Μακεδονία Κοιτίδα του Ελληνισμού. Makedonien Wiege des Hellenismus.

 Θεόδωρος Νικολάου

 Τακτικός Καθηγητής, 

Διευθυντής του ’Ινστιτούτου 

’Ορθοδόξου Θεολογίας 

του Παν/μίου Μονάχου
(Όλες οι φωτογραφίες  επιλογές Yauna)

Μακεδονία. 

Σύντομη ιστορική ανασκόπηση

 και έλεγχός των Σκοπιανών παραποιήσεων.

 Το παρόν δημοσίευμα είναι το κείμενο διαλέξεως, που δόθηκε στην Olympiahalle του Μονάχου στα πλαίσια της διαδηλώσεως των Ελλήνων της Βαυαρίας και άλλων κατοίκων του Μονάχου για το θέμα της Μακεδονίας στις 5 ’Απριλίου 1992.
 Τη διαδήλωση αυτή οργάνωσαν με μεγάλη επιτυχία από κοινού όλοι οι επίσημοι φορείς και σύλλογοι του Ελληνισμού στο Μόναχο. ’Ιδιαιτέρως έπρωτοστάτησαν κατά την οργάνωση η ’Εκκλησία και το Γενικό Προξενείο της Ελλάδος στο Μόναχο — έχοντας επί κεφαλής το Γενικό Πρόξενο κ. Κυριάκο Ροδουσάκη. 
Σύμφωνα με στοιχεία των διοργανωτών ο αριθμός των συγκεντρωθέντων ύπερέβαινε τις 18 χιλιάδες. 
‘Η εκτύπωση και κυκλοφορία του παρόντος κειμένου αποβλέπει κατ’ αρχήν στην εκπλήρωση επιθυμίας πολλών άκροατών να το αποκτήσουν  Παραλλήλως θεωρήθηκε αυτονόητο να δοθεί και αντίστοιχη γερμανική μετάφραση, ώστε το δημοσίευμα αυτό να συμβάλλει και σε ευρύτερη ενημέρωση φίλων Γερμανών. 

Ελληνικότητα Μακεδονίας: Η Μακεδονία των κλασσικών και ελληνιστικών χρόνων. Das Makedonien der klassischen und hellenistischen Zeit.

Μέγας Αλέξανδρος

Ηλίας Κ. Σβέρκος

ΙΔΡΥΜΑ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ
(οι φωτογραφίες  επιλογές Yauna)

Παράλληλα με την Αθήνα και τη Σπάρτη, 
η Μακεδονία υπήρξε το ελληνικό κράτος
 που προκαλούσε 
και εξακολουθεί να προκαλεί 
ιστορικό αλλά και γενικότερο ενδιαφέρον. 

Η άνοδος ενός κράτους γεωργών και κτηνοτρόφων σε πρώτη ελληνική δύναμη κατά τον Δ΄ αιώνα π.Χ., ο ιστορικός ρόλος που έπαιξε ως «πρόφραγμα» (Πολύβιος, ΙΧ 35.1-4) της Νότιας Ελλάδος, αντιμετωπίζοντας τις εισβολές των λαών της Βόρειας Βαλκανικής, η κοσμοϊστορικής σημασίας εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Ανατολή (η οποία δεν ήταν μόνον έργο μιας στρατιωτικής μεγαλοφυίας αλλά και των Μακεδόνων που τον ακολούθησαν), οι τρεις πόλεμοι κατά των Ρωμαίων, που αποτελούν το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αντιστάσεως στη ρωμαϊκή επέκταση στην Ανατολή, είναι τα τέσσερα στοιχεία που συνθέτουν την ιστορία της Μακεδονίας ως ανεξαρτήτου κράτους και δικαίως προκάλεσαν και προκαλούν αυτό το ιδιαίτερο ιστορικό και γενικό ενδιαφέρον.

Ελληνικότητα Μακεδονίας. Μακεδονικό Ελληνικό Πάνθεο. Λατρείες στην Άνω Μακεδονία.

Περσεφόνη και Άδης (440-430 π.Χ.)

ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΚΑΙ ΝΕΩΤΕΡΙΣΜΟΙ

Αθ. Ριζάκης και Ι. Τουράτσογλου

ΕΚΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟ

Institute for Balkan Studies

Εισαγωγή

 Η μελέτη της θρησκείας στην Αρχαία Μακεδονίας1 παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το λόγο ότι η περιοχή, εξαιτίας της ιδιάζουσας γεωγραφικής της θέσης και των έντονων ανάγλυφων στο χάρτη των φυλετικών διαστρώσεων, αποτέλεσε πρόσφορο πεδίο αντιπαραθέσεων, συγκρητισμών, συγχωνεύσεων και ζυμώσεων πλείστων όσων θρησκευτικών ρευμάτων και δοξασιών καθόλη τη διάρκεια της ιστορίας της.
 Αρκετά πρόσφατα και στο πλαίσιο της διερεύνησης της ιδιάζουσας αυτής περίπτωσης, διατυπώθηκε η άποψη2

ότι η θρησκεία στην Αρχαία Μακεδονία υπήρξε το αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης δύο κυρίως θρησκευτικών αντιλήψεων περί του υπέρτατου όντος:

 α) εκείνης του ελληνικού Πανθέου, και

 β) των μυστηριακών δοξασιών και των οργιαστικών τελετουργιών του παλαιού πληθυσμιακού δυναμικού, που είχε παραμεριστεί από τους επήλυδες Μακεδόνες και αφομοιώθηκε από εκείνους.

  Στις αντιλήψεις αυτές περί θείου και τρόπων θεραπείας του θα πρέπει να προστεθούν λατρείες επείσακτες, τόσον από γειτονικές, όσο και από απομεμακρυσμένες περιοχές, χωρίς, ωστόσο, το αποτέλεσμα των ζυμώσεων, των αντιπαραθέσεων και των συγκρητισμών να έχει υπάρξει το αυτό σ' όλες τις επί μέρους περιοχές και σ' όλα τα κοινωνικά στρώματα, ούτε όμως και καθόλες τις χρονικές περιόδους.

Το αρχαίο μακεδονικό Ημερολόγιο. Das Makedonische Kalender.

TO ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 

 ΟΠΩΣ 

ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ,

 έτσι και το ημερολόγιο των Μακεδόνων ήταν σεληνοηλιακό.

Το μακεδονικό έτος άρχιζε από την πρώτη νουμηνία μετά τη φθινοπωρινή ισημερία, κατά τον μήνα Δίο, αντίστοιχο του αττικού Πυανεψιώνα.

 Οι μακεδονικοί μήνες είχαν κατά σειρά τα ονόματα:

 Δίος, 

Απελλαίος, 

Αυδυναίος, 

Περίτιος, 

Δύστρος, 

Ξανθικός, 

Αρτεμίσιος, 

Δαίσιος, 

Πάνεμος ή Πάνημος, 

Λώος, 

Γορπιαίος και 

Υπερβερεταίος. 

Μακεδόνες Άγιοι: Διάλογος Άγιου Κυρίλλου με Μωαμεθανούς Άραβες.

Ιερόν Ησυχαστήριον ΠαντοκράτοροςΜελισσοχωρίου.Επιμέλεια - Παρουσίαση: Νικόλαος Zήσης Θεοδρομία,

Τριμηνιαία Έκδοση Ορθοδόξου Διαδαχής, Τεύχος 3, Ιούλιος-Σεπτέμβριος 1999.

  Άγιου Κυρίλλου του Θεσσαλονικέως

Διάλογος με τους Μωαμεθανούς Άραβες^[1]

Εισαγωγικά

Οι Θεσσαλονικείς Άγιοι Κύριλλος και Μεθόδιος, οι φωτιστές των Σλάβων, είναι από τις μεγαλύτερες ιεραποστολικές φυ­σιογνωμίες τις οποίες έχει να επιδείξει η εκκλησιαστική μας ιστορία. 

Ηδωνίδα Γη: Διονυσιακά δρώμενα. Οι μεταμφιέσεις στα Διονυσιακά δρώμενα των χωριών της Δράμας (6-8 Ιανουαρίου)

Μπαμπούγερα Καλής Βρύσης

Αναδημοσίεση από την εφημερίδα

"ΧΡΟΝΙΚΑ" 5.1.2013

Το σημαντικότερο έθιμο του Δωδεκαημέρου, στην περιοχή της Δράμας, είναι οι μεταμφιέσεις που συνηθίζονται, με τη μορφή δρωμένων, τις ημέρες των Θεοφανείων,

 στο Μοναστηράκι, 

στον Βώλακα, 

στην Πετρούσα, 

στον Ξηροπόταμο, 

στους Πύργους 

στην Καλή Βρύση και τα τελευταία χρόνια 

στο Παγονέρι, με την δραστηριοποίηση του τοπικού Πολιτιστικού Συλλόγου.

Σιντική Σερρών: τα Μπαμπούγερα του Βαμβακόφυτου.

Επιμέλεια Νικόλαου Κουλιάλη

Πρόεδρος Συλλόγου Βαμβακόφυτου

Από την εφημερίδα "Φωνή του Μπέλες" 

Τεύχος 4ο 

Το έθιμο των "Μπαμπούγερων" είναι μια εκδήλωση των κατοίκων στο Βαμβακόφυτο Σερρών που έχει τη μορφή δρώμενου, γι’ αυτό και ξεπερνά το φολκλόρ και την αποκριάτικη γιορτή
παραπέμποντας άμεσα σε πανάρχαιες ιερές τελετές των γεωργικών κοινωνιών.

Σύμφωνα με πολλούς μελετητές της Λαογραφίας (Ν. Πολίτης, Γ. Μέγας, Μ. Βαρβούνης κλπ) το έθιμο αυτό έχει τις ρίζες του στις τελετές προς τιμήν του Διονύσου. 

Μπαμπούγερα-Μπάμπιντεν-Αράπηδες
Δράμα-Σέρρες-Καβάλα

Ηδωνίδα Γη-Διονυσιακά δρώμενα. Ληνός της Αρχαίας Δράμας με αναθηματική επιγραφή

Η γέννηση του Διονύσου

του Βασίλειου Κ. Πασχαλίδη

ΔΡΑΜΙΝΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ

Δράμα 1992.
 (οι φωτογραφίες είναι επιλογή Yauna)

Ο Διόνυσος δεν ελατρεύετο μόνον στην αρχαία Αθήνα (Διονύσια) αλλά και στην αρχαία Δράμα.

Ήταν προστάτης της αμπέλου και του κρασιού.

Στη Δράμα υπήρχαν, στην αρχαιότητα, όπως και σήμερα, γύρω-γύρω από τον οικισμό απέραντοι και πλούσιοι αμπελώνες και πολλά εργαστήρια για το πάτημα του σταφυλιού και την παραγωγή του κρασιού.
Όλη η ανατολική και βόρεια πλευρά, που ξεκινά μετά τον σκεπασμένο ξηροχείμαρρο και όπου σήμερα υπάρχουν σπίτια και καταστήματα ήταν στην αρχαιότητα αμπελότοπος με εκτάσεις αμπελοφυτείας και δενδροφυτείας.

Σ’ αυτόν τον χώρο βρέθηκε πρόσφατα ένα αμπελουργικό πατητήρι, των αρχαίων χρόνων της Δράμας που λέγεται και ληνός. 

Ηδωνίδα Γη-Διονυσιακά δρώμενα: Η λατρεία του Θεού Διονύσου στην χώρα των ΗΔΩΝΩΝ.

Κεφαλή Διόνυσου 
από την Καλή Βρύση
(3-4 π.Χ. αιώνα)

 του  Γ.Κ.Χατζόπουλου 

" Η εμβρυακή Μορφή του Θεάτρου  και  η Λατρεία του Διόνυσου  στη χώρα  των Ηδώνων."
 (οι φωτογραφίες είναι επιλογή Yauna)

Ο θεός Διόνυσος, ελληνικής προέλευσης,

 η οποία αποδείχθηκε από την αναγραφή του ονόματος του σε μυκηναϊκές πινακίδες της Πύλου (Γραμμική Γραφή Β'), λατρεύτηκε σε ευρεία και ουσιαστική έκταση 

στη χώρα των Ηδωνών.

Εδώ ταυτίστηκε με το φρυγικό θεό Σαβάζιο, ενώ στα ρωμαϊκά χρόνια, όταν πια η Ηδωνίδα αία περιήλθε στη ρωμαϊκή αυτοκρατορία, με τον Liber Pater^[1].

Αν και θεός λαϊκός ο Διόνυσος, εντάχθηκε ως ισότιμος στο Δωδεκάθεο του Ολύμπου χωρίς διάκριση. 

Έπαιρνε μέρος στα συμβούλια των Ολυμπίων θεών, ενώ, κατά μία παράδοση, παραβρέθηκε στη γέννηση της Αθηνάς.