Μνήμη μιας άλλης γενοκτονίας…των Μακεδόνων

αναδημοσίευση από τη olympiada.
Σχετική ανάρτηση δική μου  Χωριστή -Τσατάλτζα : Μαρτυρική Κωμόπολη
και Μακεδόνες Όμηροι από το Νέο Σούλι Σερρών στην Βουλγαρία (1916-1918).

«της Βουλγαρίας τα βουνά

θεέμ΄χαμήλωσέ τα,

να δούμε τα Ελληνόπουλα

και πάλι ψήλωσέ τα…»

(τραγούδι Χωριστής Δράμας)

Στην Ελλάδα ο μέσος πολίτης αγνοεί πολλά από την πρόσφατη ιστορία γι΄ αυτό ελάχιστοι γνωρίζουν όσα υπέφερε ο πληθυσμός της Ανατολικής Μακεδονίας στις Βουλγαρικές κατοχές
που είχαν σαν αποτέλεσμα και την μετοίκηση πληθυσμών στη Θεσσαλονίκη κι΄ έτσι εξηγείται π.χ. το γεγονός ότι το 15% του πληθυσμού της κατάγεται από το Ν. Σερρών .

Επιγραμματικά επισημαίνω ότι η Βουλγαρία ήθελε διέξοδο στο Αιγαίο κι΄ έτσι κάθε φορά που καταλάμβανε την Ανατολική Μακεδονία προσπαθούσε,με μεθόδους που είχαν χαρακτηριστικά γενοκτονίας, να αλλοιώσει την πληθυσμιακή σύνθεση.

Την περίοδο 1916-1918 οι Βουλγαρικές αρχές στρατολόγησαν  βίαια σχεδόν όλους τους ΄Ελληνες άντρες από πόλεις καιχωριά της Ανατολικής Μακεδονίας και τους μετέφεραν στα βάθη της Βουλγαρίας για να στρώνουν σιδηροδρομικές γραμμές η να δουλεύουν σε ορυχεία
όπου από ασιτία, κακουχίες κλπ. πέθαναν σε δύο χρόνια σχεδόν οι μισοί.

Ταυτόχρονα καταπίεζαν επιλεκτικά τους ΄Έλληνες για να αναγκασθούν να φύγουν απότην περιοχή κι΄έτσι η πόλη των Σερρών όταν άρχισε η Βουλγαρική κατοχή είχε περίπου 35.000 κατοίκους αλλά μέχρι να φύγουν οι Βούλγαροι τον Οκτώβριο του 1918 απόμειναν μόνο 5.800.

Τον Ιανουάριο του 1919 διασσυμαχική ανακριτική επιτροπή που ερεύνησε το θέμα υπέβαλλε έκθεση που αναφέρει επί λέξει:

«Είμαστε βέβαιοι ότι η Βουλγαρία είχε ένα συγκεκριμένο στόχο:

την καταστροφή
του ορθόδοξου Ελληνικού πληθυσμού
της Ανατολικής Μακεδονίας…»

Αυτή την έκθεση, που εξέδωσε το 2008 το Ιστορικό και Λογοτεχνικό Αρχείο Καβάλας,παρουσιάζουν στις 11-5-11 σε εκδήλωση στην Αθήνα η Ομοσπονδία Σερραϊκών πολιτιστικών σωματείων Θεσ/νίκης, η Παμμακεδονική συνομοσπονδία,, η «εταιρία μελέτης-έρευνας ιστορίας Σερρών» και άλλοι φορείς με στόχο να καθιερωθεί ημέρα μνήμης των θυμάτων της Βουλγαρικής κατοχής στην Ανατολ.Μακεδονία..


Με τη Βουλγαρία σήμερα έχουμε φιλικότατες σχέσεις και δεν υπάρχουν εκατέρωθεν διεκδικήσεις.

Η χώρα μας οφείλει να καθιερώσει ημέρα μνήμης γι΄ αυτά τα θύματα

αλλά
ταυτόχρονα οφείλουν οι φίλοι μας Βούλγαροι
να επιστρέψουν τα κειμήλια
που κλάπηκαν
από Ελληνικά Μοναστήρια
την περίοδο των κατοχών
και να συμμετέχουν
σε εκδηλώσεις απόδοσης τιμής
στα θύματα Βουλγαρικών κατοχών,

όπως ευφυώς κάνουν οι Γερμανοί για τα δικά τους θύματα

Οι εκδηλώσεις μνήμης δεν είναι σοβινιστικές ,
ούτε αναζωπυρώνουν πάθη ενώ η αναγνώριση του εγκλήματος και η απόδοση τιμής στα θύματα από το κράτος-θύτη αποφορτίζει το κλίμα
και δίνει ουσιαστικό περιεχόμενο στο όραμα της κοινής πλέον Ευρωπαϊκήςπροοπτικής.

Του Δημήτρη Γαρούφα πρώην πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε(11-5-11)στον «Αγγελιοφόρο».