Τετάρτη 27 Μαρτίου 2013

Ελληνικότητα Μακεδονίας: το "Ρουμελιώτικο Ζήτημα" του GIOVANΙ AMADORI VIRGILΙJ

Μακεδονία-Ήπειρος-Θράκη κατά Yauna
ΑΝΔΡΕΑ ΑΡΒΑΝΙΤΗ
Παμμακεδονικός Σύλλογος
Αθήνα 1906


"Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΗ”
(ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ)


Στατιστική.

Τελευταίων αι Οθωμανικαί αρχαί, επί τη βάσει γενομένης απογραφής των κατοίκων, εδημοσίευσαν στατιστικήν του πληθυσμού.


Κατά την στατιστικήν του Γενικού διοικητου Χιλμή Πασά ο πληθυσμός των τριών Βιλαετίων έχει ως έξης

Οθωμανοί...............1.720.007,
Έλληνες.................... 677.978,
Σχηματικοί................ 547.734
Σέρβοι...................... 167.601
Εβραίοι....................... 48. 270,

ήτοι εν όλω...........  3. 161.590 .

Κατά την Όθωμανικήν απογραφήν ο πληθυσμός των Βιλαετίων Μοναστηριού και Θεσσαλονίκης εχει ως έξη

Οθωμανοί............... 967.573, 
Ελληνες................... 634.510, 
Σχισματικοί............. 385.729,

ήτοι εν όλω............. 1.979.800. 

Ή στατιστική αύτη συμπίπτει μετά της εν τοις  έμπροσθεν μνημονευθείσης αγγλικής στατιστικής, ήτις πιθανόν να έχη την αυτήν πηγήν.

Κατά την Έλληνικήν στατιστικήν ο πληθυσμός των Βιλαετίων Θεσσαλονίκης και Μοναστηρίου έχει ως έξης:

Όθωμανοί................. 760.837,
Ελληνες.................... 657.499,
Σχισματικοί............... 351.342,

ήτοι εν όλω............ 1.864.407.

Τά εν Μακεδονία, εξαιρούμενης της Θάσου, υπάρχοντα 
Ελληνικά σχολεία ανέρχονται εις...................................1.022,
καθηγηταί, διδάσκαλοι και διδασκάλισαι........................ 1.565,
μαθηταί και μαθήτριαι................................................. 63.782. 

Απέναντι τούτων οι Βούλγαροι εχουσι 
σχολεία............................................................................561 , 
διδασκάλους.....................................................................873 
 και  μαθητάς και μαθήτριας..........................................18.311.

Οί αριθμοί ούτοι λαλούσιν εύγλώττως περί της μεγάλης δυνάμεως και υπεροχής του Ελληνισμού εν τη περιμαχήτω χώρα.

Τήν υπεροχήν ταύτην μή δυνάμενοι να καταβάλωσιν οι εν Σοφία Βούλγαροι δια των συνήθων αυτοίς ραδιουργιών και δωροδοκιών, επενόησαν τον σχηματισμόν ληστρικών συμμοριών και την εν συνδυασμώ προς τους μισθοφόρους της Ρουμανίας ενέργειαν και επιδρομήν κατά των Ελληνικών χωρίων, ων ώμοσαν την λεηλασίαν και καταστροφήν.

 Ή τοιαυτη ενέργεια των έπηλύδων εχθρών του Ελληνισμού έξήγειρε τους Ελληνικούς πληθυσμούς της Μακεδονίας και παρήγαγε κατ΄ ανάγκην την ΑΜΥΝΑΝ και τους ΕΚΔΙΚΗΤΑΣ, οίτινες αρκετά έξεδικήθησαν τας σφαγάς αθώων υπάρξεων, τους εμπρησμούς των οικιών και κτημάτων καί τας δολοφονίας διαπρεπών και σημαινόντων Ελλήνων.


Τήν εν τοις γράμμασιν, ταις έπισήμαις, τω εμπορίω και τη βιομηχανία δύναμιν. των Ελλήνων, οΐτινες αποτελουσι μόνοι αυτοί την καλήν και έκλεκτήν τάξιν, παρακολουθεί και η εν τοις όπλοις υπεροχή,

Ό κ. Παγιαρές ((Σ.Σ.) Ό Μιχαήλ Παγιαρές ήταν Γάλλος δημοσιογράφος, φίλος της αλήθειας και των Ελλήνων.) εν τω εσχάτως εκδοθέντι βιβλίω αύτου ύπό τίτλον «Ο ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ ΚΥΚΕΩΝ» έκ της παραβολής των εν Μακεδονία Ελληνικών και Βουλγαρικών σχολείων γράφει τα έξής:

«Οι Έλληνες όθεν υπερτερούσι των Βουλγάρων.
'Αλλως τε οί εμπορικοί πράκτορες της Βουλγαρίας, οϋς ήρώτησα, δέν άρνουνταιΐ την υπεροχήν των Ελλήνων επί των σχολείων.

 Άποδίδουσιν δέ τούτην εις την άρχαιοτέραν Ελληνικήν προπαγάνδαν.

 Έλπίζουσιν όμως να φθάσωσιν τους Έλληνας και να προσελκύσωσιν είς τόν βουλγαρισμόν πάντας, ακόμη και τους μάλλον έλληνόφρονας. 

Έν τούτοις είνε αποδεδειγμένον ότι την σήμερον μ΄ όλας τας βασάνους, τό έγχειρίδιον και τας βόμβας φοιτώσι περισσότεροι Μακεδόνες εις τα ελληνικά παρά εις τα βουλγαρικά σχολεία».


Τό σπουδαιότερον δέ είνε ότι τα ελληνικά σχολεία ίδρύθησαν ιδιωτική πρωτοβουλία και ότι εις ταυτα φοιτώσιν οι μαθηταί έλευθέρως άνευ πιέσεως τίνος χρηματικής, ηθικής και φυσικής.

Όπως εκτιμήση τις, γράφει ο κ. Βεράρδ (σημ.YaunaVictor Bérard), την όλην αξίαν του έργου, δέον να γνωρίση τους αληθείς πράκτορας της προπαγάνδας.

Ή ελευθέρα Ελλάς και τό Πατριαρχείον συντελούσιν εν μέρει, άλλ΄ η συμμετοχή αυτών είνε έλαχίστη.
Κυρίως αι εγχώριοι κοινότητες προσκαλούσι και συντηρούσι τους έξ Αθηνών διδασκάλους.
Τά ελληνικά σχολεία ιδρυθέντα δι΄ ιδιωτικών κεφαλαίων, λειτουργούσι και προοδεύουσι διά μόνης της μερίμνης και της έλευθέρας συνδρομής των ελληνικών οικογενειών.

Τα ίδια τέκνα των οικογενειών τούτων αποτελούσι την πελατείαν των σχολείων. Συμβαίνει αράγε το αυτό και εις τας άλλας προπαγάνδας;


Ό κ. Βλών (BLONT), γενικός πρόξενος της Αγγλίας εν Θεσσαλονίκη, εν τη Κυανή βίβλω άριθ. 3 του έτους 1889, αναφέρει ότι η σημασία των περισσοτέρων βουλγαρικών σχολείων εν Μακεδονία είνε μηδαμινή, κατά την γνώμην του, διότι ταυτα συντηρούνται έκ των πεμπομένων χρημάτων έκ Βουλγαρίας, Ανατολικής Ρωμυλίας και ίσως έκ Ρωσσίας.

Μ1ΧΑΗΛ ΠΑΓΙΑΡΕΣ

Ό γνωστός ανά τό Πανελλήνιον 

Γάλλος δημοσιογράφος, 
φίλος της αλήθειας και των Ελλήνων
«Μέ είπον, γράφει ο κ. Παγιαρές, ότι μόνον Σλάβους θέλω ευρει εν Μακεδονία. 

Έν τούτοις εις όλα σχεδόν τα διαμερίσματα εύρον ανθρώπους , οΐτινες έθνησκον άνακράζοντες δι΄ όλων των δυνάμεων αυτών και διά φωνής διατόρου και άτρομήτου
«ElΜΕΘΑ ΕΛΛΗΝΕΣ. ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ». 

"Εκαστος λίθος καθ’ όδόν διηγείτο τα παθήματα των 'Ελλήνων.
 Μετ’ όλίγον άπειράριθμα φάσματα παρουσιάζονται προ της διόδου μου δια μέσου των πεδιάδων, κοιλάδων λόφων, όχθών του Άξιου, πλευρών του Περίμ, ύπωρειών του Όλυμπου, κατά μήκος των λιμνών, επί του Βαρνούντος, των πτυχών των Μαλεσίων, επί των όχθών του Στρυμόνος και Άλιάκμονος και ήκουον μίαν τρομεράν διαμαρτύρησιν
 «ΕIΜΕΘΑ ΕΛΛΗΝΕΣ»,
έκραύγαζον τα φάσματα, και έπειδή επέμέναμεν ινά μείνωμεν Ελληνες διά τούτο επέσαμεν ύπό την μάχαιραν των δολοφόνων!

Έν Νιαούση τρεις χιλιάδες σκελετοί θέλουσιν έξέλθει έκ του τάφου, ίνα μοι άναπωλήσωσιν ότι οί Ελληνες έσφάγησαν διά του γιαταγανιού.

«Οί τεθνώντες ούδέποτε ψεύδονται πρέπει να τό πιστεύσωμεν.
 Άφήσωμεν κατά μέρος τας έθνολογικάς και γλωσσολογικάς θεωρίας.

 Τό ούσιώδες και άξιωσημείωτον είνε ότι πάντες οί Μακεδόνες προτιμώσι να σταυροθώσι μάλλον παρά να στρέψωσι τα νώτα προς την Ελλάδα».

 Ας έπιτρέψει μοι ο κ. Παγιαρές να παρατηρήσω ότι η λέξις προπαγάνδα ήν και άλλοι συγγράφεις έκ των Ευρωπαίων μεταχειρίζονται, δεν άρμόζει ποσώς, προκειμένου περί διαδόσεως της Ελληνικής παιδείας και πολιτισμού.

Διά τας άλλας εθνότητας τό εργον είνε βεβαίως προπαγανδικόν, οί λαοί ούτοι, παρείσακτοι όντες, προσπαθουσι διά θυσιών χρηματικών και ανθρωποθυσιών να εϊσχωρήσωσιν εν τη Μακεδονία και τον έθνικόν αυτής χαρακτήρα να μεταβάλωσιν.

Οι "Έλληνες όμως εν Μακεδονία εύρίσκονται εν τη ιδία αυτών εστία, τα δέ εν αυτή έλληνικά σχολεία συντηρούνται τα μέν διά κληροδοτημάτων Μακεδόνων, τα δέ υπό των έγχωρίων έλληνινικών κοινοτήτων.

Οί τα έλληνικά γράμματα διδάσκοντες εν Μακεδονία εισί τό πλείστον Μακεδόνες ιθαγενείς, όλίγιστοι δέ οί έκ της έλευθέρας Ελλάδος.

Εν Μακεδονία από των αρχαιοτάτων χρόνων έκαλλιεργούντο τα έλληνικά γράμματα.

 Ή Πέλλα επί  Αρχελάου (413—399 π. X.) ύπήρξεν έστία των Ελλήνων λογίων και ποθητών και της έλληινικής εν γένει παιδείας.

Ή Στάγειρος έφυσε ((Σ.Σ.) γέννησε) τόν μέγαν της άρχαιότητος 'Έλληνα φιλόσοφον Άριστοτέλην, τόν διδάσκαλον του Μεγάλου Αλεξάνδρου και πάντων των Ελλήνων.


Ή ’Αμφίπολις, η Θεσσαλονίκη, η Απολλωνία της Ιλλυρίας διέπρεψαν δια την καλλιέργειαν των έλληνικών γραμμάτων.

Έν Θεσσαλονίκη τω 1490 έδίδασκεν εν τη έκει έλληνική σχολή ο Ιωάννης Μόσχος ύπό των Θεσσαλονικέων προσκληθείς.

Τής 'Ελληνικής σχολής Θεσσαλονίκης εν έτει 1721 προΐστατο Ιωάννης ο Θεσσαλοινικεΰς.
 Έν έτει 1757 ύπήρχον εν Θεσοαλονίκη δύο έλληνικαι σχολαί.

Έν τη μονή Βατοπεδιίου ύπήρχεν η ’Αθωνιάς Ακαδημία (1753—1758) ής προΐστατο Ευγένιος Βούλγαρις.

Ελληνικά σχολεία υπήρχον 

εν Πολυγύρω, Εδέσση, Βερροία και Νιαούστη τω 1750, 
εν Μελενοίκω τω 1810,
εν Σέρρας τω 1740, 
εν Καστορία τω 1660, 
εν Σιατίστη τω 1710, 
εν Γρεβενοις και Κοζάνη τφω 1666 και 
εν Βελβενδω τω 1780. 

Σημιειωτέον ότι τα "Ελληνικά γράμματα έδιδάσκοντο προ αιώνων, πολύ πρό των άνω χρονολογιών, παρά των ιερέων έκάστης ένορίας.
Ούτοι συνήθροιζον οίκοι τους παίδας και έδίδασκον τα γράμματα έπ΄  αμοιβή.
Τουθ  όπερ έβράδυνεν εις πολλά μέρη τήν σύστασιν 'Ελληνικών σχολείων.

Αλλως οί 'Έλληνες από των προϊστορικών χρόνων μέχρι σήμερον είσίν έμφύτως οί φορείς και πρόδρομοι του πολιτισμού.

Εις Κριμαίαν 1000 έτη πρό Χρίστου οί 'Έλληνες μετέβησαν και μετέδωκαν έκει τας τέχνας και τόν πολιτισμόν. 

Δέκα δε αιώνας μ. X. βραδύτερων οί 'Έλληνες εισήγαγον τόν χριστιανισμόν εν  Ρωσσία, βαπτισθέντος πρώτου του Βλαδίμηρου Α' υπό 'Ελλήνων ιερέων.

 Οι Θεσσαλονικείς Έλληνες ίσαπόστολοι Κύριλλος και Μεθόδιος έδίδαξαν τα γράμματα και μετέδωκαν τον χριστιανισμόν εις τους Βουλγάρους, τους αμείλικτους τούτους εχθρούς του Ελληνισμού. 

Ή Ελλάς κατά την εποχήν του Περικλεούς ύπήρξεν η εδρα των γραμμάτων και των τεχνών, και εν αυτή προσήρχοντο άπό πάσης χώρας όμοεθνεΐς και ξένοι ΐνα διδαχθώσι τα έλληνικά γράμματα.

Ό Μέγας Άλέξανδος διά των ένδοξων αύτού έκστρατειών μετέδωκεν είς Ευρώπην, Άσίαν και Αφρικήν την έλληνικήν παιδείαν και τόν έλληνικόν πολιτισμόν.

Ό εν Θεσσαλονίκη γεννηθείς τω 1370 Θεόδωρος Γαζής εδίδαξε τα ελληνικά γράμματα εν Ιταλία.

Ό εν τη αυτή πόλει γεννηθείς τω 1400 διδάσκαλος Ματθαίος Καμαριώτης εδίδαξεν εν Κωνσταντίνου πόλει.

Μετά την άλωσιν της Κωνσταντινουπόλεως, οί  Ελληνες λόγιοι διωκόμενοι μετέβησαν είς Ιταλίαν και έκει έδίδαξαν τα ελληνικά γράμματα και μετέδωκαν τόν πολιτισμόν.

 Ό έκ Βερροίας διδάσκαλος Ιωάννης Κοντούνιος έδίδαξε τα έλληνικά γράμματα εν Βενετία.
 Ό Σεβαστός Λεοντιάδης έκ Καστορίας, γεννηθείς τω 1690, ύπήρξε δεινός συγγραφεύς και φιλόσοφος.

 Ό Μιχαήλ Παπαγεωργίου εκ Σιατίστης, γεννηθείς τω 1727, έδίδαξε τα ελληνικά γράμματα εν Μελενοίκω.

Αλλά και επί των ήμερων ήμών οί Έλληνες εξημέρωσαν τό Σουδάν μεταδώσαντες έκει τόν πολιτισμόν.
Οί "Ελληνες άναντιρρήτως εισίν έξ εμφύτου έκπολιτιστικόν στοιχείον, τούτο αποδυκνύει η δράσις εν γένει του Ελληνισμού από των άρχαιοτάτων χρόνων μέχρι σήμερον.

 Ή δράσις δέ αυτή βεβαίως δέν δύναται να κληθή προπαγάνδα, ουδέ είνε τοιαυτη η υπαρξις εν Μακεδονία ολίγων διδασκάλων, είνε απλώς συνέχεια της δράσειως εν γένει του ‘Ελληνισμού.

Τελευταίον και σπουδαιότερον έπιχείρημα ύπέρ του ισχυρισμού ήμών ότι προπαγάνδα δέν χωρεί επί κεκτημένου εδάφους είνε τό εν ετει 1455 μ. X. εκδοθέν αύτοκρατορικόν διάταγμα (φιρμάνιον), δι΄ ου ο κατακτητής, παρά τη τουρκική, έκήρυττε την ΕΛΛΗΝΙΚΗΝ ως έπίσημον γλώσσαν εν Θράκη και Μακεδονία, είς τρόπον ώστε πάσαι αι δημοσιεύσεις και διαταγαί των επιτόπιων αρχών των άνω χωρών εδημοσιεύοντο τουρκιστί και ΕΛΛΗΝΙΣΤΙ.

Τελευταίον εδημοσιευθη ίταλιστί εκτεταμένη συγγραφή ύπό τίτλον τό ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΙΚΟΝ ΖΗΤΗΜΑ, εργον του Ιταλού δημοσιολόγου κ.   Ιωάννου Άμαδόρου (GIOVANΙ AMADORI VIRGILΙΙ).

Τό βιβλίον κοσμείται ύπό πέντε χαρτών και πληθύος στατιστικών πληροφοριών και έπίΐισήμων εγγράφων, έφ΄ ων στηρίζει τας σκέψεις και κρίσεις ο αμερόληπτος συγγραφεύς. Χάριν των αναγνωστών ήμών αποσπώμεν έκ των πολλών εν αυτή ενδιαφερόντων ζητημάτων.

Ό κ. Άμαδορης εν πρώτοις μεταχειρίζεται την λέξιν Ρωμυλίαν, εν η περιλαμβάνει ου μόνον την Μακεδονίαν αλλά και την παλαιάν Σερβίαν, Θράκην, Ήπειρον και Αλβανίαν.

Τοιουτοτρόπως η Μακεδονία δεν έξετάζεταιως πρόβλημα αυτόνομον παρεμφερές προς τό της Κρήτης, άλλ΄ ως χώρα αναπόσπαστος των όμόρων αυτή έπαρχιών.
Άφ΄ ετέρου ο κ. Άμαδόρης χωρίζει την Ήπειρον άπό της Αλβανίας, καθώς και την κυρίως Μακεδονίαν άπό της παλαιάς Σερβίας, ήν παρά τας ίστορικάς και γεωγραφικός διαφοράς οί Βούλγαροι μετά των Ευρωπαίων μεταρρυθμιστών προσεκόλλησαν εις την πατρίδα του Αλεξάνδρου.
Κατά τον αυτόν συγγραφέα εθνικότητες άρτιαι συμπληρώσασαι την έξέλιξιν αυτών εϊνε δυο η Ελληνική και η Μουσουλμανική. 



Εις τους "Ελληνας και τους 'Μουσουλμάνους μόνον πράγματι ανευρίσκεται, τόσον εις τό σύνολον των πληθυσμών, όσον και εις τα άτομα, αίσθημα έθνικόν και εθνική συνείδησις μόνιμος και ανέκαθεν υπάρχουσα (GONS TANTE Ε TRADIZIONALE), καθιστώσα τους "Έλληνας τους διαδόχους του Βυζαντίου και τους έκπαιδευτάς του Ανατολικού Χριστιανικού κόσμου, ένω έκ παραλλήλου οί Μουσουλμάνοι συνεχίζουσι την διά κατακτήσεως κυριαρχίαν.

 Οί άλλοι κάτοικοι είνε ομάδες άνεθνικαι (GRUPPI ANAZIONALI).

 Ή Σλαυική ομάς εχει συνείδησιν έθνικοπολιτικήν άρνητικήν άνθελληνικήν και άντιτουρκικήν, ήτις είνε ΑΠΟΤΈΛΕΣΜΑ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΣ ΥΠΟΔΕΕΣΤΕΡΟΥ ΑΥΤΗΣ.

Τό υποδεέστερον τούτο καθίστα κατά τόν μεσαίωνα τόν Σλάβον άπλούν έργάτην της γης.

Βραδύτερον δέ, μή δυνάμενος να έξηγήση τους λόγους της αστικής υπεροχής του Ελληνικού στοιχείου, ο Σλάβος συνειθισε ν΄ άνθίσταται αρνητικώς εις τας δυο δυνάμεις, την 'Ελληνικήν και την Μουσουλμανικής, αϊτινες πολιτικώς και οίκονομικιώς έδέσποζον αυτού.

Ό Αλβανός στερείται και ιστορίας, ήτις δύναται να συντελέση εις την γέννησιν εθνικών διανοημάτων. 

Αί δέ μετά τους Σλάβους και τους Αλβανούς ερχόμεναι ομάδες χαρακτηριστικόν γνώρισμα έχουσι TOΝ ΠΟΛITIKON ΑΥΤΩΝ ΑΜΟΡΦΙΣΜΟΝ (AMORFISMO).

 Θέλουσιν όθεν προσελκυθή υπό του ίσχυροτέρου γείτονος στοιχείου.

Περί της σχετικής δυνάμεως των διαφόρων ομάδων ο κ. Άμαδόρης, μετ’ έπιστημονικωτάτην βάσανον των διαφόρων στατιστικών, άφου κατέδειξεν,
 ότι η γλώσσα και η φυλή ως και η θρησκεία είνε κριτήρια αβέβαια και επισφαλή, καταλήγει άνακηρύσσων ως την θετικωτέραν και την έπιστημονικωτέραν των στατιστικών την ύπό του ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΥ ΔΕΛΤΙΟΥ τω 1904 συναχθείσαν, ής την άκρίβειαν έπεκύρωσεν εμμέσως και η όλίγω βραδύτερον γενομένη έπίσημος απογραφή.

 Ιδού σύνοψις των δύο τούτων στατιστικών.

Στατιστική Ελληνική.

 Τούρκοι 760.837, "
Έλληνες 657.499,
 Βούλγαροι 351.342.
 Σύνολον κατοίκων Μακεδονίας 1.864.407.

Άπογραφή Τουρκική.

Τούρκοι 967.573, 
Έλληνες 634.510, 
Βούλγαροι 385.729. Σ
ύνολον κατοίκων Μακεδονίας 1.979.800.

’Από έδαφικής άπόψεως και έξεταζομένης νυν όλης της Ευρωπαϊκής Τουρκίας μεταξύ των Χριστιανών οί "Έλληνες έπικρατουσιν εν Ήπείρω, εν τοις  Βιλαετίοις Μοναστηριού και Θεσσαλονίκης και εν Θράκη.
Οί Σέρβοι υπερέχουσιν εν τω Βιλαετίω του Κοσσυφοπεδίου, οί δέ Βούλγαροι εις τας βορείους Ύποδιοικήσεις της Μακεδονίας ιδία Ανατολικάς.
 Ώς προς τους ρουμανίζοντας ουτοι (ους δέον να μή συγχύσωμεν μέ τους Κουτσοβλάχους) εΐνε, παρά τάς υπέρογκους θυσίας της Ρουμανικής προπαγάνδας, ελάχιστοι.

'Ως προς τους Αλβανούς, ους ο συγγραφεύς διακρίνει των Ήπειρωτών, ούτοι έδρηνται εν πλειοψηφία άπό Αύλώνος και έκείθεν εν τοις Βιλαετίοις της Σκόδρας, εν τμήμασίτισι του Βιλαετιού του Κοσσυφοπεδίου και εις τας Υποδιοικήσεις Δίβρης και Έλβασάν, τάς
τεχνητώς προσκολληθείσας είς τό Βιλαέτιον Μοναστηριού.

Περατώνων τό κεφάλαιον τούτο ο κ. Άμαδόρης προσθέτει τα έξης:

Ή Ελληνική 'Ήπειρος είνε μία φυσική, γεωγραφική, εθνική, Ιστορική συνέχεια του Μακεδονικού Ελληνισμού... 
Τό Άλβανορθόδοθον στοιχειον δέν είνε είμή Έλληνίζον στοιχείον μεταβάσεως μεταξύ του 'Ελληνικού  πληθυσμού και του Μουσουλμανικού Αλβανικού του Βορρά.

»Περί πολιτικής της Ελλάδος άναφέρων ο κ. Άμαδόρης χαρακτηρίζει τούτην άς πολιτικήν ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ. 

Τοσούτον όγκον ούδείς άλλος Βαλκανικός λαός έχει να επίδειξη εν Ανατολή.

'Ολόκληρος ο ύπό την Τουρκίαν Ελληνικός κόσμος είνε έθνοπολιτικώς συνδεδεμέινος και ήνωμένος μετά της έλευθέρας 'Ελλάδος. 

Ή Μεγάλη Ιδέα αποτελεί την βάσιν της έλληνικής πολιτικής. 

Καί ύποστηρίζεται ού μόνον ύπό των δυνάμεων του Ελληνικού Κράτους, άλλά και υπό των πολιτικοκοινωνικών ένεργειών ολοκλήρου του Ανατολικού 'Ελληνικού κόσμου.

Ό πατριωτισμός του Έλληνος—έλευθέρου και δούλου—είνε υπέροχος. 

Καί εν τω πατριωτισμω τούτω έγκειται όλον τό μέλλον του 'Ελληνισμού».

Τήν Μεγάλην Ιδέαν των 'Ελλήνων μετ’ ού πολύ θέλει συμβολίζει ο άνδριάς Κωνσταντίνου του Παλα ιολόγου, έγερθησάμενος εν περιόπτω θέσει των Αθηνών.

Προ της άρρενωπης μορφής του πεσόντος επί των έπάλξεων της Κωνσταντινουπόλεως τελευταίου "Ελληνος αύτοκράτορος, οι Πανέλληνες παρελαύνοντες και φρονηματιζόμενοι έκ του παραδείγματος Λύτου θέλουσιν έτι μάλλον προσηλωθή εν τη πραγματοποήσει του Ιδανικού της ελληνικής φυλής.

Δεν υπάρχουν σχόλια: