1η Ιουλίου 2010: Η Δράμα γιορτάζει 97 χρόνια ελευθερίας.

Τρίτη 2 Ιουλίου 1913 και η Δράμα ξυπνάει ελεύθερη πια, στην αγκαλιά του ελεύθερου Ελληνικού κράτους ύστερα από εξοντωτική δουλεία μισής χιλιετίας.


Εδώ και μέρες με αποκορύφωμα την 1η Ιουλίου 2010 ,η πόλη της Δράμας γιορτάζει μια ακόμη επέτειο ελευθερίας!!!

Πληθώρα εκδηλώσεων επετειακού χαρακτήρα διοργανώθηκαν και πραγματοποιήθηκαν με πρωτοβουλία του Δήμου και σε συνεργασία με συλλόγους της περιοχής οι οποίοι συμβάλλουν στην διατήρηση της πολιτιστικής αλλά κύρια ιστορικής κληρονομιάς μας Οι κάτοικοι της πόλης αλλά και της ευρύτερης περιοχής γνωρίζουν από πρώτο χέρι μέσα από περιγραφές και διηγήσεις των οικείων τους τα σκληρά χρόνια των κατοχών και εκτιμούν πως τα χώματα που πατούν έχουν ανεκτίμητη ιστορική αξία αφού είναι ποτισμένα από αίμα αθώων αλλά και αγωνιστών στο όνομα της Ελευθερίας.

Ξέρουμε πως η Δράμα δεν είναι μια συνηθισμένη πόλη του ελληνικού χώρου!!

Η πόλη κι ο νομός μας κυριολεκτικά ξεκληρίστηκαν από τους εκάστοτε επιδρομείς και το

αίμα των Δραμινών μαρτύρων πότισε βαθειά τη γη.

Αυτό άλλωστε το μαρτυρά πως μόλις λίγα χιλιόμετρα από την πόλη στο μαρτυρικό Δοξάτο την ίδια ημέρα, οι κάτοικοι αποτίουν φόρο τιμής στους χιλιάδες νεκρούς σφαγιασθέντες από τους τότε κατακτητές... "

 

Εκδηλώσεις για την απαλευθέρωση της Δράμας απο την Βουλγάρικη κατοχή.

ΚΕΝΤΡΟ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ - ΕΔΡΑ ΔΡΑΜΑ

Εκδηλώσεις στο πλαίσιο των "Ελευθερίων 2010"

Το «Κέντρο Πολιτιστικής Ανάπτυξης Ανατολικής Μακεδονίας» συνδιοργανώνει με την

Ιερά Μητρόπολη Δράμας

και το Δήμο Προσοτσάνης,

τη μουσική εκδήλωση

 «ΜΑΚΕΔΝΩΝ ΜΕΛΟΣ»

(Τραγούδια και σκοποί της Μακεδονίας)

το Σάββατο 3 Ιουλίου

και ώρα 21:00 στο

Φαράγγι Πετρούσας Δράμας.

Η εκδήλωση μας ας είναι η αναζήτηση που εξελίσσεται, συνεχίζεται, εμπλουτίζεται, βρίσκει οπαδούς, φίλους, χώρο, φως, ρυθμό, στόχο.

Ένα αφιέρωμα των αισθήσεων που θέλουμε να αποτελέσει βάση πληροφόρησης, ευαισθητοποίησης, παρότρυνσης για περαιτέρω έρευνα μεμονωμένα ή συνδυαστικά,

Ο επισκέπτης θα έχει έτσι τη δυνατότητα να γνωρίσει και ταυτόχρονα να απολαύσει ζωντανά, την πλούσια μουσική παράδοση της Μακεδονίας μας, υπό τους ήχους των αυθεντικών παραδοσιακών οργάνων.

Το πρόγραμμα θα περιλαμβάνει τραγούδια και σκοπούς από διάφορες περιοχές της Μακεδονίας όπως:

Δραμας (Βώλακα, Καλή Βρύση, Μοναστηράκι, Ξηροπόταμο, Πετρούσα. Προσοτσάνη, Πύργους, Χωριστή),
Παγγαίου,
Σερρών,
Χαλκιδικής,
Γουμένισσας,
Νάουσας,
Ρουμλουκιού,
Κοζάνης και Φλώρινας.

Συμμετέχουν μουσικά σύνολα με γκάιντες, λύρες, ζουρνάδες, βιολιά, κλαρίνα, τρομπέτες, νταούλια, νταχαρέδες, που συνοδεύουν χορωδίες και καλλίφωνους τραγουδιστές.
Η είσοδος είναι ελεύθερη.

____________________________________________________

ΤΕΤΡΑΔΙΑ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ-ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 1916-18

Το «Κέντρο Πολιτιστικής Ανάπτυξης Ανατολικής Μακεδονίας» συνδιοργανώνει με τους Πολιτιστικούς Συλλόγους Χωριστής"
«Η Αναγεννηθείσα Μακεδονία»
και Δοξάτου,
βιβλιοπαρουσίαοη του 3τομου ντοκουμέντου Δράμας-Καβάλας-Σερρών

«Τετράδια Βουλγαρικής Κατοχής - Ανατολική Μακεδονία 1916-18»

(Πρακτικά και Πορίσματα Διεθνούς Επιτροπής)
που εξέδωσε το Ιστορικό και Λογοτεχνικό Αρχείο Καβάλας και επιμελήθηκε ο Πρόεδρος του Ν. Ρουδομέτωφ,

στα πλαίσια των «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ 2010»
υπό την αιγίδα του Δήμου Δράμας,

την Κυριακή 4 Ιουλίου 2010 και ώρα 10:30 στο Αναγνωστήριο Χωριστής Δράμας.

Θα ακολουθήσει ΨΗΦΙΣΜΑ για την καθιέρωση
«Ημέρα Μνήμης των Ανατολικομακεδόνων θυμάτων από τις τότε Βουλγαρικές Αρχές Κατοχής 1916-18».

ΠΟΜΑΚΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΗΣ ΞΑΝΘΗΣ 2010

Από το φιλικό http://pomakohoria.blogspot.com

Τραγουδά η Εμινέ Μπουρουτζή


Τραγούδι στην "απαγορευμένη γλώσσα"!!!!.

Η Εμινέ Μπουρουτζή τραγουδά στο Δημοτικό Αμφιθέατρο Ξάνθης
11 Ιουνίου 2010 – Εκδήλωση με θέμα «Το Γαϊτανάκι της Θράκης»

Χόρεψαν μαθητές και μαθήτριες του 14ου Δημοτικού Σχολείου Ξάνθης.

Παρούσες ήταν όπως πάντα οι Νομαρχιακές και Δημοτικές αρχές οι οποίες δεν έχουν πρόβλημα με την γλώσσα, όπως θέλουν να μας παρουσιάσουν μερικοί στην άλλη άκρη της Μακεδονίας , οι οποίοι μιλούν την ίδια γλώσσα με τους πομάκους.

ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕΙ ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ.

Πέρασαν ανεπιστρεπτί οι εποχές που οι Βούλγαροι και οι Γενίτσαροί τους ΑΠΑΓΟΡΕΥΑΝ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ στην Μακεδονία.

Διονυσιακοί Ήχοι.Μακεδονική Μουσική Παράδοση: (Δυτική Μακ.) Φλώρινα - (Κεντρική Μακ.) Γουμένισσα - (Ανατολική Μακ.) Πετρούσα

Από το ψηφιακό αρχείο της ΕΡΤ.

Σε απάντηση στην κακοσμία  της κομιτατζίδικης προβοκάτσιας.

Η Ελληνική Παιδεία σε συρρίκνωση.

Γράφει η ΑΝΝΑ ΔΟΛΛΑΡΗ από το Περιοδικό "ΜΕΤΡΟΠΟΛΙΤΑΝ".

 Εκπαιδευτικοί κύκλοι μιλούν για Αμερικανούς που συμμετέχουν στη συγγραφή της ελληνικής ιστορίας!

"Η συμφιλίωση δεν σημαίνει λήθη, διότι δεν συμφιλιώνεσαι διά του ψέματος." (Κ.Ζουράρις)

Από την αρχαιότητα, η Παιδεία στη χώρα μας ήταν λίκνο του πολιτισμού και κορωνίδα του ελληνισμού.

Ύψιστος ΣΤΟΧΟΣ της, η πνευματική αλλά και η συναισθηματική ολοκλήρωση του ανθρώπου.

Τον τελευταίο αιώνα, όμως, και κυρίως μετά τη μεταπολιτευτική περίοδο, η Παιδεία στην Ελλάδα υποβάλλεται σε αλλεπάλληλες «εκπτώσεις», μοιάζοντας με χάρτινο πύργο που καταρρέει με το πρώτο φύσημα ή με τις πρώτες εξωγενείς «επιδράσεις», οι οποίες πολύ συχνά περνούν αβίαστα στην πνευματική μας κληρονομιά.

Τι κρύβει η κατάργηση της «Εθνικής» Παιδείας.

Από τη μέρα που η Άννα Διαμαντοπούλου ανακοίνωσε την κατάργηση του επιθετικού προσδιορισμού «Εθνική» από τον τίτλο του υπουργείου, δεν ήταν λίγοι εκείνοι οι οποίοι κατελήφθησαν από εθνική ανησυχία και άρχισαν να αναρωτιούνται για ποιο λόγο κάθε τρεις και λίγο το έθνος μας «πετσοκόβεται» και σιγά σιγά μπαίνει στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας.

Ο φιλόλογος, Ιστορικός και συγγραφέας Σαράντος Καργάκος βλέπει πίσω απ' αυτές τις κινήσει ισχυρούς κύκλους, οι οποίοι επωφελούνται από την πνευματική αποδυνάμωση των Ελλήνων.

«Υπάρχουν εξωελληνικά και ενδοελληνικά συμφέροντα. Βασικός στόχος είναι να ενταχθεί η νεολαία σε έναν παγκόσμιο "πολτό", απ' όπου θα εκλείπει η κριτική και δημιουργική σκέψη.

Οι πιο κερδισμένοι απ' όλο αυτό είναι οι οικονομικά ισχυροί σε κάθε γωνιά της γης.
 

Βυζαντινές εκκλησίες της Ι.Μ. Δράμας που έγιναν βουλγάρικες εξαρχικές.

Συνεχίζοντες τις αναρτήσεις για την Βυζαντινή παρακαταθήκη στην ευρύτερη περιοχή της Δράμας και παίρνοντας αφορμή την ανάρτηση του αξιόλογου blog akritas, θέλω να σας παρουσιάσω τις βυζαντινές εκκλησίες οι οποίες με απάτη και βία έγιναν μετά το 1870 βουλγάρικές εξαρχικές.

Αναδημοσιεύω πρώτα όλο το τραγούδι από τον akrita.

Πρόκειται για προπαγανδιστικό βουλγαρικό τραγούδι του 19ου α.

Η παραποίηση της ιστορικής πραγματικότητας εμφανής.

Ο Κρυφοβουλγαρισμός και ο ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ των «εθνικά Αντιμακεδόνων» σε όλο του το μεγαλείο.

«φύγετε Έλληνες, δε σας θέλουμε.».

 

ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΩΝ ΣΤΟΝ ΞΗΡΟΠΟΤΑΜΟ στα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ 2010

Πραγματοποιήθηκαν  την Τετάρτη  16 Ιουνίου στην Πλατεία του Ξηροποτάμου τα εγκαίνια της υπαίθριας έκθεσης με τίτλο «Φωτογραφική Μνήμη» και θέμα την Ιστορία της Δράμας και του Ξηροποτάμου  στις αρχές του αιώνα.  Στην εκδήλωση χαιρετισμό  απηύθυναν  ο Πρόεδρος  του Τοπικού  Συμβουλίου κ.Ζήσης Σολάκης και ο Πρόεδρος του Πολιτ.  Συλλ.  κ.Δούκας  Ρούτσης. Ο Δήμαρχος Δράμας κ. Θωμάς Μαργαρίτης  εγκαινιάζοντας την  έκθεση ανέφερε μεταξύ άλλων: «Γνωρίζετε όλοι ότι η περιοχή μας είναι πολύπαθη, είναι μια περιοχή που πέρασε από πολλές κατοχές . Εκατόμβες θυμάτων θρηνήσαμε στις 3 Βουλγαρικές κατοχές. Ο Δραμινός λαός αγωνίσθηκε για να διατηρήσει  την εθνική του συνείδηση. Ο αγώνας ήταν δύσκολος, αλλά η πίστη για την Ελευθερία , για τα εθνικά ιδανικά ευοδώθηκε με την απελευθέρωση.

ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ : Ι.Ναός Αγίας Σοφίας Δράμας

Αναδημοσίευση από το  HISTORIC AREAS, Γράφει  Η "ΝΕΜΕΣΙΣ". 

Στην παλαιοχριστιανική εποχή, η Δράμα ήταν ένας μικρός οχυρωμένος οικισμός, που ανήκε διοικητικά στην επικράτεια της ρωμαϊκής αποικίας των Φιλίππων. 

Στη μεσοβυζαντινή εποχή, η Δράμα αναπτύσσεται σε ισχυρό κάστρο.

Σε όλη την υστεροβυζαντινή περίοδο και μετέπειτα, η πόλη κυριαρχείται συνεχώς.

Μετά την κατάληψη της από τους Οθωμανούς το 1383, η Δράμα εξακολουθεί να αποτελεί ένα μικρό κάστρο.

Ως απόδειξη των συνεχών αυτών επεμβάσεων τόσο στα βυζαντινά χρόνια όσο και την περίοδο της τουρκοκρατίας, αποτελεί η βυζαντινή εκκλησία της Αγίας Σοφίας του 10ου αιώνα, ο οποίος αυθαίρετα το 1922 ονομάστηκε από τους πρόσφυγες «Ναός της του Θεού Σοφίας» και αργότερα ονομάστηκε απλά, «Αγία Σοφία».

Στα χρόνια του σουλτάνου Μουράτ Α’, το 1359 έως το 1389, η Αγία Σοφία ονομαζόταν «Μπέητζαμί».

Στο ιερό, σώζεται μέρος της αρχικής τοιχογραφίας που απεικονίζει την Κοίμηση της Θεοτόκου και αγιογραφήθηκε κατά την ανέγερση του Ναού.
Πολλοί υποστηρίζουν μάλιστα, ότι ο Ναός αρχικά φτιάχτηκε προς τιμή της Κοίμησης της Θεοτόκου.

Επίσης, αξιόλογη λαϊκότροπη τοιχογραφία του 1917 που εικονίζει σκηνές από τη Δευτέρα Παρουσία, σώζεται στο νάρθηκα της εκκλησίας.
 

Todor Panica, Panitsa, Πανίτσα. Το πορτραίτο ενός Αρχικομιτατζή.

Tο όνομα του Πανίτσα, Panitsa, είναι συνδεδεμένο στην ευρύτερη περιοχή της Δράμας με δολοφονίες, ληστείες, βιασμούς, εμπρησμούς, λεηλασίες σπιτιών εκκλησιών και Ιερών Μονών (http://yaunatakabara.blogspot.com/2010/02/blog-post_15.html).

Ήταν για μεν τους πατριαρχικούς ο φόβος και ο τρόμος, για δε τους εξαρχικούς ο ήρωας τους.

Όταν έμπαινε με τους κομιτατζήδες του σε ένα μακεδονικό χωριό οι μεν πατριαρχικοί του χωριού τρομοκρατούνταν ενώ οι εξαρχικοί χαιρόταν!!!.

Επειδή κάποιοι αμετανόητοι μιλούν ακόμη και σήμερα με δέος γιαυτον, κάνω αυτή την ανάρτηση για να ρίξουμε λίγο φως στη πραγματική εικόνα αυτού του Αντιμακεδόνα.

Βίος και Πολιτεία.

Δράμα: Αρχαία και Μεσαιωνικά κάστρα.

Του Βασ. Πασχαλίδη

Πολλοί επιστήμονες δημοσίευσαν σε βιβλία ή σε πρακτικά μελέτες εκτός των άλλων περιοχών και για την περιοχή της Δράμας.

Αυτοί είναι ο Δημ. Σαμσάρης στο βιβλίο του Ιστορική Γεωγραφία της Ανατ. Μακεδονίας κατά την αρχαιότητα, οι Γ. Βελένης - Κ. Τριανταφυλλίδης στο βιβλίο τους " Τα Βυζαντινά τείχη της Δράμας" , η Χ. Κουκούλη-Χρυσανθάκη στη μελέτη της "Η Δράμα και η περιοχή κατά την Νεολιθική εποχή και άλλων".

Είμαι Μακεδόνας γιατί είμαι ΕΛΛΗΝΑΣ

Απο τους ΝτόπιουςΜακεδόνες.

Πύργοι Δράμας. Έλληνες Μακεδόνες, Απόγονοι του Διόνυσου και του Μεγαλέξανδρου.

Μητροπολίτης Αγαθάγγελος Δράμας(1910-1922)..........Ένας σοφός διπλωμάτης Ιεράρχης...... και τα αποτελέσματα της Εξαρχίας στην Μικρόπολη Δράμας.

Η Ιστορία της Μικρό-πολης Δράμας είναι μια Μικρο-γραφία του Μακεδονικού προβλήματος.

Το χωριό είναι κτισμένο στις υπώρειες του όρους Μενοικίου σε υψόμετρο 260 μέτρων, με πρώτους κατοίκους διαφόρων σλαβικών φυλών.

Βρίσκεται στα Βορειοδυτικά του νομού Δράμας και στα βορειοανατολικά του γεωγραφικού Διαμερίσματος της Μακεδονίας.

Υπάγεται στον Νομό Δράμας και ανήκει στον Δήμο Προσοτσάνης. Απέχει από τη Δράμα 29 χιλ. και από τα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα περίπου 50 χιλ.

Στο χωριό εκτός από τους ντόπιους κατοίκους ήλθαν και εγκαταστάθηκαν μόνιμα Ορτακινοί, Καραμανλήδες, Μικρασιάτες, Πόντιοι, Θρακιώτες και Γραμουστιάνοι, (φυλή Βλάχων).

Το βασικό χαρακτηριστικό του χωριού είναι η διαίρεση σε πάνω και κάτω συνοικία, (Παν Μαχαλάς και Κατ Μαχαλάς) που ευτυχώς σήμερα η τυπική αυτή διαίρεση έγκειται μόνο στην ονομασία, γιατί παλαιότερα αντικατόπτριζε εχθρικές διαθέσεις των κατοίκων των δύο συνοικιών.
Στην πάνω συνοικία κατοικούσαν κυρίως γηγενείς οι οποίοι, μη θέλοντας να μοιραστούν τα είδη κεκτημένα αγαθά με τους πρόσφυγες της κάτω συνοικίας, ερχόταν πολύ συχνά σε διαμάχες.

Άλλωστε οι δύο πλατείες, δύο σχολεία, οι δύο συνεταιρισμοί, παλαιότερα οι δύο ποδοσφαιρικές ομάδες, αλλά και οι προφορικές μαρτυρίες πιστοποιούν την έριδα που υπήρχε.
Ευτυχώς το πέρασμα των χρόνων και η αμοιβαία ανταλλαγή των κατοίκων δια μέσου των γάμων κατάφερε να ενώσει το χωριό.

Σήμερα οι κάτοικοι ζουν ενωμένοι περνώντας από κοινού μέρος στις χαρές και τις λύπες, στις γιορτές και τα πανηγύρια του χωριού.

Από μια Λατινική επιγραφή που βρέθηκε στο χωριό και δημοσιεύθηκε το 1876 από τους L. Heuzey - H. Daumet1, πληροφορούμαστε ότι στη θέση αυτή πρέπει να υπήρχε ρωμαϊκό Vicus που ανήκε στην αποικία των Φιλίππων.

Η σαρκοφάγος αυτή από το έτος 1876 έως περίπου το 1970 χρησίμευε σαν σκάφη στη βρύση του χωριού που βρισκόταν στην πάνω πλατεία και μέσα σε αυτήν έριχνε ο Παπάς τον Σταυρό την ημέρα των Φώτων.

Η Μικρόπολη στα 1885 είχε συνολικά 2.000 κατοίκους, από τους οποίους 50 ήσαν Έλληνες, 750 Μουσουλουμάνοι και 1.200 Σλαβόφωνοι, Πατριαρχικοί και Εξαρχικοί. Στα 1910 το χωριό φέρεται και ως Καρλίκοβα με πληθυσμό 1.900 κατοίκους, από τους οποίους 900 Έλληνες και 1.000 Μουσουλουμάνοι.

Τον Οκτώβριο του 1902 ο Μητροπολίτης Δράμας Χρυσόστομος επισκέφθηκε την Καρλίκοβα (Μικρόπολη) προκειμένου να διαπιστώσει τις ανάγκες της κοινότητας αυτής.

Το συμπέρασμα ήταν ότι η εκκλησία που υπήρχε τότε δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στις λειτουργικές ανάγκες των ορθοδόξων κατοίκων που έφθαναν τις 185 χριστιανικές οικογένειες.

Η παλιά εκκλησία του Αγίου Γεωργίου ήταν μικρή, στενή, σκοτεινή και ετοιμόρροπη -καθώς είχε κτιστεί το 1841- και έπρεπε το συντομότερο να κτισθεί νέα.

Την απόφαση την πήρε αμέσως και έστειλε στις 5 Οκτωβρίου 1902 σχετική αναφορά στο Οικουμενικό Πατριαρχείο μαζί με το σχέδιο του νέου ναού που θα χτιζόταν.

Με την αναφορά του ζητούσε ο Χρυσόστομος να εκδοθεί ειδική άδεια έγκρισης ανέγερσης.

Ήταν ένας ελιγμός του Χρυσόστομου για να περιφρουρήσει τους σλαβόφωνους ορθόδοξους χριστιανούς από την βουλγαρική προπαγάνδα που προσπαθούσε με κάθε μέσο να τους οικειοποιηθεί εκμεταλλευόμενη την σλαβική γλώσσα.