Θράκες: Έλληνες εσμέν το γένος. Το χρυσό δακτυλίδι (Εζέροβο).

Η επιγραφή του Εζέροβο (5ος αιώνας π.Χ.)

Από το διαδυκτιακό χώρο το Μυστήριο του Εζέγοβο.

We think that in this scripto continua is hiding a poem in 5 line (daco-thracian tanca) with an eneasiliab in the first line, a sixsilabes in second, third and forth line, and three or forth silabes in fifth line
  
The same poem in romanian
Se-nvirte Unu, curge Noua
El te-a nascut, o A
Ra, zeu al casei ant
El e venit, prieteni
Ra, zeul tau
A poem in daco-thracian language (Yauna.!!!!!!!!!!!!!!!!!)

Η θρακική γλώσσα ανήκει στον ινδοευρωπαϊκό γλωσσικό κορμό και μαζί με τη φρυγική και την αρμενική αποτελούν τη θρακοφρυγική οικογένεια.
Ήταν συγγενική με την ελληνική γλώσσα, αργότερα όμως αποξενώθηκε, διατηρώντας πολλές κοινές ρίζες και τύπους.
Πολλές ελληνικές λέξεις, που διαβάστηκαν στη Γραμμική Β, μαρτυρούνται και στο χώρο της Θράκης. Πολλά ονόματα και τοπωνύμια γνωστά στη Θράκη, όπως Αγριάνες, Δύμη, Νέστος, Σκαιός ποταμός, υπάρχουν και στη νότια Ελλάδα.
 

 Πολλές επιδράσεις δέχτηκε η Θρακική γλώσσα από τους γειτονικούς λαούς, τους Παίονες, Ιλλυριούς και Σκύθες.
Οι Θράκες δεν είχαν γραπτή γλώσσα και γι?αυτό δεν άφησαν γραπτά μνημεία.
Ο Αιλιανός αναφέρει ότι δεν γνώριζαν να γράφουν και θεωρούσαν μεγάλη ντροπή τη χρήση των γραμμάτων.
Ο Αριστοτέλης γράφει ότι δεν μπορούσαν να μετρήσουν πάνω από τον αριθμό τέσσερα.

Το γλωσσικό υλικό, που δεν έχει διασωθεί από τους αρχαίους συγγραφείς και λεξικογράφους, περιλαμβάνει περιορισμένο αριθμό λέξεων και κυρίως πολλά κύρια ονόματα ανθρώπων, φύλων, τόπων, πόλεων και κωμών.
Οι λιγοστές επιγραφές στη θρακική γλώσσα είναι γραμμένες με ελληνικούς χαρακτήρες, όπως η γνωστή επιγραφή του 5ου αι. Π.Χ. πάνω στο δαχτυλίδι του Εζέροβο.

ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ της ΕΠΙΓΡΑΦΗΣ του ΔΑΚΤΥΛΙΔΙΟΥ

Κ.ΚΟΥΡΤΙΔΗΣ -Ο Ρώλης του Τενέα, ανήρ ών, Τιλαταίος από τον'Ισκο, στη δική μου Τιλέζυπτα, που κατάγεται από την (πόλη) Άραξο, τούτο το δακτυλίδι (έδωσα).

V.GEORGIEV-Ρωλίστενε, εγώ Νερενία Τιλτία θνήσκω άρασα παρά τον εμόν ατρεμεί κεκοιμημένον, η ερέας ήλδανε.

W.MERLINGEN- Ο Ρολισθένης με συναρμολόγησε σαν δώρο για τον Νερένη τον βασιλιά των Τιλαταίων και χάραξε την επιγραφή αυτή.

RIBEZZO- Η Ρόλις του Τενέα θυγατέρα του Τιλτεάτου γυναίκα, στο Μέαντο (το γιό) τον Λεζυπταμίου πρόσφερε (το δακτυλίδι).


SEURE- Ο Ρωλιζένης γιος του Νερένη Τιλτηνός (από την πόλη Τίλτη) ο Οίσκων (ο γιος) του Αράζη ο Δωμηνός (από την πόλη Δώμη) η Τυλεζύπτα η θυγατέρα του Μιοιέρα από τη Ζείλτη (ενοείται και η φράση) αφιέρωσαν στο Θεό το δακτυλίδι.

ΜΥΡΤ. ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ - Ρωλισθενειάς Νερένου Τιλαταία, παιδίσκη η Αραξειάς τον οίκον ιερά Τηλέζυπτα ηγάσθημε.