Εφημερίς "Πρωινός Τύπος Δράμας"
 |
| Ο Εθνομάρτυς Μακεδονομάχος Άρμεν Κούπσιος εκ Βώλακος Δράμας |
30.9.2013
Μεταξύ των ιδεομάρτυρων της ελευθερίας μας συγκαταλέγεται και ο Αρμεν όστις υπήρξεν εις εκ των κυριοτέρων Μακεδονομάχων αφιερώσας την ζωήν δια τηνυπόθεσιν της ελευθερίας.
Ο Αρμεν Κουπτσιος, νέος ηλικίας 25 μόλις ετών κατήγετο από το χωρίο Βώλαξ.
Εζησε κατά την εποχή εκείνην καθ’ ην, δια την εξόντωσιν των Χριστιανών της Μακεδονίας, μικτή και στενή συνεργασία των Τούρκων και Βουλγάρων, εγέννησε την ίδρυσιν εν τη πολυπαθεί αυτή χώρα το Ελληνικόν Κομιτάτον, προς αντίδρασιν, κατά των σχεδίων των Τουρκοβουλγάρων, άτινα δεν ήσαν άλλα από την εξολόθρευσιν των Ορθοδόξων Χριστιανών Μακεδονίας και την επικράτησιν εις την Μακεδονίαν του σχίσματος του Βουλγάρου Εξάρχου.
Ο πατήρ του Αρμεν, Κούπστιος ονομαζόμενος και εγκατεστημένος εις τον Βώλακα ήτο ο Γενικός Πράκτωρ, εν τω Βιλαετίω Δράμας, του Ελληνικού κομιτάτου.\ Όλα τα αποστελλόμενα όπλα χειροβομβίδες και πολεμεφόδια παρελάμβανεν ο ενθουσιώδης και υπέρ πατριώτης ούτος Ελλην.
Επίσης διενήργει την μετά του Κεντρικού Κομιτάτου αλληλογραφίαν λαμβάνων παρ’ αυτού οδηγίας ας, και διεβίβαζεν εις τα δρώντα τότε ανταρτικά σώματα.
Και γενικώς η ψυχή του αγώνος εν τω Νομώ της Δράμας ήτο ο Κούπτσιος.
Τοιούτος πατήρ ως ήτο φυσικόν εγέννησε και ανέθρεψεν υιόν καθ’ όλα αντάξιον αυτού και ούτος ήτο ο Αρμεν περί ου και το σημερινόν θέμα μας.
Ο Αρμεν καίτοι μικρός εις την ηλικίαν, εν τούτοις εις τα νεαρά στήθη του, έβραζεν ο Εθνικός ενθουσιασμός, δι’ αυτό και ενεργώς έλαβεν μέρος τότε εις τον Μακεδονικόν αγώνα υπό τας ευχάς και ευλογίας του Μητροπολίτου Δράμας και τελευταίως Σμύρνης αειμνήστου Χρυσοστόμου παρά του οποίου είχεν εκτιμηθή δεόντως.
Ατρόμητος ψύχραιμος σώφρων αποφασιστικός και προ παντός Ελλην την ψυχήν δεν ηδύνατο παρά να φέρη πάντοτε επ’ αίσιον πέρας κάθε ανατιθεμένην αυτώ παρά του Κομιτάτου εντολήν έστω και την λίαν επικίνδυνον.
Ητο πανταχού παρών η μάστιξ των Βουλγάρων και των σχησματικών.
Εφόνευεν έσφαζεν αυτούς και πάντα ασύλληπτος.
Φόβον και τρόμον ενέσπειρεν μεταξύ των Βουλγάρων και Τούρκων.
Το Βουλγαρικό Κομιτάτο έδιδε επανειλημμένας διαταγάς εις τους πράκτοράς του, πάση θυσία να τον εξολοθρεύσουν
η δε Τουρκική Κυβέρνησις τον επεκήρυξε δια 30 χιλιάδες γρόσια.
Αλλ’ αυτός ατάραχος, απτόητος, εξηκολούθει να ενσπείρη τον θάνατον εκκαθαρίζων την Δράμαν από τους πράκτορας του Βουλγ. Κομιτάτου.
Εντός μιας και μόνης ημέρας παρά το Μπουνάρμαση εφόνευσε επτά (7) Βουλγάρους εκ Καλαποτίου.
Απεπειράθη να φονεύση και τον Αρχηγόν του εν Δράμα Βουλγαρικού Κομιτάτου τον καπνέμπορον Χ’γεώργη αλλά η σφαίρα αστοχήσασα αυτόν εύρεν τον καβάση του Νικόλαν τον οποίον και άφησε νεκρό.
Και ο Χ’Γεώργης όμως δεν εσώθη, διότι μετ’ ολίγους μήνας εφονεύθη εν Ξάνθη από τον Στέργιον Μπινόπουλον (Δραμινόν).
Ο Αρμεν διετέλεσεν πρωτοπαλήκαρο των οπλαρχηγών Δούκα, Τσάρα και άλλων επιφανών Καπετανέων του Μακεδονικού Αγώνος.
Κατ’ Αύγουστον του 1907 ο Αρμεν πληροφορηθείς ότι εις το Τουρκοχώριον ενεφανίσθη άγνωστος Βούλγαρος τρέχει προς συνάντησίν του. Τον συναντά τον αιχμαλωτίζει τον ερευνά του παίρνει όσα έγγραφα του Κομιτάτου μεθ’ εαυτού έφερε και τον αποκεφαλίζει.
Εκ Τουρκοχωρίου, διηυθύνθη εις το Παγγαίον, δια να εύρη το εκεί δρων ανταρτικόν σώμα.
Διέρχεται από το τσιφλίκι του Τούρκου βέη Χαβαλέ, μένει ολίγον δια να γευματίση μετά του βέη, αλ’ εκεί δι’ απάτης συλλαμβάνεται από αυτόν τον Χαβαλέ και σιδηροδέσμιος μεταφέρεται και παραδίδεται εις τας εν Δράμα Τουρκικάς Αρχάς παρά των οποίων ετυραννήθη και εβασανίσθη απανθρώπως.
Και κατόπιν συντομωτάτης διαδικασίας, καταδικάζεται εις τον δι’ απαγχονισμού θάνατον, όστις και εξετελέσθη περί τα ξημερώματα της 14ηςΣεπτεμβρίου του 1908 ημέραν Δευτέραν και εορτήν του Σταυρού.
Απηγχονίσθη δε ακριβώς εις την έναντι της ήδη οδού Αρμεν Πλάτανον, όπου σήμερον το καφενείον της Πλατείας.
Ατάραχος εβάδισεν εις το ικρίωμα και προτού θέσουν τον βρόγχον εις τον λαιμόν του εξύβρισε τους Τούρκους και τον Σουλτάνον των, ζητωκραυγάσας υπέρ του Ελληνικού Εθνους.
Όταν δε ο δήμιος τον ερώτησεν, εάν έχη να αφίση καμμιά παραγγελία δια την πατρικήν οικογένειά του, είπεν μεγαλοφώνως.
"Τίποτε, το Ελληνικόν Εθνος θα φροντίση δια τα αδέλφια μου."
Ο Ελληνικός πληθυσμός της Δράμας την πρωίαν αντικρίσας επί της αγχόνης το πτώμα του Αρμεν εξηγριώθη.
Οι Τούρκοι δεν ήθελον να παραδώσωσιν εις την εκκλησίαν το σώμα του προς ταφήν. Διαδήλωσις όμως γυναικών, επεδίωξε να το κατεβάση από την αγχόνην.
Ο Μητροπολίτης Χρυσόστομος, μετά του σώματος της Δημογεροντίας, μεταβάς εις τον Καϊμακάμην, εζήτησεν επιμόνως την παράδοσιν εις την Εκκλησίαν του σώματος του Αρμεν.
Και εις άρνησιν του Καϊμακάμη ο υπέροχος εκείνος Ιεράρχης απήντησεν.
Ημείς απερχόμεθα και η ευθύνη θα βαρύνη εσάς, και μόνον σας καϊμακάμ βέη.
Προ της απειλής εκείνης ο Τούρκος Νομάρχης διέταξε να παραδοθή το σώμα του Αρμεν.
Η κηδεία του, εγένετο δαπάναις της Ι.Μητροπόλεως και λίαν, επιβλητική. Σύμπας ο Ελληνικός πληθυσμός παρηκολούθησεν αυτήν.
Ο Μητροπολίτης, εξεφώνησε πατριωτικώτατον επικήδειον εις την εκκλησίαν της Μητροπόλεως.
Ο πατήρ του Αρμεν, Κούμπτσιος μαθών τον απαγχονισμόν, του υιού του εσυνέχισε με μεγαλύτερον φανατισμόν και λύσσα την δράσιν του έζησε δε μέχρι του 1926
(σ.σ. πρόκειται για λάθος αναγραφής της ημερομηνίας .Συμείωνε 1916)
για οπότε εις την Βουλγαρικήν κατοχήν κατακρεουργηθείς παρά Βουλγάρων στρατιωτών, ερρίφθη εις τι φρέαρ.
Αργότερον κατά το 1919 ο Δήμος δια να κρατήση την μνήμην του Εθνομάρτυρος Αρμεν αιωνίαν έδωσε εις την ως άνω μνημονευθείσαν οδόν το όνομα του Αρμεν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου