Η Πλαστογράφηση της ιστορίας. Μια φορά και δυο καιρούς. Ήταν Σλάβοι οι αρχαίοι Μακεδόνες ;

Αρχαία μακεδονική επιγραφή

 by YaunaTakabara 

 «Η Ρωσία έχει την ίδια γλώσσα με τους αρχαίους Μακεδόνες» 

αυτή τη διατριβή ανέπτυξε  ο πρόεδρος του νοτιοσλαβικού κράτους των Σκοπίων, Γκεόργκι Ίβανοφ, 

κατά την επίσκεψή του στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας «Λομονοσόβ» ["Ломоносов"].

«Η ‘μακεδονική’ γλώσσα είναι ένας κλάδος της σλαβικής γλωσσικής κοινότητας, στην οποία ανήκουν όλες οι γλώσσες που έχουν τον ίδιο κώδικα επικοινωνίας.

 Όποιος μιλάει «μακεδονικά» είναι μέρος της» 

[στα σλαβικά: Секој што зборува македонски е дел од истата], είπε ο Γκεόργκι Ίβανοφ, απευθυνόμενος σε καθηγητές και φοιτητές του προαναφερόμενου Ρωσικού Πανεπιστημίου.

Απο το ΑΡΘΡΑ&ΣΚΕΨΕΙΣ του Γ. Εχέδωρου.

Θυμίζει τον παραλογισμό:

Ο Αστυνομικός είναι όργανο.

Το Μπουζούκι είναι όργανο.

Άρα ο αστυνομικός είναι μπουζούκι.

Άλλο η αρχαία μακεδονική γλώσσα και η εξέλιξή της η οποία ήταν  και είναι ελληνική και άλλο η σύγχρονη σλαβομακεδονική η οποία είναι καθαρα σλαβική.

Οι αρχαίοι Μακεδόνες και οι κάτοικοι της Μακεδονίας μέχρι την εισβολή των Σλάβων τον 7ο αιώνα μ.Χ δηλαδή 1.000 χρόνια από την κυριαρχία των Μακεδόνων βασιλέων μιλούσαν ελληνικά και παρά την εξάπλωση των Σλάβων στη Βαλκανική τον 7ο αιωνα το μεγαλύτερο κομμάτι της ιστορικής Μακεδονίας δεν μίλησε ποτέ σλαβικά.

Η μακεδονική ελληνική γλώσσα λοιπόν προϋπάρχει  της σλαβικής  την οποίαν έφεραν οι Σλάβοι έποικοι.

Είναι δυνατόν αυτή η ξενόφερτη γλώσσα να  ονομάζεται σήμερα με το ελληνικό όνομα "μακεδονική";

Άραγε οι ίδιοι οι Σλάβοι πως την ονόμαζαν την γλώσσα τους τότε;

Σίγουρα όχι μακεδονική, γιατι δεν ηταν!

Κύριε Ιβανώφ ΕΙΣΤΕ  ΣΛΑΒΟΣ;

Οι προκάτοχοί σας κύριοι   Κίρο Γκλιγκόροφ και Λιούμπκο Γκεοργφσκι

δημόσια δήλωσαν ότι είναι Σλάβοι για την ακρίβεια ο δεύτερος δηλώνει Βούλγαρος!

Είναι μεγάλες οι προσπάθειες που καταβάλετε για να δείξετε ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες μέχρι τον 7ον μΧ αιώνα δεν ήταν Έλληνες. Ένα όμως είναι σίγουρο, δεν ήταν Σλάβοι.

Κύριε Ιβανώφ, η βουλγαρική γλώσσα και η σημερινή Σλαβομακεδονική έχουν κοινή καταγωγή και προέλευση την παλαιοσλαβονική.

Η Γλώσσα η οποία είναι διαδεδομένη σε κομμάτι της Βαλκανικής και αποκαλείται σλαβομακεδονική ήταν και είναι διάλεκτος της Βουλγαρικής..

Είναι επιστημονικά τεκμηριωμένο ότι τόσο τα Βουλγαρικά όσο και τα σλαβομακεδονικά, όπως και να τα ονομάσει κανείς,

 ανήκουν στην ίδια κατηγορία σλαβικών γλωσσών που καμιά σχέση δεν έχουν με την γλώσσα των αρχαίων Μακεδόνων,

γιατί απλούστατα επαναλαμβάνουμε ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες της εποχής του Μεγάλου Αλεξάνδρου, της Ρωμαϊκής και της Βυζαντινής αυτοκρατορίας δεν ήταν Σλάβοι.

Οι Μακεδόνες δεν εκχριστιανίστηκαν κύριε Ιβανώφ.

Ήταν οι πρώτοι χριστιανοί στην Ευρώπη.

Η ελληνική χριστιανική παράδοση  από το 79 μΧ μέχρι σήμερα ζει μέσα στις μακεδονικές εκκλησίες μας.

Εμείς οι Μακεδόνες, οι Έλληνες Μακεδόνες  όπως και πρόγονοι μας για σχεδόν 4 χιλιετηρίδες  εκτελούμε τα θρησκευτικά μας καθήκοντα στην ίδια γλώσσα, υμνώντας στην αρχαιότητα την Αθηνά Παρθένο και τα τελευταία 2.000 την Παναγία Παρθένο.

Οι Σλάβοι έποικοι της Μακεδονίας εκχριστιανιστήκαν και η παλαιοσλαβονική γλώσσα έγινε η γλώσσα της λατρείας τους.

Την ίδια γλώσσα, με μικρές αλλαγές, που χρησιμοποιείται και σεις σήμερα στις δικες σας εκκλησίες.

Δεν μπορείτε να τρέχετε ανάμεσά από τις στάλες τις βροχής για να μην βραχείτε.

Από τη στιγμή που θεωρείστε απόγονοι των αρχαίων  Μακεδόνων ή εξελληνισμένοι Σλάβοι ή εκσλαβισμένοι Έλληνες θα είστε.

Βουλγαρική γλώσσα και μακεδονικές διάλεκτοι είναι γλωσσικά μια ενότητα όπως δείχνει η παραπάνω εικόνα.

Μέχρι το 1944 οι σλαβικοί διάλεκτοι της Μακεδονίας από τον επιστημονικό κόσμο ταξινομούνταν στη βουλγαρική γλώσσα.

Ο διαχωρισμός έγινε το 1944, όμως ανήκουν στην ίδια οικογένειά

και προπάντων

 ΈΧΟΥΝ ΚΟΙΝΉ ΡΊΖΑ την παλαιοσλαβονική.

Από τις 27 Νοεμβρίου μέχρι τις 4 Δεκεμβρίου 1944 είχε συγκροτηθεί 

μια επιτροπή για τη νέα γλώσσα και ως κατάλληλη διάλεκτος για βάση της υπό διαμόρφωση γλώσσας επιλέχτηκε η κεντρική διάλεκτος του Prilep-Monastir ως λιγότερο διαβρωμένη από τη σερβική και τη βουλγαρική. 

Κύριε Ιβανώφ, για πολλούς αιώνες δεν υπήρχε ΜΙΑ επίσημη Βουλγαρική γλώσσα αλλά πολλές βουλγαρικές διάλεκτοι μερικές από τις οποίες και στη Μακεδονία.

Οι ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΕΣ δυτικές μακεδονικές ήταν η διάλεκτος του Prilep-Monastir και της Γκόρνο Τζουμαγιάς Горна Джумая (σήμερα Μπλαγόεγκραντ).

Η Βουλγαρική γλώσσα έχει αναρίθμητες διαλέκτους οι οποίες  χωρίζονται σε ανατολικές και δυτικές.

Η κόκκινη γραμμή του Jat που χωρίζει της βουλγαρικές διαλέκτους σε ανατολικές και δυτικές.

Ο διαχωρισμός είναι απλός και αφορά τη χρήση του παλαισλαβικού γράμματος Jat (Κυριλλικά ять ) το οποίο γράφεται Ѣ (κεφαλαίο) ή ѣ (πεζά), το οποίο αναφέρεται σε έναν ήχο της  προ-σλαβική γλώσσας.

Στις ανατολικές προφέρεται  "α" και "ε" στις δυτικές-μακεδονικές.

Όλες οι ομιλούντες τις διαλέκτους από την Μαύρη Θάλλασα μέχρι την Αδριατική συννεοούνται μεταξύ τους. Υπάρχουν βέβαια τα τοπικά γλωσσικά χαρακτηριστικά που χαρακτηρίζουν τις διαλέκτους .

Επίσημη  Βουλγαρική γλώσσα ανακηρύσσεται το 1854 και είναι η τοπική διάλεκτος του Βέλικου Τάρνοβου, η οποία ανήκει στις ανατολικές διαλέκτους.

Μέχρι την καθιέρωση της επίσημης βουλγαρικής δηλαδή πριν το 1854 ελλείψει επίσημης βουλγαρικής, υπήρχαν αρκετές δημοσιεύσεις Μακεδόνων λογίων στις δυτικές βουλγαρικές διαλέκτους της Πρίλεπ-Μοναστηρίου και της Γκόρνο Τζουμαγιάς Горна Джумая (σήμερα Μπλαγόεγκραντ).

Οι διάλεκτοι της σλαβομακεδονικής. 
Βέβαια στην Ελληνική Μακεδονία είναι μικρές κουκίδες
και όχι οπως παρουσιάζεται λωρίδες.
Το "υπόλοιπον Μακεδονίας" όμως τι διάλεκτος είναι;

Κύριε Ιβανώφ, πρώτοι και καλύτεροι οι Μακεδόνες λόγιοι του 18ου και 19ου αιώνα ονόμαζαν τις σλαβικές διαλέκτους της Μακεδονίας βουλγαρικές και ήταν οι πρωτεργάτες της Βουλγαρικής Αναγέννησης (Българското национално възраждане)

 Μετά την κατάλυση των βουλγαρικών ηγεμονιών τον 14ον αιώνα από τους Τούρκους και μέχρι το τις αρχές του 19 αιώνα δεν έχουμε λόγια βουλγαρική γλώσσα και γραπτά κείμενα, για πάνω από 5 αιώνες δεν υπάρχει γραπτό κείμενο στη βουλγαρική-σλαβική.

Το 1667 Βούλγαρος καθολικός επίσκοπος Petar Bogdan Bakshev συγγράφει την " Ιστορία της Βουλγαρίας" και σχεδόν έναν αιώνα αργότερα

 ο Παίσιος Χιλανδαρίου απο το Μπάνσκο, ο οποίος το 1762 συγγράφει την "Σλαβοβουλγαρική Ιστορία"  στη διάλεκτο της Γκόρνο Τζουμαγιάς και στην οποία προτρέπει τους αναγνώστες του:

Η πρώτη χειρόγραφη σελίδα
 της Σλαβοβουλγαρικής Ιστορίας
История Славянобългарска

"Αντιληφθείτε εσείς οι αναγνώστες και ακροατές, εσείς οι Βούλγαροι, που αγαπάτε το βουλγαρικό γένος και τη έχετε την Πατρίδα στη καρδιά σας.

Είναι υποχρέωσή σας και χρήσιμο να γνωρίζετε τους άθλους των προγόνων σας, των βασιλέων και Αγίων σας.

 Είναι υποχρέωσή σας και χρήσιμο να γνωρίζετε τα πεπραγμένα των προγόνων σας όπως και γνωρίζουν και οι άλλοι λαοί το γένος, τη γλώσσα και την ιστορία τους.

Για σας έγραψα αυτά, ότι είναι γνωστό για το γένος σας και τη γλώσσα σας.

Διαβάσετε και διαδώστε τα, για να μην σας χλευάζουν και καταδικάζουν οι άλλοι λαοί.

 ....

Αλλά μερικοί αρνούνται να μάθουν για  το βουλγαρικό γένος, ασπάζονται έναν ξένο πολιτισμό και μια ξένη γλώσσα και δεν ενδιαφέρονται για την βουλγαρική γλώσσα αλλά μαθαίνουν ελληνικά και ντρέπονται να ονομάζονται βούλγαροι.

Ω, αμετανόητε και  ηλίθιε, γιατί ντρέπεσαι να λέγεσαι  Βούλγαρος και δεν διαβάζεις και να μιλάς τη γλώσσα σου;

 Σαν να μην είχαν οι Βούλγαροι καμμία βασιλεία και κανένα κράτος;

Κυριάρχησαν  για πολλά χρόνια, ήταν ένδοξοι και διάσημοι σε όλο τον κόσμο και πολλές φορές νίκησαν τους ισχυρούς Ρωμαίους (Βυζαντινούς) και τους  σοφούς Έλληνες και τους ανάγκασαν να πληρώνουν φόρους ...

 είχαν ηγεμόνες και βασιλείς ...

Από όλους τους Σλάβους, οι Βούλγαροι ήταν η πιο ένδοξοι, πρώτα αυτοί  είχαν Τσάρο, πρώτα αυτοί είχαν πατριάρχη, πρώτοι αυτοί είχαν αποδεχθεί τον Χριστιανισμό ...

 Αλλά γιατί ντρέπεσαι για το γένος σου και έλκεσαι από την ξένη γλώσσα;

Δεν έχεις τίποτα να κερδίσεις από την ελληνική σοφία και τον πολιτισμό.

Εσύ, Βούλγαρε, μην πλανάσε , γνώρισε το  έθνος σου  και τη γλώσσα σου.

Την εποχή που γράφτηκε η Σλαβοβουλγαρική ιστορία δεν υπήρχε επίσημη βουλγαρική γλώσσα επομένως για ποια βουλγαρική γλώσσα μιλάει ο Παίσιος;

Και προπάντων σε ποιους απευθύνεται ο Παίσιος;

Ποιοι είχαν ένδοξους Βουλγάρους προγόνους;

Το σημαντικότερο όμως είναι ότι συνδέει την σλαβική ομιλούμενη γλώσσα την οποία χαρακτηρίζει βουλγαρική με την εθνική συνείδηση.

O διαχωρισμός εθνικά Βουλγάρων και εθνικά Μακεδόνων την εποχή εκείνη είναι  

ανύπαρκτος, χωρίς αντικείμενο. Κανείς δεν μιλάει για μακεδονική γλωσσα και μακεδονικό έθνος. Το βουλγαρικό μονοπωλεί.

Εκτός του Παισίου έχουμε και άλλους Μακεδόνες λόγιους που γράφουν στη διάλεκτο της Γκόρνο Τζουμαγιάς.

Η Βουλγαρική Γραμματική
του Ρίλσκι

Ένας άλλος Μακεδόνας είναι και  ο Νεόφυτος Ρίλσκι (bul. Неофит Рилски, slvmk. Неофит Рилски), ο Νεόφυτος (του μοναστηριού) της Ρίλας, ο οποίος γεννήθηκε στο Μπάνσκο το 1793 και απεβίωσε το 1881 στο εν λόγω μοναστήρι. Το πραγματικό του όνομα ήταν   Nikola Poppetrow Benin (bulg. Никола Поппетров Бенин slvmk . Никола Поп Петров Бенин).

Το 1835 δημοσιεύει τη πρώτη βουλγαρική γραμματική της νεότερης ιστορίας (bulg. Болгарска Грамматiка / Bolgarska Grammatika).

Άλλος υποστηρικτής και συνεχιστής του Παισίου και ο εκ Μελενίκου Μανωλάκης Βασκίδης bul. Емануил К. Васкидович).

Ο Εμμανουήλ ή Μανολάκης, Μανωλάκης Βασκίδης γεννήθηκε το 1775 στο προπύργιο του ελληνισμού στη Περιοχή Μελένικο.

Η μετάφραση του
Ιωακείμ Καρσόβσκι
στα Βουλγαρικά 1817

Ο Βασκίδης είναι ο ιδρυτής  του πρώτου Ελληνο-βουλγαρικού σχολείου στην νεότερη ιστορία της Βουλγαρίας το έτος 1815 στο Svishtov, αμιγώς βουλγαρικά σχολεία μέχρι τότε δεν υπήρχαν!.

Στη δυτική Μακεδονία από τους πρωτοπόρους λόγιους είναι ο  Ιωακείμ Καρσόβσκι (bul. Йоаким Кърчовски, slvmk. Јоаким Крчовски) από το Κίτσεβο (1750-1820) το 1817 ο οποίος μεταφράζει από τα ελληνικά στα βουλγαρικά την ΑΜΑΡΤΩΛΩΝ ΣΩΤΗΡΙΑ.

Στο εξώφυλλο αναφέρει ο ίδιος:

στη βουλγαρική γλώσσα „болгарский язык“.

Τα Βουλγαρικά Τραγούδια
των Μιλαντίνωφ

 Ακολουθούν οι αδελφοί Μιλαντίνωφ Братя Миладинови με τα βουλγαρικά δημοτικά τραγούδια της Μακεδονίας στη διάλεκτο της Αχρίδας.

Ακολουθεί ο εξαιρετικός μαθητής τους  Σταυρίδης-Πάρλιτσεφ bul. Григор Ставрев Пърличев, slvmk. Григор Ставрев Прличев) (1830-1893), ο οποίος βραβεύθηκε το 1860 από την Ακαδημία Αθηνών, μεταφράζει αρχαία ελληνικά κείμενα στη σλαβική διάλεκτο της Αχρίδας.

Ο Σταυρίδης-Πάρλιτσεφ ο εθνικός ποιητής των Σκοπίων στην Αυτοβιογραφία του αναφέρει πολλές φορές στο βουλγαρικό ενώ μόλις τρεις φορές την λέξη Μακεδονία μακεδονικό.

Μάλιστα στο 16o  απόσπασμα   αναφέρεται στην βουλγαρική γλώσσα  ("българите язик") και τις μακεδονικές διαλέκτους ("македонско наречие").

Πουθενά στη Αυτοβιογραφία του δεν αναφέρει "μακεδονική γλώσσα".

Και οι Μιλαντίνωφ και ο Πάρλιτσεφ δέχονται την επίθεση των Βουλγάρων συναδέλφων τους της Βόρειας και Κεντρικής Βουλγαρίας οι οποίοι γράφουν στην διάλεκτο του Βέλικο Τάρνοβου προτού ακόμη αυτή επισημοποιηθεί.

Αναγκάζονται να μεταβούν στην Κωνσταντινούπολη, για να βοηθήσουν στη βελτίωση της νέας βουλγαρικής γλώσσας η οποία στηρίζεται μόνο στις ανατολικές διαλέκτους και συγκεκριμένα σε αυτήν του Βέλικο Τάρνοβου, , διάλεκτο στην οποία εκδίδονται τα περισσότερα συγγράμματα των νεοΒουλγάρων λογίων.

Εξαίρεση και επιβεβαίωση του κανόνα αποτελεί ο σερβόφιλος Georg Pulevski (1817-1895)  από το Γκαλίσνικ, ο οποίος ισχυρίζεται ότι υπάρχει μακεδονική γλώσσα και τυπώνει στο Βελιγράδι το 1875 το τρίγλωσσο λεξικό στο οποίο φυσικά δεν υπάρχει η βουλγαρική η οποία τιτλοδοτείται ως "μακεδονική" .. 

Η Ομογενοποιήση και η καθιέρωση της επίσημης λόγιας βουλγαρικής έχει παρθεί κατά υπόδειξη της Ρωσίας από την Βουλγαρική εκκλησία-ΕΞΑΡΧΙΑ η οποία εδρεύει στη Κωνσταντινούπολη  

Ενδεικτικό παράδειγμα αυτού του ανταγωνισμού ανατολικων βουλγαρικων  και δυτικων μακεχονικων είναι η μετάφραση  του Νεόφυτου Ρίλσκι ο οποίος γράφοντας και μεταφράζοντας για πρώτη φορά την Βίβλο στα Βουλγαρικά χρησιμοποιεί την διάλεκτο του Παισίου δηλαδή της Γκόρνο Τζουμαγιάς..

Η μετάφραση αυτή δεν αναγνωρίζεται λόγω της μακεδονικής διαλέκτου που χρησιμοποιείται από την Βουλγαρική εκκλησία.

Η μετάφραση επεξεργάζεται και διορθώνεται με αποβολή των ντόπιων μακεδονικών σλαβικών στοιχείων.

Στην όλη αυτή κατάσταση περιθωριοποίησης των σλαβομακεδονικών διαλέκτων αντιδρούν πολύ καθυστερημένα οι Μακεδόνες λόγιοι.

Το περιοδικό ΛΟΖΑ του1892.

Κύριε Ιβανώφ, Ο Γκότσε Ντέλτσεφ και ο Ντάμε Γκρουεφ αγωνίστηκαν για να ενταχθούν οι μακεδονικές διάλεκτοι στη νέα Βουλγαρική γλώσσα όπως και όλα τα ιδρυτικά στελέχη της ΒΜΡΟ

Μόλις το 1891 ιδρύεται ο Μακεδονικός Φιλολογικός Σύλλογος Νέων  "Млада македонска книжовна дружина" στη Σόφια , ο οποίος εκδίδει το περιοδικό Λόζα „Лоза“ (η Άμπελος)

 Ένας από τους στόχους του συλλόγου και του περιοδικού ήταν να υπερασπιστεί τις Μακεδονικές διαλέκτους  έτσι ώστε να εκπροσωπούνται στη νέα  βουλγαρική γλώσσα . Τα άρθρα του ήταν ιστορικά, πολιτιστικά και λαογραφικά.

Οι συγγραφείς θεωρούσαν τους εαυτούς τους Βούλγαρους Μακεδόνες. Οι Λόζαρς, όπως αποκαλούνται τα μέλη του συλλόγου, συνδύαζαν τον βουλγαρικό τους εθνικισμό με μια Μακεδονική περιφερειακή και πολιτιστική ταυτότητα.

Ο Σύλλογος εκδίδει την Λόζα με κείμενα στις μακεδονικές διαλέκτους.

Η Λόζα είναι δηλαδή η παρουσία των μακεδονικών διαλέκτων στη βουλγαρική.

Ο Σύλλογος περιλάμβανε μια σειρά από εκπαιδευτικούς , επαναστάτες , καθώς και προσωπικότητες από τη όλη Μακεδονία με μεγάλη αντιπροσώπευση από την Περιοχή Αχρίδας, Πρίλεπ, Μοναστηριου.

Από τους πιο διάσημους :

Οι Λόζαρς.

Evtim Sprostranov Евтим Ангелов Спространов (1868-1931) Αχρίδα

Petar Pop Arsov , Петър Попарсов (1868-1941) Βέλες

"Οι Σερβικές διεκδικήσεις
στη Δυτική Βουλγαρία"
του Matov.

Toma Karayovov , Тома Иванов Карайовов (1869-1950) Σκόπια

Dimitar Mirtsev , Димитър Мирчев Тошев (1865-1938( Πρίλεπ Учебник по българска граматика, 1906

Naum Tyufekchiev , Наум А. Тюфекчиев (1864-1916) Ρέσεν

Kosta S. Shahov, Константин (Коста) Стефанов Шахов (1862-1917) Αχρίδα

Dame Gruev , Дамян (Даме) Йованов Груев (1871-1906) Σμίλεβο

Gotse Delchev ,Георги (Гоце) Николов Делчев (1872-1903) Κιλκίς

Ivan Hadzhinikolov Иван Хаджиниколов, (1861-1934) Κιλκίς και

Hristo Matov, Христо Апостолов Матов (1872-1922) Στρούγκα.

Ο τελευταίος εξέδωσε μάλιστα το 1897 τις σερβικές διεκδικήσεις στη Δυτική Βουλγαρία!

Κάποιοι έγιναν βοεβόδες και ιδρυτικά στελέχη στο βουλγαρομακεδονικό επαναστατικό κίνημα, τόσο στην εσωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση το 1893, όσο και στην Ανώτατη Επιτροπή ΒΕΡΧΟΒΕΝ το 1895 .

Μάλιστα ο Toma Karayovov ήταν βασικό στέλεχος και στις δυο!

Άλλοι πάλι έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη βουλγαρική πολιτική σκηνή, όπως ο

Simeon Radew (bul.Симеон Радев, slavmk Симеон Радев) από το Ρέσεν Βούλγαρος διπλωμάτης και αντιπρόσωπος της ΒΜΡΟ στην διάσκεψη του Βουκουρεστίου κατά την οποία χωρίστηκε η γεωγραφική Μακεδονία,

και ο Andrey Lyapchev (bul. Андрей Тасев Ляпчев, slavmk Андреј Тасев Љапчев) από το Ρέσεν ο οποίος έγινε πρωθυπουργός της Βουλγαρίας(1926-1931).

Όλοι τους,  καθένας με τον τρόπο του όμως κατωρθωσαν να εισαγαγουν την επίσημη βουλγαρική γλώσσα στα σχολεία και τις εκκλησίες της Μακεδονίας.

Κύριε Ιβανώφ η ΒΜΡΟ και η Εξαρχία αλλοίωσαν τις ντόπιες σλαβικές μακεδονικές διαλέκτους με την εισαγωγή της νέας Βουλγαρικής στη Μακεδονία.

Το γεγονός ότι οι Μακεδόνες προσχώρησαν στην Εξαρχία επιβεβαιώνει δυστυχώς ιστορικά τον Παίσιο.

Πολλοί Μακεδόνες έπαψαν να ντρέπονται που είναι Βούλγαροι, και άλλους τους έπεισαν με το ζόρι ότι πρέπει να γίνουν Βούλγαροι.

Στη Μακεδονία γιαυτό το λόγο δεν υπήρξαν ποτέ "σλαβομακεδονικά" Σχολεία.

Τα πρώτα σλαβικά σχολεία ήρθαν με την βουλγαρική Εξαρχία.

Όλοι οι ιδρυτές της Βουλγαρικής Επαναστατικής Οργάνωσης Μακεδονίας Αδριανουπόλεως ΒΜΡΟ ήταν 

βουλγαροδιδάσκαλοι. Όλοι.

Τι δίδασκαν;

Την επίσημη βουλγαρική που ήταν η διάλεκτος του Βέλικου Τάρνοβου

και όχι παράδειγμα αυτή της Πρίλεπ-Μοναστηρίου Αχρίδας από όπου καταγόταν και μιλούσαν οι περισσότεροι!

Οι Εξαρχικοί διδάχθηκαν από τον Γκότσε Ντέλτσεφ, Ντάμιαν Γκρούεφ, τον Γκεόργκι Πετρώφ το βουλγαρικό αλφάβητο στα  εξαρχικά σχολεία Κύριε Ιβανώφ!

Αυτό σε συνδυασμό με την μεταφρασμένη παλαιοσλαβονική εκκλησιαστική γλώσσα της Εξαρχίας είναι πολύ πιθανόν να επηρέασε τις ντοπιολαλιές.

Κατά πόσο, είναι αδύνατο να καταγραφεί, γιατί οι διάλεκτοι δεν είχαν ποτέ γραφή και έτσι είναι δύσκολο να ερευνηθεί η προγενέστερη και μεταγενέστερη κατάσταση.

Κύριε Ιβανώφ, ποια είναι η σλαβική γλώσσα  που μιλιέται σήμερα στη ελληνική Μακεδονία που δεν έχει

σχολεία και δασκάλους και την μιλούν στα καφενεία και τα σπίτια, όπως διαβάζουμε συνεχώς σε μηνιαίο

ανθελληνικό έντυπο ;;;

Θα πείτε η "μακεδονική γλώσσα". Ναι αλλά ποια "μακεδονική γλώσσα";

Γιατί πρέπει αυτοί που μιλούν παράδειγμα τη σλαβική διάλεκτο Σερρών να διδαχτούν την επίσημη διάλεκτο

των Σκοπίων δηλαδή του Πρίλεπ Μοναστηρίου;

Γιατί περί αυτού πρόκειται.

Και προπάντων γιατί θα πρέπει να ακολουθήσει κανείς το αλφαβητάριο των Σκοπίων του 1944, όταν οι 

πρόγονοι του δεν το γνώρισαν και μάλιστα στις διάφορες κατοχές αναγκάστηκαν να μάθουν το βουλγαρικό;

Παρατηρώντας τον χάρτη των βουλγαρικών και σλαβομακεδονικών  διαλέκτων βλέπουμε ότι για κακή σας τύχη η διάλεκτος της Γκόρνο Τζουμαγιάς Μπλαγκόεγραντ,

την διαλεκτο του Παισιου και του Ριλσκι και γενικα της βουλγαρικης αναγεννησης
να θεωρείται βουλγαρική διάλεκτος από την βουλγαρική 
και σλαβομακεδονική από την δική σας πλευρά.

Η ίδια διάλεκτος!

Γίνεται μια διάλεκτος να ανήκει σε δυο γλώσσες?

Θυμηθείτε τον Παίσιο και την Εξαρχία.

Δεν έχεις τίποτα να κερδίσεις από την ελληνική σοφία και τον πολιτισμό.

Εσύ, Βούλγαρε, μην πλανάσε , γνώρισε το  έθνος σου  και τη γλώσσα σου.

Ω, αμετανόητε και  ηλίθιε, γιατί ντρέπεσαι να λέγεσαι  Βούλγαρος.

Κύριε Ιβανωφ σας συνδέει η παλαισλαβονική....