Μακεδόνες: Έλληνες ή Βούλγαροι; Σέρρες : Η ελληνική και η βουλγάρικη εκπαίδευση στις αρχές του αιώνα.

Σε πείσμα μερικών ανιστόρητων  που ισχυρίζονται ότι σήμερα οι Μακεδόνες δεν είναι ούτε Έλληνες ούτε Βούλγαροι αλλά σκέτο Μακεδόνες και μάλιστα καταπιεσμένοι ( γλώσσα, τραγουδοχοροί κλπ) θα προσπαθήσω με την ανάρτηση αυτή να δείξω ιστορικά στοιχεία ότι από τις αρχές του αιώνα στην Μακεδονία υπήρχε, μετά το βουλγαρικό σχίσμα, αντιπαλότητα μεταξύ των ντόπιων Μακεδόνων για την εθνική τους ταυτότητα.


 Η αντιπαλότητα ξεκινά από την εκκλησιαστική παράδοση  και φτάνει σε ακραίες μορφές από μέρους της εξαρχίας, με παράνομες διεκδικήσεις εκκλησιών, δολοφονίες ιερέων και προκρίτων πολύ πριν την έναρξη του Μακεδονικού Αγώνα.


Αντιπαλότητα υπήρχε και στην εκπαίδευση.


Θα πάρω ως παράδειγμα τις Σέρρες.


Το ότι οι ντόπιοι Μακεδόνες, ειδικά με την συμμετοχή τους έπαιξαν ενεργό ρόλο στην εθνεγερσία δεν χωρεί αμφιβολία.


 Ο Εμμανουήλ Παππάς και όσοι Μακεδόνες πολέμησαν για την παλιγγενεσία ήταν ΕΛΛΗΝΕΣ. 


ΑΥΤΟΙ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥΣ.

Μακεδονική εκκλησιαστική παράδοση: Η Μητρόπολις Νευροκοπίου 1900-1907

Iερά Mονή του Aγίου MηνάΠεριχώρας, Ι.Μητρόπολις Ζιχνών
και Νευροκοπίου

(Σημ. Yauna. Νευροκόπι είναι το σημερινό Gotse Delchev, ενώ Ζίρνοβο το σημερινό Κάτω Νευροκόπι, δηλαδή η εισήγηση μιλά για την έδρα Μητρόπολης Νευροκοπίου-Gotse Delchev. Wikipedia:
In 1951 the town was renamed after the Bulgarian revolutionary Georgi (Gotse) Nikolov Delchev. It had hitherto been called Nevrokop (in Bulgarian: Неврокоп, Nevrokop; in Greek: Νευροκόπι, Nevrokopi; and in Turkish:Nevrokop).

Πατριάρχης Ρωσίας και Πρόεδρος Βουλγαρίας: ‘Κοινή η πολιτιστική και πνευματική μας κληρονομιά’

Απρίλιος 28, 2012.

Σόφια.

Η  κοινή πολιτιστική και πνευματική  κληρονομιά μεταξύ των Βουλγάρων και των Ρώσων, είναι το  θεμέλιο πάνω στο οποίο θα αναπτυχθούν οι σχέσεις μεταξύ των δύο λαών, τόνισε ο πρόεδρος Ρόσεν Πλεβνέλιεφ κατά τη συνάντησή του με τον Πατριάρχη Μόσχας και πασών των Ρωσιών Κύριλλο, όπως ανακοινώθηκε από το γραφείο Τύπου της βουλγαρικής προεδρίας.

ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ( Memorandum) ΤΩΝ ΒΟΥΛΓΑΡΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΔΥΜΑΜΕΙΣ ΤΟΥ 1878 .

Bulgarian Macedonian Memorandum to the Great Powers 1878 

ΑΠΑΙΤΗΣΗ Η ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΤΗΣ ΣΥΝΘΗΚΗΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΥ.


Η απαίτηση-επιθυμία αυτή υπάρχει ακόμη και σήμερα από  μερικούς, απογόνους αυτών που υπέγραψαν το 1878 το ΜΝΗΜΟΝΙΟ ,

τους ΑΓΙΟΣΤΕΦΑΝΙΤΕΣ:

Βούλγαροι μακεδόνες; 

"Εθνικά" μακεδόνες;

 Σκοπιανοί;

Ιδού αντίγραφο του πρωτοτύπου:


ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΤΟΥ 1878 ΤΩΝ ΒΟΥΛΓΑΡΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΔΥΜΑΜΕΙΣ.

Текст в оригинал.

„Ваше Высокопревозходителство!

Познаты сѫ вече на цѣлъ свѣть веков-

ныте страданiя и мѫкы, на които

беззащитно бѣха изложены христiяны-

те подъ турското фанатическо го-

сподство. Познато е сѫщо, че адскыте

изтязанiя, които особено претрьпѣ въ

послѣднѣ врѣме миролюбивiя блъгарскiй

народъ отъ турското безпримѣрно вар-

варство по всето пространство на

бащиното му огнище въ Мiзiя, Тракiя

и Македонiя подигнаха общо негодова-

нiе въ образованый европейскый свѣтъ

и найпослѣ извика Руско-Турската

война, която недавно прѣстана по...“
Μετάφραση:
Έκκληση των Μακεδόνων Βουλγάρων προς τις Μεγάλες Δυνάμεις σχετικώς με την προσάρτηση στη Βουλγαρία.

Υψηλότατοι!

 Είναι ήδη γνωστά σε ολόκληρο τον κόσμο τα από αιώνων παθήματα και τα δεινά στα οποία

Ήταν εκτεθειμένοι και ανυπεράσπιστοι οι Χριστιανοί κάτω από τη φανατική τουρκική κυριαρχία. Είναι επίσης γνωστό το γεγονός ότι,

Ο δυσβάστακτος ζυγός τον οποίον ιδιαιτέρως υπέμεινε ο φιλειρηνικός βουλγαρικός λαός στους εσχάτους χρόνους από την ανυπέρβλητη τουρκική βαρβαρότητα

Σε όλη την επικράτεια των πατρογονικών του εστιών στη Μοισία, Θράκη και Μακεδονία, προκάλεσε τη μεγάλη δυσφορία του καλλιεργημένου ευρωπαϊκού κόσμου

Και τελικά οδήγησε στον ρωσο – τουρκικό πόλεμο ο οποίος προσφάτως έληξε…………

Οι Μακεδόνες στις αρχές του αιώνα: Έλληνες και Αγιοστεφανίτες. Η βουλγάρικη εξέγερση της Kresna-Raslok 1878-79.

Μετά την ανεξαρτησία της η Βουλγαρία προσπαθεί με το ισχυρό δίκτυο των βουλγαρικών επαναστατικών οργανώσεων τη επέκταση των συνόρων της  και τη διείσδυση στην Μακεδονία εκμεταλλευόμενοι το σλαβικό-βουλγαρικό γλωσσικό ιδίωμα κάποιων Μακεδόνων.


Η διείσδυση γίνεται σε πρώτη φάση προκαλώντας εξεγέρσεις.

Το μοντέλο των βουλγαρικών  εξεγέρσεων στην Μακεδονία είναι το ίδιο με αυτό της Βουλγαρίας  και  κατευθύνετε από τα επαναστατικά κέντρα της Σόφιας, δηλ. την  Βουλγαρική Επαναστατική Κεντρική Επιτροπή (BRCK). 
Έτσι οι βουλγάρικες εξεγέρσεις στα τέλη του 19 αιώνα  στην Μακεδονία  ήταν πατέντα αυτών που έλαβαν χώρα στην Βουλγαρία  :

η Εξέγερση του Απριλίου 1876, 

η εξέγερση της Kresna-Raslok 1878-79, 

η εξέγερση του Illinden 1903.

Υπάρχουν βέβαια και άλλες, είσονος σημασίας όμως.
Η ερώτηση που τίθεται είναι ποιοι συμμετείχαν και πως οργανώθηκαν οι εξεγέρσεις αυτές στον ευρύτερο χώρο της Μακεδονίας.
Οι εξεγέρσεις  της Kresna-Raslok και του Illinden διεκδικούνται σήμερα και από τα δύο όμορα με την Ελλάδα αλλά και μεταξύ τους κράτη, ενώ αυτή του Απριλίου 1878 μόνο από τους Βουλγάρους!!!
Οι Βούλγαροι μιλούν για βουλγάρικες οι δε Σκοπιανοί για 'μακεδονικές  εξεγέρσεις'.
Η εξέγερση της Kresna-Raslok θεωρώ ότι είναι η επίσημη απαρχή του Μακεδονικού ζητήματος.
Προκλήθηκε από την αναίρεση της συνθήκης του Αγίου Στεφάνου από αυτή του Βερολίνου, την οποία Αγίου Στεφάνου οι Βούλγαροι και τα παράγωγά τους στην Μακεδονία έκαναν σημαία, και την έχουν ακόμη και σήμερα. Αγιοστεφανίτες.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει το Μνημόνιο του 1878 των Βουλγάρων Μακεδόνων ενάντια στην συνθήκη του Βερολίνου προς τις Μεγάλες Δυνάμεις της Ευρώπης, το οποίο παραθέτω στο τέλος της Ανάρτησης και ιδιαίτερο ενδιαφέρει έχει ποιοι το υπογράφουν.
Λίγα επιγραμματικά στοιχεία για τις εξεγέρσεις του Απρίλη του 1876 και την εξέγερση της Kresna-Raslok.

Η Εξέγερση του Απριλίου 1876.

Μακεδονικά-Βορειοελλαδικά δάνεια στην παλαιοσλαβική γλώσσα

Γιώργος Δ. Δελόπουλος

Οι Άγιοι Κύριλλος και Μεθόδιος

Η παλαιοσλαβική γλώσσα διασώζεται σε μιά εικοσάδα από θρησκευτικά κείμενα (ευαγγέλια, ψαλτήρια, ευχολόγια κλπ.) και ανάγεται στην περίοδο από τα τέλη του ένατου ως τις αρχές του ενδέκατου αιώνα. 


 Ηταν η διάλεκτος των Σλάβων του Νότου της εποχής εκείνης, που χρησιμοποίησαν οι Έλληνες καλόγεροι Μεθόδιος και Κύριλλος και οι μαθητές τους για να μεταφράσουν τα θρησκευτικά κείμενα από τα ελληνικά, με σκοπό τον εκχριστιανισμό των Σλάβων στο σύνολό τους.


Όπως ήταν φυσικό, η επίδραση της ελληνικής στην παλαιοσλαβική εκδηλώθηκε σε πολύ μεγάλο πλάτος και βάθος, ιδιαίτερα μάλιστα στο λεξιλόγιο, κι αυτό όχι μόνο γιατί η γλώσσα αυτή χρησιμοποιήθηκε συστηματικά σά γλώσσα μετάφρασης ελληνικών κείμενων, αλλά και επειδή η ελληνική γλώσσα παρουσιαζόταν με τεράστιο πολιτιστικό γόητρο γενικά, αλλά και ιδιαίτερα με ένα απόλυτο θρησκευτικό κύρος. 

Μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση του Μακεδονικού.

Αναστασία Παστρίκη, Βαλκανολόγος-Ιστορικός.

Τον περασμένο Απρίλιο εκδικάστηκε η υπόθεση ΠΓΔΜ εναντίον της Ελλάδας.
Η απόφαση του ΔΔΧ είναι τελική και δεσμευτική και για τις δύο πλευρές. 


Η προσφυγή της ΠΓΔΜ δικαιώθηκε, καθώς το Δικαστήριο έκρινε ότι η Ελλάδα παραβίασε το άρθρο 11 της Ενδιάμεσης Συμφωνίας.
 Το παρακάτω κείμενο αποτελεί πρόλογο μιας μεταπτυχιακής εργασίας για την Ενδιάμεση Συμφωνία, το οποίο θεωρώ ότι είναι μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση 
ενός μείζονος εθνικού προβλήματος, αυτό του λεγόμενου Μακεδονικού.


«Τα γεγονότα που οδήγησαν στην Ενδιάμεση Συμφωνία Αθηνών-Σκοπίων (1995) δεν θα μπορούσαν να επεξηγηθούν και να γίνουν κατανοητά από τον αναγνώστη, εάν δεν αναφερθούμε πρώτα στο ιστορικό πλαίσιο και σε αυτό που αποκαλούμε Μακεδονικό Ζήτημα. 

Ο ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ ΚΑΙ Η ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ.

του Βασιλείου Λαούρδα.

Ίων Δραγούμης.

Στις 10 Αύγουστου του 1920, ό πρωθυπουργός της Ελλάδος Ελευθέριος Βενιζέλος και ό Έλλην πρεσβευτής στη Γαλλία Άθως Ρωμάνος υπέγραψαν στο Παρίσι τη Συνθήκη των Σεβρών.

Με τη Συνθήκη αυτή η νικημένη Τουρκία παραχωρούσε στην 'Ελλάδα την ’Ανατολικη Θράκη έως τα πρόθυρα της Κωνσταντινουπόλεως, την ’Ίμβρο, την Τένεδο και τη Σμύρνη με αρκετό τμήμα της ενδοχώρας.

Η δεκάτη Αυγούστου του 1920 φαινόταν πως ήταν μια από τις μεγαλύτερες ώρες της νεοελληνικής ιστορίας, δικαία συμπλήρωσις της συνθήκης του Λονδίνου του 1830, που ανεγνώριζε την ύπαρξη ελευθέρου Ελληνικού κράτους, δικαία αναγνώρισις επίσης της συμμετοχής της Ελλάδος στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο.

Η συνέχεια πήρε τη μορφή αρχαίας τραγωδίας.

 Δυο ημέρες έπειτα από την υπογραφή της Συνθήκης, στις 12 Αύγούστου, την ώρα που ό ’Ελευθέριος Βενιζέλος έπαιρνε το τραίνο στο σταθμό της Λυόν, στο Παρίσι, για να επιστρέψει στην Ελλάδα αντιπολιτευόμενοι Έλληνες προσπάθησαν να τον δολοφονήσουν.

Θύμα της συγχύσεως που δημιουργήθηκε από την απόπειρα αυτή ήταν και ό ’Ίων Δραγούμης που δολοφονήθηκε την επόμενη ημέρα, στις 13 Αυγούστου σε κεντρικό δρόμο των ’Αθηνών.

Η Μακεδονία στις αρχές του αιώνα: Η εμφάνιση της βουλγαρικής εθνικής συνείδησης στο μακεδονικό χώρο.

Του Κ. Α. Βακαλόπουλου.

Η εμφάνιση του βουλγαρικού εθνικισμού στη Μακεδονία είναι άμεσα ταυτισμένη με το πρόσωπο του Έλληνα δασκάλου Δημητρίου Μιλαδίνωφ από τη Στρούγκα.

 Η παρουσία του Ρώσου σλαβολόγου Βίκτωρα Grigorovich, καθηγητή του πανεπιστημίου του Καζάν, στη Μακεδονία, στα 1854, σήμανε ουσιαστικά την απαρχή της δημιουργίας βουλγαρικής εθνικής συνείδησης στο μακεδονικό χώρο με πρωτεργάτες τους αδελφούς Δημήτριο και Κωνσταντίνο Μιλαδίνωφ.

 Στοχεύοντας στην ανακάλυψη σλαβικών χειρογράφων και άλλων σλαβικών μνημείων του βουλγαρικού πολιτισμού, ο Grigorovich προσπάθησε κατά την περιοδεία του στη Μακεδονία να εμφυσήσει στους χριστιανικούς πληθυσμούς της βορειοδυτικής κυρίως ζώνης τη βουλγαρική εθνική συνείδηση.

Μακεδονία: Η ελληνική εκπαιδευτική κατάσταση από το 1830 έως την επανάσταση του 1878

του Κ. Βακαλόπουλου.

Σύμφωνα με την ισχύουσα διοικητική διαίρεση της Μακεδονίας, στα τέλη του 19ου αιώνα τα βιλαέτια της Θεσσαλονίκης και του Μοναστηριού αποτελούσαν τον κυρίως κορμό του μείζονος μακεδονικού χώρου.

Το βιλαέτι της Θεσσαλονίκης χωριζόταν 

στα σαντζάκια Δράμας

 (καζάδες Δράμας, Πραβίου, Σαρισαμπάν, Καβάλας, Θάσου), 

Σερρών 

(καζάδες Άνω Τζουμαγιάς, Ράζλογκ, Νευροκοπίου, Πετριτσίου, Δεμίρ Χισάρ, Σερρών) και

 Θεσσαλονίκης 

(καζάδες Στρώμνιτσας, Καφαντάρ, Δοϊράνης, Γευγελής, Γιαννιτσών, Αβρέτ Χισάρ, Λαγκαδά, Βοδενών, Βεροίας, Κατερίνης, Κασσανδρείας, Αγ. Όρους, Θεσσαλονίκης).

Μέσα στη Δράμα λειτουργούσε ήδη από το 1871-1872 ένα ελληνικό σχολείο, αλλά στα 1876 μνημονεύονται στην ίδια πόλη αλληλοδιδακτικό σχολείο, αρρεναγωγείο και παρθεναγωγείο.

Mακεδονική Παράδοση Καλής Βρύσης: «Αναστάσιμη» δέηση στον Βάκχο

Επαναδημοσίευση από πέρσι.

 Δραμινή εφημερίδα seven, dramanews.

Στην αρχαιότητα ήταν μια τελετή λατρείας στο θεό Διόνυσο.

Με την πάροδο των χρόνων όμως, το έθιμο, προσαρμόστηκε στην
ορθόδοξη χριστιανική θρησκεία.

Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος αναβιώνει στη Καλή Βρύση της Δράμας,το έθιμο της λιτανείας, το οποίο έχειτις ρίζες του στην αρχαιότητα,

Πραγματοποιείται την πρώτη Πέμπτη μετά το Πάσχα

H Μακεδονία στις αρχές του αιώνα: Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΗ, ΟΥΝΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΚ ΚΙΝΗΣΗ

Κ. Βακαλόπουλος.

Η αναταραχή που επικρατεί στο βορειοδυτικό μακεδονικό χώρο στα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας, θα συνεχιστεί και στις αρχές της δεκαετίας 1880-1890  με τις ληστρικές επιδρομές των Τουρκαλβανών και των Γκέγκηδων της Δίβρας, οι όποιοι λυμαίνονταν κυριολεκτικά τις περιοχές ’Αχρίδας, Πελαγονίας, Γευγελής, Τίκβες και Μοριχόβου .

 'Ο Άχμέτ Έγιούπ πασάς, βαλής του βιλαετιού Μοναστηριού, όποιος είχε κηρύξει στα τέλη του 1881 τό στρατιωτικό νόμο στην περιοχή Κοριτσας, κατόρθωσε ν’ άποκαταστήσει κάπως την τάξη με τη συνεργασία του Νεχίμ μπέη, άλλα συνάντησε τις σφοδρές αντιδράσεις των μπέηδων της Δίβρας.

 'Ο Νεχίμ μπέης αποκάλυψε την ενοχή πολλών μουσουλμάνων μπέηδων, ορισμένους από τους οποίους συνέλαβε και οδήγησε στο Μοναστήρι.

 Για λίγο σχετικά χρονικό διάστημα αποκαταστάθηκε ή ασφάλεια στο βιλαέτι του Μοναστηριού και ό ντόπιος πληθυσμός μπόρεσε ν’ ασχοληθεί άφοβα με την καλλιέργεια των χωραφιών του.
Με τη βοήθεια όμως της Πύλης οι μπέηδες της Δίβρας πέτυχαν την απελευθέρωση των συλληφθέντων και ακύρωσαν τα σχέδια του Άχμέτ Έγιούπ πασά για την επιβολή στρατιωτικού νόμου σε ολόκληρο το βιλαέτι και τη διάνοιξη οδών προς τη Δίβρα, για τον έλεγχο της κατάστασης. ’Ακολούθησαν νέες αιματηρές ταραχές και τελικά οι τουρκικές αρχές αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν .

Έτσι ξανάρχισε ή αναρχία.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ. ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ.

«Τὴ Aγία καὶ Mεγάλη Κυριακὴ τοῦ Πάσχα, 

αὐτὴν τὴν

 ζωηφόρον Ἀνάστασιν

 ἑορτάζομεν τοῦ Κυρίου, 

καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος

 ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ».

Η τριήμερος Ταφή και η Ανάσταση του Κυρίου συμβολίζει για μας τους Έλληνες την,

μετά την εν ταφω ζωή στη τουρκοκρατία,

Ανάσταση του Ελληνικού Έθνους.

Βυζαντινή Παρακαταθήκη: Η Εικόνα της ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ στην ελληνορθόδοξη Παράδοση.

Δωροθέα Γιαννούκου - Αντωνίου

Η γιορτή της Ανάστασης του Χριστού είναι η σημαντικότερη, η λαμπρότερη, η πιο χαρούμενη μέρα μέσα στον εορταστικό κύκλο της Χριστιανοσύνης. 

Και αυτό γιατί ο Χριστός κατήργησε το θάνατο, μας έδωσε χαρά και ελπίδα για αιώνια ζωή. 

Μέσα όμως από τη θεία Λειτουργία η Ανάσταση γίνεται καθημερινό γεγονός. 

Η εικόνα, λοιπόν, της Ανάστασης είναι από εκείνες που εκφράζουν και δογματικές έννοιες πέρα από το συγκεκριμένο ιστορικό γεγονός. 

Ποια είναι λοιπόν η σωστή απεικόνιση της Ανάστασης; 

Πουθενά μέσα στη Βυζαντινή Αγιογραφία δεν απεικονίζεται η στιγμή κατά την οποία ο Χριστός εξέρχεται από τον τάφο. 

Ανατέμνοντας τη Ελληνική Λαϊκή Ψυχή: "Το αβγό στη Λαογραφία μας".

 Του κ. Γ.Κ.Χατζόπουλου.

Η παρουσία του αβγού, αυτής της πλήρους ζωικής τροφής, είναι διάχυτη στην ελληνική κοινωνική ζωή.
 Η αρχή της ανάγεται στην Ελληνική μυθολογία, γεγονός που καταδεικνύει πόσο σημαντική υπήρξε η τροφή αυτή του Έλληνα, γι’ αυτό και φρόντισε να την ενησχύσει με διάφορους συμβολισμούς, οι οποίοι απηχούν τη στάση του απέναντι της.

Βουλγάρικη Εξαρχία, Βουλγαρικό Σχίσμα: Ο εξελληνισμός των Βουλγάρων.

 Αρχιμ. Βασιλείου Στεφανίδου,
Καθηγητή Πανεπ. Αθηνών.

Βούλγαροι και ξένοι συγγραφείς δέχονται, ότι το πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως επεδίωξε συστηματικά την εξελλήνιση  των σε αύτο υπαχθέντων Σλάβων, ιδίως των Βουλγάρων.

Οι Βούλγαροι κατοικούν τις χώρες νοτιότερων των άλλων Σλάβων, επομένως πλησιέστερα προς τους Έλληνας και ήταν περισσότερο αναμεμιγμένοι με αυτούς.

Τα μέσα, τα όποια χρησιμοποιήθηκαν προς εξελληνισμό των Βουλγάρων ήσαν τα επόμενα.

H Βουλγαρική Εξαρχία στην Μακεδονία: Επιστολή διαμαρτυρίας Μακεδόνων, 1903.

Καὶ ὃμως… ἑκατὸ καὶ πλέον χρόνια ἒχουν περάσει... ἡ Μακεδονία μας ἐλευθερώθηκε ἀπὸ τὸν τουρκικὸ ζυγό... τὰ σλαβικὰ δολοφονικὰ κομιτάτα ἂλλαξαν πρόσωπο καὶ τακτική... μάλιστα τὸ φρικτὸ VMRO ἒγινε καὶ κυβερνῶν κόμμα!
Οἱ βλέψεις τους ὃμως πρὸς τὴν Μακεδονία μας δὲν ἐπαναπαύθησαν ποτέ! Ἀκούραστα κατασκευάζουν τὶς μυθοπλασίες τους καὶ ἀσύστολα προπαγανδίζουν τὴν δῆθεν καταγωγή τους ἀπὸ τὸν Μέγα Ἀλέξανδρο.

Μακεδονική Εκκλησιαστική Παράδοση: ΜΑΚΕΔΟΝΙΣΣΕΣ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΕΣ

                                                                                                                                                                                                 της Αθηνάς Τζινίκου-Κακουλή,Η Μακεδόνισσα στο Θρύλο και την Ιστορία(1453-1940).

Βαθύτατες εχει τις ρίζες της η θρησκευτική  πίστη στη Μακεδονία, όπου τον πρώτο της σπόρο φύτεψε ο ’Απόστολος Παύλος.

Ιδιαίτερα η Θεσσαλονίκη ονομάζονταν απ’ τους Βυζαντινούς «ορθόδοξος πόλις» για το πλήθος των άγίων της,

 ανάμεσα στους οποίους αρκετές ήταν γυναίκες, 

Μακεδονική Εκκλησιαστική Παράδοση: Η Ιερά Μονή Παναγίας Εικοσιφοινίσσης Παγγαίου.

Ένα από τα αρχαιότερα εκκλησιαστικά μνημεία της Ανατολικής Μακεδονίας

Η Ιερά Μονή της Παναγίας Εικοσιφοίνισσας,είναι ένα από τα αρχαιότερα εκκλησιαστικά
μνημεία της Ανατολικής Μακεδονίας και ο κυριότερος λατρευτικός χώρος των πιστών της περιοχής.

Κάθε χρόνο, δέχεται χιλιάδες επισκέπτες ενώ την ημέρα του εορτασμού της, τον 15 Αύγουστο, συρρέουν σ’ αυτήν, πιστοί από όλη την Ελλάδα, προκειμένου να προσευχηθούν και να ζητήσουν την χάρη της Παναγίας. Είναι κτισμένη σε υψόμετρο 750 μέτρων, σε μια πανέμορφη τοποθεσία μέσα στα δάση του όρους Παγγαίου.

Στο κέντρο του συγκροτήματος, δεσπόζει ο Ναός των Εισοδίων της Θεοτόκου με το Ηγουμενείο, τα κελιά των μονασουζών, το παρεκκλήσι της Αγίας Βαρβάρας και το Μουσείο ενώ υπάρχει ένας ακόμη μεγάλος χώρος με ξενώνα τριών κτιρίων, τραπεζαρία και το παρεκκλήσι της Ζωοδόχου Πηγής με το παλιό του σιντριβάνι.


Πριν από το μοναστήρι, υπάρχει πλατεία με αιωνόβια πλατάνια και το μνημείο των 172 μοναχών που σφαγιάστηκαν από τους Τούρκους το 1507.

Σύμφωνα με τις παραδόσεις, ο πρώτος κτήτορας της Ιεράς Μονής, ήταν ο Άγιος Γερμανός, ο οποίος, μετά από πρόσταγμα της Θεοτόκου, έφυγε από την Ιερά Μονή του Τιμίου Προδρόμου, στον Ιορδάνη ποταμό, όπου ασκήτευε και πήγε με την καθοδήγηση αγγέλου, στο Παγγαίο όρος, για να χτίσει την Παναγία Εικοσιφοίνισσα.

Από πού πήρε το όνομα της η Εικοσιφοίνισσα.

Βουλγάρικη Εξαρχία στη Μακεδονία: Η Αρχιεπισκοπή Οχρίδας-Αχρίδος και η Ψευδεπίγραφος "Εκκλησία της Μακεδονίας"

 Αρχιμ. Βασιλείου Στεφανίδου, Καθ. Πανεπ. Αθηνών.

Ή μετά τήν άλωσιν υπαγωγή τών Βουλγάρων ύπο τον πατριάρχην Κωνσταντινουπόλεως δέν ήτο αντικανονική και παράνομος, ώς ισχυρίσθυκαν τίνες.

 Τό θεοκρατικόν μουσουλμανικών πολίτευμα έγέννα ίδια θεο­κρατικά πολιτεύματα διά τούς μή μουσουλμάνους (ιδε § 50).

Έν τη διακανονίσει του ζητήματος τούτου δεν ήτο δυνατόν να ληφθώσιν ύπ' όψιν εθνότητες, άλλα θρησκευτικαί ομάδες, όλοι δέ οι ορθόδοξοι υπή­χθησαν υπό τον πατριάρχην Κωνσταντινουπόλεως.

Εις έξάρτησιν έξ αύτου ήλθον και τά άλλα πατριαρχεία.
Ουτω, τω 1663 οί τέσσαρες πατριάρχαι της 'Ανατολής, άναγνωρίζοντες τό άπό της άλώσεως καθε­στώς, άπεφάνθησαν, ότι
«αι ύποθέσεις πασαι τών Εκκλησιών εις τον της Κωνσταντινουπόλεως θρόνον άναφέρονται και παρ αύτοΰ τάς άποφάσεις λαμβάνουσιν, ώς τά 'ίσα πρωτεία κατά τούς κανόνας έχοντος της παλαιάς Ρώμης»

O Πανσλαβισμός και H Βουλγαρική Εξαρχία στην Μακεδονία.

Τμήμα χάρτη του H. Kiepert, 1869, Μακεδονία

Ἀπόρρητα Ρωσσικὰ Ἒγγραφα γιὰ τὸ Μακεδονικὸ

Les Responsabilités (Αἰ Εὐθύναι), 1877.


Τὸ 1870, ὑπῆρχε στὴν ρωσσικὴ Πρεσβεία τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἓνας Ἓλληνας ὑπάλληλος.

Μία μέρα ὁ τότε Σύμβουλος τῆς Πρεσβείας διέταξε τὸν Ἓλληνα ὑπάλληλο νὰ παραλάβῃ ἀπὸ μία θυρίδα τῆς Πρεσβείας ἓνα φάκελο μὲ ἒγγραφα.

 Ἀργότερα, τὰ ἒγγραφα αὐτὰ δόθηκαν στὸν ἲδιον ὑπάλληλον νὰ τὰ ἐπιστρέψῃ στὴν θέσιν τους, στὴ θυρίδα· αὐτὸς ὃμως, παρατήρησε ἀπὸ τὴν ἐπιγραφὴν τοῦ φακέλου ὃτι τὰ ἒγγραφα αὐτὰ περιελάμβαναν ἐνέργειες σχετικὲς πρὸς τὸ βουλγαρικὸν Σχίσμα καὶ τὶς λοιπὲς πλεκτάνες τῶν πανσλαυϊστικῶν πρακτόρων, ἐπισήμων καὶ ἀνεπισήμων.

Ὁ Ἓλλην ὑπάλληλος ἀπὸ περιέργεια διάβασε τὰ ἒγγραφα καὶ κατόπιν τὰ ὑπεξαίρεσε ἀπὸ τὸ ἀρχεῖο τῆς ρωσσικῆς Πρεσβείας.
Μετὰ ἀπὸ λίγο διάστημα ἀπολύθηκε ἀπὸ τὴν ὑπηρεσία χωρίς νὰ ἀνακοινωθῇ ὁ λόγος τῆς ἀπόλυσης.

Μακεδόνισσες στην Επανάσταση των Μακεδόνων το 1878. Καπετάν-Περιστέρα Κράκα

της Αθηνάς Τζινίκου-Κακουλή, 

Η Μακεδόνισσα στο Θρύλο και την Ιστορία(1453-1940).

 Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1878

Το κίνημα του 1854 πνίγηκε στο αίμα, χωρίς όμως να καταπνίγει κι ό πόθος για λευτεριά στις καρδιές των Μακεδόνων.

 Στα χρόνια πού ακολούθησαν πολλοί καπετάνιοι μεμονωμένα ανέλαβαν δράση, ώσπου και πάλι δόθηκε αφορμή για γενικότερο ξεσηκωμό.

Στη δεκαετία 1870-1880 ό Ελληνισμός τής Μακεδονίας διέτρεξε θανάσιμο κίνδυνο.

 Γιατί ή Ρωσία, πού είχε απ’ την εποχή του Μεγάλου Πέτρου ακόμα φλογερό όνειρο να κατέβει στη Μεσόγειο.

Η Επανάσταση των Μακεδόνων το 1878 και η «Προσωρινή Κυβέρνησις της Μακεδονίας».

Έλληνες επαναστάτες της Μακεδονίας το 1878,
 μεταξύ αυτών ο επίσκοπος Κίτρους Νικόλαος,
 ο πρόεδρος της προσωρινής κυβέρνησης
 Ε. Κοροβάγγος,
 ο Κ. Φαρμάκης,
 ο Ν. Αξελός
και ο Χαραλ. Λελούδας.

Η επανάσταση αυτή είναι η πιο σημαντική απ' αυτές που έγιναν στην περιοχή της Μακεδονίας τα χρόνια της Τουρκοκρατίας, μετά το μεγάλο ξεσηκωμό του Γένους το 1821 και τη όχι αίσια έκβαση της επανάστασης του  1854 με αρχιστράτηγο τον Τσάμη Καρατάσσο.

To έτος 1878 στην περιοχή του όρους Βούρινο, 

37 χλμ. από την πόλη της Κοζάνης , όπου υπήρχε το μικρό κτηνοτροφικό χωριό, το ομώνυμο με το βουνό, 

έγινε η επανάσταση της επαρχίας Ελίμειας για 

την κατάργηση της συνθήκης του Αγίου Στεφάνου, 

την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού

 και την ένωση με τη μητέρα Ελλάδα.

Έχει πιστεύω ιδιαίτερη  σημασία η επανάσταση αυτή για την μετέπειτα ιστορία της Μακεδονίας,  του Μακεδονικού  και της σημερινής πραγματικότητας που έχει διαμορφωθεί τελευταία, για τον εξής λόγο:

Οι Μακεδόνες, σλαβόφωνοι και μη, των οποίων οι πρόγονοι συμμετείχαν όπως είδαμε και σε  προηγούμενες αναρτήσεις στην Εθνεγερσία-Παλιγγενεσία, ήταν ΌΛΟΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟΙ! Δεν υπήρχε διχασμός γιατί δεν υπήρχε Εξαρχία.

Στην  εξέγερση του Ilinden,  Илинден που έγινε μετά από 25 χρόνια συμμετείχαν μόνο  εξαρχικοί (Μακεδόνες και βουλγάροι) κομιτατζήδες. 

Στην πρώτη συμμετείχαν ΟΛΟΙ οι Μακεδόνες, ενώ στην δεύτερη μόνο εξαρχικοί Αγιοστεφανίτες.

Μακεδονία: Η έκχριστιάνισις των Νοτιοσλαύων και Βουλγάρων

Αρχ. Βασιλείου Κ. Στεφανίδου, 

Καθηγητού του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Σλαύος πολεμιστής

Αι έπιδρομαί των Σλαύων ήρχισαν την στ' εκατονταετηρίδα επί των αυτοκρατόρων ’Ιουστινιανού (539) και Μαυρίκιου (589) και κατέλαβον τα βόρεια σύνορα του βυζαντινού κράτους από της Άδριατικής θαλάσσης μέχρι του Εύξείνου Πόντου (Νοτιοσλαύοι).

 ’Εξ αυτων είσηλθον και έγκατεσταθησαν εις το έσωτερικόν του βυζαντινού κράτους μέχρι της Πελοποννήσου, ο έπί Κωνσταντίνου του Κοπρωνύμου (746) έν Πελοπόννησω λοιμός διηυκόλυνε την διείσδυσιν και έγκαταστασιν των σλαύων έν τη  χώρα ταύτη (Continuatus, 5, 52 — 54. Κωνσταντίνου Πορφυρογεννη του 3, 53. Ράλλη και Ποτλη , Σύνταγμα, 5, 72).

 Οί είσελάσαντες σλαύοι έμειναν άνεξάρτητοι πολιτικώς και εθνικοί το θρήσκευμα. η  υποταγη  και η  έκχριστιάνισις αύτων έβαινον, κατα το μάλλον η  ηττον, έκ παραλληλου, άλλά βραδέως, η  δέ έκχριστιάνισις αύτων έβράδυνεν άκόμη περισσότερον.