Οι Macedonski- Η απέλπιδα προσπάθεια αναζήτησης εθνικής ταυτότητας (Μέρος 1ο)

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ.
Γράφει ο Yauna Takabara.

" Η αλήθεια είναι ότι το έθνος των Μακεδόνων δημιουργήθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα και πήρε το όνομά του από τη χώρα που ζούσε (Μακεδονία) αυτός ο νοτιοσλαβικός (ως προς τις γλωσσικές διαλέκτους που μιλούσε) λαός.

Η χώρα έδωσε το όνομα στην ιδεολογικοπολιτική κοινότητα του μακεδονικού έθνους.
Ο πολιτισμός, η κουλτούρα, η γλώσσα των εθνικά Μακεδόνων εντάσσονται στο χώρο των Νότιων Σλάβων. ……
Η γοητεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου και τα κατορθώματα των αρχαίων Μακεδόνων άρχισαν σταδιακά να παντρεύονται με το σλαβικό παρελθόν από μερικούς γείτονες λόγιους. ……
Μετά την πολιτική επίθεση της Ελλάδας κατά της Μακεδονίας, στις αρχές της δεκαετίας του ’90, ο μακεδονικός εθνικισμός απάντησε στα «επιχειρήματα» του ελληνικού εθνικισμού με τα ίδια όπλα.

Αποδεχόμενος την ελληνική θέση, «το δίκιο είναι με αυτόν που έχει τους αρχαιότερους προγόνους», θεώρησε αντανακλαστικά τους αρχαίους Μακεδόνες προγόνους του.

Έγινε λοιπόν και αυτός εξίσου «αρχαίος».

Οι εθνικές «ανάγκες» και κυρίως η πίεση των Ελλήνων, υποχρέωσε τους εθνικά Μακεδόνες να ψάξουν για ρίζες στην αρχαιότητα. "

Αρχαιολόγοι μεν, Σλαβομακεδόνες δε...

Αναδημοσίευση από echedoros-a.blogspot


Εντυπωσιάζουν οι αρχαιότητες που ανακαλύπτονται με την πάροδο του χρόνου στην γεωγραφική περιοχή της πΓΔΜ.
Ακόμη πιο πολύ, όμως, εντυπωσιάζει η εμμονή των απογόνων των Σλάβων της βυζαντινής περιόδου που εγκαταστάθηκαν στη Μακεδονία να ιδιοποιούνται τον πολιτισμό της περιοχής που υπήρξε πριν από αυτούς.

Εκατοντάδες επιγραφές έχουν βρεθεί αλλά καμία δεν παρουσιάζουν. Είναι, βλέπεις, στην μισητή ελληνική γλώσσα...

Όταν βρέθηκε το άγαλμα της θεάς Αφροδίτης στην περιοχή των Σκοπίων –τον Ιούλιο του 2008- οι Σλαβομακεδόνες αρχαιολόγοι παρουσίασαν το άγαλμα στα διεθνή μέσα ενημέρωσης ως εξής:

«Το άγαλμα είναι κατασκευασμένο από μάρμαρο σε φυσικό μέγεθος και πιστοποιεί την καλλιτεχνική παράδοση της περιοχής της Δημοκρατίας της Μακεδονίας στη ρωμαϊκή περίοδο.(...)

και για τους ...Σκοπιομαθείς επί λέξει: «сведочи за уметничките традиции на територијата на Република Македонија во римскиот период»
Δηλαδή είναι τόσο παλιά η Δημοκρατία τους, που φθάνει μέχρι τη ρωμαϊκή περίοδο, κάπου δύο χιλιάδες χρόνια πίσω...

Γιατί ονόμασα το blog Yauna Takabara.

Η λέξη είναι περσική και σημαίνει "οι Έλληνες που φορούν στο κεφάλι ασπίδα"

Τώρα θα μου πείτε τι θέλει να πει αυτό.

Στις μεταπτυχιακές μου σπουδές στην Γερμανία, έχοντας τελειώσει το φυσικό τμήμα του ΑΠΘ, γνώρισα αρκετούς Πέρσες και ένας από τους καλύτερους μου φίλους είναι Πέρσης, ο Mensur με το οποίο είχαμε ατέρμονες συζητήσεις και διαπληκτισμούς για τον Μέγα Αλέξανδρο και τις επιπτώσεις της εκστρατείας του στο πολιτισμό της Ασίας.

Πάντα με αντιμετώπιζαν σαν Έλληνα Μακεδόνα.

Δεν υπήρχε τότε η παρα-φύση αμφισβήτηση της ελληνικότητας των Μακεδόνων και μάλιστα του Μεγαλέξανδρου.

Κωνσταντίνος Καραθεοδωρής ο σοφός Έλλην του Μονάχου

Από τη Βικιπαίδεια «Κύριοι, ζητήσατε να σας απαντήσω σε χίλια δυο πράγματα, κανείς σας όμως δεν θέλησε να μάθει ποιος ήταν ο δάσκαλός μου, ποιος μου έδειξε και μου άνοιξε τον δρόμο προς την ανώτερη μαθηματική επιστήμη, σκέψη και έρευνα. Και για να μην σας κουράσω, σας το λέω έτσι απλά, χωρίς λεπτομέρειες, ότι μεγάλος μου δάσκαλος υπήρξε ο αξεπέραστος Έλληνας Κωνσταντίνος Καραθεοδωρής, στον οποίο, εγώ προσωπικά, αλλά και η μαθηματική επιστήμη, η φυσική, η σοφία του αιώνα μας, χρωστάμε τα πάντα». Αλβέρτος Αϊνστάιν στην τελευταία του συνέντευξη, το 1955
Γέννηση	13 Σεπτεμβρίου, 1873 Βερολίνο, Γερμανία
Θάνατος	2 Φεβρουαρίου 1950 (76 ετών) Μόναχο, Γερμανία
Εθνικότητα	Ελληνική
Υπηκοότητα	Γερμανική
Ιδιότητα	Μαθηματικός

Ο Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή (Βερολίνο, 13 Σεπτεμβρίου 1873 – Μόναχο, 2 Φεβρουαρίου 1950) ήταν κορυφαίος σύγχρονος Έλληνας μαθηματικός που διακρίθηκε σε παγκόσμιο επίπεδο. Ο Καραθεοδωρή ήταν γνωστός εκτός Ελλάδας ως Constantin Carathéodory και συχνά αναφέρεται (λανθασμένα) ως Καραθεοδωρής. Το επιστημονικό έργο του Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή επεκτείνεται σε πολλούς τομείς των Μαθηματικών, της Φυσικής και της Αρχαιολογίας. Είχε σημαντικότατη συνεισφορά ιδιαίτερα στους τομέις της πραγματικής ανάλυσης, συναρτησιακής ανάλυσης και θεωρίας μέτρου και ολοκλήρωσης.

Η παιδική του ηλικία

Ο πατέρας του Καραθεοδωρή, Στέφανος Καραθεοδωρή, ήταν νομικός από την Κωνσταντινούπολη με καταγωγή από το Μποσνοχώρι ή Βύσσα (σήμερα μεταφέρθηκε στη Νέα Βύσσα του Νομού Έβρου) της Ανατολικής Θράκης. Εργάστηκε ως διπλωμάτης για την Οθωμανική Αυτοκρατορία, αρχικά ως γραμματέας και κατόπιν ως πρέσβης του Σουλτάνου στις Βρυξέλλες, την Αγία Πετρούπολη και το Βερολίνο. Η μητέρα του Καραθεοδωρή, Δέσποινα το γένος Πετροκοκκίνου, κατάγονταν από τη Χίο.

Η μητέρα του πέθανε όταν ο Κωνσταντίνος ήταν μόλις έξι ετών και ο νεαρός Καραθεοδωρή ανατράφηκε από την γιαγιά του, Ευθαλία Πετροκόκκινου. Μεγάλωσε σε ένα ευρωπαϊκό, επιστημονικό και αριστοκρατικό περιβάλλον, με ζωντανά τα στοιχεία της ελληνορθόδοξης οικογενειακής καταγωγής. Πέρασε τα παιδικά του χρόνια στις Βρυξέλλες, όπου ο πατέρας του ήταν πρέσβης της Υψηλής Πύλης από το 1875, με αποτέλεσμα να έχει ως μητρική γλώσσα τα ελληνικά και τα γαλλικά. Πριν ακόμη μπει στην εφηβεία μιλούσε τουρκικά και γερμανικά.

Από το 1883 έως το 1885 φοίτησε σε σχολεία της Ριβιέρα και του Σαν Ρέμο. Ένα χρόνο φοίτησε σε γυμνάσιο των Βρυξελλών, όπου στο μάθημα της Γεωμετρίας αισθάνθηκε την αγάπη και την κλίση που είχε για τα Μαθηματικά. Το 1886 γράφτηκε στο γυμνάσιο Ατενέ Ρουαγιάλ των Βρυξελλών, από όπου αποφοίτησε το 1891. Στο Βέλγιο τότε γινόταν διαγωνισμός μαθηματικών στον οποίο κλήθηκε η τάξη του να διαγωνιστεί για δύο χρονιές κατά σειρά και ο Καραθεοδωρή πήρε την πρώτη θέση και τις δύο χρονιές.

Τα νεανικά χρόνια

Από το 1891 έως το 1895, σπούδασε πολιτικός μηχανικός στη Στρατιωτική Σχολή του Βελγίου στις Βρυξέλλες. Με την αποφοίτησή του, το 1895, αποδέχτηκε την πρόσκληση του θείου του, Αλέξανδρου Στεφάνου Καραθεοδωρή, ο οποίος ήταν γενικός διοικητής της Κρήτης, και τον επισκέφθηκε στα Χανιά. Εκεί γνωρίστηκε με τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Στην συνέχεια πήγε στην Λέσβο, όπου μετείχε στην κατασκευή έργων οδοποιίας, ενώ το 1898 πήγε στην Αίγυπτο, για να εργαστεί ως μηχανικός στην βρετανική εταιρεία που κατασκεύαζε το φράγμα στο Ασουάν. Στην Αίγυπτο συνέχισε να μελετά μαθηματικά συγγράμματα, ενώ έκανε και μετρήσεις στην κεντρική είσοδο της πυραμίδας του Χέοπα, τις οποίες και δημοσίευσε.

Στην Αίγυπτο, ο Καραθεοδωρή κατάλαβε πόσο μεγάλη γοητεία και επιρροή ασκούσαν επάνω του τα Μαθηματικά και συνειδητοποίησε πως η δουλειά του μηχανικού δεν ήταν εκείνη που αναζητούσε το ανήσυχο πνεύμα του. Έτσι το 1900, ο 27χρονος πια Καραθεοδωρή, προς μεγάλη έκπληξη των δικών του, αποφάσισε να εγκαταλείψει το επάγγελμα του μηχανικού και να πάει στην Γερμανία για να σπουδάσει Μαθηματικά. Για δύο χρόνια παρακολούθησε μαθήματα Μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου.

Τα πρώτα επιστημονικά βήματα

Ιστορία της Εθνικής Συνείδησης των Ελλήνων

Παναγιώτης Κ. Δαμάσκος Δρ. Φιλοσοφίας


Αναδημοσίευση από "Ελλήνων Αφύπνιση"

Για την υπεράσπιση μιας ιστορικής αλήθειας σχετικά με την ιστορία της Εθνικής Συνείδησης των Ελλήνων. Ἀραγε μας ονόμασαν οι άλλοι Έλληνες ή αυτοβαπτισθήκαμε εμείς με το όνομα Ἕλληνες;
Τον τελευταίο καιρό έχει εκδηλωθεί έντονη από διαπρεπείς εκπροσώπους των Γραμμάτων και Τεχνών αντιπαράθεση απόψεων για το νόημα του εθνισμού, της εθνικής συνείδησης, της ελληνικότητας των Ελλήνων, του πατριωτισμού τους, της ιστορίας του έθνους τους. Μπορώ να παραθέσω - καταγράψω, με σειρά χρονική, πολλά τεκμήρια τα οποία εκφράζουν την μακραίωνη ιστορία τη Εθνικής Συνείδησης των Ελλήνων, της αυτογνωσίας τους, της αυτοπεποίθησης για την πορεία τους. Και επιχειρώ αυτή την καταγραφή τεκμηρίων με όση μπορώ βιβλιογραφική ενημέρωση για όσους ενδιαφέρονται να ελέγξουν αυτούς τους ισχυρισμούς.
Με αυτό το σύντομο προοίμιο επιχειρείται η καταγραφή των τεκμηρίων:
1. Για πρώτη φορά περί τα μέσα του 8ου αι. π.Χ. βρίσκουμε σε ομηρικό κείμενο εκφράσεις όπως: «Πανέλληνες και Αχαιοί» (Ιλιάδα, Β 530) και «ευρυχώροιο Ἑλλάδος» (Ιλιάδα Ι, 487) .
2. Το 776 π.Χ. άρχισε η Ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων, στους οποίους τότε γίνονταν δεκτοί για να λάβουν μέρος στους αγώνες μόνο Έλληνες και να δείξουν τις ατομικές επιδόσεις τους. Και περί το 580 π.Χ. είχε διαμορφωθεί ο θεσμός των Ελλανοδικών ( = Ελλην +δίκη), που είχαν αρμοδιότητα να υποδέχονται τους προσερχόμενους για συμμετοχή στους αγώνες, να αποφαίνονται για την ελληνικότητά τους και να εγκρίνουν ή όχι τη συμμετοχή τους. Με αυτή την αρμοδιότητα, λοιπόν, το 496 π.Χ. «οι Ελλανοδίκαι ἔγνωσαν (μεταξύ άλλων) τούς Μακεδόνας Ἕλληνας εἶναι....». Έτσι έλαβε μέρος στους Ολυμπιακούς αγώνες και ο Αλέξανδρος ο Α΄ βασιλιάς των Μακεδόνων .

ΡΩΜΑΝΙΑ ΚΑΙ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ: Η ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗ ΠΑΛΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΦΡΑΓΚΟΥΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.

Ανδημοσίευση από history-of-macedonia.com


Ενδεικτικό είναι πως ακόμη στον 20ο αιώνα, το 1975, ο πολυδιαβασμένος και πολυδιαφημισμένος (από πολλούς «αρχαιόπληκτους» / «Εθνικούς» αλλα και «άθεους» / «προοδευτικούς») λογοτέχνης Γιάννης Σκαρίμπας είχε γράψει:



«η αγωνία του ελληνικού έθνους δεν είχε αρχίσει από την άλωση της Πόλης.... αλλά πολλούς πριν από την άλωση αιώνες, από τη συντριβή της στρατιωτικής ισχύος των Αθηνών από την Μακεδονική δυναστεία (Φίλιππο και Μεγαλέξανδρο) στη μάχη της Χαιρώνειας».

Και παρακάτω: «Ο (Κων.) Παλαιολόγος ήταν Έλληνας; Ήταν ο Μέγας Αλέξανδρος «Αθηναίος»; Φυλετικά, καμιά δεν είχαμε αναμεταξύ μας, συγγένεια.

Ήσαν και οι δυο κατακτητές μας»

(!!!).[Γ. Σκαρίμπας, «Το 21 και η Αλήθεια», Κακτος, Αθήνα 1988, τ Α’ , σ. 35-38]



Αυτές οι απόψεις είχαν αποκτήσει την πολιτική τους έκφραση, για πρώτη φορά, κατά τον 19ο αιώνα. Σύμφωνα με τον Π. Καρολίδη, επιμελητή της "Ιστορίας του Ελληνικού Έθνους" του (Εθνικού μας Ιστορικού) Παπαρρηγόπουλου:

Εμμανουήλ Παπάς, Ο Κολοκοτρώνης της Μακεδονίας.

Ο Εμμανουήλ Παπάς (1772 - 1821) ξεκίνησε από το χωριό Δοβίστα Σερρών, σημερινό Εμμ. Παπάς, με πολύ λίγες γραμματικές γνώσεις, για να εξελιχθεί σε μεγαλέμπορα των Σερρών με καταστήματα στη Βιέννη και στην Κωνσταντινούπολη.

Η περιουσία του, κινητή και ακίνητη, γρήγορα ξεπέρασε τις 300.000 τάλιρα εποχής. Η τεράστια αυτή οικονομική επιφάνεια επέτρεψε στον Εμμ. Παπά να γίνει ο κατ' εξοχήν δανειστής των τούρκων μπέηδων και αγάδων της πόλης των Σερρών αλλά και της περιφέρειας. Με τον τρόπο αυτό κατάφερε να έχει στενές σχέσεις αλλά και να επηρεάζει τον τότε πανίσχυρο τοπάρχη Ισμαήλ Μπέη, που υπήρξε ένας άλλος σχεδόν Αλή Πασάς των Ιωαννίνων για τα Σέρρας. Ο Εμμ. Παπάς χρησιμοποίησε τις "σχέσεις" του αυτές προς όφελος των συμπατριωτών του που δοκιμάζονταν σκληρά, υποστηρίζοντας και προφυλάσσοντάς τους.

Κύριλλος και Μεθόδιος, Η ΑΛΗΘΕΙΑ

Κύριλλος και Μεθόδιος, ΒΟΥΛΓΑΡΟΙ

Κύριλλος και Μεθόδιος, ΣΛΑΒΟΜΑΚΕΔΟΝΕΣ

Μαζικά υπογράφουν οι Πομάκοι για να φύγει το Τουρκικό Προξενείο της Κομοτηνής

Αναδμοσίευση από http://taxalia.blogspot.com


Είναι εντυπωσιακό και ομολογούμε ότι ούτε και εμείς οι ίδιοι το αναμέναμε!

Πάντα είχαμε βέβαια (και έχουμε) μουσουλμάνους φίλους και συνοδοιπόρους στον αγώνα μας (ως Σωματείο του «Αντιφωνητή» και τώρα μέσα στα ευρύτερα πλαίσια της Πρωτοβουλίας Πολιτών της...Θράκης) ενάντια στο τουρκικό Προξενείο και στην επεκτατική πολιτική της Τουρκίας στη Θράκη.

Λίγοι ωστόσο ήταν πάντοτε αυτοί (και κυρίως κάποιοι μετρημένοι στα δάχτυλα Πομάκοι και Ρομά) που τολμούσαν απροκάλυπτα να καταγγείλουν τις απόπειρες εκτουρκισμού τους, που τολμούσαν να εκφραστούν και να εκτεθούν δημοσίως, πληρώνοντας το βαρύ τίμημα της απομόνωσης από το περιβάλλον των ομοθρήσκων τους (για να μη μιλήσουμε τώρα και για τις πιέσεις, τις απειλές ή τους εκβιασμούς), την ίδια στιγμή που η γελοία φοβική πολιτική του ελλαδικού κράτους (πλην κάποιων μεμονωμένων πολιτικών εξαιρέσεων) αρνείται ακόμη και ηθικά να τους παράσχει το παραμικρό έρεισμα.

Πάντα επίσης γνωρίζαμε πολύ καλά ότι η συντριπτική πλειονότητα των μουσουλμάνων συντοπιτών μας εδώ στη Θράκη διακατέχεται από την επιθυμία να ζήσει ειρηνικά στην περιοχή και να διατηρήσει τις καλές σχέσεις που έχει με το πλειονοτικό χριστιανικό στοιχείο.

Και γνωρίζαμε ακόμη ότι δεν επικροτεί την ένταση και τον διχασμό που παράγουν συνεχώς οι φασιστικές μέθοδοι της Άγκυρας και του επίσημου τοπικού της οργάνου.

Ξέραμε όμως από την άλλη και ότι ο φόβος, που χαρακτηρίζει άλλωστε πολύ συχνά ακόμη και την πλειονοτική τοπική κοινωνία (αυτήν μάλιστα, άνευ ουδενός ουσιαστικού λόγου), πολύ περισσότερο διακατέχει τη μειονοτική, σε μια περιοχή βέβαια που η ισχύς και η λειτουργία της (αυτοφερόμενης ως) «ελληνικής πολιτείας» αποδεικνύονται καθημερινά ολοένα και περισσότερο πλασματικές και. σκιώδεις!

Φαίνεται ωστόσο ότι αυτός ο φόβος δεν έχει ακόμη καταβάλει και εξουθενώσει τους πάντες υπό το κράτος του!

Οι υπογραφές μουσουλμάνων της Θράκης υπέρ του αιτήματος της Πρωτοβουλίας μας για το κλείσιμο του τουρκικού Προξενείου της Κομοτηνής άρχισαν να εμφανίζονται δειλά στην αρχή της εκστρατείας μας, όμως μέρα με τη μέρα πολλαπλασιάζονται!

Και οι περίπου 60 μαζικές υπογραφές (όλες μέσα από την Κομοτηνή!) της προχτεσινής μέρας (16/1/2010), όπως μπορείτε να διαπιστώσετε με μια απλή επίσκεψη στην ιστοσελίδα μας www.proxeneio-stop.org, δείχνουν ότι η.Τουρκοκρατία στη Θράκη δεν είναι τελικά για όλους μία κατάσταση απολύτως.δεδομένη, αλλά ούτε και απολύτως.επιθυμητή!

Ειδικά αυτές οι υπογραφές των μουσουλμάνων συμπολιτών μας είναι πολύ σημαντικές, έχουν στα μάτια μας διπλάσια και τριπλάσια ίσως αξία από τις αντίστοιχες των χριστιανών συνελλήνων, που στο κάτω-κάτω δεν pomakoi_koritsia έχουν και απολύτως τίποτα να χάσουν ή να διακινδυνεύσουν! Για τους πρώτους αντίθετα το διακύβευμα είναι εντελώς διαφορετικό!

Και ασφαλώς οι άνθρωποι αυτοί αποτελούν πραγματικά φωτεινό παράδειγμα, που ελπίζουμε ότι θα φέρει σε συναίσθηση και τους υπόλοιπους συμπατριώτες μας και θα σπάσει πια και το πλέγμα της νεοελληνικής νοοτροπίας της αδιαφορίας, του δισταγμού και της φοβικότητας! Γιατί, από τη στιγμή που μουσουλμάνοι της Θράκης (και ειδικά της Κομοτηνής!) τολμούν να εκτεθούν δημοσίως, πετώντας επωνύμως τις υπογραφές τους στα μούτρα των πρακτόρων της Άγκυρας που ζουν ολόγυρά τους (με όποιο τίμημα στοχοποίησης θα μπορούσε κάτι τέτοιο να συνεπάγεται), ποια.επιχειρήματα μπορεί άραγε πλέον να προβάλει κάποιος που ζει στη Θεσσαλονίκη, την Αθήνα ή την Πελοπόννησ

ο (και εφ' όσον έχει βεβαίως, εννοείται, στοιχειώδεις πατριωτικές ευαισθησίες);

Και ταυτόχρονα βέβαια, όλες αυτές οι υπογραφές αποτελούν εκκωφαντικό κόλαφο σε αυτή τη χρόνια (και πλέον ακόμη περισσότερο εντεινόμενη) απόπειρα της Τουρκίας και των εδώ μηχανισμών της για το καπέλωμα, τη γκετοποίηση και τη χυδαία εκμετάλλευση της μειονότητας προς ίδιον (ιμπεριαλιστικόν) όφελος!

Αποτελούν και την πλήρη δικαίωση όλων όσων φωνάζουμε εδώ και καιρό ότι η απαίτηση για το κλείσιμο του.ευαγούς ιδρύματος της οδού Ιώνων και για την εκδίωξη των πρακτόρων του, όχι μόνο δεν στρέφεται κατά της ίδιας της μειονότητας, αλλά αποτελεί στην πραγματικότητα μονόδρομο για την πρόοδο, την αρμονική της ένταξη στην ευρύτερη τοπική κοινωνία και τον εκδημοκρατισμό της.

Σίγουρα όμως είναι άλλο να το λένε αυτό κάποιοι πλειονοτικοί και άλλο να το ακούς τόσο καθαρά και απροκάλυπτα από τα στόματα των ίδιων των μουσουλμάνων! Ως εκ τούτου αναμένουμε βεβαίως πλέον με μεγάλο ενδιαφέρον και τη μέρα που οι θρακικές τουρκόφωνες πρακτοροφυλλάδες θα βγουν πάλι να καταγγέλλουν την.εμφάνιση στη Θράκη «ακραίων κινήσεων από.εθνικιστικούς κύκλους» και «ρατσιστικών πρωτοβουλιών εναντίον της μειονότητας»!

Πραγματικά τις αναμένουμε, τώρα που γέμισε άξαφνα ο τόπος κι από μουσουλμάνους αντιμειονοτικούς ρατσιστές!

Πάνω απ' όλα όμως, εμείς οφείλουμε να πούμε ότι αυτές οι υπογραφές των μουσουλμάνων συντοπιτών μας έχουν ιδιαίτερη σημασία για μας, γιατί μάς δίνουν ακόμη μεγαλύτερη δύναμη, ώστε να συνεχίσουμε τον αγώνα μας! Όλες βέβαια οι υπογραφές στήριξης, απ' όπου και αν έρχονται, είναι αναμφίβολα πολύ σημαντικές και μας ενισχύουν ηθικά! Οι συγκεκριμένες όμως, ακόμη περισσότερο! Και καθιστούν ακόμη πιο ξεκάθαρα σαφές μέσα στο μυαλό μας ότι πραγματικά υπάρχει τελικά για τη Θράκη κάποια ελπίδα.

πηγη : http://proxeneio-stop.org/

Διαβάστε περισσότερα: http://taxalia.blogspot.com/2010/01/blog-post_2034.html#ixzz0czmHIDUK

Συρτάκι Ελληνικό και Βουλγάρικο. Δείτε την ποιοτική διαφορά

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το συρτάκι είναι ένας δημοφιλής ελληνικός χορός. Παρά τη διαδεδομένη πεποίθηση, δεν είναι αυθεντικός παραδοσιακός ελληνικός χορός. Στην πραγματικότητα, δημιουργήθηκε το 1964 για την κινηματογραφική ταινία Ζορμπάς ο Έλληνας (Zorba the Greek) από αργές και γρήγορες κινήσεις του χασάπικου.

Η μουσική για το συρτάκι γράφτηκε από τον Μίκη Θεοδωράκη. Κύριο χαρακτηριστικό του χορού αυτού και της μουσικής του είναι η επιτάχυνση στο ρυθμό. Το όνομα συρτάκι προέρχεται από την λέξη συρτός, ένα κοινό όνομα για μια ομάδα παραδοσιακών ελληνικών χορών στους οποίους οι χορευτές "σέρνουν" τα πόδια τους σε αντιδιαστολή με τους πηδηχτούς χορούς. Το όνομα συρτάκι ενσωματώνει και τον συρτό (στο πιό αργό μέρος του) και στοιχεία πηδηχτού (στο γρηγορότερο μέρος του).

Σήμερα το συρτάκι είναι ένα από τα τουριστικά αξιοθέατα της Ελλάδας και τις ελληνικές ταβέρνες σε όλο τον κόσμο.

Χορογραφία

Το συρτάκι χορεύεται με σχηματισμό γραμμών ή κύκλων από τους χορευτές, οι οποίοι κρατιούνται με τα χέρια από τους ώμους των διπλανών τους. Ο σχηματισμός γραμμών είναι πιο συνηθισμένος. Το μέτρο είναι 4/4, αυξάνεται σταδιακά και φτάνει στα 2/4 στο γρηγορότερο μέρος. Συνεπώς, ο χορός αρχίζει με πιό αργές, ομαλότερες κινήσεις οι οποίες βαθμιαία γίνονται γρηγορότερες, ζωηρές, συμπεριλαμβάνοντας συχνά και μικρά πηδήματα.

Και παρακάτω το κακόγουστο video από τη δημοσίευση του Φιλοσκοπιανού και φιλικού μου Ιστολογίoυ http://belomorskamacedonia.blogspot.com

Η απομυθοποίηση μιας "απαγορευμένης γλώσσας". Μια ομιλούμενη- τρία αλφάβητα

"Εθνικά Μακεδονικά" και σε λατινική έκδοση!!


Τις ίδιες λέξεις και την ίδια γλώσσα μιλούν σε όλη την Μακεδονία οι σλαβόφωνοι σαν δεύτερη γλώσσα !!!. Και στο χωριό μου.


Η γραφή όμως είναι είναι τριπλή. Ελληνική, λατινική και κυριλλική.
Αν το φιλικό ιστολό http://pomakohoria.blogspot.com/ το έγγραφε και στα κυριλλικά, πόσοι θα μπορούσαν να το διαβάσουν!
Στο χωριό μου αυτήν την γλώσσα την λέγαμε "Βουλγάρικα". Σήμερα μερικοί την λένε "Μακεδόνικα" ή "Μακεδονικά" ή "Ντόπια" ή "τα δικά μας ???".
Πρέπει να τα πούνε μερικοί "εθνικά Μακεδόνες", που μας προκύψανε τελευταίως, και "πομάκικα";



Στο Abecedar του Ουράνιου Τόξου υπάρχουν αυτές οι λέξεις και σε τι γραφή ;

Αναδημοσίευση από http://pomakohoria.blogspot.com

Μάθετε τη Γλώσσα των Πομάκων της Θράκης

ΜΙΛΗΣΤΕ ΠΟΜΑΚΙΚΑ!

Βασικές φράσεις

Ναι! – Da!, ho!
Όχι! – Ne!
Πώς σε λένε; - Kak tο zavót?
Eμένα με λένε Νίκο – Móne mo zavót Niko
Πόσων ετών είσαι; - Na kólko li si?
Τι δουλειά κάνεις; - Κakvó rábata právish?
Tι κάνεις; - Kaná práish?
Πώς είσαι; - Kak si?
Καλά είσαι;– Húbe li si?
Πολύ καλά! – Yátse húbave!
Δεν κατάλαβα –Ne razbrá sa, Ne sáti sa
Μπορείς να με βοηθήσεις; - Mózhesh li da mi pomágash?
Υπάρχει ένας νερόμυλος κοντά στο χωριό – ‘Ima ennó vodenítsa blíze pri sélono
Δεν υπάρχει - Néma
Στην υγειά σας! – Na zdrávye!
Έλα μέσα - Υéla na vótre
Πόσο κάνει αυτό; - Kólko právi esuzí?
Eίναι πολύ φτηνό / ακριβό – Yátse sa yéftino / skópo
Θα πιείτε καφέ; - She píete li kahvé?
Θέλεις νερό; - Íshtes li vóda?
Τι θέλεις να φας; - Kaná íshtis da yedésh?
Πού μένεις; - Kadé sedísh?
Στο διπλανό χωριό - Faf blíznono sélo
Δεν ξέρω – Ne znáem
Προς τα δεξιά –Νa désnana strána
Προς τα αριστερά – Na lévana strána
Ίσια μπροστά - Ai túka na práve
Χάθηκα – Zagubí so
Τι ώρα είναι; - Kólko e sahátet?
Κάνει κρύο – Mrázi
Βρέχει - Letí dosh
Είμαι κουρασμένος – Umarén sam

Αναρτήθηκε από Νικόλαος Θ. Κόκκας

Διόνυσος: Ο Θεός του κρασιού και του Χορού

Αναδημοσίευση από http://www.livepedia.gr/


Ο Διόνυσος ήταν θεός του κρασιού των αρχαίων Ελλήνων, που η λατρεία του ήρθε στην Ελλάδα μαζί με την καλλιέργεια του αμπελιού γύρω στο 15 αιώνα π.Χ..

Οι μύθοι γύρω απ' το Διόνυσο ή Βάκχο είναι πολλοί και διαφέρουν σημαντικά μεταξύ τους. Παρόλα αυτά η επίδραση του θεού αυτού, στην ανάπτυξη του ελληνικού πολιτισμού, ήταν τεράστια και πολύ γόνιμη, εφόσον απ' τον έκτο αιώνα π.Χ. και ύστερα η τέχνη, η θρησκεία και η ποίηση βρισκόταν κάτω απ' τη δική του ισχυρή επίδραση.

Ο Διόνυσος εμπνέει το διθύραμβο και ζωογονεί τις λαμπρές αγροτικές και αστικές γιορτές που απ' αυτές γεννήθηκε το σατυρικό δράμα, η κωμωδία, η τραγωδία και γενικά το θέατρο που στην αρχή ασχολήθηκε μόνο με την εξύμνηση και την εξιστόρηση των θαυμάτων και των περιπετειών του θεού. Δίνει νέα ζωή στη μουσική και στο χορό, απλώνει τους ορίζοντες της γλυπτικής και της ζωγραφικής και δίνει σε κάθε καλλιτεχνική εκδήλωση των αρχαίων Ελλήνων πάθος και ζωηρότητα, στοιχεία που ήταν άγνωστα στην ήρεμη τέχνη των προηγούμενων αιώνων.

Οι Έλληνες στην Π.Γ.Δ.Μακεδονίας.

Αναδημοσίευση από " Μακεδονικά και άλλα"

Του Βλάση Αγτζίδη

Στο συλλογικό έργο “Οι δρόμοι των Ελλήνων” συνέγραψα το κείμενο για τους Έλληνες στην Π.Γ.Δ.Μακεδονίας.

Η ένταση μεταξύ των δύο χωρών και το ανεπίλυτο πρόβλημα με την οριστική ονομασία της νέας αυτής χώρας, δημιούργησαν εντάσεις και αύξησαν τις προκαταλήψεις και στις δύο πλευρές των συνόρων. Η υποχώρηση του σλαβομακεδονικού εθνικισμού, που εκτιμώ ότι είναι η κύρια πηγή έντασης, και ο έντιμος συμβιβασμός ανάμεσα στις δύο χώρες, θα επιτρέψει την ψύχραιμη αποτίμηση του παρελθόντος. Παράλληλα, θα κατευνάσει τα πνεύματα, θα περιορίσει τον ένθεν κακείθεν εθνικιστικό εξτρεμισμό, θα επιδράσει ευνοϊκά τις ανθρώπινες κοινότητες που παραμένουν μέχρι σήμερα και διεκδικούν και στις δύο χώρες τα στοιχειώδη δικαιώματα, όσον αφορά το σεβασμό της ταυτότητάς τους. Παρακάτω παραθέτω το πλήρες κείμενο όπως το κατέθεσα στους εκδότες.

Οι Έλληνες της FYROM

Ο χρόνος για τους Μετα-Έλληνες

Tου Χρηστου Γιανναρα

Τον εναργέστερο ορισμό του χρόνου τον έδωσε ο μύθος: Χρόνος είναι ο Κρόνος, ένας θεός που γεννάει παιδιά και τα τρώει. Η εικόνα αναπαράγει τη χρονική διαδοχή σαν πραγματικότητα προσωποποιημένη: Κάποιος «θεός» μεταβάλλει αδιάκοπα το παρόν σε παρελθόν, την ύπαρξη σε ανυπαρξία.

Η κριτική σκέψη, που πρωτογέννησαν στην ανθρώπινη Ιστορία οι κάποτε Ελληνες, απροσωποποίησε τον γεννήτορα: Τον χρόνο τον γεννάει η μεταβολή, δηλαδή η αέναη στο σύμπαν κίνηση. Ταυτίζεται ο χρόνος με την ουράνια σφαίρα στην κίνησή της, τα ουράνια σώματα είναι «όργανα χρόνου», μέτρα για να μετράμε τον χρόνο. Σε άμεση συνάρτση με την ύλη, που είναι το δεδομένο και άναρχο υποκείμενο της κινητικής μεταβολής, είναι και ο χρόνος αγέννητος, άπειρος (δίχως πέρατα), στοιχείο αναπόσπαστο της κοσμικής ολότητας, ανερμήνευτα δεδομένο «γίγνεσθαι» συστατικό του υπάρχειν.

Σε αυτό το γίγνεσθαι της αδιάκοπης χρονικής «ροής» ο Ηράκλειτος θα διαβλέψει μια σύνθεση της ύπαρξης και της ανυπαρξίας, που την πιστοποιούμε ως εμπειρία αδιάκοπα καινούργιων πραγματοποιήσεων: «στο ίδιο ποτάμι δεν γίνεται να μπούμε δυο φορές» - τα νερά που μας βρέχουν κάθε φορά είναι άλλα. Η «ροή» είναι κυκλική, όχι σταθερή περιοδική επανάληψη των ίδιων γεγονότων, αλλά μια αδιάκοπα επιστρεπτική ενοποίηση κάθε έκφανσης του υπάρχειν (ροή συναγωγής και διασκορπισμού, σύστασης και αφανισμού, παρουσίας και απουσίας).

H ταυτότητα των Σλαβομακεδόνων και της γλώσσας τους

Aναδημοσίευση από το taxalia

Η Εθνική ταυτότητα (μερίδας) των κατοίκων της ΠΓΔΜ προσδιορίζεται σαφέστατα από δύο εγκυρότατα και σημαντικότατα βιβλία των ιδίων.
adesmeuti.blogspot.com

Το πρώτο είναι το βιβλίο του Δασκάλου και καθηγητή Φιλολογίας και ιστορίας Κρίστε Μισίρκωφ με τίτλο «Μακεδονικές υποθέσεις» που εκδόθηκε το 1903 στη Σόφια. Στα σημερινά αναγνωστικά του γειτονικού κράτους ο Κρίστε Μισίρκωφ παρουσιάζεται σαν ένας από τους Θεμελιωτές της εθνότητάς τους. Αναφέρουμε παρακάτω μερικά μόνον κατατοπιστικά αποσπάσματα από το βιβλίο του:

· «Αν εμείς οι Σλάβοι αποσχιστούμε από τα άλλα βαλκανικά έθνη και καταφέρουμε να ενώσουμε τον ίδιο τον δικό μας σλαβομακεδονικό πληθυσμό σε ένα σύνολο» (Σελ.6)
· «Πρέπει ο μακεδονικός λαός να αναγνωριστεί επίσημα σε όλα τα έγγραφα και πιστοποιητικά , να εισαχθεί το όνομα Μακεδόνας για κάθε άτομο σλαβικής καταγωγής που ζει στην Μακεδονία» (Σελ.37)
· «εμείς οι Σλάβοι Μακεδόνες θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε αυτή την έκβαση επιτυχία;» (Σελ.51)
· «Παρόμοια, οι καλές σχέσεις ανάμεσα στους Έλληνες και εμάς (τους Σλάβους Μακεδόνες) εξαρτώνται περισσότερο από τους Έλληνες.» (Σελ.55)
· «Η εμφάνιση των Μακεδόνων ως ξεχωριστού σλαβικού λαού είναι μία τελείως φυσιολογική ιστορική διαδικασία» (Σελ.132)
· «Το όνομα ”Μακεδόνας” χρησιμοποιήθηκε πρώτα από τους Σλάβους Μακεδόνες, ως γεωγραφικός όρος, για να δηλώσουν την καταγωγή τους» (Σελ.137)
· «Οι μακρινοί πρόγονοί μας, λοιπόν, βαφτίστηκαν με αυτό το όνομα την εποχή που ήρθαν σε επαφή με τους πιο πολιτισμένους Ρωμαίους… Έτσι το πρώτο όνομά μας ήταν Σλάβοι, ήμασταν τότε οι Σλάβοι.» (Σελ.147).

Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΜΑΚΟΥΣ

Αναδημοσίευση από το ΠΟΜΑΚΟΧΩΡΙΑ


ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΩΝ ΒΙΑΙΟΠΡΑΓΙΩΝ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ΣΤΗΝ ΟΡΟΣΕΙΡΑ ΤΗΣ ΡΟΔΟΠΗΣ

Ο Βούλγαρος ιστορικός Ν.Τοντόροβ εξιστορώντας τον εξαναγκαστικό εξισλαμισμό των κατοίκων της Ροδόπης παραθέτει ιστορικές μαρτυρίες από χρονικά και πηγές.


Αναφέρει χαρακτηριστικά πως δεν υπάρχει χωριό Πομάκων στη Ροδόπη δίχως το τοπωνύμιο «Καβούρσκο Γκρόμπιε» (τάφοι των απίστων), όπου όλοι γνωρίζουν πως είναι θαμμένοι χριστιανοί.

Διάπλαση της Βουλγάρικης ταυτότας

Ε Θ Ν Ι Κ Ο Ι Δ Ρ Υ Μ Α
Ε Ρ Ε Υ Ν Ω Ν

Ι Ν Σ Τ Ι Τ Ο Υ Τ Ο

Ν Ε Ο Ε Λ Λ Η Ν Ι Κ Ω Ν

Ε Ρ Ε Υ Ν Ω Ν

Βασίλειος Γ. Μαραγκός

Παΐσιος Χιλανδαρινός και Σωφρόνιος Βράτσης

Από την Ορθόδοξη ιδεολογία στη διάπλαση της βουλγαρικής ταυτότητας

Αθήνα 2009

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η μελέτη του Βασιλείου Μαραγκού, Παΐσιος Χιλανδαρινός και Σωφρόνιος Βράτσης, αναδεικνύει τη μετάβαση της Βουλγαρίας από την προνεωτερική περίοδο, κατά την οποία κυριαρχούσε η ενότητα των Ορθοδόξων, στην περίοδο της διαμόρφωσης της νεώτερης βουλγαρικής εθνικής ταυτότητας.

Οι προσωπικότητες του Παϊσίου Χιλανδαρινού (1720-1773) και του Σωφρονίου Βράτσης (1739-1813) αποτελούν συνδετικούς κρίκους ανάμεσα στην παραδοσιακή Ορθόδοξη χριστιανική ιδεολογία και στις νεωτερικές ιδέες του Διαφωτισμού και του εθνικισμού.

Το 1762, στη Σλαβοβουλγαρική Ιστορία, ο Παϊσιος Χιλανδαρινός αναδείκνυε τη δόξα του μεσαιωνικού Βουλγαρικού βασιλείου και καλούσε τους ομογενείς του να πάψουν να στρέφονται προς την ελληνική γλώσσα και να μην ντρέπονται που είναι Βούλγαροι.

Διονυσιακά Δρώμενα στον Ξηροπόταμο

Ένα πανάρχαιο ΔΙΟΝΥΣΙΑΚΟ ΔΡΩΜΕΝΟ από ένα ντόπιο μακεδονικό χωριό.
Ο κόσμος εκεί πιστεύει στην συνέχεια της αρχαίας ελληνικής μακεδονικής παράδοσης.

Το χωριό είναι ο ΞΗΡΟΠΟΤΑΜΟΣ του Δήμου Δράμας. Στο χωριό αυτό μερικοί μιλούν και τα βουλγάρικα και υπάρχουν ελάχιστοι 'εθνικά Μακεδόνες'. Είναι πολύ μικρή μειονότητα. Η συντριπτική πλειοψηφία είναι πραγματικοί Μακεδόνες.

Η Μακεδονία δεν είναι ελληνική…είναι Ελλάδα.