Το Μακεδονικόν Ζήτημα εκκλησιαστικώς: Η Αρχιεπισκοπή της Αχρίδας και η "Σχισματική θρησκευτική οργάνωσις: Μακεδονική Εκκλησία".

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ

Καθηγητής εκκλησιαστικής Ιστορίας 
της Θεολογικής Σχολής 

του ΑΠΘ

ΤΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΝ ΚΑΘΕΣΤΩΣ 

ΤΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΝ

 ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ 

ΑΠΟ ΤΟΥ 1913 ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΟΝ

Το Οικουμενικόν Πατριαρχείον Κωνσταντινουπόλεως, 

έφαρμόζον την θεμελιώδη κανονικήν άρχήν Του, 

«τά έκκλησιαστικά εί ωθε συμμεταβάλλεσθαι τοις πολιτικοίς», 

έξησφάλισε την νομοκανονικήν ύπόστασιν των μητροπόλεων

 του μακεδονικού χώρου 

έν καιρώ μετά την άπελευθέρωσιν τούτου 

έκ τού  όθωμανικού  ζυγού  

κατά τούς βαλκανικούς πολέμους των έτών 1912 καί 1913.

Ούτω, αί μητροπόλεις της κυρίως Μακεδονίας, αι έντός της έλληνικής έπικρατείας εύρεθεισαι, ώς και των άλλων γεωγραφικών διαμερισμάτων τής Ηπείρου, τών Νήσων του Αρχιπελάγους και τής Δυτικής Θράκης, έχειραφετήθησαν τό 1928 διά τής Πατριαρχικής και Συνοδικής Πράξεως

 «Περί τής διοικήσεως τών Ιερών Μητροπόλεων τών Νέων Χωρών» 

και διά του νόμου 3615 

«Περι τής έκκλησιαστικής διοικήσεως τών έν ταις Νέαις Χώραις τής Ελλάδος Μητροπόλεων τού Οικουμενικού Πατριαρχείου».

1.         Αί μητροπόλεις τής Μακεδονίας, αί ύπαγόμεναι νυν είς την έφαρμογήν τής αύτής Πράξεως, είναι έν συνόλω  21: 

DIE KRÖNUNG SYMEONS VON BULGARIEN DURCH DEN PATRIARCHEN NIKOLAOS MYSTIKOS

 Kaiser Romanos I. Lekapenos verhandelt
mit Simeon I. von Bulgarien

Georg Ostrogorsky

Byzanz und die Welt der Slawen. 

Beiträge zur Geschichte der byzantinisch-slawischen Beziehungen 

Darmstadt (1974)

Die Bilder und die Textformatierungen 
sind unsere Auswahl (Yauna),
 und nicht im Text enthalten.

Bei den Auseinandersetzungen zwischen Symeon und den byzantinischen Regierungen, die ihm gegenüberstanden, spielte bekanntlich die Frage der Herrschertitulatur eine außerordentlich große Rolle.

Ihretwegen wurden blutige Schlachten geschlagen, Länder und Städte verwüstet, unzählige Menschenleben wurden ihr geopfert. Das kann jedoch nicht wundernehmen, wenn man sich in die Ideenwelt hineinversetzt, in der sich der mittelalterliche Staatsgedanke bewegte.

 Die Herrschertitulatur kennzeichnete die Stellung, die dem Herrscher und somit auch dem von ihm beherrschten Lande in dem vielfältig gegliederten Staatensystem der mittelalterlichen Oikumene zukam.

Simeon I. Emperor of the Bulgarians and Romans (893 – 27 May 927)

Indem Symeon den Kaisertitel für sich in Anspruch nahm, 

suchte er — ebenso wie das später der große serbische Herrscher Stephan Dusan tat — 

die Spitze dieses hierarchisch aufgebauten Staatensystems zu erklimmen,

 Byzanz aus seiner Vorrangstellung im Osten der christlichen Welt zu verdrängen 

und das alte Imperium 

durch ein neues 

slavisch-griechisches Kaiserreich zu ersetzen.

Βυζαντινή Μακεδονία. Στα χρόνια του Βασίλειου Βουλγαροκτόνου και του Τσάρου Σαμουήλ.

Ο Άγιος Δημήτριος κατατροπώνει τον
Τσάρο των Βουλγάρων
Ιωαννίτζη-"Σκυλογιάννη".

Γ.Ι. Θεοχαρίδη

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΩΣ ΤΟ 1912

ΕΠ. ΑΠΟΣΤ. ΒΑΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ

ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ

Μακεδονική Βιβλιοθήκη Αρ. 63

(οι φωτογραφίες επιλογή Yauna)

Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
 ΣΤΑ ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ (285-1354)

Η απέραντοι ρωμαϊκή αυτοκρατορία ήταν χωρισμένη από τα χρόνια του Αύγουστου σε λίγες και πολύ μεγάλες διοικητικές μονάδες, τις επαρχίες.

 Αργότερα επί Διοκλητιανού διαιρείται σε δώδεκα διοικήσεις. Μιά απ’ αυτές  ήταν η διοίκηση Μοισιών, που περιλάμβανε 8 μικρές επαρχίες, μια από τις όποιες ήταν η Μακεδονία.

Αργότερα η διοίκηση Μοισιών θα χωριστεί στα δύο. 
Οι άλλοτε επαρχίες της Δακία και Μακεδονία θα γίνουν οι ίδιες διοικήσεις και θα έχουν οι ίδιες επαρχίες στη δικαιοδοσία τους. 
Η διοίκηση Μακεδονία θα έχει επτά και η διοίκηση Δακία θα έχει τέσσερις επαρχίες . 
Μέσα στη διοίκηση Μακεδονία θα είναι και η ιστορική Μακεδονία με τα γνωστά όρια ως επαρχία της διοίκησης. 
Από το δεύτερο μισό του 4ου αιώνα δεν πρέπει λοιπόν να μπερδεύουμε τη διοίκηση Μακεδονία με την επαρχία Μακεδονία. 
Η ιστορική Μακεδονία είναι η επαρχία και όχι η διοίκηση. 
Αξιοσημείωτο είναι ότι όλες οι επαρχίες της διοίκησης Μακεδονία είναι ελληνόφωνες και όλες οι επαρχίες της διοίκησης Δακία είναι λατινόφωνες. 

Επειδή δε όλες οι επαρχίες της διοίκησης Δακία βρίσκονται πάνω από τα Σκόπια, είναι φανερό ότι ο ελληνισμός έφθανε ως έξω από τα Σκόπια, όπως άλλωστε καθόρισε αυτό και η περίφημη «γραμμή Γίρετσεκ».