Το Δοξάτο Δράμας είναι ένα ντόπιο ΜΗ ΣΛΑΒΟΦΩΝΟ Ελληνικό Μακεδονικό χωριό.
Το Δοξάτο είναι ένα χωριό 3.500 περίπου κατοίκων.
Βρίσκεται ανάμεσα στις πόλεις Δράμα και Καβάλα σε απόσταση 10 και 25 χιλιομέτρων αντίστοιχα.
Η ανθρώπινη παρουσία στην περιοχή ξεκινά ήδη από την προϊστορική περίοδο και φτάνει μέχρι σήμερα.
Κατά τη μακραίωνη ιστορία του γνώρισε πολλούς κατακτητές.
Εκείνοι όμως που άφησαν ανεξίτηλα τα σημάδια τους ήταν οι Βούλγαροι κατά τις τρεις βουλγαρικές κατοχές 1912-13, 1916-18 και 1941-44.
Κατά τον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο η περιοχή της Δράμας καταλαμβάνεται τον Οκτώβριο του 1912 από τους Βουλγάρους, για να απελευθερωθεί από τον ελληνικό στρατό κατά τον Β΄ Βαλκανικό Πόλεμο την 1η Ιουλίου 1913.
Κατά την αποχώρησή τους όμως οι Βούλγαροι προκαλούν ολέθριες καταστροφές και τα γεγονότα του Δοξάτου στις 30 Ιουνίου 1913 συγκλονίζουν την υφήλιο.
Σφάζονται άντρες, γυναίκες και παιδιά και η κωμόπολη παραδίδεται στις φλόγες.
Ο τραγικός απολογισμός της καταστροφής είναι εξακόσιοι πενήντα (650) νεκροί και 240 σπίτια και 80 καταστήματα πυρπολημένα.
Τις επόμενες ημέρες όλες οι έγκριτες εφημερίδες του κόσμου δημοσιεύουν φρικιαστικές λεπτομέρειες από τη σφαγή και την πυρπόληση του Δοξάτου.
Κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και κατά την περίοδο 1916-18 οι Βούλγαροι, ως σύμμαχοι των Γερμανών, καταλαμβάνουν για δεύτερη φορά την Ανατολική Μακεδονία.
Όσοι άντρες διασώθηκαν από τη σφαγή του 1913 οδηγούνται το καλοκαίρι του 1917 ως όμηροι στη Βουλγαρία.
Σύμφωνα με την Έκθεση της Διασυμμαχικής Επιτροπής εβδομήντα τέσσερις (74) από αυτούς πεθαίνουν εκεί με φρικτά βασανιστήρια, ενώ 200 περίπου γυναικόπαιδα αφανίζονται από πείνα και αρρώστιες στο Δοξάτο.
Το κακό τρίτωσε κατά την τελευταία βουλγαρική κατοχή, όταν την Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 1941, μία από τις πολλές ομάδες εξέγερσης εισήλθε στο Δοξάτο, χτύπησε το αστυνομικό τμήμα, πυρπόλησε το οίκημα και σκότωσε οχτώ (8) Βούλγαρους αστυνομικούς και έναν βουλγαρογραμμένο συνεργάτη τους. Κατά τη μάχη που διεξήχθη σκοτώθηκε ένας αντάρτης από τη Χωριστή.
Την άλλη μέρα το Δοξάτο πλήρωσε για άλλη μια φορά βαρύ φόρο αίματος στο βουλγαρικό στρατό κατοχής. Με μια πράξη τυφλής βίας εκτελέστηκαν για αντίποινα τουλάχιστον διακόσιοι (200) αθώοι Δοξατινοί.
Για τα χίλια εκατόν είκοσι τέσσερα (1.124) αναφερόμενα θύματα κατά τις τρεις βουλγαρικές κατοχές το Δοξάτο τιμήθηκε: το 1945 με Βασιλικό Διάταγμα, το 1985 με το Χρυσό Μετάλλιο της Ακαδημίας Αθηνών και το 1998 με Προεδρικό Διάταγμα, δυνάμει του οποίου χαρακτηρίστηκε ως «Μαρτυρική Πόλη».
Το 1997 πραγματοποιήθηκε έρευνα στους κατοίκους των ματωμένων κωμοπόλεων Δοξάτου και Χωριστής με θέμα: «Προσωπική και συλλογική μνήμη από τις εμπειρίες της βουλγαρικής κατοχής στην Ανατολική Μακεδονία (1941-1944).
Στην ερώτηση «΄Υστερα από τόσα χρόνια πώς θα προσδιορίζατε τις σχέσεις σας με τη σημερινή Βουλγαρία;»,
οι περισσότεροι κάτοικοι απάντησαν:
οι περισσότεροι κάτοικοι απάντησαν:
«Φιλία!».
Στην ερώτηση «Δηλαδή εννοείτε να συγχωρήσουμε;» η απάντηση ήταν
Στην ερώτηση όμως
«Ναι».
Στην ερώτηση όμως
«Να ξεχάσουμε;»
η ομόφωνη απάντηση των κατοίκων ήταν
«Όχι!».
5 σχόλια:
Συγχαρητήρια για την ανάρτηση! Ως πολίτης του Δοξάτου, και έχοντας φυσικά προγόνους σφαγιασθέντες από τους "γείτονες" και εταίρους μας πλέον στην Ε.Ε., όπως άλλωστε κάθε οικογένεια στο Δοξάτο, σας ευχαριστώ.
Αγαπητέ φίλε Δοξατιανέ,
Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Δυστυχώς οι πραγματικές ανατριχιαστικές πτυχές της γενοκτονίας του Δοξάτου δεν είναι γνωστές στον κόσμο.
Γνωρίζω πάρα πολύ καλά την Ιστορία του Δήμου σας.
Τυχαίνει να είμαι φίλος του πρώην Δημάρχου σας και Βουλευτή Σταύρου Δαϊλάκη.
Αυτό που ήθελα να κάνω γνωστό στον Παγκόσμιο Ιστό (Internet), είναι ότι αυτό που σας χαρακτηρίζει εσάς τους γνήσιους Μακεδόνες ότι « Συγχωρείτε αλλά δεν ΞΕΧΝΑΤΕ» .
Αυτό το μήνυμα θέλω να περάσω.
Συγχωρείτε τους εταίρους μας της Ε.Ε.
Εσείς οι Μακεδόνες Δοξατιανοί δείχνετε ποια ήταν και ποια είναι η πραγματική καταγωγή των Μακεδόνων.
Όμως στις σφαγές αυτές φίλε μου συμμετείχαν και ντόπιοι Μακεδόνες συνεργάτες των Βουλγάρων.
ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΓΕΓΡΑΜΕΝΑ.
Από μαρτυρίες κατοίκων του Δοξάτου γνωρίζω ότι αυτοί οι ΓΕΝΙΤΣΑΡΟΙ ήταν ποιο αισχροί και από τους Βουλγάρους.
Αυτούς, τα ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΑ παιδιά τους και τα εγγόνια τους , που ακόμη και σήμερα ΔΕΝ ΖΗΤΗΣΑΝ ΣΥΓΓΝΩΜΗ, και όχι μόνο αυτό αλλά μερικοί έχουν το θράσος να μιλούν για απαγορευμένες γλώσσες και καταπίεση Μακεδονικής μειονότητας ΤΟΥΣ ΣΥΓΧΩΡΕΙΤΕ;
Και ρωτώ ΕΥΘΕΩΣ.
Ποιος είναι ΓΝΗΣΙΟΣ ΜΑΚΕΔΟΝΑΣ. ΕΣΕΙΣ η οι «ΕΘΝΙΚΑ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ» ;
Και να γνωρίζουν μερικοί ότι η πρώτη γενοκτονία έγινε προτού έρθουν οι «ΑΣΙΑΤΕΣ» Ελληνες!!.
Σε χαιρετώ Φίλε μου και γνωρίζω ότι παρά τις αλλεπάλληλες φονικές προσπάθειες Βουλγάρων και Γενιτσάρων παραμένετε ΕΛΛΗΝΕΣ.
ΤΟ ΔΟΞΑΤΟ ΚΑΙ ΟΛΗ Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙ ΑΛΛΟ ΒΙΑΣΜΟ.
Χωρίς οποιαδήποτε πρόθεση μείωσης της σημασίας της όλης ιστορίας αλλά ας μη χρησιμοποιούμε και τη λέξη γενοκτονία τόσο αβέρτα αγαπητέ Yauna. Μην πέφτουμε σε επίπεδα αντι-Μακεδόνων.
Ανώνυμο 24 Μαΐου 2010 2:45 π.μ.
Έχεις δίκιο Φίλε μου.
Ίσως ακούγεται υπερβολή αλλά προβληματίστηκα ποιος όρος ταιριάζει για τις απόπειρες εκβουλγαρισμού των Μακεδόνων.
Σφαγή συνήθως αναφέρεται σε μεμονομένα αιματηρά γεγονότα.
Πριν το 1870 δηλαδή πριν την Εξαρχία στην Μακεδονία υπήρχαν μόνο Μακεδόνες.
Με την απάτη της Εξαρχίας αλλοιώθηκε η σύσταση της Μακεδονίας αυτόματα. Αυτοπροσδιόρισταν όλοι η εξαρχικοί Βούλγαροι, πολλοί χωρίς να το θέλουν.
Όσοι δεν έγιναν, προσπάθησε η Βουλγαρία με την Βία όπως στο Δοξάτο να τους εξαναγκάσει να αλλάξουν έθνος.
Οι κατάλογοι με δολοφονημένους από Βουλγάρους και τους Γενιτσάρους αυτών είναι ατελείωτη.
Και δεν αναφέρομαι μόνο στον Μακεδονικό Αγώνα αλλά σε όλες τις επιδρομές των αλλοεθνών.
Βρες σε παρακαλώ μια λέξη που να αποδίδει αυτή την συμπεριφορά τους απέναντι στους Μακεδόνες.
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ! ΣΗΜΕΡΑ ΤΥΧΑΙΑ ΑΝΑΚΑΛΥΨΑ ΣΕ ΜΙΑ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ,ΓΙΑ ΤΟ ΔΟΞΑΤΟ ,ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΟΠΟΙ ΠΟΥ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΜΑΡΤΥΡΗΣΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΟΠΩΣ ΤΟ ΔΟΞΑΤΟ,,ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΤΗΝ ΕΥΚΑΡΙΑ ΝΑ ΜΑΘΩ
Δημοσίευση σχολίου