthenes’ Worten waren sie kaum mehr als Rohlinge, „die immer ihre Hände an Waffen hatten“.<br />
<br />
<b>Tatsächlich war Philipps Phalanx echter Pikeniere, integriert in und geschützt durch unterschiedliche leicht bewaffnete und berittene Kräfte, tödlicher und beweglicher als traditionelle Hoplitenkolonnen. </b><br />
<br />
Die makedonischen Phalangiten konnten ihre Aufmerksamkeit ausschließlich darauf richten ihre schrecklichen Lanzen zu stoßen - ohne das lästige Gewicht der alten Hoplitenrüstung und ohne die Notwendigkeit mit einem riesigen Schild den rechts unmittelbar neben ihnen stehenden Bürger zu schützen.<br />
<br />
Offensive, Piken und Bewegung nach vorn bedeuteten nun alles, Verteidigung, große Schilde und Sorge um den Schutz angeheuerter Schlächter dagegen wenig.<br />
<br />
<u>Mit größerer Präzision und Kraft </u>eingesetzt führte die neue makedonische Phalanx für gewöhnlich einen Stoß aus, der den Gegner ausschaltete, wenn das Ziel einmal ausgemacht und dann durch das Werk der Kavallerie und der Hilfskontingente angreifbar gemacht worden war. Wie ein Hammer schlugen die makedonischen Kavallerieattacken den Feind zurück auf den schwerfälligen kilometerlangen Amboss der lanzenstarrenden Phalanx.<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><img alt="Nike von Samothrake" height="320" src="https://www.skulpturhalle.ch/sammlung/highlights/2005/01/nike1.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;" width="219" /></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: blue;"><i><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="font-size: x-small;"><b>Nike, die Göttin des Sieges, </b></span></span></i></span><br />
erschien fast überall in der griechischen Kunst - auf Vasen, als Statue und Säulenskulptur, <br />
in Bronzerüstungen eingraviert und auf Münzen geprägt - und ist ein Hinweis darauf, <br />
<span style="color: blue;"><i><b>dass die Griechen fast ständig Kriege führten und glaubten ohne Anwesenheit einer Gottheit nicht siegen zu können. </b></i></span><br />
Für gewöhnlich wird sie mit fließenden Gewändern, zwei bis vier Flügeln und oft mit Schild und Lanze dargestellt. Da in traditionellen griechischen Schlachten die Sieger selten viele Verluste hatten (weniger als 5 Prozent ihrer ursprünglichen Mannschaftsstärke) und gegen die Perser fast überhaupt keine<br />
<span style="color: blue;"><i><b>(wie die wenigen hundert Gefallenen bei Marathon, Platää, <u><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">und Alexanders Siege</span></u> bezeugen), </b></i></span><br />
wurde Nike als schöne junge Frau gesehen, deren plötzliches Erscheinen auf der Seite der gläubigen Armee ihr Leben, Reichtum und Ehre brachte.</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<br />
<span style="color: blue;"><i><b>Noch wichtiger war jedoch, dass <u>Philipp eine völlig neue Schlachtideologie </u>in die westliche Kriegführung einbrachte.</b></i></span><br />
<br />
Zwar schloss der damalige wüste Kampf den frontalen Angriff ein und war damit immer noch ebenso heldenhaft wie bei den alten griechischen Phalangen der Vergangenheit.<br />
Doch um einen Krieg zu führen brauchte es jetzt weit mehr als persönlichen Mut,-Nerven und Kraft.<br />
<br />
<u>Auch ging es beim Töten der Makedonier nicht nur um Territorialgrenzen.</u><br />
<br />
<u>Vielmehr war die Kampfstrategie vorwiegend als Instrument ambitionierter Staatspolitik angelegt. </u><br />
<br />
Philipps zerstörerische Eroberungen und Annektierungen waren eine grundlegende Quelle sozialer Unuhe und kultureller Erhebung, keine konservative griechische Bestrebung zur Erhaltung der bestehenden agrarischen Gemeinschaft.<br />
<br />
<span style="color: blue;"><i><b>Philipps </b>territoriale Ambitionen richteten sich <b>nicht auf ein paar Hektar Land </b>außerhalb der polis, <b>sondern, einer großen Vision</b> folgend, auf Bergwerke, Häfen und Tribut zahlende Gemeinden, die ihm gehören könnten einzig um seine räuberische Armee anzutreiben.</i></span><br />
<br />
<span style="color: blue;">Bei Chaironeia (338) brachen Philipp und sein 18-jähriger Sohn Alexander die Phalanx der Thebaner und Athener und ließen Demosthenes über die Hügel zurück nach Athen eilen. </span><br />
<br />
Griechische verbündete Plänkler, Männer mit Fernwaffen, Reiter und Fußvolk hätten in einem verlängerten Zermürbungs- und Verzögerungskrieg besser eingesetzt werden können, indem sie Pässe in Garnison legten und den makedonischen Marsch in Richtung Süden nach Griechenland hinein aus dem Hinterhalt überfielen.<br />
<br />
Stattdessen hatten die Griechen im letzten Moment ihrer Autonomie eine riesige protzige Streitmacht von fast 30 000 Hopliten alten Stils aufgestellt - genau die falsche Art Heer um Philipps Moloch zu stoppen.<br />
<br />
Vorhersehbar und zum Unglück der Griechen wurden alle Elemente der taktischen Renaissance der Makedonier in der Schlacht angewendet: ein vorgetäuschter Rückzug und dann plötzlicher Angriff durch disziplinierte Phalangiten mit langen Piken, Reservekontingente in Bereitschaft um im geeigneten Moment loszuschlagen, abgestimmter Einsatz von schwerer Kavallerie um Lücken in der griechischen Linie auszunutzen und blitzschnelle Verfolgung um die Besiegten zu vernichten.<br />
Gegen Philipps trainierte Schlächter hatten die reaktionären Bürgersoldaten der polis kaum eine Chance.<br />
<br />
Die verschiedenen verbündeten Kontingente, die von Thebanern und Athenern geführt wurden, hatten keinen übergreifenden taktischen Plan;<br />
anstelle richtiger Generäle wurden sie von unfähigen politischen Vertretern der alten Schule angeführt;<br />
und sie hatten überhaupt keine Ahnung von den tödlichen Mitteln der makedonischen Phalanx, die man in Zentralgriechenland bisher noch nicht in offener Feldschlacht erlebt hatte.<br />
<br />
Die makedonischen Pikeniere zogen sich im Rückwärtsgang zurück und hofften einen wilden Ansturm der unerfarenen athenischen Hopliten auf sich zu ziehen.<br />
<br />
Als dieser erfolgte, hielten Philipps Berufssoldaten wie auf ein Stichwort an, senkten ihre Piken und spießten die wild heraneilenden Athener einfach auf.<br />
<br />
<span style="color: blue;"><i><b>Deren vertrottelter Kommandeur Stratokies rief immer noch „<u>Auf nach Makedonien</u>“, als er seine Männer in den Tod führte. </b></i></span><br />
<br />
Alexander ritt sodann in die entstehenden Lücken in der griechischen Linie, umzingelte die Thebaner und trieb sie von hinten zu den übrigen makedonischen Phalangiten.<br />
<br />
<b>Die Heilige Schar der Thebaner blieb natürlich auf der rechten Seite und wurde bis auf den letzten Mann getötet. </b><br />
<br />
Sie sollten unter dem stolzen Steinlöwen begraben werden, der noch heute an der modernen Hauptstraße steht und die Griechen daran erinnert, dass ein Tier aus Sandstein über ihren Leichen so ungefähr alles war, was tapfere Hopliten von Philipp einfordern konnten.<br />
<br />
Mit der hoplitischen Art zu kämpfen war es nun in Griechenland für immer vorbei.<br />
<br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="color: blue;"><i><b>Das hellenische Kriegswesen sollte für die nächsten zwei Jahrhunderte fast völlig von Makedonien inspiriert werden, im Hinblick sowohl auf Taktik als auch auf Militärtechnik.</b></i></span></span><br />
<br />
Aus den in Jahrhunderten gesammelten Erfahrungen der Schlachten von Marathon (490), Platää (479) und Kunaxa (401), des heldenhaften Rückzugs der griechischen Söldner, des Zugs der Zehntausend (401) und aus den spartanischen Erfahrungen in Kleinasien (390-er Jahre) wussten die Griechen, dass die Perser verletzbar waren.<br />
<br />
Einheimische hellenische Infanterie hatte kaum Schwierigkeiten, jedes Infanteriekorps aufzubrechen, das die Perser ins Feld brachten.<br />
(Ironischerweise war damals die Hauptsorge einer griechischen Expeditionsarmee im Osten, dass sie auf die allgegenwärtigen von den Persern gekauften Söldner aus ihrem eigenen Land treffen könnten.)<br />
<br />
<span style="color: blue;"><i><b>Eroberung im Osten hatte also seit Generationen in den Köpfen vieler griechischer Denker eine Rolle gespielt.</b></i></span><br />
<br />
Der gewaltige Reichtum des Persischen Reiches war für griechische Politiker besonders verlockend angesichts ihrer eigenen zunehmenden wirtschaftlichen Schwierigkeiten und der vorausschreitenden Unterminierung imperialer Herrschaft auf der anderen Seite der Ägäis in Asien.<br />
<br />
Doch das Problem hatte für jeden künftigen griechischen Eroberer Persiens darin bestanden die alte Vorstellung einer Hoplitenmiliz aufzugeben und an ihre Stelle ein logistisches System und eine loyale, vereinigte Armee aus allen griechischen Stadtstaaten zu setzen, eine soziale und militärische Mischung, die über die großen Entfernungen nach Osten hin versorgt werden konnte, während sie sich einer Vielfalt feindlicher Truppen auf jeglichem Gelände entgegenstellte.<br />
<br />
<span style="color: blue;"><i> <b>Kurz vor genau einer solchen Expedition wurde Philipp im Herbst 336 ermordet</b> und sein Heer übernahm sein grüblerischer und meist unausgeglichener Sohn, dessen Vorstellungen von den letztendlichen Zielen der Militärkunst sich völlig von denen seines Vaters unterschieden.</i></span><br />
<br />
<i><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="color: blue;">Mit der Übernahme der Hegemonie über Griechenland war Philipp von Makedonien weit über die kühnen Reichsvorstellungen eines Dareios, Xerxes oder Perikies hinaus erfolgreich. </span></span></i><br />
<br />
Als militärischer Neuerer, dessen bösartige Genialität durch den Größenwahnsinn seines Sohns überschattet wurde, eroberte Philipp Griechenland, weil er eine großartige Armee hatte und eine Propaganda betrieb, deren Zeit gekommen war und die sich auf die lange aufgeschobene Bestrafung und Plünderung Persiens richtete, sowie ein völlig zynisches Verständnis der griechischen Stadtstaaten.<br />
<br />
<i><b>Er bemerkte einmal, dass sich jede griechische Festung, der man sich mit einem mit Goldmünzen beladenen Esel nähern konnte, auch stürme lasse. </b></i><br />
<br />
Er hatte für gewöhnlich Recht.<br />
Die Führer der polis, das spürte Philipp, machten sich zwar für die harte, langwierige Aufgabe der Vereinigung gegen den Unhold aus dem Norden zurecht, die meisten hätten jedoch insgeheim lieber den leichteren Weg einer ausgehandelten Kapitulation gewählt.<br />
<br />
Die letzliche Ironie?<br />
<br />
<i><span style="color: blue;">Nachdem sie eine technische und taktische Revolution ausgelöst hatten, welche die Natur der westlichen Kriegführung änderte, verließen die Griechen der polis bei Chaironeia in einem schicksalhaften Augenblick abrupt eine Zeit der Innovation und setzten ihr Vertrauen ein letztes Mal in die glorreichen und dem Untergang geweihten Hopliten, während der wahre Schüler der griechischen militärischen Renaissance sie niedermähte, da er die Früchte ihres Erfindungsgeistes systematisch geerntet hatte.</span></i>Yauna Takabarahttp://www.blogger.com/profile/17739662848150917123noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4269458687331287220.post-41298325394836151742017-02-27T18:56:00.000+02:002017-02-27T18:56:10.807+02:00Μακεδονία αρχές του αιώνα: Ο Ελληνισμός της Στρώμνιτσας.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyezOYSJiQ3jSZY_wNOyhdwejgJRXhdPr1UM5vbLJiMH80-dN8pr2vGEQwl6HEXqGApU9BWFIa2ptt2sEpg7gFngpv6Em_lwCiR8BsopaQESYzqfFzf4keegIuxJXU8qM1qbJMhnd3CWvV/s1600/Tautotita+Mamas+20005.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyezOYSJiQ3jSZY_wNOyhdwejgJRXhdPr1UM5vbLJiMH80-dN8pr2vGEQwl6HEXqGApU9BWFIa2ptt2sEpg7gFngpv6Em_lwCiR8BsopaQESYzqfFzf4keegIuxJXU8qM1qbJMhnd3CWvV/s320/Tautotita+Mamas+20005.JPG" width="224" /></a></div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiuljkktznxGDfgv2ObP3NOYzbSx5m56yMgUhtG-AmpbPp7PKV9pYiCBIWSi74dI99a5Rl_2ojVb53D8syDvO7UHHhPZzJkBEoXIJIys0XxC-JjNKzmrWS-T-9LZH5ys3ih4JXdDv6lvBb2/s1600/Tautotita+Mamas+20002.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiuljkktznxGDfgv2ObP3NOYzbSx5m56yMgUhtG-AmpbPp7PKV9pYiCBIWSi74dI99a5Rl_2ojVb53D8syDvO7UHHhPZzJkBEoXIJIys0XxC-JjNKzmrWS-T-9LZH5ys3ih4JXdDv6lvBb2/s320/Tautotita+Mamas+20002.JPG" width="223" /></a><br />
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
ΣΧΟΛΕΙΑ - </div>
<div style="text-align: center;">
ΞΕΝΑΙ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΙ</div>
<br />
'Η προσφορά της ’Εκκλησίας Στρωμνίτσης, πέραν της έκπληρώσεως της κυρίας αποστολής της εις τον καθαρώς έκκλησιαστικόν και πνευματικόν τομέα, υπήρξε μεγίστη και εις τα εκπαιδευτικά και εθνικά θέματα του ελληνισμού της πόλεως και των χωρίων Στρωμνίτσης, έπί τουρκοκρατίας και ιδία κατά την περίοδον των ξένων προπαγανδών έν Μακεδονία από του 1870 μέχρι των βαλκανικών πολέμων, οπότε διαφοροποιείται ό χάρτης των βαλκανίων, συμπεριλαμβανομένου και του μακεδονικού χώρου.<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<b>Σχολεία.</b></div>
<a name='more'></a><br />
'Η προσφορά της ’Εκκλησίας Στρωμνίτσης εΐδικώς και της Μεγάλης ’Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως γενικώς ύπήρξεν ύψίστης ήθικής και υλικής κυρίως άξίας, κατά την μεγάλην οι κονομικήν κρίσιν των σχολείων Στρωμνίτσης μετά την πυρκαϊάν του 1869, ή όποια κατέστρεψε μεταξύ των άλλων και τά έκπαιδευτήρια της πόλεως.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
Άπ’ αρχής όμως πρέπει νά λεχθή ότι ή μεγάλη υλική προσφορά της Εκκλησίας προς τά σχολεία Στρωμνίτσης κατά την έν λόγω κρίσιμον περίοδον υπήρξε συνάρτησις της «άκρας άφοσιώσεως και του σεβασμου εις τά πάτρια της ορθοδόξου πίστεως, ού μην δέ άλλά και του διαπύρου ζήλου ύπέρ της έκπαιδεύσεως και ήθικής προόδου της εύσεβοΰς 'νεολαίας’ Στρωμνίτσης», συμφώνως προς τάς εκτιμήσεις της Μεγάλης ’Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως κατά Δεκέμβριον του 1873 .<br />
<br />
'Ως συνέπεια αύτης της ένθαρρυντικής καταστάσεως εις τό έλληνοορθόδοξον στοιχεΐον Στρωμνίτσης, τό όποιον ήτο άφωσιωμένον και πειθαρχημένον εις την κορυφήν της ’Ορθοδοξίας, κατ’ αντιδιαστολήν προς τό γειτνιάζον βουλγαρικόν στοιχεΐον λόγω του βουλγαρικου Σχίσματος και του ακράτου έθνο- φυλετισμοϋ αύτοΰ, ήτο ότι ή Μεγάλη ’Εκκλησία άπέστειλε συνδρομάς διά τά έκπαιδευτικά καταστήματα Στρωμνίτσης, «υπέρ της διανοητικής και ήθικής έκπαιδεύσεως της ορθοδόξου νεολαίας άμφοτέρων των φύλων», εύθύς άμέσως τον ’Ιανουάριον του 1874 .<br />
<br />
Τό σχολικόν ετος 1873/1874 έλειτούργει εις την Στρώμνιτσαν «έλληνικόν σχολείον» μέ 44 μαθητάς, δημοτικόν μέ 112 μαθητάς και έν νεοϊδρυμένον παρθεναγωγεϊον μετά νηπιαγωγείου μέ 5 μαθήτριας .<br />
<br />
Άρχάς του 1883 λειτουργοϋν εις την Στρώμνιτσαν τά έξης σχολεία:<br />
<br />
<!--more-->εν ήμιγυμνάσιον, μέ 25 μαθ., εν έλληνικόν σχολεΐον μέ 100 μαθ., δεκατρία δημοτικά σχολεία εις πόλιν και χωρία, μέ 542 μαθ., εν παρθεναγωγεϊον μέ 49 μαθ. και εν νηπιαγωγεΐον μέ 235 μαθ. , ένώ δέκα ετη άργότερα, το 1893/1894, εις πλήρη άνθισιν ευρισκόμενη ή σχετική κίνησις αριθμεί εις Στρώμνιτσαν μίαν άστικήν, εν διτάξιον προγυμνάσιον, εν παρθεναγωγεΐον και δύο νηπιαγωγεία μέ σύνολον 615 μαθητων και μαθητριών .<br />
<br />
'Η ανωτέρω σχολική πρόοδος όφείλεται εις την μεθοδευμένην εργασίαν της άνωτέρω ’Επιτροπής, ή οποία έ'θεσε τάς βάσεις της σχολικής κινήσεως Στρωμνίτσης άλλά και εις την γενναιόδωρον οίκονομικήν ένίσχυσιν έκ του κληροδοτήματος του μεγάλου ευεργέτου ’Αναστασίου Τσούφλη .<br />
Μίκ τρίτη δραστηριότης της Επιτροπής έν συνεργασία μετά των μητροπόλεων Στρωμνίτσης και Θεσσαλονίκης ήτο ή έξεύρεσις υποτροφιών διά την άποκατάστασιν δσον τό δυνατόν πλειόνων πτωχών έλληνοπαίδων της πόλεως και των περιχώρων Στρωμνίτσης ώς υποτρόφων εις τά έλληνικά εκπαιδευτήρια της Θεσσαλονίκης, δεδομένου μάλιστα ότι και οί Βούλγαροι έπραττον τό αυτό είδικώς εις την περιοχήν Στρωμνίτσης διά της αποστολής ΐδικών των <b><u>υποτρόφων εις τό βουλγαρικόν γυμνάσιον Θεσσαλονίκης</u></b> .<br />
<br />
'Η άξιόλογος συμβολή της ’Εκκλησίας ύπέρ των σκοπών της παιδείας είχε ώς συνέπειαν την άνάλογον πρόκλησιν και ιδιωτικών δωρεών από μέρους φιλογενών Στρωμνιτσιωτων ύπέρ των σχολικών και άλλων κοινοφελών ιδρυμάτων. Μεταξύ αύτων πρέπει νά μνημονευθοΰν ιδιαιτέρως ό Άρχων Λογοθέτης Χατζηγρηγώρης Καραμανώλης, ό φιλόλογος Χρήστος Παραπέσκας, ό Καρατάνης Κοβάτσης, ό Μίσιος Παπαγρηγορίου, ό Βασίλειος Δάρδανης, ό Παντελής Σαμολαδας, ό Βασίλειος Χατζηζωγράφου, ό Κωνσταντίνος Καραμανώλης, ό Μιχαήλ ’Αποστόλου, ό ’Ιωάννης Χατζηβέλκου και ύπεράνω όλων ό Κωστάκης Ζαφειριού, ό όποιος άφιέρωσε διά διαθήκης «άπασαν την κτηματικήν αύτου περιουσίαν εις την έλληνικήν κοινότητα, έπί τώ όρω όπως οί έξ αύτης πόροι διατίθενται ύπέρ του οικοτροφείου της πόλεως και της φιλοπτώχου άδελφότητος ' 'Η πρόοδος’ . . .» .<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQ_MmqY83R4MzEXw8M5TkZn0a57u4VZQkmZknhZfMJ_BP8mLkg9529V5-ClBp5lWAMf_RZ6yxtcggSQ9bYdlYSeae-vHOMgaPa4r7mq6IRbU72Atnwk1EkVFpus3_Xysy3Ykr2Il98Efer/s1600/Tautotita+Mamas+20003.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQ_MmqY83R4MzEXw8M5TkZn0a57u4VZQkmZknhZfMJ_BP8mLkg9529V5-ClBp5lWAMf_RZ6yxtcggSQ9bYdlYSeae-vHOMgaPa4r7mq6IRbU72Atnwk1EkVFpus3_Xysy3Ykr2Il98Efer/s320/Tautotita+Mamas+20003.JPG" width="227" /></a></div>
<br />
<b><span style="color: blue;">Διά της συμπαραστάσεως της ’Εκκλησίας, διά της ιδιωτικής πρωτοβουλίας άλλά και διά της συνδρομής του «Συλλόγου προς διάδοσιν των έλληνικών γραμμάτων» ώς και της «’Επιτροπής προς ένίσχυσιν της 'Ελληνικής ’Εκκλησίας και Παιδείας» ή έλληνική παιδεία έν Στρωμνίτση άνεπτύχθη τόσον πολύ ώστε κατά τάς άρχάς του 20ου αίώνος ή έλληνοορθόδοξος παροικία της πόλεως αύτης νά συντηρή εν τριτάξιον ήμιγυμνάσιον, έξατάξιον άρρεναγωγεΐον, εξατάξιον παρθεναγωγεϊον και δύο νηπιαγωγεία μέ 650 συνολικώς μαθητάς περίπου ώς και εν οίκοτροφεΐον διά την υποδοχήν μαθητων έκ των χωρίων και μάλιστα έκ των οικογενειών θυμάτων του βουλγαρικου κομιτάτου</span></b> .<br />
<br />
Πέραν όμως της υλικής, αξιόλογος υπήρξε και ή καθ’ όλου ήθική συμπαράστασις της Μεγάλης ’Εκκλησίας και των μητροπόλεων Στρωμνίτσης και Θεσσαλονίκης προς διασφάλισιν της εύρύθμου λειτουργίας των έκπαιδευτηρίων Στρωμνίτσης έκ των έξωτερικών κινδύνων, διότι ήσαν συνεχείς αί έπιθέσεις και αί άνθελληνικαι ένέργειαι των οίωνδήποτε οργάνων της Βουλγαρικής ’Εξαρχίας, όπως υπό τό πρόσχημα ίδρύσεως βουλγαρικών σχολείων έν Στρωμνίτση έπιφέρουν την άποδιοργάνωσιν της έλληνικής έκπαιδεύσεως τόσον εις την πόλιν όσον και εις τά χωρία και διχάσουν την συμπαγή ορθόδοξον κοινότητα διά της ίδρύσεως ίδιας βουλγαρικής κοινότητος.<br />
<br />
<b><span style="color: red;">Οι πρώτες- σοβαρές προσπάθειες ίδρύσεως βουλγαρικου σχολείου εις Στρώμνιτσαν άνελήφθησαν τον Αΰγουστον του 1881 υπό δύο βουλγαροδιδασκάλων, όνόματι Άρσου Κοστέντσιεφ (’Αρσένιος Kostencev) και Χρήστου Μπούτσκωφ (Buckov), οί όποιοι άνευ άδειας ήνοιξαν βουλγαρικόν σχολεΐον εις την Στρώμνιτσαν, άλλ’ ένεργείαις του μητροπολίτου Στρωμνίτσης Άγαθαγγέλου (1875-1887) έκλείσθη τοΰτο ώς παράνομον υπό του Τοπικου Συμβουλίου, τον Νοέμβριον του 1881 . </span></b><br />
Νέαι προσπάθειαι ίδρύσεως βουλγαρικου σχολείου, πλήν άνεπιτυχεΐς, άναλαμβάνονται το 1883 υπό των ΐδίαν, ωσαύτως, προσώπων και των συνεργατων των, οι όποιοι μετέρχονται παν μέσον προς άρσιν των έμποδίων διά την άπόκτησιν άδειας συστάσεως βουλγαρικοϋ σχολείου,<br />
«<u>τά όργανα του πανσλαβισμού, άτινα άνεφάνησαν ένταϋθα από της έλεύσεως των δύο ταραξιών βουλγαροδιδασκάλων Άρσου Κοστέντσιεφ και Χρήστου Μπούτσκωφ, μετά τάς έπανειλημμένας άποτυχίας του νά έπιτραπή αότοι ς ή άδεια συστάσεως σχολείου βουλγαρικοϋ δέν παύονται άνενδότως καταγινόμενα εις την πραγματοποίησιν των έαυτων σχεδίων και παντός τρόπου καταμηχανώμενα όπως θέσωσιν έκποδόν παν τό παρακωλΰον τάς προς τοΰτο ένεργείας των έμπόδιον</u>».<br />
<br />
’Αλλά και πάλιν έγκατέλειψαν τάς προσπαθείας των άπελαθέντες έκεΐθεν. Νέαι προσπάθειαι λειτουργίας βουλγαρικοϋ σχολείου εις Στρώμνιτσαν άρχίζουν τό φθινόπωρον του 1891, άρχομένου δηλαδή του σχολ. έτους 1891/1892, άλλά άποτυγχάνουν, διότι άρνοΰνται τοΰτο αί τοπικαι άρχαί, καθώς μάς πληροφοροΰν δύο άναφοραί των προκρίτων Ν. Άντωνιάδου και Δ. Μίσιου προς την μητρόπολιν Θεσσαλονίκης.<br />
<br />
<b><span style="color: red;">Τελικώς, μόλις τον Μάρτιον του 1892, επετράπη ή ίδρυσις βουλγαρικού σχολείου</span></b>.<br />
<br />
Εις άναφοράν των Δημογερόντων Στρωμνίτσης προς την μητρόπολιν Θεσσαλονίκης, της όποίας ζητείται ή συμπαράστασις, γίνεται συγκεκριμένως ή μνεία ότι «οί ευάριθμοι ούτοι θρασείς βουλγαροσχισματικοί ταραξίαι δυνάμει άδείας του Μουαρίφι Θεσσαλονίκης κατώρθωσαν την έν τή ήμετέρω πόλει σύστασιν σχολείου, ουτινος την εναρξιν των έγγραφών και μαθημάτων πομπωδώς άνήγγειλαν <u>χθες ήμέραν Τετάρτην εορτην Εύαγγελισμοϋ, 25ης Μαρτίου</u>».<br />
<br />
Αί παραστάσεις της μητροπόλεως Θεσσαλονίκης παρά τη Γενική Διοικήσει Θεσσαλονίκης ούδέν άπέδωσαν την φοράν αύτήν, διότι άνεγνωρίζετο πλέον υπό του έπισήμου κράτους ή δυνατότης ίδρύσεως υπό των Βουλγαροεξαρχικών σχολείων και έκκλησιών προς έξυπηρέτησιν των έκπαιδευτικών και θρησκευτικών άναγκών των κοινοτήτων αύτών. 'Η κατάστασις ήτο πολύ πιεστική πλέον διότι εις την έπαρχίαν Στρωμνίτσης έλειτούργουν κάποια υποτυπώδη βουλγαρικά σχολεία από τό 1884 κ.έ.3 και έπομένως δέν ήτο δυνατή ή συνέχισις της άρνήσεως διά την πόλιν Στρωμνίτσης.<br />
Έξ άλλου και ή έκσπάσασα έ'ρις μεταξύ μητροπολίτου Καλλινίκου, Δημογερόντων και ’Εφορείας σχολείων ύπεβοήθησε μεγάλως την σχολικήν έδραίωσιν των Σχισματικών εις την Στρώμνιτσαν.<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdl7QROtBze5oXBtb_F48U28qRP-GnougBdBeACjlBAHzfLo9Eyx3rBZSLryMWG8KqqLAJhhrne3Qvk9KvFZMFlCiY3ho9wvQSQM3rYL8mlcLa7FNO7SkKJK8innMiQzeVXPMbzqn9K-Bp/s1600/Tautotita+Mamas+20004.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdl7QROtBze5oXBtb_F48U28qRP-GnougBdBeACjlBAHzfLo9Eyx3rBZSLryMWG8KqqLAJhhrne3Qvk9KvFZMFlCiY3ho9wvQSQM3rYL8mlcLa7FNO7SkKJK8innMiQzeVXPMbzqn9K-Bp/s320/Tautotita+Mamas+20004.JPG" width="310" /></a><br />
'Η άνάπτυξις, έν τώ μεταξύ, και ή άνθισις της έκπαιδευτικής κινήσεως της έλληνοορθοδόξου παροικίας Στρωμνίτσης ήτο τοιαύτη ώστε νά μή έπηρεάζεται ούσιαστικώς από την παρουσίαν σπαργανώδους οπωσδήποτε βουλγαρικής σχολικής κινήσεως, όπως θά ήτο δυνατόν νά συμβή προ δεκαετίας, δτε τά έλληνικά σχολεία, καθώς προανεφέρθη, διήρχοντο οι κονομικήν και όργανωτικήν κρίσιν.<br />
'Η ιδία κρίσις, ώς μή ώφειλε, έπανελήφθη έκ τρίτου και το φθινόπωρον του 1906, εις περίοδον έξάρσεως του μακεδονικού άγώνος εις την έπαρχίαν Στρωμνίτσης, λόγω της άνακυψάσης άλλης σχολικής εριδος, ή όποία άπέληξεν εις την άντικατάστασιν του «διευθυντοΰ» των Σχολείων Στρωμνίτσης Βλασίου Ντάλλη, την άθώωσιν του μητροπολίτου Στρωμνίτσης Γρηγορίου και την μετ’ ολίγους μήνας, κατ’ ’Απρίλιον του 1907, άνάληψιν υπό τούτου συνοδικών καθηκόντων έν Κωνσταντινουπόλει, άναπληρωθέντος έν Στρωμνίτση έπί τριετίαν περίπου ύπδ άρχιερατικών έπιτρόπων, των αρχιμανδριτων Μελετίου και Μιχαήλ, μέχρι νέας έκλογής του μητροπολίτου Στρωμνίτσης Γερμανου (1908-1910), κατόπιν της μεταθέσεως του Γρηγορίου εις την μητρόπολιν Κυδωνιών, όπου και έμαρτύρησεν.<br />
<br />
'Ως προς την συμπαράστασιν της Εκκλησίας και των λοιπών περί αύτην φορέων εις την έκπαιδευτικήν κίνησιν της έπαρχίας Στρωμνίτσης, τά ύπ’ όψη ήμών στοιχεία είναι λίαν πενιχρά.<br />
<br />
<b><span style="color: blue;">'Υπήρχον σχολεία, τό 1873 εις 12 χωρία, τό 1878-1879 εις 15 χωρία μέ ισαρίθμους διδασκάλους και 675 μαθητάς, τό 1882 εις 9 χωρία: Έλεοΰσα, Κουκλήσι, Βασίλοβο, Γάμπροβο, Κολέσινο, Μοκρύοβο, Ζούμποβο, Νεοχώρι (Νοβοσέλο) και Βαλάντοβο μέ 10 διδασκάλους και 289 μαθητάς, τό 1893 εις 10 χωρία: Ρίτσιο, Κοστουρίνο, Μόκρινο, Μοκρύοβο, Ζούμποβο, Μονόσπητο, Κολέσινο, Γάμπροβο και Βασίλοβο , ένώ άρχάς του 20ου αίώνος άπέμειναν 5 μόνον ελληνικά σχολεία εις τά χωρία: Έλεοΰσα, Γάμπροβο, Κολέσινο, Μοκρύοβο και Μόκρινο .</span></b><br />
<br />
Συμπερασματικώς, έξ όλων των άνωτέρω, θά ήδυνάμεθα νά παρατηρήσωμεν ότι ή έλληνική παιδεία έν τή πόλει της Στρωμνίτσης όσον παρείρχετο ό χρόνος τόσον ήνθει και ήκμαζεν παρά τάς παντοίας πιέσεις, άντιθέτως αυτη μέ την πάροδον του χρόνου έφθινεν εις την ύπαιθρον προοδευτικώς λόγω απομονοσεως των ελληνικών εστιών της υπαίθρου από τό κέντρον διά παντοιων βίαιων μέσων των οργάνων της βουλγαρικής προπαγάνδας, τά όποια εύκολώτερον έκινοΰντο εις την ύπαιθρον.<br />
Άλλα περί των έθνικών προβλημάτων του Ελληνισμού της πόλεως και της έπαρχίας Στρωμνίτσης έκ των ξένων προπαγανδών έν συνεχεία γίνεται ή προσήκουσα ερευνά.<br />
<br />
<span style="color: blue; font-size: large;"><b>Έθνικά προβλήματα. </b></span><br />
<br />
'<span style="color: blue;">Η πόλις και ή επαρχία Στρωμνίτσης, από του 1870 μέχρι του 1913, δοκιμάζεται δεινώς υπό των ξένων προπαγανδών, κυρίως όμως και πρωτίστως υπό των βουλγαροεξαρχικών.</span><br />
<br />
'Η συμβολή της Μητρός Μεγάλης Εκκλησίας, πέραν των μέτρων γενικωτέρας σημασίας προς ύπεράσπισιν των έμπεριστάτων έπαρχιών της , ύπήρξε λίαν άξιόλογος εις την άντιμετώπισιν των έπί μέρους προβλημάτων της πόλεως και της έπαρχίας Στρωμνίτσης, ώς αμέσως γειτνιαζουσών προς τάς υπό άμεσον βουλγαρικήν επιρροήν περιοχάς, καθοδηγοΰσα την μητρόπολιν Στρωμνίτσης και ύποδεικνύουσα τά δέοντα προς τούς έκάστοτε μητροπολίτας αύτής.<br />
<br />
Σειρά πατριαρχικών εγγράφων από του 1874 κ.έ. είναι αποκαλυπτική άφ’ ένός μέν της έπικρατούσης γενικής έκκλησιαστικής και έθνικής καταστάσεως εις τό διαμέρισμα Στρωμνίτσης, άφ’ έτέρου δέ των ύποδεικνυομένων έκάστοτε σοφών μέτρων προς θεραπείαν ή μετριασμόν των δεινών, τά όποια ύφίσταντο οι πνευματικοί υπήκοοι του Οικουμενικού Θρόνου.<br />
<br />
Τό δυσμενές κλίμα διά τό έλληνοορθόδοξον στοιχεΐον της πόλεως και της έπαρχίας Στρωμνίτσης άρχεται από του 1874, έπαυξάνει μετά τό 1878 και κορυφοΰται από του 1902 κ.έ. Είναι λίαν χαρακτηριστικά δύο Πατριαρχικά Γράμματα, του Φεβρουάριου 1903 και του Σεπτεμβρίου 1904, περί της έν γένει καταστάσεως εις την έπαρχίαν Στρωμνίτσης .<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<b>Στρώμνιτσα</b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_aJyZWrfRtCt1_YgklHgL4nbIKreNU5BHg87LwsA6gLm3pF2Ew8Tdj0txcHVrkDIgpQtxB1eh9FwIYNVwFXnpdEbvU7pjsfQ4-DL3nlWZCCB3DziKsIARuxgBmRQyufyhZaJnZ1rA-u9-/s1600/Strumica.PNG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="160" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_aJyZWrfRtCt1_YgklHgL4nbIKreNU5BHg87LwsA6gLm3pF2Ew8Tdj0txcHVrkDIgpQtxB1eh9FwIYNVwFXnpdEbvU7pjsfQ4-DL3nlWZCCB3DziKsIARuxgBmRQyufyhZaJnZ1rA-u9-/s200/Strumica.PNG" width="200" /></a></div>
<br />
Στόχος των Βουλγαροεξαρχικών έν τή πόλει της Στρωμνίτσης ύπήρξεν ή έξουδετέρωσις της έκκλησιαστικής και κοινοτικής διοικήσεως των ’Ορθοδόξων διά νά δυνηθοΰν ούτοι νά ιδρύσουν βουλγαρικήν κοινότητα μέ έκκλησιαστικήν και σχολικήν συγκρότησιν και δι’ αύτης άλλά και μέ την συμπαραστασιν του βουλγαρικού κομιτάτου νά έκβουλγαρίσουν ή νά άποδεκατίσουν τό έλληνοορθόδοξον στοιχεΐον της πόλεως.<br />
<br />
<span style="color: red;">Αΐ πλέον χαρακτηριστικαι έκδηλώσεις των Βουλγαροεξαρχικών άπ’ άρχής της δράσεώς των έν Στρωμνίτση περί τό 1877 κ.έ. ύπήρξαν ή συστηματική δημοσία εκστρατεία δυσφημήσεως της ’Ορθοδόξου’Εκκλησίας και ή διέγερσις άγριων φυλετικών παθών κατά του ϊσχύοντος τότε έκκλησιαστικου καθεστώτος, ή υφαρπαγή του νεκροταφείου της έλληνοορθοδόξου κοινότητος, αί έπιθέσεις έναντίον του μητροπολιτικου μεγάρου, και του ίδίου του μητροπολίτου, ή ίδρυσις βουλγαρικοϋ ναου παρά τον καθεδρικόν ναόν των ’Ορθοδόξων εις τό κέντρον της κοινότητος, ή λειτουργία βουλγαρικου σχολείου και ή ύποβοήθησις των έκνόμων και βιαίων ένεργειών των υπό των επιτόπιων οργάνων της διοικήσεως και του ρωσικου πανσλαβισμο</span>ύ.<br />
<br />
'Η κατά καιρούς εκστρατεία δυσφημήσεως άντιμετωπίζετο δια των άπελάσεων των ταραξιών, κατόπιν των συντόνων ένεργειών και διαμαρτυριών των μητροπόλεων Στρωμνίτσης και Θεσσαλονίκης παρά ταΐς τοπικαΐς άρχαΐς . Οΰτω, εΐχον άπελαθή έκ Στρωμνίτσης από του 1878 μέχρι του 1884 οί Ήλίας και Δήμκος Σιούλεφ , ό Σταΰρος Τίμου , ό Άρσος Κοστέντσιεφ και ό Χρηστός Μπούτσκωφ , πρωτοπόρα βασικά στελέχη του βουλγαρικου Κομιτάτου εις την Στρώμνιτσαν.<br />
Αί προσπάθειαι υφαρπαγής του νεκροταφείου της έλληνοορθοδόξου κοινότητος τό θέρος του 1891 έναυάγησαν, ωσαύτως, χάρις εις την όμαδικήν άντίδρασιν των κατοίκων της Στρωμνίτσης όπως μη ένταφιάζωνται σχισματικοί εις τό ορθόδοξον νεκροταφεΐον και τάς άναλόγους παραστάσεις του Πατριαρχείου παρά τή 'Υψηλή Πύλη και των μητροπόλεων Στρωμνίτσης και Θεσσαλονίκης παρά τή Γενική Διοικήση Θεσσαλονίκης, ή οποία: τελικώς έπρότεινε την έξεύρεσιν άλλου χώρου, ό όποιος θά ήδύνατο νά χρησιμοποιηθή ώς νεκροταφεΐον των Βουλγαροεξαρχικών.<br />
<br />
<span style="color: red;">'Η έπίθεσις « Βουλγάρων, έξ ών δύο διδάσκαλοι . . . κρατούντες και ρεβόλβερ» κατά του μητροπολιτιχου μεγάρου Στρωμνίτσης, τον Αύγουστον του 1891, ώς και ή δολοφονική άπόπειρα κατά του μητροπολίτου Στρωμνίτσης Γρηγορίου, τον Αΰγουστον του 1902, έξήγειραν μεγάλως τό έλληνοορθόδοξον στοιχεϊον Στρωμνίτσης, τό όποιον άπηύθυνε κατά καιρούς αναφοράς προς την 'Υψηλήν Πύλην διά του Πατριαρχείου έναντίον των Σχισματικών και περί της έμμονής αύτου εις την πατρώαν πίστιν, όπως και προς όλας μαζί τάς ύπερεχούσας έκκλησιαστικάς και κοινοτικάς έξουσίας διά των επαναληπτικών ένεργειών των προς παραδειγματικήν τιμωρίαν των υπαιτίων και έμπρακτον προστασίαν των διωκομένων, ώστε νά άποθαρρύνωνται του λοιπου παρόμοιαι ένέργειαι</span>.<br />
<br />
Έπί πλέον τούτων, τον Φεβρουάριον του 1889, ολίγον προ της ένάρξεως των έχθρικών ένεργειών έναντίον της μητροπόλεως Στρωμνίτσης, οι κάτοικοι Στρωμνίτσης δι’ αναφοράς των έζήτησαν από τούς μητροπολίτας Στρωμνίτσης και Θεσσαλονίκης νά είσηγηθοΰν άρμοδίως <u>την μετάθεσιν της έδρας του έξαρχικου έπισκόπου Στρωμνίτσης και Βελεσσών Γερασίμου από την Στρώμνιτσαν εις Ραδοβίσιον, όπου υπήρχε ομοιογενής βουλγαρικός πληθυσμός, διά νά μή προκαλήται τό ύπερέχον ορθόδοξον στοιχεϊον Στρωμνίτσης.</u><br />
<br />
Πολυχρονίους προσπαθείας κατέβαλον οι Βουλγαροεξαρχικοί προς άνέγερσιν ναου εις τό οι κόπεδον της παλαιάς μητροπόλεως της ορθοδόξου κοινοτητος, εις τό όποιον δέν είχε κτισθή νέον μητροπολιτικόν οίκημα μετά την πυρκαϊάν του 1869.<br />
<br />
Μακροχρόνιος άγών από του 1898 μέχρι του ’Ιουνίου 1912 άπέληξεν εις την όριστικήν έπιδίκασιν του οικοπέδου εις την έλληνοορθόδοξον κοινότητα Στρωμνίτσης. ’Αλλά και ή δευτέρα προσπάθεια άνοικοδομήσεως βουλγαρικού ναου έπί του μικρου οικοπέδου της κατά Νοέμβριον του 1907 πυρποληθείσης οικίας του έξαρχικου έπισκόπου άπέβη, ώσαύτως, άκαρπος, λόγω του οίκοπεδικου άποκλεισμου τον όποιον έφήρμοσεν ή έλληνοορθόδοξος κοινότης Στρωμνίτσης.<br />
<br />
Ή θέσις του βουλγαρικοϋ οικοπέδου ήτο πλησίον του καθεδρικου ναου των ’Ορθοδόξων, πράγμα τό όποιον δέν ήδύνατο νά άνεχθή ή έλληνική κοινότης, δι’ αυτό άπεφασίσθη ή εξαγορά των συνορευόντοον μέ τό βουλγαρικόν οίκόπεδον κτημάτων, τά όποια άνήκον εις Ελληνας, και οί όποιοι προσεφέρθησαν νά παραχωρήσουν ταΰτα είς την έλληνικήν κοινότητα εις τρόπον ώστε νά μή δυνηθοΰν οί Βούλγαροι νά κτίσουν μεγαλοπρεπή ναόν, όπως έπεθύμουν.<br />
<br />
Ή σχετική προεργασία ήρχισεν από της 2 Δεκεμβρίου 1907 διά της παραχωρήσεως είς την κοινότητα του καταστήματος του Δημητρίου Κ. Μήρτσιου, τό όποιον έκειτο έν εϊδει σφήνας έπί της προσόψεως του βουλγαρικοϋ οικοπέδου, είς τάς 3 Αύγούστου 1909 προσεκυρώθη είς την κοινότητα λωρίς πλάτους 1 πήχεως ώς διαχωριστική γραμμή μεταξύ του βουλγαρικοϋ οικοπέδου και της ιδιοκτησίας του Ήλία ’Αγγελάκη και την 21 Μαρτίου 1910 ήγοράσθη παρά της κοινότητος τρίτη οικοδομή, των άδελφών Ζωγράφου, συνορεύουσα μέ τό έν λόγω οίκόπεδον, τό όποιον περιεσφίχθη έν μέσω έλληνικών κτημάτων και οΰτο; δέν προσεφέρετο προς πραγματοποίησιν των βουλγαρικών σχεδίων άνιδρύσεως μεγαλοπρεπούς ναου .<br />
<br />
Είς όλας τάς άνωτέρω σταδιακάς και μεθοδευμένας, πλήν έξουδετερωθείσας ένεργείας των, οί Βουλγαροεξαρχικοί ειχον περιπτωσιακώς μέν την συμπαράστασιν των οργάνων της τοπικής διοικήσεως, πάντοτε δέ την κάλυψιν,<br />
<u><b><br /></b></u>
<u> <b>ύποστήριξιν και ύπεράσπισιν έπί διεθνοΰς πεδίου του ρωσικου πανσλαβισμοΰ, ό όποιος ένεργότερον άπέδειξε τάς έναντι του βουλγαρικοϋ έθνοφυλετισμου άγαθάς προθέσεις και πράξεις του μέ την έγκατάστασιν έν Κεντρική Μακεδονία, κατόπιν της συνθήκης της Μυρστέγης , Ρώσων άξιωματικών προς άναδιοργάνωσιν της χωροφυλακής του οθωμανικού κράτους.</b></u><br />
<u><b><br /></b></u>
<span style="color: red;">Είς την Στρώμνιτσαν, έν προκειμένω, τό έργον αυτό άνέλαβεν ό Ρώσος άξιωματικός «Λεών δέ Σιμιτιέρ», ό όποιος όμως από των αρχών του 1905 ήρχισε παρεκτρεπόμενος της κυρίας άποστολής του προπαγανδίζων έμφανώς ύπέρ της βουλγαρικής ’Εξαρχίας και παντοιοτρόπως ύποδεικνύων είς τούς Έλληνοορθοδόξους Στρωμνίτσης την προσχώρησιν είς την ’Εξαρχίαν, έχων έξασφαλίσει προς τοϋτο και την συμπαράστασιν των τοπικών οθωμανικών αρχών .</span><br />
<br />
'Ο μητροπολίτης Στρωμνίτσης Γρηγόριος, κατόπιν των συγκεκριμένων καταγγελιών εις βάρος τούτου, συνεκάλεσε εις έκκλησιαστικήν σύσκεψιν, την 28 Μα'ΐου του 1905, τούς εκπροσώπους των κοινοτικών και σχολικών καταστημάτων και μετά έξονυχιστικήν άνάλυσιν της ύπαιτιότητι του έν λόγω Ρώσου δημιουργηθείσης έκρηκτικής καταστάσεως άπεφασίσθη ή αποστολή έγγράφων διαμαρτυριών κατά του έν λόγω Ρώσου αξιωματικού προς τήν Υψηλήν Πύλην, τόν έν Θεσσαλονίκη έδρεύοντα Χιλμή πασαν, τόν νομάρχην Θεσσαλονίκης και τόν καϊμακάμην Στρωμνίτσης και ή ένημέρωσις δι’ άντιγράφων αύτων των διαμαρτυριών του μητροπολίτου Θεσσαλονίκης προς συντονισμόν της δλης ύποθέσεως παρά ταΐς ύπερεχούσαις κρατικαΐς έξουσίαις της Θεσσαλονίκης .<br />
<br />
’Αποτέλεσμα της δραστηριότητος ταύτης ύπήρξεν ότι ήκολούθησεν, αιτήσει του νομάρχου Θεσσαλονίκης, συνάντησις εκπροσώπων της κοινότητος Στρωμνίτσης μετά του ίδιου και του Ρώσου επιτετραμμένου έν Θεσσαλονίκη και <u><span style="color: red;">ή μετάθεσις του διερμηνέως του Ρώσου άξιωματικοΰ, φίλα προσκειμένου προς την βουλγαρικήν ’Εξαρχίαν, από Στρωμνίτσης εις Γιανιτσά .</span></u><br />
Τέλος, έν σχέσει προς τό γεγονός τοΰτο άλλά και προς περιπτώσεις «άντεθνικώς και άντεκκλησιαστικώς» δρώντων έν τή κοινότητι, οί έκπρόσωποι της κοινότητος εις κοινήν σύσκεψιν του θέρους του 1905, άπεδέχθησαν πρότασιν του μητροπολίτου Γρηγορίου, περιληφθεΐσαν ώς άπόφασιν εις τά πρακτικά και εχουσαν έπί λέξει ώς έξής: «Θεσπίζομεν σήμερον, ίνα, έάν μέλος τι (της εκκλησιαστικής συνελεύσεως) φωραθή και άποδειχθή, ότι έργάζεται άντεθνικώς και άντεκκλησιαστικώς μετά πρώτην νουθεσίαν έπί προτροπή, παύεται αύθωρεί υπό των τριών σωματείων και άντικαθίσταται υπό καταλλήλου προσώπου έγκρίσει των τριών σωματείων» .<br />
<br />
<br />
<b><span style="color: blue;">Επαρχία Στρωμνίτσης</span></b><br />
<br />
’Αλλ’ ας ’ίδωμεν ποία ύπήρξεν ή έθνική και έκκλησιαστική κατάστασις εις τά ορθόδοξα <b>ή μικτά χωρία </b>της έπαρχίας Στρωμνίτσης.<br />
<br />
<span style="color: red;">Ή έπαρχία Στρωμνίτσης<u> έμαστίζετο μεγάλως υπό της βουλγαρικής προπαγάνδας άλλά και υπό των ιεραποστόλων της Ούνίας και του Προτεσταντισμοΰ</u>, επειδή έξησκοΰντο έπ’ αύτης μεγάλαι πιέσεις, τάς όποίας, παρά τάς συνεχείς προσπαθείας, δεν ήδύνατο ή μητρόπολις Στρωμνίτσης νά έξουδετε- ρώνη, καθ’ δν τρόπον επραττε τοΰτο, προκειμένου περί της Στροψνίτσης, δπου ήδρευεν ό μητροπολίτης Στρωμνίτση</span>ς.<br />
<br />
Ουτω, τό βορειότερον τμήμα της επαρχίας Στρωμνίτσης, δπου αί περιοχαί Ραδοβισίου, Μάλης (Μάλες) και Τικφεσίου, είχε σχεδόν άπολεσθή, περιελθόν υπό την πλήρη σχεδόν έπιρροήν των οργάνων της βουλγαρικής Εξαρχίας, τά όποια κατηυθύνοντο έκ Βελεσσών, δπου ή έδρα του σχισματικού έπισκόπου Βελεσσών και Στρωμνίτσης. Βεβαίως, από του 1870 μέχρι του 1890, ακόμη και είς τά διαμερίσματα ταΰτα, διεξήχθη μεγάλη πάλη μεταξύ ’Ορθοδόξων και Σχισματικών, ή όποια βραχυπροθέσμως ηύνόησε τό έπίσημον έκκλησιαστικόν καθεστώς.<br />
<br />
Τό 1874 τρεις σχισματικοί ιερείς χειροτονηθέντες υπό του σχισματικού έπισκόπου Βελεσσών, έπιζητοΰν την επιστροφήν των εις την ’Ορθοδοξίαν , όλον τό χωρίον Τζίτζοβον της ύποδιοικήσεως Βελεσσών άλλ’ υπό την μητρόπολιν Στρωμνίτσης έπανέρχεται είς την ’Ορθοδοξίαν , 34 χωρία του τμήματος Ράδοβιτς και 14 του τμήματος Μάλες μεταξύ των έτων 1876/ 1878 έπιστρέφουν έκ νέου είς την δικαιοδοσίαν της μητροπόλεως Στρωμνίτσης και ή ορθόδοξος ’Εκκλησία Ραδοβισίου τό 1886 άποδίδεται πάλιν είς χρήσιν των ’Ορθοδόξων .<br />
<br />
Τά γεγονότα ταΰτα άναστέλλουν κάπως τό διαβρωτικόν εργον της βουλγαρικής ’Εξαρχίας, ή όποια όμως από του 1891 εδραιώνει καλλίτερον την θέσιν της είς τά έν λόγω διαμερίσματα. Τό θέρος του 1891 οι ορθόδοξοι Βούλγαροι Ραδοβισίου και των πέριξ χωρίων, «έσφράγισαν άναφοράς και άπηύθυναν τή ’Εξαρχία» , τον ’Οκτώβριον του 1893, ό ηγούμενος της μονής Πολάσκας προσχωρεί εις το Σχίσμα και τέλος την άνοιξιν του 1896 ή μνημονευθεΐσα μονή και ή άλλη του 'Αγίου Γεωργίου Νεγοτίνου ύπαγόμεναι έκκλησιαστικώς μέν εις την μητρόπολιν Στρωμνίτσης άλλά πολιτικώς εις τον καζάν Τικφεσίου, καταλαμβάνονται βιαίως υπό των Σχισματικών. Δέν ήτο βεβαίως καλλιτέρα ή κατάστασις των ’Ορθοδόξων Μάλες, όπου ό άρχιερατικος έπίτροπος της Στρωμνίτσης ίερεύς ’Αθανάσιος Δράκαλης και οί ’Ορθόδοξοι κάτοικοι ύφίστανται παντοίας πιέσεις υπό των τοπικών αρχών και των ’Εξαρχικών από του 1887 κ.έ<br />
<br />
Συντονισμέναι ένέργειαι της μητροπόλεως Στρωμνίτσης όπως <b><u>έπιστραφοΰν </u></b>αί δύο μοναί εις τούς ’Ορθοδόξους ώς άνήκουσαι <b><u>εις τό Πατριαρχεΐον</u></b> και προστατευθοΰν οί ορθόδοξοι κάτοικοι δέν άποφέρουν συγκεκριμένον άποτέλεσμα. Αί ύπ’ οψιν ημών πηγαί δέν διαφωτίζουν την συνέχειαν του ζητήματος της κυριότητος των μονών, δυνάμεθα όμως νά εΐκάσωμεν ότι, λόγω άντικειμενικών δυσχερείων της μητροπόλεως Στρωμνίτσης όπως παρεμβαίνη άποτελεσματικώς ύπέρ των δικαιωμάτων και ιδρυμάτων της παρ’ άλλη ύποδιοικήσει, αί μοναί αύταί σύν τώ χρόνω έξέφυγαν όριστικώς της διοικητικής και πνευματικής επιρροής της μητροπόλεως Στρωμνίτσης, <u><span style="color: red;">οί δέ έναπομείναντες πιστοί εις τό νόμιμον έκκλησιαστικόν καθεστώς ήναγκάσθησαν νά ύποκύψουν είς την βίαν και νά προσχωρήσουν είς την ’Εξαρχίαν.</span></u><br />
<br />
<i><span style="color: #0c343d;">Είς τό διαμέρισμα Βοημίας νοτιοδυτικώς της Στρωμνίτσης δρα ή βουλγαροεξαρχική και ή ουνιτική προπαγάνδα</span></i>. Οί Σχισματικοί Βαλαντόβου άγωνίζονται τό 1899/1900 νά καταλάβουν τον ναόν και τό νεκροταφεΐον της Έλληνοορθοδόξου κοινότητος του χωρίου αύτοΰ.<br />
Οί κάτοικοι καταφεύγουν είς την προστασίαν της μητροπόλεως Στρωμνίτσης, ή οποία έν συνεργασία μετά του Πατριαρχείου και της μητροπόλεως Θεσσαλονίκης έπιτυγχάνει τελικώς νά έπιδικασθή ό ναός και τό νεκροταφεΐον είς τούς ’Ορθοδόξους.<br />
<br />
Έν τώ μεταξύ και μέχρις έφαρμογής υπό των τοπικών άρχών της άποφάσεως της Γενικής Διοικήσεως Θεσσαλονίκης μεσολαβοΰν έπεισόδια μεταξύ ’Ορθοδόξων και Σχισματικών διά την κυριότητα του ναοΰ, ό όποιος την περίοδον της διαμάχης παραμένει κλειστός, και του νεκροταφείου, <span style="color: red;">όπου οί Όρθόδοξοι άπαγορεύουν τόν ενταφιασμόν των Σχισματικών ώς αιρετικών.</span><br />
<br />
<br />
Προσπάθειαι των τοπικών αρχών, όπως άποδεχθοϋν οί ’Ορθόδοξοι την εναλλάξ χρήσιν του ναου μετά των Σχισματικών προσέκρουσαν εις την άνυποχώρητον στάσιν της Μεγάλης ’Εκκλησίας, της μητροπόλεως Στρωμνίτσης άλλά και των ’Ορθοδόξων κατοίκων Βαλαντόβου λόγω της έπισήμου θέσεως της ’Ορθοδόξου Εκκλησίας μετά την άπόφασιν της Τοπικής Συνόδου της Κωνσταντινουπόλεως του 1872 περί των Σχισματικών ώς αιρετικών.<br />
<br />
'Η ιδία κατάστασις έπικρατεϊ εις τό χωρίον Μυράφτσης του αύτου διαμερίσματος, όπου ή έκκλησία του χωρίου<u> άνηρπάγη τό θέρος του 1900 υπό των Σχισματικών</u>, αί τοπικαι άρχαί υποδεικνύουν την έναλλάξ χρήσιν του ναοΰ, άλλά τό Πατριαρχεϊον έπεμβαΐνον συνιστα οί Χριστιανοί του χωρίου νά μη άποδεχθοϋν «τό σύστημα της έναλλάξ λειτουργίας».<br />
<br />
<br />
Τό διαμέρισμα Βοημίας, πέραν των Σχισματικών, <u>πλήττει ιδιαιτέρως και ή ούνιτική προπαγάνδα </u>από του 1872 κ.έ., κατευθυνομένη από την Θεσσαλονίκην υπό την γενικωτέραν κάλυψιν της Ρωμαιοκαθολικής ’Εκκλησίας και την έπιτόπιον των προξενικών αρχών της Γαλλίας και της Αύστροουγγαρίας εις μίαν γενικωτέραν προσπάθειαν μειώσεως της ρωσικής έπιρροής έν Μακεδονία διά των άφυπνιζομένων Βουλγάρων και αύξήσεως της ίδικής των.<br />
<br />
Πλέον συγκεκριμένως, τό 1883 άφίχθη εις την Στρώμνιτσαν ό μισσιονάριος Bonetti Paroko διά νά θέση εις λειτουργίαν γυμνάσιον μετά οικοτροφείου διά τάς άνάγκας των έξ ουνιτικών οικογενειών του διαμερίσματος Βοημίας της έπαρχίας Στρωμνίτσης μαθητών, άλλ’ ή αποτελεσματική άντίδρασις του μητροπολίτου Στρωμνίτσης ’Αγαθαγγέλου έματαίωσε τά σχέδια έκεΐνα. <span style="color: #4c1130;">Πάντως, οί Ούνΐται ένεφάνισαν μερικάς έπιτυχίας εις δλα σχεδόν τά πέριξ του Βαλαντόβου χωρία, κυρίως δέ εις την Πύραβον (ή Πίραβος), έκ της όποίας είσέδυσαν κυρίως εις τό Βαλάντοβον, την Μυράφτσα, την Μιραβάντσα, την Μπαλίντσα, την Γράντιστα, τό Πέτροβο, τό Μιλέντοβο, τό Κάλκοβο, τό Γκιόπεστι, την Γκίρτσιστα και τό Δαβίδοβο</span>, άλλά και έδώ δέν έστερεώθησαν τελικώς, άπόδειξις ότι σήμερον εις την περιοχήν αύτην δέν ύφίσταται ούνιτικόν στοιχεΐον, πλήν της Στρωμνίτσης και Ραδόβου,<u> όπου έγκατεστάθησαν βουλγαροουνΐται έκ Κιλκίς κατά και μετά τάς πολεμικάς έπιχειρήσεις των έτών1912-19133.</u><br />
<br />
Τά χωρία της πεδιάδας Στρωμνίτσης Ελεούσα (Βέλιουσα), Βοδότσα, Βάλδεφτσα, Κουκλήσι, Μονόσπητο, Βασίλοβο, Μούρτινο και Μπορίοβο ώς και τά των ύπορειών του Μπέλες Κωστουρΐνο, Γάμπροβο, Κολέσινο, Βορίσοβο, Μοκρύοβο και Μόκρινο ύπέστησαν, ώσαύτως, τάς συνεπείας διεισδύσεως των Βουλγαροεξαρχικών, των Ουνιτών και των Προτεσταντών.<br />
<br />
<b><span style="color: red;">Οί Σχισματικοί διά των ενόπλων ομάδων του βουλγαρικοϋ κομιτάτου έπέτυχον νά άποσπάσουν τά χωρία Έλεοϋσα, Βοδότσα, Βάλδεφτσα και Γάμπροβο από την μητρόπολιν Στρωμνίτσης και νά έδραιωθοΰν είς αύτά «διά της πιέσεως και του έκφοβισμου έπί ποινή φόνου διά των άπαγωγών και φόνων ’Ορθοδόξων προυχόντων και έγκριτων πολιτών. </span></b><br />
<br />
Ο μητροπολίτης Στρωμνίτσης Γρηγόριος εις την άναφοράν του προς τον μητροπολίτην Θεσσαλονίκης από 29 Νοεμβρίου 1904 διεκτραγωδεί την κατάστασιν των Έλληνοορθοδόξων είς τό χωρίον Έλεοϋσα, όπου οί ’Ορθόδοξοι προκειμένου νά τυγχάνουν της άνοχής του βουλγαρικοϋ Κομιτάτου καλοΰν διά τάς θρησκευτικάς άνάγκας των τον βουλγαροεξαρχικόν ιερέα του χωρίου και άποστέλλουν τά τέκνα των εις τό βουλγαρικόν σχολεΐον, ένώ ό Έλλην ίερεύς και διδάσκαλος παραμένουν άνευ ποιμνίου και μαθητων είς την παρακείμενην μονήν της Παναγίας της Έλεούσης.<br />
<br />
Κατόπιν όλων αύτων ό Στρωμνίτσης παρακαλεΐ τον Θεσσαλονίκης νά κάμη τάς δεούσας παραστάσεις προς τον <b><u><span style="color: #274e13;">Χιλμή Πασάν </span></u></b>ώστε ό Βούλγαρος ίερεύς και διδάσκαλος Έλεούσης, οί όποιοι έλέγχουν 17 μόνον οίκογενείας, νά περιορισθοΰν εις τό εργον των μεταξύ των οπαδών των και νά έπιτραπή άνενόχλητος ή θρησκευτική σχολική δραστηριότης των ’Ορθοδόξων της κοινότητος αύτής, λαμβανομένου ύπ’ όψη ότι ό Χιλμή Πασάς είχεν ήδη δώσει έντολήν νά μή γίνωνται δεκταί υπό των τοπικών άρχών έπισήμως άναφοραί κατοίκων περί προσχωρήσεώς των εις την Εξαρχίαν, λόγω άκριβώς της πιεστικής τακτικής των Σχισματικών.<br />
<br />
Άλλ’ οί ύποστάντες πραγματικήν τραγωδίαν είναι οί ορθόδοξοι κάτοικοι της Βάλδεφτσας, ήμίσειαν ώραν άπεχούσης έκ Στρωμνίτσης, διά της πυρπολήσεως υπό των Βουλγαροεξαρχικών των οικιών των την νύκτα της 3 Μαΐου 1905.<br />
<br />
’Ιδού πώς έπί λέξει περιγράφει ό Στρωμνίτσης Γρηγόριος τό συμβάν εις άναφοράν του προς τον μητροπολίτην Θεσσαλονίκης από 12 Μαΐου 1905: «Παναγιώτατε, τά απανταχού της τλήμονος ημών χώρας υπό σπείρας ευτελών δολοφόνων διαπραττόμενα κακουργήματα προς έξόντωσιν των φιλησύχων ’Ορθοδόξων Ελλήνων, των στερρώς προσκειμένων ταΐς θρησκευτικαϊς και έθνικαΐς αύτων παραδόσεσι, πολυπληθή και έν τή ήμετέρα πολυκυμάντω ’Επαρχία διαπράττονται, προκαλοΰντα τον οίκτον και τον έλεον πάσης ού μόνον 'Ομογενούς, άλλά και ύπ’ άνθρωπίνων αισθημάτων έμφοβουμένης καρδίας.<br />
<br />
Ουτω την παρελθοϋσαν Τρίτην (3 Μαΐου) αιμοχαρείς όρδαί άγριων και άτέγκτων βουλγάρων κομιτων είσελάσασαι νυκτός εις τό ήμίωρον της πόλεαις μας άπέχον χωρίον Βάλδεφτσαν προς τιμωρίαν των αύτόθι χωρικών, άρνουμένων παρ’ όλας τάς πιέσεις και τούς έκφοβισμούς, νά προσχωρήσωσιν εις τό Σχίσμα, έπυρπόλησαν τούς οίκους των ήμετέρων.<br />
Καίτοι δέ ούδέν εύτυχώς θύμα ύπάρχει, ή προσγενόμενη ομως αύτοϊς ύλική ζημία μεγίστη τυγχάνει, καθ’ δσον πλήν των οικιών αύτων άπώλεσαν οί ατυχείς χωρικοί άπαντα τά έν αύταΐς χρήματα, ζώα, προϊόντα κλπ., ουτω δέ περιέρχονται τάς άγυιάς της πόλεως ήμών μετά των γυναικών και των τέκνων των γυμνοί και άστεγοι και του έπι- ουσίου ετι άρτου έστερημένοι. "Οθεν έκκαλούμενοι διά της 'Υμετέρας Παναγιότητος τά φιλογενή αισθήματα των εύγενών Θεσσαλονικέων, εχομεν διά έλπίδος, ότι ή φωνή ήμών της οδύνης θέλει εύρη ηχώ είς τάς καρδίας των ομογενών οι τινες διατρανοΰντες τά προς τούς άναξιοπαθοΰντας άδελφούς φιλάδελφα και φιλάνθρωπα αΐσθήματά των θέλουσι προσέλθη άρρωγοί εις την ουτω δεινώς δοκιμασθεΐσαν 'Ομογενή Κοινότητα της Βάλδεφτσας. ’Εν Στρωμνίτση τή 12 Μαΐου 1905. Μετά πολλής ύπολήψεως της 'Υμετέρας εύσεβάστου μοι Σεβασμιότητος έλάχιστος έν Χώ άδελφός και όλως πρόθυμος Στρωμνίτσης Γρηγόριος, Οί Δημογέροντες και ’Εφοροεπίτροποι . . ,»<br />
<br />
Των χωρίων Βασιλόβου, Μποριόβου, Κωστουρίνου, Κουκλησίου και Μονοσπήτου οι έλληνοορθόδοξοι ναοί ύφηρπάγησαν διά διαφόρων δολίων μέσων υπό των Σχισματικών κατά την τελευταίαν δεκαετίαν του 19ου αϊώνος, προς έπιστροφήν δέ αύτων είς τάς ορθοδόξους κοινότητας των έν λόγω χωρίων διεξήχθη μεγάλη μάχη μεταξύ Οικουμενικού Πατριαρχείου, 'Υψηλής Πύλης και Βουλγαρικής ’Εξαρχίας , άρνουμένων παντοιοτρόπως των ’Ορθοδόξων άκόμη και της έναλλάξ χρήσεως των ναών αύτων ώς παρανόμων και άντικανονικών κατ’ έντολήν του Πατριαρχείου «όπως κατ’ ούδένα τρόπον παραδέξωνται τό έναλλάξ λειτουργεΐν μετά των σχισματικών ώς παρανόμων και άντικανονικών» .<br />
<br />
’Αποτέλεσμα της διαμάχης αύτης ήτο ότι έπί πολλά χρόνια οί ναοί των χωρίων αύτων παρέμειναν κλειστοί.<br />
<br />
Την διαμάχην μεταξύ ’Ορθοδόξων και Σχισματικών εις τά χωρία της πεδιάδος Στρωμνίτσης, όπως βεβαίως και εις άλλας έμπεριστάτους έπαρχίας, έρχονται νά έπωφεληθοΰν οί ιεραπόστολοι των Ούνιτων και κυρίως των Προτεσταντών.<br />
<br />
Έκ των μέχρι τοΰδε ύπ’ όψη ημών πηγών, <u style="font-weight: bold;">ούνιτική διείσδυσις διαπιστοΰται μόνον εις τό χωρίον Βασίλοβο, </u>όπου τά όργανα της ουνιτικής προπαγάνδας έξεμαίευσαν τόν Φεβρουάριον του 1884 άναφοράν των κατοίκων ότι άνήκουν είς τό «Βουλγαροκαθολικόν δόγμα», την όποίαν άπέστειλαν είς την Γενικήν Διοίκησιν Θεσσαλονίκης. Ό άρχιερατικός προϊστάμενος Στρωμνίτσης, Δημήτριος Ζωγράφου, είς άναφοράν του προς τόν μητροπολίτην Θεσσαλονίκης από 23 Φεβρουάριου 1884 πληροφορεί ότι ή έν λόγω άναφορά των κατοικούν Βασιλόβου ήτο πλαστή, εργον κάποιου Δώνε Κοστουρλή, έπεξηγεΐ τούς λόγους της πλαστότητος και υποδεικνύει όπως άρμοδίως ένημερωθοΰν αί πολιτικαι άρχαί Θεσσαλονίκης . Δέν γνωρίζομεν την συνέχειαν της ύποθέσεως, πάντως φαίνεται ότι και έδώ ό ούνιτισμός δέν έπεκράτησεν ύποχωρήσοος προ του βουλγαρικου έθνοφυλετισμου των αμέσως επομένων έτών.<br />
<br />
Περισσοτέρας, οπωσδήποτε, επιτυχίας έν σχέσει μέ τούς Ούνίτας είχον είς τά χωρία της πεδιάδος και των υπωρειών του Μπέλες τά δργανα της προτεσταντικής προπαγάνδας μέ όρμητήριόν των την Στρώμνιτσαν, είς την όποίαν περί τό 1882 ίδρύθη προτεσταντική κοινότης, ένεργείαις του προτεσταντικου σταθμου Μοναστηριού. Είδικώτερον, τά χωρία Μονόσπητο, Μούρτινο, Έλεοΰσα, Κολέσινο, Βαρβάριτσα, Πόπτσεβο και Δαμπίλια έδέχθησαν την νέαν αύτην κίνησιν, χάρις κυρίως είς την συμβολήν του Στρωμνιτσιώτου μεγαλοκτηματίου Stavre Timov, ό όποιος είς τό χωρίον Μονόσπητο ειχε τό τσιφλίκι του' τοΰτον ύπεβοήθει και ό έντόπιος Spaso Busev .<br />
<br />
Είς τό διαμέρισμα Στρωμνίτσης οί προτεστάνται άπέκτησαν εύκτηρίους οϊκους έν Στρωμνίτση μόλις τό 1890 και ολίγον προ του 1895 εις τό χωρίον Μονόσπητο, μετά από πολλάς άντιδράσεις της μητροπόλεως Στρωμνίτσης, ενώ παρόμοιαι προσπάθεια!, εις τό Κολέσινον τό φθινόπωρον του 1908 είχαν ναυαγήσει.<br />
<br />
Άρχάς του 20ου αίώνος, συμφώνως προς στατιστικά στοιχεία του Brankov, ύπήρχον συνολικώς είς δλην την έπαρχίαν Στρωμνίτσης 624 προτεστάνται, έκ των όποιων 144 είς την Στρώμνιτσαν, 208 είς τό Μούρτινο, 184 είς τό Μονόσπητο, 40 είς ’Ελεούσαν και 16 είς Κολέσινο, διαθέτοντες τρία σχολεία, άνά εν είς την Στρώμνιτσαν, τό Μονόσπητο και τό Μούρτινο.<br />
<br />
Τελικώς, και ή κίνησις αυτη, έμπλακεΐσα εις τον όξύν άνταγωνισμόν μεταξύ Έλληνοορθοδόξων και Βουλγαροεξαρχικών, σχεδόν έξεμηδενίσθη' μόνον είς τό χωρίον Κολέσινο εξακολουθεί ύπάρχουσα μέχρι σήμερον μικρά βουλγαροπροτεσταντική κοινότης .<br />
<div>
<br /></div>
Yauna Takabarahttp://www.blogger.com/profile/17739662848150917123noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4269458687331287220.post-17392259086389577902017-02-27T18:47:00.000+02:002017-02-27T18:47:58.684+02:00ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΓΗ: Η Ηδωνίς και η Επαρχία Φυλλίδας.<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7sCi5jGssE8PlhEqwPw8idBeacsAnJaYn1YTkbth5ScQEuBPkxZqulJe1vkUyHfcbkOzP923KWIjKxG83S_6FcsYMBL9oqvVwOJWxOiaAvQ9K_JF4oB-YJaPPzU8GIlGQf3JFa7hIT8c/s1600/%CE%95%CF%80%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%AF%CE%B1%CE%A6%CF%85%CE%BB%CE%BB%CE%AF%CE%B4%CE%BF%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7sCi5jGssE8PlhEqwPw8idBeacsAnJaYn1YTkbth5ScQEuBPkxZqulJe1vkUyHfcbkOzP923KWIjKxG83S_6FcsYMBL9oqvVwOJWxOiaAvQ9K_JF4oB-YJaPPzU8GIlGQf3JFa7hIT8c/s320/%CE%95%CF%80%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%AF%CE%B1%CE%A6%CF%85%CE%BB%CE%BB%CE%AF%CE%B4%CE%BF%CF%82.jpg" width="188" /></a><br />
<br />
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: right; text-decoration: underline;">
<span style="font-size: small;"><span style="color: blue;"><b><span style="font-size: xx-small;">του Κωνσταντίνου Ι. Κοντού.</span></b></span></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="color: blue;"><b><span style="font-size: xx-small;">'Η ΑΛΙΣΤΡΑΤΗ ΣΤΟ ΔΙΑΒΑ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ'</span></b></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="color: blue;"><b><span style="font-size: xx-small;">ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ</span></b></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="color: blue;"><b><span style="font-size: xx-small;">ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΔΡΑΜΙΝΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ.</span></b></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="color: blue;"><b><span style="font-size: xx-small;">ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2009</span><span style="background-color: white; font-family: "georgia" , "utopia" , "palatino linotype" , "palatino" , serif; font-size: xx-small; line-height: 12px;"> </span></b></span><br />
<br />
<span style="color: blue;"><b><span style="background-color: white; font-family: "georgia" , "utopia" , "palatino linotype" , "palatino" , serif; font-size: xx-small; line-height: 12px;"> (οι φωτογραφίες επιλογές Yauna)</span></b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<b><i><u><br /><span style="color: blue;">Οι κάτοικοι της επαρχίας Φυλλίδος από την αρχαιότητα</span></u></i></b></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
Στα προϊστορικά χρόνια τρεις φυλές κυριαρχούν στην περιοχή:</div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><b>Πελασγοί, </b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><b>Παίονες και</b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><b> Θράκες.</b></span></div>
<br />
Οι Πελασγοί, ενώ κυριαρχούν σε όλο τον ελλαδικό χώρο, σε κάποια στιγμή υποσκελίζονται από τις άλλες δύο φυλές και αφομοιώνονται ή μεταναστεύουν.<br />
<br />
Έτσι, από την ύστερη εποχή του χαλκού,<br />
οι Παίονες και Θράκες συνυπάρχουν στην περιοχή. Θρακοπαιονικά φύλα είναι:<br />
<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: start;">
<br /></div>
<div style="text-align: start;">
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><i><i><b>Οι Σιριοπαίονες,</b></i></i></span></div>
<span style="color: blue;"><i><b>
</b></i></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><i><b>οι Ζαιελέοι, </b></i></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><i><b>οι Ιχναίοι, </b></i></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><i><b>οι Αγριάνες, </b></i></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><i><b>οι Παίοπλες, </b></i></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><i><b>οι Δόβηρες, </b></i></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><i><b>οι Οδόμαντες, </b></i></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><i><b>οι Οδρύσες, </b></i></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><i><b>οι Ηδωνοί, </b></i></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><i><b>οι Σάτρες, </b></i></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><i><b>οι Βησσοί, </b></i></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><i><b>οι Παναίοι και </b></i></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><i><b>οι Πίερες.</b></i></span></div>
<br />
Αυτοί λοιπόν ιδρύουν σημαντικές πόλεις στην περιοχή.<br />
<br />
Κατά πρώτον, την πόλη των Ιχνών (Ζίχνα) και δίπλα τη Ζέλεια.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_q5XDTG7R0sLCck7glHcbF_XnA4YpMYVhwsA28gEn81Oyf2K9LmrZfZjSZ365eFXTCAcm31rFCNGmdNZMse8rqClZ7d6fMO8YJ1ekKhmEiT5AuK8rn33f1pEhYrbaMMIR8uantaF884Q/s1600/%CE%A3%CE%AD%CF%81%CF%81%CE%B5%CF%82%CE%94%CF%81%CE%AC%CE%BC%CE%B1%CE%9A%CE%B1%CE%B2%CE%AC%CE%BB%CE%B1%CE%A6%CF%85%CE%BB%CE%BB%CE%AF%CE%B4%CE%B1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="160" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_q5XDTG7R0sLCck7glHcbF_XnA4YpMYVhwsA28gEn81Oyf2K9LmrZfZjSZ365eFXTCAcm31rFCNGmdNZMse8rqClZ7d6fMO8YJ1ekKhmEiT5AuK8rn33f1pEhYrbaMMIR8uantaF884Q/s320/%CE%A3%CE%AD%CF%81%CF%81%CE%B5%CF%82%CE%94%CF%81%CE%AC%CE%BC%CE%B1%CE%9A%CE%B1%CE%B2%CE%AC%CE%BB%CE%B1%CE%A6%CF%85%CE%BB%CE%BB%CE%AF%CE%B4%CE%B1.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
Κόβουν νομίσματα στα υστεροαρχαϊκά χρόνια (520-480 π.Χ.).<br />
<br />
Ακόμη ιδρύουν τη Μύρκινο, την Ηιόνα, τη Γάζωρο, τη Δραβήσκο, τις Εννέας Οδούς και τα Λείβηθρα (Ροδολίβος).<br />
<a name='more'></a><br />
<div style="text-align: center;">
Από τα νομίσματα που βρέθηκαν,</div>
<div style="text-align: center;">
μόνο οι δύο πόλεις ΙΧΝΑΙ = ΖΙΧΝΑ και </div>
<div style="text-align: center;">
ΖΕΛΕΙΑ = ΖΗΛΙΑΧΟΒΑ = Ν. ΖΙΧΝΗ </div>
<div style="text-align: center;">
φέρουν επιγραφή με το όνομά τους. </div>
<br />
Για τις υπόλοιπες πόλεις, έχουμε πληροφορίες κυρίως από τις παραστάσεις και τα σύμβολα των νομισμάτων, που βρέθηκαν κοντά σε αυτές, οι δε επιγραφές τους δηλώνουν τους Ηδωνούς βασιλιάδες.<br />
<br />
Φαίνεται καθαρά πλέον η επικράτηση των θρακικών φύλων στην περιοχή.<br />
<br />
Έτσι πορεύτηκε η Φυλλίδα μέχρι την κατάληψή της από τους Μακεδόνες το 357 π.Χ.<br />
<br />
<b><u><i><span style="color: blue;">Από τότε, ένα νέο ελληνικό φύλο γεννιέται στο χώρο, οι Θρακομακεδόνες. </span></i></u></b><br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhAnbdvTSzA-xom7mCZV_rvBzAwhyphenhyphenukXPd3rg4HoG3Guq9LEOEL1h-30w96Po9mLhlAWhP9TF1LvRXzr8qavwz0HqOiEUUFrLRrJ4uze3tn9SkI3bmgHZNfdk1OOoXy-frZMqgWKbUxwpk/s1600/%CE%A7%CE%B1%CF%84%CE%B6%CE%B7%CE%B4%CE%AC%CE%BA%CE%B9%CF%82%CE%9C%CE%B1%CE%BA%CE%B5%CE%B4%CF%8C%CE%BD%CE%B5%CF%82.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: right;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhAnbdvTSzA-xom7mCZV_rvBzAwhyphenhyphenukXPd3rg4HoG3Guq9LEOEL1h-30w96Po9mLhlAWhP9TF1LvRXzr8qavwz0HqOiEUUFrLRrJ4uze3tn9SkI3bmgHZNfdk1OOoXy-frZMqgWKbUxwpk/s320/%CE%A7%CE%B1%CF%84%CE%B6%CE%B7%CE%B4%CE%AC%CE%BA%CE%B9%CF%82%CE%9C%CE%B1%CE%BA%CE%B5%CE%B4%CF%8C%CE%BD%CE%B5%CF%82.JPG" width="207" /></a><br />
Αυτοί κατόρθωσαν να επιζήσουν στην περιοχή μέχρι και τις μέρες μας.<br />
<br />
<b>Πολλοί από τους κατοίκους της περιοχής και ιδιαίτερα οι ντόπιοι θεωρούν τους εαυτούς τους απογόνους των Θρακομακεδόνων της εποχής εκείνης</b><br />
<br class="Apple-interchange-newline" />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: blue;">Η επαρχία Φυλλίδας κατά την αρχαιότητα</span></b></div>
<br />
Ολόκληρη η μεσημβρινή χώρα, η οποία εκτείνεται μεταξύ του κάτω Στρυμόνα και του Νέστου ποταμού, τέμνεται από τη λίμνη Κερκίνη, τον Όρβηλο και το Παγγαίο όρος και διασχίζεται από τον Αγγίτη ποταμό και τους παραποτάμους του,<br />
<b><i><u><span style="color: blue;">ονομαζόταν κατά την αρχαιότητα Ηδωνίς και χώρα των Ηδωνών. </span></u></i></b><br />
Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο:<br />
<br />
<i><span style="color: blue;">"Η δε γη αύτη η περί το Πάγγαιον όρος καλέεται <b>Φυλλίς</b>, κατατείνουσα τα μεν προς εσπέρην επί ποταμόν Αγγίτην εκδιδόντα ες τον Στρυμόνα, τα δε προς μεσημβρίην τείνουσα ες αυτόν τον Στρυμόνα, ες τον οι μάγοι εκαλλιέροντο σφάζοντες ίππους λευκούς".</span></i><br />
<br />
Το μέσο τμήμα της χώρας ονομαζόταν Οδομαντική και το βόρειο και βορειοανατολικό <u>κατοικούσαν διάφορα έθνη παιονικά και θρακικά</u>,<br />
τα σπουδαιότερα από τα οποία ήταν<br />
<div style="text-align: center;">
οι Δόβηρες,</div>
<div style="text-align: center;">
Παιοπλοί,</div>
<div style="text-align: center;">
Δερσαίοι και </div>
<div style="text-align: center;">
Σάτρες.</div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: purple;">Η <u>Ηδωνίς</u> περιελάμβανε ολόκληρη την περιοχή, </span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: purple;">η οποία εκτείνεται </span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: purple;"><u>από τη λίμνη Κερκίνη (Ταχινού ή Αχινού), </u></span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: purple;"><u>μέχρι και τις περιοχές δυτικά και νότια του Νέστου ποταμού,</u></span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: purple;"> δηλαδή τη μεσημβρινή περιοχή της Ζίχνης, της Αλιστράτης και της Δράμας, μέχρι την παραλία, που έχει βορειοδυτικά τον Αγγίτη ποταμό (Αγγίστα) και νότια το Παγγαίο όρος. </span></b></div>
<br />
Όπως φαίνεται από τις πηγές η <b>Ηδωνίδα </b>αποτελούνταν από τρία τμήματα:<br />
<br />
α) <b>τ<u>η Φυλλίδα, που εκτεινόταν ανάμεσα στο Παγγαίο και τον Αγγίτ</u>η,</b><br />
<br />
β) <b><u>την κυρίως Ηδωνίδα, που καταλάμβανε την περιοχή του σημερινού νομού Δράμας και της επαρχίας Νέστου Καβάλας και</u></b><br />
<br />
γ) <b><u>την Πιερίδα, που εκτεινόταν σε όλο το μήκος της παραλιακής λωρίδας ανάμεσα στο Παγγαίο και τη θάλασσα, περιλαμβάνοντας την περιοχή του σημερινού νομού Καβάλας</u></b>, εκτός από την επαρχία Νέστου.<br />
<br />
Αρχικά, κατοικείτο από διάφορα παιονικά και θρακικά φύλα.<br />
<br />
<i>Τον Ε’ όμως π.Χ. αι., καταλήφθηκε από τους Θράκες Ηδωνούς, </i><br />
<i>οι οποίοι ονομάστηκαν έτσι από τον</i><br />
<b><u><i> Ηδωνό, </i><i>γιο του Αρεως και της νύμφης Καλλιρόης </i></u></b><br />
<i>και αδελφό του Μύγδονα,</i><br />
<i> που εκδιώχθηκαν από τη Μυγδονία από τον Αλέξανδρο А' βασιλιά της Μακεδονίας και αποτέλεσε το ανατολικό μέρος του Μακεδονικού κράτους. </i><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgB_CmY8vvgfpH1d6R-NONB5poe5_wVcr9-efJMp1mlOsljvMS5rcLnZFMB941KncrDhNSnWX1oFvAhfPSuFq3YpLXZVKZ7ilCgyBUL5DWogzXjG7FIAkeVcmyXI3OWsLgNJSB9HrXrPI/s1600/%CE%94%CE%B9%CE%BF%CE%BD%CF%85%CF%83%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AC%CE%94%CF%81%CF%8E%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%B1%CE%97%CE%B4%CF%89%CE%BD%CF%8E%CE%BD.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="110" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgB_CmY8vvgfpH1d6R-NONB5poe5_wVcr9-efJMp1mlOsljvMS5rcLnZFMB941KncrDhNSnWX1oFvAhfPSuFq3YpLXZVKZ7ilCgyBUL5DWogzXjG7FIAkeVcmyXI3OWsLgNJSB9HrXrPI/s400/%CE%94%CE%B9%CE%BF%CE%BD%CF%85%CF%83%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AC%CE%94%CF%81%CF%8E%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%B1%CE%97%CE%B4%CF%89%CE%BD%CF%8E%CE%BD.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<b><u>Οι Ηδωνοί ήταν γνωστότατοι για την οργιαστική λατρεία του Διονύσου. </u></b><br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbXyvGHe8HYhGDwwb5xASSZ_xlrGilX9Y9-wzXZmTq4qy1bivUskhmMMKr8QyMKHZDzaNawnKHBvcehpbFeiZvtDFTrWtpc755BX6E6gJ3Ab3IJxjrKiQiNrTBXNUdBYLUgUBsa-Zra30/s1600/BergaiosCoin.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="160" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbXyvGHe8HYhGDwwb5xASSZ_xlrGilX9Y9-wzXZmTq4qy1bivUskhmMMKr8QyMKHZDzaNawnKHBvcehpbFeiZvtDFTrWtpc755BX6E6gJ3Ab3IJxjrKiQiNrTBXNUdBYLUgUBsa-Zra30/s320/BergaiosCoin.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Νόμισμα Βεργαίου, Παγγαίο 350-20 π.χ.</td></tr>
</tbody></table>
<b>Πρώτος </b>βασιλιάς τους ήταν ο μυθικός ήρωας <b>Λυκούργος</b>, για τον οποίο λέγεται ότι ήθελε να απαγορεύσει τη λατρεία του Διονύσου, αλλά καταδιώχθηκε από τους Μαινάδες και κατασπαράχτηκε από άγρια άλογα.<br />
<br />
<b>Δεύτερος </b>βασιλιάς θεωρείται ο <b>Πιττακός</b>, <u>ο οποίος μνημονεύεται από το Θουκιδίδη</u>.<br />
<br />
Αυτός λέγεται ότι δολοφονήθηκε από το γιο του Γοάξη και τη σύζυγό του Βραυρούς.<br />
Περί του 500 π.Χ. βασιλεύει ο <b>Γέτας</b>, ο οποίος είχε μεταφέρει την πρωτεύουσα του κράτους του στη Μύρκινο.<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQ0pEL8eFUp1kUA85i6-z-VWowRZAGppY3wvHipOh6xL9ibIlozuT6FT5p2uH0Y77FouqMxjtwrr2eNgTECwej83O9n6vKUMxhf_464L4M38JKQJpgBSUFA6GssNbIdGOQOGu_iRceCkw/s1600/%CE%93%CE%AD%CF%84%CE%B1%CF%82+%CE%97%CE%B4%CF%89%CE%BD%CF%8E%CE%BD.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQ0pEL8eFUp1kUA85i6-z-VWowRZAGppY3wvHipOh6xL9ibIlozuT6FT5p2uH0Y77FouqMxjtwrr2eNgTECwej83O9n6vKUMxhf_464L4M38JKQJpgBSUFA6GssNbIdGOQOGu_iRceCkw/s1600/%CE%93%CE%AD%CF%84%CE%B1%CF%82+%CE%97%CE%B4%CF%89%CE%BD%CF%8E%CE%BD.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Ο ΕΡΜΗΣ με δυό βόδια <br />
και στην πίσω πλευρά <br />
Γέτας (520-479 π.Χ.) <br />
Βασιλεύς των Ηδωνών</td></tr>
</tbody></table>
Του βασιλιά αυτού διασώθηκαν αργυρά δεκάδραχμα νομίσματα, τα οποία απεικονίζουν μπροστά μεν άνδρα γυμνό να οδηγεί δύο βόδια και πίσω φέρουν την επιγραφή "ГЕТА ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΗΔΩΝΩΝ" ή "ΓΕΤΑΣ ΗΔΩΝΕΟΝ ΒΑΣΙΛΕΥΣ".<br />
<br />
<b>Τα νομίσματα αυτά<u> βρέθηκαν στον ποταμό Τίγρη της Ασίας</u>, όπου μεταφέρθηκαν </b><br />
<b><br /></b>
<b><u>οι Ηδωνοί ως αιχμάλωτοι των Περσών περί τα τέλη του 6ου π.Χ. αι</u>. </b><br />
<br />
<br />
Περί τον 4° π.Χ. αι. η Φυλλίδα<i> προσαρτήθηκε στο Μακεδονικό κράτος</i> και αποτέλεσε τμήμα της <i><span style="color: blue;">"Επικτήτου Μακεδονίας".</span></i><br />
<br />
Η Φυλλίδα ονομαζόταν και Κίασα, από την Κίασα, πρωτεύουσα της χώρας της Φυλλίδας.<br />
<br />
Φυλλίδα σημαίνει τόπο πράσινο, δενδροφυτεμένο ή πετρώδη.<br />
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: purple;"> Κίασα σημαίνει τόπο όπου τελούνταν Βακχικά όργια, </span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: purple;">τόπο αμπελιών, </span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: purple;">όπως ήταν η περιοχή της <b>Αλιστράτης</b>.</span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="color: purple;"><br /></span></i></div>
Ευωδιαστή ήταν η Φυλλίδα από τα ρόδα που καλλιεργούνταν από την αρχαιότητα.<br />
Στα νομίσματα των Παιόνων και των Πιέρων, το ρόδο ήταν το σύμβολο του Ήλιου. Να πως την περιγράφει ο καθηγητής Μαργαρίτης Γ. Δήμιτσας:<br />
<br />
<i><span style="color: blue;">"... το δε μεταξύ της Κερκινίτιδος, του Παγγαίου όρους και του Αγγίτου Ποταμού περιεχόμενον ωνομάζετο Φυλλίς, εκ της Φυλλίδος θυγατρός του βασιλέως της Θράκης, ην εις γάμον έδωκε το Ακάμαντι, οίτινες Αημοφώντα καλούσιν, υιώ του Θησέως, και την χώραν ως προίκα.</span></i><br />
<i><span style="color: blue;"> Επειδή δε ούτος απίστως αυτήν κατέλιπεν, αύτη καταρασθείσα τους Αθηναίους εκρεμάσθη εις τας Εννέα οδούς. Εντεύθεν δε και η πολλαπλή συμφορά, ην βραδύτερον υπέστησαν οι Αθηναίοι.</span></i><br />
<i><span style="color: blue;"> Οι Ηδωνοί καταλαβόντες την λαμπράν ταύτην χώραν γενναίως αντέστησαν πρώτον μεν κατά του Iστιαίου τω 513, είτα δε τω 497 κατά του Μιλησίου Αρισταγόρου, αποπειραθέντος να οχυρώση την Μύρκινον. </span></i><br />
<i><span style="color: blue;">Ακολούθως δε οι Αθηναίοι δελεασθέντες εκ των φυσικών πλεονεκτημάτων της χώρας και θελήσαντες να καταλάβωσι τας Εννέα οδούς, απέστειλαν μεν στρατόν υπό τους στρατηγούς Αυσίστρατον, Αυκούργον και Κρατίνον, απεκρούσθησαν όμως υπό των Ηδονών τω 465 και μετά ταύτα πάλιν αποπειραθέντες να καταλάβωσι την πόλιν, δεκακισχιλίους αποίκους απέστειλαν υπό την αρχηγίαν του Αεάγρου και Σωφάνους, αλλά πάλιν την αυτήν υπέστησαν τύχην με χρίσου τω 437 Άγκων ο Νικίου εξήλασε τους βαρβάρους και της πόλεως κύριος γενόμενος μετωνόμασεν αυτήν Αμφίπολιν.</span></i><br />
<i><span style="color: blue;">Συγχρόνως δε προσπαθήσαντες να κατακτήσωσι τας άλλας μεσογείους πόλεις απεκρούσθησαν υπό των αλκίμων Ηδωνών και λοιπών Θρακών συμπάντων.</span></i><br />
<i><span style="color: blue;">Εν τη χώρα ταύτη υπήρχον το πάλαι πολλαί πόλεις, των οποίων επισημόταται μεν εγένοντο η Αμφίπολις μετά της Ηιόνος και οι Φίλιπποι, ασημότεραι δε ήσαν η Οισύμη, Γαληψός, Δράβησκος, Δάτος, Νεάπολις, Χριστόπολις, Σκαπτή Ύλη, Ακόντισμα, Πίστυρος, Πέρνη, Τρώιλος και Πέργαμος".</span></i><br />
<br />
Η λατρεία του Διόνυσου στο Παγγαίο και ειδικότερα στην περιοχή της Αλιστράτης, είναι αναμφισβήτητο γεγονός και γι΄ αυτό αναφέρεται ως τόπος όπου τελούνταν Βακχικά όργια.<br />
<br />
Ήταν τόπος αμπελιών, αφού Κία σημαίνει μέθη (Κύριλλος Αλεξανδρείας Ζωναράς Ιωάννης (Σχολιαστής στον Αισχύνη, σ. 755, 19 (εκδ. Век): ".Την δε Φυλλίδαν, οι δε Κίασαν ονομάζουσι".<br />
Σύμφωνα με τον Πολυδεύκη (I. 227): "Φελλίς γη: πετρώδης γη". Με αυτό δίνεται στη Φυλλίδα η ονομασία που έχει, λόγω του αγόνου του εδάφους της.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<b><i><u>Η μυθολογία της Φυλλίδος</u></i></b></div>
<br />
Στη μυθολογία, η περιοχή διαδραματίζει και πάλι πρωτεύοντα ρόλο στο νομό Σερρών.<br />
<br />
Έτσι, στην περιοχή του Παγγαίου αναφέρεται ότι ζούσε ο βασιλιάς Συλέας.<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTxcFLPjNcOj8Vd-3_dT-CBxyyFw8Y0XLB3zBEdeZz68Kx2c3RdcwRqF4rIm9EAqfyGru64_ulrUq7cC4Rh4S1M1Hi7I4UaBajUKpkfCDpjWzil5yQWSkL42DTJeJV8-Z8je5EWBQ6F1Y/s1600/%CE%97%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%AE%CF%82%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%A3%CF%85%CE%BB%CE%AD%CE%B1%CF%82.png" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTxcFLPjNcOj8Vd-3_dT-CBxyyFw8Y0XLB3zBEdeZz68Kx2c3RdcwRqF4rIm9EAqfyGru64_ulrUq7cC4Rh4S1M1Hi7I4UaBajUKpkfCDpjWzil5yQWSkL42DTJeJV8-Z8je5EWBQ6F1Y/s1600/%CE%97%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%AE%CF%82%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%A3%CF%85%CE%BB%CE%AD%CE%B1%CF%82.png" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Ηρακλής και Συλέας</td></tr>
</tbody></table>
Σχετικά με αυτόν παραδίδεται ένα επεισόδιο, το οποίο έχει πολλές παραλλαγές.<br />
Λέγεται ότι ο Συλέας υποχρέωνε τους περαστικούς από την περιοχή να εργάζονται στα αμπέλια του.<br />
Κάποτε πέρασε από τη Φυλλίδα ο Ηρακλής.<br />
Επιχείρησε και αυτόν να τον βάλει να δουλέψει στα αμπέλια του.<br />
Όμως ο Ηρακλής αντέδρασε βίαια. Αφού κατέστρεψε τα αμπέλια, σκότωσε το Συλέα και την κόρη του Ξενοδίκη.<br />
Σε ένα σατυρικό δράμα ο Ευριπίδης παρουσιάζει τον Ηρακλή να έχει πουληθεί ως δούλος στο Συλέα.<br />
Τότε εκείνος έστειλε τον ήρωα στα αμπέλια του, αλλά ο Ηρακλής κατέστρεψε όλα τα κλήματα, τα φορτώθηκε στους ώμους του και τα πήγε στο παλάτι του Συλέα. Εκεί, σκότωσε τον καλύτερο ταύρο, άνοιξε το καλύτερο βαρέλι με κρασί, κατασκεύασε ένα τραπέζι από τις πύλες του παλατιού και στη συνέχεια υποχρέωσε το Συλέα να τον σερβίρει.<br />
<br />
Επίσης, κατά τη μυθολογία, ο Ηρακλής πέρασε πάλι από την περιοχή, όταν επέστρεφε από τη Θράκη.<br />
Λέγεται δε ότι οι κάτοικοι τότε παραπονέθηκαν στον ήρωα για τις μεγάλες ζημιές, που τους προκαλούσε ο ποταμός Στρυμόνας με τις συχνές πλημμύρες του.<br />
Και ο Ηρακλής, θέλοντας να τους βοηθήσει, διευθέτησε την κοίτη του ποταμού και έτσι απήλλαξε τους κατοίκους από τις φοβερές καταστροφές.<br />
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<b><i><u>Η επαρχία Φυλλίδος σήμερα</u></i></b></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<b><i><u><span style="color: blue;"> Γεωγραφική παρουσίαση</span></u></i></b></div>
<br />
Η επαρχία Φυλλίδος σήμερα είναι μία από τις τέσσερις του νομού Σερρών.<br />
<br />
Η περιοχή της εκτείνεται νοτιοανατολικά της επαρχίας Σερρών, προς τους νομούς Δράμας και Καβάλας. Καλύπτει ολόκληρη την ευρύτερη περιοχή της Νέας Ζίχνης.<br />
Τα σύνορά της είναι τα εξής:<br />
<br />
Ανατολικά συνορεύει με τους νομούς Δράμας<br />
(στο ύψος του ποταμού Αγγίτη) και Καβάλας<br />
(στα όρια της Κορμίστας και της I. Μονής της Παναγίας της Εικοσιφοίνισσας).<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhc0XGxBMtTx5VYQc3xbD_Mk0AcQFo35FZRX52SBWMA2j-VYAYnXhwJ0zWwHByDAHqSs2rlJMzLVoe5N_tkWAoaCoEDmVdR7a_9GhAVGm7O1uB1oO7j1RvctEwWNGN7rBtwAbPlzvkcMlw/s1600/%CE%9C%CE%BF%CE%BD%CE%AE%CE%95%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%83%CE%B9%CF%86%CE%BF%CE%AF%CE%BD%CE%B9%CF%83%CF%83%CE%B1%CF%821.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhc0XGxBMtTx5VYQc3xbD_Mk0AcQFo35FZRX52SBWMA2j-VYAYnXhwJ0zWwHByDAHqSs2rlJMzLVoe5N_tkWAoaCoEDmVdR7a_9GhAVGm7O1uB1oO7j1RvctEwWNGN7rBtwAbPlzvkcMlw/s320/%CE%9C%CE%BF%CE%BD%CE%AE%CE%95%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%83%CE%B9%CF%86%CE%BF%CE%AF%CE%BD%CE%B9%CF%83%CF%83%CE%B1%CF%821.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: xx-small;">Ι.Μ.
<span style="text-align: start;">Παναγίας της Εικοσιφοίνισσας</span></span></td></tr>
</tbody></table>
<br />
Δυτικά με την επαρχία Σερρών στο ύψος των χωριών Πεθελινού και Τούμπας.<br />
<br />
Βόρεια με την επαρχία Νευροκοπίου του νομού Δράμας, που τη χωρίζει το όρος Μενοίκιο.<br />
Νότια βρέχεται από τον κόλπο του Στρυμόνα και τον ίδιο τον ποταμό Στρυμόνα.<br />
<br />
Η εύφορη πεδιάδα της Φυλλίδας, που προήλθε από την αποξήρανση της πρώην λίμνης του Αχινού (Κερκινίτιδα), εκτείνεται προς όλα τα σημεία του ορίζοντα, με πλούσιες καλλιέργειες.<br />
<br />
<b><span style="color: blue;">Πρωτεύουσα της επαρχίας είναι η <u>ιστορική Νέα Ζίχνη, η οποία αριθμεί 3.000 περίπου χρόνια παρουσίας στην ελληνική ιστορία.</u></span></b><br />
<b><span style="color: blue;"></span></b>
<b><span style="color: blue;"><br /></span></b>
<br />
<div style="text-align: center;">
<u><span style="font-size: large;"><b><span style="color: blue;"> Ποτάμια</span></b></span></u></div>
<b><span style="color: blue;"><br /></span></b>
αα)<b><i><u> Ο Αγγίτης</u></i></b><br />
<br />
Ο σπουδαιότερος παραπόταμος του Στρυμόνα, στον κάτω ρου του είναι ο Αγγίτης ποταμός, το ποτάμι μας, ο οποίος ταυτίζεται με τον αρχαίο ομώνυμο ποταμό Αγγίτη ή Γαγγίτη. Τον Αγγίτη, ως παραπόταμο του Στρυμόνα, αναφέρει και ο Ηρόδοτος:<br />
<br />
<i><span style="color: blue;">"Η δε γη αυτή η περί το Πάγγαιον όρος καλέεται Φυλλίς, κατατείνουσα τα μεν προς εσπέρην επί ποταμόν Αγγίτην εκδιδόντα ες τον Στρυμόνα, τα δε προς μεσημβρίην τείνουσα ες αυτόν τον Στρυμόνα ".</span></i><br />
<br />
Ο Αππιανός τον αναφέρει ως Γαγγίτη.<br />
<br />
Το όνομά του είναι θρακικό.<br />
<br />
<b>Προέρχεται από το <u>ινδικό Γάγγης</u>, που σημαίνει ρεύμα. </b><br />
<br />
Ο Coysinery ο Collart και ο Μ. Δήμιτσας αποκαλούν τον Αγγίτη και Αγγίτα ή Αγγίστα με τις πηγές του στο Κ. Νευροκόπι.<br />
Από αυτόν πήρε το όνομά του και το παραποτάμιο χωριό Αγγίστα.<br />
<br />
Ο Αγγίτης αποτελούσε κατά την αρχαιότητα το φυσικό νότιο σύνορο της Οδομαντικής με την Ηδωνίδα.<br />
<br />
Ο Αγγίτης δέχεται δύο παραποτάμους.<br />
<br />
Το Ζυγάκτη ή Ζυγοστό και τον Πάνακα του Μεσαίωνα.<br />
Ο πρώτος ταυτίζεται με το ρέμα (Καράντερέ) του Νευροκοπίου, που μπαίνει στον Αγγίτη από τα δεξιά και ο δεύτερος με το ρέμα της Αγίας Βαρβάρας που μπαίνει από τα αριστερά.<br />
<br />
Στην πεδιάδα της περιοχής, ο Αγγίτης μπαίνει από τις πόρτες (Τασλούκ Μπογάζ) = Πέτρινα στενά.<br />
Στη σημερινή Συμβολή (<b><span style="color: red;"><u>Μπάνιτσα</u></span></b>) υπήρχε κατά την αρχαιότητα το μοναδικό σημαντικό φράγμα της περιοχής, αξιόλογο έργο, που έτυχε του προσωπικού ενδιαφέροντος του Μ. Αλεξάνδρου, όπως αναφέρει ο Θεόφραστος σε επιγραφή που υπάρχει στο μουσείο Φιλίππων, του οποίου ολοκληρώνεται η καταστροφή και η σμίκρυνση της πεδιάδας με τη βαρβαρότητα που επέδειξαν οι Βούλγαροι από το έτος .<br />
<br />
<b><u>Ο Αγγίτης κατά την πρώιμη αρχαιότητα ονομαζόταν Πάναξ.</u></b><br />
<br />
<b><span style="color: red;">Το όνομα προήλθε από ομώνυμο χωριό δίπλα στον Αγγίτη, αλλά αυτό <u>το άλλαξαν οι Σλάβοι κατακτητές σε Μπάνιτσα </u>και σήμερα Συμβολή.</span></b><br />
<br />
Πιθανόν, όμως, να οφείλεται και στο όνομα του Θεού "Πάνα", αν και το προσωνύμιο "Άναξ", αποδιδόταν στον Άδη.<br />
Ίσως, πρόκειται για ένα συγκερασμό των ιδιοτήτων των δύο θεοτήτων.<br />
<br />
Του γονιμοποιού "Πάνα" και των δυνάμεων της ζωής που οργιάζει γύρω από το ποτάμι, με το ίδιο το ποτάμι ως οδό προς τον "Κάτω Κόσμο" του Άδη και στο "Θάνατο".<br />
<br />
Γιατί, σύμφωνα με τις παραδόσεις, όπως αναφέρουμε παρακάτω, ο Πλούτωνας άρπαξε την Περσεφόνη από την κοιλάδα του Αγγίτη, καθώς εκείνη απολάμβανε ξένοιαστη τη συντροφιά των Σειρήνων, που τη συνόδευαν συχνά με τα τραγούδια τους, και την οδήγησε στο σπήλαιο, όπου ήταν το βασίλειό του.<br />
Κατ' αυτή την εκδοχή, λοιπόν, οι Πύλες του Άδη τοποθετούνται και στο φαράγγι του Αγγίτη89.<br />
Για το θέμα αυτό στο Τυπικό Πακουριανού (1083μ.Χ.) 6-12 αναφέρονται:<br />
<br />
"...περί τον Πάνακα ήτοι τον Αγγίτην ποταμόν...".<br />
<br />
Το "Πάνακας" ίσως να προέρχεται και από το πάνακες = ονομασία διαφόρων φυτών ή από το πανακής = ο τα πάντα ιώμένος (Στράβων 6, 3, 9: ποτάμιον πανακές προς τας των θρεμμάτων νόσους). Πρβλ. Πανάκεια, όνομα θυγατέρας του Ασκληπιού (Ιπποκρ. Ορκ. Αριστοφ. Πλ. 702) και Θεραπεία (Ησυχ.).<br />
<br />
Τα νερά του Αγγίτη σήμερα αρδεύουν αρκετές εκτάσεις στις περιοχές Δράμας και Φυλλίδας.<br />
<br />
Τα υπόλοιπα νερά χύνονται στο Στρυμόνα, στο ύψος της Κοινότητας Μύρκινου.<br />
Πρέπει να αναφερθεί ότι ο ποταμός πηγάζει από το βουνό Φαλακρό στην περιοχή Κάτω Νευροκοπίου και στο διάβα του διασχίζει και συναντά δύο θαυμάσια σπήλαια.<br />
<br />
<b><i>Το ένα στις πηγές του, περνώντας μέσα από το σπήλαιο του Μααρά της Προσωτσάνης και το άλλο στη σπηλαιογενή περιοχή της Αλιστράτης. </i></b><br />
<br />
Εδώ ο Αγγίτης περνάει δίπλα από τα σπήλαια της Αλιστράτης σχηματίζοντας το συναρπαστικό φαράγγι "Βράους", που ποιος ξέρει πότε μέσα στην απεραντοσύνη του χρόνου άνοιξε η γη στα δύο για να περάσει ο ποταμός.<br />
Το συνολικό μήκος του είναι 51 χιλ. από τα οποία τα 27 διατρέχουν στο νομό Σερρών.<br />
<br />
ββ) <b><i><u>Ο Στρυμόνας</u></i></b><br />
<br />
Ο Στρυμόνας είναι ποταμός του νομού Σερρών, που πηγάζει από το βουνό Σκόμιο (σημ. Vitosa) της Βουλγαρίας και χύνεται στον ομώνυμο κόλπο.<br />
Ανέκαθεν υπήρξε ένας από τους βασικούς παράγοντες του πλούτου των Σερρών.<br />
Αν και έχει υποστεί πολλές παρεμβάσεις από τον άνθρωπο, πολλές μορφές ζωής επιβιώνουν γύρω και μέσα σε αυτόν.<br />
<br />
Ιδιαίτερα στο Δέλτα του κοντά στην Αμφίπολη υπάρχει ένας μικρός υδροβιότοπος, που φιλοξενεί κάθε χρόνο σημαντικό αριθμό υδρόβιων και παρυδάτινων πτηνών.<br />
<br />
Ο Στρυμόνας, πριν από εκατομμύρια χρόνια, ήταν παραπόταμος του ποταμού Αιγαίου.<br />
<br />
Στους προϊστορικούς χρόνους, ο τόπος που διαρρέεται από αυτόν, κατοικήθηκε πυκνά και προόδευσε.<br />
Ο Όμηρος δεν αναφέρεται στο Στρυμόνα, πράγμα που κάνει αντίθετα ο Ησίοδος.<br />
Τον αναφέρει ανάμεσα στους ποταμούς Νείλο, Αλφειό και άλλους.<br />
Η λέξη Στρυμών θεωρείται θρακική, μα δεν αποκλείεται να είναι και προελληνική.<br />
Το αρχαίο όνομα του ποταμού Στρυμόνα, διατηρήθηκε και στη βυζαντινή περίοδο, παράλληλα με το όνομα "Μαρμαράς” από το ομώνυμο πόλισμα κοντά και βορειοδυτικά της Αμφίπολης.<br />
<br />
Σύμφωνα με τις πληροφορίες του ψευδο-Πλουτάρχου "περί ποταμών” XI,<br />
ο Στρυμόνας ονομαζόταν πρώτα Παλαιστίνος.<br />
<br />
Κατά την τουρκοκρατία, ονομαζόταν Ορφάν και αργότερα Καρασού, Στρούμπα και Ισκάρ.<br />
<br />
Κατά τη μυθολογία ονομάστηκε Στρυμόνας από τον πατέρα του Ρήσου, που είχε το όνομα αυτό. Ο Στρυμόνας αυτοκτόνησε στο ποτάμι από τη λύπη του για το θάνατο του Ρήσου.<br />
<br />
Ο Στρυμόνας ως ποταμός της περιοχής ήταν ξακουστός και πλωτός κατά τη αρχαιότητα.<br />
<br />
<b>Στις όχθες του, κοντά στην Αμφίπολη, λειτουργούσαν σπουδαία και προφυλαγμένα ναυπηγεία. </b><br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiuzFqS9SoP0S6vg_ICWlqQf1FbR2xsR61EQ3SfH6Vo3FyZOIzrOorw_lg3E4aWsyxIKmn5qGZo08sf5r_iSE1JxHdyq5GpEscC5s1o26JarClEyX84lGyqs13HO_ZkBKDs1Gye8cB-vDA/s1600/%CE%91%CE%BC%CF%86%CE%AF%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B7%CE%A3%CE%B5%CF%81%CF%81%CF%8E%CE%BD2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="221" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiuzFqS9SoP0S6vg_ICWlqQf1FbR2xsR61EQ3SfH6Vo3FyZOIzrOorw_lg3E4aWsyxIKmn5qGZo08sf5r_iSE1JxHdyq5GpEscC5s1o26JarClEyX84lGyqs13HO_ZkBKDs1Gye8cB-vDA/s320/%CE%91%CE%BC%CF%86%CE%AF%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B7%CE%A3%CE%B5%CF%81%CF%81%CF%8E%CE%BD2.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b style="background-color: white; font-family: Verdana; font-size: medium;"><span style="font-family: "verdana" , "arial"; font-size: xx-small;">Η Αμφίπολη <br />υπήρξε κατά την αρχαιότητα μια από τις σημαντικότερες πόλεις της Μακεδονίας,<br /> και ιδρύθηκε το 437 π.Χ σαν αποικία των Αθηναίων, <br />από τον στρατηγό Άγνωνα<br />(από Γυμνάσιο Νέου Σουλίου Σερρών)</span></b></td></tr>
</tbody></table>
<br />
Ναυπηγούσαν πολεμικά και εμπορικά πλοία από την ξακουστή ξυλεία του Παγγαίου και του Όρβηλου.<br />
<br />
Ο Θουκυδίδης αναφέρει για την ξύλινη γέφυρα της Αμφίπολης<br />
"εκείνη τη νυκτί κατέστησαν τον στρατόν προ έω επί την γέφυραν του ποταμού " και "...και απροσδόκητος προσπεσών, διέβη την γέφυραν".<br />
Πρόκειται για το πέρασμα του Βρασίδα και των στρατιωτών του από την ξύλινη γέφυρα του Στρυμόνα και την άφιξη αυτού στην Αμφίπολη.<br />
<br />
<b>Ο Ποταμός Στρυμόνας λατρευόταν ως θεός στην Αμφίπολη. </b><br />
<b><br /></b>
Η δαιμονική του φύση ως ποτάμιου θεού τονίζεται από την παρουσία του φιδιού, που συνοδεύει τις απεικονίσεις του.<br />
Ο Στρυμόνας εμφανίζεται, επίσης, σε νομίσματα της Αμφίπολης, στεφανωμενος με καλαμια ή ανακεκλιμενος<br />
<u><br /></u>
<div style="text-align: center;">
<u><span style="font-size: large;"><b><span style="color: blue;"> Βουνά</span></b></span></u></div>
<br />
<b><i><u>αα) Το Παγγαίο</u></i></b><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0DSHfOqeyYvV_BQSrYuNh-zDsGs4H-1keq83hAcH46Q8vD-5OVEf_9KDha3CpJ1vIOqmzKZ8UIjmbx9Wa2RW8eeT9CT0lVD3uowavUAzI7IwYAR0pfvEgwFluG1vjYFUNt_xGBzqwH5o/s1600/%CE%A0%CE%B1%CE%B3%CE%B3%CE%B1%CE%AF%CE%BF%CE%8C%CF%81%CE%BF%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="229" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0DSHfOqeyYvV_BQSrYuNh-zDsGs4H-1keq83hAcH46Q8vD-5OVEf_9KDha3CpJ1vIOqmzKZ8UIjmbx9Wa2RW8eeT9CT0lVD3uowavUAzI7IwYAR0pfvEgwFluG1vjYFUNt_xGBzqwH5o/s320/%CE%A0%CE%B1%CE%B3%CE%B3%CE%B1%CE%AF%CE%BF%CE%8C%CF%81%CE%BF%CF%82.jpg" width="320" /></a></div>
Το Παγγαίο ή Πάγγαιο είναι βουνό με στρατηγική θέση κοντά σε θάλασσα και σε ποτάμια με πολλά σπουδαία οδικά περάσματα. Βουνό της ανατολικής Μακεδονίας, στο έδαφος της Φυλλίδας και της ομώνυμης επαρχίας του νομού Καβάλας.<br />
<br />
Ήταν πολύ γνωστό στην αρχαία ελληνική και λατινική φιλολογία και ιδιαίτερα φημισμένο για τα αργυρωρυχεία και τα χρυσωρυχεία του, καθώς και για την ξυλεία, τα εκατοντάφυλλα τριαντάφυλλα και κυρίως για το μαντείο του Διονύσου, που υπήρχε στην κορυφή του.<br />
<br />
Ταυτίζεται, χωρίς αμφιβολία με το σημερινό ομώνυμο βουνό.<br />
<br />
<b>Κατά τη μυθολογία, εδώ στο Παγγαίο, ο Ηρακλής δάμασε τα ανθρωποφάγα άλογα και ονομαζόταν τότε Καρμάνιον. </b><br />
<br />
Ονομάστηκε Παγγαίο από τον αιμομίκτη Παγγαίο, που αυτοκτόνησε σε αυτό για να ησυχάσει από τις τύψεις του.<br />
Νησήιον το αποκαλούσε ο Όμηρος.<br />
<br />
<b>Ο Ηρόδοτος πρώτος αναφέρει το Παγγαίο ως χρυσοφόρο, μεγάλο και ψηλό βουνό.</b><br />
<br />
Άλλοι συγγραφείς, που το ονομάζουν Πάγγαιον, είναι ο Ευριπίδης, ο Θουκυδίδης, ο Αισχύλος, ο Στράβων, ο Αριστοτέλης, ο Αρριανός και ο Σουίδας. "Το Παγγαίον όρος, εόν μέγα τε και υψηλόν, εν των χρύσεά τε και αργύρεα ένι μέταλλα ".<br />
<br />
<b><i><u> Οι Φοίνικες ήταν οι πρώτοι που εκμεταλλεύτηκαν το χρυσοφόρο Παγγαίο.</u></i></b><br />
<br />
Στα τέλη του 6ου π.Χ. αι. ήλθε στο Παγγαίο ο έκπτωτος Τύραννος της Αθήνας Πεισίστρατος.<br />
<br />
<b>Αυτός εκμεταλλεύτηκε τα χρυσωρυχεία και επέστρεψε στη θέση του με μεγάλη οικονομική δύναμη. </b><br />
<br />
<i><u>Τα νέμονταν, επίσης, οι Πιερείς και οι Οδόμαντες, κυρίως, όμως, οι Σάτρες.</u></i><br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUkNETC3nqSYc6L9_tCYxKLvNECVIRJFMZosYRZLbl-8bdLeDM7lDUy7-kexEGfzOiCXU47swfrtwFfDczxrz-VorIi9mDvzaqRZhIOrvVRZ4CyriwiTob3SSCW2UQmLmxfTKRsZWcX4k/s1600/%CE%92%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BB%CE%B5%CF%8D%CF%82%CE%A6%CE%AF%CE%BB%CE%B9%CF%80%CF%80%CE%BF%CF%82%CE%92.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="156" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUkNETC3nqSYc6L9_tCYxKLvNECVIRJFMZosYRZLbl-8bdLeDM7lDUy7-kexEGfzOiCXU47swfrtwFfDczxrz-VorIi9mDvzaqRZhIOrvVRZ4CyriwiTob3SSCW2UQmLmxfTKRsZWcX4k/s200/%CE%92%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BB%CE%B5%CF%8D%CF%82%CE%A6%CE%AF%CE%BB%CE%B9%CF%80%CF%80%CE%BF%CF%82%CE%92.jpg" width="200" /></a><b>Όταν ο Φίλιππος Β΄ κατέλαβε την Αμφίπολη το 357 π.Χ. και στη συνέχεια όλη την περιοχή, </b><br />
<b>από το Στρυμόνα μέχρι το Νέστο, </b><br />
<b>τότε τα μεταλλεία του Παγγαίου και της περιοχής του Δάτου περιήλθαν στη δικαιοδοσία του.</b><br />
<br />
<i><span style="color: blue;">Από τότε η περιοχή της Θράκης, που βρισκόταν ανάμεσα στο Στρυμόνα και στο Νέστο,</span></i><br />
<i><span style="color: blue;"><u>ονομάστηκε Μακεδονία</u></span></i><br />
<i><span style="color: blue;"> και αποτέλεσε την Ανατολική Μακεδονία, με την από της ελευθερώσεώς της διοικητική διαίρεση του ελληνικού κράτους.</span></i><br />
<br />
Με τα έσοδα, που εισέπραττε ο Φίλιππος από τα μεταλλεία του Παγγαίου και του Δάτου, πραγματοποίησε όλα τα σχέδια του για την επέκταση του κράτους του και την εδραίωση της εξουσίας του.<br />
<br />
<i><span style="color: #7f6000;">Όταν, μετά το θάνατό του, ανέλαβε την εξουσία του Μακεδονικού Κράτους ο γιος του </span></i><br />
<i><span style="color: #7f6000;">ο Μέγας Αλέξανδρος, </span></i><br />
<i><span style="color: #7f6000;"><u>τα μεταλλεία του Παγγαίου και της περιοχής του Δάτου, </u></span></i><br />
<i><span style="color: #7f6000;"><u>κάλυπταν όλα τα έξοδα της εκστρατείας του εναντίον των Θρακών και των Περσών, </u></span></i><br />
<i><span style="color: #7f6000;">μέχρι που κυρίευσε τα θησαυροφυλάκια</span></i><br />
<i><span style="color: #7f6000;"> των Περσών Βασιλιάδων.</span></i><br />
<br />
Η λέξη Παγγαίο προέρχεται από τη φοινικική λέξη ίσως Πάγκα = σύνδεσμος, συνένωση.<br />
<br />
Το Παγγαίο είναι ο συνδετήριος κρίκος του Μενοικίου, του Συμβόλου και του Ορβήλου. Η ονομασία του πιθανόν να οφείλεται και στο Θεό "Πάνα" (Παν-γαίο, γη του Πάνα), ο οποίος λατρευόταν από τους Θράκες, που αναγνώριζαν στην αρχαϊκή μορφή του συγγενικά στοιχεία της οργιαστικής λατρείας της Κυβέλης και του Διονύσου.<br />
<br />
Εδώ βλέπουμε ότι το προηγούμενο όνομα του Παγγαίου ήταν Καρμάνιο.<br />
<br />
<i>Ο Όμηρος λέγει για το Παγγαίο ή για ένα τμήμα του, ότι ονομαζόταν "Νύσιον και Νύσα", όπου <b><u>ανατράφηκε </u></b><b><u>ο Διόνυσος ο γιος του Δία</u></b> (Διός και Νύσος) και η πεδιάδα των Φιλίππων "Νύσιον πεδίον" ή πεδιάδα της Νύσας.</i><br />
<br />
Ο Στέφανος Βυζάντιος τοποθετεί κοντά και πόλη "Νύσα” (ίσως Νικήσιανη) τη λίμνη Θεστίδιον του Παγγαίου. Αυτά τα αναφέρουν και πολλοί άλλοι συγγραφείς.<br />
<br />
<i>Το όνομα, όμως, Παγγαίο δόθηκε στο βουνό αυτό, προφανώς, από τους πρώτους κατοίκους του, τους Θράκες ή τους Θρακοπελασγούς. </i><br />
<br />
Οι Θράκες εγκαταστάθηκαν στο Παγγαίο γύρω στα 1800 π.Χ. και οι Θρακοπελασγοί γύρω στα 1500 π.Χ.<br />
<br />
Οι Φοίνικες του Κάδμου ήρθαν στο Παγγαίο το 1500-1100 π.Χ.<br />
Δεν ήταν, λοιπόν, δυνατόν οι Θρακοπελασγοί να περίμεναν τους Φοίνικες, να δώσουν όνομα στο βουνό που κατοικούσαν από αιώνες, πριν έρθουν οι Φοίνικες.<br />
<br />
Μερικοί βλέπουν στην ονομασία Παγγαίο δύο συνθετικά (Παν+καίω = Παγγαίο ή Παγκαίο).<br />
<br />
Αυτό βγαίνει από ένα βαθύ μέρος του βουνού, όπου ό,τι πλησιάζει πεθαίνει, καίγεται. Άλλοι πάλι από τις λέξεις (παν+γαίον = όλα της γης, δηλ. βουνό πλούσιο).<br />
Το βουνό κατοικήθηκε από τους προϊστορικούς χρόνους. Οι άνθρωποι που κατοίκησαν εκείνη την εποχή ονομάστηκαν Δερρίοπες, γιατί φορούσαν δέρματα. (Δέρρις = δέρμα και οψ = όψη, εμφάνιση).<br />
Μεγαλύτερη κορυφή είναι η Κόσνιτσα, με υψόμετρο 1872μ.<br />
<br />
<i><span style="color: #274e13;">Μερικοί ιστορικοί ερευνητές (Τηλ. Τσελεπίδης και Τριαντ. Παπαζώης) σε ιστορικές και γεωγραφικές μελέτες τους, εκφέρουν την άποψη <u>ότι το αρχαίο Παγγαίο όρος</u>, όπως το περιγράφουν οι αρχαίοι ιστορικοί συγγραφείς, <u>δεν είναι το σημερινό αποκαλούμενο Παγγαίο, αλλά το Φαλακρό όρος.</u></span></i><br />
<br />
Τα στοιχεία, όμως, που προσκομίζουν δε διαφωτίζουν το ζήτημα, ενώ φαίνεται ότι δε χρησιμοποιούν πολλά άλλα στοιχεία από τους αρχαίους συγγραφείς, τα οποία υπάρχουν και τεκμηριώνουν μάλιστα την αντίθετη άποψη, όπως δέχονται ο ιστορικός-δικηγόρος Βασ. Κ. Πασχαλίδης, ο ιστορικός-ιατρός Σταύρος Μερτζίδης, ο καθηγητής Δημ. Σαμσάρης και<br />
άλλοι ερευνητές.<br />
<br />
Επισημαίνεται, πάντως, ότι ο Αρριανός στην "Αλεξάνδρου Ανάβαση”, όπου περιγράφει την πορεία του Μ. Αλεξάνδρου κατά την εκστρατεία του εναντίον των Τριβαλλών, αντί του Παγγαίου, αναφέρει υπό γενικώτερη έννοια τον Όρβηλο, καθόσον ο Όρβηλος εκτείνεται από της Ροδόπης μέχρι Παγγαίου, όπου και η πόλη των Φιλίππων.<br />
<br />
Σύμφωνα, λοιπόν, με την περιγραφή αυτή ο Αλέξανδρος είχε αναχωρήσει από την Αμφίπολη και οδεύοντας προς τη Θράκη των αυτόνομων Θρακών, πλάι από τις βόρειες υπώρειες του Παγγαίου -απ’ όπου περνούσε και η κατοπινή Εγνατία Οδός-, είχε στα αριστερά του τους Φιλίππους και το βουνό Όρβηλος (.. "ορμηθέντα δη (Αλέξανδρον) εξ Αμφιπόλεως εμβαλείν ες Θράκην την των αυτονόμων καλούμενων Θρακών, Φιλίππους πόλιν εν αριστερά έχοντα και τον Όρβηλον όρος<br />
<br />
Σύμφωνα με τον ψευδο-Πλούταρχο ”Περί ποταμών” III το βουνό πρώτα ονομαζόταν Καρμάνιο και ύστερα πήρε το όνομα Παγγαίο από το γιο του πολεμικού θεού της Θράκης Άρη και της Κριτοβούλης, ο οποίος χωρίς να ξέρει συνευρέθηκε με την κόρη του και όταν το κατάλαβε, απελπισμένος πήρε τα βουνά και λαγκάδια, έφτασε στο όρος Παγγαίο και αυτοκτόνησε με το ξίφος του.<br />
<br />
Ο μύθος αναφέρεται από τον Πλούταρχο, αλλά επιβεβαιώνεται και από ένα αρχαίο νόμισμα των Κρηστώνων, που παριστάνει τον Παγγαίο να γονατίζει και με το ξίφος στο χέρι του να είναι έτοιμος να αυτοκτονήσει.<br />
"Τη θυγατρί κατ' άγνοιαν συγγενόμενος έδραμε εις Καρμάνιον όρος και δια λύπης υπερβολήν το ξίφος εαυτόν ανείλε".<br />
<br />
Τον 5° μ.Χ. αιώνα το βουνό ονομαζόταν "Μακέτιον” και τον 9° μ.Χ. "Σελμάτιον".<br />
<br />
Οι Τούρκοι αργότερα το ονόμασαν ”Πιρνάρ-νταγ”, "Καστάν νταγ” και ”Πιλάφ Τεπέ",<br />
οι δε Σλάβοι "Κόσνιτσα" ή "Γκούσνιτσα".<br />
<br />
Κατά τον Ξενοφώντα, εκτός από λιοντάρια, παρδάλεις, λύγκες, πάνθηρες και άρκτους και άλλα τέτοια θηρία υπήρχαν περί το Παγγαίο.<br />
<br />
Το Παγγαίο είναι γνωστό από την αρχαιότητα.<br />
<br />
Αναφέρεται από όλους γενικά τους αρχαίους συγγραφείς και γεωγράφους<br />
<i><span style="color: #7f6000;"> (Ηρόδοτος, Θουκυδίδης, Διόδωρος Σικελιώτης, Αρριανός, Δίων Κάσσιος, Στράβων, Πίνδαρος, Αριστοτέλης, Πλίνιος, Βιργίλιος, Απολλόδωρος, Θεόφραστος, Πλούταρχος, Ξενοφών, Αιλιανός κ.ά.) .</span></i><br />
<br />
ββ) <b><i><u>Μενοίκιο</u></i></b><br />
<br />
Το βουνό, που βρίσκεται βόρεια της Νέας Ζίχνης και χωρίζει την περιοχή από το νομό Δράμας, λέγεται Μενοίκιο.<br />
<br />
<b><u>Με αυτή την ονομασία, φαίνεται πρώτη φορά στο τυπικό του κτήτορα της μονής Προδρόμου Σερρών, του Ιωάννου επισκόπου Ζιχνών. </u></b><br />
<br />
Επίσης, στα χρυσόβουλα και προστάγματα των Ανδρόνικων, αυτοκρατόρων του Βυζαντίου, του Στέφανου Κράλη της Σερβίας και στο σιγίλιο του πατριάρχη Ησαΐα, κατά το 14° μ.Χ. αι.<br />
<br />
Ακόμη το βρίσκουμε με τους τύπους:<br />
όρος Μενοικέως, όρος του Μενοικέου, όρος Μενοικεύς, Μπος νταγ ή Μποζ νταγ στην Τουρκοκρατία.<br />
Εμφανίζεται όμως και ως Μενίκιον και Μυνίκιον.<br />
<br />
Σήμερα όρος Φαλακρό λέγεται το ανατολικό μέρος του βουνού προς τη Δράμα και το υπόλοιπο κατά τη μεριά των Σερρών, Μενοίκιο.<br />
<br />
Ο Αρβανίτης λέγει: "επί του φαλακρού όρους ή Μποζ δαγ". Η ψηλότερη κορυφή του Μενοίκιου είναι 1453 μ.<br />
<br />
Ο Ηρόδοτος το αναφέρει ως "Τμώλο", όπου και υπήρχε ιερό της τμωλίας Αρτέμιδας.<br />
<b><i><u><br /></u></i></b>
<br />
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: blue; font-size: large;"><u><i>Λίμνες</i></u></span></b></div>
<br />
Λίμνη Αχινού ή Κερκινίτιδα <br />
<br />
Στα δυτικά όρια της "σιρραϊκής χώρας” υπήρχαν διάφορες λίμνες και στάσιμα νερά (έλη), που σχηματίζονταν από τις συχνές πλημμύρες του ποταμού Στρυμόνα.<br />
<br />
Ο Πλίνιος αναφέρει την ύπαρξη επτά λιμνών χωρίς να τις κατονομάζει από τις οποίες περνούσε ο Στρυμόνας κατά τη διαδρομή του από τις πηγές ως τις εκβολές του.<br />
<br />
Μία από τις ανώνυμες αυτές λίμνες θα πρέπει να βρισκόταν στη θέση της νεότερης λίμνης του Μπουτκόβου (σημ. τεχνητή λίμνη Κερκίνης).<br />
<br />
Τα νοτιοδυτικά πάλι όρια της "σιρραϊκής χώρας", ορίζονταν από τη βόρεια όχθη μιας μεγάλης στενόμακρης λίμνης, που αποξηράνθηκε στα νεότερα χρόνια.<br />
<br />
Πρόκειται για τη λίμνη Ταχινού, η οποία ταυτίζεται με την αρχαία Κερκινίτιδα λίμνη, που το νότιο άκρο της έφτανε μερικά χιλιόμετρα βορειότερα από τις εκβολές του Στρυμόνα και προσφερόταν για ναυσιπλοΐα.<br />
<br />
Έτσι, η λίμνη Αχινού ή Ταχινού ή Κερκινίτιδα βρισκόταν στο νότιο μέρος της πεδιάδας των Σερρών, λίγα χιλιόμετρα πιο πάνω από τις εκβολές του Στρυμόνα. Αποξηράνθηκε κατά το έτος 1930 με τα έργα των εταιρειών ΤΖΩΝ ΜΟΝΚΣ και ΥΙΟΙ ΓΙΟΥΛΕΝ και ΣΙΑ, εντολοδόχων του Ελληνικού Δημοσίου.<br />
<br />
Ο Αρριανός, αναφέρει την πληροφορία, σύμφωνα με την οποία ο στόλος του Μ. Αλεξάνδρου, είχε πλεύσει από την Κερκινίτιδα λίμνη, όπου ήταν αγκυροβολημένος στην Αμφίπολη και από εκεί στις εκβολές του Στρυμόνα,<br />
"ην δε αυτώ (Αλεξάνδρω) ο στόλος παρά την λίμνην την Κερκινίτιν, ως επ' Αμφίπολιν και του Στρυμόνος ποταμού τας εκβολάς. Αιαβάς δε τον Στρυμόνα παρήμειβε το Πάγγαιον όρος".<br />
<br />
Κανένας από τους αρχαίους ιστορικούς, Ηρόδοτο και Θουκυδίδη, δε μνημονεύει τη λίμνη Κερκινίτιδα ή Αχινού.<br />
<br />
Ο Ηρόδοτος στη θέση της βλέπει μόνο το Στρυμόνα.<br />
<br />
Ο δεύτερος βλέπει στα βόρεια της Αμφίπολης, λίμνη του ποταμού, σαν να επρόκειτο για πλημμύρες ή έλη. "Άνωθεν μεν (Αμφιπόλεως) μεγάλης ούσης επί πολύ λίμνης του ποταμού" (Θουκυδίδης VI/108). "Ελθών τε και καθίσας (Κλέων) επί λόφου κρατερού προ της Αμφιπόλεως τον στρατόν, αυτός εθεάτο το λιμνώδες του Στρυμώνος" (Θουκυδίδης V/7).<br />
Η έκτασή της ήταν γύρω στα 140 χιλιάδες στρέμματα.<br />
<br />
Εκτεινόταν από την Αμφίπολη μέχρι το χωριό Αχινό και σε περιόδους πλημμυρών μέχρι την Κ. Καμήλα1.<br />
<br />
Μια λίμνη καταργήθηκε και μια νέα δημιουργήθηκε.<br />
<br />
Το όνομα της νέας τεχνητής λίμνης είναι Κερκίνη, δίπλα στα βουνά της Κερκίνης (Μπέλες). Το κάλλος και η οικολογική αξία της καινούργιας λίμνης, είναι ισάξια προς την αρχαία Κερκινίτιδα ή λίμνη του Αχινού.<br />
<span style="font-size: large;"><span style="color: blue;"><b><i><u><br /></u></i></b></span></span>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span style="color: blue;"><b><i><u><b><i><u>Ο Στρυμονικός κόλπος</u></i></b></u></i></b></span></span></div>
<br />
<br />
Στα νότια της περιοχής σχηματίζεται ο Στρυμονικός κόλπος. Το όνομα προέρχεται από τον ποταμό Στρυμόνα που χύνεται σε αυτόν.<br />
Ο Θουκυδίδης τον αναφέρει ως Πιερικό κόλπο από τους Πίερες, που ήρθαν ως πρόσφυγες και κατοικούσαν ανάμεσα στο Παγγαίο και στην παραλία του. Τον ονόμασαν και κόλπο του Ορφανίου στη Βυζαντινή περίοδο από το παραθαλάσσιο χωριό Ορφάνι ή Όρφανο. Κόλπος της Κοντέσσας. Τσάγιαζι ονομάστηκε κατά την Τουρκοκρατία.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />Yauna Takabarahttp://www.blogger.com/profile/17739662848150917123noreply@blogger.com0