Μετά την ανεξαρτησία της η Βουλγαρία προσπαθεί με το ισχυρό δίκτυο των βουλγαρικών επαναστατικών οργανώσεων τη επέκταση των συνόρων της και τη διείσδυση στην Μακεδονία εκμεταλλευόμενοι το σλαβικό-βουλγαρικό γλωσσικό ιδίωμα κάποιων Μακεδόνων.
Η διείσδυση γίνεται σε πρώτη φάση προκαλώντας εξεγέρσεις.
Το μοντέλο των βουλγαρικών εξεγέρσεων στην Μακεδονία είναι το ίδιο με αυτό της Βουλγαρίας και κατευθύνετε από τα επαναστατικά κέντρα της Σόφιας, δηλ. την Βουλγαρική Επαναστατική Κεντρική Επιτροπή (BRCK).
Έτσι οι βουλγάρικες εξεγέρσεις στα τέλη του 19 αιώνα στην Μακεδονία ήταν πατέντα αυτών που έλαβαν χώρα στην Βουλγαρία :
η Εξέγερση του Απριλίου 1876,
η εξέγερση της Kresna-Raslok 1878-79,
η εξέγερση του Illinden 1903.
Υπάρχουν βέβαια και άλλες, είσονος σημασίας όμως.
Η ερώτηση που τίθεται είναι ποιοι συμμετείχαν και πως οργανώθηκαν οι εξεγέρσεις αυτές στον ευρύτερο χώρο της Μακεδονίας.
Οι εξεγέρσεις της Kresna-Raslok και του Illinden διεκδικούνται σήμερα και από τα δύο όμορα με την Ελλάδα αλλά και μεταξύ τους κράτη, ενώ αυτή του Απριλίου 1878 μόνο από τους Βουλγάρους!!!
Οι Βούλγαροι μιλούν για βουλγάρικες οι δε Σκοπιανοί για 'μακεδονικές εξεγέρσεις'.
Η εξέγερση της Kresna-Raslok θεωρώ ότι είναι η επίσημη απαρχή του Μακεδονικού ζητήματος.
Προκλήθηκε από την αναίρεση της συνθήκης του Αγίου Στεφάνου από αυτή του Βερολίνου, την οποία Αγίου Στεφάνου οι Βούλγαροι και τα παράγωγά τους στην Μακεδονία έκαναν σημαία, και την έχουν ακόμη και σήμερα. Αγιοστεφανίτες.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει το Μνημόνιο του 1878 των Βουλγάρων Μακεδόνων ενάντια στην συνθήκη του Βερολίνου προς τις Μεγάλες Δυνάμεις της Ευρώπης, το οποίο παραθέτω στο τέλος της Ανάρτησης και ιδιαίτερο ενδιαφέρει έχει ποιοι το υπογράφουν.
Λίγα επιγραμματικά στοιχεία για τις εξεγέρσεις του Απρίλη του 1876 και την εξέγερση της Kresna-Raslok.
Η Εξέγερση του Απριλίου 1876.
Η βουλγαρική εξέγερση του Απρίλη ήταν μια εξέγερση του βουλγαρικού λαού κατά τη διάρκεια της "Εθνικής Αναγέννησης" της Βουλγαρίας μετά από 500 περίπου χρόνια οθωμανικής κυριαρχίας. Η εξέγερση ξεκίνησε στις 20 Απριλίου του 1876, και πνίγηκε στο αίμα από τον οθωμανικό στρατό και άτακτες δυνάμεις. Στην διπλανή εικόνα με κόκκινο φαίνονται οι εστίες της εξέγερσης.
Η εξέγερση εξαπλώθηκε σε Klisura, Brazigowo, Batak και Peroushtitsa. Σε ορισμένες περιοχές, ξέσπασαν μεμονωμένες εξεγέρσεις.
Εναντίον των εξεγερθέντων βρέθηκαν 80.000 τουρκικών ατάκτων(Basi Bozuk) και Τσερκέζους και 10.000 τακτική οθωμανικές δυνάμη και το τάγμα πυροβολικού που κινητοποιήθηκε από την Αδριανούπολη.
Επιπλέον κλήθηκαν για ενίσχυση και άλλες μονάδες του Οθωμανικού Στρατού από το Κάιρο και την Τραπεζούντα .
Στις 22 Απριλίου ανακηρύχθηκε η ανεξαρτησία της Batak.
Η Batak ήταν για τις επόμενες δέκα μέρες (όπως αργότερα και στo Illinden) μια ελεύθερη και ανεξάρτητη δημοκρατία, η οποία ήταν υπό την ηγεσία της Επαναστατικής Επιτροπής.
Στις 26 Απριλίου ανακαταλήφθηκε η Klisura το πρώτο προπύργιο ανταρτών από την τουρκική φρουράς τη Σόφιας, υπό την ηγεσία του Χασάν Μπέη.
Στις 30 Απριλίου η Batak περικυκλώνεται από έναν στρατό 8.000 οθωμανών στρατιωτών.
Ο αγώνας διήρκεσε πέντε ημέρες και νύχτες, και επεκτάθηκε στο χωριό Galagonkata
Θα ακολουθήσει μία από τις πιο σκληρές μάχες της εξέγερσης και η σφαγή του Batak .
Η βουλγάρικη εξέγερση της Kresna-Raslok 1878-79.
Στις 3 Μαρτίου 1878 γίνεται στην Κωνσταντινούπολη μεταξύ Ρωσίας και οθωμανικής αυτοκρατορίας η συνθήκη του Αγίου Στεφάνου. (Wikipedia)
 |
| Συνθήκη Αγ. Στεφάνου |
Στην συνθήκη αυτή απαντούν οι Ευρωπαικές Δυνάμεις με το Συνέδριο του Βερολίνου το συνήλθε στο Βερολίνο και ήταν διάρκειας ενός μηνός (13 Ιουνίου - 13 Ιουλίου 1878).
Το συνέδριο αυτό συγκλήθηκε υπό την προεδρία του καγκελάριου Βίσμαρκ και τη συμμετοχή πληρεξούσιων της Αγγλίας, Αυστροουγγαρίας, Γαλλίας, Ιταλίας, Οθωμανικής και Ρωσικής Αυτοκρατορίας.
 |
| Συνέδριο του Βερολίνου |
Στο Συνέδριο του Βερολίνου αναπτύχθηκε έντονα πολύπλευρη διπλωματική δραστηριότητα κύριος στόχος της οποίας ήταν η ανατροπή της Συνθήκης του Αγίου Στεφάνου που είχε συνομολογηθεί τρεις μήνες πριν (3 Μαρτίου 1878).
(από τη Βουλγαρική Ραδιοφωνία)
(αρχή)
Μετά τη Συνθήκη του Βερολίνου του 1878, η οποία υπεγράφη μεταξύ των Μεγάλων
Δυνάμεων και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, τα βουλγαρικά εδάφη διαιρούνται μεταξύ
της Ηγεμονίας της Βουλγαρίας, της Ανατολικής Ρωμυλίας, αυτόνομης περιοχής στα σύνορα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, και της Μακεδονίας και Ανατολικής Θράκης που επίσης παραμένουν στα όριά της.
Όταν οι Βούλγαροι μαθαίνουν τις αποφάσεις του Συνεδρίου του Βερολίνου,
εξεγείρονται αυθόρμητα στην Κρέσνα και το Ραζλόγκ.
Η εξέγερση αποτυγχάνει, αλλά δείχνει στον κόσμο ότι οι Βούλγαροι της Μακεδονίας και της Θράκης δε δέχονται αυτήν την ολοφάνερη αδικία.
(τέλος)
(από.το άρθρο KRESNA-RAZLOG UPRISING IN 1878-1879, Author: Doino Doinov)
Η εξέγερση της Kresna -Razlog είναι η μετάβαση ανάμεσα σε δύο εποχές στην ιστορική εξέλιξη του βουλγαρικού λαού.
Σηματοδοτεί το τέλος του εθνικό-απελευθερωτικού και επαναστατικών αγώνων πριν από την απελευθέρωση και ταυτόχρονα, μπαίνει στην φάση των διεκδικήσεων των Βουλγάρων Μακεδόνων, καθώς και τμήματα των Βουλγάρων της Θράκης, για την επίτευξη της ελευθερίας και της κοινωνικής προόδου.
Αυτό μπορεί να είναι λόγος για τον οποίο αυτή η εξέγερση παρέμεινε στη σκιά των μεγάλων ιστορικών γεγονότων και δεν έχει λάβει την θέση που της αξίζει σε Βούλγαρους και ξένους ιστορικούς,. όπως
η εξέγερση του Απριλίου,
ο Ρωσοτουρκικός απελευθερωτικός πόλεμος (1877-1878),
και η Εξέγερση του Ίλιντεν ,
Οι λόγοι που οδήγησαν στην εξέγερση της
Kresna -Razlog είναι οι ίδιοι με εκείνες της εξέγερσης του Απριλίου που προηγήθηκε και είναι, δηλαδή, η ξένη κατοχή και η εκμετάλλευση στην οποία ο βουλγαρικός πληθυσμός είχε υποβληθεί σύμφωνα με τους όρους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Εκτός από αυτό, ήταν και η άδικη απόφαση του Συνεδρίου και της συνθήκης του Βερολίνου , σύμφωνα με την οποία οι Βούλγαροι στη Θράκη και τη Μακεδονία έχουν αποσπαστεί από τους αδελφούς τους στη Βόρεια Βουλγαρία και παρέμειναν έξω από τα σύνορα του ελεύθερου Πριγκιπάτο της Βουλγαρίας.
Κατά συνέπεια στόχος της εξέγερσης ήταν να επιτύχει την εθνική ανεξαρτησία, για να αποτινάξουν το Οθωμανικό φεουδαρχικό σύστημα, και να δημιουργήσει ένα ενιαίο βουλγαρικό κράτος.
Ο βουλγαρικός πληθυσμός της Μακεδονίας είχε πολεμήσει - πριν από την εξέγερση της Kresna-Raslok σε ένα ενιαίο μέτωπο με τους Βουλγάρους από τα υπόλοιπα βουλγαρικά εδάφη για την εθνική απελευθέρωση.
Ήταν η συνθήκη αυτή σε σύγκρουση με τους αγώνες και τις προσδοκίες του βουλγαρικού λαού, συμπεριλαμβανομένου του βουλγαρικού πληθυσμού στη Μακεδονία, το οποίο ήταν κυρίαρχο στην περιοχή αυτή, παρά την ύπαρξη των άλλων εθνικών ομάδων, όπως οι Τούρκοι, Έλληνες, Βλάχοι και Αλβανοί.
Τα γεγονότα της ιστορίας δείχνουν ότι οι Βούλγαροι στη Μακεδονία περίμεναν με ανυπομονησία την απελευθέρωσή τους κατά την διάρκεια του Ρωσο-τουρκικού πολέμου του 1877-78.
Έγγραφα και αναφορές των αντιπροσωπειών εστάλησαν προς τις ρωσικές αρχές, ζητώντας τους να στείλουν ρωσικά αποσπάσματα για την απελευθέρωση αυτού του τμήματος της Βουλγαρίας.
Σώματα ανταρτών που βρίσκονταν σε όλη την Ανατολική Μακεδονία, προσπαθούσαν να πείσουν τον πληθυσμό να συμμετάσχει στην ένοπλη πάλη.
Η ανακοίνωση όμως των διατάξεων της Συνθήκης του Βερολίνου έγινε δεκτή με βαθιά θλίψη και απαγοήτευση από τους Βούλγαρους στη Μακεδονία.
Μεγάλες μάζες των προσφύγων από τη Μακεδονία, αποσπάσματα ανταρτών, και πρώην επαναστατικοί είχαν συγκεντρωθεί στην περιοχή.
Συμπλοκές με τις τουρκικές φρουρές στα σύνορα ήταν καθημερινά περιστατικά .
Παράλληλα, ένας σημαντικός αριθμός προσφύγων από τη Μακεδονία εγκαταστάθηκαν στη Σόφια, κυρίως διανοούμενοι, που υπό το πρόσχημα της φιλανθρωπικής επιτροπής που έχει συσταθεί, ξεκίνησαν τις προετοιμασίες για την εξέγερση.
Οι δραστηριότητές τους ευνοήθηκαν από την άφιξη του Natanail της Αχρίδος, πρώην επισκόπου της Αχρίδας, που πήρε μια ηγετική θέση στο κίνημα.
Το συνέδριο, που άρχισε στο μοναστήρι της Ρίλας στις 8 Σεπτεμβρίου 1878 διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στις προετοιμασίες για την εξέγερση.
Το συνέδριο, που άρχισε στο μοναστήρι της Ρίλας στις 8 Σεπτεμβρίου 1878 διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στις προετοιμασίες για την εξέγερση.
Οι επιτροπές Ενότητας (Edinstvo) δημιουργήθηκαν στο τέλος του Αυγούστου και τις αρχές του Σεπτεμβρίου 1878.
 |
| Η επιτροπή ενότητας (Edinstvo) του Tarnovo |
Η Εξέγερση εξέφρασε σαφώς την εθνική συνείδηση του πληθυσμού αυτής της περιοχής και τη βαθιά και γνήσια φιλοδοξία της για την αποτίναξη του οθωμανικού ζυγού και της κοινωνικής καταπίεσης και την επιθυμία να ζουν σε μια πατρίδα με όλους τους άλλους Βούλγαρους.
Στη σύνοδο συμμετείχαν ο Natanail της Αχρίδος, ο Ντιμίτερ Popgeorgiev, ο Ilyo Markov, και άλλοι βοεβόδες και ηγέτες ανταρτικών σωμάτων.
Η απόφαση που ελήφθη ήταν η οργάνωση και η φύλαξη των συνόρων και η παροχή προστασίας στο βουλγαρικό πληθυσμό από επιθέσεις των bashibazouks, και επίσης οι εντατικές προετοιμασίες για την εξέγερση.
Αποφασιστική ενθάρρυνση και υποστήριξη έλαβαν από τους πατριώτες της Βόρειας Βουλγαρίας.
Απεσταλμένος της επιτροπής Ενότητας στο Τάρνοβο έφτασε στο μοναστήρι της Ρίλας και δήλωσε την προθυμία των Βουλγάρων από το νεοσυσταθέν Πριγκιπάτο της Βουλγαρίας να βοηθήσει τους Μακεδόνας αντάρτες σε όλες τις επιχειρήσεις τους.
Απεσταλμένος της επιτροπής Ενότητας στο Τάρνοβο έφτασε στο μοναστήρι της Ρίλας και δήλωσε την προθυμία των Βουλγάρων από το νεοσυσταθέν Πριγκιπάτο της Βουλγαρίας να βοηθήσει τους Μακεδόνας αντάρτες σε όλες τις επιχειρήσεις τους.
Η πρωτοβουλία για τη σύσταση τέτοιων επιτροπών ανήκε στους πρώην επαναστάτες Lyuben Karavelov, πρόεδρος της Βουλγαρικής Επαναστατικής Κεντρικής Επιτροπής (BRCK) , Stefan Stambolov, και άλλων εκπρόσωπων της βουλγαρικής αστικής τάξης και των ανώτερων κληρικών.
Ο κύριος στόχος των επιτροπών Ενότητας ήταν να καταστήσει την ηθική και υλική υποστήριξη στον αγώνα αντοχής των Βουλγάρων στην Ανατολική Ρωμυλίας και στη Μακεδονία κατά των αποφάσεων του Συνεδρίου του Βερολίνου.
Με τον τρόπο αυτό ο αγώνας παίρνει παν-Βουλγαρικό χαρακτήρα.
Νωρίς τα ξημερώματα στις 5 Οκτωβρίου 1878, 400 αντάρτες επιτέθηκαν στην τουρκική μονάδα του στρατού που στάθμευε στο Kresna και μετά από μάχη διάρκειας 18 ωρών κατάφερε να την συντρίψει.
Αυτή η επίθεση ήταν η πρώτη επιτυχία και σηματοδότησε την έναρξη της εξέγερση της Kresna -Razlog .
Αρκετοί ηγέτες με επικεφαλής τον Στογιάν Karastoilov, έλαβαν μέρος με τους άνδρες στη μάχη της Kresna .
Η επιτυχία στο
Kresna ενθάρρυνε τους αντάρτες και προκάλεσε δέος μεταξύ των τουρκικών μονάδων και τους bashibazouk.
Οι αντάρτες κατέλαβαν τα χωριά προς τα νότια, στην κοιλάδα του Strouma, ενώ άλλες δυνάμεις των ανταρτών κινήθηκαν προς τα δεξιά του ποταμού και επέκτειναν την περιοχή της εξέγερσης για να καλύψουν και την περιοχή Kurshiak.
Στις μάχες που ακολούθησαν, οι αντάρτες κατάφεραν να απελευθερώσουν 43 πόλεις και χωριά.
Στα νότια-δυτικά επέκτειναν την κυριαρχία τους σχεδόν πάνω από ολόκληρη την περιοχή Kurshiak, ενώ στα νότια-ανατολικά κατά μήκος του Predel, πάνω από την πόλη του Razlog.
Εκτός από τις άμεσες στρατιωτικές επιχειρήσεις των ανταρτών, υπήρχαν ξεχωριστά αποσπάσματα που λειτουργούν στα νότια και στα δυτικά της Μακεδονίας.
Η επιτροπή Ενότητας στην πόλη Gorna Dzhoumaya διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην οργάνωση, παροχή βοήθειας και την εξέγερση.
Επικεφαλής της επιτροπής ήταν ο Kostantin Bosilkov, ο οποίος γεννήθηκε στην πόλη της Koprivshtitsa και ο οποίος είχε εργαστεί για πολλά χρόνια ως δάσκαλος στην περιοχή Μακεδονία.
Κατά τη διάρκεια των στρατιωτικών επιχειρήσεων στην περιοχή της Kresna , εξέγερση ξέσπασε στις 8 Νοεμβρίου 1878 στο Μπάνσκο-κοιλάδα Razlog.
Η αποστολή των εθελοντών από τη Βόρεια Βουλγαρία, με επικεφαλής τον Banyo Marinov, ένα επαναστάτη και εθελοντή από τον Ρωσο-τουρκικό πόλεμο της Απελευθέρωσης, έπαιξε σημαντικό ρόλο στην εν λόγω εξέγερση.
Οι αντάρτες της περιοχής αυτής που παρουσιάζονται πεισματική αντίσταση για αρκετές ημέρες, αλλά τελικά συνθλίβονται από την αριθμητική υπεροχή του εχθρού.
Αυτά τα γεγονότα σημάδεψαν το τέλος του πρώτου σταδίου της Εξέγερσης.
Οι αποτυχίες του φθινόπωρου του 1878 οδήγησε το καθοδηγητικό όργανο σε μια νέα οργάνωση της εξέγερσης και την υιοθέτηση μιας νέας τακτικής.
Οι προσπάθειες τώρα στρέφονται προς τη δημιουργία μιας Κεντρικής Επιτροπής που επρόκειτο να αναλάβει την ηγεσία της εξέγερσης, καθώς και να οργανώσει μια εξέγερση στο εσωτερικό της Μακεδονίας, την άνοιξη του 1879.
Στην επιτροπή αυτή περιλαμβάνονται ο Natanail της Οχρίδας καθώς και Stefan Stambolov και Νίκολα Obretenov που ήταν μέλη της Βουλγαρικής Επαναστατικής Κεντρικής Επιτροπής μεταξύ 1874 και 1876.
Διοργανώθηκε μια δύναμη πάνω από 400 αντάρτες.
Έπρεπε να διασχίσουν τα σύνορα και να χρησιμεύσουν ως βασική μονάδα στην επέκταση της εξέγερσης.
Από την πλευρά τους, ο Stefan Stambolov και ο Νίκολα Obretenov επέμειναν στην αποστολή τους στη Μακεδονία που, λειτουργόνυας με το μοντέλο της Εξέγερσης του Απρίλη του 1876, δηλαδή να εμπλακούν στην πολιτική, οργανωτική, στρατιωτική και τεχνική προετοιμασία του πληθυσμού για την εξέγερση.
Το απόσπασμα που πέρασε στη Μακεδονία Μάιο του 1879. Δεν μπορούσε όμως να εκπληρώσει το έργο της, παρά τη θερμή υποδοχή εκ μέρους του τοπικού πληθυσμού.
Αφού διέσχισαν τον ποταμό Βαρδάρη, κατέστρεψε την σιδηροδρομική γραμμή και έδωσε αρκετές μάχες, αλλά τελικά διασπάστηκαν και αφανίστηκαν.
Αυτά τα γεγονότα σημάδεψαν το τέλος της εξέγερσης της
Kresna-Razlog .
Ο στόχος της ήταν να αντιταχθούν στις αποφάσεις του Συνεδρίου του Βερολίνου, να απελευθερώσει τις περιοχές που κατοικούνται από βουλγαρικούς πληθυσμούς και να ενωθούν με την ελεύθερη Πριγκιπάτο της Βουλγαρίας.
Αυτό εκφράστηκε και στην έκκληση που απηύθυναν οι αντάρτες στις 10 Νοεμβρίου 1878, το οποίο έγραφε:
"Και έτσι, αδελφοί, έχει έρθει η ώρα να δείξουμε τι είμαστε, ότι είμαστε ένας λαός άξιος της ελευθερίας, και ότι το αίμα του
Kroum και Simeon και εξακολουθεί να ρέει στις φλέβες μας έχει έρθει η ώρα να αποδείξει στην Ευρώπη ότι δεν είναι εύκολο όταν ένας λαός θέλει να πετάξει μακριά το σκοτάδι ".
Η Ρωσία είχε εξαντληθεί τόσο οικονομικά όσο και στρατιωτικά, και υιοθέτησε μια σταθερή πορεία και συμμορφώθηκε με τις αποφάσεις του Συνεδρίου του Βερολίνου σε σχέση με την Μακεδονία.
Συμπερασματικά, παρά την αποτυχία της, η εξέγερση
Kresna -Razlog είχε αναμφισβήτητα την ιστορική αξία.
(τέλος)
ΑΠΑΙΤΗΣΗ Η ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΤΗΣ ΣΥΝΘΗΚΗΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΥ.
Η απαίτηση-επιθυμία αυτή υπάρχει ακόμη και σήμερα από μερικούς, απογόνους αυτών που υπέγραψαν το 1878 το ΜΝΗΜΟΝΙΟ ,
τους ΑΓΙΟΣΤΕΦΑΝΙΤΕΣ:
Βούλγαροι μακεδόνες;
"Εθνικά" μακεδόνες;
Σκοπιανοί;
Ιδού αντίγραφο του πρωτοτύπου:
ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΤΟΥ 1878 ΤΩΝ ΒΟΥΛΓΑΡΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΔΥΜΑΜΕΙΣ.
Текст в оригинал.
„Ваше Высокопревозходителство!
Познаты сѫ вече на цѣлъ свѣть веков-
ныте страданiя и мѫкы, на които
беззащитно бѣха изложены христiяны-
те подъ турското фанатическо го-
сподство. Познато е сѫщо, че адскыте
изтязанiя, които особено претрьпѣ въ
послѣднѣ врѣме миролюбивiя блъгарскiй
народъ отъ турското безпримѣрно вар-
варство по всето пространство на
бащиното му огнище въ Мiзiя, Тракiя
и Македонiя подигнаха общо негодова-
нiе въ образованый европейскый свѣтъ
и найпослѣ извика Руско-Турската
война, която недавно прѣстана по...“Μετάφραση:
Έκκληση των Μακεδόνων Βουλγάρων προς τις Μεγάλες Δυνάμεις σχετικώς με την προσάρτηση στη Βουλγαρία.
Υψηλότατοι!
Είναι ήδη γνωστά σε ολόκληρο τον κόσμο τα από αιώνων παθήματα και τα δεινά στα
οποία
Ήταν
εκτεθειμένοι και ανυπεράσπιστοι οι Χριστιανοί κάτω από τη φανατική τουρκική
κυριαρχία. Είναι επίσης γνωστό το γεγονός ότι,
Ο
δυσβάστακτος ζυγός τον οποίον ιδιαιτέρως υπέμεινε ο φιλειρηνικός βουλγαρικός
λαός στους εσχάτους χρόνους από την ανυπέρβλητη τουρκική
βαρβαρότητα
Σε
όλη την επικράτεια των πατρογονικών του εστιών στη Μοισία, Θράκη και Μακεδονία,
προκάλεσε τη μεγάλη δυσφορία του καλλιεργημένου ευρωπαϊκού κόσμου
Και
τελικά οδήγησε στον ρωσο – τουρκικό πόλεμο ο οποίος προσφάτως
έληξε…………
Български: Апел на македонските българи към Великите сили за присъединяване към България. Страница 2
Текст в оригинал
„...ще погледнете на тая ни смирена
просба зимаме честь с найдълбоко
почитанiе да се наричаме на Ваше
Високопревозходителство покорнѣйшыи слугы
Македонскы българы
Преставителы одъ разны общины одъ
Македонiя
Солунъ 20ого Маiя 1878
- Преставителы Серрскы
Илiа Ивановъ Касаровъ
Иванъ Братановъ
- (Преставителы) Велешкы
Саздо Петрушевъ Шулевъ
Андрей Георговъ“
Μετάφραση:
«…….θα
προσέξετε αυτή μας την ειρηνική έκκληση, λαμβάνουμε τη τιμή μετά βαθυτάτου
σεβασμού
Να
απευθυνθούμε στην Υψηλότητά σας, οι υπάκουοι δούλοι σας – Μακεδόνες
Βούλγαροι.
Български: Апел на македонските българи към Великите сили за присъединяване към България. Страница 3
Текст в оригинал:
- Претставителы Скопскы
Тодоръ Стевковъ
Iωванъ Карагеоровъ
- (Претставителы) Струмишкы
Ставрушъ Тимовъ
Костандинъ Русовичъ
- Серско, Мелничко, Драмско, Неврокопско училищно дружество. Настоятелы училищны
Стефанъ Шалганджиевъ
Георгий Либяховскый
- Претставителы Солунскы
Паунчовъ Нiкола
Насто Стояновъ
- Претставителы Неготинскы (Тиквешъ)
х. Арсо
Христо Николовъ
- Претставителы Гервгелскы
Георги Баялцали
Ичо Догановъ
- (Претставителы) Демiръ Хисарскы
Попъ Дiмiтри Кърчевски
Иванъ Гологановъ
- (Претставителы) Драмскы
Пачо х. Оглу
Алекси Чановъ
(Преставителы)
- Радовишкы
Христофоръ Константиновъ
Христо Икономовъ
- Кукушкы
Андонъ х.Стойковъ
Михалъ х.Диновъ
- Воденскы
Трпче Стояновъ
Iованъ Безо
- Щипскы
Мано Панаiтовъ
Лазо х.Димитровъ
Преставителы
- Ваташа
Мише Ризовъ
Ризо Добревъ
- Тетовскы
Икономъ папа Серафимъ
Зафiръ Николовъ
- Кумановскы
Попъ Божинъ
Дiмо Ивановъ
- Петричкы
Стоянъ Георгiевъ
Георги Урумовъ
- Неврокопскы
Георги Ивановъ
Атанасъ Гроздановъ
- Прилепскы
Христо х.Илiовъ
Христо Фукара
- Битолскы
Хаджи Петко
Димко Куевъ
- Охридскы
Mετάφραση:
Οι
αντιπρόσωποι: (ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΠΟΛΗ ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΝ ΔΥΟ ΜΕ
ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ)
Ράντοβο
Κιλκίς
Έδεσσα
Στιπ
Μτάσα
Τέτοβο
Κουμάνοβο
Πετρίτσι
Νευροκόπι
Πρίλεπ
Μοναστήρι
Αχρίδα
Αντιπρόσωποι
διαφόρων κοινοτήτων της Μακεδονίας
Θεσσαλονίκη
20η Μαΐου 1878.
Αντιπρόσωποι:
Σέρρες
Βέλες
Σκόπια
Στρούμιτσα
Θεσσαλονίκη
Νεγκότινο
Γευγελή
Σιδηρόκαστρο
Δράμα:
Πέτσο
Χατζήογλου
Αλέξη
Τσιάνωφ
Ένωση
διδασκόντων Σερρών, Μελενίκου, Δράμας, Νευροκοπίου».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου