 | |
| Αμφίπολη, αργυρό τετράδραχμο του Απόλλωνα (410-354 π.Χ.) Η κεφαλή αυτή του Απόλλωνα που κοιτά ελαφρά προς τα δεξιά, είναι από τα μεγαλύτερα αριστουργήματα της Ελληνικής Τέχνης. |
WAYNE G.SAYLES
Τα αρχαία Νομίσματα
και η Νομισματική Τέχνη
της Αρχαίας Ελλάδος.
(οι φωτογραφίες είναι επιλογή του Yauna)
της Αρχαίας Ελλάδος.
(οι φωτογραφίες είναι επιλογή του Yauna)
Ελληνικές φωνές από το
Παρελθόν
Η Ιστορία είναι η
καταγεγραμμένη εμπειρία του ανθρώπου.
Ολες όμως οι ιστορικές αναφορές
επηρεάζονται έως κάποιο βαθμό από τις αντιλήψεις και τις προκαταλήψεις του
ιστορικού. Ενώ είναι συναρπαστικό να μελετούμε τα γεγονότα από τα σχόλια των
αρχαίων συγγραφέων, θα έπρεπε να ενθυμούμαστε πως οι συγγραφείς των
επιβιωσάντων έργων της αρχαιότητος απομονώνονται χρονικά από τα
αντικείμενα που γράφουν.
Οι σύγχρονοι αναγνώστες μπορεί έτσι να καταλήξουν σε
ανακριβή συμπεράσματα εάν δεν λάβουν υπ’ όψιν ακόμη και τις σκόπιμες
παραποιήσεις που έγι ναν στα κείμενα από τις δυνάμεις που θέλησαν να
αιτιολογήσουν την δική τους κοσμοαντίληψη, όπως π.χ.
ο Αισώπιος μύθος «Αλέκτορες δύο και αετός» που τελειώνει ως εξής:
ο Αισώπιος μύθος «Αλέκτορες δύο και αετός» που τελειώνει ως εξής:
«Ο μύθος σημαίνει πως ο Κύριος
αντιτάσσεται στους υπερήφανους και ευεργετεί τους ταπεινούς».
Οπως και να γίνει
όμως, η λογοτεχνία είναι μία διαφωτιστική πηγή πληροφοριών.
Οι αρχαίοι
συγγραφείς μας άφησαν έναν μεγάλο πλούτο πληροφοριών και πολλές από αυτές
επιβίωσαν παρά τις πυρές και τις διώξεις.
Κάποιες από αυτές είναι αρκετά
χρήσιμες στην νομισματική ώστε να γίνουν κατανοητά τα σχέδια στα νομίσματα.
Το
πιο χρήσιμο έργο είναι τα «Γεωργραφικά» του Στράβωνος που γράφτηκε την εποχή
του Αυγούστου.
Ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος έγραψε μια μακρά πραγματεία στα μέσα του
πρώτου αιώνος μ.Χ. για οτιδήποτε ήταν γνωστό στον κόσμο των Ρωμαίων.
Ενα
κεφάλαιο της “Φυσικής Ιστορίας» του είναι αφιερωμένο στην τέχνη.
Σ’ αυτήν συμπεριλαμβάνεται ένας κατάλογος γλυπτών (κυρίως Ελλήνων) και το έργο τους.
Κάποια σχόλια του Πλίνιου ρίχνουν φως στον ρόλο που έπαιξε η τέχνη στην κοινωνία της εποχής εκείνης τουλάχιστον στην ζωή των μορφωμένων Ρωμαίων.
Έναν αιώνα αργότερα ο Παυσανίας κατέγραψε τα έργα της γλυπτικής που ήταν ακόμη όρθια ή τα ενθυμούντο ακόμη οι κάτοικοι των περιοχών που επισκεύθηκε στο έργο του «Ελλάδος Περιήγησις». Πολλά από τα μνημειακά έργα που αναφέρονται από τον Παυσανία εμφανίζονται ως εικόνες στην Ελληνική και Ρωμαϊκή νομισματοκοπία των πόλεων.
Δύο σημαντικοί νομισματολόγοι του τέλους του 19ου αιώνος, ο Πέρσυ Γκάρντνερ και ο Φρίντριχ Ιμχουφ Μπλούμερ ανέλυσαν τα έργα που περιγράφει ο Παυσανίας και εμφανίζονται σε νομίσματα. Το άρθρο τους που εμφανίστηκε στην Journal of Hellenic Studies (1885-1887) ανατυπώθηκε κάτω από νέο τίτλο στα 1964.
Σ’ αυτήν συμπεριλαμβάνεται ένας κατάλογος γλυπτών (κυρίως Ελλήνων) και το έργο τους.
Κάποια σχόλια του Πλίνιου ρίχνουν φως στον ρόλο που έπαιξε η τέχνη στην κοινωνία της εποχής εκείνης τουλάχιστον στην ζωή των μορφωμένων Ρωμαίων.
Έναν αιώνα αργότερα ο Παυσανίας κατέγραψε τα έργα της γλυπτικής που ήταν ακόμη όρθια ή τα ενθυμούντο ακόμη οι κάτοικοι των περιοχών που επισκεύθηκε στο έργο του «Ελλάδος Περιήγησις». Πολλά από τα μνημειακά έργα που αναφέρονται από τον Παυσανία εμφανίζονται ως εικόνες στην Ελληνική και Ρωμαϊκή νομισματοκοπία των πόλεων.
Δύο σημαντικοί νομισματολόγοι του τέλους του 19ου αιώνος, ο Πέρσυ Γκάρντνερ και ο Φρίντριχ Ιμχουφ Μπλούμερ ανέλυσαν τα έργα που περιγράφει ο Παυσανίας και εμφανίζονται σε νομίσματα. Το άρθρο τους που εμφανίστηκε στην Journal of Hellenic Studies (1885-1887) ανατυπώθηκε κάτω από νέο τίτλο στα 1964.
 |
| Αργυρό τετράδραχμο Αλεξάνδρου Γ΄ Μακεδονίας, 325-315 π.Χ. |
