Ο Μακεδονομάχος εκ Θάσσου Νικήτας Δρακόπουλος, Δράμα 1966 |
Διήγημα του
Κώστα Δρακόπουλου.
Κώστα Δρακόπουλου.
Μακεδονικό Ημερολόγιον
1968
(οι φωτογραφίες επιλογή Yauna)
(οι φωτογραφίες επιλογή Yauna)
ΜΙΑ ΜΥΣΤΙΚΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ
Είταν μια νύχτα αρκετά ζέστη και υγρή, αν και βρισκόμασταν
στις αρχές του Οκτώβρη του 19Ο2.
Τη
νύχτα τούτη όλα είταν σιωπηλά στη μικρή πολιτεία, σκεπασμένα από ένα αμυδρό
φως, το φως της αστροφεγγιάς.
Οι δρόμοι της φωτιζόντουσαν αχνά από τα
νυσταγμένα γκαζοφάναρα της δημαρχίας και μια απόλυτη σιωπή την αγκάλιαζε στον
αναδιπλωμένο της αθόρητο μανδύα. Μόνο που και που, τη σιγή τούτη έτεμνε ο
ρυθμικός χτύπος της μαγκούρας του πασβάντη καθώς βαρυοχτυπούσε το καλντερήμι
του δρόμου.
Η πολιτεία είταν τουρκοκρατούμενη κι οι γραικοί της στέναζαν
κάτω από τον αβάσταχτο ζυγό του δεινάστη τους και την με κάθε μέσο προσπάθεια
του βουλγάρικου κομιτάτου να τους εκβουλγαρίσει η να τους εκμηδενίσει.
Κάτω από τη μύτη του τούρκου δινόταν μια από τις πιο μεγάλες
μάχες του Έθνους για την επιβίωση ταυ και την διατήρηση της ελληνικότητας της αλύτρωτης
Μακεδονίας μας.
Αντίσταση θετική στη
διπλή τούτη αδυσώπητη πίεση εκμηδένισης του από τους Τούρκους, μα περισσότερο από
τους Βουλγάρους.
Βρισκόμαστε στην εποχή των ηρωίκων Μακεδονομάχων και στο γιγάντωνα
του Μακεδονικού αγώνα,
που τελικά στέφτηκε με Νικη και
η Μακεδονία
μας έμεινε ελληνική,
με τόσες και τόσες θυσίες
και ακόμα
περισσότερο χυμένο
αίμα.