Μακεδονικά Μοναστήρια.Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Σερρών. Απολεσθέντα από τους Βουλγάρους κειμήλια Ιεράς Μονής.

 ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ
ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΣΕΡΡΩΝ

(άλλη Ανάρτηση μας:
Βυζαντινή Παρακαταθήκη: Η Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Σερρών. )

Ο 20ος  αιώνας άρχιζε να ανατέλλει και μαζί με αυτόν για το μοναστήρι του Τιμίου Προδρόμου άρχιζε μία ριζική εκ θεμελίων καταστροφή. 

Ήταν Ιούνιος του 1917, όταν λυσσαλέοι οι Βούλγαροι επιδρομείς, ύστερα από πολλές λεηλασίες στο χώρο της Μακεδονίας, απογύμνωσαν και ερήμωσαν τη μονή.

 Οι Πατέρες εξορίσθηκαν όλοι ως όμηροι στη Βουλγαρία, ενώ ανάμεσα στην κτηματική περιουσία που είχε συληθεί, συγκαταλέγονταν 1500 τόμοι με έντυπα βιβλία, πλήθος από χειρόγραφα, βυζαντινά χρυσόβουλλα, πατριαρχικά σιγίλλια, σουλτανικά φιρμάνια και πλείστα ιερά σκεύη υψηλής τέχνης και μεγάλης αξίας.

Την πρώτη αυτή λαφυραγώγηση ακολούθησε και δεύτερη κατά τα έτη 1941 -1944. Κατά το χρονικό διάστημα αυτό οι  μοναχοί της Μονής είχαν εκδιωχθεί, και την Διοίκηση της είχαν αναλάβει οι Βούλγαροι. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να αφαιρεθούν εικόνες πολύ παλαιές ανεκτιμήτου αξίας και οτιδήποτε άλλο είχε απομείνει από την πρώτη λεηλασία. 

Συντάχθηκε δε πρωτόκολλο παραλαβής υπογεγραμμένο από τους Βουλγάρους, το οποίο ανέφερε λεπτομερώς όλα τα υπεξερεθέντα και παρανόμως κατασχεθέντα.

Όλα τα κλοπιμαία μεταφέρθηκαν και τις δύο φορές στην Βουλγαρία. 

Ανατολική Ρωμυλία: Τα έθιμα-χαντέτια του Δωδεκαημέρου. Πρωτοχρονιάτικα έθιμα. Το δρώμενο της Καμήλας.

ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΑ ΕΘΙΜΑ

Πήγαινε στα δημοτικά τραγούδια, 
στη δημοτική τέχνη και στη χωριάτικη και λαϊκή ζωή, 
για να βρεις τη γλώσσα σου και την ψυχή σου 
και μ’ αυτά τα εφόδια  αν έχεις ορμή μέσα σου
 και φύσημα θα πλάσεις ό,τι θέλεις, 
παράδοση και πολιτισμό
 και αλήθεια και φιλοσοφία.

Ίων Δραγούμης  

Το δρώμενο της Καμήλας.

της Ελένης Δάγκα 

απόσπασμα έρευνας της σκηνογράφου-ενδυματολόγου 

(υποψήφιας διδάκτορος τμήματος Θεάτρου -Σχολή Καλών Τεχνών, ΑΠΘ)

(αναρτησμένο στο facebook)
  (οι φωτογραφίες είναι επιλογή Yauna)

Το δρώμενο της Καμήλας, ιδιαίτερα διαδεδομένο στο παρελθόν, αλλά και σήμερα, στη Μικρά Ασία, τα Βαλκάνια και την Κεντρική Ευρώπη (από τον Πόντο ως την Πόλη και από την Ουκρανία ως την Βουλγαρία, τη Ρουμανία, την Ουγγαρία, τη νότια Αυστρία και τη Σλοβενία), εμφανίζεται ως μεταμφίεση τελετουργικού χαρακτήρα με «αόριστη γονιμοποιητική σημασία».[1] 

Ελληνική Μακεδονική Γη: Το Πολύχρονο Χαλκιδικής στους εθνικούς αγώνες.

Μνημείο του καπετάν Κάψα στο σημείο
της μάχης των Βασιλικών 13 Ιουνίου 1821

Αρτιστόδημος Χρ. Ζάγκας
(1932-2011, Πολύχρο)

ΠΟΛΥΧΡΟΝΟ

Ένα χωριό στη ροή της ιστορίας.

Κοινότητα Πολυχρόνου

1996

(οι φωτογραφίες επιλογή Yauna)

Η Χαλκιδική στον αγώνα για την ελευθερία

Εμμανουήλ Παπάς,
ο Μακεδόνας πρωτεργάτης
της Εθνεγερσίας

Στα τέλη του Μάρτη του 1821 έφθασε στο Αγιο Όρος ο Σερραίος οραματιστής και αγωνιστής Εμμανουήλ Παπάς, με σκοπό να εξεγείρει τη Χαλκιδική κι ολόκληρη τη Μακεδονία σ' επανάσταση κατά των Τούρκων.

Στις 17 Μαΐου στον Πολύγυρο οι κάτοικοι σκότωσαν τον Τούρκο Διοικητή, καθώς και τους άνδρες της φρουράς.

Στην Κασσάνδρα οι πρόκριτοι έσπευσαν να δώσουν το παρόν.
Σ' επιστολή τους προς την Ιερά Επιτροπή των Αγιορειτών έγραφαν κοντά στα άλλα και τα εξής:

"Ήμεϊς οί έν χερσονήσω Κασσάνδροι έσηκώσαμεν τά άρματα κατά των τυράννων μας... 
Έτοιμασθήτε λοιπόν στρατιώται του επουρανίου Χριστού... 
Μην αμελήσετε, άγιοι Πατέρες, άλλ' όπλισθήτε καί σπεύσατε ταχύτατα πρός άφανισμόν του τυράννου μας δι' άγάπην του Γένους καί της πίστεως ημών... 
Ταχύνατε διά νά λάβωμεν καί παρά θεού καί παρά του Γένους τόν στέφανον".

Αυτήν την επιστολή  προκήρυξη υπογράφουν με ημερομηνία 29 Μαΐου (1821) ο Ιωάννης Χατζηχριστοδούλου, ο Αναγνώστης Γεωργίου, ο Δημήτριος Ιωάννου, ο καπετάν Μανόλης Ιωάννου, ο καπετάν Γεώργιος Καμπούρης και ο καπετάν Ιωάννης Γεωργίου.

Αυτοί αποτελούσαν την επιτροπή αγώνα της Κασσάνδρας και προέρχονταν αντιπροσωπευτικά από διάφορα χωριά, ο Δημήτριος Ιωάννου καταγόταν από το Πολύχρουν, πράγμα που δείχνει πως οι Πολυχρουνιώτες έδωσαν το παρόν και κατά το μεγάλο ξεσηκωμό του Γένους μας.

Το σχέδιο των επαναστατών της Χαλκιδικής ήταν να ξεκινήσουν οι μεν από τα Μαδεμοχώρια υπό τον Εμμανουήλ Παπά, οι δε από την Κασσάνδρα υπό τον καπετάν Κάψα και να συναντηθούν όλοι στους

Ελληνική Μακεδονική Γη: Γευγελή (Гевгелија). Οι ξένες Προπαγάνδες

Η κηδεία του Νικολάου Μπέλλη
προύχοντα από τα Μικρά Λιβάδια
στη Γευγελή,
μετά τη δολοφονία του από τους κομιτατζήδες

του Ιωάννου Ξανθού

Συνταξιούχου Δημοδιδασκάλου

και
ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟΥ

"ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΓΕΓΕΛΗΣ ΚΑΙ 

ΕΘΝΙΚΗ ΔΡΑΣΙΣ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΑΥΤΗΣ

 ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΕΡΙΞ ΧΩΡΙΩΝ"

Θεσσαλονίκη 1954
(οι φωτογραφίες επιλογή Yauna)

Οι κάτοικοι της περιφερείας Γευγελής και όλης της Βορείου Μακεδονίας, ως απεδείχθη ανωτέρω, ως προς το ζήτημα της Έθνικότητος, ήσαν όλοι ανεξαιρέτως Έλληνες με το γνωστόν ανάμικτον γλωσσικόν ιδίωμα και παρέμειναν ως τοιούτοι άθικτοι και συμπαγείς μέχρι του 1870, οπότε διάφοροι προπαγάνδαι διεισδύσασαι εις τα τμήματα ταυτα ήρχισαν δια δελεαστικών και παραπλανητικών μέσων να προσελκύουν κατ’ άρχάς άμορφώτους, άφελείς και πτωχούς κατοίκους.

Τοιαύται προπαγάνδαι ένεφανίσθησαν εις την περιφέρειαν Γευγελής
η Ουνιτική, 
η Βουλγαρική, 
η Σέρβική και 
η Ρουμανική.

 Έκ τούτων η Σερβική ήτο ασήμαντος και ουχί έπικίνδυνος, διότι η Σερβία δεν εδειξε μέγα ενδιαφέρον δια να εξαπολύση ισχυράν προπαγάνδαν και δεν είχε μεγάλας βλέψεις εις τας άλλας περιφερίας μέχρι του 1900, συνάμα δέ δεν ύπήρχε Σέρβικός πληθυσμός Νοτίως των Σκοπιών και έθεωρουσε τα τμήματα

Μοναστηριού, Γευγελής, Δοϊράνης και Στρωμνίτσης της τότε άκεραίου Μακεδονίας, ότι ήσαν παλαιαί Έλληνικαί έπαρχίαι, ως το ομολογούν οι ίδιοι οι Σέρβοι.

Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Βελιγραδιού ο Τσβίγιτς άναγνωρίζει, ότι ο πληθυσμός των Βορείων τμημάτων της Μακεδονίας δεν είναι Σέρβικός.

Ο Σέρβος Γεωγράφος Γεώργεβιτς εγραφε το 1919, ότι τα Βόρεια τμήματα Μακεδονίας ήσαν παλαιαί Έλληνικαί έπαρχίαι.