Μακεδονική Ιστορία: Παπά Τσαΐρ.Οι έλληνες πρόσφυγες ΓΡΑΜΜΟΥΣΤΙΑΝΟΙ Δήμου Προσοτσάνης από την Βουλγαρία.

 Γραμμουστιάνοι είναι οι Βλάχοι που κατάγονται απο τη Γράμμουστα, η οποία βρίσκεται στην κορυφή του Γράμμου.

Σήμερα είναι ακατοίκητη και ανήκει στο νομό Καστοριάς στα σύνορα με την Ήπειρο και τη Β. Ήπειρο.

Κατά τον 17ο και 18ο αιώνα σπουδαία κέντρα του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας που έπαιζαν μεγάλο ρόλο στην αφύπνιση της Ελληνικής συνείδησης και την διατήρηση της Ελληνικής γλώσσας παράλληλα με την βλάχικη διάλεκτό τους ήταν η
Μοσχόπολη
(είχε την εποχή εκείνη το ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα «ΝΕΑ ΑΚΑΔΗΜΙΑ», μοναδικό σε ολόκληρο τον Ελληνικό χώρο και επίσης το τυπογραφείο το 1727 στα Βαλκάνια), το Μπιθούκι, η Γκάλα, η Γράμμουστα, η Νικολίτσα, το Λινοτόπι.

Τα κέντρα αυτά στο τέλος του 18ου αιώνα λεηλατήθηκαν και καταστράφηκαν απ’τους Τουρκααλβανούς του Αλή Πασά με αποτέλεσμα οι κάτοικοί τους να σκορπίσουν προς όλες τις κατευθύνσεις.

Μιά ομάδα απο τη Γράμμουστα
(Γραμμουστιάνοι)
και μια ομάδα απο τα ορεινά των Τρικάλων (Μοτσιανοί)

κατευθύνθηκε στην περιοχή του Άνω Νευροκοπίου 

(Σημ. Yauna : το σημερινό Gotse Deltsev)

και δημιούργησε ένα καινούργιο χωριό το Παπά Τσαΐρ.

Πρώτη φροντίδα των κατοίκων του ήταν η ίδρυση 

εκκλησίας και σχολείου,
όπου όλα τα βλαχόπουλα μάθαιναν ανάγνωση και γραφή, λίγη ιστορία και αριθμητική.

Το 1913, λίγο πρίν διαμορφωθούν τα σημερινά σύνορα, (αρχές Αυγούστου),
οι Βούλγαροι λεηλάτησαν και έκαψαν το
Παπά Τσαΐρ.

Έτσι και πάλι οι κάτοικοί του, Γραμμουστιάνοι και Μοτσιανοί,
αναγκάσθηκαν να ξεριζωθούν για δεύτερη φορά και να σκορπίσουν στα χωριά της Δράμας των Σερρών στην
Προσοτσάνη,
Μικρόπολη,
Ροδολείβος,
Πρώτη και αλλού.

 
Σήμερα το Παπά Τσαΐρ χωρίς κατοίκους, διατηρείται μόνο σε άσχημη κατάσταση η εκκλησία, όπως και το Άνω Νευροκόπι ανήκουν στη Βουλγαρία.