Οι Σκοπιανοί και το Παράλογο… Λίγο Έλληνες και λίγο Βούλγαροι.

Τα Σκόπια είναι εκτός Αρχαίας Μακεδονίας.

Τα Σκόπια στην πορεία των αιώνων ουδέποτε ανήκαν στην Μακεδονία .

 Γιατί όμως πάσει θυσία θέλουν το κράτος τους  να έχει ελληνικό όνομα;  
 Το τελευταίο καιρό έχει γεμίσει ελληνικά αγάλματα η πλατείες των Σκοπίων.

Ο Tsar Alexander-Μέγας Αλέξανδρος δίπλα στον Tsar Boris..

Τα Σκόπια ζητούν την απογαλάκτηση τους από την ιστορική Μητέρα τους;

Είναι φανερό ότι ζητούν την σύνδεση με την αρχαία Ελλάδα.

 Στο τέλος της Ανάρτησης υπάρχει βίντεο του καναλιού ARD της γερμανικής τηλεόρασης στο οποίο περιγράφεται  πολύ καλά το παράλογο των Σκοπίων:  Skulpturen-Wahn in Skopje.

….λίγο Έλληνες 

Μακεδονία η χώρα των Υαουνά Τακαμπαρά.

Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε χιλιάδες αναμφισβήτητες πηγές για την ελληνικότητα της αρχαίας Μακεδονίας.

Δύο λέξεις όμως αρκούν: Yauna Takabara

Σήμερα αν κατέβει κανείς στο κέντρο της Αθήνας  δεν θα δυσκολευτεί να ξεχωρίσει τις διάφορες ράτσες, ανάλογα με το ντύσιμο την συμπεριφορά αλλά προπάντων την γλώσσα τους.
Αλλιώς μιλούν οι Ινδοί, αλλιώς οι Κινέζοι, αλλιώς οι Ιάπωνες, αλλιώς οι Γερμανοί κοκ.

ΑΝ όμως κάποιος δεν έχει εξιδικευμένες γλωσσικές γνώσεις δεν θα ξεχωρίσει έναν Βαυαρό από έναν Βερολινέζο, που σαφώς έχουν διαφορετικές διαλέκτους.

Είναι όμως Γερμανοί.

Το ίδιο ίσχυε και στο παρελθόν. Οι Πέρσες στους παλαιούς καιρούς  είχαν οικονομικές και άλλου είδους ειρηνικές και μη, συναλλαγές με όλους τους αρχαίους λαούς.

Οι Μακεδόνες για να μην μακρηγορώ ήταν οι Yauna.
Δηλαδή οι Έλληνες (Ίωνες-Υαουνά, σημ. Υουνάν) με κάλυμμα κεφαλής όμοια με ασπίδα.

Αυτή είναι η απόλυτη ταυτοποίηση.
Έλληνες λοιπόν οι Μακεδόνες.
Ο Φίλιππος και ο Αλέξανδρος ήταν Yauna.

Η χώρα των Yauna ήταν χωρισμένη σε διοικητικά διαμερίσματα (Ηδωνίδα, Σιντική, Βισαλτία κλπ).

Η απεικόνιση των αρχαίων αυτών διαμερισμάτων στο google στην πάνω εικόνα .
Είναι οφθαλμοφανές ότι τα Σκόπια είναι εκτός της αρχαίας Μακεδονίας.

Τα όρια της σημερινής Μακεδονίας συμπίπτουν κατα 100% της αρχαίας.

Οι περιοχές της αρχαίας Άνω Μακεδονίας:
Λυγκιστίδας (Μοναστήρι , Αχρίδα. κλπ)
Μακεδονικής Παιονίας και Πελαγονίας (Γευγελή, Στρώμνιστα, Μελίνικο κλπ)  ανήκαν στη επικράτεια των Μακεδόνων βασιλέων.

ΜΥΘΟΛΟΓΊΑ, ΘΡΗΣΚΕΙΑ, ΤΕΧΝΗ, ΠΑΙΔΕΙΑ- ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ, ΓΛΩΣΣΑ  της Αρχαίας Μακεδονίας είναι ελληνικά.

Μακεδονία στη Ρωμαϊκή και Βυζαντινή εποχή.

Τα Σκόπια είναι εκτός Ρωμαϊκής Μακεδονίας.

Εδώ «χάνεται» η  έννοια του κράτους και η λέξη Μακεδονία γίνεται γεωγραφικός προσδιορισμός.

Τα Σκόπια είναι εκτός Βυζαντινής Μακεδονίας.

Ο όρος "Μακεδονία" γεωγραφικώς χρησιμοποιείτε από διάφορους με διαφορετικά όρια.
Αδιάψευστος μάρτυρας είναι οι χάρτες από τον μεσαίωνα και εντεύθεν.

                      Η Μακεδονία στη Τουρκοκρατία.

Από την πτώση της Κωνσταντινούπολης και με την εγκαθίδρυση των Μιλιέτ όλες οι ορθόδοξες εκκλησίες υπάγονται στο Έλληνα Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως.
Υπεύθυνο για την παιδεία και εκπαίδευση των υποδούλων  το Πατριαρχείο.

Είναι αναμφισβήτητο ότι όλοι οι πατριάρχες προώθησαν την ελληνική γλώσσα και παιδεία σε όλη την επικράτεια της οθωμανικής αυτοκρατορίας.

Κατά την διάρκεια της Οθωμανικής αυτοκρατορίας έχουμε την διαίρεση σε βιλαέτια.

Βιλαέτι Θεσσαλονίκης

 Η κατανομή των Ελλήνων και Βουλγάρων κατά βιλαέτι σύμφωνα με την ίδια στατιστική ήταν:

Βιλαέτι Θεσσαλονίκης: 
Ελληνες 373.217 , Βούλγαροι 177.317

Βιλαέτι Μοναστηρίου: 
Έλληνες 261.283 , Βούλγαροι 178.412

Βιλαέτι Κοσσυφοπεδίου:
Έλληνες 13.468 , Βούλγαροι 172.055

Τα Βιλαέτια Θεσσαλονίκης και Μοναστηρίου "πάνω" στα όρια της
Αρχαίας Μακεδονίας.

Η ιστορική Μακεδονία είναι τα Βιλαέτια Θεσσαλονίκης και Μοναστηρίου.

Όλες οι αναφορές για την περίοδο της τουρκοκρατίας σε Μακεδονία αναφέρονται στο Βιλαέτι Θεσσαλονίκης.

Τα Σκόπια μένουν πάλι εκτός Μακεδονίας και υπάγοται σαν σαντζάκι στο Βιλαέτι Κόσοβο. 


Όλα τα επαναστατικά κινήματα στη Μακεδονία πριν αλλά και μετά την εθνεγερσία του 1821 είχαν σκοπό την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού και την ένωση με την Ελλάδα.

 Οι Μακεδόνες όχι μόνο συμμετείχαν μαζικά στην επανάσταση του 1821 αλλά και έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην δημιουργία και στην ανάπτυξη του νέου ελληνικού κράτους.

Αντίθετα στη βουλγαρική επανάσταση δεν συμμετείχαν, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων μακεδόνες στην βουλγαρική αφύπνιση και στην δημιουργία του νέου βουλγαρικού κράτους.

…….λίγο Βούλγαροι

Μόλις το 1749 από την μονή Χιλανδαρίου ο Παίσιος ξυπνά τους Βουλγάρους και τους ενθαρρύνει «να  μη ντρέπονται που είναι Βούλγαροι».

Μέχρι την καθιέρωση της Εξαρχίας και την επέκτασή της στη Μακεδονία το 1870 δεν υπήρχε εκτός της ελληνικής και τουρκικής άλλη εκπαίδευση.

Από το 1870 και εντεύθεν ιδρύονται ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΑ σχολεία στη Μακεδονία και μακεδόνες γίνονται για πρώτη φορά κοινωνοί μιας ξένης παιδείας η οποία διδάσκετε σε σλαβική γλώσσα την οποία κάποιοι μακεδόνες μιλούν.

Από την θρησκευτική αυτή υπαγωγή στις νεοσύστατες ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΕΣ μητροπόλεις ξεκινά και η Οδύσσεια του μακεδονικού ελληνισμού.

Υπαγωγή στην εξαρχία σημαίνει αυτόματα και εθνική υπαγωγή στη βουλγαρική ηγεμονία.

Μέχρι το 1870 στην Μακεδονία όλοι οι χριστιανοί Μακεδόνες ήταν πατριαρχικοί.

Οι εξαρχικοί εγκαταλείπουν την ιστορική συνέχεια της μακεδονικής ελληνορθόδοξου παραδόσεως δηλαδή την βυζαντινή παρακαταθήκη και προσχωρούν στην βουλγαρική εκκλησία.

Ο διαχωρισμός ήταν καθαρά θρησκευτικός και όχι γλωσσικός όπως σχεδίαζαν οι πανσλαβιστές.

Στα τέλη του 19ου αιώνα την οριοθέτηση των νέων κρατών στις συνθήκες του Αγίου Στεφάνου και του Βερολίνου.

Το χαρτί βέβαια είναι υπομονετικό και ανέχεται όλους τους σχεδιασμούς.

Χάρτης Βουλγαρικής Εξαρχίας

Τα κριτήρια για την χάραξη νέων συνόρων από τις  μεγάλες Δυνάμεις ήταν "εθνολογικά-θρησκευτικά".

Συνθήκη Αγίου Στεφάνου

Με τη Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου έληξε στις 3 Μάρτιο του 1878 ο ρωσο-τουρκικός πόλεμος 1877-1878.
Αποτέλεσμα του πολέμου, ήταν η ανεξαρτησία της Βουλγαρίας.

Η μεγάλη Βουλγαρία κατά τον πρίγκιπα Tscherkaski. 

Έχει μεγάλη σημασία να τονίσουμε ότι η 3η Μαρτίου είναι εθνική εορτή στην Βουλγαρία,  πράγμα που δείχνει την αλυτρωτική θέση της Βουλγαρίας απέναντι στα όμορα κράτη.

Χάρτης Μεγάλης Βουλγαρίας με το όρια των
Συνθηκών Αγίου Στεφάνου και Βερολίνου

Από την σκοπιά των Βουλγάρων βλέποντας τον χάρτη της μεγάλης Βουλγαρίας αποτελείται από τρία κομμάτια.

Την Βουλγαρία του 1878 
την Ανατολική Ρωμυλία 
και το υπόλοιπο το οποίο
 βαπτίζεται ΜΑΚΕΔΟΝΊΑ(και Ανδριανούπολη).

Συνθήκη Βερολίνου.

Οι μεγάλες δυνάμεις βλέποντας ότι περιορίζεται η επιρροή τους στα βαλκάνια σε σχέση με την Ρωσία αποφασίζουν στις 13 Ιουλίου 1878 νέα όρια για τα νέα κράτη.

Η Μακεδονία παραμένει οθωμανική αλλά η Ανατολική Ρωμυλία αποκτά καθεστώς αυτονομίας, στην οποία οι Έλληνες οι Βούλγαροι και οι Τούρκοι είναι ισότιμοι.

Η Βουλγαρία αντιδρά στους όρους της Συνθήκης του Βερολίνου δημιουργώντας δύο επαναστατικά κινήματα.

 Ένα στην Ανατολική Ρωμυλία (Βόρεια Θράκη) με έδρα την Φιλιπούπολη το 1885 ,
 την Bulgarian Secret Central Revolutionary Committee (BSCRC),
Български таен централен революционен комитет,
Βουλγαρική Μυστική Επαναστατική Οργάνωση.

 και ένα στην Μακεδονία και Υπόλοιπο Θράκης με έδρα την Θεσσαλονίκη το 1893,
την Bulgarian Macedonian-Adrianople Revolutionary Committees (BMARC),
Български Македоно-Одрински революционни комитети,
Βουλγάρικη Επαναστατική Οργάνωση Μακεδονίας-Αδριανούπολης.
Σύνθημα «η Μακεδονία στους Μακεδόνες».

Και στις δύο βουλγαρικές επαναστατικές οργανώσεις ακολουθείτε η ίδια μέθοδος της Σόφιας μέσω αυτονόμησης η προσάρτηση.

Η "Αυτονομία" της Ανατολικής Ρωμυλίας κράτησε επτά χρόνια (1878-1885).

Μέσα στα 7 αυτά χρόνια η οργάνωση 'κατάφερε' με αιματηρούς αγώνες που κόστησαν την ζωή σε  χιλιάδες Έλληνες την εκδίωξη και τον ξεριζωμό του ελληνισμού της ελληνικότατης αυτής περιοχής των Βαλκανίων.


Η Βουλγάρικη Επαναστατική Οργάνωση Μακεδονίας-Αδριανούπολης ανέλαβε, με το ίδιο σχέδιο της BSCRC,  την αυτονόμηση  και κατόπιν προσάρτηση της Μακεδονίας-Υπολοίπου Θράκης στη Βουλγαρία και  να ολοκληρώσει έτσι το πάζλ στο χάρτη της Συνθήκη του Βερολίνου.

Ενώ όμως  ξεκίνησε σαν Βουλγαρική Επαναστατική Οργάνωση Μακεδονίας-Ανδριανούπολης  το 1919 ως γνωστή πια VMRO επικεντρώνει την αξίωση μόνο στη δική της  "Μακεδονία".

Η οργάνωση είχε δύο τάσεις.

Την φιλομοναρχική (βερχοβιστές) και την αντιμοναρχική (σεντραλιστές), η οποία ήταν σε σχέση με τους φιλομοναρχικούς αμελητέα ποσότης.
Η συντριπτική πλειοψηφία και ειδικά η βάση της οργάνωσης ήταν φιλομοναρχικοί.

Η διαφορά ήταν διαφορά μεταξύ αδελφών κάτι παρόμοιο με τους δικούς μας φιλομοναρχικούς και δημοκρατικούς (Βενιζελικούς...)
΄
Η εξέλιξη και η μετονομασίες της  BMARC :

Έτος 1902: SMARO – Μυστική Επαναστατική Οργάνωση Μακεδονίας-Αδριανούπολης, Secret Macedonian-Adrianople Revolutionary Organization (SMARO),
πεδίο δράσης Μακεδονία και Θράκη

Έτος 1905 : IMARO - Εσωτερική Επαναστατική Οργάνωση Μακεδονίας-Αδριανούπολης , Internal Macedonian-Adrianople Revolutionary Organization (IMARO) ,
 πεδίο δράσης Μακεδονία και Θράκη

Έτος 1919 :VMRO-IMRO - Εσωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση. Internal Macedonian Revolutionary Organization (IMRO) (Bulgarian: Вътрешна македонска революционна организация (ВМРО) Vatreshna makedonska revoliutsionna organizatsia (VMRO),
Πεδίο δράσης η Μακεδονία από το 1919 έως το 1941.

Λεπτομέρεια: ο Deltsev δεν ήταν μέλος της VMRO-ΒΜΡΟ αλλά της ΒΜΑΡC!!.

Η αντίσταση ενάντια στη VMRO  έστω και καθυστερημένα του μακεδονικού ελληνισμού ανέτρεψε τα μεγαλεπίβολα σχέδια της Μεγάλης Βουλγαρίας.

Διαπιστώνουμε αναζητώντας στο διαδίκτυο για τη ζωή και την δράση των βούλγαρων κομιτατζήδων ότι όλοι  οι Βούλγαροι βοεβόδες αλλά και στελέχη της VMRO είναι κοινά και στα Σκόπια και στη Σόφια.



Γκότσε Ντέλτσεφ :

 bulg. Георги Николов Делчев български революционер и национален герой, βούλγαρος επαναστάτης

skop. Георги Николов Делчев македонски револуционер и национален херој, μακεδόνας επαναστάτης





Γιάννε Σαντάνσκυ:

     bulg. Яне Сандански е български революционер, βούλγαρος επαναστάτης

     skop.Јане Сандански, бил истакнат македонски револуционер, μακεδόνας επαναστάτης









Άλλος μακεδόνας βούλγαρος βοεβόδας ο Μπορίς Σαράφωφ:

bulg. Борис Сарафов е български военен и революционер
skop.Борис Сарафов бил македонски револуционер.

Vardarska Banovina.

Τα Σκόπια κομμάτι του Βιλαετίου Κοσόβου

Με την πτώση και τον διαμελισμό της Οθωμανικής αυτοκρατορίας
το σαντζάκι Σκοπίων,
ένα κομμάτι του βιλετίου Μοναστηριού
και ένα κομμάτι της ελληνικής Μακεδονίας 
προσαρτούνται στην μοναρχία Σερβίας και ονομάζονται Vardarska Banovina.

Ένα κομμάτι δηλαδή της ελληνικής Μακεδονίας
 με κέντρα όπως
 η Αχρίδα το Μοναστήρι η Γευγελή η Στρώμνιτσα ελληνικότατα

Σκόπια Βαρντάρσκα Μπανοβίνα

κέντρα με μακραίωνη ελληνική παράδοση και ο ελληνικός πληθυσμός γίνονται σερβικά.

Το δε πολυθρήνητο Μελένικο βουλγαρικό.

Για πρώτη φορά λοιπόν εμφανίζονται τα Σκόπια με τα σημερινά σύνορά τους το 1929 ως κρατίδιο υπό την ηγεμονία του του Σερβικού κράτους με τον όνομα Vardarska Banovina.



Ο Διαχωρισμός σε Μακεδονία του Vardar-Pirin-Aegean είναι ανιστόρητος ισχυρισμός. 
Είναι η ανέφικτη παράσταση επιθυμίας της Βουλγαρίας.

Η "Μακεδονία" όπως την παρουσιάζουν και  οι Σκοπιανοί  στους αλυτρωτικούς τους χάρτες  δεν διαμελίστηκε ποτέ, γιατί δεν υπήρχε.

Αυτό που υπήρχε όμως και δυστυχώς υπάρχει ακόμα και σήμερα είναι η διεκδίκηση της Βουλγαρίας του Αγίου Στεφάνου. 

Είναι η γωνία που τους λείπει.

Αντί λένε

"δεν είμαστε ούτε έλληνες ούτε βούλγαροι"

μήπως 

«είμαστε λίγο έλληνες και λίγο βούλγαροι»

ή 

« Μη ντρέπεστε που είστε σλάβοι»