Ο πληθυσμός της Δράμας Από το 1465 ως το 1940

ΤΟΥ ΒΑΣ. Κ. ΠΑΣΧΑΛΙΔΗ

Οι κάτοικοι της Δράμας ήταν κατά την αρχαιότητα αυτόχθονες Έλληνες Μακεδόνες. Τον αριθμό των κατοίκων δεν τον γνωρίζουμε.

Κατά την εποχή της Ρωμαϊκής περιόδου επίσης δεν γνωρίζουμε τον αριθμό των κατοίκων. Ούτε και κατά την Φραγκοκρατία.

Κατά την κατάκτηση της πόλης το μόνο που γνωρίζουμε είναι ότι πολλοί, οι περισσότεροι κάτοικοι διέφυγαν άλλοι στα βουνά, άλλοι προς την θάλασσα και άλλοι σε άλλες πόλεις.

Συνεπώς δεν γνωρίζουμε τον αριθμό των κατοίκων.

Στα 1465 και στα 1479, δηλαδή 100 περίπου χρόνια μετά την άλωση της Δράμας από τους Τούρκους (1383) έχουμε κάτι πληροφορίες για τον αριθμό των κατοίκων.

Έτσι, στα 1465 υπάρχουν στη Δράμα χριστιανικές οικογένειες 152,

χριστιανοί εργένηδες 24,

χριστιανές χήρες 92.

Ο δε συνολικός πληθυσμός της πόλης ήταν 1.450 άτομα,

Έλληνες και μουσουλμάνοι.

Στα 1479 υπήρχαν στη Δράμα χριστιανικές οικογένειες 120, χριστιανοί εργένηδες 20 και χριστιανές χήρες 69.

Στα 1830 η Δράμα ήταν μια μικρή και ωραία πόλη.
Είχε 7 συνοικίες με 600 περίπου συνολικά οικογένειες.
Οι Έλληνες είχαν μια εκκλησία με αρχιεπίσκοπο.
Πρόκειται για την εκκλησία των Εισοδίων της Θεοτόκου.

Ο Παγιαρές, Γάλλος συγγραφέας αναφέρει στο βιβλίο του ότι στη Δράμα ζούσαν στα 1903 αυτόχθονες Έλληνες 2.100 και 1.211 Έλληνες Ηπειρώτες και Βούλγαροι 60.

Αυτά εξομολογήθηκε ο ταγματάρχης Αnley, μέλος της αγγλικής στρατιωτικής αποστολής στη Δράμα.

Η ελληνική κοινότητα της Δράμας είχε 3 σχολεία, δυο αρρένων με 190 μαθητές και 8 δασκάλους. Και 1 θηλέων με 235 μαθήτριες και 5 δασκάλες.

Επίσης 1 νηπιαγωγείο με 35 νήπια και 1 νηπιαγωγό.

Στην πόλη δεν υπήρχε βουλγαρικό σχολείο.

Στα 1907 η Δράμα είχε συνολικά 12.903 κατοίκους.

Στα 1910 οι κάτοικοι της πόλης ανέρχονταν σε 4.500 Έλληνες σε 9.000 Τούρκους, σε 200 Εβραίους και σε 100 Βουλγάρους.

Στους Έλληνες εκτός από τους αυτόχθονες υπήρχαν και μετανάστες από την Ήπειρο (οι περισσότεροι), από τη Δυτική Μακεδονία, από την κεντρική Μακεδονία, όπως η οικογένεια Αριτζίδου, η οικογένεια Δαυϊδ, από το Μελένικο (η οικογένεια Φαβρικανου), από το Νευροκόπι (άνω), όπως η οικογένεια Προκοπίου, από την Μικρά Ασία, όπως η οικογένεια Πορτοκάλογλου.

Στα 1920 η πόλη είχε συνολικά 15.263 κατοίκους, ενώ στα 1928 μετά την απομάκρυνση των Τούρκων και την εγκατάσταση των Ελλήνων προσφύγων η Δράμα είχε ελληνικό πληθυσμό 29.339 κατοίκους.

Στα 1940 ο πληθυσμός της πόλης ανερχόταν σε 33.816 συνολικά κατοίκους.

ΠΗΓΕΣ:

1.Βακαλοπούλου Κων., Μακεδονία και Τουρκία, 1830-1818, Θεσ/νίκη 1987.

2.Πασχαλίδη Β., Δραμινά Ιστορικά, Δράμα 1992.

3.Πασχαλίδη Β., Η Δράμα 7000 χρόνια, Δράμα.

4.Παγιαρές Μ., Η Μακεδονική θύελλα 1903-1907, Αθήνα 1994.

5.Χαλκιοπούλου Κ. Στατιστική της Μακεδονίας 1910, Αθήναι 1910.

6.Σχινά Ν., Οδοιπορικαί σημειώσεις Μακεδονίας, Ηπείρου κλπ. Εν Αθήναις 1886.

7.Στατιστικές των ετών 1917, 1920, 1928 και 1940.