ΔΡAΜΗΝΑ ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΚΑ

Του Φώτη Τριάρχη(Ιστορία Δράμας, 1969)

Για πρώτη φορά αναφαίνεται το όνομα Δράμα από τους Βυζαντινούς τον 9ο μ. Χ. αιώνα.
Πώς λεγόταν προηγουμένως ή Δράμα;;
Είναι το ερώτημα που πάντα θα βασανίζει όλους μας, μέχρι την στιγμή που οι αρχαιολόγοι θα μας λύσουν την απορία.

Οι Βάρβαροι και μετέπειτα οι Βούλγαροι στις αναρίθμητες επιδρομές των, κατέστρεψαν κάθε τι το Ελληνικό, με μανία και μίσος, έτσι δεν απέμεινε τίποτε που να θυμίζει το μακρινό παρελθόν.

Μαρμάρινες ελληνικές και ρωμαϊκές επιγραφές που διεσώθησαν στα σπλάχνα της γης και τυχαία ανακαλύφθηκαν από τους κατοίκους της Δράμας, αρπάγησαν από τους Βουλγάρους στις τρεις τελευταίες κατοχές 1912-13, 1916-18, 1941-44 και μετεφέρθησαν στην Βουλγαρία.

"Ίσως σε κάποια απ' όλες αυτές να βρίσκεται το κλειδί του «μυστηρίου».

Οι Βούλγαροι θέλοντας να εξαφανίσουν κάθε στοιχείο Ελληνικότητας της Μακεδονίας μας, δεν άφησαν πουθενά ούτε χειρόγραφο, ούτε εικόνα, ούτε άλλο αντικείμενο που θα μπορούσε να θυμίζει Ελλάδα.

Ενήργησαν τόσο συστηματικά, ώστε δεν έχει απομείνει πια τίποτε, που να μπορεί να βοηθήσει μιαν έρευνα, προς τον σκοπό της ανευρέσεως του ονόματος της όμορφης αυτής πόλης στα πρώτα χρόνια της δημιουργίας της.

Οι κλεμμένοι από τους Βούλγαρους κώδικες της Μητροπόλεως Δράμας.

Το παλαιό Επισκοπείο Δράμας βρίσκονταν, όπως είναι γνωστό. σημείο, όπου άρχισε να κτίζεται ο νέος μητροπολιτικός ναός από το έτος 1965.

Στο κτίριο του Επισκοπείου αυτού φυλάσσονταν όλοι οι κώδικες της Μητροπόλεως Δράμας, που, όπως ήταν φυσικό, αποτελούσαν την ζωντανή ιστορία της πόλεως.

Υπήρχαν οι κώδικες αντιγραφής της αλληλογραφίας των μητροπολιτών με το Πατριαρχείο, με την τουρκική διοίκηση, με άλλους μητροπολίτες, με διαπρεπείς Έλληνες ομογενείς του εξωτερικού και με τους εκκλησιαστικούς παράγοντες.


Επίσης υπήρχαν οι κώδικες των πρακτικών των συνεδριάσεων της δημογεροντίας Δράμας, της Εφορείας των Εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, των διαφόρων επιτροπών και συμβουλίων.

Επίσης υπήρχε μεγάλος αριθμός κωδίκων των πράξεων του οικογενειακού, κληρονομικού, ενοχικού και εμπράγματου δικαίου, που αφορούσαν την ζωή την οικογενειακή και περιουσιακή κατάσταση των Ελλήνων που ζούσαν πόλη στα χρόνια της τουρκοκρατίας (γεννήσεις, βαπτίσεις, θάνατοι, γάμοι προικοσύμφωνα, πωλητήρια, ομόλογα δανείων, διαθήκες κ.α.).


Όλοι αυτοί οι κώδικες, που περιέκλειαν στις σελίδες τους την ζωντανή ιστορία του Ελληνισμού της Δράμας έχουν διαρπαγεί από τους Βούλγαρους κατά το έτος 1917.

Ο σκοπός της διαρπαγής αυτής ήταν προφανής. Οι Βούλγαροι δεν επιθυμούσαν να υπάρχουν γραπτά στοιχεία και αποδείξεις που να φανερώνουν την ελληνική παρουσία στη περιοχή αυτή.

Είμαστε ΕΛΛΗΝΕΣ Μακεδόνες και ΟΧΙ ¨Εθνικά"

Μια πολύ καλή δουλειά του Μακεδόνας82.

θέλω μόνο να σταθώ στο θέμα της γραφής, δηλαδή οι Μακεδόνες σε τι γραφή γράφανε.

Ένα μόνο να προσθέσω στο θέμα αυτό.

Ο γιος μου και εγώ, όπως και όλοι οι πρόγονοί μας, γράφουμε στο ίδιο αλφάβητο που έγραφε ο Μακεδόνας βασιλιάς Φίλιππος ο Β΄ και ο Μέγας Αλέξανδρος.

Στην Μακεδονία εδώ και 3.οοο χρόνια η γραφή ήταν ελληνική. Ας μου πει κάποιος αν ξέρει ένα σλαβικό μνημείο ή μια σλαβική επιγραφή!!!.

Η Σλαβική γραφή, η Κυριλλική είναι Θεσσαλονίτικη, μακεδονική εφεύρεση του 8^ο μ.Χ αιώνα, του Κυρίλλου και του Μεθοδίου (κοίτα ανάρτηση μου).

Είναι η γραφή που εκπολίτισε του Σλάβους. Είναι η γραφή των Στάρετς ,του Ντοστογιέφσκι και των ρωσικών φυσικών επιστημόνων που άλλαξε την σύγχρονη Ιστορία.

Ο Κωνσταντίνος(Κύριλλος) είπε στον βυζαντινό αυτοκράτορα Μιχαήλ τον 3^ο που του ανέθεσε την κατασκευή αλφαβήτου για του απολίτιστους σλάβους:

«Πολιτισμός χωρίς αλφάβητο και βιβλία είναι σαν να γράφεις στο νερό!!!!»

Κάποια ομάδα αυτοπροσδιοριζούμενη ως ΕΘΝΙΚΑ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ έγραφε για αιώνες πάνω στο νερό.

Θεωρώ ότι η συνεισφορά των δύο αυτών μακεδόνων μοναχών είναι παραγνωρισμένη και υποβαθμισμένη.

Από την Θεσσαλονίκη (ΟΧΙ ΣΟΛΟΥΝ) ξεκίνησε κυρίες και κύριοι η μοναδική Σοβιετική- Ρωσική Επιστήμη. Οι Ρώσοι οφείλουν πολλά σε αυτούς τους έλληνες μακεδόνες μοναχούς.

Ας αμφισβητήσει κάποιος άθεος την προσφορά της βυζαντινής εκκλησίας στον εκπολιτισμό των Σλάβων.

Και ας αμφισβητήσει κάποιος ότι ο Κύριλλος και ο Μεθόδιος ήταν βυζαντινοί Μοναχοί;

Παρόλα ταύτα για ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ η γραφή αυτή η κυριλλική εισήχθη στην Μακεδονία το 1870 με την βουλγάρικη Εξαρχία. ΕΙΣΑΓΩΜΕΝΗ. Δεν υπήρχε για χίλια χρόνια στην Μακεδονία. Ήταν άγνωστη γραφή.

Δύο γραφές υπήρχαν για λίγα χρόνο παράλληλες και σαν δεύτερες στα 3.οοο χρόνια μακεδονικής ελληνικής παράδοσης με την ελληνική. Η λατινική, στην περίοδο της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, υπάρχουν και μνημεία, και η αραβική στην περίοδο της τουρκοκρατίας.

Η πρώτη (αποτυχημένη) προσπάθεια εισαγωγής του γραπτού σλαβικού λόγου έγινε το 1925 με το ABECEDAR το οποίο ήταν όμως ΜΕ ΛΑΤΙΝΙΚΟΥΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ.

Η δεύτερη προσπάθεια γίνεται επί των ημερών μας με την έκδοση του ABECEDAR από το ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ τώρα επιτέλους μετά από 140 χρόνια (από την βουλγάρικη Εξαρχία) στα κυριλλικά.

Το λέω με λίγο ειρωνεία, αλλά μετά 3.000 χρόνια ελληνικής παρουσίας στην Μακεδονία ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ αυτή η ξένη γραφή. Ποιόν πολιτισμό απεικονίζει;

Τον μακεδονικό ή το σλαβικό;

Η λατρεία της θεάς Αθηνάς στη Δράμα στα ρωμαϊκά χρόνια

του κ. Γ.Κ.ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΥ


Σήμερα θα αναφερθώ ειδικά στη λατρεία της θεάς Αθηνάς στηριζόμενος σε μια ρωμαϊκή επιγραφή, η οποία βρέθηκε στην περιοχή της Δράμας.

Το κείμενο της έχει ως εξής:

Minervae Aug(ustae) m(e) d(icae) sacr(um). L(ucius) Volussius Valen(s) et Volussianus F(ecerunt).

Την επιγραφή εντόπισε ο Ευάγγελος Στρατής το 1923 στον περίβολο του Διοικητηρίου Δράμας.
Νωρίτερα όμως την ίδια επιγραφή είχε εντοπίσει (πριν από το 1876) ο Heuzey Leon2 στην αυλή της Ιεράς Μητρόπολης Δράμας.

Σήμερα η επιγραφή, αφού σώθηκε από την ασβεστοποίησή της ή την κλοπή της από τους Ευρωπαίους περιηγητές, οι οποίοι ενεργούσαν για λογαριασμό των βασιλιάδων τους, ή από τη χρήση τους ως οικοδομικό υλικό, βρίσκεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο της πόλης μας με στοιχεία ευρετηρίου Λ4 (λίθινη) και διαστάσεις 0,69X0,57.


Η απόδοση στην ελληνική γλώσσα της επιγραφής έχει ως εξής:
Στην Αθηνά τη Σεβαστή Γιατρίνα Ο Λούκιος Βολούσσιος Ουάλης μαζί με τον Βολουσσιανό ανήγειραν ιερό (ναό ή κατασκευάσανε άγαλμα).
Η επιγραφή χρονολογικά ανήκει σε περίοδο μετά το 168 π.Χ., όταν οι Ρωμαίοι με αρχηγό τον ύπατο Αιμίλιο Παύλο συνέτριψαν στην Πύδνα τα στρατεύματα του τελευταίου Μακεδόνα βασιλιά Περσέα.

Ο Ελληνισμός στη περιοχή Δράμας στα χρόνια 1830-1900

Από το Βιβλίο του Β. Πασχαλίδη "Δραμινά Ιστορικά"

Η πνευματική στάθμη των Ελλήνων που κατοικούσαν εις την ευρύτερη περιοχή του σημερινού Νομού Δράμας, είχε ανέλθει σημαντικά κατά τον 19ον αιώνα κυρίως με τη σταθερή λειτουργία των διαφόρων ελληνικών σχολείων εις την πόλη και εις τα χωριά αλλά περισσότερον με τη διάδοση του ελληνικού βιβλίου που είχε τεράστια απήχηση και κυκλοφορία στα χρόνια αυτά.

Μεταξύ των ελληνικών βιβλίων που κυκλοφορούσαν πλατιά και διαβά­ζονταν πολύ κατά την εποχή αυτήν, την πρώτη θέση κατείχαν τα ιστορικά, τα μυθολογικά, τα θρησκευτικά και τα Ευαγγέλια και ακολουθούσαν οι αρχαίοι Έλληνες συγγραφείς και κυρίως βιβλία που περιείχαν αποσπάσματα από τα κλασικά ιστορικά, φιλοσοφικά και ποιητικά κείμενα.

Παρόμοια βιβλία ευρέθησαν εις πολλά χωριά της Δράμας ως λ.χ. εις Πετρούσα, Προσοτσάνη, Χωριστή, Κάτω Νευροκόπι, Βώλακα, Καλή Βρύση, Πύργους, Καλλιθέα, Αδριανή, Δοξάτο κ.ά., ως επίσης και εις την πόλη της Δράμας.

Εις το αρχείο μου διατηρώ ένα αντίτυπο του Κομμητά που βρέθηκε εις την Πετρούσα και το κατείχε Έλληνας του χωριού από το 1839.

Είναι να απορεί κανείς πώς πολύτιμες εκδόσεις της Βενετίας, Βιέννης, Αθηνών κ.α. ευρέθη­σαν εις τα χέρια απλών Ελλήνων χωρικών, που ζούσαν σε μακρινά χωριά και η επικοινωνία τους με την πόλη ήταν πολύ δύσκολη ελλείψει συγκοινω­νιακών μέσων, αλλά και επικίνδυνη λόγω της συχνής παρουσίας ληστών.

Είμαστε όλοι "Ελληνες", τονίζει πανεπιστημιακός και ζητά ευρωπαϊκή αλληλεγγύη προς την Αθήνα

Αναδημοσίευση από τον ΠΡΩΙΝΟ ΤΥΠΟ.


Άρθρο με τίτλο "Είμαστε όλοι Έλληνες", της Ιταλίδας καθηγήτριας αρχαίου ρωμαϊκού και ελληνικού Δικαίου στο πανεπιστήμιο του Μιλάνου Εύας Κανταρέλα, δημοσιεύεται σήμερα στην εφημερίδα "Κοριέρε Ντέλα Σέρα".

Ο τίτλος του άρθρου παραπέμπει στη γνωστή ρήση του Βρετανού ποιητή και φιλέλληνα Πέρσι Σέλεϊ, κατά την έναρξη της επανάστασης του 1821.

Η Ιταλίδα καθηγήτρια, με μια σύντομη αναδρομή στον 19ο αιώνα, αλλά και στην κλασική περίοδο, θέλει να υπενθυμίσει στους Ευρωπαίους το χρέος τους, όπως τονίζει, προς την Ελλάδα.
Παράλληλα, στέλνει το μήνυμα ότι σήμερα, πρέπει να επιδειχθεί ουσιαστική αλληλεγγύη προς την Ελλάδα.

"Το 1821, γινόταν αναφορά στο ελληνικό θαύμα, στη χώρα, στην οποία, κατά τον 5ο αιώνα π.Χ., είχαν ανθίσει η φιλοσοφία, η ιστοριογραφία, οι τέχνες, η δημοκρατία, δηλαδή, ο πολιτισμός", γράφει η Εύα Κανταρέλα.

Η καθηγήτρια του πανεπιστημίου του Μιλάνου εξηγεί ότι "σήμερα γνωρίζουμε ότι οι Έλληνες διατηρούσαν επαφές και με άλλους λαούς της Μεσογείου και ότι ουκ ολίγες πλευρές του πολιτισμού τους, προέρχονται από ανατολικές επιρροές.
Αυτό, όμως, δεν μειώνει με κανένα τρόπο το χρέος μας προς αυτό τον λαό".

Η Εύα Κανταρέλα παραθέτει το παράδειγμα της ιστοριογραφίας, την οποία οι έλληνες εφηύραν ως "λογοτεχνικό είδος".

Σε ό,τι αφορά τη σημερινή πραγματικότητα, η διακεκριμένη Ιταλίδα πανεπιστημιακός τονίζει ότι "ξαφνιάζει και μας αφήνει άναυδους το ότι σήμερα η Ευρώπη, ή τουλάχιστον ένα μέρος της ηπείρου μας, μοιάζει να είναι τόσο αδιάφορη ως προς τη μοίρα της χώρας που λειτούργησε ως κοιτίδα του πολιτισμού, όχι μόνον του ευρωπαϊκού, αλλά ολόκληρης της Δύσης.

Σε αυτή την περίπτωση, πιστεύω ότι είναι χρέος μας, να επαναλάβουμε, μαζί με τον Σέλεϊ, ότι είμαστε όλοι Ελληνες".

VMRO: Η λεηλασία των κειμηλίων της Ι . Μ. της Παναγίας Εικοσιφοινίσσης.

Σε συνέχεια της προηγούμενης ανάρτησης για την ίδρυση της οργάνωσης ΕΜΕΟ και το ψευδεπίγραφο «Μακεδονία στους Μακεδόνες» σας παραθέτω την ιστορία της Λεηλασίας της Ι . Μ. της Παναγίας Εικοσιφοινίσσσης από την οργάνωση ΕΜΕΟ (VMRO) και συγκεκριμένα του Todor Panitsa πρωτοκλασάτου στελέχους της.

Βιογραφικό του Panitsa από την Wikipedia : Todor Panitsa (July 2, 1876 Oryahovo, today Bulgaria - May 7, 1925 Vienna)

Ο κύριος αυτός ήρθε στην κυριολεξία από του ΔΙΑΒΟΛΟΥ ΤΗ ΜΑΝΑ από την Ρουμανία και συγκεκριμένα από το Oryahovo.

Από την χώρα των βρικολάκων, των Φράνκενσταιν και του Δράκουλα. Ήταν ο αρχικομιτατζής των Βουλγάρων στην Ανατολική Μακεδονία.

Ο φόβος κα ο τρόμος όλων των πατριαρχικών και ο ήρωας των εξαρχικών (ακόμη και σήμερα) Μακεδόνων.

Αυτός ο άνθρωπος με 15 μέλη της συμμορίας του στις 23 Ιουνίου 1917 υποχρεώνουν τους μοναχούς να φύγουν από την Ιερά Μονή και με 17 μουλάρια φορτώνουν όλα τα ιερά και όσια, τους ανεκτίμητους εθνικοθρησκευτικούς θησαυρούς και τα μεταφέρουν στην Βουλγαρία!!!!. Aυτή ηταν η πρώτη φάση της λεηλεασίας.

Το αμείλικτο ερώτημα είναι, ποιος αποφάσισε να γίνει η ιεροσυλία της Μονής, η «Μακεδονία στους Μακεδόνες» της VMRO ή οι βούλγαροι εντολοδόχοι;.

Τα κλοπιμαία είναι ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ.

Γιατί πήγαν στην Βουλγαρία; Τίνος ιδιοκτησία είναι ΤΩΡΑ.

Η προσπάθειες που έγιναν μέχρι σήμερα για επιστροφή δεν απέδωσαν. Και ο λόγος είναι απλός.

Στον Μακεδονικό Αγώνα τα δικά μας σώματα δεν σύλησαν κανένα βουλγάρικο μοναστήρι.
Αν είχε και το ελληνικό κράτος κλοπιμαία θα μπορούσε να γίνει ανταλλαγή κλοπιμαίων.

ΕΧΕΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΑ ΜΝΗΜΕΙΑ Η ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΟΥΣ ΘΗΑΥΡΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΑΝΤΑΛΑΞΟΥΜΕ ΜΕ ΤΑ ΛΕΗΛΑΤΗΘΕΝΤΑ ΤΗΣ ΙΜ ΕΙΚΟΣΙΦΟΙΝΗΣΑΣ;

Αυτή είναι ή ειδοποιός διαφορά των δικών Μακεδονομάχων από τους βούλγαρους κομιτατζήδες.

Η Μονή ήταν από τον 8ο μΧ αιώνα το διαμάντι της Ανατολικής Μακεδονίας είχε 1.300 τόμους Βιβλίων. Δεν χρειάζεται νομίζω να γράψω σε τη γλώσσα ήταν γραμμένα. Στην Βουλγαρία που εκτίθενται πόσοι μπορούν να τα διαβάσουν!.

Η VMRO ήθελε να καταστρέψει και να διαστρεβλώσει την πραγματική ιστορία της Μακεδονίας. Γι αυτό κατέστρεφε και έκλεβε ότι ήταν βυζαντινό δηλαδή μακεδονικό. Γιατί είχε και έχει ΜΙΣΟΣ για ότι ήταν ελληνικό.

Τα κλοπιμαία της Ιεράς Μονής θα είναι δύσκολο να επιστραφούν χωρίς επιθετική πολιτική. Πρέπει να η κλοπή αυτή να γίνει παγκόσμια γνωστή μέσω των Μακεδονικών Οργανώσεων.


Θεωρώ ότι η κίνηση του Βουλευτή Δράμας κ. Τζίμα Μαργαρίτη είναι στην σωστή κατεύθυνση, αλλά θέλει την στράτευση όλων γηγενών Μακεδόνων και των οργανώσεων τους για την δημοσιοποίηση διεθνώς του δίκαιου αιτήματος.


Σας παραθέτω τα κείμενα από την εφημερίδα «Πρωινός Τύπος Δράμας». http://www.proinos-typos.gr

Η Πομάκικη Αραπίτσα-Ζάλογγος

Αναδημοσίευση από το φιλικό μου blog pomakohoria.blogspot.com/

ΜΟΜΤΣΚΙ ΚΑΜΕΝ - O BΡAXOΣ ΤΟΥ ΚΟΡΙΤΣΙΟΥ

Η παράδοση της ομαδικής αυτοκτονίας των κοριτσιών είναι κοινή σε πολλά Πομακοχώρια.

Σε όλες τις περιπτώσεις αναφέρεται ότι μικρές Πομακοπούλες προτίμησαν να γκρεμιστούν από ένα βράχο για να αποφύγουν τη σύλληψη από τους Τούρκους.

Η συγκεκριμένη παράδοση εντάσσεται σε ένα κύκλο ανάλογων παραδόσεων που πιστεύεται ότι ανάγονται χρονολογικά στο 16ο-17ο αιώνα, περίοδο του βίαιου εξισλαμισμού των Πομάκων της οροσειράς της Ροδόπης.

Κοντά στη Γλαύκη υπάρχει ένας απότομος γκρεμός που οι κάτοικοι της Γλαύκης ονομάζουν Γκουλέμ Κάμεν (μεγάλος βράχος) ή Μόμτσκι Κάμεν (βράχος του κοριτσιού). Σύμφωνα με την παράδοση από αυτό το βράχο αυτοκτόνησαν κορίτσια του χωριού έχοντας δεθεί η μία από τα μαλλιά της άλλης.

Η ίδια παράδοση αναφέρεται και για τον απότομο βράχο που βρίσκεται βόρεια του χωριού Ωραίο.

Βράχο με την ονομασία Μόμτσκι Κάμεν συναντάμε επίσης στα βόρεια της Κοτάνης κοντά στα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα καθώς επίσης και δίπλα σε κορυφή ύψους 1100 μέτρων σε απόσταση μιας περίπου ώρας βορειοανατολικά της Πάχνης.

Ίδια παράδοση αυτοκτονίας των Πομακισσών για να ξεφύγουν τη σύλληψη των Τούρκων αναφέρεται και στο χωριό Αιώρα στην τοποθεσία "Μαρίνα".

Μνήμη Γερμανού Καραβαγγέλη

Κων/ντίνου Β. Χιώλου Διδάκτορος Νομικής
Προέδρου Εθνικής Ενώσεως Βορείων Ελλήνων


Όπως είναι ιστορικώς πλήρως επιβεβαιώνουν, η συμβολή της Εκκλησίας στους εθνικούς Αγώνες του Ελληνισμού, υπήρξε πάντοτε αποφασιστικής σημασίας.

Χάρις στην ενεργό και πολύτιμη συμπαράσταση της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, ο Ελληνισμός διεσώθη πολλάκις και απέφυγε την εθνική του αλλοτρίωση.

Κατά την διάρκεια της μακραίωνης Τουρκοκρατίας, η Εκκλησία ήταν κυριολεκτικά η Κιβωτός του Ελληνικού Γένους, πρωτοστατώντας στους Αγώνες του περιουσίου Έθνους μας και πληρώσασα βαρύ φόρο αίματος.

Η συστηματική προσπάθεια των Τούρκων να αφανίσουν το Ελληνικό Γένος, έβρισκε αντιμετώπιση την αντίδραση της Εκκλησίας.

Ειδικότερα, η συμμετοχή της Εκκλησίας στην Εθνεγερσία του 1821, υπήρξε σημαντική και άκρως αποδοτική.
Η Εκκλησία το '21 εστρατεύθη, υπήκουσε στην πρόσκληση της Ελλάδος και πριν ακόμη σημάνει η σάλπιγγα του εθνικού συναγερμού ευρίσκετο επί των επάλξεων.

Μεγάλη, όμως, υπήρξε η συμβολή της Εκκλησίας και στην νικηφόρο διεξαγωγή και έκβαση του Μακεδόνικου Αγώνος κατά τα έτη 1903-1908.

O ρόλος Κρητών, των γυναικών και των ιερέων στον Μακεδονικό Αγώνα

Αναδημοσίευση από τον http://akritas-history-of-makedonia.blogspot.com/

Αναντίρρητα η ελληνική ένοπλη δράση στη μετά το 1904 ήταν κατ’ ουσίαν μια άμυνα απέναντι στη βουλγαρική τρομοκρατία των προηγούμενων ετών.
Όπως, όμως, συμβαίνει σε κάθε ένοπλη σύγκρουση, υπήρξαν εκατέρωθεν ακρότητες, οι οποίες δεν απουσίασαν ούτε από την ελληνική πλευρά, όταν η διαμάχη κατέστη ολική και «υπέρ πάντων αγών».
Βιαιότητες σε βάρος εξαρχικών καταλογίσθηκαν συχνά σε Έλληνες αντάρτες, ιδίως Κρητικούς, οι οποίες όμως απείχαν κατά πολύ από τις σκληρές βουλγαρικές ωμότητες.
Οι εκτελέσεις και οι βασανισμοί που καταμαρτυρήθηκαν από τη βουλγαρική πλευρά συνήθως δεν αποτελούσαν τίποτε άλλο παρά αντίποινα, από αυτά που καθίστανται αναγκαία κατά τη διάρκεια μακροχρόνιων διεθνικών συγκρούσεων.
Την απερίγραπτη σκληρότητα με την οποία μεταχειρίσθηκαν σι συμμορίες των κομιτατζήδων τον σλαβόφωνο μακεδονικό ελληνισμό ομολόγησαν οι ίδιοι οι Βούλγαροι.

Η απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης για την ανάληψη στρατιωτικής δράσης σαφώς δεν μπορούσε εκ των πραγμάτων να αποσκοπεί στην απαλλαγή της Μακεδονίας από την οθωμανική κυριαρχία.

Σκοπός δεν ήταν η απελευθέρωση εδαφών, την οποία μόνο ένας οργανωμένος τακτικός στρατός Θα μπορούσε να αναλάβει, όπως Πράγματι συνέβη κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-1 91 3. Ο στόχος τον οποίο έθεσε η ελληνική πλευρά με την αποστολή ένοπλων σωμάτων στη Μακεδονία ήταν η στήριξη του πληθυσμού, η ανύψωση του ηθικού του και ο περιορισμός της βουλγαρικής τρομοκρατίας.
Οι επιδιώξεις, δηλαδή, των Ελλήνων εντάσσονταν σε αυτό που σήμερα καλείται «ψυχολογικός πόλεμος» και όχι στην επίτευξη αμιγώς στρατιωτικών στόχων.

Η τόνωση της ψυχολογίας των πληθυσμών που παρέμεναν προσανατολισμένοι στο Πατριαρχείο και την Ελλάδα απαιτούσε ανταπόδοση των βουλγαρικών βιαιοτήτων, παρά τις αναπόφευκτες παρεκτροπές, όπως αυτές οι οποίες συνέβησαν στο Ζέλενιτς (Σκλήθρο) της Φλώρινας, όταν, το 1904, εισήλθαν στο χωριό Έλληνες Μακεδονομάχοι, ή τις εκτελέσεις στη Ζαγορίτσανη (Βασιλειάδα).

Ο πρόξενος Λάμπρος Κορομηλάς σημείωνε σε μια έκθεσή του τον Μάιο του 1904:

Εκδήλωση στο Μόναχο για τα 60 χρόνια από το θάνατο του Κ.Καραθεοδωρή

Aναρτήθηκε από Στρυμώνας στις 2/03/2010
http://strymonas.blogspot.com

Εκδήλωση για τον μεγάλο έλληνα μαθηματικό, Κωνσταντίνο Καραθεοδωρή, διοργανώνεται στις 4 Μαρτίου στο Πνευματικό Κέντρο της Ιεράς Μητροπόλεως Γερμανίας στο Μόναχο. Χθες, με αφορμή τα 60 χρόνια από το θάνατό του, τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση στον τάφο του Καραθεοδωρή στο Μόναχο, όπου αναπαύονται η σύζυγός του Ευφροσύνη και ο υιός του Στέφανος.

ΠΟΥΣΤΣΕΝΟ

Ένας από τους ομορφότερους ελληνικούς ΛΕΒΕΝΤΙΚΟΥΣ μακεδονικούς χορούς.

ΔΕΙΤΕ:

Ανάλυση και Διάλυση του Σκοπιανού Μύθου απο τον Μ.Β. Σακελλαρίου

Του Καθηγητή Μ. Β. Σακελλαρίου, π. Προέδρου της Ακαδημίας Αθηνών,

Αναδημοσίευση από http://history-of-macedonia.com

Οι Σκοπιανοί Ισχυρισμοί

Οι Σκοπιανοί διεκδικούν το όνομα της Μακεδονίας για τη χώρα τους και το όνομα των Μακεδόνων για τον εαυτό τους, επίσης δικαιώματα επί της ελληνικής Μακεδο­νίας με τους εξής ισχυρισμούς:

1) Το έδαφος της σκοπιανής δημοκρατίας είναι μέρος του εδάφους της αρχαίας Μακεδονίας.

2) Η αρ­χαία Μακεδονία καταλήφθηκε ολόκληρη από σλαβικά φύλα, τα οποία αναμείχθηκαν με απογόνους των αρχαίων Μακεδόνων, ενός λαού άσχετου με τους Έλληνες. Αυτοί είναι οι σημερινοί «Μακεδόνες».

3) «Μακεδόνες” είναι α) οι σλαβόφωνοι πληθυσμοί της Μακεδονίας και β) οι ελληνόφωνοι που ζούσαν στη Μακε­δονία πριν από το 1912. Aυτοί, λένε πάντα οι Σκοπιανοί, είναι απόγονοι Σλάβων που εξελλη­νίσθηκαν από τον ελληνικό κλήρο και τα ελλη­νικά σχολεία. Όλοι οι άλλοι κάτοικοι της ελληνικής Μακεδονίας είναι ξένοι και πρέπει να φύγουν.

Όλοι αυτοί οι ισχυρισμοί μας οδηγούν στο ιστορικό παρελθόν. Έτσι και εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να αναδράμουμε στο παρελ­θόν,για να εξετάσουμε αν αυτοί οι ισχυρισμοί στέκουν ή όχι. Αυτό το σημείο πρέπει να υπογραμμισθεί και σε ξένους και σε Έλληνες που λένε ότι δε χρειάζεται η παρελθοντολογϊα. Το παρελθόν είναι παρόν στη σκοπιανή επιχει­ρηματολογία. Πρέπει λοιπόν να είναι παρόν και στη δική μας.

1. Τα όρια της Μακεδονίας: Η σκοπιανή δημοκρατία εκτείνεται ως επί το πλείστον εκτός Μακεδονίας. Τα βόρεια σύνορα του βασιλείου των Μακεδόνων επί Φιλίππου Β’, επί Μεγάλου Αλεξάνδρου και επί των μεταγε­νεστέρων βασιλέων περνούσαν περίπου στη γραμμή Μοναστηρίου – Δοϊράνης. Βορειότερα ήταν το βασίλειο των Παιόνων (που κατά διαστήματα ήταν υποτελές στους Μακεδόνες) και ακόμη βορειότερα το κράτος των Δαρδάνων. Τα Σκόπια βρίσκονται σε έδαφος των Δαρδανων, οι οποίοι ήσαν εχθροί των Μακε­δόνων.

2. Οι αρχαίοι Μακεδόνες και οι Σλάβοι:

Οι αρχαίοι Μακεδόνες ήσαν Έλληνες. Βέβαια Ο Δημοσθένης τους αποκαλούσε «βαρβά­ρους». Αλλά αυτός ο χαρακτηρισμός δεν έχει ισχύ αξιόπιστης μαρτυρίας. Από τη μια μεριά γνωρίζουμε ότι εκφραζόταν από το Δημοσθέ­νη σε λόγους που εκφωνούσε στην αθηναϊκή εκκλησία του δήμου εναντίον του Φιλίππου. Από την άλλη μεριά έχουμε μεγάλο αριθμό αξιόπιστων μαρτυριών, που συμφωνούν οτι οι Μακεδόνες ήσαν Έλληνες. Έρευνες που διεξάγονται στο «Κέντρο Ελληνικής και Ρωμαϊ­κής Αρχαιότητος» του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών προσκομίζουν νέες αποδείξεις της ελληνικότητας των Μακεδόνων. Είναι αποδεί­ξεις που προκύπτουν από πολύχρονες μελέτες αρχαίων κειμένων έξη χιλιάδων επιγραφών , με αντικείμενα τη γλώσσα αυτών των επιγρα­φών,τα ονόματα των 10.000 περίπου αρχαίων Μακεδόνων που έχουν καταγραφεί, και τους θεσμούς του μακεδόνικου κράτους.

Η αρχαία Μακεδονία δεν καταλήφθηκε από Σλάβους.

Macedonski- Η εξαρχία (ξανα)κτυπά την πόρτα της Μακεδονίας.

Μέρος Δεύτερο

Θεωρώ ότι η πραγματική διάσταση του Μακεδονικού δεν είναι ούτε εθνική ούτε εθνολογική.
Είναι καθαρά κοινωνική.

Θα συνεχίσω με το δίλημμα που έγραψα στο 1ο μέρος για τους macedonsci ή Βούλγαρος (Samuel) ή Βουλγαροκτόνος (Βασίλειος ο 2ος ο Μακεδών).

Ας δούμε όμως πιο μπροστά κάποια αναμφισβήτητα δεδομένα που ισχύουν για την Μακεδονία διαχρονικά.

Η Σλαβική γλώσσα - γραφή.

Η σλαβική γλώσσα ήρθε στην Μακεδονία τον 6ο μΧ αιώνα.
Παράλληλα πριν και μετά το 6ο αιώνα έχουμε την κοινή ελληνική που μιλιέται και σήμερα.
Ποτέ δεν σταμάτησε η ελληνική να μιλιέται και να γράφεται στην Μακεδονία.
Απλά στα Βαλκάνια η σλαβική ήταν η δεύτερη γλώσσα όπως σήμερα τα αγγλικά.
Γλώσσα χωρίς γραφή είναι εύκολη γλώσσα.
Το παράδοξο είναι ότι η κυριλλική γραφή που είναι δημιουργία Ελλήνων Θεσσαλονικιών Μοναχών του Κυρίλλου και του Μεθοδίου ποτέ δεν διδάχτηκε και δεν γράφτηκε στην Μακεδονία!!!. Δεν χρειαζόταν γιατί υπήρχε από αρχαιοτάτων χρόνων η ελληνική γραφή και σαφέστατα ποιο προηγμένη.
Κυριλλικά είδαν για πρώτη φορά οι Μακεδόνες το 1870 με την βουλγάρικη εξαρχία με τα πρώτα σχολεία και τις πρώτες βουλγάρικες εκκλησίες.
Η σλαβική γλώσσα έχει ημερομηνία εισαγωγής στην Μακεδονία. Είναι η γλώσσα μεταναστών, εποίκων.

Ο Μακεδονικός Πολιτισμός.

Μέχρι το 1870 ο πολιτισμός στην Μακεδονία ήταν βυζαντινός ο οποίος ήταν συνέχεια του ελληνορωμαϊκού πολιτισμού. Στην Μακεδονία δεν υπάρχει κανένα πολιτιστικό και πολιτισμικό στοιχείο ή μνημείο σλαβικό. Γυρίστε σε όλη την Μακεδονία και θα δείτε προϊστορικούς και αρχαίους οικισμούς, θέατρα, ανάκτορα, αρχαίους ναούς Μωσαϊκά, αγάλματα, ρωμαϊκά οχυρά και μνημεία, αρχαία νομίσματα. ΠΟΥΘΕΝΑ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΕ ΣΛΑΒΙΚΟ!!!!!.

Τούρκικα μνημεία, έγγραφα και νομίσματα υπάρχουν, σλαβικά όχι.
Δεν υπήρξε ποτέ βουλγάρικος και σλαβικός πολιτισμός στην Μακεδονία.

ΟΙ ΒΟΥΛΓΑΡΟΙ.

Οι πρωτοβούλγαροι του Ασπαρούχ Χαν, ήταν τουρκομογγολικής καταγωγής, σαμάνες- πολυθεϊστές και δεν μιλούσαν σλαβικά. Η πρώτη γραφή των γνήσια Βουλγάρων στην Χερσόνησο του Αίμου ήταν η ελληνική!.
Οι σύγχρονοι βούλγαροι προέκυψαν από την ανάμιξη της ορδής του Ασπαρούχ με σλαβικές φυλές και διάφορα άλλα αυτόχθονα φύλα της περιοχής Θράκες, Δάκες, Γέτες, Κουμάνοι, Πεσενέγοι, Βλάχοι , Άβαροι , Έλληνες. (WIKIPEDIA).Ένα συνονθύλευμα φυλών. Όλες αυτές είναι στην βουλγαρία.
Οι βούλγαροι ηγεμόνες οι οποίοι προερχόταν από την αριστοκρατία των πρωτοβουλγάρων, έχουν να διοικήσουν ένα μεγάλο αριθμό φυλών που το καθένα έχει την δική του γλώσσα. Υπάρχει όμως η κοινή σλαβική που μιλιέται από όλα τα φύλα, η δεύτερη γλώσσα. Ορίζεται επίσημη και βαφτίζεται Βουλγαρική.

Αυτά είναι τα δεδομένα στην διάρκεια της Βυζαντινής αυτοκρατορίας.

Μετά την πτώση του Βυζαντίου, η ΖΩΗ ΕΝ ΤΑΦΩ.