Τουρκοκρατούμενη Θράκη. Η καθημερινή ζωή των χριστιανών κατοίκων της Θρά­κης στα μέσα του 19ου αιώνα.

Η Φιλιππούπολη

Κωνσταντίνου Α. Βακαλόπουλου

Ιστορία του Βόρειου ελληνισμού

Θ Ρ Α Κ Η

Ο πρώτος Έλληνας υποπρόξενος στην Αδριανούπολη, ο Ιωσήφ Βαρότσης, αναφέρεται αναλυτικά στις εκθέσεις του, αρκετά πριν τα μέσα του 19ου αιώνα, στις τουρκικές διώξεις, οι οποίες στόχευαν το ελληνικό στοιχείο της Θράκης, 

αλλά ακόμη και τους Έλληνες υπηκόους που ζούσαν εκεί. 

Στο επίκεντρο της διπλωματικής δράστηριότητάς του στην πο­λυεθνική Αδριανούπολη, που θεωρούνταν ακόμη στα 1835 η δεύτερη σε σπουδαιότητα πόλη της οθωμανικής αυτοκρατορίας μετά την Κωνστα­ντινούπολη, ο Έλληνας διπλωματικός εκπρόσωπος ανίχνευε με διορατι­κότητα και οξύνοια τις πρόσφατες επιπτώσεις του ρωσοτουρκικού πολέ­μου (1828 - 1829) στους μουσουλμανικούς πληθυσμούς, αλλά και τον αντίκτυπο της εισαγωγής των προδρομικών μέτρων του Τανζιμάτ για την βελτίωση της θέσης του χριστιανικού στοιχείου στην οθωμανική αυτο­κρατορία. 

Μακεδονικός Αγώνας. Σλαβόφωνοι Μακεδονομάχοι: Ο Αντώνιος Ζώης.

Ο Μακεδονάχος Οπλαρχηγός εκ Μοναστηρίου
Αντώνιος Ζώης.

  Γεωργίου Μόδη.

"Ο ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ ΑΓΩΝ 

ΚΑΙ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ ΑΡΧΗΓΟΙ"

 ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ.

(οι φωτογραφίες επιλογή Yauna)

(Yauna: Μακεδονική Γη: Ο Μακεδονικός Αγώνας στο Μορίχοβο (βουλγ. Марѝхово, σλαβ. Мариово)

Δούλευε εισπράκτορας στο Μοναστήρι κάποιας συντεχνίας η συνοικίας. 

Φρόνιμος, ήσυχος, μειλίχιος, τον έπαιρνες για τον ειρηνικώτερο των ανθρώπων. 

Στους γάμους μονάχα και τα πανηγύρια ξεσπούσε με πάθος και μεράκι στα κλέφτικα τραγούδια. Ήταν περίφημος και για τα γερά του πόδια.

Την ήμερα του αγίου Γεωργίου το 1903 στο Μοναστήρι ο τουρκικός όχλος άρχισε σφαγή χριστιανών χωρίς καμμιά διάκρισι αν ήσαν φίλοι των κομιτατζήδων η εχθροί των, Βούλγαροι η Έλληνες .

Οι Γεμιτζήδες και
τα Απριλιανά του 1903

 Όλοι οι γκιαούρηδες ήσαν σκυλιά άσπρα η μαύρα. 

Αγρίεψαν οι αγάδες του Μοναστηριού, 

γιατί στην Θεσσαλονίκη οι κομιτατζήδες ανατίναξαν την 15ην και 17ην Απριλίου το γαλλικό ατμόπλοιο «Γουανταλκιβίρ» και την Όθωμανική Τράπεζα.

 Χρειάσθηκε 6—7 μέρες, για να μεταδοθή η ιερά αγανάκτησις απ’ το  ένα  βιλαέτι στο άλλο.

Ευτυχώς ο βαλής κατώρθωσε να προλάβη γενίκευσι της σφαγής.  ένα  πλήθος φανατισμένοι Τουρκαλάδες στρίμωξαν εκείνη την ημέρα τον Άντώνη σ΄ ένα  στενοσόκακο. 

Σώθηκε ως εκ θαύματος, τρυπώνοντας σ’ ένα  εβραικό σπίτι. Ευθύς επειτα εξαφανίσθηκε. Στους μαθητικούς μας κύκλους άρχισε σιγά σιγά να διαδίδεται πως έφυγε στα βουνά να πολεμήση τους Τούρκους

 «για της πατρίδος την ελευθερίαν, για του Χριστού την πίστιν την αγίαν».

Δύσκολο είναι να ξεκαθαρίσω σήμερα τα αισθήματα, που τότε μας συνείχαν. 

Μισούσαμε τους Βουλγάρους, τραγουδούσαμε δυνατά και ζωηρά το

 «Του Πανσλαβισμού η ψώρα Μακεδόνας δεν μολύνει», 

ακούαμε κάπου κάπου και τα εγκλήματα των κομιτατζήδων στην ύπαιθρο. Άλλα ήσαν τόσον ανυπόφοροι και οι Τούρκοι! Τα γεγονότα του αγίου Γεωργίου μας είχαν όλους καταταράξει και κατατρομάξει.

Μακεδονικός Αγώνας: Οι Σλαβόφωνοι-Γραικομάνοι ήρωες αδελφοί ΔΟ(Υ)ΓΙΑΜΑ.

του Γεωργίου Μόδη.

" ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ ΑΓΩΝ 

ΚΑΙ   

ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ ΑΡΧΗΓΟΙ"

ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ  ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ 

Αρ. 9

 ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ.

ΟΙ   ΤΕΣΣΕΡΕΣ  ΑΔΕΛΦΟΙ   ΔΟΥΓΙΑΜΑ

Πάνω σε μια υψηλή πλαγιά του Πάϊκου είναι η Καστανερή (Μπαροβίτσα), αετοφωλιά, στεφανωμένη από δάση καστανιάς. 

Είναι τώρα κι αυτή  ένα απ΄ τα αμέτρητα ρημαγμένα και ερημωμένα χωριά. 

Οι κάτοικοι της ομιλούν σήμερα το τοπικό σλαβόφωνο Ιδίωμα. 

'Αλλά πριν 100—200 χρόνια είχαν γλωσσά τους την βλάχικη. 

Βλάχικες είναι και οι τοπωνυμίες του χωρίου. Εκεί ζούσαν οι τέσσερες αδελφοί Λάζος, Γκόνος, Μητρός, Τράϊος Δουγιάμα.

Διωγμοί ελληνικών πληθυσμών στα βουλγαρικά παράλια του Εύξεινου Πόντου, 1906

Κοτζάμπαση Μαρία
(18/12/2007)

Για παραπομπή: Κοτζάμπαση Μαρία,
«Διωγμοί ελληνικών πληθυσμών στα βουλγαρικά παράλια του Εύξεινου Πόντου, 1906», 2007,

Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού, Εύξεινος Πόντος

 1. Στόχοι και μέσα της βουλγαρικής αφομοιωτικής πολιτικής (1885-1904) 

 Μετά την προσάρτηση της υπό οθωμανικό έλεγχο αυτόνομης επαρχίας της Ανατολικής Ρωμυλίας στη βουλγαρική ηγεμονία (1885) επιδιώχθηκε η αφομοίωση του ελληνικού στοιχείου με διάφορους τρόπους.
Η βουλγαρική αφομοιωτική πολιτική εφαρμόστηκε κυρίως από το Εθνικό Φιλελεύθερο Κόμμα, που συνδύαζε εθνικιστική και φιλελεύθερη ιδεολογία, στηριζόταν σε διάφορα πατριωτικά σωματεία και κυβέρνησε τη χώρα κατά τα χρονικά διαστήματα 1886-1894 και 1903-1908.

 Η αφομοιωτική διαδικασία κατευθύνθηκε από την κυβέρνηση και την κεντρική διοίκηση και εκδηλώθηκε στην εκπαίδευση, στη στελέχωση του κρατικού μηχανισμού, στο στρατό και στα εκκλησιαστικά ζητήματα1.

Για το σκοπό αυτό το βουλγαρικό κράτος έλαβε μια σειρά από μέτρα, όπως:

 Α) Το διάταγμα που αφορούσε στην εφαρμογή του άρθρου 10 του νόμου Ζίφκωφ «περί δημοσίας εκπαιδεύσεως» του 1891.
Σύμφωνα με αυτό το άρθρο, «τα τέκνα των Βουλγάρων υπηκόων των διαφόρων χριστιανικών ομολογιών λαμβάνουν την πρωτοβάθμια εκπαίδευσή τους στη βουλγαρική γλώσσα».

Ο νόμος Ζίφκωφ σήμαινε κατάργηση κυρίως της ελληνικής πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Λόγω των έντονων διαμαρτυριών, τόσο των ελληνικών κοινοτήτων και των εκκλησιαστικών αρχών όσο και των διπλωματικών πρακτόρων της Ελλάδας,
το άρθρο 10 δεν εφαρμόστηκε στα ελληνικά σχολεία πριν από το Σεπτέμβριο του 1906 2.


 Β) Οι βουλγαρικές αρχές αρνούνταν να αναγνωρίσουν τις ελληνικές ορθόδοξες κοινότητες ως νομικά πρόσωπα, με συνέπεια τη δήμευση κοινοτικών περιουσιών και την αρπαγή πατριαρχικών εκκλησιών. 

Θρακομακεδονικά Διονυσιακά έθιμα: ΠΕΤΡΟΥΣΑ, ΜΠΑΜΠΙΝΤΕΝ

-->

Μπάμπιντεν Πετρούσας

Αναδημοσίευση από

Ομάδα μαθητριών της Β' Τάξης

του

 Γυμνασίου Πετρούσας,

με θέμα:

''Παραδοσιακές εκδηλώσεις 

στην περιοχή της Πετρούσας''.

Στο χωριό μας ΠΕΤΡΟΥΣΑ , υπάρχουν πολλά ήθη και έθιμα. Από αυτά είναι και η παραδοσιακή γιορτή της Μπάμπιντεν που είναι μια πολύ δημοφιλής εκδήλωση σ’ όλο το νομό Δράμας.

Τα δρώμενα καθιερώθηκαν σύμφωνα με μια εκδοχή, το 1912-13 από το μητροπολίτη Δράμας Χρυσόστομο.

Σύμφωνα μ’ αυτήν την εκδοχή οι κάτοικοι της περιοχής, ενωμένοι, προσπάθησαν να καταπολεμήσουν τον τουρκικό ζυγό, που επί αιώνες, τους είχαν υποδουλώσει κάτω από τοδικό τους πνεύμα.

Αποτέλεσαν τοπική γιορτή για το χωριό, που επαναλαμβάνεται μέσα στο πέρασματων χρόνων.

Η γιορτή αυτή δημιουργήθηκε από τις γυναίκες της εποχής εκείνης, επειδή ήταν καταπιεσμένες και δεν μπορούσαν να διασκεδάσουν.

Στην γιορτή πήγαιναν μόνο οι γυναίκες και αν υπήρχε κάποιος άντρας εκεί, τον γέμιζαν με στάχτη.

Οι άντρες για να πηγαίνουν κι εκείνοι στη γιορτή μεταμφιέζονταν σε γυναίκες.

Έτσι καθιερώθηκε το έθιμο να ντύνονται καρναβάλια.

Η ονομασία του Μπάμπιντεν προήρθε από τη λέξη Μπάμπω, που σημαίνει μαία ή γριά και

από τη λέξη ντεν που σημαίνει μέρα.

Δηλαδή η ημέρα της μαίας ή της γριάς.

Μπάμπιντεν Πετρούσας

Θα λέγαμε ότι είναι Διονυσιακή γιορτή, επειδή έχει αρκετά στοιχεία της Διονυσιακής λατρείας.

Όμως αυτό δεν είναι απόλυτο διότι οι ρίζες της γιορτής αυτής χάνονται μέσα στα βάθη των αιώνων.

Τα δρώμενα της Πετρούσας τελούνται στις 7-8 Ιανουαρίου, δηλαδή τον ίδιο καιρό περίπου

με τα «κατ’ αγρούς» Διονύσια.

Θρακομακεδονικά Διονυσιακά έθιμα: ΜΠΑΜΠΟΥΓΕΡΑ Καλής Βρύσης Δράμας.

-->

Αναδημοσίευση από 

Δραμινή εφημερίδα

 ΗΧΩ (2010)

Τα έθιµα του δωδεκαηµέρου αναβιώνουν και φέτος στο νοµό µας, στις 6-7-8 Ιανουαρίου, από τους κατοίκους του Μοναστηρακίου, της Πετρούσας, του Βώλακας, των Πύργων, του Ξηροποτάµου και της Καλής βρύσης. Από αύριο οι κάτοικοι των οικισµών συµµετέχουν µαζικά στα δρώµενα και δηµιουργούν µοναδική ατµόσφαιρα για τους επισκέπτες. Σας παραθέτουµε σήµερα στο τελετουργικό των «Μπαµπούγερων» της Καλής Βρύσης, τα οποία κατέχουν ξεχωριστή θέση στα δρώµενα του νοµού Δράµας. «Μπαµπούγερα»

-->