Μέρος Δεύτερο
Θεωρώ ότι η πραγματική διάσταση του Μακεδονικού δεν είναι ούτε εθνική ούτε εθνολογική.
Είναι καθαρά κοινωνική.
Θα συνεχίσω με το δίλημμα που έγραψα στο 1ο μέρος για τους macedonsci ή Βούλγαρος (Samuel) ή Βουλγαροκτόνος (Βασίλειος ο 2ος ο Μακεδών).
Ας δούμε όμως πιο μπροστά κάποια αναμφισβήτητα δεδομένα που ισχύουν για την Μακεδονία διαχρονικά.
Η Σλαβική γλώσσα - γραφή.
Η σλαβική γλώσσα ήρθε στην Μακεδονία τον 6ο μΧ αιώνα.
Παράλληλα πριν και μετά το 6ο αιώνα έχουμε την κοινή ελληνική που μιλιέται και σήμερα.
Ποτέ δεν σταμάτησε η ελληνική να μιλιέται και να γράφεται στην Μακεδονία.
Απλά στα Βαλκάνια η σλαβική ήταν η δεύτερη γλώσσα όπως σήμερα τα αγγλικά.
Γλώσσα χωρίς γραφή είναι εύκολη γλώσσα.
Το παράδοξο είναι ότι η κυριλλική γραφή που είναι δημιουργία Ελλήνων Θεσσαλονικιών Μοναχών του Κυρίλλου και του Μεθοδίου ποτέ δεν διδάχτηκε και δεν γράφτηκε στην Μακεδονία!!!. Δεν χρειαζόταν γιατί υπήρχε από αρχαιοτάτων χρόνων η ελληνική γραφή και σαφέστατα ποιο προηγμένη.
Κυριλλικά είδαν για πρώτη φορά οι Μακεδόνες το 1870 με την βουλγάρικη εξαρχία με τα πρώτα σχολεία και τις πρώτες βουλγάρικες εκκλησίες.
Η σλαβική γλώσσα έχει ημερομηνία εισαγωγής στην Μακεδονία. Είναι η γλώσσα μεταναστών, εποίκων.
Ο Μακεδονικός Πολιτισμός.
Μέχρι το 1870 ο πολιτισμός στην Μακεδονία ήταν βυζαντινός ο οποίος ήταν συνέχεια του ελληνορωμαϊκού πολιτισμού. Στην Μακεδονία δεν υπάρχει κανένα πολιτιστικό και πολιτισμικό στοιχείο ή μνημείο σλαβικό. Γυρίστε σε όλη την Μακεδονία και θα δείτε προϊστορικούς και αρχαίους οικισμούς, θέατρα, ανάκτορα, αρχαίους ναούς Μωσαϊκά, αγάλματα, ρωμαϊκά οχυρά και μνημεία, αρχαία νομίσματα. ΠΟΥΘΕΝΑ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΕ ΣΛΑΒΙΚΟ!!!!!.
Τούρκικα μνημεία, έγγραφα και νομίσματα υπάρχουν, σλαβικά όχι.
Δεν υπήρξε ποτέ βουλγάρικος και σλαβικός πολιτισμός στην Μακεδονία.
ΟΙ ΒΟΥΛΓΑΡΟΙ.
Οι πρωτοβούλγαροι του Ασπαρούχ Χαν, ήταν τουρκομογγολικής καταγωγής, σαμάνες- πολυθεϊστές και δεν μιλούσαν σλαβικά. Η πρώτη γραφή των γνήσια Βουλγάρων στην Χερσόνησο του Αίμου ήταν η ελληνική!.
Οι σύγχρονοι βούλγαροι προέκυψαν από την ανάμιξη της ορδής του Ασπαρούχ με σλαβικές φυλές και διάφορα άλλα αυτόχθονα φύλα της περιοχής Θράκες, Δάκες, Γέτες, Κουμάνοι, Πεσενέγοι, Βλάχοι , Άβαροι , Έλληνες. (WIKIPEDIA).Ένα συνονθύλευμα φυλών. Όλες αυτές είναι στην βουλγαρία.
Οι βούλγαροι ηγεμόνες οι οποίοι προερχόταν από την αριστοκρατία των πρωτοβουλγάρων, έχουν να διοικήσουν ένα μεγάλο αριθμό φυλών που το καθένα έχει την δική του γλώσσα. Υπάρχει όμως η κοινή σλαβική που μιλιέται από όλα τα φύλα, η δεύτερη γλώσσα. Ορίζεται επίσημη και βαφτίζεται Βουλγαρική.
Αυτά είναι τα δεδομένα στην διάρκεια της Βυζαντινής αυτοκρατορίας.
Μετά την πτώση του Βυζαντίου, η ΖΩΗ ΕΝ ΤΑΦΩ.
Η Πύλη ορίζει τα λεγόμενα μιλλέτ. Είναι αυτοδιοικούμενες θρησκευτικές ομάδες.
Δημιουργείται το Μουσουλμανικό, το Ορθόδοξο, το Αρμένικο, το Εβραϊκό και το Καθολικό μιλλέτ.
Στο ορθόδοξο ορίζεται απόλυτος άρχοντας ο Πατριάρχης Κων/πολης. Σε αυτό υπάγεται και η βουλγάρικη εκκλησία.
Αυτό που κρατά όλες τις ορθόδοξες κοινωνίες στην ζωή είναι ή ΠΙΣΤΗ για ΑΝΑΣΤΑΣΤΗ του βυζαντινού γένους.
Ο πατριάρχης όριζε τους επισκόπους σε όλη την επικράτεια της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Είναι ο "σκιώδης" αυτοκράτορας.
Στις τοπικές Μακεδονικές ορθόδοξες κοινωνίες καθοριστικό ρόλο παίζει ο παππάς της ενορίας και ο Δεσπότης.
Ο Δεσπότης είναι στην φεουδαρχικά οργανωμένη εκκλησιαστική διοίκηση ο απόλυτος άρχοντας.
Ο ΔΕΣΠΟΤΗΣ.
Αυτός είναι υπεύθυνος για την καθημερινότητα του μακεδόνα.Στην τουρκοκρατία όλα εκτυλίσσονται γύρω από την θρησκεία και την εκκλησία.
Όλα τα μυστήρια (βαπτίσεις, γάμοι….) για εκατονταετίες γίνονται στα ελληνικά.
Το ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ακούγεται ταυτόχρονα σε όλη την Μακεδονία στα ελληνικά.
Γιορτές και πανηγύρια που προΐσταται πολλές φορές και ο Δεσπότης στα ελληνικά.
Όλα τα εκκλησιαστικά έγγραφα στα ελληνικά.
Η κυριλλική είναι άγνωστη γραφή για τους μακεδόνες ανεξάρτητα με την δεύτερη γλώσσα την σλαβική.
Η επιρροή που έχει ο Πατριάρχης στην βουλγάρικη εκκλησία είναι πολύ μεγάλη.
Αυτό σε συνδυασμό με την ονοματολογία των αγίων της βουλγάρικης εκκλησίας, που είναι σχεδόν όλα ελληνικά ονόματα (Βλέπε Wikipedia, Boulgarian Saints) και την ανυπαρξία βουλγάρικης συνείδησης στα χρόνια της τουρκοκρατίας και των εξελληνισμό η καλύτερα εκβυζαντινισμό από το Πατριαρχείο, δημιουργεί πρόβλημα στην Ρωσία για το μέλλον των Βαλκανίων.
Ο πρώτος που αντιλαμβάνεται τον κίνδυνο εξελληνισμού της βουλγάρικης εκκλησίας είναι ένας Ρώσος καλόγερος από την Μονή Χειλανδαρίου του Αγίου Όρους.
Το 1762, στη Σλαβοβουλγαρική Ιστορία, ο Παϊσιος Χιλανδαρινός αναδείκνυε τη δόξα του μεσαιωνικού Βουλγαρικού βασιλείου και καλούσε τους ομογενείς του να πάψουν να στρέφονται προς την ελληνική γλώσσα και να μην ντρέπονται που είναι Βούλγαροι.
Καταλαβαίνει δηλαδή την διείσδυση της ελληνικής γλώσσας και πολιτισμού στην Βουλγαρία. Η αντίδραση του σε συνδυασμό με την συνδρομή της Ρωσίας έχει αποτέλεσμα.
Η Βουλγαρία γίνετε κράτος το 1853. Πρώτος ηγεμόνας ο Ρώσος πρίγκιπας Alexander Battenberg. Πρώτο μέλημα η απόσχιση από το Πατριαρχείο και η δημιουργία αυτοκέφαλης εκκλησίας –Εξαρχία.
Και τώρα η ουσία!
Το Μακεδονικό γεννήθηκε με την εξαρχία το 1870.
ΠΩΣ ΗΡΘΕ Η ΕΞΑΡΧΙΑ ΣΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΜΑΣ.
Η εξαρχία διαίρεσε τις τοπικές κοινωνίες και κοινωνικές ομάδες, οι οποίες ήταν μέχρι τότε ομοιογενείς, σε εξαρχικούς και πατριαρχικούς. Σε Έλληνες και Βούλγαρους.
Η Εξαρχία εξαπλώθηκε στην Μακεδονία, με το Άρθρο 10 του Σουλτανικού Φιρμανιού της 10 Μαρτίου 1870 ήταν η πρώτη, δυστυχώς πετυχημένη, προσπάθεια εκβουλγαρισμού της Μακεδονίας.
Εδώ πρωτοστατεί πάλι ένας Ρώσος Διπλωμάτης, Ο κόμης Ιγνάτιεφ.
Το φιρμάνι αποδέσμευσε όλες τις βουλγάρικες μητροπόλεις και τις κήρυξε αυτοκέφαλες.
Έλεγε όμως το άρθρο 10 του φιρμανιού επιπλέον:
"Εις άλλα μέρη έκτος των άνω άριθμουμένων, (δηλ των ήδη υπαρχουσών βουλγάρικων Μητροπόλεων), εάν ή ολομέλεια ή τουλάχιστον 2/3 των κατοίκων έπιθυμώσι νά ύπαχθώσι τή Εξαρχία καί αφού αι σχετικαί αιτήσεις αυτών, αρμοδίως έξελεχθώσι καί έγκριθώσι, θα επιτρέπεται αύτοις να προσχωρήσωσι εις την Έξαρχιαν….."
Σε αυτές τις λίγες γραμμές κρύβεται όλη καταστροφή της Μακεδονικής κοινωνίας. Ποτάμια αίματος.
Ντόπια χωριά, όπως και το δικό μου, ΕΞΑΠΑΤΗΘΗΚΑΝ το 1870 από βούλγαρους πράκτορες με το δίλημμα:
"ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΑΚΟΥΣ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΤΗΝ (ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ) ΓΛΩΣΣΑ ΠΟΥ ΜΙΛΑΣ;"
¨Μόνο παπά θα αλλάξεις. Έτσι και αλλιώς είμαστε όλοι χριστιανοί, εχθροί μας είναι οι Τούρκοι. Βάλε μια υπογραφούλα¨
Αυτό ήταν στην πραγματικότητα το ερώτημα που έκανε ο βούλγαρος πράκτορας που ήρθε σαν έμπορος στο χωριό, στους χωριανούς μου.
Είναι η αρχή του αυτοπροσδιορισμού και της διαφορετικότητας.
Τι ήταν όμως αυτό που χώρισε το χωριό στα δύο το 1870 με την εξαρχία;
Ο ένας αδελφός εξαρχικός, ο άλλος πατριαρχικός. Ο ένας Έλληνας ο άλλος Βούλγαρος.
Η γλώσσα;
Οι πατριαρχικοί τι γλώσσα μιλούσαν;
Γιατί έφυγαν και απαρνήθηκαν τον ντόπιο παππά και τον Δεσπότη κάποιοι.
Στο δίλλημα Βούλγαρος (Samuel) ή Βουλγαροκτόνος διάλεξαν το Βούλγαρος.
Το ποιο σημαντικό θεωρώ όμως ότι είναι ότι με την υπογραφή τους για αλλαγή δεσπότη-παππά ΑΠΑΡΝΙΟΥΝΤΑΙ την παράδοση. Την παράδοση των προγόνων τους.
Οι εξαρχικοί δεν ήταν και δεν είναι βούλγαροι. Με την υπογραφή τους παγιδεύτηκαν και παρουσιάστηκαν στις επόμενες απογραφές ως βούλγαροι!
Οι ίδιες οικογένειες οι ίδιες ανθελληνικές αντιλήψεις ακόμη και σήμερα. Κληρονομική εξαρχίτιδα.
ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΞΑΡΧΙΑΣ.
Καταλαβαίνετε ότι στο απλό και αθώο ερώτημα της Εξαρχίας πόσος δόλος και πόση πονηριά κρύβεται.
Η Αρχή του αυτοπροσδιορισμού και της διαφορετικότητας.
Αυτοί που ξεγελάστηκαν δεν μπορούσαν να φανταστούν τι θα επακολουθήσει.
Βούλγαροι παπάδες, ιεροκήρυκες, δάσκαλοι , εκκλησίες ΔΙΧΑΣΜΟΣ της κοινωνίας, διεκδίκηση της Μακεδονίας από τους Βουλγάρους.
Το τραγικό στην όλη υπόθεση είναι ότι με την Εξαρχία εκδιώκονται από τις εκκλησίες τους οι ντόπιοι Μακεδόνες παπάδες και εισάγονται βούλγαροι παπάδες ιεροκήρυκες και δάσκαλοι.
Από το Πουθενά έχουμε, μέσω των εξαρχικών, διεκδικήσεις οι οποίες κρατούν μέχρι σήμερα από τους γείτονες.
Μετά 140 χρόνια όμως τι είναι αυτό που εξακολουθεί και μας χωρίζει σήμερα εμάς τους Μακεδόνες.
Ακόμα η γλώσσα;
Σήμερα το αίτημα για αυτοπροσδιορισμό, για «απαγορευμένη γλώσσα», για καταπιεσμένη μειονότητα, για επαναφορά του Abecedar , δηλαδή του σλαβικού αλφάβητου, για αναγνώριση μακεδονικής μειονότητας μου θυμίζουν το ίδιο δίλλημα.
Η ΑΝΑΓΝΩΡΗΣΗ ΜΙΑΣ ΤΕΤΟΙΑΣ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑΣ ΘΑ ΕΧΕΙ ΣΑΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΟΝ ΟΡΙΣΤΙΚΟ ΔΙΧΑΣΜΟ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ.
Ξανά όπως τότε δύο εκκλησίες, δύο σχολεία, ξανά Έλληνες και «Μακεδόνες».
Ο ένας γείτονας Έλληνας ο άλλος Βούλγαρος ή "εθνικά Μακεδόνας".
Βούλγαρος ή Βουλγαροκτόνος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου