Σάββατο 27 Ιανουαρίου 2018

Τουρκοκρατούμενη Μακεδονία: Η γεωγραφική ένοια του όρου «Μακεδονία».

Κωνσταντίνου Βακαλόπουλου
Η Μακεδονία 
στα πλαίσια της Βαλκανικής Πολιτικής 
(1830-1986)
(οι φωτογραφίες επιλογή Yauna)


 Η γεωγραφική ένοια του όρου «Μακεδονία» κατά την Τουρκοκρατία και η ανάλυση της εθνολογικής σύνθεσής της

1.  Τα σύνορα της «μείζονος» Μακεδονίας, η οποία περιλαμ­βάνει σήμερα ελληνικά, σέρβικά και βουλγαρικά εδάφη, εκτείνο­νταν κατά την Τουρκοκρατία
 προς Ν. από τα Χάσια, τα Καμβούνια, τον Όλυμπο και το Αιγαίο πέλαγος, 
προς Β. επάνω από την Αχρίδα και την Πρέσπα και περιλάμβαναν το Κρούσοβο, τον Περλεπέ και τα Βελεσά 
και ανατολικότερα τις περιοχές της Στρώμνιτσας και του Μελενίκου,
ενώ τα δυτικά της όρια ήταν η Πίνδος και τα ανατολικά ο Νέστος.

 Η περιοχή των Σκοπίων δεν αποτελούσε τμήμα της Μακεδονίας, αλλά της Παλαιάς Σερβίας. 


Ωστόσο, από το τελευταίο τέταρτο του 19ου αιώνα, το βιλαέτι Σκοπίων (Κόσόβου) υπάγεται, σύμφωνα με τις γενικές αρχές της τουρκικής κρατικής διοίκησης, στον ευρύτερο γεωγραφικό χώρο της Μακεδονίας.
Η Μακεδονία περιλάμβανε λοιπόν την εποχή αυτή τα βιλαέτια της Θεσσαλονίκης, του Μοναστηριού και του Κοσόβου.

Η γλωσσική σύνθεση των χριστιανών κατοίκων της Μακε­δονίας (ελληνόφωνοι, σλαβόφωνοι, βλαχόφωνοι και αλβανόφω­νοι) έθετε ασφαλώς τις απαραίτητες προϋποθέσεις για τη γένεση και την επέκταση των διαφόρων εθνικών ή άλλων, κυρίως προπαγανδιστικών, κινήσεων.

 Γι αυτό και το πολιτικό καθεστώς του χριστιανικού πληθυσμού της Μακεδονίας παρουσιάζει μια σημαντική διαφοροποίηση συγκριτικά μ’ εκείνο που επικρατεί την ίδια εποχή, κυρίως μετά τα μέσα του 19ου αιώνα, τόσο στις υπόδουλες ελληνικές επαρχίες όσο και στις άλλες μεγάλες διοικητικές περιφέρειες της οθωμανικής επικράτειας, στις οποίες διεφιούσαν συμπαγείς σλαβικοί πληθυσμοί.

Σάββατο 20 Ιανουαρίου 2018

Παϊτούσκα - Μπαϊτούσκα- Payduska - Ο Θρακομακεδονικός Χορός που χορεύεται σέ όλη την Βαλκανική.

 

 Χρ. Παπακώστα
 Ο παραδοσιακός χορός στα Ντόπια Χωριά Ν. Δράμας

Το χορό αυτό τον συναντούμε σε πολλά μέρη στη Θράκη και στη Μακεδονία
σε διάφορες κινητικές και ρυθμικές μορφές (πεντάσημη, εξάσημη και επτάσημη).


Στα χωριά του Νομού Δράμας μπορούμε να τη διακρίνουμε σε τρεις τάκους:


α) όπως  χορεύεται στο Μοναστηράκι με τρία κουτσά βήματα δεξιά και αριστερά και εξάσημο μέτρο γνωστή και ως «Δράνοβσκα πάίτούσκα»)

β) όπως χορεύεται στην Πετρούσα και τους Πύργους, δηλαδή σύμφωνα με τη θρακιώτικη τεχνική αλλά πάλι σε εξάσημο μέτρο

γ) όπως χορεύονταν πιο παλιά στον Ξηροπόταμο , δηλαδή με τρία κουτσά βήματα εμπρός και ένα πίσω. Πρέπει να σημειωθεί ότι στο Ξηροπόταμο επικράτησε να χορεύονται και οι δύο πρώτες παραλλαγές της «παϊτούσκας».

Στο Μοναστηράκι και στον Ξηροπόταμο όταν η «(Μ)παϊτούσκα» χορεύεται σε κλειστό χώρο αποδίδεται αντικριστά. Κάτι ανάλογο συμβαίνει στην Ορεινή και στον Ξηρότοπο Σερρών στα χωριά αυτά όμως οι χορευτές πιάνονται με τις παλάμες των χεριών .

Οι Μακεδόνες και η Επανάσταση 1821: ΟΙ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΤΟΥ 19ου ΑΙΩΝΑ

Ο ΜΑΚΕΔΟΝΑΣ
Αγωνιστής και Ιστορικός του 1821
Νικόλαος Κασομούλης
(1795-1872)
από το Πισοδέρι Φλώρινας

ΒΑΪΑ Ε. ΔΡΑΓΑΤΗ
Μεταπτυχιακή Διπλωματική Εργασία
Επιβλέπων Καθηγητής Βασίλης K. Γούναρης
Α.Π.Θ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2010





ΟΙ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ
ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΤΟΥ 19ου ΑΙΩΝΑ



Οι Μακεδόνες στην ελληνική πολιτική σκηνή.

Από την πρώτη στιγµή της εκδήλωσης των κατά τόπους επαναστατικών κινηµάτων, προέκυψε η ανάγκη για τη συγκρότηση µιας «επαναστατικής αρχής», που θα αναλάµβανε να αντικαταστήσει τις οθωµανικές αρχές και να οργανώσει τις πολεµικές επιχειρήσεις, µε σκοπό την αποτελεσµατική διεξαγωγή τους.
Όπως ήταν φυσικό, πρώτοι φορείς εξουσίας αναδείχθηκαν οι τοπικές αρχές.
Τις συνιστούσαν οι οµάδες των ανώτερων κοινωνικών τάξεων, έτσι όπως είχαν διαµορφωθεί κατά την τελευταία φάση της τουρκοκρατίας.